R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Vorig deel:
De Kunst van het loslaten van een ex #42
Que?
Relatie over? Kon ze d'r benen niet bij elkaar houden? Ging hij vreemd? Was het gevoel weg? Ging het niet meer? Stort hier je hart uit.
En nu?
Schrijf het van je af. Praat erover met vrienden. Dat helpt. Verder kunnen de volgende linkjes verlichting bieden.
http://www.liefdescursus.nl/tranendal/
http://www.ldvd.nl/
http://www.liefdesverdriet.nu/
Liefdesverdriet (Bol.com)
Hoe lijm ik mijn gebroken hart? (Bol.com)
Red je relatie! (Bol.com)
Stort je hart uit, niet slowchatten.
Lees hier de laatste 5 post van het vorige topic.
De Kunst van het loslaten van een ex #42
Que?
Relatie over? Kon ze d'r benen niet bij elkaar houden? Ging hij vreemd? Was het gevoel weg? Ging het niet meer? Stort hier je hart uit.
En nu?
Schrijf het van je af. Praat erover met vrienden. Dat helpt. Verder kunnen de volgende linkjes verlichting bieden.
http://www.liefdescursus.nl/tranendal/
http://www.ldvd.nl/
http://www.liefdesverdriet.nu/
Liefdesverdriet (Bol.com)
Hoe lijm ik mijn gebroken hart? (Bol.com)
Red je relatie! (Bol.com)
Stort je hart uit, niet slowchatten.
Lees hier de laatste 5 post van het vorige topic.
quote:Op maandag 11 september 2006 16:28 schreef Sunshine2006 het volgende:
Zat wat reacties naar boven te lezen maar kan er bij mij gewoon echt niet over uit dat als je dan beide nog gek van elkaar bent, waarom je dan echt per se niet door bijkomende problemen nog een keer kan proberen. Je weet waarom dingen niet liepen en weet dus ook waar je kneiterhard aan moet werken om het deze keer wel goed te laten lopen. Kom op zeg, als je echt zo'n connectie heb, go for it en doe er gewoon kneiterhard je best voor. Snap dat van mijn ex ook niet eigenlijk maargoed...
quote:Op maandag 11 september 2006 16:29 schreef eRrrrJeee het volgende:
veel praten met vrienden/vriendinnen helpt
quote:Op maandag 11 september 2006 16:47 schreef Xcept het volgende:
Ja dat is dus ook mijn gevoel maar goed joh, geloof dat ik mijn opblaasschaap hoor blaten dus ga maar ff de kaas van mijn paal laten schuren
Jah beiden nog gek van elkaar, maar zij kan het verleden niet vergeten klaar. We gaan dus niet verder maar je mag tegenwoordig niet eens mee hopen dan ben je meteen een sneu figuur. Vind je eerder een sneu figuur als je zulke reacties plaatst maar goed.
quote:Op maandag 11 september 2006 16:50 schreef eRrrrJeee het volgende:
[..]
lol.. jij bent vast iemand met emotie en gevoelens?
Gogo!quote:Op maandag 11 september 2006 16:53 schreef Sunshine2006 het volgende:
Precies, hoop is juist gezonde reactie. Geeft blijk aan het feit dat je echt om iemand gegeven hebt en niet zo mans loopt te doen om je ego in stand te houden...
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Met mij gaat het ondertussen al wat beter nadat ik van de week een flinke ruzie met haar heb gehad.
over het feit dat ze telkens chagrijnig doet en dat afreageert op mij.
Ben nu ook alweer bezig met een andere meid die ik wel leuk vindt kijken of dat wat gaat worden
over het feit dat ze telkens chagrijnig doet en dat afreageert op mij.
Ben nu ook alweer bezig met een andere meid die ik wel leuk vindt kijken of dat wat gaat worden
life is like a present you never know what is in it
Ach na 3 keer samen gewoond te hebben en één keer getrouwd te zijn geweest heb ik nu eindelijk leuk vriendinnetje. En deze kan haar benen wel bij elkaar houden, in tegenstelling tot sommige vorige :s
hmm dat is herkenbaar al hield ze haar benen wel bij elkaar.
het is namelijk uitgegaan omdat ze voor de 2de keer ging kijken bij de buren of het gras groener was en dat toch wel interesant scheen te vinden.
ze zoekt het maar uit want ik kan wel wat beters krijgen, heb ik ondertussen ondervonden en dat zeggen de mensen om me heen ook.
het spijtige voor haar is dat diegene haar weer niet leuk vindt
het is namelijk uitgegaan omdat ze voor de 2de keer ging kijken bij de buren of het gras groener was en dat toch wel interesant scheen te vinden.
ze zoekt het maar uit want ik kan wel wat beters krijgen, heb ik ondertussen ondervonden en dat zeggen de mensen om me heen ook.
het spijtige voor haar is dat diegene haar weer niet leuk vindt
life is like a present you never know what is in it
Goed om nog ff door te gaan op die laatste discussie van de andere topic. Sommige dingen zijn gewoon echt niet te snappen. Als je beide nog gevoelens hebt, waarom de 1 het gewoon echt niet meer wilt proberen. Snap dat echt niet hoor, je kan er toch kneiterhard je best voor doen??? Niet zo snel opgeven enzo. Wat heeft die relatie anders voorgesteld zeg....
Dat gezeur heb ik zoals bij anderen misschien ook bekend voorkomt bij mijn ex. Telkens zit hij net op het randje om weer terug te komen, maar dan draait ie vervolgens weer volledig om. En is ie tevens mij aant na apen dat ik het druk heb. Hij ineens ook... Ook issie heel erg nieuwsgierig als ik of mn groepje het over hem gehad heeft...
1 plaats waar ik hem altijd zie (misschien handig als bij info): dansschool elke zondagavond. Afgelopen zondag was ie verbaasd dat ik moet helpen op die avond en vroeg meteen of ik met hem wou dansen. Maar dat was puntje bij paaltje niet door gegaan (omdat een ouder vrouwtje uit die les geen danspartner had die avond en ik enkel als hulp kwam en iemand anders moest helpen die echt totaal geen gevoel voor ritme heeft en niemand schijnbaar mee kan dansen)...
Pff.... Mannen!!!
Niet zo snel opgeven enzo. Wat heeft die relatie anders voorgesteld zeg....Dat gezeur heb ik zoals bij anderen misschien ook bekend voorkomt bij mijn ex. Telkens zit hij net op het randje om weer terug te komen, maar dan draait ie vervolgens weer volledig om. En is ie tevens mij aant na apen dat ik het druk heb. Hij ineens ook... Ook issie heel erg nieuwsgierig als ik of mn groepje het over hem gehad heeft...
1 plaats waar ik hem altijd zie (misschien handig als bij info): dansschool elke zondagavond. Afgelopen zondag was ie verbaasd dat ik moet helpen op die avond en vroeg meteen of ik met hem wou dansen. Maar dat was puntje bij paaltje niet door gegaan (omdat een ouder vrouwtje uit die les geen danspartner had die avond en ik enkel als hulp kwam en iemand anders moest helpen die echt totaal geen gevoel voor ritme heeft en niemand schijnbaar mee kan dansen)...
Pff.... Mannen!!!
Always look on the bright side of life :-)
Van de laatste 4 jaar/200 weken staat die kerel 100 weken droog. Dus in 4 jaar mag die hem er 50x inhangen. Dat is lachwekkend. Daar valt niet meer voor te vechten. Dat is al voorbij alleen weten ze het nog niet.quote:Op dinsdag 12 september 2006 14:54 schreef Sunshine2006 het volgende:
Goed om nog ff door te gaan op die laatste discussie van de andere topic. Sommige dingen zijn gewoon echt niet te snappen. Als je beide nog gevoelens hebt, waarom de 1 het gewoon echt niet meer wilt proberen. Snap dat echt niet hoor, je kan er toch kneiterhard je best voor doen??? Niet zo snel opgeven enzo. Wat heeft die relatie anders voorgesteld zeg....
Dat gezeur heb ik zoals bij anderen misschien ook bekend voorkomt bij mijn ex. Telkens zit hij net op het randje om weer terug te komen, maar dan draait ie vervolgens weer volledig om. En is ie tevens mij aant na apen dat ik het druk heb. Hij ineens ook... Ook issie heel erg nieuwsgierig als ik of mn groepje het over hem gehad heeft...
1 plaats waar ik hem altijd zie (misschien handig als bij info): dansschool elke zondagavond. Afgelopen zondag was ie verbaasd dat ik moet helpen op die avond en vroeg meteen of ik met hem wou dansen. Maar dat was puntje bij paaltje niet door gegaan (omdat een ouder vrouwtje uit die les geen danspartner had die avond en ik enkel als hulp kwam en iemand anders moest helpen die echt totaal geen gevoel voor ritme heeft en niemand schijnbaar mee kan dansen)...
Pff.... Mannen!!!
Daar valt niet meer voor te vechten. Dat is al voorbij alleen weten ze het nog niet. 
Lot? Womên.. .quote:Op dinsdag 12 september 2006 21:33 schreef BloodyLotte het volgende:
tvp. Godverdomme.
.
Whatever I want.
Ja heel fijn. 't Is echt net gebeurd (het zal nu 24 uur geleden zijn), ik zit echt nu in de wtf-fase. Morgen wakker worden en dan was 't een nare droom. Dat idee.quote:
Maar dat zal wel niet.
hmm sterkte thats all i can say about it....
begin er nu zelf net uit te krabbelen gelukkig
begin er nu zelf net uit te krabbelen gelukkig
life is like a present you never know what is in it
Hoe lang duurde je relatie, en hoe lang is het nu uit?quote:Op dinsdag 12 september 2006 23:50 schreef Stampurtjuh het volgende:
hmm sterkte thats all i can say about it....
begin er nu zelf net uit te krabbelen gelukkig
Dan kan ik even rekening ermee houden. 3 jaar, 2 maanden en 2 dagen you know. Liefde van mijn leven enzo. Gone missing.
mijn relatie heeft in totaal 4 jaar geduurt waarvan het nu 2 maanden definitief uit is.
life is like a present you never know what is in it
zie haar trouwens nog wel af en toe maar het is en blijft moeilijk, juist omdat je de dingen mist zoals een hand vast houden.
just the little things en dan vooral het wakker worden is het moeilijkst omdat je wakker wordt en dan naast je kijkt en hij of zij er niet meer ligt.
just the little things en dan vooral het wakker worden is het moeilijkst omdat je wakker wordt en dan naast je kijkt en hij of zij er niet meer ligt.
life is like a present you never know what is in it
Bij mij kwam het na 2.5 jaar, iets langer zelfs geloof ik. Het kwam voor mij onverwachts en dacht er hetzelfde over als jij. Ik ben nu ong 5 maanden verder en het gaat goed met me. Maar er helemaal overheen ben ik nog niet, maar het slijt. Sterkte iig Wat was trouwens de reden, of weet je dat niet?quote:Op dinsdag 12 september 2006 23:53 schreef BloodyLotte het volgende:
[..]
Hoe lang duurde je relatie, en hoe lang is het nu uit?
Dan kan ik even rekening ermee houden. 3 jaar, 2 maanden en 2 dagen you know. Liefde van mijn leven enzo. Gone missing.
bij mij is het gevoel ook nog niet helemaal weg maar ik open wel langzaam aan mijn ogen voor andere vrouwen die mijn leven in wandelen en soms evensnel weer eruit wandelen.
het slijt inderdaad en bij mij heeft een fikse ruzie nadat het uit was een flinke gat geslagen in mijn emoties, waardoor ik nu puur zakelijk tegen haar doe.
puur uit zelfbescherming dat geef ik toe, want ik wil me niet meer kwetsbaar opstellen naar haar dat heb ik al lang genoeg gedaan.
het slijt inderdaad en bij mij heeft een fikse ruzie nadat het uit was een flinke gat geslagen in mijn emoties, waardoor ik nu puur zakelijk tegen haar doe.
puur uit zelfbescherming dat geef ik toe, want ik wil me niet meer kwetsbaar opstellen naar haar dat heb ik al lang genoeg gedaan.
life is like a present you never know what is in it
ik denk dat het iets met een andere vrouw te maken heeft gezien het feit dat ik net op haar homepage iets over een opmerking las ik citeer hierbij "Als uw vriendin u ooit de vraag stelt "Is zij mooier dan mij?" antwoordt dan niet (ik herhaal: niet! nooit! never! waaghetniet!) dat zij inderdaad mooier is. Tenzij u levensmoe bent."quote:Op woensdag 13 september 2006 00:00 schreef Moja het volgende:
[..]
Bij mij kwam het na 2.5 jaar, iets langer zelfs geloof ik. Het kwam voor mij onverwachts en dacht er hetzelfde over als jij. Ik ben nu ong 5 maanden verder en het gaat goed met me. Maar er helemaal overheen ben ik nog niet, maar het slijt. Sterkte iig Wat was trouwens de reden, of weet je dat niet?
life is like a present you never know what is in it
Lalalala. Nee, dat is het niet geweest. Maar goed, tijd heelt alle wonden. Ik ga gewoon niet al teveel hier praten, ook voor hem (hij leest vast mee. Hoi! ). Gewoon even meelezen, herkenning vinden en proberen te relaxen.quote:Op woensdag 13 september 2006 00:06 schreef Stampurtjuh het volgende:
[..]
ik denk dat het iets met een andere vrouw te maken heeft gezien het feit dat ik net op haar homepage iets over een opmerking las ik citeer hierbij "Als uw vriendin u ooit de vraag stelt "Is zij mooier dan mij?" antwoordt dan niet (ik herhaal: niet! nooit! never! waaghetniet!) dat zij inderdaad mooier is. Tenzij u levensmoe bent."
Nee, dat is het niet geweest. Maar goed, tijd heelt alle wonden. Ik ga gewoon niet al teveel hier praten, ook voor hem (hij leest vast mee. Hoi! 
). Gewoon even meelezen, herkenning vinden en proberen te relaxen.
als ie meeleest is het inderdaad niet echt verstandig de reden hier te posten
zou zeggen zoek genoeg afleiding bij vrienden, werk whatever keeps you going .
piekeren en denken en huilen zal je vast wel in de avond uren maar dan heb je de grootste gedeelte van de dag al hopenlijk gehad.
en veel praten helpt ook nog weleens, met elkaar maar ook met anderen die een apparte visie heeft over jullie en de dingen wat meer helder kan bekijken.
diegene kan je een luisterend oor aanbieden maar ook tevens advies.
zou zeggen zoek genoeg afleiding bij vrienden, werk whatever keeps you going .
piekeren en denken en huilen zal je vast wel in de avond uren maar dan heb je de grootste gedeelte van de dag al hopenlijk gehad.
en veel praten helpt ook nog weleens, met elkaar maar ook met anderen die een apparte visie heeft over jullie en de dingen wat meer helder kan bekijken.
diegene kan je een luisterend oor aanbieden maar ook tevens advies.
life is like a present you never know what is in it
Uiteraardquote:Op woensdag 13 september 2006 00:08 schreef BloodyLotte het volgende:
[..]
(hij leest vast mee. Hoi! ).
Ik heb de rest van de discussie niet gevolgd, maar hier wil ik even iets over zeggen.quote:Op dinsdag 12 september 2006 14:54 schreef Sunshine2006 het volgende:
Goed om nog ff door te gaan op die laatste discussie van de andere topic. Sommige dingen zijn gewoon echt niet te snappen. Als je beide nog gevoelens hebt, waarom de 1 het gewoon echt niet meer wilt proberen. Snap dat echt niet hoor, je kan er toch kneiterhard je best voor doen??? Niet zo snel opgeven enzo. Wat heeft die relatie anders voorgesteld zeg....
Mijn ex en ik hebben ook nog gevoelens voor elkaar, simpelweg omdat we 4 jaar lang heel veel van elkaar hebben gehouden en zoiets niet zomaar weg is. We spelen allebei nog wel eens met de gedachte van "wat als we toch weer bij elkaar zouden komen", want als we samen zijn is het (nog steeds) ontzettend fijn. De helft van de tijd. Aan de andere kant weten we allebei dat wij, hoeveel we ook van elkaar houden, elkaar uiteindelijk niet gelukkig kunnen maken. Er waren al vanaf het begin problemen, en ik dacht heel lang dat dat wel over zou gaan als we ouder werden, maar uiteindelijk komt het erop neer dat we allebei bepaalde slechte kanten hebben die juist versterkt lijken te worden als we bij elkaar zijn, en slechte manieren van met elkaar omgaan die er na die vier jaar zo in zijn gaan zitten dat het niet meer op te lossen lijkt. Ik probeer me nu te richten op het idee dat ik over een tijdje heus wel weer iemand tegenkom op wie ik voor de verandering eens ongecompliceerd verliefd kan worden, zonder alle problemen die ik met mijn ex gehad heb, en met wie ik het heel leuk ga hebben. Nu lijkt dat nog even onmogelijk, maar ik weet dat het gaat gebeuren en dat ik dan gelukkiger zal zijn dan ik nu zou kunnen worden.
Wat ik wil zeggen is dat het best kan samengaan dat je nog gevoelens voor elkaar hebt, en zelfs graag bij elkaar wilt zijn, maar tegelijkertijd toch weet dat het beter is om dat niet te doen. Dat betekent niet altijd dat je te snel opgeeft, of dat je relatie niets voorstelde. Het is moeilijk genoeg om je dan in te houden, en toch je verstand te volgen terwijl je gevoel zegt "ik wil hem alleen maar vasthouden". Wij hebben heel lang keihard gevochten voor onze relatie, maar uiteindelijk toch moeten inzien dat het beter was om ermee te stoppen.
They can't say we never tried.
Are you pondering what I'm pondering?
Mijn verhaal:
Morgen is het 6 maanden(!!) uit met m'n vriendin, we hebben 7 maanden wat gehad..
Het ging uit omdat het niet meer werkte, we wonen ver van elkaar af, dus elke keer dat we elkaar zagen waren we een weekend constant bij elkaar. Ze hield nog veel van me, maar kon het zo niet meer.
Eigelijk vanaf toen hebben we elke keer als we elkaar zagen nog gezoend. Als we bij elkaar zijn gaat het echt super, maar de rest van de tijd lopen we elkaar finaal mis. Ik wil het weer proberen, zij ziet het allemaal wel.
Ik kan dat niet, ik zit veel te piekeren en te twijfelen. Kan het niet zomaar los laten.
Met hoe het ging kon ik toch best leven, als ik minder aan haar "hing" voelde het voor mij ook goed en ik dacht: dan maar even niks, als we afspreken gaat het toch goed.. En hoopte dat dit steeds beter zou worden..
3 weken geleden hebben we het echt super fijn gehad, goede gesprekken..gewoon gezellig! Ze zei toen dat ze als het nodig zou zijn echt voor me zou gaan vechten, om te voorkomen dat ze me helemaal verliest. Ze zei bijvoorbeeld ook dat ze zeker weet dat ookal is het nu uit, we ooit weer samen wat krijgen, gewoon door het gevoel dat we hebben als we samen zijn.. Dit meende ze echt, maar nu, 3 weken later merk ik er helemaal niks van.
Ik heb aan gegeven dat ik meer nodig heb, ze doet dit af als gezeik en zegt dat ze het druk heeft. Okee, ze heeft het ook echt druk met school, maar 5 minuutjes de tijd nemen om mij te mailen of te smsen kan er toch echt wel van af.. Zeker als ze zegt dat ze nog van me houdt!
Afgelopen zondag heb ik dit verteld en gezegd dat als we beiden wat toe geven het veel beter kan gaan(ik minder aan haar hangen en zij mij wat meer aandacht geven). Maar haar instelling blijft: ach..het kan nu wel wat minder gaan, maar over een tijdje gaat het toch weer goed..
Vanaf zondag heb ik niks meer laten horen.
Gisteravond had ze hulp nodig bij d'r huiswerk, geen probleem natuurlijk, ik help wel. Maar dan achteraf geeft ze me het gevoel dat ik alleen goed genoeg ben als ze me nodig heeft, als het haar uitkomt.
Ik zit nu aan 2 dingen te denken:
1) Minder van me laten horen, m'n eigen gang gaan en haar eens naar mij laten komen..
2) Vanavond vragen of ze het opnieuw wil proberen, het heeft lang genoeg geduurd zo.. Als ze dat niet wil, dan hoort ze helemaal niks van me de komende tijd en neem ik ook haar telefoontjes niet op..
Dat laatste zal heeel moeilijk zijn voor me, als ze belt wil ik dan toch opnemen, of uit mezelf smsen.. Zeker omdat ik weet dat ze het soms moeilijk heeft met dingen, en ze tegen mij alles durft te vertellen..
Maar ergens denk ik ook dat ik het haar nu veel te makkelijk maak, als ze me nodig heeft ben ik er altijd voor d'r, ookal vind ik dat ze stom heeft gedaan..
Ik hou nog veel van d'r en ik weet zeker dat zij ook nog van mij houdt. Dit komt er alleen totaal niet uit, en ik weet dat ik haar nu moet laten vallen zodat zij dat ook beseft..maar ik kan het niet.. Ik wil mezelf later niet kunnen verwijten dat ik er niet genoeg voor heb gedaan(ookal heb ik dat gevoel nu niet).
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 14-09-2006 13:48:14 ]
Morgen is het 6 maanden(!!) uit met m'n vriendin, we hebben 7 maanden wat gehad..
Het ging uit omdat het niet meer werkte, we wonen ver van elkaar af, dus elke keer dat we elkaar zagen waren we een weekend constant bij elkaar. Ze hield nog veel van me, maar kon het zo niet meer.
Eigelijk vanaf toen hebben we elke keer als we elkaar zagen nog gezoend. Als we bij elkaar zijn gaat het echt super, maar de rest van de tijd lopen we elkaar finaal mis. Ik wil het weer proberen, zij ziet het allemaal wel.
Ik kan dat niet, ik zit veel te piekeren en te twijfelen. Kan het niet zomaar los laten.
Met hoe het ging kon ik toch best leven, als ik minder aan haar "hing" voelde het voor mij ook goed en ik dacht: dan maar even niks, als we afspreken gaat het toch goed.. En hoopte dat dit steeds beter zou worden..
3 weken geleden hebben we het echt super fijn gehad, goede gesprekken..gewoon gezellig! Ze zei toen dat ze als het nodig zou zijn echt voor me zou gaan vechten, om te voorkomen dat ze me helemaal verliest. Ze zei bijvoorbeeld ook dat ze zeker weet dat ookal is het nu uit, we ooit weer samen wat krijgen, gewoon door het gevoel dat we hebben als we samen zijn.. Dit meende ze echt, maar nu, 3 weken later merk ik er helemaal niks van.
Ik heb aan gegeven dat ik meer nodig heb, ze doet dit af als gezeik en zegt dat ze het druk heeft. Okee, ze heeft het ook echt druk met school, maar 5 minuutjes de tijd nemen om mij te mailen of te smsen kan er toch echt wel van af.. Zeker als ze zegt dat ze nog van me houdt!
Afgelopen zondag heb ik dit verteld en gezegd dat als we beiden wat toe geven het veel beter kan gaan(ik minder aan haar hangen en zij mij wat meer aandacht geven). Maar haar instelling blijft: ach..het kan nu wel wat minder gaan, maar over een tijdje gaat het toch weer goed..
Vanaf zondag heb ik niks meer laten horen.
Gisteravond had ze hulp nodig bij d'r huiswerk, geen probleem natuurlijk, ik help wel. Maar dan achteraf geeft ze me het gevoel dat ik alleen goed genoeg ben als ze me nodig heeft, als het haar uitkomt.
Ik zit nu aan 2 dingen te denken:
1) Minder van me laten horen, m'n eigen gang gaan en haar eens naar mij laten komen..
2) Vanavond vragen of ze het opnieuw wil proberen, het heeft lang genoeg geduurd zo.. Als ze dat niet wil, dan hoort ze helemaal niks van me de komende tijd en neem ik ook haar telefoontjes niet op..
Dat laatste zal heeel moeilijk zijn voor me, als ze belt wil ik dan toch opnemen, of uit mezelf smsen.. Zeker omdat ik weet dat ze het soms moeilijk heeft met dingen, en ze tegen mij alles durft te vertellen..
Maar ergens denk ik ook dat ik het haar nu veel te makkelijk maak, als ze me nodig heeft ben ik er altijd voor d'r, ookal vind ik dat ze stom heeft gedaan..
Ik hou nog veel van d'r en ik weet zeker dat zij ook nog van mij houdt. Dit komt er alleen totaal niet uit, en ik weet dat ik haar nu moet laten vallen zodat zij dat ook beseft..maar ik kan het niet.. Ik wil mezelf later niet kunnen verwijten dat ik er niet genoeg voor heb gedaan(ookal heb ik dat gevoel nu niet).
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 14-09-2006 13:48:14 ]
Ik zeg optie 1. Als het zo is, dan loopt 't ook wel zo.
Maar hoor wie het zegt, ik heb vannacht lekker fatalistisch 160 gereden op de snelweg met de muziek heel hard aan. Niet geflitst oid, maar toch. Gas vol in en heel boos kijken.
Maar hoor wie het zegt, ik heb vannacht lekker fatalistisch 160 gereden op de snelweg met de muziek heel hard aan. Niet geflitst oid, maar toch. Gas vol in en heel boos kijken.
Gas vol in en heel boos kijken.
Ik zeg ook 1. Laten gaan, gewoon zien hoe het loopt.
En Bloodylotte, grappig, daar heb ik ooit eens een gedicht over geschreven, toen ik autorijden nog heel rustgevend vond (nu nog wel, maar niet meer zoals een paar jaar geleden). Sterkte trouwens.
En Bloodylotte, grappig, daar heb ik ooit eens een gedicht over geschreven, toen ik autorijden nog heel rustgevend vond (nu nog wel, maar niet meer zoals een paar jaar geleden). Sterkte trouwens.
Het is dat ik dit topic toevallig tegenkom in de AT, ik zou er niet naar op zoek zijn gegaan. Maar ach, wie weet helpt het wel even om m'n hart hier te luchten.
Mijn relatie is net twee weken uit, na 3 jaar samen. De laatste 2 maanden waren we allebei stevig gaan twijfelen aan onze toekomst: we willen zulke verschillende dingen dat we nu al kunnen voorzien dat dat fout gaat lopen. Zij wil kinderen, ik niet, zij wil zich settelen, ik wil nog een beetje vrijbuiteren. Ondanks dat we het nu heel leuk hebben, we doen veel leuke dingen, we kunnen samen lachen, goed praten, hebben we toch allebei heel sterk het gevoel gekregen dat dit niet zal gaan werken, dat de leuke tijd die we nu hebben een te dun laagje is om op te kunnen bouwen. En eerlijk gezegd groeide ik het laatste jaar geestelijk niet meer echt in deze relatie, en is bij ons allebei de passie er ook wel een beetje uit...
Het was heel naar om de knoop door te hakken. We wilden eigenlijk niet, konden elkaar die avond niet loslaten, maar toch wisten we gevoelsmatig dat het wel de beste keus was. Luisteren naar je verstand, niet naar je hart. Maar dat is niet altijd leuk.... je probeert jezelf en elkaar te overtuigen met rationele argumenten: "Nu wonen we nog niet samen, en is het relatief eenvoudig om zo'n stap te zetten, dat zal later alleen maar moeilijker worden."
Vooral de eerste week heb ik me alleen maar heel beroerd gevoeld, en kon ik niet normaal functioneren. Op m'n werk ging het slecht (en het is nog steeds niet top), maar ook slecht slapen, m'n huishouden verwaarlozen, doelloos voor me uit staren. Bij haar idem.
Aangezien dat niks voor mij is, heb ik wel zo snel mogelijk geprobeerd m'n normale leven weer op te pikken. veel doen, afleiding zoeken. Een avondje in de week extra sporten, de avond die we normaal altijd samen doorbrachten. Op m'n werk heb ik in ieder geval genoeg afleiding, en alleen thuis zitten probeer ik te voorkomen. In het weekend lekker wat sporten of op pad met vrienden. Maar er zijn zoveel momenten dat ik iets zie wat me aan haar herinnert, en dat is elke keer weer emotioneel.
We hebben elkaar vandeweek even kort via de telefoon gesproken, dat was wel goed. Konden we even vertellen hoe we ons voelden. "Kut, en jij" "Ook kut." Dat was wel even prettig, maar ik moet er nog niet aan denken om elkaar nu in het echt te zien. net als haar ouders: die willen me nog graag een keer gedag zeggen, maar dat zie ik voorlopig nog niet zo zitten.
Nou ja, het voelt wel oke om het verhaal hier even kwijt te kunnen. Bedankt voor je tijd, en met mij komt het wel weer goed. Gewoon even de tijd ervoor nemen...
EDIT: ik zie nu pas de post van Mini_rulez, een post of 4 boven die van mij. How familiar....
Mijn relatie is net twee weken uit, na 3 jaar samen. De laatste 2 maanden waren we allebei stevig gaan twijfelen aan onze toekomst: we willen zulke verschillende dingen dat we nu al kunnen voorzien dat dat fout gaat lopen. Zij wil kinderen, ik niet, zij wil zich settelen, ik wil nog een beetje vrijbuiteren. Ondanks dat we het nu heel leuk hebben, we doen veel leuke dingen, we kunnen samen lachen, goed praten, hebben we toch allebei heel sterk het gevoel gekregen dat dit niet zal gaan werken, dat de leuke tijd die we nu hebben een te dun laagje is om op te kunnen bouwen. En eerlijk gezegd groeide ik het laatste jaar geestelijk niet meer echt in deze relatie, en is bij ons allebei de passie er ook wel een beetje uit...
Het was heel naar om de knoop door te hakken. We wilden eigenlijk niet, konden elkaar die avond niet loslaten, maar toch wisten we gevoelsmatig dat het wel de beste keus was. Luisteren naar je verstand, niet naar je hart. Maar dat is niet altijd leuk.... je probeert jezelf en elkaar te overtuigen met rationele argumenten: "Nu wonen we nog niet samen, en is het relatief eenvoudig om zo'n stap te zetten, dat zal later alleen maar moeilijker worden."
Vooral de eerste week heb ik me alleen maar heel beroerd gevoeld, en kon ik niet normaal functioneren. Op m'n werk ging het slecht (en het is nog steeds niet top), maar ook slecht slapen, m'n huishouden verwaarlozen, doelloos voor me uit staren. Bij haar idem.
Aangezien dat niks voor mij is, heb ik wel zo snel mogelijk geprobeerd m'n normale leven weer op te pikken. veel doen, afleiding zoeken. Een avondje in de week extra sporten, de avond die we normaal altijd samen doorbrachten. Op m'n werk heb ik in ieder geval genoeg afleiding, en alleen thuis zitten probeer ik te voorkomen. In het weekend lekker wat sporten of op pad met vrienden. Maar er zijn zoveel momenten dat ik iets zie wat me aan haar herinnert, en dat is elke keer weer emotioneel.
We hebben elkaar vandeweek even kort via de telefoon gesproken, dat was wel goed. Konden we even vertellen hoe we ons voelden. "Kut, en jij" "Ook kut." Dat was wel even prettig, maar ik moet er nog niet aan denken om elkaar nu in het echt te zien. net als haar ouders: die willen me nog graag een keer gedag zeggen, maar dat zie ik voorlopig nog niet zo zitten.
Nou ja, het voelt wel oke om het verhaal hier even kwijt te kunnen. Bedankt voor je tijd, en met mij komt het wel weer goed. Gewoon even de tijd ervoor nemen...
EDIT: ik zie nu pas de post van Mini_rulez, een post of 4 boven die van mij. How familiar....
Mijn foto's op Flickr!
[b]Op 15-09-2006 10:28 schreef Hans_Gielus[/b]
Namens Fryslân hoop ik dat je van een berg afkukelt _O-
[b]Op 15-09-2006 10:28 schreef Hans_Gielus[/b]
Namens Fryslân hoop ik dat je van een berg afkukelt _O-
Okee, thnx! Enne..160 is best hard hoor!quote:Op donderdag 14 september 2006 13:59 schreef BloodyLotte het volgende:
Ik zeg optie 1. Als het zo is, dan loopt 't ook wel zo.
Maar hoor wie het zegt, ik heb vannacht lekker fatalistisch 160 gereden op de snelweg met de muziek heel hard aan. Niet geflitst oid, maar toch. Gas vol in en heel boos kijken.
Ook bedankt!quote:Op donderdag 14 september 2006 14:05 schreef dawg het volgende:
Ik zeg ook 1. Laten gaan, gewoon zien hoe het loopt.
Dit ga ik nu ook maar doen, hopelijk kunnen we binnenkort weer eens afspreken.. Lastig over zo'n afstand, je kan ook niet zomaar spontaan over 2 uur afspreken.. Mja..voel me nu al een stuk beter, hopelijk blijft dat!
Of je belt je chick die stage loopt in Aruba en je besluit binnenkort op het vliegtuig naar de tropen te stappen. Da's ook een manier van verwerken.
Ik geloof dat ik nu echt meer afstand van hem begin te krijgen, gevoelsmatig.
Ben gewoon allerlei leuke dingen gaan doen en plannen, dat helpt wel. Bezig zijn en veel andere mensen om je heen verzamelen, dan word je vanzelf weer meegetrokken in de rest van het leven, dat gewoon doorgaat.
Ben gewoon allerlei leuke dingen gaan doen en plannen, dat helpt wel. Bezig zijn en veel andere mensen om je heen verzamelen, dan word je vanzelf weer meegetrokken in de rest van het leven, dat gewoon doorgaat.
Are you pondering what I'm pondering?
Er is veel veranderd sinds ik mijn eerste post deed in een van de voorgangers van deze topic, ik ben in die maanden gaan relativeren, gaan beseffen dat het toch nooit zou werken tussen ons. Ook vrienden blijven zit er niet meer in, het klikt gewoon simpelweg niet meer. Einde verhaal.
Met mijzelf gaat het ook een stuk beter, ik ben vrolijker, niet meer zo'n doemdenker, ik heb er van geleerd. Ik onderneem meer dingen, ben gedrevener in mijn opleiding en dergelijke.. En ik geloof dat ik nu zelfs weer iemand leuk begin te vinden..
Met mijzelf gaat het ook een stuk beter, ik ben vrolijker, niet meer zo'n doemdenker, ik heb er van geleerd. Ik onderneem meer dingen, ben gedrevener in mijn opleiding en dergelijke.. En ik geloof dat ik nu zelfs weer iemand leuk begin te vinden..
Ja, negers die vragen hoe je smaakt, DAT IS FIJN. Ik heb gewoon staan janken midden op de markt. Is dit wat me te wachten staat? Ugh.
dat soort mensen zal je altijd wel houden bloody, of je nu bezet bent of niet.
ik heb haar gisteren weer gesproken en het doet me toch nog meer dan dat ik zelf dacht .
Is het trouwens normaal om wel je ogen geopend te hebben voor anderen maar niet durfen aan te spreken in de veronderstelling dat je toch alleen maar weer pijn en ellende uiteindelijk wordt aangedaan?
ik heb haar gisteren weer gesproken en het doet me toch nog meer dan dat ik zelf dacht .
Is het trouwens normaal om wel je ogen geopend te hebben voor anderen maar niet durfen aan te spreken in de veronderstelling dat je toch alleen maar weer pijn en ellende uiteindelijk wordt aangedaan?
life is like a present you never know what is in it
Ik kreeg vandaag een smsje van mijn ex of ik vanmiddag iets met haar wilde doen. De eerste keer dat we weer bij elkaar kwamen was ik na afloop toch wel weer verdrietig, dus ik heb teruggestuurd dat ik er nog niet aan toe ben. Verstand en gevoel zijn in conflict, want het liefst zou ik leuke dingen met haar gaan doen vanmiddag. Maar ik ben eigenlijk nog een beetje verliefd op haar, dus kan ik het maar beter niet doen.quote:Op zaterdag 16 september 2006 11:20 schreef Stampurtjuh het volgende:
ik heb haar gisteren weer gesproken en het doet me toch nog meer dan dat ik zelf dacht .
Ja, dat herken ik wel. Maar op een gegeven moment moet je toch onder ogen zien dat het leven nou eenmaal zulke risico's met zich meebrengt. Je afsluiten voor potentiële scharrels/partners omdat je een paar slechte relaties achter de rug hebt is een grote fout, niet iedereen is als je ex!quote:Is het trouwens normaal om wel je ogen geopend te hebben voor anderen maar niet durfen aan te spreken in de veronderstelling dat je toch alleen maar weer pijn en ellende uiteindelijk wordt aangedaan?
There he goes. One of God's own prototypes. Some kind of high powered mutant never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die.
http://www.myspace.com/a_streetcar_named_patrick
http://www.myspace.com/a_streetcar_named_patrick
[quote]Op zaterdag 16 september 2006 14:07 schreef SofaKing het volgende:
[..]
Ik kreeg vandaag een smsje van mijn ex of ik vanmiddag iets met haar wilde doen. De eerste keer dat we weer bij elkaar kwamen was ik na afloop toch wel weer verdrietig, dus ik heb teruggestuurd dat ik er nog niet aan toe ben. Verstand en gevoel zijn in conflict, want het liefst zou ik leuke dingen met haar gaan doen vanmiddag. Maar ik ben eigenlijk nog een beetje verliefd op haar, dus kan ik het maar beter niet doen.
[..]
dit herken ik dus ook weer maar meestal wint mijn gevoel dit conflict en belandt ik dus toch weer ergens met haar.
[..]
Ik kreeg vandaag een smsje van mijn ex of ik vanmiddag iets met haar wilde doen. De eerste keer dat we weer bij elkaar kwamen was ik na afloop toch wel weer verdrietig, dus ik heb teruggestuurd dat ik er nog niet aan toe ben. Verstand en gevoel zijn in conflict, want het liefst zou ik leuke dingen met haar gaan doen vanmiddag. Maar ik ben eigenlijk nog een beetje verliefd op haar, dus kan ik het maar beter niet doen.
[..]
dit herken ik dus ook weer maar meestal wint mijn gevoel dit conflict en belandt ik dus toch weer ergens met haar.
life is like a present you never know what is in it
Kheb m'n ex gisteren weer gezien op dansen. En elke keer dat ik hem zie (1 keer in de week op dansen dus) voel ik me weer zwaar kut daarna. Het breekt me gewoon op en ik word er gewoon zwaar depri van. Kheb dus nog veel gevoelens voor hem. Maar die eikel speelt met m'n gevoelens.
We zeggen elkaar gedag en daarna laat ik hem links liggen omdat het me gewoon teveel pijn doet. Maar als ik hem praktisch negeer, kan hij dat niet hebben (krijgt ie schijnbaar geen aandacht). Dan moet ie constant naar me toe lopen om een gesprek aan te knopen. Maar zodra je langer in gesprek bent daalt de interesse van hem nogal snel af.
En als ie zich verveelt ben ik wel goed genoeg, issie met zn vrienden dan ben ik lucht voor hem, besta ik niet meer. En dan tegen mij zeggen dat ie met een of ander meisie (die ik ken) naar een hotel gaat. Maar nee hij heeft niks met dr had ie voorheen gezegd, gewoon EEN vriendin... yeah right... WTF moet ik met die informatie? Waarom vertelt ie dat aan mij? Is het nou zo leuk om je ex zich nog kutter te laten voelen dan ie zich al voelt? Vergt zoveel energie van me en ik krijg gewoon een fucking minderwaardigheidscomplex van die gozer. Word er zo moe van...
We zeggen elkaar gedag en daarna laat ik hem links liggen omdat het me gewoon teveel pijn doet. Maar als ik hem praktisch negeer, kan hij dat niet hebben (krijgt ie schijnbaar geen aandacht). Dan moet ie constant naar me toe lopen om een gesprek aan te knopen. Maar zodra je langer in gesprek bent daalt de interesse van hem nogal snel af.
En als ie zich verveelt ben ik wel goed genoeg, issie met zn vrienden dan ben ik lucht voor hem, besta ik niet meer. En dan tegen mij zeggen dat ie met een of ander meisie (die ik ken) naar een hotel gaat. Maar nee hij heeft niks met dr had ie voorheen gezegd, gewoon EEN vriendin... yeah right... WTF moet ik met die informatie? Waarom vertelt ie dat aan mij? Is het nou zo leuk om je ex zich nog kutter te laten voelen dan ie zich al voelt? Vergt zoveel energie van me en ik krijg gewoon een fucking minderwaardigheidscomplex van die gozer. Word er zo moe van...
Always look on the bright side of life :-)
Kutleven! Ik word gewoon non voortaan ofzo, trek dit niet meer...
Always look on the bright side of life :-)
Koppie op meis, het wordt beter al duurt het wel lang. Elkaar zien maakt het inderdaad niet beter. Zeg hem dat je liever niet meer met hem wil communiceren. Dansles prima maar verder geen gesprekken.quote:Op maandag 18 september 2006 12:31 schreef Sunshine2006 het volgende:
Kutleven! Ik word gewoon non voortaan ofzo, trek dit niet meer...
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Nou, ik hoef mijn ex echt NOOIT meer terug. Dus ik heb zojuist de hele "boohoo ik wil je terug" fase overgeslagen. Yay me!
Ik wil je niet ontmoedigen, maar in mijn ervaring gaat zoiets echt met twee stappen vooruit en weer eentje achteruit. Maar goed, waar het om gaat is dat je uiteindelijk wel verdergaat.quote:Op maandag 18 september 2006 13:56 schreef BloodyLotte het volgende:
Nou, ik hoef mijn ex echt NOOIT meer terug. Dus ik heb zojuist de hele "boohoo ik wil je terug" fase overgeslagen. Yay me!
Are you pondering what I'm pondering?
Thx voor je lieve reactie hoor maareh.... Alsof hij daar naar gaat luisteren. Das een klap op z'n ego, pikt ie niet. Hij gaat me echt niet ineens ff lekker met rust laten als ik daar om vraag. Ken meneertje trots langer dan vandaag...quote:Op maandag 18 september 2006 13:18 schreef Mickeys het volgende:
[..]
Koppie op meis, het wordt beter al duurt het wel lang. Elkaar zien maakt het inderdaad niet beter. Zeg hem dat je liever niet meer met hem wil communiceren. Dansles prima maar verder geen gesprekken.
Always look on the bright side of life :-)
Overgeslagen??? Was je ex zo erg dan??? Heeft hij / zij iets ergs gedaan???quote:Op maandag 18 september 2006 13:56 schreef BloodyLotte het volgende:
Nou, ik hoef mijn ex echt NOOIT meer terug. Dus ik heb zojuist de hele "boohoo ik wil je terug" fase overgeslagen. Yay me!
Always look on the bright side of life :-)
We hebben drie fantastische jaren gehad, maar er is nu op dit moment teveel gebeurd waardoor mijn beeld over hem echt totaal is omgeslagen. Niet dat ik 'm echt hartgrondig haat (hoewel ik dat wel keihard brulde gisteren), ik ben gewoon megateleurgesteld. Ik wil hem voorlopig ook niet meer zien of spreken. Misschien komt dat ooit wel weer, maar nu even niet.
Net zoals jij de dingen van hem moet "pikken" zal hij ook de dingen van jou moeten "pikken". Ik heb het nu zelf ook. Hij wou mij de dingen laten zeggen, maar nu kwam van de week toch het hoge woord eruit dat hij geen contact meer wil (voorlopig). Hij zet zichzelf gewoon te kijk. Probeer gewoon zo goed mogelijk voet bij stuk te houden. Hoe zeer het ook doet.quote:Op maandag 18 september 2006 14:17 schreef Sunshine2006 het volgende:
[..]
Thx voor je lieve reactie hoor maareh.... Alsof hij daar naar gaat luisteren. Das een klap op z'n ego, pikt ie niet. Hij gaat me echt niet ineens ff lekker met rust laten als ik daar om vraag. Ken meneertje trots langer dan vandaag...
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
* Mickeys lacht ff keihard.. jouw klapper komt nog wel (of je hebt die al gehad), ook al zul je dat hier nooit toegeven.quote:Op maandag 18 september 2006 13:56 schreef BloodyLotte het volgende:
Nou, ik hoef mijn ex echt NOOIT meer terug. Dus ik heb zojuist de hele "boohoo ik wil je terug" fase overgeslagen. Yay me!
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Huh! Wat moet ik dan doen. Ik negeer hem, laat hem duidelijk merken dat ik hem niet wil spreken. En dan? Ik kan toch niet als ie tegen me aan lult geen antwoord geven als er ook andere mensen bijstaan. Die kijken dan ook beetje vaag van eh... er praat iemand tegen je??? Oh en trouwens. Ik dans niet met hem. Help alleen in zijn groep. En dansschool is mijn territorium, hij kwam veel later dan mij, dus laat me echt niet wegjagen.quote:Op maandag 18 september 2006 14:33 schreef Mickeys het volgende:
[..]
Net zoals jij de dingen van hem moet "pikken" zal hij ook de dingen van jou moeten "pikken". Ik heb het nu zelf ook. Hij wou mij de dingen laten zeggen, maar nu kwam van de week toch het hoge woord eruit dat hij geen contact meer wil (voorlopig). Hij zet zichzelf gewoon te kijk. Probeer gewoon zo goed mogelijk voet bij stuk te houden. Hoe zeer het ook doet.
Always look on the bright side of life :-)
Jij weet niet eens wat er allemaal gaande is in mijn leven en hoe ik er gewoon met mijn neus vol ben ingetuind. Dus ik lach fijn terug.quote:Op maandag 18 september 2006 14:35 schreef Mickeys het volgende:
[..]
* Mickeys lacht ff keihard.. jouw klapper komt nog wel (of je hebt die al gehad), ook al zul je dat hier nooit toegeven.
Je moet je ook niet laten wegjagen, maar als hij bijvoorbeeld naar je toeloopt dat jij dan ineens naar het toilet toe moet of zo, of dat je ineens iemand anders 'ziet' waar je toevallig net naar toe wou lopen. Is zoiets niet te proberen?quote:Op maandag 18 september 2006 14:48 schreef Sunshine2006 het volgende:
[..]
Huh! Wat moet ik dan doen. Ik negeer hem, laat hem duidelijk merken dat ik hem niet wil spreken. En dan? Ik kan toch niet als ie tegen me aan lult geen antwoord geven als er ook andere mensen bijstaan. Die kijken dan ook beetje vaag van eh... er praat iemand tegen je??? Oh en trouwens. Ik dans niet met hem. Help alleen in zijn groep. En dansschool is mijn territorium, hij kwam veel later dan mij, dus laat me echt niet wegjagen.
The reward of a thing well done is to have done it.
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Spelfouten en dialect daargelaten
Dat ik open, eerlijk en aardig ben, wil nog niet zeggen dat ik verliefd op je ben
Het is nu precies 3 weken terug gebeurd dat de relatie stopte. Na meer dan 2 jaar samen zijn. Morgen zie ik haar voor het eerst weer. Aan de ene kant heb ik het in me hoofd geaccepteerd.Maar me hart mist haar toch nog wel op eenzame momenten.Ik hoop echt van harte dat ik morgen een stap verder kan maken en juist niet terugval..
Wat een spelletjes allemaal... Zo te horen wordt zij nog vaak genoeg met haar ex geconfronteerd, dan moet je toch niet hebben dat zij allerlei toeren moet gaan uithalen om hem te ontwijken? Je kunt er beter aan wennen dat je hem tegen het lijf loopt, als dat toch niet te vermijden is. Dan kun je tenminste voortaan weer een normale avond op de dansschool hebben zonder dat alles wat je doet door hem bepaald wordt.quote:Op maandag 18 september 2006 15:36 schreef Mickeys het volgende:
[..]
Je moet je ook niet laten wegjagen, maar als hij bijvoorbeeld naar je toeloopt dat jij dan ineens naar het toilet toe moet of zo, of dat je ineens iemand anders 'ziet' waar je toevallig net naar toe wou lopen. Is zoiets niet te proberen?
Are you pondering what I'm pondering?
