Ben ik zo raar als ik zeg dat een kind ALTIJD recht heeft op contact met beide ouders?
quote:Hoezo?
Werk in en sector waar ik de meest idote fantasieverhalen hoor van de ene ouder waarom het niet goed zou zijn dat de andere ouder het kind/de kinderen mag zien.
Kinderen staan, MI los van de haatcampagnes van de ouders, tenminste, zo zou het móeten zijn.
quote:nee.Op woensdag 9 mei 2007 23:48 schreef Loedertje het volgende:
Zo, geen idee waar dit thuishoort maar ik kan er nog steeds met mijn hoofd niet bij dat er ouders zijn die denken hun ruzies en wraakgevoelens uit te spelen over hoofdjes van kinderen.
Ben ik zo raar als ik zeg dat een kind ALTIJD recht heeft op contact met beide ouders?
en andersom eigenlijk ook wel, mits er geen sprake was van misbruik, mishandeling of soortgelijk naar en gevaarlijk gedrag.
quote:Ik bedoel meer dat er genoeg ouders zijn die wel normaal (en allebei) met hun kinderen omgaan. En ook met elkaarOp woensdag 9 mei 2007 23:52 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Hoezo?
Werk in en sector waar ik de meest idote fantasieverhalen hoor van de ene ouder waarom het niet goed zou zijn dat de andere ouder het kind/de kinderen mag zien.
Kinderen staan, MI los van de haatcampagnes van de ouders, tenminste, zo zou het móeten zijn.
quote:Je bedoelt jegens de kinderen neem ik aan?Op woensdag 9 mei 2007 23:52 schreef milagro het volgende:
[..]
nee.
en andersom eigenlijk ook wel, mits er geen sprake was van misbruik, mishandeling of soortgelijk naar en gevaarlijk gedrag.
quote:Er zijn idd gelukkig ook veel ouders die wél denken aan de kinderen i.p.v egoistisch alleen aan zichzelf maar daar gaat deze thread niet over.Op woensdag 9 mei 2007 23:53 schreef Thriller het volgende:
[..]
Ik bedoel meer dat er genoeg ouders zijn die wel normaal (en allebei) met hun kinderen omgaan. En ook met elkaar
Ik vraag mij af waar je als verzorgende liefhebbende ouder het lef vandaan haalt om je kids omgang met de andere ouder te ontzeggen? Het is ook voor de kinderen psychische mishandeling.
quote:uh ja, maar ook als het jegens de moeder gedaan wordt, in bijzijn van het kind.Op woensdag 9 mei 2007 23:53 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Je bedoelt jegens de kinderen neem ik aan?
of het kind vertelt dat hij tegen zijn moeder moet zeggen snel op te houden met 'whatever' anders zal papa haar wel eens even laten voelen etc.
vind ik ook een soort van mishandeling.
oh en als je papa Dutroux is, zou ik als moeder zoonlief ook bij papa vandaan houden, ook als hij ons kind niets misdaan heeft.
voor de rest is het misdadig gedrag waar volgens mij vooral moeders zich schuldig aan maken.
quote:klopt, maar mijn ervaring is dat vrouwen ook gewoon verdomd onredelijk kunnen zijn, en rancuneus, zeker als ze verlaten zijn voor een ander.Op donderdag 10 mei 2007 00:02 schreef phileine het volgende:
dat heeft ook met onze rechtstaat te maken. moeders krijgen veel makkelijker een kind toegewezen dan vaders en wie eenmaal het kind heeft kan dat bij de ander gaan weghouden. Heel, heel erg treurig altijd.
dat je dan niet blij bent, logisch, maar waarom waarom je gram halen via je kind
wat is dat voor iets idioots?
quote:Klopt, voornamelijk moeders maken zich schuldig aan dit gedrag.Op woensdag 9 mei 2007 23:58 schreef milagro het volgende:
voor de rest is het misdadig gedrag waar volgens mij vooral moeders zich schuldig aan maken.
En ik trek Dutroux ff door naar een *niet-dutroux* maar volgens de moeder een pedo die niet met zijn handjes van de kinderen kan afblijven, probeer als vader dán maar eens te bewijzen dat het niet zo is
En als pappa mamma slaat hoeft dat toch echt niet te betekenen dat hij zijn eigen vlees en bloed iets aandoet .
quote:Maar het betekent iig wél dat hij niet helemaal lekker is en zijn agressie niet onder controle heeft.Op donderdag 10 mei 2007 00:06 schreef Loedertje het volgende:
[..]
En als pappa mamma slaat hoeft dat toch echt niet te betekenen dat hij zijn eigen vlees en bloed iets aandoet .
Ik zou de gok niet nemen met het dierbaarste wat er in mijn leven is.
quote:Overdrijf niet zo, als je kinderen een mep hebben gehad vertellen ze dat hues wel of, in het ergste geval, zie je blauwe plekken.Op donderdag 10 mei 2007 00:10 schreef Vivi het volgende:
[..]
Maar het betekent iig wél dat hij niet helemaal lekker is en zijn agressie niet onder controle heeft.
Ik zou de gok niet nemen met het dierbaarste wat er in mijn leven is.
Er zijn genoeg -niet gebroken- gezinnen waarbij pa ma continu een blauw oog slaat terwijl de kinderen nog nooit een tik hebben gekregen.
quote:uuh nee, maar het zegt wel iets over de papa als hij dat doet waar de kinderen bij zijn, hè, dat bedoel ik.Op donderdag 10 mei 2007 00:06 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Klopt, voornamelijk moeders maken zich schuldig aan dit gedrag.
En ik trek Dutroux ff door naar een *niet-dutroux* maar volgens de moeder een pedo die niet met zijn handjes van de kinderen kan afblijven, probeer als vader dán maar eens te bewijzen dat het niet zo is
En als pappa mamma slaat hoeft dat toch echt niet te betekenen dat hij zijn eigen vlees en bloed iets aandoet .
dat je als man niet deugt (want losse handjes naar je vrouw) is al erg zat, maar, klinkt idioot, doe het dan niet ook nog eens in het bijzijn van de kinderen.
en ga je kind ook niet indirect bedreigen "als je moeder dat nog 1 keer flikt, dan zal ze het weten, ik vermoord haar!"
ja, dan moet je ook als papa niet zeiken dat je kind jou niet meer wil zien, daar hoeft mama het dan niet voor op te stoken tegen papa.
maar in principe moet iig vanuit het kind ALTIJD het recht bestaan kontakt te hebben met de afwezige ouder, ook al snapt de aanwezige ouder dat niet.
maar ik genoemd voorbeeld kan ik me voorstellen dat je als moeder dan daar toch een stokje voor zou willen steken.
Gevallen als "we gaan eerst maar eens kijken of jij je verantwoordelijkheid neemt als vader, voordat je ze mee mag nemen, dus voorlopig mag je ze hier bij mij zien,maar niet alleen" dat soort machtsmisbruik , daar word je idd naar van.
Vaders die door het stof moeten, niets goed kunnen doen, op hun tenen lopen om de ex maar niet over de zeik te krijgen, en de ex gaat natuurlijk om drie keer niets over de zeik, ja, dat is treurig.
1 fucking foutje, 1 dingetje wat moeders niet zint, en zo'n man kan weer een maand of wat fluiten naar zijn bezoekrecht, en wat privacy met zijn kinderen.
Die moeders saboteren de boel zo dat de vader ook geen band op kán bouwen met zijn kinderen, waardoor ze met de tijd ook steeds minder graag naar hun vader toe willen.
Walgelijk, misdadig, en een wonder als een vader dan níet flipt na verloop van tijd.
quote:Vanuit een kind..kinderen onder de anderhalf jaar zijn e andere ouder doorgaans na een paar weken al vergeten, dan kan pappa lang wachten.Op donderdag 10 mei 2007 00:15 schreef milagro het volgende:maar in principe moet iig vanuit het kind ALTIJD het recht bestaan kontakt te hebben met de afwezige ouder, ook al snapt de aanwezige ouder dat niet.
quote:Misselijkmakende emotionele chantage ..Gevallen als "we gaan eerst maar eens kijken of jij je verantwoordelijkheid neemt als vader, voordat je ze mee mag nemen, dus voorlopig mag je ze hier bij mij zien,maar niet alleen" dat soort machtsmisbruik , daar word je idd naar van.
Vaders die door het stof moeten, niets goed kunnen doen, op hun tenen lopen om de ex maar niet over de zeik te krijgen, en de ex gaat natuurlijk om drie keer niets over de zeik, ja, dat is treurig.
1 fucking foutje, 1 dingetje wat moeders niet zint, en zo'n man kan weer een maand of wat fluiten naar zijn bezoekrecht, en wat privacy met zijn kinderen.
quote:Yep en áls er dan na jáááááren toch eindelijk eens contact mag zijn dan zit zo'n kind bibberend van angst tegenover hem, zum kotsen maar helaas gebeurt het vaakDie moeders saboteren de boel zo dat de vader ook geen band op kán bouwen met zijn kinderen, waardoor ze met de tijd ook steeds minder graag naar hun vader toe willen.
Walgelijk, misdadig, en een wonder als een vader dan níet flipt na verloop van tijd.
quote:Zeg dat maar tegen mijn ex. Ik heb mijn kinderen van 8 maanden inmiddels al ruim 6 maanden niet meer gezien. Het ziet er ook naar alle waarschijnlijkheid ook uit dat ik ze voorlopig niet snel meer zal zien. Ik heb 6 maanden lang gestreden voor omgang, maar ben begin deze maand op mijn werk volledig ingestort en uiteindelijk zwaar overspannen in het ziekenhuis beland. Daar werd hartritmestoornis en uitputting vastgesteld door maandenlange stress en moet door middel van medicijnen en oefeningen mijn lichaam en geest weer onder controle krijgen. Doktoren hebben mij aangeraden de rechtzaak te verschuiven omdat het teveel energie van me kost.Op woensdag 9 mei 2007 23:48 schreef Loedertje het volgende:
Zo, geen idee waar dit thuishoort maar ik kan er nog steeds met mijn hoofd niet bij dat er ouders zijn die denken hun ruzies en wraakgevoelens uit te spelen over hoofdjes van kinderen.
Ben ik zo raar als ik zeg dat een kind ALTIJD recht heeft op contact met beide ouders?
En zij? Het kan haar geen donder schelen...
quote:Ik denk dat je niet zo moet oordelen voordat je weet wat zo'n moeder beweegt. Er zijn natuurlijk loeder-moeders (Op donderdag 10 mei 2007 00:23 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Vanuit een kind..kinderen onder de anderhalf jaar zijn e andere ouder doorgaans na een paar weken al vergeten, dan kan pappa lang wachten.
[..]
Misselijkmakende emotionele chantage ..
[..]
Yep en áls er dan na jáááááren toch eindelijk eens contact mag zijn dan zit zo'n kind bibberend van angste tegenover hem, zum kotsen maar helaas gebeurt het vaak
) maar ik denk dat de meeste toch echt handelen in het belang van hun kind, er zijn natuurlijk ook vaders die een grote brulboei opzetten omdat ze zg geen rechten hebben terwijl ze niet het hele verhaal vertellen WAAROM die moeders niet zo happig zijn op 1 op 1 contact met het kind. Dit soort verhalen zijn vaak erg complex en ik vind dat je je nogal in de gevarenzone beweegt om hier een kort door de bocht reactie op te geven.
quote:Het is idd allemaal lullig wat die stress bij jou heeft veroorzaakt maar dat het HAAR niets kan schelen dat ze de kinderen iets ontneemt, dáár kan ik nooit met mijn hoofd bij. Mijn ex mag nml van mij echt wel doodvallen maar omdat ik weet dat zijn zoon daar niet blij mee zou zijn hoop ik dat het nog even niet gebeurt, snap je dat?Op donderdag 10 mei 2007 00:23 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Zeg dat maar tegen mijn ex. Ik heb mijn kinderen van 8 maanden inmiddels al ruim 6 maanden niet meer gezien. Het ziet er ook naar alle waarschijnlijkheid ook uit dat ik ze voorlopig niet snel meer zal zien. Ik heb 6 maanden lang gestreden voor omgang, maar ben begin deze maand op mijn werk volledig ingestort en uiteindelijk zwaar overspannen in het ziekenhuis beland. Daar werd hartritmestoornis en uitputting vastgesteld door maandenlange stress en moet door middel van medicijnen en oefeningen mijn lichaam en geest weer onder controle krijgen. Doktoren hebben mij aangeraden de rechtzaak te verschuiven omdat het teveel energie van me kost.
En zij? Het kan haar geen donder schelen...
[ Bericht 0% gewijzigd door Loedertje op 10-05-2007 00:34:43 ]
quote:Mensen kunnen hier blijkbaar gedachten lezen? Hoe kun je nu weten of het iemand NIETS kan schelen, afgaande op wat diegene toont? Dat zegt vaak niets hoor, en zeker niet wat diegene van binnen voelt.Op donderdag 10 mei 2007 00:27 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Het is idd allemaal lullig wat die strees bij jou heeft veroorzaakt maar dat het HAAR niets kan schelen dat ze de kinderen iets ontneemt, dáár kan ik nooit met mijn hoofd bij. Mijn ex mag nml van mij echt wel doodvallen maar omdat ik weet dat zijn zoon daar niet blij mee zou zijn hoop ik dat het nog even niet gebeurt, snap je dat?
Ik vind het werkelijk misselijk makend hoe snel hier geoordeeld wordt over mensen, vaak gaat het om keuzes die heel weloverwogen genomen zijn en echt niet uit de lucht komen vallen, de nare uitzonderingen daargelaten.
quote:Ja, jouw verhaal ken ik idd, en al hoor je natuurlijk maar 1 kant vh verhaal, wat moet je in godsnaam dan misdaan hebben om zoiets te verdienen???Op donderdag 10 mei 2007 00:23 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Zeg dat maar tegen mijn ex. Ik heb mijn kinderen van 8 maanden inmiddels al ruim 6 maanden niet meer gezien. Het ziet er ook naar alle waarschijnlijkheid ook uit dat ik ze voorlopig niet snel meer zal zien. Ik heb 6 maanden lang gestreden voor omgang, maar ben begin deze maand op mijn werk volledig ingestort en uiteindelijk zwaar overspannen in het ziekenhuis beland. Daar werd hartritmestoornis en uitputting vastgesteld door maandenlange stress en moet door middel van medicijnen en oefeningen mijn lichaam en geest weer onder controle krijgen. Doktoren hebben mij aangeraden de rechtzaak te verschuiven omdat het teveel energie van me kost.
En zij? Het kan haar geen donder schelen...
Ik krijg het idee bij zulke dames, en sorry als dat hard klinkt, dat de man gewoon means to an end was.
Er was een kinderwens, maar geen relatiewens per sé, dus papa mag zsm wieberen en doet hij dat niet , dan lok je wel iets uit waarover je kan flippen, waar de vader dan weer op reageert, en dan heeft papa het gedaan.
Wat doe je eraan?
Ja, niets dus.
En soms komt het zover dat papa maar afstand neemt, omdat iedere keer als hij kontakt zoekt, mama flipt en dat is ook weer niet goed voor de kinderen.
Papa blijft dan uit liefde weg, maar de kinderen krijgen een ander verhaal te horen uiteraard
Ik heb echt met je te doen, en weet totaal geen advies te geven, behalve dat je geen gekke dingen moet gaan doen, mocht het je allemaal teveel worden, wat natuurlijk allang zo is in feite.
Bah.
quote:Hoezo gevarenzone?Op donderdag 10 mei 2007 00:26 schreef Vivi het volgende:
Dit soort verhalen zijn vaak erg complex en ik vind dat je je nogal in de gevarenzone beweegt om hier een kort door de bocht reactie op te geven.
De stelling is: Hebben kinderen recht op beide ouders?
Ik vroeg niet* moeten kinderen het recht ontnomen worden om hun ouders zelf te leren kennen*
In álle fases van je jonge leven heb je nu eenmaal je ouders nodig en geen ouder die alleen maar negatieve uitlatingen kan doen over de andere ouder...
Stel, de vader van je kind pleegt een moord, op zijn werk is iemand die hem al jarenlang loopt te tergen en die bezig is om hem eruit te werken zodat hij geen job meer heeft, hypothese dus.
Pa zit 4 jaar vast, in die 4 jaar zou jij tegen je kind zeggen dat pappa een moordenaar is en iedereen dood maakt?
Extreem voorbeeld maar je doet in principe hetzelfde als je tegen je kind zegt dat pappa haar sloeg en dat hij dus ook alle andere mensen slaat...
quote:een vader heeft recht op 1 op 1 kontakt, tenzij er gevaar dreigt voor het kind.Op donderdag 10 mei 2007 00:26 schreef Vivi het volgende:
[..]
Ik denk dat je niet zo moet oordelen voordat je weet wat zo'n moeder beweegt. Er zijn natuurlijk loeder-moeders (
Dit soort verhalen zijn vaak erg complex en ik vind dat je je nogal in de gevarenzone beweegt om hier een kort door de bocht reactie op te geven.
er zijn legio gevallen waar dat totaal niet het geval is en de moeder gewoon uit rancune de kinderen weg houdt.
een vader moet een band op kunnen bouwen met zijn eigen kinderen en dat lukt niet met 1 uurtje in de maand met mama twee meter verderop de boel in de gaten houdend.
een man moet het wel erg bont gemaakt hebben wil je hem dat ontzeggen, hoor, met recht, en je kind moet je wel erg juist niet als prioriteit hebben als je je rancune over haar of zijn hoofdje verzilvert.
een man mag als partner niet deugen, je bedrogen hebben met een ander, je rottig hebben behandeld, maar dat geeft je nog niet het recht om hem te straffen middels je kinderen.
als je dat niet kan scheiden was je zelf nog lang niet toe aan het moederschap.
quote:Kinderen hebben idd recht op beide ouders, ouders hebben echter imo niet altijd recht op hun kind.Op donderdag 10 mei 2007 00:32 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Hoezo gevarenzone?
De stelling is: Hebben kinderen recht op beide ouders?
Ik vroeg niet* moeten kinderen het recht ontnomen worden om hun ouders zelf te leren kennen*
In álle fases van je jonge leven heb je nu eenmaal je ouders nodig en geen ouder die alleen maar negatieve uitlatingen kan doen over de andere ouder...
Stel, de vader van je kind pleegt een moord, op zijn werk is iemand die hem al jarenlang loopt te tergen en die bezig is om hem eruit te werken zodat hij geen job meer heeft, hypothese dus.
Pa zit 4 jaar vast, in die 4 jaar zou jij tegen je kind zeggen dat pappa een moordenaar is en iedereen dood maakt?
Extreem voorbeeld maar je doet in principe hetzelfde als je tegen je kind zegt dat pappa haar sloeg en dat hij dus ook alle andere mensen slaat...
En als je niet wil dat mama tegen je kind zegt dat papa haar geslagen heeft, dan moet hij mama niet slaan, de oplossing is soms heel simpel.
[ Bericht 0% gewijzigd door Vivi op 10-05-2007 00:52:39 ]
quote:Heb je helemaal gelijk in. Ik heb mijn fouten gemaakt, dat zal ik zonder meer toegeven, maar kinderen ontnemen van een toegewijde vader is het ergste wat je kan doen. Het fijne van onze rechtelijk systeem is dat ik als vader bijna geen poot heb om op te staan. Ik heb bijna alle instanties gebeld die ik maar kon verzinnen, en geen konden mij helpen mijn kinderen de afgelopen maanden eerder te zien. Het enige wat mij restte is een maandenlange rechtzaak beginnen.Op donderdag 10 mei 2007 00:26 schreef Vivi het volgende:
[..]
Dit soort verhalen zijn vaak erg complex en ik vind dat je je nogal in de gevarenzone beweegt om hier een kort door de bocht reactie op te geven.
In mijn ogen heeft mijn ex een misdaad gepleegt. Het opzettelijk kapot maken van een mens. Het fijne is dat ze er gewoon mee wegkomt. Gewoon blijven volhouden dat je bang bent, en ze kunnen je niks maken. Ik heb haar nooit met één vinger aangeraakt en toch lekker blijven volhouden dat ze bang is. Wel online verkondigen waar ze heen gaat met de kinderen, terwijl ze donders goed weet dat ik meelees.
quote:Dat ben ik ook met je eens, ik heb het nu over vaders die hun agressie niet onder controle hebben, niet over vreemdgaan oid, dat vind ik totaal iets anders.Op donderdag 10 mei 2007 00:35 schreef milagro het volgende:
[..]
een vader heeft recht op 1 op 1 kontakt, tenzij er gevaar dreigt voor het kind.
er zijn legio gevallen waar dat totaal niet het geval is en de moeder gewoon uit rancune de kinderen weg houdt.
een vader moet een band op kunnen bouwen met zijn eigen kinderen en dat lukt niet met 1 uurtje in de maand met mama twee meter verderop de boel in de gaten houdend.
een man moet het wel erg bont gemaakt hebben wil je hem dat ontzeggen, hoor, met recht, en je kind moet je wel erg juist niet als prioriteit hebben als je je rancune over haar of zijn hoofdje verzilvert.
een man mag als partner niet deugen, je bedrogen hebben met een ander, je rottig hebben behandeld, maar dat geeft je nog niet het recht om hem te straffen middels je kinderen.
als je dat niet kan scheiden was je zelf nog lang niet toe aan het moederschap.
Ik zou mijn kind niet willen blootstellen aan een ouder die zijn zelfbeheersing zo makkelijk verliest, niet zonder toezicht. maar we hebebn het nu over een extreme situatie,
Ik leef zelf samen met iemand die zijn kinderen niet kan zien, dus ik weet dondersgoed wat een ellende dat geeft.
quote:oh, dus als je in je woede een keer uithaalt naar mama, omdat ze het bloed onder je nagels vandaan haalt, dan mag je je kinderen niet meer zien?Op donderdag 10 mei 2007 00:37 schreef Vivi het volgende:
[..]
Kinderen hebben idd recht op beide ouders, ouders hebben echter imo niet altijd recht op hun kind.
En als je niet wil dat mama tegen je kind zegt dat papa haar geslagen heeft, dan moet hij mama niet slaan, de oplossing is soms heel simpel.
haal jij nooit eens uit naar een vent als hij je tart en tart.
zou jij er dan begrip voor hebben als jij jouw kind dan niet meer zou mogen zien?
quote:Je kunt zoiets een keer vertellen en de kinderen zonder schuldgevoelens aan te praten, naar hun vader laten gaan óf je kunt tijdens het ontbijt en voor het slapen gaan vertellen dat pappa mamma zoveel pijn heeft gedaan omdat hij sloeg of vreemdging. Het is NIET relevant .Op donderdag 10 mei 2007 00:37 schreef Vivi het volgende:
[..]
Kinderen hebben idd recht op beide ouders, ouders hebben echter imo niet altijd recht op hun kind.
En als je niet wil dat mama tegen je kind zegt dat papa haar geslagen heeft, dan moet hij mama niet slaan, de oplossing is soms heel simpel.
quote:Dat vind ik echt verschrikkelijk voor je en dat is gewoon misdadig te noemen.Op donderdag 10 mei 2007 00:38 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Heb je helemaal gelijk in. Ik heb mijn fouten gemaakt, dat zal ik zonder meer toegeven, maar kinderen ontnemen van een toegewijde vader is het ergste wat je kan doen. Het fijne van onze rechtelijk systeem is dat ik als vader bijna geen poot heb om op te staan. Ik heb bijna alle instanties gebeld die ik maar kon verzinnen, en geen konden mij helpen mijn kinderen de afgelopen maanden eerder te zien. Het enige wat mij restte is een maandenlange rechtzaak beginnen.
In mijn ogen heeft mijn ex een misdaad gepleegt. Het opzettelijk kapot maken van een mens. Het fijne is dat ze er gewoon mee wegkomt. Gewoon blijven volhouden dat je bang bent, en ze kunnen je niks maken. Ik heb haar nooit met één vinger aangeraakt en toch lekker blijven volhouden dat ze bang is. Wel online verkondigen waar ze heen gaat met de kinderen, terwijl ze donders goed weet dat ik meelees.
quote:Ik vind het wel relevant in die zin dat als papa mama slaat hij de kindjes ook wel eens zou kunnen slaan. Ik vind niet dat je het allemaal maar haarfijn moet uitleggen aan kinderen die zoiets ternauwernood begrijpen en een schuldgevoel aanpraten.Op donderdag 10 mei 2007 00:40 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Je kunt zoiets een keer vertellen en de kinderen zonder schuldgevoelens aan te praten, naar hun vader laten gaan óf je kunt tijdens het ontbijt en voor het slapen gaan vertellen dat pappa mamma zoveel pijn heeft gedaan omdat hij sloeg of vreemdging. Het is NIET relevant .
quote:WE hebben het dus nu slechts over de relationele sfeer, in een relatie van man tot vrouw heb je nu eenmaal met hele andere gevoelens te maken...kinderen hebben daar geen r*k mee te maken..de 2 volwassenen hebben een geschil over vanallesennogwat maar de ouders hebben dat toch niet met hun kinderenOp donderdag 10 mei 2007 00:39 schreef Vivi het volgende:
Ik zou mijn kind niet willen blootstellen aan een ouder die zijn zelfbeheersing zo makkelijk verliest, niet zonder toezicht. maar we hebebn het nu over een extreme situatie,
quote:Je slaat de spijker op z'n kop. Ik had het zelf niet beter kunnen verwoorden.Op donderdag 10 mei 2007 00:30 schreef milagro het volgende:
[..]
Ja, jouw verhaal ken ik idd, en al hoor je natuurlijk maar 1 kant vh verhaal, wat moet je in godsnaam dan misdaan hebben om zoiets te verdienen???
Ik krijg het idee bij zulke dames, en sorry als dat hard klinkt, dat de man gewoon means to an end was.
Er was een kinderwens, maar geen relatiewens per sé, dus papa mag zsm wieberen en doet hij dat niet , dan lok je wel iets uit waarover je kan flippen, waar de vader dan weer op reageert, en dan heeft papa het gedaan.
Wat doe je eraan?
Ja, niets dus.
En soms komt het zover dat papa maar afstand neemt, omdat iedere keer als hij kontakt zoekt, mama flipt en dat is ook weer niet goed voor de kinderen.
Papa blijft dan uit liefde weg, maar de kinderen krijgen een ander verhaal te horen uiteraard
Ik heb echt met je te doen, en weet totaal geen advies te geven, behalve dat je geen gekke dingen moet gaan doen, mocht het je allemaal teveel worden, wat natuurlijk allang zo is in feite.
Bah.
Ze was me inderdaad zat, en heeft een vies spelletje met me uitgehaald. Ik ben zo stom geweest mijn hart te luchten aan haar, zodat ze precies wist hoe ze me uit de weg moest ruimen. Zij (en haar ouders) treiterde en vernederde me net zolang totdat ik doorsloeg.
Tijdens haar zwangerschap voelde ik de bui al hangen. Heb haar toen gevraagd dat whatever er tussen ons gebeurd, ze de kinderen niet van me weg moet houden omdat ik dat simpelweg niet trek.
En wat gebeurde er? Juist.
[ Bericht 7% gewijzigd door Eliminator20 op 10-05-2007 00:48:59 ]
quote:In woede uithalen, tja, ik vind het een fijne grens Milagro. Tuurlijk heb ik wel eens uitgehaald, je hebt het zelf kunnen lezenOp donderdag 10 mei 2007 00:39 schreef milagro het volgende:
[..]
oh, dus als je in je woede een keer uithaalt naar mama, omdat ze het bloed onder je nagels vandaan haalt, dan mag je je kinderen niet meer zien?
haal jij nooit eens uit naar een vent als hij je tart en tart.
zou jij er dan begrip voor hebben als jij jouw kind dan niet meer zou mogen zien?
Maar ik vind niet dat je hiervoor een algemeen antwoord kan geven, het hangt van veel te veel factoren af, en de veiligheid van kinderen KAN en MAG je niet mee gokken vind ik...
Laten we als voorbeeld nemen: een man die zijn zwangere vrouw in de buik stompt..of ze nu wel of niet het bloed onder zijn nagels vandaan haalde, laten we nog in het midden..maar zou jij je kind daar graag aan meegeven, hypothetisch gezien?
quote:Nee, dat ben ik toch ook met je eens. Als je het over de "normale" relationele problemen hebt dan heb je gelijk. Komt er agressie bij kijken, bij 1 van beide partners, vader óf moeder, dan vind ik het toch wat anders.Op donderdag 10 mei 2007 00:43 schreef Loedertje het volgende:
[..]
WE hebben het dus nu slechts over de relationele sfeer, in een relatie van man tot vrouw heb je nu eenmaal met hele andere gevoelens te maken...kinderen hebben daar geen r*k mee te maken..de 2 volwassenen hebben een geschil over vanallesennogwat maar de ouders hebben dat toch niet met hun kinderen
Kan me nog heugen, een tijdje terug in de krant; een vader die zijn kinderen vermoord om de moeder te raken....
En nu ga ik een fles geven
quote:en dat wordt dan tegen je gebruikt.Op donderdag 10 mei 2007 00:43 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Je slaat de spijker op z'n kop. Ik had het zelf niet beter kunnen verwoorden.
Ze was me inderdaad zat, en heeft een vies spelletje met me uitgehaald. Ik ben zo stom geweest mijn hart te luchten aan haar, zodat ze precies wist hoe ze me uit de weg moest ruimen. Zij (en haar ouders) treiterde en vernederde me net zolang totdat ik doorsloeg.
als ik iemand het bloed onder de nagels vandaan haal, treiter, schoffeer, weetikwat, kan ik me voorstellen dat diegene me een tik geeft, niet in elkaar slaat, maar een mep in mijn gezicht.
vrouwen mogen krijsen, , de man voor alles uitmaken, onredelijk zijn, voorwerpen naar de mans hoofd smijten, in zijn gezicht meppen, met de nagels uithalen , maar oh wee als de man die ene keer eens terugmept.
een ruzie loopt soms uit de hand, en slaan is NOOIT okay, dat gedlt voor beide partijen maar soms zijn er omstandigheden waarin je kunt begrijpen dat de ander zijn of haar beheersing verloor.
om dan dat als wapen te gebruiken "jij hebt mij geslagen toen, je krijgt je kind echt niet te zien meer, had je me maar niet moeten slaan", zo gemeen, als die ene mep een reactie was op getreiter, hysterisch gekrijs of een mep van de ander zelf.
quote:Dit is trouwens precies wat er speelt bij mijn vriend en zijn exOp donderdag 10 mei 2007 00:30 schreef milagro het volgende:
[..]
En soms komt het zover dat papa maar afstand neemt, omdat iedere keer als hij kontakt zoekt, mama flipt en dat is ook weer niet goed voor de kinderen.
Papa blijft dan uit liefde weg, maar de kinderen krijgen een ander verhaal te horen uiteraard
quote:Als ik die vrouw zelf was, en mijn eigen leugen geloofde, uiteraard niet, neeOp donderdag 10 mei 2007 00:47 schreef Vivi het volgende:
[..]
In woede uithalen, tja, ik vind het een fijne grens Milagro. Tuurlijk heb ik wel eens uitgehaald, je hebt het zelf kunnen lezen
Maar ik vind niet dat je hiervoor een algemeen antwoord kan geven, het hangt van veel te veel factoren af, en de veiligheid van kinderen KAN en MAG je niet mee gokken vind ik...
Laten we als voorbeeld nemen: een man die zijn zwangere vrouw in de buik stompt..of ze nu wel of niet het bloed onder zijn nagels vandaan haalde, laten we nog in het midden..maar zou jij je kind daar graag aan meegeven, hypothetisch gezien?
quote:Het gebeurd vaker dan je denkt.Op donderdag 10 mei 2007 00:49 schreef Vivi het volgende:
[..]
Kan me nog heugen, een tijdje terug in de krant; een vader die zijn kinderen vermoord om de moeder te raken....
Het beangstige hiervan is, dat ik me als achtergestelde vader me hier deels mee kan identificeren. Ik zal never nooit wat mijn kinderen aandoen, ook niet om de moeder van mijn kinderen terug te pakken. IMO zijn mijn kinderen onaantastbaar. Maar kan me heel goed voorstellen dat moeders die misbruik maken van hun ouderlijke macht, en daarmee toegewijde vaders volledig door het lint laten gaan met alle gevolgen van dien.
quote:Op donderdag 10 mei 2007 00:54 schreef milagro het volgende:
[..]
Als ik die vrouw zelf was, en mijn eigen leugen geloofde, uiteraard niet, nee
We hadden het over een hypothetische situatie toch? Waarbij jij van een hypothetische vrouw weet dat ze de waarheid niet spreekt? Knap 
quote:Kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en ben even gaan zoeken op de namen van je kinderen, neem aan dat Ouders die tegen relatie zijn met vriend. je onvolwassen ex < Ze komt na het lezen van wat threads nogal labiel over... ( Wat is er mis met mij? )
quote:ja en jij gelooft je vriend toch of niet.Op donderdag 10 mei 2007 00:54 schreef Vivi het volgende:
[..]
Dit is trouwens precies wat er speelt bij mijn vriend en zijn ex
en wie weet heeft zijn vrouw ook wel een hele goede reden die jij niet weet of zo te doen, en die jij ook niet komt te weten en als je hem zou weten zou je het niet geloven.
zo geldt je eigen relativeringen dus net zo goed in dit geval.
(niet dat ik twijfel aan jouw vriend, ik ken hem niet, ik weet er niets van verder, maar je begrijpt wat ik bedoel)
degene die zijn verhaal het eerst kwijt kan en rond kan bazuinen, wordt meestal geloofd.
en meestal is die eer aan de vrouw.
die ex van jouw mannetje hangt elders haar versie op van hun geschil, en zal daar een Vivi of een milagro vinden die haar klakkeloos gelooft, "want waarom zou ze liegen, zo is ze niet" , en zoals ik al zei, degene die het eerst zijn of haar verhaal kan doen is in het voordeel.
quote:Tja.. dat is dus ook 1 van de problemen waar ik tegen aan loop, en wat mijn ex goed tegen mij kan gebruiken. Mijn kinderen zijn nog zó jong, dat ze wettelijk gezien de eerste 2 levensjaren totaal afhankelijk zijn van hun moeder zodat er geen regeling kan komen dat ik mijn kinderen ophaal en weer thuisbreng. Mijn geringe inbreng en aanwezigheid in hun leven zorgt voor de rest. Ze woont nog thuis en daar zet ik van mijn leven geen voetstap meer binnen. Daar is voor mij alle ellende begonnen, en dat zal zich zeker weer herhalen als ik daar weer binnenkom. Andere oplossingen zijn niet voorhande....Op donderdag 10 mei 2007 00:59 schreef Vivi het volgende:
Het gaat hier om; een kind heeft recht op beide ouders, maar een kind heeft eerst en vooral recht op een veilige leefomgeving...het gaat er denk ik om welke van de 2 je laat prevaleren.
Daarom ben ik genoodzaakt om te stoppen met de rechtzaak, en mijn kinderen op te geven. Heb voor mezelf eigenlijk geen keus meer.
quote:"Gelukkig" heeft mijn vriend een geluidsband waarop zijn (toen) 3 jarige zoontje roept, "Nee opa, niet papa slaan!!!!" met een hoop gehuil en gekrijs, en zijn ex die er lachend naast staat, dus wat dat betreft was er weinig twijfel mogelijk.Op donderdag 10 mei 2007 01:03 schreef milagro het volgende:
[..]
ja en jij gelooft je vriend toch of niet.
en wie weet heeft zijn vrouw ook wel een hele goede reden die jij niet weet of zo te doen, en die jij ook niet komt te weten en als je hem zou weten zou je het niet geloven.
zo geldt je eigen relativeringen dus net zo goed in dit geval.
(niet dat ik twijfel aan jouw vriend, ik ken hem niet, ik weet er niets van verder, maar je begrijpt wat ik bedoel)
degene die zijn verhaal het eerst kwijt kan en rond kan bazuinen, wordt meestal geloofd.
en meestal is die eer aan de vrouw.
die ex van jouw mannetje hangt elders haar versie op van hun geschil, en zal daar een Vivi of een milagro vinden die haar klakkeloos gelooft, "want waarom zou ze liegen, zo is ze niet" , en zoals ik al zei, degene die het eerst zijn of haar verhaal kan doen is in het voordeel.
Maar wat je zegt klopt, in dit geval was er weinig aanleiding tot twijfel omdat het op band stond, maar daarom vind ik ook dat je altijd beide kanten moet horen en niet maar 1 omdat je diegene toevallig ms wat beter kent en wel aardig vind overkomen oid
quote:Jááááá, naast mij woont een stel zonder kinderen (gelukkig)Op donderdag 10 mei 2007 01:03 schreef milagro het volgende:
degene die zijn verhaal het eerst kwijt kan en rond kan bazuinen, wordt meestal geloofd.
en meestal is die eer aan de vrouw.
die ex van jouw mannetje hangt elders haar versie op van hun geschil, en zal daar een Vivi of een milagro vinden die haar klakkeloos gelooft, "want waarom zou ze liegen, zo is ze niet" , en zoals ik al zei, degene die het eerst zijn of haar verhaal kan doen is in het voordeel.
Zij loopt hem elke dag te tergen, de afgelopen weken met dat warme weer hoorde je haar de hele dag denigrerend doen, zeiken om nix, schreeuwen als hij in haar ogen iets fout doet ect...tegen de avond neemt hij een biertje en gaat rustig in de tuin zitten genieten,althans dat denkt hij...ze gaat door en door en door en op een gegeven moment loopt het uit de hand, hij geeft haar een duw terwijl hij naar binnen gaat om *te schuilen* voor haar gezeik en zij hem tegen probeert te houden omdat hij niet.noooooooooooooooooit naar haar wil luisteren (terwijl hij vanaf smorgens vroeg al naar haar gezuig moet luisteren)Enfin, zij zet het op een gillen, dat hij van haar af moet blijven, ze schreeuwen plost allebei, de politie komt erbij...
De dag erna weet de hele buurt dat ZIJ zielig is en HIJ altijd slaat ....
Zie je nu hoe gemakkelijk zelfs jij je laat beinvloeden door die zielige vrouw...die eigenlijk helemaal niet zo zielig is als je de achtergrond weet
Waarom denk jij dat deze man een slechte vader zou zijn indien ze kinderen hadden gehad??
quote:Klopt. Vanaf het moment dat ze zwanger raaktte veranderde er alles. Ze veranderde van een vrolijke, lieve en begripvolle meid in een heuse sekreet. Ik heb maandenlang me uiterste best gedaan de relatie te herstellen, maar een klim op mount everest is eenvoudiger.Op donderdag 10 mei 2007 01:03 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en ben even gaan zoeken op de namen van je kinderen, neem aan dat Ouders die tegen relatie zijn met vriend. je onvolwassen ex < Ze komt na het lezen van wat threads nogal labiel over... ( Wat is er mis met mij? )
Alleen het vreemde is; ze heeft het alleen tegen mij. Tegen ieder ander doet ze gewoon nog lekker vrolijk.
Ik voel mijn hart weer tekeergaan.
Truste!
quote:kom kom Vivi......Op donderdag 10 mei 2007 01:02 schreef Vivi het volgende:
[..]
om je gram te halen bij die vent door je kind bij hem weg te houden breng je zoveel meer schade toe aan een willoos slachtoffer, omdat jij je een slachtoffer voelt (en ms ook bent)
een uit de hand gelopen ruzie is geen reden genoeg om je kind weg te houden bij je ex.
als dat wel een reden is, dan is maandenlang onredelijk en hysterisch gedrag dat ook
om maar niet te spreken over per ongeluk expres de pil vergeten..... een man een kind in de maag splitsen door per ongeluk expres de pil te vergeten, omdat je zelf toevallig een sterke kinderwens hebt en de tijd dringt, nee, dát is lekker.
hoe denk je dat een jonge vent zich voelt als hem dat overkomt, dan is er toch logisch paniek, en ms ook woede, omdat zijn leven ineens een wending krijgt waar hij nog lang niet aan toe was?
dat wordt door veel dames ook zomaar beslist even, hoor, dat dat kan en dat mag...over vertrouwen gesproken dan zeg
quote:Milagro, wil jij niet soms mijn psychiater worden? In deze thread heb je al meer zinnigs gezegd dan mijn psychiaters is 5 maanden tijd.Op donderdag 10 mei 2007 01:17 schreef milagro het volgende:
[..]
om je gram te halen bij die vent door je kind bij hem weg te houden breng je zoveel meer schade toe aan een willoos slachtoffer, omdat jij je een slachtoffer voelt (en ms ook bent)
Achteraf kan het ms ook wel zo gebracht worden natuurlijk
quote:Ik gaf mijn kind idd mee aan zijn vader ondanks alles, hij heeft tot op heden ons kind nog nooit geslagen..Op donderdag 10 mei 2007 00:47 schreef Vivi het volgende:
Maar ik vind niet dat je hiervoor een algemeen antwoord kan geven, het hangt van veel te veel factoren af, en de veiligheid van kinderen KAN en MAG je niet mee gokken vind ik...
Laten we als voorbeeld nemen: een man die zijn zwangere vrouw in de buik stompt..of ze nu wel of niet het bloed onder zijn nagels vandaan haalde, laten we nog in het midden..maar zou jij je kind daar graag aan meegeven, hypothetisch gezien?
Het voorbeeld is wel grappig trouwens aangezien de waarheid van de vrouw ook anders kan zijn, het is haar beleving/waarhied en het hoeft niet te betekeken dat er werkelijk door gestomp een dreigende vroegtijdige geboorte was toch?
Want doorgaans gaat zo'n getroffen vrouw na zo'n incident direct naar de dokter...uit angst voor het ongeboren kind .
Tenminste, dat heb ik wel gedaan..
Toch laat ik mijn kind naar zijn vader gaan..raar hé?
quote:nou, uhm, ik praat natuurlijk in jouw straatje, hè, maar goed.... ik denk dat jij gewoon lekker moet gaan slapen en je niet zo laten meeslepen door onze hypothetische woedeOp donderdag 10 mei 2007 01:21 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Milagro, wil jij niet soms mijn psychiater worden? In deze thread heb je al meer zinnigs gezegd dan mijn psychiaters is 5 maanden tijd.
begrijpelijk, hoor, maar wij praten over dingen die ons niet direct aangaan, of tenminste mij niet, alleen zijdelings meegemaakt heb, dus de evt emoties die wij, ik heb , laat ik zo dadelijk net zo makkelijk weer achter als ik dit topic uitloop.
voor jou ligt dat anders.
het is gewoon een hopeloze zaak voor een man, als je een rancuneuze onredelijke ex getroffen hebt, die je straft voor een (vermeende) misstap en zichzelf dan misstappen gunt en daar de eigen kinderen voor gebruikt.
wonderlijk dat ze dat niet beseffen, niet over de grenzen van hun vermeende gelijk heen kunnen kijken, zo op hun strepen staan, dat ze niet zien dat hun eigen kind eronder ligt.
[ Bericht 1% gewijzigd door milagro op 10-05-2007 01:40:43 ]
quote:Wat is dat nou voor onzin>?Op donderdag 10 mei 2007 01:08 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Tja.. dat is dus ook 1 van de problemen waar ik tegen aan loop, en wat mijn ex goed tegen mij kan gebruiken. Mijn kinderen zijn nog zó jong, dat ze wettelijk gezien de eerste 2 levensjaren totaal afhankelijk zijn van hun moeder zodat er geen regeling kan komen dat ik mijn kinderen ophaal en weer thuisbreng.
Een zichzelfrespecterende volwassen vrouw schakelt haar eigen racuneuze gevoelens uit en gunt een kind zijn vader.. in jou geval , je bent zelf net zo piepjong en onrijp als de moeder van je kinderen, is het dubbel zo moeilijk vrees ik en kun je die volwassenheid van beide kanten niet verwachten, je kids staan onder toezicht neem ik aan?
natuurlijk ben je dan bezorgd.
maar hoe kan hij ooit bewijzen die verantwoordelijkheid aan te kunnen als je hem nooit de kans geeft.
je zult versteld staan soms hoe flierefluiters wel aan orde en regelmaat vasthouden als hun eigen kind er mee gemoeid is.
dat is wat de dames nogal eens vergeten, het is ook ZIJN eigen vlees en bloed.
iedere moeder die voor het eerst haar kind "meegeeft" is bezorgd, maar verdomme je laat je kinderen iedere dag achter bij mensen die je eigenlijk niet kent "juffen en meesters" , die god weet van voor levensstijl hebben en de eigen vader van je kind ontzeg je dat omdat jij zelf toevallig mot met hem hebt?
houden die moeders ook hun kinderen weg bij oma's en opa's als dat even niet zo lekker loopt tussen ma en grootouders?
leer eens zelf volwassen en verantwoordelijk te zijn door je kind zijn of haar vader te gunnen, ongeacht hoe die vader als partner was, want dat hoeft totaal niet te sporen met hoe hij als vader is.
en hoe hij is, dat moet hij wel mogen en kunnen laten zien.
quote:hoe bedoel je?Op donderdag 10 mei 2007 08:28 schreef lady-wrb het volgende:
en hoe zit het andersom?
als de vrouw vermeend "niet deugt", bedoel je?
of maandenlang niets van zich laat horen?
of een oma die niks meer laat horen aan dr kleinkind omdat ze zware mot heeft met de moeder.
quote:Met al die emancipatie zie je dat wel steeds meer gebeuren.Op donderdag 10 mei 2007 08:30 schreef milagro het volgende:
[..]
hoe bedoel je?
als de vrouw vermeend "niet deugt", bedoel je?
quote:nu ja, als een vader of oma zelf geen belangstelling voor het kind heeft, dan zet je het kind natuurlijk niet af voor zijn of haar deur.Op donderdag 10 mei 2007 08:34 schreef lady-wrb het volgende:
ik bedoel wat als de vader vaak bezoekafspraken niet nakomt?
of maandenlang niets van zich laat horen?
of een oma die niks meer laat horen aan dr kleinkind omdat ze zware mot heeft met de moeder.
dat is een andere situatie waar een (groot)ouder zelf kiest voor weinig of geen kontakt, wat natuurlijk vooral inzake de vader schandalig is, maar je kan iemand niet dwingen dan, helaas.
of ms niet helaas, hoe hard het ook is, wat heb je aan een vader die jou enkel maar ziet als verplichting.
het is alleen lastig dat aan het kind in kwestie uit te leggen, vreselijk
maar net zoals je bij een tegenwerkende moeder enkel maar een beroep kan doen op haar redelijkheid, kun je dat in dit geval ook, dwingen gaat niet werken, en echte stappen ondernemen kun je niet.
iin beide gevallen geeft de welwillende ouder dus vaak maar op naar verloop van tijd, wat ws precies de bedoeling van de volhard(st)er is.
mijn
zegt altijd dat ik gewoon moet zeggen dat zijn pa andere dingen belangrijker vindt, maar dat wil ik niet, daar raak ik alleen het kind maar mee.quote:Sorry Milagro maar 't lijkt me eng om je als Oma te hebben ofzo, ik weet niet waarom maar toch lijkt 't me eng.
quote:lastig, ik zou ook niet weten wat te zeggen behalve vage smoesjes, maar zo direct zijn zou ik ook niet doen, idd niet om de vader te ontzien , maar het kind.Op donderdag 10 mei 2007 08:51 schreef lady-wrb het volgende:
ik heb het er verder ook nooit over, alleen het kind vraagt wel eens: waarom komt papa me nooit ophalen? ik zeg dan maar dat hij het heel druk heeft.
mijn
mijn ouders hadden toen ik nog klein was (een jaar of 5 ofzo) mot met mijn opa en oma.
ik kan me nog herinneren dat ik me als klein kind heel raar voelde om met mijn moeder en mijn oma in de wachtkamer van de huisarts te zitten.
zo klein als ik was voelde dat ik loyaal moest zijn naar mijn moeder, terwijl ik ook naar mijn oma wilde.
zoiets wilde ik mijn kind besparen.
quote:dat zinnetje snap ik even nietOp donderdag 10 mei 2007 08:58 schreef lady-wrb het volgende:
ik vind milagro niet eng hoor, kraaksandaal.
mijn ouders hadden toen ik nog klein was (een jaar of 5 ofzo) mot met mijn opa en oma.
ik kan me nog herinneren dat ik me als klein kind heel raar voelde om met mijn moeder en mijn oma in de wachtkamer van de huisarts te zitten.zo klein als ik was voelde dat ik loyaal moest zijn naar mijn moeder, terwijl ik ook naar mijn oma wilde.
zoiets wilde ik mijn kind besparen.
zelf heb ik een poos lang ruzie gehad met mijn moeder, jaren terug, maar mijn kinderen gingen al die tijd gewoon naar haar toe, hoefden niet te kiezen en ik hoorde ze ook niet uit over oma, behalve dan "was het gezellig? mooi zo!" .
heb ze destijds ook uitgelegd dat die ruzie iets was tussen oma en mij, dat dat heus wel weer goed kwam (hetgeen ook gebeurd is) maar nu even niet!
ik snap ook niet zo wat daar nu zo lastig aan is, is het trots, rancune, angst dat het kind de andere partij leuker vindt, de andere kant van het verhaal te horen krijgt? waarom die starheid als er geen sprake is van mishandeling/misbruik?
quote:Daarom ben je soms eng.
quote:ik ben altijd eng, dus flikker nu maar weer op, pikkebaas en ga elders lopen vervelen.
en ik zeg dit met de beste bedoelingen uiteraard, hè, niets persoonlijks
In geval van een enrome cokeverslaving acht ik het niet raadzaam dat zo'n pappa bijvoorbeeld een week lang voor een kind moet zorgen maar 1/2 dagen in de week zou moeten kunnen lijkt mij...
[ Bericht 30% gewijzigd door Lois op 20-05-2007 21:50:32 ]
quote:als het gebruik alleen maar plaatsvindt bij uitgaan, wie vertelt dat de rechter dan?Op donderdag 10 mei 2007 09:41 schreef Anoniem het volgende:
Wist je dat een kinderrechter behoorlijk gevoelig is voor verdovende middelenk, óók als het gebruik alleen maar plaatsvindt bij uitgaan?
de moeder ws.
moet je ook eens over nadenken waarom ze dat doet en wat dat over haar zegt
[ Bericht 1% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:52:30 ]
quote:Yep maar je vroeg om *onze* meningOp donderdag 10 mei 2007 09:41 schreef Anoniem het volgende:
Wist je dat een kinderrechter behoorlijk gevoelig is voor verdovende middelen, óók als het gebruik alleen maar plaatsvindt bij uitgaan?
En zoals Milagro al zegt, als het alleen tijdens het uitgaan is dan kan de pappa waarschijnlijk best een dag zonder en is hij zich waarschijnlijk dan best bewust van het feit dat hij de verantwoording heeft voor een kleintje.
Tenzij de moeder alles uit de kast trekt en blijft hameren op het uitgaans-coke-gedrag van de vader omdat zij absoluut niet wil dat pappa het kind ziet.
[ Bericht 1% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:52:45 ]
Nu moet ik daarbij ook zeggen dat ik bijv. héél blij ben dat ik met mijn ex samen geen kinderen heb, want ik zou ze ook niet met een gerust hart meegeven met hem. Maar dan nog, zou ik daar (denk ik) wel een manier voor gevonden hebben om daar om heen te werken en toch dat contact in stand te houden.
quote:Mijn gevoelens komen ook uit de onderbuik en ik bedoel er verder niets mee.Op donderdag 10 mei 2007 09:26 schreef milagro het volgende:
[..]
ik ben altijd eng, dus flikker nu maar weer op, pikkebaas en ga elders lopen vervelen.
en ik zeg dit met de beste bedoelingen uiteraard, hè, niets persoonlijks
quote:en zou ze dat ook doen als pa in het weekend een biertje drinkt?Op donderdag 10 mei 2007 09:50 schreef Anoniem het volgende:
[..]
Inderdaad zou de moeder dat vertellen in dat geval.
als er sprake recreationeel drank of drugs gebruik dan is er geen enkel probleem , lijkt me, en hoef je dat een rechter dus helemaal niet te vertellen, waarom zou je dat doen?
dat je het niet tof vindt als papa een snuif neemt als hij de zorg voor een baby heeft op dat moment, soit, maar wat hij in zijn eigen tijd doet, is zijn zaak.
[ Bericht 1% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:52:59 ]
quote:ja, ze wil er gevaar in zien dan, volgens mij.Op donderdag 10 mei 2007 09:57 schreef Anoniem het volgende:
Alleen hoeft zij daar natuurlijk niet zo openminded over te denken als jij en kan ze er wel gevaar in zien. Net als een kinderrechter blijkbaar, ook als die weet dat het "alleen om gebruik bij uitgaan gaat".
drinkt zelf nooit eens een wijntje of zo?
ik zie niet zo wat er openminded aan is om dat niet af te keuren
ik drink zelf niet, ik rook niet, ik gebruik geen drugs, maar ben niet zo paranoia dat ieder gebruik van drank of drugs taboe is.
zolang er geen sprake is van stoned of bezopen op de bank hangen terwijl je kind een kamer verder in zijn wiegje ligt, zie ik niet wat er op tegen zou zijn als iemand op zijn stapavond een biertje pakt, een blowtje rookt, of een snuifje neemt.
een man hoeft toch niet zich aan de regels van de vrouw te houden, die mag toch ook zijn eigen set regels hebben?
zolang het kind er wel bij vaart , wat boeit het dan dat hij de dingen net effe anders aanpakt dan jij zelf, en wat boeit het wat de man doet als hij alleen is.
het gaat erom hoe hij is als hij SAMEN met zijn kind is, hoe hij het kind behandelt, verzorgt, aandacht geeft, liefde geeft, een leuk weekend/week/vakantie bezorgt.
als mijn kinderen terugkomen van een weekje bij papa in London en ik zie dat ze van alle meegenomen kleding amper eeen kwart gedragen hebben, moet ik alleen maar lachen
drie mannen een week alleen
ik bemoei me totaal niet met wat hij daar doet ,wat ze van hem mogen of niet mogen, zolang er geenklachten komen van de kinderen zelf, ze happy en vrolijk terugkomen van papa iedere keer, ze niet kunnen wachten tot hij weer overkomt of zij weer over kunnen naar hem, zal het me aan mijn reet roesten als papa tijdens hun afwezigheid eens een keer laveloos op de bank hangt
[ Bericht 1% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:53:11 ]
quote:Dan ga ik er maar vanuit dat ze dat weekend-coke gebruik gebruikt omdat ze niet wil dat hun kindje contact heeft met pappa...en het onwijs zal benadrukkenOp donderdag 10 mei 2007 09:57 schreef Anoniem het volgende:
Alleen hoeft zij daar natuurlijk niet zo openminded over te denken als jij en kan ze er wel gevaar in zien. Net als een kinderrechter blijkbaar, ook als die weet dat het "alleen om gebruik bij uitgaan gaat".
Zelfs verslaafde moeders hebben omgangsrecht..
quote:De uiste instelling, even je eigen gevoelens uitschakelen en alleen aan het belang van de kids denken...niet jezelf voorop stellen maar je kinderen, zoals het zou horen..Op donderdag 10 mei 2007 10:08 schreef milagro het volgende:
het gaat erom hoe hij is als hij SAMEN met zijn kind is, hoe hij het kind behandelt, verzorgt, aandacht geeft, liefde geeft, een leuk weekend/week/vakantie bezorgt.
ik bemoei me totaal niet met wat hij daar doet ,wat ze van hem mogen of niet mogen, zolang er geenklachten komen van de kinderen zelf, ze happy en vrolijk terugkomen van papa iedere keer
[ Bericht 1% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:53:22 ]
quote:Ach kom op, dit topic is gewoon bedoeld om hier iemand neer te halen, NATUURLIJK geef je dit antwoord, anders zou de bedoeling van dit topic teloor gaan. Vraag me af of je je eigen kind 2 dagen bij een cokeverslaafde zou onderbrengen, zonder toezicht. Als het antwoord "ja" is vind ik je plat gezegd een randdebiel die z.s.m. uit de ouderlijke macht ontzet moet worden.Op donderdag 10 mei 2007 09:38 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Dat de ruzies tussen hem en zijn ex niets zeggen over de relatie die hij met zijn kind zou moeten kunnen opbouwen.
In geval van een enrome cokeverslaving acht ik het niet raadzaam dat zo'n pappa bijvoorbeeld een week lang voor een kind moet zorgen maar 1/2 dagen in de week zou moeten kunnen lijkt mij...
Gatverdamme wat een walgelijke praktijken zeg. En vooral van jou Milagro, had ik nooit verwacht dat jij hier aan zou mee werken. Op een openbaar forum notabene. Ik word er werkelijk misselijk van.
Dan nog kan je met je verstand denken dit kan niet. Met je hart handel je soms toch wel eens anders. Ik wel in ieder geval.
quote:zeg jij met je hypothetische voorbeeld, kom op nou, zeg , ViviOp donderdag 10 mei 2007 10:37 schreef Vivi het volgende:
[..]
Ach kom op, dit topic is gewoon bedoeld om hier iemand neer te halen, NATUURLIJK geef je dit antwoord, anders zou de bedoeling van dit topic teloor gaan. Vraag me af of je je eigen kind 2 dagen bij een cokeverslaafde zou onderbrengen, zonder toezicht. Als het antwoord "ja"is vind ik je plat gezegd een randdebiel die z.s.m. uit de ouderlijke macht ontzet moet worden.
Gatverdamme wat een walgelijke praktijken zeg. En vooral van jou Milagro, had ik nooit verwacht dat jij hier aan zou mee werken. Op een openbaar forum notabene. Ik word er werkelijk misselijk van.
maar goed, laten we het algemeen houden, en dat hielden we in principe , dus Anoniem wat vond je van mijn reactie?
eens of niet.
en ik begrijp de angst van de moeder wel, hoor, maar toch zul je je daar over heen moeten zetten.
iedere ouder die net gescheiden heeft is angstig over hoe het zal gaan, iedere 'hoofdverzorger" denkt of meent dat haar of zijn regels de beste regels zijn in het begin, zeker vrouwen hebben daar een handje van, ook ik
als je manlief de luier verschoont voor het eerst sta je er toch ook vaak achter om te checken of het wel "goed" gebeurt en jeuken je handen om het over te nemen als hij even loopt te klunsen in jouw ogen.
het is volgens mij zaak de ander de kans te geven zich te bewijzen, al vind ik dat eigenlijk al een beetje dubieus, er valt niets te bewijzen in principe, het is verdorie de vader/moeder van je kind en waarom zou hij.zij zijn eigen vlees en bloed nu te kort willen doen, moedwillig.
pas als er sprake is van dat laatste, aantoonbaar en veelvuldig, pas dan kun je gaan 'mekkeren' en op je strepen staan, of liever de strepen van je kind, het gaat immers niet om jouw gelijk, maar om het welzijn van je kind, en bij wie hij dat welzijn beleeft en hoe diegene ooit tegen jou was of nog is, doet er feitelijk niet echt toe, dat is dan effe slikken en weer aan de prioriteiten denken, je kind.
een waardeloze partner kan een fantastische ouder zijn en ik denk dat als je dat als 'bozige ex' ( en je kan heel goed alle reden hebben om bozig te zijn, uiteraard!) dan zul je vaak zien dat diie bozigheid verdwijnt, je milder wordt, vergevingsgezinder en dat vooral of alleen het NU telt, en niet het verleden.
[ Bericht 0% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:53:49 ]
quote:alcohol mag wel?Op donderdag 10 mei 2007 10:40 schreef MeNicole het volgende:
Als ik erachter zou komen dat Kevin drugs gebruikt kan ik je wel vertellen dat ie zijn kind nooit weer ziet. Als je kinderen hebt moet je maar eens gaan beseffen dat je volwassen moet worden en dat dan zulke dingen niet meer kunnen
ik heb het over af en toe, alleen met vrienden, als je kind er niet is, maar bij mama is dus, een blowtje roken of een biertje drinken, wat is het verschil en wat is het probleem.
drugs of alcoholverslaving is een ander ding, maar ook daar zijn gradaties in
Jules Deelder is in zekere zin een drugsverslaafde, gebruikt volgens mij dagelijks, maar is een liefhebbende en verantwoordelijke papa voor zijn kind geweest en nog steeds, gezien zijn relatie met zijn volwassen dochter nu.
Om maar eens een voorbeeld te noemen
ik begrijp op zich de afkeer wel, hoor, maar het is niet anders dan alcohol, met mate is er geen enkel probleem
en helemaal niet als dat ook nog eens gebeurt enkel in het "vrije" weekend, waar je niet de verantwoordelijkheid voor de kleine hebt op dat moment.
hoeveel ouders komen er niet na een avondje uit flink aangeschotent thuis en sturen dan de oppas naar huis? blijven met een toch niet bepaald heldere hoofd achter met hun kindje?
vallen ms wel als een blok in slaap en zijn de eerste uren met geen mogelijkheid wakker te krijgen?
zonder voogdijregeling heeft pa volgens mij erg weinig te vertellen.
over wel of niet laten erkennen door de vader heb ik niks zinnigs te zeggen, behalve dat ik er spijt van heb. maar dat is puur gevoelsmatig en persoonlijk door de omstandigheden.
Ik vind dat dingen zijn die mensen samen moeten uitzoeken. Om er een topic over te openen...het doet me een beetje denken aan dat reclame-spotje over internet pesten. Lagere school niveau.
Daarbij is het makkelijk praten vanaf de zijlijn als je niet alle ins en outs kent.
Maar goed, voor de algemeenheid: Mijn kind komt NIET in aanraking met drugsgebruikers, mensen die overmatig alcohol gebruiken, of mama in elkaar slaan.
En dat zeg ik, die echt wel eens haar handjes heeft laten wapperen, een borrel lust of een snuifje heb genuttigd, maar als je een kind krijgt ben je een ouder voor dat kind, en dat zit niet in het woord of het feit dat je je slurf erin hebt gehangen, maar in je gedrag!
Gelukkig denkt mijn partner er net zo over.
quote:dat vind ik dus echt erg, weet je dat, dat instanties zoiets zeggen als de vader, in dit geval op geen enkele wijze heeft aangetoond een slechte vader te zijn, het kind op geen enkele wijze gevaar heeft gelopen, er totaal geen sprake is van onverantwoordelijk gedrag in het bijzijn van het kind.Op donderdag 10 mei 2007 10:54 schreef Anoniem het volgende:
Ik ben het wel eens met jullie meningen over dat het vooral wat zegt over de moeder en haar angst en haar moeite met omgang met hem. Voor haar is het "makkelijker" als ze dat met hem niet hoeft aan te gaan. Maar ja, gelukkig denkt ze ook erg aan het belang van het kind en ook aan zijn rechten, dus er is nog geen kant gekozen.
Het stomme is dat juist de mensen die er ervaring mee hebben (alleenstaande moeders, iemand van jeugdzorg en iemand van wie het zusje in een soortgelijke situatie zat) allemaal hetzelfde zeggen: niet laten erkennen!
je ontzegt de moeder toch ook niet haar kind omdat ze zo een slechte vader voor haar kind heeft uitgekozen, hetgeen toch ook onverantwoordelijk gedrag is?
ik bedoel, bepaald gedrag was er vast al voor er sprake was van zwangerschap, dat komt meestal toch niet uit de lucht vallen.
als mijn ex een alcoholprobleem zou hebben toen ik hem ontmoette, en ik dan toch met hem in zee zou gaan en er dan een kind mee maak omdat kind dan meteen bij hem weg te houden omdat hij drinkt, dan is dat toch ook bizar
[ Bericht 0% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:54:00 ]
quote:Dus omdat jij je kont brandt moet je kind maar op de blaren zitten? Vreemde zienswijze imo.Op donderdag 10 mei 2007 11:03 schreef milagro het volgende:
[..]
dat vind ik dus echt erg, weet je dat, dat instanties zoiets zeggen als de vader, in dit geval op geen enkele wijze heeft aangetoond een slechte vader te zijn, het kind op geen enkele wijze gevaar heeft gelopen, er totaal geen sprake is van onverantwoordelijk gedrag in het bijzijn van het kind.
je ontzegt de moeder toch ook niet haar kind omdat ze zo een slechte vader voor haar kind heeft uitgekozen, hetgeen toch ook onverantwoordelijk gedrag is?
ik bedoel, bepaald gedrag was er vast al voor er sprake was van zwangerschap, dat komt meestal toch niet uit de lucht vallen.
als mijn ex een alcoholprobleem zou hebben toen ik hem ontmoette, en ik dan toch met hem in zee zou gaan en er dan een kind mee maak omdat kind dan meteen bij hem weg te houden omdat hij drinkt, dan is dat toch ook bizar
quote:nee, schat daaruit blijkt dat jouw hypothetische geval helemaal niet hypothetisch was, en jij dus als eerste de boel overduidelijk persoonlijk maakte, door met dat "voorbeeld" aan te komen, wel de volgorde goed in de gaten houden, hè.Op donderdag 10 mei 2007 11:01 schreef Vivi het volgende:
Het topic was om te beginnen al niet niet hypothetisch, daar ben ik slechts op in gesprongen, dat jij meteen oppikte waar ik op doelde Milagro, bewijst alleen maar mijn gelijk in deze.
dit topic is algemeen bedoeld, mijn reacties ook, de voorbeelden die ik aandraag zijn nota fucking bene uit eigen familie
en vriendenkring en vooralsnog reken ik daar fokkers niet toe, dus houd je conclusies voor je inzake bijbedoelingen.klaar na, voor de rest scheld je me maar de huid vol via PM
quote:Ik scheld je niet uit, ik heb over het algemeen veel respect voor je, maar het valt me gewoon tegen dat uitgerekend jij hieraan mee doet. En van dat hypothetische geval was, zoals ik al zei, idd een test. Dat jij het oppikte zegt toch genoeg dat je dondersgoed wist waar dit over ging/heen ging?Op donderdag 10 mei 2007 11:11 schreef milagro het volgende:
[..]
nee, schat daaruit blijkt dat jouw hypothetische geval helemaal niet hypothetisch was, en jij dus als eerste de boel overduidelijk persoonlijk maakte, door met dat "voorbeeld" aan te komen, wel de volgorde goed in de gaten houden, hè.
dit topic is algemeen bedoeld, mijn reacties ook, de voorbeelden die ik aandraag zijn nota fucking bene uit eigen familie
klaar na, voor de rest scheld je me maar de huid vol via PM
Maar je hebt in een ding gelijk, laten we erover ophouden.
quote:die gevoelsmatigheid begrijp ik wel, althans denk ik dan, want ik weet natuurlijk niet de details, heb wel eens wat gelezen van je situatie, hier en daar op fok.Op donderdag 10 mei 2007 11:00 schreef lady-wrb het volgende:
met erkennen heeft het kind enkel een wettelijke band met de vader. verder niets.
zonder voogdijregeling heeft pa volgens mij erg weinig te vertellen.
over wel of niet laten erkennen door de vader heb ik niks zinnigs te zeggen, behalve dat ik er spijt van heb. maar dat is puur gevoelsmatig en persoonlijk door de omstandigheden.
in jouw geval is het natuurlijk ook iets 'makkelijker' aangezien de vader onmiskenbaar tekort schiet en schade (verdriet) berokkent aan jullie kind, door zijn onverschilligheid, het letterlijk laat afweten.
quote:het zegt enkel dat ik het verhaal ken, Vivi, zoals jij het verhaal ook kent, en half incrowd fok het verhaal kent, althans 1 versie ervan, dus niet zo raar dat ik jouw testje (Op donderdag 10 mei 2007 11:15 schreef Vivi het volgende:
[..]
Ik scheld je niet uit, ik heb over het algemeen veel respect voor je, maar het valt me gewoon tegen dat uitgerekend jij hieraan mee doet. En van dat hypothetische geval was, zoals ik al zei, idd een test. Dat jij het oppikte zegt toch genoeg dat je dondersgoed wist waar dit over ging/heen ging?
Maar je hebt in een ding gelijk, laten we erover ophouden.
) op pik, hè.quote:Daarom, ik vind dat hun het samen moeten uitzoeken. En niet dat derden die 1 kant horen (van welke kant dan ook) een soort hetze moeten gaan uitvoeren d.m.v dit soort topics.Op donderdag 10 mei 2007 11:24 schreef milagro het volgende:
[..]
het zegt enkel dat ik het verhaal ken, Vivi, zoals jij het verhaal ook kent, en half incrowd fok het verhaal kent, althans 1 versie ervan, dus niet zo raar dat ik jouw testje (
quote:Goh, ik ken beide versies.Op donderdag 10 mei 2007 11:24 schreef milagro het volgende:
het zegt enkel dat ik het verhaal ken, Vivi, zoals jij het verhaal ook kent, en half incrowd fok het verhaal kent, althans 1 versie ervan, dus niet zo raar dat ik jouw testje (
Zou het daarom zijn dat ik me niet in dit ietwat sneue topic meng?
Laat ze het toch lekker zelf uitzoeken ipv dit soort vage hypothetische topics te openen om een punt te gaan maken.
Who cares wat 'de FOK!kers' ervan vinden? Daar gaat het toch helemaal niet om.
quote:dat gebeurt helemaal niet, Vivi, dat is jouw interpretatie en die zit ernaast.Op donderdag 10 mei 2007 11:27 schreef Vivi het volgende:
[..]
Daarom, ik vind dat hun het samen moeten uitzoeken. En niet dat derden die 1 kant horen (van welke kant dan ook) een soort hetze moeten gaan uitvoeren d.m.v dit soort topics.
je had me ook via PM erover kunnen aanspreken ipv zo'n laf testje te doen, dan had je meteen te horen gekregen dat het wmb geen gerichte actie is
damn, het maakt niet uit wat ik zeg, geloof ik , hè, je gaat het niet geloven.
maar goed, KLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAR.
quote:goh ik ookOp donderdag 10 mei 2007 11:31 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Goh, ik ken beide versies.
Zou het daarom zijn dat ik me niet in dit ietwat sneue topic meng?
en ik haal er geen zogenaamd hypothetische voorbeelden bij, ik put uit eigen familie nota bene voor inspiratie
quote:Oh vast, toch moet jij niet ontkennen dat het mss een leuke smeuiige bijkomstigheid is van dit topic?Op donderdag 10 mei 2007 11:33 schreef milagro het volgende:
goh ik ook
en ik haal er geen zogenaamd hypothetische voorbeelden bij, ik put uit eigen familie nota bene voor inspiratie
Oh well... klaar.
Het is al te triest voor woorden zonder dit soort dingen.
quote:Anoniem, wat vind je hiervan?Op donderdag 10 mei 2007 11:03 schreef milagro het volgende:
[..]
dat vind ik dus echt erg, weet je dat, dat instanties zoiets zeggen als de vader, in dit geval op geen enkele wijze heeft aangetoond een slechte vader te zijn, het kind op geen enkele wijze gevaar heeft gelopen, er totaal geen sprake is van onverantwoordelijk gedrag in het bijzijn van het kind.
je ontzegt de moeder toch ook niet haar kind omdat ze zo een slechte vader voor haar kind heeft uitgekozen, hetgeen toch ook onverantwoordelijk gedrag is?
ik bedoel, bepaald gedrag was er vast al voor er sprake was van zwangerschap, dat komt meestal toch niet uit de lucht vallen.
als mijn ex een alcoholprobleem zou hebben toen ik hem ontmoette, en ik dan toch met hem in zee zou gaan en er dan een kind mee maak omdat kind dan meteen bij hem weg te houden omdat hij drinkt, dan is dat toch ook bizar
de eerste alinea dan met name?
[ Bericht 1% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:54:17 ]
Ik snap dat de moeder niet heel vertrouwen in de vader zal hebben, maar ik geloof dat ik toch ook wel vind dat hij recht heeft op het zien van het kindje.
En eigenlijk ook wel op het erkennen. Het is toch zeker ook zijn kind.
Is er eigenlijk voor mannen een mogelijkheid om een DNA test af te dwingen in zo'n geval? Vaak hoor je meer dat het andersom gebeurt, dat een vrouw om zo'n test vraagt om zo iets van de man gedaan te krijgen, maar zou dat de vader in dit geval niet ook helpen?
[ Bericht 1% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:54:27 ]
quote:het is gewoon een feit dat moeders sterker staan, haar verhaal toch vaak als eerste de andere partijen (vrienden, kennissen , instanties) bereikt, en haar verhaal eerder of makkelijker geloofd wordt.Op donderdag 10 mei 2007 11:37 schreef Anoniem het volgende:
Oh, daar ben ik het wel mee eens. Dat er veel te makkelijk zelfs door instanties besloten wordt dat een vader maar niks meer moet mogen, vanwege iets dat niet direct met het vaderschap te maken heeft.
en vanuit die positie is het lastig voor de vader, hij moet alles ontkrachten en hoe doe je dat in godsnaam?
schuldig tot het tegendeel bewezen is in dergelijke gevallen vaak.
op de werkvloer zie je dat in zekere zin bij sexuele intimidatie, een vrouw die beweert lastig gevallen te worden door een collega zal eerder worden geloofd dan andersom, want vrouwen doen zoiets niet, joh, en als ze het doen dan vinden mannen dat toch juist ergens wel leuk?
bepaalde dingen zijn niet te ontkrachten behalve door de beschuldigende partij zelf, en dan als vermeend schuldige ben je nergens als die ander volhardend is met een zeker doel voor ogen, en sowieso in het voordeel want de vader is toch meestal degene die het pand verlaat, en de moeder wordt ten alle tijde gezien als de meest en eerst natuurlijke verzorger.
[ Bericht 0% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:54:41 ]
quote:Ik geloof je wel, jij hebt het topic ook niet geopend toch.Op donderdag 10 mei 2007 11:31 schreef milagro het volgende:
[..]
dat gebeurt helemaal niet, Vivi, dat is jouw interpretatie en die zit ernaast.
je had me ook via PM erover kunnen aanspreken ipv zo'n laf testje te doen, dan had je meteen te horen gekregen dat het wmb geen gerichte actie is
damn, het maakt niet uit wat ik zeg, geloof ik , hè, je gaat het niet geloven.
maar goed, KLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAR.
quote:hoe werkt dat?Op donderdag 10 mei 2007 11:43 schreef Anoniem het volgende:
Ja, je hebt als verwekker van het kind ook de mogelijkheid om erkenning zelf nog te regelen en dus ook omgang te vragen, via de rechtbank.
dat wist ik namelijk niet.
via een dna test dan enkel zeker?
even een suf ander voorbeeld, die Mel B, die heeft Eddie Murphy als vader laten registreren, althans zo stellen de media.... kan dat dan ook zomaar?
een vrouw kan dus de echte vader weigeren, maar een mogelijke vader gewoon laten registreren zonder zijn toestemming?
[ Bericht 1% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:54:53 ]
De man en de vrouw hebben een relatie gehad, maar de moeder ontkent dat de man de biologische vader is. Wie dan wel de vader is, weigert ze te zeggen. Een andere man heeft inmiddels het kind erkend.
De man had al eerder verzocht om een omgangsregeling, maar de rechtbank had dit verzoek afgewezen. Er bestaat geen persoonlijke betrekking tussen de man en het kind. Evenmin is sprake van "family life".
De man stelt nu dat de vrouw onrechtmatig handelt door niet mee te werken aan een DNA-onderzoek. Het Burgerlijk Wetboek biedt wel aan de moeder en een kind de mogelijkheid het vaderschap van een man vast te stellen, maar deze mogelijkheid bestaat niet voor een man.
De man in kwestie vindt dat hij ook het recht heeft om zijn vaderschap te laten vaststellen. Het gerechtshof is het hier niet mee eens. De wet is op dit punt duidelijk dat een man niet kan verzoeken om vaststelling van het vaderschap.
________________________________________________________________
Mocht u na de bovenstaande informatie nog vragen hebben dan kunt u contact opnemen met het Juridisch Loket, telefoonnummer 0900 8020. Wij zijn telefonisch te bereiken op werkdagen van 09.00 tot 20.00 uur. Indien uw vraag niet telefonisch kan worden beantwoord, kan er een afspraak worden gemaakt. Het advies van Juridisch Loket is kosteloos.
Vertrouwende u hiermee van dienst te zijn geweest, teken ik,
met vriendelijke groet,
http://www.jurofoon.nl/nieuws/weblog.asp?id=1423
***************
Vreemd, ik was ook in de veronderstelling dat een man een DNA test kon eisen
en helaas maken sommige vrouwen daar dan ook flink gebruik van, zie het verhaal van de heer in dit topic, geen poot om op te staan.
Dat vind ik echt wel heel raar dan hoor, dat dat niet tweezijdig werkt.
Als man zijnde ben je dan dus gewoon echt de lul.
quote:als een vrouw je niet toestaat je eigen kind te erkennen, mag ze wmb verder ook geen eisen stellen inzake geld en zorg anderzins.Op donderdag 10 mei 2007 12:07 schreef Brighteyes het volgende:
Dat vind ik echt wel heel raar dan hoor, dat dat niet tweezijdig werkt.
Als man zijnde ben je dan dus gewoon echt de lul.
helaas denkt ook daar de wet anders over.
het moet toch niet zo zijn dat een man zich eerst moet gaan bewijzen alvorens zijn eigen kind te kunnen erkennen?
je geeft zo de vrouw, vind ik gevaarlijk veel macht, wat ik praktijk ook meer dan genoeg blijkt, er lopen heel wat "dwaze vaders" rond, en aanzienlijk minder 'dwaze moeders' .... voor dat je als moeder je rechten verliest moet er heel wat gebeuren.
een vader kan blijkbaar plichten hebben zonder enig recht ertegen over.
quote:maar toch, hè, het is dan de vader die er alles aan doet om ook echt vader te zijn, zwart op wit vooralsnog uiteraard, meer kans is er dan ook nog niet.Op donderdag 10 mei 2007 12:18 schreef Anoniem het volgende:
[..]
Er kan dus wel toestemming gegeven worden voor erkenning, als de verwekker daar bij de rechter om vraagt. Op die manier krijgt hij dus toch de officiele titel van vader in de boeken.
en de moeder doet er alles aan om dat dus te voorkomen, maar waarom willen die dames dan vaak wel geld voor het kind van die man die ze niet als vader willen zien.
als ik een vent dusdanig laag inschat, dat ik hem niet als geregistreerd vader wil, dan wil ik dus ook geen geld van die man.
[ Bericht 1% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:55:04 ]
quote:ik wel, als de moeder zelf zo makkelijk hem tot vader maakte destijds, zonder enige inbreng van zijn kant.Op donderdag 10 mei 2007 12:33 schreef Anoniem het volgende:
weg op verzoek
zie de 'dwaze vader' hier elders in dit topic.
en wat betreft dat geld, ik doelde niet op jouw 'casus' maar in het algemeen, dat zie je toch vaak, een moeder die op alle fronten dwars ligt maar wel allimentatie wil, eist en dat ook krijgt, want de wet is zo geregeld.
als de man weigert te betalen , kan het volgens mij ook gewoon verhaald worden buiten hem om.
[ Bericht 9% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:55:34 ]
quote:nou weet ik niet of dat bij de meneer hier het geval is, maar in mijn directe omgeving is er iemand geweest die zelf graag een kind wilde, hij niet of nog niet, zij slikte de pil, ze waren al enige tijd samen, hij vertrouwde haar gewoon, en gebruikte dus geen verdere anticonceptie, en zij bleek dus de pil helemaal niet te slikken en boem zwanger.Op donderdag 10 mei 2007 12:44 schreef Anoniem het volgende:
[..]
Hoezo zonder enige inbreng? Zij heeft hem vader gemaakt zonder inbreng van hem?
[..]
tuurlijk is er inbreng
maar de man had sex met zijn geliefde, de man was zich niet bewust een kind aan het maken te zijn, de vrouw wel, en heeft dat ook toegegeven later "ja nou, ik ben al bijna zo en zo oud, en abortus is geen optie, nooit wmb"
[ Bericht 1% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:56:36 ]
quote:en daarom mag hij het kind niet zien?Op donderdag 10 mei 2007 12:56 schreef Anoniem het volgende:
Oké.
het wordt steeds verwarrender
[ Bericht 5% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:56:54 ]
quote:okay, sterkte dan maar voor de betreffenden en vooral veel wijsheidOp donderdag 10 mei 2007 13:23 schreef Anoniem het volgende:
Nee, sowieso is er echt helemaal nog niet duidelijk of hij straks dat kind wel of niet gaat zien of mee-opvoeden, hoor. Dus niet dat iemand al conclusies trekt, die zijn er nog niet.
Ik denk dat ik er verder ook gewoon niet te diep op in moet gaan, eigenlijk.
[ Bericht 2% gewijzigd door NJ op 21-05-2007 13:57:06 ]
quote:Ik ben Milagro niet en heb geen idee waar jij op doelt:?Op donderdag 10 mei 2007 11:01 schreef Vivi het volgende:
Het topic was om te beginnen al niet niet hypothetisch, daar ben ik slechts op in gesprongen, dat jij meteen oppikte waar ik op doelde Milagro, bewijst alleen maar mijn gelijk in deze.
Ik vind dat dingen zijn die mensen samen moeten uitzoeken. Om er een topic over te openen...het doet me een beetje denken aan dat reclame-spotje over internet pesten. Lagere school niveau.
Daarbij is het makkelijk praten vanaf de zijlijn als je niet alle ins en outs kent.
Het spijt mij voor je Vivi maar ik heb hier al vaker het 1 en ander over gezegd in diverse topics, vooral in R&P waar weleens wanhopige vaders posten over het geweldige rancuneuze gedrag van moeders. En ja, he is nu eenmaal een feit dat voornamelijk moeders de kinderen weghouden bij de vaders, andersom zie je het zelden.
quote:Daar gaat het inderdaad over maar vooral om het * krijgen vaders dan in zo'n situatie de kans ....*En dat zeg ik, die echt wel eens haar handjes heeft laten wapperen, een borrel lust of een snuifje heb genuttigd, maar als je een kind krijgt ben je een ouder voor dat kind, en dat zit niet in het woord of het feit dat je je slurf erin hebt gehangen, maar in je gedrag!
quote:Waar gáát dit over
quote:Dan kun je elke stelling en vraag wel gaan sluiten en is FOK! leeg.ipv dit soort vage hypothetische topics te openen om een punt te gaan maken.
Who cares wat 'de FOK!kers' ervan vinden? Daar gaat het toch helemaal niet om.
Ik vraag mij af wat mensen bezielt om hun kinderen zoiets aan te doen, dat was het.
Ik denk dat mijn man wel HEEL straffe streken zou moeten uithalen vooraleer ik hem de toegang tot onze kinderen zou ontzeggen ... ik hoop dat - moest het onverhoopt ooit tot een scheiding komen - ik het hoofd koel kan houden en objectief de situatie kan bekijken, en hem niet door blinde woede of frustratie hem weghou van de kinderen.
toen ik nog stage deed als advocaat heb ik zo'n schrijnende gevallen gehad ... papa's die hun kinderen niet meer mochten zien, maar de mama's wilden uiteraard wel nog dikke cash van papa om de kindjes op te voeden ( dat zijn de echte krengen).
één van die papa's heeft toen gewoon niet meer betaald, compleet illegaal natuurlijk, voor de rechter gekomen, MOEST betalen, maar deed het gewoon niet, en dan sta je daar als moeder natuurlijk
. Mama werd hoorndol
, man man, die brieven naar die papa gericht, topliteratuur, pisnijdig was ze. Uiteindelijk mocht hij zijn kindjes dan toch zien van mama.... eind goed, al goed.quote:hoe zit dat , petitlapin , jij bent toch advocate, hè, een vrouw kan lak hebben aan een door een rechter opgelegde bezoeksregeling , in die zin dat als ze zich er niet aan houdt, een rechter eigenlijk niet zoveel kan doen, opsluiten zal hij haar niet, een boete geven ws ook niet, zeker niet als er al een karig inkomen is en er dus kinderen mee geraakt worden.Op donderdag 10 mei 2007 23:48 schreef petitlapin2 het volgende:
boeiend onderwerp ...
Ik denk dat mijn man wel HEEL straffe streken zou moeten uithalen vooraleer ik hem de toegang tot onze kinderen zou ontzeggen ... ik hoop dat - moest het onverhoopt ooit tot een scheiding komen - ik het hoofd koel kan houden en objectief de situatie kan bekijken, en hem niet door blinde woede of frustratie hem weghou van de kinderen.
toen ik nog stage deed als advocaat heb ik zo'n schrijnende gevallen gehad ... papa's die hun kinderen niet meer mochten zien, maar de mama's wilden uiteraard wel nog dikke cash van papa om de kindjes op te voeden ( dat zijn de echte krengen).
één van die papa's heeft toen gewoon niet meer betaald, compleet illegaal natuurlijk, voor de rechter gekomen, MOEST betalen, maar deed het gewoon niet, en dan sta je daar als moeder natuurlijk
Mama werd hoorndol
als een vader echter dan als reactie weigert te betalen, kan er dan geen beslag gelegd worden op zijn salaris?
zijn er dan ook geen stappen die een rechter kan ondernemen ?
quote:Je moet hoe dan ook betalen voor je kinderen. Ik kreeg 1,5 maand na de geboorte een brief van de gemeente die mij vriendelijk doch dringend verzocht een formulier in te vullen voor bijdrage aan de uitkering die zij ontvangt. Volgens mijn advocaat valt daar niet aan te ontkomen.Op vrijdag 11 mei 2007 00:05 schreef milagro het volgende:
[..]
als een vader echter dan als reactie weigert te betalen, kan er dan geen beslag gelegd worden op zijn salaris?
zijn er dan ook geen stappen die een rechter kan ondernemen ?
De zaak is nu al ruim 5 maanden in behandeling door de gemeente. Heb er verder nog niks over gehoord. Ik moet warschijnlijk (gezien mijn salaris) ruim 300 euro betalen. Dat is ongeveer 1/5 van mijn salaris van kinderen die ik nooit zie. Als het even tegenzit, moet ik met terugwerkende kracht de afgelopen maanden terugdokken, maar dat weet ik niet zeker.
quote:het is natuurlijk lastig te accepteren dat je voor kinderen die je niet mag zien, moet betalen, ik vind het ook oneerlijk en onterecht, maar omdat je er niet onderuit kan, is het ws beter om dan te denken, ik mag ze dan ms niet zien, maar ik draag hoe dan ook een steentje bij , en later als ze groot zijn, zullen ze dan iig niet kunnen zeggen, ondanks de verhalen van de moeder, dat ik me nooit wat van hen aangetrokken heb.Op vrijdag 11 mei 2007 00:51 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Je moet hoe dan ook betalen voor je kinderen. Ik kreeg 1,5 maand na de geboorte een brief van de gemeente die mij vriendelijk doch dringend verzocht een formulier in te vullen voor bijdrage aan de uitkering die zij ontvangt. Volgens mijn advocaat valt daar niet aan te ontkomen.
De zaak is nu al ruim 5 maanden in behandeling door de gemeente. Heb er verder nog niks over gehoord. Ik moet warschijnlijk (gezien mijn salaris) ruim 300 euro betalen. Dat is ongeveer 1/5 van mijn salaris van kinderen die ik nooit zie. Als het even tegenzit, moet ik met terugwerkende kracht de afgelopen maanden terugdokken, maar dat weet ik niet zeker.
dergelijke moeders redeneren zo "zie je wel, hij wil alleen maar geld betalen als hij ze ziet op zijn termen, zodra hij zijn zin nietkrijgt dan wil hij geen geld geven voor zijn eigen kids, dus zie je nu wat voor vent het is? als hij echt van zijn kids zou houden dan etc etc etc"
je kan bij sommige vrouwen gewoon niet winnen, wat je ook doet, en je bent dan volkomen machteloos.
je durft amper nog wat te doen, want god weet ms maak je het ondanks je goed bedoelingen alleen nog maar erger, want onredelijkheid is niet in te schatten, je schat het altijd verkeerd in... zo onredelijk zal ze toch niet zijn? jawel dus.
als je maar weet dat je niet alleen bent daarin, en dat er mensen zijn die wel degelijk zien en begrijpen wat er gebeurt, wie er fout bezig is, wie niet begrijpt waar het nu echt om draait, de kinderen en niet je eigen godvergeten gelijk , en al kunnen zij/wij ook niets doen, je hebt ms toch ergens een beetje steun aan het idee.
en wie weet wie weet komt zij ooit bij zinnen, is er 1 iemand met een objectieve kijk op de zaak, naar wie ze wel luistert, en ik mag hopen dat ze dan ook voelt zelf wat ze niet zozeer jou, hoe naar dat ook is, maar vooral ook haar eigen kinderen heeft ontzegd, een vader die er gewoon wil zíjn voor zijn kinderen.
als ik gelovig was zou ik voor je bidden
maar nu hoop ik gewoon enkel heel hard met je mee
quote:In dit geval gaat het om een beinvloedbaar meisje van net 19 die stevig bij haar ouders onder de plak zit zoals ik heb begrepen, meisje is zelf nog een kind aan haar taalgebruik en emotionele toestand te lezen...Op vrijdag 11 mei 2007 01:07 schreef milagro het volgende:
en wie weet wie weet komt zij ooit bij zinnen, is er 1 iemand met een objectieve kijk op de zaak, naar wie ze wel luistert, en ik mag hopen dat ze dan ook voelt zelf wat ze niet zozeer jou, hoe naar dat ook is, maar vooral ook haar eigen kinderen heeft ontzegd, een vader die er gewoon wil zíjn voor zijn kinderen.
Verstand komt met de jaren, helaas groeien kindjes in die tijd flink en mis je een heleboel van hun ontwikkeling en missen zij een biologische pappa
quote:dat is idd wat zo iemand ook niet beseft.Op vrijdag 11 mei 2007 01:12 schreef Loedertje het volgende:
[..]
In dit geval gaat het om een beinvloedbaar meisje van net 19 die stevig bij haar ouders onder de plak zit zoals ik heb begrepen, meisje is zelf nog een kind aan haar taalgebruik en emotionele toestand te lezen...
Verstand komt met de jaren, helaas groeien kindjes in die tijd flink en mis je een heleboel van hun ontwikkeling en missen zij een biologische pappa
zelfs al zou je van plan zijn om de vader ooit weer kontakt te laten hebben, hem een jaartje te straffen of zo :"), hij mist dan de meest essentiele jaren toch, alle eerste dingen mis je en vooral de band, die bouw je juist in die eerste tijd op...
als je je kind zo weinig ziet, moet je al iedere keer een beetje wennen weer, kinderen veranderen zoveel in die eerste tijd, en met zo weinig kontakt wordt het niet 'eigen', en dat is iets wat een boze moeder, zeker zo'n jonge ws, zich niet realiseert, ja of wel, maar dan hebben we dus met een gestoord intens mens te maken, als dat juist je intentie is, om die band te saboteren.
Wat betreft het verhaal van terminator, denk ik ook dat de grote beslissingen niet bij het meisje, maar bij de ouders liggen. Die bepalen hoe en wat en waarom, en eerlijk gezegd kan ik me het vanuit een grootouderlijk standpunt ook makkelijker voorstellen waaróm ze dit doen. Niet om een oordeel te vellen over wie er fout zit en wie niet, maar omdat je in die rol nu eenmaal veel beschermender bent en het welzijn van je kind/kleinkind veel hoger stelt dan dat van iemand die je nauwelijks kent en niet eens echt mag. Ik wil daarmee niet zeggen dat het juist is, maar ik snap wel hoe het tot stand is gekomen. De oplossing? Geen idee, misschien een gezinstherapeut, en verder toch blijven doorvechten via de juridische wegen. Als je opgeeft is het echt voor altijd verloren.
quote:Overigens is deze topic al gespot door haar aanhang. Die hebben mijn posts ook scherp veroordeeld blijkt. Ik heb geen idee wat ze haar omgeving heeft verteld over deze situatie, maar aangezien er niemand is die haar gedrag afkeurt, zal ze waarschijnlijk een enorm schandalig verhaal hebben verteld. Kan me niet voorstellen dat álle mensen in haar omgeving dit goedkeuren waar ze mee bezig is. Elk weldekend mens weet dat je een liefhebbende vader niet van zijn kan/mag scheiden zonder een héééle goede reden.Op vrijdag 11 mei 2007 01:07 schreef milagro het volgende:
[..]
het is natuurlijk lastig te accepteren dat je voor kinderen die je niet mag zien, moet betalen, ik vind het ook oneerlijk en onterecht, maar omdat je er niet onderuit kan, is het ws beter om dan te denken, ik mag ze dan ms niet zien, maar ik draag hoe dan ook een steentje bij , en later als ze groot zijn, zullen ze dan iig niet kunnen zeggen, ondanks de verhalen van de moeder, dat ik me nooit wat van hen aangetrokken heb.
Ik kan er niet onderuit, ik wil dat in principe ook niet. Ben nou eenmaal de verwekker of ik het nou wil of niet. Dit is een deel van de verantwoordelijkheid die ik zou moeten dragen. Maar zolang ik de kids niet zie, zou ik er niet achteraan gaan
dergelijke moeders redeneren zo "zie je wel, hij wil alleen maar geld betalen als hij ze ziet op zijn termen, zodra hij zijn zin nietkrijgt dan wil hij geen geld geven voor zijn eigen kids, dus zie je nu wat voor vent het is? als hij echt van zijn kids zou houden dan etc etc etc"
herkenbaar. Heb dat ook al naar mijn hoofd geslingerd gekregen.
je kan bij sommige vrouwen gewoon niet winnen, wat je ook doet, en je bent dan volkomen machteloos.
je durft amper nog wat te doen, want god weet ms maak je het ondanks je goed bedoelingen alleen nog maar erger, want onredelijkheid is niet in te schatten, je schat het altijd verkeerd in... zo onredelijk zal ze toch niet zijn? jawel dus.
Klopt. Dit had ik niet aan zien komen. Ik ken haar al een tijdje voordat we een relatie begonnen. Had in mijn stoutste dromen niet kunnen bedenken dat het zo zou eindigen. Als er één persoon op aarde begrip voor me heeft dan is..... niet dus.
als je maar weet dat je niet alleen bent daarin, en dat er mensen zijn die wel degelijk zien en begrijpen wat er gebeurt, wie er fout bezig is, wie niet begrijpt waar het nu echt om draait, de kinderen en niet je eigen godvergeten gelijk , en al kunnen zij/wij ook niets doen, je hebt ms toch ergens een beetje steun aan het idee.
Gelukkig leven ontzettend veel mensen met me mee. Ik ben gezegend met genoeg mensen die dag en nacht voor me klaarstaan. Toch ben je eenzaam in je strijd. D'r is (thank god!) niemand in mijn omgeving die zoiets dergelijks heeft meegemaakt. En de gene die uit elkaar zijn, hebben in goed overleg een omgang kunnen regelen. Ze zijn een luisterd oor voor me, maar hebben uiteraard geen antwoord of passend advies voor me. Kan ik ze ook niet kwakelijk nemen.
en wie weet wie weet komt zij ooit bij zinnen, is er 1 iemand met een objectieve kijk op de zaak, naar wie ze wel luistert, en ik mag hopen dat ze dan ook voelt zelf wat ze niet zozeer jou, hoe naar dat ook is, maar vooral ook haar eigen kinderen heeft ontzegd, een vader die er gewoon wil zíjn voor zijn kinderen.
Die hoop ik heb ondertussen opgegeven. Ik heb 6 maanden gewacht op een bevrijdende telefoontje. "Goh, ik kan me voorstellen hoe je je voelt. Ik zou ook niet zonder de kinderen kunnen leven" "Is er geen mogelijkheid dat we toch tot een passend oplossing kunnen komen?" "Je bent immers toch de vader van mijn kinderen"
Ook toen we vorige maand door de rechter 2 gesprekken moesten houden, zonder ouders en andere lui d'r bij, bleef ze volhouden dat dit mijn eigen schuld is en het haar goed recht is om de kinderen te beschermen tegen mij. Toen ik op een nette manier vroeg of ik asjeblieft mijn kinderen op korte termijn kon zien, kreeg ik een negatief antwoord. Ik moest maar de uitspraak van de rechter afwachtten. Rekken, rekken, rekken. Het is bijna een spelletje voor haar. Ze blijft net zolang rekken totdat ik helemaal instort en de kinderen opgeef. Dat is inmiddels gebeurd dus.
als ik gelovig was zou ik voor je bidden
maar nu hoop ik gewoon enkel heel hard met je mee
Mijn geloof op betere tijden en een kans om een echte vader te kunnen zijn heb ik opgegeven. Ik ben nog jong, wie weet dat ik ooit een gelukkig gezin krijg, waar ik wél de kans om een vader te kunnen zien. Tot die tijd heb ik een hele hoop werk te verzetten op mijn leven weer op een rijtje te krijgen. Dit is een hopeloze zaak voor me. Om een vader te kunnen zijn voor mijn kinderen, ben ik afhankelijk van haar. Daar kan ik dus wel naar fluiten. Zelfs al krijg ik een omgangregeling, zal ze me hoogst waarschijnlijk op alle manier tegenwerken en mijn leven nog steeds zuur blijven maken. Het leven bestaat uit keuzes. Maar als je weet dat beide keuzes om te stoppen of door te gaan, me zullen slopen, is niet echt een fijn vooruitzicht. Alleen een wonder kan me helpen.
quote:Doorgaans zijn de kinderen mamma niet zo dankbaar áls ze eindelijk hun vader leren kennen en blijkt dat het een schat van een man is.Op vrijdag 11 mei 2007 01:44 schreef phileine het volgende:
". Ik heb in mijn omgeving vaak genoeg gezien dat die bal dus helemaal niet wordt teruggekaatst, maar dat de zaak voor altijd verloren is. En de vervreemding tussen vader/kind is dan al zo groot dat dat bijna niet meer te repareren is.
Is het jaloezie wat dat soort vrouwen drijft?
Iets geheel voor zichzelf willen hebben omdat ze dat zelf in hun jeugd hebben gemist?
Dan is het namelijk nog een tikkie erger, je pyschische trauma's botvieren op je kids
Het zijn bijna altijd in hun jeugd ernsitg beschadigde moeder sid het doen, die zelf (en dat is het allergekste) vaak een moeder hebben gemist die schittererde door afwezigheid, nu zelf een héle goede moeder willen zin maar dat zover doordrijven dat ze bezitterlig worden en haar identiteit ontleent aan het bestaan van de kinderen, geen concurrentie dulden en *de vijand* uit willen schakelen .
quote:Ik neem aan dat je mij bedoeldOp vrijdag 11 mei 2007 01:44 schreef phileine het volgende:
ik denk dat de treurnis vaak is dat -zoals hier eerder werd opgemerkt- soms vaders zich terugtrekken om de lieve vrede te bewaren en het niet over het hoofd van het kind willen gaan uitvechten, en dat dat dan later wordt "ja maar je hebt ons ook gewoon laten vallen daarna, c.q niet hard genoeg gevochten". Ik heb in mijn omgeving vaak genoeg gezien dat die bal dus helemaal niet wordt teruggekaatst, maar dat de zaak voor altijd verloren is. En de vervreemding tussen vader/kind is dan al zo groot dat dat bijna niet meer te repareren is.
Wat betreft het verhaal van terminator, denk ik ook dat de grote beslissingen niet bij het meisje, maar bij de ouders liggen. Die bepalen hoe en wat en waarom, en eerlijk gezegd kan ik me het vanuit een grootouderlijk standpunt ook makkelijker voorstellen waaróm ze dit doen. Niet om een oordeel te vellen over wie er fout zit en wie niet, maar omdat je in die rol nu eenmaal veel beschermender bent en het welzijn van je kind/kleinkind veel hoger stelt dan dat van iemand die je nauwelijks kent en niet eens echt mag. Ik wil daarmee niet zeggen dat het juist is, maar ik snap wel hoe het tot stand is gekomen. De oplossing? Geen idee, misschien een gezinstherapeut, en verder toch blijven doorvechten via de juridische wegen. Als je opgeeft is het echt voor altijd verloren.
Haar ouders spelen inderdaad een hele grote rol. Ik heb hun vanaf het begin niet gemogen, en hun mij niet. Deed er ook alles aan hun zo veel mogelijk te vermijden. Ik werd al van te voren gewaarschuwd door mijn omgeving dat een gezonde relatie met de ouders minstens zo belangrijk is als de relatie met je vriendin. Ik sloeg de adviezen in de wind. Gaf hun ook de schuld van de verstoorde relatie. Ik kom regelmatig bij vrienden over de vloer en heb nog nooit problemen met ouders van vrienden gekend. De vader van mijn beste vriend (waar ik al 16 jaar over de vloer kom) ziet me zelfs al zoon en ik hem als 2e vader. Heb er dus nooit energie in gestoken om de relatie te verbeteren. Dat is dus 1 van mijn grootste fout gebleken. Op het moment dat ze zwanger raaktte trok ze steeds meer naar haar ouders toe. Toen de kinderen geboren waren, en zij totaal geen aandacht meer voor mij had, maar veel meer voor haar ouders die de kinderen veel meer te bieden had dan ik. Had geen geld, huis, en was nog in de war dat ik plotseling vader werd zonder enige vorm van voorbereiding.
Dit is mijn grootste fout die mijn kop heeft gekost. Gewoon een typisch geval van vraag en aanbod. En ja, dan trek ik zwaar aan de kortste eind.
quote:Jullie komen hier alleen maar om te vertellen hoe zielig en labiel jullie zijn..zie nergens een trotse pappa of mamma..alleen maar twee emotioneel doorgdraaide pubers die omelkaar heen blijven draaien, ga beiden verder met je leven en betrek jullie kinderen daarin.Op vrijdag 11 mei 2007 01:48 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Overigens is deze topic al gespot door haar aanhang. Die hebben mijn posts ook scherp veroordeeld blijkt. Ik heb geen idee wat ze haar omgeving heeft verteld over deze situatie, maar aangezien er niemand is die haar gedrag afkeurt, zal ze waarschijnlijk een enorm schandalig verhaal hebben verteld. Kan me niet voorstellen dat álle mensen in haar omgeving dit goedkeuren waar ze mee bezig is. Elk weldekend mens weet dat je een liefhebbende vader niet van zijn kan/mag scheiden zonder een héééle goede reden.
quote:Interessant punt. Mij word dit ook voorgehouden dat de kinderen als ze ouder zelf, vanzelf wel inzien dat het pure onzin dat hun mama papa heeft verdreven uit hun leven.Op vrijdag 11 mei 2007 02:02 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Doorgaans zijn de kinderen mamma niet zo dankbaar áls ze eindelijk hun vader leren kennen en blijkt dat het een schat van een man is.
Is het jaloezie wat dat soort vrouwen drijft?
Iets geheel voor zichzelf willen hebben omdat ze dat zelf in hun jeugd hebben gemist?
Dan is het namelijk nog een tikkie erger, je pyschische trauma's botvieren op je kids
Het zijn bijna altijd in hun jeugd ernsitg beschadigde moeder sid het doen, die zelf (en dat is het allergekste) vaak een moeder hebben gemist die schittererde door afwezigheid, nu zelf een héle goede moeder willen zin maar dat zover doordrijven dat ze bezitterlig worden en haar identiteit ontleent aan het bestaan van de kinderen, geen concurrentie dulden en *de vijand* uit willen schakelen .
Helaas kan ik absoluut daar niet op wachtten. Het is nu óf nooit.
quote:Zou je asjeblieft willen stoppen met je aandachtstrekkende zielige verhalen?Op vrijdag 11 mei 2007 02:02 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Ik neem aan dat je mij bedoeld
Haar ouders spelen inderdaad een hele grote rol. Ik heb hun vanaf het begin niet gemogen, en hun mij niet. Deed er ook alles aan hun zo veel mogelijk te vermijden. Ik werd al van te voren gewaarschuwd door mijn omgeving dat een gezonde relatie met de ouders minstens zo belangrijk is als de relatie met je vriendin. Ik sloeg de adviezen in de wind. Gaf hun ook de schuld van de verstoorde relatie. Ik kom regelmatig bij vrienden over de vloer en heb nog nooit problemen met ouders van vrienden gekend. De vader van mijn beste vriend (waar ik al 16 jaar over de vloer kom) ziet me zelfs al zoon en ik hem als 2e vader. Heb er dus nooit energie in gestoken om de relatie te verbeteren. Dat is dus 1 van mijn grootste fout gebleken. Op het moment dat ze zwanger raaktte trok ze steeds meer naar haar ouders toe. Toen de kinderen geboren waren, en zij totaal geen aandacht meer voor mij had, maar veel meer voor haar ouders die de kinderen veel meer te bieden had dan ik. Had geen geld, huis, en was nog in de war dat ik plotseling vader werd zonder enige vorm van voorbereiding.
Dit is mijn grootste fout die mijn kop heeft gekost. Gewoon een typisch geval van vraag en aanbod. En ja, dan trek ik zwaar aan de kortste eind.
Er zijn TWEE kinderen, met zelfmedelijden van pappa bereik je niets in het voordeel van hen, alleen in het nadeel, omdat de spanning van de verzorgende ouder en grootouders zeer zeker hun weerslag zullen hebben op de kindjes, dat vóelen ze, die negatieve sfeer, zoek een bemiddelaar, PRAAT metelkaar en niet OVER elkaar.
een geval in mijn omgeving, ouders uit elkaar, pa heeft een ander, ex uiteraard jaloers, gekwetst, boos, logisch, maar straft hem voor zijn ontrouw door de kinderen op te stoken (die andere vrouw is een hoer die jouw vader heeft afgepakt...., dat soort dingen) , ze vervolgens wel naar papa te sturen, wat ze dus zelf niet willen, want ze willen niet naar "die hoer" .
papa verdrietig, maar goed, over 2 weken nieuwe kansen, papa regelt een dagje strand met alles erop en eraan, afspraak is afspraak, en wat doet moeders, die koopt 3 kaartjes voor een popconcert of zoiets, dat toevallig net dat weekend plaatsvindt... "je wil je kinderen toch niet zoiets ontzeggen, hè, of wel, nee, goed zo, dacht ik ook" en dat dus de ochtend van dat weekend, op het laatste moment afbellen.
en dat soort geintjes dus om de haverklap.... omgangsregeling, maar chronische forces majeures "kan er niets aan doen, dat wist ik ook niet van te voren dat het dit weekend zou zijn"
ik snap de woede van de moeder, maar ik zal nooit nooit snappen dat je iemand dan op die manier terugpakt, jezus, jat zijn autosleutels en sjees langs alle flitspalen met 100 km per uur of zo, damn, maar zo
quote:Ik kan je geen ongelijk geven.Op vrijdag 11 mei 2007 02:04 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Jullie komen hier alleen maar om te vertellen hoe zielig en labiel jullie zijn..zie nergens een trotse pappa of mamma..alleen maar twee emotioneel doorgdraaide pubers die omelkaar heen blijven draaien, ga beiden verder met je leven en betrek jullie kinderen daarin.
quote:Ze kan me nergens mee pakken, alleen met mijn kinderen. Dat weet ze donders goed. Ik snap haar ene kant ook wel hoor. Het is niet dat ik niks begrijp waarom ze zo reageert. Mensen die ik niet vertrouw (terecht of onterecht) ook niet zomaar het meest dierbare bezit "uitlenen"Op vrijdag 11 mei 2007 02:08 schreef milagro het volgende:
ik snap de woede van de moeder, maar ik zal nooit nooit snappen dat je iemand dan op die manier terugpakt, jezus, jat zijn autosleutels en sjees langs alle flitspalen met 100 km per uur of zo, damn, maar zo
Ik heb ook mijn fouten gemaakt, maar heb er ALLES aan gedaan om dit recht te trekken. Dit ze niet kan of wil inzien is dus mijn probleem.
quote:Pff, heb je niets beters te doen dan in degaten te houden wat anderen misschien over je denken?Op vrijdag 11 mei 2007 01:48 schreef Eliminator20 het volgende:
. Die hebben mijn posts ook scherp veroordeeld blijkt.
quote:Je wist dus al vanaf de eerste maand dat ze zwanger was, had dus gewoon 8 maanden te tijd om veel dingen te regelen, je hebt véél vrienden schreef je ergens? Netwerkjes genoeg, huisje regelen, je salaris koesteren en zoveel mogelijk opzij zetten, je verdient ongeveer ¤1500 schreef je elders, zonder vaste lasten kun je daar heel veel van sparen, tijd genoeg gehad...misschien grepen haar ouders aan het eind van die gewenningsperiode i omdat zij zagen dat jij geen enkele verantwoordelijkheid nam?Op het moment dat ze zwanger raaktte trok ze steeds meer naar haar ouders toe. Toen de kinderen geboren waren, en zij totaal geen aandacht meer voor mij had, maar veel meer voor haar ouders die de kinderen veel meer te bieden had dan ik. Had geen geld, huis, en was nog in de war dat ik plotseling vader werd zonder enige vorm van voorbereiding.
Ben jij soms nog jonger dan je ex-vriendin? Dan mijn excuses, dan kun je er nog niets aan doen.
quote:Bezit, zo zie je het dus..Op vrijdag 11 mei 2007 02:14 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Ze kan me nergens mee pakken, alleen met mijn kinderen. Dat weet ze donders goed. Ik snap haar ene kant ook wel hoor. Het is niet dat ik niks begrijp waarom ze zo reageert. Mensen die ik niet vertrouw (terecht of onterecht) ook niet zomaar het meest dierbare bezit "uitlenen"
Ik heb ook mijn fouten gemaakt, maar heb er ALLES aan gedaan om dit recht te trekken. Dit ze niet kan of wil inzien is dus mijn probleem.
quote:Ik zit blijkbaar in de verkeerde topic.Op vrijdag 11 mei 2007 02:15 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Pff, heb je niets beters te doen dan in degaten te houden wat anderen misschien over je denken?
[..]
Je wist dus al vanaf de eerste maand dat ze zwanger was, had dus gewoon 8 maanden te tijd om veel dingen te regelen, je hebt véél vrienden schreef je ergens? Netwerkjes genoeg, huisje regelen, je salaris koesteren en zoveel mogelijk opzij zetten, je verdient ongeveer ¤1500 schreef je elders, zonder vaste lasten kun je daar heel veel van sparen, tijd genoeg gehad...misschien grepen haar ouders aan het eind van die gewenningsperiode i omdat zij zagen dat jij geen enkele verantwoordelijkheid nam?
Ben jij soms nog jonger dan je ex-vriendin? Dan mijn excuses, dan kun je er nog niets aan doen.
quote:Raak je gefrustreerd ofzo? Doe ff normaal ja!
quote:Je loopt graag weg voor verantwoordelijkehden, zelfs hier, vluchtgedrag...Op vrijdag 11 mei 2007 02:17 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Ik zit blijkbaar in de verkeerde topic.
quote:dan nog staan jouw fouten in principe los van je vader zijn toch of niet?Op vrijdag 11 mei 2007 02:14 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Ze kan me nergens mee pakken, alleen met mijn kinderen. Dat weet ze donders goed. Ik snap haar ene kant ook wel hoor. Het is niet dat ik niks begrijp waarom ze zo reageert. Mensen die ik niet vertrouw (terecht of onterecht) ook niet zomaar het meest dierbare bezit "uitlenen"
Ik heb ook mijn fouten gemaakt, maar heb er ALLES aan gedaan om dit recht te trekken. Dit ze niet kan of wil inzien is dus mijn probleem.
als een aanstaande moeder 1 fout maakt ( laten we zeggen, rijden onder invloed, en daarmee een aanrijding veroorzakend, en iemand blijvend letsel toegebracht) , zou ze dan ook begrijpen als instanties de kinderen weg zouden halen bij haar, als die fout niets te maken had met de kinderen, zij er op geen enkele wijze onder geleden hebben, want niet in de auto, want nog niet geboren, maar dat men stelt "als je zo handelt ben je onvolwasen, en onverantwoordelijk en dus ook niet in staat om je kinderen op te voeden, dus we nemen ze mee, mevrouw, direct na de geboorte"
quote:Ik reageer alleen maar op de dingen die je zelf verteld, niet op roddels van je ex-schoonouders maar op je eigen verhaal.Op vrijdag 11 mei 2007 02:18 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Raak je gefrustreerd ofzo? Doe ff normaal ja!
Wat ik bedoel, ipv zelfbeklag, recht je rug, schouders kaasrecht, hoofd omhoog en laat zien dat je ruggegraat hebt, registreer een donmiennaam en plaats daar foto's van je kindjes, lieve texten, schattige kleurtjes, etaleer je dierbaarsten, maak het zichtbaar met plaatsjes, beelden zeggen vaak meer dan woorden , zeker met het oog op liede, die emotie kun je beter overbrengen ipv zelfmedelijden.
Dan laat je een sterke pappa zien..
quote:`Op vrijdag 11 mei 2007 02:19 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Je loopt graag weg voor verantwoordelijkehden, zelfs hier, vluchtgedrag...
Over welke verantwoordelijkheden heb je het over? Hell, als je vind dit ik je een topicstealer ben dan ben ik toch gewoon weg uit deze topic?
Heb je gedronken ofzo?
quote:Aanname
Zwaktebod...
Ik heb de afgelopen 24 uur alleen zwarte koffie gedronken zonder alcoholische toevoegingen.
quote:Heb jij ooit in een soortgelijke situatie gezeten dan? Ik denk (en hoop) het niet voor je. Ja, ik ben gefrustreerd, is dat dan vreemd? Vind het juist fijn om me verhaal te kunnen doen en te lezen wat andere users hierover te zeggen hebben. Dat helpt enorm, je gaat je eigen situatie beter inzien. Mensen in mijn omgeving oordelen uiteraard anders dan mensen op een forum.Op vrijdag 11 mei 2007 02:23 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Ik reageer alleen maar op de dingen die je zelf verteld, niet op roddels van je ex-schoonouders maar op je eigen verhaal.
Wat ik bedoel, ipv zelfbeklag, recht je rug, schouders kaasrecht, hoofd omhoog en laat zien dat je ruggegraat hebt, registreer een donmiennaam en plaats daar foto's van je kindjes, lieve texten, schattige kleurtjes, etaleer je dierbaarsten, maak het zichtbaar met plaatsjes, beelden zeggen vaak meer dan woorden , zeker met het oog op liede, die emotie kun je beter overbrengen ipv zelfmedelijden.
Dan laat je een sterke pappa zien..
quote:Hoezo mensen in je omgeving? Die kennen toch de échte Eliminator?Op vrijdag 11 mei 2007 02:28 schreef Eliminator20 het volgende:
Mensen in mijn omgeving oordelen uiteraard anders dan mensen op een forum.
Daar zou je dus troost moeten vinden en niet met onbekenden.
quote:Ik zoek mijn troost hier niet. Ik probeer meer inzicht te krijgen in mijn situatie. Heb je deze topic dan geopend zonder enige doel? Ik lees ook aandachtig de posts van de overige users in deze topic hoe hun tegen hun eigen situatie aankijken. De verhalen van Vivi intergreren mij ook. Uit oogpunt van een vrouw die in een soortgelijke situatie zit waar ik in zit. Ook de meningen van Milagro vind ik interessant. Joh, als iemand een mening heeft waar ik misschien wat aan kan hebben is het een win-win situatie voor mij.Op vrijdag 11 mei 2007 02:36 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Hoezo mensen in je omgeving? Die kennen toch de échte Eliminator?
Daar zou je dus troost moeten vinden en niet met onbekenden.
Als je vind dat ik teveel off-topic reageer, kan je dat ook op een normale manier aangeven!
quote:ja, er kan beslag gelegd worden op het loon van de papa, maar dat duuuuuuuuuuuuuurt allemaal zo lang hé ... eer die zaak voor de rechter komt, meestal probeer je het dan nog in der minne te regelen, dan zegt papa: ok, ik zal betalen, maar dan doet die dat toch weer niet, en zo zijn we weer vertrokken... kan echt lang aanslepen ( want voor die moeder kost het ook weer heel veel tijd en geld om een proces op te starten).Op vrijdag 11 mei 2007 00:05 schreef milagro het volgende:
als een vader echter dan als reactie weigert te betalen, kan er dan geen beslag gelegd worden op zijn salaris?
zijn er dan ook geen stappen die een rechter kan ondernemen ?
nu is er in belgië de DAVO opgericht ( dienst voor alimentatievorderingen), maar het schijnt dat die dienst ook helemaal vierkant draait...
soms is het natuurlijk compleet onterecht dat de vader weigert te betalen, maar voor dat soort serpentmoeders die alles willen krijgen maar niets willen geven, is het de enige oplossing. Ik zou als vader dus gewoon NIET betalen als ik mijn kinderen niet mag zien, dat meen ik.
quote:mens, wat een kotsmisselijk serpent ben jij om hier heel de tijd op eliminater te gaan scheldenOp vrijdag 11 mei 2007 02:23 schreef Loedertje het volgende:
Wat ik bedoel, ipv zelfbeklag, recht je rug, schouders kaasrecht, hoofd omhoog en laat zien dat je ruggegraat hebt, registreer een donmiennaam en plaats daar foto's van je kindjes, lieve texten, schattige kleurtjes, etaleer je dierbaarsten, maak het zichtbaar met plaatsjes, beelden zeggen vaak meer dan woorden , zeker met het oog op liede, die emotie kun je beter overbrengen ipv zelfmedelijden.
Dan laat je een sterke pappa zien..
. Ik denk dat, als je het verhaal van eliminator een beetje kent, je wel weet dat met de moeder van zijn kinderen niets is aan te vangen. Hoe kan je dan volwassen met je ex omgaan en "praten", als ze dat compleet weigert. Hoe kan hij foto's van zijn kinderen plaatsen op een site als hij zijn kinderen niet mag zien en waarschijnlijk helemaal geen foto's heeft.
Ik zou er ook compleet aan onderdoor gaan als ik mijn kinderen niet zou mogen zien en mijn ex blijkbaar ook nog eens leugens verspreidt over mij. probeer je dan maar eens sterk te houden.
Ik zou de moed soms ook verliezen, en wat kan je er verdomme op tegen hebben dat hij het van tijd tot tijd eens van zich moet afschrijven. Als het je zo irriteert, lees het dan niet, ik krijg ook de pokken van jouw posts, dus ik ga ze ook niet meer lezen, voilà.
quote:Hoho..ik zit totaal niet in die situatie hoor.Op vrijdag 11 mei 2007 02:45 schreef Eliminator20 het volgende:
[..]
Ik zoek mijn troost hier niet. Ik probeer meer inzicht te krijgen in mijn situatie. Heb je deze topic dan geopend zonder enige doel? Ik lees ook aandachtig de posts van de overige users in deze topic hoe hun tegen hun eigen situatie aankijken. De verhalen van Vivi intergreren mij ook. Uit oogpunt van een vrouw die in een soortgelijke situatie zit waar ik in zit.
quote:Kun je nagaan, mijn schriftelijke korte reacties zijn op 1 hand te tellen, wat exen soms doen om de andere ex tot echte wanhoop te drijven is vaak toch ietsjes erger .Op vrijdag 11 mei 2007 08:31 schreef petitlapin2 het volgende:
om hier heel de tijd op eliminater te gaan schelden
quote:Your point beeing?Op vrijdag 11 mei 2007 09:21 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Kun je nagaan, mijn schriftelijke korte reacties zijn op 1 hand te tellen, wat exen soms doen om de andere ex tot echte wanhoop te drijven is vaak toch ietsjes erger .
quote:en net daarom zou je kunnen begrijpen dat eliminator door een heel moeilijke periode gaat en waarschijnlijk alle hoop kwijt is. Ik begrijp dan ook niet waarom je keihard tegen zijn posts reageert;Op vrijdag 11 mei 2007 09:21 schreef Loedertje het volgende:
Kun je nagaan, mijn schriftelijke korte reacties zijn op 1 hand te tellen, wat exen soms doen om de andere ex tot echte wanhoop te drijven is vaak toch ietsjes erger .
quote:Dat het dramatische vormen aanneemt als de ene ex e andere in een hoek drijft en ik denk dat je als ouder eens tien keer moet nadenken in wiens belang je dan bezig bent, zeer zeker niet in het belang van de kinderen. Waarom mensen niet gewoon verder gaan met hun nieuwe leven zonder dié partner snap ik dan nooit zo, je kan toch zoals Milagro aangaf gewoon verder gaan? Kinderen de kans geven om iets op te bouwen met beide ouders zonder allerlei kunstgrepen, chantages?
Vivi, stel dat jij en de vader van je kind uitelkaar gaan dan zou j het toch ook niet echt waarderen als je ex de dingen die ooit tussen jullie zijn gebeurt zou gaan gebruiken om jou uit te schakelen als ouder?
Als je het nuchter bekijkt slaat het namelijk helemaal nergens op en schiet niemand er wat mee op, zeker niet die kinderen.
quote:Sorry, maar het *ik* gehalte in ook zijn postings is nogal hoog, het draait alleen maar om het feit dat hij wéét dat die schoonouders meelezen, hij geeft ze alleen nog meer voer om mee te gooien, dat is jammer en de kindjes hebben er zo weinig aan.Op vrijdag 11 mei 2007 09:44 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
en net daarom zou je kunnen begrijpen dat eliminator door een heel moeilijke periode gaat en waarschijnlijk alle hoop kwijt is. Ik begrijp dan ook niet waarom je keihard tegen zijn posts reageert;
Ze zullen alleen maar bevestiging krijgen in hun kromme denkbeelden en de redenen waarom zij vinden dat hij die kleintjes niet mag zien. Ik hoop dat de moeder snel tot inkeer komt..
[ Bericht 99% gewijzigd door BE op 12-05-2007 08:30:06 ]
quote:Uh..ik heb geloof nergens gezegd dat ik dáár anders over denkOp vrijdag 11 mei 2007 09:50 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Dat het dramatische vormen aanneemt als de ene ex e andere in een hoek drijft en ik denk dat je als ouder eens tien keer moet nadenken in wiens belang je dan bezig bent, zeer zeker niet in het belang van de kinderen. Waarom mensen niet gewoon verder gaan met hun nieuwe leven zonder dié partner snap ik dan nooit zo, je kan toch zoals Milagro aangaf gewoon verder gaan? Kinderen de kans geven om iets op te bouwen met beide ouders zonder allerlei kunstgrepen, chantages?
Vivi, stel dat jij en de vader van je kind uitelkaar gaan dan zou j het toch ook niet echt waarderen als je ex de dingen die ooit tussen jullie zijn gebeurt zou gaan gebruiken om jou uit te schakelen als ouder?
Als je het nuchter bekijkt slaat het namelijk helemaal nergens op en schiet niemand er wat mee op, zeker niet die kinderen.
Tenzij ik gewelddadig gedrag zou vertonen..dan zou ik het hem niet kwalijk nemen.
[ Bericht 4% gewijzigd door Vivi op 12-05-2007 01:05:36 ]
(sorry, maar qua betekenis zat ik er niet zo ver naast met terminator), wat jij waarschijnlijk niet weet is dat dit topic door loedertje is geopend om een bepaald -zeer niet hypothetisch- geval aan de orde te stellen en ik het zal haar nu irriteren dat je dat verstoort door met jouw verhaal te komen. Maar dat kan ze niet toegeven omdat ze bij hoog en laag blijft beweren dat het wel een hypothetisch topic is geopend uit compassie voor alle vaders die hun kinderen niet mogen zien.Overigens denk ik wel dat de dingen jou in ieder geval vreselijk boven je hoofd groeien en dat je dit inderdaad niet meer zelf kunt oplossen. Zeker niet omdat die ouders zo'n grote rol spelen. Is er niet een volwassene in je leven (je ouders? de vader van die vriend waar je het over had bijvoorbeeld?) die je kunnen helpen om in gesprek te gaan met haar en haar ouders?
quote:Dan zal ik de strekking nogmaals melden:Op zaterdag 12 mei 2007 00:34 schreef Zzyzx het volgende:
[weg]
Loedertje, wees niet zo vindicatief op voorhand. Je bent gemeen en onredelijk.
quote:Op zaterdag 12 mei 2007 09:33 schreef phileine het volgende:
Eliminator dus
quote:Ik heb dit onderwerp 2 jaar geleden ook al eens aangesneden ergens hier+ 5 jaar gelden ook rond moeder-/vaderdag, ik heb nog steeds geen idee over WIE jullie het hier hebben maar goed..Op zaterdag 12 mei 2007 09:33 schreef phileine het volgende:
Eliminator dus
Het stoort mij helemaal niet als mensen die in zo'n situatie zitten reageren maar na Eliminator's postgeschiedenis te hebben bekeken snap ik niet waarom zowel de pappa als mamma van die 2 kleintjes bijna nergens over dekindjes praten, wél over en tegen elkaar. Zoek dan hulp en doe wat aan die situatie i.p.v. omelkaar heen te zitten draaien.
Ja en dan ben ik in een ander z'n ogen maar een Loeder, zachte heelmeesters maken nog steeds stinkende wonden.
quote:Dat denk ik ook maar ik begreep dat Elimiator al omringd is met psychische hulp en hartspecialisten.Overigens denk ik wel dat de dingen jou in ieder geval vreselijk boven je hoofd groeien en dat je dit inderdaad niet meer zelf kunt oplossen.
quote:dat is idd zo.Op vrijdag 11 mei 2007 09:52 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Sorry, maar het *ik* gehalte in ook zijn postings is nogal hoog, het draait alleen maar om het feit dat hij wéét dat die schoonouders meelezen, hij geeft ze alleen nog meer voer om mee te gooien, dat is jammer en de kindjes hebben er zo weinig aan.
Ze zullen alleen maar bevestiging krijgen in hun kromme denkbeelden en de redenen waarom zij vinden dat hij die kleintjes niet mag zien. Ik hoop dat de moeder snel tot inkeer komt..
de "andere partij" leest mee, ziet deze uitlaatklepperij alleen maar als zieligdoenerij en opstokerij en het rechtvaardigt in ihun ogen alleen maar hun opstelling.
Eliminator op zijn beurt weet dat ze meelezen, dat is in eerdere topics ook te zien, kwam de andere partij volgens mij ook opduiken in het topic. Met die wetenschap in zijn achterhoofd hoopt hij zo de andere partij ms te overtuigen, ook middels de bijval van 'ons', maar het werkt ws averechts.
Aan de andere kant is het heel begrijpelijk die bijval op deze manier te zoeken, je hebt in feite niets meer te verliezen (dat gevoel is er althans) en je krijgt op geen enkele manier de kans te laten horen, zonder afgekapt en onderbroken te worden.
Als je zo machteloos staat, is het ms niet handig dit, maar wel heel begrijpelijk.
Terugkomend op je kinderen niet mogen zien omdat je geslagen hebt....
Een kennis van mij, om het nu maar concreet te maken om misverstanden te voorkomen, mag zijn kinderen niet zien meer. Tijdens een rottige scheidingstijd, de vrouw had een ander, heeft hij zijn beheersing verloren en haar geslagen, niet ín elkaar geslagen, maar een klap uitgedeeld, hetgeen hij ook toegeeft.
Zij echter speelt dit uit als troef in haar opzet hem compleet uit haar leven en dat van de kinderen te bannen. Ze is naar de andere kant van Nederland verhuisd in eerste instantie, en begon toen te zeggen dat als hij echt om zijn kinderen zou geven zou hij ook verhuizen.
Puntje bij paaltje mag hij zijn kinderen helemaal niet meer zien dus, terwijl hij gewoon op en neer reed om tijdens de afgesproken weekenden de kids op te halen en ze mee te nemen een dag lang (overnachten bij hem mochten ze niet).
Hij heeft geen poot om op te staan, er is bezoekrecht, maar zij ligt dwars, is niet thuis op die dagen meer, of verzint smoesjes waarom ze niet meekunnen... en dit dus maaaaaaaaaaaanden lang,, de man is ondertussen zo ver dat hij er over denkt het op te geven, hij reist iedere keer voor jan lul naar de andere kant van het land, en als hij niet tegen een gesloten deur aanloopt, loopt hij tegen een provocerende moeder op, ontstaat er weer ruzie, een hoop geschreeuw, zij belt dan de politie op, en al die tijd zitten de kinderen binnen en horen papa en mama zo tekeer gaan, hetgeen uiteraard papa's schuld is...
Om nieuwe escalatie te voorkomen, de kinderen niet steeds met dergelijke scenes te confronteren is papa dus nu zover het maar op te geven, hij weet gewoon niet meer wat te doen, advocaat kan ook niets anders dan de moeder op haar plichten wijzen in formele brieven, wijzen op de rechten van de vader, maar het zal haar allemaal aan haar reet roesten, ze wil gewoon die vent niet meer in haar leven, en treitert net zo lang dus door dit dwarsliggen en ruzies te provoceren waarin hij altijd als de boeman uitkomt, dat hij het nu dus (bijna) opgeeft, en zij haar zin krijgt.
En nee, het heeft haar niet gedurende de relatie geslagen, nee, het is geen klootzak, nee, het is geen vechtersbaas, integendeel, het is eerder een geitenwollensok, die juist op het vermoeiende af voor uitpraten is, de discussie aan wil, niet het gevecht.
Een geitenwollensok , maar wel 1 die 1 keer zijn beheersing heeft verloren en heeft uitgehaald, niet hard, niet met de vuist, maar wel een klap in haar gezicht, geeft hij ook gewoon toe, en schaamt zich er nog voor, maar had toen nooit kunnen vermoeden dat hem dit deze straf voor het leven zou opleveren.
En voor een ieder die nu een partner heeft met kinderen uit een eerdere relatie, die je partner niet mag zien, zou je er begrip voor hebben , die beslissing van zijn ex, als je hoorde dat hij haar een keer geslagen heeft, zou je er begrip voor hebben als je vrijwel dagelijks geconfronteerd wordt met het verdriet van je partner om dat grote gemis, zijn eigen kinderen?
Zou je die vrouw geloven als ze dat zegt? Of geloof je je partner als hij dat ontkent, ik neem aan het laatste.... zou ik ook doen.
Daarmee concludeer je dus dat de ex van je partner liegt of overdrijft, niet zo gek, want dat gebeurt.
Maar als ze nu eens de waarheid spreekt, als ze nu eens een hele goede reden heeft om zo boos te zijn, en als dat nu eens zoiets als fysiek geweld is, eenmalig, maar wel gedaan, is dan een dergelijke straf, met zo een immense impact op ALLE partijen, maar vooral de vader en de kinderen, gerechtvaardigd?
Mag je een man dusdanig straffen dat je hem een band met zijn eigen kinderen ontzegt, al dan niet voor het leven, want als het niet voor het leven is, dan is die band hoe dan ook beschadigd.
Een vader moet zijn kind met enige regelmaat zien om er een band mee op te bouwen, of in stand te houden.
Met 1 keer in de maand een paar uurtjes doe je dat niet, lukt je dat niet.
De ex van mijn kennis gebruikt dat ene moment van onbeheersdheid als excuus om de vader voor altijd uit haar leven te bannen en dat van de kinderen.
Die ene klap, hoe beschamend ook, hoe fout ook, weegt nooit op tegen de jarenlange ellende die daarvoor als straf uitgediend wordt.
De dwarsliggende ex zal in haar ogen ALTIJD een valide reden hebben om de kinderen weg te houden, voor de een is dat fysiek geweld (en dan heb ik het niet over dagelijks wekelijks 'corrigerende tikken", maar een uit de hand gelopen ruzie waarin BEIDE partijen de controle verloren) voor de andere vreemdgaan.
In dit genoemde geval is het dus fysiek geweld.
Degene die dat genoeg reden vindt om dan de kinderen weg te houden, moeten zich ms eens afvragen hoe zij reageren zouden of ms al eens gedaan hebben, toen zij erachter kwamen dat "er een ander" in het spel was.
En stel je dan eens voor dat door jouw verlies van beheersing toen, je deelde je partner een ferme tik uit, je voor jaren je kinderen niet meer mag zien, omdat jij toen fysiek geweld gebruikt hebt, in je blinde woede en verdriet.
quote:Altijd? Heel kort: Nee.Op woensdag 9 mei 2007 23:48 schreef Loedertje het volgende:
Zo, geen idee waar dit thuishoort maar ik kan er nog steeds met mijn hoofd niet bij dat er ouders zijn die denken hun ruzies en wraakgevoelens uit te spelen over hoofdjes van kinderen.
Ben ik zo raar als ik zeg dat een kind ALTIJD recht heeft op contact met beide ouders?
Mijn vrouw werkt op een adoptiebureau en daar kom je de meest afschuwelijk situaties tegen en hoe erg 't ook is, sommige mensen verdienen het niet om hun kinderen te zien.
En dat is puur gezien vanuit het kind's standpunt. Sommige mensen manipuleren zo erg, proberen hun kinderen te gebruiken als drugskoerier, zware mishandeling en nog veel meer van dat soort afschuwelijke praktijken.
Goede zaak dat in dit soort gevallen de kinderen uit het gezin geplaatst worden. Er ziten wat rotte appels tussen zeg.
quote:Geestelijk geweld is erger, voor die man tijdens al die ruzies, voor de kinderen toen en nadien..Op zaterdag 12 mei 2007 16:14 schreef milagro het volgende:
Tijdens een rottige scheidingstijd, de vrouw had een ander, heeft hij zijn beheersing verloren en haar geslagen, niet ín elkaar geslagen, maar een klap uitgedeeld, hetgeen hij ook toegeeft.
en al die tijd zitten de kinderen binnen en horen papa en mama zo tekeer gaan, hetgeen uiteraard papa's schuld is...
De ex van mijn kennis gebruikt dat ene moment van onbeheersdheid als excuus om de vader voor altijd uit haar leven te bannen en dat van de kinderen.
Die ene klap, hoe beschamend ook, hoe fout ook, weegt nooit op tegen de jarenlange ellende die daarvoor als straf uitgediend wordt.
De dwarsliggende ex zal in haar ogen ALTIJD een valide reden hebben om de kinderen weg te houden, voor de een is dat fysiek geweld (en dan heb ik het niet over dagelijks wekelijks 'corrigerende tikken", maar een uit de hand gelopen ruzie waarin BEIDE partijen de controle verloren) voor de andere vreemdgaan.
je voor jaren je kinderen niet meer mag zien, omdat jij toen fysiek geweld gebruikt hebt, in je blinde woede en verdriet.
quote:Ik ben geen tegenstander van UHP's, integendeel maar ook dán hebben kinderen recht om de psychisch niet in orde of verslaafde ouder te zien al dan niet onder begeleiding, desnoods een woensdagmiddagje per twe weken bij de Mc Donalds met de gezinsvoogd .Op zaterdag 12 mei 2007 16:18 schreef popolon het volgende:
[..]
Altijd? Heel kort: Nee.
Mijn vrouw werkt op een adoptiebureau en daar kom je de meest afschuwelijk situaties tegen en hoe erg 't ook is, sommige mensen verdienen het niet om hun kinderen te zien.
En dat is puur gezien vanuit het kind's standpunt. Sommige mensen manipuleren zo erg, proberen hun kinderen te gebruiken als drugskoerier, zware mishandeling en nog veel meer van dat soort afschuwelijke praktijken.
Goede zaak dat in dit soort gevallen de kinderen uit het gezin geplaatst worden. Er ziten wat rotte appels tussen zeg.
quote:Dan ben je een van de weinigen op fok!Op zaterdag 12 mei 2007 15:36 schreef Loedertje het volgende:
[..]
ik heb nog steeds geen idee over WIE jullie het hier hebben maar goed..
, zoals Milagro al in dit topic schrijft "half de incrowd kent in ieder geval een deel van het verhaal", niets voor jou die normaal overal van op de hoogte is loedertje, word je roestig?Milagro, wat betreft jouw verhaal, natuurlijk zijn dat hele schrijnende voorbeelden. Het zijn ook vaak de vaders die het makkelijkste geprovoceerd worden omdat ze zo machteloos zijn. En dan is de straf voor een keer je zelfbeheersing verliezen wel erg groot. Maar ik vind het altijd vreselijk moeilijk hierover te oordelen als je alleen maar een stukje van het verhaal kent.
Ik vind wel dat er zoveel mogelijk moet worden geprobeerd om de vader de kinderen te laten zien en te leren kennen, desnoods met toezicht erbij als je de boel echt niet vertrouwt.
quote:En dat zou psychisch ook goed zijn voor die kinderen???Op zaterdag 12 mei 2007 17:33 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Ik ben geen tegenstander van UHP's, integendeel maar ook dán hebben kinderen recht om de psychisch niet in orde of verslaafde ouder te zien al dan niet onder begeleiding, desnoods een woensdagmiddagje per twe weken bij de Mc Donalds met de gezinsvoogd .
Ouders die 99% van de tijd niet op komen dagen? Die in telefoongesprekken met kind dingen beloven die ze keer op keer niet waarmaken.
Het wordt in sommige gevallen tot in den treuren geprobeerd met gezinsvoogden en bezoekjes onder begeleiding, maar wat mij betreft houd het een keer op.
Namelijk wanneer het kind beter af is zonder de stress en de teleurstelling van de bezoekjes/telefoontjes.
Dan is een kind wat mij betreft beter af zonder contact met de natuurlijke ouders, maar in een stabiele situatie in een langdurig pleeggezien of bij adoptieouders.
quote:Nou, ik ken het hele verhaal, en al ben ik natuurlijk geen 24/7 erbij geweest, ik ken de man in kwestie goed genoeg om te weten dat hij deugt, alleen die ene keer niet, een klap uitgedeeld toen hij door had dat er een ander in het spel was....Op zaterdag 12 mei 2007 17:34 schreef phileine het volgende:
[..]
Dan ben je een van de weinigen op fok!
Milagro, wat betreft jouw verhaal, natuurlijk zijn dat hele schrijnende voorbeelden. Het zijn ook vaak de vaders die het makkelijkste geprovoceerd worden omdat ze zo machteloos zijn. En dan is de straf voor een keer je zelfbeheersing verliezen wel erg groot. Maar ik vind het altijd vreselijk moeilijk hierover te oordelen als je alleen maar een stukje van het verhaal kent.
Ik vind wel dat er zoveel mogelijk moet worden geprobeerd om de vader de kinderen te laten zien en te leren kennen, desnoods met toezicht erbij als je de boel echt niet vertrouwt.
Zij heeft toen de politie gebeld, en dat staat natuurlijk geregistreerd, en dat wordt dan ook tegen hem gebruikt, ja, hoe komt dat over op een buitenstaander
Een man slaat zijn vrouw, die vrouw belt de politie, nu dan moet er toch wel sprake zijn van geweld en angst en gevaar en weetikwat.
Het gaat me hier niet om de vaders compleet goed te praten,het gaat me hier niet om de moeders hun boosheid en eventuele rancune te verwijten , het gaat om HOE ze die woede en rancune uiten.
De man pakken op zijn zwakste plek, zijn kinderen, maar verdomme daar heb je dan toch vooral die kinderen mee, denk toch eens na!!!!!
Wat gaje dan tegen je kinderen zeggen tzt? Papa had geen interesse voor jullie, hij moest jullie niet?
Papa is een gewelddadige man, die mama naar het leven stond en ik was bang dat jullie ook gevaar liepen?
Er zijn legio manieren om je gram te halen, als iemand je onjuist behandeld heeft in jouw ogen, maar waarom iemand zo pakken, met iets waarbij hij dan volkomen machteloos staat.
Wat doet het die vrouw dan, triomf? een gevoel van macht? ha! dat zal je leren, klootzak?
Niemand behalve de direct betrokkenen kennen het hele verhaal, maar als er geoordeeld wordt, dan toch meestal heel snel en heel makkelijk in het voordeel van de vrouw.
Zij kan meestal toch als eerste haar verhaal doen bij familie en kennissen, de vrouw heeft sowieso 11 vd 10 keer de kids en het huis, dus is het meest bereikbaar voor iedereen (langskomen, verhaal doen etc), vrijwel niemand twijfelt aan het verhaal vd vrouw en willen dan vaak niet eens meer naar het verhaal van de man luisteren, als ze die kans al krijgen.
De vrouw wordt geloofd, want "waarom zou ze liegen??" , maar waarom zou de man liegen dan?
Waarom gaat men er vanuit dat wat de man zegt bullshit is en smoesjes? omdat een vrouw de fysiek zwakkere is, omdat de vrouw de meest voordehandliggende verzorger is, kinderen toch vaak wat meer naar de moeder trekken in de jongste jaren, moeder vaak degene is die het meeste thuis is?
Of komt het om dat de toehoorders vaak ook vrouwen zijn, en vanuit die gelijke positie, denken en oordelen?
quote:Je liegtOp zaterdag 12 mei 2007 15:36 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Ik heb dit onderwerp 2 jaar geleden ook al eens aangesneden ergens hier+ 5 jaar gelden ook rond moeder-/vaderdag, ik heb nog steeds geen idee over WIE jullie het hier hebben maar goed...
quote:in het geval van een het chronisch af laten wetende vader is het idd een andere zaak, net zo goed als de gevallen die Popolon opnoemt.Op zaterdag 12 mei 2007 17:45 schreef p_iglet het volgende:
[..]
En dat zou psychisch ook goed zijn voor die kinderen???
Ouders die 99% van de tijd niet op komen dagen? Die in telefoongesprekken met kind dingen beloven die ze keer op keer niet waarmaken.
Het wordt in sommige gevallen tot in den treuren geprobeerd met gezinsvoogden en bezoekjes onder begeleiding, maar wat mij betreft houd het een keer op.
Namelijk wanneer het kind beter af is zonder de stress en de teleurstelling van de bezoekjes/telefoontjes.
Dan is een kind wat mij betreft beter af zonder contact met de natuurlijke ouders, maar in een stabiele situatie in een langdurig pleeggezien of bij adoptieouders.
dan is er sprake van direct gevaar of leed bij de kinderen, gericht ms zelfs.
dan gaat het die vader ook niet echt om de kids, maar ofwel om de moeder dwars te ziiten, ofwel omdat hij er zelf praktisch voordeel (geld, ze toch maar weer even weghebben bij de moeder wetende dat ze zich zorgen zal maken of zo bv) bij heeft die kids af en toe bij zich te hebben
maar als het gaat om persoonlijk rancune van de moeder jegens de vader, dan is het toch echt wat anders.
al is de vader voor jou de grootst mogelijk klootzak geweest, als je hebt kunnen zien dat hij oprecht van het kind houdt, als je hebt kunnen zien dat hij blij was toen het er eenmaal was, als je hebt gezien dat er nooit maar dan ook nooit enige 'klootzakkerigheid" naar de kinderen toe is geweest, dan heb je je als moeder maar gewoon te verbijten en je over je eigen gevoelens heen te zetten, want er lopen zoveel klootzakkerig liefdespartners rond, die wel goede vaders zijn.
hell, er zijn legio vrouwen met klootzakken getrouwd, en niet van zins ervan te scheiden, maar alles behalve happy, en die klootzakken zien hun kinderen toch ook dagelijks en worden alleen gelaten met hun kinderen
quote:Op zaterdag 12 mei 2007 17:34 schreef phileine het volgende:
Dan ben je een van de weinigen op fok!
Ik vind wel dat er zoveel mogelijk moet worden geprobeerd om de vader de kinderen te laten zien en te leren kennen, desnoods met toezicht erbij als je de boel echt niet vertrouwt.
Ik kom hier idd te weinig om op de hoogte te zijn van de laatste roddels, bij mij gaat er dus echt geen lampje branden, ken geen verhalen van een wanhopige bekende FOK!vader die schrijnende topics opende in R&P omdat hij zijn kinderen niet mag zien. Sorry..
M.b.t. het laatste stukje ben ik het met je eens.
quote:Je slaat de spijker op zn kop !Op woensdag 9 mei 2007 23:52 schreef milagro het volgende:
[..]
nee.
en andersom eigenlijk ook wel, mits er geen sprake was van misbruik, mishandeling of soortgelijk naar en gevaarlijk gedrag.
quote:* Loedertje heeft hier geen vriendenOp zaterdag 12 mei 2007 23:56 schreef phileine het volgende:
ik vind het prima als je voor je vrienden opkomt,
Zou je mij eens willen PM-en over wie jullie het hebben? Kennelijk loop ik echt een eeuw achter
quote:ik doelde ook niet zozeer op de dames hier die dat evt doen, maar in het algemeen, het verhaal vd moeders bereikt mensen vaak het eerst en soms als enige versie.Op zaterdag 12 mei 2007 23:50 schreef phileine het volgende:
Milagro, bij de gevallen in mijn omgeving ken ik eigenlijk vooral de kant van de vaders. Ik ben dus niet zo snel geneigd de kant van de moeder te kiezen, weet niet of anderen dat wel doen? Het punt is dat de moeders meestal gewoon veel meer macht hebben omdat zij meestal het kind hebben en dat dus kunnen gebruiken om hun eigen rancune te botvieren. En ik ben het zeker met je eens dat het over het algemeen meer in de aard van vrouwen ligt om een kind daar ook voor te misbruiken. En ook dat het moreel zeer zeer verwerpelijk is om dat te doen. De mannen hebben helemaal niets om pressie uit te oefenen, behalve soms de alimentatie, maar als ze daarmee stoppen maken ze kans om helemaal al hun rechten te verliezen. Mijn hart gaat zeker uit naar de dwaze vaders en hun kinderen van de rekening.
zeker als er een "andere vrouw" in het spel was, is de man sowieso al de gebeten hond en doet wat hem daarna overkomt er niet meer toe "had ie maar niet"....
in "mijn versie" was de vrouw de vreemdganger, dat detail echter vertelt ze haar omgeving er niet bij, en de man in kwestie die krijgt de kans niet, niemand wil meer wat met hem te maken hebben, en al zou hij de kans krijgen, niemand zou hem geloven nog, want zoals ik al zei, het verhaal, de versie die men het eerste bereikt wordt geloofd, en die versie ontkrachten is heel heel lastig, iemand moet je dan gewoon op je woord vertrouwen.
en er is je in de eerste versie ws vertelt dat je totaal niet te vertrouwen bent, want dit en dat en zus en zo "echt???? heeft hij dat gedaan , joh??? meid wat vreselijk voor je, hoe heeft hij dat nu kunnen doen? jeeetje, joh"
ik kan daar zo kwaad om worden, omdat die vrouw en haar supportersclub dus totaal niet zien wat voor wrak die man geworden is, helemaal stuk, niet meer in staat om zichzelf te motiveren , want iedere stap die hij doet wordt verkeerd uitgelegd, de intentie niet vertrouwd, nu ja, de intentie wordt gewoon moedwillig verdraaid, want de supportersclub moet wel in stand blijven, hè.
die man is zijn kinderen gewoon kwijt, de eisen die de moeder stelt zijn idioot, en als hij ze niet inwilligt krijgt hij ze niet te zien "als jij echt zoveel van je kinderen houdt, dan zou je dat gewoon doen"
en ach, al zou hij ze in kunnen willigen, dan verzint ze er gewoon weer een paar nieuwe bij, of ze lokt weer een ruzie uit, door geld te eisen voor een of ander volkomen onnodig duur iets, waar hij dan tegen in gaat en dan wordt hem weer egoisme verweten, en gebrek aan liefde voor de kinderen.
ze heeft hem een keer 2 en half uur buiten laten wachten op de kinderen, want binnen komen mag hij niet.
uren buiten zitten omdat de kinderen nog zaten te eten, en nog moesten douchen, en haarwassen en de kamer opruimen en en en en.
en mevrouws familie en vrienden maar jammeren "ja, maar hij heeft haar geslagen! de moeder van zijn kinderen, geslagen heeft hij haar, de politie moest erbij komen"
echt, je wordt er niet goed van en ik word niet goed van mensen die menen dat het terecht is, dat je voor 1 fout, begaan naar de moeder toe, zo gestraft mag worden, en al waren het 2 fouten of 3, de straf die zij hem geeft, maakt hem kapot, over zijn fouten is ze duidelijk allang heen, zij heeft het leuke huis, zij heeft de auto, zij heeft de nieuwe vriend, maar vooral zij heeft de kinderen... en dat schijnt hij allemaal aan zichzelf te danken te hebben.... "heb ik jou even tuk!!!!!!!! had je maar niet...sukkel".
en ondertussen zien de kinderen papa niet meer, en de jongste die is papa al vergeten, want nog een baby.
rancuneuze mensen , die hun rancune koesteren over de rug van hun kind, dát is pas walgelijk.
Mijn vriendin wil het liefst het kind helemaal alleen groot gaan brengen, ze wil eigenlijk zo min mogelijk dat hij een vaderrol gaat vervullen. Ze vertrouwt er niet op dat hij zich verantwoordelijk zal gedragen (ze vindt dat hij nauwelijks voor zichzelf kan zorgen). Ze denkt dat zij alleen een veiligere en beschermdere basis kan bieden. Ze zegt zelf ook dat ze niet wéét of hij het niet kan, maar dat ze er ernstige twijfels bij heeft, vindt ze genoeg reden om hem geen gezag te laten hebben en ook geen omgang waarbij hij alleen de verantwoordelijkheid heeft voor de baby en later het kindje.
Ik vroeg haar gisteren of er iemand is in haar familie of andere vriendinnengroep was die kritisch tegenover haar houding staat. Ze zei dat niemand haar houding niet oké vindt.
Ik vind het lastig, want ik denk dat ze een verkeerde beslissing neemt die niet eerlijk is voor 2 mensen (de vader en het kind). Zoals al eerder hier besproken werd: er staat niet vast dat hij een slechte vader is. Dat het voor haar veel makkelijker is als er geen contact is en dus geen spanning, begrijp ik natuurlijk wel. Maar hoe kan ik nu tactisch proberen haar te laten inzien dat ze eigenlijk gewoon doordraaft in het idee dat hij niets goed zal doen straks?
wat haar een goede moeder maakt als ze zichzelf nog nooiit heeft bewezen op dat vlak.
wat haar dan bezield heeft zwanger te raken van iemand van wie ze zo'n lage dunk heeft.
wat haar bezield heeft om zwanger te raken zonder de vader in spé van te voren mee te delen, dat hij vader zal worden dan van een kind dat hij niet mag zien als het aan haar ligt.
wat haar bezield heeft dan in jezusnaam om zo een jong iemand , die nog studeert, als vader te kiezen, zonder hem dat blijkbaar mee te delen dát ze daar mee bezig was, anders had ze wel een "ander exemplaar" geregeld, die haar goedkeuring wel kan wegdragen.
wordt ze natuurlijk kwaad, maar misschien wordt het tijd dat ze eens de waarheid hoort van iemand die dichtbij haar staat.
En natuurlijk was dit helemaal niet haar bedoeling, de breuk tussen hen en dan zelfs geen contact meer willen. Maar nu denkt ze daar wel zo over, ja.
Ik vind het gewoon lastig dat ik nu, nu ze al zo ver is in haar beslissing, mijn mening pas ga geven. Maar ik denk wel dat ik echt moet proberen haar de andere kant te laten zien. quote:waarom denk je dat ze die wil zien dan?Op maandag 14 mei 2007 10:58 schreef Sespai het volgende:
Ik denk dat als ik mijn mening laat horen, dat ik dat toch ietwat subtieler zal doen.
En natuurlijk was dit helemaal niet haar bedoeling, de breuk tussen hen en dan zelfs geen contact meer willen. Maar nu denkt ze daar wel zo over, ja.
hebben ze samen gekozen voor dit kind, of was het haar keuze?
als het een ongelukje is, waarom wilde ze het dan houden?
puur omdat ze een kind wilde, of omdat het ZIJN kind zou zijn?
(even los vd abortus ja/nee)
ik bedoel, als je besluit om het te houden, lijkt mij dat toch ook meespeelt wie de vader is.
zeker als het niet gepland is.
als het wel gepland is, ook, maar als er vooral een op zichzelf staande kinderwens was, waarom het dan zo spelen?
als ze in eerste instantie blij was dat het ZIJN kind zou worden, moet ze eens terughalen waarom dat ook alweer was, wat er zo leuk aan hem is, dat ze specifiek van hem een kind wilde ( of het nu gepland was of niet).
ze wist toen ook dat hij (te) jong was, geen werk had want nog studeerde, niet echt een zelfstsndig huishouden gerund had nog (ja, sorry, ik vind op een studentenkamer zitten toch wat anders dan een huis hebben, gevoelsmatig is het eerste zeg maar zo vrijblijvend zeg maar, nu ja, whatever
)...als je iemand opzadelt met het vaderschap, zonder dat de man enige inspraak daarin had dus, dan zadel je jezelf op met de plicht je kind een vader te geven die er gewoon is, mits de vader al bewezen heeft een direct gevaar te zijn voor kind en moeder
de onvolwassenheid die deze jongen eventueel eigen is nog, kun je NOOIT hem op afrekenen, dat wist je toen je de keuze maakte om al dan niet stiekem een kind te maken, of iig het kind, gepland of niet, te houden.
je kan iemand niet ineens halverwege de rit meedelen dat zijn rol uitgespeeld is op basis van slechts een inschatting die jij maakt met in feite de natte vinger , dat is net zo onvolwassen en onverantwoordelijk als zij hem toedicht.
ze ontzegt haar kind bewust een vader.
dat is later niet meer terug te draaien.
en al is de relatie uit, zij zelf kan ook een hoop steun vinden in een vader op de nabije achtergrond.
met de tijd kan blijken namelijk dat iemand die niet zo'n leuke partner was, een rots in de branding kan zijn voor jou als vriend, en helemaal als je samen iets kostbaars deelt.
Ze wilden samen een kind. Hij meteen, zij wilde even wachten eigenlijk. Maar het liep zo en ze wilden er samen voor gaan. Nu is het uit en ziet zij er niks in hem straks alleen met het kind te laten. Dat is de situatie.
quote:dan is het helemaal schandaligOp maandag 14 mei 2007 11:23 schreef Sespai het volgende:
Ik vind een studentenkamer ook iets anders dan een huishouden. Maar hij is niet dakloos geweest ofzo, dus voor zichzelf zorgen lukt wel (ook al vindt zij van niet).
Ze wilden samen een kind. Hij meteen, zij wilde even wachten eigenlijk. Maar het liep zo en ze wilden er samen voor gaan. Nu is het uit en ziet zij er niks in hem straks alleen met het kind te laten. Dat is de situatie.
hij woonde toen toch ook al op kamers en toch wilde ze destijds een kind, de situatie, praktisch gezien, is dus totaal niet veranderd, en daarom dus ook geen argument.
maar goed, je kan 123647 argumenten noemen waarom het goed zou zijn, het in het belang van kind is dat hij zijn vader kent (mits etc etc maar dat is niet het geval hier) maar ze zal het ws allemaal afwimpelen, ze zal niet luisteren omdat ze niet wil luisteren, alles naar zich toeredenerend, omdat ze die knul gewoon niet meer in HAAR leven wil, hij moet weg, boeien dat er een kind is, dat hij daar de vader van is, weg oprotten en klaar.
zo zal het ws zijn en de vrouw heeft alle troeven in handen , per definitie.
nou, dan zou ik als man er ook mijn handen NU van aftrekken, nu het kind er nog niet is.
compleet, geen steun, geen geld, geen kontakt, NIETS.
als je je kind namelijk eenmaal in je armen gehad hebt, is het ondraaglijk het dan ineens niet meer te mogen zien.
iedere moeder weet dat, helaas weigeren sommigen in te zien dat dat voor vaders ook geldt.
Maar goed, ze voelt zich gewoon bang en niet veilig in zijn buurt, dat is the main point, geloof ik. En hoe ik daar verandering in moet brengen, in dat standpunt?
quote:niet, als zij daarover niet meer twijfelt.Op maandag 14 mei 2007 12:14 schreef Sespai het volgende:
Ze woonden samen toen ze zwanger werd. Hij niet meer op kamers dus.
Maar goed, ze voelt zich gewoon bang en niet veilig in zijn buurt, dat is the main point, geloof ik. En hoe ik daar verandering in moet brengen, in dat standpunt?
en dan kan hij beter nu zijn handen er van af trekken.
ze is toch ook niet meer in zijn buurt?
heeft hij haar naar het leven gestaan of zo, bedreigd, ernstig letsel toegebracht?
hoezo niet meer veilig?
quote:wat heeft hij dan gedaan wat zo erg is dat hij zijn eigen kind niet zou mogen zien omdat dat ook gevaar op zou kunnen leveren voor het kind?Op maandag 14 mei 2007 16:38 schreef Sespai het volgende:
Heb haar vandaag gesproken en ook mijn mening gegeven of eigenlijk flink de andere kant laten zien. Ze reageerde daar heel rationeel op en ook wel luisterend, maar ze is er gewoon nog niet uit of ze die kant ook uit wil in haar beslissing. Neemt liever het zekere voor het onzekere en het zekere is zijzelf en niet hij, vindt ze. Ze vertrouwt niet op zijn capaciteiten als vader, op basis van zijn capaciteiten als vriendje, zoon, broer, vriend, werknemer... als mens. Of dat terecht is moet een rechter dan waarschijnlijk gaan uitzoeken.
en wat doet haar denken dat mogelijk onverantwoordelijk gedrag dat je als vrije en blije student je kan veroorloven je ook zal doortrekken in het vaderschap?
als mijn gedrag voordat ik kinderen had de maatstaf zou zijn of ik ze ueberhaupt had mogen hebben, dan was ik nu dus kinderloos.
een kind, het ouderschap verandert je ten dele, in die zin dat het iets toevoegt aan je gedrag , levenshouding, het besef dat er iemand nu is die compleet afhankelijk van je is, voor wie jij het eerste voorbeeld bent, die op jou rekent, die jou vertrouwt, blindelings , de eerste jaren althans, die jouw EIGEN vlees en bloed is, iets wat een partner niet is, dat is in feite niet meer dan een vreemde die toevallig je leven in komt wandelen, is toch anders, een kind heb je (uitzonderingen daargelaten ) een automatische natuurlijk band mee, kan je veel meer van hebben dan van een ander.
samenwonen is niets voor mij, ik moet er niet aan denken iemand bij wijze van spreken 24/7 om me heen te hebben, ik ben erg gesteld op mijn 'vrijheid' , wil en moet af en toe echt alleen zijn, en dan niet een paar uur, nee, hele dagen.... maar mijn kinderen zitten me NOOIT in de weg, zijn me nooit teveel, irriteren me nooit zoals ieder ander dat doet (kán doen, hè
) , niet op die manier, ze benauwen me niet, ze belemmeren me niet, en wat ik eventueel moet opgeven , boeit me niet, als het voor hen is. ( ja okay, ik baal ms soms maar zet me er binnen een paar minuten weer overheen ) .zoals hier gezegd wordt soms "wacht maar tot je zelf een kind hebt, dan praat je heel anders, het is niet zo zwart/wit" dat geldt hier net zo goed.
wat je als vrije flierefluiter, want geen verplichtingen in principe, je kan permiteren, wil je je niet eens meer permiteren als het je kind schaadt, dat is nu moederinstinct, en dat is dus ook vaderinstinct.
ja en een enkele vader kent dat gevoel niet, maar dat geldt net zo goed voor moeders, niet iedere moeder is happy met haar rol, niet iedere moeder is verantwoordelijk bezig.
wat denk je van moeders die alleenstaand zijn en om de haverklap een nieuwe vriend hebben en die in huis halen om maar eens wat te noemen, relaties die keer op keer stuk lopen met alle ruzies van dien?
zij gaat zo prat op haar moedergevoelens "ik voel dat dit het beste is voor mijn kind" , maar lapt de vadergevoelens van haar ex compleet aan haar laars, omdat het haar niet uitkomt? omdat zij denkt dat hij het niet gaat aankunnen?
of heeft hij iets vreselijks gedaan, zo erg, dat het kind dus echt gevaar zal lopen met hem alleen?
quote:Nee, hij heeft denk ik niks vreselijks gedaan. Tenminste: geen ernstig geweld of een moord gepleegdOp maandag 14 mei 2007 16:59 schreef milagro het volgende:
of heeft hij iets vreselijks gedaan, zo erg, dat het kind dus echt gevaar zal lopen met hem alleen?
, geen (niet-eigen) kinderen verwaarloosd, hij is niet verslaafd aan harddrugs, drinkt wel elke dag een biertje of wat. Ik weet niet wat voor soort dingen jij bedoelt?
quote:ja, minimaal dat dusOp maandag 14 mei 2007 17:12 schreef Sespai het volgende:
[..]
Nee, hij heeft denk ik niks vreselijks gedaan. Tenminste: geen ernstig geweld of een moord gepleegd
Ik weet niet wat voor soort dingen jij bedoelt?
om iemand zo voor het leven te straffen voor gedrag wat hij als kinderloze getoond heeft en mogelijk misschien indien als zou kunnen eventueel vertonen als vader is toch echt schandalig wreed en zo volkomen niet terecht.
al die onredelijke moeders moeten zich eens voorstellen als een ander beslist dat jij als moeder niet langer deugt en dus je kind je wordt afgenomen, en dat dan voor gedrag wat je als partner ooit eens vertoond hebt.
zomaar, zonder mitsen en maren, zonder enige inspraak, zonder je te kunnen beroepen op wat dan ook, de andere partij niet aanspreekbaar , en het enige wat je over en over te horen krijgt is "had je toen maar niet ......" en dat je keurig moet gaan zitten afwachten tot die ander bepaalt dat jij je kind mag zien, en ondertussen moet je door allerlei hoepels heen springen om dat te verdienen
hoppa, door het stof zal je!!!!!!!!!! en als je dan stof hapt, verwijt ik je dat weer!!!!! en zo win ik slag na slag en put ik jou zo uit dat je het wel op móet geven en kan ik tevreden tegen me zelf zeggen "zo, meid, dat heb je toch maar mooi voor elkaar !
"moet echt wel zó heerlijk zijn, dat gevoel van triomf, dat je dat over het hoofd van je eigen kind heen kunt halen.
Misschien moet je haar eens wat informatie van De Dwaze Vaders laten lezen, dat laat de andere kant goed zien.
Ik bedoelde met een rechtszaak eerder een zaak vanuit hem. Hij heeft nu niks en wil omgang (en erkenning). Hij weet dus dat ze deze kant uit denkt. Ze heeft alleen nog niks echt besloten daarin, volgens mij.
quote:en weer die persoonlijjkheid en achtergrond, wat bedoelt ze dan toch precies daarmee.Op maandag 14 mei 2007 20:11 schreef Sespai het volgende:
Ze heeft wel over de andere kant nagedacht, maar helaas is dit toch wel haar sterke gevoel. Dat ze de plicht heeft als moeder haar kind niet in een onzekere positie te brengen en haar kind niet beschadigd te laten worden door de persoonlijkheid en achtergrond die de vader heeft.
Ik bedoelde met een rechtszaak eerder een zaak vanuit hem. Hij heeft nu niks en wil omgang (en erkenning). Hij weet dus dat ze deze kant uit denkt. Ze heeft alleen nog niks echt besloten daarin, volgens mij.
(dat is meer een retorische vraag, hoor, je hoeft hier geen privé dingen die het te herkenbaar maken te posten)
beseft ze dan niet dat ze door dit te doen (gaan doen) juist voor onzekerheid en onrust zorgt?
dat papa het er ws niet bij zal laten zitten en terecht, en zij dan ook geen rust heeft, en dat ook niet in het voordeel is van het kind?
dat ze juist veel vragen zal krijgen tzt als er een papa is, en alle andere kinderen er wel 1 hebben en zij geen goede uitleg kan geven?
wat gaat ze zeggen dan, papa is dood? papa is er nooit geweest? je hebt er geen? of papa had een verleden en een achtergrond waar ik je niets over ga vertellen behalve dan dat het niet deugde, en papa dus ook niet, beter kwijt dan rijk.
het lijkt wel of ze last heeft van een Pre Partum Depressie, zeg
Ik vind dat als hij goed genoeg was om een kind mee te maken, hij ook goed genoeg moet zijn om dat kind te kunnen zien. Ik ben me daar héél erg van bewust geweest dat samen een kind hebben je méér bindt dan welke huwelijksgelofte dan ook, en dat we vanaf dat moment echt nooit meer zomaar uit elkaars leven zouden kunnen stappen.
Ik vond het trouwens ook best eng om de eerste keer mijn kind bijvoorbeeld achter te laten bij een oppas, of mijn stiefzoon met haar te laten wandelen, of haar in de creche achter te laten. Je denkt altijd dat je zélf degene (en eigenlijk de enige bent) die het beste voor haar kunt zorgen. Dus ik snap heus wel dat haar gevoel nu zegt dat ze haar kind helemaal niet bij die jongen zou willen achterlaten, maar het is nu eenmaal niet anders. Dat is eigenlijk de bottom line. Hij is de vader, het is net zo veel zijn kind als haar kind (en blijkbaar voor hem nog meer gewenst). En als er geen enorme zwaarwegende redenen zijn heeft hij moreel en wettelijk gewoon het recht om ook vader te zijn. Ook al zou het voor haar makkelijker zijn als hij nu uit haar leven verdween.
Heeft zij nooit iets onverantwoordelijks gedaan in haar leven? En zijn er concrete redenen waarom ze zich nu opeens bang en onveilig voelt in zijn omgeving, terwijl ze hem eerder nog geschikt achtte als de vader van haar kind?
Ik ben het gewoon heel erg eens met jullie en die zwaarwegende redenen. Die ontbreken ook, vind ik. Maar ja.
Ik heb ook gezegd: Je hebt er geen bewijs voor dat hij een slechte vader is en je hebt ook geen bewijs dat jij een goede moeder bent. Je hebt de plicht je kind contact te laten hebben met de vader, tenzij hij duidelijk een gevaar of bedreiging is voor het kind. Dan is het je plicht het kind te beschermen tegen dat gevaar. Maar totdat dat bewezen is, is het geen optie om het zonder hem te doen, vind ik. Maar jaaaaaaaaa.
ik denk ook dat ze die angst als excuus gebruikt, ms onbewust.
ze wil die man gewoon weg hebben, liefst loste hij accuut op, poef, weg, maar dat kan helaas ( in haar ogen) niet.
zeg maar dan dat ze alle troeven in handen heeft, dat het een makkie is om een vader weg te houden bij zijn kind, zelfs een welwillende vader, die laat zien er echt alles aan te doen om zijn kind te kunnen zien, tot verhuizen aan toe of ander werk (hoepels hoepels)... en dan nog machteloos staat dus.
ms werkt dat, door zo de kille feiten op te sommen, ziet ze ms waar mee ze bezig is, kil egoisme en wrange wreedheid op feitelijks niets dan een inschatting gebaseerd, een inschatting volgens mij vooral gekleurd door de wens lekker alleen met haar kind te zijn.
geen idee, hoor, volgens mij als een vrouw daar haar zinnen op gezet heeft, lekker alleen het kind op voeden, weg vent, weg gezeur, weg nog iemand die belangrijk is voor je kind, nog iemand die je kind kan gaan missen, naar toe willen, om jengelen als "mama stout is", dat je dat niet zo maar uit haar hoofd krijgt, als ze totaal maar dan ook totaal NIETS voelt meer voor de vader, geen liefde, soit, maar ook geen vriendschap, geen sympathie, geen empathie, helemaal niets, als wat er met de man gebeurt haar volkomen koud laat, en als hij morgen dood neer zou vallen, zou het haar eignelijk enkel opluchten, hè hè, die is weg.
Wat mij betreft mag je zo'n moeder best een flinke boete opleggen, of zet je haar voor mijn part een paar dagen vast. Kan ze zelf gaan uitleggen aan haar kinderen waarom ze er niet is, en kunnen ze ondertussen mooi bij pappa logeren
er is ook een grote groep waar alles wel goed gaat.
quote:Op woensdag 9 mei 2007 23:55 schreef Loedertje het volgende:
[..]
Er zijn idd gelukkig ook veel ouders die wél denken aan de kinderen i.p.v egoistisch alleen aan zichzelf maar daar gaat deze thread niet over.
quote:ja, maar nu weet je dat het hier niet om álle gescheiden ouders gaat, dus kun je die TT ook als zodanig lezenOp woensdag 16 mei 2007 15:28 schreef lady-wrb het volgende:
ik bedoel al om te beginnen de titel van dit topic.
Ook een problematiek op zich, maar dat neemt niet weg dat dit soort gevallen, waar dit topic over gaat, ook heel schrijnend zijn en dat er best een beroep gedaan mag worden op gescheiden ouders om nog eens goed te kijken naar hun situatie en hoe die is voor zowel de ex als het kind.
en ik voel me ook absoluut niet aangesproken.
ik ben de ideale ex : iedere man zou van mij gescheiden willen zijn
quote:Op woensdag 16 mei 2007 19:42 schreef lady-wrb het volgende:
ik betrek niks op mijzelf hoor, die opmerking van hierboven moet je gewoon met een knipoog bekijken.
en ik voel me ook absoluut niet aangesproken.
ik ben de ideale ex : iedere man zou van mij gescheiden willen zijn
Het knaagt aan me. Wil haar overtuigen dat het niet goed is. Helaas voel ik geen mogelijkheden om dat te doen.
quote:per saldo wint ze natuurlijk wel, want wat de uitspraak ook zal zijn, als ze er geen gehoor aan geeft, kan de man niets, en de rechter ook niet meer dan haar nog eens op haar plichten wijzen.Op vrijdag 18 mei 2007 08:13 schreef Sespai het volgende:
Het lijkt er op dat ze er toch wel echt uit is: geen rechten voor de vader en zelf dus alles kunnen controleren aan eventueel contact. Ik denk dat er dan een rechtszaak komt en dat ze die never-nooit gaat winnen.
Het knaagt aan me. Wil haar overtuigen dat het niet goed is. Helaas voel ik geen mogelijkheden om dat te doen.
quote:Op vrijdag 18 mei 2007 17:02 schreef bixister het volgende:
ja ik vind 't ook hartstikke ergo.
quote:Of is het juist een mogelijkheid om zijn gevoel keer op keer te raken endus een emotionele band te hebben met je ex?Op maandag 14 mei 2007 20:47 schreef phileine het volgende:
Wat denkt ze nou eigenlijk concreet wat er mis kan gaan? Of is het eigenlijk vooral een excuus om niets meer met hem te maken te hoeven hebben, want dat is natuurlijk het makkelijkste?
quote:Idd ~!Ik vind dat als hij goed genoeg was om een kind mee te maken, hij ook goed genoeg moet zijn om dat kind te kunnen zien.
quote:Inderdaad. Net zoals je als vrouw een machtsmiddel hebt (het kind), heb je als man een machtsmiddel (geld). Dat moet je wel durven inzetten, en verder kijken dan het eerste 'nadeel' dat er lijkt te zijn (direct benadelen van het kind). Als je daarmee bereikt dat je toch je kind mag zien, dien je meer het belang van het kind dan altijd maar braaf te betalen...Op vrijdag 11 mei 2007 08:17 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
ja, er kan beslag gelegd worden op het loon van de papa, maar dat duuuuuuuuuuuuuurt allemaal zo lang hé ... eer die zaak voor de rechter komt, meestal probeer je het dan nog in der minne te regelen, dan zegt papa: ok, ik zal betalen, maar dan doet die dat toch weer niet, en zo zijn we weer vertrokken... kan echt lang aanslepen ( want voor die moeder kost het ook weer heel veel tijd en geld om een proces op te starten).
nu is er in belgië de DAVO opgericht ( dienst voor alimentatievorderingen), maar het schijnt dat die dienst ook helemaal vierkant draait...
soms is het natuurlijk compleet onterecht dat de vader weigert te betalen, maar voor dat soort serpentmoeders die alles willen krijgen maar niets willen geven, is het de enige oplossing. Ik zou als vader dus gewoon NIET betalen als ik mijn kinderen niet mag zien, dat meen ik.
Wat ik dus niet kan begrijpen , maar wie ben ik ?
Ik heb het topic doorgelezen en ik verbaas me dat er eigenlijk alleen word gesproken over : mishandeling en machtsmisbruik.
Er zijn genoeg andere factoren die in mijn ogen erger zijn.
Kijk eens voor de gein op www.vermist.nl
Hoeveel kinderen staan daar op die zijn meegenomen door een familielid naar het buitenland?
En die kids worden dan door (meestal papa) gedumpt bij familie en verder kijken ze er niet naar om?! Neuh dan heb je veel op met je kind…. Dit is gewoon wraak!! (en deze wraak is erger omdat er een grens tussen zit!!!
Wat ik erg belachelijk vind dat het in nederland mogelijk is dat er zo veel kinderen verdwijnen op deze manier.
Het is dat er in de openings post staat dat het om gescheiden ouders gaat..
Als je het mij vraagt doe je er in elk geval 2 mensen kwaad mee (vader en kind) en krijg je later hoe dan ook dat kind tegen je.
Graaf_Tell, ik denk dat in veel van die gevallen die jij noemt het ook om een soort erecode gaat. Het is voor mannen in sommige culturen een enorme afgang als ze niet het "beheer" hebben over hun eigen kinderen. Daarom lossen ze het dan op die manier op.
Het is en blijft een kind van jullie 2-en!
En een kind is geen eigendom!!
quote:nu, blijkbaar denken vooral moeders er toch anders over.Op maandag 16 juli 2007 12:08 schreef Anitra het volgende:
Ik snap niet dat ouders de keuze maken voor hun kinderen of ze hun vader of moeder niet mogen zien. Dat is nog altijd de keuze van het kind als he daar oud en wijs genoeg voor is en tot die tijd behoor je er beide te zijn voor je kind.
Het is en blijft een kind van jullie 2-en!
En een kind is geen eigendom!!
die kennis van mij ook, hij mag zijn kinderen zien 2 uur per maand, onder begeleiding, daarvoor mag hij dan wel eerst tig km rijden, van hier naar Overijssel.
als hij dan zegt dat hij dat van de zotte vindt, dan krijgt hij "aha, dus zoveel heb jij dus over voor je kinderen, nu dan weet ik dat!" ......
madame kan de meest idiote eisen stellen, compleet overbodige dure spullen willen om dan bij de ex aan te kloppen, wederom onder het mom van 'laat maar eens zien wat je over hebt voor je kids' en als hij dan tegensputtert omdat het gewoon weggegooid geld is, dan is het weer hommeles, nu ja, dat is het sowieso al, maar er kan nog meer bij, zo vindt de lieftallige moeder.
ondertussen zit papa er compleet doorheen en mama heeft alles toppie voor elkaar, leuk huisje, leuke kindertjes, leuke vriendenkring die pa compleet geroyeerd heeft, dankzij de dramaverhalen van mama en als zout in de wonden houdt mama een vrolijk internetdagboek bij opdat papa kan zien hoe leuk haar leven is, hoe leuk zijn kinderen het doen zónder hem.
quote:weliswaar over de grens, maar toch, het kán dus wel, zij het eldersRechters komen op voor gescheiden vaders
Uitgegeven: 16 juli 2007 12:42
LONDEN - Hoge Britse rechters hebben een stevige waarschuwing gegeven aan gescheiden moeders die hun kinderen bij de vader weghouden.
Rechters zullen er voortaan eerder voor kiezen om de kinderen bij de moeder vandaan te halen en de opvoeding van het kroost aan de vader toe te wijzen. Dit berichtte de Britse krant The Guardian maandag.
De waarschuwing geeft een hardere lijn aan van de Britse justitie die in het verleden dit laatste middel nauwelijks inzette. Volgens de wet moeten rechters oordelen in het belang van de kinderen als de ouders zijn gescheiden.
Meestal kiezen rechters ervoor dat kinderen beide ouders intensief blijven zien, maar sommige moeders negeren deze instructies volledig tot vaak grote frustratie van de vaders.
Contact
De waarschuwing volgt op twee recente zaken waarin het hooggerechtshof het beroep afwees van moeders die eerdere instructies van de rechtbank niet naleefden. In de meest recente zaak had een gescheiden moeder ervoor gezorgd dat haar dochter en de vader vier jaar lang geen contact met elkaar hadden. Hierdoor was de vader een vreemde geworden voor zijn dochter, aldus justitie.
De rechtbank wees daarop de opvoeding van het meisje aan de vader toe, waarop de moeder in hoger beroep ging en de zaak verloor.
Rechten
Verscheidene organisaties in Groot-Brittannië komen op voor de rechten van gescheiden vaders die van de moeders geen contact met hun kinderen mogen hebben, zoals Fathers 4 Justice.
of moet ik voor een serieus antwoord in wgr zijn?
Klasse van dat besluit van die britse rechters trouwens *duimenomhoogsmiley*. Gezien dat de situatie in de UK vrij gelijk is aan die in Nederland, heb je best kans dat die trend dan binnenkort ook naar Nederland gaat overslaan. Laten we het hopen.
quote:De vraag die belangrijk is, wat schieten de kinderen ermee op?Op maandag 16 juli 2007 15:18 schreef lady-wrb het volgende:
even iets heel anders: kan je een vader ook dwingen de omgangsregeling na te komen?
of moet ik voor een serieus antwoord in wgr zijn?
Als de niet verzorgende ouder om wat voor reden dan ook geen contact wil lijkt het mij geen gezellige situatie als je blijft pushen.
Voor de kinderen overigens een zeer schrijnende situatie.
quote:Zou geweldig zijn als NL deze trend ging volgen om zo de wraaklustige monsters op hun nummer te zettenOp maandag 16 juli 2007 14:50 schreef milagro het volgende:
[..]
weliswaar over de grens, maar toch, het kán dus wel, zij het elders
Wat kan ik doen als de omgangsregeling voor de kinderen niet wordt nageleefd?
Als een omgangsregeling niet wordt nagekomen dan u het beste contact opnemen met een rechtsbijstandverlener, bijvoorbeeld een advocaat. Het uiterste middel is een kort geding tegen de weigeraar. Dit gebeurt bij de president van de rechtbank. U heeft hier een advocaat voor nodig.
[ Bericht 16% gewijzigd door Macka66 op 16-07-2007 18:59:20 ]
quote:Ik gaf lady_wrb gewoon antwoord op haar vraag, Loedertje.Op maandag 16 juli 2007 19:10 schreef Loedertje het volgende:
Macka66, buiten de rechtsdwangmiddelen die er zijn, wat schieten KINDEREN daarmee op
Maar ik wil jou best mijn mening nog wel even geven:
Het kind schiet er niet genoeg mee op. Ze kunnen gehoord worden. Er kan een mediator proberen om de onwillige ouder op andere gedachten te brengen. Maar het kind krijgt er niet mee wat het eigenlijk zou willen en waard is. Dat kind wil liefde, en geen dwang. En liefde kun je niet afdwingen.
quote:Ik kan daar echt zo kwaad om worden! Ik heb mijn ex achter zijn vodden aan gezeten om tot een bezoekregeling te komen omdat het nu eenmaal ook zijn kind is. Niet dat hij zijn verantwoordelijkheid neemt, maar Het is aan mijn dochter te bslissen of ze contact wil of niet en daar he ik gewoon niks over te zeggen, hoe hij ook doet.Op maandag 16 juli 2007 12:15 schreef milagro het volgende:
[..]
nu, blijkbaar denken vooral moeders er toch anders over.
die kennis van mij ook, hij mag zijn kinderen zien 2 uur per maand, onder begeleiding, daarvoor mag hij dan wel eerst tig km rijden, van hier naar Overijssel.
als hij dan zegt dat hij dat van de zotte vindt, dan krijgt hij "aha, dus zoveel heb jij dus over voor je kinderen, nu dan weet ik dat!" ......
madame kan de meest idiote eisen stellen, compleet overbodige dure spullen willen om dan bij de ex aan te kloppen, wederom onder het mom van 'laat maar eens zien wat je over hebt voor je kids' en als hij dan tegensputtert omdat het gewoon weggegooid geld is, dan is het weer hommeles, nu ja, dat is het sowieso al, maar er kan nog meer bij, zo vindt de lieftallige moeder.
ondertussen zit papa er compleet doorheen en mama heeft alles toppie voor elkaar, leuk huisje, leuke kindertjes, leuke vriendenkring die pa compleet geroyeerd heeft, dankzij de dramaverhalen van mama en als zout in de wonden houdt mama een vrolijk internetdagboek bij opdat papa kan zien hoe leuk haar leven is, hoe leuk zijn kinderen het doen zónder hem.
Dat jij niet meer met de vader op kan schieten oke, maar ga dan niet de kinderen inzetten om de ander expres pijn te doen. die beslissing is gewoon niet aan de ouders, maar aan de kinderen als ze er oudgenoeg voor zijn (of er moeten extreme omstandigheden zijn)
ook zo'n leuke is dat mijn ex zijn dochter wou dwingen om bij hem te komen wonen in Groningen, hij woont samen daar, betaald momenteel geen alimentatie omdat hij zet deze nie te kunnen betalen, zijn vriendin heeft 2 kinderen die ze 1x in de 2 weken een weekend mag zien omdat de rechter ze aan e vader toe gewezen heeft, dus heb maa een gevraagd hoe hij dacht een puber die naar de grote school gaat, boel dingen nodig heeft enzo te kunnen onderhouden met al haar buien. Dochter wil trouwens voor geen goud daar heen en heeft dat ook in niet mis te verstaande woorden duidelijk gmaakt aan hem. Zoals ik al zei ht ishaar beslissing en als ze morgen haar vader weer wil bellen prima toch? en wil ze hem weer zien ook goed, dan breng ik haar desnoods zelf ook nog.
Bovendien schiet je er niets mee op hem aan de regeling te houden als hij dat niet wil. Ik schreef het al eerder, maar wij hebben een tijdlang ook erge pressie uitgeoefend op de moeder van mijn stiefzoon zich toch er vooral aan te houden, met als resultaat dat ze hem ophaalde en dan dumpte bij een vriendin (waar hij het helemaal niet leuk vond). Toen we daar achterkwamen zijn we maar opgehouden met proberen want dat was natuurlijk niet de bedoeling.
Anitra, wat je ex daar deed mag helemaal niet. Je mag niet zomaar de huidige regelingen in twijfel trekken en aan je kind andere regelingen gaan voorstellen. Dat moet eerst in overleg met de andere ouder, omdat het voor teveel onrust zorgt bij de kinderen. Het kan zelfs een reden zijn om uit de ouderlijke macht gezet te worden. Maar gelukkig was je dochter mondig genoeg om er niet van onder de indruk te zijn.
quote:Ken genoeg mensen die getrouwd zijn geweest (omdat hun vrienden dat ook zijn) en ze kids hebben (omdat hun vrienden die ook hebben) en dat ze nu gescheiden zijn (omdat hun niet hetzelfde zijn als hun vrienden)Op maandag 16 juli 2007 10:59 schreef Tante.Olivia het volgende:
Ken ook iemand die haar kind en zichzelf helemaal wil afschermen van de vader. Ook terwijl er geen grote dingen gebeurd zijn, zoals eerder als voorbeelden genoemd in dit topic. Vind het stom, maar wat kan ik er aan doen?
Als je het mij vraagt doe je er in elk geval 2 mensen kwaad mee (vader en kind) en krijg je later hoe dan ook dat kind tegen je.
Ja een kind verdiend beide ouders ...maar dan wel voor beide : de lusten maar ook de lasten
quote:erecode of eerwraak of wat dan ook...dat past niet in mijn straatje. Ik kan daar niets aan doen.Op maandag 16 juli 2007 11:21 schreef phileine het volgende:
nou dat is nu vaak het treurige olivia, als zo'n kind lang genoeg door de moeder wordt gebrainwashed dan zit die afkeer van pappa er vaak erg hard ingebakken. En reken daar dan bij dat de vaders het op een gegeven moment opgeven om nog contact te zoeken, omdat niets werkt en omdat ze het gezin niet helemaal op zijn kop willen zetten in het belang van het kind, dan krijgen ze dus later het verwijt naar hun hoofd dat ze niet genoeg hebben gedaan om contact te zoeken.
Graaf_Tell, ik denk dat in veel van die gevallen die jij noemt het ook om een soort erecode gaat. Het is voor mannen in sommige culturen een enorme afgang als ze niet het "beheer" hebben over hun eigen kinderen. Daarom lossen ze het dan op die manier op.
Het het is geen oplossing wat hun doen .. het is gewoon een treiteractie waar ik falikant op tegen ben !!!
quote:Voorzover ik weet niet. Het is een omgangsrecht, geen plicht. Die regelingen zien vooral op niet meewerkende ouders (vaak moeders), maar niet op vaders die geen contact willen met hun kind. Ik zou niet weten hoe je iemand kan dwingen contact te hebben als hij dat niet wil.Op maandag 16 juli 2007 15:18 schreef lady-wrb het volgende:
even iets heel anders: kan je een vader ook dwingen de omgangsregeling na te komen?
of moet ik voor een serieus antwoord in wgr zijn?
quote:ik weet niet of ik mag zeggen dat hij niet wil, maar eigenlijk is er heel vaak iets waardoor het hem niet uitkomt en afzegt, of wil ruilen van weekend. (meestal heel vlak voor het bewuste weekend zodat ik voor een voldongen feit werd gesteld en mijn plannen weer in de kast kon zetten)Op dinsdag 17 juli 2007 01:27 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Voorzover ik weet niet. Het is een omgangsrecht, geen plicht. Die regelingen zien vooral op niet meewerkende ouders (vaak moeders), maar niet op vaders die geen contact willen met hun kind. Ik zou niet weten hoe je iemand kan dwingen contact te hebben als hij dat niet wil.
nu heeft hij zijn vader het laatst op 1 januari gezien. in diezelfde maand heeftie zijn auto in puin gereden, maar zodra hij weer een auto zou hebben, zou hij zoonlief weer komen op komen halen .daarna werd het stil, op 1 smsje aan mij een paar maanden later (ik heb nog steeds geen auto) en een e-card op zoon zijn verjaardag na. verder hoorde zoon niets.
geen kaartje, brief, mail of telefoontje.
een paar weken geleden vroeg zoon zich af, wanneer hij weer eens naar zijn vader zou gaan. we hebben er een smsje aan gewaagd en verdomd, hij mag een hele week komen, maar smste pa, ik heb geeen idee hoe ik hem moet halen, want ik heb nog steeds geen auto.
een tijdje geleden begon zoon een dicussie met mij. die voert hij wel vaker trouwens en die ging als volgt:
-wie vind je liever? mijn vader of c. (mijn partner) ?
ik: c. natuurlijk
-waarom vind je mijn vader niet lief?
ik: als ik m lief had gevonden hadden we nog bij hem gewoond en niet hier.
bovendien vind ik het stom dat hij je nooit op komt halen.
- ja maar mijn vader zijn auto is stuk, als hij een auto heeft komt hij me vast weer ophalen.
ik:jongen, ik heb toch ook geen auto, en toch kom ik overal waar ik wil, wat dacht je van treinen?
-mmm ja dat is wel zo.
einde discussie
ik zit met een beetje rotgevoel, want het laatste wat ik wil is zijn nare dingen over zijn vader zeggen, maar ik was dat slappe excuus van geen vervoer zooooooo zat.
dat hij over dit gesprek had nagedacht bleek gisteren.
ik: na mijn verjaardag ga jij een week naar je vader, fijn he?
hij : ja, eerst feest en dan logeren
ik: hou je er rekening mee dat je vader nog steeds geen vervoer heeft?
hij: ja maar i (vriendin van pa) heeft toch een auto, dan vraagt hij toch of hij die mag lenen?
(ik had zoiets van: heeeeeeeee, mijn boodschap is toch aangekomen)
ik: daar heb je gelijk in en als i. dat niet goed vind?
hij: hij kan ook met de trein, dan ga ik wel naar het station
en nu wachten we geduldig af hoe deze soap verder gaat.
De vrouw die ik ken heeft besloten dat het te lastig is om met hem te dealen in haar leven.
phileine hij houd zich niet eens aan de gewone regeling dus het werkte in eerste instantie erg op mijn lach spieren tot ik door had dat hij het serieus meende Haar vader weigert met mij te praten, emailen of wat dan ook en roept dus van alles tegen mijn dochter en zij moet datdan maar even verwerken. Ik probeer haar te ondersteunen waar ik kan en ik laat debuien over me heen komen en zorg dat ze hulp krijgt. Ooit hoop ik dat hij in ziet wat hij doet, dat hij beseft dat hij vader is en dus verantwoordelijkheden heeft en niet dingen tegen haar kan zeggen alsof ze een speelgoedpop is die hij geleend heeft.
quote:dat is erg jammer voor die vrouw, want op die manier maakt ze het zichzelf ook onnodig moeilijk.Op dinsdag 17 juli 2007 07:38 schreef Tante.Olivia het volgende:
Dat is ook een nare situatie, lady-wrb.
De vrouw die ik ken heeft besloten dat het te lastig is om met hem te dealen in haar leven.
ik heb me in het begin ook wel zorgen gemaakt hoor. maar ik heb mezelf gedwongen om het los te laten, want ik kan er toch niks aan doen. het kind is daar en me druk maken over dingen die eventueel zouden kunnen gebeuren heeft ook geen zin.
zoonlief vroeg iedere keer als hij wegging aan mij: zul je me missen? en dan antwoordde ik: ja natuurlijk, maar je komt toch weer terug en als jij het fijn hebt, vind ik het goed.
ik zal eerlijk zijn, de eerste keren meende ik er weinig van, maar het went . en het kind vertrekt ook gewoon veel prettiger.