W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Zat vanmiddag de Quest van september 2007 te lezen; artikeltje met de titel van TT. Er kunnen geen echte fysieke oorzaken gevonden worden voor deze ziekten. Artsen zeggen dat als er geen fysieke oorzaken gevonden kunnen worden voor een ziekte dan is het geen ziekte. Maar een psychische aandoening. Idem de ziekte ME of sick building syndrome. Wat denken jullie? Ziekte of hype?
I´m back.
Mijn collega heeft een whiplash nadat er iemand met 120 achterop is gereden...
Ik heb iemand die voorheen van 9 tot 21 uur werkte zien veranderen naar iemand die nu niet meer dan 30 minuten haar concentratie kan vasthouden.
Ziekte.... 100% zeker.
Ik heb iemand die voorheen van 9 tot 21 uur werkte zien veranderen naar iemand die nu niet meer dan 30 minuten haar concentratie kan vasthouden.
Ziekte.... 100% zeker.
Faber quisque fortunae suae.
Uit Eindhoven
Uit Eindhoven
Ik zie ze over het algemeen als modeziektes, maarja ik heb er dan zelf ook geen last van.
Mijn medicijn: Stel je niet aan!
Mijn medicijn: Stel je niet aan!
Je bent je ervan bewust dat als je dat zegt je schopt tegen de schenen van heel veel mensen?quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:32 schreef Evil_Jur het volgende:
Ik zie ze over het algemeen als modeziektes, maarja ik heb er dan zelf ook geen last van.
Mijn medicijn: Stel je niet aan!
I´m back.
ben ik het mee eens.. Ik denk dat veel mensen bovenstaande ziektes gebruiken om niet te hoeven werken e.d. Maar gezien mijn ervaringen (ik heb ook een goede vriendin gehad die leed aan fibrolmyalgie) denk ik dat mensen wel degelijk ziek zijnquote:Op zondag 21 oktober 2007 21:32 schreef Evil_Jur het volgende:
Ik zie ze over het algemeen als modeziektes, maarja ik heb er dan zelf ook geen last van.
Mijn medicijn: Stel je niet aan!
Faber quisque fortunae suae.
Uit Eindhoven
Uit Eindhoven
Ziekte én hype. Ziekte omdat het duidelijk aanwijsbare symptomen en oorzaken heeft (bij RSI trouwens al helemaal), hype omdat plotseling iedereen het heeft. Dat laatste is nogal zuur voor de mensen die er echt last van hebben.
Dat heeft me nooit echt tegengehouden iets ongenuanceerds te zeggen hoorquote:Op zondag 21 oktober 2007 21:33 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Je bent je ervan bewust dat als je dat zegt je schopt tegen de schenen van heel veel mensen?
Maar ik kan me gewoon weinig voorstellen bij dergelijke 'ziektes'. Als er medische indicatie is, prima, alle respect. Wanneer dat niet het geval is, zal je moeten vertrouwen op iemand's oprechtheid. Ik ben dan persoonlijk zo cynisch om aan te nemen dat een groot gedeelte bewust de boel aan het flessen is, of dat het maar tussen de oren zit.
Ik vind RSI dus geen hypeziekte. Meer en meer mensen werken met computers, logisch dat er dan meer mensen RSI krijgen.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:36 schreef TNA het volgende:
Ziekte én hype. Ziekte omdat het duidelijk aanwijsbare symptomen en oorzaken heeft (bij RSI trouwens al helemaal), hype omdat plotseling iedereen het heeft. Dat laatste is nogal zuur voor de mensen die er echt last van hebben.
Dat vind ik ook. ME is een ander verhaal.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:42 schreef dubidub het volgende:
[..]
Ik vind RSI dus geen hypeziekte. Meer en meer mensen werken met computers, logisch dat er dan meer mensen RSI krijgen.
Hoe classificeer je hyperventilatie?
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
ADHD is wel een ziekte, met medicijnen ook.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Die te pas en te onpas worden voorgeschreven aan ieder kind dat moeite heeft met concentratie...quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:51 schreef speknek het volgende:
ADHD is wel een ziekte, met medicijnen ook.
Vertel mijn vriendin dan verdomme maar even hoe ze er vanaf komt dan. Kan ze misschien ook weer eens een middagje winkelen zijn zonder daarna drie dagen met griepverschijnselen op bed te moeten.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:46 schreef TNA het volgende:
[..]
Dat vind ik ook. ME is een ander verhaal.
Hype ziekte, mode ziekte - je hebt echt werkelijk geen idee hoe fucking destructief ME is.
Siamo Tutti Antifascisti!
het is geen echte ziekte want mij nbuurman zij ook om een uitkering te krijgen dat hij bekkeinstabilliteit had maar hij werkt nu nog steeds bij de kantiene ,
Mm, bij mijn in de buurt rijdt er 's morgens een lijnbus rond om alle ADHD kinderen naar bijzondere scholen te brengen. Witte wijk, witte buurt, wit dorp. Ik weet niet hoor. Vroeger kwam dat niet voor: idem bekkeninstabiliteit, rsi (obviously) en whiplash.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:51 schreef speknek het volgende:
ADHD is wel een ziekte, met medicijnen ook.
Overigens bij onze kleine gaven we bij jongstleden verjaardig een paar lollies mee als thuiskomertje, met heel gekke kleuren.
.
I´m back.
een verkeerde gewoonte.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:46 schreef speknek het volgende:
Hoe classificeer je hyperventilatie?
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Dat wordt volgens artikel dat ik gelezen heb vaak gegooid op psychisch. Echter dat is vrij vervaarlijk. Mijn zwager had eind 2003 ook dat soort klachten, werd op psychisch gegooid, hyperventilatie, vanwege zijn scheiding met mijn zuster. Echter hij overleed aan een longembolie in november 2003, 40 jaar oud. Hij had in de zomer een aderontsteking gehad in zijn kuit. Dit was nooit goed genezen en dit veroorzaakte die longembolie...quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:46 schreef speknek het volgende:
Hoe classificeer je hyperventilatie?
I´m back.
Ik zeg toch "Ziekte én hype"? Ik geloof absoluut dat je vriendin écht ziek is en dat spijt me voor je, ik zeg ook dat er mensen zijn die ME misbruiken omdat het relatief makkelijk te faken is. En dat dat extra zuur is voor je vriendin omdat mensen haar daardoor minder serieus nemen.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:56 schreef wijsneus het volgende:
[..]
Vertel mijn vriendin dan verdomme maar even hoe ze er vanaf komt dan. Kan ze misschien ook weer eens een middagje winkelen zijn zonder daarna drie dagen met griepverschijnselen op bed te moeten.
Hype ziekte, mode ziekte - je hebt echt werkelijk geen idee hoe fucking destructief ME is.
Reageer niet zo overreacted, ik heb nergens gezegd dat alle ME'ers faken. Integendeel.
Overigens HB is ook zo'n mode verschijnsel.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:51 schreef speknek het volgende:
ADHD is wel een ziekte, met medicijnen ook.
I´m back.
quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:06 schreef Aventura het volgende:
Je vergeet 'fibromyalgie' en 'hoog-sensitief'
.
I´m back.
RSI is gewoon een blessure, die echt pijn doet, echt eerder optreedt als je computert met slecht materiaal in koude ruimtes en ook (als je op tijd stopt) echt geneest als je rust neemt.
Sick building syndrome ken ik niet, ik weet wel dat ik flink ziek wordt van nieuw geverfde gebouwen (uberhaupt van oplosmiddelen die in verf gebruikt worden dus).
Voor de rest: Een arts die roept dat iemand niet ziek is omdat hij er geen fysieke aanleiding toe ziet, tsja, misschien zijn er ziektes die we nog niet begrijpen? Daarbij zijn de klachten wel degelijk aanwezig. Ook al zou de oorzaak puur psychisch zijn, dan nog is iemand met die klachten daadwerkelijk ziek.
Sick building syndrome ken ik niet, ik weet wel dat ik flink ziek wordt van nieuw geverfde gebouwen (uberhaupt van oplosmiddelen die in verf gebruikt worden dus).
Voor de rest: Een arts die roept dat iemand niet ziek is omdat hij er geen fysieke aanleiding toe ziet, tsja, misschien zijn er ziektes die we nog niet begrijpen? Daarbij zijn de klachten wel degelijk aanwezig. Ook al zou de oorzaak puur psychisch zijn, dan nog is iemand met die klachten daadwerkelijk ziek.
Ja, als iets psychisch is dan zijn de oorzaken ook psychisch, zegt men in het artikel dat ik las, en volgens dat artikel kun je binnen 3 sessies van een kwartier met je huisarts al vrij snel bij de bottle-neck terecht komen.quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:11 schreef TR08 het volgende:
RSI is gewoon een blessure, die echt pijn doet, echt eerder optreedt als je computert met slecht materiaal in koude ruimtes en ook (als je op tijd stopt) echt geneest als je rust neemt.
Sick building syndrome ken ik niet, ik weet wel dat ik flink ziek wordt van nieuw geverfde gebouwen (uberhaupt van oplosmiddelen die in verf gebruikt worden dus).
Voor de rest: Een arts die roept dat iemand niet ziek is omdat hij er geen fysieke aanleiding toe ziet, tsja, misschien zijn er ziektes die we nog niet begrijpen? Daarbij zijn de klachten wel degelijk aanwezig. Ook al zou de oorzaak puur psychisch zijn, dan nog is iemand met die klachten daadwerkelijk ziek.
Overigens wat oplossingsmiddelen betreft heb ik een gek verhaal. Wij hadden onze slaapkamer geverfd met verf uit de ramsj, ik kreeg klachten die lijken op hooikoorts. Ik uiteindelijk naar de huisarts, die gaf me een recept. Maar vlak daarna (zeg 1 dag daarna) stopten de klachten, ben nooit het recept gaan ophalen en heb het nooit gebruikt, maar afgelopen zomer heb ik geen klachten die op hooikorts lijken gehad. Uiteindelijk wijten we mijn klachten dus op die ramsj verf...
Ik heb in 2000-2001 wel rsi klachten gehad, althans zo leek het, zo diagnosticeerde huisarts het, echter ik was eind 1999 ook van een ladder gevallen en had me geblesseerd. Borstspieren waren opgezet. Na 2 x een sessie van 9 behandelingen bij de fysio gingen de klachten uiteindelijk weg, nadat het dus werd toegeschreven aan rsi. Ik heb de klachten sedertdien nooit meer gehad, terwijl ik nog steeds veel achter de pc zit. Fout van attributie???
I´m back.
Voorgeschreven? Het wordt heel vaak door ouders e.d. verkeerd benoemt, maar kan me moeilijk voorstellen dat veel psychiaters het (nu nog) vrijelijk te pas en te onpas voorschrijven. En anders kom je er snel genoeg achter als de Ritalin niet aanslaat.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:53 schreef Evil_Jur het volgende:
Die te pas en te onpas worden voorgeschreven aan ieder kind dat moeite heeft met concentratie...
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Ik denk dat mensen die ziektes echt kunnen hebben, maar dat er ook veel mensen misbruik van maken
Om aan te geven hoe hoog Erdogan het moederschap acht, gaf hij een voorbeeld uit de praktijk. ''Ik kuste wel eens de voeten van mijn moeder omdat ze naar het paradijs roken. Zij wierp me dan een zedige blik toe en huilde soms.''
quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:23 schreef bijdehand het volgende:
Ik denk dat mensen die ziektes echt kunnen hebben, maar dat er ook veel mensen misbruik van maken
.
I´m back.
Dat zegt Stali, mijn vrouw, ook idd.quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:17 schreef SeaOfLove het volgende:
Bekkeninstabiliteit is btw ook aan te tonen.
I´m back.
Ja, het kan fysisch zijn, maar is voornamelijk psychisch. In het laatste geval is het echter iets dat je psychisch oploopt, maar hele duidelijke fysieke gevolgen heeft. Ik denk zelf dat RSI iets soortgelijks is; ik heb m'n hele leven achter de computer doorgebracht, Informatica gestudeerd, geen angst voor computers dus. Maar uiteindelijk toch ook RSI gekregen, ten tijde van hevige stress. Ik denk dat je alleen RSI krijgt als je handen verkrampen, zoiets als dat je hyperventilatie krijgt als je borstspieren of middenrif verkrampen, maar de resulterende hevig brandende pijn in je hand, daarvan ga je me niet zeggen dat het ingebeeld is. Dat zijn geen vage vermoeidheidsklachten of iets dergelijks.quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:03 schreef Ryan3 het volgende:
Dat wordt volgens artikel dat ik gelezen heb vaak gegooid op psychisch. Echter dat is vrij vervaarlijk. Mijn zwager had eind 2003 ook dat soort klachten, werd op psychisch gegooid, hyperventilatie, vanwege zijn scheiding met mijn zuster. Echter hij overleed aan een longembolie in november 2003, 40 jaar oud. Hij had in de zomer een aderontsteking gehad in zijn kuit. Dit was nooit goed genezen en dit veroorzaakte die longembolie...
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Ik heb dat artikel ook gelezen. Ze hebben eht o.a. over modeziekten: "ziekten waarvoor geen objectieve oorzaak is aan te wijzen of waarvan een lichamelijke afwijking de ernst van de symptomen niet kan verklaren".
Een ander kenmerk, en dat is waarom ik ook van mening ben dat je het met de nodige scepsis moet bekijken: een arts kan zomaar ineens een wachtkamer vol hebben met patienten die lijden aan die ene ziekte, terwijl er elders nog nooit van die ziekte is gehoord. Als een hype weer afneemt, is ineens ook het aantal patienten dat eraan lijdt enorm afgenomen.
Volgens de arts kunnen mensen die denken aan zulke modeziekten te lijden, niet accepteren dat ze eens een tijdje moe zijn of hoofdpijn hebben of wat dan ook, en gaan op zoek naar een lichamelijke oorzaak. Als er dan ook nog aandacht in de media is, of mensen in de omgeving die het ook hebben, is het duidelijk dat men niet zomaar moe is, maar aan die ziekte lijdt.
Een ander kenmerk, en dat is waarom ik ook van mening ben dat je het met de nodige scepsis moet bekijken: een arts kan zomaar ineens een wachtkamer vol hebben met patienten die lijden aan die ene ziekte, terwijl er elders nog nooit van die ziekte is gehoord. Als een hype weer afneemt, is ineens ook het aantal patienten dat eraan lijdt enorm afgenomen.
Volgens de arts kunnen mensen die denken aan zulke modeziekten te lijden, niet accepteren dat ze eens een tijdje moe zijn of hoofdpijn hebben of wat dan ook, en gaan op zoek naar een lichamelijke oorzaak. Als er dan ook nog aandacht in de media is, of mensen in de omgeving die het ook hebben, is het duidelijk dat men niet zomaar moe is, maar aan die ziekte lijdt.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Soms is drie sessies van een kwartier nog steeds te weinig. Psychishe problemen (ook lichamelijke trouwens) zijn vaak zeker niet eenvoudig te vinden.quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:23 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Ja, als iets psychisch is dan zijn de oorzaken ook psychisch, zegt men in het artikel dat ik las, en volgens dat artikel kun je binnen 3 sessies van een kwartier met je huisarts al vrij snel bij de bottle-neck terecht komen.
Ja, och, zou kunnen. Er zijn ook andere allergie-achtige reakties die je de ene dag wel hebt en de andere niet. Ik heb wel eens een keer wasmiddel allergie gehad van een middel dat ik altijd al gebruikte en nu nog steeds gebruik. Ik was gewoon een dag het bokje (had wat veel middel erin gegooid denk ik) en later nooit meer.quote:Overigens wat op;ossings,middelen betreft heb ik een gek verhaal. Wij hadden onze slaapkamer geverfd met verf uit de ramsj, ik kreeg klachten die lijken op hooikoorts. Ik uiteindelijk naar de huisarts, die gaf me een recept. Maar vlak daarna (zeg 1 dag daarna) stopten de klachten, ben nooit het recept gaan ophalen en heb het nooit gebruikt, maar afgelopen zomer heb ik geen klachten die op hooikorts lijken gehad. Uiteindelijk wijten we mijn klachten dus op die ramsj verf...
RSI is een heel complex probleem. Zoals ik eerder schreef: zelfs de temperatuur van je kamer heeft invloed. Maar ook sportblessures kunnen invloed hebben, je zithoogte heeft dat, je psychische gesteldheid heeft dat (als je moe bent krijg je het eerder), je kleding heeft dat en ga zo maar door. RSI is altijd een optelsom van factoren en de ene keer heb je dus sneller last dan de andere. Als ik een blouse aan heb die wat knelt onder mijn oksels krijg ik door de iets slechtere doorbloeding van mijn armen ook eerder last van RSI.quote:Ik heb in 2000-2001 wel rsi klachten gehad, althans zo leek het, zo diagnosticeerde huisarts het, echter ik was eind 1999 ook van een ladder gevallen en had me geblesseerd. Borstspieren waren opgezet. Na 2 x een sessie van 9 behandelingen bij de fysio gingen de klachten uiteindelijk weg, nadat het dus werd toegeschreven aan rsi. Ik heb de klachten sedertdien nooit meer gehad, terwijl ik nog steeds veel achter de pc zit. Fout van attributie???
Ik ben al met al wel een heel gevoelig mannetje, als ik in de buurt van iets kom dat bijwerkingen heeft (oplosmiddelen, pollen, medicijnen, etc) ben ik vrijwel altijd het bokje. Hoe erg varieert van keer tot keer.
Genoemde aandoeningen in de titel zijn typisch gevallen van je bent pas ziek als je ziektegedrag vertoont.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:20 schreef Ryan3 het volgende:
Zat vanmiddag de Quest van september 2007 te lezen; artikeltje met de titel van TT. Er kunnen geen echte fysieke oorzaken gevonden worden voor deze ziekten. Artsen zeggen dat als er geen fysieke oorzaken gevonden kunnen worden voor een ziekte dan is het geen ziekte. Maar een psychische aandoening. Idem de ziekte ME of sick building syndrome. Wat denken jullie? Ziekte of hype?
Ze hebben allen wel degelijk een somatische oorzaak, maar de psyche moduleert in deze gevallen de pijn, pijnwaarneming en pijngedrag op een verkeerde manier. Heel veel mensen hebben vast wel eens een 'whiplash' of een RSI-achtige episode meegemaakt. Als je denkt: 'au, das vervelend, maar gaat vast wel over', kom je niet in de neerwaartse spiraal van: pijn > naar pijn gaan gedragen + antalgische houding aannemen > verstijving spieren of ontlasting van spieren en gewrichten waardoor ze nog gevoeliger geworden voor belasting > meer pijn
Ziedaar, een vicieuze cirkel is geboren. Pijnbestrijding en eventueel een MRI'tje ter geruststelling cq uitsluiting is de aangewezen therapie.
I feel kinda Locrian today
Ik denk dat door het internet de mensen veel makkelijker toegang hebben tot informatie over dit soort dingen. Vroeger ging je gewoon naar de dokter en dan stelde die de diagnose. Nu surfen mensen een beetje naar ziektebeelden op internet en praten die zichzelf aan, en kunnen zelfs de klachten bekijken en dat tegen de doktor vertellen.
Of genoemde ziekten echte ziekten zijn? Ik denk het wel maar ze zijn inderdaad ook een hype.
Of genoemde ziekten echte ziekten zijn? Ik denk het wel maar ze zijn inderdaad ook een hype.
Mijn vader heeft door zijn whiplash last van chronische migraine, zenuwen die bekneld zitten, en kan maar halve dagen werken, doordat hij anders een hele dag plat moet vanwege te lang in één positie zitten.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:32 schreef Evil_Jur het volgende:
Ik zie ze over het algemeen als modeziektes, maarja ik heb er dan zelf ook geen last van.
Mijn medicijn: Stel je niet aan!
Dat je die modeziektes mag overslaan, en je gewoon accuut om een boompje heen wikkelt.
.
º¤ø„¸Hardcore ¸„ø¤º°
„ø¤º°¨UNITED!!``°º¤
from albania.
„ø¤º°¨UNITED!!``°º¤
from albania.
Het is niet zo zwart-wit zoals in dat artikel in Quest wordt gesuggereerd dus?quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:45 schreef Nosh het volgende:
[..]
Mijn vader heeft door zijn whiplash last van chronische migraine, zenuwen die bekneld zitten, en kan maar halve dagen werken, doordat hij anders een hele dag plat moet vanwege te lang in één positie zitten.
Dat je die modeziektes mag overslaan, en je gewoon accuut om een boompje heen wikkelt.
Zou kunnen.
I´m back.
Wel leuk, die kromme redenaties: het wordt makkelijk vastgesteld, dus mensen moeten zich maar niet aanstellen, en neurologische en fysieke kenmerken dienen genegeerd te worden.
Ook ADHD is gewoon een aandoening. Eén die weliswaar nu volop in the picture staat, waardoor een heleboel ouders hun eigen falen met Ritalinnetjes wegwerken, maar er is weldegelijk sprake van een neurologische stoornis bij de mensen die er écht last van hebben.
Kwestie van verder willen kijken, en grote generaliseringen vermijden. Maar hey. Fok.
Ook ADHD is gewoon een aandoening. Eén die weliswaar nu volop in the picture staat, waardoor een heleboel ouders hun eigen falen met Ritalinnetjes wegwerken, maar er is weldegelijk sprake van een neurologische stoornis bij de mensen die er écht last van hebben.
Kwestie van verder willen kijken, en grote generaliseringen vermijden. Maar hey. Fok.
º¤ø„¸Hardcore ¸„ø¤º°
„ø¤º°¨UNITED!!``°º¤
from albania.
„ø¤º°¨UNITED!!``°º¤
from albania.
Beknelde zenuwen bijvoorbeeld zijn natuurlijk gewoon aan te tonen.quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:45 schreef Nosh het volgende:
[..]
Mijn vader heeft door zijn whiplash last van chronische migraine, zenuwen die bekneld zitten, en kan maar halve dagen werken, doordat hij anders een hele dag plat moet vanwege te lang in één positie zitten.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Is aan te tonen op foto's. De 3 delen waaruit het bekken bestaat is te veel speling tussen te zien, dat komt omdat de banden zodanig ' verweekt' zijn die het bekken normaliter bij elkaar houden.quote:
Dat kan een aandoening zijn idd; maar waarom pakweg 30 of 40 jaar geleden niet? Toen moet het er oom geweest zijn toch? Wat werd er met die ADHD kinderen gedaan? Allemaal naar de lom- of blo-school?quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:50 schreef Nosh het volgende:
Wel leuk, die kromme redenaties: het wordt makkelijk vastgesteld, dus mensen moeten zich maar niet aanstellen, en neurologische en fysieke kenmerken dienen genegeerd te worden.
Ook ADHD is gewoon een aandoening. Eén die weliswaar nu volop in the picture staat, waardoor een heleboel ouders hun eigen falen met Ritalinnetjes wegwerken, maar er is weldegelijk sprake van een neurologische stoornis bij de mensen die er écht last van hebben.
Kwestie van verder willen kijken, en grote generaliseringen vermijden. Maar hey. Fok.
Wat gebeurde er pakweg 40 jaar geleden met bekkeninstabiliteit, whiplashm hyperventilatie?
Waar waren de hoogbegaafde kinderen???
I´m back.
Dat kan een aandoening zijn idd; maar waarom pakweg 30 of 40 jaar geleden niet? Toen moet het er ook geweest zijn toch? Wat werd er met die ADHD kinderen gedaan? Allemaal naar de lom- of blo-school?quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:50 schreef Nosh het volgende:
Wel leuk, die kromme redenaties: het wordt makkelijk vastgesteld, dus mensen moeten zich maar niet aanstellen, en neurologische en fysieke kenmerken dienen genegeerd te worden.
Ook ADHD is gewoon een aandoening. Eén die weliswaar nu volop in the picture staat, waardoor een heleboel ouders hun eigen falen met Ritalinnetjes wegwerken, maar er is weldegelijk sprake van een neurologische stoornis bij de mensen die er écht last van hebben.
Kwestie van verder willen kijken, en grote generaliseringen vermijden. Maar hey. Fok.
Wat gebeurde er pakweg 40 jaar geleden met bekkeninstabiliteit, whiplashm hyperventilatie?
Waar waren de hoogbegaafde kinderen???
I´m back.
Dat kan een aandoening zijn idd; maar waarom pakweg 30 of 40 jaar geleden niet? Toen moet het er ook geweest zijn toch? Wat werd er met die ADHD kinderen gedaan? Allemaal naar de lom- of blo-school?quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:50 schreef Nosh het volgende:
Wel leuk, die kromme redenaties: het wordt makkelijk vastgesteld, dus mensen moeten zich maar niet aanstellen, en neurologische en fysieke kenmerken dienen genegeerd te worden.
Ook ADHD is gewoon een aandoening. Eén die weliswaar nu volop in the picture staat, waardoor een heleboel ouders hun eigen falen met Ritalinnetjes wegwerken, maar er is weldegelijk sprake van een neurologische stoornis bij de mensen die er écht last van hebben.
Kwestie van verder willen kijken, en grote generaliseringen vermijden. Maar hey. Fok.
Wat gebeurde er pakweg 40 jaar geleden met bekkeninstabiliteit, whiplash hyperventilatie?
Waar waren de hoogbegaafde kinderen???
I´m back.
Het is wel zodat een aantal van dit soort aandieningen voor bepaalde mensen ziektewinst met zich meebrengt. Mensen die niet zelfstandig willen zijn, die niet willen werken, thuis willen zitten, die hun werk niet meer aankunnen. Een aandoening als bekkeninstabiliteit, fibromyalgie of een burnout zorgen voor aandacht, zorg, medicatie, een uitkering. Er zijn mensen die dit (al dan niet onbewust) een verademing vinden.
Bekkeninstabiliteit lijkt me gewoon lichamelijk, whiplash ook, beide hebben over het algemeen een duidelijke lichamelijke oorzaak, kan wel zijn dat iemands psychische gesteldheid de klachten of het genezingsproces beinvloedt natuurlijk maar dat is bij alles zo.
RSI lijkt ook totaal lichamelijk, maar ik vond het wel frappant dat een vriendin die echt alles had geprobeerd, van aangepast bureau en aangepaste muis en noem het allemaal maar op, tot yoga en acupunctuur, en die echt zo goed als niets meer kon met haar armen en echt ontzettende pijn had, geen aanstellerij, ze verging echt van de pijn....dat die klachten zo goed als geheel verdwenen toen ze ontslag nam en ergens anders gaan werken waar ze OOK het grootste deel van de dag achter een PC zit, waar geen aangepast bureau of aangepast toetsenbord is, maar waar de werksfeer gewoon veel prettiger is en de werkdruk lager. Ze zat op haar vorige werk kennelijk gewoon onbewust totaal verkrampt achter haar bureau en daar hielp helemaal niets aan. Ze voelde zich er niet lekker, en dat vertaalde zich in lichamelijke klachten. Echt heel ernstige lichamelijke klachten, maar wel grotendeels met een psychische oorzaak.
RSI lijkt ook totaal lichamelijk, maar ik vond het wel frappant dat een vriendin die echt alles had geprobeerd, van aangepast bureau en aangepaste muis en noem het allemaal maar op, tot yoga en acupunctuur, en die echt zo goed als niets meer kon met haar armen en echt ontzettende pijn had, geen aanstellerij, ze verging echt van de pijn....dat die klachten zo goed als geheel verdwenen toen ze ontslag nam en ergens anders gaan werken waar ze OOK het grootste deel van de dag achter een PC zit, waar geen aangepast bureau of aangepast toetsenbord is, maar waar de werksfeer gewoon veel prettiger is en de werkdruk lager. Ze zat op haar vorige werk kennelijk gewoon onbewust totaal verkrampt achter haar bureau en daar hielp helemaal niets aan. Ze voelde zich er niet lekker, en dat vertaalde zich in lichamelijke klachten. Echt heel ernstige lichamelijke klachten, maar wel grotendeels met een psychische oorzaak.
Hopen dat jij lekker rsi whiplash en bekkeninstabiliteit tegelijk krijgt. Kijken als je er dan nog zo makkelijk over doet idioot.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:32 schreef Evil_Jur het volgende:
Ik zie ze over het algemeen als modeziektes, maarja ik heb er dan zelf ook geen last van.
Mijn medicijn: Stel je niet aan!
Ja, zeker, zie ook dat RSIverhaal dat ik postte: als je je ergens al niet lekker voelt kunnen klachten die op zich lichamelijk zijn (RSI, whiplash) en die bij prettiger werkomstandigheden beperkte klachten zouden zijn gebleven, als veel ernstiger worden ervaren dan ze anders zouden zijn ervaren, en als het klachten zijn die sowieso stressgerelateerd zijn, kunnen ze nog daadwerkelijk verergeren ook.quote:Op zondag 21 oktober 2007 23:00 schreef Aventura het volgende:
Het is wel zodat een aantal van dit soort aandieningen voor bepaalde mensen ziektewinst met zich meebrengt. Mensen die niet zelfstandig willen zijn, die niet willen werken, thuis willen zitten, die hun werk niet meer aankunnen. Een aandoening als bekkeninstabiliteit, fibromyalgie of een burnout zorgen voor aandacht, zorg, medicatie, een uitkering. Er zijn mensen die dit (al dan niet onbewust) een verademing vinden.
Als je het toch al maar ternauwernood uithoudt op je werk en het altijd al als erg zwaar ervoer, is een klein beetje lichamelijke klacht al genoeg om je werk echt niet meer aan te kunnen, in elk geval voor je gevoel.
Vandaag zag ik een interview terug met Auke van der Woud (hoogleraar architectuur- en stedenbouwgeschiedenis). Hij heeft een boek geschreven over het ontstaan van de moderne wereld in Nederland: periode 1850-1914.
Hij zegt in dat interview dat medici rond 1900 allerlei nieuwe ziekten signaleerden die zij indeelden onder de noemer: hysterie. Ook kwamen nieuwe ziekten voor of leken bepaalde ziekten ineens meer voor te komen, zoals hartklachten. Dit werd toegeschreven aan de toegenomen industrialisering, de snelle veranderingen rond die tijd, de stortvloed aan informatie die de mensen toen ineens over zich heen kregen.
Vergeleken met nu, is die 'stortvloed aan informatie' rond 1900 natuurlijk gering, maar het gaat hier om de beleving van de mens. In een tijd waarin veel gebeurt en verandert, zijn er veel mensen die geestelijk proberen hiermee om te gaan maar moeite daarmee hebben. De wereld gaat te snel, te hard, mensen kunnen het niet bijbenen. Dit levert stress op en dat uit zich in 'nieuwe ziekten'. Dat was althans wat Auke van der Woud zei. Het interessante was dat dit rond 1900 dus ook het geval was: de opkomst van 'nieuwerwetse ziekten' en dat deskundigen daar toen ook over schreven.
Hij zegt in dat interview dat medici rond 1900 allerlei nieuwe ziekten signaleerden die zij indeelden onder de noemer: hysterie. Ook kwamen nieuwe ziekten voor of leken bepaalde ziekten ineens meer voor te komen, zoals hartklachten. Dit werd toegeschreven aan de toegenomen industrialisering, de snelle veranderingen rond die tijd, de stortvloed aan informatie die de mensen toen ineens over zich heen kregen.
Vergeleken met nu, is die 'stortvloed aan informatie' rond 1900 natuurlijk gering, maar het gaat hier om de beleving van de mens. In een tijd waarin veel gebeurt en verandert, zijn er veel mensen die geestelijk proberen hiermee om te gaan maar moeite daarmee hebben. De wereld gaat te snel, te hard, mensen kunnen het niet bijbenen. Dit levert stress op en dat uit zich in 'nieuwe ziekten'. Dat was althans wat Auke van der Woud zei. Het interessante was dat dit rond 1900 dus ook het geval was: de opkomst van 'nieuwerwetse ziekten' en dat deskundigen daar toen ook over schreven.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Betere medische kennis, ontwikkelingen in de psychologie (en die volgen er nog meer, geen vakgebied waar nog zo veel onbekend is door logische beperkingen als de psychologie), en inderdaad, een veranderende mentaliteit.quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:59 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Dat kan een aandoening zijn idd; maar waarom pakweg 30 of 40 jaar geleden niet? Toen moet het er oom geweest zijn toch? Wat werd er met die ADHD kinderen gedaan? Allemaal naar de lom- of blo-school?
Wat gebeurde er pakweg 40 jaar geleden met bekkeninstabiliteit, whiplashm hyperventilatie?
Waar waren de hoogbegaafde kinderen???
Aantonen kan ik het niet, maar er zal ongetwijfeld sprake geweest zijn van een 'niet zeuren, maar doen'-mentaliteit, en als je niet meekwam door onbekende oorzaken restte er een enkeletje fabriekswerk.
Maar bedenk, tot voor kort (en dan hebben we het letterlijk over decennia) werd er nog gedacht dat het lossnijden van beide hersenhelften een effectieve oplossing tegen dingen als schizofrenie was.
.
º¤ø„¸Hardcore ¸„ø¤º°
„ø¤º°¨UNITED!!``°º¤
from albania.
„ø¤º°¨UNITED!!``°º¤
from albania.
Ik heb zelf dan fybromyalgie en voordat ik de diagnose kreeg had ik er nog nooit van gehoord, en het is net als ME slopend.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:56 schreef wijsneus het volgende:
[..]
Vertel mijn vriendin dan verdomme maar even hoe ze er vanaf komt dan. Kan ze misschien ook weer eens een middagje winkelen zijn zonder daarna drie dagen met griepverschijnselen op bed te moeten.
Hype ziekte, mode ziekte - je hebt echt werkelijk geen idee hoe fucking destructief ME is.
ik ben ook na een drukke dag, dagen bezig om weer wat de oude te worden, dus het is geen onzin.
Omdat het niet makkelijk aan te tonen valt, doet men het als onzin af, maar die mensen moesten het eens maar zelf aan de lijve meemaken hoe dat voelt. dan piepen ze wel anders.
Follow your heart and your dreams won't be far behind
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Ik zie het op mijn werk ook. Momenteel zitten er 3 van de 10 in mijn team thuis. Allemaal een jaar of 45-50. Een burn-out, een RSI, een combi rugklachten/burn-out. Toevallig allemaal mensen die 1,5 uur van kantoor af wonen en die het werk al jaren doen. Ik zie bij alledrie heel duidelijk een verband tussen hun werksituatie en hun aandoening.quote:Op zondag 21 oktober 2007 23:08 schreef thaleia het volgende:
[..]
Ja, zeker, zie ook dat RSIverhaal dat ik postte: als je je ergens al niet lekker voelt kunnen klachten die op zich lichamelijk zijn (RSI, whiplash) en die bij prettiger werkomstandigheden beperkte klachten zouden zijn gebleven, als veel ernstiger worden ervaren dan ze anders zouden zijn ervaren, en als het klachten zijn die sowieso stressgerelateerd zijn, kunnen ze nog daadwerkelijk verergeren ook.
Als je het toch al maar ternauwernood uithoudt op je werk en het altijd al als erg zwaar ervoer, is een klein beetje lichamelijke klacht al genoeg om je werk echt niet meer aan te kunnen, in elk geval voor je gevoel.
Wij zitten met zijn allen te buffelen, zij zitten allemaal 3 functieschalen hoger lekker thuis te cashen. En waarom? Omdat het hier kan. In andere landen verman je je gewoon of laat je je omscholen of wat dan ook. Soms denk ik ook dat de sociale voorzieningen en riante arbeidsvoorwaarden van werkgevers dit soort aandoeningen in stand houden.
Ja, maar zij ervaren dit dus zelf absoluut niet als 'lekker zitten te cashen'. Ze kunnen het voor hun gevoel echt niet meer aan. En in dit land is het dan inderdaad zo dat je niet op je 45e nog van baan gaat veranderen (ook omdat dat niet altijd zo gemakkelijk gaat op die leeftijd), zoals die jonge vriendin van me dus wel deed waarmee ze direct van het grootste deel van haar klachten af was.
Ik ben zelf trouwens ook eens licht overspannen thuis komen te zitten van mijn werk en had een traject kunnen ingaan van jarenlang gedoe met bedrijfsartsen en begeleiding en reintegreren en noem het allemaal maar op, maar gelukkig was ik jong genoeg en vrij genoeg (ben je gebonden aan een hypotheek en moet je drie kinderen voeden dan ligt het allemaal toch wat anders) om gewoon van baan te veranderen, waarmee ik direct van alle klachten af was, want die kwamen gewoon door de werksituatie.
Ik ben zelf trouwens ook eens licht overspannen thuis komen te zitten van mijn werk en had een traject kunnen ingaan van jarenlang gedoe met bedrijfsartsen en begeleiding en reintegreren en noem het allemaal maar op, maar gelukkig was ik jong genoeg en vrij genoeg (ben je gebonden aan een hypotheek en moet je drie kinderen voeden dan ligt het allemaal toch wat anders) om gewoon van baan te veranderen, waarmee ik direct van alle klachten af was, want die kwamen gewoon door de werksituatie.
Je kunt het toeschrijven aan een systeem, maar uiteindelijk komt het er dus op neer dat heel veel mensen alleen maar werken om brood op de plank te krijgen, niet omdat er enige werkelijke bezieling in zit. Dat je zo wilt leven, is een keuze, maar wel een heel trieste.quote:Op zondag 21 oktober 2007 23:18 schreef Aventura het volgende:
Ik zie het op mijn werk ook. Momenteel zitten er 3 van de 10 in mijn team thuis. Allemaal een jaar of 45-50. Een burn-out, een RSI, een combi rugklachten/burn-out. Toevallig allemaal mensen die 1,5 uur van kantoor af wonen en die het werk al jaren doen. Ik zie bij alledrie heel duidelijk een verband tussen hun werksituatie en hun aandoening.
Wij zitten met zijn allen te buffelen, zij zitten allemaal 3 functieschalen hoger lekker thuis te cashen. En waarom? Omdat het hier kan. In andere landen verman je je gewoon of laat je je omscholen of wat dan ook. Soms denk ik ook dat de sociale voorzieningen en riante arbeidsvoorwaarden van werkgevers dit soort aandoeningen in stand houden.
The real is always way ahead of what we can imagine.
nou ik denk niet dat het voor een ieder een keuze is, hoor.quote:Op zondag 21 oktober 2007 23:26 schreef mane het volgende:
[..]
Je kunt het toeschrijven aan een systeem, maar uiteindelijk komt het er dus op neer dat heel veel mensen alleen maar werken om brood op de plank te krijgen, niet omdat er enige werkelijke bezieling in zit. Dat je zo wilt leven, is een keuze, maar wel een heel trieste.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Het is heel triest dat je je zo rot kunt voelen door je beroepskeuze/werksituatie. En ik geloof heus niet dat zij elke maand denken: ha, weer een dik maandsalaris erbij terwijl ik op de bank zit. Maar dat zulke situaties jaren duren, dat kan er bij mij gewoon niet in. Zelfs op je 45ste kun je nog van alles doen, als je maar wilt. Ik denk dat als een burnout langer dan een half jaartje duurt, dat er dan sowieso meer mis met je is...Dan ligt het ook aan je karakter/mentaliteit. Je wilt toch midden in het leven staan, contact, respect? Als ik naar die ene gast kijk dan denk ik, hoe kun jij dit accepteren?? 50 jaar, echtgenoot en vader, en dan een paar uurtjes op therapeutische basis op het werk komen, waar je dan een paar mailtjes behandelt en dan daarna weer naar huis gaat?
Dan denk ik bij mezelf, dat kan je toch niet willen en je doet dan toch alles om er bovenop te komen? Maar blijkbaar zijn er ook mensen die het wel prima vinden en de ontstane situatie in stand houden.
Dan denk ik bij mezelf, dat kan je toch niet willen en je doet dan toch alles om er bovenop te komen? Maar blijkbaar zijn er ook mensen die het wel prima vinden en de ontstane situatie in stand houden.
Het is volgens mij het verschil tussen echt bewust zelf leven, of geleefd worden.quote:Op zondag 21 oktober 2007 23:31 schreef milagro het volgende:
nou ik denk niet dat het voor een ieder een keuze is, hoor.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Ja, dat is vrij vertaald ook de theorie die de rondte doet rondom de heksenjacht in bijv. Salem, New England begin 17de eeuw. Mensen die de nieuwe tijd wel konden bijbenen, werden door mensen die de nieuwe tijd niet konden bijbenen ervan beschuldigd heksen te zijn. Of bedoel je dat niet precies?quote:Op zondag 21 oktober 2007 23:13 schreef mane het volgende:
Vandaag zag ik een interview terug met Auke van der Woud (hoogleraar architectuur- en stedenbouwgeschiedenis). Hij heeft een boek geschreven over het ontstaan van de moderne wereld in Nederland: periode 1850-1914.
Hij zegt in dat interview dat medici rond 1900 allerlei nieuwe ziekten signaleerden die zij indeelden onder de noemer: hysterie. Ook kwamen nieuwe ziekten voor of leken bepaalde ziekten ineens meer voor te komen, zoals hartklachten. Dit werd toegeschreven aan de toegenomen industrialisering, de snelle veranderingen rond die tijd, de stortvloed aan informatie die de mensen toen ineens over zich heen kregen.
Vergeleken met nu, is die 'stortvloed aan informatie' rond 1900 natuurlijk gering, maar het gaat hier om de beleving van de mens. In een tijd waarin veel gebeurt en verandert, zijn er veel mensen die geestelijk proberen hiermee om te gaan maar moeite daarmee hebben. De wereld gaat te snel, te hard, mensen kunnen het niet bijbenen. Dit levert stress op en dat uit zich in 'nieuwe ziekten'. Dat was althans wat Auke van der Woud zei. Het interessante was dat dit rond 1900 dus ook het geval was: de opkomst van 'nieuwerwetse ziekten' en dat deskundigen daar toen ook over schreven.
I´m back.
nou zeg, mensen die hun land verlaten om elders werk te zoeken en daar in de laagst betaalde baantjes terecht komen, maar zo tenminste iets verdienen om hun gezin te onderhouden, mensen die nu eenmaal niet de geestelijke capaciteiten hebben om bepaalde opleidingen te volgen, en dus ook niet de ruime keuze hebben die een hoger opgeleide wel heeft... mensen die niet gezegend zijn met een specifiek talent waar ook nog eens geld mee te verdienen is, mensen die door omstandigheden de luxe niet hebben te kunnen kiezen wat ze willen, maar nemen wat kán, etc etcquote:Op zondag 21 oktober 2007 23:36 schreef mane het volgende:
[..]
Het is volgens mij het verschil tussen echt bewust zelf leven, of geleefd worden.
soms moet er gewoon brood op de plank komen, en is wat jij écht wil gewoon even of langer dan even niet de prioriteit.
betekent niet dat je niet bewust leeft.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Die theorie ken ik niet, maar dat er allerlei psychische en fysieke bijverschijnselen optreden wanneer een samenleving snel moderniseert/verandert en dat dit een druk legt op mensen, lijkt mij eigenlijk wel logisch. Als dan blijkt dat dit eerder in de geschiedenis al eens is gebeurd, dan vind ik dat wel verhelderend. Van der Woud schrijft ook in zijn boek dat Nederland weliswaar laat, maar wel heel snel industrialiseerde. De snellere communicatie die daarmee gepaard ging (meer mobiliteit etc.) vond hij vergelijkbaar met de internetrevolutie in de jaren negentig. Grappig is dat medici het toen dus afdeden onder de noemer: hysterie.quote:Op zondag 21 oktober 2007 23:41 schreef Ryan3 het volgende:
Ja, dat is vrij vertaald ook de theorie die de rondte doet rondom de heksenjacht in bijv. Salem, New England begin 17de eeuw. Mensen die de nieuwe tijd wel konden bijbenen, werden door mensen die de nieuwe tijd niet konden bijbenen ervan beschuldigd heksen te zijn. Of bedoel je dat niet precies?
. In de zeventiende eeuw noemde ze het nog hekserij blijkbaar, en nu zeggen we: burned-out? Zoiets? Het is waarschijnlijk te kort door de bocht.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Je ervaart je baan als 'met z'n allen buffelen'?quote:Op zondag 21 oktober 2007 23:18 schreef Aventura het volgende:
[..]
Ik zie het op mijn werk ook. Momenteel zitten er 3 van de 10 in mijn team thuis. Allemaal een jaar of 45-50. Een burn-out, een RSI, een combi rugklachten/burn-out. Toevallig allemaal mensen die 1,5 uur van kantoor af wonen en die het werk al jaren doen. Ik zie bij alledrie heel duidelijk een verband tussen hun werksituatie en hun aandoening.
Wij zitten met zijn allen te buffelen, zij zitten allemaal 3 functieschalen hoger lekker thuis te cashen. En waarom? Omdat het hier kan. In andere landen verman je je gewoon of laat je je omscholen of wat dan ook. Soms denk ik ook dat de sociale voorzieningen en riante arbeidsvoorwaarden van werkgevers dit soort aandoeningen in stand houden.
I´m back.
Zou kunnen.quote:Op zondag 21 oktober 2007 23:47 schreef mane het volgende:
[..]
Die theorie ken ik niet, maar dat er allerlei psychische en fysieke bijverschijnselen optreden wanneer een samenleving snel moderniseert/verandert en dat dit een druk legt op mensen, lijkt mij eigenlijk wel logisch. Als dan blijkt dat dit eerder in de geschiedenis al eens is gebeurd, dan vind ik dat wel verhelderend. Van der Woud schrijft ook in zijn boek dat Nederland weliswaar laat, maar wel heel snel industrialiseerde. De snellere communicatie die daarmee gepaard ging (meer mobiliteit etc.) vond hij vergelijkbaar met de internetrevolutie in de jaren negentig. Grappig is dat medici het toen dus afdeden onder de noemer: hysterie.
Overigens die theorie heb ik tijdens het begin van mijn studie 1980-81-82 al gehoord hoor. Maar de connectie met de digitale revolutie, die nu speelt, maar begin jaren 80 obviously nog niet, heb ik zelf nog niet gelegd. Dus interessant aspect.
I´m back.
Je land verlaten om elders een nieuw bestaan op te bouwen, is toch een heel bewuste keuze. Dat doe je niet zomaar, daar denk je over na. Volgens mij zie je weinig kersverse immigranten met burned-out klachten e.d. Daar kan al een verband tussen zitten. Theodore Dalrymple heeft daar volgens mij ook over geschreven. Het was simplistisch om te doen alsof je alleen uit werk die bezieling haalt: wat ik bedoelde is dat veel mensen sowieso geen bezieling in hun leven ervaren; geen betekenis; geen gedrevenheid. Als je structureel een soort leegte ervaart, leidt dat volgens mij tot veel psychische en fysieke klachten. Volgens mij is dat een belangrijk verschijnsel in onze samenleving. Er ligt een grote druk op mensen om iets te worden of te presteren, een huis te kopen etc. Uiteindelijk komt het er dan op neer dat je jezelf hebt klemgezet en ver bent afgedreven van wie je werkelijk bent of wat je wilt zijn. Dan heb je dus weinig écht bewuste keuzes gemaakt in je leven. Dat vind ik persoonlijk heel triest, en dat bedoel ik níet als een verwijt naar andere mensen toe.quote:Op zondag 21 oktober 2007 23:44 schreef milagro het volgende:
nou zeg, mensen die hun land verlaten om elders werk te zoeken en daar in de laagst betaalde baantjes terecht komen, maar zo tenminste iets verdienen om hun gezin te onderhouden, mensen die nu eenmaal niet de geestelijke capaciteiten hebben om bepaalde opleidingen te volgen, en dus ook niet de ruime keuze hebben die een hoger opgeleide wel heeft...
Je kan dat aan een systeem toeschrijven, maar ik denk dat het uiteindelijk ligt bij de mensen zelf. Zij maken het systeem.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Dus in a way is onze samenleving zoals bijv. Rippenburg beweert decadent en dit leidt tot dit soort in wezen ingebeelde ziekten? Degenen die de boel kunnen bijbenen zijn dan minder vatbaar voor dat soort ziekten?quote:Op zondag 21 oktober 2007 23:56 schreef mane het volgende:
[..]
Je land verlaten om elders een nieuw bestaan op te bouwen, is toch een heel bewuste keuze. Dat doe je niet zomaar, daar denk je over na. Volgens mij zie je weinig kersverse immigranten met burned-out klachten e.d. Daar kan al een verband tussen zitten. Theodore Dalrymple heeft daar volgens mij ook over geschreven. Het was simplistisch om te doen alsof je alleen uit werk die bezieling haalt: wat ik bedoelde is dat veel mensen sowieso geen bezieling in hun leven ervaren; geen betekenis; geen gedrevenheid. Als je structureel een soort leegte ervaart, leidt dat volgens mij tot veel psychische en fysieke klachten.Volgens mij is dat een belangrijk verschijnsel in onze samenleving. Er ligt een grote druk op mensen om iets te worden of te presteren, een huis te kopen etc. Uiteindelijk komt het er dan op neer dat je jezelf hebt klemgezet en ver bent afgedreven van wie je werkelijk bent of wat je wilt zijn. Dan heb je dus weinig écht bewuste keuzes gemaakt in je leven. Dat vind ik persoonlijk heel triest, en dat bedoel ik níet als een verwijt naar andere mensen toe.
Je kan dat aan een systeem toeschrijven, maar ik denk dat het uiteindelijk ligt bij de mensen zelf. Zij maken het systeem.
I´m back.
In NL zag je bij de eerste lichting immigranten juist veel uitval, al vrij snel ook en voor lange duur.quote:Op zondag 21 oktober 2007 23:56 schreef mane het volgende:
[..]
Je land verlaten om elders een nieuw bestaan op te bouwen, is toch een heel bewuste keuze. Dat doe je niet zomaar, daar denk je over na. Volgens mij zie je weinig kersverse immigranten met burned-out klachten e.d. Daar kan al een verband tussen zitten. Theodore Dalrymple heeft daar volgens mij ook over geschreven. Het was simplistisch om te doen alsof je alleen uit werk die bezieling haalt: wat ik bedoelde is dat veel mensen sowieso geen bezieling in hun leven ervaren; geen betekenis; geen gedrevenheid. Als je structureel een soort leegte ervaart, leidt dat volgens mij tot veel psychische en fysieke klachten. Volgens mij is dat een belangrijk verschijnsel in onze samenleving. Er ligt een grote druk op mensen om iets te worden of te presteren, een huis te kopen etc. Uiteindelijk komt het er dan op neer dat je jezelf hebt klemgezet en ver bent afgedreven van wie je werkelijk bent of wat je wilt zijn. Dan heb je dus weinig écht bewuste keuzes gemaakt in je leven. Dat vind ik persoonlijk heel triest, en dat bedoel ik níet als een verwijt naar andere mensen toe.
Je kan dat aan een systeem toeschrijven, maar ik denk dat het uiteindelijk ligt bij de mensen zelf. Zij maken het systeem.
Alles is ene keuze, ja, maar niet iedereen krijgt een even groot aanbod aan keuzes, en zoals ik al zei, als er brood op de plank moet komen en het enige werk is kutwerk, dan doe je dat, jij noemt dat een keuze, ik noem dat geen keuze hebben.
maar maakt ook niet uit, langdurig werken zonder plezier in je werk of met wie je werkt, breekt op ja, zeker als je buiten het werk dat niet kan compenseren.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Dat denk ik wel ja. Technologische vernieuwing, de postmoderne samenleving, individualisme, de zeer hoge mate van verstedelijking, druk om te presteren, het hedonisme, doorgeslagen materialisme en de decadentie. Er zijn al meerdere intellectuelen die volgens mij hebben gewezen op de groeiende kloof tussen degenen die zich hierin staande kunnen houden en degenen die dat niet lukt.quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:01 schreef Ryan3 het volgende:
Dus in a way is onze samenleving zoals bijv. Rippenburg beweert decadent en dit leidt tot dit soort in wezen ingebeelde ziekten? Degenen die de boel kunnen bijbenen zijn dan minder vatbaar voor dat soort ziekten?
The real is always way ahead of what we can imagine.
Schopje naar R&P.
"Amo, ergo sum. I love, therefore I am"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
En allochtonen uit een overwegend plattelandscultuur, van oorsprong ver weg van het Westerse, hebben het dan in feite extra moeilijk?quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:11 schreef mane het volgende:
[..]
Dat denk ik wel ja. Technologische vernieuwing, de postmoderne samenleving, individualisme, de zeer hoge mate van verstedelijking, druk om te presteren, het hedonisme, doorgeslagen materialisme en de decadentie. Er zijn al meerdere intellectuelen die volgens mij hebben gewezen op de groeiende kloof tussen degenen die zich hierin staande kunnen houden en degenen die dat niet lukt.
I´m back.
RSI heeft geen reet te maken met computerwerk. Het is een verzamelnaam voor allerhande aandoeningen aan de armen/pols/schouder, veroorzaakt door (te) intensief belasten: het komt dan ook veel voor bij bv bouwvakkers; en inderdaad ook bij mensen die veel computerwerk doen.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:42 schreef dubidub het volgende:
[..]
Ik vind RSI dus geen hypeziekte. Meer en meer mensen werken met computers, logisch dat er dan meer mensen RSI krijgen.
De eerste lichting immigranten zal daar minder mee te maken hebben gehad, vermoed ik. Tegenwoordig wrs veel meer; indachtig hoe de gemiddelde Nederlander over hen oordeelt (op fora bijv.).quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:09 schreef milagro het volgende:
[..]
In NL zag je bij de eerste lichting immigranten juist veel uitval, al vrij snel ook en voor lange duur.
Alles is ene keuze, ja, maar niet iedereen krijgt een even groot aanbod aan keuzes, en zoals ik al zei, als er brood op de plank moet komen en het enige werk is kutwerk, dan doe je dat, jij noemt dat een keuze, ik noem dat geen keuze hebben.
maar maakt ook niet uit, langdurig werken zonder plezier in je werk of met wie je werkt, breekt op ja, zeker als je buiten het werk dat niet kan compenseren.
.
I´m back.
tvp
Op zoek naar een nieuwe printer? Kies voor een Brother laser printer. Uiterst betrouwbaar en economisch!
Die kloof is interessant, en ook het feit dat er in die eerdere aangehaalde periodes nog niet zo'n riant uitkeringenstelsel was. Wat moesten de mensen die het allemaal niet konden bijbenen dan toen? Werden die door familie en vrienden onderhouden ("tja neef Jaap is nu eenmaal een beetje raar en niet geschikt om te werken", "nicht Josefien is nu eenmaal altijd ziek, ze heeft een zwak gestel")? Vervangen de uitkeringen van nu het sociale netwerk van toen?
Of hadden ze noodgedwongen, omdat er toch brood op de plank moest, een baan die heel weinig energie vergde? Simpele, niet al te drukke, werkzaamheden in een magazijn of een fabriek....vervangen de uitkeringen van nu de simpele baantjes van toen?
En de onverklaarbare ziektes van toen zijn kennelijk weer verdwenen, kunnen we ervan uitgaan dat de huidige generatie jongeren die van jongs af aan al vertrouwd is met bijv. de informatie-overvloed van radio, tv en internet, het jachtige leven, de zapcultuur, de huidige 'vage' ziektes niet meer zal hebben, of in veel mindere mate?
Of hadden ze noodgedwongen, omdat er toch brood op de plank moest, een baan die heel weinig energie vergde? Simpele, niet al te drukke, werkzaamheden in een magazijn of een fabriek....vervangen de uitkeringen van nu de simpele baantjes van toen?
En de onverklaarbare ziektes van toen zijn kennelijk weer verdwenen, kunnen we ervan uitgaan dat de huidige generatie jongeren die van jongs af aan al vertrouwd is met bijv. de informatie-overvloed van radio, tv en internet, het jachtige leven, de zapcultuur, de huidige 'vage' ziektes niet meer zal hebben, of in veel mindere mate?
Ja, er was een hoogtepunt met die klachten rond 2000, tegenwoordig neemt het af. Dat is vreemd; veel meer mensen sjouwen tijdens hun werk en buiten hun werk intensief met een pc. Eigenlijk zou nu sprake moeten zijn van een endemie, dat is niet zo... Gek toch?quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:23 schreef Diederik_Duck het volgende:
[..]
RSI heeft geen reet te maken met computerwerk. Het is een verzamelnaam voor allerhande aandoeningen aan de armen/pols/schouder, veroorzaakt door (te) intensief belasten: het komt dan ook veel voor bij bv bouwvakkers; en inderdaad ook bij mensen die veel computerwerk doen.
I´m back.
Enig idee wat de onverklaarbare ziekten van 'toen' waren dan?quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:27 schreef thaleia het volgende:
Die kloof is interessant, en ook het feit dat er in die eerdere aangehaalde periodes nog niet zo'n riant uitkeringenstelsel was. Wat moesten de mensen die het allemaal niet konden bijbenen dan toen? Werden die door familie en vrienden onderhouden ("tja neef Jaap is nu eenmaal een beetje raar en niet geschikt om te werken", "nicht Josefien is nu eenmaal altijd ziek, ze heeft een zwak gestel")? Vervangen de uitkeringen van nu het sociale netwerk van toen?
Of hadden ze noodgedwongen, omdat er toch brood op de plank moest, een baan die heel weinig energie vergde? Simpele, niet al te drukke, werkzaamheden in een magazijn of een fabriek....vervangen de uitkeringen van nu de simpele baantjes van toen?
En de onverklaarbare ziektes van toen zijn kennelijk weer verdwenen, kunnen we ervan uitgaan dat de huidige generatie jongeren die van jongs af aan al vertrouwd is met bijv. de informatie-overvloed van radio, tv en internet, het jachtige leven, de zapcultuur, de huidige 'vage' ziektes niet meer zal hebben, of in veel mindere mate?
I´m back.
---> WFL?quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:14 schreef Emel het volgende:
Schopje naar R&P.
Of terug?
I´m back.
Tegen ADHD bestond een effectieve behandelwijze met liniaal en de HBS was niet zo'n maaiveld als het huidige VWO dus de HB'ers kwamen vanzelf wel goed terecht.quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:59 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Dat kan een aandoening zijn idd; maar waarom pakweg 30 of 40 jaar geleden niet? Toen moet het er ook geweest zijn toch? Wat werd er met die ADHD kinderen gedaan? Allemaal naar de lom- of blo-school?
Wat gebeurde er pakweg 40 jaar geleden met bekkeninstabiliteit, whiplash hyperventilatie?
Waar waren de hoogbegaafde kinderen???
jammer joh, die kant gaan we niet op...quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:23 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
De eerste lichting immigranten zal daar minder mee te maken hebben gehad, vermoed ik. Tegenwoordig wrs veel meer; indachtig hoe de gemiddelde Nederlander over hen oordeelt (op fora bijv.).
er zijn veel gastarbeiders al snel in de WAO terecht gekomen, mede omdat ze in eerste instantie hier alleen zaten, er dus geen 'compensatie' was na het geestdodende werk, eenzaamheid, heimwee, eentonig bestaan zijn nu net niet wat je moet hebben na het al inspiratieloze werk.
suf/saai werk is best vol te houden mits er een rijk /leuk sociaal leven tegenover staat, en zo zal inspirerend werk ook niet genoeg zijn als het privé niet klopt.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik denk dat het echte ziekten zijn maar dat ze teveel gehyped worden waardoor mensen zich wellicht zieker gaan voelen dan ze daadwerkelijk zijn. Ze gaan erover lezen en plakken zichzelf het stempel 'chronisch en ongeneselijk ziek' op en gaan zich daarnaar gedragen.
Daarnaast denk ik dat dit soort diagnoses te makkelijk gegeven worden. Als ik zie hoeveel jonge vrouwen van de huisarts het stempel fibromyalgie krijgen als ze een aantal malen met klachten langs komen die de huisarts niet 1-2-3 van verklaren valt mijn bek soms open. Geen verder onderzoek, geen therapie maar simpelweg de diagnose fibromyalgie en het advies om er maar het een en ander over te lezen op internet en ermee te leren leven. Waardeloos.
Die meiden gaan het internet op en lezen het ene horror verhaal na het andere over mensen die in rolstoelen belanden en geven de hoop en de moed op dat zij ooit nog een normaal leven zullen hebben terwijl fibromyalgie vaak heel goed te bestrijden is door een combinatie van lichamelijke training en psychische hulp.
Daarnaast zie ik dat bij een deel van die vrouwen later alsnog blijkt dat er toch iets anders aan de hand was. MS, reuma of erger terwijl daar helemaal niet naar gekeken is. Een ander deel geneest spontaan en heeft een aantal maanden of jaren later nergens meer last van.
Verder denk ik dat instelling en karakter een grote rol spelen. Als je kijkt naar verschillende aandoeningen zie je globale karakterverschillen en duidelijk verschil in hoe mensen met hun aandoening omgaan. Mensen met fibromyalgie zijn over het algemeen (jaja, generalisatie) mensen die zich meer richten op wat ze niet kunnen, op wat ze moeten missen, op hoe ziek ze zijn en hoeveel medicijnen ze gebruiken in vergelijking met anderen en daar lijkt een bepaalde status aan te hangen. Degene met de meeste medicijnen en de meeste beperkingen kan zich wentelen in het medelijden én de bewondering voor hoe ze dit dragen van de rest van de groep en de omgeving en dus loont het om ziek te zijn. De zogenaamde positieve ziektewinst.
Wellicht speelt hier ook mee dat dit soort aandoeningen niet of nauwelijks aan te tonen zijn en door de omgeving nog wel eens als niet bestaand afgedaan worden. Ik kan me voorstellen dat iemand de nadruk gaat leggen op dingen die hij niet kan in een omgeving die geen rekening houdt met zijn of haar klachten en deze zelfs helemaal niet erkent terwijl het wel als heel reëel ervaren wordt.
En dan is er natuurlijk het deel dat helemaal nergens last van heeft of tijdelijk ergens last van heeft gehad maar waarvan de klachten allang weer over zijn maar die zo gewent zijn geraakt aan het ziek zijn en de positieve kanten ervan dat ze het vol blijven houden.
Daarnaast denk ik dat dit soort diagnoses te makkelijk gegeven worden. Als ik zie hoeveel jonge vrouwen van de huisarts het stempel fibromyalgie krijgen als ze een aantal malen met klachten langs komen die de huisarts niet 1-2-3 van verklaren valt mijn bek soms open. Geen verder onderzoek, geen therapie maar simpelweg de diagnose fibromyalgie en het advies om er maar het een en ander over te lezen op internet en ermee te leren leven. Waardeloos.
Die meiden gaan het internet op en lezen het ene horror verhaal na het andere over mensen die in rolstoelen belanden en geven de hoop en de moed op dat zij ooit nog een normaal leven zullen hebben terwijl fibromyalgie vaak heel goed te bestrijden is door een combinatie van lichamelijke training en psychische hulp.
Daarnaast zie ik dat bij een deel van die vrouwen later alsnog blijkt dat er toch iets anders aan de hand was. MS, reuma of erger terwijl daar helemaal niet naar gekeken is. Een ander deel geneest spontaan en heeft een aantal maanden of jaren later nergens meer last van.
Verder denk ik dat instelling en karakter een grote rol spelen. Als je kijkt naar verschillende aandoeningen zie je globale karakterverschillen en duidelijk verschil in hoe mensen met hun aandoening omgaan. Mensen met fibromyalgie zijn over het algemeen (jaja, generalisatie) mensen die zich meer richten op wat ze niet kunnen, op wat ze moeten missen, op hoe ziek ze zijn en hoeveel medicijnen ze gebruiken in vergelijking met anderen en daar lijkt een bepaalde status aan te hangen. Degene met de meeste medicijnen en de meeste beperkingen kan zich wentelen in het medelijden én de bewondering voor hoe ze dit dragen van de rest van de groep en de omgeving en dus loont het om ziek te zijn. De zogenaamde positieve ziektewinst.
Wellicht speelt hier ook mee dat dit soort aandoeningen niet of nauwelijks aan te tonen zijn en door de omgeving nog wel eens als niet bestaand afgedaan worden. Ik kan me voorstellen dat iemand de nadruk gaat leggen op dingen die hij niet kan in een omgeving die geen rekening houdt met zijn of haar klachten en deze zelfs helemaal niet erkent terwijl het wel als heel reëel ervaren wordt.
En dan is er natuurlijk het deel dat helemaal nergens last van heeft of tijdelijk ergens last van heeft gehad maar waarvan de klachten allang weer over zijn maar die zo gewent zijn geraakt aan het ziek zijn en de positieve kanten ervan dat ze het vol blijven houden.
There is no love sincerer than the love of food.
Geen WFL. Dit onderwerp past goed in R&P. 'Ziekte of hype?' Heeft veel met psychologie te maken.quote:
"Amo, ergo sum. I love, therefore I am"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
Denk ik niet... Het is wel degelijk waar dat aandoeningen die in het nieuws zijn vaker worden gediagnosticeerd. Ik denk dat daar een aantal factoren voor zijn aan te wijzen: a) mensen denken eerder: he dat kan ik wel eens hebben b) artsen zijn er meer op gespitst c) het is aantrekkelijk voor simulanten (die kiezen immers een ziekte die ze kennen en die op veel belangstelling mag rekenen), waarbij meespeelt dat RSI niet zo eenvoudig onomstotelijk is te diagnosticeren als een gebroken been. En verder is er nu ook veel meer aandacht voor RSI preventie, dat zal ook remmend werken.quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:27 schreef Ryan3 het volgende:
[..]
Ja, er was een hoogtepunt met die klachten rond 2000, tegenwoordig neemt het af. Dat is vreemd; veel meer mensen sjouwen tijdens hun werk en buiten hun werk intensief met een pc. Eigenlijk zou nu sprake moeten zijn van een endemie, dat is niet zo... Gek toch?
Mwah, met een zeis een weiland maaien is toch ook een vrij eentonige, repeterende en statische beweging. Je zou verwachten dat die boeren van vroeger dan ook allemaal aan de RSI waren.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:42 schreef dubidub het volgende:
[..]
Ik vind RSI dus geen hypeziekte. Meer en meer mensen werken met computers, logisch dat er dan meer mensen RSI krijgen.
There is no love sincerer than the love of food.
waren ze ms ook, maar het beestje had geen naam nog, en niemand ,ook de boeren zelf niet, hadden behoefte eraan het een naam te geven... ms werd het gewoon geaccepteerd , als een gegeven en klaar.quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:48 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Mwah, met een zeis een weiland maaien is toch ook een vrij eentonige, repeterende en statische beweging. Je zou verwachten dat die boeren van vroeger dan ook allemaal aan de RSI waren.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Lijkt me niet. Dit is veel meer een wetenschappelijke discussie (is het een echte ziekte?), ik zie daar weinig psychologie in.quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:45 schreef Emel het volgende:
[..]
Geen WFL. Dit onderwerp past goed in R&P. 'Ziekte of hype?' Heeft veel met psychologie te maken.
Het overlapt met alles.quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:51 schreef Diederik_Duck het volgende:
[..]
Lijkt me niet. Dit is veel meer een wetenschappelijke discussie (is het een echte ziekte?), ik zie daar weinig psychologie in.
Ik kijk even.
"Amo, ergo sum. I love, therefore I am"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
schopje richting WFL.
"Amo, ergo sum. I love, therefore I am"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
En wie zegt dat ze dan niet hadden (let wel: de beste mensen werden ook een stuk minder oud, dus zo best was hun gezondheid niet...)? Verder is de druk nu natuurlijk hoger: even een paar minuten niets doen (wat een zeer effectief is in het voorkomen van RSI) is veelal niet meer mogelijk.quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:48 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Mwah, met een zeis een weiland maaien is toch ook een vrij eentonige, repeterende en statische beweging. Je zou verwachten dat die boeren van vroeger dan ook allemaal aan de RSI waren.
Ik heb mijn diagnose bij een reumatoloog gekregen en leuk is het zeker niet, als men zegt dat je er mee moet leren leven.quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:44 schreef MinderMutsig het volgende:
Daarnaast denk ik dat dit soort diagnoses te makkelijk gegeven worden. Als ik zie hoeveel jonge vrouwen van de huisarts het stempel fibromyalgie krijgen als ze een aantal malen met klachten langs komen die de huisarts niet 1-2-3 van verklaren valt mijn bek soms open. Geen verder onderzoek, geen therapie maar simpelweg de diagnose fibromyalgie en het advies om er maar het een en ander over te lezen op internet en ermee te leren leven. Waardeloos.
Die meiden gaan het internet op en lezen het ene horror verhaal na het andere over mensen die in rolstoelen belanden en geven de hoop en de moed op dat zij ooit nog een normaal leven zullen hebben terwijl fibromyalgie vaak heel goed te bestrijden is door een combinatie van lichamelijke training en psychische hulp.
En dat op internet lezen heb ik in het begin gedaan, maar daar word men echt niet vrolijk van, daar was ik al gauw mee gekapt.
moet je niet te veel doen, daar word je depri van.Goed, ik weet nu wat ik heb en probeer met mijn klachten een normaal mogelijk leven te leiden.
En daar kan ik me kwaad om maken. ik hoef geen medelijden, alleen dat men wat rekening met me houd ben ik al blij mee.quote:Wellicht speelt hier ook mee dat dit soort aandoeningen niet of nauwelijks aan te tonen zijn en door de omgeving nog wel eens als niet bestaand afgedaan worden.
Gelukkig heb ik goeie vrienden om mij heen staan, die er wel rekening mee houden.
Follow your heart and your dreams won't be far behind
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Ook een belangrijk punt denk ik. Het lijkt wel of mensen tegenwoordig denken dat het normaal is om compleet pijnloos door het leven te gaan maar sommige dingen leveren nu eenmaal wat ongemak op zonder dat je gelijk terminaal of chronisch ziek bent.quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:51 schreef milagro het volgende:
[..]
waren ze ms ook, maar het beestje had geen naam nog, en niemand ,ook de boeren zelf niet, hadden behoefte eraan het een naam te geven... ms werd het gewoon geaccepteerd , als een gegeven en klaar.
There is no love sincerer than the love of food.
Waarom zou dat niet mogelijk zijn? Wat zijn nou een paar minuten? Als je gewoon wat harder danwel langer doorwerkt in de rest van de tijd heb je die paar minuten ook weer ingehaald. Dat we het druk hebben zit allemaal tussen de oren.quote:Op maandag 22 oktober 2007 00:56 schreef Diederik_Duck het volgende:
[..]
Verder is de druk nu natuurlijk hoger: even een paar minuten niets doen (wat een zeer effectief is in het voorkomen van RSI) is veelal niet meer mogelijk.
Er zijn tal van banen waarin je weinig invloed hebt op je eigen tijdsindeling, maar waar je wel productie moet draaien. Die paar minuten rust worden dan veelal niet genomen, al dan niet onder invloed van een chef die dit als lanterfanten ziet. Dat druk hebben zit verder echt niet tussen de oren: als dat zo zou zijn zou het niet uit moeten maken hoe hard en veel je werkt, dat moet jij als wiskundige toch kunnen volgen. Ik zeg hiermee uiteraard niet dat er geen mensen zijn die zichzelf graag aanpraten dat ze het vreselijk druk hebben, waar dat objectief niet zo is.quote:Op maandag 22 oktober 2007 01:01 schreef thabit het volgende:
[..]
Waarom zou dat niet mogelijk zijn? Wat zijn nou een paar minuten? Als je gewoon wat harder danwel langer doorwerkt in de rest van de tijd heb je die paar minuten ook weer ingehaald. Dat we het druk hebben zit allemaal tussen de oren.
Naar mijn weten kan fibromyalgie alleen door een reumatoloog vastgesteld wordenquote:Op maandag 22 oktober 2007 00:44 schreef MinderMutsig het volgende:
Als ik zie hoeveel jonge vrouwen van de huisarts het stempel fibromyalgie krijgen als ze een aantal malen met klachten langs komen die de huisarts niet 1-2-3 van verklaren valt mijn bek soms open. Geen verder onderzoek, geen therapie maar simpelweg de diagnose fibromyalgie en het advies om er maar het een en ander over te lezen op internet en ermee te leren leven. Waardeloos.
Fibromyalgie is ook een reumatische aandoening die door de WHO als een officiele vorm van reuma is erkend.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 22-10-2007 01:11:22 ]
Nee hoor, huisartsen strooien ook lustig in het rond met die diagnose.quote:Op maandag 22 oktober 2007 01:10 schreef SeaOfLove het volgende:
[..]
Naar mijn weten kan fibromyalgie alleen door een reumatoloog vastgesteld worden
Fibromyalgie is ook een reumatische aandoening die door de WHO als een officiele vorm van reuma is erkend.
There is no love sincerer than the love of food.
bijzonder aangezien het toch iets is wat alleen door een reumatoloog kan worden vastgesteldquote:Op maandag 22 oktober 2007 01:20 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Nee hoor, huisartsen strooien ook lustig in het rond met die diagnose.
Hoiii btw
Dat wist ik nog niet?quote:Op maandag 22 oktober 2007 01:10 schreef SeaOfLove het volgende:
Fibromyalgie is ook een reumatische aandoening die door de WHO als een officiele vorm van reuma is erkend.
Follow your heart and your dreams won't be far behind
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Hmm, ik ga niet oordelen over dit soort zaken. Ik heb al moeite genoeg om te begrijpen waarvoor ikzelf
zo nodig afgekeurd moest worden. En... uiteraard ervaring met het verschijnsel dat Jan en alleman er
ook een mening over ging vormen. Vaak een heleboel projectie en niet altijd even aangenaam.
zo nodig afgekeurd moest worden. En... uiteraard ervaring met het verschijnsel dat Jan en alleman er
ook een mening over ging vormen. Vaak een heleboel projectie en niet altijd even aangenaam.
Huidige trend atmosf. CO2 Mauna Loa: 411 ppm ,10 jaar geleden: 387 ppm , 25 jaar geleden: 358 ppm
Nou ja, iedere arts kan dat natuurlijk vaststellen, reumatologen bezitten geen bijzondere gaven o.i.d.quote:Op maandag 22 oktober 2007 01:24 schreef SeaOfLove het volgende:
[..]
bijzonder aangezien het toch iets is wat alleen door een reumatoloog kan worden vastgesteld
Hoiii btw
Het is wel zo dat je, om voor bepaalde vergoedingen, uitkeringen, hulpmiddelen en aanpassingen in aanmerking te komen, een verklaring van een reumatoloog nodig hebt.
Hoi terug
There is no love sincerer than the love of food.
Niet iedere arts kan dat vaststellen omdat, alvorens je Fibromyalgie kunt diagnosticeren, je andere reumatische aandoeningen hebt moeten uitsluiten. Een huisarts, bedrijfsarts etc. heeft niet de expertise om dat te doen.quote:Op maandag 22 oktober 2007 08:43 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Nou ja, iedere arts kan dat natuurlijk vaststellen, reumatologen bezitten geen bijzondere gaven o.i.d.
Het is wel zo dat je, om voor bepaalde vergoedingen, uitkeringen, hulpmiddelen en aanpassingen in aanmerking te komen, een verklaring van een reumatoloog nodig hebt.
Hoi terug
I feel kinda Locrian today
Sorry - ik meende dat uit je woorden af te leiden. Excuses.quote:Op zondag 21 oktober 2007 22:08 schreef TNA het volgende:
Reageer niet zo overreacted, ik heb nergens gezegd dat alle ME'ers faken. Integendeel.
Siamo Tutti Antifascisti!
Ik ben het met je eens hoor, ik weet alleen ook dat veel (huis)artsen vinden dat zij daar prima toe in staat zijn.quote:Op maandag 22 oktober 2007 08:49 schreef starla het volgende:
[..]
Niet iedere arts kan dat vaststellen omdat, alvorens je Fibromyalgie kunt diagnosticeren, je andere reumatische aandoeningen hebt moeten uitsluiten. Een huisarts, bedrijfsarts etc. heeft niet de expertise om dat te doen.
Vaak zonder zelfs maar bloed te laten prikken of een foto te laten maken.
Vrouw-> leeftijd 15-40 jaar-> pijnklachten-> geen trauma of aanwijsbare oorzaak-> beetje drukken op drukpunten-> fibromyalgie-> remedie: anti-depressiva en / of pijnstilling, leer er maar mee leven.
There is no love sincerer than the love of food.
|
|
