Qua prestaties: extrinsieke motivatie.quote:Op zaterdag 17 mei 2014 15:25 schreef Janneke141 het volgende:
Wat zou belangrijker zijn voor een goed leerproces, extrinsieke motivatie of intrinsieke motivatie?
Laatst ee interessante online seminar gezien over de functionaliteit van belonen en straffen voor prestaties van pubers. Dat werkt dus echt alleen bij mechanische en simpele taken.quote:
Leuk! En wat een geweldig gevoel als je merkt dat je leerlingen enthousiast kunt maken. .quote:Op zaterdag 17 mei 2014 14:14 schreef Tha_Bartman het volgende:
[..]
Over de andere boeg dan. Gewoon even een korte ervaring:
Ik ben op dit moment met 4 Havo een aantal korte verhalen van Roald Dahl aan het lezen, hoewel veel leerlingen al begonnen te zuchten bij het woord lezen (" dat is saai" " wat heb ik er aan" etc) beginnen na 3 verhalen steeds meer leerlingen enthousiasme te vertonen, ze willen doorlezen, geven aan dat ze het vreemde, maar wel leuke, verhalen vinden. En dat vind ik dan weer mooi om te zien/horen.
Verder mag ik in ieder geval volgend jaar nog blijven op de school waar ik zit, en komt er misschien een mentoraat bij.
Ik hoop dan ook volgend jaar VWO bovenbouw te hebben zodat ik hopelijk daar ook enthousiasme kan creëren voor lezen (en literatuur).
Verder ben ik zo blij dat ik vorige jaar alsnog heb besloten om het onderwijs in te gaan.
Ja, is inderdaad een hele opgave om alle leerlingen in een klas dit te geven. Maar tegelijkertijd zijn die drie zaken bij uitstek in het klaslokaal tijdens en in de didactiek van de lessen na te streven. Ook binnen een sectie kun je aan de hand van een focus op deze drie dingen keuzes maken over didactiek.quote:Op zondag 18 mei 2014 07:02 schreef kwakz0r het volgende:
Alle hogere cognitieve taken doen ze beter en sneller als ze intrinsiek gemotiveerd zijn. Die motivatie moet vanuit de taak komen, en vanuit en gevoel van competentie autonomie en relatie.
Makkelijker gezegd dan gedaan in en systeem waar extrinsieke motivatie in de vorm van cijfers zit ingebakken.
Oh zeker! Ik denk dat mijn beste kant als docent is dat ik die drie dingen redelijk goed kan brengen in mijn lessen. Maar ik merk dat collega's dit niet altijd zo zien.quote:Op zondag 18 mei 2014 08:47 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Ja, is inderdaad een hele opgave om alle leerlingen in een klas dit te geven. Maar tegelijkertijd zijn die drie zaken bij uitstek in het klaslokaal tijdens en in de didactiek van de lessen na te streven. Ook binnen een sectie kun je aan de hand van een focus op deze drie dingen keuzes maken over didactiek.
Zelf las ik laatst ook een interessant artikeltje dat in ging op die kwestie. Volgens mij was het in de NRC. Ze lieten in dat artikel een hele batterij aan hoogleraren los op deze kwestie, waarbij de teneur toch was dat het belang van extrinsieke motivatie niet onderschat mag worden. Ik zal het nog eens proberen te vinden.quote:Op zondag 18 mei 2014 07:02 schreef kwakz0r het volgende:
[..]
Laatst ee interessante online seminar gezien over de functionaliteit van belonen en straffen voor prestaties van pubers. Dat werkt dus echt alleen bij mechanische en simpele taken.
Alle hogere cognitieve taken doen ze beter en sneller als ze intrinsiek gemotiveerd zijn. Die motivatie moet vanuit de taak komen, en vanuit en gevoel van competentie autonomie en relatie.
Makkelijker gezegd dan gedaan in en systeem waar extrinsieke motivatie in de vorm van cijfers zit ingebakken.
Graag, misschien kan ik het op blendle vinden dan. Ben benieuwd!quote:Op zondag 18 mei 2014 09:39 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Zelf las ik laatst ook een interessant artikeltje dat in ging op die kwestie. Volgens mij was het in de NRC. Ze lieten in dat artikel een hele batterij aan hoogleraren los op deze kwestie, waarbij de teneur toch was dat het belang van extrinsieke motivatie niet onderschat mag worden. Ik zal het nog eens proberen te vinden.
Dit is zeker zo. Minder leuke vakken ben ik geneigd minder voor te doen, dat komt niet door de extrinsieke motivatie - ik haal prima cijfers. Vakken die me werkelijk interesseren, vanuit mijzelf, doe ik meer voor, en vind ik ook veel leuker. Logischerwijs ben ik daar ook beter in, en ontwikkel ik die kant beter.quote:Op zondag 18 mei 2014 07:02 schreef kwakz0r het volgende:
[..]
Laatst ee interessante online seminar gezien over de functionaliteit van belonen en straffen voor prestaties van pubers. Dat werkt dus echt alleen bij mechanische en simpele taken.
Alle hogere cognitieve taken doen ze beter en sneller als ze intrinsiek gemotiveerd zijn. Die motivatie moet vanuit de taak komen, en vanuit en gevoel van competentie autonomie en relatie.
Makkelijker gezegd dan gedaan in en systeem waar extrinsieke motivatie in de vorm van cijfers zit ingebakken.
Gevonden. Klik hier. Alhoewel, het originele artikel was iets langer meen ik te herinneren.quote:Op zondag 18 mei 2014 10:01 schreef kwakz0r het volgende:
[..]
Graag, misschien kan ik het op blendle vinden dan. Ben benieuwd!
Het gebruik van het woord "drillen" (drilonderwijs) is framing, je gebruikt een woord met een negatieve bijklank voor iets neutraals als "inslijpen", "Automatiseren", "oefenen", e.d.quote:Op zaterdag 17 mei 2014 13:23 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Ik vind die loskoppeling van het leren van theorie en de toepassing in de praktijk iets volstrekt kunstmatigs. Dat hoeft het natuurlijk niet te zijn. Er zijn mensen die ervan genieten om het bij de theorie te houden en ik denk dat zelfs kinderen tot op zekere hoogte plezier kunnen hebben van het maken van rijtjes sommen (ik houd van sudoku's om een vergelijkbare reden). Maar dit type leren als uitgangspunt nemen is een gemiste kans. Voor veel leerlingen is drilonderwijs vervelend en saai. Het is het soort leren dat ik me als volwassene nooit meer aan zou laten smeren. Kinderen hebben er helaas weinig over te zeggen en zijn hoofdzakelijk afhankelijk van leerkrachten die er nog iets van weten te maken.
Haha.quote:Op maandag 19 mei 2014 09:04 schreef la_perle_rouge het volgende:
[..]
Er bestaat geen talent dat je bij je geboorte meegekregen hebt.
Ja, daar geloof ik ook in. Alhoewel een mens wel wordt geboren met een bepaalde potentie. En toen ik hier gisteren meelas, ben ik eens gaan nadenken. Ik heb ontzettend veel ouderwets 'drilonderwijs' gehad, maar ik kan me niet herinneren dat ik het vervelend vond. Vooral toen ik op de basisschool zat, vond ik dat lekker. Veel herhaling, laten zien wat je kan, iets helemaal onder de knie hebben. Of heel simpel: gewoon iets uit je hoofd weten. Zoals de tafels, topografie, of een psalmvers. Ik heb daar altijd plezier aan beleefd. Ik leer nog steeds wel eens een gedicht uit mijn hoofd. Woordjes leren op de middelbare school vond ik een verschrikking. Maar dat sloot toen ook helemaal niet aan op de interesses en vragen die ik toen als puber had.quote:Op maandag 19 mei 2014 09:04 schreef la_perle_rouge het volgende:
Het gebruik van het woord "drillen" (drilonderwijs) is framing, je gebruikt een woord met een negatieve bijklank voor iets neutraals als "inslijpen", "Automatiseren", "oefenen", e.d.
Deze vorm van leren houdt niet automatisch loskoppeling van de praktijk in, idealiter begin je met een eenvoudig praktijkvoorbeeld voor het begrip, en ga je daarna automatiseren.
Jij denkt dat dit voor veel kinderen vervelend en saai is, maar mijn ervaring is een andere, zeker als ze iets kunnen, vinden kinderen het niet vervelend het vaak te doen. Je ziet dat ook in hun spel terug: ze steken veel energie in het leren touwtjespringen, skaten, voetballen, en ze houden er zeer zeker niet mee op als ze het eenmaal kunnen.
Kijk ook naar jezelf, je eerste sudoku ging niet vanzelf, maar door ze vaker te doen wordt je beter (in feite heb je jezelf zeer zeker "gedrild"), je ziet steeds sneller bepaalde combinaties en onmogelijkheden. Kijk ik naar mijzelf: ik heb de boeken van Harry Potter in het Frans gelezen, dat ging - hoewel ik het verhaal kende- niet vanzelf, maar ik heb in WRTS lijsten woorden gemaakt, en die geoefend tot ik ze foutloos kon. Maar nu iedereen -bewonderend en jaloers- opmerkt dat ik zo goed Frans spreek en begrijp, ben ik juist niet opgehouden met veel boeken in die taal te lezen.
Er bestaat geen talent dat je bij je geboorte meegekregen hebt. Er is niemand die iets de de eerste keer ziet en begrijpt en dan zonder oefenen dit ook kan, niet bij muziek, niet bij talen, niet bij houtbewerking, niet bij metselen, niet bij rekenen, niet bij dansen, niet bij lopen, niet bij praten... alles wat we kunnen hebben we geleerd door het ongelofelijk vaak te doen en te herhalen.
Je schept een kunstmatige tegenstelling tussen onze ideeën door te doen alsof ik iets tegen herhaling heb. Dat heb ik niet. Wat ik wel zie, is dat er een wereld van verschil zit tussen bijvoorbeeld Frans leren door grammaticaregels te lezen en woordenlijsten te stampen en bijvoorbeeld boeken in het Frans te lezen, Franse films te kijken, of lid te worden van een interessegroep rondom - ik zeg maar wat - Frankrijk of de Franse keuken.quote:Op maandag 19 mei 2014 09:04 schreef la_perle_rouge het volgende:
[..]
Het gebruik van het woord "drillen" (drilonderwijs) is framing, je gebruikt een woord met een negatieve bijklank voor iets neutraals als "inslijpen", "Automatiseren", "oefenen", e.d.
Deze vorm van leren houdt niet automatisch loskoppeling van de praktijk in, idealiter begin je met een eenvoudig praktijkvoorbeeld voor het begrip, en ga je daarna automatiseren.
Jij denkt dat dit voor veel kinderen vervelend en saai is, maar mijn ervaring is een andere, zeker als ze iets kunnen, vinden kinderen het niet vervelend het vaak te doen. Je ziet dat ook in hun spel terug: ze steken veel energie in het leren touwtjespringen, skaten, voetballen, en ze houden er zeer zeker niet mee op als ze het eenmaal kunnen.
Kijk ook naar jezelf, je eerste sudoku ging niet vanzelf, maar door ze vaker te doen wordt je beter (in feite heb je jezelf zeer zeker "gedrild"), je ziet steeds sneller bepaalde combinaties en onmogelijkheden. Kijk ik naar mijzelf: ik heb de boeken van Harry Potter in het Frans gelezen, dat ging - hoewel ik het verhaal kende- niet vanzelf, maar ik heb in WRTS lijsten woorden gemaakt, en die geoefend tot ik ze foutloos kon. Maar nu iedereen -bewonderend en jaloers- opmerkt dat ik zo goed Frans spreek en begrijp, ben ik juist niet opgehouden met veel boeken in die taal te lezen.
Er bestaat geen talent dat je bij je geboorte meegekregen hebt. Er is niemand die iets de de eerste keer ziet en begrijpt en dan zonder oefenen dit ook kan, niet bij muziek, niet bij talen, niet bij houtbewerking, niet bij metselen, niet bij rekenen, niet bij dansen, niet bij lopen, niet bij praten... alles wat we kunnen hebben we geleerd door het ongelofelijk vaak te doen en te herhalen.
Ik zou grammaticaregels niet kunnen leren door ze enkel te lezen, ik leer ze door ze te lezen en daarna oneindig vaak toe te passen. Ik moet namelijk niet alleen weten hoe de grammaticaregel luidt, ik moet hem ook in een gesprek zonder ook maar een kwart seconde te aarzelen kunnen toepassen.quote:Op maandag 19 mei 2014 16:32 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Je schept een kunstmatige tegenstelling tussen onze ideeën door te doen alsof ik iets tegen herhaling heb. Dat heb ik niet. Wat ik wel zie, is dat er een wereld van verschil zit tussen bijvoorbeeld Frans leren door grammaticaregels te lezen en woordenlijsten te stampen en bijvoorbeeld boeken in het Frans te lezen, Franse films te kijken, of lid te worden van een interessegroep rondom - ik zeg maar wat - Frankrijk of de Franse keuken.
Het verbaast me enorm dat het soort leren dat we doen als we allang met school gestopt zijn gezien wordt als het voorrecht van volwassenen. Ik leer binnen een praktijk die betekenisvol is. Die praktijk is het doel op zich en op weg naar dat doel doe ik allerlei kennis op, zoals uitbreiding van mijn woordenschat Engels en het leren uitvoeren van statistische analyses. Wat ik dan ook bij mijn studenten zie, is dat ze tot leven komen tijdens hun afstudeeronderzoek. Ze leren tijdens dat onderzoek bovendien op een heel andere manier - en ik denk op een effectievere manier - over wetenschappelijk schrijven en statistiek (en nog veel meer, zoals hoe je dingen gedaan krijgt van docenten ).
Ik denk dat het onderscheid maken tussen intrinsieke en extrinsieke motivatie heel moeilijk is. Een eenvoudige definitie zegt dat het bij intrinsieke motivatie gaat om het spel, en bij extrinsieke om de knikkers, maar in de meeste gevallen gaat het om allebei. Ik ben dol op kaartspelen, in mijn familie spelen we bij verjaardagen/kerst/oud-en-nieuw altijd boerenbridge en in Frankrijk spelen ze Belote (een soort klaverjassen). Ik wil altijd graag spelen -en via internet oefen ik nu met Franse kennissen Belote-, en ook als ik verlies heb ik best plezier in het spel... maar winnen is leuker!quote:Op maandag 19 mei 2014 12:59 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Ja, daar geloof ik ook in. Alhoewel een mens wel wordt geboren met een bepaalde potentie. En toen ik hier gisteren meelas, ben ik eens gaan nadenken. Ik heb ontzettend veel ouderwets 'drilonderwijs' gehad, maar ik kan me niet herinneren dat ik het vervelend vond. Vooral toen ik op de basisschool zat, vond ik dat lekker. Veel herhaling, laten zien wat je kan, iets helemaal onder de knie hebben. Of heel simpel: gewoon iets uit je hoofd weten. Zoals de tafels, topografie, of een psalmvers. Ik heb daar altijd plezier aan beleefd. Ik leer nog steeds wel eens een gedicht uit mijn hoofd. Woordjes leren op de middelbare school vond ik een verschrikking. Maar dat sloot toen ook helemaal niet aan op de interesses en vragen die ik toen als puber had.
Daarnaast geloof ik ook niet dat extrinsieke motivatie per definitie verkeerd is. Een leerling die graag een hoog cijfer haalt omdat ie nu eenmaal streberig is en daar hard voor leert, en de competitie aangaat met klasgenoten vind ik niet verkeerd bezig. Wel is het goed om zo'n leerling af en toe de relativiteit ervan in te zien. Het mooie zou zijn als er in het onderwijs ruimte zou zijn voor die verschillende vormen van motivatie. Niet dat we de ene vorm inruilen voor de ander of het tegenover elkaar wegzetten.
Er zijn genoeg docenten die het heel belangrijk vinden hoe ze gekleed gaan en welke uitstraling ze daar mee hebben. Vind ik zelf ook. Maar het kan wel doorslaan!quote:Op woensdag 21 mei 2014 15:31 schreef Mopsy het volgende:
Het viel mij vandaag bij stage op (stage op basisschool) dat vrijwel elke docent teenslippers aan had. Wat vinden jullie hiervan? Ik weet dat het warm is maar ik vind dit niet heel professioneel ogen, of ligt dit aan mij?
Ik doe geen kopopleiding, volgens mij kan je die inderdaad niet deeltijd volgen.quote:Op zaterdag 17 mei 2014 23:20 schreef Eco19 het volgende:
[..]
Mijn intentie is om hetzelfde pad te bewandelen. Over twee jaar heb ik Bedrijfseconomie HBO afgerond.Erna wil ik de eenjarige kopopleiding leraar bedrijfseconomie gaan volgen.
Voor zover ik weet is deze (kop)opleiding alleen voltijds te volgen. Dus ik ben erg benieuwd bij welke instelling je deze opleiding ook deeltijd kunt volgen.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Uit mijn middelbare schooltijd kan ik mij trouwens nog herinneren dat er een docent rondliep in een bruine leren broek. Dat was wel erg twijfelachtig.quote:Op woensdag 21 mei 2014 15:42 schreef -J-D- het volgende:
[..]
Er zijn genoeg docenten die het heel belangrijk vinden hoe ze gekleed gaan en welke uitstraling ze daar mee hebben. Vind ik zelf ook. Maar het kan wel doorslaan!
Op een warme dag wat meer zomers gekleed naar school vind ik heel menselijk. Raak ik mijn overwicht, uitstraling, leiderschap kwijt door mijn kleding aan te passen aan het weer? Geloof ik niets van. Er zitten wel grenzen aan, maar daarover valt te discussieren.
Wat mij betreft moeten we af van die ouderwetse denkbeelden hierover. Overigens, ik heb geen teenslippers aan vandaag. Lange broek, nette schoenen, blouse met korte mouwen.
Ben reuze benieuwd naar de andere reacties.
Als t heel heet is loop ik wel op birkenstocks of tevas ( )quote:Op woensdag 21 mei 2014 15:31 schreef Mopsy het volgende:
Het viel mij vandaag bij stage op (stage op basisschool) dat vrijwel elke docent teenslippers aan had. Wat vinden jullie hiervan? Ik weet dat het warm is maar ik vind dit niet heel professioneel ogen, of ligt dit aan mij?
Helemaal mee eens.quote:Op woensdag 21 mei 2014 15:42 schreef -J-D- het volgende:
Op een warme dag wat meer zomers gekleed naar school vind ik heel menselijk. Raak ik mijn overwicht, uitstraling, leiderschap kwijt door mijn kleding aan te passen aan het weer? Geloof ik niets van. Wat mij betreft moeten we af van die ouderwetse denkbeelden hierover.
Ik heb niet bepaald het idee dat NL wat dit betreft een ouderwets land is met ouderwetse denkbeelden. Integendeel zelfs. Volgens mij zijn er weinig landen waar in het onderwijs zoveel informeel gedrag te vinden is, ook in kledingkeuze.quote:Op woensdag 21 mei 2014 15:42 schreef -J-D- het volgende:
Wat mij betreft moeten we af van die ouderwetse denkbeelden hierover. Overigens, ik heb geen teenslippers aan vandaag. Lange broek, nette schoenen, blouse met korte mouwen.
Ben reuze benieuwd naar de andere reacties.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |