Het enorme dilemma rond het aangetaste rechtsgevoel

Ik heb de uitspraak van de Rechtbank even opgezocht op rechtspraak.nl. Interessante materie, omdat we allemaal een beetje aan het gissen zijn en hoewel de Hofuitspraak gissen blijft is het iig goed om wat meer te weten.

Ten eerste: het zwijgen. Uit de uitspraak van de Rechtbank blijkt dat er weldegelijk verklaringen zijn afgelegd door de verdachten. Nu ik het las kwam het mij ook bekend voor. Diverse verdachten hebben verklaard dat de drie slachtoffers de meeting (levend) hebben verlaten. Met andere woorden, hun "zwijgen" bestond dus uit het afleggen van een verklaring "dat ze van niets wisten". SCH vond dat van mij een beetje dommig dat ik zulks suggereerde, maar het verbaast mij dus niet (het is nl. de meest normale vorm van "zwijgen").

Ten tweede: wat heeft de Rechtbank bewezen verklaard. Nou, kort gezegd dat er een meeting was. Dat die meeting een normale meeting was die normaliter bijgewoond werd door alle full members. Er hadden zich 3 members afgezegd. Vandaar slechts 12 vd 15 veroordeeld.

De Rechtbank komt tot de conclusie dat er geen vooropgezet plan was om deze drie members te vermoorden. Integendeel, aldus de Rechtbank zou er sprake zijn van een uit de hand gelopen ruzie waarbij de president werd belaagd en vervolgens zijn bodygard en aanstaande schoonzoon zich hebben opgeworpen om hem te beschermen.

Vervolgens komt de Rechtbank tot de conclusie dat niet is vast te stellen wie de schoten heeft gelost.

Omdat, aldus de Rechtbank, er geen sprake was van een vooropgezet plan en er juist sprake was van een uit de hand gelopen ruzie spreekt de Rechtbank alle leden vrij van moord/doodslag ten aanzien van de bodygard en de aanstaande schoonzoon, nu het door de Rechtbank onmogelijk werd geacht om in deze korte tijd je te distantiëren van de gebeurtenissen. Dat ligt anders bij de president, nu deze uit het raam was gevallen, aldus de Rechtbank, teruggebracht en daarna alsnog om het leven gebracht. De Rechtbank vindt dat in die tijd er WEL de mogelijkheid bestond om je te distantiëren en door dat niet te doen (laat staan achteraf zich alsnog te distantiëren) acht de Rechtbank medeplegen van doodslag bewezen.

Nu valt het mij op dat de Rechtbank kennelijk al aardig heeft moeten strekken om tot een veroordeling te komen. De omstandigheid dat iemand uit het raam is gevallen en teruggebracht wordt door de Rechtbank dankbaar gebruikt om een "gewenst" eindresultaat te krijgen, te weten een veroordeling (daar is die menselijkheid ineens...). Maar dat deel hangt voor zover ik kan oordelen aan een zijden draadje. De Rechtbank leidt aan de verwondingen en een verklaring dat het slachtoffer zijn hoofd had opgetild na de val af dat het slachtoffer later om het leven moet zijn gebracht. De Rechtbank acht het om die reden aannemelijk dat aanwezigen zich konder distantiëren. Echter, gelet op wat de Rechtbank bewezen acht, dus dat er op de president toen nog niet was geschoten, is het maar zeer de vraag dat de aanwezigen wisten wat er ging gebeuren. Het is voor mij niet uit te sluiten dat de aanwezigen op dat moment dachten dat het bij wat vuistslagen zou blijven en dat het niet te verwachten viel dat erger zou gebeuren. Niet in het minst omdat ergens de Rechtbank een verklaring hefet van iemand die nooit een wapen meeneemt naar de meeting omdat hij meent daar veilig te zijn. Waarom zou iemand dat denken en vervolgens tijdens die meeting ineens denken dat er wel eens geschoten kon worden? En dan lees ik in de uitspraak tevens dat er een groot vraagteken bestaat omtrent de val omdat er kennelijk een auto zou zijn geparkeerd die niet consistent is met de val, hoewel de Rechtbank het niet onmogelijk acht dat de auto zo geparkeerd stond dat de val wel plaats had kunnen vinden. Hoe dan ook, er borrelen onzekerheden op.

Goed beschouwd overtuigt de uitspraak van de Rechtbank mij dus niet. De uitkomst is prettiger, maar de manier waarop deze tot stand kwam...

Het Hof heeft kennelijk, anders dan de Rechtbank, geoordeeld dat er meer onduidelijkheden zijn. Ik kan dat gelet op de uitspraak van de Rechtbank wel begrijpen.

Kijk, daar hebben we wat aan!
Waarom kun je trouwens de Hofuitspraak niet vinden? Zit die nog niet in het systeem?
Als ik het goed begrijp, heeft de Rechtbank ook al niet kunnen vaststellen, wie nou wat gedaan heeft.

Eén verdachte kan al worden vrijgesproken van doodschieten, namelijk het lid dat ongewapend naar de bijeenkomst kwam.

Maar om op mijn andere vraag terug te komen: hoe schat je de kans op veroordeling in, als nog een keer de ware toedracht aan het licht komt? _{(Ik realiseer me nu in een flits, wat een cliché deze zin is!)}
Kan er dan nog eenveroordeling volgen, bijvoorbeeld op individuele basis?

[ Bericht 0% gewijzigd door Kees22 op 20-06-2007 01:15:07 ]

quote:

Op woensdag 20 juni 2007 01:00 schreef Kees22 het volgende:
Waarom kun je trouwens de Hofuitspraak niet vinden? Zit die nog niet in het systeem?

Nee, want op de datum van de uitspraak vind ik alleen twee Rb uitspraken.

quote:

Maar om op mijn andere vraag terug te komen: hoe schat je de kans op veroordeling in, als nog een keer de ware toedracht aan het licht komt? _{(Ik realiseer me nu in een flits, wat een cliché deze zin is!)}
Kan er dan nog eenveroordeling volgen, bijvoorbeeld op individuele basis?

De zaak is nog niet klaar denk ik. Ik verwacht cassatie gelet op de uitspraak. Dus alles kan nog, hoewel de kans dat er alsnog een veroordeling komt na eventuele verwijzing m.i. niet zo heel groot is (maar lastig te zeggen nu de Hofuitspraak niet bekend is).