geesten ervaringen!!

Toen ik laatst naar de opbaring van m'n oma ging, hoorde ik een nieuwe vrouwenstem die leek op die van m'n oma.
Thuis hoorde ik de stem nog en het zei de volledige naam van m'n oma, ook hoorde ik het mijn naam zeggen tegen de andere geesten bij mij te gast.

Wie heeft dat ook? Loop je op straat in je eentje, en dan voel je plots de aanwezigheid van iets of iemand.

En dan hoor je ook het ritselen van bladeren vlakbij jou, zonder enige reden op een windloze dag.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 18:32 schreef Manke het volgende:
Toen ik laatst naar de opbaring van m'n oma ging, hoorde ik een nieuwe vrouwenstem die leek op die van m'n oma.
Thuis hoorde ik de stem nog en het zei de volledige naam van m'n oma, ook hoorde ik het mijn naam zeggen tegen de andere geesten bij mij te gast.

Hoe hoor je die stem dan?

Ik hoor ze praten als ik m'n oren dichtdoe.

quote:

Op maandag 1 maart 2010 12:44 schreef Manke het volgende:
Ik hoor ze praten als ik m'n oren dichtdoe.

Manke, hoe staat het eigenlijk hiermee:

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 15:19 schreef Manke het volgende:
Heb binnenkort een behandeling met een sjamaan van santodaime.nl icm ayahuasca [=dmt] - psych vind het best.

quote:

Op maandag 1 maart 2010 12:44 schreef Manke het volgende:
Ik hoor ze praten als ik m'n oren dichtdoe.

Een stem vanuit je diepste innerlijk? Of toch anders?

quote:

Op maandag 1 maart 2010 13:13 schreef JoepiePoepie het volgende:

[..]

Manke, hoe staat het eigenlijk hiermee:
[..]

Ik wacht nog steeds tot ze me terugbellen om af te spreken wanneer ze langskomen.

quote:

Op maandag 1 maart 2010 13:19 schreef GrotePierFR het volgende:

[..]

Een stem vanuit je diepste innerlijk? Of toch anders?

Geesten, weet ik inmiddels 100% zeker - weet alleen niet wat voor soort geesten, sommige klinken menselijk, andere dierlijk.

1 schreeuwde het laatst uit omdat ik 'm zat te fokken

quote:

Op maandag 1 maart 2010 14:48 schreef Manke het volgende:

[..]

Ik wacht nog steeds tot ze me terugbellen om af te spreken wanneer ze langskomen.
[..]

Geesten, weet ik inmiddels 100% zeker - weet alleen niet wat voor soort geesten, sommige klinken menselijk, andere dierlijk.

1 schreeuwde het laatst uit omdat ik 'm zat te fokken

Zo ben je nooit eenzaam. Desalniettemin hoop ik dat je gauw stilte vindt

Een schizofreen is nooit alleen
Het is gewoon irritant om wakker te worden met gebrabbel in je hoofd, verrot schelden heeft ook geen zin.

vind het altijd leuk om naar maffe filmpjes te kijken die me doen twijfelen of het wel of niet bestaat
heeft er iemand nog leuke filmpjes ?

quote:

Op maandag 1 maart 2010 15:02 schreef Manke het volgende:
Een schizofreen is nooit alleen
Het is gewoon irritant om wakker te worden met gebrabbel in je hoofd, verrot schelden heeft ook geen zin.

Ik weet niet hoe oud je bent maar ik ken iemand die t ook heeft, inmiddels is het bij hem in remissie en heeft hij er met goede medicatie geen last meer van.
Hij is nu 43
-------------------------------
ff terug naar t topic:
Ik zie witte en zwarte schimmen, de zwarte voelen niet fijn aan en verder loopt er regelmatig een schim van een kat door het huis, verschillende mensen hebben m ook gezien. Mijn vriend ziet hem ook regelmatig
Verder zie ik soms orbs met het blote oog. Toen mn broer was overleden en ik heel erg overstuur was voelde ik een warme hand op mn knie die me gerust stelde. Heb al verschillende keren een vrouwen stem gehoord die hallo zei terwijl er niemand in huis of bij mn huis was.
Verder als wij s'avonds wouden gaan slapen begon er wat te tikken in onze slaapkamer eerst dachten we aan de verwarmingsbuizen die afkoelden, maar nee dit getik was anders. Soms zelf harde zware tikken
Ik heb eens gevraagd van wat is dit nu voor getik, ik hoorde een soort antwoord, een stem van een man die zei ik verveel me, ik kan niet naar t licht.
Op de een of andere manier kwam ik in een soort trance en heb hem naar t licht gebracht, en sindsdien is t tikken weg. Heb hier jaren last van gehad, maar was altijd te bang om contact te zoeken. Dit was mn eerste keer dat het ook lukte.
Verder wil ik liever niet te veel van deze dingen hebben. Ik heb een heel nuchter verstand dat met beide voeten op aarde blijven wil.
Denk dat , dat ook een heel gezonde instelling is.

[ Bericht 25% gewijzigd door mousy31 op 16-03-2010 16:27:39 ]

Ik heb maar een keer zo'n ervaring meegemaakt. Ik was 17 jaar. Ik werd die ochtend wakker en toen stond er een oud lelijk wijf in de hoek van me kamer. Ik kan me der gezicht zo nog voor de geest halen, maar kan der nog steeds niet plaatsen. Dus ik knipperde met me ogen en ze stond er nog steeds. Toen ik mijn ogen open deed zei de graftak tegen mij herhaaldelijk: STERF, STERF, STERF, STERF etc. Een rijke woordenschat had de bejaarde in kwestie niet, en een gevoel voor humor al helemaal niet. Het woordje sterf heeft ze ongeveer 1 minuut geschreeuwd maar voor me gevoel waren het er 5. Ik heb wel 10x in me ogen gewreven of ik niet sliep. Het was half 5 's ochtends en ik heb vervolgens geen oog meer dicht gedaan. Ik weet dat het verhaal raar klinkt maar het is me echt overkomen. En ik kan me niks in me hoofd halen waarom die graftak me deze dood verwensingen toesprak.

quote:

Op maandag 1 maart 2010 13:19 schreef GrotePierFR het volgende:

[..]

Een stem vanuit je diepste innerlijk? Of toch anders?

quote:

Op maandag 1 maart 2010 14:48 schreef Manke het volgende:


Geesten, weet ik inmiddels 100% zeker - weet alleen niet wat voor soort geesten, sommige klinken menselijk, andere dierlijk.

schreeuwde het laatst uit omdat ik 'm zat te fokken

Da's dus ook mijn vraag; hoor je ze met je oren of hoor je ze als een innerlijke stem? En dan bedoel ik niet of ze dierlijk zijn etc. Maar gewoon de manier waarop jij ze hoort.

quote:

Op dinsdag 16 maart 2010 16:39 schreef Crimyclown het volgende:
[knip]

ieuw wat eng.

quote:

Op dinsdag 16 maart 2010 17:14 schreef Ratelslangetje het volgende:

[..]

ieuw wat eng.

Echt wel en zulke dingen vergeet je de rest van je leven niet meer .

quote:

Op dinsdag 16 maart 2010 17:13 schreef Ratelslangetje het volgende:

[..]


[..]

Da's dus ook mijn vraag; hoor je ze met je oren of hoor je ze als een innerlijke stem? En dan bedoel ik niet of ze dierlijk zijn etc. Maar gewoon de manier waarop jij ze hoort.

ik hoorde de geest als een apparte stem , niet mn innerlijke stem dus.
ook de hallo kwam van buitn af t was een duidelijke vrouwen stem

quote:

Op dinsdag 16 maart 2010 16:39 schreef Crimyclown het volgende:
En ik kan me niks in me hoofd halen waarom die graftak me deze dood verwensingen toesprak.

Misschien stond je op dat moment gewoon open en was zij een voorbijganger
die in die toestand verkeerde in de andere wereld , dus niks persoonlijks naar jou toe
maar meer van : ik ben mevrouw A en deze emotie speelt nu bij mij .

Maar wel heftig zeg

Ik hoor beneden in de keuken heel vaak 'hoi' en 'hallo', terwijl mijn huisgenoten dan niet eens thuis zijn of ze zijn boven. Klinkt als een jongen/jonge man. Voel me dan helemaal niet prettig.

Ik was destijds nog maar een jongen van vijf jaar oud. Ik was thuis en ineens moest ik direct het auto in omdat we naar moesten haasten naar het ziekenhuis. Ik wist als een kleine jongen natuurlijk niet wat er aan de hand was. Eenmaal aangekomen zag ik mijn opa in zijn ziekenbed liggen. Het leek alsof hij aan het slapen was. Iedereen was aan het huilen ik begreep natuurlijk niet wat er aan de hand was, want hij was volgens mij aan het slapen. Toen we vertrokken gaf ik hem een laatste kusje.
De dag erop gingen mijn ouders en ik naar het huis van mijn opa en oma om te rouwen. Ik wist dus zelfs een dag erna nog altijd niet wat dood is. Mijn opa had vroeger een schommel voor mij gebouwd in zijn tuin zodat ik daar kon spelen als ik bij hem was. Ik was dus van plan om naar daar te gaan en opeens zie ik mijn opa in de tuin staan. Hij had een witachtige gloei en had een kleedje aan zoals bij de Romeinen vroeger. Hij zwaaide naar mij en ik was heel erg blij om hem te zien dus ik rende zo snel als ik kon naar binnen en riep "Opa is in de tuin!". Iedereen liep verbaasd naar de tuin en hij was weer weg.
Ik kan me dit nog altijd zo goed herinneren. Ik weet nog dat hij altijd een dozijn speelgoed voor mij kocht omdat hij zoveel van mij hield. Ik was ook altijd blij toen ik zijn minibusje altijd voor mijn huis zag aankomen, want hij had altijd immers een cadeautje voor mij mee.

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 15:46 schreef MINDSICK het volgende:
Ik hoor beneden in de keuken heel vaak 'hoi' en 'hallo', terwijl mijn huisgenoten dan niet eens thuis zijn of ze zijn boven. Klinkt als een jongen/jonge man. Voel me dan helemaal niet prettig.

Ik heb dat wel als mn zoon een weekend geweest is, dan is hij soms al uren weg en is t net of ik hem op de trap hoor lopen of dat ik mama hoor.

quote:

Op woensdag 30 december 2009 01:28 schreef FireFox1 het volgende:

Regelmatig voelde ik aanwezigheid van "iets" in mijn kamer. Vooral onverklaarbare kortstondige temperatuurverschillen en het continu stuk gaan van lampen kwamen in regelmaat voor. Denk dat ik om de 2 maanden wel nieuwe lampjes mocht gaan kopen. Bedrading is enkele keren nagekeken door verschillende monteurs, maar hebben nooit onregelmatigheden gevonden. Het gekke is dat het uitsluitend in mijn kamer voorkwam, en niet in de rest van het huis.

Led lampjes erin, probleem opgelost

quote:

Op donderdag 31 december 2009 16:43 schreef Bastard het volgende:

[..]

In het begin wel, maar je went er aan. En omdat het nooit echt vervelend van begon ik er maar om te lachen.. "hebben we het spookje weer"
Was een soort studentenflat, diverse kamers gehad daar, had het overal.

De situatie met kapotte lampjes achtervolgde jou door verschillende kamers heen?
Kan het niet zijn dat het met jou iets te maken heeft? Net zoals er blijkbaar mensen zijn bij wie lantaarnpalen tijdelijk uitvallen als ze langslopen. Dat zal ook geen spook zijn dat dat voor hun doet.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2010 17:39 schreef _Bella_ het volgende:
Ik had last van een geest toen ik nog bij me ouders woonde en me zus, heb zoveel dingen meegemaakt daar maar haal er wel de engste uit.
Mijn zus en ik hadden onze slaapkamers naast elkaar en als ik haar nodig had klopte ik op de muur.
Tot op een dag ik weer is klopte en er terug werd geklopt, ik klopte vervolgens weer en er werd weer geklopt, toen vervolgens klopte ik in allerlei ritmes want ik dacht misschien verveelt ze zich en was dit ff een levenloos momentje, maar er werd precies op de exacte manier terug gekopt en ik liep verbaasd naar haar kamer omdat ze wel heel lang door ging met dat geklop en ik het zat was..Bleek dat ze helemaal niet thuis was..er lag een briefje op haar bureau dat ze niet thuis komt vandaag :S
Nou..that scared the shit out of me

En het andere is dat ik altijd sliep met me deur op een kier en vanuit mijn bed kon je de trap zien die naar beneden ging, dus op een avond staarde ik naar die trap en zag iemand naar boven komen, ik dacht dat het me moeder was dus ik zei mam??Waarom loop je in het donker???
En daarna zag ik een hand die een groot mes vast had, en die persoon was al bijna boven dus ik schreeuwde in paniek met inmiddels van de shock tranen in me ogen ´´mam wat doe je???mammmm?!?!!!!!!!´´ ik was zo bang dat ik niet eens op durfde te staan om die deur dicht te doen, en net toen die geest zeg maar bijna boven was rende me moeder me kamer binnen en deed het licht aan en ik kon niet stoppen met trillen.

anyway dit zijn maar 2 voorbeelden de rest typ ik later als er iemand geinteresseerd is..
Deze geest was een overleden vrouw die compleet gestoord was blijkbaar..!!

Heb je nog nagetrokken wie er voor jullie in dat huis woonde?
Enne graag hoor ik de rest van de spookverhalen

Vroeger had ik als nare gewoonte om samen met mijn buurjongens (toen resp. 11, 12, en 13 jaar oud) om oude gebouwen in te gaan die leeg stonden bij ons in de straat.. Dit waren over het algemeen leegstaande Heerenhuizen waar je via het dak naar een ander huis kon gaan. Zo zijn we denk ik 4 huizen in de straat binnengedrongen, waarvan één groot winkelpand, wat vroeger Resink Meubels geweest was. Even ter informatie, ons huis (net als alle andere gebouwen) stammen uit het jaar 1903.

Het gebouw van Resink Meubelen was 4 verdiepingen hoog met een oppervlakte van ong 400 a 500 m² groot. Best groot dus als je daar als ukkie binnen bent. We gingen met zn 4en dus het dak op en hadden schroevendraaiers meegenomen om het gebouw binnen te komen. Zo hebben we van buitenaf het raam weten open te maken en zijn we naar binnen geslopen. Eenmaal binnen, zagen we dat alle verdiepingen gewoon leegstonden en er weinig aanwezig was. Het enige wat we zagen was dat er een schouw aanwezig was, waar spullen op en neer gebracht konden worden (zo'n soort etensluik). Toen we op de 1e verdieping stonden hoorden wij boven voetstappen. Uiteraard schreeuwend tegen elkaar dat we weg moesten, omdat we elkaar liepen op te naaien. Vooralsnog niks aan de hand. Wij naar huis.. ik mijn ouders vertellen wat er gebeurd was. Zij zeiden toen dat ik nooit meer in mocht breken in een pand. Maar wat doe je als je jong bent? Dan doe je alles wat niet mag. Dus wij een week erna, zaterdags, weer naar het pand.

Toen we binnenwaren, het was makkelijk want de ramen waren nog open, liepen we weer rond. We hoorden weer voetstappen. We hebben ons daarna opgesplitst en ik ging met een jongen naar de 2e verdieping om te kijken of er iets was, terwijl de andere 2 op de 1e verdieping bleven. Wat er toen gebeurde, daar krijg ik nog steeds de rillingen van: er kwam een baksteen van één van de bovenste verdiepingen via de schouw naar beneden en we hoorden mensen wegrennen. De 2 jongens die verbleven op de 1e verdieping hoorden het het kwamen naar ons toe. Toen zijn we met zn 4en naar de 3e en 4e verdieping gegaan, maar hier konden we niets vinden en er waren geen voetstappen aanwezig op de grond (het was nogal stoffig). We zijn toen snel weggegaan, en NOOIT meer teruggekomen.
Dat was ik dus ook niet meer van plan.

Ik weet niet of mensen een geintje met ons uit probeerden te halen, maar dit was voor mij een reden om nooit meer een onbekend leegstaand huis ALLEEN te betreden.

Vaak zijn de meest logische verklaringen ook de juiste, zo ook in dit geval. Iemand liep jullie op te naaien