Eigenlijk wel ja.
Helpt het als ik zeg dat ik er niks van gevoeld heb?
Toen ik 23 was heb ik een half jaar stage gelopen in Engeland en ben toen 1 keer daar naar de Health Centre op de campus geweest omdat ik een rare uitslag had of zo.
Moest ik een heel ding invullen om me in te schrijven en daar kwam ook de vraag voorbij wanneer mijn laatste uitstrijkje geweest was, dus ik 'nog nooit', nou dat moest ik toch echt wel laten doen blablabla, 'eh ja, is goed, ik zal van de week een afspraak maken'.
Nooit geweest uiteraard.
Maar ik heb gelijk toen ik de oproep kreeg voor het dit onderzoek een afspraak gemaakt. Even door de zure appel heen bijten. Overigens ook een beetje met het oog op zwanger willen worden en dan een hoop gefrunnik aan je lijf kunnen krijgen enzo.
Oh... en uiteraard het verhaal van mijn collega'tje die op d'r 30e dus hardstikke kanker bleek te hebben. Alles is er uit gehaald tot en met een deel van de schede toe... Nu 3 jaar later is het helaas weer terug, er zat blijkbaar toch nog ergens in haar buikholte iets...
Vreselijk verhaal en ik wil je niets aanpraten maar toch... echt, het stelt niet veel voor en het kan zoveel ellende voorkomen...