Poll: Wie heeft de interessantste bijdrages in ttklpt?
• Z
• NoCigar
• Ringo
• broer
• Claudia_x
• I.R.Baboon
• DaMart
• JAM
• LXIV
• DO2
• Quir
• k_man
• Karrel_Laaglawaai
• Gellius
• sigme
• Gillingham
• TitusPollo
• mane
• Lienekien
• zokiakk
• Thisbe
• Mainport
Tussenstand:
Ook een poll maken? Klik hier
[ Bericht 1% gewijzigd door Woelrat op 21-07-2012 17:38:15 ]
.En nu ben ik weer weg, de aardlekschakelaar staat immers weer om.
De synopsis:
Max Kohn is een zware crimineel met een slopende hartziekte.Op een dag ontwaakt hij in een ziekenhuisbed met een donorhart afkomstig van een priester. Hij heeft extra tijd gekregen, dankzij de goedheid van een ander. Max besluit de goede werken van de priester voort te zetten. Hij krijgt zijn kans als een groepje jonge geradicaliseerde Marokkanen basisschool VSV in Amsterdam-Zuid binnendringt. De moslimfundamentalisten eisen de vrijlating van Mohammed Bouyeri, de moordenaar van Theo van Gogh. Woede en paniek slaan door het land. Max Kohn, de crimineel met het priesterhart, zet zijn leven op het spel om de zestig kinderen en acht onderwijzeressen van de VSV te ontzetten. In het oog van de storm moet hij in het reine zien te komen met zijn ex-geliefde, met de zoon van zijn jeugdvriend en met zijn verleden.
Het einde:
Een ontvoering op de middelbare school, door een stel getalenteerde Marokkaanse voetballers, van wie de vader samenwerkt met onderwereldbaas Max Kohn, en die heeft weer het hart van de nieuwe vriendin van Leon de Winter, en Leon de Winter had weer ruzie met Theo van Gogh, en Theo van Gogh is vermoord door Mohammed B, die wordt vrijgelaten door acties van de Marokkaanse voetballers, en die voetballers eisen nu dat ze Wilders mee mogen nemen naar het buitenland, en Wilders bespreekt vervolgens de toekomst van de PVV met Moszkowicz, die hij tot zijn opvolger benoemt, en bij die besprekingen is De Winter aanwezig, en ook de nieuwe vriendin van De Winter, die is heel bezorgd omdat haar kind op de school zit waar alle leerlingen worden gegijzeld door de voetballers, maar die zorgen verdwijnen zodra de kidnapping verdwijnt, mede omdat uitgerekend Theo van Gogh als engel (!) opduikt en een lichtflits veroorzaakt.
Op de cover een schilderij van Edward Hopper
IJdele. Ijdele ziet er toch niet uit man.quote:Op zaterdag 21 juli 2012 17:25 schreef JAM het volgende:
's Gisterennacht kwam ik erachter dat wanneer ik, bij het masturberen dus, buiten het gebruikelijke om, mijzelf met de andere hand, waarmee ik daarvoor altijd maar wat in mijn neus pulkte of wat dan ook, in de stam van mijn Geslacht knijp, mij dat werkelijk groot genot geeft. Ijdele handen zijn het werktuig van de duivel, wil ik maar zeggen. Ook wonderlijk dat een mens zelfs na jaren oefening en ervaring opeens zo'n onverwachte ontdekking vermag te doen! Zo is er toch nog goed nieuws.
.Gewoon allebei. Dat kun je best.quote:Op zaterdag 21 juli 2012 18:47 schreef JAM het volgende:
Zal ik nu a) een flauw grapje maken of b) volmondig toegeven dat sigme gelijk heeft?
Liefde is mooi
Liefde is mooi,
steeds weer opnieuw,
liefde is telkens weer gloednieuw.
Liefde is mooi,
tussen twee mensen,
je zou het nooit meer anders wensen.
Liefde is mooi,
tot op die dag,
dat ik jou niet meer zag.
Liefde doet pijn,
je kunt er niet meer tegen,
je staat al eeuwen in de regen.
Liefde is mooi,
als alles goed gaat,
je weet dan dat er ook goed liefde bestaat
Hmpf. Je doet het erom. Wat een wanproduct van een zin.quote:Op zaterdag 21 juli 2012 18:49 schreef JAM het volgende:
c) een foto van een hongerige, verbaasde negers.
[ afbeelding ].
http://www.youtube.com
Je hebt helemaal gelijk.Ik heb gisteren m'n boekenlast ingeruimd en lopen twijfelen of HEIJDEN voor na HELLER moet en ik besloot 'na'. Dus dan moet ik ook IJdel schrijven.quote:Op zaterdag 21 juli 2012 18:37 schreef sigme het volgende:
[..]
IJdele. Ijdele ziet er toch niet uit man.
Vale kleur, asbesthoestje, zuurstofslangetje onder je neus.quote:Op zaterdag 21 juli 2012 19:23 schreef Mainport het volgende:
Ik vraag me af hoe je bij de douane kunt aantonen dat 35 sloffen Dunhill voor eigen gebruik zijn
...waarbij dus opgemerkt moet worden dat het gans niet zo duidelijk i hoe dat kortverhaal nu begon. Dat er maar fervent gemasturbeerd mag worden, wilde ik maar zeggen.quote:[...] een fervent masturberen [...]
Misschien? M'n reet. Natúúrlijk heb ik gelijk. Jij dan, Amsterdammer, de kleinste metropool van de wereld, daar ligt de pinay pussy voor 't oprapen. Anders kan je altijd nog met een Jap naar het Lloyd-hotel. Wat een bittere teleurstelling toch weer, mijn rijmgenoot.quote:
Misschien heb je gelijk. Maar dit leek me het minst onhaalbaar.
Schei uit. Alsjeblieft.quote:
Maar zie deze mensen nou eens stralen, JAM. Zeg nou zelf, daar kan toch geen oosters mokkel tegenop?
[ afbeelding ]
'Wat ben jij doorzichtig.', zei die vrouw. 'Kijk dan eens door me heen. Wat zie je dan?' vroeg ik haar. Doorzichtig ben ik namelijk helemaal niet, hoogstens doodsaai. Vooral wanneer in gesprek met blonde, ietwat mollige vrouwen die dan mij wel in mijn broekje willen voelen maar mij geen enkele illusie en daarmee ook geen enkel verlangen laten wat er in het hunne te voelen zal. Voordat ze antwoord had kunnen geven op mijn vraag werd ze alweer onderbroken door haar nog vele malen onaantrekkelijke vriendin die er zowaar nog veel minder doekje omheen wond dan haar. Die nam mijn wan
wandversiering nauwlettend op?
wanten voor kennisgeving aan?
wankele tred lankmoedig op?
Die ene keer dat ik diarree op kantoor kreeg.
Op het patentbureau had ik drie collega's. Een van hen was meneer Plop. Zijn kantoortje was twee verdiepingen boven en drie gangen door van mij verwijderd. Het zou mijn baas kunnen zijn geweest, ware het niet dat hij niet bij machte was mij te ontslaan. Daarvoor had hij eerst langs personeelszaken moeten gaan wat zich vijf verdiepingen en nog vele gangen meer van zijn kantoor verwijderd was, zodoende dat het daar nooit van kwam.
Eens in de vier weken moest ik bij hem op kantoor komen. Dan moest ik hem vertellen waar ik mij de vier weken daarvoor mee bezig gehouden had. Dan zei ik: 'Patenten enzo,- en alle wat daarmee samenhangt.' 'Goed zo jongen.', zei meneer Plop dan en daar bleef het ook bij. Meneer Plop had andere zorgen. Meneer Plop's zorgen bestonden uit de dagelijkse file tussen de afslag Rijswijk en het knooppunt Prins Clausplein en of het deze week aan hem of zijn vrouw was om de vitrages in de was te zetten en of er vandaag de dag nog voor een redelijke prijs LSD verkrijgbaar was. delaatste ik enkel vermelden wilde om de lezer niet het idee te geven dat meneer Plop de een of andere stoffige kantoorlul was,- nee, meneer Plop was okay. Meneer Plop zat net als ik in een gouden kooitje de hele dag achter zijn bureau met zijn pik te spelen en wat je zoal nog meer met jezelf achter een bureau kan doen met een goed salaris zonder belastingafdracht aan de staat der Nederlander omdat het patentbureau nu eenmaal een internationale organisatie is.
De andere was meneer Vandenbroecke. Dat was een Belg. Meneer Plop ging een keer op vakantie; om hem te vervangen werd er een meneer Vandenbroeke aangesteld. Die deed hetzelfde als meneer Plop. Dat wil zeggen; hij had dezelfde functie. Eens in de vier weken moest ik bij hem langs om te vertellen wat ik de vier weken daarvoor had gedaan. 'Patenten enzo.', zei ik. 'Amai,' zei meneer Vandenbroecke dan, 'dat noemt bij ons nen brevet.', zei hij dan. Daar had ik dan niet zoveel op te zeggen. Meneer Vandenbroecke kon het allemaal net zo weinig schelen waar ik mee bezig was als meneer Plop dat schelen kon. Nu was hij wel wat jonger en had hij in tegenstelling tot meneer Plop kinderen. Een van zijn kinderen, hij had er een stuk of zes, was op de leeftijd gekomen dat het van staatswege in de gelegenheid was gekomen om zelf ook zijn of haar steentje bij te dragen aan het wel en wee van de samenleving. Dat wil zeggen; het mocht gaan werken. Zijn dochter dus werd aangesteld als mijn hulp, mijn secretaresse, mijn assistente, wat God er dan ook van maken wilde.
Veel was er niet mis met dat meisje. Ze was jong, vrolijk, actief, intelligent, schoon. Laat me dat nog een keer opmerken. Als ik geen andere zorgen had gehad had ik haar beslist in de kut geknepen en daar solliciteerde ze ook openlijk naar. Ze noemde me consequent bij mijn achternaam. Daar hoef ik niet verder over uit te wijden. Iedereen die weleens zijn achternaam aan een meisje dat niets anders op de agenda dan een druipende pik van een ouwe smeerkees in haar mond heeft toevertrouwd weet hoe dat soort meisjes achternamen uitspreken. Ik stoorde me daar in het bijzonder aan omdat ik mijzelf ervan had weten te overtuigen dat ik er niet verstandig aan zou doen haar in haar kut te knijpen. Dan zou ik namelijk binnen een tijdsbestek van vier weken bij haar vader moeten erkennen me met iets anders bezig gehouden te hebben dan brevetten, danwel patenten.
Zulks was natuurlijk niet doorslaggevend. Dat baantje daar kon me niet zoveel schelen. Buiten dat om begon ik me al heel snel aan haar te ergeren, werkelijk mijzelf op te vreten, omdat dat zij er, in tegenstelling tot ik, een stuk meer moeite mee had de luttele uurtje tussen aankomst op kantoor en vertrek daarvan wat achter het bureau met de eigen geslachtsorganen te spelen, enveloppen vol te schijten en deze per interne post naar de directeur van het hele gebeuren te sturen.
Meisje, Margriet, Maite, Josephine, Jacqueline, Poepkut, weet ik veel hoe ze heette, deed een daadwerkelijke poging haarzelf in de kantoortijd in te spannen voor het wel en wee van het patentbureau. Nu had zij natuurlijk geen idee hoe ze dat ooit vorm kon geven. Dat had ik ook niet, maar ze meende het wel mijn taak om dat te doen.
Ik heb haar toen alle patenten die ik zelf behandeld en van een nummertje, EEN NUMMERTJE, voorzien had laten hernummeren. Van jaartal/landvanoorsprong/onderwerp/specificatie naar specificatie/landvanoorsprong/onderwep/jaartal. Toen ze daar eenmaal mee klaar was - iets waarvan ik had gedacht dat het zeker twee weken in beslag zou nemen maar wat ze in een dag of vier klaarspeelde - zei ik haar: 'Nieuwe richtlijnen, alles moet weer terug.' Ze slaakte een zucht en begon in haar oprechte slavenmentaliteit aan het terughernummeren. Tegen die tijd was ik wel zo depressief van haar aangezicht geworden dat de enige troost die ik nog vinden kon mijzelf aftrekken op het genterneutrale, rookvrije toilet en elke dag mijn pink een stukje verder in mijn neus te steken om zo te onderzoeken hoe ver ik zou kunnen gaan eerdat ik een hersenbloeding zou krijgen was.
De derde collega was mevrouw Choi. Dat was een hele dikke, van oorsprong Koreaane, lesbische vrouw die zich net als de vrouw van meneer Plop vreselijke zorgen maakte over wie deze week de vitrages in de was moest zetten. Haar liefhebbende, haar minnares, haar vrouw, werkte ook op het patenbureau, zelfs indezelfde kamer als ik. Die was een weekje na mijn aanstelling alweer verdwenen. Mevrouw Choi was mijn assistente. Haar vrouw was haar assistente. Mevrouw Choi werd vervangen door jongedame Vandenbroecke. Mevrouw Choi werd op betaald verlof gestuud totdat mevrouw Vandenbroecke genoeg geld bij elkaar verdiend had om haar vakantie met haar vriendinnetjes naar het een of andere kutgehucht aan de Middelandse Zee waar allerhande meneertjes en mevrouwtjes Vanderbroecke samenkomen te betalen. Mede daarom had ik een werkelijke kankerhekel aan mevrouw Vanderbroecke.
Toen zij eenmaal klaarwas met het terughernummeren van de patentpapieren kreeg ik een keer diarree. Heftige spuitpoep.
[ Bericht 0% gewijzigd door JAM op 22-07-2012 05:02:01 ]
Een kind van zes
Rijg ik aan mijn mes
quote:
Plichtmatig en generiek. Je moet je horizon verbreden; ik ben bijvoorbeeld aan het dichten geslagen.
Een kind van zes
Rijg ik aan mijn mes
.PLK WVTTKL T PP, deel 128@!07!&*(!92.
TL;DRquote:
Voor de liefhebber zal ik er vanavond eens een kort kortverhaal uitpersen. Ik noem het 'Die ene keer dat ik diarree op kantoor kreeg.
Die ene keer dat ik diarree op kantoor kreeg.
Op het patentbureau had ik drie collega's. Een van hen was meneer Plop. Zijn kantoortje was twee verdiepingen boven en drie gangen door van mij verwijderd. Het zou mijn baas kunnen zijn geweest, ware het niet dat hij niet bij machte was mij te ontslaan. Daarvoor had hij eerst langs personeelszaken moeten gaan wat zich vijf verdiepingen en nog vele gangen meer van zijn kantoor verwijderd was, zodoende dat het daar nooit van kwam.
Eens in de vier weken moest ik bij hem op kantoor komen. Dan moest ik hem vertellen waar ik mij de vier weken daarvoor mee bezig gehouden had. Dan zei ik: 'Patenten enzo,- en alle wat daarmee samenhangt.' 'Goed zo jongen.', zei meneer Plop dan en daar bleef het ook bij. Meneer Plop had andere zorgen. Meneer Plop's zorgen bestonden uit de dagelijkse file tussen de afslag Rijswijk en het knooppunt Prins Clausplein en of het deze week aan hem of zijn vrouw was om de vitrages in de was te zetten en of er vandaag de dag nog voor een redelijke prijs LSD verkrijgbaar was. delaatste ik enkel vermelden wilde om de lezer niet het idee te geven dat meneer Plop de een of andere stoffige kantoorlul was,- nee, meneer Plop was okay. Meneer Plop zat net als ik in een gouden kooitje de hele dag achter zijn bureau met zijn pik te spelen en wat je zoal nog meer met jezelf achter een bureau kan doen met een goed salaris zonder belastingafdracht aan de staat der Nederlander omdat het patentbureau nu eenmaal een internationale organisatie is.
De andere was meneer Vandenbroecke. Dat was een Belg. Meneer Plop ging een keer op vakantie; om hem te vervangen werd er een meneer Vandenbroeke aangesteld. Die deed hetzelfde als meneer Plop. Dat wil zeggen; hij had dezelfde functie. Eens in de vier weken moest ik bij hem langs om te vertellen wat ik de vier weken daarvoor had gedaan. 'Patenten enzo.', zei ik. 'Amai,' zei meneer Vandenbroecke dan, 'dat noemt bij ons nen brevet.', zei hij dan. Daar had ik dan niet zoveel op te zeggen. Meneer Vandenbroecke kon het allemaal net zo weinig schelen waar ik mee bezig was als meneer Plop dat schelen kon. Nu was hij wel wat jonger en had hij in tegenstelling tot meneer Plop kinderen. Een van zijn kinderen, hij had er een stuk of zes, was op de leeftijd gekomen dat het van staatswege in de gelegenheid was gekomen om zelf ook zijn of haar steentje bij te dragen aan het wel en wee van de samenleving. Dat wil zeggen; het mocht gaan werken. Zijn dochter dus werd aangesteld als mijn hulp, mijn secretaresse, mijn assistente, wat God er dan ook van maken wilde.
Veel was er niet mis met dat meisje. Ze was jong, vrolijk, actief, intelligent, schoon. Laat me dat nog een keer opmerken. Als ik geen andere zorgen had gehad had ik haar beslist in de kut geknepen en daar solliciteerde ze ook openlijk naar. Ze noemde me consequent bij mijn achternaam. Daar hoef ik niet verder over uit te wijden. Iedereen die weleens zijn achternaam aan een meisje dat niets anders op de agenda dan een druipende pik van een ouwe smeerkees in haar mond heeft toevertrouwd weet hoe dat soort meisjes achternamen uitspreken. Ik stoorde me daar in het bijzonder aan omdat ik mijzelf ervan had weten te overtuigen dat ik er niet verstandig aan zou doen haar in haar kut te knijpen. Dan zou ik namelijk binnen een tijdsbestek van vier weken bij haar vader moeten erkennen me met iets anders bezig gehouden te hebben dan brevetten, danwel patenten.
Zulks was natuurlijk niet doorslaggevend. Dat baantje daar kon me niet zoveel schelen. Buiten dat om begon ik me al heel snel aan haar te ergeren, werkelijk mijzelf op te vreten, omdat dat zij er, in tegenstelling tot ik, een stuk meer moeite mee had de luttele uurtje tussen aankomst op kantoor en vertrek daarvan wat achter het bureau met de eigen geslachtsorganen te spelen, enveloppen vol te schijten en deze per interne post naar de directeur van het hele gebeuren te sturen.
Meisje, Margriet, Maite, Josephine, Jacqueline, Poepkut, weet ik veel hoe ze heette, deed een daadwerkelijke poging haarzelf in de kantoortijd in te spannen voor het wel en wee van het patentbureau. Nu had zij natuurlijk geen idee hoe ze dat ooit vorm kon geven. Dat had ik ook niet, maar ze meende het wel mijn taak om dat te doen.
Ik heb haar toen alle patenten die ik zelf behandeld en van een nummertje, EEN NUMMERTJE, voorzien had laten hernummeren. Van jaartal/landvanoorsprong/onderwerp/specificatie naar specificatie/landvanoorsprong/onderwep/jaartal. Toen ze daar eenmaal mee klaar was - iets waarvan ik had gedacht dat het zeker twee weken in beslag zou nemen maar wat ze in een dag of vier klaarspeelde - zei ik haar: 'Nieuwe richtlijnen, alles moet weer terug.' Ze slaakte een zucht en begon in haar oprechte slavenmentaliteit aan het terughernummeren. Tegen die tijd was ik wel zo depressief van haar aangezicht geworden dat de enige troost die ik nog vinden kon mijzelf aftrekken op het genterneutrale, rookvrije toilet en elke dag mijn pink een stukje verder in mijn neus te steken om zo te onderzoeken hoe ver ik zou kunnen gaan eerdat ik een hersenbloeding zou krijgen was.
De derde collega was mevrouw Choi. Dat was een hele dikke, van oorsprong Koreaane, lesbische vrouw die zich net als de vrouw van meneer Plop vreselijke zorgen maakte over wie deze week de vitrages in de was moest zetten. Haar liefhebbende, haar minnares, haar vrouw, werkte ook op het patenbureau, zelfs indezelfde kamer als ik. Die was een weekje na mijn aanstelling alweer verdwenen. Mevrouw Choi was mijn assistente. Haar vrouw was haar assistente. Mevrouw Choi werd vervangen door jongedame Vandenbroecke. Mevrouw Choi werd op betaald verlof gestuud totdat mevrouw Vandenbroecke genoeg geld bij elkaar verdiend had om haar vakantie met haar vriendinnetjes naar het een of andere kutgehucht aan de Middelandse Zee waar allerhande meneertjes en mevrouwtjes Vanderbroecke samenkomen te betalen. Mede daarom had ik een werkelijke kankerhekel aan mevrouw Vanderbroecke.
Toen zij eenmaal klaarwas met het terughernummeren van de patentpapieren kreeg ik een keer diarree. Heftige spuitpoep.
broken hearted,
tried to shit,
but only farted.
[ Bericht 16% gewijzigd door Ringo op 22-07-2012 17:20:13 ]
Mainport over Bonita Avenue
Ik heb trouwens op mezelf gestemd, dat jullie het maar weten
Je moet je ook niet blindstaren op Nederlandse literatuur.quote:
"Is dit nou het beste Nederlandse boek van de afgelopen vijf jaar?"
Mainport over Bonita Avenue
Röntgenfoto's van je longen.quote:
Ik vraag me af hoe je bij de douane kunt aantonen dat 35 sloffen Dunhill voor eigen gebruik zijn
Nu gingen we gisteren wandelen en zaten even op een picknickbankje. Er kwam een echtpaar aangelopen dat er bij kwam zitten en die vrouw begon te klagen dat ze geprikt was door de brandnetels. De jongste van mij (links) kwam nieuwsgierig naar haar been kijken, liep weg, zocht een blaadje weegbree, kauwde het fijn en smeerde het op de bultjes.
Die vrouw was helemaal verbaasd en vond het heel bijzonder. Zeker toen na 3 minuten de pijn weg was. Ze vroeg me hoe Fleur dat gedaan had. Ik vertelde haar dat ze al van zeer jonge leeftijd af aan instinctief wist welke kruiden en planten iemand nodig had. Dat ze ook eens een bepaald kruid had geplukt voor haar opa, toen die buikkrampen had, etc.
De vrouw was buitengewoon onder de indruk en wilde alles weten. Wij deden alsof we het allemaal heel normaal vonden en niet snapten wat er nu zo bijzonder aan was. "Ieder kind kan toch wel iets, etc". Het had niet veel gescheeld of de vrouw was ook nog haar aura gaan lezen, etc, want zo'n typje was het wel.
Het ging mij er ook nog niet eens om die vrouw voor de gek te houden of zo. Zij heeft ons verlaten met de gedachte dat er nog van alles mogelijk was tussen hemel en aarde en dat er toch nog op een heel gewone dag hele bijzondere dingen kunnen gebeuren.
Leuk hé. Die had mijn vriendin gemaakt toen ik de 4-daagse liep en als verjaardagscadeau gegeven toen ik terugkwam (op zo'n canvasdoek geprint)quote:
Nu iets anders.
Al sinds mijn 20-ste of zo droom ik regelmatig dat ik voor de spiegel sta en dat de tanden in mijn mond verbrijzelen. Ze vallen in kleine stukjes uit elkaar. Je hoeft geen psycholoog te zijn om te begrijpen dat dit angst voor ouder worden en de dood symboliseert. Net zoals een obsessie voor kaal worden.
Nu hoef ik niet bang te zijn om kaal te worden, want ik ben genetisch gezegend met een dikke haardos die nog op hoogbejaarde leeftijd mijn hoofd zal sieren. Maar ik heb ook nog nooit maar dan ook iets met mijn tanden gehad. Nog geen vulling zelfs. Al 70 keer naar de tandarts voor controle geweest en 10 minuten later zonder behandeling weer buiten gestaan.
Nu beet ik zojuist op een snoepje en er brak een stuk van mijn kies af! Geheel bloed- en pijnloos trouwens. Net zoals ik soms droom! De boodschap is duidelijk: het verval is ingezet. En dat nog geen drie dagen nadat ik nog een heldenonthaal gekregen had bij mijn intocht op de Nijmeegse Vierdaagse.
Een andere klassieker die bij mij ook zo nu en dan voorbij komt: dat ik mijn middelbare school diploma nog moet halen. Dat er kennelijk toen toch iets mis is gegaan en dat 't opnieuw moet. En dat het dan dus ineens niet meer zo makkelijk is. Achtervolgingsdromen in allerlei gradaties en verhaallijnen komen bij ook vaak voor en daarvan geef ik mijn gereformeerde opvoeding de schuld. Wel zo handig.
Ik had dit weekend een nacht lang allemaal heel vrolijke dromen waarbij ik ook echt moest lachen, hardop in mijn slaap. Maar als ik nu moet uitleggen wat er zo grappig was dan kan ik dat niet navertellen.
Verder kan ik nu niet slapen vanwege de warmte.
.
1 . À Bout de Souffle - 1960
2 . Single Man A - 2009
3 . Godfather The - 1972
4 . Rear Window - 1954
5 . Casablanca - 1942
6 . Apocalypse Now - 1979
7 . Gegen die Wand - 2004
8 . The Graduate - 1967
9 . Melancholia - 2011
10 . There Will Be Blood - 2007
11 . Black Swan - 2010
12 . Reprise - 2006
13 . Efter Brylluppet - 2006
14 . Eyes Wide Shut - 1999
15 . Lost in Translation - 2003
16 . Good Will Hunting - 1997
17 . Binjip - 2004
18 . C'era una Volta il West - 1968
19 . Chinatown - 1973
20 . Donnie Darko - 2001
21 . Leben der Anderen Das - 2007
22 . Buono il Brutto il Cattivo Il - 1966
23 . Requiem for a Dream - 2000
24 . King's Speech The - 2010
25 . Taxi Driver - 1976
26 . 8½ - 1963
27 . American Psycho - 2000
28 . Akmareul Boattda - 2010
29 . Boot Das - 1981
30 . Cashback - 2006
31 . Dead Poets Society - 1989
32 . Dreamers The - 2003
33 . Drive - 2011
34 . Antonia - 1995
35 . Festen - 1998
36 . Jeux d'Enfants - 2003
37 . Meglio Gioventù La - 2003
38 . Midnight Cowboy - 1969
39 . North by Northwest - 1959
40 . Inglourious basterds - 2009
41 . Oldeuboi - 2003
42 . Shame - 2011
43 . Strangers on a Train - 1951
44 . 12 Angry Men - 1957
45 . Tropa de Elite - 2007
46 . Vicky Cristina Barcelona - 2008
47 . Walkabout - 1971
48 . Wszystko Co Kocham - 2009
49 . Zabriskie Point - 1970
50 . Sen to Chihiro no kamikakushi - 2001
51 . Love actually - 2003
52 . Magnolia - 1999
53 . Drei - 2010
54 . Pulp Fiction - 1994
55 . American Beauty - 1999
56 . The Virgin Suicides - 1999
57 . Baader Meinhof Komplex Der - 2008
58 . Bom Yeoreum Gaeul Gyeoul Geurigo Bom - 2003
59 . Cidade de Deus - 2002
60 . French Connection The - 1971
61 . Roman Holiday - 1953
62 . Layer Cake - 2004
63 . Martha Marcy May Marlene - 2011
64 . Absolute Giganten - 1999
65 . Ne Le Dis à Personne - 2006
66 . Ober - 2006
67 . Psycho - 1960
68 . Salaire de la Peur Le - 1953
69 . Straw Dogs - 1971
70 . Sunset Blvd - 1950
71 . One Flew over the Cuckoo's Nest - 1975
72 . Trois Couleurs Bleu - 1993
73 . Tropa de Elite O Inimigo Agora É Outro - 2010
74 . Weiße Band Eine Deutsche Kindergeschichte Das - 2009
75 . Yeopgijeogin Geunyeo - 2001
76 . Cool Hand Luke - 1967
77 . The Rock - 1996
78 . In Bruges - 2008
79 . Bob le Flambeur - 1954
80 . Gladiator - 2000
81 . Dial M for Murder - 1954
82 . Entre les Murs - 2008
83 . Eraserhead - 1977
84 . Five Easy Pieces - 1973
85 . Great Escape The - 1963
86 . Ronin - 1997
87 . Obsluhoval Jsem Anglického Krále - 2006
88 . Lord of the Rings: Fellowship of the Ring - 2001
89 . Laberinto del Fauno El - 2006
90 . Lawrence of Arabia - 1962
91 . [REC] - 2007
92 . Maltese Falcon The - 1940
93 . Mio Fratello È Figlio Unico - 2006
94 . Aanrijding in Moscou - 2008
95 . Payback - 1999
96 . The Insider - 1999
97 . Azuloscurocasinegro - 2006
98 . Full Metal Jacket - 1987
99 . Indiana Jones and the Last Crusade - 1989
100 . From Russia with Love - 1963
. Ik heb een stem .En ik wil wel een album top 100 maken, maar films boeien me niet zo.
Juist.quote:
Dat komt omdat je een eenzijdige interesse hebt
1. Heat
2. Starship Troopers
3. Heat
4. Heat
5. Heat
6. Starship Troopers
7. Heat
8.Starship Troopers
9. Starship Troopers
10. Starship Troopers
11. Heat
12. Starship Troopers
13. Starship Troopers
14. Heat
15. Starship Troopers
16. Heat
17. Heat
18. Heat
19. Starship Troopers
20. Starship Troopers
21. Starship Troopers
22. Starship Troopers
23. Heat
24. Starship Troopers
25. Starship Troopers
26. Starship Troopers
27. Heat
28. Heat
29. Starship Troopers
30. Heat
31. Heat
32. Starship Troopers
33. Heat
34. Heat
35. Starship Troopers
36. Starship Troopers
37. Heat
38. Heat
39. Heat
40. Starship Troopers
41. Barbwire
42. Heat
43. Heat
44. Starship Troopers
45. G.V.D.
46. G.V.D.
47. G.V.D.
48. G.V.D.
49. G.V.D.
50. Ziezo.
etc.
Smijt er nog eens een dooddoener tegenaan! Wat hebben we het toch goed hè, wereldreizende vrienden en sloffen sigaretten! Hoechei, hoezee, hoera!quote:
Ik houd van de zomer, een periode waarin al mijn vrienden wereldreizen maken en sloffen sigaretten voor me meenemen
Houd daar alsjeblieft mee op.quote:
Zet ze uit de pas
Ik zal de doos bewaren.
Album top 100 is al iets reëler dan films, maar hou het maar bij 50 platen.quote:
En ik wil wel een album top 100 maken, maar films boeien me niet zo.
Ik zou de honderd films die ik zou kunnen bedenken al niet eens meer rangschikken. Waarschijnlijk allemaal 'oh ja, die was ook wel oke' werk.quote:Op vrijdag 27 juli 2012 11:57 schreef Z het volgende:
Wat een onzin, een top 100. Begin nog eens overnieuw en maak een top 25 en wees eerlijk. Er staan heel veel 'verplichte nummertje in' heb ik het idee. En wat doet Inglourious basterds überhaupt in die lijst en LOTR? En wat zegt dat over de rest van de films?
http://frankieteardrop.tu(...)arkesmith-tumblr-com
Wat is het internet toch een mooie uitvinding.quote:
IR:
http://frankieteardrop.tu(...)arkesmith-tumblr-com
Misschien moet je deze een keer aanschaffen, Mp:
Als we het over boeken hebben kom ik maar tot een top vijf.
1. Madame Bovary - Gustave Flaubert (1856)
2. Cien Años de Soledad - Gabriel García Márquez (1967)
3. Max Havelaar: Of de Koffij-veilingen der Nederlandsche Handel-Maatschappij - Multatuli (1860)
4. Plateforme, au Milieu du Monde - Michel Houellebecq (2001)
5. Vojna i Mir - Lev Tolstoj (1869)
Het is duidelijk dat de jaren vijftig en zestig van de negentiende eeuw het beste werk voortbrachten.
6. Voyage au Bout de la Nuit - Louis-Ferdinand Céline (1932)
7. Étranger, L' - Albert Camus (1942)
8. Catcher in the Rye, The - J.D. Salinger (1951)
9. Kaas - Willem Elsschot (1933)
10. The Dead (Dubliners) - James Joyce (1914)
De literatuur is al jaren voorbij gestreefd door film.
Als ik me zou laten verleiden tot het maken van zo'n lijst - wat niet gaat gebeuren - dan zou er een behoorlijke overlap zijn, Mp. Misschien wel de helft.
Maar Eyes Wide Shut... Op 14...
En de rest van z'n ( betere ) werk komt niet eens voor in je lijst, geloof ik...
Dat vind ik toch opmerkelijk, ja.
Of met een half oog, of zo.
Dus ik dacht, kom, ik geef die jongen een goede tip.
Maar je dochters zijn wel lekker, over vijf jaar worden ze gevingerd door een swagboy tussen de nickelsonjassen van de kinderdisco
Nee, bij films doe je dat altijd. Maar die kijk je dan ook in de moedertaal. Vandaar dat ik me van die boeken afvroeg of je ze ook in de moedertaal gelezen had. Of dat je je gewoon aanstelde met je Cien Años de Soledadquote:
Als jij het over The godfather hebt, zeg je dan ook De peetvader of heb je soms een nagesynchroniseerde versie gezien? Jezus wat een domme opmerking
Die gaan over 5 jaar nog helemaal niet de kinderdisco in. Hier is helemaal geen disco, laat staan een kinderdisco.quote:
En vermeld is zonder dt
Maar je dochters zijn wel lekker, over vijf jaar worden ze gevingerd door een swagboy tussen de nickelsonjassen van de kinderdisco
Dan titels van boeken in hun orignele taal; ach, er valt iets voor te zeggen. Nu mag ik graag zelf Japanse boekjes lezen omdat ik er godzijdank wel in geslaagd ben, hoewel met hokken en stoten, een soort eigene smaak te ontwikkelen in plaats van mij die door de rest van de pseud-intellectuele goegemeente in te laten gieten. Zodoende ben ik bij boekjes van Japanners geraakt. Dit alleen om het volgende punt in te leiden. Namelijk dat punt dat ook titels van boeken niet ontsnappen aan de vrijheden die vertalers zich nu eenmaal menen aan te mogen meten. Ik heb hier - uit de erfenis van een vrouw wier man weleens een schaakclub waar ik 's zomers graag schaak bezocht - 'The Naked Dead' van Norman Mailer liggen, in het Nederlands, waarin het boek opeens 'Helden zonder glorie' heet. Nu vraag ik je dus! Bij de Japanse boekjes is dat allemaal nog veel erger,- vandaar dat ik zeg, ja, er valt iets voor te zeggen boektitels in de originele taal te vermelden.
Of dat bij de boekjes die Mainport in zijn zelfverplichte lijstje opgenomen heeft ook opgaat is weer een heel ander verhaal. Oorlog en Vrede, daar valt nog wel iets voor te zeggen; ooit heb ik me door de een of andere lul-de-behanger met een ongeschoren kutkop - mijn eigenste vader dus - laten vertellen dat men dat ook met enige creativiteit als 'Oorlog en Land' zou kunnen vertalen, wat weer een hele andere draai aan het boek dat ik zelf nooit gelezen heb zou kunnen hebben gegeven. Voor de rest is het inderdaad allemaal pretentieuse, nietszeggende nonsens waaruit niets anders blijkt dat Mainport zich de welhaast autistische moeite getroost heeft de originele titels op te zoeken; want dat'ie dat allemaal daadwerkelijk lezen kan in 't Frans, Russisch, Spaans en weet ik wel niet wat ik voor de rest lang heb zien komen, daar geloof ik geen reet van.
Buiten dat om vind ik het ook een bijzonder schamele verzameling. Men zou kunnen zeggen: 'Het zijn geen slechte boeken', en dan zal ik moeten zeggen: 'Ja, je had ook Kluun kunnen lezen.',- maar daar is het ook allemaal wel mee gezegd. De lijst laat zich treffen door schrijvers (Celine, Salinger, Camus, Elsschot, daar heb ik het nu dan in het bijzonder over) die een grote behoefte hadden de waarheid te vertellen maar daar op de een of andere manier toch niet aandurfden. Die toch een zekere angst hadden voor hun overigens prachtige gedachtenwereld. Het valt me mee dat Derrida niet in het lijstje staat.
Wat is er toch mis met Hemingway? Bukoswki? Reve? Fante? Ouwehand? Dazai? McCullers? Dat zijn pas schrijvers,- die trokken een pen uit hun reet, begonnen waar ze waren en schreven de waarheid op. Zo zou er geschreven moeten worden en niet anders.
Flaubert, daar weet ik dan geen reet van. Dat zal vast aardig zijn, daar twijfel ik niet aan. Dat'ie (Mainport dus) er zo mee dweept doet mij geloven dat'ie 't werkelijk gelezen heeft en er werkelijk van houdt. Misschien dat ik dat dus eens lezen zal moeten.
Neequote:
Ga je nog een keer wat zinnigs toevoegen Quir of hoe zit dat
Af en toe kom ik wel eens bij iemand thuis waar zo'n prachtig design-schaakbord staat. Uitgevoerd met koper en chroom, alles mooi glimmend. Prominent op de salontafel of op de kast. Ik vraag dan altijd aan de eigenaar of hij zo graag schaakt. Meestal kent hij de regels niet eens. Van mijn schaakbord ontbreekt de zwarte koningin. Dat is een bierdopje van Jupiler.quote:
Over vijf jaar zijn jassen van Nickelson, voor zover dat nu al niet het geval is - maar misschien is dat in dat kankerdorp waar hij vandaan komt, Mainport dus, anders - allang uit de mode en wordt er godzijdank ook niet meer over swagbois gesproken. Daar mag je me best op vastpinnen.
Dan titels van boeken in hun orignele taal; ach, er valt iets voor te zeggen. Nu mag ik graag zelf Japanse boekjes lezen omdat ik er godzijdank wel in geslaagd ben, hoewel met hokken en stoten, een soort eigene smaak te ontwikkelen in plaats van mij die door de rest van de pseud-intellectuele goegemeente in te laten gieten. Zodoende ben ik bij boekjes van Japanners geraakt. Dit alleen om het volgende punt in te leiden. Namelijk dat punt dat ook titels van boeken niet ontsnappen aan de vrijheden die vertalers zich nu eenmaal menen aan te mogen meten. Ik heb hier - uit de erfenis van een vrouw wier man weleens een schaakclub waar ik 's zomers graag schaak bezocht - 'The Naked Dead' van Norman Mailer liggen, in het Nederlands, waarin het boek opeens 'Helden zonder glorie' heet. Nu vraag ik je dus! Bij de Japanse boekjes is dat allemaal nog veel erger,- vandaar dat ik zeg, ja, er valt iets voor te zeggen boektitels in de originele taal te vermelden.
Of dat bij de boekjes die Mainport in zijn zelfverplichte lijstje opgenomen heeft ook opgaat is weer een heel ander verhaal. Oorlog en Vrede, daar valt nog wel iets voor te zeggen; ooit heb ik me door de een of andere lul-de-behanger met een ongeschoren kutkop - mijn eigenste vader dus - laten vertellen dat men dat ook met enige creativiteit als 'Oorlog en Land' zou kunnen vertalen, wat weer een hele andere draai aan het boek dat ik zelf nooit gelezen heb zou kunnen hebben gegeven. Voor de rest is het inderdaad allemaal pretentieuse, nietszeggende nonsens waaruit niets anders blijkt dat Mainport zich de welhaast autistische moeite getroost heeft de originele titels op te zoeken; want dat'ie dat allemaal daadwerkelijk lezen kan in 't Frans, Russisch, Spaans en weet ik wel niet wat ik voor de rest lang heb zien komen, daar geloof ik geen reet van.
Buiten dat om vind ik het ook een bijzonder schamele verzameling. Men zou kunnen zeggen: 'Het zijn geen slechte boeken', en dan zal ik moeten zeggen: 'Ja, je had ook Kluun kunnen lezen.',- maar daar is het ook allemaal wel mee gezegd. De lijst laat zich treffen door schrijvers (Celine, Salinger, Camus, Elsschot, daar heb ik het nu dan in het bijzonder over) die een grote behoefte hadden de waarheid te vertellen maar daar op de een of andere manier toch niet aandurfden. Die toch een zekere angst hadden voor hun overigens prachtige gedachtenwereld. Het valt me mee dat Derrida niet in het lijstje staat.
Wat is er toch mis met Hemingway? Bukoswki? Reve? Fante? Ouwehand? Dazai? McCullers? Dat zijn pas schrijvers,- die trokken een pen uit hun reet, begonnen waar ze waren en schreven de waarheid op. Zo zou er geschreven moeten worden en niet anders.
Flaubert, daar weet ik dan geen reet van. Dat zal vast aardig zijn, daar twijfel ik niet aan. Dat'ie (Mainport dus) er zo mee dweept doet mij geloven dat'ie 't werkelijk gelezen heeft en er werkelijk van houdt. Misschien dat ik dat dus eens lezen zal moeten.
Als ik in een boekenkast de door Mainport opgegeven verzameling van boeken zie, waarschijnlijk allemaal strak in een uitvoering als "COMPENDIUM DER WERELDLITERATUUR" of zo, dan zou ik vragen moeten of de eigenaar graag leest.
Mijn exemplaar van "Op weg naar het einde" is een goedkope pocketversie en heeft geen kaft meer. Hij is ook vies, want ik heb hem in mijn rugzak door Afghanistan gesleept. Ook is op verschillende bladzijden met viltstift gekrast door mijn kinderen. Je zou kunnen zeggen dat ik van Reve houd.
En zo'n boek als "Oorlog en Vrede", dat kun je toch niet serieus met plezier lezen. Ik ben er wel eens in begonnen, omdat het zo bekend is en misschien daarom wel goed en heel interessant zou moeten zijn. Ik kon er niet doorheen komen. Het is typisch zo'n boek dat je op een lijstje zet om jezelf als interessant te profileren.
Alles is Mainport trouwens vergeven als hij dit enkel doet om indruk te maken op studentes van 19 hoor. Maar mijn ervaring is dat die in het algemeen net zo goed onder de indruk zijn van een rijtje met Kluun en Godfried Bomans als van genoemde boeken. Ze weten het verschil toch nauwelijks.
Ik heb Abre los ojos gezien, je vergist je met Vanilla skyquote:
Mainport. Je zet Eyes wide shut op je lijst. Heb je Habre los ojos dan niet gezien. Zien dat deze film alleen qua taal en acteurs omgezet is en er verder niks toegevoegd is schoot mij in het verkeerde keelgat. Eyes wide shut is zeker een goede film als je het origineel niet kent. Zie je het origineel, dan gaan je ogen pas echt open.
"Wauw. Vaak is een groot literair werk een moeilijk te verteren, ongeslepen, ruwe steen, of zo'n, weliswaar fijn geschreven, lullig frikandellenromannetje. Vojna i Mir is een van de weinige werken die de absolute finesse van beide tot in de puntjes beheerst. Een fantastisch verhaal van epische omvang op een, superlatieven schieten tekort, nog mooiere manier beschreven."
In de nieuwe vertaling is Oorlog en vrede in net zulke simpele taal geschreven als de rest van de Russische bibliotheek uit de negentiende eeuw. Het zijn eenvoudige, korte zinnen, gespeend van mooischrijverij en overbodige informatie. Het leest fijner dan een Bonita Avenue, wil ik maar zeggen.
Oorlog en vrede is voor de helft een epische oorlogsroman over Napoleon en neemt anderzijds een duik in de leefwereld en omgangsvormen van de Sint-Petersburgse adel. Iedereen kan dit boek lezen en ik kan het aan iedereen aanraden. Het is niet pretentieus of moeilijk geschreven, en het bevat zo veel mooie dingen.
[Over de mug]
Arne houdt op met snurken. Ik kijk naar hem om. Ook hij heeft zijn ogen open.
- Misschien worden we er in het hiernamaals zwaar voor gestraft, zegt hij.
-Of ze ons hier nog niet genoeg straffen. Wat een schepping die erop ingericht is dat miljarden wezens er alleen in leven kunnen blijven door andere wezens bloed uit te zuigen. Ik heb dorst.
-Niet zelden denk ik aan de mogelijkheid dat de mensen er wat hun rang in de schepping betreft, totaal verkeerde denkbeelden op na houden. Staat er niet geschreven : de eersten zullen de laatsten zijn?
Mogelijk worden we in het hiernamaals ontvangen door een leger van muggen die daar de functie van minister uitoefenen. En op een hoge troon zit, scepter in de hand, het mond-en klauwzeervirus dat de baas over alles blijkt te zijn.
quote:
[..]
Die gaan over 5 jaar nog helemaal niet de kinderdisco in. Hier is helemaal geen disco, laat staan een kinderdisco.
Een leuke clip, die je al eerder voor mij gepost hebt. Maar de allerbeste videoclip aller tijden is toch deze:quote:
Als ik een top-10 van videoclips zou moeten opstellen stond deze zonder meer op 1, 2 en 3.
Ulysses, ook al zo'n onverteerbaar brok idd. Of Der Mann ohne Eigenschaften. Verschrikkelijk.quote:
Je kunt over veel boeken zeggen dat je ze niet met plezier kunt lezen - Ulysses, WFH, Spinoza, Lord of the rings... - maar Oorlog en vrede hoort daar niet bij. Ik heb het gelezen op mijn zeventiende. Ik schreef in 2007 daarover, een beetje aanstellerig:
"Wauw. Vaak is een groot literair werk een moeilijk te verteren, ongeslepen, ruwe steen, of zo'n, weliswaar fijn geschreven, lullig frikandellenromannetje. Vojna i Mir is een van de weinige werken die de absolute finesse van beide tot in de puntjes beheerst. Een fantastisch verhaal van epische omvang op een, superlatieven schieten tekort, nog mooiere manier beschreven."
In de nieuwe vertaling is Oorlog en vrede in net zulke simpele taal geschreven als de rest van de Russische bibliotheek uit de negentiende eeuw. Het zijn eenvoudige, korte zinnen, gespeend van mooischrijverij en overbodige informatie. Het leest fijner dan een Bonita Avenue, wil ik maar zeggen.
Oorlog en vrede is voor de helft een epische oorlogsroman over Napoleon en neemt anderzijds een duik in de leefwereld en omgangsvormen van de Sint-Petersburgse adel. Iedereen kan dit boek lezen en ik kan het aan iedereen aanraden. Het is niet pretentieus of moeilijk geschreven, en het bevat zo veel mooie dingen.
Maar jouw lijstje is dus jouw werkelijk gelezen lijstje van jouw echte favorieten. Prima dan hoor.
Leuk!quote:
[..]
Een leuke clip, die je al eerder voor mij gepost hebt. Maar de allerbeste videoclip aller tijden is toch deze:
Als ik een top-10 van videoclips zou moeten opstellen stond deze zonder meer op 1, 2 en 3.
Vooral vanaf 3:12 als ze haar dansje doet. Helaas zit er in deze versie een balk van de omroep voor, maar de clip staat 100x op youtube. Ook eigenlijk de enige clip die ik wel eens opzet als ik 5 minuten niks te doen heb. Verder doe ik dat nooit.quote:
De man zonder eigenschappen heb ik permanent uitgeleend aan mijn vaker, die er na 3 pogingen nog niet doorheen is.quote:
[..]
Ulysses, ook al zo'n onverteerbaar brok idd. Of Der Mann ohne Eigenschaften. Verschrikkelijk.
Maar jouw lijstje is dus jouw werkelijk gelezen lijstje van jouw echte favorieten. Prima dan hoor.
Heb net wel de NL versie van Ulysses gekocht omdat ik Bindervoet&Henkes wel leuk vind, maar ben benieuwd hoe ik die trek.
Misschien heb ik gewoon geen talent voor dat soort boeken hoor. Dat kan ook. Het liefst heb ik dat er in een boek praktisch niks gebeurt. Dat leidt allemaal maar af van de inhoud. Daarom lees ik ook zo graag Reve.quote:
[..]
De man zonder eigenschappen heb ik permanent uitgeleend aan mijn vaker, die er na 3 pogingen nog niet doorheen is.
Heb net wel de NL versie van Ulysses gekocht omdat ik Bindervoet&Henkes wel leuk vind, maar ben benieuwd hoe ik die trek.
Nu ben ik de naam even kwijt van het boek, maar dat ging dan over een echtpaar dat bij voorkeur de hele dag in bed lag (en steun trok). Soms kwam de postbode langs en maakte een praatje. Op een dag krijgt die man het op z'n heupen en besluit een stukje te lopen in het bos achter het huis, waarop hij meteen op een achtergebleven explosief uit de Tweede Wereldoorlog trapt en sterft. Prima. Daar doe ik het voor.
Overigens, als we het toch over boeken hebben, las ik gisteren In De Ban van de Tegenstander uit van Keilson, en dat is toch ook wel een intrigerend boek. Nu ben ik bezig in Primo Levi, dus de Holocaust wordt in huize IR niet ontkend.
Lastig he, lief dagboek.
Ik heb uit noodzaak en niet uit aanstellerij een hele berg boeken moeten weggooien, en heb daar eigenlijk nooit spijt van gehad. Het waren vooral van die kutboeken zoals "Anne Karenina" en "Der mann ohne eigenschaften". Houdoe en bedankt.quote:
Nog even iets over boekenkasten. Mijn Lundia is er eindelijk, waardoor ik alles nu eindelijk netjes op een rijtje heb staan. Dan blijkt dat sommige schrijvers die ik waardeer goed vertegenwoordigd zijn (reve, brouwers, voskuil, houellebecq, salinger) maar ook dat sommige schrijvers er met een paar boeken in staaan die ik alleen maar heb omdat ik ze op aanraden of bevel van mijn vader voor 1 euro bij een rommelmarkt voor een kerk gekocht heb, zoals Bernlef en Brusselmans (of oké, brusselmans ligt niet bij de kerk maar is zo'n gemakkelijk cadeau, je kan er altijd vanuit gaan dat ik dat ene boek nog niet heb). Toch vind ik weggooien ook weer zo aanstellerig.
Lastig he, lief dagboek.
Bernlef vond ik trouwens niks mis mee verder.
Ook iemand die het op dit punt met Marcel Reich-Ranicki eens is.quote:
En te dikke boeken, daar moet ik ook niks van hebben. Het is toch een soort van gebrek van talent van de schrijver dat hij meer dan pakweg 300 pagina's nodig heeft om zijn boodschap over te brengen.
Die moest ik even googelen hoor! Maar ja, als hij dat ook vond.quote:
[..]
Ook iemand die het op dit punt met Marcel Reich-Ranicki eens is.
Als student ben ik ooit door een scharrel meegetroond naar een toneeluitvoering in de Balie van Der Mann ohne Eigenschaften. Ik was die dag al doodop maar ze wilde perse intellectueel doen. Ze heeft me bij die lange zit vier keer wakker gemaakt, twee keer toen een pauze begon, aan het eind en een keer toen mijn gesnurk de acteurs overstemde. Ik kan me er verder niets van herinneren.
*nee niet Fritz
Ik lees maar terug en quote maar wat want ik verveel me omdat er niemand meer in dit topic post.quote:
-Niet zelden denk ik aan de mogelijkheid dat de mensen er wat hun rang in de schepping betreft, totaal verkeerde denkbeelden op na houden. Staat er niet geschreven : de eersten zullen de laatsten zijn?
Mogelijk worden we in het hiernamaals ontvangen door een leger van muggen die daar de functie van minister uitoefenen. En op een hoge troon zit, scepter in de hand, het mond-en klauwzeervirus dat de baas over alles blijkt te zijn.
Bij Hermans kan ik nooit geloven dat hij zelf gelooft wat hij schrijft. Dus. Ik denk niet dat WFH echt dacht dat in het hiernamaals de muggen de dienst uitmaakten. Dat is gewoon flauwe gein. Als ik Reve over zijn katholieke dieren lees, dan geloof ik het zelf bijkans nog. Dat is voor mij een belangrijk verschil.
Ik heb wel mijn best gedaan om Hermans te lezen, maar toch kon hij mij niet echt bekoren. Ik dacht telkens van "Het zal allemaal wel.". Net zoals bij 'De Jacobsladder' van Maarten het Hart. Dan denk ik, ja, misschien is dat wel zo gegaan. Of niet. Het boeit me echt allemaal niks.
Die Trabant dan? En is dat met die wind overdrachtelijk of letterlijk? Je bent te cryptisch nu.quote:
Dat was weer een andere scharrel*. Maar als ik met de heersende wind mee pis, dan raak ik de Duitse bodem wel.
*nee niet Fritz
Nu is zo'n vrijwillig initiatief en zo'n ongespecificeerde behandeldatum, allemaal zonder controle, niet echt een stok achter de deur om weer zo'n behandeling te ondergaan. Eerder niet, je hebt altijd wel een excuus om het nog een weekje vooruit te schuiven. Ter motivatie heb ik van de tandarts al wel een setje met dure boortjes, voor hergebruik, meegekregen.
Vroeger deed ik nog wel eens een beetje mijn best wanneer ik hier iets opschreef. Bij gebrek aan werkelijk talent dan. Misschien dat ik daar ooit wel weer zin in ga krijgen.
Autootje is in 1957 naar de Sputnik genoemd, een 'Erd-Trabant'. Trabant staat voor kameraad.
En dat met die wind is letterlijk.
Overigens: toen mijn tandarts me eens een polijstborsteltje meegaf, kwam ik er thuis achter dat het niet op de Dremel paste. Te dun. Heb overigens ook ooit veel te lang met zo'n loden plak op een kies gelopen toen onderweg naar een bezoek een dropje de vulling uit mijn kies trok. Mobieltjes waren toen nog niet zo vanzelfsprekend,maar we hadden er een en ik kon bij aankomst meteen door naar zijn tandarts voor een noodkroon/vulling. Nederland is zo slecht nog niet.
Als ik eens medische hulp nodig heb (wat gelukkig maar zelden voorkomt), ben ik ook altijd wel blij om in dit land, maar vooral in deze tijd, te leven. Je zult zoiets maar 70 jaar geleden hebben moeten ondergaan. Met halfslachtige verdoving en stalen instrumenten. Brrrr.quote:
Het is gezien.
Autootje is in 1957 naar de Sputnik genoemd, een 'Erd-Trabant'. Trabant staat voor kameraad.
En dat met die wind is letterlijk.
Overigens: toen mijn tandarts me eens een polijstborsteltje meegaf, kwam ik er thuis achter dat het niet op de Dremel paste. Te dun. Heb overigens ook ooit veel te lang met zo'n loden plak op een kies gelopen toen onderweg naar een bezoek een dropje de vulling uit mijn kies trok. Mobieltjes waren toen nog niet zo vanzelfsprekend,maar we hadden er een en ik kon bij aankomst meteen door naar zijn tandarts voor een noodkroon/vulling. Nederland is zo slecht nog niet.
Maar de connectie Sputnik-Erdtrabant-trabant-DDR had ik nog niet gemaakt. Dan weten we weer iets.
Dit soort stomme feiten vergeet ik trouwens meteen mijn hele leven niet meer. Daar hoef ik mijn best niet voor te doen. Er zullen misschien ook nog wel 1 of 2 gelegenheden zich voordoen waarop ik dit feitje dan als anecdote kan vermelden. Vroeger op school onthield ik ook altijd de anecdotes die de leraar vertelde om de les wat op te luisteren, maar die werden op het examen nooit gevraagd.
Ach, daar heb je tegenwoordig pubquizzen voor.quote:
Dit soort dingen weten devalueert overigens ook steeds sneller. Vroeger kon je nog wel eens indruk maken met je algemene ontwikkeling en je parate kennis. Tegenwoordig, nu bijna iedereen een smartphone met wikipedia heeft en iedereen eigenlijk alles vrijwel meteen kan reproduceren heeft dat zijn waarde grotendeels verloren.
.
Mag je dan geen apparatuur gebruiken? Ik kreeg pas een app te zien die de juiste titel bij een fragment muziek kon raden. Dat lijkt me toch wel killing voor zo'n quizzquote:
[..]
Ach, daar heb je tegenwoordig pubquizzen voor.
Dat is helaas wat aan de late kant voor mij.quote:
Ah, de pubquiz. De enige fatsoenlijke avondbesteding die je als werkende burgerman door de week kunt doen. Het begint om half negen en om half twaalf kun je weer naar huis.
Nee, dat mag allemaal niet, en er is ook wel wat sociale controle. 'Mijn' team (ja, je snapt dat ik er zelf ervaring mee heb, want als mensen niet over zichzelf praten dan in elk geval toch over zaken die hen nauw aan het hart gaan) is betrekkelijk succesvol (en met succesvol bedoel ik dan: we kunnen onze biertjes meestal betalen van het prijzengeld) en wordt dan ook goed in de gaten gehouden, want niets liever dan succes doorprikken.quote:
[..]
Mag je dan geen apparatuur gebruiken? Ik kreeg pas een app te zien die de juiste titel bij een fragment muziek kon raden. Dat lijkt me toch wel killing voor zo'n quizz
Ruim. In het weekeinde ook.quote:
Je gaat me toch niet vertellen dat je voor 07.00 uur opstaat elke dag
Ik heb daar ooit eens een documentaire over gezien, helaas kan ik nu slechts een preview vinden op het net:quote:Op maandag 30 juli 2012 08:59 schreef Gellius het volgende:
Albanië was een fascinerend vakantieland overigens. Een bunkertje op iedere straathoek. Ik heb me nog nooit zo geborgen gevoeld.
Bij Amstelstroom is het een zelfgemaakte (wisselend door de teams) en die is veel beter dan die murphy'szooi die je vaak krijgt.quote:
Prijzengeld? Wat een weelde daar in Amsterdam. Hoeveel teams doen er ongeveer mee en welke quiz nemen ze daar af?
50 euro voor het winnende team, 50-70 euro voor de jackpotvraag, een rondje voor de tussenronde en twee keer een rondje voor een goedfoutronde. En er mogen 18 teams meedoen en de inschrijving zit weken voor de quiz al vol.
En je krijgt ook een beker die inmiddels zo inmens is dat er nauwelijks mee te fietsen valt, en waar de lundiainstallateur erg van onder de indruk was.
Dat doet me eraan denken dat ik dit boek nog een keer moet lenen en dan nu wel uitlezen.quote:
Dat trabant zoiets als 'kameraad' betekende had ik wel aangevoeld. Het is natuurlijk verwant aan ons 'trawant', wat trouwens een meer negatieve bijklank als 'handlanger' heeft gekregen.
Maar de connectie Sputnik-Erdtrabant-trabant-DDR had ik nog niet gemaakt. Dan weten we weer iets.
Moet je dan als deelnemer ook betalen, of wordt de prijs gewoon uit de omzet gehaald?quote:Op maandag 30 juli 2012 10:18 schreef I.R.Baboon het volgende:
[..]
Bij Amstelstroom is het een zelfgemaakte (wisselend door de teams) en die is veel beter dan die murphy'szooi die je vaak krijgt.
50 euro voor het winnende team, 50-70 euro voor de jackpotvraag, een rondje voor de tussenronde en twee keer een rondje voor een goedfoutronde. En er mogen 18 teams meedoen en de inschrijving zit weken voor de quiz al vol.
En je krijgt ook een beker die inmiddels zo inmens is dat er nauwelijks mee te fietsen valt, en waar de lundiainstallateur erg van onder de indruk was.
3 euro pp.quote:
[..]
Moet je dan als deelnemer ook betalen, of wordt de prijs gewoon uit de omzet gehaald?
Daar heb je toch het informele ruilcircuit voor? Sowieso handig voor als ons geld straks waardeloos is.quote:
Wij hebben al zes keer een magnum La Chouffe gewonnen maar ik hou helemaal niet van La Chouffe.
Steek ik vlaggen in de aarde
Dezelfde kleur, dezelfde waarde
Ik overweeg namelijk om dit najaar daarheen te gaan. Ik heb alleen enige twijfels of het weer eind september / begon oktober nog wel aangenaam zal zijn.
Ik heb begrepen dat zoiets niet ongebruikelijk is. Bij de eerste ronde boren ze je kies uit, halen alle troep eruit, stoppen het gat vol medicatie en maken het weer dicht met een tijdelijke vulling.quote:
Mijn afgebroken kies moest trouwens met een wortelkanaalbehandeling gerepareerd worden. Dat was nog een heel gedoe. En het kon om obscure redenen niet helemaal afgemaakt worden. Dus moet ik over een maand of drie, vrijwillig, mij aanmelden bij de tandarts om de boel weer opnieuw open te breken, uit te boren en dan voorgoed met cement te vullen. Tot die tijd zit er een tijdelijke vulling op.
Bij de tweede ronde heeft de medicatie z'n werk kunnen doen en dan gaat die tijdelijke vulling eruit en de definitieve er in.
We reisden natuurlijk wel met een kind van ruim anderhalf, wat je actieradius nogal beperkt. Maar we hadden een fijne, ruime villa gehuurd waar het ook prettig toeven was.
- nu, we hebben het gelezen -
[ Bericht 98% gewijzigd door JAM op 01-08-2012 20:36:51 ]
Of nee,
dan liever kebab.
Döner kebab.
Graag
met alles
erop
en cocktailsaus.
[ Bericht 2% gewijzigd door EP3 op 01-08-2012 11:51:34 ]
Die had ik al een tijdje geleden getrokken, maar dat was je kennelijk niet opgevallen. Zeker te druk met je grote ego.quote:
Lienekien mag in ieder geval haar conclusies trekken
We gaan vooruit jongens!
Wel zie.quote:
Geloof dat ik op jou gestemd heb, Ringo. Of op 'ius.
Les hommes sensibles préfèrent le soir au matin, la nuit au jour, et la beauté des femmes mûres à celle des jeunes filles.
Gevoelige mannen verkiezen de avond boven de ochtend, de nacht boven de dag, en de schoonheid van rijpe vrouwen boven jonge meisjes.
Waarom?quote:
quote:Les hommes sensibles préfèrent le soir au matin, la nuit au jour, et la beauté des femmes mûres à celle des jeunes filles.
Gevoelige mannen verkiezen de avond boven de ochtend, de nacht boven de dag, en de schoonheid van rijpe vrouwen boven die van jonge meisjes.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 01-08-2012 18:33:42 ]
Dat komt omdat men daar tot recent nog op de tenen telde.quote:
Frans is een primitieve taal. Kijk alleen naar de getallen. Vierennegentig is in het Frans 'vier keer twintig plus veertien'.
Oui. C'est vrai.quote:
[..]
Dat komt omdat men daar tot recent nog op de tenen telde.
Wat maakt celle des precies zoveel mooier dan die van? Grammaticaal is er nauwelijks verschil. Sowieso laten de zinnen zich zowat 1 op 1, woord voor woord, in elkaar vertalen. Word je geil van de Franse lellellellellellelle-klanken, als van meisjes die met hun tong cliclicliclitoris in je oor likken?quote:
Precies, dat 'die van' maakt de zin zo lelijk. Frans kent maar 100.000 woorden en een eenvoudige grammatica, met twintig tijdvervoegingen die niemand gebruikt
[ Bericht 2% gewijzigd door Ringo op 02-08-2012 06:46:38 ]
Het eertse baantje dat ik na mijn eerste Belgische avontuur terug in Den Haag wist te bemachtigen was bij een bedrijf dat zich erin specialiseerde, en dusdanig in specialiseerde dat men simpelweg zou kunnen stellen dat het bedrijf niets anders deed dan dat, telefoontjes op te laten nemen door verveelde studenten wanneer men zelf niet in de gelegenheid was om de telefoon op te nemen of überhaupt geen interesse had om de eigen telefoon aan te nemen. Het zal je verbazen hoeveel mensen, maar zeker ook bedrijven, niet in de gelenheid zijn zelf hun telefoon op te nemen en dat dan maar uit besteden aan een bedrijf dat dat door verveelde studenten uit laat voeren. Nu was ik zelf geen verveelde student meer - wel verveeld, geen student - zodoende dat dat werk mij nog vele malen zwaarder viel dan die studenten die daar werkten. Tussen het opnemen van andersmans telefoon door - wat overigens gebeurde aan de hand van allerhande protocollen en richtlijnen en weet ik veel wel niet wat voor een prachtigs dat bedrijf wel niet bedacht had om de klanten een kwalitatief sterk opnemen van de telefoon te garanderen - ouwehoerden die studenten wat met elkaar. Dat ging voornamelijk over hun hoop, hun dromen en hun angsten, wat zich doorgaans beperkte tot het uitspreken van de hoop snel af te studeren, de droom een baan te vinden die aansloot bij hun vorsende intellectuele arbeid en het uitten van de angst dat dat weleen moeilijk zou kunnen worden. Buiten dat om was er altijd een vriendelijk doch afstandelijk en verre van oprecht informeren naar hoe men het afgelopen weekend door had gebracht en hoe men van plan was het aankomende weekend door te brengen. Meestal ging men naar het een of andere kutfeest in Rotterdam - toch een stad waarvan ik oprecht hoop dat de Duitsers het nog een keer plat komen gooien - of Amsterdam - waar de mensen een goed hart hebben, maar alleen gekookt op de rug moest hangen en dan zo laag dat de honden erbij kunnen (Deelder, J.). Als dat niet het geval was, dan was het meestal: 'Gewoon lekker rustig met een fillumpie op de bank.' Ik dacht dan maar altijd: 'God, hoe zou het toch zijn om een bank te hebben? Veronderstel nu ook nog eens dat er een film vertoont zou worden, welke film zou dat dan wel niet zijn?' Nu zijn er tot dusver slechts twee films die mijn goedkeuring waarderen gemaakt, Heat en Starship Troopers, zodoende dat het zich gemakkelijk laat raden welke film er, terwijl ik mijzelf neer heb gevleeën op mijn fantastische bank, vertoond zou worden. Dat zou namelijk Heat of Starship Troopers zijn, mocht dat nog niet duidelijk zijn. Ik wilde het toch nog even opmerken.
Om kort te gaan; erg veel binding had ik niet met mijn collega's. Dat is niet om te zeggen dat ze onvriendelijk waren, integendeel. Vele van hen deden een verwoedde poging een geprekje met mij aan te knopen waarin ze beleefd doch afstandelijk informeerden naar mijn hoop, mijn dromen en mijn angsten. Nu was mijn hoop allang vervlogen, droomde ik over de meest pietlutterige zaken die elk ander mens met mijn talenten en fysieke schoonheid alweer uit verveling weggedaan of vervangen en was ik voor de duvel en zijn oude moer nog niet bang. Om toch gehoor te geven aan die sociale druk, want als druk ervoer ik het, verloor ik mijzelf in de meest fabeltastische voorstelling die mijzelf wel zo belachelijk in de oren klonken dat ik er zelf constant wat domming om giechelen moest. 'Ik hoorde dat er in Delft nog een ambachtelijke palingrokerij zit. Nu mag ik graag paling eten dus ik denk dat ik daar zaterdag eens naartoe fiets.' 'Nou, ik ben afgestudeerd in de wijsbegeerte. Nu mocht je aan de KU Leuven je studieprogramma vrijwel volledig zelf samenstellen, dus heb ik een soort mengelmoesje gedaan van Foucoult, het brandbombardement van Tokyo en de invloed daarvan op de ontwikkeling van de porno-industrie.' 'Als er dan toch iets waar ik me zorgen om maak, dan zijn het mijn ouders. Gek is dat eigenlijk hè? Je hele leven maken zij zich zorgen om jou en dan, het gaat héél snel, komt er opeens een moment dat jij je zorgen maakt om hen.'
Buiten al die vervelende studentjes om was er een klein groepje van mannen en vrouwen die de boot hadden gemist maar doorgaans meenden zulk een tegenslag in hun leven ervaren hadden dat ze nu vervloekt waren tot het beantwoorden van andersmans telefoon om nog in ieder geval een droge boterham op tafel te kunnen zetten. Met hen voelde ik een stuk meer binding, wat niet is om te zeggen dat ik hen beter mocht. In tegendeel, van hen walgde ik zowaar nog veel meer dan van die studentjes. Die studentjes, die zouden zichzelf nog weleens een keer tegenkomen. Daar hoefde ik verder niets aan te doen. De anderen - ik noem ze maar zo om ze van de verveelde studenten te onderscheiden - dat was me pas een daadwerkelijke bende beroepsmongolen bij elkaar. Een slaafse mentaliteit zoals ik het nergens anders heb moge ontwaren. Nu ben ik een man van de wereld, dus wanneer ik zeg nergens anders dan zegt dat het een en ander. Wat mij vooral stoorden aan de anderen was dat zij er blijkbaar de een of andere vrede, zelfs een mate van dankbaarheid, ervoeren, dat ze in de gelegenheid waren gesteld voor een kwartje meer dan minimumloon een handeling uit te voeren waar een ander simpelweg te besodemieterd voor was.
Van hun kant zal er eenzelfde walging zijn geweest. Veel erger dan een verveelde student die wat telefoontjes opneemt zodat'ie in het weekend ergens een lijn versneden Canderelltjes van een Rotter- dan wel Amsterdamse WC-bril kan snuiven, is een verveelde man die ondanks al zijn talenten en fysieke schoonheid geen andere noten op zijn zang heeft dan een constant, plichtmatig geouwhoer over de Liefde, God en de Dood. 'Wat een kneus, die Hoogeveen,' zullen ze gedacht hebben, 'heeft die jongen nu daadwerkelijk geleden, of heeft hij teveel van Reve gelezen, verondersteld dat ik ooit kennis heb genomen van zijn werk? We zullen ze zakken eens een keertje wassen, we zullen hem eens een keer om half zes 's ochtends op een industrieterrein in Zwijndrecht stukken verroest ijzer uit gewapende betonplaten laten trekken. We zullen hem eens drie weken aan stuk op het tramperron van Den Haag Centraal laten slapen. We zullen hem daar een keer om twee uur 's middags wakker wordt met een kater omdat'ie de een of andere alleenstaande moeder zo gek gekregen heeft hem op een nachtje gin-tonic te trakteren en dat'ie zich dan direct realiseert dat het duizenden mensen die op nog geen halve meter van hem op de tram hebben staan wachten geen reet zal hebben kunnen interesseren als'ie daar doodgevroren was. Dat'ie sowieso maar doodvriest. Dat het ons sowieso geen reet interesseren zal. Dat je om vooruit te komen alleen maar naar achteren te trappen hoeft. Dat dat rancuneuze gekanker van ons het enige is dat nog uitzicht biedt.'
Het contract dat ik bij dat bedrijf had getekend had me wel in de gelegenheid gesteld meneer Schaafstra ervan te overtuigen dat hij er goed aan zou doen dat tweekamerappartementje in de Witte de Withstraat aan mij te verhuren. Meer dan dat viel er ook niet voor te zeggen. Vier weken nadat ik dat contract had voorzien van een handtekeningen die ik vandaag de dag niet meer voer kwam er een man naast mij zitten die ik daar nog nooit op de werkvloer had gezien. Hij wachtte geduldig tot ik opnemen van de telefoon voor de een of andere klootzak die daar mijnentwege veel te veel geld voor betaald tot een succesvol einde had gebracht, als ook de korte rapportage die daaraan verbonden diende te worden uitgeschreven had. 'Paul, is het niet?', zei hij toen. 'Dat is het wel.', zei ik. 'Loop je even met me mee?', vroeg hij. Hij nam me mee naar een kantoortje op een verdieping waar ik ook nog nooit was geweest en gaf me te verstaan dat men niet van plan was mijn contract na de proefperiode te verlengen. Dat verbaasde me geenszins. Het enige dat me verbaasde was dat het de naamloze man of daadwerkelijk speet, of dat dat hij wel zo goed was in het veinzen van die emotie dat er aan hem een groot, maar dan ook zéér groot acteur verlore is gegaan. Nu het mij niet geheel duidelijk was waar ik nu precies mee te maken had ging ik er gemakshalve van uit dat hem daadwerkelijk verdriet dat hij mij vertellen moest dat mijn proefperiode niet verlengd zou worden, wat toch heel veel weghad van het grote O-woord, ontslag. Hoewel ik me er zelf vrij weinig bij voorstellen kan heb ik weleens gehoord dat er mensen rondlopen in de wereld die er moeite mee hebben om anderen te ontslaan. Ik ken een hoop mensen die bij machte zijn om andere te ontslaan of ooit bij machte zijn geweest dat te doen en dat dan ook volop hebben gedaan. De meesten van hen ervaren het een noodzakelijk kwaad en voeren een argumentatie die nog het meeste doet denken als Eichmann's befaamde: 'Het enige wat ik deed was zorgen dat de treinen op tijd reden.' en malen er verder niet zoveel om. Een enkeling draait wat minder om de hete brei heen en roept: 'Ja, die klootzak voerde geen reet uit, wat had ik dan moeten doen? Ik ben Maria van de Eeuwige Bijstand niet.' Er zijn slechts weinigen die er net zo'n plezier, zo'n intens genot, zo'n vreugde aan beleven als wat ik me er zelf bij voorstel. Wat lijkt me dat heerlijk zeg. Ik zou het ook flink inpeperen. Ik zou mijzelf willen verliezen in allerhande beeldspraak zoals: 'etterende puist op de aardkorst'- eerlijkheidshalve kom ik nu niet tot iets beters dan dat, maar God, de situatie is er ook niet naar. Dat'ie z'n vrouw uit hoeren sturen mag en z'n hoogbegaade nieuwetijdsdochtertje bij een snelwegafslage sinaasappeltjes verkopen laat om genoeg crack te kunnen kopen om het 's nachts nog een beetje warm onder de brug te hebben,- lieve Heer, wat zou ik daarvan genieten zeg.
Dat iemand daar dus géén plezier van kan hebben, dat iemand zichzelf niet eens die fantasie toe wil staan, dat staat wel zo ver van mijn werkelijkheid af, dat het inderdaad alleen maar spel is. Wellicht was het dus toch een briljante acteur. Ik speelde dus maar mee met de naamloze man. 'Maar... maar,' poogde ik mijn verbazing te veinzen, 'waarom dan? Ik doe mijn werk toch goed?' 'Jazeker,' zei de naamloze man, 'dat is het ook niet. Wat het dan wel is, dat weet ik ook niet.'
Mijn dienst hoefde ik die middag niet meer af te maken. Dat beviel mij wonderwel goed omdat men er bij dat bedrijf de werknemers slechts tweemaal per dag toestond buiten een sigaretje te roken. Tenminste, je mocht zoveel sigaretten roken als je wilde, natuurlijk, er was slechts tweemaal daags de gelegenheid toe. Nu had ik al geruime tijd trek in een sigaretje, vandaar dat dat ontslag mij wonderwel goed beviel; dan kon ik namelijk een sigaretje roken. Het bedrijf bevond zich aan de Koninginnegracht in Den Haag. Vanaf daar is het werkelijk een hele leuke wandeling naar de Witte de Withstraat, die voert langs allerhande cafétjes, rare winkeltjes, grachtjes en kanaaltjes waarlangs je dan lekker een biertje kan drinken en een sigaretje kan roken en weer het een of andere plannetje te bedenken over wat nu weer?
Die verhalen van jou doen me denken aan de 6e klas van de lagere school, Mainport. Allemaal meisjes, kusjes geven, en dan weer met een ander, waarop het eerste meisje weer met een andere jongetje zoende.quote:
Okay, weer een meisje gezoend. Maar het meisje waar ik een tijdje mee scharrelde zoende in respons daarop ook met een kerel. Dat vond ik niet leuk. Al met al een kutavond.
Schattig.
Kusjes...En daarna met de tong...En als het echt meezat ook nog een beetje voelen...
Op de heenweg werd al druk gesproken over de nachtzoen die wij de meisjes zouden gaan geven. Dat mocht natuurlijk niet, daar werd streng voor gewaarschuwd! Maar toen de lichten om half tien uitgingen en wij allemaal op ons luchtbedje lagen, bleven we nog 10 minuten stil en toen wurmden we ons tussen de schotten door, op weg naar de meisjes!
Waarom dit allemaal zo nodig moest en zo spannend was begreep ik niet helemaal. Eigenlijk vond ik iedereen die meisjes kuste gewoon homo. Maar iedereen deed het, dus ik deed ook mee. Op de meisjesslaapzaal kuste ik eerst mijn eigen meisje met gesloten lippen op de mond, en toen nog een paar anderen.
Nu was er ook een meisje, Ilse, dat al borstjes had en zelfs een BH droeg. Zo goor
! Ze lag met haar luchtbedje rechts achterin. Ze vroeg of ik ook bij haar kwam. Een beetje onhandig ging naast haar op het luchtbed liggen. Toen ik haar wilde kussen deed ze haar mond open en kwam met haar tong bij mij naar binnen! Daar had ik nog nooit van gehoord. Het smaakte een beetje pittig, maar achteraf denk ik dat dit door de nasi kwam die wij gegeten hadden. Hoewel weerzinwekkend, smerig en onverwacht. Maar toch vond ik het op een rare manier wel weer fijn. Uiteindelijk kwam ik zelfs boven op die gekke tieten te liggen, wat ook wel weer warm en zacht was.Helaas is dat allemaal voorbij en ben ik mijn onschuld kwijt. Maar goed om te lezen dat er ergens op FOK! nog een jongetje is dat de wereld iedere keer opnieuw weer zo kan beleven. Dat benijd ik.
Welnee, joh. Die jongen is al negentien, of zo. Ik gok dat hij de taal van een romanpersonage test of oefent.quote:Op vrijdag 3 augustus 2012 10:34 schreef Z het volgende:
Omdat ik me altijd afvraag of hij het nou meent of niet.
quote:
Welke medicijnen moet je kopen om wat minder te piekeren
Werkt prima. Geen recept nodig. Wordt alleen niet vergoed door de zorgverzekeraar.
Geesje Kwak , de Victorine Meurent van de Nederlandse schilderkunst, is al geraden toch?In die van geestelijk gehandicapte bejaarden.quote:Op vrijdag 3 augustus 2012 17:58 schreef Gellius het volgende:
In welke leugens moeten we wel geloven, Ringo?
Overheen gekeken.quote:Op vrijdag 3 augustus 2012 17:55 schreef Gellius het volgende:
Maar
Volgende week komen er drie nieuwe biggen, er lopen 10 lammeren van deze lente in de wei en vorige week kwam er nog een bonuslammetje.
Jawel hoorquote:
Ik wil best nog wat lam hoor sigme. Heb je nog in de handel?
. Ben je ooit in de buurt? Of moet ik een A'dam lijntje proberen op te zetten?Google leert me dat dat een appje is. Ik weet niet zoveel van appjes. Is het de grootte van de foto of de rare belichting? Ik ben te dom voor fotoshop en de foto wat wat duuster, dus ik heb 'm in irfanview wat opgelicht. Dat vergde al het uiterste van mijn retoucheerkwaliteiten.quote:
Het is overigens net een instagram-foto. Gnfl.
Dat appje leek me al niks voor jou. Het lijkt een beetje alsof je een instagram effect hebt gebruikt.quote:
[..]
Jawel hoor
[..]
Google leert me dat dat een appje is. Ik weet niet zoveel van appjes. Is het de grootte van de foto of de rare belichting? Ik ben te dom voor fotoshop en de foto wat wat duuster, dus ik heb 'm in irfanview wat opgelicht. Dat vergde al het uiterste van mijn retoucheerkwaliteiten.
Instanagram is een programmaatje dat een foto filtert zodat het eruit ziet als een polaroid. Zoiets is heel eenvoudig verder hoor, stelt niks voor.quote:
[..]
Jawel hoor
[..]
Google leert me dat dat een appje is. Ik weet niet zoveel van appjes. Is het de grootte van de foto of de rare belichting? Ik ben te dom voor fotoshop en de foto wat wat duuster, dus ik heb 'm in irfanview wat opgelicht. Dat vergde al het uiterste van mijn retoucheerkwaliteiten.
Twee jaar geleden hebben een paar jongens dat gemaakt. En een tijdje terug heeft Mark Zuckerberg dat gekocht. Voor een miljard geloof ik.
Om dat te compenseren ben ik nu fijn SBS-6, Exotische Liefdes aan het kijken. Belgen die een liefde in een ver land hebben. Een lelijke, oude man van 55 die nog bij zijn moeder woont denkt een 23-jarige blonde Russische drs. aan de haak geslagen te hebben. Hij hoeft enkel nog maar geld over te maken voor het visum en de tickets. Zijn moeder heeft haar bedenkingen. Zij heeft haar huis moeten verkopen vanwege een Braziliaanse schone die geld nodig had. Maar dit keer is het anders. Volgens de zoon.
Op advies van het camerateam googled hij de naam van zijn Russische geliefde. Die vindt hij terug op een site genaamd "Scamgirls". Dat doet echter nog geen lichtje bij hem branden.
Heerlijk toch!
De dochter zegt nu: "Deze mannen zijn veel diepgaander dan blanke mannen. Ze kijken verder dan alleen het uiterlijk. Zo heb ik kapotte tanden en was vroeger heel dik. Maar dat maakt zo'n zwarte man niet uit. Die kijkt enkel naar het karakter."
Ik heb een neef die via allerlei perikelen nu in Gambia woont als casave-teler.quote:
Ik heb een oud klasgenote die ook dat soort relaties met Gambianen aan gaat. Fascinerend.
De techniek erachter, of de populariteit ervan?quote:
.Heer, ik sta als de tollenaarquote:
Vanmiddag ben ik met de kinderen naar het theaterfestival Boulevard geweest. Heel artistiek verantwoord allemaal en zo.
Om dat te compenseren ben ik nu fijn SBS-6, Exotische Liefdes aan het kijken. Belgen die een liefde in een ver land hebben. Een lelijke, oude man van 55 die nog bij zijn moeder woont denkt een 23-jarige blonde Russische drs. aan de haak geslagen te hebben. Hij hoeft enkel nog maar geld over te maken voor het visum en de tickets. Zijn moeder heeft haar bedenkingen. Zij heeft haar huis moeten verkopen vanwege een Braziliaanse schone die geld nodig had. Maar dit keer is het anders. Volgens de zoon.
Op advies van het camerateam googled hij de naam van zijn Russische geliefde. Die vindt hij terug op een site genaamd "Scamgirls". Dat doet echter nog geen lichtje bij hem branden.
Heerlijk toch!
voor U en buig mij neer.
Doe mij niet weg van voor Uw oog,
wees mij genadig, Heer.
Wanneer ik aan mijn zonden denk
buig ik mij dieper neer.
Wie kan, o Heer, voor U bestaan?
Wees mij genadig, Heer.
Mijn zondeschuld belijd ik U;
mij rest geen uitweg meer
dan door het offer van Uw Zoon.
Wees mij genadig, Heer.
Lasciatemi morire!
E che volete che mi conforte
in così dura sorte,
in così gran martire?
Lasciatemi morire!
vai cercando qua
vai cercando la'
ma quando la morte
ti cogliera'
che ti restera'
delle tue voglie
vanita' di vanita'
sei felice sei
dei piaceri tuoi
godendo solo
d'argento e d'oro
alla fine che
ti restera'
vanita' di vanita'