Het rammelende ei:
quote:Op donderdag 1 november 2012 14:18 schreef Risu het volgende:
Is er dan niemand dit dit topic even sluit voor de volgende?
Ik heb een mooie stap gezet richting het zwanger worden. Officieel verhuisd naar ons huidige adres (had ik nog niet gedaan, was er nog niet van gekomen door al het gedoe)
En ik vind het toch wel een beetje speciaal, ook al woon ik hier al 3 maanden
Wij kunnen over 2 tot 4 weken eindelijk verhuizen! Hoop dat ik me dan nog even in het gareel kan houden. Door een aantal overlijdens de afgelopen weken wil ik mijn wens om moeder te worden niet langer uitstellen dan wat ik op dit moment in mn hoofd heb. Mits vriend en ik een stabiel inkomen behouden nu we beiden bijna afgestudeerd zijn. En natuurlijk zien of hij er net zo over denkt. Eerst maar eens klussen in ons eerste eigen plekje na 7,5 jaar samen te zijn!
Nolita, dat maakt je altijd weer bewust van hoe kostbaar het allemaal is. En bijna verhuizen, tof!
Hij durfde steeds niet, maar vandaag kreeg hij supergoed nieuws bij de opticien, dat zijn zicht weer gewoon 100% was (met lenzen dus) en toen besloot hij om toch maar weer lenzen te gaan dragen. Die draagt hij nu en we zijn superblij, hij loopt al de hele dag met een big smile rond. (van bijna blind naar weer vol zicht was ook heel emotioneel net, hij had intussen wel een tijdelijke bril, maar die was -6 in plaats van de -10 die hij nodig heeft aan een oog)
Dat geeft mij ook hoop dat hij zijn ogen met rust kan laten, en zich gaat focussen op het volgende plan, baby's
SPOILEREen maand geleden te horen gekregen dat mijn vader Alzheimer heeft, en nu denk ik er ook steeds aan dat ik zo graag wil dat hij mijn kindje nog leert kennen. Totaal onrealistisch maar ik kan er niks aan doen.
heel begrijpelijk dat je dat graag wilt! Ook al is het onrealistisch..Goed. We hadden een aantal punten bedacht die moeten gebeuren vóór er kindjes gemaakt kunnen worden. In deze volgorde:
- vast contract krijgen (als ik dat krijg, dan zo ongeveer rond april/mei 2013)
- huis verkopen
- nieuw huis kopen
Vandaar ook dat we nu al huizen aan het bezichtigen zijn.
. Volgens m'n vriend moeten we vier slaapkamers: eentje voor ons, eentje als studeerkamer, en twee voor kindjes. Hou ohop.
.Het idee, of de wens, is nog redelijk pril. Maar ik ben er nu wel steeds meer mee bezig.
Ik overweeg om me gaan aan te melden voor een KID-behandeling kunstmatig inseminatie met donorzaad). Alleen gelezen dat de wachttijd daarvoor 2 x 8-10 maanden is
. En dan ben je nog niet eens zwanger . Da's wel jammer Een vriend zoeken is geen optie?quote:Op dinsdag 13 november 2012 22:31 schreef Quickie_Brat het volgende:
Ik kom me ook eens melden hier! Want ik wil ook erg graag een baby
Het idee, of de wens, is nog redelijk pril. Maar ik ben er nu wel steeds meer mee bezig.
Ik overweeg om me gaan aan te melden voor een KID-behandeling kunstmatig inseminatie met donorzaad). Alleen gelezen dat de wachttijd daarvoor 2 x 8-10 maanden is
quote:Op dinsdag 13 november 2012 22:35 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Een vriend zoeken is geen optie?
die optie is er ook, maar ik heb liever een baby dan een man eigenlijk 
(zijn er geloof ik 3 nu op de afdeling)Nou idd zeg... Zeker als je al op de PAAZ loopt, dat zal niet door je zweetvoeten zijn...quote:
Ik geloof dat ik er eerder juist niet van zou gaan rammelen Sylvana postnatale depressie/psychose.
En in je omgeving? Misschien is het vinden van een donor in je omgeving wel sneller?quote:
[..]
Dan moet je het dus in principe in je eentje doen straks.
Ik zou het uiteindelijk ook wel gedaan hebben denk ik hoor. Als ik nu mijn vriend niet had gehad, maar wel een eigen huisje en een baan. Ik ben tenslotte ook niet eeuwig jong.
Mijn vriend vroeg vanmiddag of ik ook boeken voor hem had. Over zwanger en baby's enzo. En dan vooral gericht op mannen. Ik vond dat een hele fijne vraag, want hij is er blijkbaar steeds meer mee bezig. Maar ik wist niet echt een antwoord, behalve dan dat boek van Kluun. Weten jullie boeken?
Of misschien online sites gericht op toekomstige vaders?
Ik denk dat zich nu meer gaat focussen op het klaar zijn voor een baby, zodat hij wanneer hij weer een baan heeft (dat is zijn voorwaarde) meteen kan zeggen OK we zijn er klaar voor.
Ik heb een vriend al gevraagd of hij wil donoren, maar die zag dat niet zittenquote:
[..]
En in je omgeving? Misschien is het vinden van een donor in je omgeving wel sneller?
. Verder zou ik eigenlijk niemand weten in mijn omgeving...Het lijkt me idd ook best pittig, maar niet onmogelijk. Genoeg alleenstaande moeders die het ook hebben gedaan, dus dan moet het mij ook wel lukken denk ik.quote:
Poeh, dat is nogal een stap zeg, om zwanger te worden via donor.
Dan moet je het dus in principe in je eentje doen straks.
Ik zou het uiteindelijk ook wel gedaan hebben denk ik hoor. Als ik nu mijn vriend niet had gehad, maar wel een eigen huisje en een baan. Ik ben tenslotte ook niet eeuwig jong.
Staat je omgeving er wel achter? Want dat je het zonder man doet oke, maar helemaal zonder achterban lijkt mij niet zo handigquote:
[..]
Het lijkt me idd ook best pittig, maar niet onmogelijk. Genoeg alleenstaande moeders die het ook hebben gedaan, dus dan moet het mij ook wel lukken denk ik.
Kan ik me als vent zijnde wel inbeelden.quote:
[..]
Ik heb een vriend al gevraagd of hij wil donoren, maar die zag dat niet zitten
Nou ja, dat soort dingen denk je natuurlijk wel over na lijkt me. Het is geen stap die je zo plots maar even neemt.
Nou ja nu is er concreet nog niks aan de hand, dus de omgeving is nauwelijks op de hoogte ervan. Maar die zullen me vast wel helpen mocht dat nodig zijnquote:
[..]
Staat je omgeving er wel achter? Want dat je het zonder man doet oke, maar helemaal zonder achterban lijkt mij niet zo handig
Ja ik ook. Ik doe het liever met anonieme donor.quote:
[..]
Kan ik me als vent zijnde wel inbeelden.
Onvergelijkbaar misschien, maar ik had dat met mijn opleiding. Die kwam voor mijn moeder helemaal uit het niks vallen terwijl ik er al een jaar over na had gedacht.
En wat betreft steun van de mensen om je heen. Natuurlijk is het belangrijk om je 100% gesteund te voelen, zeker in zoiets groots als dit, maar in de realiteit is het ook zo dat alle mensen met hun eigen leven zitten, hun eigen gezin, werk, partner, noem maar op... En dat je in het dagelijks leven het uiteindelijk heus en echt zelf zult doen en zult moeten doen. Dat klinkt pessimistisch, maar zo bedoel ik het niet.
Ik spreek uit ervaring en ik ben nog altijd 1000% gelukkig met het feit dat ik ervoor gegaan ben.
Succes Q-B. Wat spannend om er zo over te fantaseren al.
[ Bericht 0% gewijzigd door groofskendezoveelste op 14-11-2012 20:23:20 ]
Stel ze tijdig op de hoogte, want stel nou, dat de roze wolk, zo roze niet is na de bevalling, dan is het fijn als er een vangnet is toch?quote:
[..]
Nou ja nu is er concreet nog niks aan de hand, dus de omgeving is nauwelijks op de hoogte ervan. Maar die zullen me vast wel helpen mocht dat nodig zijn
Edit: Iets genuanceerd, Ik zat nog even met het Paaz verhaal in mijn hoofd, dat deze opmerking nogal bot en bruut overkwam, Absoluut niet zo bedoelt!
[ Bericht 12% gewijzigd door gewoonmezelf87 op 14-11-2012 21:01:16 ]
quote:
[..]
Stel ze tijdig op de hoogte, want stel nou, dat de roze wolk, zo roze niet is na de bevalling?! Dan zit jij straks met kind op de PAAZ afdeling, (even heel cru gezegd)
jemig, ik ben echt blij dat er op mij nooit zo gereageerd is.
Wat is dat voor een rare opmerking?quote:
[..]
Stel ze tijdig op de hoogte, want stel nou, dat de roze wolk, zo roze niet is na de bevalling?! Dan zit jij straks met kind op de PAAZ afdeling, (even heel cru gezegd)
Ik heb ze verteld dat ik graag een baby wil. Dus ze weten het. En dat heb ik ook al wel eens eerder tegen ze gezegd. Verder hebben we het er niet over, want er zijn geen concrete ontwikkelingen op dat gebied nog.quote:
Stel ze wel tijdig op de hoogte. Dat ze aan het idee kunnen wennen, mocht je tot acties willen overgaan. Want zij weten niet dat je er al een x aantal maanden/jaren aan denkt.
Onvergelijkbaar misschien, maar ik had dat met mijn opleiding. Die kwam voor mijn moeder helemaal uit het niks vallen terwijl ik er al een jaar over na had gedacht.
Maar goed ik heb alle tijd nog
Geldt dat dan niet voor iedereen met een kinderwens?quote:
[..]
Stel ze tijdig op de hoogte, want stel nou, dat de roze wolk, zo roze niet is na de bevalling?! Dan zit jij straks met kind op de PAAZ afdeling, (even heel cru gezegd)
Niet dat ik het met je eens ben trouwens.
Dank je welquote:
Iedereen probeert je te waarschuwen. Ik snap dat niet zo goed. Mensen die het op die manier willen aanpakken, gaan een heel proces door. Niet alleen innerlijk, maar ook om een donor te vinden/ toegewezen te krijgen. Dat gaat echt niet van de een op de andere dag. En als het al een opwelling is, dan kom je er ergens in dat proces wel op terug.
En wat betreft steun van de mensen om je heen. Natuurlijk is het belangrijk om je 100% gesteund te voelen, zeker in zoiets groots als dit, maar in de realiteit is het ook zo dat alle mensen met hun eigen leven zitten, hun eigen gezin, werk, partner, noem maar op... En dat je in het dagelijks leven het uiteindelijk heus en echt zelf zult doen en zult mnoeten doen. Dat klinkt pessimistisch, maar zo bedoel ik het niet.
Ik spreek uit ervaring en ik ben nog altijd 1000% gelukkig met het feit dat ik ervoor gegaan ben.
Succes Q-B. Wat spannend om er zo over te fantaseren al.
!!Dit.quote:
Succes Q-B. Wat spannend om er zo over te fantaseren al.
Vandaag twee kleine kindjes bij een vriendin gezien en dat was zo leuk! Ik twijfel zo erg over een tweede en ik rammel haast niet. Maar ik wil toch graag twee kindjes, toch? Of toch niet? Vanmiddag rammelde ik wel.
Wat lijkt het me leuk om een broertje of zusje voor M. te krijgen. Maar er zijn ook zoveel twijfels. Pff.quote:
[..]
Stel ze tijdig op de hoogte, want stel nou, dat de roze wolk, zo roze niet is na de bevalling?! Dan zit jij straks met kind op de PAAZ afdeling, (even heel cru gezegd)
Nou ja, het is natuurlijk wel goed om aan je vangnet te denken, zeker als je alleenstaand ouderschap overweegt. Maar om nou bij voorbaat alleen maar de problemen te zien is ook weer zoiets. Het is ontzettend spannend om te fantaseren en de eerste stappen te zetten. Zoals Groofsken al zegt, er is nog genoeg tijd voor rationaliseren en eventueel terugkrabbelen.quote:
[..]
Geldt dat dan niet voor iedereen met een kinderwens?
Niet dat ik het met je eens ben trouwens.
Ik ben benieuwd hoe het uitpakt, Q_B!
Thnxquote:
[..]
Nou ja, het is natuurlijk wel goed om aan je vangnet te denken, zeker als je alleenstaand ouderschap overweegt. Maar om nou bij voorbaat alleen maar de problemen te zien is ook weer zoiets. Het is ontzettend spannend om te fantaseren en de eerste stappen te zetten. Zoals Groofsken al zegt, er is nog genoeg tijd voor rationaliseren en eventueel terugkrabbelen.
Ik ben benieuwd hoe het uitpakt, Q_B!
Voorop gesteld dat het iedereen kan overkomen zpals Kaatjejannie terecht opmerkt, Maar uitgaande van mijn situatie, Als ik van mn wolk zou pleuren dan ga ik er vanuit dat mijn partner er is om mij te steunen, we maken samen de keuze om aan een gezinnetje te beginnen, en ja dat kan ook wel anders uitpakken, maar dan ben je al met z'n 2en en daarnaast ligt mijn moeder al bijna achter de voordeur als ik de pil de deur uitgooi dus dat komt ook wel goed.
Maar jij kiest bewust om het alleen te doen (en dat vind ik onwijs dapper) maar puur voor jou lijkt het me wel fijn als je een vangnet hebt.
Nogmaal sorry
quote:
QB sorry het is helemaal niet mijn bedoeling om lekker negatief te gaan zitten zeiken! Absoluut niet, Maar dat zijn dingen die bij mij in mn kop springen,
Voorop gesteld dat het iedereen kan overkomen zpals Kaatjejannie terecht opmerkt, Maar uitgaande van mijn situatie, Als ik van mn wolk zou pleuren dan ga ik er vanuit dat mijn partner er is om mij te steunen, we maken samen de keuze om aan een gezinnetje te beginnen, en ja dat kan ook wel anders uitpakken, maar dan ben je al met z'n 2en en daarnaast ligt mijn moeder al bijna achter de voordeur als ik de pil de deur uitgooi dus dat komt ook wel goed.
Maar jij kiest bewust om het alleen te doen (en dat vind ik onwijs dapper) maar puur voor jou lijkt het me wel fijn als je een vangnet hebt.
Nogmaal sorry
quote:[ afbeelding ]
Heftig QB! Maar wel ontzettend tof dat je er misschien wel alleen voor wilt gaan.
En een vangnet, dat hebben ouderstellen ook nodig toch... zo ontzettend bijzonder is het ook niet om een kind alleen op te voeden (denk maar aan alle gescheiden ouders). Je moet natuurlijk wel goed nadenken als het eenmaal zover is over je testament en dergelijke, maar voor nu zou ik me niet al te veel op laten jagen door mensen die het zelf niet alleen zouden willen doen.
Zelf weet ik trouwens wel wie mijn vader is, maar mijn moeder en hij hebben heel duidelijke regels gesteld: ik ben haar kind, en hij heeft geen rechten en geen plichten. Volgens de burgerlijke stand heb ik dus ook geen vader. Ik vind het zelf wel zo fijn om me niet af te hoeven vragen wie mijn vader toch zou zijn. Maargoed, ik heb dan ook het geluk dat de situatie altijd heel goed is geweest.
Mijn vriend vond het boek Baby's van Desmond Morris erg leuk. Gaat over de bevalling (welke hormonen spelen daarbij een rol, hoe bevallen we) en het eerste levensjaar van de baby. En dan voornamelijk over gedrag. De hoofdstukken beginnen steeds met een vraag (wanneer gaat een baby kruipen / lopen, waarom huilen/ lachen ze, droomt een baby). heel praktisch, geen zwijmelverhalen, maar gewoon rechttoe rechtaan. En ik vond het ook reuze interessantquote:
Poeh, dat is nogal een stap zeg, om zwanger te worden via donor.
Dan moet je het dus in principe in je eentje doen straks.
Ik zou het uiteindelijk ook wel gedaan hebben denk ik hoor. Als ik nu mijn vriend niet had gehad, maar wel een eigen huisje en een baan. Ik ben tenslotte ook niet eeuwig jong.
Mijn vriend vroeg vanmiddag of ik ook boeken voor hem had. Over zwanger en baby's enzo. En dan vooral gericht op mannen. Ik vond dat een hele fijne vraag, want hij is er blijkbaar steeds meer mee bezig. Maar ik wist niet echt een antwoord, behalve dan dat boek van Kluun. Weten jullie boeken?
Of misschien online sites gericht op toekomstige vaders?
Ik denk dat zich nu meer gaat focussen op het klaar zijn voor een baby, zodat hij wanneer hij weer een baan heeft (dat is zijn voorwaarde) meteen kan zeggen OK we zijn er klaar voor.
.Het alleen opvoeden vond ze heel erg meevallen (de eerste 10 weken dan, daarna heb ik haar niet meer gesproken).
Succes!
heb je nooit enig contact gehad met je verwekker?quote:
QB, ik ben een kind van een bewust alleenstaande moeder, en ik kan je wel meegeven wat mijn moeder altijd heeft gezegd: zij heeft het nooit als zwaar ervaren, want ze was er immers ingestapt met de wetenschap dat ze alles alleen zou doen. Een heel ander verhaal dan wanneer je tijdens of vlak na je zwangerschap in de steek wordt gelaten door je partner bijvoorbeeld... dan voel je je denk ik wel onthand en wordt je zwangerschap / kraamtijd waarschijnlijk getekend door verdriet.
En een vangnet, dat hebben ouderstellen ook nodig toch... zo ontzettend bijzonder is het ook niet om een kind alleen op te voeden (denk maar aan alle gescheiden ouders). Je moet natuurlijk wel goed nadenken als het eenmaal zover is over je testament en dergelijke, maar voor nu zou ik me niet al te veel op laten jagen door mensen die het zelf niet alleen zouden willen doen.
Zelf weet ik trouwens wel wie mijn vader is, maar mijn moeder en hij hebben heel duidelijke regels gesteld: ik ben haar kind, en hij heeft geen rechten en geen plichten. Volgens de burgerlijke stand heb ik dus ook geen vader. Ik vind het zelf wel zo fijn om me niet af te hoeven vragen wie mijn vader toch zou zijn. Maargoed, ik heb dan ook het geluk dat de situatie altijd heel goed is geweest.
Jawel, juist welquote:
[..]
heb je nooit enig contact gehad met je verwekker?
Mijn moeder heeft me altijd zoveel over de situatie verteld als ik vroeg, en ik wist dus altijd dat ik een vader had en wie dat was. Hij kwam ook wel op mijn verjaardag, of zomaar langs, en toen ik ouder werd ging ik hem ook wel opzoeken.
Het contact wordt inmiddels wel minder, maar ik zie hem dan ook niet echt als vader. En hij heeft bovendien nu zelf een gezin, dat had ie vroeger niet.
Ik ben opgegroeid met een moeder, en zij was gewoon mijn ouders, meer heb je niet nodig
een collega van mij heeft i.v.m. wachttijden en kosten het informele circuit opgezocht, en was met 1 poging zwanger. t kan alle kanten opquote:
QB, in mijn groepje van de zwangerschapsgym zat een moeder die via een anonieme donor zwanger was geworden. Het heeft bij haar helaas wel 8 jaar geduurd voor het zover was. Uiteindelijk lukte de laatste poging.
Het alleen opvoeden vond ze heel erg meevallen (de eerste 10 weken dan, daarna heb ik haar niet meer gesproken).
Succes!
Ik vind het ook dapper van degenen die bewust alleenstaande moeder worden. Wellicht dat ik het ook zou overwegen wanneer er geen man in mijn leven was, want mijn wens is wel heel sterk.
Ik heb het gister ook eindelijk met mijn vriend besproken, de termijn die ik in gedachten had. En hij kon zich daar gewoon in vinden ook nog. Ben ik wel heel blij mee, ik weet dat we er eens voor zullen gaan en dat die tijd voorbij zal vliegen. Ik heb altijd geroepen dat ik niet te lang wilde wachten, was wel even benieuwd hoe hij op mijn concrete idee zou reageren.
Nu eerst onze sleutel in handen krijgen, dat is stapje 1.
.Sadistisch he, dat verstand en gevoel andere dingen kunnen zeggen...quote:
Ik stond te huilen tijdens de Sinterklaasintocht hier in de stad. Had er zo graag met een kindje willen staan.
voor jou!! ik moet zeggen dat ik juist meer ga twijfelen nu wij het gehad hebben over een termijn... het lijkt wel erg dichtbij, en ik vraag me af of ik stabiel en volwassen genoeg ben voor een kindje
En dat gevoel blijf je houden tot ze volwassen zijnquote:
awww, DaD
ik moet zeggen dat ik juist meer ga twijfelen nu wij het gehad hebben over een termijn... het lijkt wel erg dichtbij, en ik vraag me af of ik stabiel en volwassen genoeg ben voor een kindje
En misschien zelfs dan nog! Hey doe's nietquote:
awww, DaD
ik moet zeggen dat ik juist meer ga twijfelen nu wij het gehad hebben over een termijn... het lijkt wel erg dichtbij, en ik vraag me af of ik stabiel en volwassen genoeg ben voor een kindje
. Jij gaat een awesome moeder zijn! Mijn mini vond je iig al een prima surrogaat .aww, ja als ik een baby vasthoud dan verdwijnen de twijfels ook wel... naja, we gaan pas op zn vroegst over een half jaar proberen, dus ach...quote:
[..]
Hey doe's niet
heb net een vestje afgemaakt voor de baby van een collega, ben er helemaal verliefd op (er moeten alleen nog knoopjes op). Als ik ooit zelf een kindje krijg ga ik los met breien!! (hij is wel een beetje netter in elkaar gezet dat t vest van jouw mini Phaidra
ik snap nu pas hoe het eigenlijk moest....)
de kleur is vrij fris geel, dit is avondlicht...
. Wil je er ook ooit eentje voor mij maken?Bij deze beloofd!quote:
Wat superschattig, kwak!
Deze, of iets anders superschattigs van Phildar ... die hebben zulke leuke patroontjes!!.Nou jaquote:
En jullie gaan over een half jaar beginnen! Wat tof!
dat is mijn vertaling van "als ik afgestudeerd ben" van mijn vriendje quote:
[..]
Nou ja
. 'Anderhalf jaar', hoorde ik hier van de week.
. Heb je een link van het patroon? Ik ken een aanstaande oma die dat vast heel graag wil breien
euhm, ik heb het boekje gekocht voor een paar euro, maar er staan er ook veel van online bij de telegraaf of all places!quote:
Kwak, wat een geweldig vestje!!!
Heb je een link van het patroon? Ik ken een aanstaande oma die dat vast heel graag wil breien
even zoeken!
ik kan niet vinden welke het is! http://www.telegraaf.nl/v(...)ertjes_breien__.html
of
http://www.telegraaf.nl/vrouw/magazine/20086070/__null__.html
en dan is het "groen vestje".
Als je t niet kan vinden moet je me even je mailadres pm'en, dan mail ik je de pdf.
Ohhhh nu wil ik ook leren breienquote:
[..]
aww, ja als ik een baby vasthoud dan verdwijnen de twijfels ook wel... naja, we gaan pas op zn vroegst over een half jaar proberen, dus ach...
heb net een vestje afgemaakt voor de baby van een collega, ben er helemaal verliefd op (er moeten alleen nog knoopjes op). Als ik ooit zelf een kindje krijg ga ik los met breien!! (hij is wel een beetje netter in elkaar gezet dat t vest van jouw mini Phaidra
[ afbeelding ]
de kleur is vrij fris geel, dit is avondlicht...
.Mooi!! Het vestje voor mijn mini vind ik ook prachtigquote:
[..]
aww, ja als ik een baby vasthoud dan verdwijnen de twijfels ook wel... naja, we gaan pas op zn vroegst over een half jaar proberen, dus ach...
heb net een vestje afgemaakt voor de baby van een collega, ben er helemaal verliefd op (er moeten alleen nog knoopjes op). Als ik ooit zelf een kindje krijg ga ik los met breien!! (hij is wel een beetje netter in elkaar gezet dat t vest van jouw mini Phaidra
[ afbeelding ]
de kleur is vrij fris geel, dit is avondlicht...
. De kleur staat hem tof! Al is hij nu wat te klein aan het worden... Ik stuur je nog wel een fotootje binnenkort!En een half jaar is zo om, wat spannend!
Waar kan ik bestellen? Ik hoop zo dat onze toekomstige mini niet dezelfde wol/acryl allergie heeft als zijn of haar papa en mama!
Oh en heel herkenbaar hoor Kwakzor, Bij ons ligt de planning er ook voor over een half jaar, en nu het dan een soort definitief is, dan slaat de twijfel af en toe wel toe! Maar wij kunnen dit hoor
quote:Op dinsdag 20 november 2012 19:47 schreef Wumb het volgende:
Stel ze tijdig op de hoogte, want stel nou, dat de roze wolk, zo roze niet is na de bevalling?! Dan zit jij straks met kind op de PAAZ-afdeling. (Even heel cru gezegd).
Relschopper! Dat is allang besproken met de betreffende persoon.Op de vorige pagina staat die post, Maar dit is allang besproken met Q-B, en daar heb ik mijn excuses ook aangeboden voor mijn extreme lompheid, dus ik snap het ook niet helemaal.quote:
Huh? Die post was toch een topic terug!
Het was een leuke poging.
quote:
[..]
Mooi!! Het vestje voor mijn mini vind ik ook prachtig
En een half jaar is zo om, wat spannend!
wat leuk dat ie m gedragen heeft! ben wel beniewd hoe t stond, dus als je een fotootje hebt heel leuk! tsja, ze groeien hard he? niet zo gek dat t nu wat klein is.dit is 100 procent katoen!!quote:
Oh kwakzor wat leuk!!
Ik hoop zo dat onze toekomstige mini niet dezelfde wol/acryl allergie heeft als zijn of haar papa en mama!
Oh en heel herkenbaar hoor Kwakzor, Bij ons ligt de planning er ook voor over een half jaar, en nu het dan een soort definitief is, dan slaat de twijfel af en toe wel toe! Maar wij kunnen dit hoor
En ik ga straks onze financien op een rij zetten.. Kijken of we echt al kunnen, en daarna een babyboek bestellen voor hem.... Op marktplaats dan.
kan me voorstellen dat je daar heel blij van wordt Welk boek ga je bestellen?
Rammelrammelrammel. 6 maanden geleden dacht ik dat het niet erger kon.
Verkeerd gedacht dus. Ik weet het nog niet. Ik twijfel nog een beetje over welk boek.quote:
Wat fijn Risu!
Welk boek ga je bestellen?
Maar ik heb iig gezien dat we het financieel wel redden. Dus dat scheelt een hoop.
Net ook een afspraak gemaakt bij de kaakchirurg. Ik heb een scheefgroeiende verstandskies. De allerlaatste en die moet er even uit voordat we hiermee gaan beginnen. Lekker tussen sint en kerst nog eventjes.
Het is voor een goed doel zeggen we dan maar.Zonder direct weer de discussie op te willen rakelen over wat kinderen kosten ben ik toch wel benieuwd hoe je dit nu bepaald hebt?quote:
[..]
Ik weet het nog niet. Ik twijfel nog een beetje over welk boek.
Maar ik heb iig gezien dat we het financieel wel redden. Dus dat scheelt een hoop.
Net ook een afspraak gemaakt bij de kaakchirurg. Ik heb een scheefgroeiende verstandskies. De allerlaatste en die moet er even uit voordat we hiermee gaan beginnen. Lekker tussen sint en kerst nog eventjes.
Wij hebben over anderhalve week een afspraak met een financieel adviseur om alles eens op een rijtje te laten zetten. Fijn.
. Jeetje daar had ik nog helemaal niet aan gedacht. Ik heb het zelf absoluut niet breed maar denk wel dat ik een kindje kan onderhouden. Misschien wat naief, maar ik denk dan: dat komt allemaal wel goed. Immers vroeger hadden mensen enorme gezinnen, hoe deden die dat dan? En toen had je nog echt armoede (ja nu ook nog wel, maar dat is nu meer verscholen).
Ja, dat leek mij eigenlijk ook wel. Gewoon gezond verstand gebruiken en goed kijken wat je uitgeeft.quote:
Ik vind dat iedereen die iedere maand niet meer uit aan het geven is dan er binnenkomt de financiele middelen hebben. Zo gigantisch veel kost het namelijk niet en met het aanpassen van het uitgaven patroon komt het dan absoluut al goed. Kinderen is zo duur als je het zelf maakt.
Persoonlijk zou ik ook veel tweedehands aanschaffen, zoals kleertjes, zitjes, meubeltjes etc. Ik begrijp dat als je dat allemaal nieuw koopt dat je wel een fortuin kunt kwijt zijn elke maand.
Wij zijn pas gaan rekenen toen ik zwanger was maar ik sta nog steeds versteld hoeveel meer hij kost dan gedacht.
Vooral de kinderopvang is een grote hap uit ons budget.
Wij zouden zeker wel gaan rekenen als we nu een tweede zouden willen. Twee kinderen op het kdv is best duur
Het is ook maar net wat je er nog naast wilt kunnen doen ook
Als we niet op vakantie gaan en nooit buiten de deur eten en nooit zomaar wat speelgoed kopen en niet meer dan de kinderbijslag aan kleding uit zouden geven, niet sparen dan zou ik er wel vier naar het kdv kunnen sturen maar wij willen dat allemaal nog wel kunnen doen en de kosten voor een kind gaan enkel oplopen met de jaren verwacht ik.Zo is dat. Gewoon keuzes die je maaktquote:
Risu haar vriend is werkeloos dus dan vind ik het alleen maar slim om het door te rekenen
Wij zijn pas gaan rekenen toen ik zwanger was maar ik sta nog steeds versteld hoeveel meer hij kost dan gedacht.
Vooral de kinderopvang is een grote hap uit ons budget.
Wij zouden zeker wel gaan rekenen als we nu een tweede zouden willen. Twee kinderen op het kdv is best duur
Het is ook maar net wat je er nog naast wilt kunnen doen ook
Denken dat het allemaal wel goed zal komen en dat het die grote gezinnen van vroeger ook lukte vind ik persoonlijk wel een beetje naïef.
In excel een hele lijst gemaakt met alles wat ik denk nodig te hebben. Dat komt op zo'n 3000 euro. Daar zitten we al bijna op, maar ik wil ook zeker weten dat we nu geld over hebben elke maand zodat we verder kunnen sparen tijdens de 9 maanden en daarna voor babyspul wat er nog nodig is. Hopelijk heeft mijn vriend dan weer een baan. En ik wil het liefst meer dan wat ik berekend heb, want er is altijd wel dat ene leuke ding dat ik met hormonen en alles toch nu echt moet kopen. Dus even doorsparen nog.
Oh en mijn schoonouders willen sowieso iets 'groots' kopen, dus ik denk dat ik de kinderwagen dan vraag. Scheelt ook weer
Maar ik lees dat jullie dan voor een kind gaan? Of kan ik niet begrijpend lezen?quote:
Niet fulltime, 12 uurtjes per week. Dus niet genoeg om alleen alles te redden, maar wel genoeg om net dat laatste beetje vaste lasten te betalen en daarnaast nog te sparen voor leuke dingen.
Het zit zo, we gaan er niet meteen nu voor. Sowieso zit ik nog aan de pil tot zondagavond 9 december (dan is de laatste) dan zit ik nog met een week ongesteld en dan maar eens kijken of het een beetje op gang komt na 10 jaar. Dan moeten we dus dat bedrag nog bij elkaar hebben (eventueel) en het liefst vriendlief ook een baan, maar hij zegt dus dat hij niet zo lang wil wachten. Ik denk dat we op z'n vroegst dan in februari beginnen. (alhoewel het volgens mij dan een decemberkindje wordt als het meteen lukt en die maand is bij ons al propvol, dus we zien wel
)Dus nog heel even rammelen tot na
Ik zou dat niet kunnen hoor. Wil wel wat zekerheid en wat spaargeld hebben. Als ik nu al moeite moet doen om 3000 euro bij elkaar te krijgen.. Nou
Je wil dat niet als een buffer gebruiken mocht hij totaal geen werk meer krijgen? En 12 uur werken is natuurlijk ook niks.
Hij heeft een HBO opleiding, goede referenties en de vorige baan had hij ook heel snel. Dat hoeft tegenwoordig niet veel meer te zeggen natuurlijk, maar het geeft mij misschien iets teveel hoop.
In ieder geval gaan we voordat we daadwerkelijk ervoor gaan, nog een keer om de tafel zitten om te kijken wat de opties zijn mocht het helemaal verkeerd lopen met die baan.
Hoop wel uiteraard dat hij gauw een baan vindt.
Als je alleen maar de doemscenario's voor ogen houdt komt het er nooit van, kinderen. Ik vind het juist weer naïef om te denken dat er garanties of zekerheden bestaan. Het leven is onzeker, zoveel is zeker.
Ook heeft mijn vriend gezegd, dat hij over 4 a 5 maanden sowieso elk baantje pakt wat hij maar kan krijgen, ook al is het maar post sorteren of vakken vullen. Het is namelijk altijd beter dan bijstand. En zelfs al heeft hij een baan, en we gaan er dan eindelijk voor, dan nog kan het zo maar zijn dat hij na een half jaar weer op straat staat. En dan sta je daar maar met je zwangere buik. Dan weet ik liever van te voren dat het ook zonder baan nog te doen is.
En inderdaad heeft mijn vriend ook gezegd, dat hoe langer we wachten, hoe ouder iedereen wordt. Niet alleen wijzelf (heel belangrijk natuurlijk) maar ook de toekomstige opa's en oma's. Mijn ouders zijn nu al (lichamelijk) niet in staat op te passen. We gaan het er natuurlijk nog uitgebreid over hebben, we gaan niet ergens inspringen zonder dat we de consequenties goed hebben besproken.
Desalniettemin vind ik het wel heel erg fijn te weten dat hij er ondertussen ook eindelijk klaar voor is.
(overigens heb ik net kunnen zien dat we recht hebben op huurtoeslag, altijd fijn, wat extra geld)
Zoals iemand hierboven al schreef: als je nu maandelijks niet meer uitgeeft dan er binnenkomt kun je eraan beginnen. Lijkt mij een prima uitgangssituatie
En ondanks dat ik voor 100% achter mijn beslissing sta (geen derde in mijn eentje), was ik toch een beetje weemoedig daarna. Jee, ze hebben gewoon de ruimte en de mogelijkheid om het te overwegen alleen al; dat soort gedachten. (Kleine rammel dus!)
Bij mij is trouwens geld wel één van de redenen om niet aan een derde te denken verder. En ik ben ook een baan met meer zekerheid gaan zoeken toen ik zwanger was van S.
Verstand heeft er vrede mee, gevoel nog niet (bij ons beide niet)
qua financiën, ruimte in huis en ruimte in ons hart zou het makkelijk kunnen, al moeten we qua financiën dan wel wat inleveren. Maar de hele ellende van zwanger worden, zwanger zijn... we gaan het echt niet meer doen... Mijn 2 meiden zijn het mooiste wat me ooit is overkomen, na een lang traject van ivf had ik nooit meer durven hopen op überhaupt resultaat. Ze zijn gezond...ik voel me onwijs dankbaar dat we dit mogen meemaken... wat wens ik me nog meer?
Ik vrees dat ik altijd wel enigszins blijf rammelen. Maar het is goed zo
[ Bericht 4% gewijzigd door Gerberaatje op 23-11-2012 13:13:57 ]
Ik denk wel weer serieus na over nog een kindje. Het was heel lang vanzelfsprekend voor me dat het er niet meer van zou komen, maar m'n gevoel is veranderd. Ik acht de kans onwaarschijnlijk dat het nog gaat gebeuren, vooral omdat mijn lief niet meer wil en ik ook blij ben dat ik me nu meer op mijn carrière kan richten. Maar ik sluit het niet uit.
ik ben enorm blij dat ik nog tot januari verlof heb.. (was vooraf al ingepland ) dat helpt enorm, de tijd zeg maar... Ik moet zeggen dat ik ook blij ben dat ik me nu echt weer kan richten op mezelf, en ons als gezin en niet meer zoveel bezig ben met eventueel nog een kindje en dat voelt fijn
Neemt niet weg dat het soms blijft steken dat het vóóral door het problematische zwanger worden en zijn komt. Want kon ik spontaan zwanger raken en had ik iets minder belastende zwangerschappen, dan was die 3e er ws wel gekomen
Die tafel vol, dat is iets wat meneer en ik allebei wel voor ogen hadden, ooit. En als die postcode loterij toch ooit hier komt, dan doen we het gewoon alsnog
(want dan huur ik iemand in die mee kan helpen voor mijn meiden te zorgen bij de zwangerschap bijv.. ) maar die kans is nihil. Dus ik heb er vrede mee gesloten.Claudia, wat leuk om er toch weer over na te denken. ik ben benieuwd of je je man meekrijgt ;-).
Maar alle gekheid op een stokje: het is jammer dat het niet loopt zoals je je ooit voorgesteld had. Je bent natuurlijk ook heel rijk met twee mooie, gezonde meiden. Maar dat betekent niet dat het niet mag steken soms.
Ik heb altijd gedacht moeder te worden van vier jongens. Ik ben blij dat we half op weg zijn (ook al is mijn oudste doerak een grietje ;-). Maar een groot gezin,... het blijft mijn mooiste beeld.
En Claudia wat omschrijf je het mooi dat in de toekomst die tafel echt vol gaat komen...
Ik rammel... durf het alleen niet zo goed hardop aan mijzelf toe te geven..
Hier kan het gewoon niet nu... en het is de vraag of we ooit qua huis/financieen de ruimte voor een 2de krijgen.. Ik hoop het...
Maar ik ben absoluut niet bezig met mijn vriend overtuigen. Ik weet echt niet of ik de stap zelf nog eens wil nemen. Eerst nieuw werk vinden en dan zie ik wel weer. Dikke kans dat ik me dan te bezwaard voel om langere tijd weg te zijn.
We hadden het altijd over een groot gezin maar daar zijn we wel van terug gekomen. We zouden het traject weer in gaan omdat ik graag een broertje of zusje wilde. Mijn man vond het zo wel best.
Nu dat we met grote schrik/verrassing zelf zwanger zijn geraakt kan een derde nog tot de mogelijkheden behoren maar we gaan nooit meer het traject in.
En mijn gevoel zegt dat het wel goed is zo maar wie weet hoe dat veranderd als de kleine er is.
Hoop dat je gevoel er snel vrede mee gaat krijgen!
Ik rammel gewoon niet. Best lekker
Ik sluit niet uit dat ik ooit weer ga rammelen
maar op dit.moment is het prima zo. Het is zo genieten nu! En zoals ik maar altijd zeg: heb alle.smaken, dus tja
Nee hoor, ook met.2 jongens was t nu goed geweest, denk ik tenminste
Dus ik ga hier snel weer weg
(al vind ik t idee dat ik nooit meer zo'n kleine baby zal hebben wel gek
)Toch maar niet.
Ja en dat is nou het probleem in Nederland. Snel een baan vinden zit er niet meer bij.quote:Op donderdag 22 november 2012 19:00 schreef Jojoortje het volgende:
Ik vind je inderdaad heel naïef.
Hoop wel uiteraard dat hij gauw een baan vindt.
En ik kan het weten, ik dacht ook wel: ik vind zo een baan.
Maar na 4 maanden had ik nog geen baan gevonden. IK ben dus ook weer gelijk aan de pil gegaan. En alle afspraken met het ziekenhuis afgezegd. Ik snap dus ook niet dat mensen zo makkelijk denken over kinderen krijgen, als ze beiden geen baan hebben (of een baan van 12 uur).
Ik gun iedereen kinderen hoor, begrijp me niet verkeerd, maar in deze situatie zou het niet slim zijn vind ik.
Ben nu een jaar verder en heb nog steeds geen baan
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 23-11-2012 14:17:59 ]
(zit ook onder een andere naam op Fok!, maar ben bang voor meelezers)(laat ik eerlijk beginnen: ook ik dacht eerst dat dit een topic was voor rammelaars in de zin van het speelgoed..
)Korte situatieschets:
Zelf 24, bijna 6 jaar samen met vriend (29), wonen bijna 4 jaar samen. Vriend heeft een goede baan, waar hij over 20 jaar waarschijnlijk nog zit, met tal van groeimogelijkheden. Zelf 2 jaar geleden afgestudeerd, maar ook veel moeite om een passende baan te vinden. Ben momenteel wel fulltime aan de slag bij een prima baan, maar is helaas maar tijdelijk ter vervanging van vaste krachten (en voorlopig nog geen uitzicht op verlenging hier).
Financieel dus niet perfect, maar zeker niet slecht. Hoewel ik wel graag zelf ook een vaste baan zou willen, maar goed, dat willen er meer!
We zijn al wel oom en tante (wauw, wat is dat al gaaf!
), maar ik merk dat het bij mij zelf ook steeds meer begint te kriebelen. Paar weken terug eens met vriendlief over gepraat en hij durft het niet goed hardop uit te spreken, maar ik denk dat het bij hem ook wel eens door zijn hoofd speelt. Als ik zie hoe hij met onze neefjes/nichtjes is.. !!Geen concrete plannen dus, maar het voelt goed om het toch eens uit te spreken typen
En zo is er altijd wel iets. De keuze voor een kind is zelden een eenvoudige. En toch is het ook weer een heel vanzelfsprekende keuze als het vurige verlangen er eenmaal is.
Mijn carrière is allesbehalve om over naar huis te schrijven, maar toen ik begon aan kinderen was ik nog relatief jong, dus dan heb je in elk geval nog wat tijd om carrière te maken als je eenmaal kinderen hebt.
De wens was inderdaad zo sterk dat ik eigenlijk alles die kant op geredeneerd heb
Het lastige is ook dat ik niet goed weet wat ik wil. In principe heb ik hele goede papieren als het om werk gaat, maar dan heb je het wel over hele competitieve omstandigheden waarbij je constant moet vechten voor een plekje en waarbij het wel even duurt voordat je echt stabiliteit hebt.
Ik begin nu steeds meer te twijfelen of dat wel is wat ik wil. Ook omdat ik niet fulltime wil blijven werken als er eventueel een mini komt (
!).Ik vind het ook geen enkel probleem om een 'gewoon' goede baan te hebben (zonder glansrijke carriere enzo), maar ik loop er dus nu al tegenaan dat ik 'te hoog opgeleid' ben, omdat potentiele werkgevers bang zijn dat ik ineens naar het buitenland vertrek ofzo
Maar goed, het is voorlopige nog allemaal langetermijnplanning hier, omdat er ook nog genoeg dingen zijn die vriend en ik willen doen voor we mini's gaan maken!
Dat gezegd hebbende, vind ik het persoonlijk geen argument om dan maar aan kinderen te beginnen als je al in zo'n situatie zit. Da's in mijn ogen hetzelfde als maar standaard door rood rijden omdat je nooit zeker weet of je niet toch een ongeluk krijgt als je je wel aan de regels houdt...
Ook al heb je nooit absolute zekerheid, dan kun je nog steeds wel streven naar zoveel mogelijk zekerheid
Dat ik heel snel zwanger was daarna was het risico dat wij namen.... Want idd mijn contract werd toen niet verlengd! We wilde zekerheid, maar wachten op een vaste baan zou jaren wachten betekenen... Dus we zijn voor de gulden middenweg van het jaarcontract gegaan toen....
Uiteindelijk geen dag zonder werk gezeten (alleen t eind van de zwangerschap + verlof via t uwv gehad) dus kwam vanzelf weer goed maar de angst van geen werk is er altijd idd... we konden wel op de vaste baan van mijn vriend varen..
heel anders is dan als je bewust aan kinderen begint terwijl je werkeloos bent en de ander maar een heel klein baantje heeft. Maar ieder zijn keuzes.Eens. Ik vind het wel belangrijk om er zo "veilig" mogelijk in te gaan. En dan zit er naar mijn mening echt wel verschil tussen het wel of niet hebben van een (vaste) baan en helemaal geen baan te hebben. Ik vind een beetje financiële zekerheid wel zo fijn.quote:
Ik ben het er mee eens dat in die situatie terecht komen als je al lang en breed een kind hebt en je deze dus niet meer terug kunt stoppen
"Ik vind" zijn wel de sleutelwoorden, natuurlijk.quote:
[..]
Eens. Ik vind het wel belangrijk om er zo "veilig" mogelijk in te gaan. En dan zit er naar mijn mening echt wel verschil tussen het wel of niet hebben van een (vaste) baan en helemaal geen baan te hebben. Ik vind een beetje financiële zekerheid wel zo fijn.
Er zijn legio mensen die bijvoorbeeld freelancen en daar helemaal niet veel of regelmatig inkomsten hebben, maar toch prima in staat zijn om daarmee te leven en te zien dat er wel degelijk ruimte is voor (een) kind(eren). Dat is denk ik gewoon een andere manier van in het leven staan.
Klopt. Wat voor mij belangrijk is, is voor een ander weer minder belangrijk. Heb ik ook heel bewust geschreven zoquote:
[..]
"Ik vind" zijn wel de sleutelwoorden, natuurlijk.
Er zijn legio mensen die bijvoorbeeld freelancen en daar helemaal niet veel of regelmatig inkomsten hebben, maar toch prima in staat zijn om daarmee te leven en te zien dat er wel degelijk ruimte is voor (een) kind(eren). Dat is denk ik gewoon een andere manier van in het leven staan.
. Maar feit is wel dat kinderen gewoon geld kosten, en dat het wel lekker is als je iets achter de hand hebt toch? En niet de bijstand in hoeft o.i.d. (om het maar gelijk even extreem te maken).Waarom wil je niet meer werken eigenlijk?quote:
We houden sowieso geen rekening met kinderopvang, want mijn schoonmoeder wil heul erg graag oppassen. Bovendien werk ik maar 12 uurtjes over 5 dagen. Beetje aanpassen bij mijn werk (kan vrij makkelijk) en dat wordt verdeeld over 3 dagen en dan heb ik dus ook maar 3 dagen mijn schoonmoeder over de vloer.
Ook heeft mijn vriend gezegd, dat hij over 4 a 5 maanden sowieso elk baantje pakt wat hij maar kan krijgen, ook al is het maar post sorteren of vakken vullen. Het is namelijk altijd beter dan bijstand. En zelfs al heeft hij een baan, en we gaan er dan eindelijk voor, dan nog kan het zo maar zijn dat hij na een half jaar weer op straat staat. En dan sta je daar maar met je zwangere buik. Dan weet ik liever van te voren dat het ook zonder baan nog te doen is.
En inderdaad heeft mijn vriend ook gezegd, dat hoe langer we wachten, hoe ouder iedereen wordt. Niet alleen wijzelf (heel belangrijk natuurlijk) maar ook de toekomstige opa's en oma's. Mijn ouders zijn nu al (lichamelijk) niet in staat op te passen. We gaan het er natuurlijk nog uitgebreid over hebben, we gaan niet ergens inspringen zonder dat we de consequenties goed hebben besproken.
Desalniettemin vind ik het wel heel erg fijn te weten dat hij er ondertussen ook eindelijk klaar voor is.
(overigens heb ik net kunnen zien dat we recht hebben op huurtoeslag, altijd fijn, wat extra geld)
Tja, maar zoals gezegd: dan heb je wat achter de hand en dan gaat het allemaal lekker, en krijg je een kind, en dan kan er nog steeds van alles gebeuren waardoor je niets meer achter de hand hebt, je de bijstand in moet. Want heel eerlijk: zeker een jong kind hoeft helemaal niet veel geld te kosten. Tweedehand kleertjes en meubeltjes, 6 maanden borstvoeding, wasbare luiers...je kunt het zo gek maken als je zelf wil. En als je zelf gewewnd bent, en dat laatste is in de verwende tijd waarin we leven denk ik het grootste struikelblokquote:
[..]
Klopt. Wat voor mij belangrijk is, is voor een ander weer minder belangrijk. Heb ik ook heel bewust geschreven zo
Haha ja, goed puntquote:
[..]
En als je zelf gewewnd bent, en dat laatste is in de verwende tijd waarin we leven denk ik het grootste struikelblok
Edit: Maar dan nog, mét een baan geeft nog altijd meer zekerheid dan zonder baan (en dan niet uitgaande van freelance).
En ook de bijstand is geen extreme armoede hoorquote:
[..]
Klopt. Wat voor mij belangrijk is, is voor een ander weer minder belangrijk. Heb ik ook heel bewust geschreven zo
. Ik heb zelf een bijstandsuitkering en je kan niet van god los leven nee, maar je basisbehoeftes kun je gewoon goed betalen. Ook dingen als kleding of benzine zijn te betalen ervan.Als je benzine kunt betalen in de bijstand, vind ik dat je veel te veel geld krijgt.quote:
[..]
En ook de bijstand is geen extreme armoede hoor
Het is maar net hoe je met geld om kan gaan.
Hangt er natuurlijk ook vanaf hoe vaak je tanktquote:
[..]
Als je benzine kunt betalen in de bijstand, vind ik dat je veel te veel geld krijgt.
Mwoah, als je in de bijstand leeft en je kunt toch een auto/benzine elke maand onderhouden, dat vind ik dat wel heel knapquote:
Tjah andere tokkies roken en zuipen van de bijstand en zitten stoned als een garnaal op de bank.
Het is maar net hoe je met geld om kan gaan.
Da's ook waar.quote:
[..]
Hangt er natuurlijk ook vanaf hoe vaak je tankt
Maar we hebben deze week afgesproken dat we voor een tweede toch weer op een vast contract wachten.
Het komt vast wel goed als er een tweede zou komen, maar we willen toch geen risico nemen nu.quote:
[..]
Tja, maar zoals gezegd: dan heb je wat achter de hand en dan gaat het allemaal lekker, en krijg je een kind, en dan kan er nog steeds van alles gebeuren waardoor je niets meer achter de hand hebt, je de bijstand in moet. Want heel eerlijk: zeker een jong kind hoeft helemaal niet veel geld te kosten. Tweedehand kleertjes en meubeltjes, 6 maanden borstvoeding, wasbare luiers...je kunt het zo gek maken als je zelf wil. En als je zelf gewewnd bent, en dat laatste is in de verwende tijd waarin we leven denk ik het grootste struikelblok
Wij studeerden maar hadden daarnaast allebei een baan toen we aan kinderen begonnen, toen de jongste geboren werd had ik mn diploma maar inmiddels wegens bezuinigingen geen baan meer, vrij onverwacht en tijdens de zwangerschap. Mijn vriend had nog steeds een baan. Toen de jongste 6 maanden was werd zijn baan gehalveerd, en toen de jongste 1 werd, was hij zijn baan helemaal kwijt. Omdat hij daarvoor tijdens zijn studie een jaar in Japan gewoond heeft hadden we ook nog es maar 3 maanden uitkering. ál ons spaargeld is in die periode gaan zitten. Het was allesbehalve grappig en we voelen de dreun nog steeds. Maar je doet er niet zoveel aan
Dus ja sparen is verstandig, we hebben daarmee een klap op kunnen vangen, maar resultaat is nog steeds dat we nu 2 kinderen hebben en geen cent teveel binnenkrijgen. Je kunt van tevoren nog zoveel zekerheden hebben maar het is zo enorm relatief allemaal. Een baan, zelfs met vast contract is tegenwoordig echt geen garantie meer.
That having said, heb ik niet de indruk dat mijn meiden iets tekort komen of ongelukkig zijn. Wij zouden zelf best eens op vakantie willen maar dat is de keus die we nu maken. Ons inkomen, na aftrek van mijn studiekosten/uitgaven zal iets boven bijstand niveau liggen. Das niet veel maar we doen het er best okay mee tot dusver met zn 4'tjes.
Tuurlijk, ieder zijn eigen mening!quote:
[..]
"Ik vind" zijn wel de sleutelwoorden, natuurlijk.
Er zijn legio mensen die bijvoorbeeld freelancen en daar helemaal niet veel of regelmatig inkomsten hebben, maar toch prima in staat zijn om daarmee te leven en te zien dat er wel degelijk ruimte is voor (een) kind(eren). Dat is denk ik gewoon een andere manier van in het leven staan.
Maar ik ben me er nu al van bewust dat je zulke keuzes niet alleen voor jezelf maakt, maar ook voor je kinderen. Die 'moeten' dan ook zo in het leven staan. Natuurlijk hoeft niet elk kind geboren te worden in een zee van luxe en geld, maar het is wel iets waar ik regelmatig bij stil probeer te staan.
Geldt overigens voor alle keuzes die je maakt natuurlijk; je kunt zelf een naam wel leuk vinden, maar je kind loopt er zijn/haar hele leven mee rond
Ja precies. En dan ook nog een auto hebben. Ik vind dat knap. Nou ja, je kunt natuurlijk niet zien of ze in de schulden zitten.quote:
Tjah andere tokkies roken en zuipen van de bijstand en zitten stoned als een garnaal op de bank.
Het is maar net hoe je met geld om kan gaan.
Maar goed met al die dingen alsnog zeuren dat ze naar de voedselbank "moeten".
Maar wat is het vreselijke dan dat je je kind leert? Dat allerlei spullen niet vanzelfsprekend zijn, maar dat er altijd voldoende liefde en aandacht is? En dat je boodschappen doet in de reclame, maar er wel iedere dag een gezonde maaltijd op tafel staat? Ik vind die boodschap niet zo heel vreselijk, hoor.quote:
[..]
Tuurlijk, ieder zijn eigen mening!
Maar ik ben me er nu al van bewust dat je zulke keuzes niet alleen voor jezelf maakt, maar ook voor je kinderen. Die 'moeten' dan ook zo in het leven staan. Natuurlijk hoeft niet elk kind geboren te worden in een zee van luxe en geld, maar het is wel iets waar ik regelmatig bij stil probeer te staan.
Geldt overigens voor alle keuzes die je maakt natuurlijk; je kunt zelf een naam wel leuk vinden, maar je kind loopt er zijn/haar hele leven mee rond
Nou precies dat dus. Geld maakt het leven niet altijd makkelijker.quote:
[..]
Maar wat is het vreselijke dan dat je je kind leert? Dat allerlei spullen niet vanzelfsprekend zijn, maar dat er altijd voldoende liefde en aandacht is? En dat je boodschappen doet in de reclame, maar er wel iedere dag een gezonde maaltijd op tafel staat? Ik vind die boodschap niet zo heel vreselijk, hoor.
Net als dat een kind niet gelukkiger hoeft te zijn in een 4sterrenallinclusive hotel dan in een tentje in het bos.
Ik zeg ook niet dat je je kind dan vreselijke dingen leert. Ik denk dat het inderdaad heel goed is om je kind de waarde van geld te leren en te zorgen dat je kind zich ervan bewust is dat niet alles in het leven zomaar komt aanwaaienquote:
[..]
Maar wat is het vreselijke dan dat je je kind leert? Dat allerlei spullen niet vanzelfsprekend zijn, maar dat er altijd voldoende liefde en aandacht is? En dat je boodschappen doet in de reclame, maar er wel iedere dag een gezonde maaltijd op tafel staat? Ik vind die boodschap niet zo heel vreselijk, hoor.
Maar dat kun je je kind ook leren terwijl je het financieel wel breed hebt.
Wat ik bedoelde is dat je het zelf wel prima kunt vinden om elk dubbeltje om te moeten draaien en het is dan ook prima dat je daar zelf voor kiest, maar je kind kiest daar niet bewust voor; jij maakt dan die keuze voor je kind.
Ik zeg ook niet dat je daarmee een vreselijke keuze voor je kind maakt, maar ik vind het wel iets waar je je bewust van mag zijn
Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij vertellen dat ik nogal bekend sta om het 'overthinken' van praktisch alles
Een kind maakt nergens een bewuste keus voor. Dat wordt geboren omdat een stel mensen besloten heeft dat het een kind wil. Geen enkele zeggenschap over wanneer, waar, hoe, bij welke ouders het geboren wordt. Ik vind dat eerlijk gezegd een beetje een non-argument. Ieder kind moet het maar doen met datgene wat de ouders kiezen.quote:
[..]
Ik zeg ook niet dat je je kind dan vreselijke dingen leert. Ik denk dat het inderdaad heel goed is om je kind de waarde van geld te leren en te zorgen dat je kind zich ervan bewust is dat niet alles in het leven zomaar komt aanwaaien
Maar dat kun je je kind ook leren terwijl je het financieel wel breed hebt.
Wat ik bedoelde is dat je het zelf wel prima kunt vinden om elk dubbeltje om te moeten draaien en het is dan ook prima dat je daar zelf voor kiest, maar je kind kiest daar niet bewust voor; jij maakt dan die keuze voor je kind.
Ik zeg ook niet dat je daarmee een vreselijke keuze voor je kind maakt, maar ik vind het wel iets waar je je bewust van mag zijn
Dit dusquote:
Ik ben het er mee eens dat in die situatie terecht komen als je al lang en breed een kind hebt en je deze dus niet meer terug kunt stoppen
Ik bedoel als ik in april zwanger was geworden, en in juni te horen had gekregen dat ik op straat sta, is het wat anders
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 23-11-2012 18:01:05 ]
Stilstaan bij zulke zaken is prima. Aan de andere kant: sommige mensen zullen nooit veel geld hebben. Of een hoog inkomen. Omdat ze bijvoorbeeld laag- of ongeschoold werk doen, schulden hebben, of anderzins hoge kosten hebben (bijvoorbeeld medisch). Betekent dit dan dat kinderen krijgen voor die mensen niet is weggelegd? Dat je alleen aan kinderen mag beginnen bij een inkomen hoger dan ¤ xxx ,- in de maand?quote:
[..]
Ik zeg ook niet dat je je kind dan vreselijke dingen leert. Ik denk dat het inderdaad heel goed is om je kind de waarde van geld te leren en te zorgen dat je kind zich ervan bewust is dat niet alles in het leven zomaar komt aanwaaien
Maar dat kun je je kind ook leren terwijl je het financieel wel breed hebt.
Wat ik bedoelde is dat je het zelf wel prima kunt vinden om elk dubbeltje om te moeten draaien en het is dan ook prima dat je daar zelf voor kiest, maar je kind kiest daar niet bewust voor; jij maakt dan die keuze voor je kind.
Ik zeg ook niet dat je daarmee een vreselijke keuze voor je kind maakt, maar ik vind het wel iets waar je je bewust van mag zijn
Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij vertellen dat ik nogal bekend sta om het 'overthinken' van praktisch alles
Een kind heeft nooit een keuze en los van geld zijn er tientallen dingen waar een kind anders over kan denken. Als dit is hoe jij het ziet dan is dat al een reden om nooit voor een kind te gaan.quote:
[..]
Ik zeg ook niet dat je je kind dan vreselijke dingen leert. Ik denk dat het inderdaad heel goed is om je kind de waarde van geld te leren en te zorgen dat je kind zich ervan bewust is dat niet alles in het leven zomaar komt aanwaaien
Maar dat kun je je kind ook leren terwijl je het financieel wel breed hebt.
Wat ik bedoelde is dat je het zelf wel prima kunt vinden om elk dubbeltje om te moeten draaien en het is dan ook prima dat je daar zelf voor kiest, maar je kind kiest daar niet bewust voor; jij maakt dan die keuze voor je kind.
Ik zeg ook niet dat je daarmee een vreselijke keuze voor je kind maakt, maar ik vind het wel iets waar je je bewust van mag zijn
Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij vertellen dat ik nogal bekend sta om het 'overthinken' van praktisch alles
Want in alles maak je de eerste jaren keuzes voor je kinderen.
Dat is absoluut zo, maar voor mij juist des te meer reden om dus goed na te denken over die keuze juist omdat een kind 'overgeleverd' is aan de keuzes van de ouders. Ik vind het daarom geen non-argument, maar juist des te belangrijker om er af en toe bij stil te staan dat je kinderen 'opgescheept' zitten met jouw keuzes.quote:
[..]
Een kind maakt nergens een bewuste keus voor. Dat wordt geboren omdat een stel mensen besloten heeft dat het een kind wil. Geen enkele zeggenschap over wanneer, waar, hoe, bij welke ouders het geboren wordt. Ik vind dat eerlijk gezegd een beetje een non-argument. Ieder kind moet het maar doen met datgene wat de ouders kiezen.
):Ik snap echt wel dat dat voor vrijwel alles geldt in het begin; dat je als ouders keuzes maakt voor je kind en dat je kind het daar maar mee moet doen.
Het enige dat ik wil zeggen is dat dat mijns inziens een reden is om goed over die keuzes na te denken, juist omdat dat kleine mensje er zelf niks over te zeggen heeft!
Ik wil ook niet zeggen dat je onder een bepaalde inkomensgrens dan maar geen kinderen mag krijgen, maar ik vind wel dat je er dan goed over na moet denken. En ik ben wel van mening dat sommige ouders dat in mijn ogen niet voldoende doen (bijv. je kind 'Bloempje' noemen omdat het zo'n schattig klein meisje is; volgens mij sta je er dan niet voldoende bij stil dat Bloempje hopelijk ook ooit een volwassen vrouw wordt)
Het was overigens niet m'n bedoeling om meteen zo'n discussie uit te lokken, en zeker niet om mensen te veroordelen!
Dit ben ik alleen niet met je eens. Waarom zou ik geen kinderen moeten nemen/krijgen, enkel en alleen omdat ik vind dat ik weloverwogen keuzes moet maken omdat mijn kind er de gevolgen van moet dragen?quote:
[..]
Een kind heeft nooit een keuze en los van geld zijn er tientallen dingen waar een kind anders over kan denken. Als dit is hoe jij het ziet dan is dat al een reden om nooit voor een kind te gaan.
Want in alles maak je de eerste jaren keuzes voor je kinderen.
Daar mee zeg ik niet dat je geen recht hebt op die toeslagen en onder een bepaalde inkomensgrens geen kinderen mag krijgen maar verstandig keuzes maken mag best. Niet alles hoeft altijd NU direct.
Tuurlijk er is nooit zekerheid.quote:
Ja maar er is geen zekerheid, en zo zijn er altijd wel dingen die eerst nog moeten of waarom je liever even wacht.
Maar stel als haar man geen baan kan vinden?
Dan zit je met een baby en geen geld.... Want het lijkt mij dat dat baantje van 12 uur niet zo heel veel oplevert? Hoe ga je van dat geld je huis betalen, je gas water en licht? En daarbij ook nog betalen om je kind te onderhouden?
Ik vind het een groot risico om te nemen. Ik wil dolgraag kinderen, maar financieel is het bij ons gewoon niet haalbaar
Ik heb eind januari 2013, 100 euro om van te eten en drinken. Dus daarom denk ik juist dat wij verstandig zijn om te zeggen, stoppen met de IUI en weer beginnen met de pil.Als we straks alles financieel op een rijtje hebben, en ik een baan met jaarcontract op zak heb, dan gaan we er pas weer over nadenken
Wat nog niet betekend dat we er gelijk weer voor gaan, hoe GRAAG we ook willen edit: en als ik zwanger was geraakt en 2 maanden later te horen had gekregen dat ik ontslagen zou worden, dan had ik wel een groot probleem gehad. Kinderen kosten geld. En ik wil gewoon niet afhankelijk zijn van ouders en schoonouders die alles voor mij betalen
(ja ik ken die situatie want mijn schoonzusje zit in die situatie, die leeft gewoon van mijn schoonouders hun centen 
) Maar dat is totaal iets anders, dan nu werkeloos zijn en BEWUST er voorgaan
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 23-11-2012 18:12:00 ]
Zat mensen die het wel op kunnen vangen als een baan kwijt is en die met ww en die 12uren wel rond komen. We weten niet wat het werkveld is van haar vriend en wat er nog meer voor mogelijkheden zijn.
Het ging mij sowieso niet om dit voorbeeld. Een vaste baan is in deze tijd nooit een vaste baan.
En dat jaarcontract is leuk ben je en zwanger en ben je weer je baan kwijt als het jaar om is.
Die kans is ook gewoon heel erg groot. En dan zit je weer in dezelfde situatie.
Vind ik ook. Ik snap de redenering dat alles relatief is niet helemaal. Natuurlijk kun je werkloos worden tijdens de zwangerschap of na de geboorte, alles kan. Het kan ook heel goed van niet. Maar als je al geen werk hebt vóór de zwangerschap, dan weet je zéker dat je geen werk hebt.quote:
En toch vind ik dat als je allebei nog erg jong bent en je dus de tijd hebt om het gewoon nog een jaartje aan te kijken om te zien of je in de tussentijd een baan vindt dat dit verstandiger is dan gebaseerd op de toeslagen die je krijgt van de overheid denken dat je het net aan kunt redden.
Ik (ja, ik) zou in die situatie, als ik de keuze had, wachten. Al is het alleen maar vanwege de stress die je kunt voelen als je elk dubbeltje om moet keren. Altijd maar rekenen, angst voor onverwachte uitgaven... het zou mij (ja, mij) in mijn genieten beperken.
Maar goed, ik besef me wel dat ik extreem makkelijk praten heb. Wij hebben het goed én ik ben jong en ik heb twee kinderen. Daarbij twijfel ik er ook niet aan dat je heel goed een kind kunt grootbrengen op bijstandsniveau. 't Is alleen: wíl je dat écht?
[ Bericht 0% gewijzigd door Cantare op 23-11-2012 18:25:25 ]
Had ik ook en dat hadden we ingecalculeerd van tevoren. We wilden heel graag (snel) een tweede en het risico dat mijn contract niet verlengd werd, hebben we bewust genomen. Maar: mijn man heeft een prima baan die ons veel zekerheid biedt. Was dat niet het geval, dan was de tweede er nog niet gekomen.quote:
En dat jaarcontract is leuk ben je en zwanger en ben je weer je baan kwijt als het jaar om is.
Die kans is ook gewoon heel erg groot. En dan zit je weer in dezelfde situatie.
Maar wachten op een jaarcontract vind ik dan weer apart.
Want wat stelt een jaarcontract nou eenmaal voor en het kan nog vies gaan tegenvallen hoe dat dan verloopt als je eenmaal zwanger bent. Dat contract is tenslotte maar voor een jaar. En ze zitten vaak niet te wachten op zwangeren of kersverse moeders.
Het lullige is wel dat je soms zó lang kan/moet wachten op een vast contract. Met een beetje pech krijg je 3 keer een tijdelijk contract en dan pas vast... En dan moet je bovendien ook al die jaren bij dezelfde werkgever blijven.
Dat ben ik wel met je eens, maar niet vanwege het niet hebben van veel geld (voldoende is natuurlijk ook iets persoonlijks), maar vooral vanwege de onzekerheid en omdat ik het geen fijn voorbeeld vind om niet of nauwelijks te werken (beide ouders).quote:
En toch vind ik dat als je allebei nog erg jong bent en je dus de tijd hebt om het gewoon nog een jaartje aan te kijken om te zien of je in de tussentijd een baan vindt dat dit verstandiger is dan gebaseerd op de toeslagen die je krijgt van de overheid denken dat je het net aan kunt redden.
Daar mee zeg ik niet dat je geen recht hebt op die toeslagen en onder een bepaalde inkomensgrens geen kinderen mag krijgen maar verstandig keuzes maken mag best. Niet alles hoeft altijd NU direct.
@twinkle
Wat betreft bewust nadenken over keuzes die je maakt: ja, dat is een goed idee, maar dan nog...welke keuzes je maakt zijn zo persoonlijk en de een vindt dat een goede keuze en de ander niet. Er zijn zoveel keuzes waar er niet één goede van is, maar voor zoveel mensen zoveel verschillende juiste keuzes.
Geen werk is juist zekerder dan een (tijdelijk) contract, je weet zeker dat je niks te besteden hebt.quote:
Dat ben ik wel met je eens, maar niet vanwege het niet hebben van veel geld (voldoende is natuurlijk ook iets persoonlijks), maar vooral vanwege de onzekerheid en omdat ik het geen fijn voorbeeld vind om niet of nauwelijks te werken (beide ouders).
Maar goed, ik snap wat je bedoelt.
Wat 't laatste betreft ben ik het ook met je eens.daarom zeg ik ookquote:
Maar ik heb het niet over dit voorval
Zat mensen die het wel op kunnen vangen als een baan kwijt is en die met ww en die 12uren wel rond komen. We weten niet wat het werkveld is van haar vriend en wat er nog meer voor mogelijkheden zijn.
Het ging mij sowieso niet om dit voorbeeld. Een vaste baan is in deze tijd nooit een vaste baan.
En dat jaarcontract is leuk ben je en zwanger en ben je weer je baan kwijt als het jaar om is.
Die kans is ook gewoon heel erg groot. En dan zit je weer in dezelfde situatie.
quote:Wat nog niet betekend dat we er gelijk weer voor gaan, hoe GRAAG we ook willen
Wat is voor jou dan nodig om er weer voor te gaan?quote:
als de economie weer op orde is in Nederland? Als er minder werkeloosheid is? Dat je weer makkelijker van baan naar baan kan gaan?quote:
[..]
Wat is voor jou dan nodig om er weer voor te gaan?
Als mijn vaste lasten weer een stuk lager zijn? (Over 3 jaar loopt mijn rente periode af)
Ik kan het gewoon NIET betalen, hoe graag we het ook zouden willen
Tuurlijk het kan wel, maar dan moeten anderen bijspringen, wat ze ook graag zouden doen, maar dat wil ik dus absoluut niet! Ik wil niet financieel afhankelijk zijn van iemand anders dan mijn man
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 23-11-2012 19:16:52 ]
Hier kan ik me helemaal bij aansluiten. Alleen ben ik niet jong (zo voel ik me wel natuurlijk behalve als ik zwanger ben) en heb ik geen 2 kinderen.quote:
[..]
Vind ik ook. Ik snap de redenering dat alles relatief is niet helemaal. Natuurlijk kun je werkloos worden tijdens de zwangerschap of na de geboorte, alles kan. Het kan ook heel goed van niet. Maar als je al geen werk hebt vóór de zwangerschap, dan weet je zéker dat je geen werk hebt.
Ik (ja, ik) zou in die situatie, als ik de keuze had, wachten. Al is het alleen maar vanwege de stress die je kunt voelen als je elk dubbeltje om moet keren. Altijd maar rekenen, angst voor onverwachte uitgaven... het zou mij (ja, mij) in mijn genieten beperken.
Maar goed, ik besef me wel dat ik extreem makkelijk praten heb. Wij hebben het goed én ik ben jong en ik heb twee kinderen. Daarbij twijfel ik er ook niet aan dat je heel goed een kind kunt grootbrengen op bijstandsniveau. 't Is alleen: wíl je dat écht?
Hear, hear.quote:
[..]
Vind ik ook. Ik snap de redenering dat alles relatief is niet helemaal. Natuurlijk kun je werkloos worden tijdens de zwangerschap of na de geboorte, alles kan. Het kan ook heel goed van niet. Maar als je al geen werk hebt vóór de zwangerschap, dan weet je zéker dat je geen werk hebt.
Ik (ja, ik) zou in die situatie, als ik de keuze had, wachten. Al is het alleen maar vanwege de stress die je kunt voelen als je elk dubbeltje om moet keren. Altijd maar rekenen, angst voor onverwachte uitgaven... het zou mij (ja, mij) in mijn genieten beperken.
Maar goed, ik besef me wel dat ik extreem makkelijk praten heb. Wij hebben het goed én ik ben jong en ik heb twee kinderen. Daarbij twijfel ik er ook niet aan dat je heel goed een kind kunt grootbrengen op bijstandsniveau. 't Is alleen: wíl je dat écht?
Bron: http://www.nrcnext.nl/blo(...)en-baan/#more-174955
quote:
Er zijn legio mensen die bijvoorbeeld freelancen en daar helemaal niet veel of regelmatig inkomsten hebben, maar toch prima in staat zijn om daarmee te leven en te zien dat er wel degelijk ruimte is voor (een) kind(eren). Dat is denk ik gewoon een andere manier van in het leven staan.
Toen ik mijn vriend de bunting bag van DPAM liet zien die in de uitverkoop is.
. Hij heeft iig wel al een hoop brieven verstuurd, dus het is niet zo dat hij niks kan vinden. En hij is nog maar net 2 weken werkeloos, dus we rekenen nog nergens op en zijn dus extra zuinig met de centen, en bovendien nog hoopvol dat het wel weer goedkomt.
En nogmaals, we besluiten pas iets als we er zeker van zijn het te gaan redden. Maar het is wel leuk te horen dat hij er wat meer achterstaat. Zo'n 'hey leuk babyjasje gezien joh, en niet duur.' 'Oh ja joh waarom niet gekocht?' momentje vind ik wel heeeel erg leuk.
Ik moet bij dit soort discussies vaak denken aan een scene uit Mad Men. Don Draper krijgt een fantastisch aanbod met daarbij als voorwaarde een contract. Tegenwoordig zou elke werknemer bij dergelijk nieuws jubelend naar huis gaan, maar voor Don was een vast contract waardeloos. Een contract beperkte hem immers ook in zijn vrijheid. En wie weet wat hij over een jaar wel niet waard was? Hij zag in dat zijn grootste aanwinsten zijn talent en gretigheid waren.
Als je jong bent, een goede opleiding hebt genoten en de juiste houding hebt dan is dát je grootste aanwinst, en niet of je al dan niet een vast contract of een baan hebt. Door het garantiedenken is het hoogste goed van de Nederlandse werknemer een vast contract en financiële zekerheid geworden. Maar is dat werkelijk van de hoogste waarde als zo'n contract elk moment ontbonden kan worden? En hoe groot moet je buffer zijn om het een half jaar, een jaar of nog langer zonder werk uit te houden? Werp een dergelijke drempel op en vrijwel niemand kan nog kinderen krijgen.
Ik wil hier nog aan toevoegen dat het overlijden van mijn vader mijn zicht op de realiteit drastisch gekleurd heeft. Op elk moment kan een ieder van ons iets drastisch overkomen wat ons leven overhoop haalt. Ik houd rekening met de toekomst, maar ik leef in het heden. Er ligt altijd nog een 'wat als' op de loer. Hier zijn er nog een paar: Wat als je vader overlijdt waardoor die zijn kleinkinderen niet meer mee kan maken? Wat als het krijgen van kinderen moeilijker blijkt dan je had gehoopt? Wat als een crisis uitbreekt?
Je zou haast vergeten dat het krijgen van een kind een bijzondere ervaring is. Onbetaalbaar, zou ik zeggen. En je zou ook haast vergeten dat er misschien wel nog veel belangrijkere kwesties zijn, zoals of je relatie solide is en je met je partner verwachtingen ten aanzien van het ouderschap goed hebt doorgesproken.
Ik heb geen baan, en we hebben wel nog de (goede) baan van mijn man maar toch! mijn jongens zijn het aller aller mooiste wat me ooit is overkomen. Daar laat ik met liefde dingen voor. Zij zijn de zekerheid in mijn leven. Ik kan (echt waar!) zonder heel veel luxe dingen maar had nooit zonder hen willen zijn.
Ik wil heel graag.. maar gezien de huidige onzekerheid rondom banen, en dus niet de mogelijkheid om groter te kunnen gaan wonen durf ik niet voor een 2de te gaan...
Mocht mijn gerammel ooit nog echt op springen gaan staan.. dan kan t wel, maar er zitten gewoon heel veel ogen en haken aan en nu durf ik mij daar nog niet aan t wagen
Dat gezegd hebbende: toen we voor zwanger wilde worden van de eerste had ik een prima baan, vast contract, niks mis mee. Maar in de periode rond mijn verlof veranderde er zoveel in de organisatie dat ik er zelf weg wilde. Die andere baan was zo gevonden (iets te snel zelfs) en daar kreeg ik meteen een vast contract. Zwangerschap nr 2 was er sneller dan verwacht, maar wel gepland. Maar na het verlof bleek dat vaste contract redelijk waardeloos en stond ik vrij snel op straat. Deze keer heb ik goed nagedacht over wat ik wil en daar mijn baan op uitgezocht. Maar ik vond die periode van ww en onzekerheid killing, terwijl het me eigenlijk ruimte zou moeten geven.
Met andere woorden: nee een baan is niet heilig, (financiële) zekerheid heb eigenlijk nooit, maar er zijn ook mensen die het heerlijk vinden om wel dingen door te rekenen en te plannen. Dat die plannen vervolgens anders lopen, is een heel ander verhaal.
En Gerbera
Verder hoor ik hier echt niet meer. Mijn rammeldagen zijn over. Wij zijn compleet en dat voelt prima.
En dat die keuze anders is als je 40 bent dan als je 25 bent en de mogelijkheid hebt om het nog even aan te kijken hoe dingen gaan lopen lijkt me logisch.
Maar gezien ik maar 2 dagen werk zit het er niet in om een grotere hypo te krijgen, en dus niet om te verhuizen...
Dus we hebben gewoon letterlijk geen ruimte op dit moment, zowel finacieel als in oppervlakte
Dit ging alleen niet over mensen die het fijn vinden om dingen door te rekenen. Er werd expliciet afkeuring uitgesproken over een eventuele belissing om kinderen te krijgen zonder een vaste baan en een grote financiële buffer te hebben. Dat vind ik iets heel anders.quote:
Claudia, ik snap waar je vandaan komt en deels kan ik me ook wel vinden in je uitleg. Maar ik word persoonlijk heel onrustig van geen zekerheid hebben. Dat vind ik ook een minder fijne eigenschap, maar daar doe je weinig aan.
Dat gezegd hebbende: toen we voor zwanger wilde worden van de eerste had ik een prima baan, vast contract, niks mis mee. Maar in de periode rond mijn verlof veranderde er zoveel in de organisatie dat ik er zelf weg wilde. Die andere baan was zo gevonden (iets te snel zelfs) en daar kreeg ik meteen een vast contract. Zwangerschap nr 2 was er sneller dan verwacht, maar wel gepland. Maar na het verlof bleek dat vaste contract redelijk waardeloos en stond ik vrij snel op straat. Deze keer heb ik goed nagedacht over wat ik wil en daar mijn baan op uitgezocht. Maar ik vond die periode van ww en onzekerheid killing, terwijl het me eigenlijk ruimte zou moeten geven.
Met andere woorden: nee een baan is niet heilig, (financiële) zekerheid heb eigenlijk nooit, maar er zijn ook mensen die het heerlijk vinden om wel dingen door te rekenen en te plannen. Dat die plannen vervolgens anders lopen, is een heel ander verhaal.
Ik ben zelf ook een planner. Hell, ik plande mijn kinderen zelfs precies tussen bepaalde werkzaamheden in waarbij mijn aanwezigheid vereist was. Maar ik zie dat niet noodzakelijkerwijs als een goede eigenschap. Ik streef niet naar zekerheid maar naar rustig en strijdbaar blijven tijdens onzekere periodes.
Dacht ook even dat je bedoelde zo'n situatie waar wij in zitten...
Wel zekerheid, wel de wens voor een 2de en toch gaat het nu niet
(overigens is die wens er bij mij
en nog niet bij 
, maar ik vermoed dat hij wel om te krijgen is)Ja ik vind het oprecht onverstandig om dan zo'n grote stap te nemen terwijl je de mogelijkheid hebt om het nog even aan te kijken of de situatie niet anders wordt.quote:
[..]
Dit ging alleen niet over mensen die het fijn vinden om dingen door te rekenen. Er werd expliciet afkeuring uitgesproken over een eventuele belissing om kinderen te krijgen zonder een vaste baan en een grote financiële buffer te hebben. Dat vind ik iets heel anders.
Ik ben zelf ook een planner. Hell, ik plande mijn kinderen zelfs precies tussen bepaalde werkzaamheden in waarbij mijn aanwezigheid vereist was. Maar ik zie dat niet noodzakelijkerwijs als een goede eigenschap. Ik streef niet naar zekerheid maar naar rustig en strijdbaar blijven tijdens onzekere periodes.
Want het lijkt me oprecht heel naar om elk dubbeltje om te moeten draaien. Maak het jezelf dan wat makkelijker door nu nog twee monden te voeden te hebben en pas drie als de situatie opgeknapt is. Er vanuit gaande dat die situatie beter wordt.
Ik denk dat dit precies verwoordt wat ook mijn oma (al tien jaar dood) gezegd zou hebben. En ik kan me er ook in vinden. Nee, je hoeft geen enorme som geld op je rekening te hebben om aan een kind te beginnen en ja, je kan dingen ook heel goedkoop regelen, maar feit is en blijft dat een kind geld kost. Dan vind ik het wat naief om te denken dat je met een HBO opleiding nog wel even vakken kan vullen. Want ik vrees dat je daar dan veel te duur voor bent.quote:
[..]
Ja ik vind het oprecht onverstandig om dan zo'n grote stap te nemen terwijl je de mogelijkheid hebt om het nog even aan te kijken of de situatie niet anders wordt.
Want het lijkt me oprecht heel naar om elk dubbeltje om te moeten draaien. Maak het jezelf dan wat makkelijker door nu nog twee monden te voeden te hebben en pas drie als de situatie opgeknapt is. Er vanuit gaande dat die situatie beter wordt.
Nee hoor, dat is niet waar. Ik vind onzekerheid ook juist heel naar. Ik heb graag de illusie dat ik controle heb over mijn leven. Maar ik ben tegelijkertijd verstandig genoeg om te beseffen dat dat dus een illusie is.quote:
Claudia, ik denk dat het verschil is dat onzekerheid mij verlamt en jou juist vleugels kan geven (of zoiets, ik krijg het niet uitgelegd)
Wat ik duidelijk probeer te maken is dat je maar beter kunt bouwen op jezelf dan op iets waar je veel minder controle over hebt zoals een baan of een vast contract. Juist een controlfreak als ik kan daar veel (psychische) problemen mee voorkomen.
En ik vind het naïef om te denken dat je met een baan geramd zit. We zouden voor de gein eens een poll moeten houden hier in OUD. "Wier leven na de bevalling liep compleet anders dan verwacht vanwege ontslag / fysieke problemen / mentale problemen / relationele problemen?"quote:
[..]
Ik denk dat dit precies verwoordt wat ook mijn oma (al tien jaar dood) gezegd zou hebben. En ik kan me er ook in vinden. Nee, je hoeft geen enorme som geld op je rekening te hebben om aan een kind te beginnen en ja, je kan dingen ook heel goedkoop regelen, maar feit is en blijft dat een kind geld kost. Dan vind ik het wat naief om te denken dat je met een HBO opleiding nog wel even vakken kan vullen. Want ik vrees dat je daar dan veel te duur voor bent.
Ik ga er vanuit dat we het op één salaris ook wel zouden redden als het moet maar het is iets wat ik liever niet doe en als ik in die situatie zou zitten met een kinderwens zou ik hem zelf uitstellen ja.
Omdat je wel kan zeggen dat je met een baan niet geramd zit maar het biedt je toch net wat meer mogelijkheden niet waar?
Als ik oprecht zou geloven dat mijn situatie binnen een jaar beter is kan die kinderwens ook wel een jaartje wachten. Scheelt een hoop stress wat niet goed is tijdens de zwangerschap.
Maar dat is hoe ik in elkaar zit en blijkbaar nog meer mensen in dit topic.
Denk ook wel dat de gemiddelde OUDer wat hoger opgeleid is en zich drukker maakt om dit soort zaken.
Zolang je die baan hebt, ja. Zolang je werkgever je gunstig gezind is. Zolang het goed gaat met het bedrijf. Zolang je niet te oud en duur wordt.quote:
Omdat je wel kan zeggen dat je met een baan niet geramd zit maar het biedt je toch net wat meer mogelijkheden niet waar?
Ik begrijp heel goed dat dit voor jou een fijnere manier is om beslissingen te maken, maar andere mensen vinden het misschien minder erg om bijvoorbeeld niet vaak op vakantie te kunnen. Dat is niet onverstandiger, maar het is een andere manier om in het leven te staan. De geheven vinger mag daarom wel achterwege blijven.
Is dat dan beter, als je je maar oprecht zorgen maakt?quote:
Hier liep het inderdaad heel anders na de bevalling maar wij hebben ons wel oprecht zorgen gemaakt over die 8 maanden WW die ik had om op terug te vallen toen het zo ver was.
Ik ga er vanuit dat we het op één salaris ook wel zouden redden als het moet maar het is iets wat ik liever niet doe en als ik in die situatie zou zitten met een kinderwens zou ik hem zelf uitstellen ja.
Omdat je wel kan zeggen dat je met een baan niet geramd zit maar het biedt je toch net wat meer mogelijkheden niet waar?
Als ik oprecht zou geloven dat mijn situatie binnen een jaar beter is kan die kinderwens ook wel een jaartje wachten. Scheelt een hoop stress wat niet goed is tijdens de zwangerschap.
Bij de een scheelt het misschien een hoop stress, en de ander staat anders in het leven e heeft daar minder/geen stress van.
Ik snap niet zo goed waarom de keus van iemand zo moet worden besproken en afgekeurd, terwijl niemand er verder last van heeft.
Omdat het een discussieforum is?quote:
[..]
Is dat dan beter, als je je maar oprecht zorgen maakt?
Bij de een scheelt het misschien een hoop stress, en de ander staat anders in het leven e heeft daar minder/geen stress van.
Ik snap niet zo goed waarom de keus van iemand zo moet worden besproken en afgekeurd, terwijl niemand er verder last van heeft.
Omdat mensen er nou eenmaal verschillend in staan.
Ik wilde gewoon een kind, heel héél erg graag, toen ik 22 was en voor het eerst zwanger was al, toen ik 23 was wilde ik ht nog steeds vreselijk graag en toen ik 24 was werd de wens bijna pijnlijk. We waren jong en goed opgeleid, en boven alles, we hadden voldoende vertrouwen en liefde zowel voor elkaar als voor een kind, dát waren onze zekerheden niet de banen waarvan we toch niet wisten wat die ons gingen brengen. Een jaar of twee jaar of vijf jaar wachten enkel en alleen maar omdat we toch jong waren was in ons geval gewoon niet van toepassing. Het gaat niet alleen om je leeftijd maar ook om hoe sterk je kinderwens is. Er zijn vrouwen die rond hun 35e keihard gaan rammelen voor een kind, er zijn ook vrouwen die dat eerder hebben. ik schreef keihard gaan rammen voor een kindquote:
Nogmaals, niks in het leven staat vast en morgen kan ik mijn baan verliezen of onder een bus komen maar er zijn bepaalde situaties die ik persoonlijk liever niet op zoek als ik de keuze heb.
En dat die keuze anders is als je 40 bent dan als je 25 bent en de mogelijkheid hebt om het nog even aan te kijken hoe dingen gaan lopen lijkt me logisch.
omg . Ik denk toch dat het iets te snel gezegd is dat je gemakkelijk een jaar of wat kunt wachten als je jong bent. Ik persoonlijk werd niet ongelukkig van het idee dat ik de eerste jaren met weinig toe zou moeten, ik werd intens verdrietig van de gedachte mijn (onze!) kinderwens nog een x aantal jaar in de koelkast te moeten zetten.Ieder zn ding, ik moet bekennen dat zekerheid mij niet zoveel doet, in ieder geval niet op het niveau wat ik hier zo snel lees. En als ik nu weer zwanger zou blijken, dan zou geld geen reden zijn om de zwangerschap af te breken, maar ook geen reden om direct met mn studie te stoppen. Eerst maar eens zien hoever we komen.
Kleine kindjes, kleine kosten. Grote kindjes, veel grotere kosten.
Ik ben hoog opgeleid maar ik leef met de dag en met mn banksaldoquote:
Denk ook wel dat de gemiddelde OUDer wat hoger opgeleid is en zich drukker maakt om dit soort zaken.
haal ik het gemiddelde in die statistiek misschien weer wat omlaag
Ik persoonlijk blijf het een onverstandige keuze vinden die ik niet snap maar het is niet mijn keuze om te maken. Ieder zijn ding.
Doe ik met je mee.quote:
Ik ben hoog opgeleid maar ik leef met de dag en met mn banksaldo
haal ik het gemiddelde in die statistiek misschien weer wat omlaag
En wat je zegt, kleine kindjes hebben weinig nodig. Voor ons betekent het dat we nu, in de eerste jaren van hun leven, veel aandacht en tijd aan onze kindjes willen geven. Zodra ze wat groter zijn en naar school gaan willen we ons freelance-leven meer uitbouwen.
Het is simpelweg een kwestie van prioriteiten. Die van mij liggen ergens anders dan bij de gemiddelde Nederlander blijkbaar. Dat betekent niet dat ik mijn kinderen iets 'aandoe', omdat ik de keus maak meer tijd met ze te hebben ipv meer zekerheid en meer geld.
Dat zou impliceren dat het grootste deel van de wereldbevolking maar beter geen kinderen kan nemen.
Zeker ook omdat ik minder ben gaan werken om meer bij O. te zijn...
Dat we dat even duidelijk hebben Ik denk echter dat Nederland wel een zodanig niveau en economie heeft dat je dat niet kan vergelijken met een groot deel van de wereldbevolking waar men op een hele andere manier/voet leeft dan wij hier.
Mijn kinderwens doet al jaren pijn.quote:
[..]
Ik wilde gewoon een kind, heel héél erg graag, toen ik 22 was en voor het eerst zwanger was al, toen ik 23 was wilde ik ht nog steeds vreselijk graag en toen ik 24 was werd de wens bijna pijnlijk. We waren jong en goed opgeleid, en boven alles, we hadden voldoende vertrouwen en liefde zowel voor elkaar als voor een kind, dát waren onze zekerheden niet de banen waarvan we toch niet wisten wat die ons gingen brengen. Een jaar of twee jaar of vijf jaar wachten enkel en alleen maar omdat we toch jong waren was in ons geval gewoon niet van toepassing. Het gaat niet alleen om je leeftijd maar ook om hoe sterk je kinderwens is. Er zijn vrouwen die rond hun 35e keihard gaan rammelen voor een kind, er zijn ook vrouwen die dat eerder hebben. ik schreef keihard gaan rammen voor een kind
Ieder zn ding, ik moet bekennen dat zekerheid mij niet zoveel doet, in ieder geval niet op het niveau wat ik hier zo snel lees. En als ik nu weer zwanger zou blijken, dan zou geld geen reden zijn om de zwangerschap af te breken, maar ook geen reden om direct met mn studie te stoppen. Eerst maar eens zien hoever we komen.
Kleine kindjes, kleine kosten. Grote kindjes, veel grotere kosten.
Toch kies ik liever voor de route waarbij ik wel een vast contract heb dan de route waarbij ik zeker weet dat ik geen baan meer heb zodra ik vertel dat ik zwanger ben.
Ieder z'n ding.
Ik denk dat de discussie daarop is uitgelopen doordat Risu het zelf met name had over het financiële aspect.quote:
Ik vind de nadruk die hier op financiële zekerheid wordt gelegd op het bizarre af. Het is wat mij betreft een goed voorbeeld van het garantiedenken dat de laatste decennia is gaan heersen, het idee dat je toekomst zeker te stellen valt, en bovenal het idee dat dat wenselijk is. Life is what happens while you're busy making other plans.
Ja, zou je dat vergeten? Ik weet niet hoe het bij anderen is hoor, maar bij mij bestaan beide aspecten gewoon naast elkaar.quote:Je zou haast vergeten dat het krijgen van een kind een bijzondere ervaring is. Onbetaalbaar, zou ik zeggen. En je zou ook haast vergeten dat er misschien wel nog veel belangrijkere kwesties zijn, zoals of je relatie solide is en je met je partner verwachtingen ten aanzien van het ouderschap goed hebt doorgesproken.
Ennehm, het is wat lastig uit te leggen, maar ergens denk ik ook: bij mensen als jij en Mignonne, met een goed stel hersens en een stabiele persoonlijkheid - denk ik, op basis van jullie posts -, komt het ook allemaal wel op z'n pootjes terecht. Omdat jullie veel mee hebben, kunnen jullie met vertrouwen in 't diepe springen. Maar voor sommige mensen - en ik doel hier op niemand, want ik ken hier niemand - is dat een minder goed idee. Voor henzelf, omdat ze zich daar niet fijn bij voelen, of omdat zij bijvoorbeeld moeilijker met geld kunnen omgaan of het lastig vinden om vooruit te denken en daardoor in de problemen komen. Dan lijkt wat nadruk op het praktische aspect me niet verkeerd.
[ Bericht 10% gewijzigd door Cantare op 23-11-2012 23:44:21 ]
Kan best hier... 2 kindjes in deze woonruimte... Makkelijk zelfs..
Maar het is meer idd dat ik t niet wil..
Ik ben zelf helemaal klaar met onze woning..
dus dat is een ander verhaal..Maar om te verhuizen moet ik meer werken... en dat wil ik niet..
Wil nu bij O. zijn, en daarvoor ben ik zelfs minder gaan werken sinds augustus
Bovendien denk ik dat dit inderdaad zo'n discussie is waar we nooit uitkomen..
Dus misschien beter weer lekker verder kletsen over wie/wat er allemaal rammelt!
Dat mag, net zoals ik ervoor koos om toch liever voor de kinderwens te gaan, inderdaad ieder zn ding.quote:
[..]
Mijn kinderwens doet al jaren pijn.
Toch kies ik liever voor de route waarbij ik wel een vast contract heb dan de route waarbij ik zeker weet dat ik geen baan meer heb zodra ik vertel dat ik zwanger ben.
Ieder z'n ding.
Jij niet, Twinkle wel geloof ik.quote:
Ik impliceer nergens dat je kinderen tekort doet of iets aandoet als je zonder vaste inkomsten een kind hebt hè?
Hoezo? Wat een kind uiteindelijk nodig heeft is toch overal hetzelfde? Een liefdevolle band met zijn ouders en een goede opvoeding?quote:Ik denk echter dat Nederland wel een zodanig niveau en economie heeft dat je dat niet kan vergelijken met een groot deel van de wereldbevolking waar men op een hele andere manier/voet leeft dan wij hier.
Klaaaaaaaar.quote:
[..]
Dat mag, net zoals ik ervoor koos om toch liever voor de kinderwens te gaan, inderdaad ieder zn ding.
.Me me me me!!quote:
Nogmaals: het was absoluut niet mijn bedoeling om zo'n discussie aan te zwengelen (zeker niet met mijn eerste 2-3 posts!). En ik veroordeel niemand om z'n keuzes, iedereen is immers vrij om die te maken!
Bovendien denk ik dat dit inderdaad zo'n discussie is waar we nooit uitkomen..
Dus misschien beter weer lekker verder kletsen over wie/wat er allemaal rammelt!
Nog anderhalf jaar
ik........ maar ik gooi roet in mijn eigen etenSlotje!quote:
Knoop dr in
lekker toepasselijk En alleen als er een gyn me van te voren een KS beloofd deze keer.
ik ook hoor, voor nu. En dan is het niet eens de financiële situatie, of de zekerheidquote:
maar ik zie gewoon niet hoe ik die stages van mij met kinderen moet combineren
als ik nou toch die opties van versnellen eens ga bekijken, dan kan ik volgend jaar weer zwanger zijn. Zal ik? Hoogzwanger binnen 3 jaar afstuderen?
wel een leuke uitdaging Bij jou past het maaaaaaaaaaaaaakkelijk een 2de.. ja toch zeg eens En ik rammel wel voor een derde, maar niet op deze woning.
Bovendien heb ik te lang gewacht zoals Claudia zegt. Dan ben ik echt te oud. Dus het moet nu of niet.
*zingt* 'Zeg weet je hoe je stapelen moet....'quote:
Dat vind ik nu flauw Laziness
Laat mignonne nog even haar recent gemaakte tweeluik erin gooien, misschien ben je dan wel om.quote:
Sja... dat kan haast niet meer opnieuw zo goed lukken toch?
daar durf ik idd niet te lang naar te kijkenquote:
Ik zou haast aanbieden om je tweede koter te betalen, Lamb. Die eerste is zo goed gelukt. Daar kun je het toch niet bij laten?
Overigens moet ik zeggen dat het enige wat mij -naast de stages- dus tegenhoudt om tijdens de studie een derde te krijgen toch wel is dat de zwangerschap lichamelijk erg zwaar is geweest bij de tweede. Komt ook omdat ze zo vlak op elkaar zaten, das natuurlijk nie heel handig. Maar toch. En daarbij, de uitkomst na mijn bevalling was niet zo denderend, daar heb ik echt heel lang last van gehad om daarvan goed te herstellen, ik ben toch wel bang voor herhaling merk ik.
En dan nog ns wat, ik blijk geloof ik niet helemaal in staat om een kind met normale darmen te baren
ik heb wel even genoeg ziekenhuis gezien en ik ben bang dat een derde ook 'iets' heeft.u vraagt niet, irritant trotse moeder draait tochquote:
Ik ben het helemaal met je eens, namelijk dat de essentie een goede opvoeding en een liefdevolle band met de ouders is. Ik heb sowieso het idee dat hedendaagse ouders zich oververantwoordelijk voelen voor het geluk van hun kinderen. Alles moet perfect zijn om optimale ontplooiingsomstandigheden te garanderen. Maar kinderen vormen ook (of misschien wel: juist) hun karakter in tijden van tegenspoed. Ik maak me daar eerder wel eens zorgen om: maken wij het onze kinderen niet te makkelijk? Werpen we hen niet te veel in de schoot? Maar dat is een andere discussie.quote:
Ik snap trouwens nog steeds niet waarom je niet zou kunnen vergelijken.
De Cesar heeft mij al op t hart gedrukt dat ik dit keer sneller uit de running zal zijn (bij O met 31wk)
+ dat ik nu nog geen vaste uren heb..... Die staan voor Maart op de planning...
(Been there done that.. bij 32wk kreeg ik te horen dat mijn contract niet verlengd werd nadat ik in de ziektewet kwam.... neuj niet door de zwangerschap... maar stiekem toch)
Ik durf het wat dat betreft dus sowieso nog niet..
En daarnaast ruimte en ook een vent die nog niet om is
Dus voorlopig nog geen concrete plannen Ja. Wij zijn bewust al tijdens mijn (2e) studie aan kinderen begonnen omdat ik anders de bui al zag hangen: dan ben je net je carriere aan het opbouwen, ga je uitstellen... en voor je het weet ben je over de 30. Niet dat dat per definitie nu zo erg is, maar voor mij wel, want ik wilde graag relatief jong moeder zijn. Nooit spijt van gehad en uiteindelijk heeft het mijn "carriere" ook nog niet in de weg gestaan. De eerste is geboren tijdens mijn studie, daarna heb ik mijn stage gedaan en een jaar gewerkt en daarna is de tweede geboren. Nu kan ik juist weer lekker door zonder dat ik nog een keer kinderen "moet" (dit klinkt heel raarquote:
Het heeft iets geks om deze discussie te voeren terwijl je het eerder als een probleem zou kunnen zien dat de gemiddelde Nederlandse vrouw te lang wacht met kinderen krijgen.
) en dat vind ik eigenlijk een prima vooruitzicht.Dat houdt mij het meest tegen voor een volgende eigenlijk.
Maar ik zou heel graag die roze wolk willen ervaren tijdens de zwangerschap maar vooral de eerste maanden er na.
Die discussie voeren we nog weleens Claudia, elders.
Ik wilde heel graag op mijn 30ste moeder worden. Helaas duurde het wat langer en was ik net voor mijn 34ste moeder. Het kan dus ook nogal uitlopen als het niet meteen lukt.
quote:
de jongste riep heel enthousiast Inni! bij het zien van O. op fb
ze lijkt wel wat op het dochtertje van de gastouder haha. Cantare, dat heeft hier ook meegespeeld ja, ik wilde graag jong kinderen, en het idee was dat ik daarna dan een carrière niet hoefde te onderbreken en dat ik gewoon door kon. Jammer dat ik door die bevalling ineens het licht zag. Zo'n NS-opeenshebjehet momentje
Kon ik wéér aan de studie Voorlopig rammel ik gewoon door andermans verse baby's
het is wel een heel mooi extraatje, ieder ieniemini mensje dat ik mag vasthouden is toch weer even een heel klein stiekem cadeautje. ...
Ik zou soms willen dat iets meer kon denken als jullie... Deed ik ook..
Net vers met een nieuwe baan beginnen en dan zwanger raken vraagt natuurlijk om het niet verlengen van een contract.. wat ook gebeurde (op een absoluut niet nette manier)
Dat maakt nu dat ik dat niet opnieuw zou durven... het was de druppel stress die ik toen echt niet kon gebruiken
Ik ben dus juist iets meer naar het andere kamp verhuist...
mooie van deze discussie is dat ik wel weer even mooi met beide benen op de grond sta...Snap ik. Mijn contract werd ook niet verlengd. Ik had het ingecalculeerd en toch vond ik het heel vervelend voelen. Iedereen was zóóóó tevreden over mijn werk en wilde ab-so-luut dat ik weer terug zou komen na de bevalling, maar niemand wilde mijn verlof betalen. Ik vond het eerlijk gezegd toch wel een beetje matig.quote:
Net vers met een nieuwe baan beginnen en dan zwanger raken vraagt natuurlijk om het niet verlengen van een contract.. wat ook gebeurde (op een absoluut niet nette manier)
Dat maakt nu dat ik dat niet opnieuw zou durven... het was de druppel stress die ik toen echt niet kon gebruiken
En ook al werd er direct gezegd dat ik na de bevalling weer terug kon komen, ik heb me toch wel onzeker gevoeld over hoe het verder zou gaan tot ik pasgeleden mijn nieuwe contract kreeg. Als je niet zo'n vooruitzicht hebt (van terug kunnen komen) dan is de onzekerheid natuurlijk nog veel groter.
Ik vind het wel begrijpelijk dat je er niet een tweede keer voor kiest als het over een tijdje misschien ook anders kan.
Maar... ik denk wél dat ik mijn wens voor een volgend kind uiteindelijk niet van mijn werk zou laten afhangen. Dan maar een andere oplossing. Ik moet zeggen dat we ook niet in de problemen komen als ik werkeloos word ook dat hebben we ingecalculeerd
, dus dat maakt het misschien makkelijker om dat te zeggen.[ Bericht 1% gewijzigd door Cantare op 24-11-2012 00:16:49 ]
Dat laatste is hier erg herkenbaar. De eerste maanden na de bevalling zat ik emotioneel zo met mezelf in de knoop dat er van genieten weinig sprake was. Dat zou ik graag eens overdoen op de roze wolk manier!quote:
Maar ik zou heel graag die roze wolk willen ervaren tijdens de zwangerschap maar vooral de eerste maanden er na.
Maar dat is dus ook precies wat me tegenhoudt... ik wil de zwarte wolk niet nog een keer meemaken.
Lastig. Voorlopig dus gewoon maar lekker genieten van mijn ene kind.
garantie tot de voordeur zeg maar.Ik zou niet vanuit een werkeloze situatie aan kinderen beginnen, gewoon omdat je er niet flexibeler van wordt maar zekerheid van een vaste baan? Nee.
Dat wat ik boven alles het allerallerallerliefste wilde was een kind met een broer of zus. Geld, huizen, omstandigheden veranderen, mijn vruchtbaarheid is maar beperkt houdbaar. En die boot wilde ik dus niet missen.
En ik ben niet representatief met m'n (mogelijke) carriere opofferen voor mijn kinderen. Dat realiseer ik me. Maar ben wel blij dat ik het gedaan heb.
Soms heb ik wel soort van spijt dat ik mijn baan opzegde. (Opzei?) maar nu te zien hoe lekker het met mijn oudste gaat en hoeveel tijd en energie me dat gekost heeft eigenlijk helemaal niet.
Al kan ik wel zeggen dat ik sinds jaren uitgerammeld ben.
(en wij moeten ook het halve huis verbouwen om ruimte te maken voor de kindjes, een andere auto kopen omdat we ze anders echt niet kunnen vervoeren etc)
Ik heb allemaal hele goede rationele argumenten om mijn gerammel te negeren, maar als dat niet meer gaat, zijn al die argumenten zo over boord. Zo werkt het volgens mij met een onbedwingbaar vurige wens naar een kind.
klopt, maar zonder auto kan ik niet naar mijn werk en familie woont niet in de buurt en zowel auto als familie zijn niet met het ov te bereiken. Dus voor ons is een auto wel degelijk noodzakelijk. Net zoals een kinderwagen met 3 kinderen die niet kunnen lopen.quote:
Grappig dat je die twee voorbeelden van aanpassen dan aanhaalt, Kyara. Want jullie vinden dat nodig, maar andere mensen hebben al geen auto, of besluiten dan maar de auto weg te doen en passen en schuiven tot het in het huis past zonder aanpassingen. Dat is dus meer een manier van anders in het leven staan, dan dingen die kinderen echt nodig hebben en waarmee je ze dus tekort doet als je het laat zoals het is.
Ik heb allemaal hele goede rationele argumenten om mijn gerammel te negeren, maar als dat niet meer gaat, zijn al die argumenten zo over boord. Zo werkt het volgens mij met een onbedwingbaar vurige wens naar een kind.
Ja, dat bedoel ik dus preciesquote:Op zaterdag 24 november 2012 10:01 schreef Kyara het volgende:
[..]
klopt, maar zonder auto kan ik niet naar mijn werk en familie woont niet in de buurt en zowel auto als familie zijn niet met het ov te bereiken. Dus voor ons is een auto wel degelijk noodzakelijk. Net zoals een kinderwagen met 3 kinderen die niet kunnen lopen.
Voor jullie!Ik ken ook iemand die dus geen kinderwagen had met een tweeling, maar die deed aan tandemdragen in een draagdoek
Wat betreft de auto: als je die voor je werk nodig hebt, zou je kunnen volstaan met een klein autootje voor je werk. Dat hoeft niet, maar er zijn mensen die een dergelijke keus zouden maken, al dan niet vanwege het feit dat ze er geen geld voor hebben, en dat werkt ook prima.
Ik wil hiermee niemands keus afkraken, juist niet!, maar ik wel wil aangeven dat het dus gewoon echt heel persoonlijk is wat een mens nodig denkt te hebben.
Ik heb in elk geval toen ik eind 20 was wel een verzucht dat het misschien toch wel makkelijker was voor de feministische revolutie. Je trouwde, stopte met werken en kreeg kinderen (als het lukte natuurlijk). Dit alles even met een dikke
voor ik hier iedereen op mijn dak krijg.Helemaal mee eens hoor. Maar ik denk ook dat het hele eieren eten is: het is zo persoonlijk wat iemand nodig heeft. Denk ook dat het voor een deel karakter is. Ik zou bijvoorbeeld ook een hele slechte freelancer zijn, omdat ik niet goed tegen die onzekerheid kan.quote:
[..]
Ja, dat bedoel ik dus precies
Ik ken ook iemand die dus geen kinderwagen had met een tweeling, maar die deed aan tandemdragen in een draagdoek
Wat betreft de auto: als je die voor je werk nodig hebt, zou je kunnen volstaan met een klein autootje voor je werk. Dat hoeft niet, maar er zijn mensen die een dergelijke keus zouden maken, al dan niet vanwege het feit dat ze er geen geld voor hebben, en dat werkt ook prima.
Ik wil hiermee niemands keus afkraken, juist niet!, maar ik wel wil aangeven dat het dus gewoon echt heel persoonlijk is wat een mens nodig denkt te hebben.
Dat tandemdragen heb ik ook aan gedacht maar ik zie mezelf dan weer geen boodschappen doen met 2 kinderen voor en 13 kg kilo kind achter en 2 boodschappentassen.
Denk dat ik daar dan weer iets te verwend voor ben
En daar is toch ook niets mis mee? Als het kan, als jullie er niet mee in de problemen komen, waarom zou je dan niet verbouwen en een andere auto kopen? Waarom zou je gaan tandemdragen als je dat niet ziet zitten en er andere mogelijkheden zijn?quote:
[..]
Helemaal mee eens hoor. Maar ik denk ook dat het hele eieren eten is: het is zo persoonlijk wat iemand nodig heeft. Denk ook dat het voor een deel karakter is. Ik zou bijvoorbeeld ook een hele slechte freelancer zijn, omdat ik niet goed tegen die onzekerheid kan.
Dat tandemdragen heb ik ook aan gedacht maar ik zie mezelf dan weer geen boodschappen doen met 2 kinderen voor en 13 kg kilo kind achter en 2 boodschappentassen.
Denk dat ik daar dan weer iets te verwend voor ben
Mijn ervaring is dus heel duidelijk dat je een zwangerschap absoluut niet kunt plannen. Ik was 26 toen ik met mijn toenmalige partner probeerde zwanger te worden en ik was 40 toen ik een kind kreeg. Niet dat ik het in de tussentijd niet geprobeerd heb, hoor, maar ja...Zelfs plannen dat je niet zwanger wordt is niet voor iedereen even simpel, zo blijkt regelmatig.
Iedereen denkt vanuit zijn eigen perspectief. Jij vanuit die van jou woonplaats. Wij zouden echt nergens komen zonder auto. Echt niet. Dus dat is geen keuze dan. De bus die rijd niet zo vaak, ik ben 1,5 uur onderweg voor ik bij het dichtstbijzijnde treinstation ben.quote:
[..]
Ja, dat bedoel ik dus precies
Ik ken ook iemand die dus geen kinderwagen had met een tweeling, maar die deed aan tandemdragen in een draagdoek
Wat betreft de auto: als je die voor je werk nodig hebt, zou je kunnen volstaan met een klein autootje voor je werk. Dat hoeft niet, maar er zijn mensen die een dergelijke keus zouden maken, al dan niet vanwege het feit dat ze er geen geld voor hebben, en dat werkt ook prima.
Ik wil hiermee niemands keus afkraken, juist niet!, maar ik wel wil aangeven dat het dus gewoon echt heel persoonlijk is wat een mens nodig denkt te hebben.
En een draagdoekhobby is minstens zo duur als een wandelwagen (voor drie)
Gedeeltelijk klopt dat. Echter het voorbeeld van de tandemdraagdoekmama is iemand die niet heir woont. Ze woont niet zo afgelegen als jullie, denk ik, maar ze woont ook maar gewoon in een Brabants dorp. En zij heeft geen draagdoekhobby, want je hoeft geen 20 doeken te hebben, maar zij heeft precies voldoende doeken (2 dus) om te kunnen dragen.quote:
[..]
Iedereen denkt vanuit zijn eigen perspectief. Jij vanuit die van jou woonplaats. Wij zouden echt nergens komen zonder auto. Echt niet. Dus dat is geen keuze dan. De bus die rijd niet zo vaak, ik ben 1,5 uur onderweg voor ik bij het dichtstbijzijnde treinstation ben.
En een draagdoekhobby is minstens zo duur als een wandelwagen (voor drie)
Bovendien is het natuurlijk ook een keuze waar je gaat wonen. Ik heb die opmerking ook al eens naar mijn hoofd gehad als ik het ergens over had dat vooral in Amsterdam van toepassing had: het is een keuze om daar te wonen
Van t geld dat ik uitspaar door niet in Amsterdam te wonen kan ik wel een auto rijdenquote:
[..]
Gedeeltelijk klopt dat. Echter het voorbeeld van de tandemdraagdoekmama is iemand die niet heir woont. Ze woont niet zo afgelegen als jullie, denk ik, maar ze woont ook maar gewoon in een Brabants dorp. En zij heeft geen draagdoekhobby, want je hoeft geen 20 doeken te hebben, maar zij heeft precies voldoende doeken (2 dus) om te kunnen dragen.
Bovendien is het natuurlijk ook een keuze waar je gaat wonen. Ik heb die opmerking ook al eens naar mijn hoofd gehad als ik het ergens over had dat vooral in Amsterdam van toepassing had: het is een keuze om daar te wonen
Preciesquote:
[..]
Van t geld dat ik uitspaar door niet in Amsterdam te wonen kan ik wel een auto rijden
quote:
Ik heb in elk geval toen ik eind 20 was wel een verzucht dat het misschien toch wel makkelijker was voor de feministische revolutie. Je trouwde, stopte met werken en kreeg kinderen (als het lukte natuurlijk). Dit alles even met een dikke
. Nou ik kan me hier zelfs helemaal vinden 
.Mijn grootste wens zou idd zijn een man als kostwinner en dan zelf thuis blijven voor de kinderen. Lijkt me heerlijk
. Ik heb niks met carrière maken of werken. Maar goed, we leven in andere tijden quote:
Ik was 26 toen ik met mijn toenmalige partner probeerde zwanger te worden en ik was 40 toen ik een kind kreeg.
jeetje. Dat moet best moeilijk geweest zijn Nou af en toe denk ik er ook zo over hoor! Het leven was toen een stuk simpeler wat dat betreft.quote:
Ik heb in elk geval toen ik eind 20 was wel een verzucht dat het misschien toch wel makkelijker was voor de feministische revolutie. Je trouwde, stopte met werken en kreeg kinderen (als het lukte natuurlijk). Dit alles even met een dikke
quote:
'Maar dan bestel je die toch gewoon?'
Toen ik mijn vriend de bunting bag van DPAM liet zien die in de uitverkoop is.
Oh helemaal mee eens. Ik zou het liefste meteen stoppen met werken en aan de kids gaan werken, gaan trouwen en lekker het huishouden doen enzo. Dat werkt bij ons helaas niet. Maar wie weet ooit...quote:
[..]
Mijn grootste wens zou idd zijn een man als kostwinner en dan zelf thuis blijven voor de kinderen. Lijkt me heerlijk
Ik heb altijd gezegd nooooooit te stoppen mer werken.
en ben 'dus' thuisblijfmoeder. De tendens hier in het topic herken ik compleet niet met hoe de buitenwereld tegen je aankijkt.Hoe kijkt de buitenwereld tegen je aan dan? Ik ken die wereld nog helemaal nietquote:
Ik ben nog nooit zoveel de deur uit geweest sinds ik kinderen heb.....
Ik heb altijd gezegd nooooooit te stoppen mer werken.
Dat je een of ander lui onderontwikkeld varken bent als je zelf de hele dag thuis bent bij je kinderen.quote:
Vind je dat de tendens in het topic? Dat had ik er zo niet uitgehaald.quote:
[..]
Dat je een of ander lui onderontwikkeld varken bent als je zelf de hele dag thuis bent bij je kinderen.
Ik weet wel dat ik vroegah altijd dacht dat ik graag een werkende carrière-moeder wilde worden, maar oh, wat was dat anders toen ze er was. Het is dat ik de mogelijkheid niet had om thuis te blijven (amsterdam,hè
) anders had ik toch graag een paar jaar thuisblijfmoeder geworden!Haha, miscommunicatiequote:
Oh nee nee nee, dan begrijp ik je verkeerd! Ik bedoel de algemene tendens, hier in t topic wil veel juist thuismoederen
Inderdaad je hoort veel negatieve geluiden over thuisblijfmoeders, en toch zie ik in mijn omgeving juist weer een ommekeer daarin, onlangs de vriendin van een collega met een supergoede baan en carrière ermee gestopt, omdat ze het zat was en toch wat meer bij de kinderen (1 en bijna 4) wilde zijn. En zo zie ik er meer. Misschien ook veel vrouwen denken dat het not done is om thuis te willen blijven?
Dat gezegd hebbend ben ik tegenwoordig ook wel eens blij dat ik kan gaan werken, als we een hele moeilijke peuterpuberdag hebben gehad
Ik zou helemaal gek worden als ik 24/7 thuis voor m'n kinderen moet zorgen.
Ja, dat, lijkt me ook heel fijn!quote:
Ik ben ook wel blij met wegkunnen, even een volwasen sociaal netwerk om me heen, maar toch... Ik denk dat ik dat als thuisblijfmoeder ook wel zou creëren. Zeker tegen die tijd dat ze naar school gaan. dan heb toch wel wat uurtjes zonder kids ook. Maar gewoon kunnen helpen op school, op het schoolplein staan elke dag, niks overblijven en bso, dat gewoon. Ik vind het ergens echt wel jammer.
Dat is waar. Maar als dat wel zou kunnen, stel dat..., zou je dan stoppen met werken?quote:
Ja mikoxx, mijn salaris kunnen we hier echt niet missen, helaas. Dat hangt wel degelijk samen met inAmsterdam wonen. Helaas is de woningmarkt nu ook weer niet zo denderend dat je gemakkelijk kunt verkopen en verhuizen.
Mijn kind liep vast. hij was gewoon niet zichzelf. En in de vakantie was het ineens weer goed.quote:
Miss, is het de bron van inkomsten wat jou bv tegen houdt? Buuf, hoe heb jij destijds deze keuze gemaakt?
dus zitten plussen en minnen, en met een auto minder en zonder gastouder bleven we per saldo op hetzelfde inkomen. zo heb ik het besluit genomen.
Maar ik ben inmiddels het contact met de arbeidsmarkt volledig kwijt. Persoonlijk denk ik dat ik genoeg vrijwilligerswerk heb gedaan de afgelopen jaren. Dat ik heus wat te brengen heb. Werkgevers zien dat (helaas) anders. Iets met verkeerde prioriteiten ook. Maar ondanks dat, ondanks niet meer welkom op de arbeidsmarkt heb ik er geen spijt van. Er is nu beleid op school voor kinderen als de mijne en dat was er niet gekomen zonder mijn pittbul-mentaliteit. Na mijn grote hebben nog veel kinderen er baat bij gehad. En dat is ook wat waard.
Nou zit ik ook al 10 jaar thuis momenteel. En volwassen netwerk heb ik écht wel.
Wie weet. Voor B's werk maakt ht eigenlijk niet uit waar we wonen, maar als we uit Amsterdam vertrekken, ben ik mijn werk wel kwijt, denk ik. Of we moeten net buiten Amsterdam gaan wonen, maar dat is nog steeds duur.quote:
[..]
Dat is waar. Maar als dat wel zou kunnen, stel dat..., zou je dan stoppen met werken?
en dat je enkel de hele dag tv kijkt en niets bijdraagt aan gezin of samenleving.quote:
[..]
Dat je een of ander lui onderontwikkeld varken bent als je zelf de hele dag thuis bent bij je kinderen.
En ik vind het echt heel rot dat je daardoor nu te ver verwijderd bent van de arbeidsmarkt blijkbaar. Je verdient anders
De arbeidsmarkt is hard, zeker nu. Dat maakt de beslissing om daar helemaal uit te stappen voor veel moeders denk ik wel moeilijker....
Groofs, weet ik toch dat het daar leuk is! En stukken beter betaalbaar dan Amsterdam!
Hey, en je was toch aan een studie begonnen? Hoe is dat?
Oh ja. heb je het te koop staan dan?quote:
Een koophuis dat we eerst kwijt moeten voor we andere plannen kunnen maken
om maar eens de knuppel in het hoederhok te gooien..quote:
[..]
en dat je enkel de hele dag tv kijkt en niets bijdraagt aan gezin of samenleving.
wat draag je bij aan de samenleving, als thuis blijvende moeder ?
Kun je zelf niets bedenken?quote:Op zaterdag 24 november 2012 20:27 schreef Barreltje het volgende:
[..]
om maar eens de knuppel in het hoederhok te gooien..
wat draag je bij aan de samenleving, als thuis blijvende moeder ?
mja.. ik niet zo goed neequote:
afgezien van het opvoeden van je kinderen..
maar goed, ik ben dan weer zo'n carriere vrouw
evenveel als de werkende moeder? zijnde (hopelijk) welopgevoedde kinderen ergens ooit producerenquote:
[..]
om maar eens de knuppel in het hoederhok te gooien..
wat draag je bij aan de samenleving, als thuis blijvende moeder ?
enige verschil is dat de werkende moeder iemand anders betaalt en ik het zelf doe. even buiten een boel andere shit he. knuppel en hoenderhok enzo
En het opvoeden van je kinderen is een te verwaarlozen job, begrijp ik?quote:
[..]
mja.. ik niet zo goed nee
afgezien van het opvoeden van je kinderen..
maar goed, ik ben dan weer zo'n carriere vrouw
Wat ook niet waar is: ik voed wel degelijk mijn eigen kind op, daar betaal ik niemand anders voor. Wel m haar op te vangen op een aantal dagen dat ik dat zelf niet kan.quote:
[..]
evenveel als de werkende moeder? zijnde (hopelijk) welopgevoedde kinderen ergens ooit produceren
enige verschil is dat de werkende moeder iemand anders betaalt en ik het zelf doe. even buiten een boel andere shit he. knuppel en hoenderhok enzo
ja nouja.. ik snap niet zo goed waarom mijn kinderen dan niet welopgevoed zouden zijn?quote:
[..]
evenveel als de werkende moeder? zijnde (hopelijk) welopgevoedde kinderen ergens ooit produceren
enige verschil is dat de werkende moeder iemand anders betaalt en ik het zelf doe. even buiten een boel andere shit he. knuppel en hoenderhok enzo
ik heb nou niet echt de illusie/ het idee dat je kind op een kdv een "opvoeding " krijgt ofzo:@
Maar feit is dat ik echt geniet van 4 dagen werken waar ik even tico ben en niet mama van. En de dagen dat ik heerlijk thuis ben doe ben ik zelfs drukker dan dat ik op m'n werk zit.
ja maar dat doe je als werkende vrouw toch ook?quote:
[..]
En het opvoeden van je kinderen is een te verwaarlozen job, begrijp ik?
PLUS dat je ( via je werk) nog meer bijdraagt aan de maatschappij ?
SPOILERen ik wil absoluut niet zeggen dat een thuisblijfmoeder waardeloos is.. ik vroeg het me gewoon af, omdat ik me er geen voorstelling van kan maken..
En dus deel je maar even een steek uit aan alle werkende moeders dat ze zelf hun kind niet opvoeden, maar daar iemand voor betalen? Dat komt de discussie en het begrip voor elkaar wel te goede.quote:
nja, sorrie. ik vind het ergens een debiele discussie, aangezien we allemaal werk doen wat toch gedaan moet worden. het irriteert me echt dat buitenshuis werken zo ongeveer heilig is volgens een boel mensen. daarmee bedoel ik niet dat ik mensen die die keus maken de verkeerde maken ofzo, enkel dat ik dat neerkijken op de keuze "thuisblijven" als takkeirritant ervaar
nou ja. op die dagen is er toch iemand anders die omgevallen bekers opruimt, vermaant niet bladiebla te doen en haar eten en drinken geeft. je zegt toch ook niet dat degene die je kind opvangt niet werkt?quote:
[..]
Wat ook niet waar is: ik voed wel degelijk mijn eigen kind op, daar betaal ik niemand anders voor. Wel m haar op te vangen op een aantal dagen dat ik dat zelf niet kan.
euyy.. ik kijk er niet op neer..quote:
nja, sorrie. ik vind het ergens een debiele discussie, aangezien we allemaal werk doen wat toch gedaan moet worden. het irriteert me echt dat buitenshuis werken zo ongeveer heilig is volgens een boel mensen. daarmee bedoel ik niet dat ik mensen die die keus maken de verkeerde maken ofzo, enkel dat ik dat neerkijken op de keuze "thuisblijven" als takkeirritant ervaar
ik ben alleen benieuwd naar wat dan dat "bijdragen aan de maatschappij is "
.nee, ik probeer iets uit te leggen. vandaar dat helequote:
[..]
En dus deel je maar even een steek uit aan alle werkende moeders dat ze zelf hun kind niet opvoeden, maar daar iemand voor betalen? Dat komt de discussie en het begrip voor elkaar wel te goede.
quote:even buiten een boel andere shit he. knuppel en hoenderhok enzo
Vind jij dan dat in een gezin alle volwassenen expliciet zouden moeten bijdragen aan de maatschappij? Of mag het ook zo zijn dat één van twee dat expliciet doet (met betaald werk bedoel ik dan) en de ander meer impliciet (gezin draaiende houden, kinderen opvoeden, huis op orde houden, weet ik veel wat allemaal).
dat vind ik helemaal niet.. ik vraag me alleen af wat er bedoelt wordt met "aan de maatschappij bijdragen "quote:
barreltje
Vind jij dan dat in een gezin alle volwassenen expliciet zouden moeten bijdragen aan de maatschappij? Of mag het ook zo zijn dat één van twee dat expliciet doet (met betaald werk bedoel ik dan) en de ander meer impliciet (gezin draaiende houden, kinderen opvoeden, huis op orde houden, weet ik veel wat allemaal).