quote:wo 12 dec 2007
AMSTERDAM - Uit onderzoek blijkt dat het hebben van kinderen mensen juist niet gelukkig maakt.
Mannen voelen zich minder tevreden met hun leven wanneer zij vader zijn. Vrouwen vinden het alleen leuk om kinderen te hebben wanneer deze al naar school gaan.
Moeders zijn wel gelukkiger dan niet-moeders wanneer het kroost tussen de vijf en vijftien jaar is. Mannen blijven echter altijd ongelukkig met hun nageslacht.
Het onderzoek van het Engelse Instituut voor Sociaal en Economisch Onderzoek werd tussen 1996 en 2003 gehouden onder zo'n 4.000 getrouwde stellen.
Een andere uitkomst van het rapport is dat moeders ten alle tijden gelukkiger zijn wanneer zij ook een baan hebben, los van hoeveel uur zij werken.
Professor Alison Booth van Essex University werkte mee aan de studie en geeft toe dat de kosten die kinderen met zich meebrengen zeker een rol spelen in het geluk van de ouders.
http://www.telegraaf.nl/b(...)elukkig__.html?p=9,2
quote:Als vader van 2 kids vind ik dit echt gelul.......misschien ben ik wel gelukkiger dan de gemiddelde vader omdat ik co-ouderschap heb. Maar al met al een bullconstatering w.m.b.Op woensdag 12 december 2007 18:57 schreef MasterPeace het volgende:
[..]
Mannen blijven echter altijd ongelukkig met hun nageslacht.
Wellicht is het gewoon een bepaald type mensen die geen kinderen neemt, en is dat type gelukkiger.
quote:Hmmm, dan zou het zo kunnen zijn dat mannen die een relatie hebben met de moeder van hun kinderen en moeten leven zoals *ma* dat wil wellicht wel ongelukkiger zijn door hun beperkingen.Op woensdag 12 december 2007 19:02 schreef navvy het volgende:
Als vader van 2 kids vind ik dit echt gelul.......misschien ben ik wel gelukkiger dan de gemiddelde vader omdat ik co-ouderschap heb.
quote:Zoiets ja. Misschien zijn veel mensen al ongelukkig en nemen ze dan kinderen omdat ze hopen dat het hen gelukkig maakt, of omdat het zo hoort terwijl ze het eigenlijk niet willen. En als ze dan ook nog veel minder geld en vrijheid hebben wordt het nog ergerOp woensdag 12 december 2007 19:16 schreef Hephaistos. het volgende:
Hmm dat kinderlozen gelukkiger zijn dan mensen met kinderen, wil natuurlijk nog niet zeggen dat de mensen met kinderen nu gelukkiger zouden zijn als ze geen kinderen hadden gehad.
Wellicht is het gewoon een bepaald type mensen die geen kinderen neemt, en is dat type gelukkiger.
Maar dat betekent niet dat kinderen per se ongelukkig maken, hangt meer van de ouders af
quote:Daarom ben ik ook erg tevreden zo, ik weet dat full-time vaderen veel beperkingen met zich meebrengt (been there) maar om nou te stellen dat ik ongelukkig van mijn kids werd....nou nee,integendeel.Op woensdag 12 december 2007 19:20 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Hmmm, dan zou het zo kunnen zijn dat mannen die een relatie hebben met de moeder van hun kinderen en moeten leven zoals *ma* dat wil wellicht wel ongelukkiger zijn door hun beperkingen.
[ Bericht 51% gewijzigd door paddy op 13-12-2007 00:07:34 ]
quote:Het gaat hier voornamelijk dan ook over mannen.Op woensdag 12 december 2007 19:32 schreef Tinkepink het volgende:
Ik weet niet of ik gelukkiger zou zijn zonder kinderen. Vrijer wel ja, en ik hou van vrijheid. Maar ik ben geloof ik over de gehele linie gelukkiger sinds ik kinderen heb. Misschien niet dankzij de kinderen, maar wel als gevolg van de kinderen.
quote:Dat zou ik ook denken, maar dan begrijp ik weer niet dat het vooral mannen zijn bij wie het blijkbaar zo werkt. Ik zou nl denken dat het idee "ik heb een kind nodig om mijn innerlijke leegte te vullen" veel meer speelt bij vrouwen, en de maatschappelijke druk ook....en dat juist vrouwen dus bedrogen uitkomen.Op woensdag 12 december 2007 19:27 schreef cikolata het volgende:
Zoiets ja. Misschien zijn veel mensen al ongelukkig en nemen ze dan kinderen omdat ze hopen dat het hen gelukkig maakt, of omdat het zo hoort terwijl ze het eigenlijk niet willen. En als ze dan ook nog veel minder geld en vrijheid hebben wordt het nog erger
Maar vaders hebben misschien over het algemeen minder lusten (en meer lasten) van kinderen dan moeders? Vaders blijven veelal meer uren werken dan moeders, maken de gebroken nachten volop mee, maar veel minder het "leuk spelen met kindjelief en het de eerste stapjes zien doen".
quote:Ik lees het voor het eerst, blijf het een bijzonder bs-onderzoek vinden.Op woensdag 12 december 2007 22:07 schreef zwemmerseczeem het volgende:
Was al bekend.
of is dat juist de oorzaak?
Je langer dan 9 maanden terug nog allerlei oefeningen mocht doen met een dame die een strak lichaam had. Vervolgens 'opeens' zwanger was en je dit even te horen krijgt tijdens het verorberen van je gehaktbal op de zondagavond. Vervolgens dijt zij uit en niets aan te doen, zelfs Sonja Bakker staat machteloos.
Vervolgens komt de kleine ter wereld met wat gejank. Mamma is dolblij, in haar ogen verbind dit kind de ouders voor eeuwig met elkaar dus afslanken en je mooi maken hoeft niet meer, je prooi is immers al gevangen.
Pas 16 jaar later verschijnt er weer een glimlach op je gezicht als je zoon (mits je mazzel hebt dat het een zoon is geworden) bier mag drinken en je samen voetbal kan kijken op tv en in de reclame keihard 'tieten' kan roepen.
quote:Denk dat de TT aangepast zou moeten worden. Vraag mij inderdaad ook af of het daadwerkelijk door de kinderen is gekomen dat een man zich beperkt voelt in zijn vrijheid.Op woensdag 12 december 2007 23:01 schreef xFriendx het volgende:
Misschien vinden mannen het niet zo tof omdat je kind weergeeft dat:
Je langer dan 9 maanden terug nog allerlei oefeningen mocht doen met een dame die een strak lichaam had. Vervolgens 'opeens' zwanger was en je dit even te horen krijgt tijdens het verorberen van je gehaktbal op de zondagavond. Vervolgens dijt zij uit en niets aan te doen, zelfs Sonja Bakker staat machteloos.
Vervolgens komt de kleine ter wereld met wat gejank. Mamma is dolblij, in haar ogen verbind dit kind de ouders voor eeuwig met elkaar dus afslanken en je mooi maken hoeft niet meer, je prooi is immers al gevangen.
Zelf heb ik een bloedhekel aan boodschappen doen en winkelen máár dan ga je eens op een zaterdag naar een centrum toe omdat je toch iets nodig hebt, gooit je fiets tegen een fietsenrek of winkelpui en rent de winkel in .
Vervolgens kom je na een lange wachtrij bij de kassa weer buiten en als je dan even de tijd neemt zie je overal *gezellige* echtparen met kinderen, althans, de vrouwen zijn happy, de kinderen jengelen en willen naar huis, de mannen kijken nors en willen evenals de kinderen óók naar huis. Ik krijg dan niet de indruk dat de man uit zichzelf heeft mogen kiezen om mee te gaan. Hij heeft de hele week hard gewerkt en heeft volgens mij totaal geen zin in dit soort idiote verplichte uitjes , om de lieve vrede te bewaren gaat hij mee.
Je zou de conclusie kunnen trekken dat het dóór de kinderen komt dat *de man* niet gelukkig is maar ik denk als je door gaat vragen dat het toch een hele andere oorzaak heeft, namelijk de vrouw met de broek aan.
quote:Hé ja, even lekker rellen.Op woensdag 12 december 2007 23:17 schreef gronk het volgende:
Kan een modje even schopje naar OUD doen?
quote:Bij mannen is het denk ik vaker zo dat ze kinderen nemen omdat het moet of omdat hun vrouw het wil.Op woensdag 12 december 2007 22:13 schreef thaleia het volgende:
[..]
Dat zou ik ook denken, maar dan begrijp ik weer niet dat het vooral mannen zijn bij wie het blijkbaar zo werkt. Ik zou nl denken dat het idee "ik heb een kind nodig om mijn innerlijke leegte te vullen" veel meer speelt bij vrouwen, en de maatschappelijke druk ook....en dat juist vrouwen dus bedrogen uitkomen.
Maar vaders hebben misschien over het algemeen minder lusten (en meer lasten) van kinderen dan moeders? Vaders blijven veelal meer uren werken dan moeders, maken de gebroken nachten volop mee, maar veel minder het "leuk spelen met kindjelief en het de eerste stapjes zien doen".
Dat plus minder vrijheid maakt ze blijkbaar ongelukkiger dan vrouwen, die bewust kiezen om kinderen te nemen en het vaak ook leuk vinden om voor ze te zorgen en om zekerheid te hebben enzo.
quote:dat staat weer haaks op de reden waarom mannen naar tienermeisjes kijkenOp woensdag 12 december 2007 23:39 schreef cikolata het volgende:
Bij mannen is het denk ik vaker zo dat ze kinderen nemen omdat het moet of omdat hun vrouw het wil.
"maar schat weet je dan niet dat biologisch gezien een tienermeisje de beste moeder is, ze is jong en gezond en heeft het meeste potentie om voor goed nageslacht te komen. Het is gewoon evolutionair bepaald dat ik daar opgewonden van raak!"
of eh
"maar schatje, als man kàn je niet monogaam zijn want biologisch gezien wil een man zijn zaad zoveel mogelijk verspreiden, kijk maar hoe leeuwen en andere dieren dat doen. Dat een mannetjes leeuw eerst de kroost van de vrouwtjes doodmaakt doet even niet terzake."
quote:Holladijee.Op woensdag 12 december 2007 23:17 schreef gronk het volgende:
Kan een modje even schopje naar OUD doen?
Vrolijk wordt je daar dan niet echt van.
Het begint al , als ze het woordje "Nike" of "PS3" kunnen uitspreken. Of voor het eerst dronken thuis komen met de politie voor de deur.
wil ik als ouder wel reageren hoor.Ik ben niet ongelukkig. Ik vind de term wat krom. want er zijn wel momenten dat ik denk: waar ben ik aan begonnen. wanneer gaan ze naar school? waar is dat ideale beeld?
het hebben van (zeker kleine) kinderen is zwaar. het vergt veel tijd en energie. en soms heb je die niet. maar het moet. en het stopt niet. en dat is soms best benauwend. het is een enorme verantwoordelijkheid, nog veel meer dan je je van te voren kunt voorstellen.
en toch is het (iig voor mij als moeder) ook zo dat ik er heel cliché, enorm veel voor terug krijg
Het is ook heel bijzonder namelijk.
Hoewel er nog steeds een taboe bestaat op het praten hierover (er wordt toch wel van je verwacht dat je zegt dat je alles geweldig vind) is er iets van een doorbraak. je kan tegenwoordig wat makkelijker zeggen dat je soms echt even de pest aan je eigen kind hebt.
ongelukkig? bij momenten, ja. maar toch wel een positief doorslaande weegschaal
(Maarja, de oudste gaat bijna naar school he
)Bovendien vind ik het ook wel typisch dat dit een Brits onderzoek is. De verhoudingen tussen mannen en vrouwen zijn daar toch vaak anders, heb ik me laten vertellen. Volgens mij zijn daar ook meer "ongelukjes" dan bijvoorbeeld in Nederland. Kan me voorstellen dat zo'n situatie een grotere kans op een gevoel van ongelukkig zijn kan geven, dan een stel dat in goed overleg samen bewust voor (een) kind(eren) kiest.
Bij de anderen vond ik het vreselijk en ik zie er nu al tegenop dat de jongste straks naar school gaat
Ik kan mij niet voorstellen dat ik vanaf dat moment gelukkiger word. Maar goed, wie weet ben ik weer een uitzondering 
quote:Nee, alleen jezelf als voorbeeld nemen en dan zeggen dat het onderzoek bullshit is dat is geen bullshit zeker?Op woensdag 12 december 2007 22:14 schreef navvy het volgende:
[..]
Ik lees het voor het eerst, blijf het een bijzonder bs-onderzoek vinden.
quote:Er staat ook niet dat je niet gelukkig bent, alleen dat mensen zonder kinderen gemiddeld gelukkiger zijn.Op donderdag 13 december 2007 06:59 schreef Belana het volgende:
ongelukkig? bij momenten, ja. maar toch wel een positief doorslaande weegschaal
(Maarja, de oudste gaat bijna naar school he
Om het zo negatief te stellen zoals in het nieuwsbericht is misschien wel een beetje sensatie zoeken ja, ik heb er hier ook de uitkomsten niet bij, maar dat is mode met nieuwsberichten ofzo.
quote:Daarom zou ik dus graag het onderzoek en de uitkomsten zien, in het Engels en niet vertaald door sensatiezoeker de TelegraafOp donderdag 13 december 2007 08:20 schreef ThE_ED het volgende:
[..]
Er staat ook niet dat je niet gelukkig bent, alleen dat mensen zonder kinderen gemiddeld gelukkiger zijn.
Om het zo negatief te stellen zoals in het nieuwsbericht is misschien wel een beetje sensatie zoeken ja, ik heb er hier ook de uitkomsten niet bij, maar dat is mode met nieuwsberichten ofzo.
Kan het met google niet vinden, helaas.
Ik zelf ben best heel gelukkig. Het moment dat mijn kleine hummels aan mijn benen hangen als ik thuis kom is ook
.quote:Ja, altijd een beetje jammer dat je met dit soort berichten het persbericht maar op de blauwe ogen moet geloven dat het onderzoek correct is uitgevoerd. Gezien het instituut zou je zeggen van wel, maarja.Op donderdag 13 december 2007 08:22 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Daarom zou ik dus graag het onderzoek en de uitkomsten zien, in het Engels en niet vertaald door sensatiezoeker de Telegraaf
Kan het met google niet vinden, helaas.
quote:Is eerder een R&P, subcategorie Sociologie, bericht.
quote:Of dat het te maken heeft met de onderzochten: Groot Brittanie heeft een enorm hoog aantal tienerzwangerschappen (en geen abortus). Vaak ongepland, of zoals ik ergens las, gepland omdat vooral meisjes denken dat ze het beter zullen doen dan hun ouders en dus (?) ook heel jong aan kinderen willen beginnen. Echter, de praktijk valt dan zowel voor mams als voor paps, nogal tegen...Op donderdag 13 december 2007 08:26 schreef ThE_ED het volgende:
Vraag me ook af of dit in het tijdsbeeld veranderd, kan me voorstellen dat in de hedendaagse maatschappij minder plaats is voor kinderen... (Carrière etc.) Vroeger waren kinderen misschien feitelijk belastender maar sociaal geaccepteerder... (Ik zeg maar wat.)
Het hebben van kinderen zadelt je op met een enorme belasting: de angst dat je kind wat overkomt. Dat neem ik zonder aarzelen voor lief, want het zijn mijn kinderen die tegelijkertijd het meest bijdragen aan mijn geluksgevoel. De liefde voor mijn kinderen gaat dieper dan wat dan ook.
quote:Dat *ook*. Ik heb genoeg vrouwen gezien die hun partner eigenlijk meer zagen als een soort veredelde zaaddonor. ('euhj, hij kan nog praten ook'). Je bent 35, hogeropgeleid, en voorzien van een verschrikkelijke kinderwens, want dat hoort nu eenmaal. En dan weet je een man te strikken die zich om laat lullen, en die afweegt wat nou erger zou zijn, weer alleen zijn of met kinderen opgezadeld worden. En voor je het weet heb je geen keuze meer, dan is je vriendin zwangerOp woensdag 12 december 2007 23:37 schreef Loedertje het volgende:
Je zou de conclusie kunnen trekken dat het dóór de kinderen komt dat *de man* niet gelukkig is maar ik denk als je door gaat vragen dat het toch een hele andere oorzaak heeft, namelijk de vrouw met de broek aan.
Maar daarnaast heb ik ook de nodige mannen zien veranderen in wrakken die vooral naar hun werk kwamen omdat dat de enige plek was waar ze nog een beetje rustig konden pitten.
Dus ik gok erop dat het een beetje van allebei is.quote:Het valt me wel op dat de ouders hier termen gebruiken als ' niet ongelukkig' en 'best gelukkig', niet gewoon 'ik ben gelukkig'Op donderdag 13 december 2007 08:20 schreef ThE_ED het volgende:
[..]
Er staat ook niet dat je niet gelukkig bent, alleen dat mensen zonder kinderen gemiddeld gelukkiger zijn.
Om het zo negatief te stellen zoals in het nieuwsbericht is misschien wel een beetje sensatie zoeken ja, ik heb er hier ook de uitkomsten niet bij, maar dat is mode met nieuwsberichten ofzo.
Wellicht dat daar het verschil in zit, dat (bewust?) kinderlozen eerder ronduit zeggen 'ik ben gelukkig', misschien ook wel omdat zij minder of andere zorgen hebben.
Maar zonder dollen (
) dat het bericht enigszins sensatiegericht is dat is wel duidelijk. En miss_sly heeft ook een punt dat dit misschien cultureel bepaald kan zijn. Het zou dus best interessant zijn om het originele onderzoeksrapport te zien.quote:En daarnaast ken ik ook veel mannen die dolgelukkig zijn met hun kind(eren) en die proberen zoveel mogelijk vrije momenten bij hun te zijn, minder gaan werken om meer bij hunkind te zijn, etc.Op donderdag 13 december 2007 09:36 schreef gronk het volgende:
[..]
Dat *ook*. Ik heb genoeg vrouwen gezien die hun partner eigenlijk meer zagen als een soort veredelde zaaddonor. ('euhj, hij kan nog praten ook'). Je bent 35, hogeropgeleid, en voorzien van een verschrikkelijke kinderwens, want dat hoort nu eenmaal. En dan weet je een man te strikken die zich om laat lullen, en die afweegt wat nou erger zou zijn, weer alleen zijn of met kinderen opgezadeld worden. En voor je het weet heb je geen keuze meer, dan is je vriendin zwanger
Maar daarnaast heb ik ook de nodige mannen zien veranderen in wrakken die vooral naar hun werk kwamen omdat dat de enige plek was waar ze nog een beetje rustig konden pitten.
Het is niet zwart-wit, volgens mij. Jammer is dat veel mensen het wel zwart-wit stellen, zowel mensen met kinderen als mensen zonder. Hoewel ik mij niet aan de indruk kan onttrekken dat het vaker de mensen zonder kinderen zijn die maar niet lijken te kunnen accepteren dat mensen met kinderen in veel gevallen een leven leiden dat hen ook gelukkig maakt.
quote:dat dus.Op woensdag 12 december 2007 23:37 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Denk dat de TT aangepast zou moeten worden. Vraag mij inderdaad ook af of het daadwerkelijk door de kinderen is gekomen dat een man zich beperkt voelt in zijn vrijheid.
Zelf heb ik een bloedhekel aan boodschappen doen en winkelen máár dan ga je eens op een zaterdag naar een centrum toe omdat je toch iets nodig hebt, gooit je fiets tegen een fietsenrek of winkelpui en rent de winkel in .
Vervolgens kom je na een lange wachtrij bij de kassa weer buiten en als je dan even de tijd neemt zie je overal *gezellige* echtparen met kinderen, althans, de vrouwen zijn happy, de kinderen jengelen en willen naar huis, de mannen kijken nors en willen evenals de kinderen óók naar huis. Ik krijg dan niet de indruk dat de man uit zichzelf heeft mogen kiezen om mee te gaan. Hij heeft de hele week hard gewerkt en heeft volgens mij totaal geen zin in dit soort idiote verplichte uitjes , om de lieve vrede te bewaren gaat hij mee.
Je zou de conclusie kunnen trekken dat het dóór de kinderen komt dat *de man* niet gelukkig is maar ik denk als je door gaat vragen dat het toch een hele andere oorzaak heeft, namelijk de vrouw met de broek aan.
vrouwen bepalen over het algemeen ontzettend veel binnen de relatie, het huis, de inrichting, hoe het weekend ingedeeld wordt, er worden etentjes georganiseerd, bezoekjes afgesproken, en dat krijgt de man dan vaak na het werk te horen "oh, schat, zaterdag gaan we naar/komen mijn zus en haar man hier" dat soort dingen... dat gaat, kan gaan benauwen... je vrouw heeft enkel of vooral oog voor de kids, de sex neemt drastisch af, gedurende de zwangerschap vaak al, en de man denkt dan dat als het kind er eenmaal is, dat wel weer goed komt, en dat is dan niet zo soms/vaak... je geile neukslet in dat sexy setje, van wie je uiteraard ook zielsveel houdt
, verandert in een moeder, vermoeide moeder, die klaagt dat jij veel te weinig doet en jij geen idee hebt hoe zwaar het allemaal is en dat je vooral niet moet denken dat als ze dan eindelijk eindelijk in bed ligt, ze nog eens effe aan jouw 'behoeftes' gaat werken, en ze wil er dan ook geen gezeur meer over horen, want dat werkt alleen maar averechts en etc etc etcja, en dan kom je op je werk, en zie je die dame van de administratie, 20, blond, strak, flirterig, vrolijk, vrij.... ja, dan zal zo'n man best wel eens denken... was ik maar nooit etc etc etc
uiteraard geldt dit allemaal niet voor de echtgenoten vd dames hier, hè, dus spreek me er niet op aan
quote:Ik heb zo ooit eens een collega langsgehad die meteen m'n inrichting doornam. 'Ow, als die spullen allemaal tot een kamer beperkt kunnen blijven zou het misschien net kunnen, maar dit en dit kan sowieso niet.'Op donderdag 13 december 2007 10:24 schreef milagro het volgende:
vrouwen bepalen over het algemeen ontzettend veel binnen de relatie, het huis, de inrichting,
Verder:
quote:[goed verhaal ge8< ]
quote:We blijven niet aan de gangOp donderdag 13 december 2007 08:30 schreef ThE_ED het volgende:
[..]
Is eerder een R&P, subcategorie Sociologie, bericht.
quote:Oké, dan ga ik die maar even tegen spreken. Mannen (sommige)spreken niet af. Ze doen gewoon. ..Oh ja, schat...ik ga zo naar een vriend....je had niet voor me hoeven koken. Schat? Sorry, maar heb nu geen zin meer in eten...ben met wat collega's uit mijn werk een burger wezen eten...een soort van teambuilding....Of een sms krijgen. We hebben een teambuilding en was het helemaal vergeten te vertellen. We gaan met collega's uit eten en na de tijd (insert iets) Ja, weet dat het een beetje laat is....of heb je liever dat ik thuis kom?vrouwen bepalen over het algemeen ontzettend veel binnen de relatie, het huis, de inrichting, hoe het weekend ingedeeld wordt, er worden etentjes georganiseerd, bezoekjes afgesproken, en dat krijgt de man dan vaak na het werk te horen "oh, schat, zaterdag gaan we naar/komen mijn zus en haar man hier" dat soort dingen.
Of je hebt als vrouw een afspraak staan (is gemeld) ...schat ik heb vanavond afgesproken met mijn moeder. Ze zit in de put en moet iets voor haar doen. Misschien kun je paula vragen om op te passen? Oh ja, en ik ga zaterdag met wat vrienden voetballen dus moet jij Jantje maar naar die voetbalwedstrijd brengen. Het is trouwens onze (jaja dan onze) beurt om te rijden.
En ja, sommige vrouwen doen precies hetzelfde.
Mijn vriend heb ik het nu dus niet over, want die is toppie.
quote:Mja, dat zal een vrouw ook wel denken wanneer ze een lekker ding ziet lopen en haar man geen aandacht meer voor haar heeft en naar die 20-jarigen zitten te kijkenja, en dan kom je op je werk, en zie je die dame van de administratie, 20, blond, strak, flirterig, vrolijk, vrij.... ja, dan zal zo'n man best wel eens denken... was ik maar nooit etc etc etc
Maar we hadden het over kinderen....uitgezakt zal iedereen uiteindelijk wel. worden. of je moet je regelmatig laten behandelen.
Zoals deze
http://www.peteranthonyholder.com/images/facelift.jpgMaak er maar een linkje van, want het is vroeg
Kinderen maken je moe, maar wat mij betreft ABSOLUUT NIET ongelukkig
quote:Heerlijk, dat slachtoffergedragOp donderdag 13 december 2007 10:35 schreef gronk het volgende:
Natuurlijk. Het is altijd de schuld van de man.
Dat zeg ik toch niet, het is een wisselwerking.
[ Bericht 12% gewijzigd door Vivi op 13-12-2007 11:10:16 ]
quote:mwoah, sorry, geloof ik niet in.Op donderdag 13 december 2007 10:33 schreef Vivi het volgende:
Jajaja Milagro, dat is best allemaal zo, maar die man in kwestie doet misschien wel écht heel erg weinig om zijn vrouw een beetje te helpen waardoor zij weer de puf heeft om de geile inner-neukslet te laten herleven..het mes snijdt aan twee kanten he.
redelijk wat vrouwen hebben gewoon na een poos geen zin meer in sex, ze doen het wel, om van het gezeur af te zijn, voor de lieve vrede of zo, whatever, maar niet zelden hoeft het voor hun eigenlijk helemaal niet meer zo.. de behoefte is er gewoon niet meer of stukken minder nu ze in de moederrol zitten.
ja, dat ze het dan gooien op "maar hij maakt me nooit meer echt het hof, brengt nooit eens bloemen mee, doet te weinig in huis" de standaard excuses die je ook bij Dr. Phil hoort, sorry, ik geloof er geen reet van.. het is natuurlijk een mooi alibi, zeggen dat als je man wat vaker de vuilniszakken buiten zou zetten, zou vragen of hij de afwas zal doen zodat jij met je voeten op de bank tv kan kijken, om daarna je nek te masseren, en chocolaatjes in je mond te proppen... dat vindt ze allemaal prima, maar als het dan op de echte geile neuksex aan komt, krijg je dan als man weer te horen "waarom moet het nu meteen weer all the way!!!!!" kunnen we niet gewoon wat kroelen, en masseren, is zoveel romantischer..."
het is gewoon een manier om het voorzich uit te schuiven... als je dit doet, dan krijg ik ms wel eens zin in je weer, maar het moet wel op mijn manier, op mijn tempo, ik bepaal hoe ver je mag gaan en oh wee als je daar over klaagt, dan zijn we weer terug bij af, hè, dat je het weet.
het is echt vaker de vrouw die de man niet meer spannend vindt, de sex niet meer interessant, na dat er een kind gekomen is, dan andersom, hoor... de man boeit het vaak geen reet , die eventuele extra kilo's, of dat makkelijke joggingpak, ze willen geen lekker wijf van werk, ze willen sex met hun vrouw, die is echter te moe, te boos, te whatever en ja, na ruim een jaar alles bij elkaar kun je dat als man wel eens zat zijn, en het elders gaan zoeken, niet netjes, wel begrijpelijk.
maar eh even voor mezelf sprekend: ik ben er toch echt niet ongelukkiger op geworden. wel mis ik soms de ingeleverde vrijheid.
quote:Ik krijg dan toch wel het idee dat kinderen je hormoonhuishouding blijvend stevig op z'n kop zetten. En dat je dus echt 'een ander mens' wordt door kinderen.Op donderdag 13 december 2007 11:14 schreef milagro het volgende:
het is echt vaker de vrouw die de man niet meer spannend vindt, de sex niet meer interessant,
quote:nou, nee , hoor, ik denk het niet, dit geldt voor de vrouwen voor wie de man sowieso means to an end was, hè, vrouwen die vooral moeder wilden worden, hoe dan ook, liefst zonder te hoeven werken, ja en dan heb je een man nodig, spermatozoide en inkomensgewijs.Op donderdag 13 december 2007 11:20 schreef gronk het volgende:
[..]
Ik krijg dan toch wel het idee dat kinderen je hormoonhuishouding blijvend stevig op z'n kop zetten. En dat je dus echt 'een ander mens' wordt door kinderen.
dus wie de schoen past en zo, die mag in de verdediging schieten
er zijn dus nog zat vrouwen voor wie de sex nog wel een belangrijk onderdeel is vd relatie, helaas echter is er een aanzienlijk deel die meent dat sex niet het belangrijkste is binnen een relatie, nu, dat klopt, alleen dan als er daadwerkelijk geregeld sex ís, met elkaar dus
..... zodra de sex wegvalt, of zo goed als, dan wordt sex wél een issue.quote:ja, uuuhm vrouwen onder elkaar klappen nog wel eens uit de school, hè, collega's, kennissen.. en zo hoor je dan de smoesjes die ze dan ruiterlijk toegeven te verzinnen... de argumenten ervoor komen pas , als de (mannelijke) verwijten komen... dan ineens ligt het aan hem, zijn gedrag, zijn tekort schieten... maar daarvoor, is het vooral gewoon een simpel "geen zin meer hebben, ik vond sex eigenlijk nooit echt leuk, en nu ik kinderen heb etc etc etc"| maar daar kan je natuurlijk niet mee aankomen bij een man die je niet kwijt wil als "maatje".Op donderdag 13 december 2007 11:17 schreef bixister het volgende:
haha hoe weet jij dat toch allemaal zo goed milagro.
quote:ik ook niet, hoor, mannen maken me wel eens ongelukkig, maar dat ligt dan vast wel aan mijn slechte inschattingsvermogen in dezemaar eh even voor mezelf sprekend: ik ben er toch echt niet ongelukkiger op geworden. wel mis ik soms de ingeleverde vrijheid.
als alleenstaande moeder ben ik er dus alleen maar gelukkiger op geworden
... die vrijheid die miste ik eigenlijk enkel gedurende de relatie(s).... alleen met de kids heb ik het nooit zo ervaren, zij zitten me echt nooit in de weg, mannen geregeld , die zijn leuk voor de sex , en dan mogen ze weer weg quote:Tuurlijk, vrouwen doen alles altijd 100% goed. We zijn het nu wel gewend, toch?Op donderdag 13 december 2007 10:35 schreef gronk het volgende:
Natuurlijk. Het is altijd de schuld van de man.
Mannen die zich door een vrouw laten gebruiken als donor waar ze toevallig een relatie mee hebben, doen dat ook omdat ze bang zijn over te schieten, hopen dat ze nu tenminste op regelmatige basis zonder teveel moeite kunnen neuken en iemand hebben die het huishouden voor ze doet.
Tja, als je op die basis begint, kinderen of geen kinderen, komt het moment vanzelf dat de seks ophoudt, de verwijten van beide kanten gaan opspelen en men niet gelukkig is.
quote:klopt, daarom zei ik al, dat het dan over het algemeen gaat over vrouwen die vooral moeder wilden worden, ja en dat doe je toch het beste/handigste in een relatie... het is niet zo dat ze de man compleet misbruiken, ze zien hem echter vooral als maatje, niet als minnaar.Op donderdag 13 december 2007 11:48 schreef miss_sly het volgende:
De meeste dingen hebben dan volgens mij te maken met de relatie an sich en was die al slecht to begin with.
Mannen die zich door een vrouw laten gebruiken als donor waar ze toevallig een relatie mee hebben, doen dat ook omdat ze bang zijn over te schieten, hopen dat ze nu tenminste op regelmatige basis zonder teveel moeite kunnen neuken en iemand hebben die het huishouden voor ze doet.
Tja, als je op die basis begint, kinderen of geen kinderen, komt het moment vanzelf dat de seks ophoudt, de verwijten van beide kanten gaan opspelen en men niet gelukkig is.
en ik denk ook dat redelijk wat mannen liever wat langer gewacht hadden met kids, maar ja, de vrouw heeft ms gestudeerd, is midden/eind twintig, ziet de 30 aankomen en wil nu!... de man zwicht, nee, het is geen straf, maar toch, liever nog even gewacht, en dan is het kind er, de man natuurlijk op slag verliefd weer, op zijn kind, maar ziet de relatie/sex verder 'afglijden' naar gezellig maatjes zijn, naar bed, weltrusten, moe, slapen..
ms hebben we ook wel teveel keuzes tegenwoordig, of willen we teveel, dát plus de leeftijd die voor vrouwen nu eenmaal meer speelt dan voor mannen.
tussen je 20e en 30e "moet" het gebeuren allemaal, en die studie, en die aanzet tot een duurzame relatie, en een kind, de eerste toch het liefst voor of rond je dertigste.... ms is een latrelatie voor sommigen helemaal niet zo'n slecht idee, ook niet als er een kind op komst is...je hebt en houdt je vrijheid, de spanning blijft denk ik toch wat langer behouden, je zit elkaar wat minder op de huid, de ergenissen zijn wat minder...
ja, en wat betreft vuilniszakken (metafoor, he) mijn ervaring is als je een man gewoon vraagt ze even buiten te zetten, dat het gewoon gedaan wordt, de "eis" dat een man dat uit zichzelf zou moeten doen, kun je beter maar laten varen... boeit toch ook niet, je stelt de vraag, tuurlijk schatje, doe ik zo, en klaar... ik kan me best voorstellen dat als je gaat zaniken (en ja, ik zanikte ook heus wel eens, hè, ik ben tenslotte een vrouw) "waarom moet ik het nu aaaaaaaaaaaltijd vrágen, jij doet nooooooit eens iets uit jezelf" , dat de man dan denkt "barst maar lekker"
pick your fights, dus bij voorkeur niet over 'vuilniszakken' gaan miepen, zo zitten mannen blijkbaar gewoon niet in elkaar, mijn zoons ook niet, die doen alles braaf, hoor, maar wel pas als ik het ze gevraagd heb
en dat is wmb prima.quote:Ik moest hier zo hard om lachen, maar je hebt wel een punta, en wat betreft vuilniszakken (metafoor, he) mijn ervaring is als je een man gewoon vraagt ze even buiten te zetten, dat het gewoon gedaan wordt, de "eis" dat een man dat uit zichzelf zou moeten doen, kun je beter maar laten varen... boeit toch ook niet, je stelt de vraag, tuurlijk schatje, doe ik zo, en klaar... ik kan me best voorstellen dat als je gaat zaniken (en ja, ik zanikte ook heus wel eens, hè, ik ben tenslotte een vrouw) "waarom moet ik het nu aaaaaaaaaaaltijd vrágen, jij doet nooooooit eens iets uit jezelf" , dat de man dan denkt "barst maar lekker"
pick your fights, dus bij voorkeur niet over 'vuilniszakken' gaan miepen, zo zitten mannen blijkbaar gewoon niet in elkaar, mijn zoons ook niet, die doen alles braaf, hoor, maar wel pas als ik het ze gevraagd heb en dat is wmb prima.
Net als het geneuzel wanneer het eten niet op tijd klaar is....of zijn shirt (die hij op dat moment aan had willen hebben) nog niet gestreken is. Het gaat dus alle kanten op. En nu ik dit zo allemaal zie? Hou ik nog meer van mijn topgozer
Ik heb gewoon die ware Ben ook door schade en schande wijs geworden Nu vraag ik het ook gewoon, als ik iets wil, werkt beter dan verwachten, subtiele hints geven en ruzie maken. soms vergis ik me nog wel eens
Gelukkig heb ik een vriend die me dat dan ook in eerste instantie netjes laat weten, maar soms gaat dat fout, en goh, dat zijn net de momenten dat we ruzie krijgen Ik denk dat veel mensen zich wel op de verkeerde dingen richten wb hun relatie en dan word je gewoonweg niet gelukkig, ook niet als je geen kinderen krijg, overigens. Je wordt dan ook niet alsnog gelukkig als je ze wel neemt, btw.
quote:klopt, het ligt dan ook niet direct aan het hebben van die kids, maar indirect speelt het mee, omdat ze nu eenmaal een aanzienlijk deel van je tijd in beslag nemen, en dus van je tijd met je partner alleen opslokken...je hebt meer om over te bekvechten (alles inzake de kids, plus de 'normale' m/v issues) in minder tijd dus, en dat legt een druk op een relatie dan.Op donderdag 13 december 2007 12:10 schreef miss_sly het volgende:
Klopt, belangrijk verschil
Nu vraag ik het ook gewoon, als ik iets wil, werkt beter dan verwachten, subtiele hints geven en ruzie maken. soms vergis ik me nog wel eens
Ik denk dat veel mensen zich wel op de verkeerde dingen richten wb hun relatie en dan word je gewoonweg niet gelukkig, ook niet als je geen kinderen krijg, overigens. Je wordt dan ook niet alsnog gelukkig als je ze wel neemt, btw.
even een anekdote
zijdelings on topicik zat laatst in de wachtkamer in het ziekenhuis, 4 mensen en mijzelf, 2 mannen, 1 nog niet omgebouwde trans
, en 1 vrouw, plus mijzelf dus... er liepen Zwarte Pietjes rond, en Sinterklaas ook ergens... vraagt de man naast me ineens aan mij "zeg, u bent een vrouw (+10 stating the fucking obvious, thank you very much 
), dus dit kan ik nu eens aan u vragen.... waarom zijn Zwarte Pietjes vaak meisjes? is dat een onbewuste behoefte om ook eens man te zijn of zo" ...... ..... ik : "uuuh, nou nee, ik denk dat mannen gewoon minder graag in een maillot gezien worden " " oh ja, ja, zo had ik het niet bekeken eigenlijk"Trans keek me aan met een blik "nou, ik vind maiilots eeeeeeeenig juist, hoor!!!!!!" , hetgeen ik onmiddelijk aangenomen had, hij droeg er immers 1, onder zijn...haar spijkerrokje , maar goed, andere aanwezige man beaamde dat, maillots, verkleden is so not done voor een vent... aanwezige vrouwmens zweeg..
Zegt de eerste man weer " ja, vrouwen zijn waarschijnlijk flexibeler als mannen......." zijn stem en ogen wegzakkend naar mijmerland...
Ik weer : " Vrouwen flexibeler?? ik dacht het toch van niet, hoor
en ík ben er 1, zoals u al zo scherp opmerkte" Man : " Nee, ik durfde het niet te zeggen, maar u hebt gelijk, vrouwen zijn helemaal niet flexibel.... "
Andere man : " mijn god, nee, zeg....."
Trans "
"Andere vrouw : "
"leuk, hè
" .quote:en weet je wat zo 'verdrietig' was... trans zat er helemaal vrouw te wezen, spijkerrokje, paarse maillot, paars coltruitje, laarsjes , en solidair met mij , verbonden door onze inflexibiliteit ook en zo immers, komt de doktersassistente eraan en roept naar de trans "Meneer van der Werf, u mag naar binnen.."
tsja. "ze zei meneer tegen me..."Ondanks dat mijn vrouw nu chronisch zwanger is en we minder neuken
Ouder worden zou mij diep ongelukkig maken en het kind al helemaal, maar ja, dat is voor sommige beperkte broedmachines te moeilijk om te omvatten omdat je kinderen natuurlijk altijd geweldig en uniek zijn meer dan 6,5 miljard mensen die deze overbevolkte planeet al genoeg vervuilen en nutteloze rotzooi op consumeren.
Maar ja, als je zo sterk in je mening staat ben je voor breeders alsnog een gewillig target voor de irritante kinderwens-aanlokking, "WANT IEDEREEN WILT ZE TOCH?", als ik eenmaal zo'n gevoel krijg neem ik wel een hond en die 4x per dag uit laten vind ik al irritant genoeg.
maar mannen nemen kinderen omdat hun vrouw ze wil en als de man echt voet bij stuk zou houden zij waarschijnlijk wel een ander zoekt. En dan is de man weer alleen. En dat wil ie niet. Want de meeste mannen vinden het heel diep in hun hart toch verdomde fijn (en vanzelfsprekend) dat er een pot voer op tafel staat als ze 's avonds thuiskomen en schone sokken in de la de volgende ochtend./generaliseren +10, maar ik ben iig niet de enige in dit topic die meent dat vrouwen véél bepalen binnen een relatie, dus helemaal onzin is het niet denk ik.
Oh en zo'n soort onderzoek heeft er ook al eens in een krant gestaan. Daar was de mate van geluksgevoel van ouders in een grafiekje weergegeven. Vanaf geboorte zakte deze drastisch, schommelde eens wat in de loop der jaren maar kwam pas nadat de kids de deur uit waren weer op het niveau van vóór het ouder worden. Geen idee echter onder wat voor groep mensen dat onderzoek gehouden was. Wel was het ws een anoniem onderzoek want op de man af gevraagd reageren mensen echt niet zo.
In mijn ogen is het allemaal een kwestie van een echte man zijn. Als jij altijd doet wat jij wilt, vanaf het begin van een relatie wordt dit altijd geaccepteerd.
Ik kan me echt niet voorstellen, dat ik mijn hele gedrag en doen verander vanwege een vrouw en haar eisen, dit is mijn eigen leven. Ze mag best meedoen maar probeer het niet te veranderen. Dus moraal van mijn verhaal, bij echte mannen die weten wat ze willen in het leven gebeurt dit niet.
quote:Wat hij zegt. Het is de laatste paar jaar 'bon ton' om iedereen die niet meteen doet wat jij wil voor autist uit te maken, maar als je mensen met een blok voor hun hoofd en tunnelvisie wil zien, dan moet je eens met vrouwen gaan praten...Op donderdag 13 december 2007 12:23 schreef milagro het volgende:
Man : " Nee, ik durfde het niet te zeggen, maar u hebt gelijk, vrouwen zijn helemaal niet flexibel.... "
En dat bevalt me eigenlijk wel, of ben ik nu hopeloos ouderwets?
Natuurlijk zijn er heel veel ouders voor wie kinderen krijgen precies was wat ze wilden, en die het ook wilden omdat ze het zelf wilden, en niet omdat 'men' het verwacht of omdat het zo hoort. En natuurlijk zijn er kinderloze mensen die doodongelukkig zijn juist omdat ze een kindje wilden maar het niet konden krijgen of het verloren hebben. Maar gemiddeld genomen denk ik dat er onder de kinderlozen veel meer mensen zitten die in hun leven het gevoel hebben dat ze hun eigen keuzes hebben gemaakt, en ik denk dat 'je eigen hart/wensen/passies volgen' en 'grip hebben op je eigen leven' wel factoren zijn die zorgen voor een groter geluksgevoel.
Dus ja, ik kan me zo voorstellen dat mensen zonder kinderen gemiddeld genomen gelukkiger zijn dan mensen met.
- omdat je hoopt dat het je kwakkelende relatie hechter zal maken
Jij denkt werkelijk dat dat niet voorkomt?
Nogmaals, zoals ik al eerder in dit topic en vele andere postte: het is volgens mij niet zo zwart-wit als het bekeken wordt.
quote:Natuurlijk niet, ik ken meerdere mensen die zielsgelukkig zijn met hun kinderen. Ik suggereer alleen dat er gemiddeld meer mensen WEL kinderen nemen uit 'verkeerde' motieven (of vaker nog door helemaal geen motieven, omdat het een automatisme was en geen keuze) dan dat er mensen kinderloos blijven uit 'verkeerde' motieven of omdat ze er uberhaupt niet over nadachten. Dus kan het best eens zo zijn dat de laatste groep gemiddeld meer het gevoel heeft van 'grip op het eigen leven', 'eigen keuzes gemaakt', 'gedaan wat ik echt wilde in het leven' dan de eerste. Gemiddeld dus he. Dat heeft niets te maken met "is altijd en overal en bij iedereen zo" of met zwart-wit.Op donderdag 13 december 2007 19:23 schreef miss_sly het volgende:
Het feit dat je ze zelf niet wilt, maakt niet dat de keuze van een ander wel ingegeven moet zijn door verkeerde motieven, dat mannen sowieso geen kinderen willen en vrouwen ze alleen willen om de man te binden.
quote:Ja hoor, maar niet omdat 'het hoort' .Op donderdag 13 december 2007 19:20 schreef thaleia het volgende:
- omdat je denkt dat je anders wat mist, want oh het is toch zo'n schitterend iets, roept iedereen altijd, en de moderne mens wil nu eenmaal alles meemaken en niets missen
- omdat je hoopt dat het je kwakkelende relatie hechter zal maken
Jij denkt werkelijk dat dat niet voorkomt?
quote:Wat hartverwarmend schattigOp donderdag 13 december 2007 19:34 schreef Bass-Miss het volgende:
Ja hoor, maar niet omdat 'het hoort' .
Nah, ik denk dat 'omdat het zo hoort' vooral in vorige generaties zeker een belangrijke factor is geweest. Het komt tegenwoordig ongetwijfeld minder voor, maar het is nog geen maand geleden dat ik een jong iemand heb horen verkondigen dat het nu eenmaal de taak van de mens is om zich voort te planten en dat je wel heel vreemd bent als je als mens je belangrijkste taak zomaar laat liggen. Goed, daar was het meer een biologisch dan een sociaal "omdat het zo hoort", maar desalniettemin is het dus voor in elk geval die ene persoon wel een (zo niet de) factor.
[ Bericht 37% gewijzigd door thaleia op 13-12-2007 19:58:51 ]
quote:-Omdat er meer mensen zijn die ze wel nemen dan niet en mensen niet bij 'de' minderheid willen horen.Op donderdag 13 december 2007 19:16 schreef Bass-Miss het volgende:
Wie wil er nu kinderen omdat het zo hoort?
-Omdat mensen elkaar nadoen.
Dat zijn trouwens allebei processen die zich dacht ik voornamelijk in het onbewuste afspelen.
En nee, dit gaat niet voor iedereen op nee.
. (Want iedereen is zo uniek natuurlijk )quote:-Omdat je het helemaal gehad hebt met 't gezeik van je ouders 'dat ze toch nog wel een keertje oma willen worden'.Op donderdag 13 december 2007 19:16 schreef Bass-Miss het volgende:
Wie wil er nu kinderen omdat het zo hoort?
-Omdat collega's en vrienden vragen of je onvruchtbaar bent. Ofzoiets.
D'r is best nog wel aardig wat groepsdruk voor het krijgen van kinderen.
quote:Volgens mij is de oorzaak eerder daarin te vinden als dat zij door hun kinderen ongelukkig waren of werdenHet onderzoek van het Engelse Instituut voor Sociaal en Economisch Onderzoek werd tussen 1996 en 2003 gehouden onder zo'n 4.000 getrouwde stellen.
quote:Mja, sorry hoor, maar de 'mannen' die niet tegen de druk op kunnen en dan maar kinderen nemen, zijn zeer waarschijnlijk wel de sukkels zoals jij ze afschildert in je posts over de vrouw met de broek aan. En dan zijn de vrouwen natuurlijk degene die fout zitten en die arme mannen onder de duim hebben.Op donderdag 13 december 2007 23:42 schreef gronk het volgende:
[..]
-Omdat je het helemaal gehad hebt met 't gezeik van je ouders 'dat ze toch nog wel een keertje oma willen worden'.
-Omdat collega's en vrienden vragen of je onvruchtbaar bent. Ofzoiets.
D'r is best nog wel aardig wat groepsdruk voor het krijgen van kinderen.
quote:Op vrijdag 14 december 2007 11:12 schreef OFfSprngr het volgende:
Het zijn anders wel de mannen die vrouwen zeggen te willen.
quote:Nee, vrouwen willen toch klootzakkenOp vrijdag 14 december 2007 11:12 schreef OFfSprngr het volgende:
Het zijn anders wel de mannen die vrouwen zeggen te willen.
Jeetje zeg, make up your mind, kerels, hoe moeten wij nou weten wat we willen, als jullie het er zelf nog niet eens over eens zijn??
quote:Simple as that. Echt, ik denk dat dat de voornaamste reden is hoor.Op donderdag 13 december 2007 19:35 schreef thaleia het volgende:
En misschien is het ook wel zo simpel als dat kinderen grootbrengen nu eenmaal behoorlijk uitputtend kan zijn,
Plus wat Vief zei, geluk is geen continue staat van zijn, maar een optelsom van momenten.
Ik denk dat geluksmomenten van mensen met kinderen (veel!) intenser zijn dan van mensen zonder kinderen (als het de kinderen betreft dus.
). De liefde die je voor je eigen kind voelt is van een niet voor te stellen orde. Maar de ongelukkige momenten zijn wrs ook heftiger (zorgen, angst, frustratie, wanhoop, vermoeidheid). De totaalbalans slaat bij ouders blijkbaar wat negatiever uit, maar zoals de conclusie gebracht wordt ("Kinderen maken ongelukkig") is je reinste manipulatie van data.quote:Dat het bij jou anders is betekent niet dat het bullshit is. Wetenschap streeft naar het gemiddelde, uitzonderingen/afwijkingen worden 'teniet gedaan' door het aselect kiezen van proefpersonen.Op woensdag 12 december 2007 19:02 schreef navvy het volgende:
[..]
Als vader van 2 kids vind ik dit echt gelul.......misschien ben ik wel gelukkiger dan de gemiddelde vader omdat ik co-ouderschap heb. Maar al met al een bullconstatering w.m.b.
quote:Precies, dat denk ik ook.Op vrijdag 14 december 2007 16:01 schreef Moonah het volgende:
Ik denk dat geluksmomenten van mensen met kinderen (veel!) intenser zijn dan van mensen zonder kinderen (als het de kinderen betreft dus.
Geluksmomenten maar dus ook momenten van rot voelen wisselen elkaar vaker af en zijn intenser als je kinderen hebt, denk ik...
Mensen zonder kinderen hebben meer vrijheid om te doen wat ze zelf leuk vinden zonder dat er "roet in het eten gegooid wordt". Daardoor voelen ze zich misschien gelijkmatiger gelukkig
Het gedrag van mijn oudste zoon drijft mij soms tot wanhoop, net als de bezorgdheid als een van mijn kinderen ziek is ook, of inderdaad de angst dat er wat met ze gebeurt kan je ook zo ineens overvallen. Of zal het ze later wel goed gaan, dat soort gedachtes.
Op zo’n momenten voel ik me niet gelukkig.
Maar een ander moment, misschien diezelfde dag, gebeurd er iets kleins, je kind zegt wat, of je kijkt je kind alleen maar aan en dan kan je je zomaar weer overmand voelen door geluk. Een gevoel van geluk dat je kind je geeft. En dat gevoel is ongelooflijk intens, net zoals de rotvoel momenten veroorzaakt door je kind ook intenser zijn dan als het om andere zaken gaat.
Je moet er alleen voor zorgen dat je je geluk niet van je kind laat afhangen en soms is dat moeilijk (gaat het hen goed dan gaat het mij goed). Toch wil ik dat niet.
[ Bericht 0% gewijzigd door lily op 14-12-2007 16:48:55 ]
quote:Ik zweer het, het is dat ik zwanger ben en alles erop en eraan zit, maar anders zou ik toch echt zeggen dat ik een vent benOp donderdag 13 december 2007 11:14 schreef milagro het volgende:
[..]
mwoah, sorry, geloof ik niet in.
redelijk wat vrouwen hebben gewoon na een poos geen zin meer in sex, ze doen het wel, om van het gezeur af te zijn, voor de lieve vrede of zo, whatever, maar niet zelden hoeft het voor hun eigenlijk helemaal niet meer zo.. de behoefte is er gewoon niet meer of stukken minder nu ze in de moederrol zitten.
ja, dat ze het dan gooien op "maar hij maakt me nooit meer echt het hof, brengt nooit eens bloemen mee, doet te weinig in huis" de standaard excuses die je ook bij Dr. Phil hoort, sorry, ik geloof er geen reet van.. het is natuurlijk een mooi alibi, zeggen dat als je man wat vaker de vuilniszakken buiten zou zetten, zou vragen of hij de afwas zal doen zodat jij met je voeten op de bank tv kan kijken, om daarna je nek te masseren, en chocolaatjes in je mond te proppen... dat vindt ze allemaal prima, maar als het dan op de echte geile neuksex aan komt, krijg je dan als man weer te horen "waarom moet het nu meteen weer all the way!!!!!" kunnen we niet gewoon wat kroelen, en masseren, is zoveel romantischer..."
het is gewoon een manier om het voorzich uit te schuiven... als je dit doet, dan krijg ik ms wel eens zin in je weer, maar het moet wel op mijn manier, op mijn tempo, ik bepaal hoe ver je mag gaan en oh wee als je daar over klaagt, dan zijn we weer terug bij af, hè, dat je het weet.
het is echt vaker de vrouw die de man niet meer spannend vindt, de sex niet meer interessant, na dat er een kind gekomen is, dan andersom, hoor... de man boeit het vaak geen reet , die eventuele extra kilo's, of dat makkelijke joggingpak, ze willen geen lekker wijf van werk, ze willen sex met hun vrouw, die is echter te moe, te boos, te whatever en ja, na ruim een jaar alles bij elkaar kun je dat als man wel eens zat zijn, en het elders gaan zoeken, niet netjes, wel begrijpelijk.
Met veel van wat je zegt werkt hier denk andersom
Als ik vriendlief vraag iets te doen vind ie dat niet prettig omdat hij niet aangezien wil worden voor iemand die niet voor zichzelf kan denken, hij wil het uit zichzelf doen ook al lijken mannen daar niet voor in de wieg te zijn gelegd (iig niet volgens het schema van de vrouw
).Mijn vriend heeft trouwens wel altijd kinderen gewild, en we zijn altijd heel erg eensgezint daarin geweest, beiden geven we de voorkeur aan 1 kind, maargoed, nu krijgen we de zielige verhalen van 1 is zo zielig, dat nog voor de eerste er is we toch twijfelen om het er bij 1 te houden.
Maar op het moment dat ik begon te twijfelen of ik wel kinderen wilde jaren geleden vond hij dat erg pijnlijk, hij wilde dat graag met me delen.
Gelukkig zijn we er nu allebei naartoe gegroeid, hetzij ik wat sneller over die koudwatervrees heenkwam dan hij, maar we zijn nu beide trotse aanstaande ouders.
Ik denk dat het ongelukkig zijn door kinderen wordt veroorzaakt door niet met beide benen in het leven te staan, geen bewuste keuzes gemaakt te hebben, sommige mensen (aardig veel zelfs als ik het zo afentoe hoor) zitten zelfs in een relatie waar ze niet blij mee zijn.
En dan kinderen, het gebeurd idd dat die er komen om de relatie te verbeteren, maar dat is denk wel de grootste illusie.
Je moet behoorlijk op elkaar ingespeeld zijn om om met die stress om te kunnen gaan en samen je leven goed in te delen en tijd voor elkaar over te houden.
Ik denk dta je idd wel een hele bewuste overweging moet maken rondom het ouderschap, mijn vriend en ik zijn hier jaren mee bezig geweest, we zijn nu 8 jaar bij elkaar en wilde eerst nog tijd voor ons saampjes en om zelf verder volwassen te worden en ons leven op te bouwen.
Het moet nog blijken of we daar genoeg tijd in hebben gestoken of niet
Maar uiteindelijk is praten nog altijd de beste uitweg, we voorkomen zo iig een hoop stennis in onze relatie, ja er is weleens mot, maar dat is al snel opgelost als we gaan praten en erover eens raken dat het even stoom afblazen was.
En al met al kan ik in iedergeval voor mezelf zeggen dat ik steeds gelukkig wordt of mezelf als een gelukkig mens ervaar, en als ik m'n vriend mag geloven hij ook op afentoe wat werkstress na, ik hoop dat die positieve lijn blijft doorzetten.
Gelukkig voor m'n vriend denk ik dan maar, ik kan tegen hem gaan aanklagen, maar ik kan er ook zelf wat aan doen als iets me niet zint.
En gelukkig dat hij tegenwoordig net weer even te attent is, hij neemt afentoe iets teveel uit handen nu ik zwanger ben, en heb hem al gezegd dat ik echt nog wel de normale dingen kan doen, maar dat het lief is dat ie zo voorzichtig met me is
En het klopt dat ie m'n beste maatje is, maar gelukkig niet alleen dat
Jammer alleen dat zoals werkstress ook veel van een man kan opslokken, en ik neem hem dan ook heel serieus in die rol, want het kan voor een man ook veel druk geven om als hoofd van het gezin te moeten fungeren.
Maar nogmaals, met praten kun je samen een hoop oplossen of elkaar steun geven, wat je relatie weer hechter en intiemer maakt .
quote:Heerlijk kortzichtigOp donderdag 13 december 2007 11:31 schreef beertenderrr het volgende:
je neemt alleen kinderen als je eigen leven afgelopen is
En daarvoor krijg je dan iets anders terug. Of dat andere leven je dan gelukkiger maakt is persoonlijk natuurlijk
[ Bericht 21% gewijzigd door Vivi op 14-12-2007 18:12:11 ]
quote:Ruzie met ouders als je in Spanje zt en je nergens heen kuntOp vrijdag 14 december 2007 20:17 schreef OFfSprngr het volgende:
Overigens kunnen ouders ook kinderen ongelukkig maken, maar ja, het is natuurlijk wat de ouders willen en niet andersom, de kinderen hebben natuurlijk niet de keuze.
boehoe... ga krassen.
quote:cervezaOp vrijdag 14 december 2007 21:01 schreef OFfSprngr het volgende:
Ik heb geen scheermes en de winkels zijn hier dicht, misschien een bierglas