1. 14 mei 2007, Pete Murray, That’s Live, BNN, HilversumTja, Pete Murray, dat is bij voorbaat al helemaal geweldig. Ik voel me weer een 16 jarige puber als ik naar een concert van Pete Murray ga. Ik zal het eerste concert van hem dat ik bezocht ook nooit vergeten. Hij kwam op in een behoorlijk volle grote zaal van het Paard (en dat terwijl hij eerst in de kleine zaal zou spelen) en er ging een diepe zucht door de zaal heen van de voornamelijk vrouwelijke aanwezigen. Pete Murray, de rugbyspeler die na een blessure zijn sport op moest geven en op zijn 23e is begonnen met gitaar spelen. De man met het goddelijke lichaam, de geweldig mooie gespierde armen en de relaxte Australische uitstraling. Hoe geweldig leuk kan een artiest zijn?!
Maar afijn, terug naar Hilversum waar hij optrad in het BNN café voor zo’n 50 aanwezige (voornamelijk vrouwelijke) fans. Het was leuk. That’s Live is leuk en Pete Murray live en akoestisch met zijn gitaar op een krukje op zo’n 4 meter afstand is ook bijzonder leuk. Erg grappig ook om Pete tijdens een promotieweekje zo’n 8 keer bij verschillende zenders voorbij te horen komen en hem steeds weer dezelfde liedjes te horen spelen. Zijn liedjes zijn eenvoudig en mooi en Pete heeft precies de juiste enigszins hese stem om hem zo voor je te zien bij het kampvuur op het strand. Had ik al gezegd dat ik eigenlijk een beetje verliefd ben op Pete?
Hij speelde een nummer of 6, deed een interview en nam na de opnames alle tijd om even met fans te praten, lacht altijd even lief als iemand met hem op de foto wil en hij komt in september terug voor echte optredens. Tot die tijd doe ik het wel met mijn gesigneerde CD’s en de foto waar ik samen met Pete op sta.
Ik ben overigens wel benieuwd naar de concerten in september, want hij neemt een drummer en een bassist mee. Weer eens iets anders dan de akoestische uitvoeringen die ik ondertussen al ken.
2. 28 april 2007, Spinvis, De Regentes Den HaagBij spinvis weet je eigenlijk nooit wat je kunt verwachten, behalve dat het bijzonder wordt. Het allertofste vind ik altijd dat hij iedere keer weer nieuwe bewerkingen weet te maken van zijn liedjes. En iedere keer weer zijn die liedjes weer helemaal geweldig. Ik heb de weg naar huis nog een keer of 30 herhaald dat het wel een bijzonder tof optreden was. Weer leuke dingen met videobeelden, de beelden bij smallfilm werden live gefilmd op het podium uit een stripboek wat speciaal voor smallfilm was gemaakt en weer konden alle aanwezige muzikanten (ze stonden met 8 man op het podium!) laten zien wat ze konden. En dat was behoorlijk veel. Het plezier spat er af en om alles goed op je in te laten werken moet je eigenlijk 2 keer naar een optreden gaan van een tournee. Helaas zit dat er dit jaar niet in, maar dat maakt het geheel niet minder tof.
3. 5 oktober, Pete Murray Trio, Paard van Troje Den HaagAlweer Pete Murray, maar deze keer voorzien van een bassist en een drummer. En het was een bijzonder aangename ervaring! Waar Pete vorig jaar nog met zijn gitaar op het podium zat voor een driekwart gevuld Paard, was het nu uitverkocht. We waren niet al te vroeg in het paard, maar met wat tactisch naar voren dringen wisten we toch redelijk vooraan te komen. Bijzonder tof concert, goede band, ze hebben er duidelijk plezier in en de nummers van de albums zijn met band net zo geweldig als akoestisch.
Leuk ook dat de band uitgebreid de tijd nam om cd’s en t-shirts te signeren en ik mag me nu de gelukkige eigenaar noemen van het laatste shirt dat de heren hebben gesigneerd in Nederland.
Geweldig leuk optreden, briljante drumsolo, ontzettend rumoerige zaal, ben benieuwd wanneer er een volgend album verschijnt!
4. 2 september, Spinvis, Paradiso AmsterdamAkoestisch optreden van Spinvis in zijn eentje ter promotie van zijn nieuwe CD Goochelaars en Geesten. Kaartjes waren alleen te krijgen via Plato/Concerto bij aankoop van de nieuwe cd en het optreden was op een zondagmiddag in de bovenzaal van Paradiso. En wat was het een geweldig optreden. Spinvis wist er weer wat nieuws van te maken en zat in zijn eentje op het podium, hij speelde verzoeknummers en had tig verschillende instrumenten om zich heen staan. Mooi en heel intiem!
Leuk ook dat hij alle tijd nam om te signeren na het optreden, terwijl hij eigenlijk geen tijd had.
5. 22 april 2007, Scissor Sisters, Heineken Music Hall AmsterdamWas ik eerst nog een beetje afwachtend tijdens het voorprogramma van Seymour Bits, en was het geluid enigszins aan de brakke kant tijdens het eerste nummer, Jake kwam op en het was een feestje.
Jake Shears, de zanger die ronddartelt over het podium alsof hij een duracel konijntje is met hele verse batterijen, maakt er gelijk een feestje van! Het geluid was absoluut kut bij het eerste nummer, maar dat werd al heel snel bijgesteld! Wat een sfeer, wat een optreden, wat een leuke vrolijke muziek, wat werd ik hier blij van!
Grappig detail was dat de recensies heel erg afwisselend waren en er zelfs recensies waren die spraken over een lauw publiek, maar daar heb ik helemaal niets van meegekregen. Heerlijk staan swingen op de toffe disco klanken die de sisters voortbrachten en staan genieten van alles wat op het podium gebeurden. Wat je kunt zeggen wat je wilt, maar ze geven zich volledig! Jake in vrolijke pakjes ronddartelend en de toegift afsluitend in een goudkleurige glitter onderbroek. Ana Mantronic die geweldig leuk is en Jake goed weet aan te vullen. Het was een bijzonder tof optreden en ik was blij dat ik er bij was!
6. 11 mei 2007, Moke, Paard Den HaagWat een verschrikkelijk foute kapsels en outfits hebben de heren zeg! Bizar gewoon!
Maar het optreden in het Paard was alleraardigst. Geen tijd gehad om vooraf de CD te luisteren, en dus kende ik alleen Last Chance aangezien dat nummer ook lichtelijk dood wordt gedraaid op 3fm. Maar afijn, de muziek staat als een huis. Weinig spannends, maar gewoon solide en toffe muziek die wat mij betreft gewoon leuk en erg aangenaam om naar te luisteren is.
Het repertoire bestond heel duidelijk niet uit meer dan het album dat in de winkel ligt en dat is dan wel weer jammer. Het optreden was namelijk best snel afgelopen.
Ben benieuwd wat er gaat worden van deze heren.
Aanrader wat mij betreft, zeker voor de nog geen 10 euro die je er voor betaalt.
7. 6 mei 2007, Michael Bublé, Singer theater LarenIk vond het leuk!
De eerste 3 nummers had ik het gevoel dat ik net zo goed de DVD had kunnen aanzetten. Het klonk goed hoor, daar niet van, maar het klonk net zo als op de albums. En dat vind ik altijd jammer. Het mag namelijk best verrassen.
Toen Michael ging rappen en springen vond ik hem ineens helemaal tof.
"Home" in duet met Paul was hilarisch, vooral omdat Paul eerlijk toegaf de tekst helemaal niet te kennen.
Zie de filmpjes en foto's eigenlijk die ik later ga posten.
Ik heb me wel vermaakt, maar van mij mag er iets meer spontaniteit in de show en mag ik als toeschouwer iets meer verrast worden.
8. 17 februari 2007, Spinvis, Afdaling in de ingewanden, Vredenburg UtrechtSpinvis ging iets doen voor de Nederlandse Muziekdagen. Ik had nog nooit van de Nederlandse muziekdagen gehoord, maar Spinvis is altijd tof en aangezien de man van een vriendin doedelzak moest spelen bij datzelfde concert, was de keuze om te gaan al snel gemaakt.
Het was een typisch optreden. Het eerste deel bestond uit een aantal stukken van Willem Breuker. Iets met Vivaldi en een dirigent die te laat kwam en bijna over mijn benen struikelde. Wel mooi stuk trouwens. Zei ik, de klassieke muziek barbaar. Het tweede stuk heette Wuivend Riet, werd gedaan door een hobo speler en daarbij kwam de Beatrix Pipe Band nog even een rondje door de zaal lopen.

Heel vreemd. Wel mooi!
Daarna was eindelijk Spinvis aan de beurt en het was bijzonder. Bijzonder is het enige woord dat past bij “Afdaling in de ingewanden”. Het stuk was nogal bijzonder. Speciaal geschreven voor de Nederlandse muziekdagen door Spinvis, gezongen door Margriet van Reisen, gedeclameerd door Simon Vinkenoog en de zwezerik (waarin echt het recept van de bereiding van een zwezerik werd bezongen) werd live opgegeten door Hans Dagelet. En dan heb ik het nog niet over de stripteasedanseres die echt alles uittrok onder onze verschrikte kreten “nee, ze zou dat toch ook niet uit doen???” en de arts die een gastrocopie bij zichzelf deed. Het was nogal bijzonder dus.
Ik heb geregeld met open mond zitten kijken. Het was niet de Spinvis met de toffe liedjes die ik kende, maar het was wel heel erg bijzonder.
Het was een bijzondere avond dus.
9. 6 juli, Spinvis – Noga, De parade, Den HaagSpinvis op de parade, een combinatie die ik niet mag missen. De sfeer op het paradeterrein was bijzonder leuk, het weer was bijzonder brak en daarmee dus echt paradeweer. Voor zijn optreden deed Spinvis nog een korte akoestische set buiten op een podium met een doventolk ernaast. Tof. Leuk.
In de tent zelf werd hij ondersteund door zijn band, Simon Vinkenoog en een danseres. Spinvis vertelde een verhaal, een verhaal van een jongen die op vakantie ging en zijn hamsters vergat water te geven waardoor ze dood gingen. Een verhaal over een meisje op een poster, Noga, die iets tegen hem wilde zeggen, maar hij verstond het steeds niet.
Een verhaal dat vooraf was ingesproken (minpunt aan de voorstelling) en muzikaal werd ondersteund door de vaste band van Spinvis. Daarbij werden alweer een paar van zijn liedjes verbouwd tot nieuwe versies, kwam er nog een pantomime act voorbij en kwam noga tot leven in de vorm van een zwoele danseres.
Tegen de tijd dat het jongentje in het verhaal een oude man van 90 was geworden, verstond hij ook eindelijk wat het meisje op de poster probeerde te zeggen tegen hem; de hamsters moeten nog water hebben.
Leuke voorstelling, maar ik heb Spinvis wel eens beter gezien.
Veel Spinvis en Pete Murray dus dit jaar. Pete Murray heeft het dit jaar gewonnen qua tofheid. Spinvis is eigenlijk altijd altijd tof!
[ Bericht 2% gewijzigd door Liejannuh op 31-12-2007 01:29:00 ]