W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Hmm, aardige vraag.quote:Op woensdag 26 november 2008 14:07 schreef starla het volgende:
Aangezien dit topic is verworden tot 'Vraag het de grote Haushofer' en dat bedoel ik niet
sarcastischVraag ik me het volgende af:
Fotonen reizen met de lichtsnelheid. Voor ons staat de tijd van een foton dus stil. Dit zou betekenen
dat wanneer ze niet in aanraking komen met andere deeltjes oneindig lang aanwezig zouden zijn.
Volgens Wiki heeft een foton geen oneindige levensduur. Heeft dit te maken met het feit dat een foton
met andere deeltjes in aanraking komt of zit er iets van een intrinsieke eigenschap aan een foton
die verhindert dat een foton oneindig lang blijft voortbestaan?
Bij voorbaat dank!
Ten percent faster with a sturdier frame
Fotonen kunnen prima overgaan in bijvoorbeeld een positron en een elektron. Fotonen zijn echter wel wat curieus, want het zijn voor zover we weten de enige deeltjes die geen rustmassa hebben en dus noodgedwongen altijd met de lichtsnelheid reizen. Je kunt ook niet in het ruststelsel van een foton zitten en meereizen met een foton; een foton gaat altijd met de lichtsnelheid tov jou, hoe snel je ook gaat. Dat betekent echter niet dat een foton niet kan interacteren. Voor het foton zelf verstrijkt er gewoon tijd, alleen is de ruimte " oneindig ver ingekort". Kort gezegd:quote:Op woensdag 26 november 2008 14:07 schreef starla het volgende:
Aangezien dit topic is verworden tot 'Vraag het de grote Haushofer' en dat bedoel ik niet
sarcastisch
Fotonen reizen met de lichtsnelheid. Voor ons staat de tijd van een foton dus stil. Dit zou betekenen
dat wanneer ze niet in aanraking komen met andere deeltjes oneindig lang aanwezig zouden zijn.
Voor ons reist een foton alleen in de ruimte, en niet in de tijd; het heeft de maximale snelheid in de ruimte, en daardoor de " minimale snelheid in de tijd".
Voor het foton zelf gaat de tijd echter normaal verder, alleen is de ruimte " oneindig ingekort"; het foton observeert dat ze alleen in de tijd reist, maar alles gaat tov de lichtsnelheid, en dus zijn alle afstanden ingekort tot 0 voor het foton.
Maar zoals gezegd, dit zijn trickey uitspraken, want je kunt niet in het ruststelsel van een foton zitten. Om dit beter te begrijpen heb je kennis van de speciale relativiteitstheorie nodig, waarin ruimte en tijd in 1 verzameling worden gestopt.
Hoop dat dit je vraag wat beantwoordt
-
Thxquote:Op donderdag 27 november 2008 12:27 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Fotonen kunnen prima overgaan in bijvoorbeeld een positron en een elektron. Fotonen zijn echter wel wat curieus, want het zijn voor zover we weten de enige deeltjes die geen rustmassa hebben en dus noodgedwongen altijd met de lichtsnelheid reizen. Je kunt ook niet in het ruststelsel van een foton zitten en meereizen met een foton; een foton gaat altijd met de lichtsnelheid tov jou, hoe snel je ook gaat. Dat betekent echter niet dat een foton niet kan interacteren. Voor het foton zelf verstrijkt er gewoon tijd, alleen is de ruimte " oneindig ver ingekort". Kort gezegd:
Voor ons reist een foton alleen in de ruimte, en niet in de tijd; het heeft de maximale snelheid in de ruimte, en daardoor de " minimale snelheid in de tijd".
Voor het foton zelf gaat de tijd echter normaal verder, alleen is de ruimte " oneindig ingekort"; het foton observeert dat ze alleen in de tijd reist, maar alles gaat tov de lichtsnelheid, en dus zijn alle afstanden ingekort tot 0 voor het foton.
Maar zoals gezegd, dit zijn trickey uitspraken, want je kunt niet in het ruststelsel van een foton zitten. Om dit beter te begrijpen heb je kennis van de speciale relativiteitstheorie nodig, waarin ruimte en tijd in 1 verzameling worden gestopt.
Hoop dat dit je vraag wat beantwoordt
Maar Wiki zegt ook dat fotonen volledig stabiel zijn en niet vervallen, terwijl jij zegt dat ze kunnen overgaan
in een elektron en positron. Heeft dat dan met interactie te maken? Zo ja, waarom hebben fotonen dan
geen oneindige levensduur? Ondanks dat je zegt dat fotonen louter in de tijd reizen, snap ik niet waarom
tijd een beperking zou moeten zijn...
Nu we het toch over fotonen hebben. Hoe kan het dat een foton energie heeft/is als geldt:
E = MC2. De massa van een foton is immers 0, invullen geeft een energie van 0.
I feel kinda Locrian today
Kan een foton uit het heelal "ontsnappen" trouwens? Op het moment geven de fotonen de grens van het waarneembare universum aan, toen de big bang ontstond zouden die fotonen misschien wel eens de enige materie geweest kunnen zijn. Of zitten ze gevangen in een singulariteit (ik reken het universum daar onder) ?
Shit! werken zuigt...
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Dat kunnen interacties zijn, maar bijvoorbeeld ook quantumfluctuaties.quote:Op donderdag 27 november 2008 12:56 schreef starla het volgende:
[..]
Thx
Maar Wiki zegt ook dat fotonen volledig stabiel zijn en niet vervallen, terwijl jij zegt dat ze kunnen overgaan
in een elektron en positron. Heeft dat dan met interactie te maken? Zo ja, waarom hebben fotonen dan
geen oneindige levensduur? Ondanks dat je zegt dat fotonen louter in de tijd reizen, snap ik niet waarom
tijd een beperking zou moeten zijn...
Volgens E = MC2 kun je energie in massa omzetten. Als ik dus een hoeveelheid energie heb die overeenkomt met de massa van een elektron en positron samen, dan kan zo'n foton prima overgaan in een elektron en positron. Er zijn geen behoudswetten die dit verbieden.
Fotonen reizigen alleen in de ruimte, niet in de tijd.
Die fout maken veel mensen: E = MC2 is de rustenergie van een deeltje, niet de totale energie. Een foton kan geen rustenergie hebben, want het staat nooit stil. Dus is de rustmassa 0. De totale formule luidtquote:Nu we het toch over fotonen hebben. Hoe kan het dat een foton energie heeft/is als geldt:
E = MC2. De massa van een foton is immers 0, invullen geeft een energie van 0.
E2 = p2 c2 + m2 c4
waarbij p de impuls is. Voor een foton geldt m=0, dus E=p*c.
Dit verschilt ook weer van het klassieke, Newtoniaanse geval, want daarin is p=m*v, en dus zou je klassiek zeggen dat een foton geen impuls kan hebben. Relativistisch echter wel.
-
Net na de BB was er nog niet materie zoals wij dat kennen; dat vormde zich pas een tijdje later. Dat komt omdat de energie zo hoog was, dat atomen zich moeilijk konden binden; ze werden gelijk weer " uitmekaar geslagen ". Echter, de dichtheid van het plasma van het universum was ook erg hoog, en daardoor konden fotonen niet vrij reizen. Na zo'n 300.000 jaar was de dichtheid zo ver gezakt, dat fotonen konden ontkoppelen van materie.quote:Op donderdag 27 november 2008 12:58 schreef KlappernootatWork het volgende:
Kan een foton uit het heelal "ontsnappen" trouwens? Op het moment geven de fotonen de grens van het waarneembare universum aan, toen de big bang ontstond zouden die fotonen misschien wel eens de enige materie geweest kunnen zijn. Of zitten ze gevangen in een singulariteit (ik reken het universum daar onder) ?
Hetzelfde zie je in de zon; een foton doet er wel een paar duizend jaar over om van de kern naar het oppervlak te komen. De golf kan simpelweg niet rechtstreeks gaan door de vele interacties die het aangaat met de andere deeltjes in het plasma.
Wat je zegt over die singulariteit begrijp ik niet helemaal
-
Ok bedankt, maar Wiki is daar ook niet heel duidelijk over:quote:Op vrijdag 28 november 2008 13:51 schreef Haushofer het volgende:
Die fout maken veel mensen: E = MC2 is de rustenergie van een deeltje, niet de totale energie. Een foton kan geen rustenergie hebben, want het staat nooit stil. Dus is de rustmassa 0. De totale formule luidt
Betekent E alleen de inwendige energie (de energie in rust) of ook de kinetische energie (de extra energie die een lichaam heeft doordat het beweegt)? Met andere woorden, neemt de massa toe met de snelheid?
Het antwoord op de eerste vraag is: dat is een kwestie van conventie. De relativiteitstheorie kan geformuleerd worden met massa's die gelijk blijven wanneer een lichaam in beweging komt, of met massa's die groter zijn bij beweging. Een niet-bewegingsafhankelijke massa is de laatste decennia gebruikelijk in de natuurkunde op de universiteiten en in wetenschappelijke artikelen. In boeken voor het grote publiek en op scholen gebruikt men echter nog vaak de formulering met een massa die afhankelijk is van de snelheid. Fysische voorspellingen ("wat gebeurt er als...") zijn hetzelfde in beide formuleringen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/E_%3D_mc%C2%B2
I feel kinda Locrian today
Tsja, dat is inderdaad een kwestie van conventie. Uit je formules kun je zien dat er geldt dat
p = y(v)*m*v
Die y(v) is de gammafactor en een functie van je snelheid v, en wordt groter als v groter wordt. Dus p neemt niet meer lineair toe met de snelheid zoals in het klassieke geval
p=m*v
In het klassieke geval geldt dus y(v)=1. Sommige mensen stellen dan dat relativistisch gezien de " totale massa" van een deeltje dan y*m is, en dat de massa dus toeneemt met de snelheid. Maar je kunt net zo goed stellen dat de massa hetzelfde blijft, en dat de impuls simpelweg niet meer lineair met de snelheid toeneemt.
Massa is vooral belangrijk als het gaat om zwaartekracht, dus je zou zeggen dat het in de algemene relativiteitstheorie wel degelijk belangrijk is! Dat is echter weer een andere discussie; daar is massa niet meer de enige bron van zwaartekracht, zoals Newton ons wil doen laten geloven
Die E die ik gaf geeft de totale energie aan, ongeacht je stelt dat de massa verandert of niet met de snelheid. Dat is slechts een kwestie van interpretatie. Je zou jezelf kunnen afvragen: wat betekent het precies dat de massa groter wordt als de snelheid toeneemt?
p = y(v)*m*v
Die y(v) is de gammafactor en een functie van je snelheid v, en wordt groter als v groter wordt. Dus p neemt niet meer lineair toe met de snelheid zoals in het klassieke geval
p=m*v
In het klassieke geval geldt dus y(v)=1. Sommige mensen stellen dan dat relativistisch gezien de " totale massa" van een deeltje dan y*m is, en dat de massa dus toeneemt met de snelheid. Maar je kunt net zo goed stellen dat de massa hetzelfde blijft, en dat de impuls simpelweg niet meer lineair met de snelheid toeneemt.
Massa is vooral belangrijk als het gaat om zwaartekracht, dus je zou zeggen dat het in de algemene relativiteitstheorie wel degelijk belangrijk is! Dat is echter weer een andere discussie; daar is massa niet meer de enige bron van zwaartekracht, zoals Newton ons wil doen laten geloven
Die E die ik gaf geeft de totale energie aan, ongeacht je stelt dat de massa verandert of niet met de snelheid. Dat is slechts een kwestie van interpretatie. Je zou jezelf kunnen afvragen: wat betekent het precies dat de massa groter wordt als de snelheid toeneemt?
-
Ik ben pas op de 3e pagina, en ik vind t erg interessant. Ga later de rest nog is doorlezen. Bedankt voor de informatie iig
Massa zorgt voor de kromming van ruimte tijd. Maar kan de kromming van ruimte tijd niet ervoor zorgen dat in die ruimte alle massa naar een bepaald punt gaat. Dus kan je wel zeggen dat massa zorgt voor een kromming van de ruimte tijd? Is het niet correcter om te zeggen dat de kromming van de ruimte/tijd rond een hemellichaam overeenkomt met het verband tussen de aanwezige massa en de kromming ruimte/tijd?
edit: ik weet het, het is een beetje een taalkundige vraag dan een meer natuurkundige vraag. Zou het kunnen dat iets anders de ruimte/tijd kromt om een massa en dat dit gelijk is aan de voorspelde kromming van einstein onder invloed van massa?
[ Bericht 12% gewijzigd door One_of_the_few op 28-11-2008 18:21:43 ]
edit: ik weet het, het is een beetje een taalkundige vraag dan een meer natuurkundige vraag. Zou het kunnen dat iets anders de ruimte/tijd kromt om een massa en dat dit gelijk is aan de voorspelde kromming van einstein onder invloed van massa?
[ Bericht 12% gewijzigd door One_of_the_few op 28-11-2008 18:21:43 ]
Kein gewalt! Wir sind das volk!
Steps taken forwards but sleepwalking back again.
''And the Germans kill the Jews, And the Jews kill the Arabs, And the Arabs kill the hostages
And that is the news.''
Steps taken forwards but sleepwalking back again.
''And the Germans kill the Jews, And the Jews kill the Arabs, And the Arabs kill the hostages
And that is the news.''
Bedankt voor de uitleg over anti-materie. Kun je misschien dieper ingaan op wat fotonen zijn. Ik meen me iets te herinneren met een deeltje ofzo die springt van de ene baan naar de andere baan waarbij dus energie vrijkomt en dat dit foton wordt genoemd. Bij voorbaat dank.
In fact, recent observations and simulations have suggested that a network of cosmic strings stretches across the entire universe.
quote:Op zondag 30 november 2008 00:43 schreef Burakius het volgende:
Bedankt voor de uitleg over anti-materie. Kun je misschien dieper ingaan op wat fotonen zijn. Ik meen me iets te herinneren met een deeltje ofzo die springt van de ene baan naar de andere baan waarbij dus energie vrijkomt en dat dit foton wordt genoemd. Bij voorbaat dank.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Fotonquote:Fotonen kunnen binnen een atoom ontstaan als een elektron naar een lagere energietoestand terugvalt en de vrijkomende energie uitzendt in de vorm van een foton.
I feel kinda Locrian today
Wat zou je eigenlijk zien als je vanaf een afstandje naar een zwart gat zou kijken?
Eindelijk iemand die denkt wat iedereen zegt
Een zwart gat wellicht?quote:Op zondag 30 november 2008 18:59 schreef Parafernalia het volgende:
Wat zou je eigenlijk zien als je vanaf een afstandje naar een zwart gat zou kijken?
I feel kinda Locrian today
Een vervormd beeld van hetgeen wat zich achter het zwarte gat bevindt.quote:
Wat zou je eigenlijk zien als je vanaf een afstandje naar een zwart gat zou kijken?
Zoek eens op gravitational lensing.
Aha ja dat principe ken ik. Maar een zwart gat is dus per definitie niet te zien?quote:
[..]
Een vervormd beeld van hetgeen wat zich achter het zwarte gat bevindt.
Zoek eens op gravitational lensing.
Eindelijk iemand die denkt wat iedereen zegt
Ik weet niet of ik je vraag helemaal begrijp, maar de interpretatie van zwaartekracht als ruimte-tijd kromming heeft tot Einstein's veldvergelijkingen geleidt, en als je er een andere interpretatie aan zou geven zou het wel erg apart zijn dat je dan op dezelfde vergelijkingen uitkomt.quote:Op vrijdag 28 november 2008 17:54 schreef One_of_the_few het volgende:
Massa zorgt voor de kromming van ruimte tijd. Maar kan de kromming van ruimte tijd niet ervoor zorgen dat in die ruimte alle massa naar een bepaald punt gaat. Dus kan je wel zeggen dat massa zorgt voor een kromming van de ruimte tijd? Is het niet correcter om te zeggen dat de kromming van de ruimte/tijd rond een hemellichaam overeenkomt met het verband tussen de aanwezige massa en de kromming ruimte/tijd?
edit: ik weet het, het is een beetje een taalkundige vraag dan een meer natuurkundige vraag. Zou het kunnen dat iets anders de ruimte/tijd kromt om een massa en dat dit gelijk is aan de voorspelde kromming van einstein onder invloed van massa?
Om de theorie echt goed te begrijpen moet je naar die veldvergelijkingen kijken, maar dat wordt nogal een technisch verhaal
Je kunt er wel op 2 manieren naar kijken: je hebt een gegeven energieverdeling en je wilt kijken wat voor geometrie dit impliceert, of je bent benieuwd wat voor energieverdeling er bij een gegeven geometrie hoort.
-
Technisch gezien zijn fotonen " quanta van het elektromagnetische veld". Het zijn de deeltjes die de elektromagnetische kracht overbrengen.quote:Op zondag 30 november 2008 00:43 schreef Burakius het volgende:
Bedankt voor de uitleg over anti-materie. Kun je misschien dieper ingaan op wat fotonen zijn. Ik meen me iets te herinneren met een deeltje ofzo die springt van de ene baan naar de andere baan waarbij dus energie vrijkomt en dat dit foton wordt genoemd. Bij voorbaat dank.
Wat jij beschrijft is de absorptie van fotonen door atomen. Een elektron in één van de buitenste schillen absorbeert een foton, springt naar een hogere baan, en als het elektron weer terugvalt kan het weer fotonen uitzenden. Je zou verwachten dat zo'n atoom elk foton kan absorberen, maar da's niet het geval. Het kan alleen die specifieke fotonen absorberen, die een energie hebben overeenkomend met het energieverschil tussen 2 elektronbanen. Een elektron kan niet overal in het atoom zijn; het kan alleen heel welbepaalde banen volgen. Dat is een gevolg van de quantumfysica. Bij emissie geldt hetzelfde; een atoom kan alleen fotonen van bepaalde frequenties uitzenden.
Dit veroorzaakt uiteindelijk de karakteristieke " discrete" kleurenspectra van materialen, waarmee we bijvoorbeeld heel precies kunnen afleiden waaruit bepaalde sterren bestaan, wat voor magnetisch veld deze sterren hebben etcetera.
-
De reet van Gordonquote:
Wat zou je eigenlijk zien als je vanaf een afstandje naar een zwart gat zou kijken?
Shit! werken zuigt...
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Een zwart gat is een singulariteit met daar omheen een "horizon" waar fotonen niet meer kunnen ontsnappen. Dus dat lijkt me dan nietquote:Op zondag 30 november 2008 23:51 schreef Parafernalia het volgende:
[..]
Aha ja dat principe ken ik. Maar een zwart gat is dus per definitie niet te zien?
-
Dus een zwart gat is geen zichtbare materie "an sich" maar iets wat alleen inwerkt op de naaste omgeving zoals licht en deeltjesquote:
[..]
Een zwart gat is een singulariteit met daar omheen een "horizon" waar fotonen niet meer kunnen ontsnappen. Dus dat lijkt me dan niet
wat gebeurt er trouwens tussen de "kern" van de singulariteit en de horizon? versneld materie daar? of wordt het omgezet?
Shit! werken zuigt...
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Dus een zwart gat is geen zichtbare materie "an sich" maar iets wat alleen inwerkt op de naaste omgeving zoals licht en deeltjes
wat gebeurt er trouwens tussen de "kern" van de singulariteit en de horizon? versneld materie daar? of wordt het omgezet?
Met " zwart gat" wordt vrijwel altijd de regio van de waarnemershorizon met de singulariteit in het midden bedoelt. De enige massa bevindt zich in die singulariteit, en de rest is gewoon een vacuum ( even de ingaande deeltjes niet meegenomen ). Binnen die horizon zullen deeltjes inderdaad versneld naar de singulariteit gaan. Of het wordt omgezet oid weet ik eigenlijk niet; dat zouden nogal ingewikkelde processen zijn, denk ik.
wat gebeurt er trouwens tussen de "kern" van de singulariteit en de horizon? versneld materie daar? of wordt het omgezet?
Met " zwart gat" wordt vrijwel altijd de regio van de waarnemershorizon met de singulariteit in het midden bedoelt. De enige massa bevindt zich in die singulariteit, en de rest is gewoon een vacuum ( even de ingaande deeltjes niet meegenomen ). Binnen die horizon zullen deeltjes inderdaad versneld naar de singulariteit gaan. Of het wordt omgezet oid weet ik eigenlijk niet; dat zouden nogal ingewikkelde processen zijn, denk ik.
-
Ja dat snap ik, maar ik bedoelde meer wat je zou zien als je richting een zwart gat zou kijken...vanaf pak 'm beet de waarnemingshorizon, of wat verder weg.quote:
[..]
Een zwart gat is een singulariteit met daar omheen een "horizon" waar fotonen niet meer kunnen ontsnappen. Dus dat lijkt me dan niet
Maar ik denk dat DemonRage het al goed verwoord heeft.
Eindelijk iemand die denkt wat iedereen zegt
://www.hyves.nl/berichten/inbox/berichten/517888914/Onbekend/?&pageid=AVQ549TAB4G8KWW8C
een zwart gat en een dummie
een zwart gat en een dummie
Shit! werken zuigt...
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Haushofer hoe zit dat nou? 
Niemand heeft ooit een zwart gat gezien en jij studeerd er op af? Is dat dan per definitie theoretische fysica omdat er geen empirisch bewijs is?
En worden zwarten gaten nu eigenlijk als theorie of eerder als hypothese beschouwd? Of ligt dat laatste aan de schaal?
Nog zo iets, wordt die zogenaamde hawkings straling gegenereerd door een proces dat buiten die waarnemingshorizon blijft, en hoe dan?
En als je dus niets weet over wat er voorbij die waarnemingshorizon allemaal gebeurd...hoe zou je dan met zekerheid kunnen zeggen dat er nooit eens ergens weer iets uit terug komt?
En als laatste:
Veel vragen, veel plezier.
Niemand heeft ooit een zwart gat gezien en jij studeerd er op af? Is dat dan per definitie theoretische fysica omdat er geen empirisch bewijs is?
En worden zwarten gaten nu eigenlijk als theorie of eerder als hypothese beschouwd? Of ligt dat laatste aan de schaal?
Nog zo iets, wordt die zogenaamde hawkings straling gegenereerd door een proces dat buiten die waarnemingshorizon blijft, en hoe dan?
En als je dus niets weet over wat er voorbij die waarnemingshorizon allemaal gebeurd...hoe zou je dan met zekerheid kunnen zeggen dat er nooit eens ergens weer iets uit terug komt?
En als laatste:
Een ster bestaat toch niet puur uit licht? Hoe kan haar ontsnappingssnelheid dan gelijk zijn aan de lichtsnelheid? Dat gaat tegen de fysica in toch?quote:“Wat zou er gebeuren als een ster de lichtsnelheid als ontsnappingssnelheid heeft?”
Veel vragen, veel plezier.
Ik ben er op afgestudeerdquote:Op woensdag 3 december 2008 13:33 schreef Odysseuzzz het volgende:
Haushofer hoe zit dat nou?
Niemand heeft ooit een zwart gat gezien en jij studeerd er op af? Is dat dan per definitie theoretische fysica omdat er geen empirisch bewijs is?
Er zijn geen " rechtstreekse empirische bewijzen", maar metingen in combinatie met de validiteit van de algemene relativiteitstheorie suggereren dat zwarte gaten bestaan. We weten dat die relativiteitstheorie uitermate nauwkeurig is, dus de kans is erg groot dat de theorie ook juist is in haar voorspelling van zwarte gaten.
En misschien niet, maar dan hebben we een hele andere verklaring nodig.
Zwarte gaten zijn onderdeel van de algemene relativiteitstheorie. Ik zou zeggen dat ruwweg 99% van de fysici in zwarte gaten " gelooft".quote:En worden zwarten gaten nu eigenlijk als theorie of eerder als hypothese beschouwd? Of ligt dat laatste aan de schaal?
Hoe Hawking-straling zich vormt, is erg lastig uit te leggen, ik denk dat ik dat binnenkort es in een post uiteen ga zettenquote:Nog zo iets, wordt die zogenaamde hawkings straling gegenereerd door een proces dat buiten die waarnemingshorizon blijft, en hoe dan?
Je kunt fysisch wel beschrijven wat er binnen die horizon gebeurt, je kunt het alleen als waarnemer niet waarnemen als je buiten die horizon bent.quote:En als je dus niets weet over wat er voorbij die waarnemingshorizon allemaal gebeurd...hoe zou je dan met zekerheid kunnen zeggen dat er nooit eens ergens weer iets uit terug komt?
De ontsnappingsnelheid geeft aan hoe snel een object moet gaan om aan het zwaartekrachtsveld te ontsnappen. Je kunt dus uitrekenen hoeveel massa ervoor zou zorgen dat een object met de lichtsnelheid moet reizen om te ontsnappen.quote:Een ster bestaat toch niet puur uit licht? Hoe kan haar ontsnappingssnelheid dan gelijk zijn aan de lichtsnelheid? Dat gaat tegen de fysica in toch?
-
Ja, dat las ik ergens.quote:
Aha tof.quote:Er zijn geen " rechtstreekse empirische bewijzen", maar metingen in combinatie met de validiteit van de algemene relativiteitstheorie suggereren dat zwarte gaten bestaan. We weten dat die relativiteitstheorie uitermate nauwkeurig is, dus de kans is erg groot dat de theorie ook juist is in haar voorspelling van zwarte gaten.
En misschien niet, maar dan hebben we een hele andere verklaring nodig.
(...)
Hoe Hawking-straling zich vormt, is erg lastig uit te leggen, ik denk dat ik dat binnenkort es in een post uiteen ga zetten
Maar dat betekend dus ook dat er nooit bewijzen voor zullen zijn? Omdat als de theorie klopt dit tot uitkomst geeft dat het nooit bewezen kan worden?quote:Je kunt fysisch wel beschrijven wat er binnen die horizon gebeurt, je kunt het alleen als waarnemer niet waarnemen als je buiten die horizon bent.
Maar behalve licht kan er toch heul niets zo snel gaan?quote:De ontsnappingsnelheid geeft aan hoe snel een object moet gaan om aan het zwaartekrachtsveld te ontsnappen. Je kunt dus uitrekenen hoeveel massa ervoor zou zorgen dat een object met de lichtsnelheid moet reizen om te ontsnappen.
En licht zelf ontsnapt ook niet heb ik me laten wijsmaken. 
Nee, dus als de ontsnappingsnelheid de lichtsnelheid is, wil dat alleen maar zeggen dat je met de lichtsnelheid moet gaan om te ontsnappen. En dat kan niet, dus blijft alles, inclusief het licht, ingevangen.
-
Oke, bedankt voor die antwoorden.quote:Op donderdag 4 december 2008 09:55 schreef Haushofer het volgende:
Nee, dus als de ontsnappingsnelheid de lichtsnelheid is, wil dat alleen maar zeggen dat je met de lichtsnelheid moet gaan om te ontsnappen. En dat kan niet, dus blijft alles, inclusief het licht, ingevangen.
Ik ga nog maar even door met vragen.
Zijn er ook theorieen die stellen dat een zwart gat "vol" kan raken? Of misschien na miljarden jaren de boel eens in "z'n achteruit" zetten?
Treed er voor zover bekent geen verval op ofzo?
Volgens de klassieke theorieën eindigt materie in de singulariteit, en er kan eigenlijk weinig over gezegd worden of het zwarte gat ook "vol kan raken". Er is ook niet bekend wat er met die materie gebeurt.
Er zijn wel theorieën over "witte gaten", het tegenovergestelde van zwarte gaten. De zwaartekrachtsvergelijkingen van Einstein zijn tijdssymmetrisch, en je verwacht dus naast zwarte gaten als oplossing ook "witte gaten". Deze oplossingen komen tevoorschijn als je wiskundige tierelantijnen uitvoert op die oplossingen, en wat je dan krijgt zijn 2 ruimte-tijden die er wiskundig ( topologisch) hetzelfde uitzien. Een mogelijkheid is dan dat deze 2 regio's zijn verbonden met een zogenaamd "wormgat". Die wormgaten zijn heel instabiel, maar worden strikt genomen niet verboden door de algemene relativiteitstheorie.
Echter, die witte gaten hebben nogal aparte beginvoorwaarden nodig en daarom stellen veel fysici dat ze waarschijnlijk niet bestaan. Dat is ook het lastige aan die Einsteinvergelijkingen: wiskundige oplossingen hoeven nog niet fysische oplossingen te zijn, en 2 op het eerste oogpunt verschillende oplossingen kunnen via symmetrieën toch hetzelfde zijn.
Er zijn wel theorieën over "witte gaten", het tegenovergestelde van zwarte gaten. De zwaartekrachtsvergelijkingen van Einstein zijn tijdssymmetrisch, en je verwacht dus naast zwarte gaten als oplossing ook "witte gaten". Deze oplossingen komen tevoorschijn als je wiskundige tierelantijnen uitvoert op die oplossingen, en wat je dan krijgt zijn 2 ruimte-tijden die er wiskundig ( topologisch) hetzelfde uitzien. Een mogelijkheid is dan dat deze 2 regio's zijn verbonden met een zogenaamd "wormgat". Die wormgaten zijn heel instabiel, maar worden strikt genomen niet verboden door de algemene relativiteitstheorie.
Echter, die witte gaten hebben nogal aparte beginvoorwaarden nodig en daarom stellen veel fysici dat ze waarschijnlijk niet bestaan. Dat is ook het lastige aan die Einsteinvergelijkingen: wiskundige oplossingen hoeven nog niet fysische oplossingen te zijn, en 2 op het eerste oogpunt verschillende oplossingen kunnen via symmetrieën toch hetzelfde zijn.
-
Aha, over oplossingen gesproken: nog iets opmerkelijkelijks met zwarten gaten en de Fibonacci nummers misschien?quote:Op zondag 7 december 2008 17:51 schreef Haushofer het volgende:
Volgens de klassieke theorieën eindigt materie in de singulariteit, en er kan eigenlijk weinig over gezegd worden of het zwarte gat ook "vol kan raken". Er is ook niet bekend wat er met die materie gebeurt.
Er zijn wel theorieën over "witte gaten", het tegenovergestelde van zwarte gaten. De zwaartekrachtsvergelijkingen van Einstein zijn tijdssymmetrisch, en je verwacht dus naast zwarte gaten als oplossing ook "witte gaten". Deze oplossingen komen tevoorschijn als je wiskundige tierelantijnen uitvoert op die oplossingen, en wat je dan krijgt zijn 2 ruimte-tijden die er wiskundig ( topologisch) hetzelfde uitzien. Een mogelijkheid is dan dat deze 2 regio's zijn verbonden met een zogenaamd "wormgat". Die wormgaten zijn heel instabiel, maar worden strikt genomen niet verboden door de algemene relativiteitstheorie.
Echter, die witte gaten hebben nogal aparte beginvoorwaarden nodig en daarom stellen veel fysici dat ze waarschijnlijk niet bestaan. Dat is ook het lastige aan die Einsteinvergelijkingen: wiskundige oplossingen hoeven nog niet fysische oplossingen te zijn, en 2 op het eerste oogpunt verschillende oplossingen kunnen via symmetrieën toch hetzelfde zijn.
Paar kleine vraagjes:
Reizen zwarte gaten in verhouding tot andere objecten of reizen andere objecten in verhouding tot zwarte gaten, of geen van beiden? En dan bedoel ik meer op interplanetaire schaal, als in, zou er op een gegeven moment een zwart gat door ons zonnestelsel kunnen reizen?
Als vervolgvraag op de eerste vraag, een zwart gat bestaat/(bestond?) uit materie, oneindig veel materie. Zou een zwart gat te verplaatsen zijn? Of heeft het "invallen" van de materie als gevolg dat het zich "verankert" in die specifieke plek? Ik las net ergens dat het gezien wordt als "oneindig dichtheid maar geen volume", en ik neem aan dat je uberhaupt een volume van iets nodig hebt om het te kunnen verplaatsen. Dus ik neem aan dat dit niet mogelijk is?
Hoe reageert een zwart gat (de singulariteit van een zwart gat) op een grote ontlading van energie? Redelijk klein zwart gat, een zon die supernova gaat een eindje verder maar waarvan de supernova dus wel het zwarte gat raakt, misschien qua afstand van de explosie er helemaal overheen gaat. Wordt dat gewoon opgeslokt?
Reizen zwarte gaten in verhouding tot andere objecten of reizen andere objecten in verhouding tot zwarte gaten, of geen van beiden
? En dan bedoel ik meer op interplanetaire schaal, als in, zou er op een gegeven moment een zwart gat door ons zonnestelsel kunnen reizen?Als vervolgvraag op de eerste vraag, een zwart gat bestaat/(bestond?) uit materie, oneindig veel materie. Zou een zwart gat te verplaatsen zijn? Of heeft het "invallen" van de materie als gevolg dat het zich "verankert" in die specifieke plek? Ik las net ergens dat het gezien wordt als "oneindig dichtheid maar geen volume", en ik neem aan dat je uberhaupt een volume van iets nodig hebt om het te kunnen verplaatsen. Dus ik neem aan dat dit niet mogelijk is?
Hoe reageert een zwart gat (de singulariteit van een zwart gat) op een grote ontlading van energie? Redelijk klein zwart gat, een zon die supernova gaat een eindje verder maar waarvan de supernova dus wel het zwarte gat raakt, misschien qua afstand van de explosie er helemaal overheen gaat. Wordt dat gewoon opgeslokt?
deal with it
Zwarte gaten " reizen " in principe wel.
Alles in het heelal beweegt op de een of andere manier om elkaar heen.
Recent hebben wetenschappers een massief zwart gat in het midden van het melkwegstelsel ontdekt.
Aangezien ons melkwegstelsel om andere stelsels heen beweegt in de " local cloud " moet het zwarte gat ook meebewegen
Alles wat binnen het bereik van de zwaartekrachtput komt..wordt opgeslokt .
Alles in het heelal beweegt op de een of andere manier om elkaar heen.
Recent hebben wetenschappers een massief zwart gat in het midden van het melkwegstelsel ontdekt.
Aangezien ons melkwegstelsel om andere stelsels heen beweegt in de " local cloud " moet het zwarte gat ook meebewegen
Alles wat binnen het bereik van de zwaartekrachtput komt..wordt opgeslokt .
Op woensdag 21 januari 2009 01:53 schreef helldeskr de waarheid.
Ja, een zwart gat kun je aantrekken met behulp van een andere massa.quote:Op maandag 8 december 2008 14:43 schreef RTB het volgende:
Paar kleine vraagjes:
Reizen zwarte gaten in verhouding tot andere objecten of reizen andere objecten in verhouding tot zwarte gaten, of geen van beiden
Nee, eindig veel materie.quote:Als vervolgvraag op de eerste vraag, een zwart gat bestaat/(bestond?) uit materie, oneindig veel materie.
Ja, een zwart gat kan zich verplaatsen door de ruimte-tijd. Als volume van een zwart gat wordt altijd het volume genomen dat begrensd wordt door de waarnemershorizon.quote:Zou een zwart gat te verplaatsen zijn? Of heeft het "invallen" van de materie als gevolg dat het zich "verankert" in die specifieke plek? Ik las net ergens dat het gezien wordt als "oneindig dichtheid maar geen volume", en ik neem aan dat je uberhaupt een volume van iets nodig hebt om het te kunnen verplaatsen. Dus ik neem aan dat dit niet mogelijk is?
Ja, een energieuitbarsting in de vorm van fotonen wordt gewoon opgeslokt door het zwarte gat. Hierdoor zal de waarnemershorizon groter worden.quote:Hoe reageert een zwart gat (de singulariteit van een zwart gat) op een grote ontlading van energie? Redelijk klein zwart gat, een zon die supernova gaat een eindje verder maar waarvan de supernova dus wel het zwarte gat raakt, misschien qua afstand van de explosie er helemaal overheen gaat. Wordt dat gewoon opgeslokt?
-
wat gebeurt er als er onverhoopt antimaterie in een zwart gat terecht komt?
Shit! werken zuigt...
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
quote:Op woensdag 10 december 2008 16:45 schreef Parafernalia het volgende:
http://www.nu.nl/wetensch(...)te-gat-geleverd.html
* Parafernalia feliciteert Haushofer
Als je een zwart gat heb wat een vacuum-oplossing is van de vergelijkingen ( dus er is geen materie aanwezig binnen de waarnemershorizon ) dan zal die antimaterie niet met materie kunnen reageren en dus eindigt de antimaterie in de singulariteit.quote:Op maandag 15 december 2008 14:42 schreef KlappernootatWork het volgende:
wat gebeurt er als er onverhoopt antimaterie in een zwart gat terecht komt?
-
Hier raak ik even in de war...quote:Op maandag 15 december 2008 16:19 schreef Haushofer het volgende:
[..]
[..]
Als je een zwart gat heb wat een vacuum-oplossing is van de vergelijkingen ( dus er is geen materie aanwezig binnen de waarnemershorizon ) dan zal die antimaterie niet met materie kunnen reageren en dus eindigt de antimaterie in de singulariteit.
Anti-materie is toch feitenlijk hetzelfde als " echte " materie alleen met een spiegeling in de behouden grootheden ?
Op woensdag 21 januari 2009 01:53 schreef helldeskr de waarheid.
Als je met "spiegeling in de behouden grootheden" zaken als "isospin, baryongetal, elektrische lading" en dergelijke bedoelt wel. Waarvan raak je in de war dan?quote:Op dinsdag 16 december 2008 11:27 schreef helldeskr het volgende:
[..]
Hier raak ik even in de war...
Anti-materie is toch feitenlijk hetzelfde als " echte " materie alleen met een spiegeling in de behouden grootheden ?
-
Misschien helpt het volgende: een zwart gat bestaat dus volgens de ART uit een puntmassa, wat een singulariteit in je ruimte-tijd geeft; de kromming divergeert en wordt oneindig. Dit betekent in termen van differentiaalmeetkunde dat dat punt niet meer tot je ruimte-tijd hoort. Daarbij, die massa heeft geen enkele quantummechanische eigenschappen zoals spin en dergelijke. Dat is ook het aparte: uit wat voor deeltjes de ster ook bestaat, zodra het instort tot een zwart gat is al die informatie weg, op de massa, de elektromagnetische lading en de draaiïmpuls na.
Dus als antimaterie in de singulariteit valt, kun je om twee redenen niet zeggen dat er annihilatie plaatsvindt:
de singulariteit behoort niet tot de ruimte-tijd, dus we kunnen niks zinnigs zeggen over wat er "daar gebeurt"
de singulariteit heeft geen "quantumeigenschappen", dus het maakt geen onderscheid tussen materie en antimaterie
Dan moet jij maar zeggen of dit je verwarring wegneemt
Dus als antimaterie in de singulariteit valt, kun je om twee redenen niet zeggen dat er annihilatie plaatsvindt:
Dan moet jij maar zeggen of dit je verwarring wegneemt
-
De laatste
Ik bedoelde te zeggen dat het het gedrag van materie en anti-matie theoretisch hetzelfde is in een zwart gat.
Inderdaad baryon/lepton getallen en electerische lading zijn tegengesteld maar voor de rest is het gewoon materie...er zijn zelfs vergezochte theorieen over "zwarte gaten " van anti-materie
Ik bedoelde te zeggen dat het het gedrag van materie en anti-matie theoretisch hetzelfde is in een zwart gat.
Inderdaad baryon/lepton getallen en electerische lading zijn tegengesteld maar voor de rest is het gewoon materie...er zijn zelfs vergezochte theorieen over "zwarte gaten " van anti-materie
Op woensdag 21 januari 2009 01:53 schreef helldeskr de waarheid.
Heb je daar linkjes van? Volgens mij zou er geen onderscheid kunnen bestaan tussen zwarte gaten als ze uit materie of antimaterie zouden zijn gevormd. Die informatie "gaat verloren" bij het instorten van de ster. Dat wordt ook wel uitgedrukt met "een zwart gat heeft geen haar".
-
Gutverpietjes.
Heeft mijn lullige antimaterie vraag toch maar weer dit topique omhooggeschopt
Heeft mijn lullige antimaterie vraag toch maar weer dit topique omhooggeschopt
Shit! werken zuigt...
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
quote:Op dinsdag 9 september 2008 15:55 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nou, een zwart gat "slurpt geen ruimte op", een zwart gat is een bijzondere geometrie van ruimte-tijd. Dat is iets waar je diep over kunt nadenken. Alles speelt zich af in de ruimte-tijd, en de zwaartekracht is de enige 'kracht' die dat toneel ook daadwerkelijk vervormt; de rest van de krachten ( die beschreven worden door het standaardmodel )zijn slechts toeschouwers op die ruimte-tijd.
[..]
Om even op je vraag in te gaan (
Anieuw zwart gat > A1 + A2
( Er hoort eigenlijk een groter/gelijk teken, maar die kan ik niet vinden
De moeilijkheid zit em vooral hierin: Als ik in het Newtoniaanse geval 2 oplossingen voor het zwaartekrachtsveld heb, dan kan ik ze optellen en dan heb ik altijd gegarandeerd weer een nieuwe oplossing. Dus als ik 2 massa's heb, en ik wil het resulterende zwaartekrachtsveld in een punt weten, tel ik gewoon de 2 zwaartekrachtsvelden bij elkaar op. Dit geldt ook voor elektrische velden. De vergelijkingen die dit beschrijven zijn lineair.
Helaas, dat geldt niet meer voor de Einsteinvergelijkingen. Dit zijn zogenaamde niet-lineaire vergelijkingen, en dat maakt het zoeken naar oplossingen nogal een naar werkje. Je kunt deze moeilijkheid ook fysisch begrijpen: het zwaartekrachtsveld interacteert met zichzelf!
Als ik massa of energie heb, dan vervormt dat de ruimte-tijd. Deze geometrie noemen we een zwaartekrachtsveld. Maar dit veld bezit zelf ook energie. Dus dat zal de ruimte-tijd ook weer krommen. Zo krijg je zelf-interacties. Als je het in termen van gravitonen bekijkt is dit idee helemaal duidelijk ( maar nogmaals: dat is niet wat de algemene relativiteitstheorie doet! ): een graviton bezit energie, en dus zullen gravitonen onderling interacteren. Dit effect zie je ook bij de sterke kernkracht.
Twee botsende zwarte gaten zullen voor een flinke hoeveelheid zwaartekrachtsgolven zorgen. Deze golven komen ook van bijvoorbeeld de zon, maar het is hier dus de ruimte-tijd zelf die golft, niet een golfje in die ruimte-tijd! Da's nogal een subtiel verschil. Deze golven zijn echter absurd zwak, en als we ze zouden detecteren zou dat het sterkste staaltje fysisch experimenteren zijn van de afgelopen eeuwen, in mijn ogen
quote:Op vrijdag 18 september 2009 16:58 schreef Handschoen het volgende:
En wat wil je hiermee zeggen... ? Alleen een topic kick?
Eindelijk iemand die denkt wat iedereen zegt
Wat als ik er een kilo zand in gooi, dan verdwijnt het zand in het niets toch ?quote:Op zondag 7 september 2008 14:25 schreef Haushofer het volgende:
Zwarte gaten voor dummies
..
Misverstanden
Vaak voorkomende misverstanden over zwarte gaten:Een zwart gat bestaat niet uit antimaterie of iets dergelijks
zou goed kunnen.quote:Een zwart gat trekt dus fotonen aan omdat fotonen energie hebben, ook al hebben ze geen rustmassa!
singulariteit kan best een beheersbaar verschijnsel in de zin van beschrijfbaar binnen restricties, zijn.quote:Voorbij de waarnemershorizon kunnen we nog prima beschrijven wat er gebeurt met een invallend deeltje; alleen de singulariteit "in het midden" zorgt voor problemen
Dus toch een eindige grootte wbt massa ? ondanks oneindige dichtheid ? d.w.z er zijn speciale singulariteitseigenschappen gevonden ?quote:Een zwart gat heeft niet "oneindig veel massa", maar is het gevolg van een singulariteit wat een "oneindige dichtheid" heeft.
Kan het zijn dat het uiteinde van een zwart gat een ster blijkt te zijn elders in het universum ?quote:Het zwaartekrachtsveld is zo sterk door de grote dichtheid, niet door de grote massa! Een zwart gat kan bijvoorbeeld al gevormd worden met de massa van de aarde. Als je deze massa in 1 punt zou stoppen, zou je een zwart gat ter grootte van een knikker krijgen. De grootte wordt dan bepaald door de ligging van de waarnemershorizon.
Als ik buiten het zwart gat sta, zie ik dat het zand de waarnemershorizon nooit voorbij zal gaan. Als ik met het zand meereis, zie ik dat het zand gewoon de waarnemershorizon voorbij gaat en ik met het zand op de singulariteit afsteven. Bij de singulariteit houdt de baan van mij, en de baan van het zand in de ruimtetijd simpelweg op. Wat er daarna gebeurt weten we niet.quote:Op zondag 20 september 2009 01:06 schreef Bankfurt het volgende:
[..]
Wat als ik er een kilo zand in gooi, dan verdwijnt het zand in het niets toch ?
[..]
Hoe dan?quote:singulariteit kan best een beheersbaar verschijnsel in de zin van beschrijfbaar binnen restricties, zijn.
[..]
Speciale singulariteitseigenschappen? Wat zijn dat?quote:Dus toch een eindige grootte wbt massa ? ondanks oneindige dichtheid ? d.w.z er zijn speciale singulariteitseigenschappen gevonden ?
[..]
Het probleem is dat we het hier over punten hebben, 0-dimensionale objecten. Dat levert problemen op, want die hebben maat 0. Dat betekent dat als ik dichtheden wil uitrekenen ik formeel gezien Dirac delta distributies krijgt. Dit zie je bv ook al in de klassieke elektrodynamica als je het over puntladingen hebt.
"Het uiteinde"? Welk uiteinde?quote:Kan het zijn dat het uiteinde van een zwart gat een ster blijkt te zijn elders in het universum ?
Wat je wel hebt zijn wormgaten. Wormgaten zijn ruwweg het resultaat van het volgende: Stel, ik heb een zwart gat als oplossing van m'n Einsteinvergelijkingen. Zo'n instorting is echter niet symmetrisch in de tijd. Dat verbaast je omdat de Einsteinvergelijkingen zelf wel tijdsymmetrisch zijn. Dus "breidt je je coordinatenstelsel uit", zodanig dat je dit proces ook kunt beschrijven. Zo'n object noemt men ook wel een wit gat. Het bijzondere is dat dit proces, wat men ook wel een "analytische extentie van je coordinatensysteem" noemt, nog 2 andere regio's geeft die topologisch aan elkaar gelijk zijn en verbonden lijken te zijn via iets wat men een wormgat noemt.
Als je echter wat beter naar dit object kijkt, blijkt het echter uiterst instabiel te zijn, maar dit is ongeveer het enige wat ik kan bedenken bij je vraag.
-
Zou het mogelijk zijn dat deze materie fuseert tot zwarte materie (want daar is ook een hoop om te doen) in de kern van de singulariteit en het overschot door middel van de "jets" met zwarte materie deeltjes tesamen weggeblazen worden uit het zwart gat? Dit zou de "ophoping" van zwarte materie kunnen verklaren..quote:
[..]
Als ik buiten het zwart gat sta, zie ik dat het zand de waarnemershorizon nooit voorbij zal gaan. Als ik met het zand meereis, zie ik dat het zand gewoon de waarnemershorizon voorbij gaat en ik met het zand op de singulariteit afsteven. Bij de singulariteit houdt de baan van mij, en de baan van het zand in de ruimtetijd simpelweg op. Wat er daarna gebeurt weten we niet.
[..]
Hoe dan?
[..]
Speciale singulariteitseigenschappen? Wat zijn dat?
Het probleem is dat we het hier over punten hebben, 0-dimensionale objecten. Dat levert problemen op, want die hebben maat 0. Dat betekent dat als ik dichtheden wil uitrekenen ik formeel gezien Dirac delta distributies krijgt. Dit zie je bv ook al in de klassieke elektrodynamica als je het over puntladingen hebt.
[..]
"Het uiteinde"? Welk uiteinde?
Wat je wel hebt zijn wormgaten. Wormgaten zijn ruwweg het resultaat van het volgende: Stel, ik heb een zwart gat als oplossing van m'n Einsteinvergelijkingen. Zo'n instorting is echter niet symmetrisch in de tijd. Dat verbaast je omdat de Einsteinvergelijkingen zelf wel tijdsymmetrisch zijn. Dus "breidt je je coordinatenstelsel uit", zodanig dat je dit proces ook kunt beschrijven. Zo'n object noemt men ook wel een wit gat. Het bijzondere is dat dit proces, wat men ook wel een "analytische extentie van je coordinatensysteem" noemt, nog 2 andere regio's geeft die topologisch aan elkaar gelijk zijn en verbonden lijken te zijn via iets wat men een wormgat noemt.
Als je echter wat beter naar dit object kijkt, blijkt het echter uiterst instabiel te zijn, maar dit is ongeveer het enige wat ik kan bedenken bij je vraag.
Shit! werken zuigt...
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Op donderdag 22 november 2007 @ 12:42 schreef Neelis het volgende: Rabbelneuteaantwaark ?
Ik zie niet helemaal in hoe dat zou werken; sowieso kan materie als het eenmaal langs de waarnemershorizon is gekomen niet meer uit het zwarte gat komen. Die jets doen dit dan ook niet; die worden volgens mij (maar dit is niet echt m'n expertise) door accretieschijven rondom het zwarte gat gevormd.
-
Hawkingstraling toch? Of is dat idee al weer achterhaald?quote:Op maandag 21 september 2009 11:55 schreef Haushofer het volgende:
Ik zie niet helemaal in hoe dat zou werken; sowieso kan materie als het eenmaal langs de waarnemershorizon is gekomen niet meer uit het zwarte gat komen. Die jets doen dit dan ook niet; die worden volgens mij (maar dit is niet echt m'n expertise) door accretieschijven rondom het zwarte gat gevormd.
quote:Hawkingstraling wordt in het algemeen verklaard met virtuele deeltjes. Door kwantumvacuümfluctuaties ontstaan paren van virtuele deeltjes (deeltjes met hun antideeltjes) nabij de waarnemingshorizon van het zwarte gat. Het kan zijn dat een van beide deeltjes in het gat valt, en daarbij voldoende energie opdoet om het paar reëel (niet-virtueel) te maken. Als dan het andere deeltje aan de zwaartekracht van het zwarte gat weet te ontsnappen, lijkt het van buiten af gezien, alsof het deeltje door het zwarte gat is uitgezonden. Dat deeltje neemt dan een deel van de energie van het deeltjespaar met zich mee.
Voorbeeld van een beheerste singulariteit, c.q wat ik me afvraag:quote:Op zondag 20 september 2009 11:45 schreef Haushofer het volgende:
Speciale singulariteitseigenschappen? Wat zijn dat?
Het probleem is dat we het hier over punten hebben, 0-dimensionale objecten. Dat levert problemen op, want die hebben maat 0. Dat betekent dat als ik dichtheden wil uitrekenen ik formeel gezien Dirac delta distributies krijgt. Dit zie je bv ook al in de klassieke elektrodynamica als je het over puntladingen hebt.
[..]
"Het uiteinde"? Welk uiteinde?
De dichtheid van de massa neemt minder snel toe naar het denkbeeldige centrum van het zwarte gat dan dat de ruimte kromt; d.w.z. de sterkere kromming van de ruimte t.o.v. de toename in massadichtheid in een zwart gat beperkt de totale massa-hoeveelheid van het zwarte gat. Dus zonder gebruik te maken van delta-distributies.
Met uiteinde van een zwart gat bedoel ik een opening naar een andere tijd-ruimte universum dat verbonden is met het bedoelde zwarte gat; d.w.z. uiteinde van de tunnel doorlopen.
Bij een zwart gat is in de regel alle massa in de singulariteit geconcentreerd, dus de dichtheid is overal 0 binnen de Schwarzschildradius, behalve in de singulariteit. Dit komt omdat massa altijd aantrekkend is, en voorbij een bepaalde kritische massa zal er niks zijn wat een totale instorting naar zo'n singulariteit voorkomt.quote:Op maandag 21 september 2009 12:44 schreef Bankfurt het volgende:
[..]
Voorbeeld van een beheerste singulariteit, c.q wat ik me afvraag:
De dichtheid van de massa neemt minder snel toe naar het denkbeeldige centrum van het zwarte gat dan dat de ruimte kromt; d.w.z. de sterkere kromming van de ruimte t.o.v. de toename in massadichtheid in een zwart gat beperkt de totale massa-hoeveelheid van het zwarte gat. Dus zonder gebruik te maken van delta-distributies.
Daarbij, de kromming wordt bepaald door de massa en energie; die 2 zaken zijn dus sterk gekoppeld. Als de massa/energie dichtheid divergeert, zal de ruimtetijdkromming ook divergeren.
Dus het wormgatscenario wat ik beschreefquote:Met uiteinde van een zwart gat bedoel ik een opening naar een andere tijd-ruimte universum dat verbonden is met het bedoelde zwarte gat; d.w.z. uiteinde van de tunnel doorlopen.
-
Nee, Hawkingstraling is wat anders; dat komt ook voor bij zwarte gaten zonder materie er om heen. Hawkingstraling is een intrinsieke eigenschap van zwarte gaten.quote:Op maandag 21 september 2009 12:04 schreef beeer het volgende:
[..]
Hawkingstraling toch? Of is dat idee al weer achterhaald?
[..]
-
waaruit bestaat die straling?quote:Op maandag 21 september 2009 13:16 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nee, Hawkingstraling is wat anders; dat komt ook voor bij zwarte gaten zonder materie er om heen. Hawkingstraling is een intrinsieke eigenschap van zwarte gaten.
Weet niet veel, maar geef toch kommentaar... hier hoef ik niet te zwijgen.
Fotonen, zover ik weetquote:Op maandag 21 september 2009 20:39 schreef klappernoot2000 het volgende:
[..]
waaruit bestaat die straling?
-
