OOR Oorlog en Defensie
Oorlogen en conflicten - zoals Rusland-Oekraïne - en andere internationale (militaire) conflicten kun je hier bespreken, evenals alles op het gebied van defensie, zoals materiaal, missies, selectieprocedures, collega's etc.
Minister van Defensie Jeanine Hennis (VVD) sluit niet uit dat er ooit kruisraketten worden gekocht voor de Nederlandse marinefregatten.
"Ik zeg nooit nooit. Je moet ook kunnen aanvallen", zegt ze in een interview met Elsevier op de vraag of ze overweegt kruisraketten te kopen.
De Tweede Kamer wil het defensiebudget verhogen en heeft Hennis opgeroepen plannen te maken voor de versterking van de krijgsmacht. Daarbij sluit ze 'Tomahawk-kruisraketten in elk geval niet principieel uit'.
Volgens Hennis moet de krijgsmacht beschikken over 'escalatiedominantie', de tegenstander afschrikken door telkens te dreigen met de inzet van nog zwaardere wapens.
Bron: nu.nl
"Ik zeg nooit nooit. Je moet ook kunnen aanvallen", zegt ze in een interview met Elsevier op de vraag of ze overweegt kruisraketten te kopen.
De Tweede Kamer wil het defensiebudget verhogen en heeft Hennis opgeroepen plannen te maken voor de versterking van de krijgsmacht. Daarbij sluit ze 'Tomahawk-kruisraketten in elk geval niet principieel uit'.
Volgens Hennis moet de krijgsmacht beschikken over 'escalatiedominantie', de tegenstander afschrikken door telkens te dreigen met de inzet van nog zwaardere wapens.
Bron: nu.nl
Zozo, dat is een gedurfde uitspraak. Escalatie dominantie? Waarmee? 
Nu is het van 5,56 naar 500 ponder.
[ Bericht 34% gewijzigd door Pumatje op 18-12-2014 15:56:22 ]
Nu is het van 5,56 naar 500 ponder.
[ Bericht 34% gewijzigd door Pumatje op 18-12-2014 15:56:22 ]
[DEF] SC#8 Pumatje, niet geboren maar door de baas verstrekt
Toch is dat idee van Tomahawks zo gek nog niet. Je kunt je de kosten en risico's van F16 inzet besparen door er een dergelijke raket op af te sturen. Daarnaast horen ze eigenlijk gewoon in het arsenaal van ieder zichzelf respecterend land.
...(Bijna) op vakantie naar het hoge Noorden!
Wat een onzin, zon tomahawk kost miljoenen en je schiet zon ding weg en je moet een nieuwe kopen. Dat is pas zonde. voor nederland is zo'n systeem een verspilling van geld. Koop dan liever nog 40 f35 s erbij, dan heb je tenminste weer een respectabele fightervloot.quote:Op vrijdag 19 december 2014 21:04 schreef mpc007 het volgende:
Toch is dat idee van Tomahawks zo gek nog niet. Je kunt je de kosten en risico's van F16 inzet besparen door er een dergelijke raket op af te sturen. Daarnaast horen ze eigenlijk gewoon in het arsenaal van ieder zichzelf respecterend land.
Daarnaast moeten onze landmachtvrienden natuurlijk huntanks terugkrijgen,
Als ze nu gewoon eens de huidige situatie eens aanpakken: voldoende reserve delen, meer voertuigen, meer vliegtuigen/heli's ipv met dit soort belachelijke ideeen komen.
En dan kopen we die raketten en dan? Hebben we dr 3 want duur! En we gebruiken ze niet want duur! En dr zijn dr maar 3 waarvan 2 niet inzetbaar....
En dan kopen we die raketten en dan? Hebben we dr 3 want duur! En we gebruiken ze niet want duur! En dr zijn dr maar 3 waarvan 2 niet inzetbaar....
Dat, en laten we om te beginnen eerst maar eens wat aan het personeelsbeleid/ cao doen. De minister heeft haar bek altijd vol met "het goud van de organisatie" blablabla...quote:Op zondag 21 december 2014 09:21 schreef Bouke-p het volgende:
Als ze nu gewoon eens de huidige situatie eens aanpakken: voldoende reserve delen, meer voertuigen, meer vliegtuigen/heli's ipv met dit soort belachelijke ideeen komen.
En dan kopen we die raketten en dan? Hebben we dr 3 want duur! En we gebruiken ze niet want duur! En dr zijn dr maar 3 waarvan 2 niet inzetbaar....
Prima.quote:Three European nations plan are to pool their resources and purchase Airbus A330 multirole tanker transport aircraft starting in 2019.
The Netherlands, Poland and Norway are preparing to open negotiations with Airbus for a fleet of new aircraft, the European Defence Agency (EDA) announced on Friday.
The deal would help close a gap in European tanking capability most recently illustrated by the 2011 NATO mission against the Libyan regime of Col. Moammar Gadhafi.
Als je dan toch met Airbus aan het praten bent, nog een paar Airbusjes A319 MPA d'r bij, bitte.
=einde kdc10 en sluiting vlb eindhovenquote:
[..]
Prima.
Als je dan toch met Airbus aan het praten bent, nog een paar Airbusjes A319 MPA d'r bij, bitte.
Ach onze hele klu past al enkel op gilze.quote:Op maandag 22 december 2014 17:33 schreef Gabrunal_2013 het volgende:
[..]
=einde kdc10 en sluiting vlb eindhoven
dat denk ik niet, gilze is volgens mij nu al propvol en druk, (bedenk dat de helis van SSB ook allemaal daarheen zijn gegaan) daar kunnen echt geen jets meer bij. Laat staan dat er nog meer gebouwd kan worden, (legering, hangaars etc.) het veld staat stampvol met gebouwen en nog meer bos kappen is onverantwoord. Tevens is de permanente mix helis en jets niet wenselijk omwille de veiligheid, om nog maar te zwijgen van de geluidsplafonds in de regio.quote:
[..]
Ach onze hele klu past al enkel op gilze.
Zoals we al eerder bediscussieerden hoop ik dat de vakbonden absoluut niet accoord gaan met een nog verdere verslechtering van de arbeidsvoorwaarden in ruil voor een fooi in de vorm van een loonsverhoging van een paar procent. Ik ga er daarom ook vanuit dat er in 2015 nog geen nieuwe CAO komt.quote:
[..]
Dat, en laten we om te beginnen eerst maar eens wat aan het personeelsbeleid/ cao doen. De minister heeft haar bek altijd vol met "het goud van de organisatie" blablabla...
Je sarcasme meter is stuk.quote:
[..]
dat denk ik niet, gilze is volgens mij nu al propvol en druk, (bedenk dat de helis van SSB ook allemaal daarheen zijn gegaan) daar kunnen echt geen jets meer bij. Laat staan dat er nog meer gebouwd kan worden, (legering, hangaars etc.) het veld staat stampvol met gebouwen en nog meer bos kappen is onverantwoord. Tevens is de permanente mix helis en jets niet wenselijk omwille de veiligheid, om nog maar te zwijgen van de geluidsplafonds in de regio.
Gelul, dat past echt wel. Daarnaast heb ik 0 sympathie voor klagende mensen die naast een vliegveld wonen. In 99% ligt dat veld dr langer dan dat die mensen dr wonen.quote:
[..]
dat denk ik niet, gilze is volgens mij nu al propvol en druk, (bedenk dat de helis van SSB ook allemaal daarheen zijn gegaan) daar kunnen echt geen jets meer bij. Laat staan dat er nog meer gebouwd kan worden, (legering, hangaars etc.) het veld staat stampvol met gebouwen en nog meer bos kappen is onverantwoord. Tevens is de permanente mix helis en jets niet wenselijk omwille de veiligheid, om nog maar te zwijgen van de geluidsplafonds in de regio.
En bijbouwen/slopen kan prima, andere velden kunnen dicht en dus weer terug naar de natuur(nunspeet).
Er zijn wettelijke geluidsplafonds, die mogen niet overschreden worden, het gaat niet om die klagende mensen. Een wijk zoals Tilburg Reeshof had men inderdaad nooit moeten bouwen. Mensen die daar wonen hebben zolang de wettelijke ruimte niet wordt overschreden inderdaad niets te klagen. Sterker, je mag er vanuit gaan dat mensen die in het verlengde van de startbaan gaan wonen houden van laag overkomende vliegtuigen. Om ze te plezieren zou ik wat graag even met full afterburner 50 meter boven hun achtertuin vliegen als ze aan het bbqen zijn.quote:
[..]
Gelul, dat past echt wel. Daarnaast heb ik 0 sympathie voor klagende mensen die naast een vliegveld wonen. In 99% ligt dat veld dr langer dan dat die mensen dr wonen.
En bijbouwen/slopen kan prima, andere velden kunnen dicht en dus weer terug naar de natuur(nunspeet).
Ga ik ook vanuit. Zeker gezien het feit dat mindef al heeft laten blijken de pakketvergelijking links te laten liggen.quote:
[..]
Zoals we al eerder bediscussieerden hoop ik dat de vakbonden absoluut niet accoord gaan met een nog verdere verslechtering van de arbeidsvoorwaarden in ruil voor een fooi in de vorm van een loonsverhoging van een paar procent. Ik ga er daarom ook vanuit dat er in 2015 nog geen nieuwe CAO komt.
En laten we idd hopen dat de bonden niet al te vlot akkoord gaan. Want dat tweede meetmoment (45) bevalt me ook maar matig.
Precies, enkele reis bijstand.quote:
2e meetmoment.... 2e ontslagronde bedoel je?
Overigens is het nog kombuispraat...
Zoiets kan alleen voor nieuwe gevallen gaan gelden. Iedereen die al fase 3 is zal dit niet raken. (want die gaat automatisch naar "fase 4") Mensen die nu fase 2 zijn en denken kans te maken op fase 3 wel, want die krijgen inderdaad wellicht een nieuw meetmoment erbij.quote:
[..]
Precies, enkele reis bijstand.
Overigens is het nog kombuispraat...
Overigens is er met de invoering van FPS al makkelijk genoeg voor defensie om mensen eruit te gooien lijkt me aangezien je elke 3 jaar een verplichte stoelendans hebt.
Zo werd het ook verkocht toen de BOT'ers overgingen naar fase 3...quote:
[..]
Zoiets kan alleen voor nieuwe gevallen gaan gelden. Iedereen die al fase 3 is zal dit niet raken. (want die gaat automatisch naar "fase 4") Mensen die nu fase 2 zijn en denken kans te maken op fase 3 wel, want die krijgen inderdaad wellicht een nieuw meetmoment erbij.
Niets aan de hand, is precies hetzelfde, blabla... Oh wacht:
Aha, dat was het.quote:Overigens is er met de invoering van FPS al makkelijk genoeg voor defensie om mensen eruit te gooien lijkt me aangezien je elke 3 jaar een verplichte stoelendans hebt.
Had men ook nooit accoord mee moeten gaan. Defensie moet voor je zorgen van wieg tot graf, for better and for worse. Ontslag zou sowieso niet moeten kunnen als je fps3 bent. Er zouden ook meer bronbeken moeten komen waar je als oud strijder heen kunt na je pensioen, uiteraard ook voor officieren.quote:
[..]
Zo werd het ook verkocht toen de BOT'ers overgingen naar fase 3...
Niets aan de hand, is precies hetzelfde, blabla... Oh wacht:
[..]
Aha, dat was het.
http://www.powned.tv/nieu(...)t_snoep_van_nac.html
[ Bericht 71% gewijzigd door Gabrunal_2013 op 23-12-2014 21:42:03 ]
einde carriere voor een paar chocoladerepen..quote:Militair klimt 's nachts over hek NAC-stadion en probeert vuilnisbak vol snoep te stelen
BREDA - Een 25-jarige militair uit Dordrecht is in de nacht van zaterdag op zondag over een hek van het NAC-stadion geklommen en heeft daar geprobeerd snoep en frisdrank te stelen. De politie betrapte hem op heterdaad. Dat meldt de Koninklijke Marechaussee dinsdag.
De man had onder meer chocoladerepen gestolen uit een ruimte in het stadion, aldus Stan Verberkt, woordvoerder bij de marechaussee. De 25-jarige militair had het snoepgoed en de frisdrank in een vuilnisbak gedaan.
Over hek tillen
Agenten betrapten hem toen hij de volle bak over het hek probeerde te tillen. Hij werd overgedragen aan de Koninklijke Marechaussee. Die onderzoekt de zaak.
Alvast kijkje nemen
Volgens Verberkt verklaarde de man dat hij alvast een kijkje in het stadion wilde nemen vanwege de wedstrijd de volgende dag. Zondag werd NAC-Feijenoord gespeeld. De 25-jarige man vertelde overigens niet van welke club hij supporter is.
Na verhoor werd de militair vrijgelaten. Het Openbaar Ministerie gaat de zaak beoordelen. Volgens Verberkt heeft NAC aangifte gedaan
[ Bericht 71% gewijzigd door Gabrunal_2013 op 23-12-2014 21:42:03 ]
’Iedere militair verdient nazorg’
Niels Rigter
Kwiek komt Jeanine Hennis haar werkkamer binnen. „Ik heb net taart gesneden”, verklaart ze haar verlate komst. Op de dag van het interview bestaat het Korps Mariniers 349 jaar. De mariniers onder haar medewerkers krijgen daarom allemaal een fijne punt patisserie bij de koffie. Hennis draagt graag persoonlijk uit dat personeel het belangrijkste kapitaal van de krijgsmacht is. Een gesprek over de zorg voor dat belangrijke bezit.
Is er in Nederland voldoende waardering voor de veteraan?
„Die waardering is er zeker. Kijk naar de cijfers, kijk naar wat een Veteranendag jaarlijks losmaakt. Natuurlijk kun je dat nog altijd niet vergelijken met de positie van de veteraan in Amerika. Bezoek daar een willekeurige koffietent en let op wat er gebeurt als er een veteraan binnenloopt. Dan wordt er meteen van achter de toonbank geroepen: ’Sir, thank you for serving! Gaat u maar even voor’. Waarop de veteraan naar buiten loopt met zijn gratis cappuccino. Hoe mooi is dat. Wat ook voorkomt: een heel terras dat gaat klappen als er een veteraan voorbijloopt. Dat is bij ons amper voor te stellen.”
Moeten Nederlanders wat dat betreft meer Amerikaans worden?
„Nederland en de VS hebben nu eenmaal een andere volksaard. Uiteindelijk gaat het om de vraag: hoe is de veteranenzorg geregeld? Op dat punt doen we het helemaal niet zo slecht – verre van dat. Vroeger was het: we sturen militairen naar een gebied, ze komen terug en het loopt allemaal wel los. Daar zijn we van een koude kermis van thuisgekomen, want iedereen verdient nazorg. Daarom hebben we gezegd: die veteranenstatus geldt ook voor militairen in actieve dienst. Het garandeert begeleiding voor, tijdens en na een uitzending.”
Is de veteranenzorg nu dan allemaal perfect geregeld?
„De basis is er, al moet je natuurlijk altijd open blijven staan voor vernieuwing. Ik durf te zeggen dat wij met onze veteranenzorg internationaal gezien tot de top behoren. Dat is niet vanzelf gekomen. Daar is voor gestreden en geleden. Neem de Indiëveteraan. Die kwam na de Tweede Wereldoorlog terug in een verwoest land. Voor hun ervaringen was geen aandacht. Sterker nog: ze werden vaak eerder als lastig ervaren.”
Vindt u dat hun gevoel van miskenning inmiddels voldoende is weggenomen?
„Dat zou je aan de mensen zelf moeten vragen – ik kan alleen vanuit mijn contacten spreken. De groep wordt natuurlijk steeds kleiner, en het is niet de enige met heftige ervaringen. Ook Libanon is een heftige missie geweest en ook voor hen was weinig aandacht en begeleiding toen ze terugkwamen. Mede dankzij de pijn die deze veteranen hebben geleden, is de veteranenzorg in de steigers gezet zoals we die nu hebben. Dat is natuurlijk een hard gelag voor degenen die dat hebben moeten missen. Dankbaarheid voor die mensen is zeer op zijn plek.”
Alle militairen met uitzendervaring krijgen de status van veteraan. Sommige oude veteranen vinden dat de erkenning van jonge militairen wel erg makkelijk komt aanwaaien. Wat vindt u daarvan?
„Die wedstrijd moet je niet met elkaar aangaan. Elke missie heeft zijn eigen moeilijke omstandigheden. Wat wel speelt, is dat de zorg zoveel beter is geworden. Dat gevoel wordt bijvoorbeeld beleefd bij Libanonveteranen. Er was vergeleken met nu heel weinig toen zij terugkwamen. Dat gevoel kan ik heel goed plaatsen. De pijn die zij hebben ervaren na terugkomst, het gebrek aan erkenning en begeleiding, heeft uiteindelijk geleid tot de veteranenzorg anno 2015.”
Maar wat moet er nou beter aan de veteranenzorg?
„Dat zit vooral in de bespreekbaarheid van schade die militairen soms aan een missie overhouden. Gelukkig wordt het taboe op bijvoorbeeld een posttraumatische stressstoornis (ptss) steeds kleiner. Maar sommige militairen vinden het nog steeds moeilijk om te erkennen dat het een serieus probleem is. Het is uiteraard niet altijd even stoer om te erkennen dat het niet goed met je gaat. Vandaar dat ik zo hamer op het bespreekbaar maken ervan, onder actief dienenden, bij militairen die uit dienst zijn, bij huisartsen die militairen onder behandeling hebben. Het is cruciaal dat ze weten dat klachten verband kunnen hebben met een militair verleden. Hoe klein de groep ook is, je moet je uiterste best doen om ook de verborgen klachten te achterhalen.”
Waarom is dat zo moeilijk?
„Niet iedere militair die terugkomt van een missie is daar meteen mee bezig. Ze komen terug en gezin en werk draaien gewoon door. Verreweg de meeste militairen zien hun uitzending als een verrijking. Een klein aantal komt terug met blijvende schade. Soms komt de impact van bepaalde ervaringen pas veel later aan de oppervlakte, als het leven in een andere fase is gekomen, als de kinderen het huis uit zijn of de partner is overleden.”
„Dat vond ik zo ontzettend indrukwekkend bij mijn bezoek aan Bronbeek, het verzorgingshuis voor veteranen. Een oudere man, ver in de tachtig, vroeg mij of ik de commandant van Bronbeek wilde bedanken voor de nieuwe kamer die hij had gekregen – niet langer aan de kant van de bomen, maar met uitzicht op de parkeerplaats. Ik snapte daar niks van – wie wil er nou uitzicht op de auto’s? Hij zei: excellentie, als het hard waait en ik zie de bomen bewegen, dan denk ik steeds weer dat de Jappen komen. Dat had hij zijn hele leven niet gehad. Het tekent hoe zoiets toch aan het einde van iemands leven intens kan opspelen.”
En dan staat Defensie meteen klaar met een arts?
„Als het nodig is wel. Maar zorg is niet altijd alleen een arts. Van de week was ik op bezoek bij Stichting Hulphond. Ik heb daar indringende gesprekken gevoerd met veteranen die blijvende schade hebben opgelopen tijdens hun uitzending, en met hun partners. Zij vertelden me: ik zit al jaren thuis, durf niet meer de straat op. En natuurlijk is er de psycholoog, de psychiater, maar als je in de beslotenheid van je angsten of agressie thuiszit, en als alleen vrouw of kinderen zorgen dat je nog enigszins een normaal leven hebt… het beslag dat dit legt op een gezin is enorm. Ik heb gezien dat een veteranenhond zo’n gezin kan ontlasten.”
„Die hond voelt de spanning bij zijn baas oplopen en geeft aan: tijd om naar buiten te gaan. De hond maakt ze wakker als ze nachtmerries hebben, gaat mee boodschappen doen en zorgt dat ze zich veilig voelen op straat. Hun partners vertelden me: dankzij de veteranenhond maak ik me geen zorgen meer als hij van huis is, want hij is met de hond. Een andere vrouw vertelde me: ik kan weer verder met mijn opleiding, want dankzij de hond durf ik hem alleen thuis te laten. De gesprekken waren zo overtuigend, dat ik meteen dacht: dit gaan we steunen.”
„Er is een hele tijd gediscussieerd over of de hond nou bijdraagt aan de genezing bij ptss. Die discussie kun je tot sint-juttemis voeren. Ik zeg: daar gaat het niet om. Natuurlijk helpt een hond niet iemand zomaar genezen van ptss, maar hij maakt voor een groep veteranen het leven met ptss wel draaglijker. Daarom zal Defensie het opleiden van veteranenhonden financieel ondersteunen.”
Vroeger werden veteranen vooral geassocieerd met prins Bernhard en het defilé in Wageningen. Nu er een Veteranendag is, kan Wageningen weg, of niet?
„Er is gezegd: we hebben die Veteranendag, dus dat defilé in Wageningen hoeft niet meer. Wageningen heeft echter zijn hele eigen karakter. Het is meer gefocust op de Tweede Wereldoorlog. Laat dat maar op zijn beloop. Ik heb daar vorig jaar mogen spreken. Het was prachtig. Ik dacht: wat zitten we hier krampachtig te doen? Het bijt elkaar niet. Dus: Wageningen blijft.”
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)dient_nazorg___.html
Niels Rigter
Kwiek komt Jeanine Hennis haar werkkamer binnen. „Ik heb net taart gesneden”, verklaart ze haar verlate komst. Op de dag van het interview bestaat het Korps Mariniers 349 jaar. De mariniers onder haar medewerkers krijgen daarom allemaal een fijne punt patisserie bij de koffie. Hennis draagt graag persoonlijk uit dat personeel het belangrijkste kapitaal van de krijgsmacht is. Een gesprek over de zorg voor dat belangrijke bezit.
Is er in Nederland voldoende waardering voor de veteraan?
„Die waardering is er zeker. Kijk naar de cijfers, kijk naar wat een Veteranendag jaarlijks losmaakt. Natuurlijk kun je dat nog altijd niet vergelijken met de positie van de veteraan in Amerika. Bezoek daar een willekeurige koffietent en let op wat er gebeurt als er een veteraan binnenloopt. Dan wordt er meteen van achter de toonbank geroepen: ’Sir, thank you for serving! Gaat u maar even voor’. Waarop de veteraan naar buiten loopt met zijn gratis cappuccino. Hoe mooi is dat. Wat ook voorkomt: een heel terras dat gaat klappen als er een veteraan voorbijloopt. Dat is bij ons amper voor te stellen.”
Moeten Nederlanders wat dat betreft meer Amerikaans worden?
„Nederland en de VS hebben nu eenmaal een andere volksaard. Uiteindelijk gaat het om de vraag: hoe is de veteranenzorg geregeld? Op dat punt doen we het helemaal niet zo slecht – verre van dat. Vroeger was het: we sturen militairen naar een gebied, ze komen terug en het loopt allemaal wel los. Daar zijn we van een koude kermis van thuisgekomen, want iedereen verdient nazorg. Daarom hebben we gezegd: die veteranenstatus geldt ook voor militairen in actieve dienst. Het garandeert begeleiding voor, tijdens en na een uitzending.”
Is de veteranenzorg nu dan allemaal perfect geregeld?
„De basis is er, al moet je natuurlijk altijd open blijven staan voor vernieuwing. Ik durf te zeggen dat wij met onze veteranenzorg internationaal gezien tot de top behoren. Dat is niet vanzelf gekomen. Daar is voor gestreden en geleden. Neem de Indiëveteraan. Die kwam na de Tweede Wereldoorlog terug in een verwoest land. Voor hun ervaringen was geen aandacht. Sterker nog: ze werden vaak eerder als lastig ervaren.”
Vindt u dat hun gevoel van miskenning inmiddels voldoende is weggenomen?
„Dat zou je aan de mensen zelf moeten vragen – ik kan alleen vanuit mijn contacten spreken. De groep wordt natuurlijk steeds kleiner, en het is niet de enige met heftige ervaringen. Ook Libanon is een heftige missie geweest en ook voor hen was weinig aandacht en begeleiding toen ze terugkwamen. Mede dankzij de pijn die deze veteranen hebben geleden, is de veteranenzorg in de steigers gezet zoals we die nu hebben. Dat is natuurlijk een hard gelag voor degenen die dat hebben moeten missen. Dankbaarheid voor die mensen is zeer op zijn plek.”
Alle militairen met uitzendervaring krijgen de status van veteraan. Sommige oude veteranen vinden dat de erkenning van jonge militairen wel erg makkelijk komt aanwaaien. Wat vindt u daarvan?
„Die wedstrijd moet je niet met elkaar aangaan. Elke missie heeft zijn eigen moeilijke omstandigheden. Wat wel speelt, is dat de zorg zoveel beter is geworden. Dat gevoel wordt bijvoorbeeld beleefd bij Libanonveteranen. Er was vergeleken met nu heel weinig toen zij terugkwamen. Dat gevoel kan ik heel goed plaatsen. De pijn die zij hebben ervaren na terugkomst, het gebrek aan erkenning en begeleiding, heeft uiteindelijk geleid tot de veteranenzorg anno 2015.”
Maar wat moet er nou beter aan de veteranenzorg?
„Dat zit vooral in de bespreekbaarheid van schade die militairen soms aan een missie overhouden. Gelukkig wordt het taboe op bijvoorbeeld een posttraumatische stressstoornis (ptss) steeds kleiner. Maar sommige militairen vinden het nog steeds moeilijk om te erkennen dat het een serieus probleem is. Het is uiteraard niet altijd even stoer om te erkennen dat het niet goed met je gaat. Vandaar dat ik zo hamer op het bespreekbaar maken ervan, onder actief dienenden, bij militairen die uit dienst zijn, bij huisartsen die militairen onder behandeling hebben. Het is cruciaal dat ze weten dat klachten verband kunnen hebben met een militair verleden. Hoe klein de groep ook is, je moet je uiterste best doen om ook de verborgen klachten te achterhalen.”
Waarom is dat zo moeilijk?
„Niet iedere militair die terugkomt van een missie is daar meteen mee bezig. Ze komen terug en gezin en werk draaien gewoon door. Verreweg de meeste militairen zien hun uitzending als een verrijking. Een klein aantal komt terug met blijvende schade. Soms komt de impact van bepaalde ervaringen pas veel later aan de oppervlakte, als het leven in een andere fase is gekomen, als de kinderen het huis uit zijn of de partner is overleden.”
„Dat vond ik zo ontzettend indrukwekkend bij mijn bezoek aan Bronbeek, het verzorgingshuis voor veteranen. Een oudere man, ver in de tachtig, vroeg mij of ik de commandant van Bronbeek wilde bedanken voor de nieuwe kamer die hij had gekregen – niet langer aan de kant van de bomen, maar met uitzicht op de parkeerplaats. Ik snapte daar niks van – wie wil er nou uitzicht op de auto’s? Hij zei: excellentie, als het hard waait en ik zie de bomen bewegen, dan denk ik steeds weer dat de Jappen komen. Dat had hij zijn hele leven niet gehad. Het tekent hoe zoiets toch aan het einde van iemands leven intens kan opspelen.”
En dan staat Defensie meteen klaar met een arts?
„Als het nodig is wel. Maar zorg is niet altijd alleen een arts. Van de week was ik op bezoek bij Stichting Hulphond. Ik heb daar indringende gesprekken gevoerd met veteranen die blijvende schade hebben opgelopen tijdens hun uitzending, en met hun partners. Zij vertelden me: ik zit al jaren thuis, durf niet meer de straat op. En natuurlijk is er de psycholoog, de psychiater, maar als je in de beslotenheid van je angsten of agressie thuiszit, en als alleen vrouw of kinderen zorgen dat je nog enigszins een normaal leven hebt… het beslag dat dit legt op een gezin is enorm. Ik heb gezien dat een veteranenhond zo’n gezin kan ontlasten.”
„Die hond voelt de spanning bij zijn baas oplopen en geeft aan: tijd om naar buiten te gaan. De hond maakt ze wakker als ze nachtmerries hebben, gaat mee boodschappen doen en zorgt dat ze zich veilig voelen op straat. Hun partners vertelden me: dankzij de veteranenhond maak ik me geen zorgen meer als hij van huis is, want hij is met de hond. Een andere vrouw vertelde me: ik kan weer verder met mijn opleiding, want dankzij de hond durf ik hem alleen thuis te laten. De gesprekken waren zo overtuigend, dat ik meteen dacht: dit gaan we steunen.”
„Er is een hele tijd gediscussieerd over of de hond nou bijdraagt aan de genezing bij ptss. Die discussie kun je tot sint-juttemis voeren. Ik zeg: daar gaat het niet om. Natuurlijk helpt een hond niet iemand zomaar genezen van ptss, maar hij maakt voor een groep veteranen het leven met ptss wel draaglijker. Daarom zal Defensie het opleiden van veteranenhonden financieel ondersteunen.”
Vroeger werden veteranen vooral geassocieerd met prins Bernhard en het defilé in Wageningen. Nu er een Veteranendag is, kan Wageningen weg, of niet?
„Er is gezegd: we hebben die Veteranendag, dus dat defilé in Wageningen hoeft niet meer. Wageningen heeft echter zijn hele eigen karakter. Het is meer gefocust op de Tweede Wereldoorlog. Laat dat maar op zijn beloop. Ik heb daar vorig jaar mogen spreken. Het was prachtig. Ik dacht: wat zitten we hier krampachtig te doen? Het bijt elkaar niet. Dus: Wageningen blijft.”
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)dient_nazorg___.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
