Wat leuk Hoe oud is je neefje?quote:Op zondag 6 april 2014 20:28 schreef kvd het volgende:
RB, ik kan veel gaan zeggen, maar ik denk dat het allemaal een beetje mosterd na de maaltijd is. Ik vind het goed/fijn dat je hier je verhaal wel kwijt durf.
(en niet empatisch? Waarom kreeg ik dan een lieve DM van je laatst? Of doe je aan sociaal wenselijke DMmetjes? )
Kuo, herkenbaar van je ouders. Ik wil mijn moeder het liefst straks ook niet in de therapie gaan betrekken. Graag een manier aanleren om er zelf mee om te gaan, maar ze hoeft deze dingen allemaal niet van mij te weten (ze toont ook geen interesse, dus mama )
En even een whoeiiiiiii...Hoorde net dat mijn neefje graag weer met mij zijn verjaardagstraktatie wil maken, want hij vond het vorig jaar toen ik hem hielp zo gezellig
En het mooiste, vorig jaar ging het compleet mis tussen mij en mijn zus. Heb daar toen vanwege het maken van de traktatie, zijn verjaardag en feesten 4 dagen gezeten. En nu kunnen we het allemaal op zijn verjaardagsfeest/eerste paasdag doen. Dus niks logeren, 's ochtends weg, 's avonds weer thuis en weinig kans op ruzies (alleen nog even heen en weer van Groningen richting Amersfoort met mijn moeder overleven
quote:Op zondag 6 april 2014 22:39 schreef kuolema het volgende:
[..]
Hoe was het om je ouders erbij te betrekken? Is er daardoor iets veranderd in het contact?
Mijn ouders heb ik ook nooit iets verteld maar ze kwamen achter dingen toen bijvoorbeeld de school beldeIk weet eigenlijk niet of er daardoor iets veranderd is, het kon me op dat moment toch allemaal niet zoveel meer schelen (ik had me tegen die tijd al min of meer van ze losgemaakt en had ze simpelweg nodig omdat ik voor autisme gediagnostiseerd werd.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik zat ook vaak in de stress over de post van de psycholoog/ggz toen ze het niet wisten. En moest liegen als ik naar de psych ging.
Nu stellen ze wel eens vragen over mijn behandeling (zo vroeg mijn moeder naar mijn diagnose en of ik nog verdere behandeling zou krijgen en stelt mijn vader vragen als hij denkt dat het niet goed gaat) , dan moet ik wel antwoord geven, maar dat vind ik echt niet fijn en ik zou er zelf ook nooit over beginnen.
Het bewijst wel dat ze om me geven en bezorgd zijn, wat in principe goed is, maar ik zou eerlijk gezegd liever willen dat ze van niets wisten en me gewoon met rust zouden laten.
Nou, nu ik er zo over nadenk, denk ik eigenlijk dat het wel degelijk verbeterd is, misschien ook omdat de machtsverhoudingen die zij vroeger kenden, definitief veranderd is (ik ben niet meer hun speelbal en emotionele afvoerputje).
Ja en nee. Ik weet hoe goed een lief DMmetje soms kan voelen. Vooral daarom ten 2e ik ben daarin de slechtste nog niet. Door dingen uitvoerig op mezelf te betrekken mezelf een soort van te laten voelen hoe het is om bepaalde dingen mee te maken etc. kan ik me soms een beetje meevoelen met iemand anders.quote:Op zondag 6 april 2014 20:28 schreef kvd het volgende:
RB, ik kan veel gaan zeggen, maar ik denk dat het allemaal een beetje mosterd na de maaltijd is. Ik vind het goed/fijn dat je hier je verhaal wel kwijt durf.
(en niet empatisch? Waarom kreeg ik dan een lieve DM van je laatst? Of doe je aan sociaal wenselijke DMmetjes? )
Kuo, herkenbaar van je ouders. Ik wil mijn moeder het liefst straks ook niet in de therapie gaan betrekken. Graag een manier aanleren om er zelf mee om te gaan, maar ze hoeft deze dingen allemaal niet van mij te weten (ze toont ook geen interesse, dus mama )
En even een whoeiiiiiii...Hoorde net dat mijn neefje graag weer met mij zijn verjaardagstraktatie wil maken, want hij vond het vorig jaar toen ik hem hielp zo gezellig
En het mooiste, vorig jaar ging het compleet mis tussen mij en mijn zus. Heb daar toen vanwege het maken van de traktatie, zijn verjaardag en feesten 4 dagen gezeten. En nu kunnen we het allemaal op zijn verjaardagsfeest/eerste paasdag doen. Dus niks logeren, 's ochtends weg, 's avonds weer thuis en weinig kans op ruzies (alleen nog even heen en weer van Groningen richting Amersfoort met mijn moeder overleven
De situatie met je ouders misschien niet, maar waar het ook om gaat in de therapie, is dat het is in jou kan veranderen.quote:Op zondag 6 april 2014 22:39 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ja dat klopt, maar ik kan me niet voorstellen dat er iets kan veranderen.
Oke en dit gaat waarschijnlijk heel raar klinken uit mijn mond marja iets wat ik in de tussentijd wel een beetje begin mee te krijgen van sommige mensen hier.quote:Op zondag 6 april 2014 23:40 schreef Miniem het volgende:
Ik heb het gevoel dat ik vastzit en geen flikker vooruit kom.
Ik blijf maar zitten met die zelfhaat en dat niemand me mag.
Wat ik heb geleerd t afgelopen jaar: zelfhaat is aangeleerd. Als je dat meer kan beseffen en het minder kan zien als een deel van jezelf kun je misschien wat minder luisteren naar dat stemmetje die al die lelijke dingen fluistert in je hoofd. Bij mij helpt het, ik praat terug en zeg dat t stemmetje zn kop moet houden.quote:Op zondag 6 april 2014 23:40 schreef Miniem het volgende:
Ik heb het gevoel dat ik vastzit en geen flikker vooruit kom.
Ik blijf maar zitten met die zelfhaat en dat niemand me mag.
Gewoon lekker laten praten, diep van binnen weet je beter!quote:Op zondag 6 april 2014 23:40 schreef Miniem het volgende:
Ik heb het gevoel dat ik vastzit en geen flikker vooruit kom.
Ik blijf maar zitten met die zelfhaat en dat niemand me mag.
Ik prefereer altijd de maandag t/m vrijdag over de vrijdag t/m zondag .quote:Op maandag 7 april 2014 09:03 schreef duracellkonijntje het volgende:
Het is weer maandag. Altijd weer de gebruikelijke maandagnervositeit. Kijken of we de week weer gaan overleven. Waarom gaan die weekenden zo snel?
Ach school/werk is best wel leuk alleen die momenten tussen de weekenden door zijn zo vervelend. hahaquote:Op maandag 7 april 2014 09:03 schreef duracellkonijntje het volgende:
Het is weer maandag. Altijd weer de gebruikelijke maandagnervositeit. Kijken of we de week weer gaan overleven. Waarom gaan die weekenden zo snel?
Met als een mogelijk gevolg wanneer dat kind ouder begint te worden, het zal zeggen dat die tijd niet zo leuk was (of anders zoals de ouder dat zelf in zag destijds) en er allerlei rare psychologische issues komen bij kindlief. Want veel (niet alle) psychologische issues komen voort uit de jongere jaren qua liefde/aandacht etc.quote:Op zondag 6 april 2014 22:44 schreef kuolema het volgende:
Ik hou van kindjes, dan kun je je nog eens gewaardeerd voelen
Als je veel piekert zijn die momenten zonder afleiding vreselijk he..quote:Op maandag 7 april 2014 09:11 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik prefereer altijd de maandag t/m vrijdag over de vrijdag t/m zondag .
Momenten tussen de weekenden door?quote:Op maandag 7 april 2014 09:24 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Ach school/werk is best wel leuk alleen die momenten tussen de weekenden door zijn zo vervelend. haha
Ja weekend. De dagen daartussen zijn zo vervelend.quote:Op maandag 7 april 2014 10:18 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Als je veel piekert zijn die momenten zonder afleiding vreselijk he..
[..]
Momenten tussen de weekenden door?
Jip, tussen vrijdag en zondag, k'vind het maar niks. Piekeren. Stom.quote:Op maandag 7 april 2014 10:18 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Als je veel piekert zijn die momenten zonder afleiding vreselijk he..
[..]
Momenten tussen de weekenden door?
Hij wordt te oud ...hij wordt alweer 11 over 11 dagen. (Geboren op Goede Vrijdag en nu weer jarig op Goede Vrijdag)quote:Op zondag 6 april 2014 22:44 schreef kuolema het volgende:
[..]
Wat leuk Hoe oud is je neefje?
Ik hou van kindjes, dan kun je je nog eens gewaardeerd voelen
Dus je bezit het empatisch vermogen wel, anders kan je niet een beetje meevoelen.quote:Op zondag 6 april 2014 23:28 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Ja en nee. Ik weet hoe goed een lief DMmetje soms kan voelen. Vooral daarom ten 2e ik ben daarin de slechtste nog niet. Door dingen uitvoerig op mezelf te betrekken mezelf een soort van te laten voelen hoe het is om bepaalde dingen mee te maken etc. kan ik me soms een beetje meevoelen met iemand anders.
Wat een vreselijk verhaal in die link van je.quote:Op maandag 7 april 2014 09:39 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Met als een mogelijk gevolg wanneer dat kind ouder begint te worden, het zal zeggen dat die tijd niet zo leuk was (of anders zoals de ouder dat zelf in zag destijds) en er allerlei rare psychologische issues komen bij kindlief. Want veel (niet alle) psychologische issues komen voort uit de jongere jaren qua liefde/aandacht etc.
En ik weet niet 'wat' waardering is wat je van kinderen krijgt. Iedere ouder zal dat anders inzien imho. Het is mijnziens ook makkelijker om de waardering van een kind te krijgen dan van een volwassene.
Ik heb helaas voor mijzelf gewoon een vieze nasmaak wanneer ik depressieve ouders met kinderen zie. 2 goede vrienden van me hebben beide een ouder die depressief is. De ene leeft al niet meer (zelfmoord) en de andere heeft ontzettende problemen. Beide vrienden zijn nu rond de 30 en dat heeft natuurlijk wel een impact op hun leven gehad. Ik wil overigens niet zeggen dat ouders die depressief zijn geen kinderen kunnen of mogen krijgen (!), maar de argumentatie en 'bewuste' keuze voor kinderen bij depri ouders lijkt mij nog belangrijker.
Lange nacht als in veel/lang geslapen? Of veel van de nacht wakker meegemaakt?quote:Op maandag 7 april 2014 12:33 schreef kuolema het volgende:
Kak. Weer een lange nacht gehad. Dit is echt niet leuk meer Ik wil me gewoon uitgerust voelen als ik wakker word, maar in plaats daarvan ben ik meteen zenuwachtig. Ik had vandaag college maar daar ben ik niet naartoe geweest, hoewel ik nu dus nog steeds kapot ben.
Heel onrustige nacht, veel half wakker waardoor het allemaal heel lang lijkt te duren.quote:Op maandag 7 april 2014 12:37 schreef kvd het volgende:
[..]
Lange nacht als in veel/lang geslapen? Of veel van de nacht wakker meegemaakt?
En geen mogelijkheid om je daar bij neer te leggen? Mijn nachten zijn ook zo. Slaap in blokken van een uur, anderhalf uur met een paar uur wakker ertussen. Stel me er gewoon op in dat het zo gaat, dan heb ik er ook minder last van (psychisch). En als ik dan onverwacht een goede nacht maak, dan is het een feestjequote:Op maandag 7 april 2014 12:38 schreef kuolema het volgende:
[..]
Heel onrustige nacht, veel half wakker waardoor het allemaal heel lang lijkt te duren.
Empatisch was toch dat je je gewoon kan inleven in een ander persoon? Mij lukt dat dus alleen als ik situatie's zelf heb meegemaakt. Anders lukt het niet kan er geen voorstelling van maken. Slechts door mijn eigen gevoel naar voren te halen wat ik had bij bepaalde situaties snap ik hoe iemand anders zich voelt. Of is dat hetzelfde?quote:Op maandag 7 april 2014 11:13 schreef kvd het volgende:
[..]
Hij wordt te oud ...hij wordt alweer 11 over 11 dagen. (Geboren op Goede Vrijdag en nu weer jarig op Goede Vrijdag)
Ik vind kindjes ook leuk .Kindjes van andere mensen dan, op dit moment moet ik niet aan eigen kinderen denken.
[..]
Dus je bezit het empatisch vermogen wel, anders kan je niet een beetje meevoelen.
[..]
Wat een vreselijk verhaal in die link van je.
Heb hier zelf een depressieve moeder met angsten. Begonnen met een postnatale depressie (alhoewel ze dat in die tijd nog niet zo noemden) die uiteindelijk wel over is gegaan (na een jaar of 6 medicatie slikken) en later weer teruggekeerd na de dood van mijn vader. Durf eigenlijk niet te zeggen of ze nog steeds depressief is. Ze zit inmiddels al weer een jaar of 13 aan de pillen, geen idee hoe het zou zijn zonder...
Das niet zo leuk om te horen. Als je slecht slaapt, dan kan (en zal) dat je psychische belastbaarheid (sterk) verminderen, nja, de gevolgen daarvan ken je denk ik wel.quote:Op maandag 7 april 2014 12:38 schreef kuolema het volgende:
[..]
Heel onrustige nacht, veel half wakker waardoor het allemaal heel lang lijkt te duren.
Het is eigenlijk wel grappig, in het autisme topic heb ik recentelijk ook nog een post geplaatst waarin ik min of meer hetzelfde beschreef. Zolang ik zelf iets meegemaakt heb, zal ik dat ook bij een ander kunnen aanvoelen. Zoiets.quote:Op zondag 6 april 2014 23:28 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Ja en nee. Ik weet hoe goed een lief DMmetje soms kan voelen. Vooral daarom ten 2e ik ben daarin de slechtste nog niet. Door dingen uitvoerig op mezelf te betrekken mezelf een soort van te laten voelen hoe het is om bepaalde dingen mee te maken etc. kan ik me soms een beetje meevoelen met iemand anders.
Ik ben blij dat het weekend voorbij is. Op naar de afleiding.quote:Op maandag 7 april 2014 09:03 schreef duracellkonijntje het volgende:
Het is weer maandag. Altijd weer de gebruikelijke maandagnervositeit. Kijken of we de week weer gaan overleven. Waarom gaan die weekenden zo snel?
Ik herkende het verhaal meteen, heb 'An American Crime' gezien. Heftig ja, maar kom op, is dit dan het eerste waar je aan denkt? Die vrouw was veel meer dan alleen depressief.quote:Op maandag 7 april 2014 09:39 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Met als een mogelijk gevolg wanneer dat kind ouder begint te worden, het zal zeggen dat die tijd niet zo leuk was (of anders zoals de ouder dat zelf in zag destijds) en er allerlei rare psychologische issues komen bij kindlief. Want veel (niet alle) psychologische issues komen voort uit de jongere jaren qua liefde/aandacht etc.
En ik weet niet 'wat' waardering is wat je van kinderen krijgt. Iedere ouder zal dat anders inzien imho. Het is mijnziens ook makkelijker om de waardering van een kind te krijgen dan van een volwassene.
Ik heb helaas voor mijzelf gewoon een vieze nasmaak wanneer ik depressieve ouders met kinderen zie. 2 goede vrienden van me hebben beide een ouder die depressief is. De ene leeft al niet meer (zelfmoord) en de andere heeft ontzettende problemen. Beide vrienden zijn nu rond de 30 en dat heeft natuurlijk wel een impact op hun leven gehad. Ik wil overigens niet zeggen dat ouders die depressief zijn geen kinderen kunnen of mogen krijgen (!), maar de argumentatie en 'bewuste' keuze voor kinderen bij depri ouders lijkt mij nog belangrijker.
Nou, ik ben altijd een moeilijke slaper geweest en kan me daar ook bij neerleggen. Vorig jaar was er bijvoorbeeld een periode dat ik dat ook deed.quote:Op maandag 7 april 2014 12:41 schreef kvd het volgende:
[..]
En geen mogelijkheid om je daar bij neer te leggen? Mijn nachten zijn ook zo. Slaap in blokken van een uur, anderhalf uur met een paar uur wakker ertussen. Stel me er gewoon op in dat het zo gaat, dan heb ik er ook minder last van (psychisch). En als ik dan onverwacht een goede nacht maak, dan is het een feestje
Ja klopt, en dat is nu, in deze periode met nieuwe dingen en veel afspraken, niet zo handig.quote:Op maandag 7 april 2014 12:52 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Das niet zo leuk om te horen. Als je slecht slaapt, dan kan (en zal) dat je psychische belastbaarheid (sterk) verminderen, nja, de gevolgen daarvan ken je denk ik wel.
Denk je dat je aan de slaapmedicatie zal gaan? Daar had je het gister of eergister nog over.
Het kan een mogelijkheid zijn, ik zou zeggen, overweeg het
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |