Well, gisteren weer 2 uur AVB les gehad. Om fscking 8:00 's morgens! Ik was bang dat ik te slaperig zou zijn om het lekker te laten gaan, maar het ging eigenlijk weer compleet prima. Ik zie de oefeningen zelf als bijzaak, waar het om gaat is dat ik de motor goed leer aanvoelen. Als ik de motor goed aanvoel, dan komen die oefeningetjes vanzelf goed. Vooral spelen dus en de grenzen opzoeken.
Wat ik erg goed vind is dat mijn instructeur me gewoon mijn gang laat gaan en alleen tips geeft. Hij ziet het toch allemaal van de zijlijn en kan veel beter objectief zijn mening geven. Het blijkt bijvoorbeeld dat ik bij de proeven mijn hoofd omlaag hou, en dat ziet er uit alsof ik geintimideerd ben. Dat is totaal niet zo. Maar zo'n examinator kan natuurlijk alleen maar op het uiterlijk af gaan, dus moet ik dat in de gaten blijven houden.
Wij doen die proeven met 4 man en 2 instructeurs, en beide instructeurs vinden dat ik wel zonder problemen voor mijn AVB ga slagen. Zelf vind ik dat ook wel

, maar ik vind toch dat ik het allemaal zo goed mogelijk moet doen. Dus blijf ik verschillende dingen proberen. Soms met succes, soms met wat minder succes, maar DAT is wat leren nou eenmaal inhoudt. Als ik mijn eigen gang ga, dan zit ik minder gespannen op de motor en leer ik het snelst.
Dit keer echte noodstoppen geoefend, en ik ben zo ver gegaan dat het voorwiel ging glijden. Niks aan de hand als dat gebeurd. Zo lang je niet gaat sturen of nog harder gaat remmen terwijl het voorwiel glijdt, blijf je gewoon overeind. En als je voelt dat je wel weg begint te glijden, dan laat je je rem gewoon los en rij je gewoon door. Eitje

. Alleen goed blijven onthouden hoe je die proeven WEL moet doen, anders krijg je op je examen ook weer gezeik.
Maar ik denk dat zelfs als de proef niet volgens het boekje gaat, de examinatoren toch vooral kijken hoe je je motor in de hand houdt als het NIET zo goed gaat. En dat is prima in orde volgens mij.
Wat kan ik meer vertellen... Dit keer voorop gereden op het ritje van en naar het terrein. En dat is wel een stuk lekkerder

. Ik rij zelf liever wat harder dan de maximale snelheid, dan heb je geen 'colonne' achter je zitten omdat je iedereen ophoudt. En de leraren accepteren dat. Prima

.
Op de terugweg werd er verteld dat we wat sneller terug moesten rijden omdat we wat laat waren. Nou, dat hoef je me maar 1 keer te vertellen.

Dus we waren op tijd terug. Zo lang je op de weg alleen maar stevig doorrijdt op plekken waar het kan, zal dat er wel uitzien alsof je niet bang bent, goed anticipeert en de goed inspeelt op de wegsituatie (en in werkelijkheid IS dat natuurlijk ook zo).
Eigenlijk gebruik ik daar gewoon mijn auto ervaring voor, er echt veel over nadenken doe ik niet. Er zijn natuurlijk wat verschillen waar ik op moet letten, bijvoorbeeld dat ik op de motor veel sneller te hard rijdt. En dat mijn hoofd hoger is, zodat ik de afstanden tot de voorligger soms wat verkeerd inschat. Tja, ik denk dat elke motorrijdende automobilist dat wel heeft. Dat zijn gewoon de verschillen tussen autorijden en motorrijden.
Dit keer geen echt gekke dingen op de weg gebeurd. Aan het einde wel even een auto die uit een uitrit wilde rijden. Ik bleef naar hem kijken om te zien of hij naar mij keek, maar dat deed hij gewoon niet. Dus ik op de rem. De leraar zei nog wel iets van 'je hoeft niet helemaal stil te gaan staan hoor!', maar hij kon niet zien dat die kerel in die auto niet naar me keek, dus ik vind dat ik op dat moment de beste keuze maakte. IK heb het stuur tenslotte in mijn handen

. Naja, toen ik bijna stil stond keek die automobilist me wel aan, dus kon ik weer door. Dat zijn echt dingetjes die belangrijk zijn als je motor rijdt. Als ik op dat soort dingen zou zakken, dan is de examinator gewoon niet goed bij zijn hoofd.
Jammer dat het telkens maar 2 uurtjes zijn, maar van die 2 uurtjes heb ik wel 2 dagen spierpijn

. Dus misschien beter dat het niet langer is.
Oh ja. Ik had het met die motor niet goed gezien. Het is toch een ER-5 en geen ER-6. Jammer.