Vervolgje op
deel drie. Net zoals de voorgaande delen primeert de fantasie. Het is dus niet hyperrealistisch.
Ik heb het verhaal in dit deeltje lichtjes anders aangepakt. Hopelijk vinden jullie het goed. Bevalt het niet, dan pak ik het weer aan zoals in de vorige deeltjes.
(Dames die bepaalde scènes uit mijn verhaaltjes eens willen uitproberen met ondergetekende in de werkelijkheid; mijn PM inbox staat voor u open

)
Enfin, ik val jullie niet langer meer lastig met mijn gezeur. Het verhaal:
… Na het ontbijt controleerde Karen nog even snel haar e-mail, en pleegde een telefoontje dat ik niet mocht horen. Ik moest in de garage in de houding gaan staan met mijn gezicht naar de muur gericht. Karen zei dat ze me wel zou komen halen als ze klaar was met haar zaken. Na ongeveer een klein halfuurtje deed ze dat. Ik vroeg me af wat iemand in een half uur telefoneren allemaal kan zeggen. Maarja. “Vrouwen :’) “ dacht ik in mezelf.
”Ziezo, dat is geregeld. Schatje, stap jij nu maar in. Wel aan de passagierskant. Mannen kunnen namelijk niet autorijden.” zei Karen op een toon die geen ruimte laat voor maar ook enige vorm van tegenspraak
Ik vond dat manifest onwaar en een overtreding waarvoor de clichépolitie de hoogst mogelijke straf voor zou geven. Even overwoog ik om daar tegen in te gaan, maar om haar goed humeur niet te laten verdwijnen, besloot ik daar maar wijselijk van af te zien.
Ik stapte in de auto. Het was een donkergroen geverfde monovolume met een fraai interieur waarvan de zetels een kleur hadden die het midden hield tussen goud en beige. De rest van het interieur was afgewerkt met hout. De auto had de beschikking over een geluidsinstallatie die elke audiofiel zou doen watertanden en in de hoofdsteunen van de voorste twee zetels waren DVD schermen voorzien.
”Oh ja. Was ik bijna vergeten” mompelde Karen. Ze pakte iets uit haar handtas en ik zag dat het een setje handboeien waren. Ze kwam naar mij toe en ik moest vervolgens van haar mijn linkerschoen en sok uittrekken. Vervolgens sloot ze mijn been om de ene handboei en maakte het vervolgens vast aan de bar die onder mijn stoel zat om de stoel eventueel naar voren of naar achteren te bewegen.
Ze ging vervolgens op de zetel van de bestuurder zitten. Daarna deed ze haar prachtige zijden rok naar omhoog en ik keek aan tegen haar o zo verukkelijke kale heiligdom.
”Likken maar schatje. Pas wel op. Niet te hard likken. Ik wil niet te ver afdwalen. Ik wil geen ongeluk veroorzaken doordat jij me laat klaarkomen. Maak je maar geen zorgen. Niemand kan ons zien. De ruiten zijn geblindeerd.”
Ze wachtte niet op een reactie van mij maar greep mij bij m’n haar en trok zo mijn hoofd richting haar poesje. Ik begon haar als een kater zachtjes en vooral niet te snel te likken. Ze gooide haar rok terug over mijn hoofd zodat ik door niets afgeleid kon worden en weg waren we.
Ik rook haar heerlijke geur. Het was geen sterk, uitgesproken geur, maar een subtiele zachte geur waar ik onder andere lavendel, munt en een klein beetje limoen in meende te herkennen. Als ik niet beter wist zou ik zeggen dat ze het parfum van Jean-Baptiste Grenouille in het gelijknamige boek droeg.
Terwijl ik haar aan het likken was gaf ze me af en toe bevelen om harder, zachter, sneller of juist trager te likken. Haar poesje smaakte verukkelijk. Lichtjes zoet. Af en toe slikte ik ook wat kutvocht van haar naar binnen. Haar vocht was Goddelijk. Het deed meer deugd dan de eerste slok water die je drinkt nadat je uitgedroogd bent. Het was beter dan een fris glaasje rosé. Het was exclusiever dan een privé zeiljacht. Als ik voor de rest van mijn leven nog maar één smaak zou mogen proeven, dan was het deze wel. Mijn tong ging in en uit haar poesje. Ik likte haar. Ik gaf kleine kusjes. Ik streelde haar. Ik zoog op haar clit. Ik was gelukkig en wou dat de rit zo eeuwig kon duren.
Helaas kon dat niet en na dik drie kwartier rijden kwamen we aan bij mijn woning. Karen parkeerde de auto op enkele meters van de deur.
”Bedankt schatje. Het was aangenaam. Dat mag je nog meer doen.” zei Karen met een dromerige stem die ze inruilde voor haar gewone stem nadat ze even haar keel geschraapt had.
”Vooruit, geef me de sleutels, dan zullen we eens zien wat je allemaal mag meenemen naar mij en wat niet. Ik beslis wel welke kledingsstukken je mag meenemen. Je hebt allesbehalve verstand van mode, maar wat dat betreft zal ik je opvoeden”
Dat was een persoonlijke aanval, maar ik wist dat het de waarheid was. Van mode heb ik geen verstand en echt interesseren doet het me niet. Als het al past en niet te opvallend is, is het voor mijn part al lang goed.
”Goed, maak van mij maar je persoonlijke paspop. Vorm mij naar wat je wil. Doe met me wat je wil. Ik vertrouw je.” dacht ik in mezelf.
Terwijl Karen bezig was met mijn spullen klaar te leggen zette ik mijn computer even op om wat dingen te checken en belde vervolgens naar mijn baas om te zeggen dat ik de komende dagen niet naar werk zou gaan.
“Hebben wij daar toestemming voor gevraagd?” bulderde de stem van Karen opeens. “Vooruit, kleed je volledig uit en ga dan in de houding zitten!” ging ze voort met dezelfde boze stem. Ik kleedde me nog sneller uit dan een Fransman die al twintig jaar niet meer van bil is gegaan en nu voor het eerst beet heeft, en ging in de houding zitten.
”En sla je ogen neer als je in de houding zit!” beet ze me toe, en onmiddellijk daarna greep ze m’n haren weer vast en trok mijn gezicht op de grond.
”Vooruit, ga op je buik liggen” ging ze verder en de rest van mijn lichaam duwde ze met haar laarzen in de door haar gewenste houding. Toen ze daarmee klaar was had mijn lichaam de vorm van een Andreaskruis.
“Deze houding is de Andreashouding. Als ik het beveel moet je alles laten vallen en zo gaan liggen. Gesnopen?” Ze wachtte echter niet op een antwoord, en ging in de zetel zitten die zich vlak voor mij bevond. Ze stopte het puntje van haar laars in mijn mond en ik moest die punt likken.
“Voortaan doe je buiten ademhalen niets zonder mijn toestemming” zei ze bitsig terwijl ik haar laars zo goed en kwaad mogelijk aan het likken was. “Je vraagt toestemming voor iets door in de houding te gaan zitten, je ogen neer te slagen en dan pas door je vraag te stellen. Als ik je dan toestemming geef, dan zeg je ‘Dank U’ en kus je mijn voeten kortstondig.
Als je niet in de mogelijkheid verkeert om in de houding te gaan zitten, dan volstaat het om met een vragende blik naar mij te kijken. Je bedankt me dan later maar ook meer uitgebreid.
Goed, nu iets anders. Je hebt een klein buikje en ik heb gemerkt dat je conditie ook niet om naar huis of ergens anders te schrijven is. Daar gaan we wat aan doen, want ik heb plannen met je. Wat die zijn, zijn je zaken niet en zal je op tijd en stond wel duidelijk worden.”
Ze dacht even na en ging vervolgens verder: “Daar zullen we nu wel korte metten mee maken, en we beginnen hier en wel nu direct.” Karen stond vervolgens op, wandelde naar mijn bed, ging er op liggen en beval me om in pomphouding te gaan staan op mijn bed zodat zij onder me lag. Ik deed het gevraagde en al snel bevond ik me in de door haar gewenste houding. Door die houding hing m’n penis slap naar beneden. Karen nam het onderste van mijn penis tussen haar duim en wijsvinger en van daaruit streek ze zachtjes richting mijn eikel. Dit herhaalde ze nog enkele keren zodat het in de buurt van mijn kindergeld ( :’)

) begon te kriebelen en het bloed richting penis stroomde. In een paar seconden tijd werd het zaakje goed stijf. Karen liet los en mijn penis floepte tegen mijn buik. Ze grinnikte even en gaf me vervolgens een onverwachtte, maar daarom niet minder pijnlijke tepeltwist. Ik slaakte een kreet van pijn. Hierdoor werd Karen boos en gaf ze met de hand een pijnlijke klap op de beide wangen.
”Jij moet zwijgen! Jouw mening heb ik niet gevraagd! Wacht maar” snauwde ze. Ze gleed van het bed en zei dat ik in dezelfde houding moest blijven staan. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Mijn armen begonnen stilletjesaan te trillen, en een bed dat diep inzakte was nu niet eenmaal de optimale plaats om in die houding te zitten. Karin liep de kamer uit, ik hoorde dat ze de trap af liep en nog even later hoorde ik een autodeur dichtslaan. Aan de hand van deze gegevens concludeerde ik dat Karen waarschijnlijk iets uit de auto gehaald had. Dat vermoeden werd bevestigd toen ze later de kamer weer kwam binnengewandeld. Ik hoorde dat ze wat op de tafel zette, maar ik kon niet zien wat.
Plotseling stond ze naast mij. “Mondje goed open” sprak ze op een poeslieve toon die ogenschijnlijk niets kwaad in de zin had. Ik had er het raden naar waarom ik dat moest doen, maar Karen stopte een dikke ballgag in mijn mond.
“En laat ik je nu niet meer horen!” riep ze. En om te laten tonen dat het haar menens was gaf ze me bij elk woord een harde klap op mijn beide billen.
Ze ging vervolgens terug onder me liggen. Ze schoof terug haar rokje naar omhoog zodat ik een prachtig zicht had op haar poesje. Karen pakte mijn penis dan weer vast bij de stam zodat hij weer stijf werd en trok hem naar beneden. Op deze wijze begon ik automatisch te pompen. Karen trok mijn penis naar omlaag en duwde hem vervolgens terug omhoog zodat zij het tempo tempo bepaalde. Na dat een tien keer gedaan te hebben verlegde ze zichzelf wat. Nu lag haar poesje vlak onder mijn penis. Ze trok me terug naar omlaag en dirigeerde mijn penis in haar kutje. Op deze manier had ik sex en deed ik tegelijk iets aan mijn conditie. Zo neukten we een tijdje voort. Het ging niet snel, maar traag en ik stootte diep in haar heiligdom. Na een tijdje begon mijn toekomstig nageslacht zich op te maken om dat van Karen met een bezoekje te vereeren tot ik plots wat kwijl op haar rok morstte. Doordat die ballgag daar zat kon ik niet al mijn speeksel kwijt. De ballgag werd al snel nat van de kwijl, en op een gegeven moment droop die kwijl eraf. Jammer genoeg dus op Karen’s rok.
Ze werd woest en ze duwde mij weg zodat ik pijnlijk op de grond landde. Ik krabbelde recht, knielde aan het voeteinde, legde mijn kop op de grond en mijn handen op mijn rug. Ik maakte me zo klein en nederig mogelijk in de hoop dat ze me dan iewat zou ontzien, maar dat was ijdele hoop.
”Hoe durf je me te bevuilen!” schreeuwde ze. “Daar zal je voor boeten. Jouw straf komt nog wel. Ik zeg niet wanneer of hoe, maar reken maar dat het én onverwacht én lang én pijnlijk zal worden.
Ik zag al doembeelden waarin kaarsvet, klemmen, naalden en zwepen een hoofdrol speelden.
”Blijf nog maar eventjes in die houding zitten” zei Karen. Ze was al wat kalmer, maar in haar stem schemerde nog steeds boosheid.
Ze liep naar de keuken. Ze pakte een bord uit de kast, zette de waterkraan even open en liep dan terug naar mij. Het bord dat ze vasthad zette ze op mijn rug. Het koude naamaakporselein deed me huiveren
”Zo schatje. Ik ga nu de auto inladen met je spullen. Ik heb je hulp daarbij niet nodig. Ik kan het zelf wel. Het zal alleen serieus wat langer duren, maar daar heb je geen bezwaar tegen zeker. Jij blijft in deze houding zitten. En om zeker te zijn dat je niet valsspeelt heb ik een soepbord gevuld met water. Als je van houding verandert valt het bord om en mag je het water van de vloer likken. Je zal er uiteraard voor gestraft worden. Je handen mag je uiteraard ook niet gebruiken, dus daarom zal ik die handboeien even aandoen. Gesnopen? Veel plezier. Tot sebiet schatje” lachtte Karen. Ze deed me de handboeien om, aaide even mijn haar en dan was ze weg.
Ze liet me alleen met m’n gedachten. Af en toe viel een druppel kwijl op de vloer, maar dat was nu het minste van mijn gedachten.
”Ik lijk wel gek” dacht ik. Drie dagen geleden kende ik Karen nog niet, en nu drie dagen later zit ik naakt, geknield op haar te wachten. Ik doe alles wat ze vraagt. Het ene moment zalft ze me en is ze als een Engel voor me, het andere moment verandert ze in een duivel die jou laat af zien. Ik kon al een tiental keer weglopen als ik wou, maar ik deed het niet. Iets trekt me ongeloofelijk tot haar aan. Is het haar vastberadenheid? Is het haar dominante aanleg ? Is het haar lach? Is het haar zorg die ze voor me toont? Is het haar uiterlijk? Of is het gewoon het totaalplaatje dat klopt? Wat het ook is, het zorgt ervoor dat ik voor haar alles over heb. Voor haar wil ik door het stof kruipen. Ik wil van haar zijn. Ik wil aan haar voeten liggen.
Af en toe kwam Karen terug, maar ze negeerde mijn aanwezigheid volledig. Ze liet me alleen met mijn gedachten.
Na drie kwartier had Karen gedaan met haar auto in te laden. Het leek mij uren geduurd te hebben, maar ja. Als je in zo’n houding zit, dan gaat de tijd traag voorbij.
”Goedzo schatje. Dat heb je flink gedaan” zei Karen op een liefdevolle toon. Het inladen scheen haar gekalmeerd te hebben, en haar zin maakte dat ik glom van trots. Het was tenslotte moeilijk, en ik daag u uit om hetzelfde te proberen. Karen pakte het soepbord van mijn rug en zette het op een bijzettafeltje. Ze pakte mijn voeten vast en trok me anderhalve meter achteruit. Het soepbord werd nu voor mijn neus gezet. De ballgag werd eindelijk verwijderd en ik bewoog mijn kaken omdat ik bang was dat ik anders een kramp zou oplopen.
”Je zult wel dorst hebben schatje, drink maar eens goed.” Karen pakte mijn hoofd vast, hief het een klein beetje op, schoof het soepbord nog een beetje meer naar mij toe.
”Lik maar op schatje. Drink zoveel je kunt. Maar let erop. Alleen likken. Het water niet opzuigen” vermaande ze. Dat moest ze me geen twee keer zeggen. Ik had grote dorst, en onmiddellijk begon ik het water uit het soepbord te likken. Terwijl ik druk likte duwde Karen mijn benen wat uiteen zodat ze een beter zicht had om mijn intussen slap geworden penis.
Ze streelde mijn rug en af en toe gingen haar handen naar mijn kruis. Ze kneep wat in mijn ballen, en rukte een paar keer aan mijn penis. Wel genoeg om wat stijf te worden, maar helaas lang niet genoeg om klaar te komen. Ik kreunde wat. Ik wou graag dat Karen me liet komen.
”Braaf” zei ze. “Braaf hondje van me.” En ja. Dat was het. Zo leek ik inderdaad op een hondje. Dat vond ik niet erg. Integendeel. Ik was blij om haar hondje te zijn. Ik was wie ze wou dat ik was. Ik ben voor jou wat je maar wilt dat ik ben.
“Brave jongen!” riep ze enthousiast toen ik het soepbord had leeggelikt. De handboeien werden losgemaakt, en ik kreeg toestemming om in de houding te gaan zitten.
”Ik heb ook dorst gekregen. In je keuken heb ik wat fruit gezien. Maak me maar een lekker fruitsapje en geef er maar een potje yoghurt bij. Ik ging naar de keuken en aan de slag. Ik deed de yoghurt in een kommetje, perste de appelsienen, schilde een halve appel in kleine stukjes en kieperde de hele zwik samen met nog wat frambozen en stukjes ananas in de blender. Liet het even mengen, goot het dan in een glas, deed er nog een rietje en een schijfje citroen bij. Alles werd op een dienblad gezet en naar Karen toegebracht.
”Dat heb je keurig gedaan schatje.” prees Karen waarderend. “Zet alles maar daar op dat tafeltje, kniel naast me en leg je hoofd in m’n schoot.”
Dat moest ze me geen twee keer zeggen. In een wip zat ik in de gewenste positie. Karen at eerst de yoghurt op. Het fruitsap was het volgende en terwijl ze langzaam dronk streelde ze door mijn haar. Soms speelde ze er ook mee of trok ze er zachtjes aan. Ik vond het heerlijk en groot was mijn teleurstelling toen ze zei dat ik het glas en kommetje moest gaan afwassen.
”Dat was heerlijk schatje. Dat mag je nog doen” zei Karen. Ze kuste me op de mond, haar tong kwam de mijne tegen en ik proefde de fruitige smaak van mijn drankje. Toegegeven, het smaakte allesbehalve slecht. Jammer genoeg duurde het maar even. Ik moest me terug aankleden zei Karen want we hadden nog een druk programma. De solden wachten namelijk niet, en elk moment daar afwezig zijn, is een gemiste kans aldus Karen.
De solden. Die was ik helemaal vergeten. De solden; een droom voor elke vrouw en de nachtmerrie van elke man. Ik kreeg al visioenen van duizenden opgejaagde vrouwen die zich een weg doorheen het winkelcentrum probeerden te banen en op de voet gevolgd werden door manlief die alle tassen en zakken mocht dragen en waarvan de bankrekening bij elke winkel een beetje meer richting nul naartoe ging.
Of mijn visioen waarheid zou worden wist ik nog niet. We stapten terug in de auto en reden naar Karen’s huis. Daar mocht ik voor de verandering alles netje uitladen, en we waren weer op weg. Deze keer naar het winkelcentrum.
Na een korte rit kwamen arriveerden we er. We konden redelijk snel een parkeerplaats vinden alhoewel ik verwacht had dat het centrum sardieneblikvol zou zitten. Het goede weer had er volgens mij veel mee te maken. De meeste koopjesjagers waren nu in de winkelwandelstraten hun inkopen aan het doen dacht ik.
Voordat we gingen winkelen moest de inwendige mens eerst versterkt worden, en waar kan je dat beter doen dan in een veel te dure, volle en drukke taverne in het winkelcentrum. Karen bestelde een salade met zeevruchten. Ik had meer honger en zodus bestelde ik een Vol au Vent zonder garnituur.
”Wat wilt u daarbij geservered hebben meneer?” vroeg de serveerster.
”Doet u mij maar frietjes alstublieft.”
”Uitstekend meneer, mevrouw Uw bestellingen komt er dadelijk aan.”
Toen de serveerster de bestelling ging doorgeven aan de keuken draaide de iewat grijs uitziende man die achter mijn rug zat zich om.
“Het is toch een grof schandaal” mokte hij met een overdreven stijf ABN uitspraak. “U weet toch dat het correcte woord voor friet namelijk patat is.”
Ik wou mijn mond opendoen om de man van antwoord te dienen, maar Karen was me nét voor.
”Ach man, lul toch niet! Het is friet, dat weet toch het kleinste kind! Trouwens, je zou beter eens naar jezelf kijken! Je eet je broodje kaas met mes en vork. En jij zit dan andere mensen de levieten te lezen? Jij bent zeker zo’n stijf omhooggevallen burgermannetje en je idee van roekeloos rijgedrag is zeker één kilometer per uur boven de toegelaten snelheid rijden zeker? Jij voelt je belangrijk en meent dat je het recht hebt om alles en iedereen de les te spellen, maar in werkelijkheid ben je zó klein” riep Karen en de ruimte tussen haar duim en wijsvinger was minder dan één millimeter. De man werd rood, en zijn kaken zwollen zó op dat het leek dat ze gingen barsten toen er plots een vrouw naar hem kwam toegelopen.
”Arend-Jan!” riep ze op de strenge toon van een kleuterjuffrouw die een ongehoorzame peuter voor de elfendertigste keer voor dezelfde reden moet straffen. “Ben je nu wéér bezig? Vooruit. Zwijg en eet je broodje op, dan kunnen we weer voort gaan winkelen.”
Het burgermannetje kromp ineen en zijn bolle kaken liepen leeg net zoals een fietsband waaruit de lucht ontsnapt door een klein, minuscuul gaatje.
”U moet het mijn man vooral niet kwalijk nemen. Patat is zijn stokpaardje, maar ik vind dat het friet is. U wilt niet weten hoe vaak we daar thuis wel niet over discussiëren” grinnikte de vrouw.
”Het is niets hoor” lachtte Karen. “Ik hou wel van een discussie op zijn tijd.”
”Blij dat te horen. Dan laat ik u nu verder gerust. Kom Arend-Jan, betaal dan kunnen we weg. Ik wens u beiden nog een smakelijke maaltijd toe.” zei Arend-Jan’s halve trouwboek. Hij pakte de zakken en tassen op die hoogstwaarschijnlijk zijn vrouw had bijeen gewinkeld en volgde haar. De pantoffelheld droop af, nog nagelachen door de klanten van de taverne.
Met grote ogen en open mond staarde ik vol verbazing naar Karen. Zij deed echter alsof ze elke dag wel honderd mensen in het openbaar genadeloos aftroeft en vroeg zich af waar onze bestelling bleef.
”Dat. Was. Geweldig.” zei ik, nog overlopend van bewondering voor haar. “Ik zou je nu wel kunnen zoenen.”
”Nou, dan doe je dat toch gewoon” daagde ze me uit. Ze stond recht, kwam naar me toe, trok mijn stoel wat achteruit en ging op m’n schoot te zitten. Zonder één moment te aarzelen begonnen we elkaar gepassioneerd te kussen. Onze lippen op elkaar. Onze tongen knuffelden elkaar.
Karen kustte hevig. Haar lippen waren heerlijk nat en zacht. Haar handen gleden wat af naar beneden en ze begon over mijn billen te aaien. Ik wou ze wegdoen, maar ze beet op mijn lippen als teken dat ik haar moest laten doen. Ze leek zich allerminst te storen aan het feit dat we ons in een taverne bevonden en dat we in de omgeving van andere mensen waren. Ze gleed nu met haar handen in mijn broek. Met haar handen pakte ze mijn onderbroek, trok er wat aan zodat ik een lichte BIR kreeg.
“Euuuuhm, meneer, mevrouw. Uw bestelling is klaar” zei de serveerster op een aarzelende toon. Ze keek naar ons met een vertwijfelende blik en wist niet goed wat ze van de situatie moest denken. Karen stopte onze zoenpartij door nog even op mijn onderlip te zuigen en dan gewoon naar haar plaats te lopen. Ze scheen de hele situatie doodnormaal te vinden.
”De vol au vent met frietjes voor meneer en de zeevruchtensalade voor mevrouw. Alstublieft. Smakelijk eten” zei de serveerster, en ik kon zien dat ze blij was dat ze zich uit de voeten kon maken.
Tijdens het eten deden we wat melig. We voerden elkaar wat van ons eten en deden nog wat van die dingen die verliefde koppeltjes met elkaar doen als ze gaan eten.
Nadat we voldaan waren zaten we nog wat over vanalles te praten. Opeens voelde ik dat er plots iets op mijn kruis kwam te zitten. Ik verschoot hard, en door een automatische reflex vlogen mijn knieën omhoog. Ze kwamen terecht op de onderkant van de tafel waardoor het bestek met een luide BENG! een centimeter of drie de lucht in vloog.
”Je moet niet zo verschieten schatje, ik ben het” zei Karen. Blijkbaar had ze haar schoenen uitgedaan en zat ze mijn kruis met haar voeten te betasten. Ik liet haar maar doen, en gaf me over aan haar voetjes. Doordat er een lang tafelkleed tot op de grond hing kon niemand zien wat we aan het doen waren. Karen masseerde met haar goddelijke voetjes en al snel kon ik voelen dat er een grote bobbel in mijn broek verscheen. Het zaakje begon te knellen, maar ik moest mijn handen boven tafel houden. Het liefste had ik mijn broek en onderbroek uitgedaan zodat mijn penis de ruimte kreeg en ik haar zachte, warme voetjes op mijn penis en balzak kon voelen. Het ene moment duwde ze hard, het andere moment streelde ze zacht.
Ik kreeg toestemming om mijn stoel wat dichter bij tafel te schuiven zodat ze met haar voetjes wat meer mogelijkheden had en grotere druk kon zetten. Mijn handen mochten ook onder tafel gaan. Alleen maar om haar voeten te ondersteunen en om haar te leiden. Ik zakte wat onderuit op mijn stoel zodat ze er nog beter bij kon. Met haar hielen gaf ze korte harde likjes op mijn eikel.
Mijn penis was zo stijf geworden dat ik dacht dat hij bijna zou breken, maar Karen bleef onverminderd voort doen. Met haar beide voeten zette ze nu grote druk en mijn paal begon zachtjes te kloppen. Ik duwde mijn bekken nog wat naar voren zodat het zaakje nog wat heerlijker begon aan te voelen. Voor haar was dat echter het sein om er ineens mee op te houden.
”Kom schatje, we hebben nog héél wat te doen vanmiddag.” Karen betaalde en we waren weg. Hand in hand liepen we door het winkelcentrum.
Karen had haar adresjes en ze wist gelukkig snel wat ze wilde. Gelukkig inderdaad voor mij, want ik word al enorm zenuwachtig als ik lange dan vijf minuten in een klerenwinkel moet doorbrengen. Ze pastte veel kledij en af en toe kwam ook de voor de mannen gevreesde vrouwenvraag waar geen enkel juist antwoord op bestaat. Jazeker. Ik heb het over de beruchte “Schat, hoe vind je dat ik eruit zie in dit kledingsstuk?”
Waarop de man dan zijn mening geeft, de vrouw boos wordt en het tegenovergestelde zegt en roept/huilt dat de man er geen verstand van heeft. Zegt de man dat ze er goed uit ziet, dan vindt de vrouw dat ze lelijk, dik enwatweetiknogallemaal is en dat de man er niets van begrepen heeft. Zegt de man de volgende keer dat ze er niet zo goed uitziet, dan is de man een ongevoelige klootzak die er niets van kent en haar alleen maar lelijk, dik enwatweetiknogallemaal vindt, terwijl ze dat niet is.
Gelukkig werd me dat allemaal bespaard en hield Karen rekening met mijn mening.
Na elke winkel werd het stapeltje winkelzakken groter en groter, en na anderhalf uur gewinkeld te hebben, werd de eerste partij naar de auto gebracht. Kwestie van het nog eens allemaal dunnetjes over te doen.
De eerste winkel die we in het tweede luik van de soldendag bezochten was een lingeriewinkel. De winkel was gesitueerd in een vleugel van het winkelcentrum waar niet zoveel mensen kwamen. Aan de etalage te zien was het een nogal dure en exclusieve winkel want ondangs dat er kortingen hingen waren er toch prijskaartjes te zien waarvan de bedragen gemiddeld rond de 300¤ schommelden.
We gingen de winkel binnen en tot mijn grote verbazing waren we de enige twee klanten. Buiten ons en de verkoopster was er niemand. Die verkoopster kwam naar ons toegelopen met de vraag of ze ons kon helpen. Karen zei dat dat niet nodig was, dat we ons prima konden behelpen, en ik zou durven zweren dat ik de verkoopster Karen een knipoogje zag geven.
Het was overigens een verukkelijke dame. Het was een negerin. Ze was prachtig slank en lang. Haar zwarte lange haar kwam tot halverwege haar rug. Haar huid was niet pikzwart maar eerder melkchocoladebruin en kwam goed tot haar recht met haar strakke witte mantelpakje waarin haar slanke vorm goed zichtbaar was. Ze droeg verder witte, zijden kousen en zwarte stilettos met zéér hoge hakken waarvoor elke schoenenfetisjist onmiddellijk op de knieën zou voor gaan. En toegegeven, ook ik wou dat nu doen
Karen nam me mee naar de achterkant van de winkel waar de iets gewaagdere stukken te vinden waren. Natuurlijk verbaasde me dat niet. Ze keek wat in de rekken, en haalde een pikant setje tevoorschijn. Het was een kinky bustier van satijn. Haar borsten werden volledig bloot gelaten, en alleen maar bedekt door een klein stukje stof dat haar tepel verborg. De pashokjes waren vlakbij dus ging Karen het even passen. Ik hoopte van ganser harte dat ze me het ongetwijfeld prachtige resultaat zou laten zien.
”Schatje, kan je even komen helpen? Ik heb een probleem met de sluiting.” vroeg Karen. Ik schoot ter hulp, maar tot mijn grote verbazing stond ze daar gewoon met al haar kleding nog aan. Ik keek vragend naar haar, maar ze pakte de ballgag uit haar handtas en deed hem weer in mijn mond. Ze draaide me een halve slag en begon me uit te kleden. Zelfs de schoenen moesten uit. Ik was doodsbang dat iemand ons zou betrappen, maar daar maakte Karen zich allerminst druk om. Toen ze me volledig had uitgekleed moest ik als teken van mijn onderwerping haar voeten kussen. Dat deed ik ook, al was het wel vervelend om te bukken doordat het paskotje zo klein was.
Karen trok me aan de haren omhoog, spreidde haar benen en haar schaamlippen en kreunde “Neem me. Neem me tot ik klaarkom, maar durf zelf niet klaar te komen.”
Dat was makkelijker gezegd als gedaan. Ze had me vandaag al enkele keren liggen opgeilen, maar nog altijd mocht ik niet komen. Ik stond inmiddels op springen. Voordat ik mocht beginnen stopte ze nog een paar vingers in haar inmiddels natte poesje. Ik stootte hard, maar traag. Mijn handen kneedden haar ronde borsten, en ik kustte in haar nek. Karen pakte met haar handen mijn billen vast, en spreidde ze wat. Met de vingers die ze nat had gemaakt, streek ze wat rond mijn aars. Volkomen onverwacht duwde ze één vinger naar binnen. Ze zocht iets, want ze draaide haar vinger wat rond en tastte wat af. Opeens hield ze halt waaruit ik afleidde dat ze gevonden had wat ze vond. En inderdaad. Ze begon op dat plekje ritmisch te duwen. Mijn paal werd zeker een centimeter groter, en mijn geilheidsniveau steeg enorm.
”Dat zou wel eens de prostaat kunnen zijn.” dacht ik. Ik had er eens iets over gelezen. Naar het schijnt zorgt anale stimulatie voor een verhoogd geilheidsniveau.
Ik trok mijn paal eruit en stootte nu alleen maar mijn eikel naar binnen. Zo wreef ik tegen haar clitje en kreeg ik wat minder rust. Karen werd geiler want ze kreunde dat ik haar diep moest nemen. Ik stootte nu helemaal door. Ik stootte zo hard en zo diep dat ik tegen haar baarmoeder kwam. Naarmate ik het tempo opdreef, dreef zij ook het tempo op met op mijn prostaat de duwen. Ze duwde alsmaar sneller en sneller, harder en harder.
Ik masseerde haar borsten. Ik kneedde ze. Ik likte haar. Ik aanbad haar. Ik kwam in haar klaar. Ik spoot lange slierten zaad in haar. Lading na lading. Het was een van de beste orgasmes die ik ooit al heb gehad. Dankzij haar. Mijn Godin.
Alhoewel ik het niet mocht van haar, kwam ik toch klaar. Ik kon er niets aan doen. Ik kon het niet tegenhouden of wat.
”Wat heb ik nu gezegd!” siste ze op een woeste toon terwijl ze hard in mijn ballen kneep. “Jij mocht niet klaarkomen. Jij hebt een bevel van me genegeerd. Hiervoor zal je gestraft worden. Meerdere keren zelfs. Hup. Ga in de kaarshouding liggen.”
Ik wist niet goed wat ze daarmee bedoelde.
”Ga op je rug liggen en strek dan je benen omhoog zodat je zo weinig mogelijk contact maakt met de grond” snauwde en om duidelijk te maken dat ik er beter haast bij maakte, gaf ze me een harde klap op mijn billen.
Eenmaal in de gewenste houding, ging Karen zonder aarzelen op mijn gezicht zitten. Niet met haar poesje zoals de eerste keer, maar wel met haar kontje.
”Likken” klonk het, en met enige tegenzin begon ik haar kont te likken. Eerst ging het aarzelend. Het leek me tenslotte niet echt proper, maar er was geen vuiltje of haartje te bekennen.
Karen pakte mijn benen vast en begon ze wat te bewegen. Ik moest ze nog steeds strekken. Ze speelde ermee. Van voren, naar achter, van links naar rechts. Zo zorgde ze ervoor dat ik wat spieroefeningen deed. Ik begon minder te likken, maar dat was niet naar haar zin. Ze zette nog wat meer druk zodat ik nog amper adem kon halen. Het puntje van mijn tong zat in haar gatje, en mijn neus in haar bilspleet. Even verminderde ze de druk op mijn gezicht zodat ik adem kon halen, maar direct daarna plofte ze weer neer. Dat spelletje begon ze te herhalen. Tien tellen druk en een tel de gelegenheid om adem te halen.
Ik moest mijn benen spreiden. Karen wou wat met mijn inmiddels slap geworden paal spelen. Ze trok er wat aan, kneep in mijn ballen, streek langs mijn bilnaald en kuste zachtjes de eikel. Karen werd alsmaar geiler van mijn gelik. Ze klemde mijn hoofd nog vaster tussen haar benen, en begon met haar kont mijn gezicht te berijden. Mijn billen werden gespreid, en met een vinger, begon ze me anaal te vingeren.
Ze kon net aan haar handtas. Ze pakte er een slipje uit, frommelde het wat op en stak het in haar kut.
Toen kwam ze. Ze sloot haar ogen en kreunde voldaan. Om me toch maar niet te doen ophouden bleef ze me dwingen om te likken. Maar ze moest me helemaal niet dwingen. Ik deed het graag. Ik wou haar voor de rest van mijn leven blijven likken. Voor altijd. Ik wou haar likslaafje zijn. Haar sexspeeltje Haar tweede tong. Altijd en overal klaar staand voor haar. Om haar te plezieren. Om haar te behagen. Om haar van dienst te zijn. Om me over te geven aan haar wensen en verlangens. Ik wou slechts een instrument zijn, een levend object wiens enige vorm van bestaansreden was om haar te bevredigen. Een instrument om haar oneindige lust te dienen.
Nadat ze volledig was klaargekomen, draaide ze zich om. Ze zat nog steeds op me, maar ditmaal met haar poesje, maar ik kon perfect ademhalen. Ze verlangde op dit moment niets meer van me. Buiten dat ik even iets was waarop ze kon zitten en bekomen van haar orgasme, betekende ik nu niets voor haar. Ze zuchtte, glimlachtte en streek met haar vingers langs mijn wangen. Haar vinger raakte mijn lippen, en ik kuste ze. Ik kustte elke vinger, buiten degene die ze in mijn kont had gestoken. Die maakte ze zelf schoon. Haar slipje dat in haar poesje zat en doorweekt was van mijn sperma en haar hemelse kutgeil haalde ze uit haar poesje.
Ze kneep met haar vingers mijn neus dicht, waardoor ik mijn mond opende om adem te halen. Op dat moment, stopte ze haar slipje in mijn mond.
”Hou dat maar even in je mond. Zolang ik het zeg. Je zegt natuurlijk geen woord. Je maakt tegelijkertijd mijn slipje schoon door het met je speeksel te wassen. Je moet mijn kostbare vocht natuurlijk inslikken. Dat je daarbij je eigen sperma ook naar af stuurt, is je eigen schuld.” zei ze vrolijk, met een duidelijk hoorbaar sadistisch genoegen.
Ik baalde natuurlijk, want ik vond sperma slikken nu niet bepaald de meest leuke activiteit ter wereld. Daarbij kwam dan nog dat het mijn eigen sperma was. Gelukkig genoeg was mijn sperma al een tijdje opgedroogd in Karen’s poesje, en kon ik haar een hevig orgasme doen bereiken. Ik schatte dat het slipje voor zo’n 75% doordrenkt was van Karen’s verukkelijke vocht wat dus wou zeggen dat er voor de resterende 25% geen reis richting Karen’s baarmoeder inzat, maar een enkeltje maag van ondergetekende.
De smaak van Karen had dan ook de overhand, alleen smaakte het een beetje anders nu. Ik kon het niet echt beschrijven, maar laat ik het erop houden dat het een klein tikkeltje bitterder en romiger was.