wie heeft ervaring met beelddenken?

quote:

Op donderdag 14 december 2006 22:27 schreef lady-wrb het volgende:
ik heb enorme moeite met gebruiksaanwijzingen.
ik kan de tekst niet koppelen aan wat er gebeuren moet.

Hm herkenbaar, het liefst heb ik er plaatjes bij, geloof ik

Ik weet niet zeker of ik het heb, was tijd terug ook een topic over. Wel weet ik dat ik mezelf altijd erg 'inleef' bij verhalen, zie het dan toch wat voor me etc. Ook was iemand laatst tegen mij dingen aan het uitleggen, en bij alles wat hij vertelde gebruikte hij er voorbeelden bij, dus ik was constant wat voor me aan het kijken ipv naar hem leek wel. Maar het was superduidelijk allemaal! Dat zei ik ook. Ik snap dingen dan nog beter als ik het voor me zie.

Punt is echter wel bij me dat iemand daarna aan mij niet moet gaan vragen wat diegene heeft verteld, want dat kan ik dan weer niet . Die beelden, voorbeelden zitten in mijn kop en that's it .

Volgens mij vind ik leren daarom soms ook dodelijk vermoeiend heb ik het vermoeden, ik val rustig met een boek boven op mijn hoofd in slaap (maja, ik moet dan ook niet in bed gaan lezen, maar al doe ik dat niet, dan word ik nog onwijs moe even daarna). Misschien moeten ze voor dit soort mensen de tekst wat je moet leren op bandjes zetten, zodat ze ernaar kunnen luisteren (ken ik wel best goed), pauzes ertussen en/of gewoon ondertussen wat anders kunnen doen ipv simpelweg gaan stampen, dan neem je of de mensen die het toch voor zich zien, toch op.

Ofzo.

Nou een troost, jullie zijn heel speciaal. Koester jullie gaven!

Het is niet alsof iedereen beelddenkt, alleen daarnaast ook nog normaal kan functioneren.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 16:56 schreef Zyggie het volgende:
Nou een troost, jullie zijn heel speciaal. Koester jullie gaven!

Het is niet alsof iedereen beelddenkt, alleen daarnaast ook nog normaal kan functioneren.

t is idd erg makkelijk te geloven speciaal te zijn

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 16:56 schreef Zyggie het volgende:
Nou een troost, jullie zijn heel speciaal. Koester jullie gaven!

Het is niet alsof iedereen beelddenkt, alleen daarnaast ook nog normaal kan functioneren.

Zyggie je bent de enige die beelddenkers in het 'speciale hokje' wenst te proppen. Niemand hier heeft de pretentie speciaal te zijn. Wanneer is praten over iets wat je nog niet snapt of nooit hebt geweten een teken van speciaal zijn? Dit is niets meer dan geconstateerde diversiteit, zoals homo's niet speciaal zijn zijn beelddenkers dat ook niet. Oh wacht, dat wist je wel, je wist alleen niet dat wij dat ook wisten

[ Bericht 1% gewijzigd door releaze op 19-12-2006 17:05:09 (ook releaze, ook) ]

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 16:56 schreef Zyggie het volgende:
Nou een troost, jullie zijn heel speciaal. Koester jullie gaven!

Het is niet alsof iedereen beelddenkt, alleen daarnaast ook nog normaal kan functioneren.

Volgens mij is er hier geen sprake van mensen die zichzelf speciaal vinden met deze zoals jij zegt 'gaven'.
Mensen, ja eureka, verschillen nou eenmaal soms van elkander. Dat iemand anders is, hoeft niet gelijk te zeggen dat diegene speciaal is of wilt zijn, dat maak jij er alleen maar nu van, boyo!

Zoek maar op van dale op diversiteit of anders. Daar staat niet achter : degene wilt speciaal zijn.
Dat is een nieuw toegevoegde definitie die de nuchtere (kuch) mens zoals jou zelf heeft verzonnen. Dus neem eerst zelf even een lesje Nederlands ofzo

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 16:54 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Hm herkenbaar, het liefst heb ik er plaatjes bij, geloof ik

Ik weet niet zeker of ik het heb, was tijd terug ook een topic over. Wel weet ik dat ik mezelf altijd erg 'inleef' bij verhalen, zie het dan toch wat voor me etc. Ook was iemand laatst tegen mij dingen aan het uitleggen, en bij alles wat hij vertelde gebruikte hij er voorbeelden bij, dus ik was constant wat voor me aan het kijken ipv naar hem leek wel. Maar het was superduidelijk allemaal! Dat zei ik ook. Ik snap dingen dan nog beter als ik het voor me zie.

Punt is echter wel bij me dat iemand daarna aan mij niet moet gaan vragen wat diegene heeft verteld, want dat kan ik dan weer niet . Die beelden, voorbeelden zitten in mijn kop en that's it .

Volgens mij vind ik leren daarom soms ook dodelijk vermoeiend heb ik het vermoeden, ik val rustig met een boek boven op mijn hoofd in slaap (maja, ik moet dan ook niet in bed gaan lezen, maar al doe ik dat niet, dan word ik nog onwijs moe even daarna). Misschien moeten ze voor dit soort mensen de tekst wat je moet leren op bandjes zetten, zodat ze ernaar kunnen luisteren (ken ik wel best goed), pauzes ertussen en/of gewoon ondertussen wat anders kunnen doen ipv simpelweg gaan stampen, dan neem je of de mensen die het toch voor zich zien, toch op.

Ofzo.

Dat heb ik ook, maar ik kan naar aanleiding van die beelden in me hoofd wel perfect aan iemand iets uitleggen (vooral op me werk).
Daar heb ik juist profijt van, ik zie de handelingen voor me en leg het aan de hand daarvan uit en dat schijnt bij mijn collega's nog goed en duidelijk over te komen ook.

Het is bij mij echter wel zo dat ik de gehele dag beelden in mijn hoofd zie, en dat is soms wel een beetje vermoeiend.
Zelfs als ik in bed lig "spoken" de beelden door mijn hoofd voordat ik slaap val _{(duurt soms dan ook een half uur voordat ik in slaap val)}

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 19:08 schreef Paddokingnr1 het volgende:

[..]

Dat heb ik ook, maar ik kan naar aanleiding van die beelden in me hoofd wel perfect aan iemand iets uitleggen (vooral op me werk).
Daar heb ik juist profijt van, ik zie de handelingen voor me en leg het aan de hand daarvan uit en dat schijnt bij mijn collega's nog goed en duidelijk over te komen ook.

Het is bij mij echter wel zo dat ik de gehele dag beelden in mijn hoofd zie, en dat is soms wel een beetje vermoeiend.
Zelfs als ik in bed lig "spoken" de beelden door mijn hoofd voordat ik slaap val _{(duurt soms dan ook een half uur voordat ik in slaap val)}

das wel geinig. voordat ik in slaap val komen dr voornamelijk beelden door mn hoofd, en ook auditief, dan hoor ik echt stemmen mompelen. de interne gedachtes gaan dan op een laag pitje, maar dan krijg ik dus al van die semi-droom-hallucinaties

wat ik er zelf leuk aan vind is dat ik een avond zo goed als helemaal opnieuw kan herleven en dus tot in de kleinste puntjes kan vertellen hoe iets was of wat bv iemand aan had.

Soms best handig.

Handen boven de lakens graag!

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 19:08 schreef Paddokingnr1 het volgende:

[..]

Dat heb ik ook, maar ik kan naar aanleiding van die beelden in me hoofd wel perfect aan iemand iets uitleggen (vooral op me werk).
Daar heb ik juist profijt van, ik zie de handelingen voor me en leg het aan de hand daarvan uit en dat schijnt bij mijn collega's nog goed en duidelijk over te komen ook.

Het is bij mij echter wel zo dat ik de gehele dag beelden in mijn hoofd zie, en dat is soms wel een beetje vermoeiend.
Zelfs als ik in bed lig "spoken" de beelden door mijn hoofd voordat ik slaap val _{(duurt soms dan ook een half uur voordat ik in slaap val)}

Dat is idd dan erg handig!
In gesproken taal suck ik soms behoorlijk in uitleggen (op schrift gaat het nog wel ), vind ik zelf. Ik weet soms niet waar ik naartoe wil of beter gezegd, hoe ik daarnaar toe moet, ben al veels te vlug van binnen, en weet dan soms niet waar ik moet beginnen, hoe ik het moet uitleggen.


Ik bewonder (al heel jong) dus zelfs mensen die zo goed en nauwkeurig dingen kunnen verwoorden/uitleggen. Dat kan ik soms echt niet. Alsof die mensen die het wel goed kunnen, goed of meer in balans staan en ik afgeleid word door van alles ofzo. Of ik ben in mezelf al klaar en dan moet ik nog alles uit gaan leggen, dat lukt me dan niet (meer). Op schrift lukt het dus wel (alleen) of ik kom zelfs later op iets terug, dan heb ik dingen op rijtje gezet, verwerkt etc. Wat een gedoe .

Misschien komt dit ook weer omdat ik soms niet teveel bij mezelf ben (lekkere zweefzin voor in r&p), maar met de communicatie ansich, wat wordt er gezegd en daar ga ik dan weer teveel in mee, en dat als ik aan het woord ben of te snel ga of helemaal het spoor bijster kan zijn. Pffff. Dan ben ik nog met het andere bezig ofzo.

Over dat slapen, ja idd. Ik slaap soms ook niet zo snel. Heb daar wel nachtrustformule van de etos voor gekocht en daar word ik wat apathischer van laat maar zeggen. Als klein kind kon ik mezelf juist in slaap beelddromen, hele (beeld)verhalen maakte ik en dan ging ik daar lekker op dromen. Tegenwoordig zijn het werkelijke beelden waar ik dan nog over nadenk of over na ga denken. Tja, en dat schiet soms ook niet op.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 20:35 schreef ook_gek het volgende:
wat ik er zelf leuk aan vind is dat ik een avond zo goed als helemaal opnieuw kan herleven en dus tot in de kleinste puntjes kan vertellen hoe iets was of wat bv iemand aan had.

Soms best handig.

Dat is aan de ene kant idd heel mooi ja . Aan de andere kant kunnen nare dingen je zo ook misschien of meer bij blijven. Vervelende beelden bijv.

En idd, pluspunt wat ik dan wel heb, is dat ik de raarste dingen onthoud, omdat ik dat wrs al heb beeldgedacht (erbij) en dan weet 'oh ja'. Zinnen afmaken kan ik ook als de beste .

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 21:45 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Dat is idd dan erg handig!
In gesproken taal suck ik soms behoorlijk in uitleggen (op schrift gaat het nog wel ), vind ik zelf. Ik weet soms niet waar ik naartoe wil of beter gezegd, hoe ik daarnaar toe moet, ben al veels te vlug van binnen, en weet dan soms niet waar ik moet beginnen, hoe ik het moet uitleggen.


Ik bewonder (al heel jong) dus zelfs mensen die zo goed en nauwkeurig dingen kunnen verwoorden/uitleggen. Dat kan ik soms echt niet. Alsof die mensen die het wel goed kunnen, goed of meer in balans staan en ik afgeleid word door van alles ofzo. Of ik ben in mezelf al klaar en dan moet ik nog alles uit gaan leggen, dat lukt me dan niet (meer). Op schrift lukt het dus wel (alleen) of ik kom zelfs later op iets terug, dan heb ik dingen op rijtje gezet, verwerkt etc. Wat een gedoe .

Misschien komt dit ook weer omdat ik soms niet teveel bij mezelf ben (lekkere zweefzin voor in r&p), maar met de communicatie ansich, wat wordt er gezegd en daar ga ik dan weer teveel in mee, en dat als ik aan het woord ben of te snel ga of helemaal het spoor bijster kan zijn. Pffff. Dan ben ik nog met het andere bezig ofzo.

Over dat slapen, ja idd. Ik slaap soms ook niet zo snel. Heb daar wel nachtrustformule van de etos voor gekocht en daar word ik wat apathischer van laat maar zeggen. Als klein kind kon ik mezelf juist in slaap beelddromen, hele (beeld)verhalen maakte ik en dan ging ik daar lekker op dromen. Tegenwoordig zijn het werkelijke beelden waar ik dan nog over nadenk of over na ga denken. Tja, en dat schiet soms ook niet op.

sweetgirly, je slaat de spijker op zn kop.. wat mij betreft.
(en je post er na ook)

btw,.. ben ik even blij dat het 'iets is' ik dacht al die tijd al dat ik niet helemaal lekker in mn hoofd was

schijnt dat autisten ook in beeld denken.

ik zelf denk af en toe in formules. ik zie overal verhoudingen in etc.

laatst in de zijkant van een wc rol zag ik een verhouding in de streepjes die me idee voor een formule gaven waarmee ik weer iets mee denk te kunnen berekenen. heel vreemd. wel grappig.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:15 schreef Monocultuur het volgende:
schijnt dat autisten ook in beeld denken.

ik zelf denk af en toe in formules. ik zie overal verhoudingen in etc.

laatst in de zijkant van een wc rol zag ik een verhouding in de streepjes die me idee voor een formule gaven waarmee ik weer iets mee denk te kunnen berekenen. heel vreemd. wel grappig.

net als die gast van prison break....


alleen dat is gespeeld ...

Jongens, ongeveer 1/3 van de mensen is visueel denkend, dus doe nou niet zo elitair met je beelddenken.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:16 schreef Blivox het volgende:
Jongens, ongeveer 1/3 van de mensen is visueel denkend, dus doe nou niet zo elitair met je beelddenken.

heb je een bron?

ik dacht zelf namelijk dat alleen autisten het konden. heb ik ergens gelezen.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:18 schreef Monocultuur het volgende:

[..]

heb je een bron?

ik dacht zelf namelijk dat alleen autisten het konden. heb ik ergens gelezen.

heb je de rest van het topic ook gelezen? is toch duidelijk dat je dr niet autistisch voor hoeft te zijn


En elitair, hoe kom je d'r toch bij. Alleen de mensen die lopen te mekkeren dat ze moeten stoppen met denken dat ze speciaal of elitair zijn zijn degenen die een verkapte elitairheid of speciaalheid in beelddenken zien. hoe vaak moeten we het nog zeggen dat we het hier over gewone diversiteit hebben??

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:49 schreef clowncloon het volgende:
heej dan ben ik ook een beelddenker!
wow
zijn er echt mensen die woorden zien als men een woord roept????

Ja, ik. Zeker sinds een jaar of 10 (heel gek) sinds mn ogen achteruit zijn gegaan ben ik een echte woorddenker geworden. Voorheen kon ik me altijd wel redelijk makkelijk een voorstelling van iets maken als er iets (een omgeving, een situatie in een bepaalde omgeving, het uiterlijk van een persoon) beschreven werd in een boek, sinds een jaar of 10 heb ik daar echter altijd de grootste moeite mee. Ik zie dan vaak wel iets voor me maar dan klopt het niet helemaal of is het helemaal geen leuke voorstelling en als het boek later teruggrijpt naar die persoon of omgeving moet dat natuurlijk wel hetzelfde zijn als wat ik in het begin me had voorgesteld zeg maar. Dus ik heb een hekel aan lappen tekst die uitvoerig dingen beschrijven, dan moet ik echt regel voor regel gaan lezen, me proberen iets voor te stellen en de dingen die bij me opdoemen en niet kloppen proberen te wijzigen.
Moet echt vaak regel voor regel doorlezen en herlezen, vaak geen zin in dus dan lees ik er maar snel overheen of geef het op.

Ook als mensen me iets vertellen kost het moeite soms om me dan iets concreets erbij voor te stellen.

Visualiseren is ook al iets wat ik totaaaal niet kan, van die visualisatie oefeningen dat dan iemand tegen je zegt 'je loopt over een pad, in de verte zie je een huis'. Dan ben ik heel krampachtig bezig een btje een leuk pad of huis voor me te zien maar dwaal steeds af, lukt me niet etc.
Ik zie het soms wel een btje voor me maar nooit goed, en het is vaak donker :-S Vroeger toen me bijv verhaaltjes voorgelezen werden door mn ouders had ik er echt de meest heldere gedetailleerde prachtige rijkelijke voorstellingen bij maar tegenwoordig dus niet meer. Tis altijd bruinig en schemerig en kan me maar half iets voorstellen of helemaal niet.

Maar ik denk dat er weinig personen zijn die echt alleen maar in woorden denken, je hebt gewoon beelden bij bepaalde dingen ook. Ik denk ook niet compleet in woorden. Maar zie wel vaak woorden voor me en een stukje ofzo dan van het hetgeen waar ze het over hebben.
Maar als ik met iemand aan de telefoon zit of iemand heeft het over zn huis dan stel ik me echt voor hoe die persoon daar thuis aan de telefoon zit, hoe zn huis eruit ziet etc en dat klopt dan naderhand natuurlijk nooit hehe met hoe het huis er in het echt uitziet.

Als kind kon ik trouwens heel goed beelddenken en me dingen voorstellen. Als mn ouders me een verhaaltje voorlazen of later toen ik zelf kon lezen zag ik echt prachtige dingen voor me. Bijv. bij de boekjes van 'wipneus en Pim'. Als ik die boekjes nu zou lezen dan kom ik daar echt niet meer bij. Zijn het vooral woorden, maar niet meer zo'n mooie rijke omgeving en alles heel mooi zien.
Ik verzon ook altijd zelf hele verhalen. Zat ik uren voor me uit verhalen te vertellen in mn kamer. Of als ik liedjes luisterde of van die kinderL.P's dat ik ook echt hele dingen voor me zag, of dat ik tussen de regels door kon lezen: het idee had vage teksten van liedjes te begrijpen (bijv Blof of Van dik hout) of gedichten ofzo.
Dat kan ik totaal niet meer. Het zijn nu maar lege woorden. Vage shit.
Ik heb er soms echt last van dat ik niet meer in beelden kan denken, maar heel moeilijk dingen voor me kan zien. Dat alles maar lege woorden zijn. Of dat als iemand vraagt hoe ik me voel of naar dingen van vroeger dat er gewoon totaal niks in me opkomt.

Als kind wat nog niet kan lezen of als analfabeet denken we natuurlijk allemaal in beelden (neem ik aan). Toen ik klein was hadden alle cijfers bij mij een kleur, en de dagen van de week hadden ook een kleur en vorm.
Tegenwoordig is dat vervangen door gewoon cijfers en letters. Al zit die kleur er miss nog wel een heel klein btje in. Zaterdag is nog steeds bruin voor mij en zondag zwart bijv.

(hoe ik de cijfers en dagen vd week zag:
0 doorzichtig
1 wit
2 geel
3 donkergroenig
4 rood
5 weet nie meer precies hoe ik het moet omschrijven, btje grijs/ blauw/ paars/ bruin ofzo
6 lichtgroenig
7 bruin
8 weet ook niet precies hoe ik het moet omschrijven, btje donker, ook mengeling net als 5
9 groenig maar anders dan 3 en 6
10 wit /doorzichtig: mengeling van de 1 (wit) en de 0 (doorzichtig)

Ma: wit
Di: geel
Woe: roze
Do: beetje zoals de 5/ bruinig ook/ donker.
Vr: lichtgroenig/ mint
Za: bruin
Zo: zwart

De dagen waren voor mij een soort rechthoekige vakjes en bij bijv de donderdag had ik ook nog andere associaties.

Ik denk dat ik tot mn 12e/ 14e miss nog best wel een beelddenker ben geweest, alhoewel ik wel goed was in talen (niet in grammatica snappen maar uit mezelf deed ik het wel goed. Maar grammatica van Frans ofzo was dan wel weer minder). Ik snapte sommmige dingen gewoon echt niet, zoals de uitleg over tienden in groep 6: zestienden. Ik moest de hele tijd aan 16-en, het getal 16, denken. Nouja das miss niet echt beelddenken maar gewoon geen wiskundetalent hebben en domheid hehe maar ik snapte sommige dingen dan echt niet.
Soms heb ik echt liever dat ik dingen concreet voor me kan zien (iemand had het over gebruiksaanwijzingen bijv..dat heb ik dan miss ook wel een btje, alhoewel gebruiksaanwijzingen niet meteen maar wel met sommige gebruiksaanwijzingen of dingen dan...maar dat komt denk ik ook omdat ik een vrouw ben mwhehe).

Iemand had het ook over straatnamen dat dat m niks zei en dat ie alleen de weg concreet voor zich zag. Maar als woorddenker kan het net zo moeilijk zijn om iemand de weg uit te leggen.
Ik kan nl heel slecht de juiste naam aan de juiste straat koppelen. Denk ik echt 'bosweg, bosweg, waar lag die ook alweer? Dan is het een fucking bekende straat in de stad en dan zie ik gewoon ff zo gauw niet voor me welke straat het ook alweer is, ook al moet ik die straat gewoon kennen. Zie dan vaak de verkeerde straat voor me, of maar een bepaald stukje van de straat, of de verkeerde route (dan heb ik in mn hoofd zitten dat er na de 2e afslag al de bosweg is maar dan is het in werkelijkheid de 3e afslag, en krijg die verkeerde route dan nog maar eens uit je hoofd).
En als ik dan wel de straat weet zie ik dus de straat maar beschrijf dan maar eens hoe je naar dat eindstation moet komen. Ik zie vaak maar een beperkt deel van de route en de rest kom ik gewoon niet op of is niet juist. En als vrouw ben je toch geneigd nav een route, herkenningspunten dingen te vertellen.
Dat soort dingen. Echt zo zwaar slecht in.

Overigens denk ik dat beelddenken weer steeds meer gaat voorkomen. Dyslexie en beelddenken hangen ook vaak samen. In het huidige schoolsysteem zijn beide dingen heel lastig idd.
Maar je kan er ook weer erg je voordeel mee doen, en beelddenkers zijn vaak creatieve mensen.

Ik heb ooit het volgende geschreven: 'ons denken is beperkt, omdat taal een beperkt iets is. Wie meerdere talen beheerst heeft daarom meer denkvrijheid. Toch is het misschien zo dat een analfabeet met zijn beeldtaal de meest onbeperkte denkruimte heeft'.

(bovenstaande zin klopt natuurlijk aan de ene kant niet helemaal maar ok. Je denkt niet alleen via taal ofzo).

[ Bericht 2% gewijzigd door tulpje6 op 21-12-2006 02:13:16 ]

Beelddenken... Helemaal niet zo vreemd als je omschrijft!

Denk ook altijd beeld, met statische dingen erbij...

Ehh is dat met die kleuren ook beelddenken? Ik heb dat ook van kleins af aan altijd al gehad..

Je hebt ook nog zoiets als..shit hoe heette die 'afwijking' nou ook weer es.....van die mensen die geluiden zien en woorden proeven. Dat zeg maar je zintuigen door elkaar heen werken zo lijkt het.
Een jongen die ik ken die ziet vormen/ kleuren voor zich en hoort geluiden in zn hoofd als ik bijv een verhaal tegen m vertel (of zoiets).

T kan wel handig zijn om dingen te onthouden. Want behalve een woord voor een bepaald ding, bijv een nietmachine, hoor je er ook een geluid bij in je hoofd of proef je een bepaalde smaak erbij (ja ik weet ook niet precies hoe ik het me moet voorstellen) en heb je dus meer 'tags' aan een voorwerp of woord om iets te onthouden.
Deze mensen kunnen dan soms ook extreem veel dingen onthouden.

Weet alleen de naam van die afwijking niet meer.....synergie..symmetrie..synastry of iets in die trant....miss kom ik er dalijk nog op. Iets met een S in ieder geval dacht ik.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 21:45 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Dat is idd dan erg handig!
In gesproken taal suck ik soms behoorlijk in uitleggen (op schrift gaat het nog wel ), vind ik zelf. Ik weet soms niet waar ik naartoe wil of beter gezegd, hoe ik daarnaar toe moet, ben al veels te vlug van binnen, en weet dan soms niet waar ik moet beginnen, hoe ik het moet uitleggen.


Ik bewonder (al heel jong) dus zelfs mensen die zo goed en nauwkeurig dingen kunnen verwoorden/uitleggen. Dat kan ik soms echt niet. Alsof die mensen die het wel goed kunnen, goed of meer in balans staan en ik afgeleid word door van alles ofzo. Of ik ben in mezelf al klaar en dan moet ik nog alles uit gaan leggen, dat lukt me dan niet (meer). Op schrift lukt het dus wel (alleen) of ik kom zelfs later op iets terug, dan heb ik dingen op rijtje gezet, verwerkt etc. Wat een gedoe .

Misschien komt dit ook weer omdat ik soms niet teveel bij mezelf ben (lekkere zweefzin voor in r&p), maar met de communicatie ansich, wat wordt er gezegd en daar ga ik dan weer teveel in mee, en dat als ik aan het woord ben of te snel ga of helemaal het spoor bijster kan zijn. Pffff. Dan ben ik nog met het andere bezig ofzo.

Over dat slapen, ja idd. Ik slaap soms ook niet zo snel. Heb daar wel nachtrustformule van de etos voor gekocht en daar word ik wat apathischer van laat maar zeggen. Als klein kind kon ik mezelf juist in slaap beelddromen, hele (beeld)verhalen maakte ik en dan ging ik daar lekker op dromen. Tegenwoordig zijn het werkelijke beelden waar ik dan nog over nadenk of over na ga denken. Tja, en dat schiet soms ook niet op.

Ik zie de handelingen als het ware in realtime voor me en voer ze dus ook te gelijker tijd uit (simpel gezegt, ik aap de beelden in me hoofd na).
Heeft trouwens wel een aantal jaar aan oefening vereist (en slechthorende ouders hebben) voordat het me lukte om ook echt beeld voor beeld uit te leggen.
Dankzij mijn slechthorende ouders heb ik het geduld, en dat geduld speel ik tijdens het uitleggen ook door naar mijn hoofd.

En dat beelddromen doe ik soms ook, het probleem bij mij is alleen dat ik me er een beetje op moet concentreren omdat er anders al snel andere beelden doorheen schieten, resultaat: weg beelddroom.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 21:52 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Dat is aan de ene kant idd heel mooi ja . Aan de andere kant kunnen nare dingen je zo ook misschien of meer bij blijven. Vervelende beelden bijv.

En idd, pluspunt wat ik dan wel heb, is dat ik de raarste dingen onthoud, omdat ik dat wrs al heb beeldgedacht (erbij) en dan weet 'oh ja'. Zinnen afmaken kan ik ook als de beste .

Niet alleen de nare dingen blijven mij bij (zoals het beeld van mijn oma in het ziekenhuisbed nadat zij was overleden, nu intussen iets van 8 jaar geleden).
Maar ook de leuke dingen zoals het klimrek op de speeltuin van de camping waar mijn (andere) opa en oma een caravan hadden, de laatste keer dat ik die gezien heb is intussen ongeveer 27 jaar geleden toen ik 5 jaar was (een beetje in de vorm van een VW kever, geel en blauw gekleurd met bij de voorbank 2 sturen ) zelfs de andere familieleden weten dat niet meer en die kwamen er veel langer en vaker dan ik.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:16 schreef Blivox het volgende:
Jongens, ongeveer 1/3 van de mensen is visueel denkend, dus doe nou niet zo elitair met je beelddenken.

We doen niet elitair, we wisselen alleen ervaringen en gedachten uit meer niet.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:18 schreef Monocultuur het volgende:

[..]

heb je een bron?

ik dacht zelf namelijk dat alleen autisten het konden. heb ik ergens gelezen.

Autisten denken voornamelijk (alleen) in beelden, vandaar dat zij zo gesloten zijn voor de buitenwereld.
Wij denken vaak (maar niet altijd) in beelden maar op een andere manier, wij denken de beelden erbij om ons iets herkenbaarder te maken voor onszelf (is tenminste mijn ervaring).

Ik krijg ook wel eens een vieze smaak in mijn mond als ik bepaalde mensen zie. Soms ook als ze iets zeggen. Heb ik nu ook een afwijking?

quote:

Op donderdag 21 december 2006 00:18 schreef Monocultuur het volgende:

[..]

heb je een bron?

ik dacht zelf namelijk dat alleen autisten het konden. heb ik ergens gelezen.

http://www.visualspatial.org/

En autisme op zich heeft ook vrij weinig met beelddenken te maken, het is maar een klein symptoon van bepaalde stoornissen.

quote:

We have high confidence (over 80%) that:

* At least one-third are strongly visual-spatial
* One-fifth are strongly auditory-sequential
* The remainder are a balance of both learning styles

Of that remainder (who are not strongly visual-spatial nor strongly auditory-sequential),

* Another 30% show a slight preference for
visual-spatial learning style
* Another 15% show a slight preference for
auditory-sequential learning style

quote:

Op donderdag 21 december 2006 01:28 schreef Paddokingnr1 het volgende:
Autisten denken voornamelijk (alleen) in beelden, vandaar dat zij zo gesloten zijn voor de buitenwereld.
Wij denken vaak (maar niet altijd) in beelden maar op een andere manier, wij denken de beelden erbij om ons iets herkenbaarder te maken voor onszelf (is tenminste mijn ervaring).

Mijn eerste reactie op dit topic (contactgestoord) was dus niet zo heel raar.

quote:

Op dinsdag 19 december 2006 21:45 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Dat is idd dan erg handig!
In gesproken taal suck ik soms behoorlijk in uitleggen (op schrift gaat het nog wel ), vind ik zelf. Ik weet soms niet waar ik naartoe wil of beter gezegd, hoe ik daarnaar toe moet, ben al veels te vlug van binnen, en weet dan soms niet waar ik moet beginnen, hoe ik het moet uitleggen.


Ik bewonder (al heel jong) dus zelfs mensen die zo goed en nauwkeurig dingen kunnen verwoorden/uitleggen. Dat kan ik soms echt niet. Alsof die mensen die het wel goed kunnen, goed of meer in balans staan en ik afgeleid word door van alles ofzo. Of ik ben in mezelf al klaar en dan moet ik nog alles uit gaan leggen, dat lukt me dan niet (meer). Op schrift lukt het dus wel (alleen) of ik kom zelfs later op iets terug, dan heb ik dingen op rijtje gezet, verwerkt etc. Wat een gedoe .

Misschien komt dit ook weer omdat ik soms niet teveel bij mezelf ben (lekkere zweefzin voor in r&p), maar met de communicatie ansich, wat wordt er gezegd en daar ga ik dan weer teveel in mee, en dat als ik aan het woord ben of te snel ga of helemaal het spoor bijster kan zijn. Pffff. Dan ben ik nog met het andere bezig ofzo.

Over dat slapen, ja idd. Ik slaap soms ook niet zo snel. Heb daar wel nachtrustformule van de etos voor gekocht en daar word ik wat apathischer van laat maar zeggen. Als klein kind kon ik mezelf juist in slaap beelddromen, hele (beeld)verhalen maakte ik en dan ging ik daar lekker op dromen. Tegenwoordig zijn het werkelijke beelden waar ik dan nog over nadenk of over na ga denken. Tja, en dat schiet soms ook niet op.

Ik zuig ook heel erg in dingen uitleggen (zeker de laatste tijd), en ik ben dus -zie het eerder geschrevene paar reacties terug- een echte woorddenker, iig sinds de afgelopen 10 jaar. Dus dat hoeft niet perse met beelddenken te maken te hebben, al zullen beelddenkers idd wel meer moeite hebben om op woorden te komen miss, dingen uit te leggen omdat ze dingen zo snel voor zich zien. Dat geloof ik wel ja.

Maar bij mij als woorddenker is het op een moment dat ik niet goed kan uitleggen gewoon 'leeg' in mn hoofd. Ik kom gewoon niet op de woorden, of bijv als mensen me vragen me iets te herinneren of uit te leggen hoe ik me voel dat ik uberhaupt al niet op het gevoel of herinnering kom, laat staan op de woorden om het te beschrijven.

Of ik zie wel voor me wat ik wil zeggen maar kom niet op het woord. Maar met dat laatste dan zie ik vaak de eerste letters voor me of ik maak er een eigen woord van (zoals in mn vorige reactie schrijf ik op 'tags' omdat ik zo gauw niet op het woord kan komen voor dat je aan 1 voorwerp dan meerdere 'stempels' kunt hebben waaraan je een voorwerp dan kunt herkennen/ herinneren zeg maar. Dan zie ik heel vagelijk een voorwerp voor me met blaadjes eraan, stempels dus zeg maar: een bepaalde smaak, een bepaald geluid etc. en een hand die die dingen erop plakt. Maar kan dan zo gauw het woord ff niet bedenken voor hoe je dat uitlegt. Maar ik denk het maar heel vagelijk in beelden en zie meteen ook woorden voor me, in dit geval kwam 'tags' in me op maar das niet echt het juiste woord denk ik. Ik weet niet eens of tags wel zoiets betekent als wat ik bedoel.)

Maar ik heb echt supervaak dat ik niet op de woorden kom. Dolgraag iets wil vertellen maar gewoon bang ben dat ik niet de juist zinsconstructies kan bedenken en ik snap sowieso niet dat bijv van die mensen die een speach houden zo snel hun woorden klaar hebben en zo goed alles uit kunnen leggen.
Vaak weet ik ook gewoon geen woorden voor een bepaald gevoel ofzo.

Woorddenken in combinatie met leegheid kan dus ook leiden tot niet goed op en uit je woorden kunnen komen :-p

Dat ik niet meer goed mezelf kan verwoorden is vooral sinds een aantal jaar. Daarvoor kon ik soms toch ineens wel goede invallen hebben en dingen heel juist weten te beschrijven (maar dan vooral op papier hehe). Maar laatste tijd is het allemaal maar 1 grote warrige brei als ik iets uitleg (zie ook mijn reacties en je snapt wat ik bedoel hehe) of ik kom dus gewoon niet op de juist en ofte beste woorden.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 01:26 schreef tulpje6 het volgende:
Je hebt ook nog zoiets als..shit hoe heette die 'afwijking' nou ook weer es.....van die mensen die geluiden zien en woorden proeven. Dat zeg maar je zintuigen door elkaar heen werken zo lijkt het.
Een jongen die ik ken die ziet vormen/ kleuren voor zich en hoort geluiden in zn hoofd als ik bijv een verhaal tegen m vertel (of zoiets).

T kan wel handig zijn om dingen te onthouden. Want behalve een woord voor een bepaald ding, bijv een nietmachine, hoor je er ook een geluid bij in je hoofd of proef je een bepaalde smaak erbij (ja ik weet ook niet precies hoe ik het me moet voorstellen) en heb je dus meer 'tags' aan een voorwerp of woord om iets te onthouden.
Deze mensen kunnen dan soms ook extreem veel dingen onthouden.

Weet alleen de naam van die afwijking niet meer.....synergie..symmetrie..synastry of iets in die trant....miss kom ik er dalijk nog op. Iets met een S in ieder geval dacht ik.

synesthesie heet het dus geloof ik...(synasthesia ofzo denk ik int engels): http://www.kennislink.nl/web/show?id=100424

Iedereen heeft wel een heel klein btje dat zintuigen samen werken: het feit dat ik als kind kleuren en vormen zag voor cijfers en dagen van de week (en letters ook trouwens) is er een voorbeeld van. En ik denk dat heel veel mensen hier als kind hetzelfde hadden. Maar bij synestheten of hoe noem je het is het heel extreem. Maargoed, dat was ff offtopic.

[ Bericht 3% gewijzigd door tulpje6 op 21-12-2006 01:56:25 ]

Even een klein stukje van de informatie van een andere site:

quote:

Beelddenken anders uitgelegd
Beelddenken is nonverbaal denken, instinctief denken, voelen dat een oplossing daar en daar ligt. De capaciteit dat wat je uit wilt drukken kunt visualiseren, als een schilderij of een beeldhouwwerk, maar ook als een heel orkest dat je kunt horen spelen. Mozart en Van Beethoven hoorden de muziek in hun hoofd en zagen het orkest spelen en schreven dat op. Het is oplossingen zien, niet al redenerend tot een besluit komen. Een beelddenker ziet een oplossing en zal dan achteruitwerkend proberen te vertellen waarom zijn oplossing goed is.

'Verbeelding is erger dan de derdedaagse koorts', luidt een oud spreekwoord. Met visualiseren kun je zelfs het genezingsproces bevorderen door jezelf gezond en jong te zien. Maar je kunt jezelf ook aan een psychose helpen. Het is het vermogen dingen en situaties te zien alsof ze werkelijkheid zijn. Iedereen heeft deze capaciteit alleen niet iedereen gebruikt hem. En slechts weinigen, maar misschien toch meer dan we denken, kunstenaars, artsen, architecten, ingenieurs, etc., gebruiken deze capaciteit om hun beroep beter te kunnen uitoefenen.

Iedereen heeft een mate van beelddenken in zich, want tot ons vierde jaar denken we allemaal in beelden, maar daarna gaan we - langzaam of juist snel, niemand weet het precies - over tot woorddenken. Ons onderwijssysteem is gebaseerd op dit woorddenken.

Is het erg om in beelden te blijven denken? Nee, het geeft je de mogelijkheid om analoog te denken en bovendien gaat beelddenken sneller dan woorddenken.

Stichting beelddenken
Dit beslaat zo ongeveer het probleem van de beelddenkers.
En dan vooral die laatste zin Is het erg om in beelden te blijven denken? Nee, het geeft je de mogelijkheid om analoog te denken en bovendien gaat beelddenken sneller dan woorddenken. legt het goed uit, we denken te snel voor woordenkers.
Vandaar dat ik mijn denken soms op een laag pitje zet (hoe vreemd dat ook klinkt ) er wordt trouwens ook ergens gezegd dat sommige beelddenkers meerdere handelingen te gelijk kunnen doen (ik geloof op de site in de OT) dat "probleem" heb ik ook.
Ik moet bekennen dat sommige van mijn collega's daar een beetje gek van worden, bijv.: ik heb een klant aan de lijn die ik help met een probleem en ik ben te gelijker tijd een andere klant in het systeem aan het invoeren.

Ik ben absoluut geen beelddenker. Maar ik denk dat ik iemand in mijn omgeving ken, die het wel is.
Een op zich geen domme man, helemaal niet zelfs, maar als hij iets uit gaat leggen is het een echte ramp.
Hij kan nooit op zelfstandige naamwoorden komen, dat is altijd 'het ding' of 'hoe heet het' etc.

Laatst hadden we het met iemand over het tekenen van een huurcontract, en toen zei hij: als je eh het ding hebt getekend...
Terwijl hij 'het ding' zei, wees hij naar de kast waar de contracten in opgeborgen worden.

Zo zijn er legio voorbeelden. Na het lezen van (alleen het begin) van dit topic denk ik echt dat hij zo denkt.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 01:35 schreef gekke_sandra het volgende:

[..]

Mijn eerste reactie op dit topic (contactgestoord) was dus niet zo heel raar.

Sorry, maar ik vind dat wel raar.
Ik heb totaal geen problemen met het aangaan van contacten, en maak met de grootste gemak vrienden of ga in gesprek met volstrek onbekende personen.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 01:51 schreef tulpje6 het volgende:

[..]

synesthesie heet het dus geloof ik...(synasthesia ofzo denk ik int engels): http://www.kennislink.nl/web/show?id=100424

Iedereen heeft wel een heel klein btje dat zintuigen samen werken: het feit dat ik als kind kleuren en vormen zag voor cijfers en dagen van de week (en letters ook trouwens) is er een voorbeeld van. En ik denk dat heel veel mensen hier als kind hetzelfde hadden. Maar bij synestheten of hoe noem je het is het heel extreem. Maargoed, dat was ff offtopic.

Die kleuren en vormen zien als kind zijnde is niet zo vreemd (is namelijk ook een soort van beelddenken), ik heb namelijk ergens gelezen dat kinderen tot hun 4e jaar beelddenken.
De meeste gaan langzaam over op woorddenken, maar er zjin er dus een aantal (aantal weet ik niet) die blijven beelddenken.

quote:

Op zondag 17 december 2006 03:19 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Als ik me ontspan en ik lig bijv. in bed muziek te luisteren, dan zie ik daarbij soms ook kleuren op de maat van de muziek of 'bewegingen' (dat wil zeggen, visuele activiteit zonder kleur of patroon, ik weet niet hoe ik dat moet uitleggen... ik 'zie' heel vaak zonder kleur of patroon, en

Ik heb bij sommige muziek ook dat ik als het ware een soort choreografie voor me zie, bewegingen. Maar dan eigenlijk ook meer zo erg dat ik zelf ook die bewegingen wil maken bijna.

je leest gewoon wat trager.. dat is mijn ervaring

testje:

wasracjihinlijk ben jij hemleaal gene bedledneker

beelddenkers hebben moeite met het lezen van die zin.. niet-beelddenkers hebben geen last.. ze zien de eerste 2 letters (en de laatste 2) en herkennen het woord al! Beelddenkers moeten meer letters (of soms het hele woord) lezen om het woord te begrijpen.

Het is inderdaad 'n vorm van dyslexie en je kunt er goed mee leven hoor... Je ontwikkeld hierdoor andere dingen heel goed. Zoals je geheugen bijvoorbeeld, je geheugen onthoudt alles en compenseert een hele hoop. Je doet er gewoon wat langer over om teksten te lezen

Ik heb hier ook last van:)

ik vraag me trouwens af hoeveel simultaan gedachtenstromen beelddenkers hebben. Ik heb er minimaal 3, mijn vaste overheersende gedachte, mijn op de achtergrond gedachte, en altijd, ALTIJD een muziekgedachte. Maar afgezien van het deuntje, zien beelddenkers ook meerdere beelden door elkaar dan, voor verschillende gedachtenstromen?

Eigenlijk best wel een grappig idee dat iedereen anders denkt (en ervaart en voelt), zat ik me vandaag te bedenken.
Daar sta je toch niet echt bij stil als je je medemens ziet rondlopen (nouja ook weer wel maar ook weer niet). Dat die ander in zn hoofd heel anders denkt en dingen heel anders ervaart dan jij. Terwijl we allemaal mensen zijn.

De een heeft blijkbaar continu 3 gedachtenstromen tegelijk en heeft altijd achtergrondmuziek opstaan in zn hoofd, een ander denkt vrijwel alleen in beelden, weer een ander ziet als ie muziek luistert de hele tijd bewegingen voor zich, weer een ander hoort de woorden die ie leest en een ander ziet ze voor zich (bij mij gaat dat samen geloof ik, denk bij de meeste woorddenkers wel; je hoort het een btje -je denkt het- en je ziet het een btje voor je in letters.). En dan heb je ook nog afwijkingen als synestesie waarbij je geluiden proeft en kleuren ruikt enz, waarbij je zintuigen door elkaar werken.
Etc.
Toch een raar idee dat dat zo kan verschillen, de denk en ervaringswereld van mensen. Leef je allemaal hier op aarde en zit de een toch op een heel ander denkniveau dan jij en ervaart de wereld dus heel anders.

Ik zou me zoveel rijker voelen als ik op een andere manier kon denken, als ik weer wat meer in beelden kon denken, zoals een kind of een beelddenker.
Het lijkt me dat je een veel rijkere of mooiere (gedachten)wereld hebt als beelddenker. Mijn denken is vrij leeg. In beelden denken lijkt me zoveel rijker dan in -lege- woorden denken.

Alles wat je ziet, alles wat je meemaakt, de prikkels van de buitenwereld, die dringen tot je door, die verwerk je of daar denk of voel je iets bij. Iedereen heeft zn filters -wat je tot je laat doordringen, en wat wel en niet binnen je kader past en wat je dus wel en niet opvalt- anders staan. Natuurlijk vnl afhankelijk van hoe je je filters hebt staan, wie je bent, maar ik denk toch dat je als beelddenker veel rijker denkt en ervaart dan een woorddenker (niet altijd misschien, is vooral afhankelijk van je filters maar toch. In beelden denken is toch rijker dan in woorden, en bepaalde denkvaardigheden beheers je dan meer.)

Mijn filters lijken echt heel nauw afgesteld te zijn, niks dringt echt meer tot me door. Mn denken is erg vernauwd, en zich steeds herhalend. En mn denken is heel erg leeg en summier. Voelen doe ik al helemaal nauwelijks.Ik zou willen dat ik breder kon denken en voelen en ervaren.
Maargoed dat heeft allemaal miss meer met je filters dan met beelddenken te maken maar toch.

quote:

Op woensdag 20 december 2006 23:48 schreef ki_ki het volgende:

sweetgirly, je slaat de spijker op zn kop.. wat mij betreft.
(en je post er na ook)

Thanx

quote:

btw,.. ben ik even blij dat het 'iets is' ik dacht al die tijd al dat ik niet helemaal lekker in mn hoofd was

(me 2 )

Was dit topic overigens helemaal een beetje vergeten (althans 'was' dus, nu niet meer)
Zal het verder lezen na de kerst allemaal.

In ieder geval ..

Sretan Bozic allemaal alvast!!!

Voor de beelddenkers een plaatje erbij



ok flauw

deze dan..



Ciao!


_{hij pakt de plaatjes niet eens}

quote:

Op vrijdag 22 december 2006 16:56 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Thanx
[..]

(me 2 )

Was dit topic overigens helemaal een beetje vergeten (althans 'was' dus, nu niet meer)
Zal het verder lezen na de kerst allemaal.

In ieder geval ..

Sretan Bozic allemaal alvast!!!

Voor de beelddenkers een plaatje erbij

[afbeelding]

ok flauw

deze dan..

[afbeelding]

Ciao!


_{hij pakt de plaatjes niet eens}

Probeer eens een ander uploadsite, imageshack heeft FOK! namelijk geblokkerd
Nu zien we alleen gele kikkers, is ook wel leuk voor een beelddenker

Om even het topic lame op te krikken..

elke keer dat ik uitlegde dat ik beelddenker ben, kreeg ik altijd te horen "ooh maar ik denk ook in beelden".
Ja zodra je er aan wordt herinnert begin je het al te proberen, aldus mijn idee.

Nou wil ik niet lullig klinken, maar meeste links die worden geplaatst met info erover schrijven het op zo'n manier dat vrijwel iedereen zoiets heeft van goh "dat heb ik ook" en/of de manier waarop de lezer het zo interpreteert. De vraag is hoeveel mensen daadwerkelijk het dan zijn. Ik ben iig niet degene die daarover moet oordelen magoed..(misschien eens een professionele echte test doen?)

Ikzelf heb alle symptomen van beelddenker. Met alle nadelige gevolgen vandien daarbij..
bv: Ik heb zeer vaak dat het antwoord meteen al me kop inspringt en ik het vervolgens eerst 2 keer zit na te kijken of het wel klopt.

Gelukkig begin ik op het moment eindelijk vloeiend te worden met praten en krijg ik het idee dat ik eindelijk van mijn dyslexie begin te genezen als het ware (ook al werd me toentertijd(zie spoiler) enigszins uitgelegd dat het misschien nooit zou gebeuren).

Over het lesgeven op middelbare school en lagere school, de manier waarop les werd gegeven werkte niet voor mij en eerlijk gezegd zou ik echt niet weten hoe scholen zoiets moeten aanpakken, lesgeven aan de zeldzame beelddenkergroep (alleen al hoe leg je dat uit aan zo'n juf/docent, laat staan dat ze dan begrijpen wat het inhoudt! Ik heb 4 jaar van dezelfde leraar (en zelfs groep leraren) aan moeten horen dat dyslektisch zijn alleen moeite met lezen is, terwijl ik een totaal andere vorm heb! Kranten als proefwerken voor me neus gedouwd (desondanks tientallen vermeldingen dat ik het niet wil) en dan de jaloezie bij de andere kids zien omdat je ooozoveel 10 minuten extra tijd krijgt, ik las weliswaar wel 2x zo traag dan de rest...maar lezen bestaat uit het zien van de letters(wat die krant zou moeten verhelpen) en het begrijpen van wat er bedoelt wordt(daar had ik moeite mee dus)).

Enige wat iig zou moeten is dat jezelf + ouders op de hoogte ervan zijn en ook weten hoe ze ermee om moeten gaan.

SPOILER: mijn ervaring

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 0% gewijzigd door koffiegast op 29-01-2007 23:34:21 ]

quote:

Op donderdag 14 december 2006 11:41 schreef Oblivion het volgende:
Herkenbaar, ik ben ook geen "woord" denker...
Maar gek vind ik het niet, ik ken immers niks anders.

Heb wel moeite met communiceren als ik iets nodig heb, zie het plaatje, maar krijg het woord er dan niet bij, wat dus uitmondt in "ja! Het dingetje" ...

En grote plaatjes is zoveel informatie dat dat wel eens kortsluiting geeft...
Ach ja, iedere gek, zijn/haar gebrek...

Don't worry, 'zelfs' 'woordendenkende' mensen hebben daar soms problemen mee... . Ik kwam laatst niet meer op het woord voor datgene waar je een foto in doet.

Ik: Pa, hoe heet dat dingetje ook alweer waar je een foto in stopt?
Pa: Een fotolijstje?
Ik: Oh ja.
Pa:

ik denk dat "de meeste mensen" van allebei een beetje hebben. Ik kan me niet voorstellen dat als je zegt: "boom" dat iemand niet gelijk een prachtoge boom in kleur voor zijn ogen krijgt. Maar lastiger wordt het al als je gaat roepen met dingen als "acclimatiseren" of "dyslexie" want dat zijn geen tastbare dingen. Voor mij geld dan dus ook gewoon dat ik het woord min of meer in mijn hoofd spel/voor me zie. Niet letterlijk voor je zien, maar gewoon de definitie erbij halen.

En ik denk dat zoiets (een gulden middenweg) voor de meeste mensen zal gelden.

Daarnaast denk ik ook wel dat bijvoorbeeld vrouwen eerder geneigd zijn om de route 'in gedachte te lopen' als ze de weg uitleggen, en mannen eerder het stratenplan zien.

bijv. ik zeg: "bij de bakker links." mijn vriend zegt: "tweede straat links."

Maar iedereen maakt toch wel eens mee dat ze iets willen benoemen, en als je dan niet op het woord komt, dat je dan een plaatje ervan in je hoofd maakt, en details op gaat noemen, zodat iemand anders roept: "sleutel!".

Wat betreft werk, als ik een visie heb, zie ik ook al voor me (schematisch) hoe dat dan moet gaan lopen en wie dan waarmee aan het werk moet.
Hoe ziet een typische beelddenker/woorddenker dat?

Eerder had ik problemen woorden te begrijpen die geen vorm of plaatje hebben tegenwoordig heb ik nu filmpjes/verbanden of uitdrukkingen in me hoofd lopen die het me zeg maar vertellen.

Ik onthou geen namen als ze me worden verteld, noch kan ik namen (die wat afwijken van het meest simpele) vrijwel niet uitspreken. Straatnamen onthou ik niet, ik woon 16 jaar in Zaandam en ik weet er wel ehm 3 ? 2 weet ik niet eens zeker, de 3e is mijn eigen straatnaam...

Bij plekken als stratenplan en dergelijk zie ik er eerlijk gezegd meerdere tegelijk, ik zie bovenaf, manier van kijk, "fotos die ik onbewust heb gemaakt van die plaats" en de heenreis ernaar toe.

hoe bedoel je met visie? zoals een visioen, een beeld van iets, een opvatting, een idee, bepaalde aspect van kijken op iets, manier kijken (deze hebben verschillende betekenissen voor mij..)

Als je het over het "benoemen van iets hebt"
vroeger toen ik dan vastliep zei ik er verschillende doormekaar, iets wat er opleek en meestal gewoon niets. Tegenwoordig noem ik details op en dan springt het vanzelf naar voren

quote:

Op maandag 29 januari 2007 23:54 schreef koffiegast het volgende:
...hoe bedoel je met visie? zoals een visioen, een beeld van iets, een opvatting, een idee, bepaalde aspect van kijken op iets, manier kijken (deze hebben verschillende betekenissen voor mij..)...

Ik bedoel als er is een vergadering moet worden besloten wat "de nieuwe aanpak" van het werk word. of als je daar niet over mee mag beslissen, je hoort vast wel eens verhalen over wat het management nu weer wil. voorbeeld: aanvraag bureaulamp -> management assistente -> goedkeuring leidinggevende -> administratief medewerker -> werkverdelers -> man met bureaulamp

jij bent één van die schakels, en ze gaan iets wijzigen bijvoorbeeld: aanvraag bureaulamp -> zelf in progje -> goedkeuring leidinggevende -> administratief medewerker -> huisvesting (ze gaan eerst bepalen of er op die kamer een burealamp mag, en hoe hoog, want misschien stoot iemand wel zijn oog -> administratief medewerker -> werkverdelers -> man met bureaulamp

Als ze dit wijzigen zit "jij" er als Adm. medewerker maar mooi mee, want nu heb je de aanvraag 2x onderhanden. nou ja, maar als ze dus zoiets voorstellen, dan zie ik al gelijk dit soort schematjes.

Ik vroeg me gister ook nog af, als nou iemand zegt: "plassen" denk je dan gelijk aan het -gevoel- van plassen, of zie je een urinoir voor je?

quote:

Op maandag 29 januari 2007 23:47 schreef Panthera1984 het volgende:

En ik denk dat zoiets (een gulden middenweg) voor de meeste mensen zal gelden.

'beelddenken' is gewoon de nieuwste modekreet waarmee gefrusteerde typetjes gelukkig worden gemaakt met een/hun slachtoffercomplex.

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 07:56 schreef Panthera1984 het volgende:

[..]

Ik bedoel als er is een vergadering moet worden besloten wat "de nieuwe aanpak" van het werk word. of als je daar niet over mee mag beslissen, je hoort vast wel eens verhalen over wat het management nu weer wil. voorbeeld: aanvraag bureaulamp -> management assistente -> goedkeuring leidinggevende -> administratief medewerker -> werkverdelers -> man met bureaulamp

jij bent één van die schakels, en ze gaan iets wijzigen bijvoorbeeld: aanvraag bureaulamp -> zelf in progje -> goedkeuring leidinggevende -> administratief medewerker -> huisvesting (ze gaan eerst bepalen of er op die kamer een burealamp mag, en hoe hoog, want misschien stoot iemand wel zijn oog -> administratief medewerker -> werkverdelers -> man met bureaulamp

Als ze dit wijzigen zit "jij" er als Adm. medewerker maar mooi mee, want nu heb je de aanvraag 2x onderhanden. nou ja, maar als ze dus zoiets voorstellen, dan zie ik al gelijk dit soort schematjes.

Ik vroeg me gister ook nog af, als nou iemand zegt: "plassen" denk je dan gelijk aan het -gevoel- van plassen, of zie je een urinoir voor je?

op die manier de gevolgen enzo, meestal komt het niet echt naar voren om zoiets te simuleren maar zie ik gelijk al de bottleneck of iets wat risicos gaat opleveren.

Met plassen als ik er aan denk/lees krijg ik meer iets abstracts dan een urinoir of het gevoel. Aangezien plassen ook voor plasjes water van regen / overstroming etc kan komen. Het bestaat in principe uit 2 beelden "het creeeren" dus dat het water eruit stroomt en plassen water. Waarom ik niet aan een gevoel denk? Het plassen is niet voor iedereen hetzelfde, laat staan voor mij altijd hetzelfde. En om aan urinoir te denken, dat gaat nogal lastig als iemand zegt "mijn hond plast" snap je? Bij het woord urinoir denk ik bovendien aan een mens only wc, zo'n een die aan de muur hangt enkel voor plassen bedoeld. Het ligt dus aan de context.

quote:

Op donderdag 21 december 2006 01:59 schreef Paddokingnr1 het volgende:
Even een klein stukje van de informatie van een andere site:
[..]

Stichting beelddenken
Dit beslaat zo ongeveer het probleem van de beelddenkers.
En dan vooral die laatste zin Is het erg om in beelden te blijven denken? Nee, het geeft je de mogelijkheid om analoog te denken en bovendien gaat beelddenken sneller dan woorddenken. legt het goed uit, we denken te snel voor woordenkers.
Vandaar dat ik mijn denken soms op een laag pitje zet (hoe vreemd dat ook klinkt ) er wordt trouwens ook ergens gezegd dat sommige beelddenkers meerdere handelingen te gelijk kunnen doen (ik geloof op de site in de OT) dat "probleem" heb ik ook.
Ik moet bekennen dat sommige van mijn collega's daar een beetje gek van worden, bijv.: ik heb een klant aan de lijn die ik help met een probleem en ik ben te gelijker tijd een andere klant in het systeem aan het invoeren.

Deze post geeft mijn beeld van de zogenaamde beelddenkers wel goed weer: schaamteloze speciaalheid.

Meerdere handelingen verwijst eerder naar "meerdere bedenksels tegelijkertijd" voor een situatie dan specifiek 2 dingen doen. Sterker nog bij beelddenker ben je vaak sneller afgeleid tenzij je zeer gefocussed bent, bij beide gevallen ben je zoiezo met 1 ding bezig...

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 14:00 schreef Zyggie het volgende:

[..]

Deze post geeft mijn beeld van de zogenaamde beelddenkers wel goed weer: schaamteloze speciaalheid.

Ah, eindelijk