R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoi AD(H)D'ers.
Ik post hier eigenlijk nooit, want ik vond altijd dat ik mijn ADHD prima onder controle had. Nu heb ik sinds mei dit jaar een (tijdelijke, overgang van studie naar werk) fulltime baan. Het is uitdagend werk, waardoor ik mijn concentratie er goed bij kan houden. Het enige probleem is dat ik nogal een flapuit en een kletskous ben. Ik overleg graag met collega's, wat niet zo'n probleem is, maar sommigen kunnen er niet zo goed tegen dat ik af en toe nogal ongenuanceerd overkom. Daarnaast ren ik geregeld van hot naar her, ziet mijn bureau eruit alsof er zojuist iets ontploft is en heb ik moeite met stilzitten.
Aanstaande maandag heb ik mijn functioneringsgesprek. Mijn baas zei al gekscherend dat we mijn drukke gedrag dan eens moeten bespreken. Ik heb niet het idee dat hij er écht mee zit. Hij moet namelijk vaak nogal om me lachen, zeker als ik hem iets moet voorleggen en duizend gedachtenstromen tegelijkertijd als woordenkots naar buiten komen.
Het punt is, ik heb hem nooit verteld dat ik ADHD heb. Nu vraag ik me af hoe andere ADHD'ers omgaan met hun 'afwijking' op het werk. Vertellen jullie het aan collega's en/of baas? Hoe zijn de reacties daar meestal op? Wordt het geaccepteerd?
Ik denk dat het bij mij niet als een bom uit de lucht komt vallen voor mijn baas, maar toch vind ik het lastig. Mijn ervaring tijdens m'n studie was dat mensen er al snel van uit gaan dat ik minder presteer door m'n ADHD. Alsof het een soort negatieve stempel is die je niet meer kwijtraakt. (Ik werk overigens op basis van targets, die ik altijd ruim haal. Het is dus meetbaar dat ik niet minder kan en doe dan mijn collega's)
Kortom: Ik zie een beetje op tegen dat gesprek en weet niet of ik het wel aan m'n baas moet vertellen.
Halp
Ik post hier eigenlijk nooit, want ik vond altijd dat ik mijn ADHD prima onder controle had. Nu heb ik sinds mei dit jaar een (tijdelijke, overgang van studie naar werk) fulltime baan. Het is uitdagend werk, waardoor ik mijn concentratie er goed bij kan houden. Het enige probleem is dat ik nogal een flapuit en een kletskous ben. Ik overleg graag met collega's, wat niet zo'n probleem is, maar sommigen kunnen er niet zo goed tegen dat ik af en toe nogal ongenuanceerd overkom. Daarnaast ren ik geregeld van hot naar her, ziet mijn bureau eruit alsof er zojuist iets ontploft is en heb ik moeite met stilzitten.
Aanstaande maandag heb ik mijn functioneringsgesprek. Mijn baas zei al gekscherend dat we mijn drukke gedrag dan eens moeten bespreken. Ik heb niet het idee dat hij er écht mee zit. Hij moet namelijk vaak nogal om me lachen, zeker als ik hem iets moet voorleggen en duizend gedachtenstromen tegelijkertijd als woordenkots naar buiten komen.
Het punt is, ik heb hem nooit verteld dat ik ADHD heb. Nu vraag ik me af hoe andere ADHD'ers omgaan met hun 'afwijking' op het werk. Vertellen jullie het aan collega's en/of baas? Hoe zijn de reacties daar meestal op? Wordt het geaccepteerd?
Ik denk dat het bij mij niet als een bom uit de lucht komt vallen voor mijn baas, maar toch vind ik het lastig. Mijn ervaring tijdens m'n studie was dat mensen er al snel van uit gaan dat ik minder presteer door m'n ADHD. Alsof het een soort negatieve stempel is die je niet meer kwijtraakt. (Ik werk overigens op basis van targets, die ik altijd ruim haal. Het is dus meetbaar dat ik niet minder kan en doe dan mijn collega's)
Kortom: Ik zie een beetje op tegen dat gesprek en weet niet of ik het wel aan m'n baas moet vertellen.
Halp
Legally, it's questionable. Morally, disgusting. Personally, I like it.
Tsja, ik wist eerder van mijn baas dat ie ADHD heeft dan dat ik er zelf over begon, dat scheelt...
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Ik zou het er niet over hebben.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 18:47 schreef Electrocute het volgende:
Hoi AD(H)D'ers.
Ik post hier eigenlijk nooit, want ik vond altijd dat ik mijn ADHD prima onder controle had. Nu heb ik sinds mei dit jaar een (tijdelijke, overgang van studie naar werk) fulltime baan. Het is uitdagend werk, waardoor ik mijn concentratie er goed bij kan houden. Het enige probleem is dat ik nogal een flapuit en een kletskous ben. Ik overleg graag met collega's, wat niet zo'n probleem is, maar sommigen kunnen er niet zo goed tegen dat ik af en toe nogal ongenuanceerd overkom. Daarnaast ren ik geregeld van hot naar her, ziet mijn bureau eruit alsof er zojuist iets ontploft is en heb ik moeite met stilzitten.
Aanstaande maandag heb ik mijn functioneringsgesprek. Mijn baas zei al gekscherend dat we mijn drukke gedrag dan eens moeten bespreken. Ik heb niet het idee dat hij er écht mee zit. Hij moet namelijk vaak nogal om me lachen, zeker als ik hem iets moet voorleggen en duizend gedachtenstromen tegelijkertijd als woordenkots naar buiten komen.
Het punt is, ik heb hem nooit verteld dat ik ADHD heb. Nu vraag ik me af hoe andere ADHD'ers omgaan met hun 'afwijking' op het werk. Vertellen jullie het aan collega's en/of baas? Hoe zijn de reacties daar meestal op? Wordt het geaccepteerd?
Ik denk dat het bij mij niet als een bom uit de lucht komt vallen voor mijn baas, maar toch vind ik het lastig. Mijn ervaring tijdens m'n studie was dat mensen er al snel van uit gaan dat ik minder presteer door m'n ADHD. Alsof het een soort negatieve stempel is die je niet meer kwijtraakt. (Ik werk overigens op basis van targets, die ik altijd ruim haal. Het is dus meetbaar dat ik niet minder kan en doe dan mijn collega's)
Kortom: Ik zie een beetje op tegen dat gesprek en weet niet of ik het wel aan m'n baas moet vertellen.
Halp
Mijn baas bgon op n gegeven moment gewoon van eh: het is net alsof jij al je werk in een veel te grote hoeveelheid in je hoofd propt en allemaal in 1 keer weer wilt gebruiken om in 1 keer je hele product er uit te stampen.... Toen wist ik nog niet dat ik ADD had, maar hij signaleerde wel een kenmerk er van, zonder dat het ene probleem was. Je moet het woord ADHD gewoon niet laten vallen, hooguit een paar losse ' probleempjes' die daar binnen vallen.
Sja, ik weet niet. Ik wil het niet als excuus gebruiken, maar eventueel als verklaring. Alleen heb ik geen idee of ik daar iets mee opschiet.
Het vervelende is dat ik mijn gedrag niet zomaar kan veranderen. Ik kan dus niet beloven dat ik minder 'druk' zal doen, want dat lukt me niet. Als hij weet waar dat door komt, heeft hij er wellicht wat meer begrip voor.
Het vervelende is dat ik mijn gedrag niet zomaar kan veranderen. Ik kan dus niet beloven dat ik minder 'druk' zal doen, want dat lukt me niet. Als hij weet waar dat door komt, heeft hij er wellicht wat meer begrip voor.
Legally, it's questionable. Morally, disgusting. Personally, I like it.
Vandaag het eerste coachgesprek gehad. Ging best goed, had achteraf een goed gevoel over het gevolg.
Ik ga om te beginnen die vaardigheidstraining-groep doen van 8 bijeenkomsten en dan ga ik individueel het programma van de Impulscontrolegroep volgen. Alles bij PsyQ dus.
Heb er echt een goed gevoel over.
Moest afgelopen week ook naar de psychiater voor de medicijnen en dat was een nieuwe, omdat die man die ik voorheen had met pensioen is. Wat een saaie, norse vent was dat zeg. Kon echt geen lachje vanaf.
Dan kun je toch nooit een goed psychiater zijn? En dat wat hun doen bij PsyQ noem ik geen psychiater, ze schrijven de medicijnen voor nadat iemand anders een diagnose heeft gesteld. Lijkt mij niet echt een uitdagende baan. Nu zullen ze misschien ernaast ook andere dingen doen, anders zijn het gewoon mensen met een mislukte carrière uit het bedrijfsleven
.
Gelukkig hoeft hij voor mij alleen af en toe een briefje uit te schrijven.
[ Bericht 54% gewijzigd door northernlight81 op 03-10-2009 00:45:32 ]
Ik ga om te beginnen die vaardigheidstraining-groep doen van 8 bijeenkomsten en dan ga ik individueel het programma van de Impulscontrolegroep volgen. Alles bij PsyQ dus.
Heb er echt een goed gevoel over.
Moest afgelopen week ook naar de psychiater voor de medicijnen en dat was een nieuwe, omdat die man die ik voorheen had met pensioen is. Wat een saaie, norse vent was dat zeg. Kon echt geen lachje vanaf.
Dan kun je toch nooit een goed psychiater zijn? En dat wat hun doen bij PsyQ noem ik geen psychiater, ze schrijven de medicijnen voor nadat iemand anders een diagnose heeft gesteld. Lijkt mij niet echt een uitdagende baan. Nu zullen ze misschien ernaast ook andere dingen doen, anders zijn het gewoon mensen met een mislukte carrière uit het bedrijfsleven
.Gelukkig hoeft hij voor mij alleen af en toe een briefje uit te schrijven.
[ Bericht 54% gewijzigd door northernlight81 op 03-10-2009 00:45:32 ]
Regel een automatische incasso voor betalingen waarvan je je echt niet kan permitteren dat deze blijven liggen.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 18:34 schreef Posergoth6667 het volgende:
Ik ga binnenkort op mijzelf wonen. Zijn er organisaties die mij kunnen helpen met het organiseren van mijn geld zaken? Ik heb mijn rekeningafschriften in een grote verhuisdoos zitten (letterlijk, gewoon zo er in) en ik ben niet zo handig met geld...
geen zin dat ik het huis uit gekickt word omdat ik de huur niet kan betalen etc. en even een avondje ervoor gaan zitten schiet ook niet op, want dan ben ik die hele avond ergens anders mee bezig (oohhhh shiny!!!)
Den hierbij aan inderdaad huur, gas/water/licht en je telefoonrekening.
“Everyone wants to live at the expense of the state. They forget that the state lives at the expense of everyone.” ― Frédéric Bastiat
Dat, en spreek een vaste dag af om even met iemand (je ouders?) om tafel te gaan zitten en al je papierwerk even door te werken. Kan best elke twee weken of zo.quote:Op maandag 5 oktober 2009 16:30 schreef teknomist het volgende:
[..]
Regel een automatische incasso voor betalingen waarvan je je echt niet kan permitteren dat deze blijven liggen.
Den hierbij aan inderdaad huur, gas/water/licht en je telefoonrekening.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Ik vraag me af of ongeinteresseerdheid ook bij ADD hoort. Ik heb echt zelden zin om een gesprek te hebben met een huisgenoot. Soms hebben ze het geluk dat ik daar zin in heb maar dan ben ik na 2 vragen eigenlijk ook wel klaar, of ik raak verzeild in een gesprek met iemand die ontzettend uitweidt en waar ik met een kwart oor, als ik dat al red, naar luister terwijl ik me afvraag hoe iemand zulke lange verhalen kan construeren en tegelijkertijd verwacht dat ik ook echt luister (ghehe, beetje contradictioneel daar he).
Even een vraag over iemand die beetje ingelezen is, maar niet expert ofzo. Als je vermoedt iets als add te hebben, wat doe je dan precies? Je gaat naar de huisarts en zegt wat, ik denk dat ik add heb? En mocht je worden doorverwezen naar iets als de ggz, moet je dit dan allemaal zelf betalen? Psychologen enz, weet niet zeker of dat moet namelijk en is nogal een hoge drempel voor mij.
Je kunt inderdaad naar de huisarts gaan en daar aangeven dat je vermoedens hebt van ADD. Sterker nog, je kunt aangeven dat je graag met een psycholoog zou praten en dat je het te persoonlijk vindt om met je huisarts te bespreken (als dat zo is). Hij verwijst je gewoon door, verder niets.quote:Op maandag 5 oktober 2009 17:45 schreef Marruk het volgende:
Even een vraag over iemand die beetje ingelezen is, maar niet expert ofzo. Als je vermoedt iets als add te hebben, wat doe je dan precies? Je gaat naar de huisarts en zegt wat, ik denk dat ik add heb? En mocht je worden doorverwezen naar iets als de ggz, moet je dit dan allemaal zelf betalen? Psychologen enz, weet niet zeker of dat moet namelijk en is nogal een hoge drempel voor mij.
Daarnaast is een dergelijk onderzoek zogenaamd '2e lijns'. Dat wordt volledig vergoed. 1e lijns hulp, dat zijn de korte therapieën (die vaak uiteindelijk alsnog omgezet worden in tweedelijns maar dat terzijde), daar worden een stuk of 8 sessies van vergoed waarna je de rest zelf moet financieren.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 05-10-2009 17:50:37 ]
Precies dat ja.quote:Op maandag 5 oktober 2009 17:49 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Je kunt inderdaad naar de huisarts gaan en daar aangeven dat je vermoedens hebt van ADD. Sterker nog, je kunt aangeven dat je graag met een psycholoog zou praten en dat je het te persoonlijk vindt om met je huisarts te bespreken (als dat zo is). Hij verwijst je gewoon door, verder niets.
Daarnaast is een dergelijk onderzoek zogenaamd '2e lijns'. Dat wordt volledig vergoed. 1e lijns hulp, dat zijn de korte therapieën (die vaak uiteindelijk alsnog omgezet worden in tweedelijns maar dat terzijde), daar worden een stuk of 8 sessies van vergoed waarna je de rest zelf moet financieren.
Nou kun je ook zelf eerst even kijken naar een geschikt diagnose/behandelcentrum zoals PsyQ. Als je echt denkt dat je ad(h)d hebt kun je aan je huisarts dan een verwijzing naar bijvoorbeeld PsyQ vragen. Dan krijg je meteen een telefonisch intakegesprek en enkele weken later je diagnose-gesprek. Dat bespaard je enkele weken/maanden.
Van rekeningen heb je geen last, alles wordt betaald zonder dat je een rekening ziet.
quote:Op maandag 5 oktober 2009 17:31 schreef RRGJL het volgende:
Ik vraag me af of ongeinteresseerdheid ook bij ADD hoort. Ik heb echt zelden zin om een gesprek te hebben met een huisgenoot. Soms hebben ze het geluk dat ik daar zin in heb maar dan ben ik na 2 vragen eigenlijk ook wel klaar, of ik raak verzeild in een gesprek met iemand die ontzettend uitweidt en waar ik met een kwart oor, als ik dat al red, naar luister terwijl ik me afvraag hoe iemand zulke lange verhalen kan construeren en tegelijkertijd verwacht dat ik ook echt luister (ghehe, beetje contradictioneel daar he).
Mn vriendin en ik hebben een pauze ingelast om eens na te denken omdat ik al-tijd maar ongeinteresseerd lijkquote:Verondersteld wordt dat de hersenen van ADD'ers anders functioneren dan die van niet-ADD'ers. Mensen met ADD hebben een enorme gedachtenstroom waardoor ze vaak dromerig of ongeïnteresseerd overkomen op andere mensen. Door deze gedachtenstroom kunnen ze zich moeilijk concentreren op de voor het specifieke moment relevante zaken. Het “filter” dat relevante van irrelevante zaken scheidt, werkt minder goed. Mensen met ADD zijn snel afgeleid, rusteloos en vaak impulsief in hun gedrag. Kenmerkend voor ADD is het hebben van meerdere intense stemmingsschommelingen op een dag. Ook slaapproblemen, vergeetachtigheid, ongeorganiseerdheid, en een ander tijdsbesef horen er bijna altijd bij. Ook zijn ze vaak overgevoelig voor geluids- en beeldimpulsen. ADD'ers hebben er dikwijls moeite mee een gesprek te volgen in een grotere groep mensen. Dit omdat ze zich niet kunnen concentreren op één gesprek, maar zich proberen te focussen op alle gesprekken die op dat moment gaande zijn. Mensen met ADD beschrijven dit probleem soms als "het luisteren naar een gesprek op de radio, terwijl de uitzending gepaard gaat met heel veel ruis".
Soms bezitten AD(H)D'ers bijzondere vaardigheden met betrekking tot het snel combineren van informatie en indrukken, probleemoplossend denken, inlevingsvermogen, creativiteit, en ruimtelijk inzicht. Mensen met ADD kunnen in bepaalde situaties hyperfocussen; men is dan extreem geconcentreerd en zich niet bewust van wat er om zich heen gebeurt. Dit hoge concentratieniveau kan leiden tot het ontwikkelen van uitzonderlijke talenten. Omdat veel AD(H)D'ers een hogere prikkeldrempel hebben, zullen ze in bepaalde risicovolle en crisissituaties alerter en beter functioneren, terwijl bij andere mensen de kans op disfunctioneren juist toeneemt.
Behalve dan eventueel je verplicht eigen risico van 155 euro......quote:
[..]
Van rekeningen heb je geen last, alles wordt betaald zonder dat je een rekening ziet.
Hmm. Ben aan het twijfelen of dat nou wel hetzelfde is. Ongeïnteresseerd overkomen (implicerend dat je dat niet bent) is iets anders dan desinteresse echt zelf ervaren. Maar misschien is er toch een link.. ik ga er eens over nadenken.quote:
[..]
[..]
Mn vriendin en ik hebben een pauze ingelast om eens na te denken omdat ik al-tijd maar ongeinteresseerd lijk
Wel vervelend, die situatie. En zij kan dus niet simpelweg accepteren dat jij niet ongeinteresseerd bent, maar het enkel lijkt? Ben je het niet stiekem ook wel een beetje, ergens? Of is het wellicht een communicatief probleem tussen jullie -> vind jij het bijv. moeilijk om erover te praten of iets dergelijks..?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 05-10-2009 21:58:15 ]
Mensen hier die ADD of ADHD hebben en universitaire studie volgen of afgerond hebben? Ik begin er namelijk volgend jaar mee
Tegen andere mensen ben ik ook echt behoorlijk ongeinteresseerd als ze meer dan 2 zinnen zeggen. Nee hoor. We zijn behoorlijk open. Maar het is gewoon eh als ik aan t werk ben dan denk ik aan haar... als ik bij haar ben denk ik aan mn werk... zoiets... althans niet meteen dneken, maar dat speelt in mn achterhoofd mee.quote:Op maandag 5 oktober 2009 21:52 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Hmm. Ben aan het twijfelen of dat nou wel hetzelfde is. Ongeïnteresseerd overkomen (implicerend dat je dat niet bent) is iets anders dan desinteresse echt zelf ervaren. Maar misschien is er toch een link.. ik ga er eens over nadenken.
Wel vervelend, die situatie. En zij kan dus niet simpelweg accepteren dat jij niet ongeinteresseerd bent, maar het enkel lijkt? Ben je het niet stiekem ook wel een beetje, ergens? Of is het wellicht een communicatief probleem tussen jullie -> vind jij het bijv. moeilijk om erover te praten of iets dergelijks..?
Naja ik kan t eigenlijk niet zo goed uitleggen
.Dat wordt weer heerlijk presenteren morgen zie ik alweer
Edit: beter voorbeeld: het is dus dat mn hoofd altijd vol zit met dingen en dat ik niet de relevantie vor de situatie op dat moment kan inschatten ofzo. Dus ook dat ik dan denk van eh: ik ga haar bellen... en dan zie ik wat... en dan denk ik: nog evne dat doen... en dan uren later bedenk ik me plots weer dat ik zou bellen. Weet je wel
Lol, heb je dan ook wel eens dat je denkt spontaan te zijn, op te bellen, erachter te komen dat je totaal niet voorbereid bent op dat gesprek en dan niets te vertellen hebt? Krijg je van die droge pseudo-opgewekte gesprekken. Dat heb ik zelf wel vaker gehad iigquote:
[..]
Tegen andere mensen ben ik ook echt behoorlijk ongeinteresseerd als ze meer dan 2 zinnen zeggen. Nee hoor. We zijn behoorlijk open. Maar het is gewoon eh als ik aan t werk ben dan denk ik aan haar... als ik bij haar ben denk ik aan mn werk... zoiets... althans niet meteen dneken, maar dat speelt in mn achterhoofd mee.
Naja ik kan t eigenlijk niet zo goed uitleggen
Dat wordt weer heerlijk presenteren morgen zie ik alweer
Edit: beter voorbeeld: het is dus dat mn hoofd altijd vol zit met dingen en dat ik niet de relevantie vor de situatie op dat moment kan inschatten ofzo. Dus ook dat ik dan denk van eh: ik ga haar bellen... en dan zie ik wat... en dan denk ik: nog evne dat doen... en dan uren later bedenk ik me plots weer dat ik zou bellen. Weet je wel
Maar ik herken wel wat je zegt. Ik merk ook dat ik nooit zin heb om iets uit te leggen. Ik zit altijd met mijn hoofd ergens waar ik me op dat moment niet fysiek bevind, maar heb tegelijkertijd geen zin om te delen in hetgeen waarover ik nadenk.
Gisteren liep m'n tandartsafspraak wat uit, dus ben ik waarschijnlijk vandaag de sjaakquote:Op donderdag 1 oktober 2009 18:47 schreef Electrocute het volgende:
Aanstaande maandag heb ik mijn functioneringsgesprek. Vandaag heb ik mijn functioneringsgesprek.
Ik ben benieuwd!
Legally, it's questionable. Morally, disgusting. Personally, I like it.
Krijgen er hier ook mensen lichttherapie via psyQ? Ik vraag me af hoe dat in zijn werk gaat, moet je daar langsgaan en dan gezellig naast zo'n lamp gaan zitten (lijkt me niet handig en ook niet dagelijks haalbaar) of krijg je zo'n ding mee naar huis?
Hmm, op dit moment gaan mijn haren recht overeind staan bij zo'n zinnetje. Als ik je één tip kan geven: houd het wel een beetje warm tussen jullie als je er echt mee verder wilt. Al laat je maar regelmatig even weten hoe het met je gaat of zo. Had ik dat gedaan, dan had ik nu geen vrijgezel geweest (ook al bevalt dat me prima).quote:Op maandag 5 oktober 2009 18:12 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
[..]
Mn vriendin en ik hebben een pauze ingelast om eens na te denken omdat ik al-tijd maar ongeinteresseerd lijk
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
Bleh ik stond vandaag een dag te vroeg bij het UWV. Netjes opgestaan, papieren geprint, nog even de fietsroute opgezocht en op tijd vertrokken. Ik was stiekem toch wel een beetje trots dat ik niet de helft vergeten was.
En toen kwam ik bij de balie en die dame gaat mijn afspraak zoeken, zoeken, zoeken, vraagt of ik in Eindhoven moet zijn, zoekt en toen keek ik naar de datum op de brief. Morgen dus. :s
De afspraak is trouwens met de arbeidsdeskundige vanwege een wajong aanvraag.
En toen kwam ik bij de balie en die dame gaat mijn afspraak zoeken, zoeken, zoeken, vraagt of ik in Eindhoven moet zijn, zoekt en toen keek ik naar de datum op de brief. Morgen dus. :s
De afspraak is trouwens met de arbeidsdeskundige vanwege een wajong aanvraag.
Hey, je weet nu in ieder geval dat je het kan vinden!quote:Op dinsdag 6 oktober 2009 10:42 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Bleh ik stond vandaag een dag te vroeg bij het UWV. Netjes opgestaan, papieren geprint, nog even de fietsroute opgezocht en op tijd vertrokken. Ik was stiekem toch wel een beetje trots dat ik niet de helft vergeten was.
En toen kwam ik bij de balie en die dame gaat mijn afspraak zoeken, zoeken, zoeken, vraagt of ik in Eindhoven moet zijn, zoekt en toen keek ik naar de datum op de brief. Morgen dus. :s
De afspraak is trouwens met de arbeidsdeskundige vanwege een wajong aanvraag.
Don't flatter yourself, let someone else do it for you.
