'Straks half miljoen Wajonguitkeringen'

Schijnt dat ik als hartpatient hem ook krijg, maar vind het zelf een beetje onzin. Al is werk vinden als hartpatient ook erg lastig

quote:

Op donderdag 17 april 2008 20:37 schreef heaven7 het volgende:

[..]

Hoe weet jij dat een dergelijke stoornis (het is geen ziekte, zucht) niet een werkleven sterk beïnvloed? Mensen hebben altijd zo;n grote mond als ze het niet snappen. Hoe kun jij dit nou voor een ander bepalen?
En ja tuurlijk kan iemand met autisme gewoon 40 uur per week werken. Kans is echter bijzonder groot dat er een gignatische burn out oid na snelle tijd volgt omdat het psychisch te slopend is.

ik weet heel niks

ik probeer alleen maar duidelijk te maken wat LXIV volgens mijn interpretatie bedoelde

Overigens.. als je al eieren legt onder de terminologie 'ziekte' vs 'stoornis' bemoeilijk je de discussie onnodig.

Nu ik toch verwikkelt raak, kaats ik je vraag graag terug.. Hoe weet jij dat iemand met autisme, die 40 u p/w zou werken, een grote kans heeft op burn-out?
Ik ben er van overtuigd erg goed te snappen wat het is om een psychische aandoening te hebben, dat kun jij weer niet voor mij bepalen enkel op datgene wat ik zeg.

Mijn mening: een werkleven zal wel degelijk beïnvloed worden..desalniettemin denk ik dat het beter is uit te gaan van wat men wel kan ipv niet kan.

quote:

Op donderdag 17 april 2008 21:00 schreef heaven7 het volgende:
Ja dat laatste is absoluut waar.

Hoe weet ik dat? Ik ga uit van mijn eigen situatie en dat is een lichte vorm van autisme en ik heb er al zoveel last van. Ik volg momenteel fulltime een opleiding en ik loop gewoon stuk. Ik ben in juni klaar dus moet even doorbijten maar mijn persoonlijke ervaring is gewoon dat ik dit niet trek. En nogmaals, waarom dan precies en hoe het werkt niet op het forum

Je (te prijzen) doorzettingsvermogen geeft aan dat iemand met autisme meer kan dan schroefjes in bakjes leggen. Stuklopen op een fulltime opleiding is iets waar je geen autisme voor hoeft te hebben... maar wellicht is men in dat geval gevoeliger inderdaad..

quote:

Op donderdag 17 april 2008 20:37 schreef heaven7 het volgende:
Hoe weet jij dat een dergelijke stoornis (het is geen ziekte, zucht) niet een werkleven sterk beïnvloed?

Dat geldt natuurlijk voor heel veel andere dingen ook, geen stoornissen, maar leefomstandigheden, bijvoorbeeld, of karaktertrekken, of familie-omstandigheden. Dingen waar mensen ook lang niet altijd wat aan kunnen doen.

Talloze mensen functioneren in een baan en hebben daar meer moeite mee dan een ander omdat er iets is dat hun werkleven 'sterk beinvloedt'. Sterker nog, het lijkt me vrij normaal. Hoeveel mensen zijn nou in volledig ideale gezondheid en daarbij ook nog eens volledig ideale omstandigheden?

De vraag is waar je de grens trekt tussen "iets wat je werkleven beinvloedt" en "totaal niet kunnen werken". Tachtig procent van werkend Nederland zit daar ergens tussenin. Het lijkt me niet handig om 80% van werkend Nederland een 'ondersteunende'/'compenserende' uitkering te geven. Je zal ergens een grens moeten trekken.

Ik vind die percentages onzin. Om de redenen die ik hierboven schetste.

het punt is dat je met een vorm van arbeidstherapie / bijverdiensten niet kunt rondkomen van 2 dagen werk, daarom zijn die percentages in het leven geroepen. De Wajong / Wia is nog altijd een vangnet voor mensen die op de een of andere manier in de problemen zijn gekomen en daar zijn gerechtvaardigde criteria voor.

Ik zou weleens willen weten in hoeveel gevallen het inderdaad gaat om succesvolle arbeidstherapie, kortom in hoeveel gevallen het percentage dat iemand is afgekeurd omlaag gaat omdat het echt beter met hem gaat (dus niet die gevallen waarbij het omlaag gaat door strengere herkeuringen).

arbeidstherapie is in de regel een nette bewoording voor de bezigheden die bij een sociale werkplaats horen. ironisch genoeg moet een wia/wajonger momenteel geld meenemen vanuit de AWBZ, een pgb of anderszins gesubsidieerd. In 2009 zal dat via de Wet Maatschappelijk Opvang gaan om bij een leer/werkplaats (v/h sociale werkplaats) terecht te kunnen. Daarvan krijgt de wajonger een dagvergoeding terug.
Het gaat dan vaak om mensen met een korte aandachtsspanne, mensen die afhankelijk zijn van medicijnen die het functioneren berpeken of mensen met fysieke beperkingen. In elk geval gaat het om mensen die niet interessant zijn voor een werkgever omdat ze teveel moeite en tijd vergen voor het reguliere arbeidsproces.
Ik ben het met je eens dat het gevaar dreigt dat er een kloof tussen een gesubsidieerde arbeidsindustrie aan de ene kant en tussen de regulier arbeidsmarkt aan de andere kant dreigt te ontstaan, maar dat probleem kun je iemand met een wajong/wia niet kwalijk nemen. Dat is namelijk een kwetsbare groep mensen waarvan je niet kunt verwachten dat ze goed in staat zijn om zichzelf te kunnen verdedigen.
Het keuringstraject is zwaar en wordt door tenminste 2 partijen onder de loep genomen voordat er een beslissing wordt genomen. Daarbij komt dat er een periodieke herkeuring van 5 jaar in de planning staat. Op je lauweren rusten tot je 65e is dus geen perspectief meer. De trend is: niet kijken wat iemand niet kan, maar kijken naar de mogelijkheden.

Wat dat betreft vind ik het oneerlijk dat een prognose van 2010 al door de politiek naar het lenteoverleg van 2008 wordt gehaald. Het gaat niet om de mensen die een wajong nodig hebben, maar om de centen. Het zou Donner sieren als hij eerst een gedegen onderzoek deed naar de explosieve stijging die in 2010 verwacht wordt, voordat hij maatregelen neemt. Het zou bijvoorbeeld voor werkgevers interessanter gemaakt kunnen worden om een wajonger aan te nemen op basis van zijn interesse en vaardigheidsgebied. Dat zou een stuk positiever uitpakken.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 20:01 schreef Aoristus het volgende:
Het gaat dan vaak om mensen met een korte aandachtsspanne, mensen die afhankelijk zijn van medicijnen die het functioneren berpeken of mensen met fysieke beperkingen. In elk geval gaat het om mensen die niet interessant zijn voor een werkgever omdat ze teveel moeite en tijd vergen voor het reguliere arbeidsproces.

Maar daar valt toch geen explosieve stijging van te verwachten? Dat zijn andere categorieen.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 20:05 schreef thaleia het volgende:

[..]

Maar daar valt toch geen explosieve stijging van te verwachten? Dat zijn andere categorieen.

Waar komen die wajongers vandaan, denk je?

Vertel het me!

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 20:07 schreef thaleia het volgende:
Vertel het me!

Een wajong krijg je niet zomaar. Daar gaat vaak een heel therapeutisch traject aan vooraf. Men kijkt naar je benutbare mogelijkheden op basis van 3 criteria. Als een van de basiscriteria de schijn heeft van normaal functioneren, dan wordt het al lastig om een keuring af te maken en dan val je in een ander traject of in een gedeeltelijke vrijstelling.

Die basiscriteria zijn :

- zelfzorg (daaronder valt persoonlijke hygiene, structuur in je eigen leven kunnen aanbrengen, omgang met dagritme)
- samenlevingsverband (relaties met o.m partner, ouders, kinderen in het dagelijks leven)
- de sociale contacten buiten het gezin incl het onderhouden van werkrelaties (relaties met vrienden/familie en omgang met minder vertrouwde omgeving, alles wat niet vrijblijvend is dus)

Zo, nu kan iedereen een wajong aanvragen

Hier kun je er meer over lezen, mocht je daar behoefte aan hebben

Mijn naieve optimisme wil er niet aan dat er in dit rijke Westerse land ZO veel mensen ZO ziek zijn. Jij denkt dat er echt niets mis is met die criteria?

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 20:34 schreef thaleia het volgende:
Mijn naieve optimisme wil er niet aan dat er in dit rijke Westerse land ZO veel mensen ZO ziek zijn. Jij denkt dat er echt niets mis is met die criteria?

Met de criteria niet nee. Ik denk dat er iets mis is met de maatschappij en daar zou ik graag onderzoek naar willen zien.
Wat had jij liever gezien?

quote:

Op donderdag 17 april 2008 22:50 schreef thaleia het volgende:

[..]

Dat geldt natuurlijk voor heel veel andere dingen ook, geen stoornissen, maar leefomstandigheden, bijvoorbeeld, of karaktertrekken, of familie-omstandigheden. Dingen waar mensen ook lang niet altijd wat aan kunnen doen.

Talloze mensen functioneren in een baan en hebben daar meer moeite mee dan een ander omdat er iets is dat hun werkleven 'sterk beinvloedt'. Sterker nog, het lijkt me vrij normaal. Hoeveel mensen zijn nou in volledig ideale gezondheid en daarbij ook nog eens volledig ideale omstandigheden?

De vraag is waar je de grens trekt tussen "iets wat je werkleven beinvloedt" en "totaal niet kunnen werken". Tachtig procent van werkend Nederland zit daar ergens tussenin. Het lijkt me niet handig om 80% van werkend Nederland een 'ondersteunende'/'compenserende' uitkering te geven. Je zal ergens een grens moeten trekken.

Ben ik wel een klein beetje met je eens. Ik heb nu toevallig veel aan m'n hoofd en kan me op m'n werk niet concentreren, ik ben ongemotiveerd, heb overal pijn door de stress, slaap slecht, etc. en dan moet ik ook gewoon doorploeteren. Dan zegt er ook niemand dat ik wel 10 uur per week minder mag werken en dat ze het geld wel overmaken.

Mijn vriend komt uit Irak, zit enorm in de stress over z'n verblijfsvergunning en heeft door alle stress, procedures, rechtzaken etc. ongeveer anderhalf jaar heel weinig aan z'n studie gedaan. Je krijgt geen extra hulp omdat je in een asielprocedure zit, maar lekker makkelijk maakt het het niet.

Ik denk dat je inderdaad onderscheid moet gaan maken tussen mensen die wel kunnen werken, mensen die echt niet kunnen werken en dan een derde groep die iets mankeren waardoor ze echt minder uren kunnen werken/veel minder functies kunnen uitoefenen/een kleine kans hebben om aangenomen te worden.

Voor heaven7 vidn ik het mooi dat ze het geld krijgt om normaal haar opleiding te doen, maar ergens is het toch niet eerlijk tegenover mensen die bijvoorbeeld gewoon net wat minder intelligent zijn en daardoor zo veel tijd in hun opleiding moeten steken dat ze geen tijd overhouden om te werken. Die mensen zouden ook makkelijker hun opleiding kunnen doen als ze steun kregen, maar dat krijgen ze ook niet. Voor die mensen is het ook sneu, vind ik.

Vroeger als je adhd had was je gewoon druk en ging je de lts doen en daarna een arbeidsintensieve baan.
Net zoals borderline vroeger stond voor iemand die overgevoelig was en autisme iemand was die stil en opzich zelf was. Tegenwoordig benoemen we alles (grotendeels ) onnodig bij naam waardoor mensen zich naar hun ziektebeeld gaan gedragen en het als excuus gebruiken

quote:

Op donderdag 17 april 2008 19:52 schreef SeLang het volgende:
160.000 Wajong uitkeringen....
Dus 160.000 jongeren zijn gehandicapt?

Nee, 160.000 mensen zijn tijdens hun jeugd geheel of gedeeltelijk arbeidsongeschikt geworden of zijn zo geboren. Wajongers zijn niet alleen jongeren, ik ken een aantal wajongers die al ruim in de 40 zijn.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 20:39 schreef Aoristus het volgende:
Met de criteria niet nee. Ik denk dat er iets mis is met de maatschappij en daar zou ik graag onderzoek naar willen zien.
Wat had jij liever gezien?

Wereldvrede, overal welvaart, en gezonde, blije mensen

heaven, je leest niet.

quote:

Op zaterdag 19 april 2008 18:38 schreef thaleia het volgende:

[..]

Wereldvrede, overal welvaart, en gezonde, blije mensen

heaven, je leest niet.

Neuken?

Hey,

Ik herken dit probleem maar al te goed. Ik zelf heb pdd-nos, en ben ook nog eens moeilijk lerend persoon met een intelligentie Quote van 77

Ik zelf ben zoekende naar werk. Maar het is echt niet de makkelijkste weg want ik ben sowieso 100% afgekeurd dit heeft een redenen. Omdat ik heel snel gespannen, nerveus, neerslachtig en een erg angstig persoon ben. Nu doe ik werk in de kunst, op een dagactiviteiten centrum voor mensen met een verstandelijk beperking. Ik zelf heb allang willen besluiten dat dit werk iets te laag niveau voor mij is, en dat ik best wel wat meer power kan gebruiken. Maar omdat ik heel prikkelbaar ben, is het bijna onmogelijk zeggen ze ‘dat ik een normale baan kan krijgen ondanks ik altijd heel graag een betaalde baantje wil hebben.

Werk is voor mij zo moeilijk iets, ik weet niet bij god wat voor baan bij me past. Het liefst zou ik gewoon in de kunst willen blijven werken omdat ik dat heel prettig vind. En dat ik mijn ei kwijt kan, en het is heel bewust doe het zelfver werk zonder al die Verplichtingen er bij.

Ook zou ik er een opleiding voor moeten volgen om er door te komen. Ik wil het zo graag doen, heel graag zelfs, het liefst ben ik morgen volkomen gezond en heb ik nergens geen last maar van mijn spanningen. Meteen aan de slag willen om een opleiding te halen, en meteen zelf in de toekomst een heel groot atelier beginnen voor mensen met een verstandelijke handicap. Het lijkt mij zo leuk om zo iets te doen


Maar hellaas is dit echter onmogelijk om zo iets te beginnen, laat staan te runnen

Gelukkig woon ik zelfstandig begeleid, dus kan de begeleiding mij helpen om iets te vinden. Met ondersteuning van een job coatsch

[ Bericht 1% gewijzigd door Remexxy op 22-04-2008 22:31:36 ]

Ik vind ook dat Remexxy erg lange zinnen maakt en een vrij samenhangend verhaal verteld voor iemand met zo'n laag IQ. Is het echt nodig dat je begeleid woont?

Ik ken genoeg mensen die niet in staat zijn om een tekst zoals Remexxy te schrijven, maar verder wel gewoon functioneren in de maatschappij. Dus aan een gebrek aan IQ ligt het denk ik niet.

En of iemand in staat is een samenhangende tekst te schrijven zegt werkelijk heel veel over iemands intelligentie. Want kun je jezelf verwoorden, dan kun je ook gestructureerd denken. Ik denk dat de psych hem onderschat heeft. Of dat er teveel rekensommetjes in de test zaten.

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 23:12 schreef Toeps het volgende:

[..]

Daar zullen vast wel mensen over nagedacht hebben.

En als je intelligenter bent dan 77, maar toch zo laag scoort op de test, dan heb je op een bepaalde manier toch een score van 77. Als je op je werk alles wel weet, maar je slaat dingen toch verkeerd aan op de kassa oid, dan heeft men niet zo veel aan dat je het "wel weet", bijvoorbeeld.

Ja doei, als je een IQ van 77 hebt dan ben je een kwijlerd. Remexxy schrijft daar veel te goed voor. Ergo, die test(uitslag) deugt niet.

mensen met PDDs scoren gemiddeld nou eenmaal anders dan de "gewone" mensen omdat ze testen geheel anders interpeteren...

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 23:21 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

Ja doei, als je een IQ van 77 hebt dan ben je een kwijlerd. Remexxy schrijft daar veel te goed voor. Ergo, die test(uitslag) deugt niet.

Nou, zó laag dat je ervan gaat kwijlen is een IQ van 77 ook weer niet hoor! Er zijn hele landen met een IQ dat gemiddeld lager ligt!

Zambia 77
Congo (Brazz) 73
Uganda 73
Jamaica 72
Kenya 72
South Africa 72
Sudan 72
Tanzania 72
Ghana 71
Nigeria 67
Guinea 66
Zimbabwe 66
Congo (Zaire)65
Sierra Leone 64
Ethiopia 63
Equatorial Guinea 59

En in die landen werken de mensen dus ook zelfstandig. Terwijl meer dan de helft minder slim is dan jij!


--------------------------------------------------------------------------------

[ Bericht 32% gewijzigd door LXIV op 22-04-2008 23:30:50 ]

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 23:21 schreef Diederik_Duck het volgende:
Ja doei, als je een IQ van 77 hebt dan ben je een kwijlerd.

Of Bonnie StClaire

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 23:27 schreef Loedertje het volgende:

[..]

Die testen zijn toch aangepast voor mensen met PPD-NOS

dat haal ik niet uit die post iig... en het is natuurlijk een stressvolle test voor sommigen, prestatiedruk etc...

Het mooie van de test is, die vrouw wist volgens mij niet eens dat ik pdd-nos had, want ik heb het haar niet verteld. Uit schaamte denk ik. Maar toen die test eenmaal rond was heeft mijn moeder haar aan de telefoon gehad. En mijn ma had wel gezegd dat ik pdd-nos had

Uit de test bleek dat ik erg impulsief was. Daar geef ik ze 100% gelijk in

Tijdens deze test, heb ik me kapot lopen te ergeren aan de tijd, die zij op nam bij elke opdracht die ik moest maken. Ik voel me dan gehaast, maar achter de hand bleek gewoon dat het niet een tijd test was. Maar gewoon het aantal minuten te meten om te achterhalen hoe snel ik ben in beantwoorden van de opdrachten.

Misschien kan ik hoger scoren, als ik weet dat die tijd niet van belang is

Maar ik weet het niet hoor, er zijn volgens mij degelijk wel mensen met een IQ van 77 die een beetje slim kunnen zijn. Maar zoals eerder gezegd, dat weet ik niet

Wel ben ik op andere gebieden een beetje slim. Kunst, en creativiteit dat zijn mijn sterke kanten. En computers daar kan ik ook heel veel mee

Ik heb ooit een eigen website in el, kaar kunnen zetten. Maar hellaas ben ik van die server af

quote:

Op donderdag 17 april 2008 20:42 schreef JaZekerZ het volgende:
Mijn mening: een werkleven zal wel degelijk beïnvloed worden..desalniettemin denk ik dat het beter is uit te gaan van wat men wel kan ipv niet kan.

Hier ben ik het 100% mee eens, maar toch even een kleine nuance. Men vergeet soms weleens dat je tot je 65e moet werken. Iemand met een <vul hier stoornis/ziekte in> kan vaak wel voor (relatief) korte tijd fulltime werken (uitzonderingen daargelaten). Als zo iemand 40 jaar lang fulltime zou moeten werken, komt dat ineens in een ander daglicht te staan natuurlijk.

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 23:24 schreef LXIV het volgende:

[..]

Nou, zó laag dat je ervan gaat kwijlen is een IQ van 77 ook weer niet hoor! Er zijn hele landen met een IQ dat gemiddeld lager ligt!

Zambia 77
Congo (Brazz) 73
Uganda 73
Jamaica 72
Kenya 72
South Africa 72
Sudan 72
Tanzania 72
Ghana 71
Nigeria 67
Guinea 66
Zimbabwe 66
Congo (Zaire)65
Sierra Leone 64
Ethiopia 63
Equatorial Guinea 59

En in die landen werken de mensen dus ook zelfstandig. Terwijl meer dan de helft minder slim is dan jij!


--------------------------------------------------------------------------------

Hoe kom je aan die cijfers en met welke test is dat gemeten?

Die cijfers zijn van wikipedia. Hoe ze gemeten zijn weet ik niet.

Weet je wat de pest is.


Veel mensen zeggen dat wajonger’s verwend zijn en geen zin hebben. Maar in mijn inzien is dat zeker niet altijd waar

Zoek maar eens een fatsoenlijk baantje wat bij je past. Als je 100% bent afgekeurd vanwege psychische aandoeningen etc, etc,

Ik zelf ben zoals eerder gezegd zoekende naar een normale, leuke baan. Maar ik kan daar steun mee delen samen met de begeleiding. Wat bleek heeft een van de begeleiders alsnog een debielen plaats gevonden voor laag functionerende mensen. Ik vond dat echt geen goed idee en ik heb op zijn minst op een normale manier daar over gepraat dat ik hoger op wil komen, meer prikkeling nodig heb, en dat ik gewoon eerst een opleiding wil gaan volgen als dat een mogelijkheid is. Wat bleek ze heeft uiteraard met MEE in contact gekomen, Maar MEE zal MEE niet zijn, als je met een warme hand als het om werk gaat naar een dagactiviteiten centrum word toe gewezen. Want normale baantjes kennen ze niet.

Dus ik vond het absoluut geen goed idee, en wil hoog of laag er echt niet mee op in gaan. Ook is dat het laatste beetje hoop, als er niks mogelijk is. Dan ga ik maar niet werken, Ik ben gewoon veel’ste goed om tussen dat soort mensen te werken, en dat werk is ook nog eens te laag niveau

Maar wat me gewoon opvalt, is, ben je niet gezond en heb je een aandoeningen wat dan ook. Dan val je gewoon buiten de boot, en dan vind ik zo’n uitkering hellemaal zo slecht nog niet.

Daarom heb ik ook die 100% afkeuring. Ik kan volgens de wet gewoon niet werken, en dat is maar aan de ene kant goed ook. Want dan moest ik me maar zien te redden 'met mijn Pauper laag niveau. Omdat die stel mafketels in de maatschappij minimaal HAVO of MBO van je willen eisen om gewoon fatsoenlijk aan de slag te kunnen komen. Schoffelen, zie echt ik liever ook niet zitten en werken in een fabriek waar je inpak werk moet uitvoeren. Geen denken aan
Ik wil gewoon een baantje wat bij me past, Of in de Techniek, ICT(computers), Of ik wil zelf een eigen atelier beginnen.

Maar het lullige is, die rare begeleiding wil me aan het werk zitten. En loop ik een keer gewoon eisen te trekken. Willen ze me als nog naar zo’n idiote instelling sturen
Ze kunnen toch op zijn minst verder kijken. Of ik alsnog een opleiding kan volgen
Het is het laatste wat ik nu wil. Geen opleiding, dan wil ik geen baan, wil die opleiding niet dan nog geen werk. Lopen ze te zaniken, dan is het hun probleem. Als ik geen werk kan vinden, dan houd het simpel gewoon op


Ik vind dan ook de wajong een prima alternatief voor mensen die echt niet kunnen. Maar dan moeten mensen die een normale baan hebben niet gaan zeiken, dat ze belasting moeten betalen, immer verdienen zij genoeg geld. Dus dat vind ik een zwak excuus om te zeggen ik betaal die uitkering. Laat de maatschappij maar eerst eens vriendelijker en opener wezen en de deuren gewoon toegankelijker maken voor mensen die een stoornis of iets dergelijk hebben. Om toch nog normaal aan de slag te kunnen

quote:

Op donderdag 24 april 2008 18:21 schreef Remexxy het volgende:
Omdat die stel mafketels in de maatschappij minimaal HAVO of MBO van je willen eisen om gewoon fatsoenlijk aan de slag te kunnen komen. Schoffelen, zie echt ik liever ook niet zitten en werken in een fabriek waar je inpak werk moet uitvoeren. Geen denken aan
Ik wil gewoon een baantje wat bij me past, Of in de Techniek, ICT(computers), Of ik wil zelf een eigen atelier beginnen.

Daar ligt het probleem. Je voelt je te goed voor laaggeschoold werk.

Waar een wil is, is een weg. En die wil lijkt bij jou te ontbreken. Sorry, maar in mijn ogen ben je dan gewoon een steuntrekker.

Ik wil ook wel CEO van Microsoft zijn, helaas heb ik daar noch de papieren noch de ervaring voor. Kwestie van genoegen nemen met minder.

quote:

Op donderdag 24 april 2008 18:49 schreef 16meter het volgende:

[..]

Daar ligt het probleem. Je voelt je te goed voor laaggeschoold werk.

Waar een wil is, is een weg. En die wil lijkt bij jou te ontbreken. Sorry, maar in mijn ogen ben je dan gewoon een steuntrekker.

Ik wil ook wel CEO van Microsoft zijn, helaas heb ik daar noch de papieren noch de ervaring voor. Kwestie van genoegen nemen met minder.

Maar als het werk wat ze voor je hebben niveau sociale werkplaats is, terwijl je veel beter kunt? Dat hou je niet vol, en dat moet je ook niet willen...

quote:

Op donderdag 24 april 2008 18:49 schreef 16meter het volgende:

[..]

Daar ligt het probleem. Je voelt je te goed voor laaggeschoold werk.

Waar een wil is, is een weg. En die wil lijkt bij jou te ontbreken. Sorry, maar in mijn ogen ben je dan gewoon een steuntrekker.

Ik wil ook wel CEO van Microsoft zijn, helaas heb ik daar noch de papieren noch de ervaring voor. Kwestie van genoegen nemen met minder.

Heb je er ooit bij stilgestaan dat wellicht niet iedereen dezelfde kansen en/of mogelijkheden hebben gehad door hun ziekte/stoornis? Nee? Dat dacht ik al.

Pfff... ik heb bij een bedrijf gewerkt waar het niveau niet veel hoger was en ik ben er ook doorheen gekomen. Ik schat mezelf zeker op MBO-niveau in, maar heb nooit een diploma op dat niveau behaald.

Je papieren halen of handjes uit de mouwen. Zo simpel is het. Stapje voor stapje het laddertje beklimmen en elke dag willen laten zien wat je waard bent.

Kan me niet voorstellen dat je per se tussen een stel kwijlende mongooltjes ballpennetjes in elkaar moet draaien. Er is vast meer mogelijk als je je daar een kleint beetje voor inspant. Hij legt de lat duidelijk veel te hoog.

quote:

Op donderdag 24 april 2008 18:55 schreef dawg het volgende:
Heb je er ooit bij stilgestaan dat wellicht niet iedereen dezelfde kansen en/of mogelijkheden hebben gehad door hun ziekte/stoornis? Nee? Dat dacht ik al.

Dat is wel zo maar dat wil ik toch ook nuanceren: ik zie elk jaar nieuwe lichtingen leerilngen eindexamen doen op VWO, Havo en VMBO-niveau en daartussen zitten er altijd met stoornissen (autisme en ADHD vooral, maar ook depressiviteit, borderline), met chronische ziektes, met lichamelijke handicaps, met verschrikkelijke thuissituaties, traumatische gebeurtenissen.....

Geen twee mensen hebben dezelfde kansen gehad. Je zult het moeten doen met de kaarten die je krijgt. Dat er voor mensen met een rampzalige set kaarten ondersteuning is is hartstikke mooi, maar het is wel ondersteuning en niet een totaal overnemen van de verantwoordelijkheid om er zelf iets van te maken.

Sowieso wordt er soms gedaan alsof zaken als PDD-NOS, autisme of AD(H)D automatisch naar een wajonguitkering leiden, hetgeen natuurlijk onzin is. Je kunt kinderen met deze aandoeningen gewoon opvoeden in de wetenschap dat het heel normaal is om met werken je geld te verdienen.
Voor een enkeling zal dat niet gaan lukken, maar het is zeker niet zo dat je met dergelijke handicaps maar thuis moet gaan zitten.

quote:

Op donderdag 24 april 2008 19:19 schreef thaleia het volgende:

[..]

Dat is wel zo maar dat wil ik toch ook nuanceren: ik zie elk jaar nieuwe lichtingen leerilngen eindexamen doen op VWO, Havo en VMBO-niveau en daartussen zitten er altijd met stoornissen (autisme en ADHD vooral, maar ook depressiviteit, borderline), met chronische ziektes, met lichamelijke handicaps, met verschrikkelijke thuissituaties, traumatische gebeurtenissen.....

Geen twee mensen hebben dezelfde kansen gehad. Je zult het moeten doen met de kaarten die je krijgt. Dat er voor mensen met een rampzalige set kaarten ondersteuning is is hartstikke mooi, maar het is wel ondersteuning en niet een totaal overnemen van de verantwoordelijkheid om er zelf iets van te maken.

Voorspelbare reactie, die ik al 1000x gehoord heb. Helaas ben je niet alleen afhankelijk van je eigen wil en motivatie, maar ook van anderen, werkgevers, de maatschappij, etc. Als lerares weet je zelf ook wel hoe belangrijk een papiertje tegenwoordig is.

Rotte appels heb je altijd, en die worden altijd als voorbeeld aangedragen.

quote:

Op donderdag 24 april 2008 19:24 schreef dawg het volgende:
Voorspelbare reactie, die ik al 1000x gehoord heb. Helaas ben je niet alleen afhankelijk van je eigen wil en motivatie, maar ook van anderen, werkgevers, de maatschappij, etc. Als lerares weet je zelf ook wel hoe belangrijk een papiertje tegenwoordig is.

Dus ga je dat papiertje halen.

quote:

Op donderdag 24 april 2008 19:30 schreef thaleia het volgende:

[..]

Dus ga je dat papiertje halen.

Ja, ik had een heel verhaal getypt met mezelf als voorbeeld, om eens te illustreren dat het niet zo simpel is als hier gesteld wordt. Maar, het feit dat je 'dus' gebruikt, zegt me namelijk al meer dan genoeg. Niet alles is even vanzelfsprekend, thaleia.

quote:

Op donderdag 24 april 2008 18:21 schreef Remexxy het volgende:
Weet je wat de pest is.


Veel mensen zeggen dat wajonger’s verwend zijn en geen zin hebben. Maar in mijn inzien is dat zeker niet altijd waar

Zoek maar eens een fatsoenlijk baantje wat bij je past. Als je 100% bent afgekeurd vanwege psychische aandoeningen etc, etc,

Ik zelf ben zoals eerder gezegd zoekende naar een normale, leuke baan. Maar ik kan daar steun mee delen samen met de begeleiding. Wat bleek heeft een van de begeleiders alsnog een debielen plaats gevonden voor laag functionerende mensen. Ik vond dat echt geen goed idee en ik heb op zijn minst op een normale manier daar over gepraat dat ik hoger op wil komen, meer prikkeling nodig heb, en dat ik gewoon eerst een opleiding wil gaan volgen als dat een mogelijkheid is. Wat bleek ze heeft uiteraard met MEE in contact gekomen, Maar MEE zal MEE niet zijn, als je met een warme hand als het om werk gaat naar een dagactiviteiten centrum word toe gewezen. Want normale baantjes kennen ze niet.

Dus ik vond het absoluut geen goed idee, en wil hoog of laag er echt niet mee op in gaan. Ook is dat het laatste beetje hoop, als er niks mogelijk is. Dan ga ik maar niet werken, Ik ben gewoon veel’ste goed om tussen dat soort mensen te werken, en dat werk is ook nog eens te laag niveau

Maar wat me gewoon opvalt, is, ben je niet gezond en heb je een aandoeningen wat dan ook. Dan val je gewoon buiten de boot, en dan vind ik zo’n uitkering hellemaal zo slecht nog niet.

Daarom heb ik ook die 100% afkeuring. Ik kan volgens de wet gewoon niet werken, en dat is maar aan de ene kant goed ook. Want dan moest ik me maar zien te redden 'met mijn Pauper laag niveau. Omdat die stel mafketels in de maatschappij minimaal HAVO of MBO van je willen eisen om gewoon fatsoenlijk aan de slag te kunnen komen. Schoffelen, zie echt ik liever ook niet zitten en werken in een fabriek waar je inpak werk moet uitvoeren. Geen denken aan
Ik wil gewoon een baantje wat bij me past, Of in de Techniek, ICT(computers), Of ik wil zelf een eigen atelier beginnen.

Maar het lullige is, die rare begeleiding wil me aan het werk zitten. En loop ik een keer gewoon eisen te trekken. Willen ze me als nog naar zo’n idiote instelling sturen
Ze kunnen toch op zijn minst verder kijken. Of ik alsnog een opleiding kan volgen
Het is het laatste wat ik nu wil. Geen opleiding, dan wil ik geen baan, wil die opleiding niet dan nog geen werk. Lopen ze te zaniken, dan is het hun probleem. Als ik geen werk kan vinden, dan houd het simpel gewoon op


Ik vind dan ook de wajong een prima alternatief voor mensen die echt niet kunnen. Maar dan moeten mensen die een normale baan hebben niet gaan zeiken, dat ze belasting moeten betalen, immer verdienen zij genoeg geld. Dus dat vind ik een zwak excuus om te zeggen ik betaal die uitkering. Laat de maatschappij maar eerst eens vriendelijker en opener wezen en de deuren gewoon toegankelijker maken voor mensen die een stoornis of iets dergelijk hebben. Om toch nog normaal aan de slag te kunnen

MEE is dan ook voor verstandelijk gehandicapten en chronisch zieken. Echt, laat opnieuw een intelligentietest doen, want volgens mij klopt er geen bal van bij jou.
Een opleiding kun je toch sowieso wel doen? MBO op niveau 1 instromen, hoef je geen diploma voor te hebben

[ Bericht 0% gewijzigd door Xennia op 24-04-2008 22:32:08 ]

De lat leg ik niet al te hoog. Ik weet wel, welk werk ik wel of niet kan doen.

Maar het liefst wil ik gewoon iets met de kunst willen doen. Dat is ook de weg die ik kan. Want ik ben zelf kunstenaar en heb dergelijk ook exposities gehad. Maar werk daar in vinden is zo onvoorstelbaar moeilijk, volgens mij bestaat er geen werk in de kunst waar je Gezamenlijk met andere mensen bent. En is kunst gewoon een Individueel iets, dus gewoon iets wat de persoon zelf moet oprichten. Nu werk ik 'Ja tussen mongooltjes die een zeer laag niveau hebben, ik wil echt niet bod doen, maar tussen dat soort mensen werken word ik alsmaar depressiever van. Wat mij betreft ook 'kan ik daar geen werk in vinden, dan zou ik ook wel cursussen willen volgen in de kunst. Als ik maar overdag wat te doen heb. Want als het winter komt, dan beland ik snel in een winter dip. En komen de muren erg snel en hard op me af. Ik ben nu blij dat de winter achter de rug is. Maar ik wil wel iets kunnen regelen zodat ik met de winter iets te onderhanden heb. Een opleiding in de kunst is ook weer zo iets, je gaat naar school, je leert iets. En dan?. Dan moet je daarin werk gaan zoeken. Zoals gezegd kunst is iets wat erg op zich zelf gericht is dus echt werk daar in vinden is bijna onmogelijk. Tenzij ik alsnog thuis wil werken. Dan kan dat makkelijk

Werk, tja. Werk wat moet ik daar momenteel mee. Dan ben ik maar gemakzuchtig dan behoud ik maar mijn wajong want echte werk zoeken kan ik niet. En ik stond al in de papieren dat ik door omstandigheden echt niet geestelijk te handshaven ben bij een reguleer bedrijf

Remexxy, dan google je toch even op schildercursussen of workshops? Daadwerkelijk je brood kunnen verdienen met kunst is voor weinigen weg gelegd, maar een hobby is natuurlijk altijd goed

quote:

Op donderdag 24 april 2008 22:40 schreef Xennia het volgende:
Remexxy, dan google je toch even op schildercursussen of workshops? Daadwerkelijk je brood kunnen verdienen met kunst is voor weinigen weg gelegd, maar een hobby is natuurlijk altijd goed

Je hebt regelingen voor kunstenaars. Geen vetpot, maar je kunt er wel van leven.

quote:

Op woensdag 23 april 2008 18:37 schreef dawg het volgende:

[..]

Hier ben ik het 100% mee eens, maar toch even een kleine nuance. Men vergeet soms weleens dat je tot je 65e moet werken. Iemand met een <vul hier stoornis/ziekte in> kan vaak wel voor (relatief) korte tijd fulltime werken (uitzonderingen daargelaten). Als zo iemand 40 jaar lang fulltime zou moeten werken, komt dat ineens in een ander daglicht te staan natuurlijk.

Daarom: wat kan men wel? Ga niet denken: ik kan niet 40 jaar lang fulltime werken, maar slechts 20. Denk: als ik 20 jaar fulltime kan werken, kan ik het 40 parttime

Het is natuurlijk kort door de bocht, maar je legt zelf het accent op 'niet kunnen'.

Wajongers jongeren zijn de slimmerds van de jongeren!
Echt waar! Heel clever zijn ze!
Slimmer dan de rest van jullie
Hahahahahhahaahahhahahaha

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 25 april 2008 00:17 schreef zhe-devilll het volgende:
Wajongers jongeren zijn de slimmerds van de jongeren!
Echt waar! Heel clever zijn ze!
Slimmer dan de rest van jullie
Hahahahahhahaahahhahahaha

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

zo werkt het dus!

quote:

Op vrijdag 25 april 2008 00:18 schreef JaZekerZ het volgende:

[..]

zo werkt het dus!

Jazekerzzzz

quote:

Op vrijdag 25 april 2008 00:21 schreef zhe-devilll het volgende:

[..]

Jazekerzzzz

Misschien is WaJong-coach iets voor jou

quote:

Op vrijdag 25 april 2008 00:28 schreef JaZekerZ het volgende:

[..]

Misschien is WaJong-coach iets voor jou

Ik zeg alleen maar dat het slimme jongeren zijn!

quote:

Op vrijdag 25 april 2008 00:17 schreef zhe-devilll het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

doe voortaan maar gewoon wel laten

quote:

Op vrijdag 25 april 2008 00:40 schreef zhe-devilll het volgende:

[..]

Ik zeg alleen maar dat het slimme jongeren zijn!

ja, und?

quote:

Op vrijdag 25 april 2008 00:46 schreef JaZekerZ het volgende:

[..]

ja, und?

Weet je diegenen die een wajong uitkering krijgen
stappen opzij voor anderen die daardoor wel die baan krijgen die zij anders hadden ingevuld
dus och..
als zij kunnen leven van zo weinig, laat ze.
Een ander is hierdoor gelukkiger dankzij de plaats die zij opzij stapten door shit en ellende...
en ook al is het bullshit wat ze vertellen en is er niet echt iets aan de hand, stel dat!
Dan nog...
let them be!
i don't care what people do

quote:

Op vrijdag 25 april 2008 00:48 schreef zhe-devilll het volgende:

[..]

Weet je diegenen die een wajong uitkering krijgen
stappen opzij voor anderen die daardoor wel die baan krijgen die zij anders hadden ingevuld
dus och..
als zij kunnen leven van zo weinig, laat ze.
Een ander is hierdoor gelukkiger dankzij de plaats die zij opzij stapten door shit en ellende...
en ook al is het bullshit wat ze vertellen en is er niet echt iets aan de hand, stel dat!
Dan nog...
let them be!
i don't care what people do

Ik zeg toch niet dat ik ze niet laat? Ik zou het jammer vinden als een persoon bij de pakken neer gaat zitten, alleen maar omdat 'deskundigen' komen vertellen dat je iets niet kunt en omdat je toevallig in een verzonnen kader komt te zitten als 'wajong'

Dat is zonde. Uiteindelijk maakt mij het ook niet uit, maar als ik met een paar zinnen iemand kan overtuigen of wilskracht kan geven, waarom zou ik dat dan laten?

Gelukkig heb ik een ander soort regeling. Ik hoef geen huur, water, elektriciteit, zelf te beltalen. En ja vreten hoef ik zelf ook echter niet te betalen, want ik krijg van de stichting per week 35 euro aan voeding,s geld

Want ik woon begeleid zelfstandig. Dus ik hoef alleen maar per maand een bij dragen' te betalen van 136 Euro in de maand. Verder komt er nog ziektekosten etc, etc, er bij. En nog wat andere dingetjes zoals internet en telefoon, de wehkamp en nog iets maar dat weet ik zo niet.

Dus houd ik tja of dat veel is weet ik niet, 450 euro over om zelf leuke dingen mee te doen

450 euro per maand is inderdaad heel veel om over te hebben om leuke dingen mee te doen, Remexxy.

En ik geloof dat sommige mensen zich ook vergissen in de hoogte van de Wajong. Inmiddels is het echt geen vetpot, maar de Wajongers die ik ken zijn allebei inmiddels al over de 40 jaar en die krijgen echt een hoog bedrag per maand. De 'oude' wajong-uitkering was behoorlijk hoog.

quote:

Op zaterdag 26 april 2008 11:49 schreef heaven7 het volgende:
Moet je ook zeker niet doen! Je zou alleen wel erg veel invloed hebben als je een theorie en psychiatrisch onderzoek en alles wat erbij hoort onderuit kunt schoffelen met enkele zinnen

nee snap ik

maar om de posts van zhe-devill moet niet altijd even serieus gedaan te worden, schijnt

Even een paar dingen.
1: sommige mensen lijken te denken dat er op dit moment al 500.000 WAJONG'ers zijn. Dit klopt niet, het zijn er 160.000, het gaat volgens mij nog heel lang duren voor het er 500.000 zijn.
2: Niet alleen jonge mensen hebben een WAJONG, je kunt een WAJONG-uitkering krijgen tot je 65ste. Dit betekent dat veel mensen i.p.v. een WAO-uitkering, een WAJONG-uitkering krijgen.
3: Een WAJONG-uitkering is niet meer dan 75% van het minimumloon, het is echt geen vetpot.
4: Als je naast je WAJONG-uitkering (wit) wilt werken, pakt dit financieel gezien altijd in je voordeel uit, zo dom zijn die politici nou ook weer niet!

quote:

Op vrijdag 2 mei 2008 16:15 schreef _stilte het volgende:
4: Als je naast je WAJONG-uitkering (wit) wilt werken, pakt dit financieel gezien altijd in je voordeel uit, zo dom zijn die politici nou ook weer niet!

Maar als je naast je WAJONG wilt en kunt werken, waarom krijg je dan een volledige WAJONG?

quote:

Op vrijdag 2 mei 2008 19:51 schreef Xennia het volgende:

[..]

Maar als je naast je WAJONG wilt en kunt werken, waarom krijg je dan een volledige WAJONG?

Dan heet het 'reintegratie'

quote:

Op vrijdag 2 mei 2008 20:02 schreef Aoristus het volgende:

[..]

Dan heet het 'reintegratie'

maar het hele concept van WAJONG is toch dat mensen dusdanig gehandicapt zijn dat al op vroege leeftijd kan worden vastgesteld dat zij nooit aan het arbeidsproces kunnen deelnemen (bij volledige arbeidsongeschiktheid)?

quote:

Op vrijdag 2 mei 2008 20:23 schreef Xennia het volgende:

[..]

maar het hele concept van WAJONG is toch dat mensen dusdanig gehandicapt zijn dat al op vroege leeftijd kan worden vastgesteld dat zij nooit aan het arbeidsproces kunnen deelnemen (bij volledige arbeidsongeschiktheid)?

Heb je daar niets over meegekregen in je opleiding?
Tegenwoordig gaat men er niet meer van uit wat de client niet kan, maar wordt er gekeken naar de benutbare mogelijkheden. Daarom zal het steeds minder voorkomen dat mensen volledig worden afgekeurd voor een lange periode. Wat dat aangaat is het niet eens zo'n verschillende regeling als met de bijstand.
Er staat me iets van bij dat clienten van voor 1992 een vrijstelling hebben en dus niet meer opgeroepen om gekeurd te hoeven worden. Iedereen die daarna is gekeurd, wordt minimaal eens in de 5 jaar opgeroepen voor een gesprek met een arbeidsdeskundige en/of een verzekeringsarts

quote:

Op vrijdag 2 mei 2008 21:05 schreef Aoristus het volgende:
Heb je daar niets over meegekregen in je opleiding?

Nee, helemaal niets anders zou ik het niet vragen. Ik ben vooral opgeleid tot academicus, verder wist ik bijna niets toen ik afstudeerde

quote:

Op vrijdag 2 mei 2008 21:21 schreef Xennia het volgende:

[..]

Nee, helemaal niets anders zou ik het niet vragen. Ik ben vooral opgeleid tot academicus, verder wist ik bijna niets toen ik afstudeerde

Dat ligt volgens mij vooral aan de opleiding in kwestie.