Ik ben 26 en ik studeer ook nog en op dit punt ben ik echt precies het zelfdequote:Op zondag 14 september 2008 11:36 schreef Appelboom1983 het volgende:
Het uitstelgedrag komt voort uit de tegenzin om volwassen te worden en de daaraan verbonden verantwoordelijkheden en verplichtingen..
quote:Geniet dus, beste vriend, van je jonge jaren, haal je hart op aan de dagen van je jeugd. Volg de wegen die je hart wil gaan, gun je ogen wat ze wensen.
Dit is precies de omschrijving van mijn gevoel, ik voel ik mij te oud voor het leven wat ik leid (en daarom schaam ik mij). Ik zit soms in de universiteitsbibliotheek om aan mijn scriptie te werken en kijk jaloers naar de eerstejaars studenten.quote:Op zondag 14 september 2008 11:52 schreef soylent het volgende:
Tijdelijke dip, maak je niet druk
Je voelt je nu te oud voor het leven dat je nu leidt, maar zogauw je klaar bent is dat zo vergeten.
Maar goed, ik heb 10 jaar over mijn studie gedaan en dan ben ik nog na de bachelor gekaptEn ik ga gewoon nog een master doen
Dat ken ik jaquote:Op zondag 14 september 2008 11:56 schreef Appelboom1983 het volgende:
[..]
Dit is precies de omschrijving van mijn gevoel, ik voel ik mij te oud voor het leven wat ik leid (en daarom schaam ik mij). Ik zit soms in de universiteitsbibliotheek om aan mijn scriptie te werken en kijk jaloers naar de eerstejaars studenten.
Topquote:Ik ga proberen om binnen vier maanden mijn scriptie in te leveren. Misschien inderdaad een tijdelijke dip.
Ook niks mis mee.quote:Op zondag 14 september 2008 11:57 schreef zquing het volgende:
Niets mis mee met 8 jaar studeren, maar je woont nog thuis
Nee ik schaam me er niet voor, het heeft zo moeten zijnquote:Op zondag 14 september 2008 11:41 schreef Appelboom1983 het volgende:
Hoi RuiDaSilva,
Heb je ook last van schaamte (bijvoorbeeld elke keer als je iemand tegenkomt en diegene moet vertellen dat je nog steeds bezig met je studie/ scriptie)?
quote:Dat ken ik ja Zo onbezorgd en jeugdig, nog vol naieve energie En je kan je de vakken haast niet meer herinneren die je toen deed en wil er alleen maar weg weeeeeeeg
Deze week heb ik pas mijn eerste hoofdstuk ingeleverd, dus dat begeleidings-traject moet eigenlijk nog beginnen. Ik heb wel een goed gevoel bij mijn scripti-begeleider, er is een goede klik, maar de praktijk moet zich nog uitwijzen.quote:TopHeb je wel goede begeleiding? Dat is soms echt een drama. M'n zusje is al twee jaar bezig met haar scriptie
Ten eerste, het verval begint niet met 25. Ten tweede, al die statussymbolen, als je dat zelf inderdaad belangrijk vindt, kom dan inderdaad van je luie party-ass. En als laatste: Je hebt geen depressiequote:Op zondag 14 september 2008 11:36 schreef Appelboom1983 het volgende:
Ik zit sinds een tijdje met een gevoel en ik kom er maar niet vanaf.
De situatie is als volgt.
Ik ben vrouw, 25 lentes, studeer rechten en nu is het zo dat ik met ingang van dit studiejaar inmiddels achtejaars student ben. Het voornemen is om dit studiejaar dan eindelijk maar eens serieus te gaan afstuderen. Oorzaken voor deze studievertraging zijn onder meer het verenigingsleven, reizen, maar mede ook veel uitstelgedrag. Het uitstelgedrag komt voort uit de tegenzin om volwassen te worden en de daaraan verbonden verantwoordelijkheden en verplichtingen..
Ik zit er al een tijd mee (sinds 2 jaar) dat ik mij hiervoor enorm schaam , omdat ik vind dat ik enorm veel tijd heb verspild en spijt heb van mijn uitstelgedrag. Ik voel me echt een enorme loser, omdat ik het gevoel heb dat ik niks bereikt heb:
- ik heb geen werkervaring (sinds 6 jaar een suffe bijbaan in horeca) en bijna al mijn vrienden hebben inmiddels een 'goede' baan
- ik heb geen koophuis (woon nog bij mijn ouders) en bijna al mijn vrienden wonen in een nieuwbouw huis (of praten over opleveren, etc)
- ik heb geen rijbewijs , laat staan een auto
- ik ben nog steeds niet afgestudeerd
- ik heb weinig spaargeld
- op 25jarige leeftijd begint het verval/ aftakelen
Het gevoel knaagt aan mij dat ik eigenlijk in 8 jaar twee studies had kunnen afronden en daar heb ik zo'n spijt van en ik voel mij een enorme loser. Ik vraag mij vaak af of ik tot nu toe iets heb bereikt in mijn leven.
Enfin, Ben ik echt een loser? Of heb ik last van een (tijdelijke) depressie?
Slechte redenen, maar dat weet je zelf ook wel.quote:Op zondag 14 september 2008 11:36 schreef Appelboom1983 het volgende:
Oorzaken voor deze studievertraging zijn onder meer het verenigingsleven, reizen, maar mede ook veel uitstelgedrag. Het uitstelgedrag komt voort uit de tegenzin om volwassen te worden en de daaraan verbonden verantwoordelijkheden en verplichtingen..
Bijna niemand op jouw leeftijd heeft werkervaring buiten krantenwijken, bartender, verkooppraatjes, callcenterwerk etc. om. Echte werkervaring doe je in je eigen branche, maar daarvoor moet je dusquote:- ik heb geen werkervaring (sinds 6 jaar een suffe bijbaan in horeca) en bijna al mijn vrienden hebben inmiddels een 'goede' baan
- ik heb geen koophuis (woon nog bij mijn ouders) en bijna al mijn vrienden wonen in een nieuwbouw huis (of praten over opleveren, etc)
72000quote:Op zondag 14 september 2008 12:08 schreef soylent het volgende:
Voor nog een feelgood momentje, ik heb 43 mille IBG en mijn oud-huisgenoot 72 mille. En met ons komt het ook goed (denk ik)
Althans, ik neem aan dat jij minder schuld hebt, dus dat je je nu niet gaat ophangen
Ik heb wel een studieschuld, want ik heb een prestatiebeurs, dus ik moet binnen 10 jaar afstuderen.quote:Op zondag 14 september 2008 12:08 schreef soylent het volgende:
Voor nog een feelgood momentje, ik heb 43 mille IBG en mijn oud-huisgenoot 72 mille. En met ons komt het ook goed (denk ik)
Althans, ik neem aan dat jij minder schuld hebt, dus dat je je nu niet gaat ophangen
Ik drink en blow niet, overigens nooit gedaan ok. Ik eet gezond, sport en heb een relax en onbezorgd leven. Het idee dat ik deze levensstijl achter mij moet laten speelt een hele grote rol bij mijn studievertraging.quote:Op zondag 14 september 2008 12:33 schreef MLI het volgende:
[..]
Ten eerste, het verval begint niet met 25. Ten tweede, al die statussymbolen, als je dat zelf inderdaad belangrijk vindt, kom dan inderdaad van je luie party-ass. En als laatste: Je hebt geen depressie, je hebt alleen je prioriteiten anders gelegd de afgelopen jaren. En nu is het tijd om van je reet te komen om je leven op de rails te krijgen. Drink/blow je veel?
Dus, als ik het goed begrijp, heb je het gevoel nog niet toe te zijn aan settelen.quote:Op zondag 14 september 2008 13:08 schreef Appelboom1983 het volgende:
[..]
Ik drink en blow niet, overigens nooit gedaan ok. Ik eet gezond, sport en heb een relax en onbezorgd leven. Het idee dat ik deze levensstijl achter mij moet laten speelt een hele grote rol bij mijn studievertraging.
Ik zie het niet zozeer als statussymbolen, maar als vruchten van je harde werken (iets bereikt hebben i.p.v. eeuwig 'studeren').
Laatste twee jaar verkeer ik in een zeer melancholische toestand, ik denk heel vaak terug aan die hele fijne jeugd.
Bij het horen van bepaalde 'oude' muziek (jaren '80, '90) of films krijg ik die gevoelens van melancholie erg sterk.
Ik zat er echt aan te denken om langs de dokter te gaan, omdat ik denk dat ik een depressie heb, maar misschien is het inderdaad gewoon een dipje.
Goeie postquote:Op zondag 14 september 2008 13:06 schreef Lod het volgende:
Heb 10 jaar 'gestudeerd' en nooit afgemaakt. Wel veel erbij gedaan aan verenigingsleven e.d.
Soms kom ik studiegenoten tegen en dan merk ik dat ik, wat betreft salaris, inderdaad achter lig. Maar aangezien ik goed kan rondkomen en een leuke baan heb zit ik daar niet zo mee. Het belangrijkste is dat je beseft dat het schaamtegevoel komt door een door ander opgelegde levenspatroon. En volgens mij zitten bedrijven niet te wachten op snotneuzen die zonder levenservaring net van de universiteit afkomen en wel even weten hoe het gedaan moet worden.
Ik sprak ooit een nicht van mij, zij en haar man hebben hun studies nominaal doorlopen, topbaan bij Shell en daarmee de hele wereld doorgereisd. En zij waren jaloers op mij. Hun hele leven hebben ze gestudeerd en gewerkt en ze hebben nooit de kans genomen om te genieten van het leven op het moment dat je het nog echt kunt waarderen: als je jong bent.
P.S. Maak wel je studie af. Dat opent uiteindelijk toch deuren die voor anderen niet of moeilijke toegankelijk zijn.
Jup, ik zie dat papiertje als de sleutel tot al mijn andere doelen. Alleen ik moet echt gewoon proberen die discipline vast te houden, meestal gaat het één dag goed en dan verval ik weer in mijn oude patroon. Misschien een coach nemen ofzo, die mij regelmatig belt of iets dergelijks.quote:Op zondag 14 september 2008 12:59 schreef Locusta het volgende:
Nou, om heel eerlijk te zijn zou ik zo mijn vaste baan aan de wilgen willen hangen om weer te kunnen studeren![]()
Bij mij dus omgekeerde situatie. Ik vind werken niets en wil me liever op de uni begraven tussen de boeken () en lekker een beetje pierenwaaien en de student uithangen op de campus.
Maarja, dat zou betekenen dat ik mijn inkomen sterk zou zien slinken, en tja... dat is nou ook weer niet de bedoeling![]()
Ik denk dat je hier niet teveel over in moet zitten en dit meer als een tijdelijk dipje zien. Je zult zien dat wanneer je klaar bent met je studie, de vaste/goede baan vanzelf komt. Dan heb je ook geld om je rijbewijs te halen en een auto te kopen (zo niet van de zaak), geld te sparen en een huis te kopen
Dus het een leidt naar het ander
![]()
No worries!
Heb ik ook hoor, 'had ik maar dit' of 'had ik maar dat'quote:Op zondag 14 september 2008 12:49 schreef Viking84 het volgende:voor TS: ik herken me wel een beetje in je verhaal. Ik heb zelf 7 jaar lang gestudeerd (2 jaar HBO, 5 jaar uni), ben nu net klaar en hoewel ik niet bang was voor de arbeidsmarkt denk ik nu wel: "Zat ik nog maar veilig op de uni". Ik ben ook 24 jaar, maar anders dan in jouw geval zijn de meeste van mijn vrienden ook net afgestudeerd of nog aan het studeren. Ik heb wel heel erg het gevoel dat ik niet uit mijn studie heb gehaald wat erin zat. Ik dacht: "Ik zorg gewoon dat ik afstudeer, hoe en wat precies maakt niet uit, of ik er werk mee krijg zie ik later wel weer", heel naïef dus. Ik heb dus ook maar weinig werkervaring. Als ik het nu allemaal opnieuw had mogen doen had ik andere vakken gekozen, misschien wel een tweede studie erbij gedaan, geschreven voor een website of tijdschrift... Dan had het er misschien heel anders uit gezien nu
.
Ik wil ook heel graag nog een tweede studie doen, misschien is (ook voor jou) deeltijd een optie?quote:Op zondag 14 september 2008 13:20 schreef Trashcanman het volgende:
Grappig, ik ben nu 24 en werk nu dik 2.5 jaar en heb er toch aardig spijt van dat ik niet nog een opleiding er bij heb gedaan. Niet dat ik geen leuke baan heb maar terugswitchen naar de schoolbanken is niet iets waar je veel trek in hebt als je een vast inkomen hebt.
Maar goed, niemand heeft gezegd dat je nadat je aan het werk bent gegaan gelijk gaat vastroesten. Ik heb nu meer tijd en geld over om me te vermaken dan toen ik nog aan het leren wasVastroesten komt volgens mij pas als je aan koters begint
quote:Op zondag 14 september 2008 13:11 schreef Apotheose het volgende:
jep, herkenbaar. 26 en net begonnen aan een nieuwe studie. Dat feit maakt mij niks uit. Al zou ik daarna nog een studie doen. Maar zie wel mensen om me heen settelen. Huisje boompje beestje. Dat gebabbel over 'mijn vriend dit en mijn vriend zo', word ik vaak misselijk van. Maar goed, sommige dingen kun je nu eenmaal niet haasten, hoe frustrerend ook. (nou heeft dit laatste misschien niet met jouw situatie te maken maar goed)
Dat is het zeker, heb inmiddels al een certificaat binnen en begin volgend jaar aan de volgendequote:Op zondag 14 september 2008 13:32 schreef Appelboom1983 het volgende:
[..]
Ik wil ook heel graag nog een tweede studie doen, misschien is (ook voor jou) deeltijd een optie?
Horeca is echt te zwaar werk voor mij, en niet echt mijn ding en ik zou toch wel heel graag het eerste jaar mijn titel willen gebruikenquote:Op zondag 14 september 2008 13:14 schreef B.E.D het volgende:
Lieve Appelboom,
Er is niks om je zorgen over te maken.
Je bent nog jong en hoewel er in de rechten weinig werkgelegenheid is, kun je, als je geen ambities hebt, zo een (simpel) kantoorbaantje krijgen.
De meeste mensen zijn afgestudeerd op hun 23e/24e, en komen in een heel andere sector te werken, dan hun studie.
Probeer anders carriere te maken in de horeca. Jezelf opwerken tot manager ofzo.
Groetjes,
Simon van Dagershoven,
verkoper herenmode.
quote:Op zondag 14 september 2008 13:42 schreef Trashcanman het volgende:
[..]
Dat is het zeker, heb inmiddels al een certificaat binnen en begin volgend jaar aan de volgende![]()
Binnen mijn werk kan ik met deze certificaten wel het een en ander maar ik vraag me af of ze er ook toe doen als ik bij een andere werkgever ga solliciteren.
Allemaal zeer herkenbaar. Maar wat is er nou eigenlijk aan de hand? Al die dingen die je opnoemt stellen echt helemaal niks voor, als je daar over 5 of 10 op terugkijkt dan heb je 2 jaar meer verkloot dan gemiddeld, want bijna iedereen verkloot tijd en talent. Dat is op zich niet meer dan een voetnoot in je leven, daar kun je zelfs over een paar maanden al zo op terugkijken.quote:Op zondag 14 september 2008 11:36 schreef Appelboom1983 het volgende:
Het gevoel knaagt aan mij dat ik eigenlijk in 8 jaar twee studies had kunnen afronden en daar heb ik zo'n spijt van en ik voel mij een enorme loser. Ik vraag mij vaak af of ik tot nu toe iets heb bereikt in mijn leven.
Enfin, Ben ik echt een loser? Of heb ik last van een (tijdelijke) depressie?
quote:Op zondag 14 september 2008 14:05 schreef cesareborgia het volgende:
Ik ben 26 en derdejaars dus het kan nog erger![]()
Vermaak me prima eigenlijk.
Nee, vrouwen doen het normaal gezien beter op school dan mannen. Maar dat wil niet zeggen dat jij ook volgens die norm moet leven.quote:Op zondag 14 september 2008 14:11 schreef Appelboom1983 het volgende:
[..]
Soms heb ik het gevoel dat meer geaccpeteerd is dat een man langer met zijn studie bezig is dan een vrouw, maar misschien ben ik wel gewoon ouderwets.
Dat zou je inderdaad kunnen proberenquote:Op zondag 14 september 2008 13:15 schreef Appelboom1983 het volgende:
Jup, ik zie dat papiertje als de sleutel tot al mijn andere doelen. Alleen ik moet echt gewoon proberen die discipline vast te houden, meestal gaat het één dag goed en dan verval ik weer in mijn oude patroon. Misschien een coach nemen ofzo, die mij regelmatig belt of iets dergelijks.
Het begrip 'eeuwige student' slaat meestal op een flierefluitende jongeman van tegen de 30 die is vergroeid met het studentenleven en de eindfase van zijn studie. Maar er is natuurlijk geen reden waarom een vrouw niet hetzelfde zou kunnen hebben. Wel bijzonder is dat je thuis woont.quote:Op zondag 14 september 2008 14:11 schreef Appelboom1983 het volgende:
Soms heb ik het gevoel dat meer geaccpeteerd is dat een man langer met zijn studie bezig is dan een vrouw, maar misschien ben ik wel gewoon ouderwets.
Ja ken ik. 4 jaar engels gestudeerd. Na 4 jaar was ik nog maar halverwege. Ook maar gestopt. Achteraf natuurlijk wel een beeetje dom dat je alles uitstelt en zo lang door bent gegaan met de opleiding. Ik heb er toch wel wat spijt van dat ik niet eerder dat besluit heb genomen. Maar heb ook te lang daarna aangemodderd voordat ik me echt weer es lekker nuttig maakte...quote:Op zondag 14 september 2008 14:04 schreef As_33 het volgende:
Ik heb ruim een jaar geleden besloten om na 4 jaar aankwakkelen met mijn studie er gewoon maar mee te stoppen, om te voorkomen dat ik nog eens jaren helemaal weg zou gooien, want ik ben ook een kanjer in uitstellen.
ja omdat je je weer vergelijkt met anderen denk ik... Dat is al vaker gezegd hier maar zo ervaar ik dat zelf ook. Gras is groener .... Dat idee.quote:Nietemin had ik toch wel even een flinke dip toen ik vorige week 23 werd en we weer realiseerde hoe weinig ik eigenlijk bereikt heb tot nu toe.
Wat moet er toch van jou terechtkomenquote:Op zondag 14 september 2008 14:15 schreef MLI het volgende:
Overigens, ik ben 25 en ik begin dit jaar met mijn derde studie. Zowel Journalistiek en Sociologie niet afgerond.
Dat dus. Waarom in godesnaam 8 jaar de spoorknor uithangen?quote:Op zondag 14 september 2008 11:57 schreef zquing het volgende:
Niets mis mee met 8 jaar studeren, maar je woont nog thuis
Wellicht is het eens zinvol voor je om doormiddel van psychotherapie eens van die gevoelens af te komen. Vermijd je de overgang naar het volwassen leven, omdat je angst hebt te zullen falen voor je kritische ouders? Dit is iets wat veel voorkomt.quote:Op zondag 14 september 2008 11:36 schreef Appelboom1983 het volgende:
Ik zit sinds een tijdje met een gevoel en ik kom er maar niet vanaf.
De situatie is als volgt.
Ik ben vrouw, 25 lentes, studeer rechten en nu is het zo dat ik met ingang van dit studiejaar inmiddels achtejaars student ben. Het voornemen is om dit studiejaar dan eindelijk maar eens serieus te gaan afstuderen. Oorzaken voor deze studievertraging zijn onder meer het verenigingsleven, reizen, maar mede ook veel uitstelgedrag. Het uitstelgedrag komt voort uit de tegenzin om volwassen te worden en de daaraan verbonden verantwoordelijkheden en verplichtingen..
Ik zit er al een tijd mee (sinds 2 jaar) dat ik mij hiervoor enorm schaam , omdat ik vind dat ik enorm veel tijd heb verspild en spijt heb van mijn uitstelgedrag. Ik voel me echt een enorme loser, omdat ik het gevoel heb dat ik niks bereikt heb:
- ik heb geen werkervaring (sinds 6 jaar een suffe bijbaan in horeca) en bijna al mijn vrienden hebben inmiddels een 'goede' baan
- ik heb geen koophuis (woon nog bij mijn ouders) en bijna al mijn vrienden wonen in een nieuwbouw huis (of praten over opleveren, etc)
- ik heb geen rijbewijs , laat staan een auto
- ik ben nog steeds niet afgestudeerd
- ik heb weinig spaargeld
- op 25jarige leeftijd begint het verval/ aftakelen
Het gevoel knaagt aan mij dat ik eigenlijk in 8 jaar twee studies had kunnen afronden en daar heb ik zo'n spijt van en ik voel mij een enorme loser. Ik vraag mij vaak af of ik tot nu toe iets heb bereikt in mijn leven.
Enfin, Ben ik echt een loser? Of heb ik last van een (tijdelijke) depressie?
quote:Op zondag 14 september 2008 20:28 schreef Flashwin het volgende:
Ah joh..wees niet zo onzeker. Ik ben nu 24 en ben net pas aan mn 3de jaar rechten begonnenJammer dan...iedereen bewandelt zn eigen pad.
je bent helemaal geen loser, als je niet uitkijkt ben je wel jezelf in de put aan het praten, en dat is wel loserig.quote:Op zondag 14 september 2008 11:36 schreef Appelboom1983 het volgende:
Ik zit sinds een tijdje met een gevoel en ik kom er maar niet vanaf.
De situatie is als volgt.
Ik ben vrouw, 25 lentes, studeer rechten en nu is het zo dat ik met ingang van dit studiejaar inmiddels achtejaars student ben. Het voornemen is om dit studiejaar dan eindelijk maar eens serieus te gaan afstuderen. Oorzaken voor deze studievertraging zijn onder meer het verenigingsleven, reizen, maar mede ook veel uitstelgedrag. Het uitstelgedrag komt voort uit de tegenzin om volwassen te worden en de daaraan verbonden verantwoordelijkheden en verplichtingen..
Ik zit er al een tijd mee (sinds 2 jaar) dat ik mij hiervoor enorm schaam , omdat ik vind dat ik enorm veel tijd heb verspild en spijt heb van mijn uitstelgedrag. Ik voel me echt een enorme loser, omdat ik het gevoel heb dat ik niks bereikt heb:
- ik heb geen werkervaring (sinds 6 jaar een suffe bijbaan in horeca) en bijna al mijn vrienden hebben inmiddels een 'goede' baan
- ik heb geen koophuis (woon nog bij mijn ouders) en bijna al mijn vrienden wonen in een nieuwbouw huis (of praten over opleveren, etc)
- ik heb geen rijbewijs , laat staan een auto
- ik ben nog steeds niet afgestudeerd
- ik heb weinig spaargeld
- op 25jarige leeftijd begint het verval/ aftakelen
Het gevoel knaagt aan mij dat ik eigenlijk in 8 jaar twee studies had kunnen afronden en daar heb ik zo'n spijt van en ik voel mij een enorme loser. Ik vraag mij vaak af of ik tot nu toe iets heb bereikt in mijn leven.
Enfin, Ben ik echt een loser? Of heb ik last van een (tijdelijke) depressie?
Ik heb twee jaar samengewoond, maar nadat mijn relatie over was ben ik bij mijn ouders gaan wonen. Ik dacht dat dat wat makkelijker zou zijn i.v.m. afstuderen. Volgend jaar ben ik van plan om weer op mezelf te gaan wonen.quote:Op zondag 14 september 2008 19:58 schreef StarGazer het volgende:
[..]
Dat dus. Waarom in godesnaam 8 jaar de spoorknor uithangen?
Scherpquote:Op maandag 15 september 2008 01:13 schreef Stereotomy het volgende:
Ik zie een correlatie tussen slechte studieresultaten en late bedtijden
Het enige verschil is dat zij naar doelen toewerken, en jij niet. Jij moet voor jezelf gaan bepalen wat jou doelen zullen zijn.quote:Op zondag 14 september 2008 11:48 schreef Appelboom1983 het volgende:
Dank voor de bemoedigende woorden, maar soms moet ik echt gewoon huilen, omdat ik in vergelijking met mijn vrienden nog niet echt iets concreets bereikt heb.
Mooie herinneringen heb ik er dan wel aan overgehouden.
Er is sprake van peer-pressure. Je voelt je ook enigzins een outsider/loser, omdat je het gevoel hebt dat je faalt / achter blijft. En constant de vraag: en ben je al klaar met je studiequote:[quote]Op maandag 15 september 2008 01:54 schreef Heider00sje het volgende:
[..]
Het enige verschil is dat zij naar doelen toewerken, en jij niet. Jij moet voor jezelf gaan bepalen wat jou doelen zullen zijn.
Grootste probleem is dat jij jezelf gaat vergelijken met andere mensen. Waarom zou je dat doen? Jij bent toch een individu die zijn eigen leven invult zoals je wil?
Ik krijg het gevoel dat je nu een omslagpunt hebt bereikt, en dat je er wat meer voor wilt gaan. Het gevoel dat je nu hebt is heel normaal voor een jongvolwassene, en komt zeker vaker voor. Het gevoel hebben dat nu ineens alles moet betekend een nieuwe stap naar volwassenheid.
Nope geen stages gevolgd, deze vormen geen verplicht onderdeel van de studie, zoals bij een HBO-opleiding. Was het wel van plan, maar is er niet van gekomen.quote:Hoe zit het overigens met stages? Heb je die niet gehad?
quote:Op zondag 14 september 2008 11:36 schreef Appelboom1983 het volgende:
- op 25jarige leeftijd begint het verval/ aftakelen
Ik zou echt nog wel thuis willen wonen eigenlijk, weet je hoe chill?quote:Op zondag 14 september 2008 11:57 schreef zquing het volgende:
Niets mis mee met 8 jaar studeren, maar je woont nog thuis
Op jezelf wonen kan echt een hele goede stap zijn. Ik heb bij mezelf gemerkt dat ik vanaf het moment dat ik een appartementje voor mezelf had (na een paar jaar kamer bij hospita, appartement delen met een vriend, samenwonen en gewone studentenkamer) ineens weer studeerdrang kreeg.quote:Op maandag 15 september 2008 00:57 schreef Appelboom1983 het volgende:
[..]
Ik heb twee jaar samengewoond, maar nadat mijn relatie over was ben ik bij mijn ouders gaan wonen. Ik dacht dat dat wat makkelijker zou zijn i.v.m. afstuderen. Volgend jaar ben ik van plan om weer op mezelf te gaan wonen.
Conclusie uit jullie reacties: ik ben gen loser. Het doet me echt goed om jullie ervaringen te lezen
, ik voel mij echt een stuk positiever.
Woon sinds kort weer in de buurt van mijn ouders, ik heb eindelijk zo af en toe weer eens een gestreken net overhemdquote:Op maandag 15 september 2008 07:54 schreef hersenchirurg het volgende:
Ik zou echt nog wel thuis willen wonen eigenlijk, weet je hoe chill?
Who cares, een entry level baantje krijg je altijd wel, en als je jong afstudeert is dat ook je max.quote:Op maandag 15 september 2008 11:23 schreef Gummibeer79 het volgende:
Yep, gebrek aan werkervaring icm leeftijd zorgt wel voor rinkelende bellen....
kun je die laatste zin eens nader toelichten?quote:Op zondag 14 september 2008 13:52 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
verhaal
Grote professionele mogelijkheden gaan heel vaak samen met stuurloosheid in de studie.
Bepaal voor jezelf: vind ik de horeca leuk? Vind ik het nu hebben van een goede baan belangrijker dan het afmaken van je studie (ervan uitgaande dat dit niet goed te combineren is). Je zou kunnen proberen een betere (bij)baan in de horeca te krijgen (als je de horeca leuk vind) of een diepgaandere bijbaan te vinden. Of kom tot de conclusie dat het gewoon een domme bijbaan is die je alleen doet voor het geld. En laat het daarbij (niet meer aan ergeren dan!).quote:- ik heb geen werkervaring (sinds 6 jaar een suffe bijbaan in horeca) en bijna al mijn vrienden hebben inmiddels een 'goede' baan
Dat soort dingen kan er behoorlijk inhakken (is mijn ervaring). Maar ook hier: bepaal wat er mogelijk is, hoe belangrijk het voor je is en handel hier dan ook naar. Je kunt bijvoorbeeld besluiten om nog even door te bijten en bij je ouders te blijven wonen. Als je dan weer eens met nieuwbouw gesprekken geconfronteerd wordt, houd jezelf dan voor dat je nu nog even vol moet houden, maar dat straks jou tijd komt wat dit betreft. (ervan uit gaande dat je dit wilt).quote:- ik heb geen koophuis (woon nog bij mijn ouders) en bijna al mijn vrienden wonen in een nieuwbouw huis (of praten over opleveren, etc)
Eeeh: is dit op dit moment heel belangrijk voor je? Een auto kost veel geld en je staat alleen maar in de file. Ik kan niet voor jou oordelen maar kan dit niet even wachten?quote:- ik heb geen rijbewijs , laat staan een auto
Zie boven. Probeer er achter te komen waarom je niet gemotiveerd bent / waarom het niet lukt.quote:- ik ben nog steeds niet afgestudeerd
Da's niet zo gek als je student bent, toch?quote:- ik heb weinig spaargeld
Dat heb je voor een deel zelf in de hand: leef gezond, eet gezond, sport! (daar klaart je geest ook van op).quote:- op 25jarige leeftijd begint het verval/ aftakelen
Nee, natuurlijk niet! Probeer je problemen issues 1 voor 1 op te pakken en je bent zo uit je tijdelijke dip!!quote:Enfin, Ben ik echt een loser? Of heb ik last van een (tijdelijke) depressie?
Reken maar dat "de baas" net zolang zoniet langer gestudeerd heeftquote:Op maandag 15 september 2008 11:21 schreef henkzijlstra het volgende:
haha lol
denk je echt dat als je dadelijk gaat solliciteren je indruk maakt met je je studie waar je 10 jaar over hebt gedaan?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |