Het enorme dilemma rond het aangetaste rechtsgevoel

quote:

Op maandag 18 juni 2007 20:17 schreef DS4 het volgende:

[..]

De raadsheren vonden niet bewezen dat de moord in het clubhuis had plaatsgevonden. Kennelijk kon het bloed ook op een andere manier daar terecht zijn gekomen... Dus jouw vooronderstelling dat het wel het clubhuis geweest moet zijn klopt niet.

Als dat al niet mag doorgaan voor bewijs kun je overal wel vraagtekens bij plaatsen. Ja, dat bloed kan ook op de muur gekomen zijn omdat in het clubhuis een dag eerder een schaap ritueel geslacht is.

quote:

Hoho, ik trek niet hun integriteit in twijfel. Ik constateer slechts dat ze menselijk zijn. En 100% objectief blijven is lastig. Ik merk in de praktijk dat subjectieve dingen meespelen. Niet voor niets vragen wij van cliënten om fatsoenlijk gekleed naar de zitting te gaan. Zou niets uit moeten maken, maar in de praktijk...

Zou het dan niet handiger zijn om hogere eisen te stellen aan rechters? Dat ze dus niet meer zo makkelijk wegkomen met slordige rechtspraak, meten met 2 maten, opmerkelijk hoge of lage straffen, enz?
Als rechters die zich laten leiden door vooroordelen op tijd worden geschorst hou je de echt goede rechters over en kan hun overtuiging voortaan gelden als grond om iemand te veroordelen als er geen ander bewijsmateriaal is.

quote:

Alleen waren de raadsheren er kennelijk niet van overtuigd dat men in de buurt was geweest, immers, het staat volgens het Hof niet vast waar de moorden zijn gepleegd. Als dat oordeel anders was geweest had het Hof misschien ook wel niet tot vrijspraak gekomen. Immers, zwijgen als je echt iets uit te leggen hebt kan tot bewijs dienen. Maar goed, ik ken de zaak niet goed genoeg om daar over te oordelen. Ik merk slechts op dat de mate van mogelijke betrokkenheid uit maakt.

En waarom twijfelden ze dan over het clubhuis?

quote:

Waar zit je aan te denken dan? En waarom is het bij zwijgen voldoende dat het "waarschijnlijk" is?

Omdat je in de rechtspraak zelden 100% zekerheden hebt.
Ik bedenk me nu dat verdachten allang veroordeeld worden op grond van waarschijnlijk dit en waarschijnlijk dat en absolute zekerheid nooit een voorwaarde is.

Dus in veel gevallen geeft de overtuiging van de rechters de doorslag. Waarom mag dat hier ineens niet?

quote:

Op maandag 18 juni 2007 22:33 schreef Yildiz het volgende:

[..]

Een stimulans voor toekomstige, wát?

Man, dit is al eeuwenoud hoor, om een voorbeeld te geven, er bestaat zelfs een complete wiki van.
http://en.wikipedia.org/wiki/Prisoner's_dilemma

Je doet alsof dit een uitzondering is, alsof het voor het eerst is dat dit voorkomt, en dat het signalen zijn, en god weet wat allemaal. Dat is het verre van.

Daar heb je wel gelijk in, het is van alle tijden.

Als ik het goed begijp sluit jij je dus ook aan in de lange rij van mensen die het eigenlijk wel acceptabel vinden dat mensen regelmatig hun straf ontlopen. Ik vind moord te ernstig om daders maar vrij te laten rondlopen.

Dat de rechtsstaat ten onder zal gaan en Nederland verandert in een politietaat als in uitzonderlijke gevallen geen hard bewijs nodig zou zijn geloof ik niet in. Studeerkamerwijsheid die weinig te maken heeft met de praktijk.

quote:

Op maandag 18 juni 2007 16:29 schreef rebel6 het volgende:


Kortom, er wordt teveel vertrouwd op de integriteit van rechters. Jij (of was het nu DS4) plaatste zo je twijfels of rechters hun onderbuik niet laten meespelen, daarmee erken je dat de controle op rotte appels wel wat strenger moet. Dáár ligt de oorzaak van het probleem en ik vind het daarom nogal vreemd als de oplossing wordt gezocht in vrijspraak van daders.
[..]

Misschien moet de unanieme overtuiging van 2x3 integere rechters (na het weghalen van de rotte appels dus) doorslaggevend worden ipv een keihard bewijs.
[..]

Mensenrechten aantasten ben ik niet zo'n voorstander van, ik ga dus voor de tweede optie.

Deze rechters hebben hun onderbuik niet laten meespelen bij het wijzen van het vonnis. Uit de toelichting blijkt duidelijk dat ze zelf balen als een stekker! Dus ondanks hun onderbuik hebben ze RECHT gesproken.

Of ze unaniem waren, weet ik natuurlijk niet, maar hun overtuiging was, dat ze niet van iedereen afzondelijk zonder twijfel de (mate van) schuld konden vaststellen. Zoals dat in de rechtbankseries uit de VSvA zo mooi heet: "Members of the jury, you must be convinced beyond reasonable doubt that the defendant is guilty, before you find him guilty!"

Die tweede optie, veroordelen zonder doorslaggevend bewijs, kan jou ook tot slachtoffer maken. Zelfs onder de huidige regels kan dat al en is dat ook al gebeurd, dat onschuldigen vastgezeten hebben. Als we die regels nog verder gaan versoepelen, kon dat jou ook wel eens overkomen.

quote:

Op maandag 18 juni 2007 19:31 schreef rebel6 het volgende:

[..]

Er kunnen 1 of meer personen hebben geslapen of later zijn aangekomen in het clubhuis, dat klopt.
Maar dan moeten ze hun mond maar open doen. Zo niet dan mag de rechter aannemen dat ze er van af weten.

Nee, dat mag hij niet.

quote:

[..]

Zo zie je maar weer dat de controle op rechters tekort schiet.Maar goed dat er zoiets als hoger beroep bestaat.

Nee, zo zie je maar weer dat ondanks de strenge huidige regels en wetten er toch nog missers tussen door glippen. Hoe stel je dat trouwens voor: controle op de rechters? Elke zaak nog een dunnetjes overdoen? Hoger beroep toestaan?

quote:

[..]

Een eerlijk proces krijg je door integere rechters, niet door blind te vertrouwen op wetboeken.

Er wordt ook niet blind op wetboeken vertrouwd. Rechters laten wel degelijk (als het goed is) persoonlijke omstandigheden meespelen.

quote:

[..]

Gelukkig is er een tussenweg tussen iemand vrijuit laten gaan of levenslang geven als hij zwijgt.
[..]

Nogmaals, de rechters twijfelen er niet aan dat de dader(s) zich in de groep van 12 bevindt/bevinden.

Dat is waar, maar ze weten niet wie van de 12 ze moeten veroordelen! Dus helaas kunnen ze niemand veroordelen.
Wat zou jouw voorstel dan zijn? De mogelijke gemiddelde straf uitrekenen en die aan iedereen opleggen? Zelfs dat kunnen ze niet, want of ze alle 12 meegedaan hebben of dat er maar twee moordenaars zijn en 10 onschuldigen, is niet bekend.

Het valt me verder op, dat je denkt dat je door meer controle rechters krijgt die meer integer zijn. Persoonlijk lijkt me dat het paard achter de wagen spannen: meer controle maakt mensen niet meer integer. Ik vermoed zelfs, dat het averechts gaat werken: mensen houden niet van controle.

quote:

Op maandag 18 juni 2007 23:38 schreef rebel6 het volgende:

[..]

Daar heb je wel gelijk in, het is van alle tijden.

Als ik het goed begijp sluit jij je dus ook aan in de lange rij van mensen die het eigenlijk wel acceptabel vinden dat mensen regelmatig hun straf ontlopen. Ik vind moord te ernstig om daders maar vrij te laten rondlopen.

Nounou, ik heb nog helemaal niemand in die lange rij zien lopen. De rechters beginnen al met het uiten van hun frustratie, zij het in juridische taal verpakt. De daders zelf zullen wel blij zijn, maar ik denk dat hun maten het toch wel een beetje benauwd hebben. En hier heb ik nog helemaal niemand horen zeggen dat het acceptabel is dat de moordenaars vrij rondlopen. Wel dat het wenselijk is dat de wet gehandhaafd wordt, en dat is gebeurd in dit geval.

quote:

Dat de rechtsstaat ten onder zal gaan en Nederland verandert in een politietaat als in uitzonderlijke gevallen geen hard bewijs nodig zou zijn geloof ik niet in. Studeerkamerwijsheid die weinig te maken heeft met de praktijk.

Vergis je niet!
De plicht tot indentificatie is al lang een wens van justitie en tot voor enkele jaren steeds afgeketst op de ervaringen in de Tweede Wereldoorlog. Na de aanslagen op de WTC is de angst voor terrorisme aangegrepen om toch die verplichting in te voeren. Wat ook wel hielp was de angst voor overspoeling door asielzoekers en illegalen. De mooie bedoeling was, dat door die verplichting om je te indentificeren als je verdacht werd ergens van (dus niet zomaar, meneer de voorzitter, laat dat duidelijk zijn!), terroristen makkelijker opgespoord konden worden.
Onlangs bleek, dat die plicht vooral gebruikt wordt om de boetes om rijden zonder helm en dergelijke, nog wat op te krikken. (He, ook geen identiteitsbewijs? Hup, nog een boete erbij.) Oneigenlijk gebruik dus.

Dan zul je justitie nog beter moeten gaan controleren dan jij de rechters wilt controleren.

Raar trouwens, dat je controle door een scherpe wet wilt vervangen door controle door andere mechanismen. Wat schiet je daarmee op?

Ik heb mijn vraag nog staan.
Onlangs las ikdat er een moord is opgelost, doorda in de krant had gestaan dat Roemeniërs daarvoor gearresteerd waren. Het krantenbericht meldde, dat door die arrestatie onrust ontstond in de telefoongesprekken van de eigenlijke daders. (kennelijk werden die afgeluisterd!) Die waren bij de politie al eerder in beeld gekomen, maar er was geen bewijs. In die telefoongesprekken gaven ze zich uiteindelijk bloot.

Als nou in dit geval er ergens een doorbraak komt en toevallig een verdachte gepakt kan worden. Kan die dan nog veroordeeld worden?

quote:

Op dinsdag 19 juni 2007 00:01 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Deze rechters hebben hun onderbuik niet laten meespelen bij het wijzen van het vonnis. Uit de toelichting blijkt duidelijk dat ze zelf balen als een stekker! Dus ondanks hun onderbuik hebben ze RECHT gesproken.

Het was dan ook iemand anders die daarvoor waarschuwde.

quote:

Of ze unaniem waren, weet ik natuurlijk niet, maar hun overtuiging was, dat ze niet van iedereen afzondelijk zonder twijfel de (mate van) schuld konden vaststellen. Zoals dat in de rechtbankseries uit de VSvA zo mooi heet: "Members of the jury, you must be convinced beyond reasonable doubt that the defendant is guilty, before you find him guilty!"

Ok.

quote:

Die tweede optie, veroordelen zonder doorslaggevend bewijs, kan jou ook tot slachtoffer maken.
Zelfs onder de huidige regels kan dat al en is dat ook al gebeurd, dat onschuldigen vastgezeten hebben. Als we die regels nog verder gaan versoepelen, kon dat jou ook wel eens overkomen.

Als het goed is worden onterechte veroordelingen door een hogere rechter (GH of HR) verworpen.
Dat die soms ongeschonden door de HR komen betekent dat het functioneren van de HR te wensen over laat. Als daar nou eens aan gewerkt wordt dan kan het aantal onterechte veroordelingen verder omlaag en kan de overtuiging van rechters voortaan doorslaggevend worden als echte bewijzen ontbreken.

quote:

Op dinsdag 19 juni 2007 00:20 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Nee, dat mag hij niet.

Helaas niet.

quote:

Nee, zo zie je maar weer dat ondanks de strenge huidige regels en wetten er toch nog missers tussen door glippen. Hoe stel je dat trouwens voor: controle op de rechters? Elke zaak nog een dunnetjes overdoen? Hoger beroep toestaan?

Als een hogere rechter ontdekt dat een lagere rechter slordig is geweest of om vage redenen (lees: onderbuikgevoelens) iemand heeft veroordeeld zou een sanctie voor die rechter terecht zijn, want rechters oordelen over mensen en sommige fouten mogen gewoon niet voorkomen.

quote:

Er wordt ook niet blind op wetboeken vertrouwd. Rechters laten wel degelijk (als het goed is) persoonlijke omstandigheden meespelen.
[..]

Ik bedoelde jullie.
Jullie redeneren alsof blindelings wetboeken volgen de beste garantie is voor rechtvaardige rechtspraak en afwijken daarvan de rechtsstaat ondergraaft.

quote:

Dat is waar, maar ze weten niet wie van de 12 ze moeten veroordelen! Dus helaas kunnen ze niemand veroordelen.
Wat zou jouw voorstel dan zijn? De mogelijke gemiddelde straf uitrekenen en die aan iedereen opleggen? Zelfs dat kunnen ze niet, want of ze alle 12 meegedaan hebben of dat er maar twee moordenaars zijn en 10 onschuldigen, is niet bekend.

In ieder geval hoog genoeg om mensen te laten meewerken aan zo'n onderzoek. Dan gaan mensen praten en neemt de kans toe dat de daders gevonden worden.

quote:

Het valt me verder op, dat je denkt dat je door meer controle rechters krijgt die meer integer zijn. Persoonlijk lijkt me dat het paard achter de wagen spannen: meer controle maakt mensen niet meer integer. Ik vermoed zelfs, dat het averechts gaat werken: mensen houden niet van controle.

Alles en iedereen in deze maatschappij wordt zo langzamerhand gecontroleerd en bestraft als men iets verkeerds heeft gedaan, waarom een uitzondering voor rechters?

quote:

Op dinsdag 19 juni 2007 00:30 schreef Kees22 het volgende:

[..]

Nounou, ik heb nog helemaal niemand in die lange rij zien lopen. De rechters beginnen al met het uiten van hun frustratie, zij het in juridische taal verpakt. De daders zelf zullen wel blij zijn, maar ik denk dat hun maten het toch wel een beetje benauwd hebben.

Hier op het forum dus, sorry als ik onduidelijk was.

quote:

En hier heb ik nog helemaal niemand horen zeggen dat het acceptabel is dat de moordenaars vrij rondlopen. Wel dat het wenselijk is dat de wet gehandhaafd wordt, en dat is gebeurd in dit geval.
[..]

De overheersende mening is hier dat het acceptabeler is om moordenaars vrij te laten dan dat de wet op dit punt veranderd wordt.

quote:

Vergis je niet!
De plicht tot indentificatie is al lang een wens van justitie en tot voor enkele jaren steeds afgeketst op de ervaringen in de Tweede Wereldoorlog. Na de aanslagen op de WTC is de angst voor terrorisme aangegrepen om toch die verplichting in te voeren. Wat ook wel hielp was de angst voor overspoeling door asielzoekers en illegalen. De mooie bedoeling was, dat door die verplichting om je te indentificeren als je verdacht werd ergens van (dus niet zomaar, meneer de voorzitter, laat dat duidelijk zijn!), terroristen makkelijker opgespoord konden worden.
Onlangs bleek, dat die plicht vooral gebruikt wordt om de boetes om rijden zonder helm en dergelijke, nog wat op te krikken. (He, ook geen identiteitsbewijs? Hup, nog een boete erbij.) Oneigenlijk gebruik dus.

Dan zul je justitie nog beter moeten gaan controleren dan jij de rechters wilt controleren.

Als dat oneigenlijke gebruik van wetten daarmee verminderd wordt, prima toch?

quote:

Raar trouwens, dat je controle door een scherpe wet wilt vervangen door controle door andere mechanismen. Wat schiet je daarmee op?

Niet andere mechanismen, een aanpassing van de wet dat in uitzonderlijke gevallen de overtuiging van rechters voldoende is voor een veroordeling. Dat werkt alleen bij strengere controle en eventueel sancties als rechters daar verkeerd mee omgaan.

quote:

Op maandag 18 juni 2007 23:38 schreef rebel6 het volgende:

[..]

Daar heb je wel gelijk in, het is van alle tijden.

Als ik het goed begijp sluit jij je dus ook aan in de lange rij van mensen die het eigenlijk wel acceptabel vinden dat mensen regelmatig hun straf ontlopen. Ik vind moord te ernstig om daders maar vrij te laten rondlopen.

Dat de rechtsstaat ten onder zal gaan en Nederland verandert in een politietaat als in uitzonderlijke gevallen geen hard bewijs nodig zou zijn geloof ik niet in. Studeerkamerwijsheid die weinig te maken heeft met de praktijk.

Dat begrijp je dan verkeerd. . Je zou eerder kunnen zeggen dat ik me aansluit in de lange rij van mensen die vinden dat mensen niet veroordeeld moeten worden op 'het feit dat iedereen weet dat ze het gedaan hebben', maar gewoon op aantoonbaar goed bewijs. Dat was er dus niet, slecht huiswerk van het OM, gelukje voor de hells angels, helaas voor de carričretijgers van het OM. Klaar. .

quote:

Op maandag 18 juni 2007 23:24 schreef rebel6 het volgende:

Als dat al niet mag doorgaan voor bewijs kun je overal wel vraagtekens bij plaatsen. Ja, dat bloed kan ook op de muur gekomen zijn omdat in het clubhuis een dag eerder een schaap ritueel geslacht is.

Dat er bloed is gevonden wil niet zeggen dat het bloed is van de slachtoffers. En zou dit al zo zijn, dan wil dat nog niet zeggen dat ze in het clubhuis zijn vermoord. Ook bij een vechtpartij kan bloed vloeien... Het kan ook bloed zijn van een eerdere meeting. Weet jij veel? Jij hebt alleen in jouw hoofd een bepaald verhaal en redeneert daar naartoe.

quote:

Zou het dan niet handiger zijn om hogere eisen te stellen aan rechters?

Wat dan? De eis dat ze niet meer menselijk zijn?

quote:

En waarom twijfelden ze dan over het clubhuis?

Ik kan de Hofuitspraak niet vinden, dus ik weet dat niet. Maar ze zullen er wel een reden voor hebben, denk je niet?

quote:

Omdat je in de rechtspraak zelden 100% zekerheden hebt.

Nee, maar de norm is niet "waarschijnlijk", maar "met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid". Jij legt de lat bewust laag om te voorkomen dat schuldigen vrij rond lopen... en accepteert daarbij dat vele onschuldigen worden veroordeeld. Want echt, dat is de consequentie.

quote:

Ik bedenk me nu dat verdachten allang veroordeeld worden op grond van waarschijnlijk dit en waarschijnlijk dat en absolute zekerheid nooit een voorwaarde is.

Zie boven.

quote:

Dus in veel gevallen geeft de overtuiging van de rechters de doorslag. Waarom mag dat hier ineens niet?

Dat mag weldegelijk. Alleen waren de raadsheren niet overtuigd.

quote:

Op dinsdag 19 juni 2007 01:21 schreef Kees22 het volgende:
I
Als nou in dit geval er ergens een doorbraak komt en toevallig een verdachte gepakt kan worden. Kan die dan nog veroordeeld worden?

Ne bis in idem of non bis in idem.
'(Letterlijk: 'niet tweemaal voor hetzelfde'.) Latijnse term in het strafrecht voor het beginsel dat iemand niet twee keer voor het zelfde feit hoeft terecht te staan en mag worden gestraft. Als iemand is vrijgesproken en later blijkt dat hij het wel heeft gedaan, dan kan hij niet opnieuw worden berecht'. Bron

Ik heb de uitspraak van de Rechtbank even opgezocht op rechtspraak.nl. Interessante materie, omdat we allemaal een beetje aan het gissen zijn en hoewel de Hofuitspraak gissen blijft is het iig goed om wat meer te weten.

Ten eerste: het zwijgen. Uit de uitspraak van de Rechtbank blijkt dat er weldegelijk verklaringen zijn afgelegd door de verdachten. Nu ik het las kwam het mij ook bekend voor. Diverse verdachten hebben verklaard dat de drie slachtoffers de meeting (levend) hebben verlaten. Met andere woorden, hun "zwijgen" bestond dus uit het afleggen van een verklaring "dat ze van niets wisten". SCH vond dat van mij een beetje dommig dat ik zulks suggereerde, maar het verbaast mij dus niet (het is nl. de meest normale vorm van "zwijgen").

Ten tweede: wat heeft de Rechtbank bewezen verklaard. Nou, kort gezegd dat er een meeting was. Dat die meeting een normale meeting was die normaliter bijgewoond werd door alle full members. Er hadden zich 3 members afgezegd. Vandaar slechts 12 vd 15 veroordeeld.

De Rechtbank komt tot de conclusie dat er geen vooropgezet plan was om deze drie members te vermoorden. Integendeel, aldus de Rechtbank zou er sprake zijn van een uit de hand gelopen ruzie waarbij de president werd belaagd en vervolgens zijn bodygard en aanstaande schoonzoon zich hebben opgeworpen om hem te beschermen.

Vervolgens komt de Rechtbank tot de conclusie dat niet is vast te stellen wie de schoten heeft gelost.

Omdat, aldus de Rechtbank, er geen sprake was van een vooropgezet plan en er juist sprake was van een uit de hand gelopen ruzie spreekt de Rechtbank alle leden vrij van moord/doodslag ten aanzien van de bodygard en de aanstaande schoonzoon, nu het door de Rechtbank onmogelijk werd geacht om in deze korte tijd je te distantiëren van de gebeurtenissen. Dat ligt anders bij de president, nu deze uit het raam was gevallen, aldus de Rechtbank, teruggebracht en daarna alsnog om het leven gebracht. De Rechtbank vindt dat in die tijd er WEL de mogelijkheid bestond om je te distantiëren en door dat niet te doen (laat staan achteraf zich alsnog te distantiëren) acht de Rechtbank medeplegen van doodslag bewezen.

Nu valt het mij op dat de Rechtbank kennelijk al aardig heeft moeten strekken om tot een veroordeling te komen. De omstandigheid dat iemand uit het raam is gevallen en teruggebracht wordt door de Rechtbank dankbaar gebruikt om een "gewenst" eindresultaat te krijgen, te weten een veroordeling (daar is die menselijkheid ineens...). Maar dat deel hangt voor zover ik kan oordelen aan een zijden draadje. De Rechtbank leidt aan de verwondingen en een verklaring dat het slachtoffer zijn hoofd had opgetild na de val af dat het slachtoffer later om het leven moet zijn gebracht. De Rechtbank acht het om die reden aannemelijk dat aanwezigen zich konder distantiëren. Echter, gelet op wat de Rechtbank bewezen acht, dus dat er op de president toen nog niet was geschoten, is het maar zeer de vraag dat de aanwezigen wisten wat er ging gebeuren. Het is voor mij niet uit te sluiten dat de aanwezigen op dat moment dachten dat het bij wat vuistslagen zou blijven en dat het niet te verwachten viel dat erger zou gebeuren. Niet in het minst omdat ergens de Rechtbank een verklaring hefet van iemand die nooit een wapen meeneemt naar de meeting omdat hij meent daar veilig te zijn. Waarom zou iemand dat denken en vervolgens tijdens die meeting ineens denken dat er wel eens geschoten kon worden? En dan lees ik in de uitspraak tevens dat er een groot vraagteken bestaat omtrent de val omdat er kennelijk een auto zou zijn geparkeerd die niet consistent is met de val, hoewel de Rechtbank het niet onmogelijk acht dat de auto zo geparkeerd stond dat de val wel plaats had kunnen vinden. Hoe dan ook, er borrelen onzekerheden op.

Goed beschouwd overtuigt de uitspraak van de Rechtbank mij dus niet. De uitkomst is prettiger, maar de manier waarop deze tot stand kwam...

Het Hof heeft kennelijk, anders dan de Rechtbank, geoordeeld dat er meer onduidelijkheden zijn. Ik kan dat gelet op de uitspraak van de Rechtbank wel begrijpen.

Kijk, daar hebben we wat aan!
Waarom kun je trouwens de Hofuitspraak niet vinden? Zit die nog niet in het systeem?
Als ik het goed begrijp, heeft de Rechtbank ook al niet kunnen vaststellen, wie nou wat gedaan heeft.

Eén verdachte kan al worden vrijgesproken van doodschieten, namelijk het lid dat ongewapend naar de bijeenkomst kwam.

Maar om op mijn andere vraag terug te komen: hoe schat je de kans op veroordeling in, als nog een keer de ware toedracht aan het licht komt? _{(Ik realiseer me nu in een flits, wat een cliché deze zin is!)}
Kan er dan nog eenveroordeling volgen, bijvoorbeeld op individuele basis?

[ Bericht 0% gewijzigd door Kees22 op 20-06-2007 01:15:07 ]

quote:

Op woensdag 20 juni 2007 01:00 schreef Kees22 het volgende:
Waarom kun je trouwens de Hofuitspraak niet vinden? Zit die nog niet in het systeem?

Nee, want op de datum van de uitspraak vind ik alleen twee Rb uitspraken.

quote:

Maar om op mijn andere vraag terug te komen: hoe schat je de kans op veroordeling in, als nog een keer de ware toedracht aan het licht komt? _{(Ik realiseer me nu in een flits, wat een cliché deze zin is!)}
Kan er dan nog eenveroordeling volgen, bijvoorbeeld op individuele basis?

De zaak is nog niet klaar denk ik. Ik verwacht cassatie gelet op de uitspraak. Dus alles kan nog, hoewel de kans dat er alsnog een veroordeling komt na eventuele verwijzing m.i. niet zo heel groot is (maar lastig te zeggen nu de Hofuitspraak niet bekend is).