Een goede die mij op de foto's herkentquote:Op maandag 28 april 2008 21:20 schreef IHVK het volgende:
Ik zou toch de foto's uit het fotoboek verwijderen als ik jou was.![]()
Lijkt me echt niet fijn als later een paar klasgenoten deze reeks terugvinden.
En als je het nog niet hebt, neem eens contact op met een MEE vestiging bij je in de buurt.quote:Op maandag 28 april 2008 21:37 schreef candygirl het volgende:
[quote]Op maandag 28 april 2008 21:30 schreef Het_hupt het volgende:
ff geen zin om de vorige topiques te lezen, maar hoe helpt de GGZ en de jeugdzorg je?
heel goed, had echt wel mijn twijfels en merk wel dat ik zelf ook alert moet blijven maar daar ben je ouder voor
Vooral nu op de groep waar hij zit, zijn ze echt proffesioneel goed bezig, staan ze ook voor ouders klaar enz
Dat is voor verstandelijk gehandicapten en chronisch zieken?quote:Op maandag 28 april 2008 21:41 schreef Het_hupt het volgende:
[..]
En als je het nog niet hebt, neem eens contact op met een MEE vestiging bij je in de buurt.
Xenniaquote:Op maandag 28 april 2008 21:33 schreef Xennia het volgende:
Het komt overigens wel vaker voor dat kinderen als K. verslavingsgevoelig zijn. Het is inderdaad zaak daarbij vroeg in te grijpen. Misschien helpt het om informatie op te vragen bij verslavingszorg en de gevolgen met K. te bespreken. Ik heb voor soortgelijke clienten wel eens een gastspreker van de Brijderstichting uitgenodigd en dat werkte vaak erg verhelderend voor de kinderen.
En voor info?quote:Op maandag 28 april 2008 21:44 schreef Xennia het volgende:
[..]
Dat is voor verstandelijk gehandicapten en chronisch zieken?
Ja over voorzieningen voor de doelgroep van verstandelijk gehandicapten en chronisch zieken ja. Ouders van normaalbegaafde kinderen moeten bij Bureau Jeugdzorg zijnquote:
ongeveer 5 jaar geleden zijn er 1 jaar voor hem heel veel dingen gebeurdquote:Op dinsdag 29 april 2008 04:19 schreef SebasC het volgende:
Waarvoor de depressie? Iets traumatisch gebeurd in zijn verleden? Heb het topic niet gevolgd, mijn excuus.
nee niet echt,maar de mods vroegen om hier in psycholoigie en psychiatrie meer aandacht te besteden aan kinder pychiatrie dus vandaar dit topic hierquote:Op dinsdag 29 april 2008 09:40 schreef Copycat het volgende:
Ligt de grens voor kind/ouderproblematiek in OUD op 12 jaar, aangezien dit topic niet daar maar in R&P is geopend?
En om het beeld compleet te maken heeft recentelijk een groepsgenootje zelfmoord gepleegd en is kort daarna zijn oom overleden. Voor de rest vind ik echt dat geinteresseerden maar de moeite moeten nemen de oude topics te lezenquote:Op dinsdag 29 april 2008 10:31 schreef candygirl het volgende:
[..]
ongeveer 5 jaar geleden zijn er 1 jaar voor hem heel veel dingen gebeurd
hij heeft zijn opa voor zijn ogen zien sterven en daar heeft hij zich zelf heel lang de schuld van gegeven
hij lag in bed te logeren en zijn opa is richting naar de douche lopen onwel geworden en heeft zich aan de deur waar K lag vastgehouden
maar die deur was niet goed dicht en toen is hij naast zijn bed gevallen
hij is gestorven aan een hersenbloeding maar hij kon het maar niet verwerken
een paar maanden later ben ik gescheiden van zijn vader, dit vond hij natuurlijk al heel erg net zoals de meeste kinderen.
maar mijn ex heeft maandelang vernielingen aangebracht in ons nieuwe huis,aan de auto ,mij bedreigt enz
Zijn broer heeft in die periode zo'n maand of 5 erge driftbuien gehad door de boosheid over de scheiding,wat ons leven ook echt beinvloeden
iedere avond veel geschreeuw boosheid enz en K zat er tussenin
K was hierdoor zo verdrietig en boos dat hij agressief reageerde ,waarop andere kinderen heb gingen pesten.
De dood van zijn hond die voor hem vaak troost bood, een mishandeling door een volwassen op straat.
En dit alles bij elkaar is blijven meespelen, en alleen maar erger geworden toen
hij is toen in een dip geraakt maar omdat er eigenlijk meer aandacht uitging naar mijn oudste zoon is dat in eerste instantie beetje ontgaan
pas toen het steeds erger werd heb ik aan de bel getrokken maar toen waren we alweer een half jaar.
hij heeft wel zover alles verwerkt, maar ook weer niet, hij blijft er erg in hangen
Hoi,quote:Op dinsdag 29 april 2008 11:01 schreef Re het volgende:
hoi candygirl
Waaraan merk je dat het nu beter met hem gaat. Wat voor soort begeleiding krijgt hij en hoe gaat hij om met het gebruik van toch zware medicatie.
quote:Op dinsdag 29 april 2008 16:04 schreef Xennia het volgende:
[..]
En om het beeld compleet te maken heeft recentelijk een groepsgenootje zelfmoord gepleegd en is kort daarna zijn oom overleden. Voor de rest vind ik echt dat geinteresseerden maar de moeite moeten nemen de oude topics te lezen
Hoi,quote:Op woensdag 30 april 2008 10:18 schreef SHE het volgende:
ze reageert op Xennia hoor.
Kutverhaal zeg; maar niet zo verwonderlijk dat je kind de weg kwijt raakt als je bedenkt wat hem allemaal is overkomen. Kinderen draaien voor heel wat minder door. Ik hoop dat het aanslaat en je snel je kind weer terug hebt!.
En wie zorgt er voor jou CG? Een en ander zal je ook wel niet in de koude kleren zijn gaan zitten neem ik aan?
Daar doelde ik niet op. Ik doelde meer op persoonlijke begeleiding; praten over hoe je er op persoonlijk vlak mee om moet gaan. Wat het met je doet als ouder, hoe je jezelf op de been houdt etc.quote:Op woensdag 30 april 2008 12:47 schreef Emel het volgende:
Bij een klinische opname van een kind, is er ook meestal begeleiding voor ouders. Die worden intensief betrokken bij de behandeling.
K vind zijn leven niks, wil weg op de groep en andere school, denkt dat het dan wel allemaal opgelost zal ziijn maar ziet zelf geen toekomst voor hem weggelegdquote:Op woensdag 30 april 2008 13:33 schreef SHE het volgende:
Tijd kan een hoop helen hoor en ik denk dat je het gevoel wel moet proberen vast te houden, dat het echt goed kan komen.
Heb je er weleens zo met K over gepraat? Over leven en hoe hij het allemaal ziet? Wat hij wil?
Praatgroepen zijn er ook buiten de instellingen he; volgens mij hebben de meesten zelfs een website waar je ze kunt vinden. de zogenaamde lotgenoten.
Ik kan me niet anders voorstellen dan dat je het ook weleens wilt hebben over wat het met je doet, als mens.
Zulke gesprekken voer je in mijn optiek niet met mensen uit de GGZ, maar met mensen die weten hoe jouw wereld eruit ziet, uit eigen ervaring.
En ben je ook nog weleens lief voor jezelf? Kom je daar nog aan toe?
regel zelf een groepquote:Op woensdag 30 april 2008 19:47 schreef candygirl het volgende:
limburg zuid
vaak gaat het om kinderen vaanf 17/18 jaar, tenminste wat ik terug krijg van buro jeugdzorg
Heb je je ouderbegeleider er wel eens naar gevraagd?quote:Op woensdag 30 april 2008 19:47 schreef candygirl het volgende:
limburg zuid
vaak gaat het om kinderen vaanf 17/18 jaar, tenminste wat ik terug krijg van buro jeugdzorg
Hoi candy,quote:Op donderdag 1 mei 2008 10:34 schreef candygirl het volgende:
Ik heb nagedacht over het inkorten van de vakantie ,maar ben aan het twijfelen omdat het dan een soort van straf word dat hij naar de groep moet.
En dat wil eigenlijk voorkomen.
Thuis heeft hij zijn straf, hij mag niet meer met ziijn broer en die vriend naar buiten voorlopig.
Schijnbaar kan hij er niet mee omgaan.
Maar dat is hoe ik nu zo denk omdat ik vind dat hij er tegen bestand moet zijn, is het nu niet dat vriendje is het volgende week wel iemand anders die hem iets aanbied enz.
Maar ik hoor ook graag jou mening hierover.
Maar jullie rollen zijn verschillend. Als ouder is het iets waar jij extra alert op moet zijn. Zijn mentor ziet, en legt, het in een leeftijdsperspectief. Zonder het te bagatelliseren, het is 'normaal' gedrag (mentor), maar de risico's zijn groter dan bij leeftijdgenoten (ouderbegeleiding).quote:ik denk dat ik er ook goed aandoe om de vakantie niet in te korten.
Zover ik nu weet worden er ook geen stappen bij hem afgenomen op de groep, maar dat kan misschien nog komen.
De ouderbegeleiding neemt het dus hoog op terwijl zijn mentor me ook op het hart drukte dat dit ook de leeftijd was om dingen uit te proberen.
Alleen is het bij hem juist zo gevaarlijk omdat hij verslavings gevoelig is en de combinatie met medicijnen ook ernstig kan zijn.
Begin er zelf een. (Schreef hij, vanuit de redelijk luxe positie dat hij niet in de positie van candygirl zit). Al dan niet met hulp van de hulpverlenende instanties.quote:Xennia ;
heb het haar gevraagd maar zei gaf aan dat vanuit de stichting geen praat groepen zijn hierover
alleen over kinderen met adhd, auitsme enz
maar dat is toch anders
ze wist ook niet waar ik daarvoor terecht kan
das een hele goede wat je daar zegt, dat heb ik hem ook proberen mee te geven !quote:Op zaterdag 3 mei 2008 15:39 schreef Xennia het volgende:
Vrienden zijn inderdaad belangrijk. Kun je hem niet op een leuk clubje doen of zo? Is hij creatief of sportief?
Tragisch weer een jong sterfgeval. Misschien kun je hem ook laten in zien dat hij dus de dag moet plukken?
goed bedoeld maar denk je niet als je een kind prozac geeft je dit niet zomaar doet en alle risico's maandelang zijn doorgesproken en dat ik dit zelf ook heel goed besefquote:Op zaterdag 3 mei 2008 23:07 schreef F04 het volgende:
Over Prozac gesproken. Die dingen moet je echt mee uitkijken, vooral bij personen die in de puberfase zitten kan dit middel nogal wat bijwerkingen hebben. Als voorbeeld: zelfmoordgedachte etc...
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |