Kinderen maken je ongelukkig

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 16:01 schreef Moonah het volgende:

Ik denk dat geluksmomenten van mensen met kinderen (veel!) intenser zijn dan van mensen zonder kinderen (als het de kinderen betreft dus. ).

Precies, dat denk ik ook.

Geluksmomenten maar dus ook momenten van rot voelen wisselen elkaar vaker af en zijn intenser als je kinderen hebt, denk ik...

Mensen zonder kinderen hebben meer vrijheid om te doen wat ze zelf leuk vinden zonder dat er "roet in het eten gegooid wordt". Daardoor voelen ze zich misschien gelijkmatiger gelukkig

Het gedrag van mijn oudste zoon drijft mij soms tot wanhoop, net als de bezorgdheid als een van mijn kinderen ziek is ook, of inderdaad de angst dat er wat met ze gebeurt kan je ook zo ineens overvallen. Of zal het ze later wel goed gaan, dat soort gedachtes.
Op zo’n momenten voel ik me niet gelukkig.

Maar een ander moment, misschien diezelfde dag, gebeurd er iets kleins, je kind zegt wat, of je kijkt je kind alleen maar aan en dan kan je je zomaar weer overmand voelen door geluk. Een gevoel van geluk dat je kind je geeft. En dat gevoel is ongelooflijk intens, net zoals de rotvoel momenten veroorzaakt door je kind ook intenser zijn dan als het om andere zaken gaat.

Je moet er alleen voor zorgen dat je je geluk niet van je kind laat afhangen en soms is dat moeilijk (gaat het hen goed dan gaat het mij goed). Toch wil ik dat niet.

[ Bericht 0% gewijzigd door lily op 14-12-2007 16:48:55 ]

quote:

Op donderdag 13 december 2007 11:14 schreef milagro het volgende:

[..]

mwoah, sorry, geloof ik niet in.

redelijk wat vrouwen hebben gewoon na een poos geen zin meer in sex, ze doen het wel, om van het gezeur af te zijn, voor de lieve vrede of zo, whatever, maar niet zelden hoeft het voor hun eigenlijk helemaal niet meer zo.. de behoefte is er gewoon niet meer of stukken minder nu ze in de moederrol zitten.

ja, dat ze het dan gooien op "maar hij maakt me nooit meer echt het hof, brengt nooit eens bloemen mee, doet te weinig in huis" de standaard excuses die je ook bij Dr. Phil hoort, sorry, ik geloof er geen reet van.. het is natuurlijk een mooi alibi, zeggen dat als je man wat vaker de vuilniszakken buiten zou zetten, zou vragen of hij de afwas zal doen zodat jij met je voeten op de bank tv kan kijken, om daarna je nek te masseren, en chocolaatjes in je mond te proppen... dat vindt ze allemaal prima, maar als het dan op de echte geile neuksex aan komt, krijg je dan als man weer te horen "waarom moet het nu meteen weer all the way!!!!!" kunnen we niet gewoon wat kroelen, en masseren, is zoveel romantischer..."

het is gewoon een manier om het voorzich uit te schuiven... als je dit doet, dan krijg ik ms wel eens zin in je weer, maar het moet wel op mijn manier, op mijn tempo, ik bepaal hoe ver je mag gaan en oh wee als je daar over klaagt, dan zijn we weer terug bij af, hè, dat je het weet.

het is echt vaker de vrouw die de man niet meer spannend vindt, de sex niet meer interessant, na dat er een kind gekomen is, dan andersom, hoor... de man boeit het vaak geen reet , die eventuele extra kilo's, of dat makkelijke joggingpak, ze willen geen lekker wijf van werk, ze willen sex met hun vrouw, die is echter te moe, te boos, te whatever en ja, na ruim een jaar alles bij elkaar kun je dat als man wel eens zat zijn, en het elders gaan zoeken, niet netjes, wel begrijpelijk.

Ik zweer het, het is dat ik zwanger ben en alles erop en eraan zit, maar anders zou ik toch echt zeggen dat ik een vent ben
Met veel van wat je zegt werkt hier denk andersom

Als ik vriendlief vraag iets te doen vind ie dat niet prettig omdat hij niet aangezien wil worden voor iemand die niet voor zichzelf kan denken, hij wil het uit zichzelf doen ook al lijken mannen daar niet voor in de wieg te zijn gelegd (iig niet volgens het schema van de vrouw ).


Mijn vriend heeft trouwens wel altijd kinderen gewild, en we zijn altijd heel erg eensgezint daarin geweest, beiden geven we de voorkeur aan 1 kind, maargoed, nu krijgen we de zielige verhalen van 1 is zo zielig, dat nog voor de eerste er is we toch twijfelen om het er bij 1 te houden.
Maar op het moment dat ik begon te twijfelen of ik wel kinderen wilde jaren geleden vond hij dat erg pijnlijk, hij wilde dat graag met me delen.
Gelukkig zijn we er nu allebei naartoe gegroeid, hetzij ik wat sneller over die koudwatervrees heenkwam dan hij, maar we zijn nu beide trotse aanstaande ouders.

Ik denk dat het ongelukkig zijn door kinderen wordt veroorzaakt door niet met beide benen in het leven te staan, geen bewuste keuzes gemaakt te hebben, sommige mensen (aardig veel zelfs als ik het zo afentoe hoor) zitten zelfs in een relatie waar ze niet blij mee zijn.
En dan kinderen, het gebeurd idd dat die er komen om de relatie te verbeteren, maar dat is denk wel de grootste illusie.
Je moet behoorlijk op elkaar ingespeeld zijn om om met die stress om te kunnen gaan en samen je leven goed in te delen en tijd voor elkaar over te houden.

Ik denk dta je idd wel een hele bewuste overweging moet maken rondom het ouderschap, mijn vriend en ik zijn hier jaren mee bezig geweest, we zijn nu 8 jaar bij elkaar en wilde eerst nog tijd voor ons saampjes en om zelf verder volwassen te worden en ons leven op te bouwen.
Het moet nog blijken of we daar genoeg tijd in hebben gestoken of niet
Maar uiteindelijk is praten nog altijd de beste uitweg, we voorkomen zo iig een hoop stennis in onze relatie, ja er is weleens mot, maar dat is al snel opgelost als we gaan praten en erover eens raken dat het even stoom afblazen was.
En al met al kan ik in iedergeval voor mezelf zeggen dat ik steeds gelukkig wordt of mezelf als een gelukkig mens ervaar, en als ik m'n vriend mag geloven hij ook op afentoe wat werkstress na, ik hoop dat die positieve lijn blijft doorzetten.

Gelukkig voor m'n vriend denk ik dan maar, ik kan tegen hem gaan aanklagen, maar ik kan er ook zelf wat aan doen als iets me niet zint.
En gelukkig dat hij tegenwoordig net weer even te attent is, hij neemt afentoe iets teveel uit handen nu ik zwanger ben, en heb hem al gezegd dat ik echt nog wel de normale dingen kan doen, maar dat het lief is dat ie zo voorzichtig met me is

En het klopt dat ie m'n beste maatje is, maar gelukkig niet alleen dat
Jammer alleen dat zoals werkstress ook veel van een man kan opslokken, en ik neem hem dan ook heel serieus in die rol, want het kan voor een man ook veel druk geven om als hoofd van het gezin te moeten fungeren.
Maar nogmaals, met praten kun je samen een hoop oplossen of elkaar steun geven, wat je relatie weer hechter en intiemer maakt .

quote:

Op donderdag 13 december 2007 11:31 schreef beertenderrr het volgende:
je neemt alleen kinderen als je eigen leven afgelopen is

Heerlijk kortzichtig

Je neemt alleen kinderen als je ervoor kiest dat een gedeelte van je oude leven afgelopen is
En daarvoor krijg je dan iets anders terug. Of dat andere leven je dan gelukkiger maakt is persoonlijk natuurlijk

[ Bericht 21% gewijzigd door Vivi op 14-12-2007 18:12:11 ]

O, wat heeft mijn vent het toch goed met mij

Overigens kunnen ouders ook kinderen ongelukkig maken, maar ja, het is natuurlijk wat de ouders willen en niet andersom, de kinderen hebben natuurlijk niet de keuze.

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 20:17 schreef OFfSprngr het volgende:
Overigens kunnen ouders ook kinderen ongelukkig maken, maar ja, het is natuurlijk wat de ouders willen en niet andersom, de kinderen hebben natuurlijk niet de keuze.

Ruzie met ouders als je in Spanje zt en je nergens heen kunt

boehoe... ga krassen.

Ik heb geen scheermes en de winkels zijn hier dicht, misschien een bierglas

quote:

Op vrijdag 14 december 2007 21:01 schreef OFfSprngr het volgende:
Ik heb geen scheermes en de winkels zijn hier dicht, misschien een bierglas

cerveza

goed topic