R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
(zoon) 12 jaar, depressie, opname, prozac! deel 3
Hoi,
hierbij het vervolg ;
kind van 11 begint met Prozac voor depressie
kind 11 jaar.depressie,prozac,klinische opname
In het heel kort het vorige topic samengavat,
Mijn zoon van 12 heeft al paar jaar depressie ,en een dystyme stoornis.
Ook zijn er aanwijzingen voor ADHD en ASS maar dit is niet gediagnogstiseerd
Deze is in zo mate ernstig dat er verschillende therapieen geprobeerd zijn, maar nks mocht echt baten
hij heeft sinds september prozac, nu inmiddels 15 mg
Hij is sinds 6 december 2007 opgenomen in wickraderheem (psychiatrische instelling voor kinderen )
het gaat met 1 stap vooruit en 2 stappen terug lijkt het wel soms al gaat het de laatste tijd steed beetje beter
hierbij het vervolg ;
kind van 11 begint met Prozac voor depressie
kind 11 jaar.depressie,prozac,klinische opname
In het heel kort het vorige topic samengavat,
Mijn zoon van 12 heeft al paar jaar depressie ,en een dystyme stoornis.
Ook zijn er aanwijzingen voor ADHD en ASS maar dit is niet gediagnogstiseerd
Deze is in zo mate ernstig dat er verschillende therapieen geprobeerd zijn, maar nks mocht echt baten
hij heeft sinds september prozac, nu inmiddels 15 mg
Hij is sinds 6 december 2007 opgenomen in wickraderheem (psychiatrische instelling voor kinderen )
het gaat met 1 stap vooruit en 2 stappen terug lijkt het wel soms al gaat het de laatste tijd steed beetje beter
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Ik zou toch de foto's uit het fotoboek verwijderen als ik jou was. 
Lijkt me echt niet fijn als later een paar klasgenoten deze reeks terugvinden.
Lijkt me echt niet fijn als later een paar klasgenoten deze reeks terugvinden.
Een goede die mij op de foto's herkentquote:Op maandag 28 april 2008 21:20 schreef IHVK het volgende:
Ik zou toch de foto's uit het fotoboek verwijderen als ik jou was.
Lijkt me echt niet fijn als later een paar klasgenoten deze reeks terugvinden.
maar dit is ook beetje on topic om hier verder over te gaan
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
ff geen zin om de vorige topiques te lezen, maar hoe helpt de GGZ en de jeugdzorg je?
If everything isn't black and white, I say, 'Why the hell not?'
Het komt overigens wel vaker voor dat kinderen als K. verslavingsgevoelig zijn. Het is inderdaad zaak daarbij vroeg in te grijpen. Misschien helpt het om informatie op te vragen bij verslavingszorg en de gevolgen met K. te bespreken. Ik heb voor soortgelijke clienten wel eens een gastspreker van de Brijderstichting uitgenodigd en dat werkte vaak erg verhelderend voor de kinderen.
ze helpen echt heel goed, had echt wel mijn twijfels en merk wel dat ik zelf ook alert moet blijven maar daar ben je ouder voor
Vooral nu op de groep waar hij zit, zijn ze echt proffesioneel goed bezig, staan ze ook voor ouders klaar enz
voor de opname had ik hier wel mijn twijfels over omdat het zolang duurde voor hij zonder crisis kon worden opgenomen en therapieen niet aansloegen maar ze hebben echt hun best gedaan
[ Bericht 48% gewijzigd door candygirl op 28-04-2008 21:47:15 ]
Vooral nu op de groep waar hij zit, zijn ze echt proffesioneel goed bezig, staan ze ook voor ouders klaar enz
voor de opname had ik hier wel mijn twijfels over omdat het zolang duurde voor hij zonder crisis kon worden opgenomen en therapieen niet aansloegen maar ze hebben echt hun best gedaan
[ Bericht 48% gewijzigd door candygirl op 28-04-2008 21:47:15 ]
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
En als je het nog niet hebt, neem eens contact op met een MEE vestiging bij je in de buurt.quote:Op maandag 28 april 2008 21:37 schreef candygirl het volgende:
[quote]Op maandag 28 april 2008 21:30 schreef Het_hupt het volgende:
ff geen zin om de vorige topiques te lezen, maar hoe helpt de GGZ en de jeugdzorg je?
heel goed, had echt wel mijn twijfels en merk wel dat ik zelf ook alert moet blijven maar daar ben je ouder voor
Vooral nu op de groep waar hij zit, zijn ze echt proffesioneel goed bezig, staan ze ook voor ouders klaar enz
En er is een stichting Balans, mss kun je de website van hun ook ff checken.
If everything isn't black and white, I say, 'Why the hell not?'
Dat is voor verstandelijk gehandicapten en chronisch zieken?quote:Op maandag 28 april 2008 21:41 schreef Het_hupt het volgende:
[..]
En als je het nog niet hebt, neem eens contact op met een MEE vestiging bij je in de buurt.
Xenniaquote:Op maandag 28 april 2008 21:33 schreef Xennia het volgende:
Het komt overigens wel vaker voor dat kinderen als K. verslavingsgevoelig zijn. Het is inderdaad zaak daarbij vroeg in te grijpen. Misschien helpt het om informatie op te vragen bij verslavingszorg en de gevolgen met K. te bespreken. Ik heb voor soortgelijke clienten wel eens een gastspreker van de Brijderstichting uitgenodigd en dat werkte vaak erg verhelderend voor de kinderen.
klopt idd wat je zegt
net met mentor gesproken en hij gaf dit ook aan
hij heeft zelf met verslaafden gewerkt dus wist ook heel goed waar hij over praatte
volgens hem heeft het wel indruk gemaakt op K
ook de nadelen ervan
maar wat de mentor ook zei dat het ook de leeftijd was om uit te proberen klopt ook wel
ok 12 is wel erg jong ,maar het gaat zich mij meer om het liegen over het geld en de kans dat hij er verslaafd aan raakt, juist omdat hij daarvoor vatbaarder is
Als mijn oudste zoon dat gedaan had, zou ik hem zeker ook toegesproken hebben maar niet zo zwaar opgepakt hebben
terwijl ik nu over K ook wel milder kan denken en het niet meer zo zwaar neem
het is gebeurd, en hij heeft de consuquenties op meerdere manieren aanvaren dus hoop dat het bij deze ene keer blijft
wil idd wel nog ingo opvragen en dit met K zelf ook nog bespreken
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
En voor info?quote:Op maandag 28 april 2008 21:44 schreef Xennia het volgende:
[..]
Dat is voor verstandelijk gehandicapten en chronisch zieken?
If everything isn't black and white, I say, 'Why the hell not?'
Ja over voorzieningen voor de doelgroep van verstandelijk gehandicapten en chronisch zieken ja. Ouders van normaalbegaafde kinderen moeten bij Bureau Jeugdzorg zijnquote:
Waarvoor de depressie? Iets traumatisch gebeurd in zijn verleden? Heb het topic niet gevolgd, mijn excuus.
http://www.twitter.com/sebascon_thego
X360: BasicConduct
X360: BasicConduct
dit wil ik volgen.
"Amo, ergo sum. I love, therefore I am"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
Ligt de grens voor kind/ouderproblematiek in OUD op 12 jaar, aangezien dit topic niet daar maar in R&P is geopend?
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
ongeveer 5 jaar geleden zijn er 1 jaar voor hem heel veel dingen gebeurdquote:Op dinsdag 29 april 2008 04:19 schreef SebasC het volgende:
Waarvoor de depressie? Iets traumatisch gebeurd in zijn verleden? Heb het topic niet gevolgd, mijn excuus.
hij heeft zijn opa voor zijn ogen zien sterven en daar heeft hij zich zelf heel lang de schuld van gegeven
hij lag in bed te logeren en zijn opa is richting naar de douche lopen onwel geworden en heeft zich aan de deur waar K lag vastgehouden
maar die deur was niet goed dicht en toen is hij naast zijn bed gevallen
hij is gestorven aan een hersenbloeding maar hij kon het maar niet verwerken
een paar maanden later ben ik gescheiden van zijn vader, dit vond hij natuurlijk al heel erg net zoals de meeste kinderen.
maar mijn ex heeft maandelang vernielingen aangebracht in ons nieuwe huis,aan de auto ,mij bedreigt enz
Zijn broer heeft in die periode zo'n maand of 5 erge driftbuien gehad door de boosheid over de scheiding,wat ons leven ook echt beinvloeden
iedere avond veel geschreeuw boosheid enz en K zat er tussenin
K was hierdoor zo verdrietig en boos dat hij agressief reageerde ,waarop andere kinderen heb gingen pesten.
De dood van zijn hond die voor hem vaak troost bood, een mishandeling door een volwassen op straat.
En dit alles bij elkaar is blijven meespelen, en alleen maar erger geworden toen
hij is toen in een dip geraakt maar omdat er eigenlijk meer aandacht uitging naar mijn oudste zoon is dat in eerste instantie beetje ontgaan
pas toen het steeds erger werd heb ik aan de bel getrokken maar toen waren we alweer een half jaar.
hij heeft wel zover alles verwerkt, maar ook weer niet, hij blijft er erg in hangen
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
nee niet echt,maar de mods vroegen om hier in psycholoigie en psychiatrie meer aandacht te besteden aan kinder pychiatrie dus vandaar dit topic hierquote:Op dinsdag 29 april 2008 09:40 schreef Copycat het volgende:
Ligt de grens voor kind/ouderproblematiek in OUD op 12 jaar, aangezien dit topic niet daar maar in R&P is geopend?
en er schrijven ook veel mensen in het topic die zelf in de hulpverlening werken of vroeger zelf dit meegemaakt hebben ,en niet echt ouders van kinderen.
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
hoi candygirl
Waaraan merk je dat het nu beter met hem gaat. Wat voor soort begeleiding krijgt hij en hoe gaat hij om met het gebruik van toch zware medicatie.
Waaraan merk je dat het nu beter met hem gaat. Wat voor soort begeleiding krijgt hij en hoe gaat hij om met het gebruik van toch zware medicatie.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
En om het beeld compleet te maken heeft recentelijk een groepsgenootje zelfmoord gepleegd en is kort daarna zijn oom overleden. Voor de rest vind ik echt dat geinteresseerden maar de moeite moeten nemen de oude topics te lezenquote:Op dinsdag 29 april 2008 10:31 schreef candygirl het volgende:
[..]
ongeveer 5 jaar geleden zijn er 1 jaar voor hem heel veel dingen gebeurd
hij heeft zijn opa voor zijn ogen zien sterven en daar heeft hij zich zelf heel lang de schuld van gegeven
hij lag in bed te logeren en zijn opa is richting naar de douche lopen onwel geworden en heeft zich aan de deur waar K lag vastgehouden
maar die deur was niet goed dicht en toen is hij naast zijn bed gevallen
hij is gestorven aan een hersenbloeding maar hij kon het maar niet verwerken
een paar maanden later ben ik gescheiden van zijn vader, dit vond hij natuurlijk al heel erg net zoals de meeste kinderen.
maar mijn ex heeft maandelang vernielingen aangebracht in ons nieuwe huis,aan de auto ,mij bedreigt enz
Zijn broer heeft in die periode zo'n maand of 5 erge driftbuien gehad door de boosheid over de scheiding,wat ons leven ook echt beinvloeden
iedere avond veel geschreeuw boosheid enz en K zat er tussenin
K was hierdoor zo verdrietig en boos dat hij agressief reageerde ,waarop andere kinderen heb gingen pesten.
De dood van zijn hond die voor hem vaak troost bood, een mishandeling door een volwassen op straat.
En dit alles bij elkaar is blijven meespelen, en alleen maar erger geworden toen
hij is toen in een dip geraakt maar omdat er eigenlijk meer aandacht uitging naar mijn oudste zoon is dat in eerste instantie beetje ontgaan
pas toen het steeds erger werd heb ik aan de bel getrokken maar toen waren we alweer een half jaar.
hij heeft wel zover alles verwerkt, maar ook weer niet, hij blijft er erg in hangen
Hoi,quote:Op dinsdag 29 april 2008 11:01 schreef Re het volgende:
hoi candygirl
Waaraan merk je dat het nu beter met hem gaat. Wat voor soort begeleiding krijgt hij en hoe gaat hij om met het gebruik van toch zware medicatie.
De begeleiding die hij krijgt is de 24 uurs opname
hij krigt op de ergo therapie na geen specifieke therapie,omdat gespreks therapie in het verleden niks geholpen heeft
wel heeft hij wekelijks gesprekken met mentor, en met ons samen eens per twee weken met de ouderbegeleiding
Door de 24 uurs opname kan door de groepsleiding voortdurend in de gaten gehouden hoe zijn stemming is, hoe hij dit aan kan geven (met gevoels kaarten ) zijn gevoel benoemen , en er ook iets mee kunnen dan alleen maar boos of depressief te raken
Ik merk dat het beter gaat omdat als hij thuis is niet meer zich laat hangen, geen agressief of boos gedrag meer vertoond
tenminste niet meer als een "normale" jongen cq puber
Hij is opgenomen omdat het thuis niet meer ging door zijn drifbuien en zelfmoord gedachten ,plannen en een poging , al was die niet zo heel serieus maar dat was ook echt een druppel dat het niet meer ging
de medicatie vind hij zelf niks, hij zegt dat het niet helpt en heeft veel lichamelijke klachten ervan, zoals hoofdpijn, misselijkheid en nare dromen
wij in de thuis situatie en de therapeuten zien wel dat het aanslaat, hij blijft niet meer zo hangen in negatieve dingen, heeft weing uitbarstingen enz
alleen merk je de lichamelijke klachten wel goed bij hem.
Het is moelijk een afweging te maken, niemand kan garanderen dat zijn vooruitgang echt aan de medicatie ligt, maar stel het is wel zo en je stopt,en je valt terug moet je weer opnieuw beginnen met alle gevolgen van dien.
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
quote:Op dinsdag 29 april 2008 16:04 schreef Xennia het volgende:
[..]
En om het beeld compleet te maken heeft recentelijk een groepsgenootje zelfmoord gepleegd en is kort daarna zijn oom overleden. Voor de rest vind ik echt dat geinteresseerden maar de moeite moeten nemen de oude topics te lezen
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
huh je reageert op jezelf?
nou ik ben wel blij om te lezen dat er vooruitgang is ook al is het dan met hele kleine stapjes
nou ik ben wel blij om te lezen dat er vooruitgang is ook al is het dan met hele kleine stapjes
ze reageert op Xennia hoor.
Kutverhaal zeg; maar niet zo verwonderlijk dat je kind de weg kwijt raakt als je bedenkt wat hem allemaal is overkomen. Kinderen draaien voor heel wat minder door. Ik hoop dat het aanslaat en je snel je kind weer terug hebt!.
En wie zorgt er voor jou CG? Een en ander zal je ook wel niet in de koude kleren zijn gaan zitten neem ik aan?
Kutverhaal zeg; maar niet zo verwonderlijk dat je kind de weg kwijt raakt als je bedenkt wat hem allemaal is overkomen. Kinderen draaien voor heel wat minder door. Ik hoop dat het aanslaat en je snel je kind weer terug hebt!.
En wie zorgt er voor jou CG? Een en ander zal je ook wel niet in de koude kleren zijn gaan zitten neem ik aan?
Bij een klinische opname van een kind, is er ook meestal begeleiding voor ouders. Die worden intensief betrokken bij de behandeling.
"Amo, ergo sum. I love, therefore I am"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
Hoi,quote:Op woensdag 30 april 2008 10:18 schreef SHE het volgende:
ze reageert op Xennia hoor.
Kutverhaal zeg; maar niet zo verwonderlijk dat je kind de weg kwijt raakt als je bedenkt wat hem allemaal is overkomen. Kinderen draaien voor heel wat minder door. Ik hoop dat het aanslaat en je snel je kind weer terug hebt!.
En wie zorgt er voor jou CG? Een en ander zal je ook wel niet in de koude kleren zijn gaan zitten neem ik aan?
Vanuit de instelling waar hij zit, krijg ik ouderbegeleiding
Daar draait het om, hoe ik met K omga, wat de thuis situatie is en wat hun zien aan K en hoe we daar mee omgaan op een manier dat we allebei tevreden zijn.
Maar dat gaat dus niet echt over mijn gevoel erbij enz, vorige week toevallig wel een gesprek gehad erover.
Ik zei dat ik me zo ongelooflijk machteloos voelde erdoor, en dat ik in een mijn hoofd nog steeds naar oplossingen aan het zoeken ben.
Zei vond dat ik daar teveel mee bezig ben en het los moest laten.
Maar dat kan ik niet, ik heb bewezen dat ik mijn zorg kan delen met anderen door hem te laten opnemen.
Maar dat ik nog steeds veel verantwoording voel en naar oplossingen blijf zoeken vind ik gewoon iets wat normaal is.
maar ik had ook het idee dat ze een verkeerd beeld van me heeft, ze dacht dat ik er 24 uur per dag mee bezig ben en niet van andere dingen kon genieten.
Maar dat kan ik gelukkig wel, ik kan echt genieten van andere dingen al blijft dat gewoon in mijn achterhoofd wel rondspoken.
Maar het is ook niet zo dat mijn verhalen alleen over hem gaan, juist niet.
De volgende keer zal ik dit ook wel aangeven wat ik bedoel, en nog eens vragen wat zij precies bedoelt.
Verder krijg ik geen hulp , al denk ik af en toe dat het niet slecht zou zijn, of een praatgroep met ouders van kinderen die daar opgenomen zitten.
Maar dat is daar helaas niet.
Ik ben gewend om oplossingen te vinden voor problemen, zo zit mijn karakter nu eenmaal in elkaar , dat geeft mij toch een soort van zekerheid.
Maar K sta ik dus volkomen machteloos en met dat gevoel kan ik heel moelijk omgaan.
De praktische adviezen allemaal weet ik wel en kan ik zover wel oplossen maar mijn gevoel en verstand staan geloof ik teveel van elkaar af
Dit terwijl ik het wel kan scheiden van elkaar.
bijvoorbeeld als K over iets in zit, waar hij echt verdriet van heeft, kan ik dit gewoon benoemen, hem troosten, duidelijk toespreken en moed in spreken.
Ik merk dat die duidelijkheid hem ook goed doet, maar zo gauw ik dan op weg naar huis ben, komt mijn gevoel over zijn verdriet echt wel te voorschijn.
Op zo moment lopen verstand en gevoel ook door elkaar.
hm ik verbaas me zelf dat ik het zo opschrijf, maar het is wel zo
Ik weet wel dat ik nu doe wat ik kan, en als ik wist dat alles goed kwam ,kon ik er ook anders tegen kijken
En ok niemand kan een toekomst weten, maar bij K zie ik het nog niet echt goedkomen, juist omdat hij de moed zelf heeft opgegeven dat hij ooit een normaal leven krijgt
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Tijd kan een hoop helen hoor en ik denk dat je het gevoel wel moet proberen vast te houden, dat het echt goed kan komen.
Heb je er weleens zo met K over gepraat? Over leven en hoe hij het allemaal ziet? Wat hij wil?
Praatgroepen zijn er ook buiten de instellingen he; volgens mij hebben de meesten zelfs een website waar je ze kunt vinden. de zogenaamde lotgenoten.
Ik kan me niet anders voorstellen dan dat je het ook weleens wilt hebben over wat het met je doet, als mens.
Zulke gesprekken voer je in mijn optiek niet met mensen uit de GGZ, maar met mensen die weten hoe jouw wereld eruit ziet, uit eigen ervaring.
En ben je ook nog weleens lief voor jezelf? Kom je daar nog aan toe?
Heb je er weleens zo met K over gepraat? Over leven en hoe hij het allemaal ziet? Wat hij wil?
Praatgroepen zijn er ook buiten de instellingen he; volgens mij hebben de meesten zelfs een website waar je ze kunt vinden. de zogenaamde lotgenoten.
Ik kan me niet anders voorstellen dan dat je het ook weleens wilt hebben over wat het met je doet, als mens.
Zulke gesprekken voer je in mijn optiek niet met mensen uit de GGZ, maar met mensen die weten hoe jouw wereld eruit ziet, uit eigen ervaring.
En ben je ook nog weleens lief voor jezelf? Kom je daar nog aan toe?
Daar doelde ik niet op. Ik doelde meer op persoonlijke begeleiding; praten over hoe je er op persoonlijk vlak mee om moet gaan. Wat het met je doet als ouder, hoe je jezelf op de been houdt etc.quote:Op woensdag 30 april 2008 12:47 schreef Emel het volgende:
Bij een klinische opname van een kind, is er ook meestal begeleiding voor ouders. Die worden intensief betrokken bij de behandeling.
Naast de behandeling van het kind, is er ook nog de ouder die 'er maar mee om moet gaan'
Lijkt me lastig.
K vind zijn leven niks, wil weg op de groep en andere school, denkt dat het dan wel allemaal opgelost zal ziijn maar ziet zelf geen toekomst voor hem weggelegdquote:Op woensdag 30 april 2008 13:33 schreef SHE het volgende:
Tijd kan een hoop helen hoor en ik denk dat je het gevoel wel moet proberen vast te houden, dat het echt goed kan komen.
Heb je er weleens zo met K over gepraat? Over leven en hoe hij het allemaal ziet? Wat hij wil?
Praatgroepen zijn er ook buiten de instellingen he; volgens mij hebben de meesten zelfs een website waar je ze kunt vinden. de zogenaamde lotgenoten.
Ik kan me niet anders voorstellen dan dat je het ook weleens wilt hebben over wat het met je doet, als mens.
Zulke gesprekken voer je in mijn optiek niet met mensen uit de GGZ, maar met mensen die weten hoe jouw wereld eruit ziet, uit eigen ervaring.
En ben je ook nog weleens lief voor jezelf? Kom je daar nog aan toe?
hij heeft het nog redelijk vaak over dood gaan en dat dan alle problemen opgelost zouden zijn, maar niet meerover dat hij zichzelf iets zou willen doen.
Omdat hij mij dan zo'n verdriet zou doen zegt hij!
Hij heeft 4 weken geleden een zelfmoord van een groepsgenoot meegemaakt en dat verdriet heeft wel veel indruk gemaakt.
Hij heeft verder geen plannen over bv wat hij wil worden, je straatmuzikant
maar hij denkt dat hij geen school diploma kan halen en ook geen normale baan zal vinden.
En ik kan dit gevoel ook goed begrijpen, hij heeft nu eenmaal een grote achterstand op school.
Natuurlijk bespreek ik met hem de mogelijkheden wat je allemaal zou kunnen bereiken en dat je postief moet blijven enz
Ik heb al vaker gezocht naar lotgenoten maar kom niet echt ver.
Ook de jeugdzorg kan me niet echt verder helpen hiermee.
En ja ,als ik mijn gevoel dat ik twijfel of ik alles wel goed heb aangepakt aan de kant kan zetten en mijn verstand laat spreken ben ik wel lief voor mezelf
Ik kan de laatste weken ook wel weer meer genieten en kan leuke dagen inplannen voor mezelf.
(al komt dan dat stemmetje wel weer van, hij heeft zo'n problemen en ik ben hier gewoon lol aan het maken alsof er niks aan de hand is )
Maar ik kan mezelf dan ook wel weer streng toespreken dat dat totaal geen nut heeft om zo te denken.
Werk jij zelf ook in de hulp verlening?
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Er is vast wel een praatgroep voor ouders met een depressief en/of kind dat is opgenomen in een instelling. In welke regio woon je?
limburg zuid
vaak gaat het om kinderen vaanf 17/18 jaar, tenminste wat ik terug krijg van buro jeugdzorg
vaak gaat het om kinderen vaanf 17/18 jaar, tenminste wat ik terug krijg van buro jeugdzorg
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
regel zelf een groepquote:Op woensdag 30 april 2008 19:47 schreef candygirl het volgende:
limburg zuid
vaak gaat het om kinderen vaanf 17/18 jaar, tenminste wat ik terug krijg van buro jeugdzorg
je kan eens (laten) informeren of er behoefte naar is?
Heb je je ouderbegeleider er wel eens naar gevraagd?quote:Op woensdag 30 april 2008 19:47 schreef candygirl het volgende:
limburg zuid
vaak gaat het om kinderen vaanf 17/18 jaar, tenminste wat ik terug krijg van buro jeugdzorg
Candygirl, ik was je kwijt! 
Hoe gaat het nu K al weer een paar dagen thuis is? Vindt hij het fijn? Trek jij het goed?
Hoe gaat het nu K al weer een paar dagen thuis is? Vindt hij het fijn? Trek jij het goed?
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Moonah
was verhuisd
Het gaat wel goed de dagen thuis, al moet ik zeggen dat hij veel bij zijn broer en vader is geweest.
Ze hebben een nieuw playstation spel en vinden het geweldig
ik heb ook echt wel wat rust ook al is hij daar, dan weet ik dat hij het aan kan geven als hij zich niet fijn voelt en naar huis wil.
En dat geeft hij ook op tijd aan, alleen qua normale bedtijden enz schiet er daar iedere avond wel bij in.
En niet de een beetje maar tot 2/3 uur het s'nachts.
Maar gelukkig accepteert hij het ook,als ik hem uitleg dat hij niet een paar dagen achter elkaar daar mag blijven slapen.
Het lijkt erop dat ik de laatste tijd veel over mijn ex klaag,of kwaad spreek maar zo bedoel ik het niet.
Is alleen jammer dat zijn vader niet begrijpt hoe belangrijk een beetje structuur voor hem is
Ook is het moeilijk om nu een keus te maken, naar buiten laten gaan met zijn broer of niet?
Hij heeft door zijn verleden zelf geen vriendjes meer.
Ik heb wel al dingen met ze samen gedaan overdag, maar dat is toch anders.
Na aanleiding van het incident vorige week met dat roken, en dat zijn vader naar de groep is gegaan kreeg ik het volgende mailtje van de ouderbegeleiding
het lijkt een aaneensluiting van vervelende zaken te worden is het niet. Hoe gaan we ons verhouden tot het roken van een joint van K?
heb jij al nagedacht over het inkorten van zijn vakantie thuis? Of ga je hem 24 uur bewaken (bij wijze van spreken)?
Ik begrijp van groepsleiding dat zijn vader door jou is ingelicht en op de groep is geweest zondag. Wellicht goed om ook met hem te overleggen of mogelijk samen op gesprek te komen. Ik zal hem bellen om een afspraak met hem te maken, hoor van jou wat jij wil in deze kwestie,
ik heb hierop terug geschreven
Ik heb nagedacht over het inkorten van de vakantie ,maar ben aan het twijfelen omdat het dan een soort van straf word dat hij naar de groep moet.
En dat wil eigenlijk voorkomen.
Thuis heeft hij zijn straf, hij mag niet meer met ziijn broer en die vriend naar buiten voorlopig.
Schijnbaar kan hij er niet mee omgaan.
Maar dat is hoe ik nu zo denk omdat ik vind dat hij er tegen bestand moet zijn, is het nu niet dat vriendje is het volgende week wel iemand anders die hem iets aanbied enz.
Maar ik hoor ook graag jou mening hierover.
ik denk dat ik er ook goed aandoe om de vakantie niet in te korten.
Zover ik nu weet worden er ook geen stappen bij hem afgenomen op de groep, maar dat kan misschien nog komen.
De ouderbegeleiding neemt het dus hoog op terwijl zijn mentor me ook op het hart drukte dat dit ook de leeftijd was om dingen uit te proberen.
Alleen is het bij hem juist zo gevaarlijk omdat hij verslavings gevoelig is en de combinatie met medicijnen ook ernstig kan zijn.
Scrub nurse ;
Ja is idd wel een goed idee
Xennia ;
heb het haar gevraagd maar zei gaf aan dat vanuit de stichting geen praat groepen zijn hierover
alleen over kinderen met adhd, auitsme enz
maar dat is toch anders
ze wist ook niet waar ik daarvoor terecht kan
was verhuisd
Het gaat wel goed de dagen thuis, al moet ik zeggen dat hij veel bij zijn broer en vader is geweest.
Ze hebben een nieuw playstation spel en vinden het geweldig
ik heb ook echt wel wat rust ook al is hij daar, dan weet ik dat hij het aan kan geven als hij zich niet fijn voelt en naar huis wil.
En dat geeft hij ook op tijd aan, alleen qua normale bedtijden enz schiet er daar iedere avond wel bij in.
En niet de een beetje maar tot 2/3 uur het s'nachts.
Maar gelukkig accepteert hij het ook,als ik hem uitleg dat hij niet een paar dagen achter elkaar daar mag blijven slapen.
Het lijkt erop dat ik de laatste tijd veel over mijn ex klaag,of kwaad spreek maar zo bedoel ik het niet.
Is alleen jammer dat zijn vader niet begrijpt hoe belangrijk een beetje structuur voor hem is
Ook is het moeilijk om nu een keus te maken, naar buiten laten gaan met zijn broer of niet?
Hij heeft door zijn verleden zelf geen vriendjes meer.
Ik heb wel al dingen met ze samen gedaan overdag, maar dat is toch anders.
Na aanleiding van het incident vorige week met dat roken, en dat zijn vader naar de groep is gegaan kreeg ik het volgende mailtje van de ouderbegeleiding
het lijkt een aaneensluiting van vervelende zaken te worden is het niet. Hoe gaan we ons verhouden tot het roken van een joint van K?
heb jij al nagedacht over het inkorten van zijn vakantie thuis? Of ga je hem 24 uur bewaken (bij wijze van spreken)?
Ik begrijp van groepsleiding dat zijn vader door jou is ingelicht en op de groep is geweest zondag. Wellicht goed om ook met hem te overleggen of mogelijk samen op gesprek te komen. Ik zal hem bellen om een afspraak met hem te maken, hoor van jou wat jij wil in deze kwestie,
ik heb hierop terug geschreven
Ik heb nagedacht over het inkorten van de vakantie ,maar ben aan het twijfelen omdat het dan een soort van straf word dat hij naar de groep moet.
En dat wil eigenlijk voorkomen.
Thuis heeft hij zijn straf, hij mag niet meer met ziijn broer en die vriend naar buiten voorlopig.
Schijnbaar kan hij er niet mee omgaan.
Maar dat is hoe ik nu zo denk omdat ik vind dat hij er tegen bestand moet zijn, is het nu niet dat vriendje is het volgende week wel iemand anders die hem iets aanbied enz.
Maar ik hoor ook graag jou mening hierover.
ik denk dat ik er ook goed aandoe om de vakantie niet in te korten.
Zover ik nu weet worden er ook geen stappen bij hem afgenomen op de groep, maar dat kan misschien nog komen.
De ouderbegeleiding neemt het dus hoog op terwijl zijn mentor me ook op het hart drukte dat dit ook de leeftijd was om dingen uit te proberen.
Alleen is het bij hem juist zo gevaarlijk omdat hij verslavings gevoelig is en de combinatie met medicijnen ook ernstig kan zijn.
Scrub nurse ;
Ja is idd wel een goed idee
Xennia ;
heb het haar gevraagd maar zei gaf aan dat vanuit de stichting geen praat groepen zijn hierover
alleen over kinderen met adhd, auitsme enz
maar dat is toch anders
ze wist ook niet waar ik daarvoor terecht kan
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Hm ja, ik heb je andere topics ook gelezen woon zelf in Noord Limburg en mam werkt in de hulpverlening ook met kinderen enzo. Ik zal 's vragen hoe dat zit voor ouders en lotgenotencontact of dat d'r überhaupt is. Vind 't ook wel 'n goeie suggestie om 'ns te informeren of d'r behoefte is aan zo'n groep. Ik bedoel: K zit toch niet alleen op die afdeling maar met leeftijdsgenoten die toch ook ouders hebben? Of zit ik er nou volledig naast?
En tsja jointjes roken heb ik ook wel gedaan en ik was vrij jong jah
toch ben ik niet verslaafd geraakt oid, ik sluit me bij de mentor aan. Ja en verder alleen maar respect voor hoe je d'r mee omgaat, candygirl.
M.
woon zelf in Noord Limburg en mam werkt in de hulpverlening ook met kinderen enzo. Ik zal 's vragen hoe dat zit voor ouders en lotgenotencontact of dat d'r überhaupt is. Vind 't ook wel 'n goeie suggestie om 'ns te informeren of d'r behoefte is aan zo'n groep. Ik bedoel: K zit toch niet alleen op die afdeling maar met leeftijdsgenoten die toch ook ouders hebben? Of zit ik er nou volledig naast?En tsja jointjes roken heb ik ook wel gedaan en ik was vrij jong jah
toch ben ik niet verslaafd geraakt oid, ik sluit me bij de mentor aan. Ja en verder alleen maar respect voor hoe je d'r mee omgaat, candygirl. M.
Hallon!
Ik denk ook dat je er goed aan doet de vakantie niet in te korten. Dan straf je hem inderdaad door hem naar de groep te sturen, terwijl de overtreding in de thuissituatie gebeurde.
Hoi candy,quote:Op donderdag 1 mei 2008 10:34 schreef candygirl het volgende:
Ik heb nagedacht over het inkorten van de vakantie ,maar ben aan het twijfelen omdat het dan een soort van straf word dat hij naar de groep moet.
En dat wil eigenlijk voorkomen.
Thuis heeft hij zijn straf, hij mag niet meer met ziijn broer en die vriend naar buiten voorlopig.
Schijnbaar kan hij er niet mee omgaan.
Maar dat is hoe ik nu zo denk omdat ik vind dat hij er tegen bestand moet zijn, is het nu niet dat vriendje is het volgende week wel iemand anders die hem iets aanbied enz.
Maar ik hoor ook graag jou mening hierover.
Ik wil natuurlijk helemaal niet eigenwijs zijn, of tegendraads of zo, maar hoewel jij vindt dat hij er tegen bestand moet zijn, is hij dat niet duidelijk. (Of ik begrijp je verkeerd). Los van de verhoogde verslavingsgevoeligheid, is K's mentale weerstand ook niet zo groot als bij leeftijdgenoten. Dat is overigens geen excuus voor K, maar iets om rekening mee te houden.
Maar jullie rollen zijn verschillend. Als ouder is het iets waar jij extra alert op moet zijn. Zijn mentor ziet, en legt, het in een leeftijdsperspectief. Zonder het te bagatelliseren, het is 'normaal' gedrag (mentor), maar de risico's zijn groter dan bij leeftijdgenoten (ouderbegeleiding).quote:ik denk dat ik er ook goed aandoe om de vakantie niet in te korten.
Zover ik nu weet worden er ook geen stappen bij hem afgenomen op de groep, maar dat kan misschien nog komen.
De ouderbegeleiding neemt het dus hoog op terwijl zijn mentor me ook op het hart drukte dat dit ook de leeftijd was om dingen uit te proberen.
Alleen is het bij hem juist zo gevaarlijk omdat hij verslavings gevoelig is en de combinatie met medicijnen ook ernstig kan zijn.
Begin er zelf een. (Schreef hij, vanuit de redelijk luxe positie dat hij niet in de positie van candygirl zit). Al dan niet met hulp van de hulpverlenende instanties.quote:Xennia ;
heb het haar gevraagd maar zei gaf aan dat vanuit de stichting geen praat groepen zijn hierover
alleen over kinderen met adhd, auitsme enz
maar dat is toch anders
ze wist ook niet waar ik daarvoor terecht kan
(PS: je doet het nog steeds geweldig hoor)
Op donderdag 17 januari 2008 15:49 schreef Burdie het volgende: Je bent in elk geval niet zo'n ingelikt en opgeschoten pubertje die wel even de wijsneus uit gaat hangen
het heeft idd ook weer andere factoren, dan een ander kind van zijn leeftijd.
Heb verder niks meer gehoord van ouderbegeleiding, zal volgende week wel zijn.
verder gaat het wel met hem, hij kan zijn draai niet echt vinden.
verveelt zich van de ene kant maar geniet ook wel weer.
met zijn broer ook veel ruzie gehad.
ook staat hij niet echt open voor dingen te gaan doen.
Maarja is ook weer beetje de leeftijd, pubers vervelen zich nog al snel.l
het is gewoon heel jammer dat hij geen vrienden heeft, dat is toch ook ohzo belangrijk.
ook weer een sterfgeval van iemand die hij kent van de oude school.
een meisje van 13 die overlijd aan een hartaanval
wat moet dit vreselijk zijn voor ouders.
Ik heb K geprobeerd het te laten inzien van een afstandje.
Zo van je hebt haar al een jaar niet gezien, en natuurlijk is het erg maar iedere 5 seconden sterft er iemand enz.
deze aanpak heeft wel goed gewerkt, geloof ik.Hij vind het wel onbegrijpelijk dat zoiets kan gebeuren, maar ja dat is ook zo.
en dat er wel erg veel mensen sterven die hij kent de laatste tijd
Verder valt het me op, sinds het overlijden van het groepsgenootje dat hij weer regelmatig geen goede ontlasting heeft tot zelfs weer het verliezen van ontasting.
het is bewezen dat het wel iets medisch is maar ook een stuk psychisch.
Nu thuis gaat het wel ermee maar op de groep niet.
Heb verder niks meer gehoord van ouderbegeleiding, zal volgende week wel zijn.
verder gaat het wel met hem, hij kan zijn draai niet echt vinden.
verveelt zich van de ene kant maar geniet ook wel weer.
met zijn broer ook veel ruzie gehad.
ook staat hij niet echt open voor dingen te gaan doen.
Maarja is ook weer beetje de leeftijd, pubers vervelen zich nog al snel.l
het is gewoon heel jammer dat hij geen vrienden heeft, dat is toch ook ohzo belangrijk.
ook weer een sterfgeval van iemand die hij kent van de oude school.
een meisje van 13 die overlijd aan een hartaanval
wat moet dit vreselijk zijn voor ouders.
Ik heb K geprobeerd het te laten inzien van een afstandje.
Zo van je hebt haar al een jaar niet gezien, en natuurlijk is het erg maar iedere 5 seconden sterft er iemand enz.
deze aanpak heeft wel goed gewerkt, geloof ik.Hij vind het wel onbegrijpelijk dat zoiets kan gebeuren, maar ja dat is ook zo.
en dat er wel erg veel mensen sterven die hij kent de laatste tijd
Verder valt het me op, sinds het overlijden van het groepsgenootje dat hij weer regelmatig geen goede ontlasting heeft tot zelfs weer het verliezen van ontasting.
het is bewezen dat het wel iets medisch is maar ook een stuk psychisch.
Nu thuis gaat het wel ermee maar op de groep niet.
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Vrienden zijn inderdaad belangrijk. Kun je hem niet op een leuk clubje doen of zo? Is hij creatief of sportief?
Tragisch weer een jong sterfgeval. Misschien kun je hem ook laten in zien dat hij dus de dag moet plukken?
Tragisch weer een jong sterfgeval. Misschien kun je hem ook laten in zien dat hij dus de dag moet plukken?
das een hele goede wat je daar zegt, dat heb ik hem ook proberen mee te geven !quote:Op zaterdag 3 mei 2008 15:39 schreef Xennia het volgende:
Vrienden zijn inderdaad belangrijk. Kun je hem niet op een leuk clubje doen of zo? Is hij creatief of sportief?
Tragisch weer een jong sterfgeval. Misschien kun je hem ook laten in zien dat hij dus de dag moet plukken?
hij zat een tijd geleden op die toneel school maar helaas is dat niks geworden
ik heb vandaag ook nog met hem erover gehad,dat het ook belangrijk is om nieuwe vrienden te krijgen
nou zegt hij , ik heb 1 vriend en dat vind ik nu genoeg
terwijl hij zo vaak teleurgesteld is omdat die vriend niet kan afspreken
en zo wonen ook te ver van elkaar om zelf naar elkaar toe te fietsen
hij zou er wel eens over nadenken wat hij leuk vond om te doen maar daar kwam nu al niks uit wist hij te vertellen
de muziek school ,drummen of gitaar spelen zou hij wel leuk vinden ,maar het is gewoon ontzettend duur vind ik en ik ben bang dat hij dan nog meer gedemotiveerd raakt .
Hij zal dan eerst een jaar theorie krijgen,en ik weet niet of hij dat nu kan bolwerken.
Hangt ook wel beetje af van de uitslag van het nieuwe onderzoek naar zijn inteligentie en denkvermogen om dit moment die hij vorige week gehad heeft
als daar uit blijkt dat hij stagneert door zijn depressie en niet door zijn inteligentie denk ik dat het misschien wel kan lukken omdat hij het leuk vind
hij heeft ook een elektrsiche gitaar en samen met een groeps genootje is hij wel noten aant oefenen enz
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Over Prozac gesproken. Die dingen moet je echt mee uitkijken, vooral bij personen die in de puberfase zitten kan dit middel nogal wat bijwerkingen hebben. Als voorbeeld: zelfmoordgedachte etc...
goed bedoeld maar denk je niet als je een kind prozac geeft je dit niet zomaar doet en alle risico's maandelang zijn doorgesproken en dat ik dit zelf ook heel goed besefquote:Op zaterdag 3 mei 2008 23:07 schreef F04 het volgende:
Over Prozac gesproken. Die dingen moet je echt mee uitkijken, vooral bij personen die in de puberfase zitten kan dit middel nogal wat bijwerkingen hebben. Als voorbeeld: zelfmoordgedachte etc...
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
net na 6 dagen thuis hem terug gebracht
voelt best wel poepie
had vandaag ook kleine woedeuitbarsting omdat hij zo er tegen op zag
toen hij eenmaal op de groep kon hij zich wel weer goed oppakken
alleen laatste dagen gaf hij zelf aan niet echt te kunnen genieten omdat de gedachte dat hij terug moet en ook weer naar school moet binnenkort
das wel weer minder
voelt best wel poepie
had vandaag ook kleine woedeuitbarsting omdat hij zo er tegen op zag
toen hij eenmaal op de groep kon hij zich wel weer goed oppakken
alleen laatste dagen gaf hij zelf aan niet echt te kunnen genieten omdat de gedachte dat hij terug moet en ook weer naar school moet binnenkort
das wel weer minder
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Aaaah, Candygirl..., dat lijkt me ook moeilijk, om na een week samen hem weer weg te moeten brengen..
Jammer dat hij zich van tevoren al zo druk maakt, dat het hem belet te genieten. Maar ja, dat is ook weer typisch K he? Hopelijk gaat hij echt leren om de dag te plukken.
Jammer dat hij zich van tevoren al zo druk maakt, dat het hem belet te genieten. Maar ja, dat is ook weer typisch K he? Hopelijk gaat hij echt leren om de dag te plukken.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
haai,
K net weer gehaald, tot morgen avond is hij thuis.
Dan weer vrijdag avond halen en dan is hij 6 dagen thuis.
die dag van terug brengen is ook het BTO
Het ging niet goed met hem de twee dagen op de groep.
Hij was erg opstandig, dwars,miste duidelijk de structuur.
Twee groepen zijn samengevoegd door vakantie,veel verschillende leidingen ,andere kinderen en ander programma.
Je ziet duidelijk dat hij hier niet mee kan omgaan.
Nog iets belangrijkers is dat hij zich bekrast heeft
Hij zegt dat hij een nachtmerrie heeft gehad en toen hij wakker werd dit er was.
De leiding gaf mij dit met K samen aan, en ze vroeg wat ik ervan dacht.
Je zag duidelijk aan de krassen dat ze bewust erin zijn gemaakt.
Ik heb ook aangegeven aan K en leiding,dat ik denk dat hij het wel met opzet gedaan heeft ,omdat hij er de laatste tijd erg veel mee bezig is.
Hij vind het maar wat interressant dat anderen van zijn groep dat doen.
Hij zei van ,ik heb gezegd dat het van de droom is en je gelooft me niet! ik heb toen gezegd ,ok dan is het niet zo maar dan is het over een paar dagen weg en komt het ook niet meer terug.
Hij is nu boos dat ik hem niet meteen geloofde, en ergens heb ik ook wel spijt dat ik zo meteen eerlijk heb gezegd wat ik ervan denk.
De leiding heeft toen K weg was wel ook aangegeven dat hun zijn verhaal ook niet geloofden maar dat ze er nu niet verder op in zijn gegaan ,en met de ouderbegeleiding het oppakten.
Voel me verward, van de ene kant heel beschamend dat ik zo vlug mijn oordeel heb laten spreken en van de andere kant ook bezorgd.
De leiding zei,als hij het bewust doet gebeurt het ook waarschijnlijk nog vaker.
Hij denkt of wil denken dat hij volgende week na het BTO voorgoed naar huis kan.
Ik heb hem echt heel vaak gezegd dat dit niet zo zal zijn, maar hij weigert dit aan te nemen.
En hij neemt het me bijzonder kwalijk
(en dat is eigenlijk voor het eerst )
als ik hem dan niet daar weg haal, want hij weet dat ik daar de mogelijkheid toe heb.
En ik dacht nog wel dat we met alles zo goed op weg waren 
[ Bericht 0% gewijzigd door candygirl op 07-05-2008 20:56:39 ]
K net weer gehaald, tot morgen avond is hij thuis.
Dan weer vrijdag avond halen en dan is hij 6 dagen thuis.
die dag van terug brengen is ook het BTO
Het ging niet goed met hem de twee dagen op de groep.
Hij was erg opstandig, dwars,miste duidelijk de structuur.
Twee groepen zijn samengevoegd door vakantie,veel verschillende leidingen ,andere kinderen en ander programma.
Je ziet duidelijk dat hij hier niet mee kan omgaan.
Nog iets belangrijkers is dat hij zich bekrast heeft
Hij zegt dat hij een nachtmerrie heeft gehad en toen hij wakker werd dit er was.
De leiding gaf mij dit met K samen aan, en ze vroeg wat ik ervan dacht.
Je zag duidelijk aan de krassen dat ze bewust erin zijn gemaakt.
Ik heb ook aangegeven aan K en leiding,dat ik denk dat hij het wel met opzet gedaan heeft ,omdat hij er de laatste tijd erg veel mee bezig is.
Hij vind het maar wat interressant dat anderen van zijn groep dat doen.
Hij zei van ,ik heb gezegd dat het van de droom is en je gelooft me niet! ik heb toen gezegd ,ok dan is het niet zo maar dan is het over een paar dagen weg en komt het ook niet meer terug.
Hij is nu boos dat ik hem niet meteen geloofde, en ergens heb ik ook wel spijt dat ik zo meteen eerlijk heb gezegd wat ik ervan denk.
De leiding heeft toen K weg was wel ook aangegeven dat hun zijn verhaal ook niet geloofden maar dat ze er nu niet verder op in zijn gegaan ,en met de ouderbegeleiding het oppakten.
Voel me verward, van de ene kant heel beschamend dat ik zo vlug mijn oordeel heb laten spreken en van de andere kant ook bezorgd.
De leiding zei,als hij het bewust doet gebeurt het ook waarschijnlijk nog vaker.
Hij denkt of wil denken dat hij volgende week na het BTO voorgoed naar huis kan.
Ik heb hem echt heel vaak gezegd dat dit niet zo zal zijn, maar hij weigert dit aan te nemen.
En hij neemt het me bijzonder kwalijk
(en dat is eigenlijk voor het eerst
) als ik hem dan niet daar weg haal, want hij weet dat ik daar de mogelijkheid toe heb.
En ik dacht nog wel dat we met alles zo goed op weg waren
[ Bericht 0% gewijzigd door candygirl op 07-05-2008 20:56:39 ]
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Wat ik bedoelde met dieren, is hoe hij daar op reageert. Vind hij ze leuk, kan hij ermee omgaan?
En verder; als ik een klein mannetje was, in zo'n instelling..met al die mensen die alles beter weten en alles voor je beslissen zou ik me ook doodongelukkig voelen.
Ik begrijp dat jij als ouder ook klem zit.
Kut.
Krassen is hij veel mee bezig zeg je, hoe bedoel je dat? Praat hij erover?
En verder; als ik een klein mannetje was, in zo'n instelling..met al die mensen die alles beter weten en alles voor je beslissen zou ik me ook doodongelukkig voelen.
Ik begrijp dat jij als ouder ook klem zit.
Kut.
Krassen is hij veel mee bezig zeg je, hoe bedoel je dat? Praat hij erover?
Wat ik bedoelde met dieren, is hoe hij daar op reageert. Vind hij ze leuk, kan hij ermee omgaan
Ja we hebben zelf een kat en daar is hij dol op
Hij slaapt zelfs met hem ,onder de deken dicht naast elkaar
Ik vind dit vies maar hij heeft er gewoon heel veel troost aan
En verder vind hij dieren ook gewoon echt leuk
En verder; als ik een klein mannetje was, in zo'n instelling..met al die mensen die alles beter weten en alles voor je beslissen zou ik me ook doodongelukkig voelen.
Ik begrijp dat jij als ouder ook klem zit.
Kut.
Ja maar dat is wat ik me nu ook afvraag, word het niet nog meer gestimuleerd zijn depressie om daar "opgesloten" te zitten
Ik kan me er wel iets bij voorstellen
Krassen is hij veel mee bezig zeg je, hoe bedoel je dat? Praat hij erover?
Ja hij praat erover dat kinderen het doen en dat ze an soms vrijwillig naar seperaar gaan
En dat hij het van sommige weet hoe ze het doen enzzzz
Ja we hebben zelf een kat en daar is hij dol op
Hij slaapt zelfs met hem ,onder de deken dicht naast elkaar
Ik vind dit vies maar hij heeft er gewoon heel veel troost aan
En verder vind hij dieren ook gewoon echt leuk
En verder; als ik een klein mannetje was, in zo'n instelling..met al die mensen die alles beter weten en alles voor je beslissen zou ik me ook doodongelukkig voelen.
Ik begrijp dat jij als ouder ook klem zit.
Kut.
Ja maar dat is wat ik me nu ook afvraag, word het niet nog meer gestimuleerd zijn depressie om daar "opgesloten" te zitten
Ik kan me er wel iets bij voorstellen
Krassen is hij veel mee bezig zeg je, hoe bedoel je dat? Praat hij erover?
Ja hij praat erover dat kinderen het doen en dat ze an soms vrijwillig naar seperaar gaan
En dat hij het van sommige weet hoe ze het doen enzzzz
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Ik eet van dezelfde vork als mijn kat, net als dat ik vroeger in de zomer ijsjes kocht voor mezelf en om en om mezelf en de hond een likje gaf.
Vies is het wel, maar ongezond allerminst.
Heb je hem gevraagd, op de man af, wat hij van de instelling vind? Wat hij mist? Wat hij nodig heeft?
Die andere kinderen, is hij daar bevriend mee? Of is het contact voor hem ( dus in zijn beleving ) oppervlakkig?
Vies is het wel, maar ongezond allerminst.
Heb je hem gevraagd, op de man af, wat hij van de instelling vind? Wat hij mist? Wat hij nodig heeft?
Die andere kinderen, is hij daar bevriend mee? Of is het contact voor hem ( dus in zijn beleving ) oppervlakkig?
Jullie zijn ook goed op weg candy, maar het zal altijd een golfbeweging zijn. Tel daarbij op dat het ook nog eens een puber is die experimenteert.
Ik vind het wel goed van je hoe je hebt gereageerd op het krassen. Het had denk ik onveiliger gevoeld voor hem als je je schouders erbij had opgehaald en je hebt hem nu een duidelijk signaal gegeven.
Ik vind het wel goed van je hoe je hebt gereageerd op het krassen. Het had denk ik onveiliger gevoeld voor hem als je je schouders erbij had opgehaald en je hebt hem nu een duidelijk signaal gegeven.
Ik heb ook zo m'n vraagtekens bij de opname, 't lijkt me of ie tussen kinderen zit die toch wat ouder zijn dan hij dus weinig aansluiting en dan 'n ziekenhuis, tsja m'n vader zei al "'t enige waar je aan denkt als je in 'n ziekenhuis ligt is hoe je d'r zo snel mogelijk weer weg komt" maar ik begrijp ook dat jij als ouder idd behoorlijk klem zit. 't Klinkt als 'n kutsituatie & ik heb respect voor je en hoe je d'r mee omgaat, candygirl.
Je kan me altijd ff PM'en ofzo, trouwens. (ik geloof da'k PM aan heb staan
)
M.
Je kan me altijd ff PM'en ofzo, trouwens. (ik geloof da'k PM aan heb staan
)M.
Hallon!
Oeh, ik kan me voorstellen dat je ontzettend schrikt van dat krassen zeg. 
Maar ik ben het met Xen eens. laat je gevoel maar spreken in deze. Hij weet zelf immers dondersgoed dat dit niet de manier is, anders verzint hij niet zoiets over een droom. Vaak is krassen ook een vorm van aandacht zoeken he.
Xennia, werkt dat nou 'aanstekelijk'? Dat die kinderen er onderling zo over praten?
Maar ik ben het met Xen eens. laat je gevoel maar spreken in deze. Hij weet zelf immers dondersgoed dat dit niet de manier is, anders verzint hij niet zoiets over een droom. Vaak is krassen ook een vorm van aandacht zoeken he.
Xennia, werkt dat nou 'aanstekelijk'? Dat die kinderen er onderling zo over praten?
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
SHE
Hij vind de instelling met momenten leuk igg de activiteiten maar de opname niet.
Maar ja welk kind wel
Hij mist de vrijheid thuis, gewoon even jezelf kunnen zijn ,vooral de rustige momenten dan
Hij zelf denkt dat alles wat hij nodig heeft is een andere school en dat hij weer naar huis kan.
de school is idd een heel groot probleem ,hoop dat na de vakantie een oplossing hiervoor komt
de momenten dat hij hier thuis gewoon rustig zit, zo zijn er op de groep natuurlijk steeds kinderen bij
Dan heeft hij gevoel hij moet zich bewijzen en dat gaat dan over in bravour gedrag
Op 1 kind na van zijn eigen groep heeft hij een heel hecht contact met de anderen.
Ook al heeft hij nog nooit gevraagd om in de vrije weekenden eens af te spreken ofzo, gelukkig ook maar.
Ze zijn ook stukje ouder en iedereen heeft toch zijn eigen problemen.
Xennia
Nu heb ik hem wel het gevoel gegeven dat ik hem meteen niet vertrouw, zo vlug dan al
ok hij heeft dingen gedaan waardoor ik hem op sommige dingen niet meer vertrouw , en ik weet ook bijna wel zeker dat ik nu gelijk heb.
Wat ik nu ook weet is dat er die avond van te voren van alles is gebeurd, het spel in het bos kon hij niet leuk aan meedoen en is hij streng aangesproken door de leiding.
Hij moest naar bed en treuzelde heel lang ,dit om dat een ander kind van zijn leeftijd nog aan het douchen was en ook nog niet in bed lag.Dat kind kreeg na het douchen nog spuiten enz.
Maar hij was heel jaloers en kinderachtig dat het ene kind wat later in bed lag.
Dus ik denk zeker dat het een vorm van aandacht trekken is geweest.
Of toch dat hij van andere kinderen hoort ,dat ze dat een "veilig " gevoel geeft als ze verdrietig zijn en daarom heeft gedaan,maarja dan vind ik de kwestie wel verontrustend.
Bluemage
Ja het is gewoon een situatie waar je gevoel en je verstand twee hele andere dingen zeggen
Gelukkig is de instelling zelf wel heel goed en leiding ook
Ik ben het niet overal mee eens maar dat gaat meer om de hoeveelheid hulp en therapie
Moonah
Idd een goede vraag, zelf denk ik wel
Of K is er gewoon heel gevoelig voor
Ook wat betreft psychoses,te pas en te onpas denkt hij dat mensen er een hebben of dat hij het zelf soms ook krijgt
[ Bericht 4% gewijzigd door candygirl op 08-05-2008 11:19:39 ]
Hij vind de instelling met momenten leuk igg de activiteiten maar de opname niet.
Maar ja welk kind wel
Hij mist de vrijheid thuis, gewoon even jezelf kunnen zijn ,vooral de rustige momenten dan
Hij zelf denkt dat alles wat hij nodig heeft is een andere school en dat hij weer naar huis kan.
de school is idd een heel groot probleem ,hoop dat na de vakantie een oplossing hiervoor komt
de momenten dat hij hier thuis gewoon rustig zit, zo zijn er op de groep natuurlijk steeds kinderen bij
Dan heeft hij gevoel hij moet zich bewijzen en dat gaat dan over in bravour gedrag
Op 1 kind na van zijn eigen groep heeft hij een heel hecht contact met de anderen.
Ook al heeft hij nog nooit gevraagd om in de vrije weekenden eens af te spreken ofzo, gelukkig ook maar.
Ze zijn ook stukje ouder en iedereen heeft toch zijn eigen problemen.
Xennia
Nu heb ik hem wel het gevoel gegeven dat ik hem meteen niet vertrouw, zo vlug dan al
ok hij heeft dingen gedaan waardoor ik hem op sommige dingen niet meer vertrouw , en ik weet ook bijna wel zeker dat ik nu gelijk heb.
Wat ik nu ook weet is dat er die avond van te voren van alles is gebeurd, het spel in het bos kon hij niet leuk aan meedoen en is hij streng aangesproken door de leiding.
Hij moest naar bed en treuzelde heel lang ,dit om dat een ander kind van zijn leeftijd nog aan het douchen was en ook nog niet in bed lag.Dat kind kreeg na het douchen nog spuiten enz.
Maar hij was heel jaloers en kinderachtig dat het ene kind wat later in bed lag.
Dus ik denk zeker dat het een vorm van aandacht trekken is geweest.
Of toch dat hij van andere kinderen hoort ,dat ze dat een "veilig " gevoel geeft als ze verdrietig zijn en daarom heeft gedaan,maarja dan vind ik de kwestie wel verontrustend.
Bluemage
Ja het is gewoon een situatie waar je gevoel en je verstand twee hele andere dingen zeggen
Gelukkig is de instelling zelf wel heel goed en leiding ook
Ik ben het niet overal mee eens maar dat gaat meer om de hoeveelheid hulp en therapie
Moonah
Idd een goede vraag, zelf denk ik wel
Of K is er gewoon heel gevoelig voor
Ook wat betreft psychoses,te pas en te onpas denkt hij dat mensen er een hebben of dat hij het zelf soms ook krijgt
[ Bericht 4% gewijzigd door candygirl op 08-05-2008 11:19:39 ]
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Is het een kwestie van vertrouwen dan? Volgens mij ligt het niet vertrouwen eerder bij K in dit geval dan bij jou. K vertrouwt de leiding, of de volwassenen in zijn omgeving niet zo dat hij open over het krassen kan praten. Jij hebt, en dat heeft niet mzozeer iets met vertrouwen te maken maar eerder iets met grenzen, aangegeven wat jij vindt. En voor jezelf is het dan belangrijk te zien dat jij K, paradoxaal genoeg, dus vertrouwt. Omdat je kan zeggen dat het opzettelijk is gebeurd, geef jij hem een grens aan, en tegelijk vertrouw jij hem genoeg dat hij zich niet gaat terugtrekken van jou. (En K kan dat op het moment heel anders zien of ervaren, toegegeven, maar denk er even over na).quote:Op donderdag 8 mei 2008 11:10 schreef candygirl het volgende:
[kinpperdeknip]
Xennia
Nu heb ik hem wel het gevoel gegeven dat ik hem meteen niet vertrouw, zo vlug dan al
ok hij heeft dingen gedaan waardoor ik hem op sommige dingen niet meer vertrouw , en ik weet ook bijna wel zeker dat ik nu gelijk heb.
Wat ik nu ook weet is dat er die avond van te voren van alles is gebeurd, het spel in het bos kon hij niet leuk aan meedoen en is hij streng aangesproken door de leiding.
Hij moest naar bed en treuzelde heel lang ,dit om dat een ander kind van zijn leeftijd nog aan het douchen was en ook nog niet in bed lag.Dat kind kreeg na het douchen nog spuiten enz.
Maar hij was heel jaloers en kinderachtig dat het ene kind wat later in bed lag.
Dus ik denk zeker dat het een vorm van aandacht trekken is geweest.
Of toch dat hij van andere kinderen hoort ,dat ze dat een "veilig " gevoel geeft als ze verdrietig zijn en daarom heeft gedaan,maarja dan vind ik de kwestie wel verontrustend.
Over het "veilig" gevoel. Ik denk dat jij K hier te weinig krediet geeft. Hij kan dat heel goed zelf ervaren hebben. Na jaren van mij ellendig gevoeld te hebben, ga ik mij wat beter voelen. Daar zijn, op dat moment, allerlei zaken mis mee. Natuurlijk wil ik mij niet ellendig voelen, maar prettiger voelen is eng want:
kortom, bijna blinde paniek. Het is tegenstrijdig, maar vreemd genoeg speelt het een grote rol. Het nare gevoel is zo vertrouwd, dat het minder nare gevoel eigenlijk bedreigend is.
Xennia heeft gelijk, K is op een leeftijd dat hij best met van alles kan gaan experimenteren. Dat geschreven hebbend, het krassen moet wel een incident blijven. Als het weer gebeurd, moet er toch beter naar gekeken worden. Zeker als jij gelijk hebt, als het is om het vertrouwde gevoel terug te krijgen is het punt van zorg. Het is heel herkenbaar, en hoewl ik nooit gekrast heb, weet ik donders goed dat het vertrouwde gevoel, hoe naar dat gevoel ook is, terugkrijgen kan leiden tot hele rare dingen.
Op donderdag 17 januari 2008 15:49 schreef Burdie het volgende: Je bent in elk geval niet zo'n ingelikt en opgeschoten pubertje die wel even de wijsneus uit gaat hangen
Ja, krassen kan wel aanstekend werken. Ik kan me nog vaag twee klasgenootjes herinneren die hun wonden vergeleken en zo. Ze sneden nooit erg diep, maar wilden wel de ander af troeven.
TS, ik denk dat het wel eens bij een incident zou kunnen blijven. Je was er tijdig bij en hebt het denk ik in de kiem gesmoord. K. voelt het misschien als een gebrek aan vertrouwen, maar toch denk ik dat hij diep van binnen blij is dat jij hem door hebt en hem een halt toe roept. Hij wilde juist ''gezien'' worden. Bovendien je hebt hem verder geen straf gegeven, maar gezegd dat je het niet nog een keer wil zien
TS, ik denk dat het wel eens bij een incident zou kunnen blijven. Je was er tijdig bij en hebt het denk ik in de kiem gesmoord. K. voelt het misschien als een gebrek aan vertrouwen, maar toch denk ik dat hij diep van binnen blij is dat jij hem door hebt en hem een halt toe roept. Hij wilde juist ''gezien'' worden. Bovendien je hebt hem verder geen straf gegeven, maar gezegd dat je het niet nog een keer wil zien
zo denk ik er nu ook over Xennia, ik heb het ook niet te hoog opgepakt maar gewoon duidelijk wat gezegd en het verder genegeerd.
Net weer terug gebracht,
Donderdag is het BTO en K denkt echt dat hij een kans maakt om met ontslag te gaan.
Ik heb het net aangegeven aan de leiding, en zij had meteen zoiets van ,maar nu zijn ook pas werkdoelen bij hem,hij laat nu de laatste 3 weken pas echt zien waar de problemen zitten.
Dus wat als team betreft is er van ontslag geen sprake.
Ik zei dat ik ook aan K heb gezegd maar of hun het ook nog eens zouden kunnen oppakken voor donderdag.
Ik weet nog goed hoe teleurgesteld hij toen was.
Dat vond ze prima en zou het ook aan de mentor doorgeven.
Vervolgens komt K even nog naar ons toe en begint ze zomaar tussen neus en lippen door K uit te leggen dat hij niet op ontslag hoeft te rekenen en gaf hem de punten aan die misliepen.
Je had dat gezicht van hem moeten zien, nu ik eraan denk lopen me de tranen over de wangen.
Hij was teleurgesteld, je zag hem zo klein worden.
Het was ook een van de eerste keren dat ik vond dat ze echt niet professioneel gehandeld hebben.
zomaar vlak voor ik ging en zonder echt een gesprek, dit aangeven.
Hij was zichtbaar aangeslagen.
En op dat moment was ik zelf ook zo overdonderd dat ik ook niet gezegd heb dat ik vond dat er nu niet de juiste gelegenheid voor was.
boh wat zou nu door zijn koppie heen gaan, hij beseft het nuj pas.
Maar moest dit nu, zomaar met terug brengen en voor het slapen gaan
Net weer terug gebracht,
Donderdag is het BTO en K denkt echt dat hij een kans maakt om met ontslag te gaan.
Ik heb het net aangegeven aan de leiding, en zij had meteen zoiets van ,maar nu zijn ook pas werkdoelen bij hem,hij laat nu de laatste 3 weken pas echt zien waar de problemen zitten.
Dus wat als team betreft is er van ontslag geen sprake.
Ik zei dat ik ook aan K heb gezegd maar of hun het ook nog eens zouden kunnen oppakken voor donderdag.
Ik weet nog goed hoe teleurgesteld hij toen was.
Dat vond ze prima en zou het ook aan de mentor doorgeven.
Vervolgens komt K even nog naar ons toe en begint ze zomaar tussen neus en lippen door K uit te leggen dat hij niet op ontslag hoeft te rekenen en gaf hem de punten aan die misliepen.
Je had dat gezicht van hem moeten zien, nu ik eraan denk lopen me de tranen over de wangen.
Hij was teleurgesteld, je zag hem zo klein worden.
Het was ook een van de eerste keren dat ik vond dat ze echt niet professioneel gehandeld hebben.
zomaar vlak voor ik ging en zonder echt een gesprek, dit aangeven.
Hij was zichtbaar aangeslagen.
En op dat moment was ik zelf ook zo overdonderd dat ik ook niet gezegd heb dat ik vond dat er nu niet de juiste gelegenheid voor was.
boh wat zou nu door zijn koppie heen gaan, hij beseft het nuj pas.
Maar moest dit nu, zomaar met terug brengen en voor het slapen gaan
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Probeer het moeten blijven wat positiever te labelen. Dat het niet voor straf is, maar dat K. zich nu pas zodanig thuis begint te voelen hij zichzelf kan zijn en dat ze hem nu beter leren kennen en kunnen helpen.
ja dat zal ik zeker doen
maar zelf vind ik het qua gevoel ook zo lang duren ,dus kan me hem ook echt voorstellen
hij heeft ook wel leuke momenten daat vooral omdat hij daar echt door iedereen geliefd word bij de jeugd maar het is en blijft een hok waar je zit opgesloten zegt hij zelf
maar er zat wel iets in wat de leiding zei over dat er nu pas werkdoelen zijn en nu iets kunnen gaan doen
zal donderdag wel horen wat en hoe, hoop wel op meer therapie ofzo
dat er igg iets meer word gedaan
niet dat ze nu niks doen maar ik ben meer van het direct aanpakken en ermee bezig blijven
ben dan ook wel benieuwd naar medicatie of die nog verhoogd word of niet enz
maar zelf vind ik het qua gevoel ook zo lang duren ,dus kan me hem ook echt voorstellen
hij heeft ook wel leuke momenten daat vooral omdat hij daar echt door iedereen geliefd word bij de jeugd maar het is en blijft een hok waar je zit opgesloten zegt hij zelf
maar er zat wel iets in wat de leiding zei over dat er nu pas werkdoelen zijn en nu iets kunnen gaan doen
zal donderdag wel horen wat en hoe, hoop wel op meer therapie ofzo
dat er igg iets meer word gedaan
niet dat ze nu niks doen maar ik ben meer van het direct aanpakken en ermee bezig blijven
ben dan ook wel benieuwd naar medicatie of die nog verhoogd word of niet enz
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Ouch! Kun je daarover geen klacht indienen ofzo? Die mogelijkheid zou ik wel onderzoeken als ik jou was...quote:Op donderdag 8 mei 2008 21:48 schreef candygirl het volgende:
zo denk ik er nu ook over Xennia, ik heb het ook niet te hoog opgepakt maar gewoon duidelijk wat gezegd en het verder genegeerd.
Net weer terug gebracht,
Donderdag is het BTO en K denkt echt dat hij een kans maakt om met ontslag te gaan.
Ik heb het net aangegeven aan de leiding, en zij had meteen zoiets van ,maar nu zijn ook pas werkdoelen bij hem,hij laat nu de laatste 3 weken pas echt zien waar de problemen zitten.
Dus wat als team betreft is er van ontslag geen sprake.
Ik zei dat ik ook aan K heb gezegd maar of hun het ook nog eens zouden kunnen oppakken voor donderdag.
Ik weet nog goed hoe teleurgesteld hij toen was.
Dat vond ze prima en zou het ook aan de mentor doorgeven.
Vervolgens komt K even nog naar ons toe en begint ze zomaar tussen neus en lippen door K uit te leggen dat hij niet op ontslag hoeft te rekenen en gaf hem de punten aan die misliepen.
Je had dat gezicht van hem moeten zien, nu ik eraan denk lopen me de tranen over de wangen.
Hij was teleurgesteld, je zag hem zo klein worden.
Het was ook een van de eerste keren dat ik vond dat ze echt niet professioneel gehandeld hebben.
zomaar vlak voor ik ging en zonder echt een gesprek, dit aangeven.
Hij was zichtbaar aangeslagen.
En op dat moment was ik zelf ook zo overdonderd dat ik ook niet gezegd heb dat ik vond dat er nu niet de juiste gelegenheid voor was.
boh wat zou nu door zijn koppie heen gaan, hij beseft het nuj pas.
Maar moest dit nu, zomaar met terug brengen en voor het slapen gaan
M.
Hallon!
waarom een klacht?... Er zit misschien juist wel een bepaalde strategie achter...
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
ik zal het wel nog eens gewoon vragen maar een klacht gaat me wat te verquote:Op donderdag 8 mei 2008 23:14 schreef BlueMage het volgende:
[..]
Ouch! Kun je daarover geen klacht indienen ofzo? Die mogelijkheid zou ik wel onderzoeken als ik jou was...
M.
het is niet gegaan zoals ik het wilde,maar misschien wilde ze dat ik erbij was enz
ik had ook meteem moeten reageren, maar ja idd er zal wel een reden voor zijn
alleen vind ik wel dat het anders had gekund
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Ik vind 't vrij onprofessioneel. Als d'r 'n bepaalde strategie achter zat dan hadden ze dat moeten toelichten. Maar goed 'n klacht gaat misschien wat erg ver.quote:Op donderdag 8 mei 2008 23:17 schreef Re het volgende:
waarom een klacht?... Er zit misschien juist wel een bepaalde strategie achter...
M.
Hallon!
voor mijn gevoel was het ook niet goed hoor, zie nog steeds dat verbrouweerde gezicht van hem
hoop zo dat hij het kan loslaten
ik igg nu even niet, vooral omdat het ze het over nog een 3 maanden tot een half jaar minstens had
ik wil heel graag dat hij geholpen en weet ook dat er zoveel kinderen zijn die het veel erger hebben, maar dit is mijn schatje waar ik alles voor zou willen doen, oplossen enz maar dat gaat niet
hoop zo dat hij het kan loslaten
ik igg nu even niet, vooral omdat het ze het over nog een 3 maanden tot een half jaar minstens had
ik wil heel graag dat hij geholpen en weet ook dat er zoveel kinderen zijn die het veel erger hebben, maar dit is mijn schatje waar ik alles voor zou willen doen, oplossen enz maar dat gaat niet
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Ja kijk dat bedoel ik 'n beetje, d'r kunnen natuurlijk overal fouten worden gemaakt en dingen ongelukkig gezegd worden maar iemand zoals K is al zo kwetsbaar...
Ik denk trouwens dat alle ouders 't liefst alle problemen van hun kinderen willen oplossen, maar helaas dat gaat niet
M.
Ik denk trouwens dat alle ouders 't liefst alle problemen van hun kinderen willen oplossen, maar helaas dat gaat niet
M.
Hallon!
Ik zou ook niet anders willen beweren, alleen dat het niet noodzakelijkerwijs hoeft. Hoewel K en ik duidelijk niet hetzelfde zijn, herken ik best wel dingen. Wellicht kom ik pessimistisch over, maar ik vind krassen, of andere vormen van zelfmutilatie in K's situatie toch een punt van aandacht, teveel een punt van aandacht om het te snel terzijde te schuiven als het gevolg van het aanstekende karakter van krassen.quote:Op donderdag 8 mei 2008 21:02 schreef Xennia het volgende:
Ja, krassen kan wel aanstekend werken. Ik kan me nog vaag twee klasgenootjes herinneren die hun wonden vergeleken en zo. Ze sneden nooit erg diep, maar wilden wel de ander af troeven.
en daar ben ik het geheel mee eens.quote:TS, ik denk dat het wel eens bij een incident zou kunnen blijven. Je was er tijdig bij en hebt het denk ik in de kiem gesmoord. K. voelt het misschien als een gebrek aan vertrouwen, maar toch denk ik dat hij diep van binnen blij is dat jij hem door hebt en hem een halt toe roept. Hij wilde juist ''gezien'' worden. Bovendien je hebt hem verder geen straf gegeven, maar gezegd dat je het niet nog een keer wil zien
Oh ja, ik zie trouwens wel het risico dat ik teveel in K projecteer, dus mag men wel concluderen dat ik mij wel zes keer heb bedacht voor ik het antwoord gaf wat ik heb gegeven.
Op donderdag 17 januari 2008 15:49 schreef Burdie het volgende: Je bent in elk geval niet zo'n ingelikt en opgeschoten pubertje die wel even de wijsneus uit gaat hangen
Ja, als het niet bij 1 keer blijft moet er meer mee gedaan wordenquote:Op vrijdag 9 mei 2008 00:24 schreef Inekris het volgende:
Ik zou ook niet anders willen beweren, alleen dat het niet noodzakelijkerwijs hoeft. Hoewel K en ik duidelijk niet hetzelfde zijn, herken ik best wel dingen. Wellicht kom ik pessimistisch over, maar ik vind krassen, of andere vormen van zelfmutilatie in K's situatie toch een punt van aandacht, teveel een punt van aandacht om het te snel terzijde te schuiven als het gevolg van het aanstekende karakter van krassen.
Net K weer opgehaald, hij had idd vrij moeilijk gehad met het besef dat hij niet met ontslag mag.
in de auto nog even erover gehad, maar we gaan dan wel afbouwen vraagt hij....
Ook maar uitgelegd dat daar ook nog geen sprake van is.
Even met de leiding gesproken, de laatste tijd zien ze echt meer van hem en waar de problemen zitten.
vooral een situatie wat misloopt moeilijk bij zich zelf kunnen leggen, of grenzen opzoeken die niet nodig zijn, en situaties die met onnodige problemen uitmonden niet uit de weg gaan terwijl hij wel weet dat hij ze beter uit de weg kan gaan.
Ze zagen die problematiek ook in het begin wel maar in vele mindere mate.
dus ben nu nog meer benieuwd naar het BTO donderdag.
Wel ga ik van te voren vragen of nog eens goed naar de medicatie te kijken,dat ze dit ook kunnen meenemen in het overleg.
Nu ik ook dit ook hoor dat hij nu pas meer van zichzelf laat zien en ook nog steeds een bedrukte tot depressieve stemming vaak heeft, vraag ik me toch af of de medicatie wel meerwaarde heeft.
in de auto nog even erover gehad, maar we gaan dan wel afbouwen vraagt hij....
Ook maar uitgelegd dat daar ook nog geen sprake van is.
Even met de leiding gesproken, de laatste tijd zien ze echt meer van hem en waar de problemen zitten.
vooral een situatie wat misloopt moeilijk bij zich zelf kunnen leggen, of grenzen opzoeken die niet nodig zijn, en situaties die met onnodige problemen uitmonden niet uit de weg gaan terwijl hij wel weet dat hij ze beter uit de weg kan gaan.
Ze zagen die problematiek ook in het begin wel maar in vele mindere mate.
dus ben nu nog meer benieuwd naar het BTO donderdag.
Wel ga ik van te voren vragen of nog eens goed naar de medicatie te kijken,dat ze dit ook kunnen meenemen in het overleg.
Nu ik ook dit ook hoor dat hij nu pas meer van zichzelf laat zien en ook nog steeds een bedrukte tot depressieve stemming vaak heeft, vraag ik me toch af of de medicatie wel meerwaarde heeft.
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Hopelijk gaat K ook inzien dat het wrs echt beter is voor hem als hij nog een tijdje onder behandeling blijft daar. Ventje.... 
Het is voor een volwassene al superheftig en ingrijpend om opgenomen te zijn, laat staan voor een kind...
Begrijpt hij het nu wel een beetje Candy, dat hij nu meer van zichzelf en zijn problematiek laat zien en daarom langer moet blijven? Ik weet niet hoe 'gehaaid' hij is, maar hopelijk gaat hij nu niet 'mooi weer' spelen in de hoop dat hij dan eerder met ontslag kan.
Het is voor een volwassene al superheftig en ingrijpend om opgenomen te zijn, laat staan voor een kind...Begrijpt hij het nu wel een beetje Candy, dat hij nu meer van zichzelf en zijn problematiek laat zien en daarom langer moet blijven? Ik weet niet hoe 'gehaaid' hij is, maar hopelijk gaat hij nu niet 'mooi weer' spelen in de hoop dat hij dan eerder met ontslag kan.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
dat is waar hij eigenlijk nog steeds mee bezig is, zich zo op te stellen dat het lijkt alsof het goed gaat.
ook al laat hij nu veel meer zien.
hij begint bij wijze van steken te laten vallen en dat heeft hij ook in de gaten, en maakt hem dan weer gefrustreerd zodat hij nog meer steken laat vallen.
Ook thuis de laatste week 2 keer boos geworden, nu heeft natuurlijk iedereen dat wel eens.
Ik weet niet of hij het echt begrijpt, ik denk het niet.
Het is ook gewoon harstikke moeilijk ,hij is op zijn groep een kind die de minste problematiek heeft.
Daardoor denkt hij ook vaak ,waarom zit ik hier!
En ik kan me dat wel voorstellen want zo denk ik zelf ook soms.
Ik twijfel er soms ook aan of hij wel echt op zijn plaats is daar, of het zijn probleem niet groter maakt.
Daarom ben ik zo benieuwd naar de werkdoelen die ze gaan stellen.
Ok,het niet alles op zich zelf betrekken en weten waar je grens is.
maar ook de therapieen, hij krijgt nu bij wijze van alleen maar ergo therapie.
De muziek therapie die hij zo graag wilde is er ook nog niet.
nog steeds heb ik wel het gevoel, doe meer, haal er meer uit ,juist omdat hij toch daar zit.
Eerlijk gezegd begint mijn eigen twijfel nu ook meer toe te slaan, ik zal dit ook echt moeten gaan bespreken.
Maar wat ik zelf ook zo belangrijk vind is de thuis situatie, hij kan bijna niks doen thuis omdat hij geen vrienden heeft.
En ik weet niet hoe ik dit kan oplossen.
Hij is daarom heel vaak bij zijn broer maar met dagen botst dit ook heel erg.
Nu ook heeft hij voor zondag avond afgesproken met die ene vriend wat hij heeft.
Maar dat kind heeft hem al vaak laten zitten, dus hoop echt dat hij nu niet teleurgesteld word.
ook al laat hij nu veel meer zien.
hij begint bij wijze van steken te laten vallen en dat heeft hij ook in de gaten, en maakt hem dan weer gefrustreerd zodat hij nog meer steken laat vallen.
Ook thuis de laatste week 2 keer boos geworden, nu heeft natuurlijk iedereen dat wel eens.
Ik weet niet of hij het echt begrijpt, ik denk het niet.
Het is ook gewoon harstikke moeilijk ,hij is op zijn groep een kind die de minste problematiek heeft.
Daardoor denkt hij ook vaak ,waarom zit ik hier!
En ik kan me dat wel voorstellen want zo denk ik zelf ook soms.
Ik twijfel er soms ook aan of hij wel echt op zijn plaats is daar, of het zijn probleem niet groter maakt.
Daarom ben ik zo benieuwd naar de werkdoelen die ze gaan stellen.
Ok,het niet alles op zich zelf betrekken en weten waar je grens is.
maar ook de therapieen, hij krijgt nu bij wijze van alleen maar ergo therapie.
De muziek therapie die hij zo graag wilde is er ook nog niet.
nog steeds heb ik wel het gevoel, doe meer, haal er meer uit ,juist omdat hij toch daar zit.
Eerlijk gezegd begint mijn eigen twijfel nu ook meer toe te slaan, ik zal dit ook echt moeten gaan bespreken.
Maar wat ik zelf ook zo belangrijk vind is de thuis situatie, hij kan bijna niks doen thuis omdat hij geen vrienden heeft.
En ik weet niet hoe ik dit kan oplossen.
Hij is daarom heel vaak bij zijn broer maar met dagen botst dit ook heel erg.
Nu ook heeft hij voor zondag avond afgesproken met die ene vriend wat hij heeft.
Maar dat kind heeft hem al vaak laten zitten, dus hoop echt dat hij nu niet teleurgesteld word.
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Nog even iets wat ik echt aan jullie kwijt wil,
Ben echt heel blij mee dat jullie dit topic zo blijven volgen en reageren op posts.
Ik heb er echt wat aan, dus thanks 
Ben echt heel blij mee dat jullie dit topic zo blijven volgen en reageren op posts.
Ik heb er echt wat aan, dus thanks
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Het is lastig als 'n kind geen vrienden heeft, natuurlijk wil je als ouder dat veranderen, zeker als 't duidelijk is dat ie daar wél behoefte aan heeft. Hij vindt muziek maken leuk? Misschien moet je 'm dan 'ns op muziekles doen ofzo. Of iets heel 'simpels' zoals de plaatselijke voetbalclub. Daar komt ie dan toch weer met anderen in contact.
M.
M.
Hallon!
hij zou wel onder muziek les willen maar dan moet hij ook de theorie eerst doen en dat krijgt hij nu niet gebolwerktquote:Op zaterdag 10 mei 2008 12:09 schreef BlueMage het volgende:
Het is lastig als 'n kind geen vrienden heeft, natuurlijk wil je als ouder dat veranderen, zeker als 't duidelijk is dat ie daar wél behoefte aan heeft. Hij vindt muziek maken leuk? Misschien moet je 'm dan 'ns op muziekles doen ofzo. Of iets heel 'simpels' zoals de plaatselijke voetbalclub. Daar komt ie dan toch weer met anderen in contact.
M.
en sporten, hij heeft een tijd onder basket gezeten maar ook hierbij kon hij niet echt contact opbouwen.
als er van de 5 kinderen die er zijn eentje hem niet leuk vind kan hij daar niet mee omgaan en dan onstaan er conflicten
maar ja dat is wat hij ook moet leren
ik ben hem nu beejte aant puschen onder zwemmen te gaan, onderwatersport, maar dan moet hij eerst c diploma halen en hij heeft bij voorbaat al zoiets, dat duurt te lang en dan heb ik er geen zin meer in enz
en dan kan ik zeker denken dan niet, maar het is toch echt leuk als je iets te doen hebt wat je leuk vind
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Ik zou gewoon door blijven pushen, mijn ouders hebben ook net zolang doorgezanikt dat ik toch maar bij volleybal ben gegaan, lol. Maar kinderen daar die pesten blijft natuurlijk altijd 'n groot probleem. Ik begrijp uit je verhalen dat er in die inrichting niet veel is zoals sporten of muziekles of iets dergelijks? Misschien als ie met die kinderen die ie de hele week al ziet wat kan doen dat dat beter is? Oh en heb je contact met andere ouders van kindereren daar? Wat vinden die van 't feit dat veel therapie niet aangeboden wordt (muziektherapie gaf je al aan) en hebben die ook wel 'ns met 'n "lompe" aanpak (geen hoop dat ie d'r snel uitkomt onaangekondigd gaan zeggen als K d'r zelf bij is) te maken gehad?
M.
M.
Hallon!
hoi,
nee heb weinig contact met de ouders ,alleen met het terug brengen het zondags.
maar dat zitten we met zijn allen koffie te drinken,en de leiding zit daar ook bij.
De activiteiten op de groep qua ontspanning zijn er wel genoeg ,ook zwemmen en sporten en wandelen en knutselen
Het sporten vind hij minder, maar omdat het met de groep gebeurd gaat dat wel.
alle kinderen op 1 na kan hij ook goed mee opschieten, hoop ook dat hij daar zelf vertrouwen door krijgt.
vandaag is dat wel op een positeive manier bevorderd, vanmorgen kwam K thuis van zijn vader en was misselijjk,moe enz, we zijn naar mijn moeder gegaan en daar heeft hij op bank gelegen,heb hem wel even getroost maar verder ook gelaten,daarna moesten we naar een communie, ik had hem de dag van te voren al moeten overtuigen dat hij het gewoon moest proberen om het leuk vinden en mee te gaan,
maar nu hij zo slecht voelde wilde hij eigenlijk niet mee, toch is hij mee gegaan.
Ten eerste hij heeft zich keurig gedragen 
er waren veel kinderen maar die konden zich allemaal al, hij stond bij me en ik vroeg ga je daar niet heen naar die kinderen, dat wil ik wel zegt hij maar dat durf ik niet,. vroeger ging hij daar altijd ook bij vreemden heel onbevangen naar toe. en dat zei hij ook ,"ik denk nu al na dat ze mij misschien niet leuk vinden. "
ik heb heb toen tegen hem gezegd dat hij het gewoon moest proberen en de gedachte van vroeger terug te halen gewoon heel onbevangen erheen gaan en dat deed hij
en dat heeft hartstikke goed uitgepakt
heeft de hele middag echt leuk gehad.
Vanavond was zijn broer bij ons aant slapen en we hebben met zijn drieen op bed tv gekeken, was zo gezellig en voelde me op dat moment echt wel gelukkig!
kon het maar altijd zo zijn
nee heb weinig contact met de ouders ,alleen met het terug brengen het zondags.
maar dat zitten we met zijn allen koffie te drinken,en de leiding zit daar ook bij.
De activiteiten op de groep qua ontspanning zijn er wel genoeg ,ook zwemmen en sporten en wandelen en knutselen
Het sporten vind hij minder, maar omdat het met de groep gebeurd gaat dat wel.
alle kinderen op 1 na kan hij ook goed mee opschieten, hoop ook dat hij daar zelf vertrouwen door krijgt.
vandaag is dat wel op een positeive manier bevorderd, vanmorgen kwam K thuis van zijn vader en was misselijjk,moe enz, we zijn naar mijn moeder gegaan en daar heeft hij op bank gelegen,heb hem wel even getroost maar verder ook gelaten,daarna moesten we naar een communie, ik had hem de dag van te voren al moeten overtuigen dat hij het gewoon moest proberen om het leuk vinden en mee te gaan,
maar nu hij zo slecht voelde wilde hij eigenlijk niet mee, toch is hij mee gegaan.
Ten eerste hij heeft zich keurig gedragen
er waren veel kinderen maar die konden zich allemaal al, hij stond bij me en ik vroeg ga je daar niet heen naar die kinderen, dat wil ik wel zegt hij maar dat durf ik niet,. vroeger ging hij daar altijd ook bij vreemden heel onbevangen naar toe. en dat zei hij ook ,"ik denk nu al na dat ze mij misschien niet leuk vinden. "
ik heb heb toen tegen hem gezegd dat hij het gewoon moest proberen en de gedachte van vroeger terug te halen gewoon heel onbevangen erheen gaan en dat deed hij
en dat heeft hartstikke goed uitgepakt
heeft de hele middag echt leuk gehad.
Vanavond was zijn broer bij ons aant slapen en we hebben met zijn drieen op bed tv gekeken, was zo gezellig en voelde me op dat moment echt wel gelukkig!
kon het maar altijd zo zijn
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
ja dat heb ik hem vandaag ook weer voor gehouden ,en ook vooral dat pluk de dag!!!quote:Op maandag 12 mei 2008 01:17 schreef Xennia het volgende:
Top weekend dus en ieder klein stapje geeft hem weer vertrouwen het volgende stapje aan te pakken
elke leuke dag is er weer 1 meer
even iets anders, ik bespreek dit deze week met het behandelteam dus vraag dit alleen hoe jullie er over denken
ik twijfel echt om de medicatie door te zetten, en de psychiater staat ook voor mijn oordeel open omdat ik aan K zie hoe hij reageerd op medicatie
maar als jullie de verhalen lezen, wat denken jullie erover?
het kan zeker helpen en en en , en medicatie, en behandeling enz
maar ik weet het nog zo net niet, en vooral omdat hij zoveel bijwerkingen blijft houden ervan
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Ik ben geen voorstander van medicijnen, maar ze lijken wel de diepe dalen wat minder diep te maken en wellicht heeft hij dat nodig als hij hoort dat hij definitief langer daar moet blijven? Ik zou gewoon je bedenkingen even op een rijtje zetten en voorleggen aan de arts.quote:Op maandag 12 mei 2008 01:24 schreef candygirl het volgende:
[..]
ja dat heb ik hem vandaag ook weer voor gehouden ,en ook vooral dat pluk de dag!!!
elke leuke dag is er weer 1 meer
even iets anders, ik bespreek dit deze week met het behandelteam dus vraag dit alleen hoe jullie er over denken
ik twijfel echt om de medicatie door te zetten, en de psychiater staat ook voor mijn oordeel open omdat ik aan K zie hoe hij reageerd op medicatie
maar als jullie de verhalen lezen, wat denken jullie erover?
het kan zeker helpen en en en , en medicatie, en behandeling enz
maar ik weet het nog zo net niet, en vooral omdat hij zoveel bijwerkingen blijft houden ervan
ja dat doe ik ook zeker
en ze maken misschien de diepe dalen wel minder, maar heb gewoon zo idee dat hij nu met behandeling ook zonder kan
dat het het dan wellicht bevorderd omdat hij dan ook weer echt blije emoties kan voelen
maar ja even afwachten tot donderdag
en ze maken misschien de diepe dalen wel minder, maar heb gewoon zo idee dat hij nu met behandeling ook zonder kan
dat het het dan wellicht bevorderd omdat hij dan ook weer echt blije emoties kan voelen
maar ja even afwachten tot donderdag
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Praat erover met die psychiater, ik ben ook niet zo'n voorstander van medicijnen zeker gezien 't feit dat K erg jong is maar ik ben geen dokter, dus praat er met hem over en laat ons horen wat ie te zeggen had. En ik ben blij dat dat feestje zo goed ging en dat ie toen ie zich over die angst heen zette toch leuke contacten kon maken. Pesten vernielt echt je leven en zelfvertrouwen, ik weet er alles van.
M.
En ik ben blij dat dat feestje zo goed ging en dat ie toen ie zich over die angst heen zette toch leuke contacten kon maken. Pesten vernielt echt je leven en zelfvertrouwen, ik weet er alles van. M.
Hallon!
BTO gaat niet door donderdag de psychiater kon niet
krijgen nog te horen wanneer nu dan wel weer
wel waarschijnlijk gewoon oudergesprek
de psychiater kon nietkrijgen nog te horen wanneer nu dan wel weer
wel waarschijnlijk gewoon oudergesprek
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
maar dat overleg stond toch al maanden vast?quote:Op dinsdag 13 mei 2008 18:33 schreef candygirl het volgende:
BTO gaat niet door donderdag
krijgen nog te horen wanneer nu dan wel weer
wel waarschijnlijk gewoon oudergesprek
ja vanaf 31 januari al............quote:Op dinsdag 13 mei 2008 20:31 schreef Xennia het volgende:
[..]
maar dat overleg stond toch al maanden vast?
kreeg een mailtje dat de psychiater onverwacht niet kan, en dat ze niet zonder hem het BTO kon doen
snap het ook niet, want school, de leiding, ouderbegeleider en wij zijn er bij betrokken
dus zal wel een hele goede reden hebben,denk ik.........
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
't Spijt me dat ik 't zeg maar ik vind 't maar 'n vreemde toestand in die inrichting, zal wel aan mij liggen...
M.
M.
Hallon!
word nu 22 mei ! en oudergesprek gaat morgen ook niet door
wel K morgen terug brengen
wel K morgen terug brengen
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Oh, dat is al wel snel. Zal wel echt iets dringends tussen zijn gekomen, een client in crisis of misschien wel iets in de prive-sfeer van de psych.quote:Op woensdag 14 mei 2008 22:26 schreef candygirl het volgende:
word nu 22 mei ! en oudergesprek gaat morgen ook niet door
wel K morgen terug brengen
Een BTO afzeggen omdat de behandelend arts niet kan, is inderdaad zeldzaam. Juist omdat de behandeling vaak met evaluatiemomenten werkt die, je raadt het al, samenvallen met BTO's.quote:Op dinsdag 13 mei 2008 20:59 schreef candygirl het volgende:
[..]
ja vanaf 31 januari al............
kreeg een mailtje dat de psychiater onverwacht niet kan, en dat ze niet zonder hem het BTO kon doen
snap het ook niet, want school, de leiding, ouderbegeleider en wij zijn er bij betrokken
dus zal wel een hele goede reden hebben,denk ik.........
Maar wel k dat het op ut laatste moment verplaatst wordt, ennuh de 22e is volgende week al.
Op donderdag 17 januari 2008 15:49 schreef Burdie het volgende: Je bent in elk geval niet zo'n ingelikt en opgeschoten pubertje die wel even de wijsneus uit gaat hangen
ja gelukkig wel volgende week al
vind alleen jammer geen ouder gesprek morgen ,had graag naar aanleiding van laatste gesprek willen zeggen dat ze een heel verkeerd beeld van mij heeft.
Dat ik overbezorgd en te liefdevol ben enz
maar komt dan volgende week wel
vandaag leuke dag gehad met een vriendin maar voel me nu weer schuldig dat ik niet voor hem daar ben geweest vandaag terwijl hij niks wilde doen
misschien toch wat te liefdevol nee toch ,dat is toch normaal???
vind alleen jammer geen ouder gesprek morgen ,had graag naar aanleiding van laatste gesprek willen zeggen dat ze een heel verkeerd beeld van mij heeft.
Dat ik overbezorgd en te liefdevol ben enz
maar komt dan volgende week wel
vandaag leuke dag gehad met een vriendin maar voel me nu weer schuldig dat ik niet voor hem daar ben geweest vandaag terwijl hij niks wilde doen
misschien toch wat te liefdevol
nee toch ,dat is toch normaal???
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Candy, vergeet niet dat jij ook moet bijtanken en jezelf weer moet opladen!!!!!
Fijn juist dat je een leuke dag hebt gehad! Geniet er maar van en voel je vooral niet schuldig. Daar heeft K sowieso niets aan, en jij ook niet. Zonde van je energie.
Fijn juist dat je een leuke dag hebt gehad! Geniet er maar van en voel je vooral niet schuldig. Daar heeft K sowieso niets aan, en jij ook niet. Zonde van je energie.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
ik weet het ook welquote:Op woensdag 14 mei 2008 22:44 schreef Moonah het volgende:
Candy, vergeet niet dat jij ook moet bijtanken en jezelf weer moet opladen!!!!!
Fijn juist dat je een leuke dag hebt gehad! Geniet er maar van en voel je vooral niet schuldig. Daar heeft K sowieso niets aan, en jij ook niet. Zonde van je energie.
maar toch ....... ach moet me over dat gevoel ook gewoon heen zetten
en idd zo kan ik bijtanlken af en toe
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
wat bedoel je daarmee?quote:Op donderdag 15 mei 2008 10:23 schreef mis-mijn-kids het volgende:
kijk uit!! ggz is een onderdeel van jeugdzorg, jeugdzorg werkt met hun samen
kijk uit????
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Ik zou me niets aantrekken van die reactie Candygirl.quote:Op donderdag 15 mei 2008 12:00 schreef candygirl het volgende:
[..]
wat bedoel je daarmee?
kijk uit????
Er zijn nu eenmaal mensen die niet tevreden zijn over de hulpverlening. Gezien de username zal dit er wel zo eentje zijn. Diegene kan beter een eigen topic openen dan zijn/haar frustraties hier bij jou neerplempen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
moonah idd reageerde ook wat te vlug erop!
Vandaag toch oudergesprek gehad, had zelf gevraagd omdat ik aantal dingen wilde rechgt zetten
Dat zijn een verkeerd beeld van me heeft, te liefdevol, over bezorgd enz,maar dit bleek toch anders bedoeld te zijn.
K en ik zijn wel emotioneel heel betrokken bij elkaar en dat klopt ook wel.
Alleen is dat niet altijd goed, dan staat hij bij wijze van spreken ook niet open voor hulp van anderen en daar had ze echt wel een punt mee
ook hebben ze de laatste weken veel gezien van anti sociaal gedrag, het gedrag wat hij op school ook vertoond
het contact een op een is heel makkelijk, kleine groep ook wel maar zo gauw het groter word gaat het mis
dit merkten ze nu heel goed in dee vakantie met groepen samenvoegen
ze had hier misschien een oorzaak voor
het gedrag daarvan blijkt vaak te liggen aan een hechtings stoornis
vandaag ook nog eens gehad over zijn baby jaren enz
maar daar kunnen we weinig uithalen qua hechting stoornis
ze heeft me 3 graadmeters van emotionele ontwikkeliing laten zien
0 tot 8 maanden
8 maanden tot 3 jaar
3 jaar tot volwassen
K zit in eigenlijk in de middelste fase, terwijl hij al 12 is
hij heeft wel in die begin fase 3 gezeten, maar door het jaar van zijn zesde overlijden opa ,scheiding enz is dit weer terug gevallen
zo lijkt het igg
maar dat word volgende week met BTO verder besproken
Ze hebben het erover gehad dat ze dachten dat ik K niet meer lang daar zou laten, omdat K dit steeds vraagt aan mij ,haal me weg en omdat ik vind dat er onvoldoende resultaten behaald zijn.
Ik heb eerlijk gezegd dat ik wel getwijfeld heb en nog twijfel
maar dat ik bang ben voor de toekomst, en dat ik daarom wel wil volhouden ,zodat ik alles gedaan heb wat ik kan
hier nog een aantal kenmerken van hechtings stoornis waar ik me wel iets in kan vinden
al moet ik zeggen dat ik niet zo vlug denk dat hij dat heeft ,
het is ook niet uit het niets besproken vandaag maar eerst maar eens wat verder dit onderzoeken
Het kind is boos, gefrustreerd en kwetsbaar. Hij doet erg stoer en heeft een grote mond, maar zijn geheime boodschap is "ik heb je nodig". Hij heeft liefhebbende relaties nodig maar wantrouwt deze ook. Terwijl hij nabijheid wil, wijst hij pogingen van anderen daartoe af of interpreteert deze verkeerd. Het kind leeft continu in een toestand van onverlichte spanning en zorg.
Terwijl het duidelijk is wat hij nodig heeft, neemt hij koestering niet op. Dit is een "bodemloze-put"kind: hoe hard ook geprobeerd wordt om hem te vullen, hij blijft leeg
Hij kan ondertussen sociaal zeer vaardig zijn, maar is alleen oppervlakkig gezien responsief in relaties. Gevoelens die hij laat zien, lijken oppervlakkig en niet echt uit zichzelf komend. Hierdoor leveren toenaderingspogingen van zijn kant over het algemeen weinig respons op.
Latere pogingen van anderen om het kind toch te benaderen, bieden hem geen geborgenheid of troost meer en het kind is niet langer in staat dit op waarde te schatten. Mensen krijgen sterk de neiging om hem af te wijzen omdat er niets teruggegeven wordt na een emotionele investering. Omgaan met een kind dat niets teruggeeft is emotioneel heel zwaar, maar men zou eigenlijk door zijn vijandige en/of apathische reacties heen moeten kijken omdat hij vaak minachtend of afwijzend reageert als hij zich onzeker en kwetsbaar voelt. En op het moment dat er geen bevestiging wordt geboden, wordt zijn negatieve gevoel dat niemand van hem houdt bevestigd
Het kind geeft het op om zich tot volwassenen te wenden om aan zijn behoeften te voldoen. Hij accepteert geen vervanging en wendt zich tot niemand anders
Vandaag toch oudergesprek gehad, had zelf gevraagd omdat ik aantal dingen wilde rechgt zetten
Dat zijn een verkeerd beeld van me heeft, te liefdevol, over bezorgd enz,maar dit bleek toch anders bedoeld te zijn.
K en ik zijn wel emotioneel heel betrokken bij elkaar en dat klopt ook wel.
Alleen is dat niet altijd goed, dan staat hij bij wijze van spreken ook niet open voor hulp van anderen en daar had ze echt wel een punt mee
ook hebben ze de laatste weken veel gezien van anti sociaal gedrag, het gedrag wat hij op school ook vertoond
het contact een op een is heel makkelijk, kleine groep ook wel maar zo gauw het groter word gaat het mis
dit merkten ze nu heel goed in dee vakantie met groepen samenvoegen
ze had hier misschien een oorzaak voor
het gedrag daarvan blijkt vaak te liggen aan een hechtings stoornis
vandaag ook nog eens gehad over zijn baby jaren enz
maar daar kunnen we weinig uithalen qua hechting stoornis
ze heeft me 3 graadmeters van emotionele ontwikkeliing laten zien
0 tot 8 maanden
8 maanden tot 3 jaar
3 jaar tot volwassen
K zit in eigenlijk in de middelste fase, terwijl hij al 12 is
hij heeft wel in die begin fase 3 gezeten, maar door het jaar van zijn zesde overlijden opa ,scheiding enz is dit weer terug gevallen
zo lijkt het igg
maar dat word volgende week met BTO verder besproken
Ze hebben het erover gehad dat ze dachten dat ik K niet meer lang daar zou laten, omdat K dit steeds vraagt aan mij ,haal me weg en omdat ik vind dat er onvoldoende resultaten behaald zijn.
Ik heb eerlijk gezegd dat ik wel getwijfeld heb en nog twijfel
maar dat ik bang ben voor de toekomst, en dat ik daarom wel wil volhouden ,zodat ik alles gedaan heb wat ik kan
hier nog een aantal kenmerken van hechtings stoornis waar ik me wel iets in kan vinden
al moet ik zeggen dat ik niet zo vlug denk dat hij dat heeft ,
het is ook niet uit het niets besproken vandaag maar eerst maar eens wat verder dit onderzoeken
Het kind is boos, gefrustreerd en kwetsbaar. Hij doet erg stoer en heeft een grote mond, maar zijn geheime boodschap is "ik heb je nodig". Hij heeft liefhebbende relaties nodig maar wantrouwt deze ook. Terwijl hij nabijheid wil, wijst hij pogingen van anderen daartoe af of interpreteert deze verkeerd. Het kind leeft continu in een toestand van onverlichte spanning en zorg.
Terwijl het duidelijk is wat hij nodig heeft, neemt hij koestering niet op. Dit is een "bodemloze-put"kind: hoe hard ook geprobeerd wordt om hem te vullen, hij blijft leeg
Hij kan ondertussen sociaal zeer vaardig zijn, maar is alleen oppervlakkig gezien responsief in relaties. Gevoelens die hij laat zien, lijken oppervlakkig en niet echt uit zichzelf komend. Hierdoor leveren toenaderingspogingen van zijn kant over het algemeen weinig respons op.
Latere pogingen van anderen om het kind toch te benaderen, bieden hem geen geborgenheid of troost meer en het kind is niet langer in staat dit op waarde te schatten. Mensen krijgen sterk de neiging om hem af te wijzen omdat er niets teruggegeven wordt na een emotionele investering. Omgaan met een kind dat niets teruggeeft is emotioneel heel zwaar, maar men zou eigenlijk door zijn vijandige en/of apathische reacties heen moeten kijken omdat hij vaak minachtend of afwijzend reageert als hij zich onzeker en kwetsbaar voelt. En op het moment dat er geen bevestiging wordt geboden, wordt zijn negatieve gevoel dat niemand van hem houdt bevestigd
Het kind geeft het op om zich tot volwassenen te wenden om aan zijn behoeften te voldoen. Hij accepteert geen vervanging en wendt zich tot niemand anders
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Het is ook mogelijk dat er geen duidelijke oorzaken aan te wijzen zijn en moet er rekening mee gehouden worden dat er wellicht genetische en / of erfelijke factoren ten grondslag kunnen liggen aan een hechtingsstoornis.
Uitingsvormen van een Hechtingsstoornis
Grofweg zijn er met betrekking tot hechtingsstoornissen twee typen van kinderen te onderscheiden:
- het passieve kind dat ogenschijnlijk alles accepteert, maar extreem initiatiefloos blijft. Deze kinderen kunnen zeer eenzaam worden, voltooien moeizaam of nauwelijks enige opleiding en neigen tot depressie.
- het agressieve, acting-out-kind. Deze kinderen kunnen erg beïnvloedbaar zijn voor negatieve contacten en activiteiten en komen nogal eens terecht in criminele sferen.
Meestal zijn deze kinderen niet in staat tot het aangaan van affectieve relaties, ook niet op latere leeftijd. De omgeving kan er wel mee leren omgaan.
Uitingsvormen van een Hechtingsstoornis
Grofweg zijn er met betrekking tot hechtingsstoornissen twee typen van kinderen te onderscheiden:
- het passieve kind dat ogenschijnlijk alles accepteert, maar extreem initiatiefloos blijft. Deze kinderen kunnen zeer eenzaam worden, voltooien moeizaam of nauwelijks enige opleiding en neigen tot depressie.
- het agressieve, acting-out-kind. Deze kinderen kunnen erg beïnvloedbaar zijn voor negatieve contacten en activiteiten en komen nogal eens terecht in criminele sferen.
Meestal zijn deze kinderen niet in staat tot het aangaan van affectieve relaties, ook niet op latere leeftijd. De omgeving kan er wel mee leren omgaan.
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Een hechtingsstoornis is een heel ingrijpende stoornis die bovendien zeer moeilijk gediagnostiseerd kan worden. Was het de ouderbegeleider die met deze suggestie kwam? Wat is haar functie en opleiding precies?
Ik ken alleen de reactieve hechtingsstoornis en die is altijd het gevolg van verwaarlozing/mishandeling/misbruik/vele wisselingen van opvoeders.
[ Bericht 23% gewijzigd door Xennia op 15-05-2008 20:02:24 ]
Ik ken alleen de reactieve hechtingsstoornis en die is altijd het gevolg van verwaarlozing/mishandeling/misbruik/vele wisselingen van opvoeders.
[ Bericht 23% gewijzigd door Xennia op 15-05-2008 20:02:24 ]
De ouderbegeleider is een afgerond psychologe en ouderbegeleider over relaties tussen ouders,kinderen en nog steeds bij aant scholen over relatie / psychologie / kinderen enzquote:Op donderdag 15 mei 2008 19:54 schreef Xennia het volgende:
Een hechtingsstoornis is een heel ingrijpende stoornis die bovendien zeer moeilijk gediagnostiseerd kan worden. Was het de ouderbegeleider die met deze suggestie kwam? Wat is haar functie en opleiding precies?
Ik ken alleen de reactieve hechtingsstoornis en die is altijd het gevolg van verwaarlozing/mishandeling/misbruik/vele wisselingen van opvoeders.
ze heeft ook jarenlang op leef groep gewerkt
Ze had het vorige week met psychiater over gehad en ze kwamen allebei met deze stoornis, maar wel is het bij hun ook een vraagteken of hij dit heeft
ze gaan het igg meenemen in het BTO en verder bekijken
het enige wat ik wist over hechtings stoornis was idd ook
verwaarlozing/mishandeling/misbruik/vele wisselingen van opvoeders.
toch zei zij meteen dat dat niet hoefde
het kon ook door traumatische ervaringen zijn op latere leeftijd, vooral bij een scheidng of overlijden van een dierbare
Ook na aanleiding wat ik vertelde over K als baby zijnde was het nog meer een vraagteken
K was als baby heel makkelijk, ging overal mee heen, zat met 1,5 jaar al op de creche ondat hij het zo leuk vond, en makkelijk afscheid kon nemen
dus ik ga me ook niet zo druk maken erover, laat ze eerst maar eens volgende week uitleggen wat ze nu denken ,en wat ze willen doen enz
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
In dat geval heb ik niets gezegd en klinkt het wat doordachter dan het in eerste instantie op me overkwam.quote:Op donderdag 15 mei 2008 23:15 schreef candygirl het volgende:
[..]
De ouderbegeleider is een afgerond psychologe en ouderbegeleider over relaties tussen ouders,kinderen en nog steeds bij aant scholen over relatie / psychologie / kinderen enz
ze heeft ook jarenlang op leef groep gewerkt
Ze had het vorige week met psychiater over gehad en ze kwamen allebei met deze stoornis, maar wel is het bij hun ook een vraagteken of hij dit heeft
ze gaan het igg meenemen in het BTO en verder bekijken
ja zal meer aan mij liggen,soms is het beetje onsamenhangend wat ik schrijf,omdat ik zoveel in mijn hoofd heb wat ik wil opschrijven maar soms gewoon echt teveel isquote:Op donderdag 15 mei 2008 23:28 schreef Xennia het volgende:
[..]
In dat geval heb ik niets gezegd en klinkt het wat doordachter dan het in eerste instantie op me overkwam.
als ik vandaag niet op gesprek was gegaan had ik ook niks ervan gehoord en hadden ze eerst nog wat meer besproken ofzo erover
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
Ja en wij vinden dat helemaal niet erg. Hoef je toch geen excuses voor te maken.quote:Op donderdag 15 mei 2008 23:36 schreef candygirl het volgende:
[..]
ja zal meer aan mij liggen,soms is het beetje onsamenhangend wat ik schrijf,omdat ik zoveel in mijn hoofd heb wat ik wil opschrijven maar soms gewoon echt teveel is
als ik vandaag niet op gesprek was gegaan had ik ook niks ervan gehoord en hadden ze eerst nog wat meer besproken ofzo erover
Op donderdag 17 januari 2008 15:49 schreef Burdie het volgende: Je bent in elk geval niet zo'n ingelikt en opgeschoten pubertje die wel even de wijsneus uit gaat hangen
jullie zijn echt zo liefquote:Op vrijdag 16 mei 2008 00:54 schreef Inekris het volgende:
[..]
Ja en wij vinden dat helemaal niet erg. Hoef je toch geen excuses voor te maken.
vooral jou pm tje gister
It takes years to built trust,
And a few seconds to destroy it...
And a few seconds to destroy it...
(zoon) 12 jaar, depressie, opname, prozac! deel 3
