Harde buiken kunnen allerlei oorzaken hebben zei mijn vk. Groei, inspanning, hormonen, door de banden, stress of gewoon zomaar. Ook lang niet iedere vrouw heeft ze, anderen wel vanaf heel vroeg (zoals Moonah en ik). Het is geen enkel risico voor de baby en diens groei, wel is het ongemakkelijk voor moeders. Het kán een teken zijn van te veel inspanning en dan moet je dus rustig aan doen. (deed ik ook maar toen bleven ze nog, nu uiteindelijk wordt het wat minder).
Ik ben wel voor wat bevallingen hier, niet  de mijne natuurlijk! Maar owlet bijvoorbeeld, we houden je niet tegen!
Ik heb heerlijk geslapen tot kwart voor elf!!!  
![]()
  Ga zo weer verder met de kleertjes wassen en uitzoeken en strijken.
Heb net in de krant gelezen welke problemen de nieuwe regelgeving rondom echoscopie en nt-metingen met zich meebrengen. Ik heb er dan toch altijd moeite mee als er staat: Als er iets is, laten we het weghalen. Op de gym zei een van de deelneemsters dat ook.
Voor mijn gevoel (maar dat komt omdat wij het meegemaakt hebben denk ik) is dat zo kort door de bocht. Tuurlijk denk je er over na van te voren, maar om het zo te zeggen? 'Iets' kan ook een hazenlip zijn, of een klompvoetje. Of het syndroom van Down. Ik vind dat persoonlijk geen redenen tot beëindiging. Het enige waar wij wel een keus bij gemaakt hadden was bij trisomie 13 of 18 en het Turner Syndroom. Deze afwijkingen werden ons toen ook genoemd en daarbij heb je niet eens echt een keus, omdat het kindje wrs. niet eens de bevalling haalt.
Maar dan nog kun je m.i. nooit van te voren zeggen dat je het bij een afwijking weg laat halen, omdat je die keus pas echt kunt maken als het echt zo is denk ik. Want dan gaat het om jóuw kind met jóuw emoties. EN dat is heel anders praten dan theoretisch.
En dan heb ik heel erg moeite met mensen die roepen: als er IETS is, laten we het weghalen....
Sorry, dat moest ik ff kwijt, zit al lang in mijn hoofd maar werd vanmorgen door de krant dus weer even omhoog gebracht.