Vreemde gewaarwording op Schiphol

Nadat ik eerder die dag al een vreemde gewaarwording in de trein had meegemaakt, was ik die middag op de luchthaven om zoals gewoonlijk bij mijn favoriete friture patat te eten en pils te drinken. Terwijl ik bij de snackbar naar de ritmische klanken van Rick Astley luisterde op m'n iPod die ik vorige week bij de Mediamarkt gekocht had, en rustig de Telegraaf zat te lezen, kwam er opeens een famfare langs. Toen stopte ik met lezen. Dit vond ik namelijk erg vreemd, ik was immers op een vliegveld. Ik irriteerde me eraan, maar liet het maar voor wat het was.

Terwijl die triangeljosties voorbij liepen zette ik m'n friet en bier aan de kant en haalde ik m'n laptop uit m'n tas om eens even een mooie paint van dit opmerkelijke verschijnsel te maken. Op dat moment zag ik aan het tafeltje naast mij een of andere klapjostie zitten die precies hetzelfde deed als mij, het deed me denken aan dat computerspelletje van vroeger, met die poppetjes die achter mekaar naar beneden komen vallen.

Met z'n onverzorgde uiterlijk had hij wel iets weg van een ouwe boswachter. Op zijn naamkaartje zag ik dat hij Hendrick Rollema heette. Het was typisch zoeen MBO/HBO student, je weet wel, eentje die in een Renault Twingo rijdt, van die gare Biogarde dieetyoghurt eet en zittend plast. Hij haalde net als mij z’n laptop tevoorschijn. Ik zag dat ie z’n Hyvespagina opende en toen in zichzelf begon te janken, hij mompelde iets over z’n ex o.i.d.

Ik ergerde me aan hem, en zei er wat van. Daar kon hij klaarblijkelijk niet mee omgaan, en riep "je moeder!", ondeugend als hij was. Aangezien ik meer te vergelijken ben met het type Chuck Norris dan met die ene opgepompte anabolenaap uit de Terminator films, reageerde ik hierop door hem te vertellen dat ie aids had. Dat zou hem wel leren.

Hij riep toen iets wat ik niet goed kon verstaan, iets met ‘vrienden’ en ‘twiekkers’ ofzo. Toen ik vroeg wat hij nou eigenlijk zei, vertelde hij dat ik dat nooit zou begrijpen aangezien hij in programmeertaal sprak. Ik zei dat ik daar niet van gediend was en dat ik nog wel wat van me zou laten heuren. Dat vond hij een terechte klacht. Ik vond het wel welletjes en verliet het frietkot. Ik moest immers nog naar een oud-hollandsch dansfeest van mijn studentenvereniging (studentenverening Immer Bier Telkens Lazarus, bij een ieder wel bekend) later in de middag. Achteraf bleek ook dat uit te lopen op een vreemde gewaarwording..

klacht: raspauper die in scripttaal spreekt
subklacht: mensen die hun richtingaanwijzer niet gebruiken bij het verlaten van een rotonde
bonusklacht: de afzuigkap in m'n nieuwe keuken is kapot

samenvatting: kuttopic, slotje!

[ Bericht 1% gewijzigd door Sackboy op 26-07-2008 12:56:23 ]