OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ziekenhuis!!!
Zonder enige twijfel.
Nog afgezien van dat ik geen behoefte heb aan al die troep en zooi thuis en evt last minute naar het ziekenhuis moeten.
In het ziekenhuis is alles bij de hand. Ik kon tijdens mijn bevalling direct aan de zuurstof toen dat nodig was. Ook zaten er 2 knopjes naast het bed. 1tje voor hulp en 1tje voor NU HULP!!!! Als je op die 2e drukt dan komen ze ook echt aangevlogen.
Van wisselende personen niet echt last van gehad. Het interesseerde me geen reet wie er aan mijn bed stond eigenlijk. Was alleen niet zo gelukkig met de co-assistent die meekeek en die het liefst midden in een wee vragen stelde en dan ook acuut antwoord verwachte. Na afloop heeft die co-assistent Pepijn ook aangekleed. De foto waarop hij haar bijna doodkijkt is een prachtige
.
Ik heb iig mooi kunnen zien hoe ik dat zelf anders ga doen tijdens mijn co-schap gynaecologie.
Ik kan me voorstellen dat wanneer je geen enkele reden hebt om medische problemen te verwachten en je de ruimte hebt thuis en een goede band met je verloskundige dat je dan het liefst thuis wil bevallen, maar voor mij hoeft het niet.
Vicky dat 5x onder de douche en in je blootje rondlopen (op de verloskamer) dat kan in het ziekenhuis ook hoor
Zonder enige twijfel.
Nog afgezien van dat ik geen behoefte heb aan al die troep en zooi thuis en evt last minute naar het ziekenhuis moeten.
In het ziekenhuis is alles bij de hand. Ik kon tijdens mijn bevalling direct aan de zuurstof toen dat nodig was. Ook zaten er 2 knopjes naast het bed. 1tje voor hulp en 1tje voor NU HULP!!!! Als je op die 2e drukt dan komen ze ook echt aangevlogen.
Van wisselende personen niet echt last van gehad. Het interesseerde me geen reet wie er aan mijn bed stond eigenlijk. Was alleen niet zo gelukkig met de co-assistent die meekeek en die het liefst midden in een wee vragen stelde en dan ook acuut antwoord verwachte. Na afloop heeft die co-assistent Pepijn ook aangekleed. De foto waarop hij haar bijna doodkijkt is een prachtige
.Ik heb iig mooi kunnen zien hoe ik dat zelf anders ga doen tijdens mijn co-schap gynaecologie.
Ik kan me voorstellen dat wanneer je geen enkele reden hebt om medische problemen te verwachten en je de ruimte hebt thuis en een goede band met je verloskundige dat je dan het liefst thuis wil bevallen, maar voor mij hoeft het niet.
Vicky dat 5x onder de douche en in je blootje rondlopen (op de verloskamer) dat kan in het ziekenhuis ook hoor
niet echt meer een vraag voor mij, maar toch, twee keer in het ziekenhuis bevallen (medische indicatie) en dat is me uitstekend uhm bevallen dus... ook het feit dat ik moest blijven na de bevalling, omdat in beide gevallen zoonlief ook moest blijven , want dus veel te vroeg 
wel natuurlijk bij de tweede het gemis van de eerste, die met papa en opvang thuis zat.. maar wat betreft de kraamtijd vond ik het ook fijn, ik was fysiek best op en ben sowieso al niet zo van de verplichte happen, wat kraamtijd toch is in zekere zin, en het verplegend personeel waren zo lief allemaal, nu ja bijna allemaal dan
bij nummer twee lag ik al weken vóór de bevalling in het ziekenhuis en dat was minder, met name ook door het gemis van nummer 1 en papa.
wie er aan mijn bed stond tijdens het bevallen, weet ik amper nog, op dat moment was ik me er ook nauwelijks van bewust, ik herinner me vaag een gynaecoloog die riep "kijk me eens aan, adem eens zus en zo, want je gaat sterren zien straks anders" (die zag ik al, maar goed ) , de enige die ik goed herinner was de hulpeloze papa, die wat onhandig zei " uhm push, push" ook maar omdat het van hem verwacht werd 
nee, ik kan werkelijk niets nadeligs melden, heb natuurlijk ook geen vergelijk, maar het gaf me daar een veilig gevoel, geen "troep en gedoe" in huis, enkel dus in het geval van nummer 2, het gemis van nummer 1.. maar dat dus met name omdat ik toen wekenlang opgenomen was al, en nog 10 dagen 'na moest blijven'
wel natuurlijk bij de tweede het gemis van de eerste, die met papa en opvang thuis zat.. maar wat betreft de kraamtijd vond ik het ook fijn, ik was fysiek best op en ben sowieso al niet zo van de verplichte happen, wat kraamtijd toch is in zekere zin, en het verplegend personeel waren zo lief allemaal, nu ja bijna allemaal dan
bij nummer twee lag ik al weken vóór de bevalling in het ziekenhuis en dat was minder, met name ook door het gemis van nummer 1 en papa.
wie er aan mijn bed stond tijdens het bevallen, weet ik amper nog, op dat moment was ik me er ook nauwelijks van bewust, ik herinner me vaag een gynaecoloog die riep "kijk me eens aan, adem eens zus en zo, want je gaat sterren zien straks anders" (die zag ik al, maar goed
) , de enige die ik goed herinner was de hulpeloze papa, die wat onhandig zei " uhm push, push" ook maar omdat het van hem verwacht werd nee, ik kan werkelijk niets nadeligs melden, heb natuurlijk ook geen vergelijk, maar het gaf me daar een veilig gevoel, geen "troep en gedoe" in huis, enkel dus in het geval van nummer 2, het gemis van nummer 1.. maar dat dus met name omdat ik toen wekenlang opgenomen was al, en nog 10 dagen 'na moest blijven'
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Mwoh, hoe kundig een verloskundige ook mag zijn, het is geen arts. Toch wel een heel verschil imo. En de tijd die je doorbrengt met wachten is toch voor jezelf " prettiger" als je er al bent dan gestressed compleet met persweeen in een auto gepropt worden.quote:Op zondag 18 november 2007 14:27 schreef donnahvh het volgende:
[..]
een kantje-boord situatie heeft zich bij mn zus voorgedaan bij een thuisbevalling
en achteraf hadden ze het in het ziekenhuis niet beter kunnen doen
ik snap wel waar je reactie vandaan komt van het onverantwoord thuisbevallen maar laten we de kennis en kunde van de verloskundige niet uitvlakken
het ziekenhuis klinkt zo "veilig"omdat ze allerlei apparatuur hebben staan e.d. maar de personen om die apparaten te bedienen moeten vaak opgeroepen worden en daardoor heb je ongeveer een even lange wachttijd als dat je zelf richting ziekenhuis rijdt
zo heel verhaal maar dit was ongeveer wat de verloskundige tegen mij vertelde ..2x
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Onder kantoor tijden zijn er altijd wel gynaecologen in het ziekenhuis en in bepaalde ziekenhuizen ook 's nachts. En 's nachts zijn er sowieso arts-assistenten, die ook veel bevoegdheden hebben die een verloskundige niet heeft (pijnstilling, vacuumpomp e.d.). En gynaecologen en andere specialisten moeten binnen een bepaalde straal van het ziekenhuis wonen om er snel te kunnen zijn.quote:Op zondag 18 november 2007 14:27 schreef donnahvh het volgende:
[..]
een kantje-boord situatie heeft zich bij mn zus voorgedaan bij een thuisbevalling
en achteraf hadden ze het in het ziekenhuis niet beter kunnen doen
ik snap wel waar je reactie vandaan komt van het onverantwoord thuisbevallen maar laten we de kennis en kunde van de verloskundige niet uitvlakken
het ziekenhuis klinkt zo "veilig"omdat ze allerlei apparatuur hebben staan e.d. maar de personen om die apparaten te bedienen moeten vaak opgeroepen worden en daardoor heb je ongeveer een even lange wachttijd als dat je zelf richting ziekenhuis rijdt
zo heel verhaal maar dit was ongeveer wat de verloskundige tegen mij vertelde ..2x
Het kan dus voor komen dat je in het ziekenhuis bevalt en moet wachten op een gynaecoloog, maar die kans is m.i. niet zo groot.
5 minuten afstand kan heel lang lijken hoor, als je alleen maar op je handen en knieen wilt zittenquote:Op zondag 18 november 2007 17:55 schreef Fuente het volgende:
De afstand naar het ziekenhuis zal er misschien ook mee te maken hebben. Wij wonen op 5 minuten afstand, dus je bent er zo.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Sja, zo kun je het alle kanten opdraaien. Als je aan een ctg ligt kun je ook niet op de knieen zitten, als je je in het ziekenhuis totaal niet op je gemak voelt zul je thuis veel ontspannender bevallen enz enz.quote:Op zondag 18 november 2007 18:20 schreef Vivi het volgende:
[..]
5 minuten afstand kan heel lang lijken hoor, als je alleen maar op je handen en knieen wilt zitten
Het zal toch voor iedereen anders zijn, mijn bevalling verliep vlot en goed zonder ingrepen verder, dus vandaar dat ik zo weer thuis zou bevallen.
Maar een VK heeft wel veel meer ervaring met bevallingen dan een gyn of arts-assistent.quote:Op zondag 18 november 2007 17:48 schreef Vivi het volgende:
[..]
Mwoh, hoe kundig een verloskundige ook mag zijn, het is geen arts.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Dat ligt er natuurlijk ook aan wie je treft...quote:Op zondag 18 november 2007 18:48 schreef Moonah het volgende:
[..]
Maar een VK heeft wel veel meer ervaring met bevallingen dan een gyn of arts-assistent.
Eigenlijk is het met alles in dit topic, je weet van te voren niet hoe het loopt en je moet doen waar je je goed bij voelt. Thuis kan het geweldig zijn, maar in het ziekenhuis ook. En in het ziekenhuis kan het een hel zijn, maar thuis ook. Het is een heel persoonlijke afweging.
Nou, wat ik meer bedoel is dat een VK gewoon gespecialiseerd is in bevallingen.
Voor een gyn is het geen hoofdzaak. En voor een arts-ass. al helemaal niet.
Voor een gyn is het geen hoofdzaak. En voor een arts-ass. al helemaal niet.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Precies zoals ik er ook over denk. Ik heb mij mijn verloskundige geen moment gedacht dat ze niet bekwaam genoeg zou zijn. Overigens hebben ook verloskundigen standaard hulpmiddelen bij zich, zoals zuurstof enz enz voor als de baby in nood zit. Wanneer het tijdens de bevalling niet lekker verloopt kun je altijd alsnog naar het ziekenhuis.quote:Op zondag 18 november 2007 19:27 schreef Moonah het volgende:
Nou, wat ik meer bedoel is dat een VK gewoon gespecialiseerd is in bevallingen.
Voor een gyn is het geen hoofdzaak. En voor een arts-ass. al helemaal niet.
Ik heb niets tegen ziekenhuisbevallingen, echt niet, maar ik denk niet dat je over het algemeen genomen thuis minder veilig bent.
Ze zullen er over het algemeen minder doen dan een vk, dat klopt. Ik bedoelde meer dat een vk met een paar jaar ervaring er minder gedaan zal hebben dan een gyn die al 30 jaar werkt. En over het algemeen zijn het allemaal vakbekwame personen.
Mijn arts assistent vertelde trouwens dat ze er volgens haar nu 5000 had gedaan.
Mijn arts assistent vertelde trouwens dat ze er volgens haar nu 5000 had gedaan.
Dat denk ik ook.quote:Op zondag 18 november 2007 19:47 schreef Fuente het volgende:
[..]
Precies zoals ik er ook over denk. Ik heb mij mijn verloskundige geen moment gedacht dat ze niet bekwaam genoeg zou zijn. Overigens hebben ook verloskundigen standaard hulpmiddelen bij zich, zoals zuurstof enz enz voor als de baby in nood zit. Wanneer het tijdens de bevalling niet lekker verloopt kun je altijd alsnog naar het ziekenhuis.
Ik heb niets tegen ziekenhuisbevallingen, echt niet, maar ik denk niet dat je over het algemeen genomen thuis minder veilig bent.
Ik hoop lekker thuis te bevallen, als het ooit zover mag komen. Ik heb dan wel MS, maar dat is niet direct een aanleiding tot een medische indicatie.
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
Nou, zoals ik al zei ben ik in het ziekenhuis bevallen (met spoed enzo), maar dat was met een verloskundige. Ziekenhuizen hebben ook verloskundigen in dienst namelijk. Ik heb alleen een gyn gezien toen er een beslissing moest vallen over een ks. Zelfs mijn ks-litteken/wond werd na 6 weken niet gecontroleerd door een arts, maar een verpleegkundige.
Variety is the spice of life
Ik kwam het volgende tegen (in een tijdschrift, weet alleen niet meer welke):
Ik had hier nooit eerder van gehoord
Omdat zij eerder uitgeput zouden zijn en ook omdat ze te zwaar zijn om met een brancard naar beneden te tillen, mochten ze zelf niet meer kunnen lopen.quote:Een BMI>35 is een medische reden om in het ziekenhuis te bevallen, maar de bevalling kan wel gewoon met de verloskundige plaatsvinden.
Ik had hier nooit eerder van gehoord
Een beetje vreemd, maar wel lekker
Ik ben ik het ziekenhuis bevallen en dat was prima, volgende moet ook weer in het ziekenhuis onder begeleiding van een gyn. en dat vind ik ook prima, geen moeite mee.
Ik wilde toch al niet thuis bevallen en had er totaal geen romantisch beeld ofzo bij, ook heb ik geen moment het huiselijke sfeertje gemist ik was te druk met andere zaken om daar echt bewust van te zijn.
Ik vind het trouwens wel prima dat er thuis bevallen kan worden, en dat mag van mij ook lekker zo blijven.
Ieder zijn ding toch ?
Ik wilde toch al niet thuis bevallen en had er totaal geen romantisch beeld ofzo bij, ook heb ik geen moment het huiselijke sfeertje gemist ik was te druk met andere zaken om daar echt bewust van te zijn.
Ik vind het trouwens wel prima dat er thuis bevallen kan worden, en dat mag van mij ook lekker zo blijven.
Ieder zijn ding toch ?
Jawel hoor dat kan wel, heb er zelfs charmante foto's vanquote:Op zondag 18 november 2007 18:31 schreef Fuente het volgende:
[..]
Als je aan een ctg ligt kun je ook niet op de knieen zitten, als je je in het ziekenhuis totaal niet op je gemak voelt zul je thuis veel ontspannender bevallen enz enz.
Ik kon gewoon heel de kamer door huppelen, al kwam ik niet verder als op mijn knietjes op de stoel 
In het ziekenhuis heb ik ook geen gyn gezien. Er was een ziekenhuis vk bij. Twee verschillende zelfs, vond ik allebei erg deskundig. En liever een vk, dan een gyn, dat maakt het voor mijn idee toch een stuk medischer. De vk was overigens met de gyn aan het bellen (zaterdagmiddag) voor iemand die naast me aan het bevallen was. Dat ging niet zo soepel. 
De gyn kon gerust nog even langs de bakker voor ze naar het ziekenhuis zou komen. 
De gyn kon gerust nog even langs de bakker voor ze naar het ziekenhuis zou komen.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Ik heb dat wel eens gelezen inderdaad.Het schijnt dat een deel van de verloskundigen deze 'regel' aanhouden.quote:Op zondag 18 november 2007 22:33 schreef beefcake het volgende:
Ik kwam het volgende tegen (in een tijdschrift, weet alleen niet meer welke):
[..]
Omdat zij eerder uitgeput zouden zijn en ook omdat ze te zwaar zijn om met een brancard naar beneden te tillen, mochten ze zelf niet meer kunnen lopen.
Ik had hier nooit eerder van gehoord
Het zou ermee te maken hebben dat er ook vet op de baarmoedermond zit, waardoor de ontsluiting langzamer vordert en het dus heel moeizaam kan verlopen.
Bijn BMI is hoger dan 35, toch verliep mijn bevalling heel vlot (5 uurtjes) en heeft mijn verloskundige nooit gezegd dat ik in het ziekenhuis zou moeten bevallen. Ik ben alleen een keer geprikt op suiker tijdends mijn zwangerschap en ik heb rond de 30 weken een extra groeiecho gehad.
En, ik moest wel beneden bevallen ivm de trap inderdaad, maar dat moest mijn (zeer slanke) buurvrouw ook omdat ambulancebroeders officlee volgens mij niet meer dan 25 kilo pp mogen tillen, en ze dus liever beneden bevallen omdat het dus beter is. Overigens heb ik er geen problemen mee gehad om beneden te bevallen.
Ah, dat wist ik niet! Ik heb ook een keer een CTG gehad (voor de bevalling) en toen kon het niet, maar ik zie het al helemaal voor mequote:Op zondag 18 november 2007 22:38 schreef marlieske het volgende:
[..]
Jawel hoor dat kan wel, heb er zelfs charmante foto's van
Thnx, weer wat geleerd!
Thuis!!!
Ben bij beide thuis bevallen en dat was een geweldige ervaring. Goede begeleiding en al mijn eigen spulletjes om me heen.
Aangezien ik net als velen in een oud huis woon met een te smalle trapopgang heb ik het kraambed achter in de woonkamer wegemoffeld en op de dag zelf tevoorschijn getrokken. Dit alles in overleg met de vk.
Er komt hier geen derde maar op deze manier kan ik het iedereen aanraden
Ben bij beide thuis bevallen en dat was een geweldige ervaring. Goede begeleiding en al mijn eigen spulletjes om me heen.
Aangezien ik net als velen in een oud huis woon met een te smalle trapopgang heb ik het kraambed achter in de woonkamer wegemoffeld en op de dag zelf tevoorschijn getrokken. Dit alles in overleg met de vk.
Er komt hier geen derde maar op deze manier kan ik het iedereen aanraden
ik ben niet blond, ik ben gewoon mezelf!!
Ik heb Thuis gestemd.
Van de eerste ben ik thuis bevallen. Die bevalling ging perfect. De sfeer, ontspannen, wat voor mijn gevoel heeft bijgedragen aan een vlotte bevalling. (En natuurlijk weet ik ook wel dat je complicaties niet voorkomt door 'sfeer' maar ik hoefde me nergens voor in te houden.)
De tweede poepte in het vruchtwater, dus toch naar het ziekenhuis. Tijdens mijn zwangerschap was dat een rampscenario, nu gebeurde het gewoon. Het viel mij 100 % mee. Ik vond het wel een beetje 'gedoe'. Als ik moest plassen moest ik bellen, als ik in of uit bed wilde moest ik bellen, dus uiteindelijk maar gewoon op dat bed blijven liggen. Thuis voelde en was het vrijer.
Maar ondanks dat vond ik het niet zo erg en eng als ik verwachtte.
Maar toch, thuis vond ik het prettiger. (x100 )
Van de eerste ben ik thuis bevallen. Die bevalling ging perfect. De sfeer, ontspannen, wat voor mijn gevoel heeft bijgedragen aan een vlotte bevalling. (En natuurlijk weet ik ook wel dat je complicaties niet voorkomt door 'sfeer' maar ik hoefde me nergens voor in te houden.)
De tweede poepte in het vruchtwater, dus toch naar het ziekenhuis. Tijdens mijn zwangerschap was dat een rampscenario, nu gebeurde het gewoon. Het viel mij 100 % mee. Ik vond het wel een beetje 'gedoe'. Als ik moest plassen moest ik bellen, als ik in of uit bed wilde moest ik bellen, dus uiteindelijk maar gewoon op dat bed blijven liggen. Thuis voelde en was het vrijer.
Maar ondanks dat vond ik het niet zo erg en eng als ik verwachtte.
Maar toch, thuis vond ik het prettiger. (x100
)
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Ik wilde graag thuisbevallen, maar ben ik in het ziekenhuis beland voor pijnstilling.
Ik vond dat heel erg maar toen die ruggenprik er eenmaal in zat was ik zo blij, na 3 dagen en nachten eindelijk eens wat rust. Uiteindelijk heb ik een KS gehad omdat het niet wilde opschieten.
Ik vraag me echt af hoe het gegaan was als ik thuis gebleven was zonder ruggenprik. Ik moet er niet aan denken want zonder de ruggenprik kon ik al niet meer.
Ik vond de verzorging in het ziekenhuis heel goed! Ik vond alleen de nachten zooo verschrikkelijk. Ik heb er echt om gejankt.
Dat je op dat moment gewoon niet in je eigen bed kan liggen.
De eerste nacht was eigenlijk heel goed gegaan met Damian naast me. Maar toen ik 's ochtends wakker werd was Damian weg! Ik was natuurlijk in paniek, zuster erbij. Ja mevrouw, ze zijn hem even in bad aan het doen. Wat was ik boos en wat vond ik dat verschrikkelijk zeg. Sowieso dat ze je kind weghalen zonder het ook maar even te melden. En het eerste badje van je eerste kind en dan kan je er niet bij zijn!
De tweede nacht sliep Damian erg slecht en omdat ik echt wat rust nodig had, hebben ze hem bij me van de kamer af gehaald en beloofd dat hij om 7 uur weer terug zou komen. Uiteindelijk stond hij pas om 9 uur terug op de kamer, terwijl ik er al een aantal keren om gevraagd had.
Bij een volgende zal ik ook in het ziekenhuis moeten bevallen en de dagen dat ik er eventueel zal moeten blijven zullen me dan ook zeker tegenstaan. Maar aan de andere kant, daar valt van te voren wel over te praten.
Wat me trouwens wel tegenstond tijdens het bevallen was dat er zoveel verschillende mensen aan mijn bed zijn geweest. Ik weet niet precies hoeveel, maar het waren er zeker meer dan 20.
En dat tijdens de KS er schijnbaar best een aantal studenten hebben staan meekijken. Maar daar heb ik zelf eigenlijk niks van gemerkt. Ik was te ver heen door de moeheid. Al vind ik het dan nog niet netjes dat dat niet gewoon gemeld is.
Ook vond ik het niet zo prettig dat je zo weinig privacy hebt. Ik lag met 1 andere vrouw op de kamer.
Ik heb in de dagen dat ik in het ziekenhuis heb gelegen zoveel gehuild! Ik kon het gewoon ook echt niet tegenhouden, en die vrouw tegenover mij die had nergens last van. Die was de hele dag door maar vrolijk. Ik ben 's ochtends bevallen en tegen de avond begonnen de huilbuien echt. Die man van die vrouw tegenover mij was er natuurlijk ook bijna de hele dag. Na de eerste nacht komt hij 's ochtends weer binnen en komt hij naar mij toegelopen. En zegt, ach meisje, gaat het nu weer een beetje met je?
Heel lief natuurlijk, maar ik vond het niet leuk dat die mensen dat konden zien.
De dag erna natuurlijk weer hetzelfde, zo nu en dan een huilende appelsap.
Toen kwam er die ochtend ook nog iemand bloedprikken en natuurlijk precies op dat moment lag ik te huilen. Die jongen wist ook niet wat hij ermee aanmoest. Maar dat zijn niet de leuke momenten.
En dan blijkt dat die jongen er iemand bijgeroepen heeft om maar even met me te praten. Dus toen stonden er weer 2 mensen aan mijn bed terwijl ik lag te huilen.
[ Bericht 17% gewijzigd door appelsap op 19-11-2007 10:15:41 ]
Ik vond dat heel erg maar toen die ruggenprik er eenmaal in zat was ik zo blij, na 3 dagen en nachten eindelijk eens wat rust. Uiteindelijk heb ik een KS gehad omdat het niet wilde opschieten.
Ik vraag me echt af hoe het gegaan was als ik thuis gebleven was zonder ruggenprik. Ik moet er niet aan denken want zonder de ruggenprik kon ik al niet meer.
Ik vond de verzorging in het ziekenhuis heel goed! Ik vond alleen de nachten zooo verschrikkelijk. Ik heb er echt om gejankt.
Dat je op dat moment gewoon niet in je eigen bed kan liggen.De eerste nacht was eigenlijk heel goed gegaan met Damian naast me. Maar toen ik 's ochtends wakker werd was Damian weg! Ik was natuurlijk in paniek, zuster erbij. Ja mevrouw, ze zijn hem even in bad aan het doen. Wat was ik boos en wat vond ik dat verschrikkelijk zeg. Sowieso dat ze je kind weghalen zonder het ook maar even te melden. En het eerste badje van je eerste kind en dan kan je er niet bij zijn!
De tweede nacht sliep Damian erg slecht en omdat ik echt wat rust nodig had, hebben ze hem bij me van de kamer af gehaald en beloofd dat hij om 7 uur weer terug zou komen. Uiteindelijk stond hij pas om 9 uur terug op de kamer, terwijl ik er al een aantal keren om gevraagd had.
Bij een volgende zal ik ook in het ziekenhuis moeten bevallen en de dagen dat ik er eventueel zal moeten blijven zullen me dan ook zeker tegenstaan. Maar aan de andere kant, daar valt van te voren wel over te praten.
Wat me trouwens wel tegenstond tijdens het bevallen was dat er zoveel verschillende mensen aan mijn bed zijn geweest. Ik weet niet precies hoeveel, maar het waren er zeker meer dan 20.
En dat tijdens de KS er schijnbaar best een aantal studenten hebben staan meekijken. Maar daar heb ik zelf eigenlijk niks van gemerkt. Ik was te ver heen door de moeheid. Al vind ik het dan nog niet netjes dat dat niet gewoon gemeld is.
Ook vond ik het niet zo prettig dat je zo weinig privacy hebt. Ik lag met 1 andere vrouw op de kamer.
Ik heb in de dagen dat ik in het ziekenhuis heb gelegen zoveel gehuild! Ik kon het gewoon ook echt niet tegenhouden, en die vrouw tegenover mij die had nergens last van. Die was de hele dag door maar vrolijk. Ik ben 's ochtends bevallen en tegen de avond begonnen de huilbuien echt. Die man van die vrouw tegenover mij was er natuurlijk ook bijna de hele dag. Na de eerste nacht komt hij 's ochtends weer binnen en komt hij naar mij toegelopen. En zegt, ach meisje, gaat het nu weer een beetje met je?
Heel lief natuurlijk, maar ik vond het niet leuk dat die mensen dat konden zien.
De dag erna natuurlijk weer hetzelfde, zo nu en dan een huilende appelsap.
Toen kwam er die ochtend ook nog iemand bloedprikken en natuurlijk precies op dat moment lag ik te huilen. Die jongen wist ook niet wat hij ermee aanmoest. Maar dat zijn niet de leuke momenten.
En dan blijkt dat die jongen er iemand bijgeroepen heeft om maar even met me te praten. Dus toen stonden er weer 2 mensen aan mijn bed terwijl ik lag te huilen.
[ Bericht 17% gewijzigd door appelsap op 19-11-2007 10:15:41 ]
Ik zou het liefst weer thuis bevallen, maar ik heb helaas een medische indicatie, vanwege de laatste bevalling.
Ik ben beide keren thuis bevallen, hoewel ik na de tweede bevalling direct naar het ziekenhuis moest.
Beide keren vond ik het heel prettig om thuis te zijn. Bij de eerste bevalling had ik er echt niet aan moeten denken om met (vrij krachtige) weeën naar het ziekenhuis te moeten gaan. Volgens mij was daar sowieso geen tijd voor, want toen de verloskundige (voor het eerst) kwam kijken had ik al volledige ontsluiting ('s avonds rond een uur of 10 begon het te rommelen, om 3 uur 's nachts werd ik wakker van de weeën en om 8 uur 's ochtends is mijn zoon geboren).
Bij de tweede bevalling was het vervoer naar het ziekenhuis geen enkel probleem geweest. De verloskundige kwam nu sneller (vanwege mijn snelle eerste bevalling) en met 7 cm. ontsluiting voelde ik nog nauwelijks pijn. Heb nog rustig geholpen het bed in gereedheid te brengen en heb nog een kopje thee gedronken met de verloskundige en de kraamhulp. Na de thee werden mijn vliezen gebroken en werden de weeën wel pijnlijk, maar snel genoeg daarna mocht ik persen. De bevalling ging niet heel erg soepel, doordat mijn dochter met het voorhoofd voor de uitgang lag. Na de bevalling bloedde ik nogal heftig, waardoor ik met de ambulance naar het ziekenhuis ben gebracht. De brancard wilde bij ons trouwens ook niet de trap op (was van tevoren niet bekend), dus ik moest zelf de trap af lopen. Ik ben van het bed naar de overloop gelopen en toen werd het zwart voor m'n ogen (wat ik nog even kon vertellen) en vervolgens hebben de broeders mij aan armen en benen de trap af getild. In het ziekenhuis werd ik gehecht en kreeg ik bloed toegediend en een hele hoop prikken. Mijn dochtertje werd ook naar het ziekenhuis gebracht, zodat ze bij mij kon zijn. Ook 's nachts bleef ze daar (ik gaf borstvoeding, ik weet niet of ze anders ook had mogen blijven).
Ik vond het in het ziekenhuis prima, mijn dochter bleef op mijn kamer, behalve toen ze na de voeding nog even bleef huilen en ik te moe was om daar nog wat mee te willen doen. Maar toen ik weer wakker was en om haar vroeg, kwamen ze haar gelijk weer brengen. Ze is ook in het ziekenhuis gewassen (op de kraamkamer).
Dat ik na de bevalling in het ziekenhuis lag, vond ik helemaal niet erg, het was nu eenmaal nodig en het is er prima gegaan. Toch vond ik het wel fijn dat mijn dochter thuis geboren is.
Ik moet me er nog echt op instellen dat ik dit keer in het ziekenhuis zal moeten bevallen. Ik zie er niet echt tegenop, maar vind het wel een beetje jammer. Eigenlijk weet ik niet precies waarom. Thuisbevallen heb ik niet echt als romantisch ervaren, wel als gewoon.
Ik ben beide keren thuis bevallen, hoewel ik na de tweede bevalling direct naar het ziekenhuis moest.
Beide keren vond ik het heel prettig om thuis te zijn. Bij de eerste bevalling had ik er echt niet aan moeten denken om met (vrij krachtige) weeën naar het ziekenhuis te moeten gaan. Volgens mij was daar sowieso geen tijd voor, want toen de verloskundige (voor het eerst) kwam kijken had ik al volledige ontsluiting ('s avonds rond een uur of 10 begon het te rommelen, om 3 uur 's nachts werd ik wakker van de weeën en om 8 uur 's ochtends is mijn zoon geboren).
Bij de tweede bevalling was het vervoer naar het ziekenhuis geen enkel probleem geweest. De verloskundige kwam nu sneller (vanwege mijn snelle eerste bevalling) en met 7 cm. ontsluiting voelde ik nog nauwelijks pijn. Heb nog rustig geholpen het bed in gereedheid te brengen en heb nog een kopje thee gedronken met de verloskundige en de kraamhulp. Na de thee werden mijn vliezen gebroken en werden de weeën wel pijnlijk, maar snel genoeg daarna mocht ik persen. De bevalling ging niet heel erg soepel, doordat mijn dochter met het voorhoofd voor de uitgang lag. Na de bevalling bloedde ik nogal heftig, waardoor ik met de ambulance naar het ziekenhuis ben gebracht. De brancard wilde bij ons trouwens ook niet de trap op (was van tevoren niet bekend), dus ik moest zelf de trap af lopen. Ik ben van het bed naar de overloop gelopen en toen werd het zwart voor m'n ogen (wat ik nog even kon vertellen) en vervolgens hebben de broeders mij aan armen en benen de trap af getild. In het ziekenhuis werd ik gehecht en kreeg ik bloed toegediend en een hele hoop prikken. Mijn dochtertje werd ook naar het ziekenhuis gebracht, zodat ze bij mij kon zijn. Ook 's nachts bleef ze daar (ik gaf borstvoeding, ik weet niet of ze anders ook had mogen blijven).
Ik vond het in het ziekenhuis prima, mijn dochter bleef op mijn kamer, behalve toen ze na de voeding nog even bleef huilen en ik te moe was om daar nog wat mee te willen doen. Maar toen ik weer wakker was en om haar vroeg, kwamen ze haar gelijk weer brengen. Ze is ook in het ziekenhuis gewassen (op de kraamkamer).
Dat ik na de bevalling in het ziekenhuis lag, vond ik helemaal niet erg, het was nu eenmaal nodig en het is er prima gegaan. Toch vond ik het wel fijn dat mijn dochter thuis geboren is.
Ik moet me er nog echt op instellen dat ik dit keer in het ziekenhuis zal moeten bevallen. Ik zie er niet echt tegenop, maar vind het wel een beetje jammer. Eigenlijk weet ik niet precies waarom. Thuisbevallen heb ik niet echt als romantisch ervaren, wel als gewoon.
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Ik weet wel dat er tegenwoordig mensen doorverwezen worden naar de gyn als ze boven een bepaald BMI zitten, maar dat ligt (iig hier) niet op 35, want ik zit nog bij de vk.quote:Op zondag 18 november 2007 22:33 schreef beefcake het volgende:
Ik kwam het volgende tegen (in een tijdschrift, weet alleen niet meer welke):
[..]
Omdat zij eerder uitgeput zouden zijn en ook omdat ze te zwaar zijn om met een brancard naar beneden te tillen, mochten ze zelf niet meer kunnen lopen.
Ik had hier nooit eerder van gehoord
Wel mag ik idd niet boven bevallen omdat men mij niet zou willen tillen (maar ze doen tegenwoordig al moeilijk over 80 kilo begreep ik, ach, iedereen heeft recht op arbo-regels
) en dus moet het met een bed in de woonkamer. Maar gelukkig niet daarom per sé al in het ziekenhuis.
***
Medische angsthaas als ik ben was ik doodsbenauwd voor allerlei complicaties enhele horrorscenario's gingen door mijn hoofd. Ik koos dus voor het ziekenhuis. Mocht er ergens iets misgaan dan was ik iig al dáár aanwezig waar ik dan naar toe had gemoeten. Ook had ik gekozen voor het kinderziekenhuis hier in U.Achteraf viel er weinig te kiezen, ik ging gewoon daar bevallen waar manlief al was. Een heel ander ziekenhuis in U dus.
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Ik wilde altijd graag thuis bevallen, maar hier in zeeland doen ze daar niet aan, tenzij de huisarts dat wil doen.
Dus hier bevallen in het ziekenhuis, en ben er achteraf gezien ook wel blij om.
Thijs had namelijk in het vruchtwatergepoept en dus werd ik ineens aangesloten en mocht ik het bed niet meer af...
Alles is ook bij de hand dus vond het wel fijn.
Bij een eventuele volgende zwangerschap zal het dan weer in het ziekenhuis zijn, en met het oog op Thijs wel een hele geruststelling
Dus hier bevallen in het ziekenhuis, en ben er achteraf gezien ook wel blij om.
Thijs had namelijk in het vruchtwatergepoept en dus werd ik ineens aangesloten en mocht ik het bed niet meer af...
Alles is ook bij de hand dus vond het wel fijn.
Bij een eventuele volgende zwangerschap zal het dan weer in het ziekenhuis zijn, en met het oog op Thijs wel een hele geruststelling
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Ik ook niet... terwijl ik toch echt met een BMI van meer dan 35 de zwangerschap inging...quote:Op zondag 18 november 2007 22:33 schreef beefcake het volgende:
Ik kwam het volgende tegen (in een tijdschrift, weet alleen niet meer welke):
[..]
Omdat zij eerder uitgeput zouden zijn en ook omdat ze te zwaar zijn om met een brancard naar beneden te tillen, mochten ze zelf niet meer kunnen lopen.
Ik had hier nooit eerder van gehoord
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Ik wilde in het ziekenhuis bevallen en wel om de volgende redenen:
- Als er iets mis zou gaan, was ik alvast in het ziekenhuis. Wilde er niet aan denken hoe ze me naar beneden zouden krijgen als ik met spoed naar het ziekenhuis zou moeten (4hoog zonder lift).
- Pijnbestrijding. Voor de pijnbestrijding was ik helaas te laat (ben met 8cm ontsluiting naar het ziekenhuis gegaan). De volgende keer ga ik ook niet op de vlos wachten als ik persweeen heb
- Als er iets mis zou gaan, was ik alvast in het ziekenhuis. Wilde er niet aan denken hoe ze me naar beneden zouden krijgen als ik met spoed naar het ziekenhuis zou moeten
(4hoog zonder lift).- Pijnbestrijding. Voor de pijnbestrijding was ik helaas te laat (ben met 8cm ontsluiting naar het ziekenhuis gegaan). De volgende keer ga ik ook niet op de vlos wachten als ik persweeen heb
Verliefd, verloofd.. een prachtige knul, getrouwd en nog een mooi ventje erbij! *O*
Mijn afvalstrijd!
Mijn afvalstrijd!
Thuis, om de redenen die zovele hier aangeven, en een bende achteraf? echt niet hoor, alles was binnen een uur weg en ik lag fris gewassen in een schoon bed zonder ook maar iets van vuiligheid om me heen, daar zijn ze echt supersnel in hoor dus daar hoeven mensen het echt niet om te laten.
Ik vond het heerlijk om na de bevalling echt thuis te zijn, de kleine naast me in bed, manlief erbij en de ouders die helemaal trots de kleine aan het bewonderen waren.
Hopenlijk mag ik bij de 2de ook thuis bevallen.
Ik vond het heerlijk om na de bevalling echt thuis te zijn, de kleine naast me in bed, manlief erbij en de ouders die helemaal trots de kleine aan het bewonderen waren.
Hopenlijk mag ik bij de 2de ook thuis bevallen.
Thuis, Thuis, This!!!
kan hier al moeilijk mn draai vindentijdens de weeen, laat staan in zo'n "vreemd" ziekenhuis!
kan hier al moeilijk mn draai vindentijdens de weeen, laat staan in zo'n "vreemd" ziekenhuis!
No farewell could be the last one.
If you long to meet again...
If you long to meet again...
Ik heb ook helemaal niets van de bende gemerkt. We hadden 2 grote emmers waar de "rotzooi" inging en toen ik onder de douche vandaan kwam had ik ook een heerlijk schoon bed.
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Wij haddenroomwitte vloerbedekking in de slaapkamer.
Als ik terugdenk aan de enorme bloedplas op de vloer van de verloskamer... dan was er van mijn roomwitte vloerbedekking niks overgebleven.
Als ik terugdenk aan de enorme bloedplas op de vloer van de verloskamer... dan was er van mijn roomwitte vloerbedekking niks overgebleven
.
You won't be lost, hurt, tired or lonely - Something beautiful will come your way
Maar de bloedvlek in de verloskamer was huuuge! Hij besloeg een enorm oppervlak!quote:Op dinsdag 20 november 2007 10:25 schreef Bass-Miss het volgende:
Daarom moet je een groot plastiek zeil in huis hebben....
En onze toenmalige slaapkamer was niet zo heel groot.
Dan was het ook nog tegen de muren opgespat (lichtgeel)
You won't be lost, hurt, tired or lonely - Something beautiful will come your way
Ik dacht altijd dat ik thuis wilde bevallen, inderdaad lekker in eigen omgeving alles bij de hand. Helaas liep dat een beetje anders omdat ons eigenwijze meisje besloten had te vroeg te komen. Ik heb overigens geen idee of en hoeveel onsluiting ik had toen we naar het ziekenhuis gingen, want dat is in verband met infectiegevaar (gebroken vliezen) niet gecontroleerd.
Mocht ik ooit nog een tweede kindje krijgen, dan wordt het voor ons absoluut het ziekenhuis. Het is me zo ontzettend goed 'bevallen' daar... Het personeel was heel vriendelijk en alert, er lopen lactatiekundige rond die je op weg helpen. Als ik het van de kraamzorg had moeten hebben, was de borstvoeding waarschijnlijk niet gelukt. Terwijl ik het nu zelfs voor elkaar gekregen heb terwijl Isa in eerste instantie gevoed werd met flesvoeding en gekolfde borstvoeding.
Mocht ik ooit nog een tweede kindje krijgen, dan wordt het voor ons absoluut het ziekenhuis. Het is me zo ontzettend goed 'bevallen' daar... Het personeel was heel vriendelijk en alert, er lopen lactatiekundige rond die je op weg helpen. Als ik het van de kraamzorg had moeten hebben, was de borstvoeding waarschijnlijk niet gelukt. Terwijl ik het nu zelfs voor elkaar gekregen heb terwijl Isa in eerste instantie gevoed werd met flesvoeding en gekolfde borstvoeding.
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Ik heb ook even gestemd...
Op Ziekenhuis.
Gewoon omdat me lijkt dat alles daar bij de hand is, geen rommel thuis enzo.
Daarbij zou ik zelf en mijn broer er misschien niet zijn als we thuis waren geweest............dat werkt ook door op mijn beslissing.
Op Ziekenhuis.
Gewoon omdat me lijkt dat alles daar bij de hand is, geen rommel thuis enzo.
Daarbij zou ik zelf en mijn broer er misschien niet zijn als we thuis waren geweest............dat werkt ook door op mijn beslissing.
Als ik het van het ziekenhuis had moeten hebben, had Anna 8 uur bv gehad en was ze daarna op de fles overgegaan. De kraamhulp probeerde het een stuk beter, al had die er ook niet genoeg verstand van.
De kraamhulp probeerde het een stuk beter, al had die er ook niet genoeg verstand van.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hihi, als ik het van het ziekenhuis had moeten hebben, dan had ik nooit bv gegeven, denk ik
En ik lees maar over 'aardig personeel' en '1-persoonskamers'. Tja, dan had ik het eventueel ook anders ervaren. Het hielp in elk geval ook niet dat ik zelf verpleegkundige ben
En ik lees maar over 'aardig personeel' en '1-persoonskamers'. Tja, dan had ik het eventueel ook anders ervaren. Het hielp in elk geval ook niet dat ik zelf verpleegkundige ben
Variety is the spice of life
Breek me de bek niet open over ziekenhuis en borstvoeding
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
Ik kwam terug met bloedende blaren en kloven op mijn tepels.
Kraamhulp heeft me er toen doorheen getrokken.
Kraamhulp heeft me er toen doorheen getrokken.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik heb dan blijkbaar geluk met ons ziekenhuis... Want inderdaad, eenpersoonskamer, direct hulp bij aanleggen, 's avonds een lactatiekundige aan mijn bed met een kolfapparaat, 's morgens weer lactatiekundige die kwam kijken hoe het ging. Op Medium Care het meest geweldige lieve personeel dat voor Isa zorgde, niet in bad voordat mama bij was, alles wijzen en vooral zelf laten doen, alle hulp bij het afkoppelen van die 'stomme' monitor. Stoelen brengen, kussentjes voor in mijn rug, kamerscherm voor de privacy toen Isa nog aan monitor moest liggen. Dagelijks lactatiekundige op de afdeling die op een niet opdringerige manier hulp bood... Voor mij is de keuze eenvoudig
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Welk ziekenhuis was dat? Ben alvast aan het rondkijken, voor ooit het geval dat...
Ben alvast aan het rondkijken, voor ooit het geval dat...
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
Pff dat klinkt goed Sjeen, maar zo heb ik het helaas niet ervaren in het ziekenhuis.quote:Op dinsdag 20 november 2007 13:29 schreef Sjeen het volgende:
Ik heb dan blijkbaar geluk met ons ziekenhuis... Want inderdaad, eenpersoonskamer, direct hulp bij aanleggen, 's avonds een lactatiekundige aan mijn bed met een kolfapparaat, 's morgens weer lactatiekundige die kwam kijken hoe het ging. Op Medium Care het meest geweldige lieve personeel dat voor Isa zorgde, niet in bad voordat mama bij was, alles wijzen en vooral zelf laten doen, alle hulp bij het afkoppelen van die 'stomme' monitor. Stoelen brengen, kussentjes voor in mijn rug, kamerscherm voor de privacy toen Isa nog aan monitor moest liggen. Dagelijks lactatiekundige op de afdeling die op een niet opdringerige manier hulp bood... Voor mij is de keuze eenvoudig
Ik moest bij allebei na de bevalling in het ziekenhuis blijven en ik vond het een drama
Maar goed het was nodig, vooral Samara zou thuis bevallen problemen hebben gehad en het was achteraf wel goed dat ik in het ziekenhuis was.
Bij Joey had ik een nabloeding (klungelige "verloskundige" dacht de nageboorte even los te trekken
) maar daar is mijn bevalling echt verprutst door de verloskundige.Ik had een prima thuisbevalling kunnen hebben.
JoOlz: "So much good shit in senesta's head, I call it Ideahhrea."
Heb je dat echt gehoord?quote:Op zondag 18 november 2007 22:49 schreef YPPY het volgende:
De vk was overigens met de gyn aan het bellen (zaterdagmiddag) voor iemand die naast me aan het bevallen was. Dat ging niet zo soepel.
Mijn vriend hoorde 2 verpleegkundigen fluisteren over de reden dat ik al urenlang op de anesthesist aan het wachten was. Er was er namelijk "eentje gestopt met ademen tijdens een keizersnede".
Zo lomp om dit te bespreken in een verloskamer, mijn vriend was hier best van geschrokken (en had het natuurlijk niet aan mij verteld).
Buiten het feit dat ik ruim 6 uur heb moeten wachten op de beloofde ruggeprik, was het verder goed te doen in het ziekenhuis. Ik wilde sowieso niet thuis bevallen, daar was ik al voordat ik zwanger raakte over uit. Devin bleek, toen mijn vliezen werden gebroken, in het vruchtwater te hebben gepoept, dus we hadden sowieso naar het ZH gemoeten. Tijdens het persen werd er een echo-apparaat tevoorschijn gehaald omdat kleintje klem zat en hij werd uiteindelijk, na een flinke knip, met de vacuumpomp gehaald (die nog een paar keer was losgeschoten ook
)'s Avonds om 21:07 werd Devin geboren, om 0:30 lag ik gedoucht en wel in een ZH-bed met Devin in mijn armen afscheid te nemen van mijn vriend. Het was wel heel prettig om nog een nachtje in het ZH te blijven. Ik lag sowieso nog aan het infuus, was helemaal shaky en heb die nacht nog een paar keer overgegeven. (dat ik gelukkig zelf niet hoefde op te ruimen voor de verandering
) Voor de rest heerlijk met kleintje in mijn armen gelegen, genietend van de rust en overweldigd door liefde voor dat kleine ventje dat zo lief en blauw naar me lag te staren.
De volgende ochtend deed mijn vriend Devin samen met de verpleegkundige in bad terwijl ik zittend toekeek en foto's maakte. Ik werd losgekoppeld van het infuus en douchte zittend met de noodknop binnen handbereik. Devin werd door de kinderarts goedgekeurd en begin van de middag mochten we naar huis.
Volgende keer gewoon weer ziekenhuis.
Al hoop ik dat er dan meer anaesthesisten beschikbaar zijn
.... met gevoel voor drama....
Hier heeft de vorige bevalling in het ziekenhuis plaatsgevonden. Dit is heel goed bevallen; we mochten ook nog even over de gang lopen ed. in de zekerheid dat er al een kamer voor ons gereserveerd was. Na een tijdje bleven we op de kamer, waar het vriendelijke personeel prima werk verrichtte. Waarschijnlijk hadden we toch naar het ziekenhuis gemoeten als de bevalling thuis was ingezet.
Reden dat we al in het ziekenhuis waren: een verhoogde bloeddruk over een langere tijd (Maar wij wisten dat dat witte-boorden-hoge-bloeddruk was, dus maakten we ons daar geen zorgen over)
Bevalling was trouwens overdags (na een goede nachtrust tot een uur of 5 's ochtends kwamen we rond 7 uur 's ochtends of zo in het ziekenhuis aan, om half 8 's avonds is Elise geboren en mijn vrouw is nog een nachtje gebleven met de nieuwe spruit)
Reden dat we al in het ziekenhuis waren: een verhoogde bloeddruk over een langere tijd (Maar wij wisten dat dat witte-boorden-hoge-bloeddruk was, dus maakten we ons daar geen zorgen over)
Bevalling was trouwens overdags (na een goede nachtrust tot een uur of 5 's ochtends kwamen we rond 7 uur 's ochtends of zo in het ziekenhuis aan, om half 8 's avonds is Elise geboren en mijn vrouw is nog een nachtje gebleven met de nieuwe spruit)
In het ziekenhuis waar ik bevallen ben was er 's avonds/'s nachts helemaal geen anesthesist aanwezig!quote:Op dinsdag 20 november 2007 14:21 schreef Kersjes het volgende:
Volgende keer gewoon weer ziekenhuis.
Al hoop ik dat er dan meer anaesthesisten beschikbaar zijn
Ik heb wat dat betreft echt geluk gehad. Moest om half 9 met spoed naar het ziekenhuis omdat de anesthesist op het punt stond om naar huis te gaan! Hij heeft toen speciaal op mij gewacht.
Gelukkig heeft Gouda tegenwoordig 24/7 anesthesie in het ziekenhuis!
Iedere dag is het begin van een nieuwe morgen...
ik ga vrijdag kijken in het reinier de graaf...
Beetje spannend wel, het komt echt dichtbij!
Beetje spannend wel, het komt echt dichtbij!
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
quote:Op dinsdag 20 november 2007 16:25 schreef Mibos het volgende:
Gelukkig heeft Gouda tegenwoordig 24/7 anesthesie in het ziekenhuis!
Dat is wel fijn om te lezen. Mocht het nou nodig zijn dan is er iig geen gedoe met 'niet aanwezig' oid. Pfew...
***
Het was een hork van een anaesthesist zonder respect voor weeën of het feit dat je het zetten van een ruggeprik dus wél voelt maar hij kwam mooi wel, binnen het uur 
De ruggenprik vond ik best pijnlijk... en zeker de vervelende kant ervan, ik heb een week lang vreselijke hoofdpijn gehad als ik overeind kwam. Niet leuk. Ik heb dus twee keer daarna hard zitten hopen dat ik niet naar het zh zou hoeven en als ik al zou moeten dat ik geen ruggenprik zou willen... en is ook niet gebeurd gelukkig.
Een goede vriendin van mij heeft hetzelfde gehad met de ruggenprik, vreselijke hoofdpijn en heel lang, dus het komt vaker voor dan je denkt.
Een goede vriendin van mij heeft hetzelfde gehad met de ruggenprik, vreselijke hoofdpijn en heel lang, dus het komt vaker voor dan je denkt.
Owlet een klein duitsachtig dialect meneertje die om elf uur 's avonds (17.30 de prik van hem gekregen) om de hoek kwam kjiken en vroeg van bist u nog niecht bevallen??? Nein meneer dat ziet u toch???
De prik op zich vond ik niet pijnlijk overigens.
een klein duitsachtig dialect meneertje die om elf uur 's avonds (17.30 de prik van hem gekregen) om de hoek kwam kjiken en vroeg van bist u nog niecht bevallen??? Nein meneer dat ziet u toch??? De prik op zich vond ik niet pijnlijk overigens.
Iedere dag is het begin van een nieuwe morgen...
ha! nee, hier geen duitstalig minimannetje maar een overgebruinde, helblonde meneer die er uit zag of hij met zijn porsche met tegenzin van zijn zeilboot kwam racen 
Ben drie keer bevallen in het ziekenhuis en dat is me, uhm... goed bevallen zeg maar....
Had ook altijd het romantische idee van thuis enzo. Bij de oudste wel thuis gebleven tot persweeen. helaas vielen de harttonen weg en herstelde dit maar matig. Met de dokter in de auto naar het ziekenhuis (6 verkeersdrempels ) Daar is zoonlief vrij snel daarna geboren. Heel klein beetje zuurstof en hij was er. een gezellige peuter van 4406 gram.
Bij zoon twee mocht het wel weer gewoon thuis. Dit kind was er na 15 dagen overtijd nog niet. Deed het verder wel goed, alleen vruchtwater werd minder. Deze is toen ingeleid. Gelukkig alleen door het breken van de vliezen. binnen 1,5 uur was ie er ook. 4800 gram Maar ook hier tijdens de laatste fase weer wegvallend hartje.
De derde moest toen maar in het ziekenhuis. Omdat de verwachting was dat het weer een dikzak zou worden. Omdat de tweede zo snel ging zat ik daar eigenlijk wel een beetje over in. ergens halverwege leek me niet zo leuk. dus bij de eerste regelmatige krampjes man wakker gemaakt. Die ging op z'n dooie gemak z'n haar wassen en tanden poetsen
vond het heel bijzonder, wij samen, midden in de nacht onderweg. iedereen sliep en wij hadden het geheim van nieuw leven op komst
twee uur later en weer een hartdipje verder wederom een zoon, 4575 gram.
De verloskundige zei dat het erbij hoort. Veel zware kinderen dalen niet in en schieten dan met een noodgang het geboortekanaal in. Ik was in ieder geval blij dat ik in het ziekenhuis was. De opname erna is echt helemaal niks, maar bevallen is er super. Ook fijn is dat papa even een nachtje bij kan tanken voordat de storm van visite enzo loskomt. Ik was drie keer high van de hormonen en euforie en sliep niet. Babies ook niet echt.... zo was man ook beter opgewassen tegen alles. dat is wel een groot voordeel vind ik.
ik zou het zo weer doen. Ware het niet dat 3 jongens een groot genoege uitdaging is.
sorry, iets meer tekst dan ik gedacht had
Had ook altijd het romantische idee van thuis enzo. Bij de oudste wel thuis gebleven tot persweeen. helaas vielen de harttonen weg en herstelde dit maar matig. Met de dokter in de auto naar het ziekenhuis (6 verkeersdrempels
) Daar is zoonlief vrij snel daarna geboren. Heel klein beetje zuurstof en hij was er. een gezellige peuter van 4406 gram.Bij zoon twee mocht het wel weer gewoon thuis. Dit kind was er na 15 dagen overtijd nog niet. Deed het verder wel goed, alleen vruchtwater werd minder. Deze is toen ingeleid. Gelukkig alleen door het breken van de vliezen. binnen 1,5 uur was ie er ook. 4800 gram
Maar ook hier tijdens de laatste fase weer wegvallend hartje. De derde moest toen maar in het ziekenhuis. Omdat de verwachting was dat het weer een dikzak zou worden. Omdat de tweede zo snel ging zat ik daar eigenlijk wel een beetje over in. ergens halverwege leek me niet zo leuk. dus bij de eerste regelmatige krampjes man wakker gemaakt. Die ging op z'n dooie gemak z'n haar wassen en tanden poetsen
vond het heel bijzonder, wij samen, midden in de nacht onderweg. iedereen sliep en wij hadden het geheim van nieuw leven op komst twee uur later en weer een hartdipje verder wederom een zoon, 4575 gram.
De verloskundige zei dat het erbij hoort. Veel zware kinderen dalen niet in en schieten dan met een noodgang het geboortekanaal in. Ik was in ieder geval blij dat ik in het ziekenhuis was. De opname erna is echt helemaal niks, maar bevallen is er super. Ook fijn is dat papa even een nachtje bij kan tanken voordat de storm van visite enzo loskomt. Ik was drie keer high van de hormonen en euforie en sliep niet. Babies ook niet echt.... zo was man ook beter opgewassen tegen alles. dat is wel een groot voordeel vind ik.
ik zou het zo weer doen. Ware het niet dat 3 jongens een groot genoege uitdaging is.
sorry, iets meer tekst dan ik gedacht had
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Hier twee maal een thuisbevalling. Nummer 1 wilden we eigenlijk in het ziekenhuis geboren laten worden, maar toen we hoorden, dat er niet altijd een gyn paraat was in het ziekenhuis, hadden we toch zoiets, dan zien we wel.... Verloskundigen hier waren ook echt pro thuisbevallen en die hebben ons toen ook over de streep getrokken, waar ik absoluut geen spijt van had. Achteraf wel rare reacties gehad, want het was dus een tien ponder, die thuis is geboren. Toen mijn man het ziekenhuis af belde ( afspraak om ingeleid te worden stond namelijk er al), was men erg verbaasd er over....
Nummer 2 kwam zo snel, dat er volgens mij geen tijd was geweest, om in de auto te stappen..
Het verbaast mij eigenlijk hoe de uitslag van de enquete is, omdat ik dacht dat er toch meer voor thuis bevallen waren...
Nummer 2 kwam zo snel, dat er volgens mij geen tijd was geweest, om in de auto te stappen..
Het verbaast mij eigenlijk hoe de uitslag van de enquete is, omdat ik dacht dat er toch meer voor thuis bevallen waren...
doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg!
He, maar een ingeleide bevalling is toch altijd onder begeleiding van een gyneacoloog dacht ik? Dus die is dan toch wel paraat?
Nou ja, fijn dat het achteraf thuis ook gewoon een goede ervaring was.
Nou ja, fijn dat het achteraf thuis ook gewoon een goede ervaring was.
***
Een ingeleide bevalling wel.. maar dat was het nog niet bij mij... wel gestript, maar verder niet.quote:Op woensdag 21 november 2007 12:05 schreef Brighteyes het volgende:
He, maar een ingeleide bevalling is toch altijd onder begeleiding van een gyneacoloog dacht ik? Dus die is dan toch wel paraat?
Nou ja, fijn dat het achteraf thuis ook gewoon een goede ervaring was.
doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg!
Bij de eerste mocht het niet, bij de tweede wilde ik niet. Inmiddels heb ik een voorkeur voor thuis, maar de laatste twee bevallingen eindigden alsnog in het ziekenhuis, de ene vanwege een spoedopname (hoge bloeddruk), de ander omdat ze in het vruchtwater had gepoept.
Nou ja en deze bevalling wilde ik eerst ook thuis, maar dat mag inmiddels niet meer, om bekende redenen. Dus vrees dat ik het niet meer mee mag maken, een thuisbevalling. Maar ik til er niet zo heel zwaar aan verder, als het kindje er maar uitkomt
Nou ja en deze bevalling wilde ik eerst ook thuis, maar dat mag inmiddels niet meer, om bekende redenen. Dus vrees dat ik het niet meer mee mag maken, een thuisbevalling. Maar ik til er niet zo heel zwaar aan verder, als het kindje er maar uitkomt
Bij Ronja stond de afspraak ook al omdat ik de 42 weken grens over dreigde te gaan maar ze kwam nog net op tijd om thuis geboren te mogen worden.quote:Op woensdag 21 november 2007 12:05 schreef Brighteyes het volgende:
He, maar een ingeleide bevalling is toch altijd onder begeleiding van een gyneacoloog dacht ik? Dus die is dan toch wel paraat?
Nou ja, fijn dat het achteraf thuis ook gewoon een goede ervaring was.
Ik vond het grote nadeel van het ziekenhuis dat je zelf de regie kwijt bent. Ik ben twee keer ingestuurd (eerste keer wegens meconium, tweede keer verhoging van mij) en ze hebben je toch eigenlijk wel heel erg graag plat op je rug aan het CTG want dan kunnen ze vanachter de balie checken hoe het bij je gaat (zodat ze hun kostbare tijd verder aan de echte noodgevallen kunnen besteden, ik snap dat best, daar niet van). En nee, voor mij of de baby was dat niet echt nodig. En ik laat dan over me lopen, ook al vind ik weeen liggend op mijn rug opvangen niet leuk.
En wat ik echt zwaar kut vind is dat de vader 's nachts als de baby er eenmaal uit is niet mag blijven. De eerste keer hebben we dat wel gedaan, gewoon met zijn tweetjes in zo'n smal ziekenhuisbed, maar de tweede keer lagen we op een vierpersoonskamer en toen mocht dat echt niet. Voor mij was dat niet zo erg want ik was volledig mobiel, maar naast me lag een vrouw die net een keizersnee had gehad en die kon dus helemaal niets zelf met de baby, naast dat ze volkomen uitgeput was en een beetje waus van de morfine. En dat babietje was ook nog heel onrustig. Op een gegeven moment trok ze het echt niet meer en toen heeft de nachtzuster de baby meegenomen, die 'zou er wel even mee gaan lopen'. Toen ik een uur later een verse kruik ging pakken voor mijn zoontje stond dat meisje daar in de kruikenkamer in haar terrariumpje te krijsen dat het echt pijn deed aan je oren en je hart, zo'n klein eenzaam wurmpje. Als de vader er gewoon bij had mogen blijven had die dan lekker met zijn dochtertje kunnen rondlopen terwijl zijn vrouw sliep.
Maar dat -de situatie als je na de geboorte in het ziekenhuis moet blijven- heeft natuurlijk niet zoveel met thuis/ziekenhuis te maken. Hoewel ik eigenlijk denk dat ik, als ik toch thuis zou zijn bevallen, niet naar het ziekenhuis was gestuurd (de tweede nacht moest ik blijven wegens ondertemperatuur van de baby, terwijl ik met zijn thuis geboren broer die zichzelf ook niet op temperatuur kon houden toch echt niet naar het ziekenhuis gestuurd ben).
En wat ik echt zwaar kut vind is dat de vader 's nachts als de baby er eenmaal uit is niet mag blijven. De eerste keer hebben we dat wel gedaan, gewoon met zijn tweetjes in zo'n smal ziekenhuisbed, maar de tweede keer lagen we op een vierpersoonskamer en toen mocht dat echt niet. Voor mij was dat niet zo erg want ik was volledig mobiel, maar naast me lag een vrouw die net een keizersnee had gehad en die kon dus helemaal niets zelf met de baby, naast dat ze volkomen uitgeput was en een beetje waus van de morfine. En dat babietje was ook nog heel onrustig. Op een gegeven moment trok ze het echt niet meer en toen heeft de nachtzuster de baby meegenomen, die 'zou er wel even mee gaan lopen'. Toen ik een uur later een verse kruik ging pakken voor mijn zoontje stond dat meisje daar in de kruikenkamer in haar terrariumpje te krijsen dat het echt pijn deed aan je oren en je hart, zo'n klein eenzaam wurmpje. Als de vader er gewoon bij had mogen blijven had die dan lekker met zijn dochtertje kunnen rondlopen terwijl zijn vrouw sliep.
Maar dat -de situatie als je na de geboorte in het ziekenhuis moet blijven- heeft natuurlijk niet zoveel met thuis/ziekenhuis te maken. Hoewel ik eigenlijk denk dat ik, als ik toch thuis zou zijn bevallen, niet naar het ziekenhuis was gestuurd (de tweede nacht moest ik blijven wegens ondertemperatuur van de baby, terwijl ik met zijn thuis geboren broer die zichzelf ook niet op temperatuur kon houden toch echt niet naar het ziekenhuis gestuurd ben).
Ja dat snap ik wel, maar zoals ik het verhaal van tries lees hebben zij de afspraak sowieso afgezegd, niet omdat het kindje al geboren was.quote:Op woensdag 21 november 2007 13:53 schreef owlet het volgende:
[..]
Bij Ronja stond de afspraak ook al omdat ik de 42 weken grens over dreigde te gaan maar ze kwam nog net op tijd om thuis geboren te mogen worden.
***
Best grappig die rondleidingquote:Op dinsdag 20 november 2007 16:39 schreef Ticootje het volgende:
ik ga vrijdag kijken in het reinier de graaf...
Beetje spannend wel, het komt echt dichtbij!
Ben er met mijn zus geweest, eerst een filmpje van 20 jaar oud (want ja een nieuwe maken is duur, aldus de mevrouw).Nou ja die vrouw was niet echt de beste reclame voor het ziekenhuis iig
Mijn zus wil daar sowieso bevallen, want de mensen op de afdeling zijn wel erg aardig (ze is daar geweest toen ze dr kindje minder goed voelde enzo). En als ze daar niet bevalt moet ze in het Langeland bevallen en daar heeft ze niet zo'n goed gevoel bij.
Maar moest af en toe wel lachen daarzo bij die rondleiding
Jij "poept" er hele peuters uit van maar 4+ kilo?!quote:Op woensdag 21 november 2007 11:45 schreef debuurvrouw het volgende:
Ben drie keer bevallen in het ziekenhuis en dat is me, uhm... goed bevallen zeg maar....
Had ook altijd het romantische idee van thuis enzo. Bij de oudste wel thuis gebleven tot persweeen. helaas vielen de harttonen weg en herstelde dit maar matig. Met de dokter in de auto naar het ziekenhuis (6 verkeersdrempels
(......knip van stukje verhaal.......)
[on topic]
Ik heb een ziekenhuis en een thuis bevalling gehad.
Ik wilde al van de eerste thuis bevallen maar na 60 uur lang weeën, die an sich niet zo sterk waren om te ontsluiten maar wel net sterk genoeg om me uit m`n slaap te houden, "mocht" ik uiteindelijk uitgeput in het ziekenhuis gaan bevallen. Compleet met ruggeprik, die voor mij voelde of iemand zacht met een vinger in mn zij porde, een knip en een tang, zette ik uiteindelijk een gezond ventje op de wereld.
Ziekenhuis vond ik dus niet leuk, t`was kil en onpersoonlijk. Ik lag al vanaf een uurtje of 8.30U op zo`n "beval-tafel", dat is een plank met daarop een dun matrasje waarvan ze het voetenend weg kunnen klappen.
Toen ik voor de derde keer vroeg of ze( een zuster) me wilde helpen omdraaien omdat ik door lag te liggen snibte het "beste" mens (
) ; " ja! hoe wil je dàn liggen?! ik weet niet meer hoe je wil liggen hoor." Heb tot kwart voor vijf op die plank gelegen en ik vroeg "maar" een keertje of drie of ik draaien mocht. Poging twee om thuis te bevallen lukte wel.
"snelle" bevalling dit keer. ( voor mijn doen dan he?!
)30 uurtjes maar!!
Wel pijnlijker natuurlijk want tsja, geen ruggeprik dit keer he?!
Kwartiertje persen ook weer, en een gezond meiske van 4000 gr.
Verloskundige bedankte naderhand voor de gezelligheid.
Want ondanks de pijnlijke stukjes wee heb ik nog best gelachen ook hoor. Het was gewoon echt gezellig zo met m`n beste vriendin, 2 zussen en man erbij.
The waves you made will always be
Hoh, volgens mij heb ik het verkeerd geformuleerd... oudste is geboren na 10 dagen overtijd. op de twaalfde dag overtijd zou ik ingeleid worden, dus vandaar dat dat afgezegd kon worden, omdat hij er dus al was....quote:Op woensdag 21 november 2007 14:01 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ja dat snap ik wel, maar zoals ik het verhaal van tries lees hebben zij de afspraak sowieso afgezegd, niet omdat het kindje al geboren was.
doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg!
Ah kijk. Dan heb ik het idd verkeerd begrepen. Ik dacht dat je de inleidingsafspraak afgezegd had omdat je inmiddels gehoord had dat er geen gyn's paraat zouden zijn en je daarom net zo goed thuis kon bevallen.
Vandaar mijn verbazing omdat inleiden vaak wel onder begeleiding van een gyn gebeurt.
Opgelost!
Vandaar mijn verbazing omdat inleiden vaak wel onder begeleiding van een gyn gebeurt.
Opgelost!
***
2 keer inleiding gehad en 2 keer zonder Gyn. Gewoon ee vk in dienst van ziekenhuis. Er was echter wel een dienstdoende Gyn aanwezig, maar die heb ik niet gezien omdat het verder ok ging.quote:Op woensdag 21 november 2007 12:05 schreef Brighteyes het volgende:
He, maar een ingeleide bevalling is toch altijd onder begeleiding van een gyneacoloog dacht ik? Dus die is dan toch wel paraat?
Nou ja, fijn dat het achteraf thuis ook gewoon een goede ervaring was.
Oh ja voor mij trouwens alleen nog maar een ziekenhuisbevalling. Reinier de Graaf heeft een super kraamafdeling
Zelfs op 2 inleidingen kan ik erg goed terugkijken.
ik ben twee keer bevallen in ziekenhuis, maar dat is dan ook de gewoonte in belgië. Je moet bij je gynaecoloog niet over thuisbevallingen beginnen, ze zullen het altijd ontraden.
In ieder geval vind ik een ziekenhuis de ideale plek om te bevallen. De medische verzorging voor als er iets misloopt is vlakbij, er is een gynaecoloog en een kinderarts aanwezig bij de bevalling enz.
en dan: vijf dagen nog heerlijk kunnen relaxen, een hele dag door hulp van de vroedvrouwen voor de verzorging van je baby, ook aan de papa leggen ze alles uit.
genieten van het bezoek van familie en vrienden, zonder de zorg of je huis er wel proper bijligt
een aanrader!
In ieder geval vind ik een ziekenhuis de ideale plek om te bevallen. De medische verzorging voor als er iets misloopt is vlakbij, er is een gynaecoloog en een kinderarts aanwezig bij de bevalling enz.
en dan: vijf dagen nog heerlijk kunnen relaxen, een hele dag door hulp van de vroedvrouwen voor de verzorging van je baby, ook aan de papa leggen ze alles uit.
genieten van het bezoek van familie en vrienden, zonder de zorg of je huis er wel proper bijligt
een aanrader!
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
Volgens mij wordt je in Nederland er na een paar uur uitgeschopt als alles in orde is met de moeder en de baby. Niks 5 dagen relaxen...quote:Op woensdag 21 november 2007 15:00 schreef petitlapin2 het volgende:
en dan: vijf dagen nog heerlijk kunnen relaxen, een hele dag door hulp van de vroedvrouwen voor de verzorging van je baby, ook aan de papa leggen ze alles uit.
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
Ik heb me gewoon een zelfstandige vroedvrouw gezocht. En de controles gingen bij de gyneacoloog die zij aangeraden had, omdat hij er neutraal tegenover stond.quote:Op woensdag 21 november 2007 15:00 schreef petitlapin2 het volgende:
ik ben twee keer bevallen in ziekenhuis, maar dat is dan ook de gewoonte in belgië. Je moet bij je gynaecoloog niet over thuisbevallingen beginnen, ze zullen het altijd ontraden.
In ieder geval vind ik een ziekenhuis de ideale plek om te bevallen. De medische verzorging voor als er iets misloopt is vlakbij, er is een gynaecoloog en een kinderarts aanwezig bij de bevalling enz.
en dan: vijf dagen nog heerlijk kunnen relaxen, een hele dag door hulp van de vroedvrouwen voor de verzorging van je baby, ook aan de papa leggen ze alles uit.
genieten van het bezoek van familie en vrienden, zonder de zorg of je huis er wel proper bijligt
een aanrader!
Uiteindelijk ben ik op het laatste toch nog naar het ziekenhuis gemoeten ivm groen vruchtwater, maar na de geboorte ben ik terug naar huis gegaan. Ik zou er niet moeten aan denken om daar de hele dag te moeten geweest zijn en daarna nog vijf dagen...
Tijdens mijn eerste zwangerschap hield ik in mijn achterhoofd dat een bevalling iets natuurlijks is wat al miljoenen vrouwen vóór mij ondergaan zijn. Ik wilde thuis bevallen waar alles zo natuurlijk mogelijk zou verlopen, mits dat mogelijk was. Geen pijnstilling, geen inleiden bij overtijd lopen. Wat ook erg mee telde om voor een thuisbevalling te kiezen was dat het ziekenhuis hier op 5 minuten afstand zit.
Tijdens de bevalling vertrouwde ik volledig op mijn verloskundige. Zelfs toen ze tijdens het persen zei: 'Maisje (ze is van Zuid Afrikaanse afkomst) we gaan nú naar het ziekenhuis. Er is een lichte bloeding die ik niet kan verklaren en de weeën duren niet lang genoeg, je moet teveel op eigen kracht doen.' dacht ik alleen maar: 'Als jíj het zegt ís het zo, dus bel die ambulance maar'.
Met 1 broeder vóór me, persweeën en 1 broeder áchter me ben ik de trap af gegaan en werd beneden in de huiskamer op de brancard gelegd. Eenmaal in het ziekenhuis (ambulance reed met 30km/u, vermoedelijk omdat ik aan het persen was) kreeg ik een infuus en werd de bevalling overgenomen. Het kindje werd binnen 20 minuten zonder problemen geboren.
We hadden een kamer voor ons alleen en we hebben ongestoord van het kindje kunnen genieten en de Opa en Oma kunnen ontvangen. Ik voelde me zó ontzettend gelukkig, dat het me écht niet uitmaakte of ik die eerste momenten in het ziekenhuis of thuis beleefde. Ze waren MOOI!
Over een paar maanden ga ik de 2e bevalling in en wil ik in elk geval weer thuis beginnen Ik blijf bij mijn standpunt dat een bevalling iets natuurlijks is. Wel ga ik nu een zogenaamd 'geboorteplan' maken, waarin kleine dingetjes komen te staan die ik graag zou willen rond de bevalling. Bijv. geen kunstvoeding en het kindje niet wassen.
Ik zal nooit iemand aanraden om voor het één of het ander te kiezen. Als zwangere vrouw kun je dat het beste zelf bepalen. Het is tijdens een bevalling erg belangrijk dat je je veilig en op je gemak voelt, of dat nu in het ziekenhuis is of thuis.
Dat laatste.. och, op zich viel het wel mee
Tijdens de bevalling vertrouwde ik volledig op mijn verloskundige. Zelfs toen ze tijdens het persen zei: 'Maisje (ze is van Zuid Afrikaanse afkomst) we gaan nú naar het ziekenhuis. Er is een lichte bloeding die ik niet kan verklaren en de weeën duren niet lang genoeg, je moet teveel op eigen kracht doen.' dacht ik alleen maar: 'Als jíj het zegt ís het zo, dus bel die ambulance maar'.
Met 1 broeder vóór me, persweeën en 1 broeder áchter me ben ik de trap af gegaan en werd beneden in de huiskamer op de brancard gelegd. Eenmaal in het ziekenhuis (ambulance reed met 30km/u, vermoedelijk omdat ik aan het persen was) kreeg ik een infuus en werd de bevalling overgenomen. Het kindje werd binnen 20 minuten zonder problemen geboren.
We hadden een kamer voor ons alleen en we hebben ongestoord van het kindje kunnen genieten en de Opa en Oma kunnen ontvangen. Ik voelde me zó ontzettend gelukkig, dat het me écht niet uitmaakte of ik die eerste momenten in het ziekenhuis of thuis beleefde. Ze waren MOOI!
Over een paar maanden ga ik de 2e bevalling in en wil ik in elk geval weer thuis beginnen
Ik blijf bij mijn standpunt dat een bevalling iets natuurlijks is. Wel ga ik nu een zogenaamd 'geboorteplan' maken, waarin kleine dingetjes komen te staan die ik graag zou willen rond de bevalling. Bijv. geen kunstvoeding en het kindje niet wassen. Ik zal nooit iemand aanraden om voor het één of het ander te kiezen. Als zwangere vrouw kun je dat het beste zelf bepalen. Het is tijdens een bevalling erg belangrijk dat je je veilig en op je gemak voelt, of dat nu in het ziekenhuis is of thuis.
Ik begrijp wat je bedoelt, maar vind dit geen juiste vergelijking. Een bevalling is natuurlijk, tanden trekken nietquote:Op vrijdag 16 november 2007 21:18 schreef kapitein_pannekoek het volgende:
Tanden trekken doe je toch ook niet thuis ? Daarvoor ga je ook naar de tandarts.
Een verloskundige heeft zuurstof bij zich. Geen reden om 'dan toch maar thuis' te bevallen, maar ik wilde het wel even als eventuele geruststelling hier vermelden.quote:Op zondag 18 november 2007 10:42 schreef Vivi het volgende:
Een kind met zuurstoftekort of erger doordat je er niet snel genoeg iets aan kon doen is nog veel ongezelliger.
En idd, met persweeen alsnog worden vervoerd lijkt me echt een hel
Dat laatste.. och, op zich viel het wel mee
♥ ♥ Jij een beetje van mij, ik een beetje van jou. ♥ ♥
jammer, in belgië is het standaard vijf dagen...quote:Op woensdag 21 november 2007 15:06 schreef GreatWhiteSilence het volgende:
Volgens mij wordt je in Nederland er na een paar uur uitgeschopt als alles in orde is met de moeder en de baby. Niks 5 dagen relaxen...
ik zag er eerlijk gezegd een beetje tegenop om naar huis te gaan, vooral na de eerste, ik vond het heerlijk relax en veilig in het ziekenhuis.
thuis sloeg de stress onmiddellijk toe ...
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
Alleen die laatste drempel voor de ingang van het ziekenhuis, he...quote:Op woensdag 21 november 2007 15:08 schreef lcicle het volgende:
Dat laatste.. och, op zich viel het wel mee
Ik zag het niet zitten om van dat bed te komen na de bevalling, maar toch maar even op mijn tanden gebeten zodat ik naar huis kon. 'tWas een spannend en wankel wandelingetje naar onze auto... Maar wat was ik blij dat ik terug thuis was.quote:Op woensdag 21 november 2007 15:09 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
jammer, in belgië is het standaard vijf dagen...
ik zag er eerlijk gezegd een beetje tegenop om naar huis te gaan, vooral na de eerste, ik vond het heerlijk relax en veilig in het ziekenhuis.
thuis sloeg de stress onmiddellijk toe ...
de rest van het pufclubje (meer vergelijk had ik niet) had allemaal kindjes tussen de 2500 en 3500 gram. Toen stak hij wel wat peuterachtig af jaquote:Op woensdag 21 november 2007 14:26 schreef pepper_961 het volgende:
[..]
Jij "poept" er hele peuters uit van maar 4+ kilo?!
Tuurlijk wel gewoon een baby, maar viel wat groter uit dan ik iig gedacht had...
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
ach kijk, iedereen moet het doen zoals ze het zelf wil natuurlijk. De gedachte aan vroeger naar huis gaan is nooit in me opgekomen, en in mijn vriendenkring nog nooit meegemaakt. Wij doen allemaal onze vijf daagjes uit ( en bij keizersnee zes).quote:Op woensdag 21 november 2007 15:07 schreef Bass-Miss het volgende:
Ik heb me gewoon een zelfstandige vroedvrouw gezocht. En de controles gingen bij de gyneacoloog die zij aangeraden had, omdat hij er neutraal tegenover stond.
Uiteindelijk ben ik op het laatste toch nog naar het ziekenhuis gemoeten ivm groen vruchtwater, maar na de geboorte ben ik terug naar huis gegaan. Ik zou er niet moeten aan denken om daar de hele dag te moeten geweest zijn en daarna nog vijf dagen...
Ik voelde me trouwens zoooooooooo zwak en uitgeput na mijn bevalling dat ik echt geen zin zou gehad hebben om die dag nog naar huis te gaan.
PETITLAPIN2 is mama van een TWEE schattig dochtertjes: Amélie en Marie
Wat mij een beetje dwars zit om het de volgende keer thuis te doen, is dat ik zo enorm geschreeuwd heb... 
Over dat daarblijven of naar huis gaan. Hier in NL krijg je natuurlijk wel kraamzorg als je thuis bent. Dat lijkt mij een beetje hetzelfde als de begeleiding die ik in jouw verhaal lees PetitLapin. Dus wat dat betreft verschilt het mss niet zo heel veel. Was die kraamhulp er niet, dan was het denk ik ook voor velen een heel ander verhaal hoor.
Icicle, idd ben ik hier ook begonnen met wat dingen op papier te zetten voor het geval we toch nog in het ziekenhuis belanden. Die kans is best groot zoals hier al eerder is gezegd en dan ben ik toch liever een beetje voorbereid en dan wil ik iig zorgen dat ik iets bij me heb waarin mijn wensen op papier staan. Ik kan me voorstellen dat stinkie op dat moment ook niet meer overal aan denkt.
Icicle, idd ben ik hier ook begonnen met wat dingen op papier te zetten voor het geval we toch nog in het ziekenhuis belanden. Die kans is best groot zoals hier al eerder is gezegd en dan ben ik toch liever een beetje voorbereid en dan wil ik iig zorgen dat ik iets bij me heb waarin mijn wensen op papier staan. Ik kan me voorstellen dat stinkie op dat moment ook niet meer overal aan denkt.
***
Je kan hier ook gerust kraamhulp aanvragen, hoor.
Ik heb dat niet gedaan, maar je kan veertig uur krijgen.
Ik heb dat niet gedaan, maar je kan veertig uur krijgen.
Dat lijkt mij dus echt verschrikkelijk, ben blij dat dat hier in Nederland niet zo is.quote:Op woensdag 21 november 2007 15:09 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
jammer, in belgië is het standaard vijf dagen...
Nee, ik vind het heerlijk om thuis te zijn en helemaal na iets indrukwekkends als een bevalling, hoop echt dat de 2de ook thuis wordt geboren.
Bij mij mompelde de gynaecoloog volgens manlief: 'persen, niet schreeuwen'quote:Op woensdag 21 november 2007 15:51 schreef Bass-Miss het volgende:
Wat mij een beetje dwars zit om het de volgende keer thuis te doen, is dat ik zo enorm geschreeuwd heb...
Er stonden ook wat dingen op mijn kaart, zoals 'niet meteen een oxytocinespuit in mijn been' en 'niet bijvoeden zonder overleg', maar het eerste deden ze bijna alsnog (ik zag ze nog net op tijd met een grote naald richting mijn been gaan) en het tweede ook (baby was even meegenomen om te temperaturen dus ik ging plassen, kom ik terug, zie ik nog net dat de nachtverpleegster een cupje leeggiet in mijn kind. Achteraf was dat helemaal niet nodig, zijn bloedsuiker was wel een pietsie laag maar nog niet zo laag dat er ingegrepen zou moeten worden. Maar het was druk en ze wilde niet de kinderarts op hoeven piepen want dat moet schijnbaar standaard als het bloedsuiker te laag wordt). En dat terwijl ik al melk had, als ze me een kolf had gegeven had ik die 20 ml waarschijnlijk wel bij elkaar gekregen.quote:Op woensdag 21 november 2007 16:01 schreef Brighteyes het volgende:
Icicle, idd ben ik hier ook begonnen met wat dingen op papier te zetten voor het geval we toch nog in het ziekenhuis belanden.
Dus je moet alsnog blijven opletten.
En dat soort verhalen als wat anneja zegt houden mij er helemaal van tegen om bij voorbaat voor het ziekenhuis te kiezen.
Ik moest een week na de bevalling van mijn tweede naar het ziekenhuis met baarmoederontsteking en ik kreeg direct hulp bij het aanleggen, en ze wilde hem wel in bad doen voor mijn man er was en meer van dat soort dingen. Het kind was al een week oud, blijkbaar hadden ze zich niet echt ingelezen
Oh en qua gillen bij de geboorte..als het hoogzomer is en alle ramen en deuren staan open en de buren zitten buiten te eten..maakt het je niks uit hoor De buren zijn maar binnen verder gaan eten ghehe
Ik moest een week na de bevalling van mijn tweede naar het ziekenhuis met baarmoederontsteking en ik kreeg direct hulp bij het aanleggen, en ze wilde hem wel in bad doen voor mijn man er was en meer van dat soort dingen. Het kind was al een week oud, blijkbaar hadden ze zich niet echt ingelezen
Oh en qua gillen bij de geboorte..als het hoogzomer is en alle ramen en deuren staan open en de buren zitten buiten te eten..maakt het je niks uit hoor
De buren zijn maar binnen verder gaan eten ghehe
♫ Saartje ♫
In het ziekenhuis krijg je daar eerder iets over te horen.quote:Op woensdag 21 november 2007 15:51 schreef Bass-Miss het volgende:
Wat mij een beetje dwars zit om het de volgende keer thuis te doen, is dat ik zo enorm geschreeuwd heb...
Na mijn gevloek op de badkamer, met raam open, lag er een kaartje in de bus van een echtpaar op leeftijd, met iets van; och meisje ik heb zo met je meegeleeft, het zal er nu wel zijn, gefeliciteerd
en idd René was er
Je zou er haast een boek over schrijven!
Ziekenhuis, vooral omdat het mn eerste wordt... dan ben je nog niet bekend met alles wat je te wachten staat etc.
Als je vind dat tegenwoordig alles te snel gaat, moet je eens in de rij gaan staan bij het postkantoor....
Ah ok, dat wist ik niet.quote:Op woensdag 21 november 2007 16:08 schreef Bass-Miss het volgende:
Je kan hier ook gerust kraamhulp aanvragen, hoor.
Ik heb dat niet gedaan, maar je kan veertig uur krijgen.
Dan zou ik ook in Belgie voor thuis kiezen.
***
Bij een vriendinnetje van mij waren de buren ook aan het BBQ'en oid. Maar ze zei dat ze dat op het laatst echt niet meer in de gaten had.quote:Op woensdag 21 november 2007 17:32 schreef Bass-Miss het volgende:
Wel lief, maar ik zou me rotschamen als ik die mensen achteraf tegen zou komen.
Stiekem ben ik toch wel blij dat het winter is.
***
Zo was het heel warm de avond dat ik weeen kreeg. Het kwam nog niet echt op gang, dus ik stelde manlief voor om samen een klein ommetje te maken. Bij de eerste hoek hier van de straat ging ik ineens door de grond van de pijn. Net toen ik aan manlief hangend de pijn aan het wegzuchten was (het was gelukkig al wel donker) kwam een buurvrouw langs, die was haar hond aan het uitlaten.
Later toen ik eens met Sara wandelde zei ze wel, dat ze al dacht dat ik aan het bevallen was en er niet helemaal op gerekend had dat een stukje lopen de boel zo zou versnellen
Later toen ik eens met Sara wandelde zei ze wel, dat ze al dacht dat ik aan het bevallen was en er niet helemaal op gerekend had dat een stukje lopen de boel zo zou versnellen
Maar voor hetzelfde geld geef je geen kik. Ik was helemaal in mezelf gekeerd en heb volgens J alleen op het allerlaatst toen het hoofdje eruit moest een oerkreet geslaakt. Ik herinner me er niets van, maar voelde het een paar dagen later nog wel in mijn keel.quote:Op woensdag 21 november 2007 18:43 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Bij een vriendinnetje van mij waren de buren ook aan het BBQ'en oid. Maar ze zei dat ze dat op het laatst echt niet meer in de gaten had.
Stiekem ben ik toch wel blij dat het winter is.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Mij maakt het niet uit hoor, in het ziekenhuis horen ze je ook als je veel herrie maakt. Mijn overbuurvrouw lag ook te bevallen toen ik van Cas lag te bevallen. Zij lag echt enorm te schreeuwen tijdens de bevalling zelf en er werd gevraagd of ze zachtjes wilde doen, omdat ik ook moest bevallen. En ik was nog niet aan persen toe en riep tegen Peet; ik wil ook!!quote:Op woensdag 21 november 2007 17:32 schreef Bass-Miss het volgende:
Wel lief, maar ik zou me rotschamen als ik die mensen achteraf tegen zou komen.
Je zou er haast een boek over schrijven!
Ik heb volgens mij helemaal geen geluid gemaakt, tenminste geen roepen, schreeuwen of wat dan ook. De buren zag het toch wel, gordijnen dicht om drie uur 's middags!
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
Voor mijn gevoel heb ik de longen uit mijn lijf geschreeuwd en volgens mijn man en verloskundige alleen even op het einde toen ze eruit kwam.
Blijkt achteraf dat ik dus meer een gromgeluid maakte inplaats van gillen, heel mijn keel was ook schor.
Blijkt achteraf dat ik dus meer een gromgeluid maakte inplaats van gillen, heel mijn keel was ook schor.
Dat idee had ik ook bij de oudste, maar achteraf hoorde ik van de verpleegkundige en mijn partner dat ik alleen maar heel zachtjes steeds auw auw auwauw zei.quote:Op woensdag 21 november 2007 21:43 schreef KD-fotografie het volgende:
Voor mijn gevoel heb ik de longen uit mijn lijf geschreeuwd en volgens mijn man en verloskundige alleen even op het einde toen ze eruit kwam.
Blijkt achteraf dat ik dus meer een gromgeluid maakte inplaats van gillen, heel mijn keel was ook schor.
Beter dan mijn vriendin die volgens haar man en naar eigen zeggen keihard fuckaduck, fuck de deurkruk riep
en iedereen in haar bijzijn de huid volschold.
|
|
