wie heeft ervaring met beelddenken?

is volgens mij een topic over in de GC

Het is een relatief breed concept als ik dat zo lees...

Ik ben wel een visuele denker, weet niet ofdat dat onder beeld denken valt maar zo klinkt t wel iig...

Bijvoorbeeld alles wat iemand me vertelt of wat ik denk wordt in mijn hoofd omgezet in beelden...
Ik heb dit altijd gehad en kan me niet voorstellen hoe het is om dit niet te hebben...

Heb overigens nooit moeite gehad met taal enzo...

Herkenbaar, ik ben ook geen "woord" denker...
Maar gek vind ik het niet, ik ken immers niks anders.

Heb wel moeite met communiceren als ik iets nodig heb, zie het plaatje, maar krijg het woord er dan niet bij, wat dus uitmondt in "ja! Het dingetje" ...

En grote plaatjes is zoveel informatie dat dat wel eens kortsluiting geeft...
Ach ja, iedere gek, zijn/haar gebrek...

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:39 schreef lady-wrb het volgende:
http://www.bureaubezem.nl/Beelddenken/beelddenken.htm

dit is trouwens ook een heel duidelijke link

WTF... Aan boom denken en het woord B-O-O-M voor je zien is normaal? Kan k me niet echt
voorstellen, zijn er hier mensen die dat kunnen bevestigen?

Als iemand mij een verhaal vertelt, of als ik een boek lees; dan zie ik een verhaal in mijn hoofd...

als ik aan een stoel denk, zie ik een stoel. En ga zo maar door, ik zie gewoon beelden/plaatjes etc

Ik heb altijd gedacht dat dit heel normaal was en dat iedereen dat zo heeft

heej dan ben ik ook een beelddenker!
wow
zijn er echt mensen die woorden zien als men een woord roept????

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:47 schreef DarkElf het volgende:


Ik heb altijd gedacht dat dit heel normaal was en dat iedereen dat zo heeft

Ik ook, maar na een gesprek met een jeugd psychiater blijkt dat niet zo te zijn.
Beelddenkers zijn vaak hele creatieve mensen, omdat ze het plaatje eral bij hebben.

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:49 schreef Oblivion het volgende:

[..]

Ik ook, maar na een gesprek met een jeugd psychiater blijkt dat niet zo te zijn.
Beelddenkers zijn vaak hele creatieve mensen, omdat ze het plaatje eral bij hebben.

Klopt ik ben er ook achter gekomen dat dit helemaal niet standaard is. Mijn bijvoorbeeld is absoluut geen beelddenker en ik snap echt niet hoe hij dan dingen bedenkt en hij vindt beelddenken iets aparts

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:51 schreef lady-wrb het volgende:

dat had ik nou ook? ik kan me niet voorstellen dat iemand letters voor zich ziet.

Ja, maar als ik nou zeg acclimatiseren? Wat denk je dan?
Sorry die vraag is voor een niet beelddenker...

Ik krijg een plaatje door... van iemand die van koud naar warm stapt en even moet gaan zitten en zo zit als een vrouw met een opvlieger...
Ik zie dus daadwerkelijk een stoel, tafel, zittende vrouw of man...die aan haar/zijn kraag trekt...en moet rusten tot hij/zij aan de een nieuwe situatie gewent is.
Stoelen zijn trouwens van riet...
Daarom is het moeilijk als beelddenker goed te communiceren, de info is zo overweldigend.

ik krijg dan een plaatje van iemand die zich aanpast aan bijvoorbeeld een temperatuur ...

vervelende is alleen dat het daar niet bij blijft: ik zie dus bijvoorbeeld een kamer met erin een man of een vrouw, meubels, of in ieder geval een omgeving etc

dus duidelijk maken wat ik denk is vrij moeilijk en vermoeiend ook want ik denk / zie zoveel...

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:58 schreef DarkElf het volgende:

dus duidelijk maken wat ik denk is vrij moeilijk en vermoeiend ook want ik denk / zie zoveel...

Nu nog een antwoord van een niet beelddenker...

Heb dit topic al gelinkt naar Rt maar die heeft het enorm druk op zijn werk dus geen idee of hij dit er even tussendoor kan doen

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:09 schreef lady-wrb het volgende:
ik heb er al veel sites over bekeken en ik herken heel veel en stukken beginnen op zijn plaats te vallen.
zijn er hier meer die dat hebben? hoe is het geconstateerd? en hoe ga je er mee om?

even een linkje voor de duidelijkheid: http://www.beelddenken.nl/beeld.html

De link die je geeft is vrij algemeen, op welke manier beinvloedt het je dan? Welke dingen vielen precies op hun plek, waar liep je tegen aan?
En nog belangrijker, nu je deze informatie hebt, wat ga je er mee doen?

quote:

In ons schoolsysteem wordt de leerstof stap voor stap aangeboden, en geoefend door steeds weer te herhalen. Dit past niet bij de leerstijl van de beelddenker: die wil eerst het geheel overzien om de onderdelen te kunnen begrijpen. De beelddenker maakt zich een concept snel eigen als de informatie in een context is geplaatst en gerelateerd is aan andere concepten.

Overigens is dit ook erg herkenbaar voor mij, al is het bij mij puur dat iets me moet prikkelen, wil ik het in me opnemen. Wat nu eenmaal sneller gebeurd, als het directe nut van bepaalde stof zichtbaar is, door het in verband te brengen met andere vakken, en het in een grotere context te plaatsen.

quote:

Op donderdag 14 december 2006 12:06 schreef DarkElf het volgende:
Heb dit topic al gelinkt naar Rt maar die heeft het enorm druk op zijn werk dus geen idee of hij dit er even tussendoor kan doen

Oooh, het topic is geduldig!
Ben zeer benieuwd naar het antwoord.

Trouwens je wordt als plaatjes denkend mens geboren, kinderen kennen immers geen geschrift.
Alleen gaandeweg blijkt dat de plaatjes plaats maken voor woorden...
Althans zo is het mij uitgelegd.

Tja, lijkt me duidelijk, het is in dit opzicht normaal om een beelddenker te zijn. Ver voor we leren schrijven kennen we al objecten, herkennen we die, en soms weten we zelfs al hoe het heet.

Maar herkennen draait het in eerste instantie om.

Simpel voorbeeld, vuur.

Zelfs voordat je weet dat het vuur heet, of hoe je het schrijft, weet je dat het op een afstandje warmte geeft, van dichtbij pijn doet, en herken je het overal waar je het tegenkomt.

Als we het niet hebben over zulke rudimentaire begrippen, maar bijvoorbeeld over een verhaal dat iemand vertelt, dan is er wel degelijk een groot verschil tussen mensen.

Een ider heeft bij het horen of lezen van een verhaal natuurlijk wel een beeldvorming hierbij, en ook die is niet in letters normaal gesproken, maar het detail-niveau verschilt nogal. Waar DarkElf echt uiterst gedetailleerd beeld heeft als haar iets verteld wordt, blijft het bij mij meestal wat schimmig en oppervlakkig.

Wellicht heeft een en ander ook meer met persoonlijkheid te maken....

quote:

Op donderdag 14 december 2006 12:17 schreef Rtificial het volgende:

Wellicht heeft een en ander ook meer met persoonlijkheid te maken....

Ja, of met een soort van dyslexie?
Je maakt gewoon weg niet makkelijk connectie van de woordenboek in je hoofd die verbonden is met het plaatjes materiaal...

Wie zal het zeggen...

Nah, dislexie weet ik niet heel veel van, maar op zich snap ik wel wat je bedoelt. Misschien zijn dat wel de echte beelddenkers...

Ik ben een beelddenker..

en dyslexseus...

Ik heb er geen last van hoor, ik zal ook niet weten hoe het is om anders te denken...

ik ben wel n denker die vooral in taalvorm denkt maar dan niet dat ik geschreven taal zie, maar ik hoor de taal in mn hoofd. Dus ik denk in gesproken taal. Letterlijk gezien zouden mensen die denken in de vorm waarin ze geschreven taal zien ook beelddenkers zijn..
ik heb er zelf al eens n topic over geopend omdat ik erg verbaasd was dat n vriend van mij dus ook n beelddenker is. Vrijwel alles wat hij denkt gaat via een film/beeld. Ik kan me natuurlijk wel een beeld voorstellen van iets/iemand. Voorbeeld: iemand zegt: denk aan een vrouw in de overgang. Dan denk ik niet in taal: denk aan een vrouw in de overgang maar ik stel me n vrouw voor die in de overgang is, in beeld dus. Maar niet altijd , behalve wanneer ik me echt bewust iets probeer voor te stellen.

hoe denk jij?

ik begrijp wel wat je bedoelt scrub. Dat is ook zo'n beetje zoals het bij mij werkt, hoewel ik toch bij duidelijke verhalen (dus gedetailleerde verhalen, waarbij bijvoorbeeld de omgeving geschetst wordt) wel een beeld vorm. Alleen erg oppervlakkig.

Je bent blijkbaar een auditief denker

Ik heb het ook. Vertel mij een verhaal en ik speel het filmpje af.

Daarom vind ik lezen waarschijnlijk ook veel leuker dan tv kijken. Daar wordt voor me gedacht, met een boek kan ik het zelf invullen.

Helaas speel ik dus ook ranzige filmpjes af en is het dus moeilijk te filteren.

quote:

Op donderdag 14 december 2006 13:25 schreef ondeugend het volgende:
Ik heb het ook. Vertel mij een verhaal en ik speel het filmpje af.

Daarom vind ik lezen waarschijnlijk ook veel leuker dan tv kijken. Daar wordt voor me gedacht, met een boek kan ik het zelf invullen.

Helaas speel ik dus ook ranzige filmpjes af en is het dus moeilijk te filteren.

Heheh, yep herkenbaar, iemand hoeft maar een ranzige opmerking te maken en ik zie t voor me,
volledig gedetailleerd en ongecensureerd... Je kan t niet ff uitzetten ofzo...

Gelukkig heb ik een sterke maag en heb k r ook helemaal geen last van als er bijvoorbeeld een splatter-
horror op tv is terwijl ik aan het eten ben, dus kan ook tegen ranzige humor en gedachten (dus beelden)
bij t eten...

Geen probleem, zolang dat maar buiten kantooruren gebeurt

quote:

Op donderdag 14 december 2006 13:38 schreef B-FliP het volgende:

[..]

Heheh, yep herkenbaar, iemand hoeft maar een ranzige opmerking te maken en ik zie t voor me,
volledig gedetailleerd en ongecensureerd... Je kan t niet ff uitzetten ofzo...

Gelukkig heb ik een sterke maag en heb k r ook helemaal geen last van als er bijvoorbeeld een splatter-
horror op tv is terwijl ik aan het eten ben, dus kan ook tegen ranzige humor en gedachten (dus beelden)
bij t eten...

Nee op zich is dat ook geen probleem. Maar je wilt het gewoon niet altijd.

hmm herken er ook wel veel in, nooit gedacht dat er mensen zijn die echt letters voor zich zien saai lijkt me dat

Hoew dacht de "normale" mens dan voordat er letters uitgevonden waren?

Denken in woorden? Dat heb ik echt nog nooit gedaan

quote:

Op donderdag 14 december 2006 16:07 schreef Spacehamster het volgende:
Hoew dacht de "normale" mens dan voordat er letters uitgevonden waren?

Pcies... maar k denk dat dat er ongelukkig staat op die site... Zoals iemand hierboven al stelde,
je hoort het in je hoofd maar je hebt er geen plaatje/filmpje bij... Zoiets denk ik...

Maar k denk dat we dat beter aan iemand kunnen vragen die geen beelddenker is...

Als ik aan boom denk, zie ik de boom voor me die bij ons op het schoolplein stond op de basisschool.
Maar ik heb nooit last gehad van leerproblemen.

quote:

Op donderdag 14 december 2006 16:14 schreef CasB het volgende:
Denken in woorden? Dat heb ik echt nog nooit gedaan

Als jij ergens aan denkt zie je dus een filmpje zonder spraak erbij? Als ik denk is het alsof ik gewoon praat in mezelf. Ik zie geen filmpje ofzo. Niet dat ik moeite heb met dingen visualiseren ofzo hoor als dat moet, maar denken gaat bij mij in text.

2 x verkeerde knop.

nvm, verkeerde knop. (alweer ja)

Komt omdat die knop een plaatje is. Werkt beter als het text was denk ik.

Als iemand iets zegt acclimatiseren denk ik oke.... ja.... en.........? Wat wil je ermee/ ermee zeggen? Zie geen enkel woord of beeld voor me. Zou dit dan zoiets zijn als denken in logica ofzo?

Goh wat grappig ik heb er eigenlijk nooit zo over nagedacht maar altijd van mezelf aangenomen.
En alle kritiek die ik kreeg naast me neergelegd.

Ik heb namelijk ook dyslexie en ik ben blind aan 1 oog voor 90% zie ik niets, met mijn andere oog zie ik wel maar dan voor 95% goed.

Ik heb vroeger als klein kind leren schatte een bepaal de afstand opgemeten dit is 10 meter plaatje in mijn hoofd dit zal wel 10 meter zijn. Dit heb ik ook met woorden gedaan. als ik schrijf dan teken ik dit hebben veel mensen uit zich zelf onafhankelijk van elkaar opgemerkt. Door te schrijven herken ik een plaatje als een woord zoals het moet zijn. spellen kan ik niet.
met een pen gaat mij ook veel beter af dan met een computer omdat ik het plaatje minder voor me zie.

Jammer genoeg krijg ik dan ook erg veel kritiek op FOK van wegen de spelling terwijl ik het zo graag wil en goed bedoel. maar goed daar hebben de meeste geen boodschap aan. ik probeer nu altijd alles eerst in word te maken en vervolgens met de spelling check het in FOk te paste. omdat ik weet dat er vroeg of laat iemand gaat beginnen over de spelling en niet over de inhoud.

on toppic, visueel denken in plaatjes is voor mij zo normaal dat ik er nooit meer bij stil heb gestaan ik weet niet beter. met gitaar spelen ook zie ik filmpjes voor me. ik kan niet spelen zonder te kijken. ik hoor de toon een paar akkoorden en zie wat ik moet doen om ze te reproduceren. Anders kan ik het niet. Auto rijden is ook hartstikke spannend, ik doe alles op mijn gevoel schat de afstand met de snelheid en het werkt. bij mijn examen kreeg ik een por dat ik naar de auto moest kijken waarvan het kenteken gevraagd werd. Ik noemde hem al op, tja kwartiertje lang staan stampen.

toch heb ik wel moeite om een plaatje te vormen en de stof tot me te nemen maar als het er eenmaal in zit herken ik het uit duizenden. ik lees ook niet omdat ik het stomweg niet kan, ik herken dus de beelden hier staat "boom" dan hoort dat bij zo'n ding met takken en bladeren.
Ik vind het ook lastig als er veel andere fonts gebruikt worden daarom pas ik altijd alles eerst aan.

maar goed, ik ben een rare maar vind het wel leuk om te horen dat er toch een benadering voor is. ik ga me er is in verdiepen.

quote:

Op donderdag 14 december 2006 23:18 schreef Dwan het volgende:
[..]

Jammer genoeg krijg ik dan ook erg veel kritiek op FOK van wegen de spelling terwijl ik het zo graag wil en goed bedoel. maar goed daar hebben de meeste geen boodschap aan. ik probeer nu altijd alles eerst in word te maken en vervolgens met de spelling check het in FOk te paste. omdat ik weet dat er vroeg of laat iemand gaat beginnen over de spelling en niet over de inhoud.

[..]

Is het dan misschien een idee om dat ergens in je ondertitel of signature te vermelden? Lijkt me namelijk heel vervelend als je zo goed je best doet en toch commentaar krijgt.

quote:

Op donderdag 14 december 2006 23:23 schreef Fjolle het volgende:

[..]

Is het dan misschien een idee om dat ergens in je ondertitel of signature te vermelden? Lijkt me namelijk heel vervelend als je zo goed je best doet en toch commentaar krijgt.

ten eerste ben ik het gewend en heb me er bij neergelegd.
ik moet toe geven dat het op sommige momenten moeilijker is dan andere, maar ja.

Verder heb ik het nooit als een handicap gezien of willen erkennen.
Dit ben ik dit kan ik en wat ik doe heb ik maar mooi gedaan zonder hulp.

Wat ik bereikt heb in mijn studie de paar boeken die ik daad werkelijk uit heb gelezen. iemand doet over een boek een maand ik 4. dat maakt niet uit want ik lees voor mezelf en niet voor een ander.
maar idd leuk is het soms niet.

[ Bericht 0% gewijzigd door Dwan op 14-12-2006 23:36:12 (spelling correctie hehehe) ]

sorry ging iets mis

wat een herkenning, ik dacht dat iedereen gewoon altijd beelden zag

quote:

Op donderdag 14 december 2006 22:27 schreef lady-wrb het volgende:
ik heb enorme moeite met gebruiksaanwijzingen.
ik kan de tekst niet koppelen aan wat er gebeuren moet.

Dat heeft ook heel erg te maken met wie 't ding schrijft

Maar goed, ik ben een woorddenker, maar denk niet in letters. Ik heb het idee dat 't bij mij in een groot zwart gat komt. Dat van "horen" in je hoofd herken ik wel, ik praat met mezelf in mijn hoofd.

Lees hier van een aantal mensen dat ze ook dyslectisch zijn. 't Schijnt vaak als combinatie voor te komen inderdaad.

mijn vriend is een beelddenker en ik kan me dat heel moeilijk voorstellen als ik denk dan is dat een dialoog, zoals ik spreek zo denk ik, in combinatie met gevoelens. Maar mijn vriend denkt dus niet zoals ie spreekt, maar gewoon in plaatjes. Het is voor hem dus ook heel moeilijk om als hem iets dwars zit in zn hoofd dat te verwoorden, omdat die woorden gewoon niet naar boven komen. Mijn vriend heeft ook asperger, dat heeft er misschien ook mee te maken.

Zoals hierboven, als ik aan acclimatiseren denk dan zie ik het woord voor me, en mn gevoel bevestigt de betekenis. Ik zie het woord niet uitgebeeld, maar gewoon concreet zoals je het schrijft.

Maar als ik aan een kat denk, dan zie ik natuurlijk wel een plaatje voor me. Mijn hersenen zeggen in woorden KAT, mijn verbeelding plaatst er een plaatje bij. Maar ik kan niet iets visualiseren en het dan geen woordelijke naam geven. Dat kan mn vriend geloof ik weer wel.

quote:

Op donderdag 14 december 2006 22:46 schreef -Jewcookie- het volgende:

[..]

Als jij ergens aan denkt zie je dus een filmpje zonder spraak erbij? Als ik denk is het alsof ik gewoon praat in mezelf. Ik zie geen filmpje ofzo. Niet dat ik moeite heb met dingen visualiseren ofzo hoor als dat moet, maar denken gaat bij mij in text.

Nouja...ik zie heel snel beelden, wel met spraak erbij... Ligt er natuurlijk ook aan waar ik over moet denken

quote:

Op donderdag 14 december 2006 23:53 schreef releaze het volgende:
mijn vriend is een beelddenker en ik kan me dat heel moeilijk voorstellen als ik denk dan is dat een dialoog, zoals ik spreek zo denk ik, in combinatie met gevoelens. Maar mijn vriend denkt dus niet zoals ie spreekt, maar gewoon in plaatjes. Het is voor hem dus ook heel moeilijk om als hem iets dwars zit in zn hoofd dat te verwoorden, omdat die woorden gewoon niet naar boven komen. Mijn vriend heeft ook asperger, dat heeft er misschien ook mee te maken.

Zoals hierboven, als ik aan acclimatiseren denk dan zie ik het woord voor me, en mn gevoel bevestigt de betekenis. Ik zie het woord niet uitgebeeld, maar gewoon concreet zoals je het schrijft.

Maar als ik aan een kat denk, dan zie ik natuurlijk wel een plaatje voor me. Mijn hersenen zeggen in woorden KAT, mijn verbeelding plaatst er een plaatje bij. Maar ik kan niet iets visualiseren en het dan geen woordelijke naam geven. Dat kan mn vriend geloof ik weer wel.

zoiets heb ik eigenlijk ook: bij sommige dingen plaats ik meteen een plaatje (zoals het voorbeeld van een kat) maar voor de rest heb ik idd ook gesprekken met mezelf (wat klinkt dat fout )

Ik dacht dat iedereen wel beelden zag als ze dachten.
Het lijkt me raar om aan iets te denken en er geen beeld bij kunnen zien.

Je moet aan mij ook nooit de weg vragen tenzij je bij een bepaalde winkel ofzo moet zijn.
Ik zie de weg altijd voor me maar heb de grootste moeite in woorden uit te leggen hoe je in die straat komt.
Als je in een winkel moet zijn leg ik het uit door referentie punten.
"Je loopt langs de Bart Smit en gaat dan de eerste links"

quote:

Op vrijdag 15 december 2006 08:35 schreef Queen_Minny het volgende:
Ik dacht dat iedereen wel beelden zag als ze dachten.
Het lijkt me raar om aan iets te denken en er geen beeld bij kunnen zien.

Je moet aan mij ook nooit de weg vragen tenzij je bij een bepaalde winkel ofzo moet zijn.
Ik zie de weg altijd voor me maar heb de grootste moeite in woorden uit te leggen hoe je in die straat komt.
Als je in een winkel moet zijn leg ik het uit door referentie punten.
"Je loopt langs de Bart Smit en gaat dan de eerste links"

ik heb eigenlijk nooit echt beelden bij het denken, tenzij ik aan het fantaseren ben, en aan het dromen.

Wanneer ik bijvoorbeeld bezig ben met het oplossing zoeken voor een probleem met bijvoorbeeld mijn onderzoek voor school, dan zie ik niet het onderzoek klaarliggen ofzo met precies dat wat ik wil zien in bepaalde hoofdstukken. Zien beelddenkers dat wel? Ik denk echt veel meer in schema's, geen visuele schema's maar gewoon mentale schema's ofzo. Of in mentale netwerken.

quote:

Op vrijdag 15 december 2006 08:19 schreef Leipo666 het volgende:

[..]

zoiets heb ik eigenlijk ook: bij sommige dingen plaats ik meteen een plaatje (zoals het voorbeeld van een kat) maar voor de rest heb ik idd ook gesprekken met mezelf (wat klinkt dat fout )

eigenlijk vind ik dat best geinig want met wie voer je nou eigenlijk een gesprek? ik heb het idee dat degene die spreekt echt releaze is, mijn stem, mijn manier van denken, etc. Maar wie is diegene die luistert en het allemaal oppikt?

maar ik praat dus niet echt hardop in mezelf, wat je eigenlijk dus wel weer zou zeggen omdat ik zo van de innerlijke dialoog ben. Ik praat alleen maar hardop wanneer ik aan het fantaseren ben, en de rollen speel van mn fantasie, dan is de ene persoon in mn hoofd en de andere persoon speel ik dan

Drie vragen hier:
Weet iemand welke verschillende categorieen er zijn? Je hebt dus beelddenken en woorddenken. Zijn er nog andere?

Als een beelddenker terugdenkt aan een bepaalde avond (zo'n ervaring die je niet wil vergeten bedoel ik) zie je dan alles ook in beelden terug? Als ik dat namelijk probeer wordt het zo'n warboel in mijn hoofd om alle details te herinneren, moet ik eerst alles opschrijven. Anders blijf ik opnieuw beginnen omdat binnen no time mijn gedachten afdwalen en er al 5 andere dingen voorbij gekomen zijn, voordat ik besef dat ik toch echt aan die ene avond wilde denken.

Hoe denkt een beelddenker aan cijfers? Bijvoorbeeld een huisnummer of telefoonnummer?

quote:

Op vrijdag 15 december 2006 07:06 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

ik ben me er ook in gaan verdiepen omdat ik het vermoeden heb dat mijn zoontje van 7 het ook heeft.
die heeft enorme moeite met vertellen en ik kan aan hem zien dat hij weet wat hij wil vertellen maar gewoon de woorden niet kan vinden.

misschien moet je hem eens laten tekenen wat hem dwars zit. Op die website hierboven zag ik een heel bouwpakket voor kinderen, wellicht kunnen ze daardoor, of via lego, op hun eigen manier wellicht beter uitbeelden wat ze bedoelen.

wat ik bij mn vriend heel jammer vind aan onze gesprekken, en dat vind ik opzich niet echt jammer maar uit 'professioneel oogpunt' zit het me wel dwars, is dat ik hem aanvul. Hij zit met iets te stuntelen en ik reik zijn woorden constant aan en hij geeft dan aan in hoeverre dat woord bij z'n gevoel past. Opzich werkt het voor ons wel okee, maar er wordt mij geleerd dat ik zoweinig mogelijk eigen invulling moet geven aan het gesprek van een ander, en het zoveel mogelijk uit de ander moet laten komen, maar dat kan bij hem gewoon niet. Hij houdt ook niet van tekenen enzo, wel van bouwen, maar met een vent van 30 ga je niet achter de legotafel zitten Plus het gaat meestal om diepe gevoelens, nog zoiets abstracts, verwóórd dat maar even..

quote:

Beelddenkers denken in beelden en gebeurtenissen en niet in woorden en begrippen. We kunnen het ruimtelijk denken noemen.
Een simpele proef op de som:

Doe je ogen dicht en denk aan het woord: boom
Wat zie je?

De meeste mensen zien dan de letters B-0-0-M voor zich.

ik zie dan een mooie boom, zal ik het ook hebben

quote:

Op vrijdag 15 december 2006 11:43 schreef releaze het volgende:

[..]


eigenlijk vind ik dat best geinig want met wie voer je nou eigenlijk een gesprek? ik heb het idee dat degene die spreekt echt releaze is, mijn stem, mijn manier van denken, etc. Maar wie is diegene die luistert en het allemaal oppikt?

maar ik praat dus niet echt hardop in mezelf, wat je eigenlijk dus wel weer zou zeggen omdat ik zo van de innerlijke dialoog ben. Ik praat alleen maar hardop wanneer ik aan het fantaseren ben, en de rollen speel van mn fantasie, dan is de ene persoon in mn hoofd en de andere persoon speel ik dan

bijvoorbeeld als ik dit lees of deze reply tik dan lees ik het als het ware voor mijzelf voor

ik heb trouwens woordvindingsproblemen en heb daar ook vroeger logopedie voor gehad,

bijv: als ik een appel zie, dan weet ik het woord appel niet....ik weet het natuurlijk wel, alleen ik kom niet op het naampje.... dan noem ik het maar dat ding

Ik had ooit begrepen dat 80% van de mensen beelddenker is... je kunt het onder andere checken door iemand iets te vragen, en dan te kijken welke kant hij of zij met zijn/haar ogen opgaat. Ik weet niet meer welke kant, maar een bepaalde kant geeft aan of je beelddenker bent of niet.

quote:

Op vrijdag 15 december 2006 11:43 schreef releaze het volgende:
eigenlijk vind ik dat best geinig want met wie voer je nou eigenlijk een gesprek? ik heb het idee dat degene die spreekt echt releaze is, mijn stem, mijn manier van denken, etc. Maar wie is diegene die luistert en het allemaal oppikt?

maar ik praat dus niet echt hardop in mezelf, wat je eigenlijk dus wel weer zou zeggen omdat ik zo van de innerlijke dialoog ben. Ik praat alleen maar hardop wanneer ik aan het fantaseren ben, en de rollen speel van mn fantasie, dan is de ene persoon in mn hoofd en de andere persoon speel ik dan

Herkenbaar! Bij mij zijn het een soort van "interviews", eigenlijk. Wie de vragen stelt weet ik niet, ze worden ook niet bewust gesteld. Het is meer alsof dat al gebeurd is, zeg maar. Zoals wanneer je met een echt persoon praat en die je net een vraag gesteld heeft. Dat verwerk je dan. In mijn hoofd gebeurt dat ook, maar de feitelijke vraag blijft weg.

Fantaseren is bij mij idd ook hardop. Dan is idd de vraagsteller in mijn hoofd, en ik antwoord...

Maar bijv. als ik nu hier zit te tikken, natuurlijk denk ik dan wel even dieper na en denk ik van "wanneer fantaseer ik". Dan weet ik dat dat is als ik op de fiets zit, en als ik daar bewuster over na ga denken, kan ik me de route wel voor de geest halen. Maar als ik bijv. iemand de weg moet uitleggen, dan heb ik gewoon een soort van automatisch richtinggevoel in mijn hoofd in combinatie met tellen (eerste weg links, tweede rechts). Pas als iemand dat niet snapt, ga ik verder nadenken... Welke winkel is daar? Wat valt er daar op?

Wat ik overigens grappig vind aan het verschil tussen woord- en beelddenkers is het gevoel voor humor. Toen we erachter kwamen dat mijn zusje dyslectisch is, en daaraan verwant waarschijnlijk ook beelddenker, snapten we ineens waarom woordspelingen haar niks doen, maar ze helemaal onder tafel kan liggen van het lachen als er iets voorbij komt dat ze echt kan visualiseren. Het duurt trouwens ook vaak net iets langer voor ze in de lach schiet.

quote:

Op vrijdag 15 december 2006 11:39 schreef releaze het volgende:

[..]

ik heb eigenlijk nooit echt beelden bij het denken, tenzij ik aan het fantaseren ben, en aan het dromen.

Wanneer ik bijvoorbeeld bezig ben met het oplossing zoeken voor een probleem met bijvoorbeeld mijn onderzoek voor school, dan zie ik niet het onderzoek klaarliggen ofzo met precies dat wat ik wil zien in bepaalde hoofdstukken. Zien beelddenkers dat wel? Ik denk echt veel meer in schema's, geen visuele schema's maar gewoon mentale schema's ofzo. Of in mentale netwerken.

In het geval van een onderzoek op school zag ik het niet klaarliggen, maar ik zag de bladzijdes met de text die ik erin moest verwerken, en evt plaatjes die erbij horen.
Ik denk echt in plaatjes. Als ik denk dat ik een kop koffie ga halen zie ik een kop koffie.

Wow erg vet dat ik dit topic tegenkom! ik heb ook zoiets.

Ik heb geen dyslexie, maar ik zie bij alles wat ik hoor of denk automatisch een beeld. Het vreemde is dat ik het niet zie via de ogen zegmaar, maar ik zie het toch, terwijl je het niet normaal ziet (erg moeilijk uit te leggen, maar het is zo duidelijk alsof je met je ogen zou kijken). Dat heb ik echt overal bij, ik kon als kind zelfs spelletjes spelen (Grand Theft Auto 2) als ik mijn ogen dichtdeed, zo erg is het. Niet in de zin van oh wat rottig, maar echt wat cool.

Ik kan als ik ook maar één keer ergens ben geweest alles nog in details nakijken, alsof ik nog door die omgeving loop. _{Erg cool met vakanties}. Ik denk zelf eigenlijk met een stem als gedachten (zoals normale mensen), maar tegelijkertijd komen er automatisch beelden tevoorschijn. Het vreemde is als ik beelden kan zien dat ik niet kan lezen wat voor tekst er staat. Zou dit te trainen zijn ofzoiets? Ik dacht er zelf aan om tekst niet als tekst te zien, maar ook als voorwerp.

Eigenlijk lijkt het bij mij wat meer op grafisch geheugen (zonder tekstherkenning), maar ik heb ook als ik gewoon praat beelden voor me. Ik heb verder echt helemaal geen problemen die op dyslexie duiden.

_{Het komt misschien een beetje warrig over, maar ik ben een beetje enthousiast omdat dit me erg bekend voorkomt.}

quote:

We kunnen stellen dat er weinig reden is om aan te nemen dat beelddenken een verklaring kan vormen voor taal- en leerproblemen van kinderen met een normale intelligentie. Wetenschappelijk onderzoek ondersteunt de meeste assumpties waarop de theorie van het beelddenken is gebaseerd, niet of nauwelijks. Ook zijn er geen aanwijzingen gevonden voor de validiteit en betrouwbaarheid van het Wereldspel, de test die centraal staat bij het stellen van de diagnose beelddenken. Ten slotte mag niet onvermeld blijven dat de effectiviteit van de voorgestelde interventies onbekend is.

Er zijn bepaalde punten in de theorie van het beelddenken die zeker aandacht verdienen. Zoals het onderkennen van de verschillen tussen kinderen in de manier waarop zij informatie verwerken (cognitieve stijl). Hiermee zou wellicht in de toekomst rekening gehouden kunnen worden in het onderwijs, mits dit wordt gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. De theorie van het beelddenken voldoet echter niet aan deze eis. Desondanks is het begrip in korte tijd zeer populair geworden in de onderwijswereld, waarbij de media een belangrijke rol hebben gespeeld. Het gevaar dreigt dat veel ouders mogelijk op een verkeerd spoor worden gezet wat betreft de verklaring voor en de behandeling van de leerproblemen van hun kind.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Beelddenken

Erg intressant onderwerp ik weet er ook alles Ben zelf dyslectisch en ik denk ook in beeldjes. Voor de mensen die er echt alles over willen weten raad ik aan dit boek te gaan lezen :

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:27 schreef B-FliP het volgende:
Het is een relatief breed concept als ik dat zo lees...

Ik ben wel een visuele denker, weet niet ofdat dat onder beeld denken valt maar zo klinkt t wel iig...

Bijvoorbeeld alles wat iemand me vertelt of wat ik denk wordt in mijn hoofd omgezet in beelden...
Ik heb dit altijd gehad en kan me niet voorstellen hoe het is om dit niet te hebben...

Heb overigens nooit moeite gehad met taal enzo...

Dat heb ik ook! En ook geen moeite met taal (alleen met d/t/dt)

quote:

Op vrijdag 15 december 2006 20:56 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
Erg intressant onderwerp ik weet er ook alles Ben zelf dyslectisch en ik denk ook in beeldjes. Voor de mensen die er echt alles over willen weten raad ik aan dit boek te gaan lezen :

[afbeelding]

Even om het volgende duidelijk te krijgen: niet elke dyslect is beelddenker, en niet elke beelddenker is een dyslect. Het is iets wat vaak samen voor komt, maar kan ook zeker los van elkaar voorkomen.

bij mij gaat alles doormekaar

als ik bedenk wat ik moet doen spreekt er een innerlijke stem tot mij (die ik overigens niet echt hoor)

als ik een boek lees, ontplooit het hele verhaal als een film tot mij..
het nare is, als je een boek leest die later verfilmd is, en je later overleest je de acteurs van de film weer terug hebt.. dus nu is Turks Fruit altijd weer met Monique en Rutger als ik het overlees..

gebruiksaanwijzingen moeten altijd met een plaatje voorzien worden zodat ik het snap.. alleen een plaatje (tenzij het in stripvorm staat met meerdere logische plaatjes) of alleen tekst maken het moeilijker...

bij muziek komen er zelden beelden...

als ik het woord boom lees, hoor ik me innerlijke stem boom zeggen en komt er een boomplaatje in mijn hoofd...

bij acclimatiseren leest mn innerlijke stem acclimatiseren op en zie ik daarna mensen inderdaad opwarmen in een warme ruimte...

Ik zie ook altijd overal beelden bij, niet echt dat ik het zie, maar je vormt je het idee van het beeld in je hoofd. Maar ik zie niet echt in hoe dat erg zou kunnen zijn ofzo. Het is ook niet dat ik slecht met teksten ben ofzo, en daarbij zijn letters ook gewoon kleine tekeningetjes. Als ik iets lees probeer ik me ook altijd een voorstelling te maken van hoe het verhaal eruit ziet, maar dat doet iedereen denk ik wel. (Gezien de reacties als een boek weer eens verfilmd wordt )

Ik kan juist vrij goed snel lezen, alleen niet oplezen.
Ik weet ook altijd nog hoe een tekst er qua lay uitzag, dat helpt me juist bij het leren, want dan weet ik waar wat ook alweer stond.

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 19:49 schreef Godshand het volgende:
bij mij gaat alles doormekaar

als ik bedenk wat ik moet doen spreekt er een innerlijke stem tot mij (die ik overigens niet echt hoor)

als ik een boek lees, ontplooit het hele verhaal als een film tot mij..
het nare is, als je een boek leest die later verfilmd is, en je later overleest je de acteurs van de film weer terug hebt.. dus nu is Turks Fruit altijd weer met Monique en Rutger als ik het overlees..

gebruiksaanwijzingen moeten altijd met een plaatje voorzien worden zodat ik het snap.. alleen een plaatje (tenzij het in stripvorm staat met meerdere logische plaatjes) of alleen tekst maken het moeilijker...

bij muziek komen er zelden beelden...

als ik het woord boom lees, hoor ik me innerlijke stem boom zeggen en komt er een boomplaatje in mijn hoofd...

bij acclimatiseren leest mn innerlijke stem acclimatiseren op en zie ik daarna mensen inderdaad opwarmen in een warme ruimte...

geinig ook dat je de warme ruimte ziet

ik had het er gisteren nog eens met mn vriend over. ik zeg, denk je nou echt nooit in woorden? heb je nou nooit een innerlijke dialoog? 'Nou, alleen met een goed gesprek met mezelf' en ik begin te lachen 'ik heb altijd een goed gesprek met mezelf Hoevaak komt dat bij jou voor dan, moet ik dan denken aan een keer per dag, of honderden keren per dag?'
'honderden keren per dag'
ik: "

HOE KAN JIJ NOU EEN BEELDDENKER ZIJN!??!"
Er zit bij hem dus een groot verschil tussen gewoon denken en met zichzelf denken ofzo. Hij kan het totaal niet uitleggen. Maar als ie gewoon aan het denken is, als ik bijvoorbeeld denk 'oh ik moet de kattenbak nog verschonen', dan zit hij een vuile kattenbak in z'n gedachten en dat is voldoende.

Maar schijnbaar heeft ie dus toch taal nodig om iets duidelijk te krijgen, iets diepers duidelijk te krijgen ofzo

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 09:24 schreef innovative het volgende:

[..]

Even om het volgende duidelijk te krijgen: niet elke dyslect is beelddenker, en niet elke beelddenker is een dyslect. Het is iets wat vaak samen voor komt, maar kan ook zeker los van elkaar voorkomen.

Klopt

quote:

Ze werken het liefst met hun ogen en hun opgedane ervaringen.

Herkbenbaar.

quote:

Luisteren is nooit hun sterkste kant. De ogen gaan voor de oren!

Herkenbaar! Ik heb meestal de volledige kamer tot in het kleinste detail gezien, maar weet niet meer wat iemand tegen me zei.

quote:

In één oogopslag overzien beelddenkers ingewikkelde situaties en brengen die met elkaar in verband.

Herkbenbaar!

quote:

Dat kan leiden tot hoogst originele oplossingen waar een ander nooit opgekomen zou zijn.

Krijg vaak te horen 'dat is nog zo stom niet.'

quote:

Beelddenkers zijn snel afgeleid

Herkenbaar!

quote:

Bouwmaterialen, zoals lego en de blokken, zijn favoriet
Beelddenkende kinderen zijn emotioneel erg kwetsbaar
[quote]hebben een groot gevoel voor humor en vertellen vaak de prachtigste fantasieverhalen.

quote:

Beelddenkers ondervinden ook in de eerste jaren van het voortgezet onderwijs problemen met het leren van de nieuwe talen.

Nooit iets van Frans gesnapt.

Ik snap niet hoe mensen alles kunnen zien met letters en woorden. Stel je ontmoet een persoon, je kan zijn uiterlijk toch niet opslaan in woorden. En als je hem dan tegenkomt die woorden vergelijken met zjin uiterlijk? Ik krijg altijd een beeld van hoe hij er de vorige keer uitzag naast me, en vergelijk dan.
Ben ik nu een beelddenker?

Ik kan ook overigens vrij goed tekenen. (Volgens sommigen dan toch) Ik vind het vrij normaal, je hebt toch een beeld bij je. Je hoeft het maar over te tekenen, ik snap niet dat sommige mensen totaal niet kunnen tekenen. Nu ik het bestaan van woord-mensen mij bekend is, zal ik er maar begrip voor opbrengen. Wat een saaie wereld hun hoofd seg!

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 20:50 schreef neee het volgende:

Check Op dat tekenen na dan heb ik precies hetzelfde

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:47 schreef DarkElf het volgende:
Als iemand mij een verhaal vertelt, of als ik een boek lees; dan zie ik een verhaal in mijn hoofd...

als ik aan een stoel denk, zie ik een stoel. En ga zo maar door, ik zie gewoon beelden/plaatjes etc

Ik heb altijd gedacht dat dit heel normaal was en dat iedereen dat zo heeft

*ploing*
Heeft niet iedereen dat dan?
Ik weet niet beter, het voorbeeld van oblivion ook

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 20:56 schreef yvonne het volgende:

[..]

*ploing*
Heeft niet iedereen dat dan?

Als ik denk aan een stoel dan denk ik gewoon het woord "stoel" hoor.
Alleen handelingen en situaties buiten het triviale visualiseer ik dan weer wel.

Dus bij een stoel in de keuken, denk ik gewoon die zin. Maar als ik me echt een voorstelling moet maken van iets, bijvoorbeeld een stoel in jouw keuken, dan probeer ik het te visualiseren hoe het bij jou zou zijn.

Dit soort zaken zijn natuurlijk nooit goed te vergelijken, aangezien je geen andere denkwijze kent dan die van jezelf. Je weet dus nooit of er echt een verschil zit tussen wat de ene hier omschrijft als het woord "stoel" en de ander als het ding waar je op gaat zitten zelf.

Mensen met dyslexie schijnen overigens wat meer visueel te denken.

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 21:05 schreef Frezer het volgende:
Dit soort zaken zijn natuurlijk nooit goed te vergelijken, aangezien je geen andere denkwijze kent dan die van jezelf. Je weet dus nooit of er echt een verschil zit tussen wat de ene hier omschrijft als het woord "stoel" en de ander als het ding waar je op gaat zitten zelf.

Inderdaad, daar ben ik het wel mee eens.

Als ik iets gezien heb kan ik het zolang ik het mij kan herinneren dat ik het ooit gezien heb je alles vertellen over hoe het er uit ziet .... moet je jezelf maar eens zoiets vragen

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 21:12 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
Als ik iets gezien heb kan ik het zolang ik het mij kan herinneren dat ik het ooit gezien heb je alles vertellen over hoe het er uit ziet .... moet je jezelf maar eens zoiets vragen

Ligt eraan hoeveel bier ik gezopen heb destijds en op het tijdstip dat je het vraagt.

iedereen denkt in beelden, sommige mensen dus blijkbaar niet in taal. om je daar nou "anders" over te voelen gaat iets te ver

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 21:16 schreef Flashwin het volgende:
iedereen denkt in beelden, sommige mensen dus blijkbaar niet in taal. om je daar nou "anders" over te voelen gaat iets te ver

Ik ben dyslectisch en voel mij zeker anders maar vooral door de dingen waar je "last" van hebt die met het dyslectisch zijn meekomen

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 19:49 schreef Godshand het volgende:
bij muziek komen er zelden beelden...

Ik zie juist complete concerten Ook als ik niet weet wie het zingt..

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:09 schreef lady-wrb het volgende:

nu ik heb het vermoeden dat ik beelddenker ben.

Waarom krijg ik nu opeens het beeld voor me dat de slachtoffermaffia weer een nieuwe kutsmoes heeft bedacht om mensen 'uniek' te verklaren, terwijl ze eigenlijk nauwelijks anders zijn dan de massa?

woorden zijn ook beelden trouwens.

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:57 schreef Oblivion het volgende:

[..]

Ja, maar als ik nou zeg acclimatiseren? Wat denk je dan?
Sorry die vraag is voor een niet beelddenker...

Een wandelaar op een hoge bergtop (à la dat mannetje bij Prijzenslag, dat over het randje donderde als er te veel foute antwoorden kwamen haha - weet iemand dat eigenlijk nog?). Blauwe lucht, besneeuwd topje, bergschoenen, korte broek, hoed met veer en een bruine rugzak - lol.

Volgens mij is beelddenken ook gewoon iets wat in gradaties komt. Veel mensen denken waarschijnlijk deels in woorden, deels in beelden. Wel heb ik altijd problemen gehad met mensen die zeiden 'je denkt in woorden', bijvoorbeeld bij het leren van een taal zeiden ze dat je denkt in woorden en dat je die woorden dan niet moet gaan vertalen. Dat begreep ik niet, ik dacht dan, 'wat stom, je denkt niet in woorden, je denkt in gedachten!'. Misschien dat ik daarom zelf ook weinig omschakelproblemen heb met taal. Wel ben ik iemand die - zeker in conflictsituaties of bij het verwerken van nieuwe gegevens - meer tijd nodig heeft om een antwoord te geven of betoog op te bouwen. Ik 'zie' bijvoorbeeld wel het probleem in een bepaald verhaal, maar ik krijg gewoon het verband niet goed uitgelegd. Dat is denk ik mijn grootste 'probleem', verbanden uitleggen. Ik 'zie' ze, maar ik weet vaak niet de naam voor zo'n verband. Meestal komt het er dan op neer dat ik iets zeer chaotisch drie keer vertel, totdat eindelijk iemand die blijkbaar vergelijkbaar denkt mij snapt, en het dan uitlegt aan de rest van de groep.

Ik ben zelf ook iemand die erg gericht is op details. Ik zie allemaal kleine plaatjes met een heleboel lijntjes ertussen, als ik dingen probeer te verbinden met elkaar. Alleen die grote cirkel die er omheen staat, die zie ik pas als iemand me erop wijst. Aan de andere kant, als ik eenmaal een mooie indeling heb blijft het ook goed hangen. Alleen het 'frame' moet me wel geboden worden, of ik moet het met veel pijn en moeite zelf maken. Zo had ik met rijtjes bij latijn altijd het probleem, dat zodra ik een nieuwe tijd leerde, ik alle andere rijtjes 'kwijt' was. Kreeg ik het futurum exactum, dan moest ik het futurum simplex ook weer leren. Kreeg ik het meervoud, dan moest ik dat tegelijkertijd met het enkelvoud ook weer leren. Gek genoeg had ik het vorig jaar met Russisch makkelijker toen we de naamvalsuitgangen per geval moesten leren, dus niet per rijtje maar per situatie. Toen kon ik het wél onthouden.

Als ik me ontspan en ik lig bijv. in bed muziek te luisteren, dan zie ik daarbij soms ook kleuren op de maat van de muziek of 'bewegingen' (dat wil zeggen, visuele activiteit zonder kleur of patroon, ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen... ik 'zie' heel vaak zonder kleur of patroon, en ik denk dus vaak zonder woord/beeld/geluid, naar mijn idee dus 'in gedachtes', een soort 'mentale beelden' of zo. Vroeger had ik niet door dat er beelden tussen zaten. Pas sinds ik er op Fok over las, merkte ik dat ik vaak gewoon beelden voor me heb, die echt door m'n hoofd heen flitsen en behoorlijk gedetailleerd zijn.

80% van de vrouwen hebben last van beelddenken.

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 20:50 schreef neee het volgende:
Ik snap niet hoe mensen alles kunnen zien met letters en woorden. Stel je ontmoet een persoon, je kan zijn uiterlijk toch niet opslaan in woorden. En als je hem dan tegenkomt die woorden vergelijken met zjin uiterlijk? Ik krijg altijd een beeld van hoe hij er de vorige keer uitzag naast me, en vergelijk dan.
Ben ik nu een beelddenker?

Ik sla geen dingen op in letters en woorden, ik zie ze niet. Ik hoor ze wel.

En als ik iemand ontmoet, onthoud ik natuurlijk zijn gezicht. Zo'n probleem is dat niet hoor. Zoals beelddenkers ook woorden onthouden, zo onthouden woorddenkers ook beelden. Het gaat er alleen om wat er primair naar voren komt als je een korte gedachtenflits hebt.

quote:

Ik kan ook overigens vrij goed tekenen. (Volgens sommigen dan toch) Ik vind het vrij normaal, je hebt toch een beeld bij je. Je hoeft het maar over te tekenen, ik snap niet dat sommige mensen totaal niet kunnen tekenen. Nu ik het bestaan van woord-mensen mij bekend is, zal ik er maar begrip voor opbrengen. Wat een saaie wereld hun hoofd seg!

Tekenen kan ik ook. Ik ben alleen gewend ontwerpend te tekenen: ik zet een paar lijnen op papier. Klopt het, dan ga ik ermee verder. Klopt het niet, begin ik opnieuw. Zo kom ik vanzelf tot een resultaat.

En het is niet saai in mijn hoofd hoor! Ik heb altijd een gesprekspartner bij me, ik onthoud heel vaak emoties en bijv. geuren. Alleen, zoals ik eerder al zei, zijn het bij mij in eerste instantie woorden die me te binnen schieten. Ga ik me verder concentreren, dan krijg ik de beelden er ook bij. Het is niet alsof ze er niet zijn, ze zijn alleen minder op de voorgrond dan bij beelddenkers.

quote:

Op zondag 17 december 2006 11:06 schreef innovative het volgende:
Ik sla geen dingen op in letters en woorden, ik zie ze niet. Ik hoor ze wel.

Dus stel: Je moet een verhaaltje vertellen over wat je gister beleefd hebt.
Een beelddenker ziet dan alles voor zich, en beschrijft alles wat hij ziet? En een woorden-denker die hoort alles in een stem?

Ik vind het maar ingewikkeld. De meeste dingen stel ik me onmiddelijk voor als ik eraan denk (Vb: Boom). Maar toch praat ik zowat heel de dag tegen mezelf (Vb: Hoe loopt hij er nu bij. (Dat stel ik me dus niet voor)). Misschien ben ik toch eerder een woord-denker.
(Ik zou het totaal niet weten, niet dat het veel uitmaakt.)

tvp

quote:

Op zondag 17 december 2006 11:25 schreef neee het volgende:

[..]

Dus stel: Je moet een verhaaltje vertellen over wat je gister beleefd hebt.
Een beelddenker ziet dan alles voor zich, en beschrijft alles wat hij ziet? En een woorden-denker die hoort alles in een stem?

Ik vind het maar ingewikkeld. De meeste dingen stel ik me onmiddelijk voor als ik eraan denk (Vb: Boom). Maar toch praat ik zowat heel de dag tegen mezelf (Vb: Hoe loopt hij er nu bij. (Dat stel ik me dus niet voor)). Misschien ben ik toch eerder een woord-denker.
(Ik zou het totaal niet weten, niet dat het veel uitmaakt.)

als ik moet vertellen wat er gisteren gebeurd is dan hoor ik nieteens gedachten, dan ben ik de gedachte die hardop spreekt, in m'n hoofd is het praktisch stil. Maar als ik in mn hoofd denk over gisteren dan komen er eerst beelden (en stemmen van anderen, gewoon geheugen dus) naar boven en dan is er een voice over die 'ohja dat ook' doet Ik zit nu voor dit stukje ff te oefenen wat je hierboven beschrijft en het eerste wat in me opkomt is de tekst wat héb ik eigenlijk gisteren gedaan? Zo letterlijk, in m'n hoofd. 'ik heb savonds gegeten, wat heb ik gegeten. Plaatje van kaassoufle, ohja, kaassoufle, wat daarvoor? plaatje van film, ohja, ik heb the princess diaries zitten kijken, plaatje van vriendlief en ik op de bank, ohja, we hebben uren geklept, plaatje van me bed, ohja, ik heb uren lang op bed gelegen, plaatje van msn, ohja, ik heb een tijd lang met een vriend van me zitten chatten.'

zoals je ziet komt mn hele dag niet voorbij als een soort van film, de beelden in mn geheugen worden gewoon zo gereproduceert als dat ik ze heb opgeslagen, en dan de verklarende gesproken tekst erbij, in mn hoofd.

Er is denken en geheugen, voor mij zijn dat twee verschillende dingen. Het denken gaat bij mij in tekst (en dingen die veel sneller zijn dan tekst, geen plaatje, maar iets anders, een herkenpunt oid, ik kan het moeilijk omschrijven) en de herinneringen gaan gewoon in mn hoofd alsof het weer gebeurt, voornamelijk visueel, beetje auditief.

quote:

Op zondag 17 december 2006 11:25 schreef neee het volgende:
Dus stel: Je moet een verhaaltje vertellen over wat je gister beleefd hebt.
Een beelddenker ziet dan alles voor zich, en beschrijft alles wat hij ziet? En een woorden-denker die hoort alles in een stem?

Ik vind het maar ingewikkeld. De meeste dingen stel ik me onmiddelijk voor als ik eraan denk (Vb: Boom). Maar toch praat ik zowat heel de dag tegen mezelf (Vb: Hoe loopt hij er nu bij. (Dat stel ik me dus niet voor)). Misschien ben ik toch eerder een woord-denker.
(Ik zou het totaal niet weten, niet dat het veel uitmaakt.)

Hetzelfde als Releaze, hier, als het gaat om vertellen van verhalen etc. Ik wéét ergens gewoon wat ik moet zeggen, dat komt mijn mond (of als ik hier zit te tikken, vingers) uitrollen. Geen enkele moeite.

Als ik bijv. wil vertellen wt ik gisteravond gedaan heb, krijg ik een beeld van een donkere, rokerige poolhal in mijn hoofd. Vervolgens kan ik me de gesprekken voor de geest halen, maar beelden krijg ik er verder niet bij. Het zijn meer emoties, flarden van zinnen die door mijn hoofd schieten.

Hier dus inderdaad ook denken in tekst, en geheugen als combinatie van tekst, beeld, emotie, geur etc. Dat bij elkaar maakt het compleet.

quote:

Op zondag 17 december 2006 03:19 schreef Maeghan het volgende:
Volgens mij is beelddenken ook gewoon iets wat in gradaties komt. Veel mensen denken waarschijnlijk deels in woorden, deels in beelden.

Dat denk ik ook. Ik denk zelf ook veel in beelden maar echt niet altijd en met het leren van een taal heb ik ook niet veel moeite. Ik moet wel vaak opletten met iets uitleggen, dat ik bij het verhaal blijf en geen stukken oversla. Wat ik wel heel erg vervelend vind is dat wanneer ik bijvoorbeeld naar iemand zit te luisteren, het dan lijkt of ik niet op zit te letten terwijl ik dat wel doe maar ondertussen ook het verhaal wat verteld wordt voor me zie En met dingen leren heb ik idd ook graag eerst alles overzichtelijk tot het eind en ga dan vanaf het begin leren

Voor de mensen die er echt geen hol van snappen : Link naar een pagina waar het brijgrijpelijk uitgelegt word.

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:27 schreef B-FliP het volgende:
Het is een relatief breed concept als ik dat zo lees...

Ik ben wel een visuele denker, weet niet ofdat dat onder beeld denken valt maar zo klinkt t wel iig...

Bijvoorbeeld alles wat iemand me vertelt of wat ik denk wordt in mijn hoofd omgezet in beelden...
Ik heb dit altijd gehad en kan me niet voorstellen hoe het is om dit niet te hebben...

Heb overigens nooit moeite gehad met taal enzo...

Dat visueel denken heb ik ook.
En met talen ben ik ook wel redelijk goed, alleen met de Nederlandse taal in schrift niet _{(had met gods gratie een 6 op me diploma van de LTS terwijl ik voor Engels een 8 had)}

Ik denk dus echt totaal helemaal niet in beelden. Voor het vormen van een beeld in mijn hoofd moet ik echt moeite doen en vaak lukt het dan ook nog niet. Stel mij dus ook geen vragen als: 'dat truitje dat ik gisteren aanhad....' Geen kans.

Drie weken nadat een vriendin naar de kapper was geweest en zeker 20 cm eraf had laten halen vroeg ik haar of ze naar de kapper geweest was.

Maar een woorddenker? Geen idee. Daar kloppen ook veel dingen niet bij. Talen leren was bijvoorbeeld altijd een ramp. Gramatica, teksten etc. geen probleem, maar..... bij iedere test zat zo'n rij met woordjes, dus daar was de volgende 1 weer.
Tegenwoordig heb ik wel dat als ik bijvoorbeeld engels spreek binnen 5 minuten in het engels denk.

Exacte vakken, geen probleem, zolang ik maar geen formules moest knallen. De spiekmethodes waren hierom perfect ontwikkeld.

Gezichten onthouden...... geen kans. Ik denk dat ik pas de kleur ogen van mijn man wist toen we al 5 jaar bij elkaar waren, terwijl ik ze toch echt vaak genoeg van dichtbij bekeken heb.

Als ik emoties wil onthouden, zonder dat er extra zaken bijkomen, moet ik ze opschrijven en op het moment dat ik ze teruglees komen de gevoelens er weer bij. Maar iets zomaar even terughalen in mijn hoofd? Nee. Dan begin ik te denken aan een bepaalde gebeurtenis en zonder dat ik het wil ben ik binnen een halve minuut alweer aan 10 andere dingen aan het denken, waarna je weer terug bij het begin begint en totaal in een cirkelbewering vastloop.

Dit denken is bijna onuitschakelbaar. Het blijft maar ratelen en is soms best vermoeiend.

Altijd gedacht dat ik niet normaal was, maar na het lezen van dit topic wordt er toch een hoop duidelijk.

ja even
straks terugvinden

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:39 schreef lady-wrb het volgende:
http://www.bureaubezem.nl/Beelddenken/beelddenken.htm

dit is trouwens ook een heel duidelijke link

Echt een enorme kutsite.

ik ben een beeld denker. Boom is gewoon zo ding in een bos. Een fiets is gewoon een fiets zoals dat er uit ziet.

Het is vaak makkelijk bij BV een DVD of CD zoeken. Je geeft de naam op en ik zie hem letterlijk staan. Zoeken is niet nodig pak hem er zo uit. Ik schiet wel mega in de stress als alles verranderd in mijn omgeving. Dan moet ik weer even mijn ronde doen en ik pak ook veel dingen vast.


Als er iets klein in een kamer verranderd is merk ik dat direct op. Dat alles heeft dan ook weer te maken met beeld denken

quote:

Op vrijdag 15 december 2006 20:56 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
Erg intressant onderwerp ik weet er ook alles Ben zelf dyslectisch en ik denk ook in beeldjes. Voor de mensen die er echt alles over willen weten raad ik aan dit boek te gaan lezen :

[afbeelding]

dat is inderdaad een heel erg leuk boek om te lezen. Zeker omdat ik er zelf heel van herken in mij zelf.

mooi voorbeeld is bv dat het mij op valt als er een pen ergens valt. Ik kan je zo vertellen waar, wat het is.
Handig ook als je 2 of 3 gesprekken tegelijk kan volgen

na deel is dat je mega snel afgeleid bent

quote:

Op zaterdag 16 december 2006 09:24 schreef innovative het volgende:

[..]

Even om het volgende duidelijk te krijgen: niet elke dyslect is beelddenker, en niet elke beelddenker is een dyslect. Het is iets wat vaak samen voor komt, maar kan ook zeker los van elkaar voorkomen.

ik heb het beiden.

quote:

Op donderdag 14 december 2006 22:27 schreef lady-wrb het volgende:
ik heb enorme moeite met gebruiksaanwijzingen.
ik kan de tekst niet koppelen aan wat er gebeuren moet.

Hm herkenbaar, het liefst heb ik er plaatjes bij, geloof ik

Ik weet niet zeker of ik het heb, was tijd terug ook een topic over. Wel weet ik dat ik mezelf altijd erg 'inleef' bij verhalen, zie het dan toch wat voor me etc. Ook was iemand laatst tegen mij dingen aan het uitleggen, en bij alles wat hij vertelde gebruikte hij er voorbeelden bij, dus ik was constant wat voor me aan het kijken ipv naar hem leek wel. Maar het was superduidelijk allemaal! Dat zei ik ook. Ik snap dingen dan nog beter als ik het voor me zie.

Punt is echter wel bij me dat iemand daarna aan mij niet moet gaan vragen wat diegene heeft verteld, want dat kan ik dan weer niet . Die beelden, voorbeelden zitten in mijn kop en that's it .

Volgens mij vind ik leren daarom soms ook dodelijk vermoeiend heb ik het vermoeden, ik val rustig met een boek boven op mijn hoofd in slaap (maja, ik moet dan ook niet in bed gaan lezen, maar al doe ik dat niet, dan word ik nog onwijs moe even daarna). Misschien moeten ze voor dit soort mensen de tekst wat je moet leren op bandjes zetten, zodat ze ernaar kunnen luisteren (ken ik wel best goed), pauzes ertussen en/of gewoon ondertussen wat anders kunnen doen ipv simpelweg gaan stampen, dan neem je of de mensen die het toch voor zich zien, toch op.

Ofzo.

Nou een troost, jullie zijn heel speciaal. Koester jullie gaven!

Het is niet alsof iedereen beelddenkt, alleen daarnaast ook nog normaal kan functioneren.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 16:56 schreef Zyggie het volgende:
Nou een troost, jullie zijn heel speciaal. Koester jullie gaven!

Het is niet alsof iedereen beelddenkt, alleen daarnaast ook nog normaal kan functioneren.

t is idd erg makkelijk te geloven speciaal te zijn

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 16:56 schreef Zyggie het volgende:
Nou een troost, jullie zijn heel speciaal. Koester jullie gaven!

Het is niet alsof iedereen beelddenkt, alleen daarnaast ook nog normaal kan functioneren.

Zyggie je bent de enige die beelddenkers in het 'speciale hokje' wenst te proppen. Niemand hier heeft de pretentie speciaal te zijn. Wanneer is praten over iets wat je nog niet snapt of nooit hebt geweten een teken van speciaal zijn? Dit is niets meer dan geconstateerde diversiteit, zoals homo's niet speciaal zijn zijn beelddenkers dat ook niet. Oh wacht, dat wist je wel, je wist alleen niet dat wij dat ook wisten

[ Bericht 1% gewijzigd door releaze op 19-12-2006 17:05:09 (ook releaze, ook) ]

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 16:56 schreef Zyggie het volgende:
Nou een troost, jullie zijn heel speciaal. Koester jullie gaven!

Het is niet alsof iedereen beelddenkt, alleen daarnaast ook nog normaal kan functioneren.

Volgens mij is er hier geen sprake van mensen die zichzelf speciaal vinden met deze zoals jij zegt 'gaven'.
Mensen, ja eureka, verschillen nou eenmaal soms van elkander. Dat iemand anders is, hoeft niet gelijk te zeggen dat diegene speciaal is of wilt zijn, dat maak jij er alleen maar nu van, boyo!

Zoek maar op van dale op diversiteit of anders. Daar staat niet achter : degene wilt speciaal zijn.
Dat is een nieuw toegevoegde definitie die de nuchtere (kuch) mens zoals jou zelf heeft verzonnen. Dus neem eerst zelf even een lesje Nederlands ofzo

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 16:54 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Hm herkenbaar, het liefst heb ik er plaatjes bij, geloof ik

Ik weet niet zeker of ik het heb, was tijd terug ook een topic over. Wel weet ik dat ik mezelf altijd erg 'inleef' bij verhalen, zie het dan toch wat voor me etc. Ook was iemand laatst tegen mij dingen aan het uitleggen, en bij alles wat hij vertelde gebruikte hij er voorbeelden bij, dus ik was constant wat voor me aan het kijken ipv naar hem leek wel. Maar het was superduidelijk allemaal! Dat zei ik ook. Ik snap dingen dan nog beter als ik het voor me zie.

Punt is echter wel bij me dat iemand daarna aan mij niet moet gaan vragen wat diegene heeft verteld, want dat kan ik dan weer niet . Die beelden, voorbeelden zitten in mijn kop en that's it .

Volgens mij vind ik leren daarom soms ook dodelijk vermoeiend heb ik het vermoeden, ik val rustig met een boek boven op mijn hoofd in slaap (maja, ik moet dan ook niet in bed gaan lezen, maar al doe ik dat niet, dan word ik nog onwijs moe even daarna). Misschien moeten ze voor dit soort mensen de tekst wat je moet leren op bandjes zetten, zodat ze ernaar kunnen luisteren (ken ik wel best goed), pauzes ertussen en/of gewoon ondertussen wat anders kunnen doen ipv simpelweg gaan stampen, dan neem je of de mensen die het toch voor zich zien, toch op.

Ofzo.

Dat heb ik ook, maar ik kan naar aanleiding van die beelden in me hoofd wel perfect aan iemand iets uitleggen (vooral op me werk).
Daar heb ik juist profijt van, ik zie de handelingen voor me en leg het aan de hand daarvan uit en dat schijnt bij mijn collega's nog goed en duidelijk over te komen ook.

Het is bij mij echter wel zo dat ik de gehele dag beelden in mijn hoofd zie, en dat is soms wel een beetje vermoeiend.
Zelfs als ik in bed lig "spoken" de beelden door mijn hoofd voordat ik slaap val _{(duurt soms dan ook een half uur voordat ik in slaap val)}

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 19:08 schreef Paddokingnr1 het volgende:

[..]

Dat heb ik ook, maar ik kan naar aanleiding van die beelden in me hoofd wel perfect aan iemand iets uitleggen (vooral op me werk).
Daar heb ik juist profijt van, ik zie de handelingen voor me en leg het aan de hand daarvan uit en dat schijnt bij mijn collega's nog goed en duidelijk over te komen ook.

Het is bij mij echter wel zo dat ik de gehele dag beelden in mijn hoofd zie, en dat is soms wel een beetje vermoeiend.
Zelfs als ik in bed lig "spoken" de beelden door mijn hoofd voordat ik slaap val _{(duurt soms dan ook een half uur voordat ik in slaap val)}

das wel geinig. voordat ik in slaap val komen dr voornamelijk beelden door mn hoofd, en ook auditief, dan hoor ik echt stemmen mompelen. de interne gedachtes gaan dan op een laag pitje, maar dan krijg ik dus al van die semi-droom-hallucinaties

wat ik er zelf leuk aan vind is dat ik een avond zo goed als helemaal opnieuw kan herleven en dus tot in de kleinste puntjes kan vertellen hoe iets was of wat bv iemand aan had.

Soms best handig.

Handen boven de lakens graag!

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 19:08 schreef Paddokingnr1 het volgende:

[..]

Dat heb ik ook, maar ik kan naar aanleiding van die beelden in me hoofd wel perfect aan iemand iets uitleggen (vooral op me werk).
Daar heb ik juist profijt van, ik zie de handelingen voor me en leg het aan de hand daarvan uit en dat schijnt bij mijn collega's nog goed en duidelijk over te komen ook.

Het is bij mij echter wel zo dat ik de gehele dag beelden in mijn hoofd zie, en dat is soms wel een beetje vermoeiend.
Zelfs als ik in bed lig "spoken" de beelden door mijn hoofd voordat ik slaap val _{(duurt soms dan ook een half uur voordat ik in slaap val)}

Dat is idd dan erg handig!
In gesproken taal suck ik soms behoorlijk in uitleggen (op schrift gaat het nog wel ), vind ik zelf. Ik weet soms niet waar ik naartoe wil of beter gezegd, hoe ik daarnaar toe moet, ben al veels te vlug van binnen, en weet dan soms niet waar ik moet beginnen, hoe ik het moet uitleggen.


Ik bewonder (al heel jong) dus zelfs mensen die zo goed en nauwkeurig dingen kunnen verwoorden/uitleggen. Dat kan ik soms echt niet. Alsof die mensen die het wel goed kunnen, goed of meer in balans staan en ik afgeleid word door van alles ofzo. Of ik ben in mezelf al klaar en dan moet ik nog alles uit gaan leggen, dat lukt me dan niet (meer). Op schrift lukt het dus wel (alleen) of ik kom zelfs later op iets terug, dan heb ik dingen op rijtje gezet, verwerkt etc. Wat een gedoe .

Misschien komt dit ook weer omdat ik soms niet teveel bij mezelf ben (lekkere zweefzin voor in r&p), maar met de communicatie ansich, wat wordt er gezegd en daar ga ik dan weer teveel in mee, en dat als ik aan het woord ben of te snel ga of helemaal het spoor bijster kan zijn. Pffff. Dan ben ik nog met het andere bezig ofzo.

Over dat slapen, ja idd. Ik slaap soms ook niet zo snel. Heb daar wel nachtrustformule van de etos voor gekocht en daar word ik wat apathischer van laat maar zeggen. Als klein kind kon ik mezelf juist in slaap beelddromen, hele (beeld)verhalen maakte ik en dan ging ik daar lekker op dromen. Tegenwoordig zijn het werkelijke beelden waar ik dan nog over nadenk of over na ga denken. Tja, en dat schiet soms ook niet op.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 20:35 schreef ook_gek het volgende:
wat ik er zelf leuk aan vind is dat ik een avond zo goed als helemaal opnieuw kan herleven en dus tot in de kleinste puntjes kan vertellen hoe iets was of wat bv iemand aan had.

Soms best handig.

Dat is aan de ene kant idd heel mooi ja . Aan de andere kant kunnen nare dingen je zo ook misschien of meer bij blijven. Vervelende beelden bijv.

En idd, pluspunt wat ik dan wel heb, is dat ik de raarste dingen onthoud, omdat ik dat wrs al heb beeldgedacht (erbij) en dan weet 'oh ja'. Zinnen afmaken kan ik ook als de beste .

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 21:45 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Dat is idd dan erg handig!
In gesproken taal suck ik soms behoorlijk in uitleggen (op schrift gaat het nog wel ), vind ik zelf. Ik weet soms niet waar ik naartoe wil of beter gezegd, hoe ik daarnaar toe moet, ben al veels te vlug van binnen, en weet dan soms niet waar ik moet beginnen, hoe ik het moet uitleggen.


Ik bewonder (al heel jong) dus zelfs mensen die zo goed en nauwkeurig dingen kunnen verwoorden/uitleggen. Dat kan ik soms echt niet. Alsof die mensen die het wel goed kunnen, goed of meer in balans staan en ik afgeleid word door van alles ofzo. Of ik ben in mezelf al klaar en dan moet ik nog alles uit gaan leggen, dat lukt me dan niet (meer). Op schrift lukt het dus wel (alleen) of ik kom zelfs later op iets terug, dan heb ik dingen op rijtje gezet, verwerkt etc. Wat een gedoe .

Misschien komt dit ook weer omdat ik soms niet teveel bij mezelf ben (lekkere zweefzin voor in r&p), maar met de communicatie ansich, wat wordt er gezegd en daar ga ik dan weer teveel in mee, en dat als ik aan het woord ben of te snel ga of helemaal het spoor bijster kan zijn. Pffff. Dan ben ik nog met het andere bezig ofzo.

Over dat slapen, ja idd. Ik slaap soms ook niet zo snel. Heb daar wel nachtrustformule van de etos voor gekocht en daar word ik wat apathischer van laat maar zeggen. Als klein kind kon ik mezelf juist in slaap beelddromen, hele (beeld)verhalen maakte ik en dan ging ik daar lekker op dromen. Tegenwoordig zijn het werkelijke beelden waar ik dan nog over nadenk of over na ga denken. Tja, en dat schiet soms ook niet op.

sweetgirly, je slaat de spijker op zn kop.. wat mij betreft.
(en je post er na ook)

btw,.. ben ik even blij dat het 'iets is' ik dacht al die tijd al dat ik niet helemaal lekker in mn hoofd was

schijnt dat autisten ook in beeld denken.

ik zelf denk af en toe in formules. ik zie overal verhoudingen in etc.

laatst in de zijkant van een wc rol zag ik een verhouding in de streepjes die me idee voor een formule gaven waarmee ik weer iets mee denk te kunnen berekenen. heel vreemd. wel grappig.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:15 schreef Monocultuur het volgende:
schijnt dat autisten ook in beeld denken.

ik zelf denk af en toe in formules. ik zie overal verhoudingen in etc.

laatst in de zijkant van een wc rol zag ik een verhouding in de streepjes die me idee voor een formule gaven waarmee ik weer iets mee denk te kunnen berekenen. heel vreemd. wel grappig.

net als die gast van prison break....


alleen dat is gespeeld ...

Jongens, ongeveer 1/3 van de mensen is visueel denkend, dus doe nou niet zo elitair met je beelddenken.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:16 schreef Blivox het volgende:
Jongens, ongeveer 1/3 van de mensen is visueel denkend, dus doe nou niet zo elitair met je beelddenken.

heb je een bron?

ik dacht zelf namelijk dat alleen autisten het konden. heb ik ergens gelezen.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:18 schreef Monocultuur het volgende:

[..]

heb je een bron?

ik dacht zelf namelijk dat alleen autisten het konden. heb ik ergens gelezen.

heb je de rest van het topic ook gelezen? is toch duidelijk dat je dr niet autistisch voor hoeft te zijn


En elitair, hoe kom je d'r toch bij. Alleen de mensen die lopen te mekkeren dat ze moeten stoppen met denken dat ze speciaal of elitair zijn zijn degenen die een verkapte elitairheid of speciaalheid in beelddenken zien. hoe vaak moeten we het nog zeggen dat we het hier over gewone diversiteit hebben??

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:49 schreef clowncloon het volgende:
heej dan ben ik ook een beelddenker!
wow
zijn er echt mensen die woorden zien als men een woord roept????

Ja, ik. Zeker sinds een jaar of 10 (heel gek) sinds mn ogen achteruit zijn gegaan ben ik een echte woorddenker geworden. Voorheen kon ik me altijd wel redelijk makkelijk een voorstelling van iets maken als er iets (een omgeving, een situatie in een bepaalde omgeving, het uiterlijk van een persoon) beschreven werd in een boek, sinds een jaar of 10 heb ik daar echter altijd de grootste moeite mee. Ik zie dan vaak wel iets voor me maar dan klopt het niet helemaal of is het helemaal geen leuke voorstelling en als het boek later teruggrijpt naar die persoon of omgeving moet dat natuurlijk wel hetzelfde zijn als wat ik in het begin me had voorgesteld zeg maar. Dus ik heb een hekel aan lappen tekst die uitvoerig dingen beschrijven, dan moet ik echt regel voor regel gaan lezen, me proberen iets voor te stellen en de dingen die bij me opdoemen en niet kloppen proberen te wijzigen.
Moet echt vaak regel voor regel doorlezen en herlezen, vaak geen zin in dus dan lees ik er maar snel overheen of geef het op.

Ook als mensen me iets vertellen kost het moeite soms om me dan iets concreets erbij voor te stellen.

Visualiseren is ook al iets wat ik totaaaal niet kan, van die visualisatie oefeningen dat dan iemand tegen je zegt 'je loopt over een pad, in de verte zie je een huis'. Dan ben ik heel krampachtig bezig een btje een leuk pad of huis voor me te zien maar dwaal steeds af, lukt me niet etc.
Ik zie het soms wel een btje voor me maar nooit goed, en het is vaak donker :-S Vroeger toen me bijv verhaaltjes voorgelezen werden door mn ouders had ik er echt de meest heldere gedetailleerde prachtige rijkelijke voorstellingen bij maar tegenwoordig dus niet meer. Tis altijd bruinig en schemerig en kan me maar half iets voorstellen of helemaal niet.

Maar ik denk dat er weinig personen zijn die echt alleen maar in woorden denken, je hebt gewoon beelden bij bepaalde dingen ook. Ik denk ook niet compleet in woorden. Maar zie wel vaak woorden voor me en een stukje ofzo dan van het hetgeen waar ze het over hebben.
Maar als ik met iemand aan de telefoon zit of iemand heeft het over zn huis dan stel ik me echt voor hoe die persoon daar thuis aan de telefoon zit, hoe zn huis eruit ziet etc en dat klopt dan naderhand natuurlijk nooit hehe met hoe het huis er in het echt uitziet.

Als kind kon ik trouwens heel goed beelddenken en me dingen voorstellen. Als mn ouders me een verhaaltje voorlazen of later toen ik zelf kon lezen zag ik echt prachtige dingen voor me. Bijv. bij de boekjes van 'wipneus en Pim'. Als ik die boekjes nu zou lezen dan kom ik daar echt niet meer bij. Zijn het vooral woorden, maar niet meer zo'n mooie rijke omgeving en alles heel mooi zien.
Ik verzon ook altijd zelf hele verhalen. Zat ik uren voor me uit verhalen te vertellen in mn kamer. Of als ik liedjes luisterde of van die kinderL.P's dat ik ook echt hele dingen voor me zag, of dat ik tussen de regels door kon lezen: het idee had vage teksten van liedjes te begrijpen (bijv Blof of Van dik hout) of gedichten ofzo.
Dat kan ik totaal niet meer. Het zijn nu maar lege woorden. Vage shit.
Ik heb er soms echt last van dat ik niet meer in beelden kan denken, maar heel moeilijk dingen voor me kan zien. Dat alles maar lege woorden zijn. Of dat als iemand vraagt hoe ik me voel of naar dingen van vroeger dat er gewoon totaal niks in me opkomt.

Als kind wat nog niet kan lezen of als analfabeet denken we natuurlijk allemaal in beelden (neem ik aan). Toen ik klein was hadden alle cijfers bij mij een kleur, en de dagen van de week hadden ook een kleur en vorm.
Tegenwoordig is dat vervangen door gewoon cijfers en letters. Al zit die kleur er miss nog wel een heel klein btje in. Zaterdag is nog steeds bruin voor mij en zondag zwart bijv.

(hoe ik de cijfers en dagen vd week zag:
0 doorzichtig
1 wit
2 geel
3 donkergroenig
4 rood
5 weet nie meer precies hoe ik het moet omschrijven, btje grijs/ blauw/ paars/ bruin ofzo
6 lichtgroenig
7 bruin
8 weet ook niet precies hoe ik het moet omschrijven, btje donker, ook mengeling net als 5
9 groenig maar anders dan 3 en 6
10 wit /doorzichtig: mengeling van de 1 (wit) en de 0 (doorzichtig)

Ma: wit
Di: geel
Woe: roze
Do: beetje zoals de 5/ bruinig ook/ donker.
Vr: lichtgroenig/ mint
Za: bruin
Zo: zwart

De dagen waren voor mij een soort rechthoekige vakjes en bij bijv de donderdag had ik ook nog andere associaties.

Ik denk dat ik tot mn 12e/ 14e miss nog best wel een beelddenker ben geweest, alhoewel ik wel goed was in talen (niet in grammatica snappen maar uit mezelf deed ik het wel goed. Maar grammatica van Frans ofzo was dan wel weer minder). Ik snapte sommmige dingen gewoon echt niet, zoals de uitleg over tienden in groep 6: zestienden. Ik moest de hele tijd aan 16-en, het getal 16, denken. Nouja das miss niet echt beelddenken maar gewoon geen wiskundetalent hebben en domheid hehe maar ik snapte sommige dingen dan echt niet.
Soms heb ik echt liever dat ik dingen concreet voor me kan zien (iemand had het over gebruiksaanwijzingen bijv..dat heb ik dan miss ook wel een btje, alhoewel gebruiksaanwijzingen niet meteen maar wel met sommige gebruiksaanwijzingen of dingen dan...maar dat komt denk ik ook omdat ik een vrouw ben mwhehe).

Iemand had het ook over straatnamen dat dat m niks zei en dat ie alleen de weg concreet voor zich zag. Maar als woorddenker kan het net zo moeilijk zijn om iemand de weg uit te leggen.
Ik kan nl heel slecht de juiste naam aan de juiste straat koppelen. Denk ik echt 'bosweg, bosweg, waar lag die ook alweer? Dan is het een fucking bekende straat in de stad en dan zie ik gewoon ff zo gauw niet voor me welke straat het ook alweer is, ook al moet ik die straat gewoon kennen. Zie dan vaak de verkeerde straat voor me, of maar een bepaald stukje van de straat, of de verkeerde route (dan heb ik in mn hoofd zitten dat er na de 2e afslag al de bosweg is maar dan is het in werkelijkheid de 3e afslag, en krijg die verkeerde route dan nog maar eens uit je hoofd).
En als ik dan wel de straat weet zie ik dus de straat maar beschrijf dan maar eens hoe je naar dat eindstation moet komen. Ik zie vaak maar een beperkt deel van de route en de rest kom ik gewoon niet op of is niet juist. En als vrouw ben je toch geneigd nav een route, herkenningspunten dingen te vertellen.
Dat soort dingen. Echt zo zwaar slecht in.

Overigens denk ik dat beelddenken weer steeds meer gaat voorkomen. Dyslexie en beelddenken hangen ook vaak samen. In het huidige schoolsysteem zijn beide dingen heel lastig idd.
Maar je kan er ook weer erg je voordeel mee doen, en beelddenkers zijn vaak creatieve mensen.

Ik heb ooit het volgende geschreven: 'ons denken is beperkt, omdat taal een beperkt iets is. Wie meerdere talen beheerst heeft daarom meer denkvrijheid. Toch is het misschien zo dat een analfabeet met zijn beeldtaal de meest onbeperkte denkruimte heeft'.

(bovenstaande zin klopt natuurlijk aan de ene kant niet helemaal maar ok. Je denkt niet alleen via taal ofzo).

[ Bericht 2% gewijzigd door tulpje6 op 21-12-2006 02:13:16 ]

Beelddenken... Helemaal niet zo vreemd als je omschrijft!

Denk ook altijd beeld, met statische dingen erbij...

Ehh is dat met die kleuren ook beelddenken? Ik heb dat ook van kleins af aan altijd al gehad..

Je hebt ook nog zoiets als..shit hoe heette die 'afwijking' nou ook weer es.....van die mensen die geluiden zien en woorden proeven. Dat zeg maar je zintuigen door elkaar heen werken zo lijkt het.
Een jongen die ik ken die ziet vormen/ kleuren voor zich en hoort geluiden in zn hoofd als ik bijv een verhaal tegen m vertel (of zoiets).

T kan wel handig zijn om dingen te onthouden. Want behalve een woord voor een bepaald ding, bijv een nietmachine, hoor je er ook een geluid bij in je hoofd of proef je een bepaalde smaak erbij (ja ik weet ook niet precies hoe ik het me moet voorstellen) en heb je dus meer 'tags' aan een voorwerp of woord om iets te onthouden.
Deze mensen kunnen dan soms ook extreem veel dingen onthouden.

Weet alleen de naam van die afwijking niet meer.....synergie..symmetrie..synastry of iets in die trant....miss kom ik er dalijk nog op. Iets met een S in ieder geval dacht ik.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 21:45 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Dat is idd dan erg handig!
In gesproken taal suck ik soms behoorlijk in uitleggen (op schrift gaat het nog wel ), vind ik zelf. Ik weet soms niet waar ik naartoe wil of beter gezegd, hoe ik daarnaar toe moet, ben al veels te vlug van binnen, en weet dan soms niet waar ik moet beginnen, hoe ik het moet uitleggen.


Ik bewonder (al heel jong) dus zelfs mensen die zo goed en nauwkeurig dingen kunnen verwoorden/uitleggen. Dat kan ik soms echt niet. Alsof die mensen die het wel goed kunnen, goed of meer in balans staan en ik afgeleid word door van alles ofzo. Of ik ben in mezelf al klaar en dan moet ik nog alles uit gaan leggen, dat lukt me dan niet (meer). Op schrift lukt het dus wel (alleen) of ik kom zelfs later op iets terug, dan heb ik dingen op rijtje gezet, verwerkt etc. Wat een gedoe .

Misschien komt dit ook weer omdat ik soms niet teveel bij mezelf ben (lekkere zweefzin voor in r&p), maar met de communicatie ansich, wat wordt er gezegd en daar ga ik dan weer teveel in mee, en dat als ik aan het woord ben of te snel ga of helemaal het spoor bijster kan zijn. Pffff. Dan ben ik nog met het andere bezig ofzo.

Over dat slapen, ja idd. Ik slaap soms ook niet zo snel. Heb daar wel nachtrustformule van de etos voor gekocht en daar word ik wat apathischer van laat maar zeggen. Als klein kind kon ik mezelf juist in slaap beelddromen, hele (beeld)verhalen maakte ik en dan ging ik daar lekker op dromen. Tegenwoordig zijn het werkelijke beelden waar ik dan nog over nadenk of over na ga denken. Tja, en dat schiet soms ook niet op.

Ik zie de handelingen als het ware in realtime voor me en voer ze dus ook te gelijker tijd uit (simpel gezegt, ik aap de beelden in me hoofd na).
Heeft trouwens wel een aantal jaar aan oefening vereist (en slechthorende ouders hebben) voordat het me lukte om ook echt beeld voor beeld uit te leggen.
Dankzij mijn slechthorende ouders heb ik het geduld, en dat geduld speel ik tijdens het uitleggen ook door naar mijn hoofd.

En dat beelddromen doe ik soms ook, het probleem bij mij is alleen dat ik me er een beetje op moet concentreren omdat er anders al snel andere beelden doorheen schieten, resultaat: weg beelddroom.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 21:52 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Dat is aan de ene kant idd heel mooi ja . Aan de andere kant kunnen nare dingen je zo ook misschien of meer bij blijven. Vervelende beelden bijv.

En idd, pluspunt wat ik dan wel heb, is dat ik de raarste dingen onthoud, omdat ik dat wrs al heb beeldgedacht (erbij) en dan weet 'oh ja'. Zinnen afmaken kan ik ook als de beste .

Niet alleen de nare dingen blijven mij bij (zoals het beeld van mijn oma in het ziekenhuisbed nadat zij was overleden, nu intussen iets van 8 jaar geleden).
Maar ook de leuke dingen zoals het klimrek op de speeltuin van de camping waar mijn (andere) opa en oma een caravan hadden, de laatste keer dat ik die gezien heb is intussen ongeveer 27 jaar geleden toen ik 5 jaar was (een beetje in de vorm van een VW kever, geel en blauw gekleurd met bij de voorbank 2 sturen ) zelfs de andere familieleden weten dat niet meer en die kwamen er veel langer en vaker dan ik.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:16 schreef Blivox het volgende:
Jongens, ongeveer 1/3 van de mensen is visueel denkend, dus doe nou niet zo elitair met je beelddenken.

We doen niet elitair, we wisselen alleen ervaringen en gedachten uit meer niet.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:18 schreef Monocultuur het volgende:

[..]

heb je een bron?

ik dacht zelf namelijk dat alleen autisten het konden. heb ik ergens gelezen.

Autisten denken voornamelijk (alleen) in beelden, vandaar dat zij zo gesloten zijn voor de buitenwereld.
Wij denken vaak (maar niet altijd) in beelden maar op een andere manier, wij denken de beelden erbij om ons iets herkenbaarder te maken voor onszelf (is tenminste mijn ervaring).

Ik krijg ook wel eens een vieze smaak in mijn mond als ik bepaalde mensen zie. Soms ook als ze iets zeggen. Heb ik nu ook een afwijking?

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:18 schreef Monocultuur het volgende:

[..]

heb je een bron?

ik dacht zelf namelijk dat alleen autisten het konden. heb ik ergens gelezen.

http://www.visualspatial.org/

En autisme op zich heeft ook vrij weinig met beelddenken te maken, het is maar een klein symptoon van bepaalde stoornissen.

quote:

We have high confidence (over 80%) that:

* At least one-third are strongly visual-spatial
* One-fifth are strongly auditory-sequential
* The remainder are a balance of both learning styles

Of that remainder (who are not strongly visual-spatial nor strongly auditory-sequential),

* Another 30% show a slight preference for
visual-spatial learning style
* Another 15% show a slight preference for
auditory-sequential learning style

quote:

Op donderdag 21 december 2006 01:28 schreef Paddokingnr1 het volgende:
Autisten denken voornamelijk (alleen) in beelden, vandaar dat zij zo gesloten zijn voor de buitenwereld.
Wij denken vaak (maar niet altijd) in beelden maar op een andere manier, wij denken de beelden erbij om ons iets herkenbaarder te maken voor onszelf (is tenminste mijn ervaring).

Mijn eerste reactie op dit topic (contactgestoord) was dus niet zo heel raar.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 21:45 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Dat is idd dan erg handig!
In gesproken taal suck ik soms behoorlijk in uitleggen (op schrift gaat het nog wel ), vind ik zelf. Ik weet soms niet waar ik naartoe wil of beter gezegd, hoe ik daarnaar toe moet, ben al veels te vlug van binnen, en weet dan soms niet waar ik moet beginnen, hoe ik het moet uitleggen.


Ik bewonder (al heel jong) dus zelfs mensen die zo goed en nauwkeurig dingen kunnen verwoorden/uitleggen. Dat kan ik soms echt niet. Alsof die mensen die het wel goed kunnen, goed of meer in balans staan en ik afgeleid word door van alles ofzo. Of ik ben in mezelf al klaar en dan moet ik nog alles uit gaan leggen, dat lukt me dan niet (meer). Op schrift lukt het dus wel (alleen) of ik kom zelfs later op iets terug, dan heb ik dingen op rijtje gezet, verwerkt etc. Wat een gedoe .

Misschien komt dit ook weer omdat ik soms niet teveel bij mezelf ben (lekkere zweefzin voor in r&p), maar met de communicatie ansich, wat wordt er gezegd en daar ga ik dan weer teveel in mee, en dat als ik aan het woord ben of te snel ga of helemaal het spoor bijster kan zijn. Pffff. Dan ben ik nog met het andere bezig ofzo.

Over dat slapen, ja idd. Ik slaap soms ook niet zo snel. Heb daar wel nachtrustformule van de etos voor gekocht en daar word ik wat apathischer van laat maar zeggen. Als klein kind kon ik mezelf juist in slaap beelddromen, hele (beeld)verhalen maakte ik en dan ging ik daar lekker op dromen. Tegenwoordig zijn het werkelijke beelden waar ik dan nog over nadenk of over na ga denken. Tja, en dat schiet soms ook niet op.

Ik zuig ook heel erg in dingen uitleggen (zeker de laatste tijd), en ik ben dus -zie het eerder geschrevene paar reacties terug- een echte woorddenker, iig sinds de afgelopen 10 jaar. Dus dat hoeft niet perse met beelddenken te maken te hebben, al zullen beelddenkers idd wel meer moeite hebben om op woorden te komen miss, dingen uit te leggen omdat ze dingen zo snel voor zich zien. Dat geloof ik wel ja.

Maar bij mij als woorddenker is het op een moment dat ik niet goed kan uitleggen gewoon 'leeg' in mn hoofd. Ik kom gewoon niet op de woorden, of bijv als mensen me vragen me iets te herinneren of uit te leggen hoe ik me voel dat ik uberhaupt al niet op het gevoel of herinnering kom, laat staan op de woorden om het te beschrijven.

Of ik zie wel voor me wat ik wil zeggen maar kom niet op het woord. Maar met dat laatste dan zie ik vaak de eerste letters voor me of ik maak er een eigen woord van (zoals in mn vorige reactie schrijf ik op 'tags' omdat ik zo gauw niet op het woord kan komen voor dat je aan 1 voorwerp dan meerdere 'stempels' kunt hebben waaraan je een voorwerp dan kunt herkennen/ herinneren zeg maar. Dan zie ik heel vagelijk een voorwerp voor me met blaadjes eraan, stempels dus zeg maar: een bepaalde smaak, een bepaald geluid etc. en een hand die die dingen erop plakt. Maar kan dan zo gauw het woord ff niet bedenken voor hoe je dat uitlegt. Maar ik denk het maar heel vagelijk in beelden en zie meteen ook woorden voor me, in dit geval kwam 'tags' in me op maar das niet echt het juiste woord denk ik. Ik weet niet eens of tags wel zoiets betekent als wat ik bedoel.)

Maar ik heb echt supervaak dat ik niet op de woorden kom. Dolgraag iets wil vertellen maar gewoon bang ben dat ik niet de juist zinsconstructies kan bedenken en ik snap sowieso niet dat bijv van die mensen die een speach houden zo snel hun woorden klaar hebben en zo goed alles uit kunnen leggen.
Vaak weet ik ook gewoon geen woorden voor een bepaald gevoel ofzo.

Woorddenken in combinatie met leegheid kan dus ook leiden tot niet goed op en uit je woorden kunnen komen :-p

Dat ik niet meer goed mezelf kan verwoorden is vooral sinds een aantal jaar. Daarvoor kon ik soms toch ineens wel goede invallen hebben en dingen heel juist weten te beschrijven (maar dan vooral op papier hehe). Maar laatste tijd is het allemaal maar 1 grote warrige brei als ik iets uitleg (zie ook mijn reacties en je snapt wat ik bedoel hehe) of ik kom dus gewoon niet op de juist en ofte beste woorden.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 01:26 schreef tulpje6 het volgende:
Je hebt ook nog zoiets als..shit hoe heette die 'afwijking' nou ook weer es.....van die mensen die geluiden zien en woorden proeven. Dat zeg maar je zintuigen door elkaar heen werken zo lijkt het.
Een jongen die ik ken die ziet vormen/ kleuren voor zich en hoort geluiden in zn hoofd als ik bijv een verhaal tegen m vertel (of zoiets).

T kan wel handig zijn om dingen te onthouden. Want behalve een woord voor een bepaald ding, bijv een nietmachine, hoor je er ook een geluid bij in je hoofd of proef je een bepaalde smaak erbij (ja ik weet ook niet precies hoe ik het me moet voorstellen) en heb je dus meer 'tags' aan een voorwerp of woord om iets te onthouden.
Deze mensen kunnen dan soms ook extreem veel dingen onthouden.

Weet alleen de naam van die afwijking niet meer.....synergie..symmetrie..synastry of iets in die trant....miss kom ik er dalijk nog op. Iets met een S in ieder geval dacht ik.

synesthesie heet het dus geloof ik...(synasthesia ofzo denk ik int engels): http://www.kennislink.nl/web/show?id=100424

Iedereen heeft wel een heel klein btje dat zintuigen samen werken: het feit dat ik als kind kleuren en vormen zag voor cijfers en dagen van de week (en letters ook trouwens) is er een voorbeeld van. En ik denk dat heel veel mensen hier als kind hetzelfde hadden. Maar bij synestheten of hoe noem je het is het heel extreem. Maargoed, dat was ff offtopic.

[ Bericht 3% gewijzigd door tulpje6 op 21-12-2006 01:56:25 ]

Even een klein stukje van de informatie van een andere site:

quote:

Beelddenken anders uitgelegd
Beelddenken is nonverbaal denken, instinctief denken, voelen dat een oplossing daar en daar ligt. De capaciteit dat wat je uit wilt drukken kunt visualiseren, als een schilderij of een beeldhouwwerk, maar ook als een heel orkest dat je kunt horen spelen. Mozart en Van Beethoven hoorden de muziek in hun hoofd en zagen het orkest spelen en schreven dat op. Het is oplossingen zien, niet al redenerend tot een besluit komen. Een beelddenker ziet een oplossing en zal dan achteruitwerkend proberen te vertellen waarom zijn oplossing goed is.

'Verbeelding is erger dan de derdedaagse koorts', luidt een oud spreekwoord. Met visualiseren kun je zelfs het genezingsproces bevorderen door jezelf gezond en jong te zien. Maar je kunt jezelf ook aan een psychose helpen. Het is het vermogen dingen en situaties te zien alsof ze werkelijkheid zijn. Iedereen heeft deze capaciteit alleen niet iedereen gebruikt hem. En slechts weinigen, maar misschien toch meer dan we denken, kunstenaars, artsen, architecten, ingenieurs, etc., gebruiken deze capaciteit om hun beroep beter te kunnen uitoefenen.

Iedereen heeft een mate van beelddenken in zich, want tot ons vierde jaar denken we allemaal in beelden, maar daarna gaan we - langzaam of juist snel, niemand weet het precies - over tot woorddenken. Ons onderwijssysteem is gebaseerd op dit woorddenken.

Is het erg om in beelden te blijven denken? Nee, het geeft je de mogelijkheid om analoog te denken en bovendien gaat beelddenken sneller dan woorddenken.

Stichting beelddenken
Dit beslaat zo ongeveer het probleem van de beelddenkers.
En dan vooral die laatste zin Is het erg om in beelden te blijven denken? Nee, het geeft je de mogelijkheid om analoog te denken en bovendien gaat beelddenken sneller dan woorddenken. legt het goed uit, we denken te snel voor woordenkers.
Vandaar dat ik mijn denken soms op een laag pitje zet (hoe vreemd dat ook klinkt ) er wordt trouwens ook ergens gezegd dat sommige beelddenkers meerdere handelingen te gelijk kunnen doen (ik geloof op de site in de OT) dat "probleem" heb ik ook.
Ik moet bekennen dat sommige van mijn collega's daar een beetje gek van worden, bijv.: ik heb een klant aan de lijn die ik help met een probleem en ik ben te gelijker tijd een andere klant in het systeem aan het invoeren.

Ik ben absoluut geen beelddenker. Maar ik denk dat ik iemand in mijn omgeving ken, die het wel is.
Een op zich geen domme man, helemaal niet zelfs, maar als hij iets uit gaat leggen is het een echte ramp.
Hij kan nooit op zelfstandige naamwoorden komen, dat is altijd 'het ding' of 'hoe heet het' etc.

Laatst hadden we het met iemand over het tekenen van een huurcontract, en toen zei hij: als je eh het ding hebt getekend...
Terwijl hij 'het ding' zei, wees hij naar de kast waar de contracten in opgeborgen worden.

Zo zijn er legio voorbeelden. Na het lezen van (alleen het begin) van dit topic denk ik echt dat hij zo denkt.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 01:35 schreef gekke_sandra het volgende:

[..]

Mijn eerste reactie op dit topic (contactgestoord) was dus niet zo heel raar.

Sorry, maar ik vind dat wel raar.
Ik heb totaal geen problemen met het aangaan van contacten, en maak met de grootste gemak vrienden of ga in gesprek met volstrek onbekende personen.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 01:51 schreef tulpje6 het volgende:

[..]

synesthesie heet het dus geloof ik...(synasthesia ofzo denk ik int engels): http://www.kennislink.nl/web/show?id=100424

Iedereen heeft wel een heel klein btje dat zintuigen samen werken: het feit dat ik als kind kleuren en vormen zag voor cijfers en dagen van de week (en letters ook trouwens) is er een voorbeeld van. En ik denk dat heel veel mensen hier als kind hetzelfde hadden. Maar bij synestheten of hoe noem je het is het heel extreem. Maargoed, dat was ff offtopic.

Die kleuren en vormen zien als kind zijnde is niet zo vreemd (is namelijk ook een soort van beelddenken), ik heb namelijk ergens gelezen dat kinderen tot hun 4e jaar beelddenken.
De meeste gaan langzaam over op woorddenken, maar er zjin er dus een aantal (aantal weet ik niet) die blijven beelddenken.

quote:

Op zondag 17 december 2006 03:19 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Als ik me ontspan en ik lig bijv. in bed muziek te luisteren, dan zie ik daarbij soms ook kleuren op de maat van de muziek of 'bewegingen' (dat wil zeggen, visuele activiteit zonder kleur of patroon, ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen... ik 'zie' heel vaak zonder kleur of patroon, en

Ik heb bij sommige muziek ook dat ik als het ware een soort choreografie voor me zie, bewegingen. Maar dan eigenlijk ook meer zo erg dat ik zelf ook die bewegingen wil maken bijna.

je leest gewoon wat trager.. dat is mijn ervaring

testje:

wasracjihinlijk ben jij hemleaal gene bedledneker

beelddenkers hebben moeite met het lezen van die zin.. niet-beelddenkers hebben geen last.. ze zien de eerste 2 letters (en de laatste 2) en herkennen het woord al! Beelddenkers moeten meer letters (of soms het hele woord) lezen om het woord te begrijpen.

Het is inderdaad 'n vorm van dyslexie en je kunt er goed mee leven hoor... Je ontwikkeld hierdoor andere dingen heel goed. Zoals je geheugen bijvoorbeeld, je geheugen onthoudt alles en compenseert een hele hoop. Je doet er gewoon wat langer over om teksten te lezen

Ik heb hier ook last van:)

ik vraag me trouwens af hoeveel simultaan gedachtenstromen beelddenkers hebben. Ik heb er minimaal 3, mijn vaste overheersende gedachte, mijn op de achtergrond gedachte, en altijd, ALTIJD een muziekgedachte. Maar afgezien van het deuntje, zien beelddenkers ook meerdere beelden door elkaar dan, voor verschillende gedachtenstromen?

Eigenlijk best wel een grappig idee dat iedereen anders denkt (en ervaart en voelt), zat ik me vandaag te bedenken.
Daar sta je toch niet echt bij stil als je je medemens ziet rondlopen (nouja ook weer wel maar ook weer niet). Dat die ander in zn hoofd heel anders denkt en dingen heel anders ervaart dan jij. Terwijl we allemaal mensen zijn.

De een heeft blijkbaar continu 3 gedachtenstromen tegelijk en heeft altijd achtergrondmuziek opstaan in zn hoofd, een ander denkt vrijwel alleen in beelden, weer een ander ziet als ie muziek luistert de hele tijd bewegingen voor zich, weer een ander hoort de woorden die ie leest en een ander ziet ze voor zich (bij mij gaat dat samen geloof ik, denk bij de meeste woorddenkers wel; je hoort het een btje -je denkt het- en je ziet het een btje voor je in letters.). En dan heb je ook nog afwijkingen als synestesie waarbij je geluiden proeft en kleuren ruikt enz, waarbij je zintuigen door elkaar werken.
Etc.
Toch een raar idee dat dat zo kan verschillen, de denk en ervaringswereld van mensen. Leef je allemaal hier op aarde en zit de een toch op een heel ander denkniveau dan jij en ervaart de wereld dus heel anders.

Ik zou me zoveel rijker voelen als ik op een andere manier kon denken, als ik weer wat meer in beelden kon denken, zoals een kind of een beelddenker.
Het lijkt me dat je een veel rijkere of mooiere (gedachten)wereld hebt als beelddenker. Mijn denken is vrij leeg. In beelden denken lijkt me zoveel rijker dan in -lege- woorden denken.

Alles wat je ziet, alles wat je meemaakt, de prikkels van de buitenwereld, die dringen tot je door, die verwerk je of daar denk of voel je iets bij. Iedereen heeft zn filters -wat je tot je laat doordringen, en wat wel en niet binnen je kader past en wat je dus wel en niet opvalt- anders staan. Natuurlijk vnl afhankelijk van hoe je je filters hebt staan, wie je bent, maar ik denk toch dat je als beelddenker veel rijker denkt en ervaart dan een woorddenker (niet altijd misschien, is vooral afhankelijk van je filters maar toch. In beelden denken is toch rijker dan in woorden, en bepaalde denkvaardigheden beheers je dan meer.)

Mijn filters lijken echt heel nauw afgesteld te zijn, niks dringt echt meer tot me door. Mn denken is erg vernauwd, en zich steeds herhalend. En mn denken is heel erg leeg en summier. Voelen doe ik al helemaal nauwelijks.Ik zou willen dat ik breder kon denken en voelen en ervaren.
Maargoed dat heeft allemaal miss meer met je filters dan met beelddenken te maken maar toch.

quote:

Op woensdag 20 december 2006 23:48 schreef ki_ki het volgende:

sweetgirly, je slaat de spijker op zn kop.. wat mij betreft.
(en je post er na ook)

Thanx

quote:

btw,.. ben ik even blij dat het 'iets is' ik dacht al die tijd al dat ik niet helemaal lekker in mn hoofd was

(me 2 )

Was dit topic overigens helemaal een beetje vergeten (althans 'was' dus, nu niet meer)
Zal het verder lezen na de kerst allemaal.

In ieder geval ..

Sretan Bozic allemaal alvast!!!

Voor de beelddenkers een plaatje erbij



ok flauw

deze dan..



Ciao!


_{hij pakt de plaatjes niet eens}

quote:

Op vrijdag 22 december 2006 16:56 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Thanx
[..]

(me 2 )

Was dit topic overigens helemaal een beetje vergeten (althans 'was' dus, nu niet meer)
Zal het verder lezen na de kerst allemaal.

In ieder geval ..

Sretan Bozic allemaal alvast!!!

Voor de beelddenkers een plaatje erbij

[afbeelding]

ok flauw

deze dan..

[afbeelding]

Ciao!


_{hij pakt de plaatjes niet eens}

Probeer eens een ander uploadsite, imageshack heeft FOK! namelijk geblokkerd
Nu zien we alleen gele kikkers, is ook wel leuk voor een beelddenker

Om even het topic lame op te krikken..

elke keer dat ik uitlegde dat ik beelddenker ben, kreeg ik altijd te horen "ooh maar ik denk ook in beelden".
Ja zodra je er aan wordt herinnert begin je het al te proberen, aldus mijn idee.

Nou wil ik niet lullig klinken, maar meeste links die worden geplaatst met info erover schrijven het op zo'n manier dat vrijwel iedereen zoiets heeft van goh "dat heb ik ook" en/of de manier waarop de lezer het zo interpreteert. De vraag is hoeveel mensen daadwerkelijk het dan zijn. Ik ben iig niet degene die daarover moet oordelen magoed..(misschien eens een professionele echte test doen?)

Ikzelf heb alle symptomen van beelddenker. Met alle nadelige gevolgen vandien daarbij..
bv: Ik heb zeer vaak dat het antwoord meteen al me kop inspringt en ik het vervolgens eerst 2 keer zit na te kijken of het wel klopt.

Gelukkig begin ik op het moment eindelijk vloeiend te worden met praten en krijg ik het idee dat ik eindelijk van mijn dyslexie begin te genezen als het ware (ook al werd me toentertijd(zie spoiler) enigszins uitgelegd dat het misschien nooit zou gebeuren).

Over het lesgeven op middelbare school en lagere school, de manier waarop les werd gegeven werkte niet voor mij en eerlijk gezegd zou ik echt niet weten hoe scholen zoiets moeten aanpakken, lesgeven aan de zeldzame beelddenkergroep (alleen al hoe leg je dat uit aan zo'n juf/docent, laat staan dat ze dan begrijpen wat het inhoudt! Ik heb 4 jaar van dezelfde leraar (en zelfs groep leraren) aan moeten horen dat dyslektisch zijn alleen moeite met lezen is, terwijl ik een totaal andere vorm heb! Kranten als proefwerken voor me neus gedouwd (desondanks tientallen vermeldingen dat ik het niet wil) en dan de jaloezie bij de andere kids zien omdat je ooozoveel 10 minuten extra tijd krijgt, ik las weliswaar wel 2x zo traag dan de rest...maar lezen bestaat uit het zien van de letters(wat die krant zou moeten verhelpen) en het begrijpen van wat er bedoelt wordt(daar had ik moeite mee dus)).

Enige wat iig zou moeten is dat jezelf + ouders op de hoogte ervan zijn en ook weten hoe ze ermee om moeten gaan.

SPOILER: mijn ervaring

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 0% gewijzigd door koffiegast op 29-01-2007 23:34:21 ]

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:41 schreef Oblivion het volgende:
Herkenbaar, ik ben ook geen "woord" denker...
Maar gek vind ik het niet, ik ken immers niks anders.

Heb wel moeite met communiceren als ik iets nodig heb, zie het plaatje, maar krijg het woord er dan niet bij, wat dus uitmondt in "ja! Het dingetje" ...

En grote plaatjes is zoveel informatie dat dat wel eens kortsluiting geeft...
Ach ja, iedere gek, zijn/haar gebrek...

Don't worry, 'zelfs' 'woordendenkende' mensen hebben daar soms problemen mee... . Ik kwam laatst niet meer op het woord voor datgene waar je een foto in doet.

Ik: Pa, hoe heet dat dingetje ook alweer waar je een foto in stopt?
Pa: Een fotolijstje?
Ik: Oh ja.
Pa:

ik denk dat "de meeste mensen" van allebei een beetje hebben. Ik kan me niet voorstellen dat als je zegt: "boom" dat iemand niet gelijk een prachtoge boom in kleur voor zijn ogen krijgt. Maar lastiger wordt het al als je gaat roepen met dingen als "acclimatiseren" of "dyslexie" want dat zijn geen tastbare dingen. Voor mij geld dan dus ook gewoon dat ik het woord min of meer in mijn hoofd spel/voor me zie. Niet letterlijk voor je zien, maar gewoon de definitie erbij halen.

En ik denk dat zoiets (een gulden middenweg) voor de meeste mensen zal gelden.

Daarnaast denk ik ook wel dat bijvoorbeeld vrouwen eerder geneigd zijn om de route 'in gedachte te lopen' als ze de weg uitleggen, en mannen eerder het stratenplan zien.

bijv. ik zeg: "bij de bakker links." mijn vriend zegt: "tweede straat links."

Maar iedereen maakt toch wel eens mee dat ze iets willen benoemen, en als je dan niet op het woord komt, dat je dan een plaatje ervan in je hoofd maakt, en details op gaat noemen, zodat iemand anders roept: "sleutel!".

Wat betreft werk, als ik een visie heb, zie ik ook al voor me (schematisch) hoe dat dan moet gaan lopen en wie dan waarmee aan het werk moet.
Hoe ziet een typische beelddenker/woorddenker dat?

Eerder had ik problemen woorden te begrijpen die geen vorm of plaatje hebben tegenwoordig heb ik nu filmpjes/verbanden of uitdrukkingen in me hoofd lopen die het me zeg maar vertellen.

Ik onthou geen namen als ze me worden verteld, noch kan ik namen (die wat afwijken van het meest simpele) vrijwel niet uitspreken. Straatnamen onthou ik niet, ik woon 16 jaar in Zaandam en ik weet er wel ehm 3 ? 2 weet ik niet eens zeker, de 3e is mijn eigen straatnaam...

Bij plekken als stratenplan en dergelijk zie ik er eerlijk gezegd meerdere tegelijk, ik zie bovenaf, manier van kijk, "fotos die ik onbewust heb gemaakt van die plaats" en de heenreis ernaar toe.

hoe bedoel je met visie? zoals een visioen, een beeld van iets, een opvatting, een idee, bepaalde aspect van kijken op iets, manier kijken (deze hebben verschillende betekenissen voor mij..)

Als je het over het "benoemen van iets hebt"
vroeger toen ik dan vastliep zei ik er verschillende doormekaar, iets wat er opleek en meestal gewoon niets. Tegenwoordig noem ik details op en dan springt het vanzelf naar voren

quote:

Op maandag 29 januari 2007 23:54 schreef koffiegast het volgende:
...hoe bedoel je met visie? zoals een visioen, een beeld van iets, een opvatting, een idee, bepaalde aspect van kijken op iets, manier kijken (deze hebben verschillende betekenissen voor mij..)...

Ik bedoel als er is een vergadering moet worden besloten wat "de nieuwe aanpak" van het werk word. of als je daar niet over mee mag beslissen, je hoort vast wel eens verhalen over wat het management nu weer wil. voorbeeld: aanvraag bureaulamp -> management assistente -> goedkeuring leidinggevende -> administratief medewerker -> werkverdelers -> man met bureaulamp

jij bent één van die schakels, en ze gaan iets wijzigen bijvoorbeeld: aanvraag bureaulamp -> zelf in progje -> goedkeuring leidinggevende -> administratief medewerker -> huisvesting (ze gaan eerst bepalen of er op die kamer een burealamp mag, en hoe hoog, want misschien stoot iemand wel zijn oog -> administratief medewerker -> werkverdelers -> man met bureaulamp

Als ze dit wijzigen zit "jij" er als Adm. medewerker maar mooi mee, want nu heb je de aanvraag 2x onderhanden. nou ja, maar als ze dus zoiets voorstellen, dan zie ik al gelijk dit soort schematjes.

Ik vroeg me gister ook nog af, als nou iemand zegt: "plassen" denk je dan gelijk aan het -gevoel- van plassen, of zie je een urinoir voor je?

quote:

Op maandag 29 januari 2007 23:47 schreef Panthera1984 het volgende:

En ik denk dat zoiets (een gulden middenweg) voor de meeste mensen zal gelden.

'beelddenken' is gewoon de nieuwste modekreet waarmee gefrusteerde typetjes gelukkig worden gemaakt met een/hun slachtoffercomplex.

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 07:56 schreef Panthera1984 het volgende:

[..]

Ik bedoel als er is een vergadering moet worden besloten wat "de nieuwe aanpak" van het werk word. of als je daar niet over mee mag beslissen, je hoort vast wel eens verhalen over wat het management nu weer wil. voorbeeld: aanvraag bureaulamp -> management assistente -> goedkeuring leidinggevende -> administratief medewerker -> werkverdelers -> man met bureaulamp

jij bent één van die schakels, en ze gaan iets wijzigen bijvoorbeeld: aanvraag bureaulamp -> zelf in progje -> goedkeuring leidinggevende -> administratief medewerker -> huisvesting (ze gaan eerst bepalen of er op die kamer een burealamp mag, en hoe hoog, want misschien stoot iemand wel zijn oog -> administratief medewerker -> werkverdelers -> man met bureaulamp

Als ze dit wijzigen zit "jij" er als Adm. medewerker maar mooi mee, want nu heb je de aanvraag 2x onderhanden. nou ja, maar als ze dus zoiets voorstellen, dan zie ik al gelijk dit soort schematjes.

Ik vroeg me gister ook nog af, als nou iemand zegt: "plassen" denk je dan gelijk aan het -gevoel- van plassen, of zie je een urinoir voor je?

op die manier de gevolgen enzo, meestal komt het niet echt naar voren om zoiets te simuleren maar zie ik gelijk al de bottleneck of iets wat risicos gaat opleveren.

Met plassen als ik er aan denk/lees krijg ik meer iets abstracts dan een urinoir of het gevoel. Aangezien plassen ook voor plasjes water van regen / overstroming etc kan komen. Het bestaat in principe uit 2 beelden "het creeeren" dus dat het water eruit stroomt en plassen water. Waarom ik niet aan een gevoel denk? Het plassen is niet voor iedereen hetzelfde, laat staan voor mij altijd hetzelfde. En om aan urinoir te denken, dat gaat nogal lastig als iemand zegt "mijn hond plast" snap je? Bij het woord urinoir denk ik bovendien aan een mens only wc, zo'n een die aan de muur hangt enkel voor plassen bedoeld. Het ligt dus aan de context.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 01:59 schreef Paddokingnr1 het volgende:
Even een klein stukje van de informatie van een andere site:
[..]

Stichting beelddenken
Dit beslaat zo ongeveer het probleem van de beelddenkers.
En dan vooral die laatste zin Is het erg om in beelden te blijven denken? Nee, het geeft je de mogelijkheid om analoog te denken en bovendien gaat beelddenken sneller dan woorddenken. legt het goed uit, we denken te snel voor woordenkers.
Vandaar dat ik mijn denken soms op een laag pitje zet (hoe vreemd dat ook klinkt ) er wordt trouwens ook ergens gezegd dat sommige beelddenkers meerdere handelingen te gelijk kunnen doen (ik geloof op de site in de OT) dat "probleem" heb ik ook.
Ik moet bekennen dat sommige van mijn collega's daar een beetje gek van worden, bijv.: ik heb een klant aan de lijn die ik help met een probleem en ik ben te gelijker tijd een andere klant in het systeem aan het invoeren.

Deze post geeft mijn beeld van de zogenaamde beelddenkers wel goed weer: schaamteloze speciaalheid.

Meerdere handelingen verwijst eerder naar "meerdere bedenksels tegelijkertijd" voor een situatie dan specifiek 2 dingen doen. Sterker nog bij beelddenker ben je vaak sneller afgeleid tenzij je zeer gefocussed bent, bij beide gevallen ben je zoiezo met 1 ding bezig...

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 14:00 schreef Zyggie het volgende:

[..]

Deze post geeft mijn beeld van de zogenaamde beelddenkers wel goed weer: schaamteloze speciaalheid.

Ah, eindelijk