Vermoeden Asperger te hebben, maar hoe te testen?

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 23:44 schreef Light het volgende:

[..]

Dat klinkt wel logisch. Maar aan welke kant?

Links. Maar het ging om de laatste vragen die je kreeg bij een officiele Autisme / IQ test !

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 23:38 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Sterkte met alles met datgene wat eruit volgt.

Dank je. Kan de eventuele hulp goed gebruiken.

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 23:46 schreef Blivox het volgende:

[..]

Links. Maar het ging om de laatste vragen die je kreeg bij een officiele Autisme / IQ test !

Ik heb zoveel vragen gekregen, maar het plaatje dat jij net plaatse is daar niet voorgekomen. Al is het antwoord idd links.
De laatste vraag van al mijn testen was trouwens "Was het lastig?"

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 02:43 schreef Blivox het volgende:
DutchessX, ik ben van mening dat je het veel te zwart/wit schetst allemaal, maar dat zal wel komen omdat die vriendin van jou ook een extreem geval is. En ja, dit weet ik absoluut uit ervaring. Het meeste snap je wel, maar aangezien je zelf niet die betreffende stoornis hebt kan jij je niet inleven in de wereld van de Asperger, en ga je het dus verkeerd en extremer verwoorden dan het op die mensen in het dagelijks leven overkomt.

Niet iedere Autist is een genie die kaarten zit te tellen, en niet iedere autist zit lekker te snijden . Sterker nog, de meeste Autisten weten wél hoe mensen zich voelen, alleen op de een of andere manier filteren ze die herkenning uit omdat er andere dingen op dat moment meer prioriteit hebben.

All I'm saying, het hoeft niet zo zwart/wit zoals jij het hier zegt. Geen aanvallende post, jij kan ook niet precies weten hoe het is !

Hey Blivox,

ik kan niet oordelen of mijn vriendin een extreem geval is, omdat ik daar inderdaad te weinig mensen met autisme voor ken. Ik ken er een stuk of 3 van heel dichtbij en dan een aantal mensen via mijn vriendin, en dan hetgeen ik via mijn vriendin hoor (familie van of vrienden van) en hetgeen ik uit literatuur of via deskundigen of ervaringsdeskundigen vernomen heb. Ik denk dat ieder individu uniek is en dat geen enkele autist hetzelfde is, zo heb ik het in ieder geval niet bedoeld. Ik heb het bedoeld als kán voorkomen en waar ik mijn vriendin genoemd heb heb ik mijn kennis/verhaal uit eigen bron.

Voor degenen die het nog niet wisten (bijna iedereen op FOK weet het wel eigenlijk ) maar Juup is mijn man dus dat is nog een persoonlijke bron voor wat betreft mijn kennis van en over autisme echter heb ik hier enkel over mijn vriendin en in het algemeen geschreven en niet over mijn man, dat heb ik aan hemzelf overgelaten

En inderdaad kan ik me niet inleven hoe het is maar ik zou het heel graag willen. Ik heb dit al zo vaak tegen mijn man en mijn vriendin gezegd! En dat meen ik serieus.

Misschien komt hetgeen ik geschreven heb soms zwart/wit over, maar als jij (als autist zijnde neem ik aan? ) dingen anders ervaart/ziet/vindt, voel je ajb welkom om die dingen aan te halen en jouw eigen onderbouwde ervaring/mening/gevoel erbij te zetten zodat ik (en evt anderen) daarvan kunnen leren. Daar is dit topic toch juist voor?

Ik ben trouwens erg benieuwd naar

quote:

de meeste Autisten weten wél hoe mensen zich voelen, alleen op de een of andere manier filteren ze die herkenning uit omdat er andere dingen op dat moment meer prioriteit hebben.

Ik was nl in de overtuiging dat autisten geen empatisch vermogen bezitten en ook geen filters bezitten. Tenminste zo staat het beschreven in de literatuur en zodanig kom ik het ook tegen bij de autistische mensen die ik ken en de partners van autististen waar ik contact mee heb. Maar wie weet kan jij me uitleggen hoe jij het bedoelt, heb ik je verkeerd begrepen?

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 23:59 schreef DuchessX het volgende:

[..]

Hey Blivox,

.....................

[quote]

Goed, het eerste verhaal heb ik gelezen, maar daar heb ik zo snel niets over te zeggen. Maarrrrrr dan, dit stukje vind ik wel erg leuk:

[quote]Ik ben trouwens erg benieuwd naar
[..]

Ik was nl in de overtuiging dat autisten geen empatisch vermogen bezitten en ook geen filters bezitten. Tenminste zo staat het beschreven in de literatuur en zodanig kom ik het ook tegen bij de autistische mensen die ik ken en de partners van autististen waar ik contact mee heb. Maar wie weet kan jij me uitleggen hoe jij het bedoelt, heb ik je verkeerd begrepen?

Geen empathisch vermogen? Mensen met klassiek autisme hebben een sterk verminderd empathisch vermogen inderdaad. Maar Asperger is zoals je zelf ook wel weet een heel ander, vooral subtieler verhaal.

Hét clichebeeld over Autisme is zonder twijfel dat 'ze gevoelens of emoties niet kunnen plaatsen'. En naar mijn weten (2 mensen, Asperger) is dat absoluut niet waar. Het is meer het niet willen uiten van emoties, of herkennen van emoties. Je ziet het. Je merkt het. Je plaatst het, en vervolgens doe je er wat mee, of je doet er niet iets mee. Heel handig als je ruzie hebt met iemand, je kan jezelf vrijwel helemaal veilig maken voor emotionele chantage, omdat je je kan focussen op zéér rationeel discussiëren.

Het kan ook zijn dat zulke mensen overgevoelig zijn, en gevoelens filteren omdat ze anders gek worden door de overkill aan indrukken die ze krijgen.

Misschien dat je man dit ook kan proberen te verwoorden hier?

Ik heb ook Asperger's, en ik wilde even reageren op een quote van eerder uit dit topic.

quote:

Op zaterdag 20 januari 2007 17:58 schreef releaze het volgende:

[..]

asperger is een vorm van autisme in het autistisch spectrum, je hebt het klassieke/kanner autisme (maar dan zou je niet op fok zitten) hoogfunctionerend autisme (hoewel ik geen idee heb wat het verschil is tussen HF en Asperger) of PDD NOS. Meeste PDD NOSers zijn geloof ik gemiddeld intelligent, aspergers schieten er hoog bovenuit. (iq's van 140 zijn niet zeldzaam)
PDD NOS is een verzamelterm voor allerlei stoornissen die niet helemaal toe te schrijven zijn aan asperger autisme (dat is veel meer afgebakend), maar er wel aan verwant zijn, etc.. maar ik neem aan dat ik jou dat als autist waarschijnlijk niet hoef uit te leggen
Als je gewoon autist bent heb je een 'stoornis' (vies woord) binnen het autistisch spectrum, maar het zegt opzich niets over welke vorm je hebt.

De test van het andere topic laat overigens niet zien of je asperger bent, maar zegt dat veel aspergers die scores behalen.

Dit is incorrect. PDD-NOS is geen verzamelterm; PDD is dat wel. Onder PDD vallen onder andere (klassiek) autisme, Asperger's Syndroom, PDD-NOS en volgens mij ook Rett's Syndroom. Er is geen verschil tussen klassiek autisme en hoogfunctionerend autisme. Mensen met klassiek autisme zijn niet per definitie zwakbegaafd. De termen laagfunctionerend en hoogfunctionerend autisme bestaan wel, maar niet als officiële diagnose in het DSMIV. (Of hoogfunctionerend autisme hetzelfde is als Asperger's kan worden over gediscussieerd.)

PDD-NOS is een soort van vergaarbak waar iedereen wordt ingegooid die niet de diagnose autisme/Asperger/Rett haalt, maar die wel zekere kenmerken van deze stoornissen heeft. Verder schijnt het dat kinderen/mensen met PDD-NOS nogal vaak zwakbegaafd zijn, maar dit staat niet in de officiële diagnose criteria. Mijn ouders zijn een keer naar een meeting voor mensen met kinderen met PDD-NOS gegaan (ik kreeg eerst deze diagnose, later werd dat AS) en zij waren daar de enige met een kind dat normaal begaafd was.

Verder wilde ik nog een symptoom noemen dat ik nog niet in dit topic gezien heb: Geen behoefte aan sociaal contact. Ikzelf vind het wel leuk om af en toe met mensen om te gaan maar ik zou zo een maand zonder echt sociaal contact kunnen gaan.

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 00:09 schreef archgallo het volgende:
Ik heb ook Asperger's, en ik wilde even reageren op een quote van eerder uit dit topic.

Verder wilde ik nog een symptoom noemen dat ik nog niet in dit topic gezien heb: Geen behoefte aan sociaal contact. Ikzelf vind het wel leuk om af en toe met mensen om te gaan maar ik zou zo een maand zonder echt sociaal contact kunnen gaan.

Staat genoemd op de checklist bij Autsider .

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 00:07 schreef Blivox het volgende:

[..]

Geen empathisch vermogen? Mensen met klassiek autisme hebben een sterk verminderd empathisch vermogen inderdaad. Maar Asperger is zoals je zelf ook wel weet een heel ander, vooral subtieler verhaal.

Hét clichebeeld over Autisme is zonder twijfel dat 'ze gevoelens of emoties niet kunnen plaatsen'. En naar mijn weten (2 mensen, Asperger) is dat absoluut niet waar. Het is meer het niet willen uiten van emoties, of herkennen van emoties. Je ziet het. Je merkt het. Je plaatst het, en vervolgens doe je er wat mee, of je doet er niet iets mee. Heel handig als je ruzie hebt met iemand, je kan jezelf vrijwel helemaal veilig maken voor emotionele chantage, omdat je je kan focussen op zéér rationeel discussiëren.

Het kan ook zijn dat zulke mensen overgevoelig zijn, en gevoelens filteren omdat ze anders gek worden door de overkill aan indrukken die ze krijgen.

Misschien dat je man dit ook kan proberen te verwoorden hier?

Ik heb zonder meer emoties, ik kan er alleen niet mee omgaan of weet niet hoe ze te plaatsen. Feit is wel dat ik slecht tot geen emoties van anderen aanvoel c.q. herken. Als ik ze wel herken weet ik niet wat ik er mee moet doen. Ik moet emoties en indrukken filteren omdat ik anders huilend gek word. Ik raak snel gefrustreerd als ik ineens teveel indrukken of emoties binnenkrijg, en dat kan zich dan uiten in agressief gedrag (verbaal of met drukke gebaren, niet lichamelijk want ik zal iemand nooit iets aandoen).

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 00:12 schreef Blivox het volgende:

[..]

Staat genoemd op de checklist bij Autsider .

Maar dus niet in dit topic.

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 00:16 schreef archgallo het volgende:

[..]

Maar dus niet in dit topic.

Ik vind sociaal contact eng. Ik weet niet wat ik moet zeggen of hoe ik een gesprek moet beginnen c.q. aan de gang houden. Ik zou ook totaal niet weten wat het nut er van is, wat moet ik met de verhalen van een ander? Ik heb het in zo'n gesprek heel veel over mijzelf (is mij verteld want ik heb het dan zelf niet in de gaten) of een onderwerp waar ik veel van weet, maar zelden of nooit over mijn gesprekspartner. Het is eenrichtingsverkeer (wederom is mij dat verteld) en voor de gesprekspartner vaak zwaar vermoeiend.

Ik heb veel contact gehad, maar ben nooit in contact geweest.

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 00:21 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik vind sociaal contact eng. Ik weet niet wat ik moet zeggen of hoe ik een gesprek moet beginnen c.q. aan de gang houden. Ik zou ook totaal niet weten wat het nut er van is, wat moet ik met de verhalen van een ander?

Ik heb veel contact gehad, maar ben nooit in contact geweest.

Ik vind sociaal contact wel leuk, maar eigenlijk alleen als we iets doen wat ik leuk vind. Een film kijken ofzo, of een spelletje spelen. Zodra we daar mee klaar zijn weet ik vaak niet wat we moeten doen. (Het "um...tja, wat zullen we nu doen?" effect.)

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 00:24 schreef archgallo het volgende:

[..]

Ik vind sociaal contact wel leuk, maar eigenlijk alleen als we iets doen wat ik leuk vind. Een film kijken ofzo, of een spelletje spelen. Zodra we daar mee klaar zijn weet ik vaak niet wat we moeten doen. (Het "um...tja, wat zullen we nu doen?" effect.)

Het sociale aspect is en blijft moeilijk c.q. lastig.

Ik heb ook een probleem met sociaal contacten. Via het internet is het niet zo heel moeilijk maar in het echt weet ik nooit hoe ik moet reageren.

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 00:26 schreef Juup© het volgende:

[..]

Het sociale aspect is en blijft moeilijk c.q. lastig.

Ach ik vind het best leuk om iets met iemand anders te doen. Bijvoorbeeld een tv-serie kijken. Vooral als diegene ook fan is van de serie. Dan kan je lekker napraten over welke scenes cool waren en theorieën bespreken over wat er de volgende aflevering gaat gebeuren.

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 00:29 schreef archgallo het volgende:

[..]

Ach ik vind het best leuk om iets met iemand anders te doen. Bijvoorbeeld een tv-serie kijken. Vooral als diegene ook fan is van de serie. Dan kan je lekker napraten over welke scenes cool waren en theorieën bespreken over wat er de volgende aflevering gaat gebeuren.

Daar kan ik mij niets bij inbeelden helaas

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 00:27 schreef roosjeroosje1988 het volgende:
Ik heb ook een probleem met sociaal contacten. Via het internet is het niet zo heel moeilijk maar in het echt weet ik nooit hoe ik moet reageren.

Daar had ik ook last van Een goede vuistregel om dat IRL te overwinnen is binnen 3 seconden voor jezelf te bedenken of je contact maakt of niet.

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 00:29 schreef zwambtenaar het volgende:
Bij mij hangt het heel erg van de andere persoon af in hoeverre ik het sociale contact als prettig ervaar. Als er een klik is en met name wanneer de ander juist erg sociaal is, dan ben ik ook heel erg spontaan en sociaal. Maar als ik mij ongemakkelijk bij de ander voel, dan word ik daar erg onzeker door en hoeft het van mij al niet meer zo nodig.

Dat hebben heel veel mensen die gewoon niet zo makkelijk met contact zijn...

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 00:31 schreef Juup© het volgende:

[..]

Daar kan ik mij niets bij inbeelden helaas

Heb je geen vrienden met dezelfde interesses? Ik praat erg graag over dingen die mij boeien, maar veel mensen interesseren zich helemaal niet voor diezelfde dingen. Daarom zoek ik mensen op die van dezelfde dingen houden, want dan kan ik daarover praten zonder dat mensen zeggen dat ik nou maar eens mijn kop moet houden.

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 00:35 schreef archgallo het volgende:

[..]

Heb je geen vrienden met dezelfde interesses? Ik praat erg graag over dingen die mij boeien, maar veel mensen interesseren zich helemaal niet voor diezelfde dingen. Daarom zoek ik mensen op die van dezelfde dingen houden, want dan kan ik daarover praten zonder dat mensen zeggen dat ik nou maar eens mijn kop moet houden.

Die mensen zijn er wel, maar een gesprek moet een reden hebben. Ik ga geen gesprek beginnen puur om de tijd te doden, daar zie ik het nut niet van in. Een goede kennis van mij (ex-collega) heeft hetzelfde beroep als ik, en daar kan ik wel over praten met hem (zonder dat iemand idd zegt dat ik mijn mond moet houden ). Maar dan nog moet het constructief zijn, en niet zomaar een gesprek.

Bij mij werd al vrij jong het syndroom van Asperger gediagnostiseerd (was 9 of 10 ofzo). Daardoor heb ik wel de nodige steun gehad tijdens mijn school e.d. Na de basisschool ben ik naar het speciaal onderwijs gegaan (De Monnikskap in Nijmegen) waar ik in een kleine klas de havo kon doen. Op deze school zaten leerlingen met allerlei verschillende handicaps, zowel lichamelijk als geestelijk. 't grote voordeel hieraan was dat iedereen je wel accepteerde zoals je was, omdat iedereen wel iets had. Een groot nadeel vond ik de grote afstand tussen m'n vrienden op school. Iedereen woonde verspreid door bijna het hele land, waardoor je na school niet makkelijk iemand op kon zoeken.

Tijdens mijn havo heb ik 1,5 jaar bij het dr. Leo Kannerhuis in Oosterbeek 'therapie' gekregen voor mijn autisme. Hun bedoeling was om mij beter te leren omgaan met mijn autisme. Op sociaal gebied kreeg ik echter een training waarin van verschillende onderdelen van het communiceren werd aan gegeven 'hoe het hoort'. Een vergelijkbare training heb ik ook op het RIAGG (nu Spatie) gehad. Ik merk aan mijzelf dat het probleem niet is dat ik niet weet hoe het moet op sociaal gebied, maar dat de stap om me aan die 'regels' te houden erg groot is.

Bij deze training moesten we ook diverse sociale situaties naspelen, omdat we dat volgens hun zo zouden leren. Een goed idee wanneer dit in echte situaties gedaan werd, alleen werd dat hier gedaan in een vaste groep, met mede-autisten die ik allemaal al goed kende.

Inmiddels heb ik m'n havo-diploma gehaald. Door de vele lessen die ik door het Kannerhuis heb gemist heb ik er 6 jaar over gedaan. Ik doe nu MBO Autotechniek, in Apeldoorn, mijn eigen woonplaats. Ik heb het geluk gehad dat ik via een klasgenoot (die inmiddels een goeie vriend is) een mensen in Apeldoorn heb leren kennen. Veel van hen kan ik inmiddels tot mijn vriend(in)en rekenen. Toch heb ik mijn beste vriend leren kennen op het speciaal onderwijs. Hij is welliswaar geen autist, maar heeft mij inmiddels zo goed leren kennen dat hij erg goed weet hoe ik denk en hoe ik me voel. Hij is ook zo'n beetje de enige met wie ik goed kan praten.

Ik heb nu meer vriend(in)en dan ooit, en heb me nog nooit zo 'sociaal geaccepteerd' gevoeld als nu. Toch merk ik dat het me heel veel moeite kost om me zo 'normaal' mogelijk voor te doen. Na het lezen van de posts hier voel ik me wel beter. Ik wist wel dat veel mensen me geaccepteerd hebben zonder dat ze van mijn autisme weten, maar toch kost het me veel moeite om 'mezelf' te zijn. Zoals ik hier zo lees ben ik lang niet de enige die zich probeert zo 'normaal' mogelijk voor te doen.

Ondanks dat het hebben van veel meer vrienden het soms ook moeilijk maakt, ben ik blij dat ik eindelijk goede vrienden heb bij mij in de buurt. Ook ben ik blij dat ik 1 beste vriend heb, met wie ik overal over kan praten, en die mij heel erg heeft geholpen met het 'integreren' in de normale wereld.

Ik zal vast de helft van m'n verhaal vergeten zijn in deze post, maar denk dat deze zo wel lang genoeg is...

Edit: Doe serieus of blijf weg.

[ Bericht 95% gewijzigd door #ANONIEM op 27-01-2007 05:30:44 ]

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 03:46 schreef MinardiF1 het volgende:
[..mooi verhaal..]

Ik ben jaloers op jou (voor zover jaloezie bij mij een issue is). De "training" die jij gehad hebt wil ik ook krijgen, maar ik ben nog niet zover in het circuit.
Ik heb mezelf jaren lang aangepast of maar zo normaal mogelijk te zijn en geaccepteerd te worden, maar na 39 jaar kan ik het niet meer. Ik ben op en wil gewoon mezelf zijn en loop daardoor regelmatig tegen onbegrip aan van "normale" mensen. Maar ik ben op de juiste weg

Waar ik moeite mee heb m.b.t. de omgang met andere mensen, is dat ik mezelf in mijn leven "scripts" heb aangeleerd hoe te handelen in bepaalde situaties, maar geen enkele situatie is hetzelfde en dan loop ik vast en val ik terug op mezelf omdat ik het niet begrijp. Mede daarin hoop ik ondersteuning te kunnen krijgen.

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 23:43 schreef Light het volgende:

[..]

Ik herken wel punten bij mezelf, maar andere dingen juist weer niet. En ik heb ook niet veel zin in een hoop gedoe, mocht iemand een diagnose bij mij stellen.

Er moet toch wel een redelijke herkenning zijn...Maar hoef niet te voldoen aan alle criteria voor een diagnose.....

enne, ja.....wil je het wel weten , he?