Bar toch, daar hoef jij je echt niet schuldig om te voelenquote:Op woensdag 7 februari 2007 10:17 schreef _Bar_ het volgende:
Laatste berichtje van mij:
Wat ik momenteel nog het ergste vind, is dat de psycholoog over een aantal weken papa word van zijn 1ste kindje, en dan heeft hij met mij zulke sessies...
Gelukkig is het zijn beroep, maar toch...
En dan voel ik me weer schuldig
Neehoor, hij heeft het mij verteld, omdat de volgende afspraak wel eens verzet zou kunnen worden ivm de bevalling van zijn vrouw...quote:Op woensdag 7 februari 2007 10:22 schreef Githa het volgende:
Bar, daar moet je je toch niet schuldig over voelen!
Het is idd zijn werk en ik denk dat hij dat best weet te relativeren.
Maar hoe vind jíj het dat hij een kindje verwacht?
Wat ik wil zeggen dat je je niet moet gaan inhouden omdat je bepaalde dingen voor hem niet moeilijk wil maken.
Daarbij is het misschien weer een extra last dat je van hem weet dat hij een kindje verwacht, ik weet niet goed hoe ik dit moet omschrijven, maar ik vraag me een beetje af waarom hij je heeft verteld dat ze een kindje verwachten.
Ik hoop niet dat je het verkeerd leest, want zo bedoel ik het helemaal niet, maar ik kan me voorstellen dat het in sommige gevallen juist een negatieve factor kan zijn in jullie gesprekken doordat je dit weet.
pfff, ik ben weer eens onhandig in het uitdrukken![]()
Er is geen directe sprake van onderbrekingen, wel gaat hij 14 dagen met verlof, maar omdat ik om de 14 dagen met hem afspreek, zou ik daar normaal gezien geen last van moeten hebben.quote:Op donderdag 8 februari 2007 08:56 schreef phluphy het volgende:
Nog even een vraagje voor Bar, want ik las over de situatie van je psych. Denk je dat jullie de fase waarin je nu bent (van het herbeleven) afgerond hebben voordat hij met verlof gaat? Want dat lijkt me een moeilijk iets om zomaar over te laten nemen door een collega. Of is er geen sprake van een onderbreking van zijn werkzaamheden?
De afspraak met de fabrikant/kunstenaar is dat het vóór 21 maart gerealiseerd is, dat is een voorwaarde die we gesteld hebben toen we het contract afsloten. Ik ga er ook wel van uit dat dit gehaald gaat worden. Overhoop liggen zal het zowiezo niet, want dan zou het gewoon blijven zoals het nu is (ook mooi, maar zonder monumentje).quote:Op donderdag 8 februari 2007 09:54 schreef vamperotica het volgende:
Phluphy...
Even een praktische vraag...
Kan het zo geregeld worden met het monumentje dat het grafje rond en zeker op de sterfdatum "netjes" is? Ik bedoel... Dat het dan niet net overhoop ligt ofzo...
Zou ik denk ik vreselijk vinden rond en zeker op zo'n datum....
Dat is wel fijn... Dan ligt het straks iig niet helemaal overhoop...quote:Op donderdag 8 februari 2007 11:50 schreef phluphy het volgende:
[..]
De afspraak met de fabrikant/kunstenaar is dat het vóór 21 maart gerealiseerd is, dat is een voorwaarde die we gesteld hebben toen we het contract afsloten. Ik ga er ook wel van uit dat dit gehaald gaat worden. Overhoop liggen zal het zowiezo niet, want dan zou het gewoon blijven zoals het nu is (ook mooi, maar zonder monumentje).
Het is over vier weken twee jaar geledenquote:Op donderdag 8 februari 2007 13:05 schreef Martineke het volgende:
zo moet ik ook denken aan mama van pepijn, bij haar is het alweer bijna 3 jaar geleden.
Dit is inderdaad heel herkenbaar. Mijn moeder is op 23 december overleden (lang geleden) en ik vond het zo erg om niet meer in het jaar te leven waarin zij nog had geleefd. En dat ik dan tegen mensen moest zeggen; mijn moeder is vorig jaar overleden, terwijl het bleef aanvoelen alsof het gisteren was gebeurd. Heel herkenbaar dus.quote:Op donderdag 8 februari 2007 08:56 schreef phluphy het volgende:
Tijdens de afgelopen jaarwisseling moesten we afscheid nemen van het jaar dat Danyel nog heeft geleefd, en dat vonden we een heel moeilijk moment. Nu hebben we nog een beetje de “troostende gedachte” dat Danyel nog maar minder dan een jaar geleden overleden is. En dat vervalt dus ook binnenkort. Ik vind het heel raar dat zoiets als een kalender dit soort invloed kan hebben, hebben anderen dit ook?
En ook voor jou moet het nog steeds voelen alsof het gisteren is gebeurd. Ik heb zo met jullie allemaal te doen.quote:Op donderdag 8 februari 2007 14:11 schreef mama_van_pepijn het volgende:
[..]
Het is over vier weken twee jaar geleden![]()
Over twee weken is zijn 3e verjaardag.
Ik kan nog steeds niet langer dan een half uur naar een scherm kijken, sorry ik lees in fases.quote:Op donderdag 8 februari 2007 14:33 schreef Sugar het volgende:
Maar hoe is het met je, m_v_p?
De sneeuw van vandaag wierp me echt een jaar terug, toen het ook een paar dagen zo hard sneeuwde in februari. Ook toen lag ik met griep in bed (in het gastenverblijf in Kempenhaeghe). Jeroen had Danyel opgehaald voor ziekenbezoek aan mama, de heren hebben heerlijk gewandeld door de sneeuw. Danyel viel heerlijk rozig in slaap. Toen is die foto gemaakt die ik altijd in messenger heb.quote:Op donderdag 8 februari 2007 12:05 schreef Sugar het volgende:
Ik denk zelf ook altijd heel erg terug aan dingen die in een bepaalde tijd plaatsvonden, Fluf. De geur, het weer, bepaalde vaste dingen die elk jaar terugkomen, voor mij altijd een bron van heimwee, weemoed, vreugde en verdriet. Kan me er dus alles bij voorstellen dat jullie dat ook zo ervaren met zulke bijzondere en emotionele gebeurtenissen.
Da's ook zo dubbel, niet? Aan de ene kant goed dat je realistisch blijft, aan de andere kant zou je gewoon lekker onbezorgd moeten kunnen genieten van je geluk, zolang je het hebt, toch?quote:Op donderdag 8 februari 2007 13:05 schreef Martineke het volgende:
en als je dan merkt hier op fok hoe iemand erover praat of schrijft, gaat je dat echt wel aan het hart
ik hoop werkelijk dat ik het nooit mee hoef te maken, maar ben me er wel degelijk van bewust dat dat mij/ons ook kan overkomen.
Strekking komt prima over. Zeer herkenbaar. Helaas kan het lijstje dat je opsomde nog best wel langer en langer worden... Maar goed, elk puntje is er één om te overwinnen.quote:Op donderdag 8 februari 2007 13:15 schreef vamperotica het volgende:
[..]
(sorry, ik ben niet goed in het onder woorden brengen van gevoelens, maar hoop dat de strekking een beetje overkomt)
indd dubbel ja.quote:Op donderdag 8 februari 2007 21:49 schreef phluphy het volgende:
[..]
Da's ook zo dubbel, niet? Aan de ene kant goed dat je realistisch blijft, aan de andere kant zou je gewoon lekker onbezorgd moeten kunnen genieten van je geluk, zolang je het hebt, toch?
Yep, denk ook wel dat het nog tijdje gaat duren, vooral ook omdat de psy mijn emoties ook wilt zien, mijn gevoelens erij en hoe ik er nu over denk...quote:Op donderdag 8 februari 2007 11:53 schreef phluphy het volgende:
Goh Bar, dan kan het dus best nog een tijdje gaan duren.![]()
Ik hoop dat het heel snel voorjaar mag worden voor jullie, op alle fronten!
Hoe gaat het btw met SC? En heb je al een oplossing voor de box en zo?
Akelig is dat he als je je gevoelens "eventjes" op tafel moet gaan leggen.quote:Op donderdag 8 februari 2007 23:11 schreef _Bar_ het volgende:
[..]
Yep, denk ook wel dat het nog tijdje gaat duren, vooral ook omdat de psy mijn emoties ook wilt zien, mijn gevoelens erij en hoe ik er nu over denk...
En als je daar dan mee bezig bent, dan gaat er een soort van "eng"gevoel door me heen, het zweet breekt me uit, hetgevoel hebben dat je keel afgeknepen word, onrustig gevoel, naar mijn pols grijpen, duizelig worden, en mijn ademhaling veranderd.
En dan voel ik een appart gevoel in mijn hoofd kan dat nog steeds onder woorden krijgen.
Sc zit achter mij momenteel op de bank (op dit tijdstip van posten en heb hem jou vraag laten lezen, en het gaat wel redelijk met hem, dank je wel !
Gisteren hadden we het samen best wel moeilijk toen we de map met werkjes van Thijs, van de andere kindjes van het kdv, de geschreven stukjes van de leidsters, en met nog wat doekjes van thijs.
Daar heb ik vannacht weer over liggen malen, nou ja hier dus weer het beeld voor me Thijs met een langere stuip in bed tussen ons in, en dan word je weer angstig wakker.
Over de Box enzo ik laat het maar zo niet moeilijk over doen
Rustigaan hoor m_v_p. Ik hoop dat ze je verder kunnen helpen met die hoofdpijn.quote:Op donderdag 8 februari 2007 14:46 schreef mama_van_pepijn het volgende:
[..]
Ik kan nog steeds niet langer dan een half uur naar een scherm kijken, sorry ik lees in fases.
Volgende week een CT-scan voor de hoofdpijn.
Ik ben eerder deze week naar een psych geweest. Eerste gesprek, we doen het rustig aan maar het voelt goed.
Het is niet zo zeer mijn verhaal, maar meer dat van Danyel.quote:Op zaterdag 10 februari 2007 21:40 schreef sararaats het volgende:
phluphy, waar kan ik jouw verhaal terugvinden?
Nee, ik kijk er juist naar uit. Dan wordt het hele grafje precies zoals we het hebben willen, en kunnen we ook qua beplanting en zo alles eindelijk definitief gaan maken. Ik vind dat niet rot om mee bezig te zijn, het is juist fijn weer een manier te hebben om iets te creëren waarmee je de wereld kan laten zien wat Danyel voor ons betekend heeft.quote:Op zaterdag 10 februari 2007 21:51 schreef Githa het volgende:
Phluphy, gefeliciteerd met Jeroen![]()
En wat fijn dat de tank binnen is, een begin van iets wat heel mooi gaat worden![]()
Voel je dat ook zo, of maakt de komende verandering alles moeilijker ?
Vond dat ook zo fijn, dat grafje eindelijk mooi te kunnen maken. De meiden hielpen mee.quote:Op zaterdag 10 februari 2007 21:57 schreef phluphy het volgende:
Nee, ik kijk er juist naar uit. Dan wordt het hele grafje precies zoals we het hebben willen, en kunnen we ook qua beplanting en zo alles eindelijk definitief gaan maken. Ik vind dat niet rot om mee bezig te zijn, het is juist fijn weer een manier te hebben om iets te creëren waarmee je de wereld kan laten zien wat Danyel voor ons betekend heeft.
Dank jequote:Op zaterdag 10 februari 2007 22:07 schreef sararaats het volgende:
ik heb een bericht geplaatst in het gastenboek van Danyel
ik ben echt sprakeloos door het verhaal en leef echt met jullie mee
dikke knuffel
Wat een mooi gebaar humpeltje, wat is daar de achterliggende gedachte bij?quote:Op zaterdag 10 februari 2007 22:20 schreef humpeltje het volgende:
Vond dat ook zo fijn, dat grafje eindelijk mooi te kunnen maken. De meiden hielpen mee.
Pas kwam mijn moeder en ze had schelpjes bij [zelf op strand gezocht] zich, voor op het grafje. Zo hadden we het ook bedoeld, er steeds schelpjes bij kunnen leggen, die we ergens in ons leven tegenkomen.
Is puur een gevoel eigenlijk. Je kan er nog iets mee doen. Stel we gaan ooit op vakantie, dan kunnen we schelpjes meebrengen voor Esjes plekje. Weet niet zo goed hoe uit te leggen.quote:Op zaterdag 10 februari 2007 22:46 schreef phluphy het volgende:
Wat een mooi gebaar humpeltje, wat is daar de achterliggende gedachte bij?
En hoe gaat het nu met je? Je bent echt bijna aan de beurt hé?
Een kindje is toch geen kamerplantje wat verwelkt en waar je een nieuwe voor in de plaats zet? Een kindje is een mensje en elk mens is uniek. Het kindje dat nu in je groeit zal je hart alleen maar groter maken, niet dat gat van Es invullen!quote:Op zondag 11 februari 2007 07:47 schreef humpeltje het volgende:
Mensen denken vaak, je krijgt nieuw kindje, dus alles is weer goed, maar ik mis Es nog steeds heel erg...
Jemig Bluezz, wat is dat snel gegaan dan.quote:Op zondag 11 februari 2007 18:30 schreef Bluezz het volgende:
Er is een uurtje geleden een prachtig engeltje bijgekomen
Siem, het 2 jarige kleinzoontje van mijn zus (mijn achterneefje dus)![]()
4 maanden geleden nog maar werd er een agressieve vorm van leukemie geconstateerd bij hem, en geen enkele behandeling had het gewenste resultaat.
Wat is het toch oneerlijk allemaal![]()
Wat een verdriet! Stimuleer ze, om nu alles te doen en regelen, zoals het voor hun "goed" voelt.quote:Op zondag 11 februari 2007 18:30 schreef Bluezz het volgende:
Er is een uurtje geleden een prachtig engeltje bijgekomen
Siem, het 2 jarige kleinzoontje van mijn zus (mijn achterneefje dus)![]()
4 maanden geleden nog maar werd er een agressieve vorm van leukemie geconstateerd bij hem, en geen enkele behandeling had het gewenste resultaat.
Wat is het toch oneerlijk allemaal![]()
Ik moet mijn andere post hierover herroepen, ik weet niet wat er gebeurt is in mijn kop, maar ik droom heel erg veel over Jamie ineens ?quote:Op zondag 11 februari 2007 22:05 schreef _Bar_ het volgende:
Bluezz wat ik me nu zit af te vragen...
Komt er bij jou nu niet veel naar boven?
Valt ook allemaal niet meequote:Op dinsdag 13 februari 2007 19:17 schreef Bluezz het volgende:
[..]
Ik moet mijn andere post hierover herroepen, ik weet niet wat er gebeurt is in mijn kop, maar ik droom heel erg veel over Jamie ineens ?
Het is al zolang geleden, maar het hakt er ineens keihard in?
Over Siem, vandaag kregen we de kaart.
Zijn foto stond voorop, hij had zijn handjes voor zijn oogjes, lachend, deed kiekeboeHoe symbolisch
Vrijdagmiddag is er de afscheidsbijeenkomst.
Dat gevoel heb ik bij de ouders van Siem ook.quote:Op woensdag 14 februari 2007 08:12 schreef phluphy het volgende:
De begrafenis van Danyel's groepsgenootje is vrijdag, in Zuid Limburg. We gaan er donderdagavond al heen.
Ik sprak de moeder gisteren. Ze zijn sterk, samen, ze komen er wel.
Dat is jullie levensmotto toch ook als levenskunstenaars.quote:Op woensdag 14 februari 2007 08:12 schreef phluphy het volgende:
Bluezz, ik denk dat het heel begrijpelijk is, dat alles toch terugkomt. Je wordt teruggeworpen in de tijd, met alle gevoelens en ervaringen van toen. Ik wil je nogmaals veel sterkte wensen.![]()
De begrafenis van Danyel's groepsgenootje is vrijdag, in Zuid Limburg. We gaan er donderdagavond al heen.
Ik sprak de moeder gisteren. Ze zijn sterk, samen, ze komen er wel.
Verder wil ik vandaag iedereen een fijne Valentijnsdag wensen. Niet zomaar: het is niet alleen de dag van de liefde.
St. Valentinus, Bisschop van Terni, was ook de beschermheilige voor mensen met epilepsie. Een hele mooie combinatie; want zonder de liefde voor onze kinderen met een epilepsie syndroom was het moeilijk te dragen.
Heb jij al meer gehoord van de fluisteraar Anitra eigenlijk?quote:Op donderdag 15 februari 2007 19:21 schreef Anitra het volgende:
Bar misschien een keertje langs gaan? Het klinkt raar, maar als het je een goed gevoel geeft dan moet er zeker een keertje heen. Ik geloof wel degelijk dat hij om je heen is.
Wat een bijzondere ervaring!quote:Op donderdag 15 februari 2007 19:21 schreef _Bar_ het volgende:
Ik weet het niet, vind het appart en ergens ook wel heel "eng" en toch is mijn nieuwschierigheid toegenomen.
Hoe kan die mevrouw weten over Thijs, hoe kan ze het weten van die vogel...
We hebben het ook nog even gehad over zieltjes die van boven ouders uitkiezen die er samen sterk genoeg voor zijn, en dan een paar keer opnieuw geboren worden...
Ik zat net zoiets te typen, ik sluit me hier helemaal bij aanquote:Op vrijdag 16 februari 2007 09:56 schreef YPPY het volgende:
Siem stond hier in de krant, daar schrok ik toen al van, zo jong nog. Voor jou natuurlijk extra moeilijk Bluezz. Sterkte straks.
Pluph ook heel veel sterkte. Het lijkt me zo ontzettend confronterend om daar weer te staan, maar dan voor een ander kindje. Misschien komt het allemaal wel terug ook.
Bizar iets Bar. Vreemd zeg, maar misschien de moeite waar erop terug te komen.
Zou wel bijzonder zijn Humpeltje als de derde nu zou komen. Maar wel moeilijk voor jou lijkt me. Of je hebt iets positiefs om naar uit te kijken, ik weet niet wat je het beste kunt hebben. Sterkte met deze dagen.
Fijn dat het zo gegaan is, klinkt zo raar, "fijn". De herinnering aan een uitvaart blijft levenslang bij je. Is zo fijn om er met een "goed gevoel" op terug te kunnen kijken.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 15:54 schreef Bluezz het volgende:
Was erg indrukwekkend en ook mooi, in de schouwburg van Gorinchem.
quote:You're beautiful so silently
It lies beneath a shade of blue
It struck me so violently
When I looked at you
But others pass, they never pause
To feel that magic in your hand
To me you're like a wild rose
They never understand why
I cried for you
When the sky cried for you
And when you went
I became a hopeless drifter
But this life was not for you
Though I learned from you
That beauty need only be a whisper
I'll cross the sea for a different world
With your treasure, a secret for me to hold
In many years they may forget
This love of ours or that we met
They may not know
How much you meant to me
I cried for you
And the sky cried for you
And when you went
I became a hopeless drifter
But this life was not for you
Though I learned from you
That beauty need only be a whisper
Without you now I see
How fragile the world can be
And I know you've gone away
But in my heart you'll always stay
I cried for you
And the sky cried for you
And when you went
I became a hopeless drifter
But this life was not for you
Though I learned from you
That beauty need only be a whisper
Nou, meid, daar moet je van genieten! Dat heb je keihard nodig!quote:Op vrijdag 16 februari 2007 20:07 schreef _Bar_ het volgende:
Ik weet gewoon niets te zeggen vandaag... sterker nog voel me ongemakkelijk omdat ik straks 2 dagen achter elkaar ga feesten, en vanavond alvast inborrelen....
Hij zei het zo :quote:Op vrijdag 16 februari 2007 22:51 schreef phluphy het volgende:
Bluezz, fijn dat het zo'n mooie herdenking was. Ik vind het gigantisch dapper van je neef dat hij het heeft kunnen opbrengen om zo'n toespraak te houden. Jeroen heeft het op Danyel's begrafenis ook gedaan, ik vond dat zo knap. We hadden het er vandaag nog over, dat hij zo blij is dat hij dat gedaan heeft. Een persoonlijker afscheid en eerbetoon kan ik me haast niet voorstellen. Ik denk dat het bij het verwerkingsproces bij je neef nog van veel waarde zal blijken te zijn.
Heel tegenstrijdig inderdaad, maar wat ontzettend fijn dat jullie je zo goed voelen tussen deze mensen die hetzelfde hebben meegemaaktquote:Onze dag stond in het teken van heel veel (tegenstrijdige) gevoelens. Afscheid nemen, verdriet, beelden en herinneringen van Danyel's begrafenis die terugkwamen. Maar ook warme momenten, veel fijne mensen gezien, allemaal mensen uit het "epilepsie circuit": ouders, verpleging, therapeuten. Er was zo'n uitgesproken saamhorigheid, het voelde als thuiskomen.
Ook nog 2 ex-groepsgenootjes van Danyel gezien (die inmiddels weer thuis wonen). Heerlijk om zo'n kleintje weer te knuffelen, voelen, ruiken, aaien, geruststellen. Het bracht wel onmiddellijk een stuk fysiek gemis van Danyel naar boven, maar toch was het fijn.
Wat een indrukken! Dat wat je schrijft over thuiskomen, die saamhorigheid, lijkt me heel fijn. Ik mis dat soms wel, bij ons was het zo plotseling, zo onverwacht. Wat Esmée had, was zo extreem zeldzaam. Heb zo veel gezocht naar hersenontsteking, maar het komt al bijna niet bij kinderen voor. Zeker de auto-immuun vorm niet.quote:Op vrijdag 16 februari 2007 22:51 schreef phluphy het volgende:
Onze dag stond in het teken van heel veel (tegenstrijdige) gevoelens. Afscheid nemen, verdriet, beelden en herinneringen van Danyel's begrafenis die terugkwamen. Maar ook warme momenten, veel fijne mensen gezien, allemaal mensen uit het "epilepsie circuit": ouders, verpleging, therapeuten. Er was zo'n uitgesproken saamhorigheid, het voelde als thuiskomen.
Ook nog 2 ex-groepsgenootjes van Danyel gezien (die inmiddels weer thuis wonen). Heerlijk om zo'n kleintje weer te knuffelen, voelen, ruiken, aaien, geruststellen. Het bracht wel onmiddellijk een stuk fysiek gemis van Danyel naar boven, maar toch was het fijn.
Oh wat is de site ongelooflijk mooi geworden.quote:
Heb de liedjes gelijk de dag na de uitvaart opgezet. Het waren niet alleen de lievelingsliedjes van Es, maar ook van Veer. Was heftig de eerste keer, nu voelt het alleen maar fijn en heel vertrouwd.quote:Op zondag 18 februari 2007 17:01 schreef phluphy het volgende:
Ik heb nog géén der cd'tjes kunnen draaien sinds Danyel is overleden.
Ik ben blij met de positieve reacties, ik ben creatief niet zo sterk dus was nogal onzeker over de site.![]()
Het is voor de verwerking echt een enorm positieve bijdrage geweest om hiermee bezig te zijn.
Een aanrader voor de lotgenoten.![]()
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |