Klinkt eigenlijk precies hetzelfde als het eerste jaar met mijn ex.quote:Op dinsdag 12 maart 2013 20:16 schreef Marmal het volgende:
We waren elkaars eerste grote liefde en we genoten zo erg van elkaar... Ik heb alles voor haar geprobeerd te doen, haar alle liefde geprobeerd te geven en haar geprobeerd te beschermen tegen al het kwade... Ze is een paar maanden ouder dan ik en toch voelde ik mij op de een of andere manier verantwoordelijk voor haar... Haar mocht niets overkomen, ze was zo lief en speciaal. De laatste maanden ging het best wel goed. Natuurlijk waren er wel eens wat spanningen, maar dat hoort er nou eenmaal bij. Twee maanden geleden vertelde ze mij opeens dat ze het niet meer wou, ze voelde minder voor mij als voorheen. Ik snapte er niets van, ik wist dat ze heel wisselend was, tijdens onze relatie heb ik altijd al gedacht dat ze borderline had. Alle symptomen klopten gewoon. Hoe dan ook kwam het als een klap toen ze het uitmaakte. Ze vertelde mij altijd hoeveel ze van mij hield, hoeveel ze van mij genoot. Ze vertelde mij dat ze niet voor niets voor mij gevallen was, dat ik een super mens was en perfect voor haar was. En dat meende ze ook. Al ik 's Avonds eventjes langs kwam, wou ze niet dat ik wegging. Ze pakte mijn handen vast en vroeg of ik alsjeblieft wou blijven. Uiteindelijk lagen wij dan lekker samen in bed, we hadden elkaar vast en vertelden hoeveel we van elkaar hielden.
knip
Ik mis je zo erg, ik mis het om tegen dat warme lichaam van je te liggen.
Geef toe aan het verdriet, maar probeer daarna ook verder te gaan. Liefdesverdriet is verschrikkelijk. Maar je komt er beter uit. Echt waar.quote:Op dinsdag 12 maart 2013 21:03 schreef Babela het volgende:
Ik voel me nu even weer zo rot. Kut liefdesverdriet, kut stemmingswisselingen.
Moest opeens heel erg denken aan het geweldige weekendje weg wat we 3 weken geleden nog hebben gehad. Ik was zo gelukkig, ik dacht dit is het! Perfect gewoon.
En bats, twee weken later gedumpt voor een ander. Zonder enig respect of medeleven.
Well, guess that's life. Moet maar weer even doorbijten..
Heb je misschien nu niets aan, maar iemand die je niet steunt door dik en dun is je niet waard.quote:Op dinsdag 12 maart 2013 19:29 schreef Maax het volgende:
Bij mij is het uitgegaan omdat ik niet genoeg gevoel toonde en niet genoeg aandacht gaf. Had ze gelijk in, mijn eigen fout.
Ben er nu achter dat ik waarschijnlijk (99%) asperger heb, dat het daardoor komt. Therapie en dergelijke beginnen binnenkort.
Maar nu hoop ik diep van binnen dat ik als ik mijn beperkingen gecompenseerd heb haar terug kan krijgen. Uiteraard heb ik haar dit ook al laten weten.
Af en toe heb ik momenten dat ik besef dat het over is en dat ik alleen verder moet maar meestal blijft de hoop dat ze terugkomt omdat ik het niet expres fout deed.
Godverdomme.
Een jaar, een maand en 10 dagen was het geworden..quote:[..]
Heb je misschien nu niets aan, maar iemand die je niet steunt door dik en dun is je niet waard.
Zeker omdat de reden dat het uitgaat gewoon iets is wat bij een relatie is. Echte liefde houdt nooit stand. In gezonde relaties slaat het naar 5-10 maanden om in houden van.
Thanks man, liefdesverdriet is zeker verschrikkelijk. Zeker als je ziet dat het de ander niets doet, terwijl jij er aan kapot gaat.quote:Op dinsdag 12 maart 2013 21:33 schreef HeavyWeaponsGuy het volgende:
[..]
Klinkt eigenlijk precies hetzelfde als het eerste jaar met mijn ex.
Tot en met de symptomen van borderline. Koester deze tijd, je zult (in ieder geval met haar) nooit meer zoiets meemaken.
Ik weet dat het nu niet helpt, maar je bent beter af zonder dit soort personen. Ik ben daarna nog 2 jaar bij die meid gebleven en zo gevoelig als ze waren in het begin, zo kil zijn ze aan het eind. Uiteindelijk ben ik bedrogen en tegen gelogen. Dat heeft alleen nog maar meer pijn gedaan.
[..]
Geef toe aan het verdriet, maar probeer daarna ook verder te gaan. Liefdesverdriet is verschrikkelijk. Maar je komt er beter uit. Echt waar.
[..]
Heb je misschien nu niets aan, maar iemand die je niet steunt door dik en dun is je niet waard.
Zeker omdat de reden dat het uitgaat gewoon iets is wat bij een relatie is. Echte liefde houdt nooit stand. In gezonde relaties slaat het naar 5-10 maanden om in houden van.
Sterkte Wat is liefde soms toch zo moeilijk...quote:Op dinsdag 12 maart 2013 21:03 schreef Babela het volgende:
Ik voel me nu even weer zo rot. Kut liefdesverdriet, kut stemmingswisselingen.
Moest opeens heel erg denken aan het geweldige weekendje weg wat we 3 weken geleden nog hebben gehad. Ik was zo gelukkig, ik dacht dit is het! Perfect gewoon.
En bats, twee weken later gedumpt voor een ander. Zonder enig respect of medeleven.
Well, guess that's life. Moet maar weer even doorbijten..
Ja, weet je wat het is; je hebt geen verantwoording meer aan de ander af te leggen over je doet. Je kunt voor eigen rekening het mededelen, maar wat je dan eigenlijk doet is uitdrukken dat je het eigenlijk misschien toch niet echt wil.quote:Op dinsdag 12 maart 2013 07:49 schreef sitting_elfling het volgende:
Wanneer jullie all contact afkappen met jullie ex, vertellen jullie dit eigenlijk?
Dus stel, relatie gaat uit, je voelt je kut en je gaat hier lekker venten maar je hebt haar bijv. nog wel op linkedin, facebook, want ja, vrienden blijven eh. Zijn er hier mensen die dan toch de knoop hebben doorgehakt en gewoon letterlijk alles hebben verwijderd, zonder het haar of hem verteld te hebben? Daar zit ik namelijk over te denken
Krijg jij dan ook een smsje als je jarig bent? Of is het alleen van jouw kant?quote:Op woensdag 13 maart 2013 00:31 schreef HiZ het volgende:
[..]
Ja, weet je wat het is; je hebt geen verantwoording meer aan de ander af te leggen over je doet. Je kunt voor eigen rekening het mededelen, maar wat je dan eigenlijk doet is uitdrukken dat je het eigenlijk misschien toch niet echt wil.
Het schoonste is om gewoon de bijl in alle potentiele bruggen te zetten zonder het verder te melden. Het is jouw probleem niet hoe zij daarover denkt. Het was uit tussen jullie (ik zeg het nog maar eens zodat je het niet vergeet).
Overigens heb ik het zelf nooit voor de volle 100% gekund, wel voor 99%, maar zijn nummer heb ik nog steeds en ieder jaar stuur ik hem een smsje voor zijn verjaardag. Raar genoeg lijkt hij daar ook echt op te zitten wachten. Maar goed, verder dan dat ga ik dus niet. Ik ben 'm één keer per ongeluk in een bar tegen gekomen. Dat was geen leuke ervaring.
Ik heb ze nog, ik heb geen haast met weg gooien. Ik besteed er zoveel energie aan als het verdient op dit moment, niks. Kom ik het een keer tegen en denk ik ''dit is een mooi moment om het weg te doen.'', dan doe ik dat.quote:Op dinsdag 12 maart 2013 17:51 schreef Babela het volgende:
Wat hebben jullie trouwens gedaan met de foto's van jou en je ex?
Daarom.quote:Op dinsdag 12 maart 2013 17:51 schreef Babela het volgende:
Het is toch wel een stukje van mijn verleden, en ons verleden.
Schijnbaar niet.quote:Op woensdag 13 maart 2013 01:07 schreef M1stral het volgende:
Ik vraag me af of, hoeveel je ook houd van een persoon, het zomaar zo zou kunnen zijn geen liefdesverdriet te hebben na een langdurige relatie
Hmm.. we zullen het binnenkort zien. Over 2.5 maand ben ik jarig. Als hij niets van zich laat horen zal ik het wel overleven.quote:Op woensdag 13 maart 2013 01:10 schreef BestIEverHad het volgende:
[..]
Krijg jij dan ook een smsje als je jarig bent? Of is het alleen van jouw kant?
M'n ex en ik hebben ook zo'n rare 'gewoonte' dat we elkaar gewoon feliciteren, maar elkaar negeren voor de rest van het jaar. Enerzijds is het wel aardig, denk ik, maar het staat ook zo raar als je elkaar gewoon nooit meer spreekt.
M'n verjaardag is dichtbij maar dit jaar verwacht ik eigenlijk niks meer, deels omdat het gewoon raar is, maar maakt mij niet echt uit.
Ik zag je naam en dacht bij mezelf, tering zit hij nog steeds hierquote:Op woensdag 13 maart 2013 08:54 schreef ManageTheAnger het volgende:
Ik zeg jullie, het wordt beter.
Ik ben nu een jaar verder, maar als je wist hoe ik in het begin was... man man man.... tot kotsen aan toe elke dag.
Gister kwam ik haar nog tegen, en kon ik niets anders dan lachen om haar.
Blij dat ik eraf ben
Met mij gaat het top man, sinds september vrijgezel.quote:Op woensdag 13 maart 2013 08:56 schreef SilentHunterNL het volgende:
[..]
Ik zag je naam en dacht bij mezelf, tering zit hij nog steeds hier
Mijn telefoon ging stuk net nadat de relatie stuk ging. Dus ik laat ze er lekker op staan. Ik vond het de eerste weken zo moeilijk; het was alsof ik dan echt het laatste beetje wat er nog was weggooide. keek er ook elke dag naar.quote:Op dinsdag 12 maart 2013 17:51 schreef Babela het volgende:
Wat hebben jullie trouwens gedaan met de foto's van jou en je ex?
Ik heb namelijk nog een map op mijn laptop vol met foto's van hem en mij.. Kan het niet over mijn hart verkrijgen dit te verwijderen.. Of oude msn gesprekken, smsjes.. ( ja heb ik altijd bewaard, hecht ik veel waarde aan).. Het is toch wel een stukje van mijn verleden, en ons verleden.
Heb de map wel verstopt in een andere map weer, zodat ik 't niet gelijk zie als ik mijn afbeeldingen open. Maar wat hebben jullie hiermee gedaan?
Is het nu alweer uit tussen hen? Doet echt pijn he. Ik lig de eerste dagen echt compleet in puin na een breuk en zou dan gewoon misselijk worden van een ander. Gek dat mensen dat kunnen.quote:Op woensdag 13 maart 2013 08:19 schreef HeavyWeaponsGuy het volgende:
[..]
Schijnbaar niet.
Mijn ex had binnen 8 dagen al een ander (na dik 3 jaar relatie).
Natuurlijk is/was dit een rebound relatie, maar hoe dan ook doet het pijn
dat zij gewoon zo snel verder kon gaan met de dingen.
Maar ja, je weet wat ze zeggen he, karma will bite you in the ass.
Niet heel gek, soms zakken mensen gewoon even terug, zelfs als het een tijd goed gaat.quote:Op woensdag 13 maart 2013 11:20 schreef perfectsecret het volgende:
Is het normaal om ineens je ex na 2 maanden ontzettend te missen? Ik dacht er helemaal klaar mee te zijn.. Herkenning?
Heb gisteravond oxazepam genomen en gelukkig wel wat geslapen.quote:Op woensdag 13 maart 2013 09:49 schreef kloon89 het volgende:
[..]
Mijn telefoon ging stuk net nadat de relatie stuk ging. Dus ik laat ze er lekker op staan. Ik vond het de eerste weken zo moeilijk; het was alsof ik dan echt het laatste beetje wat er nog was weggooide. keek er ook elke dag naar.
Las dat het gisteravond wat minder met je ging, hoe is t nu?
Ik probeer het ook uit mijn hoofd te praten. Ik heb sorry gezegd, aangeboden een leuke avond ervan te maken, spareribs te halen, zelfs 5 uren lang te pijpen etc. Dus ik heb mijn best echt wel gedaan. Maar dan is het even weg en dan plop! Is het er weer en denk ik verdomme, ik had bij hem kunnen zijn, in zijn armen kunnen liggen.. Hem kunnen zien.. Seks hebben! Want ik loop bijna tegen de muren op verdorie, heb al 3 weken geen seks gehad en dat ben ik niet geweeheeendquote:Op woensdag 13 maart 2013 12:00 schreef perfectsecret het volgende:
^ niet schuldig voelen!! Niet doen!! Het zit bij hem niet bij jou. Heb het zelfde gehad, zondagavond maakte hij het uit. Vrijdagavond heb ik een hele avond lopen janken om iets doms, zaterdag zat ik zelf te twijfelen, zondag zat ik te zeiken en zondagavond barstte de bom. Maar echt zoek de schuld NIET bij jezelf!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |