R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt? #3
Zoals ik zei: een verre van ideale situatie. Overigens zou ik als ik echt veel van de vrouw in kwestie hield waarschijnlijk gewoon bij haar blijven.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:20 schreef dawg het volgende:
[..]
Ik heb het niet over dwingen. En een echt einde is het natuurlijk niet, want je kunt wel weggaan, geen relatie meer, maar daarmee is het kind nog niet weg. Een kind wat ook gevoelens heeft. Wat Rip zegt dus.
[..]
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Nou ja, je kan haar altijd nog met een breinaald van onderen prikken, de situatie die dan ontstaat is overigens ook verre van ideaal.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:23 schreef dawg het volgende:
[..]
Als ze besluit het kind toch te houden, heeft de man dus weinig keus.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Ik heb een tienerzwangerschap in mijn klas (HBO, tweede jaar) meegemaakt en daar kreeg ik een heel vreemd gevoel bij.
Het was een intelligent meisje met ambities, daarom begreep ik er niks van dat ze zo vroeg al zwanger was (toen ze nog 17 was en 18 moest worden).
En toch wist het zwangere meisje zelf niet wat ze met haar toekomst moest, als ze een kind met studie zou moeten combineren. (bovendien wilde ze helemaal niet thuis voor het kind zorgen)
Maar dat gevoel wat ik erbij kreeg, kan ik niet echt omschrijven. Het besef dat er al een aantal maanden een levend wezen in haar buik zat, maar dat zij als moeder zijnde zelf nog erg kinderlijk (intelligent, maar niet stabiel) was...
Terwijl iets volwassener moeders ook niet stabiel hoeven te zijn, had ik het gevoel dat de hele situatie zo ´wankel´ was.
Het was een intelligent meisje met ambities, daarom begreep ik er niks van dat ze zo vroeg al zwanger was (toen ze nog 17 was en 18 moest worden).
En toch wist het zwangere meisje zelf niet wat ze met haar toekomst moest, als ze een kind met studie zou moeten combineren. (bovendien wilde ze helemaal niet thuis voor het kind zorgen)
Maar dat gevoel wat ik erbij kreeg, kan ik niet echt omschrijven. Het besef dat er al een aantal maanden een levend wezen in haar buik zat, maar dat zij als moeder zijnde zelf nog erg kinderlijk (intelligent, maar niet stabiel) was...
Terwijl iets volwassener moeders ook niet stabiel hoeven te zijn, had ik het gevoel dat de hele situatie zo ´wankel´ was.
......................................................................................................
Ja. Stiekem als ze slaapt.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:25 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Nou ja, je kan haar altijd nog met een breinaald van onderen prikken, de situatie die dan ontstaat is overigens ook verre van ideaal.
Hoe zou die beslissing moeten uitpakken dan in die perfecte wereld? Muntje opgooien?quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:22 schreef MinderMutsig het volgende:
In een perfecte wereld zouden mannen en vrouwen hier evenveel inspraak en voordelen en nadelen van beleven
In een perfecte wereld zijn de partners het altijd hartgrondig met elkaar eensquote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:29 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Hoe zou die beslissing moeten uitpakken dan in die perfecte wereld? Muntje opgooien?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Nee, dan zouden beide dus evenveel inspraak hebben en evenveel voordelen als nadelen. Maar dat is domweg onmogelijk.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:29 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Hoe zou die beslissing moeten uitpakken dan in die perfecte wereld? Muntje opgooien?
There is no love sincerer than the love of food.
Voor mij denk ik dat samen beslissen dat je het niet wil makkelijker is. Als een man het wel zou willen en ik niet, dan gaat wel meespelen dat dat inhoudt dat ik lichamelijk degene zou zijn die dat kind moet dragen.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:35 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Nee, dan zouden beide dus evenveel inspraak hebben en evenveel voordelen als nadelen. Maar dat is domweg onmogelijk.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Of rare kruidenthee gevenquote:
[..]
Nou ja, je kan haar altijd nog met een breinaald van onderen prikken, de situatie die dan ontstaat is overigens ook verre van ideaal.
.Het lijkt me vreselijk trouwens om een abortus te ondergaan terwijl je dat echt niet wilt. Ik zou eerder de relatie verbreken dan dat ik met twijfels een abortus zou ondergaan. Met twijfel een kind krijgen is ook geen goed idee, maar een kind weghalen terwijl een stemmetje zegt: niet doen! lijkt me nog erger.
Tap tap tap
Ja, maar als dus de vrouw het kind wil houden en de man niet, en ze hebben evenveel inspraak en evenveel voor- en nadelen bij hun zin krijgen....quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:35 schreef MinderMutsig het volgende:
Nee, dan zouden beide dus evenveel inspraak hebben en evenveel voordelen als nadelen. Maar dat is domweg onmogelijk.
.... hoe beslis je dan? Als geen van beide zwaarder weegt wordt de beslissing dus arbitrair.
Voor mij als man is het natuurlijk niet helemaal voor te stellen maar ik denk dat een abortus vrijwel altijd vreselijk is. Ik ben helemaal pro-abortus maar het lijkt mij echt een paardemiddel en erg ingrijpend voor iedereen die er één ondergaat.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:40 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Of rare kruidenthee geven
Het lijkt me vreselijk trouwens om een abortus te ondergaan terwijl je dat echt niet wilt. Ik zou eerder de relatie verbreken dan dat ik met twijfels een abortus zou ondergaan. Met twijfel een kind krijgen is ook geen goed idee, maar een kind weghalen terwijl een stemmetje zegt: niet doen! lijkt me nog erger.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Dan ga je als man weg. Ik zou dat iig wel doen als ik een man was en geen kinderen wilde (ik ben een vrouw en ik wil geen kinderen).quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:42 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Ja, maar als dus de vrouw het kind wil houden en de man niet, en ze hebben evenveel inspraak en evenveel voor- en nadelen bij hun zin krijgen....
.... hoe beslis je dan? Als geen van beide zwaarder weegt wordt de beslissing dus arbitrair.
Het écht lastige geval is pas als de man het wel wil en de vrouw niet. Je kunt een vrouw moeilijk dwingen om een zwangerschap te voldragen.
Inderdaad, het is niet zomaar iets en zelfs als je geen kinderen wilt en nooit gewild hebt, lijkt het me vreselijk.quote:
[..]
Voor mij als man is het natuurlijk niet helemaal voor te stellen maar ik denk dat een abortus vrijwel altijd vreselijk is. Ik ben helemaal pro-abortus maar het lijkt mij echt een paardemiddel en erg ingrijpend voor iedereen die er één ondergaat.
Tap tap tap
Vastketenen in de kelder en force-feeden!quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:46 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Dan ga je als man weg. Ik zou dat iig wel doen als ik een man was en geen kinderen wilde (ik ben een vrouw en ik wil geen kinderen).
Het écht lastige geval is pas als de man het wel wil en de vrouw niet. Je kunt een vrouw moeilijk dwingen om een zwangerschap te voldragen.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
De vrouw is baas in eigen buik, ja, maar dan neem ik aan dat je het er mee eens bent, dat wanneer jij als man niet zit te wachten op het kind, je bij het beëindigen van de relatie je ook volledig kunt onttrekken aan de zorg voor het kind. Dus dat je ook geen financiële ondersteuning hoeft te bieden.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:19 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Uiteindelijk is de vrouw baas in haar eigen lichaam natuurlijk. Ik zou in zo'n situatie een dame echt niet tot abortus willen dwingenMaar als ik echt geen kinderen wil op dat moment is het wel einde relatie waarschijnlijk....
En je blijft op de trap zitten tot je gebaard hebt!!!1!!quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:46 schreef Isegrim het volgende:
Het écht lastige geval is pas als de man het wel wil en de vrouw niet. Je kunt een vrouw moeilijk dwingen om een zwangerschap te voldragen.
Zo zou het imo geregeld moeten zijn, maar dat is dus niet zo...quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:50 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
De vrouw is baas in eigen buik, ja, maar dan neem ik aan dat je het er mee eens bent, dat wanneer jij als man niet zit te wachten op het kind, je bij het beëindigen van de relatie je ook volledig kunt onttrekken aan de zorg voor het kind. Dus dat je ook geen financiële ondersteuning hoeft te bieden.
Ik kan me niet voorstellen dat ik een (vroege) abortus als vreselijk zou ervaren. Zwanger raken, dát zou ik als vreselijk ervaren.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:47 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Inderdaad, het is niet zomaar iets en zelfs als je geen kinderen wilt en nooit gewild hebt, lijkt het me vreselijk.
In hoeverre die zaken bepalen dat de vrouw de beslissende stem heeft is natuurlijk maar een kwestie van perceptie en mening. In dit geval jouw mening. Ik kan mij ook een samenleving voorstellen waarin de man wel die zeggenschap heeft. Dit is geen kwestie van een universele waarheid namelijk.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:22 schreef MinderMutsig het volgende:
In een perfecte wereld zouden mannen en vrouwen hier evenveel inspraak en voordelen en nadelen van beleven maar de wereld is niet perfect en het leven is niet eerlijk. Het kind groeit in die vrouw, zij is degene die een abortus moet ondergaan of die negen maanden roofbouw op haar lijf moet laten plegen dus zij heeft de beslissende stem. Jammer maar helaas. Als je daar als man niet mee kunt leven zijn er altijd nog condooms of hoeren.
Nou inderdaad, dat is dus mijn bezwaar tegen de situatie. Als de vrouw het voor zichzelf mag bepalen, dan mag de man het ook. Dat lijkt mij de meest logische situatie.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:51 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Zo zou het imo geregeld moeten zijn, maar dat is dus niet zo...
Wettelijk gezien kan dat niet.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:50 schreef servus_universitas het volgende:
De vrouw is baas in eigen buik, ja, maar dan neem ik aan dat je het er mee eens bent, dat wanneer jij als man niet zit te wachten op het kind, je bij het beëindigen van de relatie je ook volledig kunt onttrekken aan de zorg voor het kind. Dus dat je ook geen financiële ondersteuning hoeft te bieden.
Principieel gezien vind ik dat je als man je alleen er aan zou mogen onttrekken als je er bij genaait bent door je vriendin (als ze expres zwanger wordt terwijl jij dat absoluut niet wil). Als het kind per ongeluk er komt, is het gedeelde verantwoording vind ik. Zeker als de man besluit geen condooms te gebruiken: dan doet hij er niet alles aan een zwangerschap te voorkomen, dus waarom zou een vrouw er dan alles aan moeten doen de zwangerschap te beeindigen?
Mij ook, maar de wetgever is het niet met ons eens helaas.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:53 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Nou inderdaad, dat is dus mijn bezwaar tegen de situatie. Als de vrouw het voor zichzelf mag bepalen, dan mag de man het ook. Dat lijkt mij de meest logische situatie.
Als jij diep in je hart absoluut geen kinderen wenst, dan lijkt het mij niet dat een abortus nu zo'n dramatische ingreep in je leven is. Sterker nog, het zal een verademing zijn.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:47 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Inderdaad, het is niet zomaar iets en zelfs als je geen kinderen wilt en nooit gewild hebt, lijkt het me vreselijk.
quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:51 schreef Isegrim het volgende:
Ik kan me niet voorstellen dat ik een (vroege) abortus als vreselijk zou ervaren.
dan heb je weinig inlevingsvermogen. Volgens mij vind geen enkele vrouw het makkelijk.
Tja, ergens ben ik het met je eens, maar maar hoe zag je een praktisch alternatief voor je dan? Een verplichte abortus, of zo? Lijkt me moeilijk te verenigen met de mensenrechten (onaantastbaarheid van het menselijk lichaam, e.d..)quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:54 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Mij ook, maar de wetgever is het niet met ons eens helaas.
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Verademing? Dat lijkt me niet. Minder erg dan de andere optie, vast wel. Maar dat maakt het niet ineens makkelijk. Het zal nog steeds emotioneel zwaar zijn.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:54 schreef servus_universitas het volgende:
Als jij diep in je hart absoluut geen kinderen wenst, dan lijkt het mij niet dat een abortus nu zo'n dramatische ingreep in je leven is. Sterker nog, het zal een verademing zijn.
Dat speelt andersom toch ook mee? Als hij het niet wil en jij wel ben jij degene die een operatie moet ondergaan om dat kind te laten verwijderen.quote:
[..]
Voor mij denk ik dat samen beslissen dat je het niet wil makkelijker is. Als een man het wel zou willen en ik niet, dan gaat wel meespelen dat dat inhoudt dat ik lichamelijk degene zou zijn die dat kind moet dragen.
Met daarna bovendien vergroot risico op kanker en eventuele vruchtbaarheidsproblemen in de toekomst.
There is no love sincerer than the love of food.
Het kan wel een verademing zijn, maar als ik nu zwanger zou raken (en ik wil geen kinderen) zou ik een abortus toch als ontzettend zwaar ervaren. Alsof het tegen mijn natuur indruist ofzo, ik weet het niet.quote:
[..]
Als jij diep in je hart absoluut geen kinderen wenst, dan lijkt het mij niet dat een abortus nu zo'n dramatische ingreep in je leven is. Sterker nog, het zal een verademing zijn.
Tap tap tap
Dat weet ik en dat is wat mij betreft een punt ter verbetering voor de wetgever.quote:
Hier moet ik over nadenken.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:53 schreef Dipkip het volgende:
Principieel gezien vind ik dat je als man je alleen er aan zou mogen onttrekken als je er bij genaait bent door je vriendin (als ze expres zwanger wordt terwijl jij dat absoluut niet wil). Als het kind per ongeluk er komt, is het gedeelde verantwoording vind ik. Zeker als de man besluit geen condooms te gebruiken: dan doet hij er niet alles aan een zwangerschap te voorkomen, dus waarom zou een vrouw er dan alles aan moeten doen de zwangerschap te beeindigen?
Feit blijft dat ik het gevoel heb dat hier met twee maten wordt gemeten. Het komt op mij over alsof we nu in een situatie zijn aangekomen dat de vrouw altijd de eindbeslissing kan maken, maar dat de man in bepaalde situaties geen keuze heeft. Maar jij vindt dan, neem ik aan, ook dat de vrouw verplicht mag worden het kind te houden in het geval dat zij niet alle voorzorgsmaatregelen heeft genomen, zoveel ze kon, om een zwangerschap te voorkomen?
Dat is wel heel gechargeerd. Ik denk dat een abortus naar is, maar veel minder ingrijpend dan een zwangerschap.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:57 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Dat speelt andersom toch ook mee? Als hij het niet wil en jij wel ben jij degene die een operatie moet ondergaan om dat kind te laten verwijderen.
Met daarna bovendien vergroot risico op kanker en eventuele vruchtbaarheidsproblemen in de toekomst.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Een doodziek dier laten inslapen is ook emotioneel, ook al is het het beste, je maakt toch iets dood. En in dit geval is het nog niet eens ziek, enkel ongewenst. Ik geloof er niets van dat een vrouw werkelijk koud laat. Je kan het wel de beste optie vinden of geen andere uitweg zien maar dat neemt niet weg dat het een kindje in wording is wat je dood laat maken
Ook wanneer je het kind in je buik ziet als een blok aan het been van je leven? Als een lastpost waar je zo snel mogelijk van af wilt? Ik wil niet zeggen dat de ingreep an sich makkelijk is. Daar kun je het moeilijk mee hebben, er bang voor zijn bijvoorbeeld. Maar op emotioneel gebied (emotionele hechting aan het kind) lijkt het mij dat het wel degelijk uitmaakt wat je houding is tegenover het krijgen van kinderen.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:56 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Verademing? Dat lijkt me niet. Minder erg dan de andere optie, vast wel. Maar dat maakt het niet ineens makkelijk. Het zal nog steeds emotioneel zwaar zijn.
Een overtijdbehandeling / vroege abortus stelt weinig voor hoor. En ja, er zijn wel vrouwen die het makkelijk vonden, heb er wel eens eentje gesproken. De anti-abortuslobby wil mensen doen geloven dat elke vrouw een trauma overhoudt aan een abortus, maar dat is natuurlijk onzin. Als jij ab-so-luut geen kinderen wilt, dan haat je dat groeisel in je buik en moet het er zo snel mogelijk uit, punt.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:55 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Nee, de man moet weg kunnen gaan zonder ook maar enige verplichting t.o.v. het door hem niet gewenste kind te hebben. Dus geen alimentatie e.d.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:55 schreef eleusis het volgende:
[..]
Tja, ergens ben ik het met je eens, maar maar hoe zag je een praktisch alternatief voor je dan? Een verplichte abortus, of zo? Lijkt me moeilijk te verenigen met de mensenrechten (onaantastbaarheid van het menselijk lichaam, e.d..)
Nou ja, ik ben geen vrouw dus uiteindelijk kan ik er feitelijk weinig over zeggen. Ik beredeneer het logisch, maar met mijn mannelijke brein natuurlijk.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:57 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Het kan wel een verademing zijn, maar als ik nu zwanger zou raken (en ik wil geen kinderen) zou ik een abortus toch als ontzettend zwaar ervaren. Alsof het tegen mijn natuur indruist ofzo, ik weet het niet.
Jouw gevoel is jouw gevoel en ik kan je daarin nooit tegenspreken.
Ik zou niet weten waarom. Vertel eens waarom.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 12:56 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Verademing? Dat lijkt me niet. Minder erg dan de andere optie, vast wel. Maar dat maakt het niet ineens makkelijk. Het zal nog steeds emotioneel zwaar zijn.
ik heb een keer het vermoeden gehad dat ik zwanger was en heb toen binnen twee dagen alles uitgezocht waar ik 't weg kon laten halen, wat ik mee moest nemen en ga zo maar door (ik was 19) en gelukkig werd ik toen ongesteld 
(ik was 19) en gelukkig werd ik toen ongesteld
Ja doei.
Hoe zou dat dan verbeterd moeten worden? Mag een man dan als hij eerst tegen de vrouw zegt dat ie kinderen wil, hem gewoon smeren, en haar zwanger achterlaten zonder financiele ondersteuning voor het kind? Hoe bescherm je de vader meer, zonder de moeder onbeschermd te laten?quote:Op zaterdag 10 januari 2009 13:00 schreef servus_universitas het volgende:
Dat weet ik en dat is wat mij betreft een punt ter verbetering voor de wetgever.
Nee, waarom zou ik dat vinden?quote:Op zaterdag 10 januari 2009 13:00 schreef servus_universitas het volgende:
Hier moet ik over nadenken.
Ik zeg: man en vrouw zouden evenveel invloed hebben op de beslissing als de situatie voor beide het zelfde zou zijn, als het kind door de ooievaar gebracht werd en je alleen maar aan de ooievaar zou hoeven mailen van joh, sla ons huis toch maar over.
Zo is het niet, het is voor de vrouw zwaarder en heeft meer risico's. Zowel de zwangerschap en bevalling, als een abortus. De vrouw heeft zoals eerder gezegd recht op lichamelijke integriteit: je mag een vrouw niet dwingen een kind te dragen en je mag haar niet dwingen een kind weg te laten halen.
Dus heeft de vrouw het recht de uiteindelijke beslissing te nemen.
Wat kinderlozen volgens mij altijd vergeten is dat je je eigen kind sowieso wél fantastisch en schattig vindtquote:Op zaterdag 10 januari 2009 11:29 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Tja, het gaat natuurlijk al snel over waarom je geen kinderen wilt en dan ben je toch al snel negatief over kinderen aan het praten. De eerste "ik wil absoluut geen kinderen omdat ze zo fantastisch en schattig zijn!" moet ik nog zien langskomen.
.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Als je er op tijd bij bent is er geen sprake van een 'kindje'. En niet elke vrouw heeft meteen een 'emotionele band' met wat er in haar buik zit. Die is er pas als dat wat in je buik zit, gewenst is.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 13:02 schreef Dipkip het volgende:
Een doodziek dier laten inslapen is ook emotioneel, ook al is het het beste, je maakt toch iets dood. En in dit geval is het nog niet eens ziek, enkel ongewenst. Ik geloof er niets van dat een vrouw werkelijk koud laat. Je kan het wel de beste optie vinden of geen andere uitweg zien maar dat neemt niet weg dat het een kindje in wording is wat je dood laat maken
Het laten inslapen van een geliefd huisdier is niet iets wat je wilt. Het dier is niet ongewenst.
Get real. Als er vrouwen zijn die in staat zijn om breinaalden en kledinghangers te gebruiken of vergif te slikken om een foetus weg te krijgen, denk je dan echt dat er sprake is van een emotionele band met die foetus?
deels eens, deels oneens.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 13:06 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Dus heeft de vrouw het recht de uiteindelijke beslissing te nemen.
Ja, de vrouw moet het eindoordeel hebben of ze het houdt of niet, omdat het 9 maanden in haal lichaam zal bivakkeren, mààr ik vind dat de vrouw die het persé wil, ook wanneer de vader 100% zeker weet dat hij het kind niet wil (en het is niet door verkrachting of andere nare omstandigheden ontstaan), dat er dan een overeenkomst moet worden getekend waarbij de moeder de vader van het kind wrijwaart van alimentatie en verantwoordelijkheden
het is toch debiel dat als je door een fout van bijvoorbeeld de vrouw (pil vergeten) als man dan maar voor vanalles op moet draaien?
Ja doei.
Ik vind andermans kinderen ook geweldig. Ik ben echt dol opkinderen en pas veel op. Maar dat wil niet zeggen dat ik de verantwoordelijkheid van een kind van mezelf aan zou kunnenquote:Op zaterdag 10 januari 2009 13:07 schreef Vivi het volgende:
[..]
Wat kinderlozen volgens mij altijd vergeten is dat je je eigen kind sowieso wél fantastisch en schattig vindt
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Het is de man wiens leven in dit verhaal hem volledig kan ontglippen. Dat vind ik minstens zo zwaar wegen als de lichamelijke integriteit van de vrouw. Zij heeft de keuze en hij niet. Als zij kiest voor het kind dan heeft dat invloed op zijn verdere leven waar hij geen controle over kan hebben.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 13:06 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Hoe zou dat dan verbeterd moeten worden? Mag een man dan als hij eerst tegen de vrouw zegt dat ie kinderen wil, hem gewoon smeren, en haar zwanger achterlaten zonder financiele ondersteuning voor het kind? Hoe bescherm je de vader meer, zonder de moeder onbeschermd te laten?
[..]
Nee, waarom zou ik dat vinden?
Ik zeg: man en vrouw zouden evenveel invloed hebben op de beslissing als de situatie voor beide het zelfde zou zijn, als het kind door de ooievaar gebracht werd en je alleen maar aan de ooievaar zou hoeven mailen van joh, sla ons huis toch maar over.
Zo is het niet, het is voor de vrouw zwaarder en heeft meer risico's. Zowel de zwangerschap en bevalling, als een abortus. De vrouw heeft zoals eerder gezegd recht op lichamelijke integriteit: je mag een vrouw niet dwingen een kind te dragen en je mag haar niet dwingen een kind weg te laten halen.
Dus heeft de vrouw het recht de uiteindelijke beslissing te nemen.
Er zijn ook vrouwen die daar rationeel in zijn.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 13:04 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Nou ja, ik ben geen vrouw dus uiteindelijk kan ik er feitelijk weinig over zeggen. Ik beredeneer het logisch, maar met mijn mannelijke brein natuurlijk.
Ik had van de week een vriendin op bezoek die zwanger is. Gewenstm, dat wel, maar ze wist ons te vertellen dat dat zwanger zijn echt helemaal niet leuk is en dat zo'n mormel roofbouw op je lichaam pleegt. Ze kon niet wachten tot 'die onzin' voorbij was en ze weer gewoon wijn kon drinken en sigaretten kon roken.
Niet alle vrouwen doen aan roze wolken en sentimenteel gedoe.
Het zal toch een dubbel gevoel zijn. Ook al ben je tevreden met je beslissing, dan nog is een abortus ondergaan niet zoiets als even bloed laten prikken. Het gaat niet alleen om hechting - het is een menselijk wezen wat je dood maakt, en bij mensen die ze allemaal op een rijtje hebben brengt dat enige emotie teweeg, ook al is het beter zo.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 13:02 schreef servus_universitas het volgende:
Ook wanneer je het kind in je buik ziet als een blok aan het been van je leven? Als een lastpost waar je zo snel mogelijk van af wilt? Ik wil niet zeggen dat de ingreep an sich makkelijk is. Daar kun je het moeilijk mee hebben, er bang voor zijn bijvoorbeeld. Maar op emotioneel gebied (emotionele hechting aan het kind) lijkt het mij dat het wel degelijk uitmaakt wat je houding is tegenover het krijgen van kinderen.
Dat vind ik niet. Je maakt een menselijk wezen dood. Dat stelt altijd wat voor.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 13:03 schreef Isegrim het volgende:
Een overtijdbehandeling / vroege abortus stelt weinig voor hoor.
Ik heb het niet over trauma's. Ik heb het er over dat op het moment van de abortus, dit een emotioneel iets is wat je niet zomaar even doet. Ik geloof er geen bal van dat diegene dat echt zo voelt. Misschien had ze het zwaarder verwacht of wil ze niet toegeven aan haar gevoel. Maar ik geloof er niets van dat ze het geen enkel probleem zou vinden om het geregeld te doen want het is toch makkelijk en stelt weinig voor.quote:Op zaterdag 10 januari 2009 13:03 schreef Isegrim het volgende:
En ja, er zijn wel vrouwen die het makkelijk vonden, heb er wel eens eentje gesproken. De anti-abortuslobby wil mensen doen geloven dat elke vrouw een trauma overhoudt aan een abortus, maar dat is natuurlijk onzin. Als jij ab-so-luut geen kinderen wilt, dan haat je dat groeisel in je buik en moet het er zo snel mogelijk uit, punt.
quote:Op zaterdag 10 januari 2009 13:06 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Hoe zou dat dan verbeterd moeten worden? Mag een man dan als hij eerst tegen de vrouw zegt dat ie kinderen wil, hem gewoon smeren, en haar zwanger achterlaten zonder financiele ondersteuning voor het kind?
Als er een onderlinge afspraak was om geen kinderen te krijgen en mevrouw bedenkt zich als ze plotseling zwanger blijkt, dan is dat haar keus en die van haar alleen. Beetje naaierij om die man dan medeverantwoordelijk te achten.
Wat mij gewoon erg begint op te vallen is dat positieve discriminatie steeds meer wordt geaccepteerd. Vrouwen hebben hard en lang gestreden voor hun rechten, waaronder het recht op abortus. Goed, ik vind abortus nog altijd een wat moeilijk punt, maar ik respecteer dat recht en de vrijheid die het teweeg brengt. Niet in de laatste plaats omdat ik mij realiseer dat ik niet kan oordelen over het gevoelsleven van een vrouw die abortus wenst. Maar zoals het nu is slaat het door naar de andere kant. De vrouw heeft nu volledige keuzevrijheid, maar de man niet. Natuurlijk zijn er dubieuze situaties, zoals waar DipKip al op wijst: man en vrouw besluiten in gezamenlijk overleg een kind te willen en dan wanneer zij zwanger is, peert de man 'm. Maar daar zijn andere oplossingen voor te bedenken.
Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt? #3
