Waarom doet liefdes verdriet zo een pijn en duurt t zo lang?

- oprotten -

[ Bericht 97% gewijzigd door Mordreth op 29-08-2006 15:55:17 ]

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 12:52 schreef Outpost76 het volgende:

[..]

Ik mot geen nieuwe chick ik wil haar!!!!!

eerst je verdriet verwerken, en het verlies accepteren, veel andere opties heb je niet. Of je gaat haar stalken maarja dan hoeft ze je ook je terug denk ik.

Shit happens, Leer met het verdriet om te gaan...
het slijt.....en dan kom je vanzelf de volgende liefde tegen

Sterkte

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 13:38 schreef -AnneX- het volgende:
jezus wat een schijthekel heb ik aan dat soort meisjes, dat had ze ook na een paar maand al kunnen bedenken!!
tis idd zoals al gezegt is dat ze denkt dat het gras bij de buurtjes groener is....

Beetje overdreven reactie? Dus wat je eigenlijk wilt zeggen als dat als je een relatie hebt je er per definitie voor je leven aan vast zit?! Je kent de situatie niet. Ik heb juist een schijthekel aan mensen die zo snel zijn met het trekken van conclusies (m.a.w: hun eigen ervaringen/frustraties uiten).

Bij mij hielp (en helpt nog steeds) een nieuwe hobby/bezigheid. Ben fanatiek gaan sporten en vond daar mijn afleiding in. Misschien een ideetje?

Hoe kan het toch dat 2 door mij geplaatste reacties opeens zijn verdwenen???

[ Bericht 6% gewijzigd door Vereentjes op 30-08-2006 12:35:53 ]

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 14:16 schreef BlaineDeMono het volgende:
Jank niet man, dit soort verdriet is niets vergeleken bij de pijn
die je voelt wanneer een familielid is overleden.

Zou ik niet te hard zeggen. écht goed liefdesverdriet komt namelijk een heel eind in de buurt.

Idd, omdat iets officieel familie is of een beste vriend/vriendin of je partner, het maakt niet uit, iemand verliezen waar je om geeft is altijd erg... zelfs je huisdier verliezen kan erg zijn...

quote:

Op woensdag 30 augustus 2006 12:03 schreef Vereentjes het volgende:
Hoe kan het toch dat 2 door mij geplaatste reacties opeens zijn verdwenen???

Hans Kazan werkt achter de schermen als moderator.

quote:

Op woensdag 30 augustus 2006 13:14 schreef minkuukel het volgende:

[..]

Hans Kazan werkt achter de schermen als moderator.

oooh vandaar...ik dacht al
Enniewee; niet grappig als dat zomaar weggehaald word

Waarom wilde ze niet meer verder met je?
Misschien was je een beetje te afhankelijk van haar geworden, tenminste je komt wel erg labiel over.

Dat doen mensen nou eenmaal als ze hevig in love zijn

Nu denk ik ook, hoe dom was ik 3 jaar geleden, maar toen ging de wereld eraan... probeer het topic hoe een ex los te laten ofzo, had destijds ook geholpen... ben nu erg veranderd valt me op!

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 13:56 schreef milagro het volgende:

hartzeer hoort er nu eenmaal bij, moet je uitzitten, en je de eerste weken alleen maar kut klote shit voelen is geheel gerechtvaardigd en mag je best even lekker aan toegevenn .

Bah, ik zal er alles aan doen om het uit te schakelen of te vervangen.

Beste outpost,

Ik weet hoe je je voelt ik had een relatie van 2 jaar en 4 maanden waar we beiden erg gelukkig in waren. ( ze maakte het uit op de zelfde dag als jouw via de telefoon aangezien ze in de buurt van de belgische kust woont en studeert in Hasselt.en niet naar Maastricht , waar ik werk, wilde komen omdat ik dan nog naar huis moest rijden en ze bang was dat ik die rit niet zou overleven). Het was beide onze eerste vriend/vriendin. Nu blijkt dat ze al sinds juni twijfels had en niet meer met me verder wilde ( voor dit moment)
Nu is nog het ergste dat ik me erg gebruikt voel aangezien ze nog een aantal dingen van me gekregen had in juli en ze me heeft laten zitten tijdens haar examenperiode met hoop. Ze wilde het me niet vertellen tijdens haar examenperiode omdat het haar dan ook pijn deed.
Nu is het wel zo dat ze nog hele goede vrienden wil blijven en in die manier ook nog van me houd maar voor haar zelf heeft gekozen.
Ik vroeg haar of het ooit nog kon. Ze zei waarschijnlijk niet dat kan je op twee manieren opvatten en dat doet zo een pijn.
Ik zie dat het bij jouw weer goed gaat komen. Bij mij is het waarschijnlijk echt over en wil ze ook geen vriend meer voor lange tijd tot haar examens over zijn.
Tot die tijd blijf ik hopen. Zielig he? dat ik toch nog blijf hopen.
Nu vraag ik jullie is er nog een kans. Ze wilde de ringen wel nog gewoon houden en oo k de sleutel hanger met onze foto's. Daarnaast ben ik gistere na haar toegegaan ( ja 3 uur rijden) om dingen terug te geven en te halen en daarnaast een brief te laten lezen die ik donderdag op vrijdagnacht geschreven had en die brief ging ze ook bewaren.
Denken jullie dat ik nog een kans krijg na een tijd. Ze heeft dit bedacht in een periode van examenstress( aangezien het haar laatste kans was ) en daardoor relatiestress.
Laat weten wat jullie er van vinden en voor de mensen die zeggen je bent zielig kijk eerst naar jezelf als je zoiets zegt. Daarvoor is dit forum.

PS: We wilde gaan verloven met kerstmis.

[ Bericht 16% gewijzigd door depax op 02-09-2006 11:37:32 ]

Het gras líjkt groener bij de buren, maar is de week daarop toch verdort.. en dan heb je spijt dat je bent verhuisd
Bind je niet te snel!

[ Bericht 23% gewijzigd door JAMsper op 02-09-2006 12:51:30 ]

Had je dan nog niet gedaan in al die jaren met je ADHD? Is dit al gediagnostiseerd bij je? Ik heb het ook en gebruik medicatie sinds 5 jaar. Ik kan het echt niet meer missen en het doet mijn relatie zeker goed. Al slik ik mn medicatie voor mezelf en niet voor een ander!

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 14:51 schreef Metro2005 het volgende:

[..]

Waarom doen vrouwen dat altijd als de relatie serieuze vormen begint aan te nemen
Zijn vrouwen schijtluizen ofzo, bang om zich te binden. Ik herken dat helemaal in elk geval

Ik dacht dat mannen juist moeite met binden hadden?

Maar om te zeggen dat dit iets voor vrouwen is, vind ik nogal dom. Hoe vaak hoor je niet dat een man een vrouw verlaat omdat hij een leuker/jonger exemplaar tegen is gekomen?

Outpost76

't Duurt verdomde lang en is buitengewoon heftig.
Je kan echt nog jarenlang 'nagenieten' van die steen op je maag.
En niets help. Echt NIETS. Behalve de tijd die jouw spreekwoordelijke wond gaat helen.

Het enige dat je te doen staat is in de tijd die het duurt niet doordraaien; je zit dus niet zonder uitdaging.

Houd je haaks.

quote:

Op zaterdag 2 september 2006 12:20 schreef Outpost76 het volgende:

[..]

Beste depax,

Ik kan je niet zeggen of t ooit nog goed komt. Je zal duidelijk moeten vragen waarom ze niet verder wil en waarom ze twijfelt. Dan kan je wat doen om die twijfel (proberen) weg te halen. Het is iets heel moeilijks en ik heb ook niet alle antwoorden. Vandaar ook dat ik deze topic geopend heb. Ik zie wel dat ze door die stress in een moeilijke periode zit. Dat kan mee helpen tot zo een besluit. Als ze je nodig heeft tijdens haar stress en examens en ze moet daar 3 uur voor rijden is dat niet te doen. Vandaar dat ze mischien voor zich zelf kiest en eerst haar eigen ding op orde wil brengen. Ben jij nog lerende of ben je al aan t werk? Je zou natuurlijk ook kunnen verhuizen als ze besluit om je nog een kans te geven. Zo kan je elkaar meer steunen en helpen wanneer nodig.
Suc6 ermee en heel veel sterkte.

Dat is nu het raren ze weet niet waarom het gevoel in eens weg was het was niet door de ruzies ect. mijn ouders en familie zeiden al dat omdat ze nog een student is ze het vrijgezellen leven mist ( ik werk btw) . Mijn ouders zeiden ook dat ik niet moet blijven hopen, maar dat doe ik wel al duurt het 2 jaar ( dan is ze klaar met de opleiding).
Ze wil ook dat we hele goede vrienden blijven en ook gewoon elkaar nog ontmoeten.
Misschien is dat wat mij dat sprankje hoop geeft dat niet zou mogen.
Studeren doet ze overigens niet op 3 uur afstand daar wonen haar ouders. Studeren is een half uur voor mij met de auto ( ik haalde haar ook altijd op ) of 2 uur trein/bus ( eerst van Hasselt naar maastricht met de bus en dan van maastricht naar geleen oost met de trein).
Mijn ouders en ik zelf vinden het ook raar dat ze er pas naar 2 jaar en 4 maanden achterkomt dat het niet meer gaat. Nu is het wel zo dat de leerrichting zwaarder wordt in het tweede jaar. ( ze studeert lerares frans geschiedenis godsdienst) en ze dus ook minder tijd gaat hebben.
Zou dat misschien de grootste reden kunnen zijn dat ze mij moet loslaten?
Misschien dat iemand anders een antwoord hier op heeft zodat ik weet of ik zou kunnen wachten of gewoon doorgaan.

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 12:49 schreef Outpost76 het volgende:
Ik ben een jongeman van 30. Had 3 jaar een relatie met t liefste meisje wat ik ooit heb gekent. 2 weken geleden vertelde ze me dat ze niet meer wist of ze nog wel met me verder wilde. Dat terwijl we al samenwoon plannen hadden en naar huisjes aan t kijken waren. Dit doet mij zo een pijn. Ik kan me geen leven voorstellen zonder haar. Ik kan niet zonder haar. Van mij hoeft t niet meer zonder haar. Ik zal NOOIT zelfmoord plegen maar t is wel in mn gedachten gekomen. Ik ben zo onzeker geworden ik ik ik weet t gewoon niet meer..... Ik loop te huilen, ik kan niet eten, ik wordt gek!! WAAROM wordt mn schatje nou bij me weggehaald??? T leven is zo oneerlijk!!!!!

ik heb exact het zelfde meegemaakt als jij incl de symptomen.
kan je ook geen advies geven want het duurde voor mij 1 jaar om er over heen te komen dus.
het enige wat kan helpen is met VEEL andere mensen omgaan, dus uitgaan ofzo. zelf heb ik dat nietgedaan en dus vandaar ik er zo lang mee gelopen heb waarschijnlijk. ik was toen 28 trouwens. nu ben ik 30

wat ik zelf deed: veel werken en veel erover praten.

Liefdes'verdriet' stelt niets voor in vergelijking met iemand verliezen door een overlijden!

quote:

Op vrijdag 6 oktober 2006 16:14 schreef clumsy_clown het volgende:

[..]

Bij deze een vriendelijk verzoek om op te houden soorten verdriet te vergelijken. Dat kán namelijk niet. Het is leuk geweest nu, dit soort reacties.

TS, mooi dat de aap uit de mouw is. Het is enorm zuur, maar je kan het nu in ieder afsluiten aangezien je weet wat er speelt.

Ik heb gewoon gelijk, weet je ook wel!

Ik kan het weten, trouwens, heb beide soorten meegemaakt!

Sloop jezelf de eerste paar dagen (veel alcohol, janken, deuren kapot schoppen). Zie het als een paar dagen van rouw en dan kun je weer wat rustiger verder.

Oh en, probeer het fantaseren over hoe ze bruut genomen wordt door één of andere loser tot een minimum te houden. Dat steekt nogal.

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 12:56 schreef Henk-B het volgende:
En waarom weet ze het niet meer?

Ik krijg altijd neigning van dit soort topics, omdat degene die weg wilt of het niet meer weet, meestal denkt dat het gras bij de buren net wat groener is of gewoon de slet uit wil hangen.

Sorry dat ik het zo cruw zeg, maar vaak is dat wel de waarheid!

Hee ik had gelijk!!!

Wat een mensenkennis heb ik toch!!

HOERENNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN!!!!!!!!!!!!!!!

Best interessant om te zien hoe je verstand en gevoel elkaar zo kunnen afwisselen. Nu je met je verstand weet hoe ze werkelijk is, zal het met je gevoel ook wel weer goedkomen.
Het heeft tijd nodig, ook nu je alles weet en dat moet je accepteren. Just go with the flow!

-edit-

[ Bericht 42% gewijzigd door Mordreth op 08-10-2006 12:11:44 ]

Even algemene tip: zodra ze gaan twijfelen moet je zoveel mogelijk afstand nemen. Take control en laat ze je missen! Laat haar voelen dat ze emotioneel van je afhankelijk is en dat het toch niet zo makkelijk is om zonder jou te leven, zeker niet als het erop begint te lijken dat jij haar gaat dumpen (kunnen de vrouwtjes niet tegen).

Succes ende sterkte!

Edit: Leuk geweest nu, kappen.

[ Bericht 85% gewijzigd door #ANONIEM op 09-10-2006 15:44:12 ]

Reactie op edit.

[ Bericht 97% gewijzigd door #ANONIEM op 09-10-2006 15:45:08 ]

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 13:51 schreef Henk-B het volgende:

[..]

Na 3 jaar?

IQ = 25 ?

Edit.

[ Bericht 98% gewijzigd door #ANONIEM op 09-10-2006 15:45:27 ]

Reactie op edit. Het uitleggen heeft weinig zin gok ik .

[ Bericht 83% gewijzigd door #ANONIEM op 09-10-2006 15:45:53 ]

Edit: reactie op edit.

[ Bericht 51% gewijzigd door #ANONIEM op 09-10-2006 15:47:28 ]

Wat moeten wij users nou met zo'n topic?
Over bolletjes aaien en sterkte wensen?

Bullshit, er is meer in het leven stel je niet zo aan. Punt.

Liefdesverdriet wordt vaak onderschat, voor mij is hetzelfde als iemand dood gaat. Maar toch na een maand of 3 begint het minder te worden. Schrijf je eens in bij Relatieplanet (nu nog niet) en begin een beetje te babbelen met wat meiden (niet gelijk voor een relatie) dat lucht best op en voor hetzelfde geld zit er weer een leuke chick bij waar je iets mee kunt opbouwen.

Het is niet langdurig. 10% van de tijd van je relatie denk ik

Ik kan me geen leven voorstellen zonder haar. Ik kan niet zonder haar.

ehhmz? toen je haar nog niet kende.. kon je tog ook zonder dr??

dude.. welcome to life.. komt wel goed
sterkte

Ik heb m,n liefdes verdriet weg gezopen

Treurig dat mijn reacties worden gewist, terwijl ik toch echt gelijk heb!!!

Dwazen...

quote:

Op maandag 9 oktober 2006 13:57 schreef milagro het volgende:
Reactie op edit. Het uitleggen heeft weinig zin gok ik .

Er zit wel wat in je uitleg, maar toch ben ik het niet geheel met je eens.

PS. Heb je zelf je kind verloren ofzo?

Waarom begint iedereen hier meteen over al die gekke dingen als 'externe levensfactoren' en 'aardse dingen' enzo

snappen jullie het dan echt niet?

deze jongen heeft gewoon verdriet, omdat zijn vriendin het heeft uitgemaakt. LOGISCH! Jullie zouden precies hetzelfde hebben.

Dus niet zo stoer allemaal

TS, sterkte ermee, het is een kutperiode, maar je komt er zeker weer overheen

quote:

Op woensdag 17 januari 2007 15:32 schreef Outpost76 het volgende:

[..]

nou ff een update ik ben er nu nog steeds niet overheen. Zat net weer te janken als een baby bij t nr van nelly furtado (oid) Why do al good things come to an end? Ik kan t maar niet accepteren wat er gebeurt is. Ik begrijp niet waarom maar toch lukt t niet. Ik hou ondanks alles nog steeds ziels veel van haar en kan dat gevoel op de een of andere manier maar niet van me afzetten.

ik ken het....
Het wordt op een gegeven moment wel hanteerbaar, maar bij mij gaat het ook niet over. Ik heb alles gewist en weggehaald wat me ook maar enigszins aan hem doet denken, ben fanatiek aan het sporten, focus mezelf op mijn opleiding , veel met vrienden uit etc, maar het lukt $%(^&*#&@# niet....hij blijft maar door mijn hoofd malen, gvd.

Ook krijg ik genoeg aandacht van andere leuke mannen, maar ik moet ze niet.
Soms ga ik bewust wat vaker om met iemand in de hoop dat hij dan wegebt .Dit is dan bijvoorbeeld een hele leuke, interessante etc, etc man en toch wordt het niks, want hij kijkt stiekum mee in mijn hoofd.
Maar ik wil ook helemaal niemand anders, sterker nog ik wilde gewoon sowieso helemaal niet verliefd zijn/worden.

Het is nu wel wat hanteerbaarder dan in het begin, maar soms komt het plotseling nog als een dolksteek voorbij.....verliefd zijn wat een ellende, ik erger me gewoon aan mezelf soms, maar ook dat helpt niet.

quote:

Op woensdag 17 januari 2007 15:32 schreef Outpost76 het volgende:

[..]

nou ff een update ik ben er nu nog steeds niet overheen. Zat net weer te janken als een baby bij t nr van nelly furtado (oid) Why do al good things come to an end? Ik kan t maar niet accepteren wat er gebeurt is. Ik begrijp niet waarom maar toch lukt t niet. Ik hou ondanks alles nog steeds ziels veel van haar en kan dat gevoel op de een of andere manier maar niet van me afzetten.

ff chillen...
Wees blij dat het op deze manier is gegaan.. oke, het was niet helemaal 'fair' om het zo maar te zeggen..
Vrouwen zijn met dit soort dingen vaak wat achterbakser
Toen ik las dat ze het even niet meer wist, wist ik al hoe het ongeveer zou eindigen..

Of ze beeindigt der relatie op een normale manier
Of ze houdt je aan het lijntje, en gaat stiekem vreemd, terwijl jij je ondertussen laat manipuleren door der geslijm met 'ik mis je' en 'ik moet nog even nadenken of ik wel verder wil'

Of ze ging met je samen wonen ondanks die twijfels, en werd ze volgepompt terwijl jij als een domme koe niets door had.

Dat soort meisjes zijn je tijd niet waard... jammer genoeg gaat het 9 van de 10 keer zo.