'Straks half miljoen Wajonguitkeringen'

Een WaJong uitkering neem je niet voor de lol.

Ik ben autistisch en zal waarschijnlijk toch 4/5 dagen lego moeten plukken, om mijn uitkering maar te krijgen. Ik zal niet hoger komen dan leven in een begeleid driekamerapartementje (IN TOTAAL, niet slaapkamers) ik ben geboren als stuiver in een wereld van kwartjes, en ik wil aleen maar een dubbeltje zijn. Een bevredigende baan die voldoende verdiend om geheel zelfstandig te kunnen wonen.

Maar door die klote-handicap zal ik vastzitten in dit leven, en ik ben net 18 geworden.

En nu nog zeggen dat WaJongers uitkeringsstrekkers zijn

-edit-
Wrong topic

[ Bericht 50% gewijzigd door ElizabethR op 17-04-2008 15:06:07 ]

quote:

Op donderdag 17 april 2008 14:24 schreef Annique het volgende:
Een WaJong uitkering neem je niet voor de lol.

Ik ben autistisch en zal waarschijnlijk toch 4/5 dagen lego moeten plukken, om mijn uitkering maar te krijgen. Ik zal niet hoger komen dan leven in een begeleid driekamerapartementje (IN TOTAAL, niet slaapkamers) ik ben geboren als stuiver in een wereld van kwartjes, en ik wil aleen maar een dubbeltje zijn. Een bevredigende baan die voldoende verdiend om geheel zelfstandig te kunnen wonen.

Maar door die klote-handicap zal ik vastzitten in dit leven, en ik ben net 18 geworden.

En nu nog zeggen dat WaJongers uitkeringsstrekkers zijn

Ergens denk ik hier: waar een wil is....

maar ik heb dan ook geen verstand van autisme

Ik ook niet, maar ik ken wel 1 jongen wiens ouders er toen hij klein was door de 'deskundigen' voorzichtig op zijn voorbereid dat hij (in hun letterlijke woorden) nooit verder zou komen dan "deksels op potjes schroeven op de sociale werkplaats".

Hij was wel slim, maar TE autistisch, zo meenden zij. Na een fantastische begeleiding en training op het speciaal onderwijs echter, en prima begeleiding op een gewone middelbare school, is hij nu zover dat hij eindexamen VWO gaat doen, en er bestaan weinig zorgen dat hij als hij straks gaat studeren geen aansluiting zal vinden (hij gaat dan ook wel een ultra-beta studie doen tussen de nerds )

Laat je niet zomaar wegzetten als kansloos slachtoffer Annique.

quote:

Op donderdag 17 april 2008 14:24 schreef Annique het volgende:
Een WaJong uitkering neem je niet voor de lol.

Ik ben autistisch en zal waarschijnlijk toch 4/5 dagen lego moeten plukken, om mijn uitkering maar te krijgen. Ik zal niet hoger komen dan leven in een begeleid driekamerapartementje (IN TOTAAL, niet slaapkamers) ik ben geboren als stuiver in een wereld van kwartjes, en ik wil aleen maar een dubbeltje zijn. Een bevredigende baan die voldoende verdiend om geheel zelfstandig te kunnen wonen.

Maar door die klote-handicap zal ik vastzitten in dit leven, en ik ben net 18 geworden.

En nu nog zeggen dat WaJongers uitkeringsstrekkers zijn

Dus als jij niet in Nederland geboren was, met zijn uitgebreide welvaartsstaat en alle begrip voor allerlei soorten handicaps, was je dus gewoon dood gegaan van de honger? Of zou je je er dan misschien tóch toe hebben kunnen zetten om op een fietstaxi of wat dan ook te gaan zitten om je eten te verdienen?

Ik denk dat veel van die WaJongers, die uitstekend in staat zijn hier de hele dag in keurig Nederlands te reageren, een weekje honger zouden moeten lijden. En dan kijken hoe hard ze werken kunnen voor een boterham. Ik denk dat het wel zou lukken. In Afrika sterven toch ook geen mensen aan de gevolgen van borderline?

Misschien zou het eens tijd worden dat Donner zich druk ging maken waarom 1 op de 15 jongeren een aanvraag doet voor de wajong in plaats van de bal naar de jonggehandicapten te spelen.

quote:

Op donderdag 17 april 2008 18:57 schreef Toeps het volgende:

[..]

Ze heeft geen borderline, ze heeft autisme. En in Afrika was ze misschien al lang het bos ingestuurd, of anders in een of ander keldertje afgebeuld. Damn, lompe hork.

Nee hoor, in Afrika had ze gewoon met een kind in een doek gewikkeld op het veld maniok staan rooien. Geloof me, het is allemaal welvaartsproblematiek.

quote:

Op donderdag 17 april 2008 19:05 schreef heaven7 het volgende:

[..]

Bekend met de piramide van Maslow?

Uiteraard. En het blijkt dat dit soort "ziektes" zich enkel manifesteren in landen waar genoeg te eten is, sociale zekerheid en de meerderheid zich verveelt.

Zelfontplooi\ing.

quote:

Op donderdag 17 april 2008 19:11 schreef LXIV het volgende:

[..]

Uiteraard. En het blijkt dat dit soort "ziektes" zich enkel manifesteren in landen waar genoeg te eten is, sociale zekerheid en de meerderheid zich verveelt.

En wat is je bron hiervoor? Nu weet ik het van autisme niet, maar het wordt van eetstoornissen bijvoorbeeld ook vaak gezegd en daarvan weet ik dat het niet waar is. Ik kan me zo voorstellen dat autisme en dergelijke ook gewoon voorkomen in derde wereldlanden, alleen dat ze onopgemerkt blijven of ten minste ongediagnosticeerd, of dat mensen daar dus gewoon dood gaan op jongere leeftijd.

quote:

Op donderdag 17 april 2008 19:11 schreef LXIV het volgende:

[..]

Uiteraard. En het blijkt dat dit soort "ziektes" zich enkel manifesteren in landen waar genoeg te eten is, sociale zekerheid en de meerderheid zich verveelt.

kom eens met een goede bron, dat verhelderd de discussie namelijk

quote:

Op donderdag 17 april 2008 19:36 schreef Re het volgende:

[..]

kom eens met een goede bron, dat verhelderd de discussie namelijk

quote:

Behoeftepiramide van Maslow
Het komt er op neer dat elk mens een bepaalde behoeftenopbouw, de zogenaamde Piramide van Maslow, doorloopt; je voldoet eerst aan je basisbehoeften, voordat je aan meer luxe, minder noodzakelijk behoeften kunt voldoen. Pas indien je aan alle ontberingsbehoeften voldaan hebt kan je aan zelfactualisatie gaan doen en ben je psychisch gezond.

De basis behoefte bestaan uit:

Primaire biologische behoeften ook wel fysiek behoefte (eten, drinken, kleding, onderdak)
Bestaanszekerheid (behoefte aan veiligheid)
Sociale behoefte (er bij horen)
Erkenning (zelf-imago, reputatie, eigendunk)
Zelfontwikkeling ook wel Self-actualization (zelfverwerkelijking, doen wat je roeping is)

Dit wordt ook wel de Behoeftenhiërachie van Maslow genoemd.

quote:

Op donderdag 17 april 2008 19:39 schreef LXIV het volgende:

[..]


[..]

dat is geen bron voor je statement over het niet bestaan van ziektes in niet westerse landen...

160.000 Wajong uitkeringen....
Dus 160.000 jongeren zijn gehandicapt?


Het is hoog tijd dat al die linkse regelingen op de schop gaan.
De uitkeringen voor mensen die echt niet kunnen werken mogen dan wat mij betreft omhoog.
Ik gok dat dat er hooguit een paar duizend zijn.

quote:

Op donderdag 17 april 2008 20:00 schreef Toeps het volgende:

[..]

Ja, fijn, maar dit verklaart enkel waarom je niets hóórt over die ziektes in Afrika, omdat ze eerst de honger hebben waar ze zich druk over moeten maken. Dat zegt nog niet dat de ziektes niet bestaan. Wees blij dat mensen met autisme in Nederland gewoon wél een menswaardig bestaan hebben, in plaats van dat ze op straat geschopt worden oid.

Hij wil aangeven dat een dergelijke ziekte het functioneren niet tot in den treure beïnvloedt, ondanks wat therapeutisch NL soms de patienten wil doen laten geloven.

Het punt 'ziek zijn' wordt niet ter discussie gesteld.. wel wat men nog kan doen ondanks de ziekte

Schijnt dat ik als hartpatient hem ook krijg, maar vind het zelf een beetje onzin. Al is werk vinden als hartpatient ook erg lastig

quote:

Op donderdag 17 april 2008 20:37 schreef heaven7 het volgende:

[..]

Hoe weet jij dat een dergelijke stoornis (het is geen ziekte, zucht) niet een werkleven sterk beïnvloed? Mensen hebben altijd zo;n grote mond als ze het niet snappen. Hoe kun jij dit nou voor een ander bepalen?
En ja tuurlijk kan iemand met autisme gewoon 40 uur per week werken. Kans is echter bijzonder groot dat er een gignatische burn out oid na snelle tijd volgt omdat het psychisch te slopend is.

ik weet heel niks

ik probeer alleen maar duidelijk te maken wat LXIV volgens mijn interpretatie bedoelde

Overigens.. als je al eieren legt onder de terminologie 'ziekte' vs 'stoornis' bemoeilijk je de discussie onnodig.

Nu ik toch verwikkelt raak, kaats ik je vraag graag terug.. Hoe weet jij dat iemand met autisme, die 40 u p/w zou werken, een grote kans heeft op burn-out?
Ik ben er van overtuigd erg goed te snappen wat het is om een psychische aandoening te hebben, dat kun jij weer niet voor mij bepalen enkel op datgene wat ik zeg.

Mijn mening: een werkleven zal wel degelijk beïnvloed worden..desalniettemin denk ik dat het beter is uit te gaan van wat men wel kan ipv niet kan.

quote:

Op donderdag 17 april 2008 21:00 schreef heaven7 het volgende:
Ja dat laatste is absoluut waar.

Hoe weet ik dat? Ik ga uit van mijn eigen situatie en dat is een lichte vorm van autisme en ik heb er al zoveel last van. Ik volg momenteel fulltime een opleiding en ik loop gewoon stuk. Ik ben in juni klaar dus moet even doorbijten maar mijn persoonlijke ervaring is gewoon dat ik dit niet trek. En nogmaals, waarom dan precies en hoe het werkt niet op het forum

Je (te prijzen) doorzettingsvermogen geeft aan dat iemand met autisme meer kan dan schroefjes in bakjes leggen. Stuklopen op een fulltime opleiding is iets waar je geen autisme voor hoeft te hebben... maar wellicht is men in dat geval gevoeliger inderdaad..

quote:

Op donderdag 17 april 2008 20:37 schreef heaven7 het volgende:
Hoe weet jij dat een dergelijke stoornis (het is geen ziekte, zucht) niet een werkleven sterk beïnvloed?

Dat geldt natuurlijk voor heel veel andere dingen ook, geen stoornissen, maar leefomstandigheden, bijvoorbeeld, of karaktertrekken, of familie-omstandigheden. Dingen waar mensen ook lang niet altijd wat aan kunnen doen.

Talloze mensen functioneren in een baan en hebben daar meer moeite mee dan een ander omdat er iets is dat hun werkleven 'sterk beinvloedt'. Sterker nog, het lijkt me vrij normaal. Hoeveel mensen zijn nou in volledig ideale gezondheid en daarbij ook nog eens volledig ideale omstandigheden?

De vraag is waar je de grens trekt tussen "iets wat je werkleven beinvloedt" en "totaal niet kunnen werken". Tachtig procent van werkend Nederland zit daar ergens tussenin. Het lijkt me niet handig om 80% van werkend Nederland een 'ondersteunende'/'compenserende' uitkering te geven. Je zal ergens een grens moeten trekken.

Ik vind die percentages onzin. Om de redenen die ik hierboven schetste.

het punt is dat je met een vorm van arbeidstherapie / bijverdiensten niet kunt rondkomen van 2 dagen werk, daarom zijn die percentages in het leven geroepen. De Wajong / Wia is nog altijd een vangnet voor mensen die op de een of andere manier in de problemen zijn gekomen en daar zijn gerechtvaardigde criteria voor.

Ik zou weleens willen weten in hoeveel gevallen het inderdaad gaat om succesvolle arbeidstherapie, kortom in hoeveel gevallen het percentage dat iemand is afgekeurd omlaag gaat omdat het echt beter met hem gaat (dus niet die gevallen waarbij het omlaag gaat door strengere herkeuringen).

arbeidstherapie is in de regel een nette bewoording voor de bezigheden die bij een sociale werkplaats horen. ironisch genoeg moet een wia/wajonger momenteel geld meenemen vanuit de AWBZ, een pgb of anderszins gesubsidieerd. In 2009 zal dat via de Wet Maatschappelijk Opvang gaan om bij een leer/werkplaats (v/h sociale werkplaats) terecht te kunnen. Daarvan krijgt de wajonger een dagvergoeding terug.
Het gaat dan vaak om mensen met een korte aandachtsspanne, mensen die afhankelijk zijn van medicijnen die het functioneren berpeken of mensen met fysieke beperkingen. In elk geval gaat het om mensen die niet interessant zijn voor een werkgever omdat ze teveel moeite en tijd vergen voor het reguliere arbeidsproces.
Ik ben het met je eens dat het gevaar dreigt dat er een kloof tussen een gesubsidieerde arbeidsindustrie aan de ene kant en tussen de regulier arbeidsmarkt aan de andere kant dreigt te ontstaan, maar dat probleem kun je iemand met een wajong/wia niet kwalijk nemen. Dat is namelijk een kwetsbare groep mensen waarvan je niet kunt verwachten dat ze goed in staat zijn om zichzelf te kunnen verdedigen.
Het keuringstraject is zwaar en wordt door tenminste 2 partijen onder de loep genomen voordat er een beslissing wordt genomen. Daarbij komt dat er een periodieke herkeuring van 5 jaar in de planning staat. Op je lauweren rusten tot je 65e is dus geen perspectief meer. De trend is: niet kijken wat iemand niet kan, maar kijken naar de mogelijkheden.

Wat dat betreft vind ik het oneerlijk dat een prognose van 2010 al door de politiek naar het lenteoverleg van 2008 wordt gehaald. Het gaat niet om de mensen die een wajong nodig hebben, maar om de centen. Het zou Donner sieren als hij eerst een gedegen onderzoek deed naar de explosieve stijging die in 2010 verwacht wordt, voordat hij maatregelen neemt. Het zou bijvoorbeeld voor werkgevers interessanter gemaakt kunnen worden om een wajonger aan te nemen op basis van zijn interesse en vaardigheidsgebied. Dat zou een stuk positiever uitpakken.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 20:01 schreef Aoristus het volgende:
Het gaat dan vaak om mensen met een korte aandachtsspanne, mensen die afhankelijk zijn van medicijnen die het functioneren berpeken of mensen met fysieke beperkingen. In elk geval gaat het om mensen die niet interessant zijn voor een werkgever omdat ze teveel moeite en tijd vergen voor het reguliere arbeidsproces.

Maar daar valt toch geen explosieve stijging van te verwachten? Dat zijn andere categorieen.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 20:05 schreef thaleia het volgende:

[..]

Maar daar valt toch geen explosieve stijging van te verwachten? Dat zijn andere categorieen.

Waar komen die wajongers vandaan, denk je?

Vertel het me!

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 20:07 schreef thaleia het volgende:
Vertel het me!

Een wajong krijg je niet zomaar. Daar gaat vaak een heel therapeutisch traject aan vooraf. Men kijkt naar je benutbare mogelijkheden op basis van 3 criteria. Als een van de basiscriteria de schijn heeft van normaal functioneren, dan wordt het al lastig om een keuring af te maken en dan val je in een ander traject of in een gedeeltelijke vrijstelling.

Die basiscriteria zijn :

- zelfzorg (daaronder valt persoonlijke hygiene, structuur in je eigen leven kunnen aanbrengen, omgang met dagritme)
- samenlevingsverband (relaties met o.m partner, ouders, kinderen in het dagelijks leven)
- de sociale contacten buiten het gezin incl het onderhouden van werkrelaties (relaties met vrienden/familie en omgang met minder vertrouwde omgeving, alles wat niet vrijblijvend is dus)

Zo, nu kan iedereen een wajong aanvragen

Hier kun je er meer over lezen, mocht je daar behoefte aan hebben

Mijn naieve optimisme wil er niet aan dat er in dit rijke Westerse land ZO veel mensen ZO ziek zijn. Jij denkt dat er echt niets mis is met die criteria?

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 20:34 schreef thaleia het volgende:
Mijn naieve optimisme wil er niet aan dat er in dit rijke Westerse land ZO veel mensen ZO ziek zijn. Jij denkt dat er echt niets mis is met die criteria?

Met de criteria niet nee. Ik denk dat er iets mis is met de maatschappij en daar zou ik graag onderzoek naar willen zien.
Wat had jij liever gezien?

quote:

Op donderdag 17 april 2008 22:50 schreef thaleia het volgende:

[..]

Dat geldt natuurlijk voor heel veel andere dingen ook, geen stoornissen, maar leefomstandigheden, bijvoorbeeld, of karaktertrekken, of familie-omstandigheden. Dingen waar mensen ook lang niet altijd wat aan kunnen doen.

Talloze mensen functioneren in een baan en hebben daar meer moeite mee dan een ander omdat er iets is dat hun werkleven 'sterk beinvloedt'. Sterker nog, het lijkt me vrij normaal. Hoeveel mensen zijn nou in volledig ideale gezondheid en daarbij ook nog eens volledig ideale omstandigheden?

De vraag is waar je de grens trekt tussen "iets wat je werkleven beinvloedt" en "totaal niet kunnen werken". Tachtig procent van werkend Nederland zit daar ergens tussenin. Het lijkt me niet handig om 80% van werkend Nederland een 'ondersteunende'/'compenserende' uitkering te geven. Je zal ergens een grens moeten trekken.

Ben ik wel een klein beetje met je eens. Ik heb nu toevallig veel aan m'n hoofd en kan me op m'n werk niet concentreren, ik ben ongemotiveerd, heb overal pijn door de stress, slaap slecht, etc. en dan moet ik ook gewoon doorploeteren. Dan zegt er ook niemand dat ik wel 10 uur per week minder mag werken en dat ze het geld wel overmaken.

Mijn vriend komt uit Irak, zit enorm in de stress over z'n verblijfsvergunning en heeft door alle stress, procedures, rechtzaken etc. ongeveer anderhalf jaar heel weinig aan z'n studie gedaan. Je krijgt geen extra hulp omdat je in een asielprocedure zit, maar lekker makkelijk maakt het het niet.

Ik denk dat je inderdaad onderscheid moet gaan maken tussen mensen die wel kunnen werken, mensen die echt niet kunnen werken en dan een derde groep die iets mankeren waardoor ze echt minder uren kunnen werken/veel minder functies kunnen uitoefenen/een kleine kans hebben om aangenomen te worden.

Voor heaven7 vidn ik het mooi dat ze het geld krijgt om normaal haar opleiding te doen, maar ergens is het toch niet eerlijk tegenover mensen die bijvoorbeeld gewoon net wat minder intelligent zijn en daardoor zo veel tijd in hun opleiding moeten steken dat ze geen tijd overhouden om te werken. Die mensen zouden ook makkelijker hun opleiding kunnen doen als ze steun kregen, maar dat krijgen ze ook niet. Voor die mensen is het ook sneu, vind ik.

Vroeger als je adhd had was je gewoon druk en ging je de lts doen en daarna een arbeidsintensieve baan.
Net zoals borderline vroeger stond voor iemand die overgevoelig was en autisme iemand was die stil en opzich zelf was. Tegenwoordig benoemen we alles (grotendeels ) onnodig bij naam waardoor mensen zich naar hun ziektebeeld gaan gedragen en het als excuus gebruiken

quote:

Op donderdag 17 april 2008 19:52 schreef SeLang het volgende:
160.000 Wajong uitkeringen....
Dus 160.000 jongeren zijn gehandicapt?

Nee, 160.000 mensen zijn tijdens hun jeugd geheel of gedeeltelijk arbeidsongeschikt geworden of zijn zo geboren. Wajongers zijn niet alleen jongeren, ik ken een aantal wajongers die al ruim in de 40 zijn.

quote:

Op vrijdag 18 april 2008 20:39 schreef Aoristus het volgende:
Met de criteria niet nee. Ik denk dat er iets mis is met de maatschappij en daar zou ik graag onderzoek naar willen zien.
Wat had jij liever gezien?

Wereldvrede, overal welvaart, en gezonde, blije mensen

heaven, je leest niet.

quote:

Op zaterdag 19 april 2008 18:38 schreef thaleia het volgende:

[..]

Wereldvrede, overal welvaart, en gezonde, blije mensen

heaven, je leest niet.

Neuken?

Hey,

Ik herken dit probleem maar al te goed. Ik zelf heb pdd-nos, en ben ook nog eens moeilijk lerend persoon met een intelligentie Quote van 77

Ik zelf ben zoekende naar werk. Maar het is echt niet de makkelijkste weg want ik ben sowieso 100% afgekeurd dit heeft een redenen. Omdat ik heel snel gespannen, nerveus, neerslachtig en een erg angstig persoon ben. Nu doe ik werk in de kunst, op een dagactiviteiten centrum voor mensen met een verstandelijk beperking. Ik zelf heb allang willen besluiten dat dit werk iets te laag niveau voor mij is, en dat ik best wel wat meer power kan gebruiken. Maar omdat ik heel prikkelbaar ben, is het bijna onmogelijk zeggen ze ‘dat ik een normale baan kan krijgen ondanks ik altijd heel graag een betaalde baantje wil hebben.

Werk is voor mij zo moeilijk iets, ik weet niet bij god wat voor baan bij me past. Het liefst zou ik gewoon in de kunst willen blijven werken omdat ik dat heel prettig vind. En dat ik mijn ei kwijt kan, en het is heel bewust doe het zelfver werk zonder al die Verplichtingen er bij.

Ook zou ik er een opleiding voor moeten volgen om er door te komen. Ik wil het zo graag doen, heel graag zelfs, het liefst ben ik morgen volkomen gezond en heb ik nergens geen last maar van mijn spanningen. Meteen aan de slag willen om een opleiding te halen, en meteen zelf in de toekomst een heel groot atelier beginnen voor mensen met een verstandelijke handicap. Het lijkt mij zo leuk om zo iets te doen


Maar hellaas is dit echter onmogelijk om zo iets te beginnen, laat staan te runnen

Gelukkig woon ik zelfstandig begeleid, dus kan de begeleiding mij helpen om iets te vinden. Met ondersteuning van een job coatsch

[ Bericht 1% gewijzigd door Remexxy op 22-04-2008 22:31:36 ]

Ik vind ook dat Remexxy erg lange zinnen maakt en een vrij samenhangend verhaal verteld voor iemand met zo'n laag IQ. Is het echt nodig dat je begeleid woont?

Ik ken genoeg mensen die niet in staat zijn om een tekst zoals Remexxy te schrijven, maar verder wel gewoon functioneren in de maatschappij. Dus aan een gebrek aan IQ ligt het denk ik niet.

En of iemand in staat is een samenhangende tekst te schrijven zegt werkelijk heel veel over iemands intelligentie. Want kun je jezelf verwoorden, dan kun je ook gestructureerd denken. Ik denk dat de psych hem onderschat heeft. Of dat er teveel rekensommetjes in de test zaten.

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 23:12 schreef Toeps het volgende:

[..]

Daar zullen vast wel mensen over nagedacht hebben.

En als je intelligenter bent dan 77, maar toch zo laag scoort op de test, dan heb je op een bepaalde manier toch een score van 77. Als je op je werk alles wel weet, maar je slaat dingen toch verkeerd aan op de kassa oid, dan heeft men niet zo veel aan dat je het "wel weet", bijvoorbeeld.

Ja doei, als je een IQ van 77 hebt dan ben je een kwijlerd. Remexxy schrijft daar veel te goed voor. Ergo, die test(uitslag) deugt niet.

mensen met PDDs scoren gemiddeld nou eenmaal anders dan de "gewone" mensen omdat ze testen geheel anders interpeteren...

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 23:21 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

Ja doei, als je een IQ van 77 hebt dan ben je een kwijlerd. Remexxy schrijft daar veel te goed voor. Ergo, die test(uitslag) deugt niet.

Nou, zó laag dat je ervan gaat kwijlen is een IQ van 77 ook weer niet hoor! Er zijn hele landen met een IQ dat gemiddeld lager ligt!

Zambia 77
Congo (Brazz) 73
Uganda 73
Jamaica 72
Kenya 72
South Africa 72
Sudan 72
Tanzania 72
Ghana 71
Nigeria 67
Guinea 66
Zimbabwe 66
Congo (Zaire)65
Sierra Leone 64
Ethiopia 63
Equatorial Guinea 59

En in die landen werken de mensen dus ook zelfstandig. Terwijl meer dan de helft minder slim is dan jij!


--------------------------------------------------------------------------------

[ Bericht 32% gewijzigd door LXIV op 22-04-2008 23:30:50 ]

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 23:21 schreef Diederik_Duck het volgende:
Ja doei, als je een IQ van 77 hebt dan ben je een kwijlerd.

Of Bonnie StClaire

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 23:27 schreef Loedertje het volgende:

[..]

Die testen zijn toch aangepast voor mensen met PPD-NOS

dat haal ik niet uit die post iig... en het is natuurlijk een stressvolle test voor sommigen, prestatiedruk etc...

Het mooie van de test is, die vrouw wist volgens mij niet eens dat ik pdd-nos had, want ik heb het haar niet verteld. Uit schaamte denk ik. Maar toen die test eenmaal rond was heeft mijn moeder haar aan de telefoon gehad. En mijn ma had wel gezegd dat ik pdd-nos had

Uit de test bleek dat ik erg impulsief was. Daar geef ik ze 100% gelijk in

Tijdens deze test, heb ik me kapot lopen te ergeren aan de tijd, die zij op nam bij elke opdracht die ik moest maken. Ik voel me dan gehaast, maar achter de hand bleek gewoon dat het niet een tijd test was. Maar gewoon het aantal minuten te meten om te achterhalen hoe snel ik ben in beantwoorden van de opdrachten.

Misschien kan ik hoger scoren, als ik weet dat die tijd niet van belang is

Maar ik weet het niet hoor, er zijn volgens mij degelijk wel mensen met een IQ van 77 die een beetje slim kunnen zijn. Maar zoals eerder gezegd, dat weet ik niet

Wel ben ik op andere gebieden een beetje slim. Kunst, en creativiteit dat zijn mijn sterke kanten. En computers daar kan ik ook heel veel mee

Ik heb ooit een eigen website in el, kaar kunnen zetten. Maar hellaas ben ik van die server af

quote:

Op donderdag 17 april 2008 20:42 schreef JaZekerZ het volgende:
Mijn mening: een werkleven zal wel degelijk beïnvloed worden..desalniettemin denk ik dat het beter is uit te gaan van wat men wel kan ipv niet kan.

Hier ben ik het 100% mee eens, maar toch even een kleine nuance. Men vergeet soms weleens dat je tot je 65e moet werken. Iemand met een <vul hier stoornis/ziekte in> kan vaak wel voor (relatief) korte tijd fulltime werken (uitzonderingen daargelaten). Als zo iemand 40 jaar lang fulltime zou moeten werken, komt dat ineens in een ander daglicht te staan natuurlijk.

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 23:24 schreef LXIV het volgende:

[..]

Nou, zó laag dat je ervan gaat kwijlen is een IQ van 77 ook weer niet hoor! Er zijn hele landen met een IQ dat gemiddeld lager ligt!

Zambia 77
Congo (Brazz) 73
Uganda 73
Jamaica 72
Kenya 72
South Africa 72
Sudan 72
Tanzania 72
Ghana 71
Nigeria 67
Guinea 66
Zimbabwe 66
Congo (Zaire)65
Sierra Leone 64
Ethiopia 63
Equatorial Guinea 59

En in die landen werken de mensen dus ook zelfstandig. Terwijl meer dan de helft minder slim is dan jij!


--------------------------------------------------------------------------------

Hoe kom je aan die cijfers en met welke test is dat gemeten?

Die cijfers zijn van wikipedia. Hoe ze gemeten zijn weet ik niet.

Weet je wat de pest is.


Veel mensen zeggen dat wajonger’s verwend zijn en geen zin hebben. Maar in mijn inzien is dat zeker niet altijd waar

Zoek maar eens een fatsoenlijk baantje wat bij je past. Als je 100% bent afgekeurd vanwege psychische aandoeningen etc, etc,

Ik zelf ben zoals eerder gezegd zoekende naar een normale, leuke baan. Maar ik kan daar steun mee delen samen met de begeleiding. Wat bleek heeft een van de begeleiders alsnog een debielen plaats gevonden voor laag functionerende mensen. Ik vond dat echt geen goed idee en ik heb op zijn minst op een normale manier daar over gepraat dat ik hoger op wil komen, meer prikkeling nodig heb, en dat ik gewoon eerst een opleiding wil gaan volgen als dat een mogelijkheid is. Wat bleek ze heeft uiteraard met MEE in contact gekomen, Maar MEE zal MEE niet zijn, als je met een warme hand als het om werk gaat naar een dagactiviteiten centrum word toe gewezen. Want normale baantjes kennen ze niet.

Dus ik vond het absoluut geen goed idee, en wil hoog of laag er echt niet mee op in gaan. Ook is dat het laatste beetje hoop, als er niks mogelijk is. Dan ga ik maar niet werken, Ik ben gewoon veel’ste goed om tussen dat soort mensen te werken, en dat werk is ook nog eens te laag niveau

Maar wat me gewoon opvalt, is, ben je niet gezond en heb je een aandoeningen wat dan ook. Dan val je gewoon buiten de boot, en dan vind ik zo’n uitkering hellemaal zo slecht nog niet.

Daarom heb ik ook die 100% afkeuring. Ik kan volgens de wet gewoon niet werken, en dat is maar aan de ene kant goed ook. Want dan moest ik me maar zien te redden 'met mijn Pauper laag niveau. Omdat die stel mafketels in de maatschappij minimaal HAVO of MBO van je willen eisen om gewoon fatsoenlijk aan de slag te kunnen komen. Schoffelen, zie echt ik liever ook niet zitten en werken in een fabriek waar je inpak werk moet uitvoeren. Geen denken aan
Ik wil gewoon een baantje wat bij me past, Of in de Techniek, ICT(computers), Of ik wil zelf een eigen atelier beginnen.

Maar het lullige is, die rare begeleiding wil me aan het werk zitten. En loop ik een keer gewoon eisen te trekken. Willen ze me als nog naar zo’n idiote instelling sturen
Ze kunnen toch op zijn minst verder kijken. Of ik alsnog een opleiding kan volgen
Het is het laatste wat ik nu wil. Geen opleiding, dan wil ik geen baan, wil die opleiding niet dan nog geen werk. Lopen ze te zaniken, dan is het hun probleem. Als ik geen werk kan vinden, dan houd het simpel gewoon op


Ik vind dan ook de wajong een prima alternatief voor mensen die echt niet kunnen. Maar dan moeten mensen die een normale baan hebben niet gaan zeiken, dat ze belasting moeten betalen, immer verdienen zij genoeg geld. Dus dat vind ik een zwak excuus om te zeggen ik betaal die uitkering. Laat de maatschappij maar eerst eens vriendelijker en opener wezen en de deuren gewoon toegankelijker maken voor mensen die een stoornis of iets dergelijk hebben. Om toch nog normaal aan de slag te kunnen

quote:

Op donderdag 24 april 2008 18:21 schreef Remexxy het volgende:
Omdat die stel mafketels in de maatschappij minimaal HAVO of MBO van je willen eisen om gewoon fatsoenlijk aan de slag te kunnen komen. Schoffelen, zie echt ik liever ook niet zitten en werken in een fabriek waar je inpak werk moet uitvoeren. Geen denken aan
Ik wil gewoon een baantje wat bij me past, Of in de Techniek, ICT(computers), Of ik wil zelf een eigen atelier beginnen.

Daar ligt het probleem. Je voelt je te goed voor laaggeschoold werk.

Waar een wil is, is een weg. En die wil lijkt bij jou te ontbreken. Sorry, maar in mijn ogen ben je dan gewoon een steuntrekker.

Ik wil ook wel CEO van Microsoft zijn, helaas heb ik daar noch de papieren noch de ervaring voor. Kwestie van genoegen nemen met minder.

quote:

Op donderdag 24 april 2008 18:49 schreef 16meter het volgende:

[..]

Daar ligt het probleem. Je voelt je te goed voor laaggeschoold werk.

Waar een wil is, is een weg. En die wil lijkt bij jou te ontbreken. Sorry, maar in mijn ogen ben je dan gewoon een steuntrekker.

Ik wil ook wel CEO van Microsoft zijn, helaas heb ik daar noch de papieren noch de ervaring voor. Kwestie van genoegen nemen met minder.

Maar als het werk wat ze voor je hebben niveau sociale werkplaats is, terwijl je veel beter kunt? Dat hou je niet vol, en dat moet je ook niet willen...

quote:

Op donderdag 24 april 2008 18:49 schreef 16meter het volgende:

[..]

Daar ligt het probleem. Je voelt je te goed voor laaggeschoold werk.

Waar een wil is, is een weg. En die wil lijkt bij jou te ontbreken. Sorry, maar in mijn ogen ben je dan gewoon een steuntrekker.

Ik wil ook wel CEO van Microsoft zijn, helaas heb ik daar noch de papieren noch de ervaring voor. Kwestie van genoegen nemen met minder.

Heb je er ooit bij stilgestaan dat wellicht niet iedereen dezelfde kansen en/of mogelijkheden hebben gehad door hun ziekte/stoornis? Nee? Dat dacht ik al.

Pfff... ik heb bij een bedrijf gewerkt waar het niveau niet veel hoger was en ik ben er ook doorheen gekomen. Ik schat mezelf zeker op MBO-niveau in, maar heb nooit een diploma op dat niveau behaald.

Je papieren halen of handjes uit de mouwen. Zo simpel is het. Stapje voor stapje het laddertje beklimmen en elke dag willen laten zien wat je waard bent.

Kan me niet voorstellen dat je per se tussen een stel kwijlende mongooltjes ballpennetjes in elkaar moet draaien. Er is vast meer mogelijk als je je daar een kleint beetje voor inspant. Hij legt de lat duidelijk veel te hoog.

quote:

Op donderdag 24 april 2008 18:55 schreef dawg het volgende:
Heb je er ooit bij stilgestaan dat wellicht niet iedereen dezelfde kansen en/of mogelijkheden hebben gehad door hun ziekte/stoornis? Nee? Dat dacht ik al.

Dat is wel zo maar dat wil ik toch ook nuanceren: ik zie elk jaar nieuwe lichtingen leerilngen eindexamen doen op VWO, Havo en VMBO-niveau en daartussen zitten er altijd met stoornissen (autisme en ADHD vooral, maar ook depressiviteit, borderline), met chronische ziektes, met lichamelijke handicaps, met verschrikkelijke thuissituaties, traumatische gebeurtenissen.....

Geen twee mensen hebben dezelfde kansen gehad. Je zult het moeten doen met de kaarten die je krijgt. Dat er voor mensen met een rampzalige set kaarten ondersteuning is is hartstikke mooi, maar het is wel ondersteuning en niet een totaal overnemen van de verantwoordelijkheid om er zelf iets van te maken.

Sowieso wordt er soms gedaan alsof zaken als PDD-NOS, autisme of AD(H)D automatisch naar een wajonguitkering leiden, hetgeen natuurlijk onzin is. Je kunt kinderen met deze aandoeningen gewoon opvoeden in de wetenschap dat het heel normaal is om met werken je geld te verdienen.
Voor een enkeling zal dat niet gaan lukken, maar het is zeker niet zo dat je met dergelijke handicaps maar thuis moet gaan zitten.

quote:

Op donderdag 24 april 2008 19:19 schreef thaleia het volgende:

[..]

Dat is wel zo maar dat wil ik toch ook nuanceren: ik zie elk jaar nieuwe lichtingen leerilngen eindexamen doen op VWO, Havo en VMBO-niveau en daartussen zitten er altijd met stoornissen (autisme en ADHD vooral, maar ook depressiviteit, borderline), met chronische ziektes, met lichamelijke handicaps, met verschrikkelijke thuissituaties, traumatische gebeurtenissen.....

Geen twee mensen hebben dezelfde kansen gehad. Je zult het moeten doen met de kaarten die je krijgt. Dat er voor mensen met een rampzalige set kaarten ondersteuning is is hartstikke mooi, maar het is wel ondersteuning en niet een totaal overnemen van de verantwoordelijkheid om er zelf iets van te maken.

Voorspelbare reactie, die ik al 1000x gehoord heb. Helaas ben je niet alleen afhankelijk van je eigen wil en motivatie, maar ook van anderen, werkgevers, de maatschappij, etc. Als lerares weet je zelf ook wel hoe belangrijk een papiertje tegenwoordig is.

Rotte appels heb je altijd, en die worden altijd als voorbeeld aangedragen.

quote:

Op donderdag 24 april 2008 19:24 schreef dawg het volgende:
Voorspelbare reactie, die ik al 1000x gehoord heb. Helaas ben je niet alleen afhankelijk van je eigen wil en motivatie, maar ook van anderen, werkgevers, de maatschappij, etc. Als lerares weet je zelf ook wel hoe belangrijk een papiertje tegenwoordig is.

Dus ga je dat papiertje halen.