R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Schijnt dat ik als hartpatient hem ook krijg, maar vind het zelf een beetje onzin. Al is werk vinden als hartpatient ook erg lastig 
Hoe weet jij dat een dergelijke stoornis (het is geen ziekte, zucht) niet een werkleven sterk beïnvloed? Mensen hebben altijd zo;n grote mond als ze het niet snappen. Hoe kun jij dit nou voor een ander bepalen?quote:Op donderdag 17 april 2008 20:25 schreef JaZekerZ het volgende:
[..]
Hij wil aangeven dat een dergelijke ziekte het functioneren niet tot in den treure beïnvloedt, ondanks wat therapeutisch NL soms de patienten wil doen laten geloven.
Het punt 'ziek zijn' wordt niet ter discussie gesteld.. wel wat men nog kan doen ondanks de ziekte
En ja tuurlijk kan iemand met autisme gewoon 40 uur per week werken. Kans is echter bijzonder groot dat er een gignatische burn out oid na snelle tijd volgt omdat het psychisch te slopend is.
ik weet heel niksquote:Op donderdag 17 april 2008 20:37 schreef heaven7 het volgende:
[..]
Hoe weet jij dat een dergelijke stoornis (het is geen ziekte, zucht) niet een werkleven sterk beïnvloed? Mensen hebben altijd zo;n grote mond als ze het niet snappen. Hoe kun jij dit nou voor een ander bepalen?
En ja tuurlijk kan iemand met autisme gewoon 40 uur per week werken. Kans is echter bijzonder groot dat er een gignatische burn out oid na snelle tijd volgt omdat het psychisch te slopend is.
ik probeer alleen maar duidelijk te maken wat LXIV volgens mijn interpretatie bedoelde
Overigens.. als je al eieren legt onder de terminologie 'ziekte' vs 'stoornis' bemoeilijk je de discussie onnodig.
Nu ik toch verwikkelt raak, kaats ik je vraag graag terug.. Hoe weet jij dat iemand met autisme, die 40 u p/w zou werken, een grote kans heeft op burn-out?
Ik ben er van overtuigd erg goed te snappen wat het is om een psychische aandoening te hebben, dat kun jij weer niet voor mij bepalen enkel op datgene wat ik zeg.
Mijn mening: een werkleven zal wel degelijk beïnvloed worden..desalniettemin denk ik dat het beter is uit te gaan van wat men wel kan ipv niet kan.
Ja dat laatste is absoluut waar.
Hoe weet ik dat? Ik ga uit van mijn eigen situatie en dat is een lichte vorm van autisme en ik heb er al zoveel last van. Ik volg momenteel fulltime een opleiding en ik loop gewoon stuk. Ik ben in juni klaar dus moet even doorbijten maar mijn persoonlijke ervaring is gewoon dat ik dit niet trek. En nogmaals, waarom dan precies en hoe het werkt niet op het forum
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 17-04-2008 21:01:33 ]
Hoe weet ik dat? Ik ga uit van mijn eigen situatie en dat is een lichte vorm van autisme en ik heb er al zoveel last van. Ik volg momenteel fulltime een opleiding en ik loop gewoon stuk. Ik ben in juni klaar dus moet even doorbijten maar mijn persoonlijke ervaring is gewoon dat ik dit niet trek. En nogmaals, waarom dan precies en hoe het werkt niet op het forum
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 17-04-2008 21:01:33 ]
Je (te prijzen) doorzettingsvermogen geeft aan dat iemand met autisme meer kan dan schroefjes in bakjes leggen. Stuklopen op een fulltime opleiding is iets waar je geen autisme voor hoeft te hebben... maar wellicht is men in dat geval gevoeliger inderdaad..quote:Op donderdag 17 april 2008 21:00 schreef heaven7 het volgende:
Ja dat laatste is absoluut waar.
Hoe weet ik dat? Ik ga uit van mijn eigen situatie en dat is een lichte vorm van autisme en ik heb er al zoveel last van. Ik volg momenteel fulltime een opleiding en ik loop gewoon stuk. Ik ben in juni klaar dus moet even doorbijten maar mijn persoonlijke ervaring is gewoon dat ik dit niet trek. En nogmaals, waarom dan precies en hoe het werkt niet op het forum
Het probleem is ook niet de intelligentie. Die is zelfs vaak hoger dan gemiddeld maar puur het sociale vermogen en de energie wat alles kost. Tuurlijk kunnen autisten meer dan aan de lopende band staan, binnen de juiste setting en als je maar op de juiste plek zit. Maar fulltime werken gaat mij gewoon niet lukken. Ik zou willen dat het wel ging want je gaat niet aan de grote klok hangen waar je je inkomen dan verder vandaan haalt en dat probleem ervaar ik nu ook met mijn opleiding. Alle klasgenootjes werken ernaast, dat gaat mij niet lukken en dat hoeft financieel gezien gelukkig ook niet maar soms krijg je wel eens vragen.
[ Bericht 33% gewijzigd door #ANONIEM op 17-04-2008 21:13:14 ]
[ Bericht 33% gewijzigd door #ANONIEM op 17-04-2008 21:13:14 ]
Dat geldt natuurlijk voor heel veel andere dingen ook, geen stoornissen, maar leefomstandigheden, bijvoorbeeld, of karaktertrekken, of familie-omstandigheden. Dingen waar mensen ook lang niet altijd wat aan kunnen doen.quote:Op donderdag 17 april 2008 20:37 schreef heaven7 het volgende:
Hoe weet jij dat een dergelijke stoornis (het is geen ziekte, zucht) niet een werkleven sterk beïnvloed?
Talloze mensen functioneren in een baan en hebben daar meer moeite mee dan een ander omdat er iets is dat hun werkleven 'sterk beinvloedt'. Sterker nog, het lijkt me vrij normaal. Hoeveel mensen zijn nou in volledig ideale gezondheid en daarbij ook nog eens volledig ideale omstandigheden?
De vraag is waar je de grens trekt tussen "iets wat je werkleven beinvloedt" en "totaal niet kunnen werken". Tachtig procent van werkend Nederland zit daar ergens tussenin. Het lijkt me niet handig om 80% van werkend Nederland een 'ondersteunende'/'compenserende' uitkering te geven. Je zal ergens een grens moeten trekken.
Zeker. En daarom bestaan er een hoop verschillende percentages uitkeringen want die zoveel honderd duizend Wajongers zijn echt niet allemaal 100% afgekeurd.
het punt is dat je met een vorm van arbeidstherapie / bijverdiensten niet kunt rondkomen van 2 dagen werk, daarom zijn die percentages in het leven geroepen. De Wajong / Wia is nog altijd een vangnet voor mensen die op de een of andere manier in de problemen zijn gekomen en daar zijn gerechtvaardigde criteria voor.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ik zou weleens willen weten in hoeveel gevallen het inderdaad gaat om succesvolle arbeidstherapie, kortom in hoeveel gevallen het percentage dat iemand is afgekeurd omlaag gaat omdat het echt beter met hem gaat (dus niet die gevallen waarbij het omlaag gaat door strengere herkeuringen).
arbeidstherapie is in de regel een nette bewoording voor de bezigheden die bij een sociale werkplaats horen. ironisch genoeg moet een wia/wajonger momenteel geld meenemen vanuit de AWBZ, een pgb of anderszins gesubsidieerd. In 2009 zal dat via de Wet Maatschappelijk Opvang gaan om bij een leer/werkplaats (v/h sociale werkplaats) terecht te kunnen. Daarvan krijgt de wajonger een dagvergoeding terug.
Het gaat dan vaak om mensen met een korte aandachtsspanne, mensen die afhankelijk zijn van medicijnen die het functioneren berpeken of mensen met fysieke beperkingen. In elk geval gaat het om mensen die niet interessant zijn voor een werkgever omdat ze teveel moeite en tijd vergen voor het reguliere arbeidsproces.
Ik ben het met je eens dat het gevaar dreigt dat er een kloof tussen een gesubsidieerde arbeidsindustrie aan de ene kant en tussen de regulier arbeidsmarkt aan de andere kant dreigt te ontstaan, maar dat probleem kun je iemand met een wajong/wia niet kwalijk nemen. Dat is namelijk een kwetsbare groep mensen waarvan je niet kunt verwachten dat ze goed in staat zijn om zichzelf te kunnen verdedigen.
Het keuringstraject is zwaar en wordt door tenminste 2 partijen onder de loep genomen voordat er een beslissing wordt genomen. Daarbij komt dat er een periodieke herkeuring van 5 jaar in de planning staat. Op je lauweren rusten tot je 65e is dus geen perspectief meer. De trend is: niet kijken wat iemand niet kan, maar kijken naar de mogelijkheden.
Wat dat betreft vind ik het oneerlijk dat een prognose van 2010 al door de politiek naar het lenteoverleg van 2008 wordt gehaald. Het gaat niet om de mensen die een wajong nodig hebben, maar om de centen. Het zou Donner sieren als hij eerst een gedegen onderzoek deed naar de explosieve stijging die in 2010 verwacht wordt, voordat hij maatregelen neemt. Het zou bijvoorbeeld voor werkgevers interessanter gemaakt kunnen worden om een wajonger aan te nemen op basis van zijn interesse en vaardigheidsgebied. Dat zou een stuk positiever uitpakken.
Het gaat dan vaak om mensen met een korte aandachtsspanne, mensen die afhankelijk zijn van medicijnen die het functioneren berpeken of mensen met fysieke beperkingen. In elk geval gaat het om mensen die niet interessant zijn voor een werkgever omdat ze teveel moeite en tijd vergen voor het reguliere arbeidsproces.
Ik ben het met je eens dat het gevaar dreigt dat er een kloof tussen een gesubsidieerde arbeidsindustrie aan de ene kant en tussen de regulier arbeidsmarkt aan de andere kant dreigt te ontstaan, maar dat probleem kun je iemand met een wajong/wia niet kwalijk nemen. Dat is namelijk een kwetsbare groep mensen waarvan je niet kunt verwachten dat ze goed in staat zijn om zichzelf te kunnen verdedigen.
Het keuringstraject is zwaar en wordt door tenminste 2 partijen onder de loep genomen voordat er een beslissing wordt genomen. Daarbij komt dat er een periodieke herkeuring van 5 jaar in de planning staat. Op je lauweren rusten tot je 65e is dus geen perspectief meer. De trend is: niet kijken wat iemand niet kan, maar kijken naar de mogelijkheden.
Wat dat betreft vind ik het oneerlijk dat een prognose van 2010 al door de politiek naar het lenteoverleg van 2008 wordt gehaald. Het gaat niet om de mensen die een wajong nodig hebben, maar om de centen. Het zou Donner sieren als hij eerst een gedegen onderzoek deed naar de explosieve stijging die in 2010 verwacht wordt, voordat hij maatregelen neemt. Het zou bijvoorbeeld voor werkgevers interessanter gemaakt kunnen worden om een wajonger aan te nemen op basis van zijn interesse en vaardigheidsgebied. Dat zou een stuk positiever uitpakken.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Maar daar valt toch geen explosieve stijging van te verwachten? Dat zijn andere categorieen.quote:Op vrijdag 18 april 2008 20:01 schreef Aoristus het volgende:
Het gaat dan vaak om mensen met een korte aandachtsspanne, mensen die afhankelijk zijn van medicijnen die het functioneren berpeken of mensen met fysieke beperkingen. In elk geval gaat het om mensen die niet interessant zijn voor een werkgever omdat ze teveel moeite en tijd vergen voor het reguliere arbeidsproces.
Waar komen die wajongers vandaan, denk je?quote:Op vrijdag 18 april 2008 20:05 schreef thaleia het volgende:
[..]
Maar daar valt toch geen explosieve stijging van te verwachten? Dat zijn andere categorieen.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Een wajong krijg je niet zomaar. Daar gaat vaak een heel therapeutisch traject aan vooraf. Men kijkt naar je benutbare mogelijkheden op basis van 3 criteria. Als een van de basiscriteria de schijn heeft van normaal functioneren, dan wordt het al lastig om een keuring af te maken en dan val je in een ander traject of in een gedeeltelijke vrijstelling.quote:Op vrijdag 18 april 2008 20:07 schreef thaleia het volgende:
Vertel het me!
Die basiscriteria zijn :
- zelfzorg (daaronder valt persoonlijke hygiene, structuur in je eigen leven kunnen aanbrengen, omgang met dagritme)
- samenlevingsverband (relaties met o.m partner, ouders, kinderen in het dagelijks leven)
- de sociale contacten buiten het gezin incl het onderhouden van werkrelaties (relaties met vrienden/familie en omgang met minder vertrouwde omgeving, alles wat niet vrijblijvend is dus)
Zo, nu kan iedereen een wajong aanvragen
Hier kun je er meer over lezen, mocht je daar behoefte aan hebben
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Mijn naieve optimisme wil er niet aan dat er in dit rijke Westerse land ZO veel mensen ZO ziek zijn. Jij denkt dat er echt niets mis is met die criteria?
Met de criteria niet nee. Ik denk dat er iets mis is met de maatschappij en daar zou ik graag onderzoek naar willen zien.quote:Op vrijdag 18 april 2008 20:34 schreef thaleia het volgende:
Mijn naieve optimisme wil er niet aan dat er in dit rijke Westerse land ZO veel mensen ZO ziek zijn. Jij denkt dat er echt niets mis is met die criteria?
Wat had jij liever gezien?
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Ik vind je behoorlijk kortzichtig thaleia. Ik kan 20 uur in de week gewoon aan. Meer is niet te doen (het hangt wel gedeeltelijk van de werkplek af) maar volgens jou moet ik dus of 100% aan de slag gaan of 100% in de uitkering gaan zitten? Lekkere instelling. Ik dacht dat we er vanuit moesten gaan wat mensen wél kunnen en als dat in veel gevallen nou parttime is?
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 18-04-2008 22:44:51 ]
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 18-04-2008 22:44:51 ]
Ben ik wel een klein beetje met je eens. Ik heb nu toevallig veel aan m'n hoofd en kan me op m'n werk niet concentreren, ik ben ongemotiveerd, heb overal pijn door de stress, slaap slecht, etc. en dan moet ik ook gewoon doorploeteren. Dan zegt er ook niemand dat ik wel 10 uur per week minder mag werken en dat ze het geld wel overmaken.quote:Op donderdag 17 april 2008 22:50 schreef thaleia het volgende:
[..]
Dat geldt natuurlijk voor heel veel andere dingen ook, geen stoornissen, maar leefomstandigheden, bijvoorbeeld, of karaktertrekken, of familie-omstandigheden. Dingen waar mensen ook lang niet altijd wat aan kunnen doen.
Talloze mensen functioneren in een baan en hebben daar meer moeite mee dan een ander omdat er iets is dat hun werkleven 'sterk beinvloedt'. Sterker nog, het lijkt me vrij normaal. Hoeveel mensen zijn nou in volledig ideale gezondheid en daarbij ook nog eens volledig ideale omstandigheden?
De vraag is waar je de grens trekt tussen "iets wat je werkleven beinvloedt" en "totaal niet kunnen werken". Tachtig procent van werkend Nederland zit daar ergens tussenin. Het lijkt me niet handig om 80% van werkend Nederland een 'ondersteunende'/'compenserende' uitkering te geven. Je zal ergens een grens moeten trekken.
Mijn vriend komt uit Irak, zit enorm in de stress over z'n verblijfsvergunning en heeft door alle stress, procedures, rechtzaken etc. ongeveer anderhalf jaar heel weinig aan z'n studie gedaan. Je krijgt geen extra hulp omdat je in een asielprocedure zit, maar lekker makkelijk maakt het het niet.
Ik denk dat je inderdaad onderscheid moet gaan maken tussen mensen die wel kunnen werken, mensen die echt niet kunnen werken en dan een derde groep die iets mankeren waardoor ze echt minder uren kunnen werken/veel minder functies kunnen uitoefenen/een kleine kans hebben om aangenomen te worden.
Voor heaven7 vidn ik het mooi dat ze het geld krijgt om normaal haar opleiding te doen, maar ergens is het toch niet eerlijk tegenover mensen die bijvoorbeeld gewoon net wat minder intelligent zijn en daardoor zo veel tijd in hun opleiding moeten steken dat ze geen tijd overhouden om te werken. Die mensen zouden ook makkelijker hun opleiding kunnen doen als ze steun kregen, maar dat krijgen ze ook niet. Voor die mensen is het ook sneu, vind ik.
Sanity is (not) statistical
Vroeger als je adhd had was je gewoon druk en ging je de lts doen en daarna een arbeidsintensieve baan.
Net zoals borderline vroeger stond voor iemand die overgevoelig was en autisme iemand was die stil en opzich zelf was. Tegenwoordig benoemen we alles (grotendeels ) onnodig bij naam waardoor mensen zich naar hun ziektebeeld gaan gedragen en het als excuus gebruiken
Net zoals borderline vroeger stond voor iemand die overgevoelig was en autisme iemand was die stil en opzich zelf was. Tegenwoordig benoemen we alles (grotendeels ) onnodig bij naam waardoor mensen zich naar hun ziektebeeld gaan gedragen en het als excuus gebruiken
happen naar de baas
Nee, 160.000 mensen zijn tijdens hun jeugd geheel of gedeeltelijk arbeidsongeschikt geworden of zijn zo geboren. Wajongers zijn niet alleen jongeren, ik ken een aantal wajongers die al ruim in de 40 zijn.quote:Op donderdag 17 april 2008 19:52 schreef SeLang het volgende:
160.000 Wajong uitkeringen....
Dus 160.000 jongeren zijn gehandicapt?
There is no love sincerer than the love of food.
Wereldvrede, overal welvaart, en gezonde, blije mensenquote:Op vrijdag 18 april 2008 20:39 schreef Aoristus het volgende:
Met de criteria niet nee. Ik denk dat er iets mis is met de maatschappij en daar zou ik graag onderzoek naar willen zien.
Wat had jij liever gezien?
heaven, je leest niet.
Neuken?quote:Op zaterdag 19 april 2008 18:38 schreef thaleia het volgende:
[..]
Wereldvrede, overal welvaart, en gezonde, blije mensen
heaven, je leest niet.
De voorzitter zegt: Laat duizend bloemen bloeien.
Laat duizend balletjes stuiteren.
Laat duizend balletjes stuiteren.
thaleia, je gaat niet in op wat ik zeg, leg het dan uit als ik het zo niet begrijp. Zal wel aan mijn ziekte liggenquote:Op zaterdag 19 april 2008 18:38 schreef thaleia het volgende:
[..]
Wereldvrede, overal welvaart, en gezonde, blije mensen
heaven, je leest niet.
|
|
