[Centraal] Bijbel en Christendom #14

Is er niet eens een omstreden onderzoek gedaan naar een zogeheten God spot? In de hersenen een religieus centrum.

[ Bericht 20% gewijzigd door #ANONIEM op 04-04-2016 16:55:13 ]

quote:

Op maandag 4 april 2016 17:35 schreef firefly3 het volgende:

[..]

Is dit het godvormig gat waar iemand het over had?

Lees nog eens wat ik schreef.

Het woord hart serieus nemen. Een hart onder de riem steken is ook figuurlijk mensen. Dat betekenden dat je hem weer moed aansprak. Hart stond in die tijd voor moed etc... Let wel: Moed in de trant van hart onder de riem.

Met God in je hart voelen bedoelt men wellicht een goed gevoel, dat fuck waar dan ook vandaan kan komen.

[ Bericht 12% gewijzigd door #ANONIEM op 04-04-2016 17:51:05 ]

quote:

Op maandag 4 april 2016 18:42 schreef firefly3 het volgende:

[..]

Dus volgens jou toch via de hersenen?

Volgens onderzoek. Maar dat is omstreden...

quote:

Op zaterdag 9 april 2016 11:46 schreef ATON het volgende:
[ afbeelding ] Op zaterdag 9 april 2016 11:19 schreef Argo het volgende:
Als tweede overdenking denk ik nu opeens. Als ze niet in de triniteit geloven is er dus ook geen doctrine van de triniteit aanwezig in hun leer en is dat een leer uit andere scholen die niet thuis hoort in die van hun. Wat het bespreken daarvan onmogelijk maakt. Behalve wellicht waarom ze die christelijke doctrine verworpen hebben, maar ook hier zijn problemen want zij zien enkel zichzelf als christendom.

quote:

Ik heb je duidelijk gemaakt dat ook jij de triniteit niet begrepen hebt. En niet alle christenen hangen de Roomse doctrines aan. Er was reeds schisma hierover op het eind van de 3e eeuw.

[..]

Zoon van God is een titel en heeft niks met fysieke verwantschap te maken. Lees mijn post eens zonder vooroordelen.

En wie zegt dat jij de triniteit begrijpt en op autoriteit waarvan? Augustinus mijn grote held zegt al in zijn schrijven dat niemand het begrijpt. Triniteit staat volgens jou niks van in de bijbel meen ik? Waar haal jij hem dan uit?

[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 09-04-2016 13:03:14 ]

quote:

Op zaterdag 9 april 2016 14:22 schreef ATON het volgende:

[..]

Op de geschiedenis van het christendom. Je moet daarvoor naar het Byzantijnse denken.

[..]

Ik heb zo geen vertrouwen in die spindokter. Dit concept is niet zomaar uit de lucht komen vallen hoor.

[..]

Neen, dat is een later idee wat zijn oorsprong heeft in het Grieks-Byzantijnse denken, wat dan weer zijn oorsprong heeft in het Alexandrië van Ptolemaeus. Ook de Egyptische religie had zijn triniteiten. De ' Drievuldigheid ' is dus in feite geen Bijbelse uitvinding, maar een compromis om zoveel mogelijk andersdenkenden binnen te halen.

Byzantijnse denken is vooral gericht op de mystiek.

Oh Augustinus is heel interessant vooral omdat hij al zo rijp was voor de tijd waarin hij schreef. Zo heeft hij Descartes met zijn 'ik denk dus ik ben.' Al een beetje voorzien.

De triniteit in aspecten zou zijn, water - ijs - stoom.

Hoe Augustinus het uitlegt is als volgt:
Stel ik hou van iemand of iets dan zijn er drie dingen in het spel:

Mezelf, dat waarvan ik hou en liefde zelf.

For I do not love love, except I love a lover; for there is no love where nothing is loved. Therefore there are three things— he who loves, and that which is loved, and love.

Ruige vertaling: Ik hou niet van liefde, ik hou van een geliefde; er is geen liefde waar niets geliefd kan worden, daarom moeten er drie dingen zijn, hij die ergens van houdt, dat waar men van kan houden, en liefde zelf.

Nu is Augustinus volgens jou een spindokter, maar hij stelt al: 'Wat als ik van mezelf hou?'

But what if I love none except myself? Will there not then be two things— that which I love, and love? For he who loves and that which is loved are the same when any one loves himself; just as to love and to be loved, in the same way, is the very same thing when any one loves himself. Since the same thing is said, when it is said, he loves himself, and he is loved by himself. For in that case to love and to be loved are not two different things: just as he who loves and he who is loved are not two different persons.

Daarna zet hij het nog verder uit, maar dit is maar om een idee te krijgen wat Augustinus later als opstapje naar de triniteit gebruikt.

Hier zie je ook dat Augustinus niet zomaar een spindokter is maar al met moeilijke filosofische opvattingen speelt:

For the mind cannot love itself, except also it know itself; for how can it love what it does not know? Or if any body says that the mind, from either general or special knowledge, believes itself of such a character as it has by experience found others to be and therefore loves itself, he speaks most foolishly. For whence does a mind know another mind, if it does not know itself?

Hij spreekt hier dus al van, dat ik niet kan weten of andere überhaupt een 'mind' hebben. Iets wat veel later met Descartes ook in twijfel wordt getrokken, Augustinus ziet dit al... En ook ziet hij in dat de 'mind' niet van zichzelf kan houden, zonder zichzelf te kennen. Als je geen gevoel van zelf hebt kun je ook niet houden van jezelf.

Afijn ik denk dat Augustinus veel meer is dan een spindokter, echter ben ik niet echt de juiste persoon om hem uit te leggen omdat ik daar veel te klungelig voor ben, maar ik geef hier maar een voorproefje.

Overigens was het al Aristoteles die zei dat alle dingen drie zijn. Pythagoras of in ieder geval zijn volgelingen zagen het ook zo: 1 Begin 2 midden 3 eind.

De Egyptische triniteit is echter eentje waarin Amon de naam is, Ra in gezicht en Ptah als lichaam. Hier is echter al een probleem want:

In het Oude Rijk versmolt zijn cultus met die van de valkgod Sokar of Sokaris. Uit deze combinatie ontstond de begrafenisgod Ptah-Sokar. Vanzelf nam deze godheid geleidelijk attributen van de dodengod Osiris over. Zo ontstond Ptha-Sokar-Osiris, waarvan vaak beeltenissen werden als grafgift meegegeven aan privépersonen.

En ook Ra en Amon worden eerder verklaard als Amon-Ra

Amon werd gemengd met de Oud-Egyptische god Ra. Dat was het gevolg van de regeringsverplaatsing naar Thebe, waar Amon de lokale god was. Zo ontstond de god Amon-Ra. Dat deden de Carthagers ook met hun centrale god Baäl, die gemengd werd met de belangrijkste god van de Berbers, Amon; zo ontstond er daar de god Baäl-Amon, ook Baäl-Hammon genoemd. Net als de Carthagers mengden de Grieken hun oppergod Zeus met Amon tot de god Zeus-Amon, terwijl de Romeinen hem met hun oppergod Jupiter mengden; hieruit ontstond de god Jupiter-Amon.

Welnu: Wat Egyptenaren deden was dus meer een fusie van Goden. Ze hadden er ook zoveel dus fuseerde ze. Soms plaatsgebonden soms niet.

De triniteit van de Egyptenaren is dus 1+1+1=3 De triniteit van het christendom is dus 1x1x1=1

quote:

Op zaterdag 9 april 2016 16:52 schreef ATON het volgende:

[..]

Ook weeral foute aanname. De Egyptenaren kenden geen meerdere goden, maar elke de Ene, Ptah. Alle overigen waren neteru. De neteru waren de verpersoonlijking van de energieën, krachten en machten die door middel van hun werkzaamheid en onderlinge wisselwerking het universum in stand hielden. Het oude Egypte kenden maar één god, net zoals het christendom, en de rest waren neteru, net zoals de christelijke god drie neteru heeft; de vader, de zoon en de wijsheid. De Egyptenaren hadden voor elk aspect of kracht wel een neter. Achnaton heeft dit afgeschaft en enkel de zon als neter van het leven ingesteld. De zon als symbool van de Ene. Ook dit symbool is door het christendom overgenomen, of wat denk je wat er achter het hoofd van elke heilige te zien is?
Heeft dus niks met optellen of delen te maken.

Dus de Egyptenaren erkende ook dat Geb niet daadwerkelijk een God van de aarde was, maar gewoon de aarde? En ze erkende ook dat bv sobek geen God van de Nijl was maar enkel representatie van de nijl? Ze brachten geen offers na een Isis of een osiris?

Bij de Grieken is zeus ook de maker van alles meen ik, maar wil niet zeggen dat Poseidon daarom niet vereerd werd.

Hoe wij het nu zien is niet hoe de Egyptenaren het zagen vermoed ik. Want bij de Egyptenaren was de farao ook een God. En als ze dood gingen kwamen ze bij Seth meen ik niet bij Ptah. En Ptah werd samengevoegd met Ra.

Verder licht is altijd als puur aanschouwd en duister niet. Het hoeft geen zon te zijn kan ook gewoon licht zijn. In de oudheid was de zon natuurlijk de puurse vorm van licht, maar de Grieken hadden al hele interessante theorieën betreft de zon voordat Christus er was. Bv dat de aarde omdekt was door vuur maar ook weer afgeschermd waren en waar gaten in de afscherming zaten kon men de sterren en de maan zien. Ook de zon natuurlijk.

En sommige geloofde dat iedere dag een nieuwe zon tot leven kwam wat overeenstemd met Ra meen ik.

quote:

Op zondag 10 april 2016 16:39 schreef de_tevreden_atheist het volgende:

[..]

Ja dat is een zeldzame romeinse foto uit 62 toen hij in de gevangenis zat.

Ik weet niet of ik moet lachen of wenen. Maja sommige trolls zijn te opzichtig.