reïncarnatie: hoe denk jij erover?

quote:

Op zondag 28 januari 2007 22:54 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Er zijn meer mensen dood gegaan op de wereld dan dat er nu leven. Dus dat zou op zich geen reden zijn voor het niet mogelijk zijn van reincarnatie.

Ik bedoel dus dat er iets zou moeten zijn waar "ze" wachten tot ze een lichaam hebben, of dat ze in stenen zitten. Dat maakt het nog onlogischer voor me.

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 16:16 schreef jogy het volgende:
Woei! http://www.healthsystem.virginia.edu/internet/personalitystudies/

Is wel vanuit een universiteit, dat zou op zich wel wat overtuigender over moeten komen dan een zelf in elkaar geflanste 'new age hippie' site . Vast niet veel meer voor de mensen die het niet het gewoon niet geloven, maar dat terzijde .

Er is een boek in het nederlands over het werk van Stevenson. Het heet 'Mama, vroeger was ik...' en is geschreven door Jim B. Tucker. Het behandelt onderzoekmethodes naar reïncarnatie aan de hand van cases.

Het boek bewijst niets, maar het is onzin te zeggen dat er eerder bewijs voor het tegendeel geleverd is. Juist het tegendeel is waar. Het is in elk geval een aanrader voor iedereen die zich in cases wil verdiepen die wellicht door reïncarnatie te verklaren zijn zonder allerhande zweverige theorieen over hoe het dan in zijn werk zou gaan

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 21:15 schreef Syheriat het volgende:

[..]

Ik bedoel dus dat er iets zou moeten zijn waar "ze" wachten tot ze een lichaam hebben, of dat ze in stenen zitten. Dat maakt het nog onlogischer voor me.

Zonder me uit te laten over het wel of niet bestaan van reïncarnatie, vind ik dit altijd merkwaardige argumenten. Als het al bestaat, is het van ons uit gezien niet logisch. Je moet het dan ook niet met argumenten van 'ons' uit proberen te weerleggen. Dat 'iets' waarover jij spreekt, zou zich zomaar ergens kunnen bevinden in het universum. Wellicht voor velen geen reden om aan te nemen dat iets dergelijks bestaat, maar het simpelweg van de hand wijzen met dit soort argumenten of mogelijke onlogischheden vind ik wat kort door de bocht.

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 21:15 schreef Syheriat het volgende:

[..]

Ik bedoel dus dat er iets zou moeten zijn waar "ze" wachten tot ze een lichaam hebben, of dat ze in stenen zitten. Dat maakt het nog onlogischer voor me.

Aangezien ziel wordt gedefinieerd als een niet materieel iets hoeft die niet zichtbaar aanwezig te zijn.
Zielen kunnen dus overal om je heen in het universum zijn.

Waar dat dan is daar hebben diverse culturen en godsdiensten andere antwoorden op, vaak "verduidelijkt" door verhalen die wij scharen onder mythologie.
Die oude verhalen bewijzen natuurlijk helemaal niks maar aangezien ze allemaal overeenkomsten hebben kun je ervanuit gaan dat ze ergens vandaan komen. Natuurlijk komen ze voort uit de behoefte van de mens om alles te begrijpen. Dat wil niet zeggen dat er dan niets van waar is.
Christenen en Moslims praten over een hemel, het Hindoeisme praat over een oorsprong vanuit het opperwezen Parmatman.
Ik weet dat in de oude geloven in Afrika alle zielen vanuit een grote poel kwamen waar ook de ongeborenen uit kwamen en waar de doden naar toe terug gingen. Het leven werd dat gesymboliseerd door een rivier. Voor veruit de meeste geloven is het zo dat alles heilig is in de zin van het hebben van een ziel. Dat kan betekenen dat zielen overal om je heen kunnen zijn en dat je daarom alles dient te respecteren. Daar zijn heel veel levensbeschouwingen en culturen op gebaseerd.

Maar alle zienswijzen hebben een ding gemeen: ze gebruiken symbolen om zaken te verduidelijken. Waarschijnlijk omdat wat je niet kunt zien of materieel vatten moeilijk onder woorden te brengen is.
Dus ik denk dat er wel zoiets is als een universele bron. Die kan overal om je heen zijn. Hij is immers niet materieel. Daarom kan een ziel zich dan in alles manifesteren.

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 08:05 schreef jogy het volgende:

[..]

In een rechtzaak zou het niet overtuigend zijn nee, maar het kan wel gebruikt worden als indirect bewijs dat reïncarnatie niet enkel een verzinsel van ons angstige brein is om de dood minder 'groot' te maken .

Bij het onderzoeken van de cases zoals in het boek weergegeven kun je bepaalde factoren zoals toeval en fantasie of zelfs bedrog niet helemaal uitsluiten. Wel kunnen ze onwaarschijnlijk geacht worden. Dat maakt het lastig. Maar dat neem niet weg dat er cases zijn die toch minstens opmerkelijk zijn. Aan de hand van waarschijnlijkheid zijn velen al veroordeeld, en zullen er nog velen veroordeeld worden. Conclusies die te trekken zijn uit cases zouden voor een rechtbank stand kunnen houden. Wetenschappelijk gezien zijn ze niet onomstotelijk. Dat is een wezenlijk verschil waardoor de rechtbankvergelijking wellicht niet helemaal op gaat.

Reïncarnatie is een lastig item, zeker omdat het door zoveel notoire bedriegers of zweefmutsen zo gepropageerd wordt. Dat is jammer, want de vragen die er echt toe doen blijven zo altijd in een verdachte schemerzone hangen.

Overigens denk ik sowieso dat als iets dergelijks zou bestaan, dat toch iets is wat van binnenuit gezien en begrepen zou moeten worden. Als het leven een doel heeft, en reïncarnatie een wetmatigheid achter een groot plan is, is het doel wellicht om jezelf van de waarheid ervan te overtuigen om tot inzicht te komen. Dat maakt discussie erover vaak ook zo zinloos em zo een gebed zonder end. Mensen die erin geloven zouden anderen er niet van moeten willen overtuigen, maar zeggen wat voor hen reden is om het te geloven. Dat zijn niet enkel cases, maar ook een soort van besef van binnenuit welk je nooit overtuigend in een discussie tot uitdrukking kunt brengen.

Ik werk zelf in de uitvaartwereld waardoor ik vaak met mensen praat over levensbeschouwlijke zaken. Je wilt niet weten hoevelen erin geloven, vaak om volstrekt irrationele redenen. Als ik ze spreek zijn ze kwetsbaar, en vertellen ze verhalen die ze anders vaak angstvallig voor zich houden om redenen die je hier in TRU dagelijks tegenkomt...

Dat het een verzinsel is om de dood minder groot te maken is een argument dat eigenlijk geen stand houdt. Het maakt voor mensen het sterven zelf er niet minder angstig of moeilijk door, en maakt het fysieke gemis aan een naaste niet minder tastbaar. En om met Socrates te spreken: Of je gaat op in het grote niets, of je komt ergens waar je verder kunt. Kortom, voor de gestorvene maakt het uiteindelijk niets meer uit.

_{verkeerde topic}

Misschien zijn het wel demonen die al die verhalen influisteren bij die kinderen zodat het lijkt alsof de dood helemaal niet bestaat en we als goden worden en daarmee op grote schaal misleid worden, zoals de duivel vanaf het begin af aan al te werk ging.

quote:

Op donderdag 1 februari 2007 07:09 schreef jogy het volgende:

[..]

Misschien is de duivel wel het product ons eigen fantasie en het excuus van de gemiddelde gelovige mens om de slechte dingen die mensen doen af te schuiven op een externe bron. De Duivel bestaat enkel en alleen omdat je nog in hem gelooft.

Neem je eigen verantwoordelijkheid voor de slechte kanten van de mens en doe er wat aan, bij jezelf dan hè.

Haha reincarnatie niet denk je?. Als je eigenlijk nog niet dood gaat en nog vele malen de kans krijgt om het opnieuw te doen hoef je nu ook geen verantwoordelijkheid te dragen.

quote:

Op donderdag 1 februari 2007 12:59 schreef jogy het volgende:

[..]

Behalve dan je eigenverantwoording. Ik heb vaak genoeg dat ik iets doe wat niet door de beugel kan en dat ik dan schuldgevoelens krijg. Als ik iets smerigs uithaal kan ik me niet beroepen op bezetenheid van de duivel, ik kan alleen mezelf de schuld geven. Dat maakt dat ik mij persoonlijk aardig gedraag omdat ik me lekker wil voelen.

En hoe weet jij wat smerig is en wat niet? Wat goed is en wat niet?

quote:

Op donderdag 1 februari 2007 12:59 schreef jogy het volgende:

[..]

Behalve dan je eigenverantwoording. Ik heb vaak genoeg dat ik iets doe wat niet door de beugel kan en dat ik dan schuldgevoelens krijg. Als ik iets smerigs uithaal kan ik me niet beroepen op bezetenheid van de duivel, ik kan alleen mezelf de schuld geven. Dat maakt dat ik mij persoonlijk aardig gedraag omdat ik me lekker wil voelen.

volledig offtopic, ik weet. maar dat is inderdaad opvallend aan jou

quote:

Op donderdag 1 februari 2007 19:18 schreef jogy het volgende:

[..]

Beetje een suffe vraag eerlijk gezegd. Al kan ik me voorstellen dat sommigen daar moeite mee hebben, als je zo de wereld in kijkt maar dat weet ik vanuit mezelf. Ik heb het geluk niet streng opgevoed te zijn. Waar ik mee wil zeggen dat mijn ouders geen sterke mening hadden over dingen en ons alle vrijheid gaven om een eigen mening te zoeken. Dus een vrije opvoeding en het geluk dat ik niet inherent verknipt ben heeft mij een goede basis gegeven om mijn eigen mening over 'goed' en 'slecht' te vormen. Al is 'goed' en 'slecht' zo subjectief als de nete natuurlijk.

Waarvandaan haal jij je gedachten over 'goed' en 'slecht' ?

Dus eigenlijk ben je al god, je weet immers het verschil tussen goed en kwaad al op basis van die relatief miniscule levenservaring die jij hebt opgedaan in je eigen wereldje.

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 07:11 schreef jogy het volgende:

[..]

Jup. Dat heb je goed gezegd. Maar voor je denkt dat ik grootheidswaanzin heb, ik ben van mening dat iedereen een beetje 'god' is. Jij ook.

Ja dat geloofde ik eerst ook, net als al die andere zweverige dingen als collectief scheppend onbewustzijn en meer van die onzin. Maar helaas het is een leugen. We zijn niet god en zullen nooit god worden. Het is de grootste vorm van grootheidswaanzin die er bestaat, ookal lijkt het alsof je goede dingen doet, liefde uitdraagt enz. Geloof me ik heb precies hetzelfde gehad maar het is een leugen.