LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Voor mij is hij een matige schrijver met een interessante thematiek.quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 18:36 schreef mane het volgende:
En dat hoeft ook niet hoor, maar laten we hem niet groter maken dan hij is. Een redelijk goede schrijver met een weinig interessante en eenzijdige thematiek.
The End Times are wild
Elementaire deeltjes. Wat een geweldig boek!
Winnaar van de POL Ton Elias Trofee - Beste nieuwkomer in '08
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
Mijn topic nog welquote:
helemaal vergeten, en niet zonder reden. 
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Dat is precies het soort beschrijving van een tegenstrijdigheid waarin ik hem zo sterk vind. En tegen de haters: Houllebecq meent ook niet dat [i]de hele[i] maatschappij zo is als hij in zijn boeken beschrijft, het is eerder een aanklacht tegen bepaalde tendensen en uitwassen. Daar vindt ik hem heel scherp in, vooral in Elementaire Deeltjes. Mogelijkheid van een eiland vindt ik stilistisch minder mooi, het is wel erg stug geschreven, maar ook daar wordt de leegte en de behoefte aan zin, warmte, vriendschap en de onmogelijkheid die behoeften in eenzaamheid met materialistische zaken te bevredigen scherp onder de aandacht gebracht.quote:Op woensdag 20 augustus 2008 22:17 schreef LXIV het volgende:
Nu probeer ik al twee dagen onder woorden te brengen waarom ik H. waardeer, maar het gaat me niet gemakkelijk af. Welnu:
Belangrijk is of je jezelf met de schrijver en vooral zijn denkbeelden, gevoelens en ideeën kunt identificeren. Bij H. kan ik dat bij uitstek. Ja, zijn ideeën mogen soms abject genoemd worden, zeker vanuit politiek-correct perspectief, maar wat als je eigen ideeën dat dan ook zijn?
Als hij zo'n geil tienersletje beschrijft, hoe ze daar zit in de klas met haar doorschijnend bloesje en haar volle lippen. Onnozel en lekker te wezen. En dat er dan zo'n negeraap die nog geen boek vast kan houden erin slaagt om met behulp van allerlei rimboegeluiden zo'n meisje het hof te maken. En dat dit enkel lukken kan omdat de jeugd geïndoctrineerd wordt door MTV. En dat hij daardoor negers gaat verachten en zelfs haten. Maar tegelijkertijd extreem geil wordt wanneer hij zich voorstelt hoe die neger dat mutsje dan hard neukt. En hij hier niks aan kan doen en de maatschappij er op gericht is om mannen met zijn denkbeelden buiten spel te zetten. Ja, daar kan ik wel wat mee.
Het staat gewoon wat dichter bij mijn belevingswereld dan een Wandelaar van Adriaan van Dis, die bij iedere avondwandeling met zijn hondje weer een vertederend aspect van de multikulturele samenleving ontdekt.
Ik weet het ook niet
Heel diepzinnig ja, want zij lijkt te denken dat ze meer is, puur omdat ze zich blijkbaar vaker anaal laat uitwonen en door meerdere kerels tegelijk laat pakken. Het gaat erom dat ze zich daarop laat voorstaan, dat is de constatering die hij maakt. Het gaat hier niet om de seks als zodanig, maar om de achterliggende waardepatronen.quote:Op woensdag 20 augustus 2008 22:21 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Er zit een scene in dat ze het met een ander stel doen. Eerst gaan hij en de hem verder onbekende man zijn vriendin nemen. De vreemde man via de normale route en hij anaal, want hij weet hoe te werk moet gaan. Daarna nemen ze de andere vrouw. Zelfde bezetting. Ze zegt nog even tegen hem dat hij lekker tekeer kan gaan, want zij is niet zo gevoelig.
Heel diepzinnig. Verheffend.
Ik weet het ook niet
Precies. H. maakt bepaalde tendensen zichbaar door ze uit te vergroten. Hij wordt er ongetwijfeld door gefascineerd, maar ik geloof niet dat hij overal even blij mee is.
The End Times are wild
Ik kwam moeilijk door Mogelijkheid van een Eiland heen en Platform had wat mij betreft enige verhaaltechnische mankementen (vreemd betoog over Moslims dat op driekwart van het boek uit de lucht komt vallen, de ingrijpende gebeurtenis op het einde komt ook uit de lucht vallen waarna het verhaal enigszins afgeraffeld wordt). Ik waardeer zijn zwartgalligheid en stijl wel, zijn standpunten zijn erg interessant en meestal prima uitgewerkt, maar over het geheel heb ik soms het idee dat Houellebecqs boeken vooral erg veel inhoud hebben, en heel weinig vorm. Nou ja, het is weer wat anders in een woud van boeken die aan het omgekeerde lijden.
Dat lijkt me een understatement.quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 22:10 schreef LXIV het volgende:
maar ik geloof niet dat hij overal even blij mee is.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Ik had hooggespannen verwachtingen bij Elementaire Deeltjes... Nah. Erg pretentieus geschreven, maar geen klassieker.
Dubbel gevoel, dat heb ik bij Elementaire Deeltjes. Enerzijds fileert Houellebecq ongelofelijk scherp het moderne leven, laat hij haarscherp zien hoe onder hippie-idealen schaamteloos egoïsme en hedonisme het hoogtij vieren. Anderzijds lijkt hij niet verder te komen dan naakte beschrijvingen van seksueel hedonisme en biotechnologie.quote:Op dinsdag 26 augustus 2008 22:45 schreef ColdFeet het volgende:
Ik had hooggespannen verwachtingen bij Elementaire Deeltjes... Nah. Erg pretentieus geschreven, maar geen klassieker.
Ik hou het erop dat Houellebecq een meesterlijke 'fysioloog van de moderne cultuur'. Hij prikt makkelijk door de 'moderne verworvenheden' en 'vrijheden'. Een echte verhalenverteller en kenner van het mensenhart is hij echter niet.
Winnaar van de POL Ton Elias Trofee - Beste nieuwkomer in '08
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
Ik wil hem niet 'meesterlijk' noemen... Ik heb sowieso een argwaan jegens auteurs die meer dan drie expliciete masturbatiescenes per boek nodig achtenquote:Op dinsdag 26 augustus 2008 22:52 schreef Scaurus het volgende:
[..]
Ik hou het erop dat Houellebecq een meesterlijke 'fysioloog van de moderne cultuur'. Hij prikt makkelijk door de 'moderne verworvenheden' en 'vrijheden'. Een echte verhalenverteller en kenner van het mensenhart is hij echter niet.
Een verhalenverteller is hij niet; toch vond ik een aantal van zijn beschrijvingen van het buitenstaander-gevoel van Michel erg scherp en goed gevonden, en zelfs herkenbaar. Ik neem dan ook aan dat hij zichzelf vooral met die persoon iodentificeert.
De wereld als markt en strijd is een goede om mee te beginnen.quote:Op dinsdag 26 augustus 2008 22:56 schreef servus_universitas het volgende:
Mijn interesse voor Houllebecq is gewekt. Met welk boek kan ik het beste beginnen?
Winnaar van de POL Ton Elias Trofee - Beste nieuwkomer in '08
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
Dank je, Scaurus.quote:Op woensdag 27 augustus 2008 09:42 schreef Scaurus het volgende:
[..]
De wereld als markt en strijd is een goede om mee te beginnen.
Vanochtend ben ik begonnen in het boek De wereld als markt en strijd. Het leest waanzinnig heerlijk weg. Ik las "de nijlpaarden van de afdeling" op de eerste bladzijde en wist dat de schrijfwijze het tot een vermakelijk boek zal maken. Het is moeilijk om te stoppen met verder lezen.
Ik ben bijna aan het einde van het boek. Ik ben er positief over, positief genoeg om meer werk van deze schrijver te gaan lezen. Wel merkte ik heel sterk dat Houellebecq in De wereld als markt en strijd vooral bezig is zijn gedachtegoed (kritiek op de samenleving) te profileren en dat daardoor het verhaal wat meer op de achtergrond staat. Daar is ook niets mis mee, het geeft denk ik een duidelijk raamwerk waarbinnen zijn andere boeken gelezen kunnen worden. Ik heb overigens wel veel sympathie voor zijn gedachtegoed.
Interessant vond ik de scene waarin Tisserand het idee krijgt (of eigenlijk daartoe wordt aangespoord door de ik-figuur) om het meisje uit de discotheek en haar minnaar ("de neger") met een mes om het leven te brengen. Dit uit wraak voor het feit dat hij voortdurend wordt afgewezen door vrouwen die van hem walgen vanwege zijn voorkomen. Uiteindelijk toch een geval van wie met afschuw wordt behandeld zal zich uiteindelijk afschuwelijk gedragen.
[ Bericht 30% gewijzigd door servus_universitas op 03-09-2008 09:46:13 ]
Interessant vond ik de scene waarin Tisserand het idee krijgt (of eigenlijk daartoe wordt aangespoord door de ik-figuur) om het meisje uit de discotheek en haar minnaar ("de neger") met een mes om het leven te brengen. Dit uit wraak voor het feit dat hij voortdurend wordt afgewezen door vrouwen die van hem walgen vanwege zijn voorkomen. Uiteindelijk toch een geval van wie met afschuw wordt behandeld zal zich uiteindelijk afschuwelijk gedragen.
[ Bericht 30% gewijzigd door servus_universitas op 03-09-2008 09:46:13 ]
Over de wereld als markt en strijd was ik al lyrisch, maar Elementaire deeltjes is nog beter. Vooral Bruno is een meesterlijk personage.
Winnaar van de POL Ton Elias Trofee - Beste nieuwkomer in '08
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
Atheïst - Conservatief - Republikeins - Realist. Duidelijk?
Is die TT nou nog steeds niet verbeterd? Dit forum wordt ook niet echt gemod he?
My mother was a drug addict. When she got pregnant, she took more drugs. She even tried to kill me inside her with a coat hanger, but I survived. I was born blind as a result, but my mother didn't care. She overdosed choking on her own vomit.
Mijn plan was dus ook om nu Elementaire deeltjes te gaan lezenquote:Op woensdag 3 september 2008 11:01 schreef Scaurus het volgende:
Over de wereld als markt en strijd was ik al lyrisch, maar Elementaire deeltjes is nog beter. Vooral Bruno is een meesterlijk personage.
.
quote:Op woensdag 3 september 2008 11:01 schreef Scaurus het volgende:
Over de wereld als markt en strijd was ik al lyrisch, maar Elementaire deeltjes is nog beter. Vooral Bruno is een meesterlijk personage.
Ik weet het ook niet
quote:Op woensdag 3 september 2008 11:11 schreef Marble het volgende:
Is die TT nou nog steeds niet verbeterd? Dit forum wordt ook niet echt gemod he?
Idd, erger me er ook steeds aan.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Dus dit is een deeltje van de puzzle mbt je afslag naar het conservatieve Scaurus?
Aardige analyse uit de Groene Amsterdammer:
Aardige analyse uit de Groene Amsterdammer:
Een verband met Easton Ellis kan, maar heeft iemand gedacht aan Céline?quote:In zijn boeken figureert een bepaald type mens, op hemzelf geënt. De homo houellebecquis is begin veertig, eenzaam en volmaakt onverschillig tegenover de oppervlakkige drijfveren en commerciële illusies die de hedendaagse samenleving bij elkaar houden. In de natuurlijke staat waarin hij meestal aan het begin van een roman wordt aangetroffen, is hij niet meer dan een maatschappelijke amoebe. Hij leeft op diepvriesmaaltijden, kijkt tv zonder geluid en rukt zich af in peepshows met dezelfde overgave als waarmee hij de catalogus van Trois Suisses, de Franse evenknie van Wehkamp, bestudeert. Dat alles weerhoudt hem niet van trefzekere bespiegelingen over zijn uitzichtloze positie. Hij is geen dupe, integendeel: hij verkeert, zoals een psychiater in Extension du domaine de la lutte oordeelt, in een toestand van «depressieve luciditeit».
«Ik houd niet van deze wereld», bekent de misantroop van dienst in Extension. «Ik walg van de maatschappij waarin ik leef, van reclame word ik misselijk, van informatica moet ik kotsen. Het enige wat ik als IT'er doe, is de wereld overspoelen met verwijzingen, controleprocedures en rationele beslissingscriteria. Volkomen zinloos, een nutteloze belasting van de zenuwcellen. Deze wereld heeft overal behoefte aan, behalve aan extra informatie.» Maar juist dankzij die onthechting is de homo houellebecquis gevoelig voor de gemoedsbewegingen die een mensenleven de moeite waard maken, zoals oprechtheid, opoffering en liefde. Hij heeft niets te verliezen: alles wat hij aan tederheid en warmte wint is meegenomen. Daarin schuilt zijn kracht, en tevens de kracht van Houellebecqs boeken en van zijn visie op de hedendaagse westerse mens. Ook in zijn meest sardonische buien is Houellebecq nooit cynisch, elke grove uitspraak is als het ware het fotonegatief van een diep verlangen naar liefde en menselijke warmte.
De reden waarom hij zijn personages dermate uitholt, is dat hij een bepaald procédé toepast dat hij ontleent aan zijn grote voorbeeld, de Amerikaanse horrorauteur Howard Phillips Lovecraft, aan wie hij in 1991 een literaire biografie wijdde, H.P. Lovecraft: Contre le monde, contre la vie. Lovecraft was een maatschappelijke mislukkeling die in zijn oeuvre een eigen, mythisch universum schiep, waarbij hij de psychologische diepgang van zijn personages tot een minimum beperkte om de dimensies van dat (gruwelijke) universum des te beter tot hun recht te laten komen.
Precies zo verschaft Houellebecq zijn lezers toegang tot de handeling en de coulissen van zijn romans: zijn personages filteren de wereld van alledag zodat alleen datgene overblijft wat in een hedendaags mensenleven van werkelijke waarde is. Dat het resultaat weinig verheffend is, kan Houellebecq ook niet helpen. Zoals een politie-inspecteur in Plateforme haast terloops opmerkt: «Alle getuigen zijn teleurstellend.»
I´m back.
Interessante discussie!
Ik heb tot nu toe van zijn boeken genoten, en zit dus maar met een prangende vraag:
Wanneer komt zijn volgende boek?
Ik heb tot nu toe van zijn boeken genoten, en zit dus maar met een prangende vraag:
Wanneer komt zijn volgende boek?
The secret to happiness is freedom...
And the secret to freedom is courage.
Thucydides
And the secret to freedom is courage.
Thucydides
Zoals hierboven al eerder is gemeld, H. is een vrij matige schrijvers(in mijn ogen) die ondanks die beperking wel boeken weet neer te zetten met interessante denkbeelden en scenes. En dat is dan ook weer talent. Zijn boeken op zich vind ik dan ook niet heel bijzonder, maar veel meer de gedachtegangen rondom hem en zijn boeken. Optredens van H. zijn een show en hij gedraagt zich als een volgevreten voetbalvedette met waanzinnige eisen. En alleen daardoor wordt hij populairder.
Wat me wel opvalt is dat veel mensen in de boeken van H. enkel kijken naar de zwartgalligheid, de uitersten en daardoor het boek als een aanklacht zien. Ik zie bijvoorbeeld Elementaire deeltjes niet als een aanklacht tegen de hedendaagse mens, maar als een pleidooi voor warmte. Verlies je niet in een van de uiterste van Bruno en Michel, dan loopt het inderdaad verkeerd met je af.
En ja, het boek is ook een aanklacht. Een aanklacht tegen zijn moeder als exponent van de hippie-cultuur. En daarin zie ik helaas enkel een zwaktebod.
Wat me wel opvalt is dat veel mensen in de boeken van H. enkel kijken naar de zwartgalligheid, de uitersten en daardoor het boek als een aanklacht zien. Ik zie bijvoorbeeld Elementaire deeltjes niet als een aanklacht tegen de hedendaagse mens, maar als een pleidooi voor warmte. Verlies je niet in een van de uiterste van Bruno en Michel, dan loopt het inderdaad verkeerd met je af.
En ja, het boek is ook een aanklacht. Een aanklacht tegen zijn moeder als exponent van de hippie-cultuur. En daarin zie ik helaas enkel een zwaktebod.
Wind extinguishes a candle and energizes fire
Brett Easton Ellis 