abonnement Unibet Coolblue
  donderdag 26 juni 2008 @ 19:32:27 #276
219200 xyz147
I got shot
pi_59712664
Voor zover alles echt gebeurt is...

OT: Goed verhaal
pi_59715412
top verhaal Dawkins
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
  zaterdag 28 juni 2008 @ 17:04:56 #278
189777 zagevent
what's in a name
pi_59755987
quote:
Op woensdag 25 juni 2008 15:23 schreef zagevent het volgende:

[..]

Een vervolg komt er zeker. Ik ben er gisteren laat mee begonnen. Ik weet wat ik er in ga zetten. Hoop het om het ten laatste zaterdag af te hebben.
Helaas, kom ik er vandaag niet klaar mee. -die dubbelzinnigheid toch - Ik verwacht het waarschijnlijk morgen en ten laatste maandag mee klaar te zijn.

@JETAIME: sorry dat ik je nieuwsgierigheid nog wat langer op de proef moet stellen.
  zaterdag 28 juni 2008 @ 17:56:14 #279
219682 JETAIME
Oui oui, je t'aime.
pi_59756870
@ zagevent
Dat is wel jammer!!
Maar niks aan te doen, dan lees ik het na de vakantie wel;)
iniedergeval succes met het afkrijgen van je vervolg!
  maandag 30 juni 2008 @ 01:04:26 #280
206164 Gibson88
Ongekend.
pi_59785115
zeer binnenkort, komt er weer een verhaal van mij bij. Nog even wachten
  dinsdag 1 juli 2008 @ 02:25:45 #281
189777 zagevent
what's in a name
pi_59810522
Verhaal is min of meer af. In de loop van morgen de spellingscontrole er nog eens overgooien, en dan zwier ik het online.
  dinsdag 1 juli 2008 @ 22:39:54 #282
189777 zagevent
what's in a name
pi_59829562
Vervolgje op deel drie. Net zoals de voorgaande delen primeert de fantasie. Het is dus niet hyperrealistisch.
Ik heb het verhaal in dit deeltje lichtjes anders aangepakt. Hopelijk vinden jullie het goed. Bevalt het niet, dan pak ik het weer aan zoals in de vorige deeltjes.

(Dames die bepaalde scènes uit mijn verhaaltjes eens willen uitproberen met ondergetekende in de werkelijkheid; mijn PM inbox staat voor u open )

Enfin, ik val jullie niet langer meer lastig met mijn gezeur. Het verhaal:

… Na het ontbijt controleerde Karen nog even snel haar e-mail, en pleegde een telefoontje dat ik niet mocht horen. Ik moest in de garage in de houding gaan staan met mijn gezicht naar de muur gericht. Karen zei dat ze me wel zou komen halen als ze klaar was met haar zaken. Na ongeveer een klein halfuurtje deed ze dat. Ik vroeg me af wat iemand in een half uur telefoneren allemaal kan zeggen. Maarja. “Vrouwen :’) “ dacht ik in mezelf.
”Ziezo, dat is geregeld. Schatje, stap jij nu maar in. Wel aan de passagierskant. Mannen kunnen namelijk niet autorijden.” zei Karen op een toon die geen ruimte laat voor maar ook enige vorm van tegenspraak
Ik vond dat manifest onwaar en een overtreding waarvoor de clichépolitie de hoogst mogelijke straf voor zou geven. Even overwoog ik om daar tegen in te gaan, maar om haar goed humeur niet te laten verdwijnen, besloot ik daar maar wijselijk van af te zien.

Ik stapte in de auto. Het was een donkergroen geverfde monovolume met een fraai interieur waarvan de zetels een kleur hadden die het midden hield tussen goud en beige. De rest van het interieur was afgewerkt met hout. De auto had de beschikking over een geluidsinstallatie die elke audiofiel zou doen watertanden en in de hoofdsteunen van de voorste twee zetels waren DVD schermen voorzien.
”Oh ja. Was ik bijna vergeten” mompelde Karen. Ze pakte iets uit haar handtas en ik zag dat het een setje handboeien waren. Ze kwam naar mij toe en ik moest vervolgens van haar mijn linkerschoen en sok uittrekken. Vervolgens sloot ze mijn been om de ene handboei en maakte het vervolgens vast aan de bar die onder mijn stoel zat om de stoel eventueel naar voren of naar achteren te bewegen.
Ze ging vervolgens op de zetel van de bestuurder zitten. Daarna deed ze haar prachtige zijden rok naar omhoog en ik keek aan tegen haar o zo verukkelijke kale heiligdom.
”Likken maar schatje. Pas wel op. Niet te hard likken. Ik wil niet te ver afdwalen. Ik wil geen ongeluk veroorzaken doordat jij me laat klaarkomen. Maak je maar geen zorgen. Niemand kan ons zien. De ruiten zijn geblindeerd.”
Ze wachtte niet op een reactie van mij maar greep mij bij m’n haar en trok zo mijn hoofd richting haar poesje. Ik begon haar als een kater zachtjes en vooral niet te snel te likken. Ze gooide haar rok terug over mijn hoofd zodat ik door niets afgeleid kon worden en weg waren we.

Ik rook haar heerlijke geur. Het was geen sterk, uitgesproken geur, maar een subtiele zachte geur waar ik onder andere lavendel, munt en een klein beetje limoen in meende te herkennen. Als ik niet beter wist zou ik zeggen dat ze het parfum van Jean-Baptiste Grenouille in het gelijknamige boek droeg.
Terwijl ik haar aan het likken was gaf ze me af en toe bevelen om harder, zachter, sneller of juist trager te likken. Haar poesje smaakte verukkelijk. Lichtjes zoet. Af en toe slikte ik ook wat kutvocht van haar naar binnen. Haar vocht was Goddelijk. Het deed meer deugd dan de eerste slok water die je drinkt nadat je uitgedroogd bent. Het was beter dan een fris glaasje rosé. Het was exclusiever dan een privé zeiljacht. Als ik voor de rest van mijn leven nog maar één smaak zou mogen proeven, dan was het deze wel. Mijn tong ging in en uit haar poesje. Ik likte haar. Ik gaf kleine kusjes. Ik streelde haar. Ik zoog op haar clit. Ik was gelukkig en wou dat de rit zo eeuwig kon duren.

Helaas kon dat niet en na dik drie kwartier rijden kwamen we aan bij mijn woning. Karen parkeerde de auto op enkele meters van de deur.
”Bedankt schatje. Het was aangenaam. Dat mag je nog meer doen.” zei Karen met een dromerige stem die ze inruilde voor haar gewone stem nadat ze even haar keel geschraapt had.
”Vooruit, geef me de sleutels, dan zullen we eens zien wat je allemaal mag meenemen naar mij en wat niet. Ik beslis wel welke kledingsstukken je mag meenemen. Je hebt allesbehalve verstand van mode, maar wat dat betreft zal ik je opvoeden”
Dat was een persoonlijke aanval, maar ik wist dat het de waarheid was. Van mode heb ik geen verstand en echt interesseren doet het me niet. Als het al past en niet te opvallend is, is het voor mijn part al lang goed.
”Goed, maak van mij maar je persoonlijke paspop. Vorm mij naar wat je wil. Doe met me wat je wil. Ik vertrouw je.” dacht ik in mezelf.
Terwijl Karen bezig was met mijn spullen klaar te leggen zette ik mijn computer even op om wat dingen te checken en belde vervolgens naar mijn baas om te zeggen dat ik de komende dagen niet naar werk zou gaan.

“Hebben wij daar toestemming voor gevraagd?” bulderde de stem van Karen opeens. “Vooruit, kleed je volledig uit en ga dan in de houding zitten!” ging ze voort met dezelfde boze stem. Ik kleedde me nog sneller uit dan een Fransman die al twintig jaar niet meer van bil is gegaan en nu voor het eerst beet heeft, en ging in de houding zitten.
”En sla je ogen neer als je in de houding zit!” beet ze me toe, en onmiddellijk daarna greep ze m’n haren weer vast en trok mijn gezicht op de grond.
”Vooruit, ga op je buik liggen” ging ze verder en de rest van mijn lichaam duwde ze met haar laarzen in de door haar gewenste houding. Toen ze daarmee klaar was had mijn lichaam de vorm van een Andreaskruis.
“Deze houding is de Andreashouding. Als ik het beveel moet je alles laten vallen en zo gaan liggen. Gesnopen?” Ze wachtte echter niet op een antwoord, en ging in de zetel zitten die zich vlak voor mij bevond. Ze stopte het puntje van haar laars in mijn mond en ik moest die punt likken.

“Voortaan doe je buiten ademhalen niets zonder mijn toestemming” zei ze bitsig terwijl ik haar laars zo goed en kwaad mogelijk aan het likken was. “Je vraagt toestemming voor iets door in de houding te gaan zitten, je ogen neer te slagen en dan pas door je vraag te stellen. Als ik je dan toestemming geef, dan zeg je ‘Dank U’ en kus je mijn voeten kortstondig.
Als je niet in de mogelijkheid verkeert om in de houding te gaan zitten, dan volstaat het om met een vragende blik naar mij te kijken. Je bedankt me dan later maar ook meer uitgebreid.
Goed, nu iets anders. Je hebt een klein buikje en ik heb gemerkt dat je conditie ook niet om naar huis of ergens anders te schrijven is. Daar gaan we wat aan doen, want ik heb plannen met je. Wat die zijn, zijn je zaken niet en zal je op tijd en stond wel duidelijk worden.”

Ze dacht even na en ging vervolgens verder: “Daar zullen we nu wel korte metten mee maken, en we beginnen hier en wel nu direct.” Karen stond vervolgens op, wandelde naar mijn bed, ging er op liggen en beval me om in pomphouding te gaan staan op mijn bed zodat zij onder me lag. Ik deed het gevraagde en al snel bevond ik me in de door haar gewenste houding. Door die houding hing m’n penis slap naar beneden. Karen nam het onderste van mijn penis tussen haar duim en wijsvinger en van daaruit streek ze zachtjes richting mijn eikel. Dit herhaalde ze nog enkele keren zodat het in de buurt van mijn kindergeld ( :’) ) begon te kriebelen en het bloed richting penis stroomde. In een paar seconden tijd werd het zaakje goed stijf. Karen liet los en mijn penis floepte tegen mijn buik. Ze grinnikte even en gaf me vervolgens een onverwachtte, maar daarom niet minder pijnlijke tepeltwist. Ik slaakte een kreet van pijn. Hierdoor werd Karen boos en gaf ze met de hand een pijnlijke klap op de beide wangen.
”Jij moet zwijgen! Jouw mening heb ik niet gevraagd! Wacht maar” snauwde ze. Ze gleed van het bed en zei dat ik in dezelfde houding moest blijven staan. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Mijn armen begonnen stilletjesaan te trillen, en een bed dat diep inzakte was nu niet eenmaal de optimale plaats om in die houding te zitten. Karin liep de kamer uit, ik hoorde dat ze de trap af liep en nog even later hoorde ik een autodeur dichtslaan. Aan de hand van deze gegevens concludeerde ik dat Karen waarschijnlijk iets uit de auto gehaald had. Dat vermoeden werd bevestigd toen ze later de kamer weer kwam binnengewandeld. Ik hoorde dat ze wat op de tafel zette, maar ik kon niet zien wat.

Plotseling stond ze naast mij. “Mondje goed open” sprak ze op een poeslieve toon die ogenschijnlijk niets kwaad in de zin had. Ik had er het raden naar waarom ik dat moest doen, maar Karen stopte een dikke ballgag in mijn mond.
“En laat ik je nu niet meer horen!” riep ze. En om te laten tonen dat het haar menens was gaf ze me bij elk woord een harde klap op mijn beide billen.
Ze ging vervolgens terug onder me liggen. Ze schoof terug haar rokje naar omhoog zodat ik een prachtig zicht had op haar poesje. Karen pakte mijn penis dan weer vast bij de stam zodat hij weer stijf werd en trok hem naar beneden. Op deze wijze begon ik automatisch te pompen. Karen trok mijn penis naar omlaag en duwde hem vervolgens terug omhoog zodat zij het tempo tempo bepaalde. Na dat een tien keer gedaan te hebben verlegde ze zichzelf wat. Nu lag haar poesje vlak onder mijn penis. Ze trok me terug naar omlaag en dirigeerde mijn penis in haar kutje. Op deze manier had ik sex en deed ik tegelijk iets aan mijn conditie. Zo neukten we een tijdje voort. Het ging niet snel, maar traag en ik stootte diep in haar heiligdom. Na een tijdje begon mijn toekomstig nageslacht zich op te maken om dat van Karen met een bezoekje te vereeren tot ik plots wat kwijl op haar rok morstte. Doordat die ballgag daar zat kon ik niet al mijn speeksel kwijt. De ballgag werd al snel nat van de kwijl, en op een gegeven moment droop die kwijl eraf. Jammer genoeg dus op Karen’s rok.

Ze werd woest en ze duwde mij weg zodat ik pijnlijk op de grond landde. Ik krabbelde recht, knielde aan het voeteinde, legde mijn kop op de grond en mijn handen op mijn rug. Ik maakte me zo klein en nederig mogelijk in de hoop dat ze me dan iewat zou ontzien, maar dat was ijdele hoop.
”Hoe durf je me te bevuilen!” schreeuwde ze. “Daar zal je voor boeten. Jouw straf komt nog wel. Ik zeg niet wanneer of hoe, maar reken maar dat het én onverwacht én lang én pijnlijk zal worden.
Ik zag al doembeelden waarin kaarsvet, klemmen, naalden en zwepen een hoofdrol speelden.
”Blijf nog maar eventjes in die houding zitten” zei Karen. Ze was al wat kalmer, maar in haar stem schemerde nog steeds boosheid.
Ze liep naar de keuken. Ze pakte een bord uit de kast, zette de waterkraan even open en liep dan terug naar mij. Het bord dat ze vasthad zette ze op mijn rug. Het koude naamaakporselein deed me huiveren
”Zo schatje. Ik ga nu de auto inladen met je spullen. Ik heb je hulp daarbij niet nodig. Ik kan het zelf wel. Het zal alleen serieus wat langer duren, maar daar heb je geen bezwaar tegen zeker. Jij blijft in deze houding zitten. En om zeker te zijn dat je niet valsspeelt heb ik een soepbord gevuld met water. Als je van houding verandert valt het bord om en mag je het water van de vloer likken. Je zal er uiteraard voor gestraft worden. Je handen mag je uiteraard ook niet gebruiken, dus daarom zal ik die handboeien even aandoen. Gesnopen? Veel plezier. Tot sebiet schatje” lachtte Karen. Ze deed me de handboeien om, aaide even mijn haar en dan was ze weg.

Ze liet me alleen met m’n gedachten. Af en toe viel een druppel kwijl op de vloer, maar dat was nu het minste van mijn gedachten.
”Ik lijk wel gek” dacht ik. Drie dagen geleden kende ik Karen nog niet, en nu drie dagen later zit ik naakt, geknield op haar te wachten. Ik doe alles wat ze vraagt. Het ene moment zalft ze me en is ze als een Engel voor me, het andere moment verandert ze in een duivel die jou laat af zien. Ik kon al een tiental keer weglopen als ik wou, maar ik deed het niet. Iets trekt me ongeloofelijk tot haar aan. Is het haar vastberadenheid? Is het haar dominante aanleg ? Is het haar lach? Is het haar zorg die ze voor me toont? Is het haar uiterlijk? Of is het gewoon het totaalplaatje dat klopt? Wat het ook is, het zorgt ervoor dat ik voor haar alles over heb. Voor haar wil ik door het stof kruipen. Ik wil van haar zijn. Ik wil aan haar voeten liggen.
Af en toe kwam Karen terug, maar ze negeerde mijn aanwezigheid volledig. Ze liet me alleen met mijn gedachten.

Na drie kwartier had Karen gedaan met haar auto in te laden. Het leek mij uren geduurd te hebben, maar ja. Als je in zo’n houding zit, dan gaat de tijd traag voorbij.
”Goedzo schatje. Dat heb je flink gedaan” zei Karen op een liefdevolle toon. Het inladen scheen haar gekalmeerd te hebben, en haar zin maakte dat ik glom van trots. Het was tenslotte moeilijk, en ik daag u uit om hetzelfde te proberen. Karen pakte het soepbord van mijn rug en zette het op een bijzettafeltje. Ze pakte mijn voeten vast en trok me anderhalve meter achteruit. Het soepbord werd nu voor mijn neus gezet. De ballgag werd eindelijk verwijderd en ik bewoog mijn kaken omdat ik bang was dat ik anders een kramp zou oplopen.
”Je zult wel dorst hebben schatje, drink maar eens goed.” Karen pakte mijn hoofd vast, hief het een klein beetje op, schoof het soepbord nog een beetje meer naar mij toe.
”Lik maar op schatje. Drink zoveel je kunt. Maar let erop. Alleen likken. Het water niet opzuigen” vermaande ze. Dat moest ze me geen twee keer zeggen. Ik had grote dorst, en onmiddellijk begon ik het water uit het soepbord te likken. Terwijl ik druk likte duwde Karen mijn benen wat uiteen zodat ze een beter zicht had om mijn intussen slap geworden penis.

Ze streelde mijn rug en af en toe gingen haar handen naar mijn kruis. Ze kneep wat in mijn ballen, en rukte een paar keer aan mijn penis. Wel genoeg om wat stijf te worden, maar helaas lang niet genoeg om klaar te komen. Ik kreunde wat. Ik wou graag dat Karen me liet komen.
”Braaf” zei ze. “Braaf hondje van me.” En ja. Dat was het. Zo leek ik inderdaad op een hondje. Dat vond ik niet erg. Integendeel. Ik was blij om haar hondje te zijn. Ik was wie ze wou dat ik was. Ik ben voor jou wat je maar wilt dat ik ben.

“Brave jongen!” riep ze enthousiast toen ik het soepbord had leeggelikt. De handboeien werden losgemaakt, en ik kreeg toestemming om in de houding te gaan zitten.
”Ik heb ook dorst gekregen. In je keuken heb ik wat fruit gezien. Maak me maar een lekker fruitsapje en geef er maar een potje yoghurt bij. Ik ging naar de keuken en aan de slag. Ik deed de yoghurt in een kommetje, perste de appelsienen, schilde een halve appel in kleine stukjes en kieperde de hele zwik samen met nog wat frambozen en stukjes ananas in de blender. Liet het even mengen, goot het dan in een glas, deed er nog een rietje en een schijfje citroen bij. Alles werd op een dienblad gezet en naar Karen toegebracht.
”Dat heb je keurig gedaan schatje.” prees Karen waarderend. “Zet alles maar daar op dat tafeltje, kniel naast me en leg je hoofd in m’n schoot.”

Dat moest ze me geen twee keer zeggen. In een wip zat ik in de gewenste positie. Karen at eerst de yoghurt op. Het fruitsap was het volgende en terwijl ze langzaam dronk streelde ze door mijn haar. Soms speelde ze er ook mee of trok ze er zachtjes aan. Ik vond het heerlijk en groot was mijn teleurstelling toen ze zei dat ik het glas en kommetje moest gaan afwassen.
”Dat was heerlijk schatje. Dat mag je nog doen” zei Karen. Ze kuste me op de mond, haar tong kwam de mijne tegen en ik proefde de fruitige smaak van mijn drankje. Toegegeven, het smaakte allesbehalve slecht. Jammer genoeg duurde het maar even. Ik moest me terug aankleden zei Karen want we hadden nog een druk programma. De solden wachten namelijk niet, en elk moment daar afwezig zijn, is een gemiste kans aldus Karen.
De solden. Die was ik helemaal vergeten. De solden; een droom voor elke vrouw en de nachtmerrie van elke man. Ik kreeg al visioenen van duizenden opgejaagde vrouwen die zich een weg doorheen het winkelcentrum probeerden te banen en op de voet gevolgd werden door manlief die alle tassen en zakken mocht dragen en waarvan de bankrekening bij elke winkel een beetje meer richting nul naartoe ging.

Of mijn visioen waarheid zou worden wist ik nog niet. We stapten terug in de auto en reden naar Karen’s huis. Daar mocht ik voor de verandering alles netje uitladen, en we waren weer op weg. Deze keer naar het winkelcentrum.
Na een korte rit kwamen arriveerden we er. We konden redelijk snel een parkeerplaats vinden alhoewel ik verwacht had dat het centrum sardieneblikvol zou zitten. Het goede weer had er volgens mij veel mee te maken. De meeste koopjesjagers waren nu in de winkelwandelstraten hun inkopen aan het doen dacht ik.
Voordat we gingen winkelen moest de inwendige mens eerst versterkt worden, en waar kan je dat beter doen dan in een veel te dure, volle en drukke taverne in het winkelcentrum. Karen bestelde een salade met zeevruchten. Ik had meer honger en zodus bestelde ik een Vol au Vent zonder garnituur.
”Wat wilt u daarbij geservered hebben meneer?” vroeg de serveerster.
”Doet u mij maar frietjes alstublieft.”
”Uitstekend meneer, mevrouw Uw bestellingen komt er dadelijk aan.”
Toen de serveerster de bestelling ging doorgeven aan de keuken draaide de iewat grijs uitziende man die achter mijn rug zat zich om.
“Het is toch een grof schandaal” mokte hij met een overdreven stijf ABN uitspraak. “U weet toch dat het correcte woord voor friet namelijk patat is.”
Ik wou mijn mond opendoen om de man van antwoord te dienen, maar Karen was me nét voor.
”Ach man, lul toch niet! Het is friet, dat weet toch het kleinste kind! Trouwens, je zou beter eens naar jezelf kijken! Je eet je broodje kaas met mes en vork. En jij zit dan andere mensen de levieten te lezen? Jij bent zeker zo’n stijf omhooggevallen burgermannetje en je idee van roekeloos rijgedrag is zeker één kilometer per uur boven de toegelaten snelheid rijden zeker? Jij voelt je belangrijk en meent dat je het recht hebt om alles en iedereen de les te spellen, maar in werkelijkheid ben je zó klein” riep Karen en de ruimte tussen haar duim en wijsvinger was minder dan één millimeter. De man werd rood, en zijn kaken zwollen zó op dat het leek dat ze gingen barsten toen er plots een vrouw naar hem kwam toegelopen.
”Arend-Jan!” riep ze op de strenge toon van een kleuterjuffrouw die een ongehoorzame peuter voor de elfendertigste keer voor dezelfde reden moet straffen. “Ben je nu wéér bezig? Vooruit. Zwijg en eet je broodje op, dan kunnen we weer voort gaan winkelen.”
Het burgermannetje kromp ineen en zijn bolle kaken liepen leeg net zoals een fietsband waaruit de lucht ontsnapt door een klein, minuscuul gaatje.
”U moet het mijn man vooral niet kwalijk nemen. Patat is zijn stokpaardje, maar ik vind dat het friet is. U wilt niet weten hoe vaak we daar thuis wel niet over discussiëren” grinnikte de vrouw.
”Het is niets hoor” lachtte Karen. “Ik hou wel van een discussie op zijn tijd.”
”Blij dat te horen. Dan laat ik u nu verder gerust. Kom Arend-Jan, betaal dan kunnen we weg. Ik wens u beiden nog een smakelijke maaltijd toe.” zei Arend-Jan’s halve trouwboek. Hij pakte de zakken en tassen op die hoogstwaarschijnlijk zijn vrouw had bijeen gewinkeld en volgde haar. De pantoffelheld droop af, nog nagelachen door de klanten van de taverne.

Met grote ogen en open mond staarde ik vol verbazing naar Karen. Zij deed echter alsof ze elke dag wel honderd mensen in het openbaar genadeloos aftroeft en vroeg zich af waar onze bestelling bleef.
”Dat. Was. Geweldig.” zei ik, nog overlopend van bewondering voor haar. “Ik zou je nu wel kunnen zoenen.”
”Nou, dan doe je dat toch gewoon” daagde ze me uit. Ze stond recht, kwam naar me toe, trok mijn stoel wat achteruit en ging op m’n schoot te zitten. Zonder één moment te aarzelen begonnen we elkaar gepassioneerd te kussen. Onze lippen op elkaar. Onze tongen knuffelden elkaar.
Karen kustte hevig. Haar lippen waren heerlijk nat en zacht. Haar handen gleden wat af naar beneden en ze begon over mijn billen te aaien. Ik wou ze wegdoen, maar ze beet op mijn lippen als teken dat ik haar moest laten doen. Ze leek zich allerminst te storen aan het feit dat we ons in een taverne bevonden en dat we in de omgeving van andere mensen waren. Ze gleed nu met haar handen in mijn broek. Met haar handen pakte ze mijn onderbroek, trok er wat aan zodat ik een lichte BIR kreeg.

“Euuuuhm, meneer, mevrouw. Uw bestelling is klaar” zei de serveerster op een aarzelende toon. Ze keek naar ons met een vertwijfelende blik en wist niet goed wat ze van de situatie moest denken. Karen stopte onze zoenpartij door nog even op mijn onderlip te zuigen en dan gewoon naar haar plaats te lopen. Ze scheen de hele situatie doodnormaal te vinden.
”De vol au vent met frietjes voor meneer en de zeevruchtensalade voor mevrouw. Alstublieft. Smakelijk eten” zei de serveerster, en ik kon zien dat ze blij was dat ze zich uit de voeten kon maken.
Tijdens het eten deden we wat melig. We voerden elkaar wat van ons eten en deden nog wat van die dingen die verliefde koppeltjes met elkaar doen als ze gaan eten.

Nadat we voldaan waren zaten we nog wat over vanalles te praten. Opeens voelde ik dat er plots iets op mijn kruis kwam te zitten. Ik verschoot hard, en door een automatische reflex vlogen mijn knieën omhoog. Ze kwamen terecht op de onderkant van de tafel waardoor het bestek met een luide BENG! een centimeter of drie de lucht in vloog.
”Je moet niet zo verschieten schatje, ik ben het” zei Karen. Blijkbaar had ze haar schoenen uitgedaan en zat ze mijn kruis met haar voeten te betasten. Ik liet haar maar doen, en gaf me over aan haar voetjes. Doordat er een lang tafelkleed tot op de grond hing kon niemand zien wat we aan het doen waren. Karen masseerde met haar goddelijke voetjes en al snel kon ik voelen dat er een grote bobbel in mijn broek verscheen. Het zaakje begon te knellen, maar ik moest mijn handen boven tafel houden. Het liefste had ik mijn broek en onderbroek uitgedaan zodat mijn penis de ruimte kreeg en ik haar zachte, warme voetjes op mijn penis en balzak kon voelen. Het ene moment duwde ze hard, het andere moment streelde ze zacht.
Ik kreeg toestemming om mijn stoel wat dichter bij tafel te schuiven zodat ze met haar voetjes wat meer mogelijkheden had en grotere druk kon zetten. Mijn handen mochten ook onder tafel gaan. Alleen maar om haar voeten te ondersteunen en om haar te leiden. Ik zakte wat onderuit op mijn stoel zodat ze er nog beter bij kon. Met haar hielen gaf ze korte harde likjes op mijn eikel.
Mijn penis was zo stijf geworden dat ik dacht dat hij bijna zou breken, maar Karen bleef onverminderd voort doen. Met haar beide voeten zette ze nu grote druk en mijn paal begon zachtjes te kloppen. Ik duwde mijn bekken nog wat naar voren zodat het zaakje nog wat heerlijker begon aan te voelen. Voor haar was dat echter het sein om er ineens mee op te houden.
”Kom schatje, we hebben nog héél wat te doen vanmiddag.” Karen betaalde en we waren weg. Hand in hand liepen we door het winkelcentrum.

Karen had haar adresjes en ze wist gelukkig snel wat ze wilde. Gelukkig inderdaad voor mij, want ik word al enorm zenuwachtig als ik lange dan vijf minuten in een klerenwinkel moet doorbrengen. Ze pastte veel kledij en af en toe kwam ook de voor de mannen gevreesde vrouwenvraag waar geen enkel juist antwoord op bestaat. Jazeker. Ik heb het over de beruchte “Schat, hoe vind je dat ik eruit zie in dit kledingsstuk?”
Waarop de man dan zijn mening geeft, de vrouw boos wordt en het tegenovergestelde zegt en roept/huilt dat de man er geen verstand van heeft. Zegt de man dat ze er goed uit ziet, dan vindt de vrouw dat ze lelijk, dik enwatweetiknogallemaal is en dat de man er niets van begrepen heeft. Zegt de man de volgende keer dat ze er niet zo goed uitziet, dan is de man een ongevoelige klootzak die er niets van kent en haar alleen maar lelijk, dik enwatweetiknogallemaal vindt, terwijl ze dat niet is.
Gelukkig werd me dat allemaal bespaard en hield Karen rekening met mijn mening.
Na elke winkel werd het stapeltje winkelzakken groter en groter, en na anderhalf uur gewinkeld te hebben, werd de eerste partij naar de auto gebracht. Kwestie van het nog eens allemaal dunnetjes over te doen.

De eerste winkel die we in het tweede luik van de soldendag bezochten was een lingeriewinkel. De winkel was gesitueerd in een vleugel van het winkelcentrum waar niet zoveel mensen kwamen. Aan de etalage te zien was het een nogal dure en exclusieve winkel want ondangs dat er kortingen hingen waren er toch prijskaartjes te zien waarvan de bedragen gemiddeld rond de 300¤ schommelden.
We gingen de winkel binnen en tot mijn grote verbazing waren we de enige twee klanten. Buiten ons en de verkoopster was er niemand. Die verkoopster kwam naar ons toegelopen met de vraag of ze ons kon helpen. Karen zei dat dat niet nodig was, dat we ons prima konden behelpen, en ik zou durven zweren dat ik de verkoopster Karen een knipoogje zag geven.
Het was overigens een verukkelijke dame. Het was een negerin. Ze was prachtig slank en lang. Haar zwarte lange haar kwam tot halverwege haar rug. Haar huid was niet pikzwart maar eerder melkchocoladebruin en kwam goed tot haar recht met haar strakke witte mantelpakje waarin haar slanke vorm goed zichtbaar was. Ze droeg verder witte, zijden kousen en zwarte stilettos met zéér hoge hakken waarvoor elke schoenenfetisjist onmiddellijk op de knieën zou voor gaan. En toegegeven, ook ik wou dat nu doen

Karen nam me mee naar de achterkant van de winkel waar de iets gewaagdere stukken te vinden waren. Natuurlijk verbaasde me dat niet. Ze keek wat in de rekken, en haalde een pikant setje tevoorschijn. Het was een kinky bustier van satijn. Haar borsten werden volledig bloot gelaten, en alleen maar bedekt door een klein stukje stof dat haar tepel verborg. De pashokjes waren vlakbij dus ging Karen het even passen. Ik hoopte van ganser harte dat ze me het ongetwijfeld prachtige resultaat zou laten zien.
”Schatje, kan je even komen helpen? Ik heb een probleem met de sluiting.” vroeg Karen. Ik schoot ter hulp, maar tot mijn grote verbazing stond ze daar gewoon met al haar kleding nog aan. Ik keek vragend naar haar, maar ze pakte de ballgag uit haar handtas en deed hem weer in mijn mond. Ze draaide me een halve slag en begon me uit te kleden. Zelfs de schoenen moesten uit. Ik was doodsbang dat iemand ons zou betrappen, maar daar maakte Karen zich allerminst druk om. Toen ze me volledig had uitgekleed moest ik als teken van mijn onderwerping haar voeten kussen. Dat deed ik ook, al was het wel vervelend om te bukken doordat het paskotje zo klein was.

Karen trok me aan de haren omhoog, spreidde haar benen en haar schaamlippen en kreunde “Neem me. Neem me tot ik klaarkom, maar durf zelf niet klaar te komen.”
Dat was makkelijker gezegd als gedaan. Ze had me vandaag al enkele keren liggen opgeilen, maar nog altijd mocht ik niet komen. Ik stond inmiddels op springen. Voordat ik mocht beginnen stopte ze nog een paar vingers in haar inmiddels natte poesje. Ik stootte hard, maar traag. Mijn handen kneedden haar ronde borsten, en ik kustte in haar nek. Karen pakte met haar handen mijn billen vast, en spreidde ze wat. Met de vingers die ze nat had gemaakt, streek ze wat rond mijn aars. Volkomen onverwacht duwde ze één vinger naar binnen. Ze zocht iets, want ze draaide haar vinger wat rond en tastte wat af. Opeens hield ze halt waaruit ik afleidde dat ze gevonden had wat ze vond. En inderdaad. Ze begon op dat plekje ritmisch te duwen. Mijn paal werd zeker een centimeter groter, en mijn geilheidsniveau steeg enorm.
”Dat zou wel eens de prostaat kunnen zijn.” dacht ik. Ik had er eens iets over gelezen. Naar het schijnt zorgt anale stimulatie voor een verhoogd geilheidsniveau.
Ik trok mijn paal eruit en stootte nu alleen maar mijn eikel naar binnen. Zo wreef ik tegen haar clitje en kreeg ik wat minder rust. Karen werd geiler want ze kreunde dat ik haar diep moest nemen. Ik stootte nu helemaal door. Ik stootte zo hard en zo diep dat ik tegen haar baarmoeder kwam. Naarmate ik het tempo opdreef, dreef zij ook het tempo op met op mijn prostaat de duwen. Ze duwde alsmaar sneller en sneller, harder en harder.

Ik masseerde haar borsten. Ik kneedde ze. Ik likte haar. Ik aanbad haar. Ik kwam in haar klaar. Ik spoot lange slierten zaad in haar. Lading na lading. Het was een van de beste orgasmes die ik ooit al heb gehad. Dankzij haar. Mijn Godin.
Alhoewel ik het niet mocht van haar, kwam ik toch klaar. Ik kon er niets aan doen. Ik kon het niet tegenhouden of wat.
”Wat heb ik nu gezegd!” siste ze op een woeste toon terwijl ze hard in mijn ballen kneep. “Jij mocht niet klaarkomen. Jij hebt een bevel van me genegeerd. Hiervoor zal je gestraft worden. Meerdere keren zelfs. Hup. Ga in de kaarshouding liggen.”
Ik wist niet goed wat ze daarmee bedoelde.
”Ga op je rug liggen en strek dan je benen omhoog zodat je zo weinig mogelijk contact maakt met de grond” snauwde en om duidelijk te maken dat ik er beter haast bij maakte, gaf ze me een harde klap op mijn billen.

Eenmaal in de gewenste houding, ging Karen zonder aarzelen op mijn gezicht zitten. Niet met haar poesje zoals de eerste keer, maar wel met haar kontje.
”Likken” klonk het, en met enige tegenzin begon ik haar kont te likken. Eerst ging het aarzelend. Het leek me tenslotte niet echt proper, maar er was geen vuiltje of haartje te bekennen.
Karen pakte mijn benen vast en begon ze wat te bewegen. Ik moest ze nog steeds strekken. Ze speelde ermee. Van voren, naar achter, van links naar rechts. Zo zorgde ze ervoor dat ik wat spieroefeningen deed. Ik begon minder te likken, maar dat was niet naar haar zin. Ze zette nog wat meer druk zodat ik nog amper adem kon halen. Het puntje van mijn tong zat in haar gatje, en mijn neus in haar bilspleet. Even verminderde ze de druk op mijn gezicht zodat ik adem kon halen, maar direct daarna plofte ze weer neer. Dat spelletje begon ze te herhalen. Tien tellen druk en een tel de gelegenheid om adem te halen.

Ik moest mijn benen spreiden. Karen wou wat met mijn inmiddels slap geworden paal spelen. Ze trok er wat aan, kneep in mijn ballen, streek langs mijn bilnaald en kuste zachtjes de eikel. Karen werd alsmaar geiler van mijn gelik. Ze klemde mijn hoofd nog vaster tussen haar benen, en begon met haar kont mijn gezicht te berijden. Mijn billen werden gespreid, en met een vinger, begon ze me anaal te vingeren.
Ze kon net aan haar handtas. Ze pakte er een slipje uit, frommelde het wat op en stak het in haar kut.

Toen kwam ze. Ze sloot haar ogen en kreunde voldaan. Om me toch maar niet te doen ophouden bleef ze me dwingen om te likken. Maar ze moest me helemaal niet dwingen. Ik deed het graag. Ik wou haar voor de rest van mijn leven blijven likken. Voor altijd. Ik wou haar likslaafje zijn. Haar sexspeeltje Haar tweede tong. Altijd en overal klaar staand voor haar. Om haar te plezieren. Om haar te behagen. Om haar van dienst te zijn. Om me over te geven aan haar wensen en verlangens. Ik wou slechts een instrument zijn, een levend object wiens enige vorm van bestaansreden was om haar te bevredigen. Een instrument om haar oneindige lust te dienen.

Nadat ze volledig was klaargekomen, draaide ze zich om. Ze zat nog steeds op me, maar ditmaal met haar poesje, maar ik kon perfect ademhalen. Ze verlangde op dit moment niets meer van me. Buiten dat ik even iets was waarop ze kon zitten en bekomen van haar orgasme, betekende ik nu niets voor haar. Ze zuchtte, glimlachtte en streek met haar vingers langs mijn wangen. Haar vinger raakte mijn lippen, en ik kuste ze. Ik kustte elke vinger, buiten degene die ze in mijn kont had gestoken. Die maakte ze zelf schoon. Haar slipje dat in haar poesje zat en doorweekt was van mijn sperma en haar hemelse kutgeil haalde ze uit haar poesje.
Ze kneep met haar vingers mijn neus dicht, waardoor ik mijn mond opende om adem te halen. Op dat moment, stopte ze haar slipje in mijn mond.
”Hou dat maar even in je mond. Zolang ik het zeg. Je zegt natuurlijk geen woord. Je maakt tegelijkertijd mijn slipje schoon door het met je speeksel te wassen. Je moet mijn kostbare vocht natuurlijk inslikken. Dat je daarbij je eigen sperma ook naar af stuurt, is je eigen schuld.” zei ze vrolijk, met een duidelijk hoorbaar sadistisch genoegen.

Ik baalde natuurlijk, want ik vond sperma slikken nu niet bepaald de meest leuke activiteit ter wereld. Daarbij kwam dan nog dat het mijn eigen sperma was. Gelukkig genoeg was mijn sperma al een tijdje opgedroogd in Karen’s poesje, en kon ik haar een hevig orgasme doen bereiken. Ik schatte dat het slipje voor zo’n 75% doordrenkt was van Karen’s verukkelijke vocht wat dus wou zeggen dat er voor de resterende 25% geen reis richting Karen’s baarmoeder inzat, maar een enkeltje maag van ondergetekende.
De smaak van Karen had dan ook de overhand, alleen smaakte het een beetje anders nu. Ik kon het niet echt beschrijven, maar laat ik het erop houden dat het een klein tikkeltje bitterder en romiger was.
  dinsdag 1 juli 2008 @ 22:40:42 #283
189777 zagevent
what's in a name
pi_59829579
“Goedzo. Ga nu in de houding zitten maar met de rug naar het gordijn gericht. Sla je ogen neer en fixeer ze op het onderste van de houten plint. Verder blijf je zo onbeweeglijk zitten totdat ik terugkom” bevool ze me. “Denk maar niet dat je kan valsspelen, want ik weet wanneer je liegt.
Aarzelend ging ik in de houding zitten, maar ik durfde niet om te weigeren.
”Brave jongen” zei ze spottend, en daarna was ze weg. Met een kloppend hart wachtte ik af tot Karen ging terugkomen. Ik was namelijk als de dood dat iemand anders het pashokje zou binnenkomen en mij naakt en in deze onderworpen houding zou zien. Seconden werden minuten. Minuten werden uren. Mijn hart klopte nog steeds even hard en snel als een hardloper die juist het wereldrecord op de honderd meter sprint heeft verpulverd.
Plots hoorde ik dat iemand het gordijn van het pashokje openschoof. Ik kromp onbewust wat ineen, en boog mijn hoofd wat meer. De persoon die achter mij stond kon mijn angstige blik perfect zien in de spiegel, maar ik kon hem of haar niet zien. De persoon scheen niet geschokeerd te zijn door mijn aanwezigheid, want het gordijn werd niet terug dichtgeschoven. Plots duwde de persoon tegen mijn voeten. Ik vermoedde dat ik mijn benen wat meer moest spreiden wat ik ook vervolgens deed. De persoon aaide even over mijn billen als teken dat ik het goed deed. Het voelde echter niet aan als een mensenhand. De aanraking voelde koud en een beetje ruw doch glad aan. Blijbaar had de mysterieuze persoon leren handschoenen aangedaan.

Tergend traag vervolgden de handen van de onbekende hun verkenningstocht over mijn lichaam. Het was iemand anders als Karen. De vingers waren iets slanger en langer dan die van Karen.
De onbekende wist ook wat hij wou, maar ging er niet recht op af. Hij/zij scheen van mijn angst te genieten. Hij/zij was ook een stuk ruwer en harder dan Karen. Het volgende waar de onbekende op afging waren mijn billen. Ook zij werden uit elkaar gespreid. Ook nu werd een vinger in mijn aars naar binnen gestoken. Ik kon het niet helpen om een reactie te geven, maar ik bleef stil en naar beneden kijken. De onbekende gaf me een korte maar krachtige tik op de billen. Ik wist ook dat ik niet mocht bewegen, tenzij de onbekende me daartoe opdracht gaf, maar het was sterker dan mezelf. De onbekende trok de vinger terug uit mijn aars om ze daarna onmiddellijk terug te steken. Ik werd door een volslagen onbekend persoon anaal gevingerd in een winkel in een winkelcentrum. Was dit toeval, of had Karen er de hand in. Het duurde immers al zo lang eer ze terug kwam. Of kwam ze nog wel terug? Was het niet een kolossale grap geweest? Had ze eerst mijn kop gek gemaakt zodat ik alles voor haar zou doen, om mij daarna ijskoud en publiekelijk te laten vernederen. De gedachte alleen al dat ze me als een baksteen zou laten vallen, zorgde ervoor dat ik sneller begon adem te halen, mijn hart nóg krachtiger klopte, en ik ondanks het feit dat ik naakt in een van airconditioning voorziene ruimte zat, begon te zweten.

De onbekende had dit door. Hij/zij legde een hand op mijn mond en vervolgens een vinger op mijn lippen als teken dat ik stil moest zijn. Vreemd genoeg voelde ik me door dat gebaar gerustgesteld. Hiermee wist ik dat Karen me niet zou verlaten, maar waar was ze dan? Waarom zou ze een wildvreemd iemad op me afsturen om mij in een pashokje te laten betasten? De onbekende ging nog steeds voort met mij te betasten. Deze keer hadden mijn pik en ballen de eer om de volgende halte voor de onbekende handen te zijn.
Er werd wat aan mijn pik gesjord. Hij was intussen gerecupereerd van mijn orgasme, en zat dan ook na een paar trekjes in stijve houding. De hand nam mijn pik nu tussen duim en wijsvinger. Ik werd nu nog steeds afgerukt, maar in een traag tempo. De hand wisselde voortdurend van positie. Dan weer vanonder, aan de stam van mijn pik. Dan weer aan het topje van mijn eikel die nog gevoelig was van het eerste orgasme.
De tweede hand van de onbekende masseerde mijn ballen. Ook gaf hij/zij kleine speelse tikjes die toch behoorlijk hard aankwamen. Mijn nog steeds gevoelige eikel werd nu zwaar op de proef gesteld. De hand voerde het tempo langzaam maar zeker op. Van stimulatie van mijn ballen was geen sprake meer, maar plots drukte de onbekende op het plekje waar de achterkant van mijn ballen aan mijn lichaam vastzitten. Het plekje tussen ballen en bilspleet dus. Voor mij is dat een bijzonder plekje, en ik kreeg een raar gevoel. Net als bij de stimulatie van de prostaat, werd mijn paal nog harder en gevoeliger.

Ik slaakte een diepe zucht, en ik hoopte dat de onbekende mij toch op zijn minst een orgasme zou gunnen als beloning voor de doorstane angsten.
De onbekende was dit niet van plan, want vlak nadat ik de zucht slaakte hield hij/zij er onmiddellijk mee op.
De onbekende had ondertussen al een nieuw plekje gevonden dewelke mijn tepel waren. Ze werden tussen duim en wijsvinger genomen en de onbekende onderwierp ze aan een onderzoek. Eerst rolde hij/zij ermee. Dit deed niet echt veel pijn. De onbekende wist dit natuurlijk ook. Hij/zij wou gewoon het pijngehalte opvoeren van zacht naar hard. Wat wel meer pijn deed was het trekken aan mijn tepels. De onbekende trok hard, en ik moest moeite doen om in evenwicht te blijven en zodus niet op de grond te vallen. Tot slot van de tepelinspectie gaf de onbekende mij nog een paar stevige tepeltwists.
Terwijl ik nog zat te bekomen van de tepeltwists, werd het plots zwart voor mijn ogen. Ik wilde schreeuwen, maar dat bleek ook plots onmogelijk te zijn.
De onbekende had met zijn/haar ene hand mijn ogen afgedekt zodat ik niets kon zien en met zijn/haar andere hand mijn mond bedekt zodat er geen geluidje kon uitkomen.
Er zou trouwens toch niet veel geluid zijn uitgekomen. Karen’s slipje stak nog steeds in mijn mond. De hand die op mijn mond zat, wrong zich met twee vingers tussen mijn lippen. Er werd wat kracht op gezet wat betekende dat ik mijn mond moest opendoen. Dat deed ik ook. De hand haalde vervolgens Karen’s slipje uit mijn mond. Ik hoorde een dof, zacht klikje waarna ik mijn lippen warmer voelde worden. Ik had nu geen flauw idee wat er aan het gebeuren was. De onbekende stopte het slipje terug in mijn mond, duwde tegen mijn kin als teken dat ik mijn mond terug mocht dichtdoen. De andere hand die mijn ogen bedekte werd ook weggehaald. Ik voelde dat over mijn haar werd geaaid en verder niets. Ik wachtte lang, maar er kwam niets meer. Geen betasting, geen geluid, geen beweging. Niets.

“Ziezo. Ja het duurde allemaal wat langer. Ik kwam een vriendin tegen in de winkel, en ik wist daarboven niet wat ik moest kiezen. Ik heb veel bij, we hebben nog weinig tijd, dus je zal me moeten helpen met passen.” zei Karen. Ik was nog nooit zo blij geweest om iemand te horen. Ik kon haar wel kussen. Ik wou me aan haar voeten werpen, en ik schaamde me dat ik ook maar een seconde aan haar had getwijfeld. Maar ik deed niets omdat ik daar nog geen opdracht toe had gekregen, en ik had na twee straffen gekregen te hebben vandaag allerminst zin in een derde.
”Gaat het nog lang duren?” snauwde ze. “Kom overeind, en help me met passen. Dan kunnen we weg, want we moeten nog ergens naartoe.”
Ik kwam overeind, en stond lichtjes te trillen op mijn benen. Waren het de spieren? Was het van de emoties? Was het van de adrenaline? Of was het een combinatie van die drie factoren?

Wat het ook was, ik kreeg niet veel tijd om erover te piekeren. Ik moest Karen helpen om haar uit te kleden, haar lingeriesetjes te passen. Mijn mening werd niet gevraagd, maar ik vond het allemaal om het even. In elk setje zag ze er oogverblindend uit alhoewel ik ze nog het liefste van al naakt zag.
”Weet je, ik ga niet moeilijk doen en eindeloos hier blijven kiezen. Ik neem gewoon alles. Vooruit schat. Kleed je aan en help me om dit alles hier te dragen.
In een paar tellen was ik aangekleed en liep gepakt als een muilezel achter Karen naar de kassa.
”En Mevrouw, alles naar wens verlopen?” vroeg de knappe verkoopster vriendelijk.
”Jazeker, net als altijd. Alleen waren er in het begin een paar probleempjes met iets, maar dat is al opgelost. Niets om me druk over te maken” antwoorde Karen.
”Blij dat te horen Mevrouw. Ziezo. Alles is ingepakt. Bedankt dat u hier kwam en tot de volgende keer.” zei de verkoopster, en ik dacht weer dat ik ze zag knipogen naar Karen, maar even later realiseerde ik me dat ik me dat net zoals de eerste keer verbeeld had, want Karen gaf geen knipoog terug.

De zakken werden weer in de auto gezet. “Goed. Ik heb nu nog iets te reglen, waar jij niet bij hoeft te zijn. Het duurt niet lang. Een halfuurtje denk ik. Drie kwartier maximum. Weet je wat. We gaan onze eigen weg. Dan kun jij wat vrij rondlopen, en eens eventjes gaan zien naar dingen die jij wilt, want ik kan begrijpen dat kledingwinkels nu niet eenmaal je favoriete plaats zijn” sprak ze opgewekt. Ze gaf me twee briefjes van 100¤ “Ziezo. Koop daar maar iets leuks mee. Beschouw dit maar als je beloning omdat je zo gehoorzaam bent. Oja. Mijn slipje mag je nu even uit je mond doen, maar zodra je terugkomt bij de auto, doe je natuurlijk in je mond. We spreken hier af over een uurtje.”
Karen gaf me vluchtig een kus op de mond, kneep speels in mijn billen en weg was ze. Ik was een paar seconden verbouwereerd, maar ging toch op pad. Eindelijk eens tijd –en geld- om naar de winkels te gaan kijken die er voor mij pas écht toe doen; de electronica winkels natuurlijk.

In de FNAC was het gelukkig de omgekeerde wereld. Hier namen de koopjesdolle vrouwen het initiatief niet, maar de veelgeplaagde mannen die zichtbaar heropleefden bij het feit dat ze een paar minuutjes mochten rondkijken. Ze werden gevolgd door hun vrouwelijke partners die hen elke tien seconden aan de mouw trokken, voortdurend op hun horloge keken, en opvallend hard zuchtten.
Het enige deel van de winkel waar dit tafereel zich niet voortdeed, was de boekenafdeling die vlak naast het deel met de romantische films stond. Daar waren de vrouwen talrijk in de rekken aan het zoeken, en in de budgetbak aan het graaien. Het waren hier immers ook dvd-solden. Na eventjes rond gekeken en prijzen te vergeleken hebben besloot ik op seizoen 2 van The Sopranos en de GOTY editie van Oblivion te kopen. Beiden waren 30% afgeprijsd, dus ik zou het mezelf nooit vergeven mocht ik dit laten liggen. De bankrekening van de FNAC was weer 60¤ rijker en ik had nog maar 40¤ over. Ik keek eventjes op mijn klok en zag dat ik nog een kwartiertje had om terug naar de auto te gaan.

De straffen die Karen mij zou toedienen spookten door mijn hoofd. Ik zat me steeds af te vragen wat en hoe het zou zijn. Zou het pijnlijk zijn? Vast en zeker. Anders was het geen straf. Zou het vernederend zijn? Daar was ik ook overtuigd van. Wat het ook zou zijn, ik zou ze aanvaarden. Ik had geen andere keus. Ik wou het ook. Ik had mijn wil aan haar overgedragen, mezelf gezworen om alles te doen wat ze me vroeg, hoe moeilijk ook was voor me. Ik was niet in staat om haar wensen volledig naar wens uit te voeren, dus natuurlijk moest ze me daarvoor straffen. Ze had het immers gezegd en ik had er in toegestemd. Ik zou dus mijn straf aanvaarden en nemen als een man, hoe pijnlijk ook. Hoe kleinerend ook. Hoe lang ook. Hoe streng en meedogenloos ook. Ik onderwierp me aan haar. Haar wil was mijn lot. Ik was dolverliefd op haar. Wat ze me ook ooit zou aandoen. Zelfs nu, nu ik in theorie kon doen wat ik maar wou. Ik kon weglopen en ze nooit meer zien, gehoorzaamde ik haar. Ik wou haar nooit meer kwijt. Ze had me in die korte tijd volledig in haar macht, en ik kon en wou er niets aan doen.

Met dit alles in gedachten passeerde ik een bloemenwinkeltje. Vrouwen houden van bloemen, en ik had mede dankzij mijn ongehoorzaamheid een groot pak goed te maken besefte ik. En welke manier is beter om het bij een vrouw goed te maken, dan een bloemetje te kopen?
”En wat moet ik allemaal in het boeket doen, Meneer?” vroeg de winkeljuffrouw.
”Euh, doet u maar voor 40¤ vanalles er in. Pak maar wat uzelf ook mooi zou vinden” antwoorde ik op haar vraag. Van bloemen had ik niet het minste verstand, maar ik ging ervan uit dat vrouwen op dat gebied zowat dezelfde smaak hebben en in dit boeket zat er trouwens van alles wat. Dit kon niet verkeerd gaan dacht ik in mezelf.

Of het verkeerd zou gaan, zou ik binnen enkele minuten weten. Ik kwam bij de auto aan, en ik kon nog geen Karen zien. Ik stopte het slipje terug in mijn mond. Het was klammig en koud geworden, en het meeste kutvocht had ik er al uit gezogen. Ik proefde echter nog een klein beetje haar poesje, dus dat betekende dat ik nog moest zuigen. Ik leunde tegen de auto en verstopte het boeket achter mijn rug. Het moest een verassing worden voor Karen, en ik zag ze al in de verte met alweer twee grote zakken aankomen.
“Mmmrrrrhhhssssnnnng” mompelde ik terwijl ik haar het boeket aanbood. Het moest natuurlijk als “Verassing” klinken, maar dat is nu eenmaal niet zo simpel als je een slipje in je mond hebt, het er niet mag uitnemen, en je je mond moet dichthouden.
”Ooooooooh schatje. Dat is enorm lief van je. Zooo mooi. Kijk eens: rode rozen, witte rozen, tulpen, gerbera’s, dahlia’s, krokusjes, narcissen, orchideeën, kleine zonnebloempjes, anemoonen. Schatje, zo romantisch en goed gekozen. Wil je er soms iets mee zeggen?” vroeg Karen.
Ik wist niet wat ze daarmee wou zeggen en keek haar vragend aan.
”Nouja, dan leg ik het je op een andere keer wel uit” zei ze opgewekt. “Vooruit, in de auto, we gaan naar huis. We moeten ons nog omkleden.”

En weg waren we. Afgezien van de files bij het uitrijden van het winkelcentrum was het rustig op de baan. Aan bijna elk huis hing wel iets van oranje versiering. Het was de halve finale immers, en iedereen wou Nederland in de finale. Het had er nog nooit zo goed uitgezien sinds 1988.
Doordat het rustig was, en bijna elk licht op groen stond, kon Karen goed doorrijden en bereikten we haar huis. Ik moest alles uitladen en in de woonkamer zetten.
”Blijf hier” zei Karen kortaf tegen me, en ze nam vervolgens een zak of vier waarna ze verdween. Na een paar minuten kwam ze al terug.
”Ziezo, dat is ook geregeld. Kom we gaan douchen.” Ze nam mijn hand, en ik volgde haar. In de badkamer moest ik wat handdoeken op de vloer leggen. Vervolgens moest ik me uitkleden, haar uitkleden en nam ze het slipje uit m’n mond. Ze zei er niets over, voelde en rook er kort aan waarna ze het op de stapel kledij gooide die nog gewassen moest worden.
Ze stapte in de douche en wenkte me vervolgens om er ook in te stappen.

Het water was heerlijk warm. Het duurde niet lang eer de douchecabine aandampte. Ze kuste me en ik kuste gretig terug. Onze monden waren één. Haar lippen waren nat. Ze was verukkelijk. Het warme water stroomde op en over onze tongen en lippen. Haar handen woelden in mijn kruis, maar ze trok me niet af. Ik zakte langzaaam af met mijn lippen naar beneden. Ze wou niet wachten, maar duwde me naar beneden. Ik lag nu aan haar voeten.
Karen smeet een spons en een busje zeep naar beneden. Ik moest haar van teen tot kop wassen. Ik kuste eerst uitgebreid haar voeten.
Ik hield ervan om aan haar voeten te zitten. Haar ranke, slanke voetjes. Een genot om te kussen, te likken en te aanbidden. Ik voelde me thuis aan haar voeten. Ik hoorde er ook. Ik hoorde op de grond om haar voeten te aanbidden. Ik was lager dan zij. Zij was het allerhoogste. Mijn Meesteres. Mijn Geliefde. Mijn Allerhoogste. Mijn Godin. Beveel en ik zal gehoorzamen.

Het volgende bevel dat ik moest gehoorzamen was hetgene om mezelf even te wassen. Ik deed het snel maar gronding. Ik hield haar in mijn armen, drukte me tegen haar aan. Mijn hoofd legde ik op haar schouders als bewijs van mijn onderwerping aan haar. Nog steeds bang dat ze me vroeg of laat ijskoud zou dumpen.
”Het is goed.” fluisterde ze, waarna ze me mijn mond kuste. Haar ene hand deed ze rond mijn heup en het andere plaatste ze rond mijn achterhoofd terwijl ze me heel zacht streelde. Net als toen ik nog een kind was dat gerustgesteld moet worden door zijn moeder nadat het een nachtmerrie beleefde.
”Ik hou van je” zei ik zachtjes
”Weet ik. Ik immers ook van jou” fluisterde ze terwijl ze moest glimlachen.
”Verlaat me nooit .”
”Nooit. Jij blijft van mij.”
Die vier woorden betekenden heel veel voor me. Ik haalde diep adem, ademde zachtjes uit, en lag nog steeds met mijn hoofd op haar schouders. Zij streelde me nog altijd. Ze drukte me nog wat steviger tegen me aan.

Zo bleven we een poosje staan. Geen van ons getweeën zei een woord. Buiten haar gestreel werd er geen beweging gedaan. Onze stilte en roerloosheid sprak voor zich. Het water kletterde op ons neer en zorgde ervoor dat we het niet koud kregen. Het kind in me had net te horen gekregen dat het allemaal niet echt was en dat het niet moest bang zijn. De na-angst was er nog steeds maar doordat Karen me in haar armen nam en me geruststelde ebde die angst langzamerhand weg.
Hoelang we daar exact stonden weet ik niet. Waren het vijf minuten? Was het een half uur of langer. Het kon me ook niet schelen. De tijd stond stil. Karen gaf me zekerheid. Dat was het belangrijkste. Buiten haar waren alle andere dingen maar onbelangrijke details uit een andere wereld. Zij alleen was mijn wereld. Wat kon mij nu die halve finale match nu nog schelen? Natuurlijk, ik hoopte van ganser harte dat we zouden winnen, maar ik had liever dat ik van Karen was en Nederland elke wedstrijd zou verliezen waardoor ze nooit meer aan een EK en WK zouden meedoen dan dat ik Karen nooit meer zou zien en Nederland tijdens elke match de tegenstander op een hoopje veegt en elke keer kampioen speelt. Al de rest kon me gestolen worden. Behalve haar. Behalve Karen. Behalve mijn Godin.

“Het is goed” fluisterde ze. “Kom. Het is de hoogste tijd.” We droogden ons beiden af. Ik moest haar niet helpen want anders waren we nog meer tijd kwijt.
”Ik heb wat kledij voor je gekocht om straks aan te doen schat. Je vindt het in de logeerkamer. Dat is de tweede kamer rechts. Ik wil dat je dat aandoet. Als je klaar bent, dan mag je eventjes tv gaan kijken. Ik doe er toch een poosje langer over dan jij om mezelf op te maken” lachtte ze.
Ik ging naar de logeerkamer en op het bed lag een licht azuurblauw hemd, een lichtgrijze blazer en een beige lange broek. De zwarte leren schoenen en dito centuur maakten het geheel af. Ik paste het geheel en tot mijn verbazing zat alles als gegoten. Dat vond ik toch raar. Ik kan me niet herinneren dat ik Karen ooit mijn kleding en schoenmaat heb verteld.

Ik was klaar en vlak nadat de intro van het nieuws van zeven uur begon af te spelen stond Karen plots wijdbeens voor het toestel. Ze zag er oogstrelend uit. Ze had een korte zwarte jurk aan die net tot boven haar knieën kwam. Haar lichtbruine panty’s en zwarte stiletto’s maakten het plaatje compleet. Mijn mond zakte van verbazing naar beneden, en ik staarde haar aan. Ik besefte dat mijn kinnebak openstond en deed hem dicht.
”Hoe zit het? Ga je daar nog lang blijven gapen, of gaan we eten?” vroeg ze op een gespeeld verontwaardigde toon. Ze gaf mij haar arm, en zo liepen we arm in arm naar de auto.
Natuurlijk zat zij achter het stuur. Ik mocht niet rijden en ze wist waar we moesten zijn.

Gelukkig moesten we niet lang rijden. Het was een chic restaurant dat zich naast een grote baan in de rand van de stad bevond. Karen parkeerde de auto. Ik stapte als eerste uit. Liep naar de kant van Karen, deed de deur voor haar open, gaf haar een arm, en zo liepen we naar de ingang.

De man die de reservaties aannam was blijkbaar een goede kennis van Karen want hij begroette haar hartelijk.
”Aaah, wie we daar hebben” zei de man op een –in mijn ogen té- joviale toon. “Goedenavond Karen. En wie is de geluksvogel die je hebt weten te strikken?”
”Wel Erwin, dat is nu mijn schatje. Schatje, dit is Erwin” zei Karen. Erwin stak zijn hand uit, en ik schudde ze.
”Hij is de echtgenoot van Eveline, de eigenaresse en bazin van dit pand. Het zijn beide goede vrienden van me. Ik heb nog met Erwin en Eveline in de lagere school gezeten. Eveline woonde vroeger bij me in de straat. We zijn hartsvriendinnen. Daarna kocht haar vader dit restaurant en verhuisde ze naar hier. Gelukkig ging ze met me mee naar de middelbare school.
Erwin had vroeger in de lagere school een oogje op mij, maar ik niet op hem en ik wees al zijn verzoekjes af.”
”En daar ben ik je nog steeds dankbaar voor Karen.” zei Erwin. “Anders had ik nooit bij Eveline om raad geweest om je te versieren. Eveline zei dat dat zinloos was en dat zij een oogje op me had. Sindsdien zijn we altijd samen geweest. We zijn dit jaar allebei 27 geworden en daarvan zijn we al 20 jaar bij elkaar” zei Erwin niet zonder trots.
”Over Eveline gesproken; waar is ze? Normaal is zij toch de gastvrouw en sta jij in de keuken?”
”Oh ja. Dat is waar. Wel, ons Ruth is gisteren ziek geworden en je begrijpt dat ze onze jongste niet alleen wil laten terwijl zij vrolijk de klanten onthaalt. Dat zou ze niet over haar hart krijgen. Geen enkele moeder trouwens. Dusja. Zolang ons Ruth ziek is, speel ik voor gastheer. Onze hulpchef kan het gerust een paar dagen af zonder ons.
Ik laat Eveline weten dat je hier bent. Als Ruth slaapt, zal ze misschien even langs komen. Gelukkig wonen we in de villa hiernaast.
”Je moet geen moeite doen voor ons hoor Erwin. Het is belangrijker dat Eveline nu voor Ruth kan zorgen. Stel je voor dat Ruth iets overkomt als Eveline met ons komt kletsen. Brrrrrr, ik moet er niet aan denken. Ik wil het niet op mijn geweten. Weet je wat? Doe ze de groeten, en zeg haar dat we volgende week wel eens zullen langskomen.”
“Voor mij is dat ook goed. Je moet doen wat je het beste lijkt. Maar ik sta hier maar te kletsen en te kletsen. Ik zal even iemand halen om je naar jullie tafel te brengen,” zei Erwin. Hij wenkte een jonge serveerster: “Sofie. Breng deze mensen naar tafel 43.”
”Jazeker” antwoordde Sofie. “Als Mevrouw en Meneer mij alstublieft willen volgen?” Dat deden we en Sofie bracht ons naar een tafel die in het midden van het restaurant stond. Het was niet erg druk vanavond. Logisch ook. Driekwart van het land zat voor de tv.
”Hier zijn de menukaarten” zei Sofie en ze gaf ons elk een kaart. “Wilt u alvast wat bestellen om te drinken?”
“Nee dank u. We gaan eerst wat kijken.” zei Karen.
”Dat is perfect. Kijkt u gerust rond, dan kom ik binnen een vijftal minuutjes de bestelling opnemen.”
Ik bladerde wat rond in het menu. Ik kon niet direct mijn gading vinden. Op het menu stonden nogal redelijk veel nouvelle cuisine en daar had ik slechte ervaringen mee. Om een teambuilding met het werk tof af te sluiten waren we eens gaan eten in een Nouvelle Cuisine restaurant. Het eten trok nergens op. De beschrijving van het gerecht op de menukaart nam gemiddeld vijf regels in beslag, maar wat je op je bord kreeg was even groot als een postzegel. Toen we daar buitenkwamen gingen we op zoek naar de eerste de beste frituur om er een groot pak friet te gaan verorberen.

“Hebben Meneer en Mevrouw gekozen?” vroeg Sofie toen ze inderdaad na een vijftal minuten terug kwam om onze bestelling te noteren.
Ik bestelde een stoofpotje van konijn met pruimen in een krokant jasje van bladerdeeg. Wat Karen bestelde weet ik niet meer, maar het was in ieder geval zo’n Nouvelle Cuisine gerecht waarvan het uitspreken ervan langer zou duren dan het opeten. Als drank koos ze Champagne.
”Ik wou het even over onze toekomst hebben schatje” zei Karen. “Ik hou van je en ik wil dat je bij mij komt wonen. Ik wil je in mijn buurt hebben. Ik wil dat je je baan opzegt en je appartementje verkoopt. Over geld moet je je geen zorgen maken. Mijn huis heb ik gekregen via een erfenis. Ik ben rijk geworden door in de tijd van de internetzeepbel mijn bedrijfje voor aardig wat centen te verkopen. Dat geld heb ik verder geïnvesteerd in aandelen en obligaties die gelukkig voor mij altijd winstgevend bleken. Daardoor kan ik het me permitteren om nu al stilletjes te rentenieren. Ik investeer nog wel, maar ik hou me er niet zo intensief mee bezig als vijf jaar geleden. Denk er eens over na. Het is een behoorlijke stap en ik vraag je niet om nu al met een antwoord klaar te zitten. Denk er rustig over na. Slaap er een paar nachtjes over. Neem je tijd. Het steekt niet op een dag meer of minder, maar ik zou graag over één maand weten of je verder wil doen of niet. De keuze is aan jou, maar besef dat als je eenmaal gekozen hebt, er geen weg terug is.”
”Mijn antwoord staat al zo goed als vast liefste” antwoordde ik. “Maar omdat je het wilt, zal ik er nog even over nadenken. Ik zal je zo snel mogelijk iets laten weten.”
Karen glimlachte naar me. “Ik dacht al dat je zoiets ging zeggen. Ik ben heel blij met je. Maar nu wil ik dat je iets voor me doet. Als bewijs van je gehoorzaamheid aan me.” Ik knikte, als teken dat ik één en al oor voor haar was.
”Je gaat naar de toiletten. Daar ga je het derde toilet in. Je doet de deur op slot en je kleedt je uit. Als iemand op de deur klopt, doe je niet open. Je doet alleen de deur van slot als je vijf keer hoort kloppen. Alléén het slot mag je openmaken. Niets meer. Je opent de deur niet. Als je het slot hebt open gedaan ga je in de houding zitten met je rug naar de deur gericht. Je kijkt naar de grond. Onder geen énkel beding mag je opkijken. Je doet verder alles wat je wordt opgedragen. Als je ook maar in het minste ongehoorzaam bent, zal ik er van horen, en zal je het geweten hebben. Goed. Waar wacht je op? Je moest al op weg zijn.”

Ik zette koers naar de toiletten. Ik stapte binnen en keek even rond of er niemand te zien was. Ik ging het derde toilet in en deed vervolgens de deur op slot. Mijn kleren waren snel uitgetrokken en legde ik netjes opgevouwen op een hoopje op de grond. Niemand kon zien dat ik hier zat, want de muren gingen tot op de vloer door. Het was een ruime wc. Niet zo’n grauw, kil en wit gedoe als in de meeste eetgelegenheden, maar aangenaam ingericht. De muren waren donker roodroze geverfd. De vloer was niet van steen, maar van kurk. Zodra je de deur op slot deed, begon een afzuiginstallatie te draaien om potentiële vieze luchtjes op te vangen. Dat deed hij meer dan naar behoren, want de enige geur die ik kon waarnemen was een zachte geur van vanille met een hint van appel.

“Klop… klop… klop… klop… klop…” Iemand klopte op de deur. Voor mij het signaal om het slot open te draaien en in de houding te gaan zitten. Ik hoorde niets. Ik voelde niets. Ik wachtte bang af.
Plots voelde ik dat iemand een lap stof voor mijn ogen schoof.. Iemand schoof een blinddoek voor mijn ogen. Vier handen pakten me vast en duwden tegen me. Hieruit leidde ik af dat ik moest draaien. Ik draaide langzaam aan tot geen van de handen nog kracht op me uitvoerde. In totaal was ik nu omgedraaid. Ik zat geknield aan de voeten van de onbekenden die bij me in het toilet zaten.
De blinddoek verblindde me niet volledig. Door het stof kon ik twee donkere en wazige gestalten zien. Maar dat was het. Niets meer. De ene gestalte was lang en slank. De tweede gestalte was klein en mollig. Geen een van de twee leek op Karen. Het waren wel twee vrouwen. Ik kon vaag zien dat ze beide borsten hadden.
De personen hadden op de een of andere manier door gekregen dat ik naar hen zat te zien. De mollige persoon pakte daarop nog iets uit een zak die een van hen had meegebracht en bond nog een tweede lap stof rond mijn ogen.
Nu kon ik helemaal niets meer zien.

Eén van de twee pakte mijn kin vast en trok er aan. Ik gaf geen weerstand en deed mijn mond open. Onmiddellijk daarop werd er een ballgag in mijn mond gestoken. Het was geen normale ballgag, want ik kon voelen dat er op mijn lippen nog iets zat. Iets dat als ondergrond dienst deed voor iets groters. Ik wist niet was het was. Dat waren ook mijn zaken niet.
Mijn handen werden op mijn rug geplaatst en handboeien omgedaan. Nu was ik helemaal weerloos. Overgeleverd aan de wil van twee dames die met me konden en wilden doen wat ze wilden en ik zou doen wat ze wilden. Zij mochten doen wat ze wilden. Dat had Karen voor hen geregeld. Ik moest doen wat ze wilden. Dat had Karen mij bevolen.

“Ga op het puntje van de wc zitten” bevool een ijskoude stem waarin elke vorm van emotie ontbrak. “Spreid je benen. Zolang wij hier zijn maak je geen geluid.”
Toen ik in die positie zat sloeg iemand hard met een zweep op mijn rug.
”Een!” riep de stem. Nog steeds zonder enige emotie. Het kon evengoed door een robot gezegd zijn. De slag kwam hard en volkomen onverwacht aan.
PATS
”Twee”
PATS
”Drie”
En zo ging het voort. Tot we bij dertig waren. De zweepslagen hadden mij compleet gebroken. Ik hing lichtjes voorover. Ik was kapot. Ik dacht dat ik wel wat kon hebben, maar na deze dertig zweepslagen moest ik mijn mening daar helaas over herzien. Ik begon bijna te hyperventileren. Ik stond op het punt om in tranen uit te barsten.

“Houding” klonk het en ik ging voor zover dat ging in de houding zitten. Benen gespreid. Ik wist niet wat er komen ging. Hoedanook. Ik moest het ondergaan. Iemand kwam zeer dicht met haar kut voor me staan. Ik kon de warmte en de natheid gewoon voelen. De vrouw trok met haar beide handen aan het haar op m’n achterhoofd.
Plotseling duwde ze mijn hoofd naar voren. Ik dacht dat ik naar vooren ging vallen, maar dat gebeurde niet. Ik voelde wat weerstand en plots werd mijn hoofd naar achteren getrokken. Dan weer naar voor. Dan weer naar achteren. Dat werd stees maar herhaald. Opnieuw en opnieuw en opnieuw.
Nu wist ik wat er gebeurde. Op de ballgag zat er aan de buitenkant een dildo en daarmee werd de vrouw dus geneukt. Mijn mond diende als pik. Ik was een pik. Ik moest haar klaarmaken. Ik was haar persoonlijke dildo.
Even plots als het begon stopte het weer.
”Draai je om.” Ik draaide me om. “Stoten met je kop” en ik stootte. Ik stootte zo snel ik kon maar met je hoofd gaat dat moeilijk.
”Sneller” en om me te motiveren werd het tempo met de zweep bepaald. De handen van de eigenaresse van de kut die ik moest klaarmaken trok me aan de haren.

“Sneller, sneller!” schreeuwde de vrouw en met haar voet duwde ze op mijn achterhoofd om het toch maar sneller te doen verlopen. Ik voelde de warmte van haar kut. Ik was benieuwd hoe het zou smaken, maar ik besefte dat ik dat nooit zou weten.
Door het snelle stoten werd ik een beetje duizelig. De dames bewogen mijn kop zodat ik nu helemaal geen kracht moest zetten. Ze degradeerden me tot een dildo. Een levende dildo. Een dildo van vlees en bloed.
”Stop. Ga nu met je hoofd op het randje van de toiletpot zitten.” hijgde de dame. Ik deed wat me bevolen was. De dame wie ik moest klaarmaken begon mijn gezicht te berijden. Ik moest niets doen. Gewoon ondergaan. Het ene moment zat ze op mijn gezicht, het andere moment gaf ze me even ademruimte. Steeds weer haar stoten. Er kwam geen einde aan. Ik wou ook niet dat er een einde aan kwam.
Ze bereed me sneller en sneller. Ze scheen haar orgasme nu niet lang meer te kunnen uitstellen

Daar was het. De dame kwam klaar. Ik hoorde haar sidderen en kreunen. Ze bereed me nog steeds, maar dan heel zachtjes. Ze wilde het maximum uit haar orgasme behalen. Haar orgasme duurde lang. Er scheen maar geen einde aan te komen. Mijn gezicht werd overspoeld door haar geil, maar doordat de ballgag nog steeds in mijn mond zat, werd een proefje van het geil me helaas niet gegund. Het stoten hield op.
De ballgag werd even uitgedaan, maar mijn mond moest ik open laten. Eén van de dames begon het geil dat op mijn gezicht was beland op te likken. Ik baalde, want ik wou het oplikken.
Plots spuugde iemand in mijn mond. Het was geen gewone fluim of speeksel, maar het opgelikte geil. Eén van de dames likte het op, en spuugde het dan uit in mijn mond.
”Pas doorslikken als ik het zeg” zei de dame. De dame spuugde nog een keer of drie het geil in mijn mond. Het begon te kriebelen, en ik was in staat om heel het goedje door te slikken zonder het bevel af te wachten.
Zonder een waarschuwing of enige vorm van verwittiging stopte iemand de ballgag terug in mijn mond. Dit keer zat de bal niet in mijn mond, maar de dildo die er aan vastgemaakt was. Hij druipte nog van het kutgeil.
”Nu mag je alles doorslikken. Je maakt de dildo schoon met je mond, en dan tel je hardop tot driehonderd. Je doet je blinddoek af als je bij driehonderd bent. Als je daarmee klaar bent, doe je je kleren gewoon terug aan en ga je naar je plaats. Je spreekt pas, als je daarvoor toestemming wordt gegeven” snauwde de stem. Ik slikte al het geil door. Het ging wat moeilijk, want de grote, dikke dildo nam natuurlijk wat ruimte in beslag. De toiletdeur werd opengedaan, maar ik hoorde niet dat hij terug dicht ging. Opeens realiseerde ik me dat de bevelen daarnet maar van één vrouw kwamen. Was die andere vrouw soms iemand die mij kende, maar die ik niet mocht herkennen? Waren het bekenden van mij? Mocht ik niet te weten komen wie ik een orgasme had bezorgd?
Al deze vragen spookten door mijn hoofd. Ik begon hardop tot driehonderd te tellen…

Nog een vervolgje?
  dinsdag 1 juli 2008 @ 22:53:46 #284
189777 zagevent
what's in a name
pi_59829953
Het is een beetje langer geworden dan ik verwacht had. 18 pagina's in word.
pi_59837998
Ik ben een huge fan Zagevent.. het is absoluut niet mijn ding .. dat voorop gesteld... maar ik blijf het ademloos lezen....
  donderdag 3 juli 2008 @ 14:47:10 #286
200017 QrisS
Chauvinist tot in de kist!
pi_59866725
omg Zagevent kan ik een abbonement op jouw verhalen nemen? Ik was er eerst helemaal geen fan van maar nu kan ik me best voorstellen dat je (n je fantasie) gewoon bij haar blijft!

DEEL 5 PLEASE
  donderdag 3 juli 2008 @ 21:04:22 #287
189777 zagevent
what's in a name
pi_59874688
Bedankt iedereen. Jullie reacties motiveren me echt om eremee voort te doen.

@QrisS : een vervolgje zit er pas in tegen augustus. Ik ga volgende week zaterdag twee weken op vakantie, en ik heb nog niet genoeg inspiratie om nu een vijfde deel te schrijven. (wel een idee voor een kortverhaal dat waarschijnlijk over een weekje hier zal neergezet worden. )
  donderdag 3 juli 2008 @ 23:44:45 #288
200017 QrisS
Chauvinist tot in de kist!
pi_59878445
Nou jong ik zou zeggen: fijne vakantie, doe maar wat inspiratie op if you know what i mean =D Als t allemaal echt gaat gebeurden: Wel graag een dame met internet zodat je ons kan voorzien van die heeeeerlijke verhalen

Fijne vakantie!
pi_59881820
Ik was op vakantie naar een camping, wat een mooi zwemparadijs had. (sauna, glijbanen wildwaterbaan…. Op de camping had ik een leuk meisje leren kennen. Ze was knap, maar ook erg aardig en lief. Ze had mooi lang donkerblond haar, en haar borsten waren voor haar leeftijd al mooi groot en rond. Ik ging elke dag wel met haar zwemmen en we hadden veel lol samen. Een nadeel was dat ze er in haar bikini zó lekker uitzag dat ik nog wel eens een stijve kreeg. Meestal bleef ik dan onder water en hield mijn handen er een beetje voor. Tot ik een keer zo geil was dat ik me in de sauna had afgetrokken. Zij zei daarvoor dat ze nog even in het water bleef dus dacht ik dat ik tijd zat had. Maar halverwege kwam ze ook de sauna in dus deed ik hem snel weer in mijn zwembroek. Aangezien hij erg stijf was zag ze dit en moest lachen. Ze vroeg wat ik aan het doen was en ik legde haar het hele verhaal uit. Dat ik haar knap vindt en dat ik wel eens een stijve kreeg enz. achteraf bleek het mooi te zijn dat ze me betrapte, want ze vond mij ook erg leuk. Deze kans liet ik niet onbenut en ik ging tegen haar aanzitten. Ik keek haar diep in de ogen en kuste haar. We gingen het zwembad in het we gingen verder met zoenen. Ik pakte haar kont vast en ze zei dat ze meer wilde. Dit wilde ik natuurlijk ook wel dus gingen we naar van die gezin douches. We waren al snel naakt aangezien we weinig aanhadden. Ik zoende haar en ging langzaam naar beneden. Ik likte en kuste haar borsten en tepels die hard werden. Ik kuste haar buik en ik begon haar te beffen, toen ze klaarkwam had ze moeite met zich inhouden. Nu nam ze mijn al harde en grote lul onder handen. Ze pijpte zó lekker dat ik al snel kwam. Ik spoot het over haar lekker borsten heen. Ik hield haar kutje open en liet mijn lul naar binnen glijden. Ik neukte haar erg lekker en hard. Ik spoot mijn sperma in haar kutje, maar ze wilde dat ik ook een keer in haar gezicht spoot. Ik neukte toen haar strakke kontje tot ik bijna kwam, toen ging ze me verder pijpen. Ik spoot het vol in haar gezicht. Dit deden we vaker in die vakantie, maar toen we het bij haar caravan deden toen haar ouders wegwaren, kwam haar zusje binnen>…
Vervolg? Tips/comments
  vrijdag 4 juli 2008 @ 12:06:07 #290
200017 QrisS
Chauvinist tot in de kist!
pi_59885809
voor de zoveelste keer: ALINEAS!!! breng rust in je verhaal... gebruik fatsoenlijke woorden en 3 keer klaarkomen op 10 minuten lijkt me erg sterk jong. t moet wel n beetje gelovenswaardig zijn heh
  zaterdag 5 juli 2008 @ 19:54:20 #291
189777 zagevent
what's in a name
pi_59913481
quote:
Op vrijdag 4 juli 2008 08:56 schreef so-long het volgende:
Ik was op vakantie naar een camping, wat een mooi zwemparadijs had. (sauna, glijbanen wildwaterbaan…. Op de camping had ik een leuk meisje leren kennen. Ze was knap, maar ook erg aardig en lief. Ze had mooi lang donkerblond haar, en haar borsten waren voor haar leeftijd al mooi groot en rond. Ik ging elke dag wel met haar zwemmen en we hadden veel lol samen. Een nadeel was dat ze er in haar bikini zó lekker uitzag dat ik nog wel eens een stijve kreeg. Meestal bleef ik dan onder water en hield mijn handen er een beetje voor. Tot ik een keer zo geil was dat ik me in de sauna had afgetrokken. Zij zei daarvoor dat ze nog even in het water bleef dus dacht ik dat ik tijd zat had. Maar halverwege kwam ze ook de sauna in dus deed ik hem snel weer in mijn zwembroek. Aangezien hij erg stijf was zag ze dit en moest lachen. Ze vroeg wat ik aan het doen was en ik legde haar het hele verhaal uit. Dat ik haar knap vindt en dat ik wel eens een stijve kreeg enz. achteraf bleek het mooi te zijn dat ze me betrapte, want ze vond mij ook erg leuk. Deze kans liet ik niet onbenut en ik ging tegen haar aanzitten. Ik keek haar diep in de ogen en kuste haar. We gingen het zwembad in het we gingen verder met zoenen. Ik pakte haar kont vast en ze zei dat ze meer wilde. Dit wilde ik natuurlijk ook wel dus gingen we naar van die gezin douches. We waren al snel naakt aangezien we weinig aanhadden. Ik zoende haar en ging langzaam naar beneden. Ik likte en kuste haar borsten en tepels die hard werden. Ik kuste haar buik en ik begon haar te beffen, toen ze klaarkwam had ze moeite met zich inhouden. Nu nam ze mijn al harde en grote lul onder handen. Ze pijpte zó lekker dat ik al snel kwam. Ik spoot het over haar lekker borsten heen. Ik hield haar kutje open en liet mijn lul naar binnen glijden. Ik neukte haar erg lekker en hard. Ik spoot mijn sperma in haar kutje, maar ze wilde dat ik ook een keer in haar gezicht spoot. Ik neukte toen haar strakke kontje tot ik bijna kwam, toen ging ze me verder pijpen. Ik spoot het vol in haar gezicht. Dit deden we vaker in die vakantie, maar toen we het bij haar caravan deden toen haar ouders wegwaren, kwam haar zusje binnen>…
Vervolg? Tips/comments
Nog véél te kort. Neem tijd om je acties te beschrijven. Niet van; het ene moment zitten we in de sauna, dan gaan we naar het zwembad. Neem verdomme de tijd en de zinnen. In het echt is het toch ook niet zo snel voorbij.
En dan spellingsfouten waar ik in het bijzonder denk aan "ik haar knap vindt"
  woensdag 30 juli 2008 @ 20:25:14 #292
219682 JETAIME
Oui oui, je t'aime.
pi_60451714
niemand meer insperatie :-( ?
  woensdag 30 juli 2008 @ 21:13:57 #293
189777 zagevent
what's in a name
pi_60452835
quote:
Op woensdag 30 juli 2008 20:25 schreef JETAIME het volgende:
niemand meer insperatie :-( ?
Ik heb genoeg inspiratie voor een volgend deel. Een van de dagen begin ik met schrijven.
Wat vond je trouwens van deeltje 4?

[ Bericht 12% gewijzigd door zagevent op 30-07-2008 23:23:17 ]
  maandag 4 augustus 2008 @ 11:24:52 #294
200017 QrisS
Chauvinist tot in de kist!
pi_60545516
Zagevent ben je al bezig met schrijven?? Kan niet wachten
  maandag 4 augustus 2008 @ 16:04:06 #295
189777 zagevent
what's in a name
pi_60551817
quote:
Op maandag 4 augustus 2008 11:24 schreef QrisS het volgende:
Zagevent ben je al bezig met schrijven?? Kan niet wachten
Vandaag ofzo denk ik eraan te beginnen. Maar ik ben wel van plan om het pas te plaatsen als er een nieuw topic komt. Heb niet zoveel zin om het helemaal achteraan in dit topic te plaatsen namelijk.
Al vrees ik dat het niet zo goed en korter zal zijn dan deel 4. Maargoed. Ik zie wel.

[ Bericht 12% gewijzigd door zagevent op 04-08-2008 16:18:51 ]
  maandag 4 augustus 2008 @ 16:48:38 #296
200017 QrisS
Chauvinist tot in de kist!
pi_60552796
Anders zorg ik wel voor n nieuw topic, met wat links naar de betere verhalen
  maandag 4 augustus 2008 @ 22:19:15 #297
219682 JETAIME
Oui oui, je t'aime.
pi_60561674
quote:
Op woensdag 30 juli 2008 21:13 schreef zagevent het volgende:

[..]

Ik heb genoeg inspiratie voor een volgend deel. Een van de dagen begin ik met schrijven.
Wat vond je trouwens van deeltje 4?
Ongeveer dat wat ik verwachtte, je hebt veel fantasie, en ik vond deel 4 net zo goed als de andere delen. Dus ga zo door!

Misschien wel een goed idee om inderdaad een nieuw Topic te beginnen, ookal zijn 12 bladzijdes met geile dromen/ervaringen ook wel iets waar mensen op kicken. Maar voordat je op pagina 12 zijn beland duurt het idd wel even
pi_60603325
Kunnen die verhalen van kassameisje hier voortaan niet gedumpt worden ipv op de FP?
pi_60614146
quote:
Op dinsdag 1 juli 2008 22:40 schreef zagevent het volgende:
Klop; klop; klop; klop; klop; Iemand klopte op de deur.
een zin waar Harry Mulisch een moord voor zou doen....


Ik heb het verder niet gelezen hoor, maar gezien de reacties is het briljant.
When you're racing, it's life. Anything that happens before or after is just waiting.
pi_60624140
quote:
Op woensdag 6 augustus 2008 16:26 schreef PDOA het volgende:
Kunnen die verhalen van kassameisje hier voortaan niet gedumpt worden ipv op de FP?
vraag het haar?
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')