Waarom veranderen mensen in ouders? Deeltje deux.

Oh hiero dus, men ik maak er een potje van

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:36 schreef texelonia het volgende:

[..]

Tja ik denk zelf dat de mensen waar jullie het over hebben juist de uitzonderingen zijn, maar goed.

Toch apart dat zoveel mensen het dan meemaken in hun omgeving, hell zelfs mensen die ik ken mét kinderen maken het mee van vrienden van hun

en t gaat niet om hetzelfde blijven, lees je echt niets ofzo? er staat letterlijk in dat kinderen leuk zijn, dat ze lief zijn en dat ze welkom zijn er zijn alleen wat maren en dié schijnen jullie (over een kam scheren dan maar want dat gebeurt wel vaker hier) absoluut niet te kunnen of willen snappen en roepen dan bijvoorbeeld: nou einde vriendschap dan...

Soms komt het over of juist de kinderloze moeite doet en blijft doen terwijl degene met kinderen het allemaal niet zo belangrijk meer vindt want hee kinderen...... Dát is niet "blijven hangen"dat is waarde hechten aan mensen en er moeite voor willen blijven doen.

Vooruit, tvp.

Ik zat al de hele tijd met mijn quote onder mijn ctrl-v te wachten

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:36 schreef debuurvrouw het volgende:
Plus dat je door gebroken nachten ook wel moe kan zijn. Geen zin in een feestje. Of alleen een uurtje.

Ik ken dus een stel die hun peuter had uitbesteed bij opa/oma omdat ze een bedrijfsfeestje hadden tot in den late uurtjes. Vlak voor vertrek vonden ze die stilte in huis toch wel erg lekker. De pumps werden uitgeschopt, de stropdas ging af, een fles wijn werd open getrokken en ze hebben er een heerlijk weekendje van gemaakt samen Toen ze peuter weer gingen ophalen antwoorden ze met het schaamrood op de kaken "ja leuk!" toen oma vroeg hoe het feestje was geweest

maar Krea, wil je dan dat er echt alleen maar over mannendingen gesproken word?

Ik begin meestal pas over mijn dochter als er om gevraagd wordt. In de tussentijd loop ik mensen te vervelen over welke super series ik kijk en lul te veel over Sci-Fi.

Overigens herken ik het wel van Krea. Ik had dat vroeger ook. Kinderen vond ik maar niks, jengelen, je kan er niet mee praten en sja het vreet en poept alleen.

Totdat je zelf een kind krijgt. Dan groei je daar in mee en zie je gewoon de wereld op een hele andere manier. Tevens snap ik ook wel dat ouders het graag over hun kinderen hebben omdat het komt door de intensiteit waarmee je met je kinderen bezig bent. Die nemen gewoon een heel stuk van je tijd in beslag wat uiteraard je belevingswereld enigzins verkleind. Dat gaat ook wel over als kinderen naar school gaan.

En ook voor mij geldt dat ik liever met mijn dochter tijd doorbreng om haar dingen te leren, met haar te lachen e.d. dan dat ik met gasten afspreek die hetzelfde onbegrip vertonen als ikzelf 10 jaar geleden.

Dat dus, zonder kinderen doe je nog een tijdje moeite en dat geef je na 30 keer maar een keer op, vrienden zat verder. Ik vind het alleen zowel zonde als onbegrijpelijk. .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:36 schreef HeatWave het volgende:

[..]

Je lacht maar een eind weg, ik vind het uitermate triest als 25 man zich de pest hebben uitgesloofd voor een topdag, en je dan ook nog eens het kippenpak bespraren.

Maar dat het losstaat van de kinderen-gesprek discussie klopt ten dele, maar het hangt er natuurlijk wel mee samen.

En dat mensen niet meer de hele week in de kroeg hangen is 100% te begrijpen, maar dat een afspraak maken voor over 2 weken ook onmogelijk is gaat er bij mij gewoon niet in, klaar.

Ik ben met je eens dat als je op stap wil het gewoon kan. en zeker over twee weken. Blijkbaar willen ze dat dus niet. Dan is het denk ik tijd om te stoppen met tijd te investeren. Of je verwachtingen bijstellen. Er hoop ik voor je ook mensen in je omgeving die wel nog tot een normaal gesprek in staat zijn, of die wel tot laat willen doorzakken. Die dus nog wel bij jou leefstijl passen.
Dat de persoon in kwestie niet had ingeschat dat het een latertje zou worden met een vrijgezellenfeest is op zijn minst raar te noemen. Maar jou reactie door niet naar de bruiloft te gaan vind ik, uhm... kinderachtig

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:44 schreef Havoc het volgende:
Ik begin meestal pas over mijn dochter als er om gevraagd wordt. In de tussentijd loop ik mensen te vervelen over welke super series ik kijk en lul te veel over Sci-Fi.

Overigens herken ik het wel van Krea. Ik had dat vroeger ook. Kinderen vond ik maar niks, jengelen, je kan er niet mee praten en sja het vreet en poept alleen.

Totdat je zelf een kind krijgt. Dan groei je daar in mee en zie je gewoon de wereld op een hele andere manier. Tevens snap ik ook wel dat ouders het graag over hun kinderen hebben omdat het komt door de intensiteit waarmee je met je kinderen bezig bent. Die nemen gewoon een heel stuk van je tijd in beslag wat uiteraard je belevingswereld enigzins verkleind. Dat gaat ook wel over als kinderen naar school gaan.

En ook voor mij geldt dat ik liever met mijn dochter tijd doorbreng om haar dingen te leren, met haar te lachen e.d. dan dat ik met gasten afspreek die hetzelfde onbegrip vertonen als ikzelf 10 jaar geleden.

Oh, ik ben het dus ook met jou eens. .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:37 schreef Vivi het volgende:

[..]

Waarom wil je dan een kind als je geen zin hebt om hem of haar bij je leven te betrekken dan, of moeite te doen om het voor je kind óók leuk te maken. Ik maak zelf die scheiding van "kindergelegenheid"of "volwassengelegenheid" niet op een verjaardag hoor. Dan ga ik wel een avondje clubben ofzo, als ik dat wil. Mijn kind hoort bij mijn leven, en niet alleen alleen als het mij het beste uitkomt. Ik vind het ook alleen maar gezellig, als ik zie dat die moppies het onderling ook leuk hebben .

Dat is dus het verschil. Jij vind het leuk om te zien dat je kinderen het leuk hebben. Mij laat het compleet koud, ik heb niets met kinderen, dus word ik er ook niet blij van als kinderen het naar hun zin hebben. Het doet niets met me, ik vind kinderen alleen een hoop werk, vervelend, stressvol en je krijgt er niets voor terug. Dáárom vindt niet iedereen het leuk als je je kinderen meeneemt, niet iedereen ziet aan kinderen wat jij eraan ziet.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:45 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

Ik ben met je eens dat als je op stap wil het gewoon kan. en zeker over twee weken. Blijkbaar willen ze dat dus niet. Dan is het denk ik tijd om te stoppen met tijd te investeren. Of je verwachtingen bijstellen. Er hoop ik voor je ook mensen in je omgeving die wel nog tot een normaal gesprek in staat zijn, of die wel tot laat willen doorzakken. Die dus nog wel bij jou leefstijl passen.
Dat de persoon in kwestie niet had ingeschat dat het een latertje zou worden met een vrijgezellenfeest is op zijn minst raar te noemen. Maar jou reactie door niet naar de bruiloft te gaan vind ik, uhm... kinderachtig

Daarom, het kan imho allemaal prima, maar ze willen niet meer. En dat snap ik niet. Nogmaals, echt niet elke week ofzo, maar een keer samen een borrel doen kan ik verdomme met mijn vader nog....

Kinderachtig, ach, noem het gewoon zoals ik het zelf noemde, volkomen terecht, wat had ik daar verder te zoeken dan?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:38 schreef Vivi het volgende:
Dan hebben ze nog niet echt veel meegemaakt in hun leven.

Ja dat zal het zijn, want *tromgeroffel* ze hebben nog geen kinderen!

.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:44 schreef Ynske het volgende:
maar Krea, wil je dan dat er echt alleen maar over mannendingen gesproken word?

Kinderen zijn vrouwendingen? Ik ben een vrouw, maar heb niets met kinderen, en ongetwijfeld zullen vele vaders het ook niet met je eens zijn.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:46 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Dat is dus het verschil. Jij vind het leuk om te zien dat je kinderen het leuk hebben. Mij laat het compleet koud, ik heb niets met kinderen, dus word ik er ook niet blij van als kinderen het naar hun zin hebben. Het doet niets met me, ik vind kinderen alleen een hoop werk, vervelend, stressvol en je krijgt er niets voor terug. Dáárom vindt niet iedereen het leuk als je je kinderen meeneemt, niet iedereen ziet aan kinderen wat jij eraan ziet.

Nope geen fuck krijg je er voor terug behalve kinderbijslag. Daarom hoop ik dat mijn dochter ooit nog een broertje of zusje krijgt. Lekker cashen, je weet .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:46 schreef Maeghan het volgende:

Dáárom vindt niet iedereen het leuk als je je kinderen meeneemt, niet iedereen ziet aan kinderen wat jij eraan ziet.

Maar goed, even afgezien van je eventuele eigen feestjes ben jij natuurlijk ook maar een gast. Je had het net over bijvoorbeeld begrafenissen, maar wie weet is dat kind er wel omdat de overledene een speciale band had met 'dat kind'. Of is het op een trouwerij omdat de mensen die gaan trouwen dat heel graag wilden. Je zomaar ergens aan ergeren is heel makkelijk, maar net zo min als de wereld om 'dat kind' draait, draait hij ook niet om jou.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:46 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Dat is dus het verschil. Jij vind het leuk om te zien dat je kinderen het leuk hebben. Mij laat het compleet koud, ik heb niets met kinderen, dus word ik er ook niet blij van als kinderen het naar hun zin hebben. Het doet niets met me, ik vind kinderen alleen een hoop werk, vervelend, stressvol en je krijgt er niets voor terug. Dáárom vindt niet iedereen het leuk als je je kinderen meeneemt, niet iedereen ziet aan kinderen wat jij eraan ziet.

maar jij vind dus als je een gezin hebt en je word uitgenodigd voor een verjaardag dat 't gezin maar de helft moet thuislaten???
oftewel je moet geen uitnodiging voor t gezin doen maar voor alleen de ouders
dat vind ik mensen voor hun hoofd instampen, want met kinderen zijn ze niet welkom

nah als ik daarintegen niets met jouw vriend opheb, ga ik jou ook niet verbieden om hem mee te nemen naar mijn verjaardag, aangezien jullie bijeen horen.
zo ook met een gezin met kinderen

Ach ja, het krijgen van kinderen laat ik dan ook maar over aan de rest .

Als we 80 zijn leggen we de "meegemaakt" lijst wel eens naast elkaar.

kind
kind
kind
kind
kind

vs

De wereld gezien
Bungeejump in de jungle
Parachutespringen
trio met zweedse tweeling

wat jij wil verder .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:46 schreef Kreator het volgende:

[..]

Zeg ik dat dan ergens? Ik zou het gewoon wel prettig vinden om het op een gehele avond ook eens 10 minuten niet over kinderen te hebben.
Ik ben sociaal best ontwikkeld genoeg om niet alleen over voetbal, carriere of tieten te praten.

quote:

Ik heb genoeg vrouwelijke vrienden die graag met mij gaan stappen/praten omdat ik niet zo narrowminded ben; dat mag ik dan ook van hun verwachten als ze kinderen krijgen.

tuurlijk mag je dat verwachten, ik vind alleen wel dat van beide kanten wat toegegeven moet kunnen worden
n afspraak voor over 2 weken maken, is goed, maar houd er rekening mee dat er iets tussen kan komen bv
maar goed, ik kan door mn werk niet eens afspraken maken voor over twee werken

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:48 schreef Jarno het volgende:

[..]

Maar goed, even afgezien van je eventuele eigen feestjes ben jij natuurlijk ook maar een gast. Je had het net over bijvoorbeeld begrafenissen, maar wie weet is dat kind er wel omdat de overledene een speciale band had met 'dat kind'. Of is het op een trouwerij omdat de mensen die gaan trouwen dat heel graag wilden. Je zomaar ergens aan ergeren is heel makkelijk, maar net zo min als de wereld om 'dat kind' draait, draait hij ook niet om jou.

Nee hehe, als een kind zit te huilen omdat opa dood is, dan vind ik dat wel even wat anders dan dat er een kind keihard zit te krijsen door de hele plechtigheid heen, of een kind dat de hele tijd naar opa of oma aan de andere kant van de zaal zit te schreeuwen, terwijl het verder nauwelijks een band had met de overledene of niet eens oud genoeg is om te beseffen dat er iemand dood is en wat dat dan is.

Je kan natuurlijk ook iedereens woorden compleet uit de context rukken en overal uitzonderingen op verzinnen om maar te laten zien dat een ander ongelijk heeft.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:49 schreef HeatWave het volgende:
Ach ja, het krijgen van kinderen laat ik dan ook maar over aan de rest .

Als we 80 zijn leggen we de "meegemaakt" lijst wel eens naast elkaar.

kind
kind
kind
kind
kind

vs

De wereld gezien
Bungeejump in de jungle
Parachutespringen
trio met zweedse tweeling

wat jij wil verder .

geef mij dat kind dan maar
heb veel te veel angst dus dat bungeejumpen en parachute springen hoeft voor mij niet
trio is ook niet mijn dingen en die wereldreis en heimwee is ook zo lastig

maar goed, ben alleen, dus kinderen zitten er toch niet in

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:49 schreef HeatWave het volgende:
Ach ja, het krijgen van kinderen laat ik dan ook maar over aan de rest .

Als we 80 zijn leggen we de "meegemaakt" lijst wel eens naast elkaar.

kind
kind
kind
kind
kind

vs

De wereld gezien
Bungeejump in de jungle
Parachutespringen
trio met zweedse tweeling

wat jij wil verder .

Het één sluit het ander niet uit hoor. Gewoon doen voor je kinderen krijgt. De meeste mensen raken de zin in dat "avontuurlijke" leven vanzelf kwijt, waarna de kinderen komen. Die Zweedse tweeling mag je trouwens houden.
Overigens ga ik nog steeds een a twee keer per jaar een week alleen op vakantie omdat ik nog niet alle wilde haren ben kwijt geraakt. Maar de kroeg (vroeger letterlijk mijn tweede huis) krijg je me met geen 10 paarden meer in.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:48 schreef Kreator het volgende:

[..]

Ik heb geen hekel aan kinderen, nogmaals. Ze mogen jengelen, aan me hangen, met me spelen (op een platonische manier), whatever. het gaat me om de ouders.

Mjah, ik moet eerlijk zeggen dat ik zulke ouders bijna nooit tegen kom. Ja ik lul wel eens met een collega over zijn en mijn kind. Maar dat duurt 1 sigaret en dan gaan we het weer over andere dingen hebben.

Maar is het niet zo dat jij je ergert aan dat soort ouders omdat je totaal geen controle meer over het gesprek hebt en daardoor niet in staat bent het gesprek op een ander onderwerp te brengen zodat je genoodzaakt bent een gesprek aan te horen waar over je weinig tot niets weet en wat je totaal niet interesseert?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:46 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Dat is dus het verschil. Jij vind het leuk om te zien dat je kinderen het leuk hebben. Mij laat het compleet koud, ik heb niets met kinderen, dus word ik er ook niet blij van als kinderen het naar hun zin hebben. Het doet niets met me, ik vind kinderen alleen een hoop werk, vervelend, stressvol en je krijgt er niets voor terug. Dáárom vindt niet iedereen het leuk als je je kinderen meeneemt, niet iedereen ziet aan kinderen wat jij eraan ziet.

Als echte vrienden zou je dat toch gewoon accepteren? Het is wel een onderdeel van hun leven. Iets wat je niet zomaar achterlaat. Maar dat lijken anderen dus niet zo goed te begrijpen.
Dat je niet elke keer met die kinderen geconfronteerd wil worden, op een feestje, in een gesprek of op welke manier dan ook, dat is niet erg. Maar dan kan je toch net zo goed eens een keer samen gaan stappen, shoppen of wat dan ook?

En als ze dan nog door blijven lullen over kinderen, ondanks dat je het misschien al wel 30 keer gezegd heb. Dan moet je toch ook begrijpen dat zoiets geen vriendschap meer kan zijn. Misschien niet vanuit jouw kant, maar wel vanuit de kant van de ander. Want die heeft dan blijkbaar geen respect voor je.
Ik snap niet dat het dan zo moeilijk is om dat te accepteren. Om veel kleinere redenen vergaan vriendschappen, dat accepteer je dan toch ook?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:43 schreef DarkElf het volgende:
Oh hiero dus, men ik maak er een potje van
[..]

Toch apart dat zoveel mensen het dan meemaken in hun omgeving, hell zelfs mensen die ik ken mét kinderen maken het mee van vrienden van hun

en t gaat niet om hetzelfde blijven, lees je echt niets ofzo? er staat letterlijk in dat kinderen leuk zijn, dat ze lief zijn en dat ze welkom zijn er zijn alleen wat maren en dié schijnen jullie (over een kam scheren dan maar want dat gebeurt wel vaker hier) absoluut niet te kunnen of willen snappen en roepen dan bijvoorbeeld: nou einde vriendschap dan...

Soms komt het over of juist de kinderloze moeite doet en blijft doen terwijl degene met kinderen het allemaal niet zo belangrijk meer vindt want hee kinderen...... Dát is niet "blijven hangen"dat is waarde hechten aan mensen en er moeite voor willen blijven doen.

Tja en ik lees en hoor net zo vaak over ouders waarbij dat gewoon NIET het geval is. Het wordt een beetje een welles-nietes-spelletje zo.

En dat einde vriendschap klinkt misschien heel bruut. Maar dat gebeurt toch gewoon in het leven. Iedereen maakt in zijn leven wel dingen mee waardoor je in een andere levensfase terecht komt, en dat gaat niet altijd gelijk op met dat van je vrienden. Soms heb je gewoon blijkbaar niks meer te delen met elkaar. Daar kun je over blijven treuren en jammeren, maar je kunt ook gewoon doorgaan met je leven.

IK vind niet dat ik tot de ouders behoor waar jullie het over hebben. Dat doe ik deels bewust, want die mensen lijken me ook helemaal niet leuk en zou ik zelf dus zeker niet willen worden. Ik probeer hen dus ook zeker niet te verdedigen, alleen zie ik blijkbaar het probleem er niet zo van in zoals jullie dat doen.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:49 schreef HeatWave het volgende:
Ach ja, het krijgen van kinderen laat ik dan ook maar over aan de rest .

Als we 80 zijn leggen we de "meegemaakt" lijst wel eens naast elkaar.

kind
kind
kind
kind
kind

vs

De wereld gezien Kan nog steeds als die koters op kamers zitten
Bungeejump in de jungle Nee bedankt, ook niet voordat ik kinderen had
Parachutespringen Staat nog op de to-do list voor de komende jaren
trio met zweedse tweeling Spaanse ook goed?

wat jij wil verder .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:48 schreef Ynske het volgende:

[..]

maar jij vind dus als je een gezin hebt en je word uitgenodigd voor een verjaardag dat 't gezin maar de helft moet thuislaten???
oftewel je moet geen uitnodiging voor t gezin doen maar voor alleen de ouders
dat vind ik mensen voor hun hoofd instampen, want met kinderen zijn ze niet welkom

nah als ik daarintegen niets met jouw vriend opheb, ga ik jou ook niet verbieden om hem mee te nemen naar mijn verjaardag, aangezien jullie bijeen horen.
zo ook met een gezin met kinderen

Dat ligt eraan wat voor soort feestje het is. Is het inderdaad gewoon een verjaardag, overdag of vroeg in de avond, en je weet dat veel andere mensen die komen ook kinderen hebben, dan kun je er wel vanuit gaan dat het normaal is om je kinderen mee te nemen. Dat is iets anders dan je kinderen meenemen naar een afstudeerfeestje in een afgehuurde zaal, wat om half tien begint. Het ligt er een beetje aan hoe, maar het kan weleens ongepast zijn, vind ik.

Ik zeg nergens dat iedereen standaard de rest van zijn gezin thuis moet laten, maar hier komt ie weer, wat ik tegen sommige ouders heb: ze gaan er vanuit dat het ALTIJD NORMAAL is dat zij kinderen hebben, dat de kinderen meegaan en dat iedereen dus maar rekening moet houden met kinderen.

Als ik geen kinderen op mijn feestje wil, ben ik fout, maar als zij kinderen meenemen moet ik dat maar gewoon accepteren. Het is mijn huis, geef ik hier een feestje, dan bepaal ik wie er komt en wat voor soort feestje het is. Wil iemand per se niet komen zonder kinderen, dan kan hij/zij natuurlijk ook een andere keer langskomen.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:50 schreef Ynske het volgende:

tuurlijk mag je dat verwachten, ik vind alleen wel dat van beide kanten wat toegegeven moet kunnen worden
n afspraak voor over 2 weken maken, is goed, maar houd er rekening mee dat er iets tussen kan komen bv
maar goed, ik kan door mn werk niet eens afspraken maken voor over twee werken

Juist en daar gaat het dus om, niet alleen de ouderlozen, maar ook de ouders zullen rekening moeten houden met de ander, mist ze waarde hechten aan de vriendschap.

Het was een post verder hoor .

Maar goed, ik doe mijn ding en het bevalt me prima. Ik heb dan ook een jongere vriendin die niet loopt te janken over rammelende eierstokken en we gaan nog lekker op vakantie, naar Pinkpop, concerten, etc. En ja, ook nog minstens 1 keer per week de kroeg in met vrienden. En daar zitten toevallig 3 stellen met kinderen tussen en die hebben het er nooit over verder, ja een opmerking tussendoor, maar verder weinig. Omdat we wel wat beters te bespreken hebben in de kroeg.

Maar dat zijn dan ook wel een beetje aparte types, dat geef ik toe. Lief enzo, maar geen doorsnee ouders. En toch komen die kinderen allemaal wel goed terecht, op 1 16 jarige breezer na, maar ok .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:56 schreef HeatWave het volgende:
.
Maar dat zijn dan ook wel een beetje aparte types, dat geef ik toe. Lief enzo, maar geen doorsnee ouders. En toch komen die kinderen allemaal wel goed terecht, op 1 16 jarige breezer na, maar ok .

Dat je nou Yvonne en Itejeer er gelijk weer bij moet halen vind ik een beetje flauw HW .

quote:

Totdat je zelf een kind krijgt. Dan groei je daar in mee en zie je gewoon de wereld op een hele andere manier

Nou, vertel eens Havoc, hoe zag jij de wereld voordat je kinderen had, en op wat voor andere manier zie je hem nu dan?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:54 schreef appelsap het volgende:

[..]

Als echte vrienden zou je dat toch gewoon accepteren? Het is wel een onderdeel van hun leven. Iets wat je niet zomaar achterlaat. Maar dat lijken anderen dus niet zo goed te begrijpen.
Dat je niet elke keer met die kinderen geconfronteerd wil worden, op een feestje, in een gesprek of op welke manier dan ook, dat is niet erg. Maar dan kan je toch net zo goed eens een keer samen gaan stappen, shoppen of wat dan ook?

En als ze dan nog door blijven lullen over kinderen, ondanks dat je het misschien al wel 30 keer gezegd heb. Dan moet je toch ook begrijpen dat zoiets geen vriendschap meer kan zijn. Misschien niet vanuit jouw kant, maar wel vanuit de kant van de ander. Want die heeft dan blijkbaar geen respect voor je.
Ik snap niet dat het dan zo moeilijk is om dat te accepteren. Om veel kleinere redenen vergaan vriendschappen, dat accepteer je dan toch ook?

We hebben het hier niet alleen over vriendschappen. Wat Kreator al zei, je kan niet altijd kiezen wie er ergens komt, op een feestje bij iemand anders bijvoorbeeld, of met wie je werkt. Ik kies wel uit met wie ik zelf omga (gelukkig hebben die nog geen kinderen, ik houd m'n hart vast voor wat er dan gebeurt...), maar het gezanik over babysokjes op m'n werk door collega's, of klanten met compleet onopgevoede kinderen waarbij je altidj maar vriendeiljk moet blijven lachen terwijl ze echt grensoverschrijdend gedrag vertonen, etc. Het gaat me om het feit dat ouders veronderstellen dat kinderen de norm zijn, dat iedereen zich aan moet passen aan kinderen terwijl niet de hele wereld volloopt met alleen maar kinderen, en dat iedereen kinderen en alles wat ze doen maar leuk moet vinden en overal kinderen moet toelaten. Hotels waar je je hond niet naartoe mag nemen zijn er zat, maar heb je weleens een hotel gezien met een bordje "geen kinderen toegestaan?". Jammer hoor, want ik zou er graag boeken.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:56 schreef Maeghan het volgende:

Als ik geen kinderen op mijn feestje wil, ben ik fout, maar als zij kinderen meenemen moet ik dat maar gewoon accepteren. Het is mijn huis, geef ik hier een feestje, dan bepaal ik wie er komt en wat voor soort feestje het is. Wil iemand per se niet komen zonder kinderen, dan kan hij/zij natuurlijk ook een andere keer langskomen.

En dit is voor jou vriendschap?
Kan je dan ook begrijpen dat het vanuit de kant van de ouders NIET zo is?

En ik ken echt geen enkele ouder die zijn kind meeneemt naar een afstudeerfeestje om half 10 's avonds, of wat dan ook in die richting komt.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:58 schreef Havoc het volgende:

[..]

Dat je nou Yvonne en Itejeer er gelijk weer bij moet halen vind ik een beetje flauw HW .

!!

Jeetje wat gaat het posten weer hard, ik kan het zelf niet eens bijhouden

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 10:55 schreef CherryLips het volgende:
Goed topic .

Als er visite komt met klein grut zet ik de hamsterkooien veilig boven neer voor ik als een soort politie-agent alleen maar kleine handjes uit de kooien mag grissen. De hond sturen we eigenlijk het liefst ook naar boven maar die wil mensen begroeten enzo, maar als er een ukkepuk aan haar oren gaat trekken en iets te lomp aait omdat de motoriek nog niet 100 procent is, moet ik ingrijpen voordat de hond het beu is na een half uur, want dan verwachten de ouders van ukkepuk dat ik de hond ter plekke met een nekschot afmaak. Ik snap ook dat ik de kinderen daar niet op mag afrekenen, het zijn kinderen, maar daar gaat je orchidee van 8 jaar met tig mooie stekkies omdat ukkepuk hem even wil verpotten en de ouders het kei-schattig vinden en niet ingrijpen, blind zijn voor de bezwaren van een ander.

Maar ik ben nu eigenlijk al 'afscheid' aan het nemen van een zwangere vriendin van me. Oké, ik geef toe, ik klets nu lekker mee met de zwangerschapsverhalen omdat ik het ook wel intererssant vind, maar ik zal haar missen als vriendin. Ze wordt nu moeder en zal geen tijd meer hebben om naar de bioscoop te gaan. En ik snap nu ook wel dat ze moe is nu ze hoogzwanger is, dat snap ik allemaal best, dus dan is het geen probleem.
Maar.
Als ik een last-minute opdracht krijg die die middag af moet zijn en als het takkedruk is en ik aan die vriendin vraag of we een andere keer kunnen afspreken, dan krijg ik op m'n flikker. Het zal wel niet te vergelijken zijn, maar we hebben allebei ons eigen leven en er kan iets tussenkomen soms, maar op de een of andere manier zijn de redenen van ouders beter dan die van anderen. Ach, het is je werk maar, dat kun je vannacht nog wel doen, of dan had ik beter moeten plannen of de opdracht niet aan moeten nemen ook al zaten ze om iemand te springen die iets kon doen.
Het hele relativeringsvermogen is gewoon weg, lijkt het . Mijn miezerige baantje valt in het niet en is niet interessant, hun kroost is alles wat telt, en als ik dan eens iets te vertellen heb over mijn o zo saaie en lege bestaan, dan onderbreken ze me midden in een zin over iets wat de kleine eens had gedaan, ook al heb je dat verhaal al drie keer gehoord.
Ja, daar gaat je vriendschap, die verwatert gewoon, je slaat ieder een eigen weg in, maar de nieuwe ouders hebben het niet eens in de gaten of doen amper moeite om de vriendschap te bewaren, terwijl ik er echt veel moeite mee heb dat het gewoon niet meer gaat.

Ik heb zelf genoeg dieren, en laat ik nu ook nog eens een verzameling speelgoedpaardjes hebben die erg aantrekkelijk is voor kinderen.
De katten zijn bang voor kinderen, die laat ik lekker hun eigen gang gaan, en ja kinderen kunnen enthousiast reageren, maar ik heb zelf nog nooit meegemaakt dat daardoor kat en kind in de clinch komen te liggen.
En laatst weer een jochie op bezoek; even diertjes kijken. Hij mocht een muisje vasthouden, mijn muisjes zijn trouwens niet huisdier-tam, maar wel handtam. De enigste angst die ik even had was dat muisje weg zou springen, maar het ging hartstikke goed en dat jochie was er heel goed mee.
Dan de speelgoedpaardjes, ja ik heb ook weleens gehad dat alle ponies meteen van de onderste plankjes worden gegrist en de plankjes naar beneden donderen. Dat is even schrik, maar geen ergenis, en moeders die dan ook ingrijpt. Ze mogen van mij er ook mee spelen, no problemo, degene waar ze niet mee mogen spelen staan buiten bereik van handjes.
Of moeders grijpt in omdat de kleine op de voliere staat te slaan. En moeders vind het geen probleem als ikzelf ingrijp. (Vreemde ogen dwingen dan iets meer ).

Mijn beste vriendin heeft al langer kinderen, 2 jongens van 5 en 2, ik heb dat nooit als een verlies beschouwd, juist absoluut heel leuk! En als ik langskom keuvelen we niet over de kinderen, ja soms, maar ze wil juist graag met mij praten, over vroeger, over dingen die ons gezamelijk bezig houden etc.
We zijn nu dik 15 jaar beste vriendinnen, en dat blijft zo ondanks huisje boompje beestje en kindertjes. Zelf heb ik zowieso geen behoefte om dagelijks te tutten, ik heb meer dan dat, en zij ook.
Maar ze is nu absoluut trots en blij dat ik zelf nu ook in verwachting ben, omdat ze weet hoe ik ben. En zelf lijkt het me heel leuk om samen ook met de kids naar de kinderboerderij te gaan etc, ik ben ook weleens meegeweest naar de speeltuin wat ik dan ook leuk vind (en die kids zijn helemaal dol van me), maar dan zo als 2 mama's geeft toch weer een andere binding. Maar ik had nog net zo graag met d'r omgegaan en die fijne vriendschap met d'r gehad als ik had besloten toch kinderloos te blijven, ik heb qua dat nooit een gemis in de vriendschap ervaren.

Ik herken me in het geheel niet in een ervaring zoals de jouwe, dus ik denk dat het persoonsgebonden is, en dus niet opgaat voor alle ouders, of alle niet-ouders.

Als een vriend of vriendin geen interesse meer in je toont maar alleen nog interesse in hun eigen leven hebben zou ik toch de vriendschap of de persoon zelf nog eens onder de loep nemen.
Het is geen garantie dat iedere ouder zo is. Vrienden zonder kinderen kunnen dit namelijk ook hebben, als ze ineens die megainteressante baan hebben waar ze zoveel status aan hechten, of zoiets. Dat ligt aan mensen zelf, niet aan het onderwerp.

Ik heb 3 vriendengroepen zien komen en gaan, en daaormheen nog meer vrienden/vriendinnen, en aan dat gaan heb ik nooit een gemis beschouwd ondanks dat ik weleens terug denk aan die goede oude tijd, en ik daar prettige herinneringen aan heb overgehouden. Maar zelf zie ik het als een stuk evolutie over je leven heen, nieuwe ervaringen aangaan, nieuwe mensen leren kennen, ik vind dat zelf iets heel moois. En doordat je nieuwe dingen ontdekt in het leven kun je zelf ook andere standpunten innemen, en zo kunnen idd vriendschappen die al niet superhecht waren snel verwateren, mensen gaan ieder hun weg, en ontwikkelen zichzelf verder (specialiseren).
Toch juist iets moois?
Ik ben zelf niet bang om nieuwe mensen te leren kennen, dus dat is vrij makkelijk, en ik raak juist geboeid door nieuwe dingen te leren kennen op die manier.
Sommige mensen blijf je contact mee houden, en een enkeling blijft zelfs vriend of vriendin voor het leven, maar buiten dat kan het een aardige stroom aan vrienden/vriendinnen zijn, ligt ook aan hoe jezelf bent natuurlijk; sommige mensen hebben grote vriendengroepen, andere juist weer liever enkele vaste vrienden.


Beetje kwestie van leef en laat leven, als je dingen niet aanstaat van je vrienden, zeg het of breek het; blijf je niet irriteren zonder aan te geven hoe of wat, sommige mensen zijn zich er niet bewust van. En soms klikt het gewoon niet (meer).
Zoek dan mensen die wel in je straatje passen, zeker met de komst van internet is de wereld kleiner geworden en kun je makkelijker selecteren op gezamelijke interesses en standpunten, waardoor je meer op 1 lijn kunt komen te zitten, en daar mogelijk zelf meer voldoening aan ondervind.


Dus voor zoals mensen als Kreator; trek de stoute schoenen aan en doe wat met je irritaties door ze uit te sprkeen tegenover de mensen die het betreft, of de mensen gewoon on hun waarde te laten en er dan voor jezelf conclusies aan te binden dat het voor jou niet meer klikt. Ipv alle ouders over 1 kant te scheren en jezelf te blijven te irriteren.
Misschien is de stuk irritatie wel het gevoel van verlies, wat moeilijk is, maar dat heeft niks met de kinderen an sich te maken, want zoals gezegd kunnen mensen zowieso veranderen, wel of geen kinderen.

(En ik moet zeggen, mijn vriend is ook veranderd sinds die met mij heeft; nee niet door mij; maar hij voelt zich thuis veel prettiger; hij voelde zich zowieso altijd opgelaten in de zuipfestijnen en zich tekort doen omdat hij geen bmw of snelle auto heeft. Heb hem altijd geprobeerd te porren voor erop uit te gaan en contacten te blijven onderhouden, lekker met de mannen op stap, maar hij heeft daar geen behoefte aan, ja afentoe naar een feest is leuk, maar dat doet ie dan liever met mij of mensen close om ons heen. Overigens ben ik wel iemand die er zelf nog op uit gaat, dan ga ik gewoon zelf of met bekenden, ik heb die behoefte wel, mijn vriend niet, die gaat liever samen de rustigere dingen doen als de natuur in, dierentuin etc, en dat weten we van elkaar, wellicht gaat dat wel voor meer mannen/vrouwen/vriendinnen/vrienden op?).


Peterfan:
Nou de kroeg in en bier drinken moet ik niet aandenken, maar dat vond ikzelf zowieso toch al niet leuk (ja weleens geweest, en ook lol gehad, zonder alcohol, maar niet als regelmatig gebeuren).
Maar ik krijg nu wel vaker de vraag, en de priemende ogen, of ik niet heel snel de slangen de deur uitdoe nu de kleine op komst is. Omdat mensen dat gewoon eng vinden (het zijn niet giftige geheel ongevaarlijke rustige slangen, die zowieso goed achter slot en grendel zitten in een eigen ruimte).

En ja er komen veel vragen, vind ikzelf niet zo vervelend, ook al ben ik er zelf niet altijd op berekend omdat ik dan even andere dingen aan m'n hoofd heb, maar ik ben er zelf ook veel mee bezig dus een leuk onderwerp. Enige vervelende vind ik als mensen aan m'n buik zomaar gaan zitten.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:59 schreef NED het volgende:

[..]

[/b]
Nou, vertel eens Havoc, hoe zag jij de wereld voordat je kinderen had, en op wat voor andere manier zie je hem nu dan?

Dat laat ik aan iedereen over om de keuze te maken om dat zelf te ervaren of niet.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:47 schreef Misstique het volgende:

[..]

Ja dat zal het zijn, want *tromgeroffel* ze hebben nog geen kinderen!

.

Wie snapt het hier nu niet .

Dat bedoel ik helemaal niet, namelijk. Ik bedoel, dat ik me wel ergere dingen kan voorstellen om je druk over te maken..Hell, er gaan hier mensen onderhand bijna schuimbekken over iets wat alleen maar is zoals het is, het is een proces waar sommige mensen nu eenmaal in vastlopen ja, niks aan te doen, circle of life, enzo. Klinkt misschien bombastisch, maar als je een ernstige ziekte hebt meegemaakt oid, dan ga je dingen toch anders zien, focus op de dingen die je wél kan delen ipv je zo op te winden over zoiets.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:36 schreef Kreator het volgende:

[..]

Ah. Nu komen we ergens. Dus als jouw BESTE vriend, die je al 27 jaar door en door kent, INEENS van de een op de andere dag alléén nog maar over kastanjebomen (zo boeiend vind ik babygesprekken) kan en wil praten omdat het zijn grote nieuwe hobby is, dan pas jij je gewoon aan. Whoppa! Jij bent zo ontzettend goed, jij bent echt onnavolgbaar. jij accepteert het en praat de hele dag over kastanjebomen.
Als je nu gaat zeggen: "dan verbreek ik de vriendschap", dan weet je niet wat vriendschap is.

Ondanks dat je me een domme zeikdoos vind en je blijkbaar niet in staat bent om op een normale manier te discussieren zonder de normale beleefdheidsvormen in acht te nemen zal ik toch even antwoorden.

Ik zal de vriendschap niet verbreken nee, er zijn echter vrienden die ik niet elke dag hoef te zien/spreken
Vriendschap is geen statisch begrip, net zoals een relatie, het gaat met golven, soms ga je hetzelfde pad en soms een tijdje helemaal niet. Ik heb zelf al bijna 10 jaar een hele goede vriendin die een paar jaar eerder kinderen kreeg als ik...en ja, ons contact werd minder, want zij zat in de luiers, en ik nog in de kroeg. Nu ik zelf mijn zoontje heb zijn we weer een stuk frequenter met elkaar te zien, maar ondanks alles is die vriendschap er wél altijd geweest, en zij zegt nu ook, dat ik de enige van haar "oude"vriendinnen was die altijd informeerde hoe het met haar kindje ging, en ik vond haar een van de wenige mét kind die ook nog interesse voor andere dingen wist op te brengen . Dus het kán wel, het is alleen geven en nemen.

Want jij, die beweert zo goed te weten wat vriendschap is, is dus blijkbaar niet bereid je écht in te leven en voor te stellen in wát het nu precies is wat je "goede vriend" zo ontzettend geweldig vind aan die kastanjeboom.

_{En "Agiteer" is met een "G".}

[ Bericht 0% gewijzigd door Vivi op 26-03-2008 12:08:41 ]

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:00 schreef Maeghan het volgende:

[..]

We hebben het hier niet alleen over vriendschappen. Wat Kreator al zei, je kan niet altijd kiezen wie er ergens komt, op een feestje bij iemand anders bijvoorbeeld, of met wie je werkt. Ik kies wel uit met wie ik zelf omga (gelukkig hebben die nog geen kinderen, ik houd m'n hart vast voor wat er dan gebeurt...), maar het gezanik over babysokjes op m'n werk door collega's, of klanten met compleet onopgevoede kinderen waarbij je altidj maar vriendeiljk moet blijven lachen terwijl ze echt grensoverschrijdend gedrag vertonen, etc. Het gaat me om het feit dat ouders veronderstellen dat kinderen de norm zijn, dat iedereen zich aan moet passen aan kinderen terwijl niet de hele wereld volloopt met alleen maar kinderen, en dat iedereen kinderen en alles wat ze doen maar leuk moet vinden en overal kinderen moet toelaten. Hotels waar je je hond niet naartoe mag nemen zijn er zat, maar heb je weleens een hotel gezien met een bordje "geen kinderen toegestaan?". Jammer hoor, want ik zou er graag boeken.

Kinderen zijn mensen! Honden zijn geen mensen.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:58 schreef Havoc het volgende:

[..]

Dat je nou Yvonne en Itejeer er gelijk weer bij moet halen vind ik een beetje flauw HW .

Ik dacht, ik hou het herkenbaar .

Neuh, ik heb het niet over fokkers .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:00 schreef appelsap het volgende:

[..]

En dit is voor jou vriendschap?
Kan je dan ook begrijpen dat het vanuit de kant van de ouders NIET zo is?

En ik ken echt geen enkele ouder die zijn kind meeneemt naar een afstudeerfeestje om half 10 's avonds, of wat dan ook in die richting komt.

En ik ken echt niemand die ooit een bank beroofd heeft. _{dus dan bestaan ze vast niet}
Verder is het een gechargeerd voorbeeld, dus niet letterlijk te nemen, maar om het onderscheid te maken tussen iets waarbij het logisch is dat je kinderen wél komen en waarbij het logisch is dat je kinderen níet meekomen.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:53 schreef Havoc het volgende:
Maar is het niet zo dat jij je ergert aan dat soort ouders omdat je totaal geen controle meer over het gesprek hebt en daardoor niet in staat bent het gesprek op een ander onderwerp te brengen zodat je genoodzaakt bent een gesprek aan te horen waar over je weinig tot niets weet en wat je totaal niet interesseert?

In mijn ervaring is het juist onmogelijk om van gespreksonderwerp te veranderen, omdat alles weer herleid wordt naar de kinderen. Ik wil best even praten (met gemeende interesse) over hoe het met de kinderen gaat en dat Ella al een aardig eigen willetje heeft, etc. Maar als er dan een ander onderwerp aangesneden wordt, weten ze niet hoe gauw ze weer terug moeten naar het praten over de kinderen. Tja, dan houdt het voor mij gewoon op.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:58 schreef Havoc het volgende:

[..]

Dat je nou Yvonne en Itejeer er gelijk weer bij moet halen vind ik een beetje flauw HW .

En Brechtje mag gerust ook uit deze discussie blijven,
tevens tvp.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:02 schreef appelsap het volgende:

[..]

Kinderen zijn mensen! Honden zijn geen mensen.

True hoor, ik ben ook geen hater van de wezens kinderen, ik heb het niet zo op het voetstukje.

Maar een restuarant dat kindervrij is zou echt heerlijk zijn. Ik kom er om veel geld uit tegeven voor goed eten. En dan zijn rondrennden koters niet echt waar ik op zit te wachten .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:05 schreef yvonne het volgende:

[..]

En Brechtje mag gerust ook uit deze discussie blijven,
tevens tvp.

In de herhaling, het ging uiteraard niet over jullie yv .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:03 schreef Kreator het volgende:

[..]

..het valt idd niet mee om tussen 5 over baby's kakelende vrouwen door iets anders aan te snijden. Want dan ben je ongeinteresseerd. Ik weet er overigens genoeg van dankzij alle verhalen, maar het interesseert me inderdaad nauwelijks of een baby krampjes krijgt van te koude melk, als ik op een verjaardag zit.

Ik zou in eerste instantie al niet bij die vrouwen gaan zitten. En hoe je het wend of keert, je komt in een leeftijdscategorie terecht waarin dit soort situaties nou eenmaal voorkomen. Voor dat soort situaties heeft God de playstation portable uitgevonden .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:49 schreef HeatWave het volgende:
Ach ja, het krijgen van kinderen laat ik dan ook maar over aan de rest .

Als we 80 zijn leggen we de "meegemaakt" lijst wel eens naast elkaar.

kind
kind
kind
kind
kind

vs

De wereld gezien
Bungeejump in de jungle
Parachutespringen
trio met zweedse tweeling

wat jij wil verder .

Das weer een hele mooie opsomming, maar waarom zouden mensen met kinderen dat niet kunnen doen of gedaan hebben?

Tjeetje, mijn ouders worden opa en oma maar die zitten ook echt niet achter de geraniums, die gaan minimaal 3x op vakantie per jaar, m'n vader kan zich lekker uitleven op bijv de kartbaan, heeft vorig jaar de nieuwste xbox voor zijn verjaardag gehad van ons omdat ie dat leuk vind etc.
Kinderen zijn nu bijna allemaal de deur uit en m'n vader en stiefmoeder gaan er samen lekker op uit, en nee geen oude tutten dingen, daar is m'n stiefmoeder net iets te jeugdelijk voor, en m'n vader is een man, dus gewoon een groot kind

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:07 schreef Llewella het volgende:

[..]

Das weer een hele mooie opsomming, maar waarom zouden mensen met kinderen dat niet kunnen doen of gedaan hebben?

Tjeetje, mijn ouders worden opa en oma maar die zitten ook echt niet achter de geraniums, die gaan minimaal 3x op vakantie per jaar, m'n vader kan zich lekker uitleven op bijv de kartbaan, heeft vorig jaar de nieuwste xbox voor zijn verjaardag gehad van ons omdat ie dat leuk vind etc.
Kinderen zijn nu bijna allemaal de deur uit en m'n vader en stiefmoeder gaan er samen lekker op uit, en nee geen oude tutten dingen, daar is m'n stiefmoeder net iets te jeugdelijk voor, en m'n vader is een man, dus gewoon een groot kind

Het was ook niet echt een hele serieuze post .

Het gaat me er ook niet om dat iedereen dat maar "moet" doen oid. Het gaat me erom dat ze het een stukje terug hadden over dat het krijgen van een kind zo'm "belevenis is" en als je het nog niet hebt meegemaakt heb je uberhaupt niets meegemaakt, dat was de insteek .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:02 schreef Vivi het volgende:
Wie snapt het hier nu niet .

Dat bedoel ik helemaal niet, namelijk. Ik bedoel, dat ik me wel ergere dingen kan voorstellen om je druk over te maken..Hell, er gaan hier mensen onderhand bijna schuimbekken over iets wat alleen maar is zoals het is, het is een proces waar sommige mensen nu eenmaal in vastlopen ja, niks aan te doen, circle of life, enzo. Klinkt misschien bombastisch, maar als je een ernstige ziekte hebt meegemaakt oid, dan ga je dingen toch anders zien, focus op de dingen die je wél kan delen ipv je zo opp te winden over zoiets.

Ik wind me er niet over op. Ik vraag me alleen af waaróm het zo is.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:51 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Nee hehe, als een kind zit te huilen omdat opa dood is, dan vind ik dat wel even wat anders dan dat er een kind keihard zit te krijsen door de hele plechtigheid heen, of een kind dat de hele tijd naar opa of oma aan de andere kant van de zaal zit te schreeuwen, terwijl het verder nauwelijks een band had met de overledene of niet eens oud genoeg is om te beseffen dat er iemand dood is en wat dat dan is.

Je kan natuurlijk ook iedereens woorden compleet uit de context rukken en overal uitzonderingen op verzinnen om maar te laten zien dat een ander ongelijk heeft.

Dan nog heb jij er als mede gast weinig over te vertellen wie er wel en niet te gast is. Want dát is wat je net suggereerde, dat 'dat kind' dan maar thusi moet blijven terwijl men misschien liever dat kind (mét al het geschreeuw en geklier en gedoe, want hey, dát zijn kids) te gast heeft dan jij. Weet jij veel.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:06 schreef HeatWave het volgende:

[..]

True hoor, ik ben ook geen hater van de wezens kinderen, ik heb het niet zo op het voetstukje.

Maar een restuarant dat kindervrij is zou echt heerlijk zijn. Ik kom er om veel geld uit tegeven voor goed eten. En dan zijn rondrennden koters niet echt waar ik op zit te wachten .

Echt ik weet dan niet in wat voor restaurants je komt maar vroeger had ik daar geen last van.

quote:

ik ben ook weleens meegeweest naar de speeltuin wat ik dan ook leuk vind (en die kids zijn helemaal dol van me)

[Slightly offtopic]
Mensen die kinderen kids noemen zouden ze standrechtelijk moeten executeren

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:02 schreef appelsap het volgende:

[..]

Kinderen zijn mensen! Honden zijn geen mensen.

Een hond hoort voor mij net zo goed bij mijn gezien als een kind voor jou misschien. Drie weken op vakantie gaan zonder hond, is voor mij geen optie. Dat vind ik net zo raar als iemadn die zijn kind drie weken ergens anders onderbrengt om maar naar een zonnig eiland te kunnen gaan.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:05 schreef yvonne het volgende:

[..]

En Brechtje mag gerust ook uit deze discussie blijven,
tevens tvp.

Ik heb er inderdaad een handje van om jou en je familie door het slijk te halen op het forum. Zal het vandaag achterwege laten ok?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:10 schreef Havoc het volgende:

[..]

Echt ik weet dan niet in wat voor restaurants je komt maar vroeger had ik daar geen last van.

Het is ook geen schering en inslag hoor . Maar het komt voor, en het is nogal asociaal. Ik mocht altijd prima mee als kind, ik at niet moeilijk en bleef zitten als dat gezegd werd. Maar dat zie je minder en minder.

Uit de praktijk weer eens "mama, mag ik die snoepjes" Nee, schatje" "ja maar, ik wil.." nee, het mag niet"

"MAMA IK WAS NOG NIET KLAAR MET PRATEN!!!"

Ik had de hele supermarkt gezien, en terecht .

Maar goed, we gaan weer van het hoofdonderwerp af .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:01 schreef Havoc het volgende:

[..]

Dat laat ik aan iedereen over om de keuze te maken om dat zelf te ervaren of niet.

Dat is dus gewoon onzin.
JIJ geeft aan dat je de wereld na het krijgen van kinderen ineens compleet anders ziet.
Ik vraag me af HOE anders je die dan ziet.

En dan moet ik maar kinderen nemen om erachter te komen?
En wat dan als die hele andere kijk op de wereld mij niet bevalt? Dan zit ik met een stel kutjonge te koekeloeren

Zo een stomme vraag was het toch niet? Hoe zie jij de wereld na het krijgen van kinderen dan anders?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:04 schreef Maeghan het volgende:

[..]

En ik ken echt niemand die ooit een bank beroofd heeft. _{dus dan bestaan ze vast niet}
Verder is het een gechargeerd voorbeeld, dus niet letterlijk te nemen, maar om het onderscheid te maken tussen iets waarbij het logisch is dat je kinderen wél komen en waarbij het logisch is dat je kinderen níet meekomen.

Waar zie jij staan dat ik zeg dat ze niet bestaan? En ik snap best dat het een voorbeeld is, maar het is er wel een in de richting die jij bedoelt. En die mensen zijn vrij schaars. Ik bedoel ermee: op de 100 hoeveel zijn dat er dan?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:09 schreef HeatWave het volgende:

[..]

Het was ook niet echt een hele serieuze post .

Het gaat me er ook niet om dat iedereen dat maar "moet" doen oid. Het gaat me erom dat ze het een stukje terug hadden over dat het krijgen van een kind zo'm "belevenis is" en als je het nog niet hebt meegemaakt heb je uberhaupt niets meegemaakt, dat was de insteek .

Ok, begrepen

Je kan idd een heel mooi leven hebben zonder kinderen; zelf heb ik namelijk ook overwogen kinderloos te blijven, en ik heb ook geen kinderen nodig om te kunnen genieten omdat ik nu al zoveel om me heen heb gezien en ook veel plezier beleef en geniet.
Toch heb ikzelf wel de keuze gemaakt tot het ouderschap samen met mijn vriend.

Het ouderschap is inderdaad iets moois en wonderlijks, en bied weer hele andere dingen in het leven. Maar zonder kinderen kan het leven ook heel mooi en bijzonder zijn.
Tis maar net wat je er zelf van maakt, welke passies en verlangens jezelf hebt in het leven; en welk gehoor je daar zelf aan geeft.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:10 schreef Jarno het volgende:

[..]

Dan nog heb jij er als mede gast weinig over te vertellen wie er wel en niet te gast is. Want dát is wat je net suggereerde, dat 'dat kind' dan maar thusi moet blijven terwijl men misschien liever dat kind (mét al het geschreeuw en geklier en gedoe, want hey, dát zijn kids) te gast heeft dan jij. Weet jij veel.

Als iemand mij liever niet te gast heeft, kan hij dat op een simpelere manier duidelijk maken denk ik. Verder slaat dit argument natuurlijk weer nergens op.
Dat ik er op dat moment niets over te zeggen heb is zo, maar dat betekent niet dat het gepast is. En in sommige situaties merk je ook dat je niet de enige bent die er zo over denkt. Als je op een begrafenis zit met zo'n schreeuwend kind en je ziet iedereen elkaar geergerd aankijken, dan lijkt het me gewoon overduidelijk dat je daar als ouder even niet op de goede plaats of op het goede moment zit en dat je beter even naar buiten kan lopen om je kind te kalmeren, af te leiden, wat dan ook (en daarna eventueel weer terug te komen). Of laat het kind lekker bij iemand anders, als het verder toch geen familie van het kind is. Maar daar gaan we weer, iedereen moet zich maar aanpassen aan het kind, dat moet maar normaal zijn.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:10 schreef NED het volgende:

[..]

[Slightly offtopic]
Mensen die kinderen kids noemen zouden ze standrechtelijk moeten executeren

En waarom?

Wat is je ergenis?


Gooi het in de groep, lucht je hart, praat erover

Ah, een topic naar mijn hart. Al mijn 'zwangere' vrienden lijken plotseling gereduceerd tot een schepsel met de herseninhoud van een amoebe. Ik weiger nog langer op etentjes te komen, waarbij ik omringd wordt door stelletjes met jong grut. Zelfs al hebben ze oppas geregeld.

Slechts één kan nog een normaal gesprek voeren zonder over zijn kinderen te beginnen. Alleen als ik ze ter sprake breng, zegt hij er iets over. Dat kan ook liggen aan het feit dat hij een leraar is op een basisschool en al de hele dag geconfronteerd wordt met kinderen en vrouwen met rammelende eierstokken.

Ik heb ook ergens een topic geopend over het meenemen van al die 'kerels' op een mannenweekend, maar dat is vanwege fysieke problemen bij mij nog even in de koelkast gezet. Zie ook: Een echte mannen reis. Testosteron, bloed, zweet, etc. over dat weekendje dat ooit nog gaat komen.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:16 schreef Llewella het volgende:

[..]

En waarom?

Wat is je ergenis?


Gooi het in de groep, lucht je hart, praat erover

Ik noem een gehaktbal toch ook gewoon gehaktbal en geen meatball

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:09 schreef Misstique het volgende:

[..]

Ik wind me er niet over op. Ik vraag me alleen af waaróm het zo is.

Omdat het nu eenmaal iets is zoals niets anders wat je meemaakt, en dat bedoel ik echt niet irritant hoor, maar daarvoor zul je toch eerst zelf een kind moeten hebben om dat te begrijpen. Voordat ik een kind had en mensen zeiden dat tegen me dacht ik ook "Ja, sure... ' maar een kind, en niet zomaar een kind, nee, een mensje waarin je jouw en je geliefdes trekjes terugziet, dat jij hebt "gemaakt", dat gevoel is gewoon niet uit te leggen, en daar ben je, vooral in het begin, helemaal vol van .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:11 schreef Havoc het volgende:

[..]

Ik heb er inderdaad een handje van om jou en je familie door het slijk te halen op het forum. Zal het vandaag achterwege laten ok?

Oy! Niezzo, was ook helemaal niet kut bedoeld

*ril*.

maar das mijn mening, whehehee .

Maeghan, Als ik moet kiezen tussen mijn kat of mijn kind. Dan kies ik toch wel voor mijn kind. Voor mij is een dier nog altijd ondergeschikt aan mijn eigen vlees en bloed.
En verder snap ik best wat je bedoelt, maar kinderen zijn nou eenmaal een onderdeel van de samenleving. Het zijn net zo goed mensen als wij dat zijn, dus ik snap niet dat het zo moeilijk moet zijn. Tenzij er echt 24 uur per dag over gepraat wordt.
Of in het voorbeeld dat jij hierboven noemt over de begravenis. Persoonlijk vind ik dat ook niet normaal als iedereen zich zou moeten aanpassen. Maar dat zegt meer over de soort ouder, niet?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:12 schreef HeatWave het volgende:


Maar goed, we gaan weer van het hoofdonderwerp af .

Ja en nee. Aan de ene kant ging het topic niet over het gedrag van kinderen, maar aan de andere kant is het wel een verschijnsel dat samenhangt met dit fenomeen. Mensen veranderen in ouders en vinden dan hun kind het belangrijkst, het leukst, het geweldigst, en alles wa thet doet is leuk end aar moeten andere mensend an ook maar om lachen. Ook als je kleuter dus tijdens de bezichtiging van een koophuis aan een servieskast gaat hangen, dan zeg je daar niets meer van, want ach, zo zijn kinderen en daar moeten ze maar om kunnen lachen. En als je dus naar een restaurant gaat, dan neem je je kind mee, ook al verziek je iemand anders' romantische avondje uit met het gejengel en geren van je kind (waar dus vaak niets meer van gezegd wordt). Wat mij betreft zit er soms wel dezelfde houding achter.

Weet je Maeghan, ik vind dat jij net zo irritant bent als de ouders met kinderen in jouw ogen zijn
jij zult nog geen centimeter toegeven, en dan moeten ouders met kinderen dat maar wel?

k heb geen kinderen maar zie t probleem dat je lijkt te zoeken ook niet

deel 2 voor vanmiddag!

Ik vind dit trouwens echt een Hollands topic...in meer zuidelijke landenzoals Italie bijvoorbeeld horen kinderen gewoon bij het sociale leven, is het helemaal geen discussiepunt zeg maar .

HAHA
tijdens het lezen van deel 1 komen er collega's langs die lopen te leuteren over post-natale depresies enzo

voor de rest wordt er echter nooit over kinderen gepraat op mijn afdeling

wat een toeval

quote:

jij zult nog geen centimeter toegeven, en dan moeten ouders met kinderen dat maar wel?

Dat is ook zo met niet rokers en rokers hoor.
Rokers worden aan alle kanten gekloot en moeten maar bijgeven en niet rokers houden voet bij stuk

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:18 schreef NED het volgende:

[..]

Ik noem een gehaktbal toch ook gewoon gehaktbal en geen meatball

Maar waarom meteen maar iemand standrechtelijk te executeren?
Waarom kun je voor jezelf niet zeggen; heej; ik vind dat een beetje raar klinken, maar ach, wat een ander doet moet ie zelf weten. Zeker als je iemand niet persoonlijk kent, of al niet eens via internet kent.

Overigens komt het bij mijn oude vriendengroep vandaan; doelend op de tweeling van 2 oude vrienden, en dat woordje is er zodoende altijd ingebleven. Een verkort woordje, en niet eens vanuit het engelse of amerikaanse aspect.
Vaak werd er over de tweeling gezamelijk gesproken, omdat het een tweeling is, vandaar.
Dus voor mij is het een normaal verkort woordje. En geen popiejopie taalgebruik.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:18 schreef Vivi het volgende:

[..]

Omdat het nu eenmaal iets is zoals niets anders wat je meemaakt, en dat bedoel ik echt niet irritant hoor, maar daarvoor zul je toch eerst zelf een kind moeten hebben om dat ze begrijpen. Voordat ik een kind had en mensen zeiden dat tegen me dacht ik ook "Ja, sure... ' maar een kind, en niet zomaar een kind, nee, een mensje waarin je jouw en je geliefdes trekjes terugziet, dat jij hebt "gemaakt", dat gevoel is gewoon niet uit te leggen, en daar ben je, vooral in het begin, helemaal vol van .

Ik kan me best voorstellen dat je er de eerste tijd helemaal vol van bent en daar wil ik ook een heel eind in meegaan, maar als je na 4 jaar nog steeds nergens anders over kan praten (praktijkvoorbeeld dit), dan heb ik er genoeg van.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:17 schreef UIO_AMS het volgende:
Ah, een topic naar mijn hart. Al mijn 'zwangere' vrienden lijken plotseling gereduceerd tot een schepsel met de herseninhoud van een amoebe. Ik weiger nog langer op etentjes te komen, waarbij ik omringd wordt door stelletjes met jong grut. Zelfs al hebben ze oppas geregeld.

Slechts één kan nog een normaal gesprek voeren zonder over zijn kinderen te beginnen. Alleen als ik ze ter sprake breng, zegt hij er iets over. Dat kan ook liggen aan het feit dat hij een leraar is op een basisschool en al de hele dag geconfronteerd wordt met kinderen en vrouwen met rammelende eierstokken.

Ik heb ook ergens een topic geopend over het meenemen van al die 'kerels' op een mannenweekend, maar dat is vanwege fysieke problemen bij mij nog even in de koelkast gezet. Zie ook: Een echte mannen reis. Testosteron, bloed, zweet, etc. over dat weekendje dat ooit nog gaat komen.

Ik moest ook meteen aan jou denken,
en ik wil een heel voorzichtige vraag aan Krea stellen:
En nee niet iedereen hoeft meteen de gordijnen in, dank u.
De groep mensen waar je het in je OP over hebt, zouden die ook ,als je ze uitnodigd voor een mannenweekend, schoorvoetend toegeven dat eigenlijk helemaal niet "te mogen"?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:21 schreef Vivi het volgende:
Ik vind dit trouwens echt een Hollands topic...in meer zuidelijke landenzoals Italie bijvoorbeeld horen kinderen gewoon bij het sociale leven, is het helemaal geen discussiepunt zeg maar .

Goh, wat raar op een Nederlands forum, echt verbazingwekkend .

En daar worden kinderen inderdaad NORMAAL behandeld, en dus niet op een voetstuk gezet. En dan krijg je dus vanzelf hele andere situaties. Ze zitten erbij en gedragen zich. .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:21 schreef Vivi het volgende:
Ik vind dit trouwens echt een Hollands topic...in meer zuidelijke landenzoals Italie bijvoorbeeld horen kinderen gewoon bij het sociale leven, is het helemaal geen discussiepunt zeg maar .

Klopt, maar daar worden de kinderen dan ook meer in het gareel gehouden dan hier in NL, waar vrije opvoeding de klok slaat. Maar dat is weer een andere discussie. .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:21 schreef Vivi het volgende:
Ik vind dit trouwens echt een Hollands topic...in meer zuidelijke landenzoals Italie bijvoorbeeld horen kinderen gewoon bij het sociale leven, is het helemaal geen discussiepunt zeg maar .

Dit topic gaat niet over de kinderen en hun plaats in de wereld, het gaat over de ouders die plotseling niets anders meer te melden hebben dan zaken die over hun kinderen gaan.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:23 schreef Misstique het volgende:

[..]

Ik kan me best voorstellen dat je er de eerste tijd helemaal vol van bent en daar wil ik ook een heel eind in meegaan, maar als je na 4 jaar nog steeds nergens anders over kan praten (praktijkvoorbeeld dit), dan heb ik er genoeg van.

Die specifieke groep wordt ook heftig hanggroepschoolplein-ouder.
En is het liefst de hele lagere schooltijd 5 dagen per week op school bezig als hulp.
En dan komt het middelbaar onderwijs en dan is er een gat..
Dit zijn excessen, maar het gebeurt wel degelijk.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:23 schreef Misstique het volgende:

[..]

Ik kan me best voorstellen dat je er de eerste tijd helemaal vol van bent en daar wil ik ook een heel eind in meegaan, maar als je na 4 jaar nog steeds nergens anders over kan praten (praktijkvoorbeeld dit), dan heb ik er genoeg van.

Logisch, net zoals het logisch is dat je, als je uit eten gaat, geen zin hebt in het gejengel en gekrijs van andermans kind. Dat heb ik nog net zo goed hoor, nu ik er zelf 1 heb, alleen ik ben er wel wat milder in geworden, omdat ik me beter kan verplaatsen in de ouders sinds ik zelf af en toe in de kramp schiet omdat mijn engeltje een poezelig driftbuitje krijgt in het openbaar .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:19 schreef Ynske het volgende:
Weet je Maeghan, ik vind dat jij net zo irritant bent als de ouders met kinderen in jouw ogen zijn
jij zult nog geen centimeter toegeven, en dan moeten ouders met kinderen dat maar wel?

k heb geen kinderen maar zie t probleem dat je lijkt te zoeken ook niet

Ik doe niet anders dan dat, juist daar word ik zo moe van. Ik geef al toe op het moment dat ik niets zeg als in een restaurant kinderen rondjes om mijn tafel rennen, of op het moment dat ik op de begrafenis van een familielid niets zeg als een vage kennis met een gillende peuter in de zaal blijft zitten. Dat IS toegeven. Moet ik ze dan ook nog toelaten in mijn eigen huis? Ik heb er al genoeg last van dat ouders vinden dat hun kind alles mag en overal moet kunnen komen. Volgens mij is mijn eigen huis gewoon van mij en mag ik daar doen en laten wat ik wil.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:25 schreef Misstique het volgende:

[..]

Klopt, maar daar worden de kinderen dan ook meer in het gareel gehouden dan hier in NL, waar vrije opvoeding de klok slaat. Maar dat is weer een andere discussie. .

Gelukkig ben ik half Italiaans dan, ik geloof niet in een vrije opvoeding namelijk

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:27 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Ik doe niet anders dan dat, juist daar word ik zo moe van. Ik geef al toe op het moment dat ik niets zeg als in een restaurant kinderen rondjes om mijn tafel rennen, of op het moment dat ik op de begrafenis van een familielid niets zeg als een vage kennis met een gillende peuter in de zaal blijft zitten. Dat IS toegeven. Moet ik ze dan ook nog toelaten in mijn eigen huis? Ik heb er al genoeg last van dat ouders vinden dat hun kind alles mag en overal moet kunnen komen. Volgens mij is mijn eigen huis gewoon van mij en mag ik daar doen en laten wat ik wil.

timmer je ramen dicht, barricadeer de deuren en doe of de wereld om je heen niet meer bestaat

je slaat door, echtwaar.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:25 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Dit topic gaat niet over de kinderen en hun plaats in de wereld, het gaat over de ouders die plotseling niets anders meer te melden hebben dan zaken die over hun kinderen gaan.

Een gesprek evolueert soms.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:04 schreef Misstique het volgende:

[..]

In mijn ervaring is het juist onmogelijk om van gespreksonderwerp te veranderen, omdat alles weer herleid wordt naar de kinderen.

iemand die ik ken heeft die neiging wel eens ... tot ik op een gegeven moment zei: (oid) ja hallo, jij vraagt me iets, ik ga antwoord geven en bij zin twee heb je het alweer over.... " Lekker belangstellend

eerst drong het helemaal niet door leek het wel tot ineens een kwartje viel:

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:12 schreef NED het volgende:

[..]

Dat is dus gewoon onzin.
JIJ geeft aan dat je de wereld na het krijgen van kinderen ineens compleet anders ziet.
Ik vraag me af HOE anders je die dan ziet.

En dan moet ik maar kinderen nemen om erachter te komen?
En wat dan als die hele andere kijk op de wereld mij niet bevalt? Dan zit ik met een stel kutjonge te koekeloeren

Zo een stomme vraag was het toch niet? Hoe zie jij de wereld na het krijgen van kinderen dan anders?

Nee zo'n stomme vraag is het niet, het is eerder jouw posthistorie waardoor ik zoiets heb van 'flikker een eind op'

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:29 schreef Vivi het volgende:
Een gesprek evolueert soms.

Ja, dat is juist het probleem. Het evolueert naar iets over het kleine grut en een normaal gesprek blijkt daarna niet meer mogelijk.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:28 schreef Ynske het volgende:

[..]

timmer je ramen dicht, barricadeer de deuren en doe of de wereld om je heen niet meer bestaat

je slaat door, echtwaar.

Flauwe reactie. Waarom sla ik door omdat ik geen kinderen in mijn huis wil, terwijl ik verder gedwongen ben ze overal te tolereren (en dat doe, al is het soms met tegenzin, maar ook dat mag gelukkig in een vrij land)?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:19 schreef yvonne het volgende:

[..]

Oy! Niezzo, was ook helemaal niet kut bedoeld

Verkeerde interpretatie mijn kant, snorry .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:28 schreef Ynske het volgende:

[..]

timmer je ramen dicht, barricadeer de deuren en doe of de wereld om je heen niet meer bestaat

je slaat door, echtwaar.

De zombies komen! De zombies komen!

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:30 schreef Havoc het volgende:

[..]

Nee zo'n stomme vraag is het niet, het is eerder jouw posthistorie waardoor ik zoiets heb van 'flikker een eind op'

Lekker makkelijk Havoc.
Ik kan soms ook best een serieuze vraag stellen, maar vanwege mijn niet zo serieuze posthistorie vind je het overbodig om hem te beantwoorden?

In de tijd die je nu al aan 2 posts hebt besteed om het antwoord te ontwijken, had je ook gewoon antwoord kunnen geven

god wat ontzettend kinderachtig allemaal

Meestal zijn kinderen ook niet echt een probleem opzich, als de ouders zich maar als ouders gedragen en niet als mensen die er toevallig bijzitten .

Maar bij mij thuis, nee, liever niet. Mijn huis is 100% niet geschikt voor kinderen. .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:30 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Flauwe reactie. Waarom sla ik door omdat ik geen kinderen in mijn huis wil, terwijl ik verder gedwongen ben ze overal te tolereren (en dat doe, al is het soms met tegenzin, maar ook dat mag gelukkig in een vrij land)?

je hoeft ze niet binnen te laten
maar je hoeft ook niet te vinden dat mensen met kinderen nergens met hun kinderen meer naar toe mogen, ook die mensen hebben een leven.
en als jij dat niet tegen wilt komen, moet jij die situatie maar vermijden

tis tzelfde met t roken
als jij niet in de rook wil zitten, ga je niet in een stampvolle kroeg zitten

en waarom moeten mensen met kinderen rekening met jou houden, als jij dat niet voor hen hebt?
zoals eerder gezegd, iedereen moet wat toegeven naar elkaar
maar dat jij aanhaalt dat mensen met kinderen niet naar begrafenissen mogen komen omdat jij je daaraan stoort, jezus wie denk je dan wel niet dat jij bent?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:23 schreef yvonne het volgende:
Ik moest ook meteen aan jou denken,
en ik wil een heel voorzichtige vraag aan Krea stellen:
En nee niet iedereen hoeft meteen de gordijnen in, dank u.
De groep mensen waar je het in je OP over hebt, zouden die ook ,als je ze uitnodigd voor een mannenweekend, schoorvoetend toegeven dat eigenlijk helemaal niet "te mogen"?

Van een paar weet ik zeker dat ze niet meer mogen.

En maar die lofzang dat ik iets mis in mijn leven.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:34 schreef NED het volgende:

[..]

Lekker makkelijk Havoc.
Ik kan soms ook best een serieuze vraag stellen, maar vanwege mijn niet zo serieuze posthistorie vind je het overbodig om hem te beantwoorden?

Je snapt em, iq puntje +1.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:36 schreef Havoc het volgende:

[..]

Je snapt em, iq puntje +1.

Nou, dan stel ik de vraag maar even in het algemeen voor iedereen met kinderen.

Voor de ouders hier. Is je kijk op de wereld na het krijgen van kind(eren) veranderd en zoja, in welk opzicht?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:35 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Van een paar weet ik zeker dat ze niet meer mogen.

En maar die lofzang dat ik iets mis in mijn leven.

Kom je nog eens eten? Of praat ik teveel over kinderen

Anyway, ik ken er genoeg die ineens niet meer mogen van moeder de vrouw hoor. Sterker nog, ik ken er eentje waarvan ik hoop dat hij nooit papa wordt, dan komtie echt nooit meer de deur uit voor iets anders dan luiers kopen...

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:49 schreef HeatWave het volgende:
Ach ja, het krijgen van kinderen laat ik dan ook maar over aan de rest .

Als we 80 zijn leggen we de "meegemaakt" lijst wel eens naast elkaar.

kind
kind
kind
kind
kind

vs

De wereld gezien
Bungeejump in de jungle
Parachutespringen
trio met zweedse tweeling

wat jij wil verder .

Ja, want elke ouder heeft geen leven gehad vóór de kinderen kwamen
Wat dacht je van een leven als in...
Party
Reizen
Lol hebben etc..

En daarna es wat kids...

Precies, of je krijgt/neemt ze heel jong en doet dat allemaal erna .

Ik heb pas 3 keer gezegd dat die post nou niet mijn meest serieuze was .

Erna, sja, ik zie dat bij heel veel mensen echt niet meer gebeuren, die zijn dan zo "vastgeroest" dat ze niet verder komen dan de bank en de meubelboulevard. Je bent er na 18 jaar wel een beetje uit denk ik. Maar niets is onmogelijk uiteraard .

Ik hoor ook wel verhalen van mensen die idd alle vrienden "dumpen" voor de kinderen en dan na een jaartje of wat beledigd zijn dat men ze niet meer "terug neemt" als ze zich opeens vervelen als het kind weg is .

Mijn insteek is gewoon : kinderen prima, maar zie in dat het niet ALLES in het leven is, hou contact met anderen, al is het maar sporadisch en vermijd dan dus ook het onderwerp.

Samengevat: blijf leven .

En ja, JIJ (whoever dan ook) doet dat ook! Maar hele volkstammen dus niet, vandaar dit topic .

Leef gewoon verder, maar dan met kind. Niet zo moeilijk toch?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:51 schreef Bass-Miss het volgende:
Leef gewoon verder, maar dan met kind. Niet zo moeilijk toch?

Blijkbaar wel .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:48 schreef Ynske het volgende:

[..]

maar jij vind dus als je een gezin hebt en je word uitgenodigd voor een verjaardag dat 't gezin maar de helft moet thuislaten???
oftewel je moet geen uitnodiging voor t gezin doen maar voor alleen de ouders
dat vind ik mensen voor hun hoofd instampen, want met kinderen zijn ze niet welkom

nah als ik daarintegen niets met jouw vriend opheb, ga ik jou ook niet verbieden om hem mee te nemen naar mijn verjaardag, aangezien jullie bijeen horen.
zo ook met een gezin met kinderen

Dit is dus wat mij betreft een beetje de essentie van het hele topic: je hoort als gezin wel bij elkaar, maar je bént het gezin toch niet?

Dus ja, als ik een feestje geef, dan nodig ik mijn vrienden uit. En niet hun kinderen. En als ik gewoon een verjaardag vier waar kinderen wel welkom zouden zijn, dan laat ik dat wel weten. En het gaat niet om verbieden, maar om " op prijs stellen" . Ik spreek mijn vrienden liever alleen, zonder hun kinderen. Maar dan mag het best over de kinderen gaan, want dat interesseert me heus wel. Maar ze hoeven er niet bij te zijn. En dat zal in de praktijk vaak betekenen dat maar 1 van de ouders komt. Jammer. Maar vaak is het trouwens toch zo dat je eerder bevriend was met 1 van het stel, de partner krijg je er dan later bij

(ik geloof dat het appelsap was die het net vroeg over hoe ik dan denk het straks aan te pakken... je hebt helemaal gelijk hoor. Misschien heb ik nu wel een grote mond en ben ik straks geen haar beter... )

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:58 schreef peterfan het volgende:

[..]

Dit is dus wat mij betreft een beetje de essentie van het hele topic: je hoort als gezin wel bij elkaar, maar je bént het gezin toch niet?

Dus ja, als ik een feestje geef, dan nodig ik mijn vrienden uit. En niet hun kinderen. En als ik gewoon een verjaardag vier waar kinderen wel welkom zouden zijn, dan laat ik dat wel weten. En het gaat niet om verbieden, maar om " op prijs stellen" . Ik spreek mijn vrienden liever alleen, zonder hun kinderen. Maar dan mag het best over de kinderen gaan, want dat interesseert me heus wel. Maar ze hoeven er niet bij te zijn. En dat zal in de praktijk vaak betekenen dat maar 1 van de ouders komt. Jammer. Maar vaak is het trouwens toch zo dat je eerder bevriend was met 1 van het stel, de partner krijg je er dan later bij

(ik geloof dat het appelsap was die het net vroeg over hoe ik dan denk het straks aan te pakken... je hebt helemaal gelijk hoor. Misschien heb ik nu wel een grote mond en ben ik straks geen haar beter... )

En als je gewoon vriendelijk vraagt of die kinderen weer even in hun kooitje of onder de dekens mogen omdat je ze wel genoeg gezien hebt, dan kun je reakties verwachten alsof je weet ik veel wat voor beledigends hebt gezegd. I've been there

Jemig, gaat snel hier!
Gauw een tvp; effe nog geen tijd om alles na te lezen.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:55 schreef Kreator het volgende:

[..]

van mensen die hun baby als avatar gebruiken geloof ik dat niet zomaar. Gek hè.

En dus wel van je hond of voetbalclub? Dan heb je toch ook nog gewoon een leven naast die andere dingen?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:55 schreef Kreator het volgende:
van mensen die hun baby als avatar gebruiken geloof ik dat niet zomaar. Gek hè.

Het is typerend, Krea. Ze hebben geen eigen identiteit meer, hun kind is hun identiteit. Wellicht kunnen we ze helpen door te vragen hoe hun dag was, wat hun dromen en ambities zijn, kortom, door ze een gevoel van eigenwaarde terug te geven.

Ik geloof niet in ik in zo'n typische ouder veranderd ben. Integendeel. Ik leef intenser en bewuster dan voor ik een kind had denk ik. Vooral omdat het hebben van een kind je dwingt prioriteiten te stellen, daar waar je eerst maar een beetje ongericht aan het aanrommelen was.

Ik houd enorm veel van mijn werk en ben enorm ambitieus als het over mijn vak gaat. Ik werk 5 dagen per week als theaterregisseur en ga deze zomer bijvoorbeeld 5 weken naar Terschelling om daar een voorstelling op het oerolfestival te maken. Vriend en kind komen 2 keer op bezoek.

Ik ga nog genoeg uit; Lowlands, de kroeg, grote feesten, theater. En ik geniet daar nog meer van dan voor ik een kind had. Vooral misschien wel omdat ik dat soort dingen nu heel goed en bewust moet plannen. Het feit DAT het af en toe kan, maakt dat ik daar ook enorm van geniet!

Reizen doen we ook nog. Aankomende januari gaan vriend, kind en ik met z'n drieën een lange reis maken naar Midden-Amerika. Ruim 2 maanden weg met het hele gezin. Dat kán dus.

Daarnaast heb ik een heerlijk joch van bijna 3, waar ik driedubbelknettergek op ben! Het is puzzelen, natuurlijk. En frustrerend soms, om alles te willen. Maar als je het echt wilt en er je best voor doet, kunnen al die dingen samen gaan. Echt! Het is echt grote onzin dat je door het krijgen van een kind onherroepelijk zou veranderen in een meubelpleinbezoekende, vertrutte, sherrydrinkende, thuisblijvende en tupperwarebakjes verzamelende haak- naai en breimuts. Wie daar niet in gelooft, zal dat zelf alleen misschien nooit kunnen!

[ Bericht 4% gewijzigd door renzell op 26-03-2008 13:28:35 ]

Ik denk dat het komt omdat de vrouw zwanger raakt van de man met wie zij seks heeft gehad. Meestal 9 maanden later veranderen beiden dus zowel de man als de vrouw dan in ouders. Dat is als er niets fout gaat met de zwangerschap natuurlijk.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 12:53 schreef Kreator het volgende:

[..]

Ik ga toevallig met 'de mannen' in september een weekendje naar de formule 1. Ze zijn dan goddelijk blij dat ze een paar dagen niet over kinderen hoeven te praten.

Heerlijk. Met de mannen op stap. Bier drinken en kut roepen

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:06 schreef renzell het volgende:
Ik geloof niet in ik in zo'n typische ouder veranderd ben. Integendeel. Ik leef intenser en bewuster dan voor ik een kind had denk ik. Vooral omdat het hebben van een kind je dwingt prioriteiten te stellen, daar waar je eerst maar een beetje ongericht aan het aanrommelen was.

Ik houd enorm veel van mijn werk en ben enorm ambitieus als het over mijn vak gaat. Ik werk 5 dagen per week als theaterregisseur en ga deze zomer bijvoorbeeld 5 weken naar Terschelling om daar een voorstelling op het oerolfestival te maken. Vriend en kind komen 2 keer op bezoek.

Ik ga nog genoeg uit; Lowlands, de kroeg, grote feesten, theater. En ik geniet daar nog meer van dan voor ik een kind had. Vooral misschien wel omdat ik dat soort dingen nu heel goed en bewust moet plannen. Het feit DAT het af en toe kan, maakt dat ik daar ook enorm van geniet!

Reizen doen we ook nog. Aankomende januari gaan vriend, kind en ik met z'n drieën een lange reis maken naar Midden-Amerika. Ruim 2 maanden weg met het hele gezin. Dat kán dus.

En daarnaast heb ik een enorm heerlijk joch van bijna 3, waar ik driedubbelknettergek op ben!

Het is puzzelen, natuurlijk.
Maar al die dingen kunnen samen gaan. Echt!
Wie daar niet in gelooft, zal dat zelf alleen misschien nooit kunnen.

Dit klinkt veelbelovend en ook hoe ik het zie en het graag zou willen. Renzell, vanaf nu ben jij mijn grote voorbeeld!

Ik ben zo blij met dit topic Zo blij dat ik blijkbaar niet de enige ben die het er moeilijk mee heeft dat elk gesprek over kinderen moet gaan. En ik ben dan nog een vrouw die supergraag kinderen wil én ze schattig vind.

Het is soms gewoon niet te schatten hoe snel mensen veranderen eens ze zwanger zijn of kinderen hebben. Ben ik op het werk aan het vertellen dat ik vast zit met het opmaken van de overgangsmaatregelen _{(even kaderen: een student buist voor een vak en het jaar erop wordt het programma aangepast en bestaat het vak niet meer. De overgangsmaatregel bepaalt welk vak de student moet volgen als bisvak. Kortom: niets met kinderen te maken)}. De reactie van mijn mannelijke (ja het zijn duidelijk niet alleen de vrouwen) collega die binnenkort vader wordt: "ja de overgang hé, we moeten maandag voor de 20-weken echo naar de gynaecologe" Waarmee ik met dit waargebeurd feit alleen maar wil bedoelen dat sommige mensen altijd het onderwerp naar hun kinderen willen brengen. Ik word er gek van.

Of de mensen (en daarmee bedoel ik dan heel dichte familie) die vinden dat we niet mogen verwachten dat mensen naar de bouw van ons huis vragen, maar dat wij wel constant over hun kind moeten bezig zijn. Want van hen is het een mens en van ons is het maar iets materialistisch Ik heb idd nog geen kinderen en ons huis is momenteel nu echt wel belangrijk in ons leven en ik wil het er niet altijd over hebben (zeker niet met mensen die niet in die fase van hun leven zitten), maar maak aub geen ruzie omdat ik na een kwartier lang jubelen niet meer onnozel kan doen omdat hun kind 10 stappen zet. Ja, sorry, daar ben ik al heel enthousiast over geweest, daar heb ik dat kind al voor in de lucht gegooid ( ) en heb ik al heel luid geapplaudiseerd Dan mag het van mij echt eens over iets anders gaan (en daarom niet over ons huis) maar bv gewoon over dat ene tv-programma waar we vroeger wél nog konden om lachen

Eerlijk waar: ik mis die vriend, vriendin, zus, ... van vroeger. En niet een klein beetje ook

Dat is leuk om te horen peterfan. Maar uiteindelijk moet jij het natuurlijk doen hoe jij het zelf wilt straks. Misschien vinden jullie het ineens wél heel gezellig om elke zondag over de meubelboulevard te slenteren.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 11:49 schreef HeatWave het volgende:
Als we 80 zijn leggen we de "meegemaakt" lijst wel eens naast elkaar.

kind

vs

De wereld gezien
Bungeejump in de jungle
Parachutespringen
trio met zweedse franse tweeling schoonzusjes

hee, alleen de wereld nog zien en dan een heb ik tijd voor een kind. hehe

[ Bericht 2% gewijzigd door Freeflyer op 26-03-2008 13:35:32 ]

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:16 schreef leonieke het volgende:


Eerlijk waar: ik mis die vriend, vriendin, zus, ... van vroeger. En niet een klein beetje ook

Jij blijft wel erg in het verleden hangen zenne...

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:16 schreef leonieke het volgende:


Eerlijk waar: ik mis die vriend, vriendin, zus, ... van vroeger. En niet een klein beetje ook

Zeg het ze! Maak van je hart geen moordkuil! Of zoek mensen waar je dat wel mee kunt delen! Dat is zoveel fijner in het leven!

Ik kan me goed voorstellen dat je dat mist hoor! Maar niet ieder mens kan je dat geven, zo is ook niet ieder mens automatisch geschikt om die speciale vriend voor jou te zijn, of zelfs ouders en kinderen die elkaar niet altijd even goed liggen.

Oeh...zou het?? Dan mag iemand me een spuitje geven! (edit: dit was een reactie op Renzells meubelboulevardvoorspelling)

Serieus, ik vind het mooi hoe je het omschrijft en daar kan ik me goed in vinden. Ik hou nu al ontzettend veel van dat frummeltje in mijn buik en kan niet wachten om daar van alles mee te gaan ondernemen. Maar ik kan ook niet wachten tot ik weer eens lekker de kroeg ik kan duiken en kan doorzakken. Een vriend van me zei vorige week: Je ziet er super uit met die buik, maar ik mis je wel! Dat kon ik alleen maar hartgrondig beamen. En ik denk ook dat ik er straks dubbel van ga genieten als het een keer nog wél kan. Het lijkt me een beetje net als ik nu naar Lowlands ga zonder mijn vriend, euh man: ik mis m enorm, maar vermaak me ook ontzettend en het is heerlijk om af en toe te denken:wat is het super hier, en als ik straks naar huis moet is het ook weer geweldig...

ofzo..

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:26 schreef peterfan het volgende:
Oeh...zou het?? Dan mag iemand me een spuitje geven! (edit: dit was een reactie op Renzells meubelboulevardvoorspelling)

Serieus, ik vind het mooi hoe je het omschrijft en daar kan ik me goed in vinden. Ik hou nu al ontzettend veel van dat frummeltje in mijn buik en kan niet wachten om daar van alles mee te gaan ondernemen. Maar ik kan ook niet wachten tot ik weer eens lekker de kroeg ik kan duiken en kan doorzakken. Een vriend van me zei vorige week: Je ziet er super uit met die buik, maar ik mis je wel! Dat kon ik alleen maar hartgrondig beamen. En ik denk ook dat ik er straks dubbel van ga genieten als het een keer nog wél kan. Het lijkt me een beetje net als ik nu naar Lowlands ga zonder mijn vriend, euh man: ik mis m enorm, maar vermaak me ook ontzettend en het is heerlijk om af en toe te denken:wat is het super hier, en als ik straks naar huis moet is het ook weer geweldig...

ofzo..

Wij gaan dit jaar niet naar lowlands, omdat de kleine dan net zo'n 2 maanden oud zal zijn.
Maar ik had als optie al voorgesteld dat mijn vriend eventueel wel met zijn collega zou kunnen gaan, omdat we anders met zijn 3tjes dit jaar hadden gegaan (en die collega is nog nooit geweest en had het wel heel leuk geleken).
Maar we gaan gewoon lekker met de hele (schoon)familie het eind van het jaar op vakantie, lekker met de kerst op tenerife, ook leuk

Wat we volgend jaar doen zien we dan wel weer, mijn ouders zouden het zeker niet erg vinden als ze een weekend zouden moeten oppassen omdat we dan bijv wel naar lowlands gaan.


Gewoon doen wat jezelf wilt; tenzij het natuurlijk het wel past in een verantwoorde omgeving waar je kinderen in op kunnen groeien. Maar ouderschap hoeft echt niet te betekenen dat je leven dan meteen maar over is. Jijzelf bepaald hoe je dat invult. En tuurlijk veranderen er dingen, voor sommige mensen zal dat zelfs heel moeilijk zijn omdat ze bepaalde dingen niet willen en kunnen loslaten (ik praat dan over extremen, maar dingen die wel gebeuren, ouders die meer aan hunzelf denken dan aan de kinderen, en kinderen zodanig ook blootstellen aan dingen die niet geschikt voor een kind zijn of kinderen tekort doen).

Oeh, je bent zwanger?! Wat leuk! Ik dacht dat je een man was. Ik had dat ook ja, tijdens de zwangerschap, dat sommige (vooral mannelijke) vrienden zeiden dat ze me misten. Vrouwen kunnen meestal nog wat beter over zwangerschapskwaaltjes en baby's kwekken. Ik was ook ontzettend blij toen ik voor het eerst weer een avond kon doorzakken. Want die hele zwangerschap en de periode daarna is nu eenmaal, hoe je het ook wendt of keert, heel erg gericht op het moederschap (gebroken nachten, borstvoeding, je lijf dat nog niet het jouwe is, gedoe met luiers, flesjes, prutjes, papjes, doekjes, slabjes en weet ik het allemaal). En dat was gewoon niet echt aan mij besteed. Ik heb het met liefde gedaan hoor, maar ik ging het moederschap pas echt waarderen toen die fase voorbij was. Het gevoel te hebben dat je je eigen leven weer een beetje terugkrijgt is heerlijk! En dat duurt echt wel even hoor. Dat is er niet meteen. Maar het komt wél! Echt!

En drie dagen feest vieren op (bijvoorbeeld) Lowlands is fantastisch, maar ook het thuiskomen is inderdaad te gek (precies dat wat jij omschrijft eigenlijk)!!! Zo'n klein jongetje, dat staat te juichen van blijdschap om je weer te zien. Een mooiere thuiskomst kun je je niet wensen. En dan doodmoe samen in het grote bed in slaap vallen, de modder nog op je gezicht. Heerlijk!

[ Bericht 5% gewijzigd door renzell op 26-03-2008 14:02:04 ]

The self fulfilling prophecy .

Ze kunnen niet anders meer Krea, alle andere argumenten zijn bij deze ontkracht .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:44 schreef HeatWave het volgende:

The self fulfilling prophecy .

Tsja, net zoals jij in haast elk Oldbie-topic dat er maar ooit geweest is wel dertig keer moet vertellen dat je vanavond écht ver-schrik-ke-lijk gaat zuipen vanavond en dat je dit weekend écht bril-jant wilde plannen hebt en vooral maar (dwangmatig haast) moet laten merken dat je een on-wijs spontane jongen bent met wie het gi-gan-tisch wild stappen is?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:42 schreef Kreator het volgende:

[..]

Ga anders ff in mijn topic over baby's praten. Goddomme, je hebt er een heel forum voor. Zoek je eigen plekje. Hier wil ik het er vooral niet over hebben, bedankt.

Ha ha, dotje. Lees mijn vorige posts even. We waren het juist aan het hebben over hoe het óók kan.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:47 schreef Jarno het volgende:

[..]

Tsja, net zoals jij in haast elk Oldbie-topic dat er maar ooit geweest is wel dertig keer moet vertellen dat je vanavond écht ver-schrik-ke-lijk gaat zuipen vanavond en dat je dit weekend écht bril-jant wilde plannen hebt en vooral maar (dwangmatig haast) moet laten merken dat je een on-wijs spontane jongen bent met wie het gi-gan-tisch wild stappen is?

Ja, next!

Dat jij die posts er nou uitvist in het Oldbies topic wil 100% niet zeggen dat ik nergens anders over kan praten he?

beetje nonsense argumentje J .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:48 schreef HeatWave het volgende:

[..]

Ja, next!

Dat jij die posts er nou uitvist in het Oldbies topic wil 100% niet zeggen dat ik nergens anders over kan praten he?

beetje nonsense argumentje J .

Mwoch, ik zie je 't in dit topic ook voornamelijk doen: krampachtig roepen dat jij vooral erg wild en onbezonnen bent. Ik krijg dan gelijk Youp van 't Hek quotes door over sherry drinkende hockey dames die zichzelf vooral "een heel gekke meid" vinden. En dan weet ik niet meer zo goed wát ik nu precies vervelender vindt: mensen die non-stop over hun kids praten, of mensen als pavlov reactie daarop het slechts over één ander ding kunnen hebben.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:48 schreef HeatWave het volgende:

[..]

Ja, next!

Dat jij die posts er nou uitvist in het Oldbies topic wil 100% niet zeggen dat ik nergens anders over kan praten he?

beetje nonsense argumentje J .

Ik denk dat Jarno probeert te zeggen dat jij je krampachtig aan een identiteit vastklampt om zodat je geen enkele reden zou hebben om mee te groeien met je leeftijd.

Maar ik kan er natuurlijk naast zitten he.

Blijkbaar kan je er naast zitten. En je moet nog even met 1 ding rekening houden, dit is FOK! en zeker het Oldbies topic is een soort van microblog . En ik hou nergens "krampachtig" aan vast, ik doe wat ik doe, en niets meer of minder .

En meegroeien met je leeftijd, dat mag je dan even uitleggen, of bedoel je gewoon je bent xxx oud dus MOET je je zo gedragen? Lekkere eigen mening heb je dan he?

Maar hou er vooral aan vast hoor, mij heb je er niet zo mee .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:54 schreef HeatWave het volgende:
Blijkbaar kan je er naast zitten. En je moet nog even met 1 ding rekening houden, dit is FOK! en zeker het Oldbies topic is een soort van microblog . En ik hou nergens "krampachtig" aan vast, ik doe wat ik doe, en niets meer of minder .

En meegroeien met je leeftijd, dat mag je dan even uitleggen, of bedoel je gewoon je bent xxx oud dus MOET je je zo gedragen? Lekkere eigen mening heb je dan he?

Maar hou er vooral aan vast hoor, mij heb je er niet zo mee .

Nee niet moet, maar als je nu nog met GI joe poppetjes aan het spelen was zou ik je wel medische hulp willen aanraden .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:57 schreef Havoc het volgende:

[..]

Nee niet moet, maar als je nu nog met GI joe poppetjes aan het spelen was zou ik je wel medische hulp willen aanraden .

Ja maar, als ik dat nou met mijn neefje doe? .

Anyway, ik heb niets tegen persoonlijke aanvallen hoor, maar erg ontopic is het niet .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:58 schreef HeatWave het volgende:

[..]

Ja maar, als ik dat nou met mijn neefje doe? .

Anyway, ik heb niets tegen persoonlijke aanvallen hoor, maar erg ontopic is het niet .

Oh joh dat was geen persoonlijke aanval, meer een interpretatie hoe ik Jarno's post lees en jou een beetje zie posten.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 14:02 schreef Havoc het volgende:

[..]

Oh joh dat was geen persoonlijke aanval, meer een interpretatie hoe ik Jarno's post lees en jou een beetje zie posten.

Ook best. Maar ja, het is en blijft getikte tekst, en das altijd anders te interpreteren .

Maar Jarno roept dat al een tijdje, maar dan idd altijd als er weer ergens een kinder discussie is, mag hoor, maar erg accuraat is het niet .

Het was geen persoonlijke aanval hoor, maar een constatering.

quote:

Maar Jarno roept dat al een tijdje, maar dan idd altijd als er weer ergens een kinder discussie is

Do the math. .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 14:08 schreef Jarno het volgende:
Het was geen persoonlijke aanval hoor, maar een constatering.
[..]

Do the math. .

Prima hoor .

Anyway, iemand nog leuke kinder verhalen? .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:54 schreef HeatWave het volgende:
Blijkbaar kan je er naast zitten. En je moet nog even met 1 ding rekening houden, dit is FOK! en zeker het Oldbies topic is een soort van microblog . En ik hou nergens "krampachtig" aan vast, ik doe wat ik doe, en niets meer of minder .

Gek genoeg nam Krea mij hetzelfde kwalijk in hetzelfde topic (maar dan over de zwangerschap) . Misschien moeten we allemaal maar eens over wat anders lullen .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 14:04 schreef HeatWave het volgende:

[..]

Ook best. Maar ja, het is en blijft getikte tekst, en das altijd anders te interpreteren .

Maar Jarno roept dat al een tijdje, maar dan idd altijd als er weer ergens een kinder discussie is, mag hoor, maar erg accuraat is het niet .

Hij roept dat altijd als er een kinder discussie is.

Lijkt me redelijk accuraat en punctueel als je het mij vraagt .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 14:10 schreef k_i_m het volgende:

[..]

Gek genoeg nam Krea mij hetzelfde kwalijk in hetzelfde topic (maar dan over de zwangerschap) . Misschien moeten we allemaal maar eens over wat anders lullen .

Whehe.

Iemand een iPhone kopen?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 14:10 schreef HeatWave het volgende:

[..]

Prima hoor .

Anyway, iemand nog leuke kinder verhalen? .

Maar HeatWave, als je zo'n hekel hebt aan het praten over kinderen,wat doe jij dan steeds in al die kindertopics? Het hoeft maar over de opvoeding van kinderen,de combinatie zorg-kind, de jeugd van tegenwoordig of wat dan ook te gaan, of jij bent erbij. Ik heb een hekel aan gelul over Wilders, en mij zie je dan ook nauwelijks in de Wilderstopics. Hoe valt het dan te verklaren dat jij bijna topposter bent wat betreft dit thema?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 14:17 schreef Jarno het volgende:

[..]

Whehe.

Iemand een iPhone kopen?

Kost ie?

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 14:18 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Maar HeatWave, als je zo'n hekel hebt aan het praten over kinderen,wat doe jij dan steeds in al die kindertopics? Het hoeft maar over de opvoeding van kinderen,de combinatie zorg-kind, de jeugd van tegenwoordig of wat dan ook te gaan, of jij bent erbij. Ik heb een hekel aan gelul over Wilders, en mij zie je dan ook nauwelijks in de Wilderstopics. Hoe valt het dan te verklaren dat jij bijna topposter bent wat betreft dit thema?

Noem het een Don Quichote syndroom. En dit topic was niet te vermijden natuurlijk .

Maar verder ben ik niet te vinden in kindertopics, wel in topics die deze materie behandelen .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 14:21 schreef HeatWave het volgende:

[..]

Noem het een Don Quichote Sancho Panza syndroom. En dit topic was niet te vermijden natuurlijk .

Maar verder ben ik niet te vinden in kindertopics, wel in topics die deze materie behandelen .

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 14:29 schreef Kreator het volgende:

[..]

...ah kom op, laten we de discussie integer houden. HW aanvallen is als een kindersuprise openmaken: zonder verrassende uitkomst.

Wachten op nieuw bloed dus.

quote:

Op woensdag 26 maart 2008 13:57 schreef Havoc het volgende:

[..]

Nee niet moet, maar als je nu nog met GI joe poppetjes aan het spelen was zou ik je wel medische hulp willen aanraden .

Ehm, ik speel er dan wel niet mee, maar heb wel een ruime verzameling aan jaren 80 speelgoed.
En wat een psycholoog erover zou zeggen? Je wilt niet weten

Als vader speel je toch ook mee met de lego? Of de racebaan?
Wat zou daar mis mee zijn?

Je wordt pas volwassen als je kind leert te zijn, heb ik ooit ergens gehoord of gelezen, maar ik vind het wel een goede wijsheid

Sorry dat ik wat laat inschakel. Er moest ff bevallen worden tussendoor.