* Mergequote:Op zondag 30 september 2007 12:34 schreef Curri het volgende:
Ik heb weer eens een proef gedaan bij scheikunde met heel aantal vragen erbij. De meeste snap ik natuurlijk. Echter zit er ook een vraag bij die ik niet snap. De volgende:
Bereken uit de titratiegegevens het aantal mg acetylsaliclzuur in 1 bruistablet
Hier zitten volgende gegevens bij:
(afbeeldingen toegevoegd..)
[afbeelding]
[afbeelding]
Bij buretstand 2 is het verschil 14,67.
Iemand enig idee hoe ik dus dat aantal mg bereken? Eventueel met uitwerking en antwoord..
Bvd,
C.
quote:Op zondag 7 oktober 2007 14:08 schreef Schuifpui het volgende:
Ik heb ook weer eens een vraag.![]()
Ik heb de volgende functie:
ABS((1+0.5f)/(1-0.5f)) <= 1
(ABS = absolute waarde dus, en <= betekent kleiner of gelijk.)
waarbij f een complex getal is. Ik moet het gebied in het complex vlak schetsen wat hier aan voldoet. Het lukt alleen niet. Ik mag ook MATLAB gebruiken, dat zou zelfs wat handiger zijn, omdat ik nog een aantal van dit soort dingen moet oplossen.
Ten eerste: Spanning loopt niet, die staat over twee punten.quote:Op donderdag 11 oktober 2007 20:21 schreef DJ90 het volgende:
PWS vraagje, Ik heb voor mijn profielwerkstuk een elektromotor gebouwd die tevens als generator zou moeten werken. Nou als elektromotor werkt hij prima, maar als generator geeft hij in een stroomkring alleen maar spanning en géén stroom. Hoe is dit mogelijk?
De motor loopt op gelijkspaning, heeft 2 permanente magneten van 0,4 Tesla.
Op de as zitten de spoelen, 2 om precies te zijn ieder van 60 windingen.
Omdat de motor op gelijkspanning loopt zit er dus ook een commutator op, daar zou volgens mij misschien wel het probleem kunnen liggen. Maar toch, hoe kan het dat er wel spanning loopt maar geen stroom als je de as ronddraait.
Beetje laat antwoord...quote:Op zondag 30 september 2007 12:34 schreef Curri het volgende:
Ik heb weer eens een proef gedaan bij scheikunde met heel aantal vragen erbij. De meeste snap ik natuurlijk. Echter zit er ook een vraag bij die ik niet snap. De volgende:
Bereken uit de titratiegegevens het aantal mg acetylsaliclzuur in 1 bruistablet
Hier zitten volgende gegevens bij:
(afbeeldingen toegevoegd..)
[afbeelding]
[afbeelding]
Bij buretstand 2 is het verschil 14,67.
Iemand enig idee hoe ik dus dat aantal mg bereken? Eventueel met uitwerking en antwoord..
Bvd,
C.
Dat is het teken voor een sommatie. In plaats van a_1+a_2+a_3+...+a_n schrijft men vaakquote:Op dinsdag 16 oktober 2007 13:30 schreef alors het volgende:
n00bvraagje, maar wat betekent deze?
[ afbeelding ]
Okay bedankt, ik had al zo'n vermoeden.quote:Op dinsdag 16 oktober 2007 14:17 schreef keesjeislief het volgende:
[..]
Dat is het teken voor een sommatie. In plaats van a_1+a_2+a_3+...+a_n schrijft men vaak
[ afbeelding ].
Kan wel kloppen; de arctangens functie is namelijk symmetrisch voor de bewerking (x,y) -> -(-x,y)quote:Op dinsdag 16 oktober 2007 22:29 schreef Schuifpui het volgende:
Thanks
Die eerste heb ik idd ook. De tweede had ik als:
arctan((-x+e)/y), dat kwam uit maple. Ik ga er nog even naar kijken, nogmaals dank.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 | ... |------------------ (box) | ~~(p en q) (assumptie) | p en q (~~eliminatie) | p (en-eliminatie1) | q (en-eliminatie2) | ... | contradictie |---------------------- ~(p en q) (PBC) |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 | - |------------------------box 2 | p en q (assumptie) 3 | p (en-eliminatie1 op 2) 4 | q (en-eliminatie2 op 2) - | |-----------------------------box2 5 | | p (assumptie) 6 | | q (copy 4) - | |----------------------------- 7 | p -> q (impl.-introductie 5-6) - |------------------------------- - |-------------------------------box 8 | ~p (assumptie) - | |-----------------------------box2 9 | | p (assumptie) 10 | | ~p (copy 8) 11 | | contradictie (~eliminatie 9,10) 12 | | p (contr. eliminatie 11) 13 | | q (assumptie) - | |---------------------------- 14 | p -> q (impl. introductie 9-13) - |----------------------------- 15 p -> q (of eliminatie 1-7,8-14) |
Niet meer nodigquote:Op zaterdag 20 oktober 2007 12:02 schreef vliegtuigje het volgende:
Help![]()
Ik probeer iets in Mathematica te implementeren, maar het lukt me gewoon echt niet.
Ik wil eigenlijk een soort van loop maken waarin ik steeds achtereenvolgens 2 functies laat uitvoeren waarvan de 1e gebruik maakt van het resultaat van de tweede en de tweede gebruik maakt van het resultaat van de eerste (volgen jullie het nog?):
Ik voer een functie f1 uit op een plaatje 'alle cellen' -> resultaat: plaatje 'cel 1'
Ik pas plaatje 'alle cellen' aan door pixels uit plaatje 'cel 1' te verwijderen
etc etc.
Dit doe ik totdat Apply[Plus,'alle cellen'] 0 oplevert.
Uiteindelijk wil ik een lijst met alle plaatjes 'cel 1'
De afzonderlijke stappen werken, alleen moet ik ze steeds zelf opnieuw evalueren omdat ik geen loop heb.
Dit heb ik al lang niet gedaan, ik ken de terminologie die je gebruikt ook niet helemaal, zoals 'LEM', maar ik denk dat de truc 'm erin zit dat je inderdaadquote:Op zaterdag 20 oktober 2007 16:24 schreef R-Mon het volgende:
Ja ik heb ook weer wat... Afleiden met natuurlijke deductie:
1. ~(p of q) |- ~(p en q)
het verste dat ik kom:
[ code verwijderd ]
Ik weet niet wat LEM is.quote:3. ~(p en q) |- ~p of ~q "(hint: gebruik LEM)" zelfde als de vorige, hoe ga je met die negatie in de premisse om?
Lijkt me correct.quote:En kan iemand deze controleren, dat ik niks illegaals doe:
2. (p en q) of ~p |- p -> q
[ code verwijderd ]
Overigens kan ik hier wel een afleiding voor geven:quote:Op zaterdag 20 oktober 2007 16:24 schreef R-Mon het volgende:
3. ~(p en q) |- ~p of ~q "(hint: gebruik LEM)" zelfde als de vorige, hoe ga je met die negatie in de premisse om?
Ah p v q is wat ik zocht, stom dat ik die niet zag.quote:Op zaterdag 20 oktober 2007 20:50 schreef Iblis het volgende:
[..]
Dit heb ik al lang niet gedaan, ik ken de terminologie die je gebruikt ook niet helemaal, zoals 'LEM', maar ik denk dat de truc 'm erin zit dat je inderdaad
~~(p & q) aanneemt, dan zoals jij doet (p & q) afleidt, daarvan of p of q afleidt, dan een of introduceert (voorgesteld door 'v'), dus dat je dan p v q hebt, en dat is in tegenspraak met je premisse. Dus ~~(p & q) leidt tot een contradictie.
LEM is Law of Excluded Middle, p v ~p. Bedankt iigquote:[..]
Ik weet niet wat LEM is.
[..]
Lijkt me correct.
Moet je voor die afgeleide de quotientregel niet toepassen?quote:Op zondag 21 oktober 2007 17:42 schreef fart het volgende:
Is dit niet op te lossen met de stelling van l'Hospital? Ik dacht dat je dan de afgeleide van de teller en de noemer een nieuwe breuk moet maken en daar de lim x->0 van moet uit rekenen. Die stelling kan je dacht ik gebruiken wanneer de teller en de noemer allebei 0 zijn of oneindig.
/Edit: Spuitelf
Het is dus inderdaad de stelling van l'Hôpital. Hier de wiki link.
/Edit2: En omdat ik vandaag helemaal in een goede bui ben en dit best een makkelijke opgave is:
lim x->0 (e2x-1)/(2x) = lim x->0 (2e2x)/2 = 1
/Edit3: En omdat ik het calculus boek toch moest pakken voor m'n tentamen over anderhalve week:
(Ik gok dat je het boek Calculus: early transcendentals 5e editie ook hebt) Op p.308 staat de boel uitgelegd, enjoy
Nope, je komt dan ook niets verder trouwens, aangezien lim x->0 van die functie nog steeds 0/0 is.quote:Op zondag 21 oktober 2007 18:15 schreef Fhm het volgende:
[..]
Moet je voor die afgeleide de quotientregel niet toepassen?
Zou dan zijn: (4xe^(2x)-2e^(2x)+2)/(4x²)
Ik weet overigens ook niet hoe je die limiet verder moet doen, dat is meer de reden dat ik hier keek
Oh ja, tuurlijk, wat dom!quote:Op zondag 21 oktober 2007 18:19 schreef fart het volgende:
[..]
Nope, je komt dan ook niets verder trouwens, aangezien lim x->0 van die functie nog steeds 0/0 is.
De stelling van l'Hôpital kan je gebruiken wanneer je een limiet van een breuk moet nemen en je 0/0 krijgt of oneindig/oneindig. Wanneer je dat krijgt, moet je de de teller als functie zien en de noemer ook.
Je hebt dan lim x->c f(x)/g(x) wat dan gelijk is aan lim x->c f'(x)/g'(x)![]()
tnx, met deze regel is het inderdaad op te lossen. Ik zie dat deze regel alleen beperkt te gebruiken is, namelijk als beide expressies tot 0 of inf evalueren bij dezelfde c. Stel dat er geen -1 maar -2 in de expressie had gestaan, dan was dit dus niet het geval geweest en had ik het niet kunnen oplossen? Of zie ik nu wat over het hoofd?quote:Op zondag 21 oktober 2007 17:42 schreef fart het volgende:Het is dus inderdaad de stelling van l'Hôpital. Hier de wiki link.
In dat geval zou je de stelling niet juist toepassen. In het algemeen is de limiet van de afgeleide van een functie ook niet gelijk aan de limiet van die functie zelf.quote:Op zondag 21 oktober 2007 18:15 schreef Fhm het volgende:
[..]
Moet je voor die afgeleide de quotientregel niet toepassen?
Zou dan zijn: (4xe^(2x)-2e^(2x)+2)/(4x²)
Ik weet overigens ook niet hoe je die limiet verder moet doen, dat is meer de reden dat ik hier keek
In dat geval was je nog sneller klaar geweest, want dan kun je direct zien wat de limiet is. Gaat de teller naar oneindig en de noemer naar 5, dan gaat bijvoorbeeld de hele breuk naar oneindig. Gaat de teller naar 1 en de noemer naar 2, dan gaat de hele breuk naar 1/2. Het wordt alleen lastig wanneer de noemer naar 0 gaat, en de teller niet.quote:Op zondag 21 oktober 2007 21:54 schreef jeroenisblij het volgende:
[..]
tnx, met deze regel is het inderdaad op te lossen. Ik zie dat deze regel alleen beperkt te gebruiken is, namelijk als beide expressies tot 0 of inf evalueren bij dezelfde c. Stel dat er geen -1 maar -2 in de expressie had gestaan, dan was dit dus niet het geval geweest en had ik het niet kunnen oplossen? Of zie ik nu wat over het hoofd?
Dat zal wel goed zijn, maar mijn vraag is meer, hoe kom ik tot die/een parametrisatie.. is daar een standaard werkwijze voor of is dat "inzicht" of wat? Ik bedoel.... dx/dt kan je uitreken, Fds kan je uitrekenen, maar hoe kom je voor een willekeurig pad uitgedrukt in x,y,z-coordinaten naar een pad in t?quote:Op maandag 22 oktober 2007 10:44 schreef thabit het volgende:
Wat dacht je van (x,y,z) = (t,t^2,0), waarbij t van -1 tot 2 loopt?
Ok, dus je noemt 1 van de variablen x,y,z t en dan schrijf je de rest ook om naar tquote:Op maandag 22 oktober 2007 12:03 schreef thabit het volgende:
In het algemeen is dat niet zo eenvoudig, maar in dit geval staat er gewoon "y = uitdrukking in x" en ook "z = uitdrukking in x" (weliswaar een die x niet gebruikt maar dat doet er niet toe).
A path in R^n is a map c: [a,b] -> R^n; it is a path in the plane if n=2 and a path in the space if n=3. The collection C of points c(t) as t varies in [a,b] is called a curve, and c(a) and c(b) are its endpoints. The path c is said to parametrize the curve C.quote:Op maandag 22 oktober 2007 12:26 schreef thabit het volgende:
De voorbeelden die je voor je tentamensommen enzo moet uitwerken zijn altijd wel eenvoudig. Er bestaat alleen geen "algemene methode" voor (buiten het feit dat je ook nog eens goed moet definieren wat je met een parametrisatie bedoelt).
Boek weggooien.quote:Op maandag 22 oktober 2007 12:50 schreef maniack28 het volgende:
[..]
A path in R^n is a map c: [a,b] -> R^n; it is a path in the plane if n=2 and a path in the space if n=3. The collection C of points c(t) as t varies in [a,b] is called a curve, and c(a) and c(b) are its endpoints. The path c is said to parametrize the curve C.
Staat er niet bij, maar hij is idd wel differentieerbaar (Dat komt laterquote:Op maandag 22 oktober 2007 13:38 schreef thabit het volgende:
[..]
Boek weggooien.. Dit lijkt me niet hoe je het wilt definieren namelijk. Je zal toch enkele voorwaarden op c moeten veronderstellen. Een pad zal toch op z'n minst continu moeten zijn en in veel toepassingen stuksgewijs differentieerbaar.
Dat dacht ik ook maar dat zou HELEMAAL nergens op slaanquote:Op dinsdag 23 oktober 2007 20:06 schreef -J-D- het volgende:
Moet het niet dx + dy zijn voor de lengte van één tree?
Daarmee is je probleem niet opgelost, maar wordt het verhaal "iets" anders.
Ja, dat kan.quote:Op dinsdag 23 oktober 2007 20:05 schreef Greus het volgende:
Hier het volgende:
lengte van een lijnstuk berekenen:
[ afbeelding ]
Zie het lijnstuk gegeven door de formule y=-(a/b)x+a
De lengte is simpel te berekenen door gebruik van de formule van pythagoras: L = sqrt(a^2 + b^2)
Maar kan het ook door te integreren???
Hoe kom je hier nu bij? De lengte van een tree is niet dx - dy, bovendien gaat het niet om de lengtes van de treden, de totale lengte hiervan is immers constant als je de treden kleiner maakt en niet gelijk aan de lengte van je lijnstuk.quote:Stel ik benader de lijn door een trappetje.
De lengte van één 'tree' is dx - dy = dx + dx (dy/dx) = dx - dx [ -(a/b) ] = dx + dx (a/b) = dx [ 1 + (a/b) ]
Bij rectificatie (de bepaling van de lengte van een curve (of in dit geval een rechte) verdeel je het interval waarover je de lengte wil bepalen in stukjes en benader je de curve door lijnsegmentjes. Volgens Pythagoras is de lengte van één zo'n segmentje:quote:Wie helpt mij?
okee gelukkig dat t kloptquote:Op dinsdag 23 oktober 2007 20:54 schreef maniack28 het volgende:
f(x)= 12 + 4 sin(1/2 PI x - 1/4 PI)
f'(g(x)) = 4/2 PI * cos (1/2 PI x - 1/4 PI) = 2 * PI * cos (1/2 PI x - 1/4 PI)
g'(x) = 1/2 PI
geeft f'(g(x))*g'(x) = PI^2 * cos (1/2 PI x - 1/4 PI)
Wat je zegt klopt dus idd, alleen je bent vergeten datgeen wat voor de afgeleide komt van de sin x (dus 1/2 PI * 4 = 2 PI) erbij te zetten, waardoor je een factor 2 PI te weinig hebt...
edit - wat je op het eind zegt is dus waar
edit2 - probeer het in nette stappen waarin je f(x),g(x) en g'(x) netjes opschrijft en definieert, dat scheelt fouten!
Je moet goed weten wat een functie is, en dan kun je gewoon kijken hoe je je functie kunt schrijven: is dat het product van twee functies, of zijn het twee functies die na elkaar worden uitgevoerd.quote:Op dinsdag 23 oktober 2007 22:00 schreef Principessa.Farfalla het volgende:
[..]
kun je me misschien uitleggen hoe je precies ziet wanner ketting/som/die andere regel te gebruiken?
Als de berekende waarde groter is dan de kritische waarde zit je bij de chi-kwadraattoets in het kritieke gebied (bij andere toetsen kan het kritieke gebied ook links van de kritieke waarde zitten), wat betekent dat je de nulhypothese verwerpt. Wat de nulhypothese is, ligt bij een chi-kwadraattoets niet vast omdat er verschillende chi-kwadraattoetsen bestaan. Voordat je gaat toetsen, moet je die hypothesen uiteraard goed definieren. Je conclusie zal zijn dat er waarschijnlijk geen verband bestaat.quote:Op dinsdag 23 oktober 2007 19:31 schreef znarch het volgende:
Ik heb ook een vraag. Bij de chikwadraat test.
Als je berekende chi waarde hoger is dan de gevonde kritische waarde (dmv vrijheidsgraden) Is er dan een verband of niet ?
Anders geformuleerd: Wanner was er nu een verband ? Als de berekende (chi) waarde groter is dan de kritische waarde (dmv vrijheidsgraden) of juist andersom ?
Hmmm.. even kijken of ik dat kan. Je hebt de kettingregel en de productregel. De kettingregel gebruik je als je de afgeleide wilt weten van een "samengestelde" functie. In de meeste gevallen functies die zijn samengesteld uit cosinus/sinus/exponent/logaritme en iets waarvan je de cosinus/sinus/exponent/logarimte neemt waarvan de afgeleide ongelijk aan 0 is.quote:Op dinsdag 23 oktober 2007 22:00 schreef Principessa.Farfalla het volgende:
[..]
okee gelukkig dat t klopt
kun je me misschien uitleggen hoe je precies ziet wanner ketting/som/die andere regel te gebruiken?
Volgens mij is er een significant verschil als de waarde groter is dan de kritieke waarde. Dacht ik...quote:Op dinsdag 23 oktober 2007 19:31 schreef znarch het volgende:
Ik heb ook een domme vraag. Bij de chikwadraat test.
Als je berekende chi waarde, hoger is dan de gevonde kritische waarde (dmv vrijheidsgraden) Is er dan een verband of niet ?
Anders geformuleerd: Wanner was er nu een verband ? Als de berekende (chi) waarde groter is dan de kritische waarde (dmv vrijheidsgraden) of juist andersom ?
Een hyperedge is een gewoon een kant die meerdere punten tegelijk met elkaar verbindt. En die set is dan natuurlijk de verzameling van hyperedges.quote:Op dinsdag 23 oktober 2007 22:49 schreef Bioman_1 het volgende:
Zelf ook nog een vraagje:
Ben in R bezig met wat data-mining, maar heb een vraag waar ik niet uitkom. Ik moet voor een dataset de zogenaamde hyperedges berekenen. Nu is dit niet zo moelijk, want het algoritme wat ik gebruik, kan dit gewoon. Maar een andere vraag is: wat is een hyperedgeset?
Als ik google op hyperedgeset krijg ik als results alleen de papers/websites waar ik juist de vraag vandaan heb, maar daar staat alleen in uitgelegd dat het algoritme wat ik gebruik dat kan uitrekenen (en hoe), maar niet wat het is.
Is er hier toevallig iemand die weet wat een hyperedgeset is???
Halloquote:
Dat is categorie-theorie. Wijze heren met grijze baarden hebben ooit bedacht dat je wiskundige objecten veel beter kunt bestuderen door ze in een categorie te stoppen en er morfismen tussen te gooien dan 'los', en eigenlijk meer op de morfismen te focussen dan op de objecten. Een inzicht dat mijns inziens getuigt van een uitzonderlijke genialiteit. Dan maakt het natuurlijk wel uit welke morfismen je tussen je objecten definieert; zoiets ligt nog geenszins vast bij de definitie van de objecten. Voor verschillende en/of toepassingen van een theorie blijken soms verschillende definities van de morfismen het best te werken.quote:Op donderdag 25 oktober 2007 20:59 schreef teletubbies het volgende:
Heey:) ik heb weer wat vragen:
Nu even ringen:
soms hoort f(1)=1 bij de defnitie van ringhomomorfisme en soms wordt f(1)=1 als extra eis genomen en in dit geval wordt t ringhomomorfisme een lichaamshomomorfisme... Waarom is het niet één definitie?
Merk eerst op dat p niet gelijk is aan 2 en dat y niet congruent is met 0 mod p.quote:Op donderdag 25 oktober 2007 20:59 schreef teletubbies het volgende:
Zij p een priemgetal ongelijk aan 5. Stel dat p = x^2 + 5y^2 met x en y in Z. Te bewijzen: p is 1 of 9 mod 20.
Het is wel duidelijk dat of x of y even zijn. Maar volgens mij moet ik nog aantonen dat y even moet zijn...
hoe gaat dit verder?
groetjes
Z/(Z-5) + 1/3 = -5/(5-Z)quote:Op dinsdag 30 oktober 2007 15:21 schreef duncannn het volgende:
Z/(Z-5) + 1/3 = -5/(5-Z)
hoe moet je dit ook alweer oplossen.
NEE!quote:Op dinsdag 30 oktober 2007 16:40 schreef maniack28 het volgende:
[..]
Z/(Z-5) + 1/3 = -5/(5-Z)
Zie in dat:
(5-Z) = -(Z-5)
Geeft:
-Z (Z-5)/(Z-5) - 1/3 (Z-5) = -5
Ah kijk, slordigheidje, maar goed..het idee is helder, kandie het verder zelf wel uitwerkenquote:Op dinsdag 30 oktober 2007 17:09 schreef Riparius het volgende:
[..]
NEE!
Als je beide leden met (Z-5) vermenigvuldigt krijg je in het rechterlid +5, niet -5.
Ja. Je vergelijking heeft overigens geen oplossing. Had je dat ook al gezien?quote:Op dinsdag 30 oktober 2007 17:31 schreef maniack28 het volgende:
[..]
Ah kijk, slordigheidje, maar goed..het idee is helder, kandie het verder zelf wel uitwerken![]()
Nope, had hem niet uitgewerkt met de -, ben te luiquote:Op dinsdag 30 oktober 2007 17:33 schreef Riparius het volgende:
[..]
Ja. Je vergelijking heeft overigens geen oplossing. Had je dat ook al gezien?
De vorige keer ook, zie toelichting post boven je... maakt niet uit of je links vervangt met - of rechts met + of omgedraaid... komt op hetzelfde neerquote:Op dinsdag 30 oktober 2007 18:46 schreef GlowMouse het volgende:
Je werkwijze is ditmaal juist, en de oplossingsverzameling van het stelsel is inderdaad leeg.
Je kunt het ook zo bekijken: vermenigvuldig teller en noemer van de breuk in het rechterlid met -1, dan heb je:quote:Op dinsdag 30 oktober 2007 18:51 schreef maniack28 het volgende:
[..]
De vorige keer ook, zie toelichting post boven je... maakt niet uit of je links vervangt met - of rechts met + of omgedraaid... komt op hetzelfde neer
kans op goed product = goed EN goed EN goed EN (...) = goed^25 = (299/300)^25 = 0,9199quote:Op woensdag 31 oktober 2007 18:23 schreef Cracka-ass het volgende:
Een product dat uit 25 onderdelen bestaat, moet worden gemonteerd. Voor elk onderdeel geldt dat één op de driehonderd ervan een fout heeft. Hoe groot is de kans op goede producten?
Het is wat te lang geleden voor me, ik heb al eerder zo'n vraagstuk voor mijn snufferd gehad maar ik kom er gewoon niet uit.![]()
Hellup!!
Dit is fout. Je berekening voor een goed product is correct, maar voor een fout product niet.quote:Op woensdag 31 oktober 2007 19:16 schreef R-Mon het volgende:
[..]
kans op goed product = goed EN goed EN goed EN (...) = goed^25 = (299/300)^25 = 0,9199
kans op fout product = fout OF fout OF fout OF (...) = 25 * (1/300) = 0,0833
kans op goed product + kans op fout product = 0,9199 + 0,0833 = ~ 1 door onnauwkeurige afronding
Maar pin me er niet op vast![]()
som van y = -22 tot y = 22 over y = 0quote:Op woensdag 31 oktober 2007 19:42 schreef nickybol het volgende:
Even een hele simpele van de SAT Test:
If the sum of the consecutive integers from -22 tot x, inclusive, is 72, what is the value of x?
Antwoord: 25
Hoe?
Ok bedankt voor de controle. En Cracka-ass heeft z'n antwoordquote:Op woensdag 31 oktober 2007 19:52 schreef Iblis het volgende:
[..]
Dit is fout. Je berekening voor een goed product is correct, maar voor een fout product niet.
Je hebt een fout product als het eerste onderdeel fout gaat en de rest goed. Of het tweede onderdeel, en de rest goed, of het eerste én tweede onderdeel, en de rest goed. De som van al deze mogelijkheden (incl. de mogelijkheid dat alles fout gaat, welke (1/300)^25 is) wordt gewoon gegeven door 1 - (299/300)^25.
Wat jij uitrekent is niet correct. Stel, je hebt een dobbelsteen, wat is de kans dat je één keer 6 gaat, terwijl je 10x gooit? Dat is niet 1/6 + 1/6 ... en dat 10 keer, dat zou groter zijn dan 1. Want de kans dat je de eerste keer weliswaar 6 gooit is wel 1/6e, maar er zit bij die mogelijkheden ook al een mogelijkheid dat je de 2e keer 6 gooit. En die mogelijkheid tel je weer mee bij de volgende 1/6e. Je telt zaken dubbel. Dat doe jij ook.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |