quote:
Op vrijdag 23 februari 2007 12:49 schreef PJORourke het volgende:[..]
Zo lang ze zich niet publiek distantieert van haar verleden, lijkt me dat gerechtvaardigd.
Ze heeft zich allang publiekelijk gedistantieerd van communisme in woord en daad, maar ze schreeuwt het niet van de daken.
Als jij een lidmaatschap van de CPN reden vindt om iemand communist te noemen, dan moet je consequent zijn en het ontbreken/ verbreken van het lidmaatschap voldoende reden vinden om iemand niet communist te noemen tenzij je het tegendeel kunt bewijzen .
Ella Vogelaar is lid van het algemeen bestuur van het VNO-NCW... een kapitalistische organisatie, toch.?
Je hebt hiermee al voldoende reden aan te nemen dat ze geen communist is en in zoverre er onzekerheid is, moet je iemand het voordeel van de twijfel geven en haar communistzijn opnieuw gaan bewijzen.
Dat weiger je... je verklaart haar voorbaat schuldig
quote:
Drs. C.P. Vogelaar
Ella Vogelaar (1949) is vanaf 22 februari 2007 minister voor Wonen, Wijken en Integratie. Zij is lid van de PvdA. Mevrouw Vogelaar was voorzitter van FNV-onderwijsbond ABOP en vice-voorzitter van de FNV. Daarna was zij onder meer projectleider van de Taskforce Inburgering en voorzitter van de branchevereniging van reïntegratiebedrijven.
PvdA
in de periode 2007-heden: minister
voornamen (roepnaam)
Catharina Pieternella (Ella)
personalia
geboorteplaats en -datum
Steenbergen (N.Br.), 23 december 1949
partij/stroming
partij(en)
P.v.d.A. (Partij van de Arbeid)
loopbaan
- vormingswerker werkende jongeren te Gouda
- adjunct-directeur vormingswerk werkende jongeren
- bezoldigd bestuurslid A.B.O.P. (Algemene Bond voor Onderwijzend Personeel), F.N.V.-Onderwijsbond
- voorzitter A.B.O.P. (Algemene Bond voor Onderwijzend Personeel), van 1988 tot 1994
- vice-voorzitter F.N.V. (Federatie Nederlandse Vakbeweging), van 1994 tot 1997
- landelijk procesmanager S.W.I. (Samenwerking Werk en Inkomen), ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, van 1997 tot 2000
- projectleider Taskforce Inburgering, van 2000 tot 2002 (ingesteld door minister Van Boxtel in juni 2000)
- zelfstandig adviseur/interimmanager, van 1 juli 2000 tot februari 2007
- voorzitter branchevereniging voor reïntegratiebedrijven BoaBorea (aanvankelijk Borea), van september 2000 tot februari 2007
- minister zonder portefeuille, minister voor Wonen, Wijken en Integratie, vanaf 22 februari 2007
nevenfuncties
vorige
- lid S.E.R. (Sociaal-Economische Raad)
- lid bestuur Stichting van de Arbeid
- vice-voorzitter Centraal Bestuur Arbeidsvoorziening
- lid Raad van Commissarissen Uitzendbureau Start
- voorzitter bestuur Centrum voor Innovatie van Opleidingen (Cinop)
- lid Raad van Toezicht Rijksmuseum voor Volkenkunde Leiden
- vice-voorzitter bestuur Stichting UW Bedrijven Utrecht
- lid Adviescommissie Dagarrangementen
- voorzitter MDW werkgroep "Doelmatigheid van de scholingsmarkt"
- lid bestuur VNO-NCW
- lid Raad van Advies Gemeentelijk Vervoer Bedrijf (GVB) Amsterdam
- lid Raad van Commissarissen Havenbedrijf Rotterdam N.V.
- lid Raad van Commissarissen Electrabel Nederland N.V.
- lid Raad van Commissarissen Elivio Holding B.V.
- lid bestuur Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie (NVAO)
- lid bestuur Nederlands Centrum Buitenlanders (N.C.B.)
- voorzitter Raad van Commissarissen Unilever Nederland B.V., van 1 januari 2003 tot 22 februari 2007
- voorzitter Novib, van 1 juni 2004 tot 22 februari 2007
- lid bestuur Nationale Reis Opera, tot 22 februari 2007
- lid Raad van Toezicht Voedingscentrum, tot 22 februari 2007
- voorzitter bestuur Stichting Tolerance Unlimited, tot 22 februari 2007
- lid curatorium Willem Drees-lezing, tot 22 februari 2007
- voorzitter Spiegelgroep Sectorbestuur Onderwijsarbeidsmarkt, tot 22 februari 2007
- lid bestuur Stichting Artra Arbeidsmarkttrainingen, tot 22 februari 2007
- lid Adviescommissie Normering Inburgeringseisen (commissie-Franssen), tot 22 februari 2007
Ik zie genoeg lidmaatschappen van kapitalistische en niet-communistische organisaties
http://www.parlement.com/9291000/biof/03156Voldoende redenen om haar kapitalist te noemen, dan wel aanhanger van de kapitalistische economie
quote:
'Een mens mag gelukkig veranderen, dus ik ook'
de Volkskrant, Economie, 29 januari 2003 (pagina 15)
Van onze verslaggeefsters Yvonne Doorduyn Leonoor Meijer
Ella Vogelaar bouwt aan een uitzonderlijke carrière. Van CPN'er tot president-commissaris van Unilever Nederland. Zelf is ze niet onder de indruk van haar evolutie.
Ze is 53. En de eerste vrouwelijke president-commissaris in Nederland bij een beursgenoteerd bedrijf, Unilever Nederland. Ella Vogelaar, die het in een eerder leven schopte tot vice-voorzitter van de vakcentrale FNV, ontvangt journalisten tegenwoordig op het glanzende hoofdkantoor van Unilever aan het Weena in Rotterdam. De maker van Dove, Rexona, Iglo en Mora vroeg haar twee jaar geleden als commissaris; sinds 1 januari is ze voorzitter.
De bevlogenheid van weleer twinkelt nog altijd in haar ogen. Zo betrokken als ze twintig jaar geleden vertelde over de arbeidsverhoudingen in Nederland, zo enthousiast verhaalt ze nu over de producten in de vitrines die elke hoek van het Unilever-kantoor sieren. Eens in het jaar vergadert de raad van commissarissen 'op locatie', vertelt ze, bij één van de werkmaatschappijen. 'Het gaat dan meer voor je leven.'
Vogelaar was vaker 'de eerste vrouw'. Als eerste meisje van het dorp Anna Jacobapolder op het Zeeuwse St. Philipsland ging ze naar de HBS in Zierikzee, 17 kilometer verderop. In 1983 werd ze de eerste vrouwelijke voorzitter van de ABOP, de onderwijsbond van FNV. Als eerste ook opteerde ze in 1997 voor het voorzitterschap van de FNV.
Dat ze nu als eerste vrouw doordringt in de top van het 'old boys network' van commissarissen, vindt ze niet bijzonder spannend. 'Als je als eerste op zo'n plek komt, weet je dat je een voorbeeldfunctie vervult', zegt ze. 'Je weet dat er even extra naar je wordt gekeken. Als blijkt dat het goed gaat, ebt dat weg. Dan komen mensen tot de conclusie van: goh, die kunnen dat ook.'
Vogelaar strijdt al jaren voor meer vrouwen in leidinggevende functies. In 1997 was ze de gedoodverfde opvolger van Johan Stekelenburg als voorzitter van de vakcentrale FNV. Dat niet zíj maar Lodewijk de Waal, tot die tijd CAO-coördinator van de vakcentrale, voorzitter werd, vindt Vogelaar nog altijd tekenend voor de vrouwonvriendelijke cultuur in sommige organisaties.
Unilever is een redelijk sociaal bedrijf in de ogen van Vogelaar. 'Voor een bedrijf met een vechtcultuur ben ik natuurlijk niet te strikken.' Dat het concern haar heeft benaderd, zegt volgens Vogelaar dat er bij Unilever oog is voor vrouwen en minderheden. 'Het bedrijf realiseert zich dat ze met mij iemand binnenhalen die daar een extra antenne voor heeft.'
Vogelaar houdt bij de invulling van haar functie strikt vast aan een scheiding tussen commissarissen en directie. 'Toezicht houden betekent dat je een klankbordfunctie vervult naar de directie en dat je, ook over dit soort onderwerpen, het gesprek aangaat. Ik doe suggesties. Het is de verantwoordelijkheid van de directie om er iets mee te doen. Ik ga niet op hun stoel zitten.'
Hoewel het sociale beleid binnen Unilever één van Vogelaars speerpunten is, lijkt de overstap van de publieke sector naar een bedrijf waar alles in het teken staat van winst, een grote. Wie haar verleden kent - ze was in de jaren zeventig actief lid van de Communistische Partij Nederland - moet zich zeer hebben verbaasd over haar keuze voor het zo commerciële Unilever. Vogelaar: 'Een mens mag veranderen en verandert gelukkig ook. Dus wat dat betreft: ík ook.'
Toch wordt de tegenstelling ook overdreven, zegt ze. 'Iedereen denkt altijd dat de publieke sector en de private sector heel verschillende werelden zijn. Dat valt mee, kijk maar naar FNV Bondgenoten (de bond is in financiële nood, red.), je moet zorgen dat het huishoudboekje aan het eind van het jaar klopt. En ook voor beursgenoteerde bedrijven is het belangrijk dat je investeert in mensen.'
Unilever-topman Anthony Burgmans deed in december een oproep aan de politiek om vooral snel weer stabiliteit in de democratische besluitvorming te brengen. Te lang aanhoudende politieke onrust doet het bedrijfsleven geen goed, meent de topman. Vogelaar vond het een goed initiatief. Hoewel ze veel met de politiek te maken heeft gehad, heeft ze - behalve in haar jonge jaren - nooit de behoefte gehad actief te worden. Ze voelt zich meer bestuurder dan politicus en moet achteraf erg lachen dat ze werd genoemd als kandidaat-premier voor de PvdA: 'Ik ben niet gebeld en ik zat niet bij de telefoon.'
Van de enige bemoeienis die ze met de politiek heeft gehad in haar early twenties - haar tijd bij de CPN - heeft ze geen spijt. Het heeft haar veel opgeleverd, vertelt ze. Het bracht haar in contact met 'mensen die hun brood verdienen door met hun handen te werken' en met 'veel CPN'ers die zonder dat ze hadden gestudeerd toch heel erg ontwikkeld waren'. 'Ik kan heel gemakkelijk met allerlei mensen van allerlei niveaus en lagen in de samenleving communiceren. Dat is een groot goed.'
Het is wel verleden tijd, benadrukt ze. De maakbare samenleving die de CPN voor ogen had, bestaat volgens Vogelaar niet langer. In de verkieziniccampagne heeft ze zich geërgerd aan het niveau. 'Discussies slaan tegenwoordig in extremen door. Als je maar een goede slogan hebt, kom je er wel, zo lijkt het. Ik vind het een beangstigende ontwikkeling. De werkelijkheid is vaak zoveel gecompliceerder.'
Copyright: de Volkskrant
.
http://zoek.volkskrant.nl/artikel?text=vogelaar&FDOC=150&SORT=date&PRD=20y&SEC=%2A&SO=%2A&DAT=%2A&ADOC=150Betalen voor toegang... bah... die kapitalistische Volkskrant