Ruim 100quote:Op donderdag 21 augustus 2008 09:50 schreef LXIV het volgende:
Nou goed, misschien is Couperus 70 jaar na dato niet goed meer te beoordelen.
Die weldenkende, keurige elite bestaat alleen in jouw hoofd. Bovendien zijn er honderden - nee, duizenden andere schrijvers die naar mijn mening de putdeksels van onze beschaving beter oplichten dan Houellebecq.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 09:37 schreef LXIV het volgende:
Beschaafd ja. Dat is wat de anti-Houellebecqclan claimt te zijn. Weldenkende, keurige culturele elite. Lezen in hun vrije uurtjes prettige schrijvertjes als Van Dis of Couperus, en voelen zich daar dan heel tevreden mee.
En daarom hebben ze ook zo'n hekel aan Houellebecq, die feilloos laat zien wat voor een dun vernis die beschaving is en wat er voor een smerigheid er zich onder die oppervlakte bevindt.
Noem er twee.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 10:21 schreef zodiakk het volgende:
[..]
Die weldenkende, keurige elite bestaat alleen in jouw hoofd. Bovendien zijn er honderden - nee, duizenden andere schrijvers die naar mijn mening de putdeksels van onze beschaving beter oplichten dan Houellebecq.
Ik denk dat ik me je beperkte debatvermogens nu wel lang genoeg heb laten aanleunen.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 14:02 schreef LXIV het volgende:
Nooit van gehoord. Maar Wikipedia zegt dat die Joseph Conrad al in 1924 overleden is. Wat kan die dan ooit over onze maatschappij gezegd hebben?
Over die ander heeft zelfs wikipedia niets te melden.
Dus tja, ik kan er geen nee of geen ja op zeggen.
Ik snap niet precies wat je bedoelt. Je speelt wel op de man nu, zoveel is duidelijk. Niet echt een teken van superieure discussievaardigheid.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 14:14 schreef zodiakk het volgende:
[..]
Ik denk dat ik je beperkte debatvermogens nu wel lang genoeg heb laten aanleunen.
quote:Op donderdag 21 augustus 2008 14:36 schreef sigme het volgende:
Hmm. Ik hou wel van Houellebecq. Omdat het zo lekker troosteloos en zinloos is, zijn wereld. Maar niet versagen, je bent geboren en moet dapper doorbijten. En aan het eind wacht er geen hemel.
De Sade is bij mijn weten een exponent van libertijns gedachtegoed, en in die zin zeker een duiding van ontwikkeling in de maatschappij. Houellebecq pakt die lijn ook zeker weer op: de moraalloosheid, de zinlooosheid, de enige zin in het bevredigen van eigen zinnen. Maar ook dat faalt en brengt geen bevrediging, slechts frustratie en ongemak. Ook het gebruik van anderen voor eigen gerief, zonder dat te hoeven motiveren met iets anders dan dat eigen gerief, is een duidelijke lijn van De Sade naar Houellebecq, zou ik zeggen. Maar waarin De Sade daarin nog kan zwelgen, walgt Houellebecq uiteindelijk alleen nog maar van zijn eigen begeertes.
Eens, volgens mij beschrijft hij de vreselijke leegheid die zich vormt bij gebrek aan zingeving voor wie deze wel verlangt. De een vlucht in idiote seks, de ander in een idiote sekte, en niemand vindt wat 'ie zocht en de storende en stuwende leegheid blijft.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 14:38 schreef LXIV het volgende:
[..]
![]()
Mooi. Ik zie H. de moraalloosheid en het verval enkel beschrijven maar nergens verheerlijken. Ik ontwaar eerder een soort heimwee naar de tijd dat er nog een duidelijke moraal was.
Dat lijkt me een terechte omschrijving, aangezien slechts een van beiden een bekwaam polemist was.quote:
Zijn kijk op het moderne leven anno nu is erg eenzijdig en aartspessimistisch, en dat is op zich niet erg, maar je hebt volgens mij niet zoveel woorden nodig om zoiets te zeggen. Dat is wat mij aan hem stoort: de pretentie iets nieuws op een originele manier te brengen. Als je wilt lezen over zinloosheid dan heb je meer dan genoeg aan Albert Camus, Samuel Beckett, Kafka en ja Reve of Hermans. Zij hebben dat met heel wat meer emotionele diepgang gedaan dan Houllebecq ooit zal kunnen. Als je wilt lezen over idiote seks in combinatie met een gebrek aan moraal in tijden van postmodernisme dan moet je zijn bij Bret Easton Ellis die dat thema in 1991 al doeltreffend heeft behandeld. Houllebecq voegt werkelijk niets toe.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 14:47 schreef sigme het volgende:
Eens, volgens mij beschrijft hij de vreselijke leegheid die zich vormt bij gebrek aan zingeving voor wie deze wel verlangt. De een vlucht in idiote seks, de ander in een idiote sekte, en niemand vindt wat 'ie zocht en de storende en stuwende leegheid blijft.
Michel Houellebecqquote:Op vrijdag 22 augustus 2008 18:29 schreef mane het volgende:
Ik heb als RG ooit een vernietigend oordeel geschreven, meen ik mij te herinneren. Ik viel vooral over zijn proloog in Elementaire Deeltjes geloof ik, toen haakte ik eigenlijk al af, maar ik kan die tekst niet meer terugvinden.. En zo verdwijnt alles in de krochten van dit forum (dat is overigens maar goed ook).
Voor mij is hij een matige schrijver met een interessante thematiek.quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 18:36 schreef mane het volgende:
En dat hoeft ook niet hoor, maar laten we hem niet groter maken dan hij is. Een redelijk goede schrijver met een weinig interessante en eenzijdige thematiek.
Mijn topic nog welquote:
Dat is precies het soort beschrijving van een tegenstrijdigheid waarin ik hem zo sterk vind. En tegen de haters: Houllebecq meent ook niet dat [i]de hele[i] maatschappij zo is als hij in zijn boeken beschrijft, het is eerder een aanklacht tegen bepaalde tendensen en uitwassen. Daar vindt ik hem heel scherp in, vooral in Elementaire Deeltjes. Mogelijkheid van een eiland vindt ik stilistisch minder mooi, het is wel erg stug geschreven, maar ook daar wordt de leegte en de behoefte aan zin, warmte, vriendschap en de onmogelijkheid die behoeften in eenzaamheid met materialistische zaken te bevredigen scherp onder de aandacht gebracht.quote:Op woensdag 20 augustus 2008 22:17 schreef LXIV het volgende:
Nu probeer ik al twee dagen onder woorden te brengen waarom ik H. waardeer, maar het gaat me niet gemakkelijk af. Welnu:
Belangrijk is of je jezelf met de schrijver en vooral zijn denkbeelden, gevoelens en ideeën kunt identificeren. Bij H. kan ik dat bij uitstek. Ja, zijn ideeën mogen soms abject genoemd worden, zeker vanuit politiek-correct perspectief, maar wat als je eigen ideeën dat dan ook zijn?
Als hij zo'n geil tienersletje beschrijft, hoe ze daar zit in de klas met haar doorschijnend bloesje en haar volle lippen. Onnozel en lekker te wezen. En dat er dan zo'n negeraap die nog geen boek vast kan houden erin slaagt om met behulp van allerlei rimboegeluiden zo'n meisje het hof te maken. En dat dit enkel lukken kan omdat de jeugd geïndoctrineerd wordt door MTV. En dat hij daardoor negers gaat verachten en zelfs haten. Maar tegelijkertijd extreem geil wordt wanneer hij zich voorstelt hoe die neger dat mutsje dan hard neukt. En hij hier niks aan kan doen en de maatschappij er op gericht is om mannen met zijn denkbeelden buiten spel te zetten. Ja, daar kan ik wel wat mee.
Het staat gewoon wat dichter bij mijn belevingswereld dan een Wandelaar van Adriaan van Dis, die bij iedere avondwandeling met zijn hondje weer een vertederend aspect van de multikulturele samenleving ontdekt.
Heel diepzinnig ja, want zij lijkt te denken dat ze meer is, puur omdat ze zich blijkbaar vaker anaal laat uitwonen en door meerdere kerels tegelijk laat pakken. Het gaat erom dat ze zich daarop laat voorstaan, dat is de constatering die hij maakt. Het gaat hier niet om de seks als zodanig, maar om de achterliggende waardepatronen.quote:Op woensdag 20 augustus 2008 22:21 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Er zit een scene in dat ze het met een ander stel doen. Eerst gaan hij en de hem verder onbekende man zijn vriendin nemen. De vreemde man via de normale route en hij anaal, want hij weet hoe te werk moet gaan. Daarna nemen ze de andere vrouw. Zelfde bezetting. Ze zegt nog even tegen hem dat hij lekker tekeer kan gaan, want zij is niet zo gevoelig.
Heel diepzinnig. Verheffend.
Dat lijkt me een understatement.quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 22:10 schreef LXIV het volgende:
maar ik geloof niet dat hij overal even blij mee is.
Dubbel gevoel, dat heb ik bij Elementaire Deeltjes. Enerzijds fileert Houellebecq ongelofelijk scherp het moderne leven, laat hij haarscherp zien hoe onder hippie-idealen schaamteloos egoïsme en hedonisme het hoogtij vieren. Anderzijds lijkt hij niet verder te komen dan naakte beschrijvingen van seksueel hedonisme en biotechnologie.quote:Op dinsdag 26 augustus 2008 22:45 schreef ColdFeet het volgende:
Ik had hooggespannen verwachtingen bij Elementaire Deeltjes... Nah. Erg pretentieus geschreven, maar geen klassieker.
Ik wil hem niet 'meesterlijk' noemen... Ik heb sowieso een argwaan jegens auteurs die meer dan drie expliciete masturbatiescenes per boek nodig achtenquote:Op dinsdag 26 augustus 2008 22:52 schreef Scaurus het volgende:
[..]
Ik hou het erop dat Houellebecq een meesterlijke 'fysioloog van de moderne cultuur'. Hij prikt makkelijk door de 'moderne verworvenheden' en 'vrijheden'. Een echte verhalenverteller en kenner van het mensenhart is hij echter niet.
De wereld als markt en strijd is een goede om mee te beginnen.quote:Op dinsdag 26 augustus 2008 22:56 schreef servus_universitas het volgende:
Mijn interesse voor Houllebecq is gewekt. Met welk boek kan ik het beste beginnen?
Dank je, Scaurus.quote:Op woensdag 27 augustus 2008 09:42 schreef Scaurus het volgende:
[..]
De wereld als markt en strijd is een goede om mee te beginnen.
Mijn plan was dus ook om nu Elementaire deeltjes te gaan lezenquote:Op woensdag 3 september 2008 11:01 schreef Scaurus het volgende:
Over de wereld als markt en strijd was ik al lyrisch, maar Elementaire deeltjes is nog beter. Vooral Bruno is een meesterlijk personage.
quote:Op woensdag 3 september 2008 11:01 schreef Scaurus het volgende:
Over de wereld als markt en strijd was ik al lyrisch, maar Elementaire deeltjes is nog beter. Vooral Bruno is een meesterlijk personage.
quote:Op woensdag 3 september 2008 11:11 schreef Marble het volgende:
Is die TT nou nog steeds niet verbeterd? Dit forum wordt ook niet echt gemod he?
Een verband met Easton Ellis kan, maar heeft iemand gedacht aan Céline?quote:In zijn boeken figureert een bepaald type mens, op hemzelf geënt. De homo houellebecquis is begin veertig, eenzaam en volmaakt onverschillig tegenover de oppervlakkige drijfveren en commerciële illusies die de hedendaagse samenleving bij elkaar houden. In de natuurlijke staat waarin hij meestal aan het begin van een roman wordt aangetroffen, is hij niet meer dan een maatschappelijke amoebe. Hij leeft op diepvriesmaaltijden, kijkt tv zonder geluid en rukt zich af in peepshows met dezelfde overgave als waarmee hij de catalogus van Trois Suisses, de Franse evenknie van Wehkamp, bestudeert. Dat alles weerhoudt hem niet van trefzekere bespiegelingen over zijn uitzichtloze positie. Hij is geen dupe, integendeel: hij verkeert, zoals een psychiater in Extension du domaine de la lutte oordeelt, in een toestand van «depressieve luciditeit».
«Ik houd niet van deze wereld», bekent de misantroop van dienst in Extension. «Ik walg van de maatschappij waarin ik leef, van reclame word ik misselijk, van informatica moet ik kotsen. Het enige wat ik als IT'er doe, is de wereld overspoelen met verwijzingen, controleprocedures en rationele beslissingscriteria. Volkomen zinloos, een nutteloze belasting van de zenuwcellen. Deze wereld heeft overal behoefte aan, behalve aan extra informatie.» Maar juist dankzij die onthechting is de homo houellebecquis gevoelig voor de gemoedsbewegingen die een mensenleven de moeite waard maken, zoals oprechtheid, opoffering en liefde. Hij heeft niets te verliezen: alles wat hij aan tederheid en warmte wint is meegenomen. Daarin schuilt zijn kracht, en tevens de kracht van Houellebecqs boeken en van zijn visie op de hedendaagse westerse mens. Ook in zijn meest sardonische buien is Houellebecq nooit cynisch, elke grove uitspraak is als het ware het fotonegatief van een diep verlangen naar liefde en menselijke warmte.
De reden waarom hij zijn personages dermate uitholt, is dat hij een bepaald procédé toepast dat hij ontleent aan zijn grote voorbeeld, de Amerikaanse horrorauteur Howard Phillips Lovecraft, aan wie hij in 1991 een literaire biografie wijdde, H.P. Lovecraft: Contre le monde, contre la vie. Lovecraft was een maatschappelijke mislukkeling die in zijn oeuvre een eigen, mythisch universum schiep, waarbij hij de psychologische diepgang van zijn personages tot een minimum beperkte om de dimensies van dat (gruwelijke) universum des te beter tot hun recht te laten komen.
Precies zo verschaft Houellebecq zijn lezers toegang tot de handeling en de coulissen van zijn romans: zijn personages filteren de wereld van alledag zodat alleen datgene overblijft wat in een hedendaags mensenleven van werkelijke waarde is. Dat het resultaat weinig verheffend is, kan Houellebecq ook niet helpen. Zoals een politie-inspecteur in Plateforme haast terloops opmerkt: «Alle getuigen zijn teleurstellend.»
Zo beter?quote:Op woensdag 3 september 2008 11:11 schreef Marble het volgende:
Is die TT nou nog steeds niet verbeterd? Dit forum wordt ook niet echt gemod he?
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |