geesten ervaringen!!

Toen ik laatst naar de opbaring van m'n oma ging, hoorde ik een nieuwe vrouwenstem die leek op die van m'n oma.
Thuis hoorde ik de stem nog en het zei de volledige naam van m'n oma, ook hoorde ik het mijn naam zeggen tegen de andere geesten bij mij te gast.

Wie heeft dat ook? Loop je op straat in je eentje, en dan voel je plots de aanwezigheid van iets of iemand.

En dan hoor je ook het ritselen van bladeren vlakbij jou, zonder enige reden op een windloze dag.

quote:

Op zondag 28 februari 2010 18:32 schreef Manke het volgende:
Toen ik laatst naar de opbaring van m'n oma ging, hoorde ik een nieuwe vrouwenstem die leek op die van m'n oma.
Thuis hoorde ik de stem nog en het zei de volledige naam van m'n oma, ook hoorde ik het mijn naam zeggen tegen de andere geesten bij mij te gast.

Hoe hoor je die stem dan?

Ik hoor ze praten als ik m'n oren dichtdoe.

quote:

Op maandag 1 maart 2010 12:44 schreef Manke het volgende:
Ik hoor ze praten als ik m'n oren dichtdoe.

Manke, hoe staat het eigenlijk hiermee:

quote:

Op woensdag 20 januari 2010 15:19 schreef Manke het volgende:
Heb binnenkort een behandeling met een sjamaan van santodaime.nl icm ayahuasca [=dmt] - psych vind het best.

quote:

Op maandag 1 maart 2010 12:44 schreef Manke het volgende:
Ik hoor ze praten als ik m'n oren dichtdoe.

Een stem vanuit je diepste innerlijk? Of toch anders?

quote:

Op maandag 1 maart 2010 13:13 schreef JoepiePoepie het volgende:

[..]

Manke, hoe staat het eigenlijk hiermee:
[..]

Ik wacht nog steeds tot ze me terugbellen om af te spreken wanneer ze langskomen.

quote:

Op maandag 1 maart 2010 13:19 schreef GrotePierFR het volgende:

[..]

Een stem vanuit je diepste innerlijk? Of toch anders?

Geesten, weet ik inmiddels 100% zeker - weet alleen niet wat voor soort geesten, sommige klinken menselijk, andere dierlijk.

1 schreeuwde het laatst uit omdat ik 'm zat te fokken

quote:

Op maandag 1 maart 2010 14:48 schreef Manke het volgende:

[..]

Ik wacht nog steeds tot ze me terugbellen om af te spreken wanneer ze langskomen.
[..]

Geesten, weet ik inmiddels 100% zeker - weet alleen niet wat voor soort geesten, sommige klinken menselijk, andere dierlijk.

1 schreeuwde het laatst uit omdat ik 'm zat te fokken

Zo ben je nooit eenzaam. Desalniettemin hoop ik dat je gauw stilte vindt

Een schizofreen is nooit alleen
Het is gewoon irritant om wakker te worden met gebrabbel in je hoofd, verrot schelden heeft ook geen zin.

vind het altijd leuk om naar maffe filmpjes te kijken die me doen twijfelen of het wel of niet bestaat
heeft er iemand nog leuke filmpjes ?

quote:

Op maandag 1 maart 2010 15:02 schreef Manke het volgende:
Een schizofreen is nooit alleen
Het is gewoon irritant om wakker te worden met gebrabbel in je hoofd, verrot schelden heeft ook geen zin.

Ik weet niet hoe oud je bent maar ik ken iemand die t ook heeft, inmiddels is het bij hem in remissie en heeft hij er met goede medicatie geen last meer van.
Hij is nu 43
-------------------------------
ff terug naar t topic:
Ik zie witte en zwarte schimmen, de zwarte voelen niet fijn aan en verder loopt er regelmatig een schim van een kat door het huis, verschillende mensen hebben m ook gezien. Mijn vriend ziet hem ook regelmatig
Verder zie ik soms orbs met het blote oog. Toen mn broer was overleden en ik heel erg overstuur was voelde ik een warme hand op mn knie die me gerust stelde. Heb al verschillende keren een vrouwen stem gehoord die hallo zei terwijl er niemand in huis of bij mn huis was.
Verder als wij s'avonds wouden gaan slapen begon er wat te tikken in onze slaapkamer eerst dachten we aan de verwarmingsbuizen die afkoelden, maar nee dit getik was anders. Soms zelf harde zware tikken
Ik heb eens gevraagd van wat is dit nu voor getik, ik hoorde een soort antwoord, een stem van een man die zei ik verveel me, ik kan niet naar t licht.
Op de een of andere manier kwam ik in een soort trance en heb hem naar t licht gebracht, en sindsdien is t tikken weg. Heb hier jaren last van gehad, maar was altijd te bang om contact te zoeken. Dit was mn eerste keer dat het ook lukte.
Verder wil ik liever niet te veel van deze dingen hebben. Ik heb een heel nuchter verstand dat met beide voeten op aarde blijven wil.
Denk dat , dat ook een heel gezonde instelling is.

[ Bericht 25% gewijzigd door mousy31 op 16-03-2010 16:27:39 ]

Ik heb maar een keer zo'n ervaring meegemaakt. Ik was 17 jaar. Ik werd die ochtend wakker en toen stond er een oud lelijk wijf in de hoek van me kamer. Ik kan me der gezicht zo nog voor de geest halen, maar kan der nog steeds niet plaatsen. Dus ik knipperde met me ogen en ze stond er nog steeds. Toen ik mijn ogen open deed zei de graftak tegen mij herhaaldelijk: STERF, STERF, STERF, STERF etc. Een rijke woordenschat had de bejaarde in kwestie niet, en een gevoel voor humor al helemaal niet. Het woordje sterf heeft ze ongeveer 1 minuut geschreeuwd maar voor me gevoel waren het er 5. Ik heb wel 10x in me ogen gewreven of ik niet sliep. Het was half 5 's ochtends en ik heb vervolgens geen oog meer dicht gedaan. Ik weet dat het verhaal raar klinkt maar het is me echt overkomen. En ik kan me niks in me hoofd halen waarom die graftak me deze dood verwensingen toesprak.

quote:

Op maandag 1 maart 2010 13:19 schreef GrotePierFR het volgende:

[..]

Een stem vanuit je diepste innerlijk? Of toch anders?

quote:

Op maandag 1 maart 2010 14:48 schreef Manke het volgende:


Geesten, weet ik inmiddels 100% zeker - weet alleen niet wat voor soort geesten, sommige klinken menselijk, andere dierlijk.

schreeuwde het laatst uit omdat ik 'm zat te fokken

Da's dus ook mijn vraag; hoor je ze met je oren of hoor je ze als een innerlijke stem? En dan bedoel ik niet of ze dierlijk zijn etc. Maar gewoon de manier waarop jij ze hoort.

quote:

Op dinsdag 16 maart 2010 16:39 schreef Crimyclown het volgende:
[knip]

ieuw wat eng.

quote:

Op dinsdag 16 maart 2010 17:14 schreef Ratelslangetje het volgende:

[..]

ieuw wat eng.

Echt wel en zulke dingen vergeet je de rest van je leven niet meer .

quote:

Op dinsdag 16 maart 2010 17:13 schreef Ratelslangetje het volgende:

[..]


[..]

Da's dus ook mijn vraag; hoor je ze met je oren of hoor je ze als een innerlijke stem? En dan bedoel ik niet of ze dierlijk zijn etc. Maar gewoon de manier waarop jij ze hoort.

ik hoorde de geest als een apparte stem , niet mn innerlijke stem dus.
ook de hallo kwam van buitn af t was een duidelijke vrouwen stem

quote:

Op dinsdag 16 maart 2010 16:39 schreef Crimyclown het volgende:
En ik kan me niks in me hoofd halen waarom die graftak me deze dood verwensingen toesprak.

Misschien stond je op dat moment gewoon open en was zij een voorbijganger
die in die toestand verkeerde in de andere wereld , dus niks persoonlijks naar jou toe
maar meer van : ik ben mevrouw A en deze emotie speelt nu bij mij .

Maar wel heftig zeg

Ik hoor beneden in de keuken heel vaak 'hoi' en 'hallo', terwijl mijn huisgenoten dan niet eens thuis zijn of ze zijn boven. Klinkt als een jongen/jonge man. Voel me dan helemaal niet prettig.

Ik was destijds nog maar een jongen van vijf jaar oud. Ik was thuis en ineens moest ik direct het auto in omdat we naar moesten haasten naar het ziekenhuis. Ik wist als een kleine jongen natuurlijk niet wat er aan de hand was. Eenmaal aangekomen zag ik mijn opa in zijn ziekenbed liggen. Het leek alsof hij aan het slapen was. Iedereen was aan het huilen ik begreep natuurlijk niet wat er aan de hand was, want hij was volgens mij aan het slapen. Toen we vertrokken gaf ik hem een laatste kusje.
De dag erop gingen mijn ouders en ik naar het huis van mijn opa en oma om te rouwen. Ik wist dus zelfs een dag erna nog altijd niet wat dood is. Mijn opa had vroeger een schommel voor mij gebouwd in zijn tuin zodat ik daar kon spelen als ik bij hem was. Ik was dus van plan om naar daar te gaan en opeens zie ik mijn opa in de tuin staan. Hij had een witachtige gloei en had een kleedje aan zoals bij de Romeinen vroeger. Hij zwaaide naar mij en ik was heel erg blij om hem te zien dus ik rende zo snel als ik kon naar binnen en riep "Opa is in de tuin!". Iedereen liep verbaasd naar de tuin en hij was weer weg.
Ik kan me dit nog altijd zo goed herinneren. Ik weet nog dat hij altijd een dozijn speelgoed voor mij kocht omdat hij zoveel van mij hield. Ik was ook altijd blij toen ik zijn minibusje altijd voor mijn huis zag aankomen, want hij had altijd immers een cadeautje voor mij mee.

quote:

Op donderdag 18 maart 2010 15:46 schreef MINDSICK het volgende:
Ik hoor beneden in de keuken heel vaak 'hoi' en 'hallo', terwijl mijn huisgenoten dan niet eens thuis zijn of ze zijn boven. Klinkt als een jongen/jonge man. Voel me dan helemaal niet prettig.

Ik heb dat wel als mn zoon een weekend geweest is, dan is hij soms al uren weg en is t net of ik hem op de trap hoor lopen of dat ik mama hoor.

quote:

Op woensdag 30 december 2009 01:28 schreef FireFox1 het volgende:

Regelmatig voelde ik aanwezigheid van "iets" in mijn kamer. Vooral onverklaarbare kortstondige temperatuurverschillen en het continu stuk gaan van lampen kwamen in regelmaat voor. Denk dat ik om de 2 maanden wel nieuwe lampjes mocht gaan kopen. Bedrading is enkele keren nagekeken door verschillende monteurs, maar hebben nooit onregelmatigheden gevonden. Het gekke is dat het uitsluitend in mijn kamer voorkwam, en niet in de rest van het huis.

Led lampjes erin, probleem opgelost

quote:

Op donderdag 31 december 2009 16:43 schreef Bastard het volgende:

[..]

In het begin wel, maar je went er aan. En omdat het nooit echt vervelend van begon ik er maar om te lachen.. "hebben we het spookje weer"
Was een soort studentenflat, diverse kamers gehad daar, had het overal.

De situatie met kapotte lampjes achtervolgde jou door verschillende kamers heen?
Kan het niet zijn dat het met jou iets te maken heeft? Net zoals er blijkbaar mensen zijn bij wie lantaarnpalen tijdelijk uitvallen als ze langslopen. Dat zal ook geen spook zijn dat dat voor hun doet.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2010 17:39 schreef _Bella_ het volgende:
Ik had last van een geest toen ik nog bij me ouders woonde en me zus, heb zoveel dingen meegemaakt daar maar haal er wel de engste uit.
Mijn zus en ik hadden onze slaapkamers naast elkaar en als ik haar nodig had klopte ik op de muur.
Tot op een dag ik weer is klopte en er terug werd geklopt, ik klopte vervolgens weer en er werd weer geklopt, toen vervolgens klopte ik in allerlei ritmes want ik dacht misschien verveelt ze zich en was dit ff een levenloos momentje, maar er werd precies op de exacte manier terug gekopt en ik liep verbaasd naar haar kamer omdat ze wel heel lang door ging met dat geklop en ik het zat was..Bleek dat ze helemaal niet thuis was..er lag een briefje op haar bureau dat ze niet thuis komt vandaag :S
Nou..that scared the shit out of me

En het andere is dat ik altijd sliep met me deur op een kier en vanuit mijn bed kon je de trap zien die naar beneden ging, dus op een avond staarde ik naar die trap en zag iemand naar boven komen, ik dacht dat het me moeder was dus ik zei mam??Waarom loop je in het donker???
En daarna zag ik een hand die een groot mes vast had, en die persoon was al bijna boven dus ik schreeuwde in paniek met inmiddels van de shock tranen in me ogen ´´mam wat doe je???mammmm?!?!!!!!!!´´ ik was zo bang dat ik niet eens op durfde te staan om die deur dicht te doen, en net toen die geest zeg maar bijna boven was rende me moeder me kamer binnen en deed het licht aan en ik kon niet stoppen met trillen.

anyway dit zijn maar 2 voorbeelden de rest typ ik later als er iemand geinteresseerd is..
Deze geest was een overleden vrouw die compleet gestoord was blijkbaar..!!

Heb je nog nagetrokken wie er voor jullie in dat huis woonde?
Enne graag hoor ik de rest van de spookverhalen

Vroeger had ik als nare gewoonte om samen met mijn buurjongens (toen resp. 11, 12, en 13 jaar oud) om oude gebouwen in te gaan die leeg stonden bij ons in de straat.. Dit waren over het algemeen leegstaande Heerenhuizen waar je via het dak naar een ander huis kon gaan. Zo zijn we denk ik 4 huizen in de straat binnengedrongen, waarvan één groot winkelpand, wat vroeger Resink Meubels geweest was. Even ter informatie, ons huis (net als alle andere gebouwen) stammen uit het jaar 1903.

Het gebouw van Resink Meubelen was 4 verdiepingen hoog met een oppervlakte van ong 400 a 500 m² groot. Best groot dus als je daar als ukkie binnen bent. We gingen met zn 4en dus het dak op en hadden schroevendraaiers meegenomen om het gebouw binnen te komen. Zo hebben we van buitenaf het raam weten open te maken en zijn we naar binnen geslopen. Eenmaal binnen, zagen we dat alle verdiepingen gewoon leegstonden en er weinig aanwezig was. Het enige wat we zagen was dat er een schouw aanwezig was, waar spullen op en neer gebracht konden worden (zo'n soort etensluik). Toen we op de 1e verdieping stonden hoorden wij boven voetstappen. Uiteraard schreeuwend tegen elkaar dat we weg moesten, omdat we elkaar liepen op te naaien. Vooralsnog niks aan de hand. Wij naar huis.. ik mijn ouders vertellen wat er gebeurd was. Zij zeiden toen dat ik nooit meer in mocht breken in een pand. Maar wat doe je als je jong bent? Dan doe je alles wat niet mag. Dus wij een week erna, zaterdags, weer naar het pand.

Toen we binnenwaren, het was makkelijk want de ramen waren nog open, liepen we weer rond. We hoorden weer voetstappen. We hebben ons daarna opgesplitst en ik ging met een jongen naar de 2e verdieping om te kijken of er iets was, terwijl de andere 2 op de 1e verdieping bleven. Wat er toen gebeurde, daar krijg ik nog steeds de rillingen van: er kwam een baksteen van één van de bovenste verdiepingen via de schouw naar beneden en we hoorden mensen wegrennen. De 2 jongens die verbleven op de 1e verdieping hoorden het het kwamen naar ons toe. Toen zijn we met zn 4en naar de 3e en 4e verdieping gegaan, maar hier konden we niets vinden en er waren geen voetstappen aanwezig op de grond (het was nogal stoffig). We zijn toen snel weggegaan, en NOOIT meer teruggekomen.
Dat was ik dus ook niet meer van plan.

Ik weet niet of mensen een geintje met ons uit probeerden te halen, maar dit was voor mij een reden om nooit meer een onbekend leegstaand huis ALLEEN te betreden.

Vaak zijn de meest logische verklaringen ook de juiste, zo ook in dit geval. Iemand liep jullie op te naaien

Ik heb nooit deze ervaringen gehad hoe graag ik het ook zou willen. Maar pas geleden voor het eerst iets meegemaakt wat wel eens geesten zouden kunnen zijn geweest.

Mijn moeder werkt in een monumentaal pand als schoonmaakster (het is een kerk) op 3 na de hoogste toren van nederland. Er is een hoop gebeurd. zoals o.a. in de WOII de boel opgeblazen door de duitsers. Maar er is een speciale kamer, waar weinig mensen van weten en die dus ook nog wel in gebruik is. Mijn moeder moest daar schoonmaken en ik vroeg of ik mee mocht, en dat mocht ook. Ik was een beetje in de kasten aan het neuzen toen we ineens voetstappen hoorden, ikke snel die kast dicht...en gaan kijken. Maar er was niks. Mijn moeder hoorde het ook.

Het was niet spannend ofzo...maar wel een leuke ervaring.

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 01:55 schreef jantjeschmit het volgende:

Toen we binnenwaren, het was makkelijk want de ramen waren nog open, liepen we weer rond. We hoorden weer voetstappen. We hebben ons daarna opgesplitst en ik ging met een jongen naar de 2e verdieping om te kijken of er iets was, terwijl de andere 2 op de 1e verdieping bleven. Wat er toen gebeurde, daar krijg ik nog steeds de rillingen van: er kwam een baksteen van één van de bovenste verdiepingen via de schouw naar beneden en we hoorden mensen wegrennen. De 2 jongens die verbleven op de 1e verdieping hoorden het het kwamen naar ons toe. Toen zijn we met zn 4en naar de 3e en 4e verdieping gegaan, maar hier konden we niets vinden en er waren geen voetstappen aanwezig op de grond (het was nogal stoffig). We zijn toen snel weggegaan, en NOOIT meer teruggekomen.
Dat was ik dus ook niet meer van plan.

Ik weet niet of mensen een geintje met ons uit probeerden te halen

Zwervers die daar woonden die jullie wilden verjagen?

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 17:30 schreef slashdotter3 het volgende:

[..]

Zwervers die daar woonden die jullie wilden verjagen?

Possible

quote:

Op vrijdag 9 april 2010 18:21 schreef jantjeschmit het volgende:

[..]

Possible

Hoogstwaarschijnlijk

Ik weet nog dat mijn moeder me vroeger als kind op het hart drukte om nooit geesten op te roepen en glaasje te draaien of wat dan ook. Voelde als kind wel vaak een soort aanwezigheid, moeilijk om uit te leggen. Vaak als ik 's avonds terug kwam van een vriend of iets dergelijks en het donker was, dan liep ik rustig de schuur uit, en naarmate ik dichterbij de huisdeur kwam voelde ik iets op me af rennen. Ben vaak echt rennend binnengestormd en durfte niet achterom te kijken. Ook had ik vaak het gevoel dat er iemand achter mij was terwijl ik beneden op de wc stond te plassen. Echt heel raar, aangezien de deur gewoon dicht was. Ook soms heb ik het ineens heel koud, of krijg ik spontaan kippenvel over m'n hele lichaam terwijl het vrij warm buiten is. Toen ik ongeveer 15 was voelde ik eens iets met mijn voeten in bed. Heb toen twee maand ofzo met benen opgetrokken geslapen.

Een maand of twee terug hoorde ik mijn moeder op de telefoon praten, en ik wou haar nog wat vragen, dus bleef netjes even op de gang wachten (lees: luisteren). Hoorde haar praten over hoe ze ooit met een vriendin van haar glaasje heeft gedraaid, en dat er toen iets gebeurd is. Kan me niet meer herinneren wat het was, maar ik vond 't wel heel eng om te horen.

Ik geloof zelf wel in geesten, maar denk ook dat veel ervaring is. Ik denk dat als je er in geloofd dat je je dan ook snel dingen gaat verbeelden. Is die hooded figure overigens niet een soort mothman?
http://underdogs.files.wordpress.com/2009/11/mothman.jpg

Paar jaar terug waren we met school op kamp. En een meisje was helemaal bezig met geesten enzo maar niemand geloofde haar. Elke avond zat ze te janken en te gillen in bed en iedereen scheet zeven kleuren. Mopperend draaide ik me om en toen voelde ik een hand op me van een familielid met wie ik erg close was. Toen wist ik dat het wel oke was.

Ik oefen wel eens psychometrie met mensen, ik had een stift van een meisje. Maar ik voelde een hand om m'n hals en kreeg geen lucht meer, ik raakte wel een beetje in paniek en legde de stit weg. Eerst dacht ik; 'Dit verzin ik...' maar toen ik het vertelde zei iemand dat ik beter kon stoppen met praten en dat meisje zat nog net niet tehuilen.
Ik wilhier graag over praten met mensen.

Ik heb ook ooit een ervaring gehad, sommige mensen vinden zoiets heel eng maar voor mij was het best een mooie ervaring ik zal hem even verellen.

een paar jaar geleden is mijn moeder overleden mijn moeder en ik geloofde beide altidj heilg in geesten, we keken wel eens programma's ervan en hadden het er wel eens over.
Want er was bekent dat mijn moeder kanker had en dus dood kon gaan ik had tegen haar gezegt, laten we er achter proberen te komen of we gelijk hebben over de geesten.
ik vroeg aan haar een dag voordat ze stierf bij het afscheid nemen of ze net na haar dood met het licht zou willen knipperen.Ik weet dat het vaak toeval is dat lichten knipperen in je huis maar dit was voor mij echt een antwoord want ik stond bij mijn moeder toen ze overleed en net daarna gingen de lichten ook werkelijk in mijn hele huis knipperen het duurde niet lang maar het is wel gebeurt.
je kunt dit geloven of niet, maar ik heb mijn bewijs gehad dat hetwel bestaat.

Ik heb er veel.
Maar heb een recente even gecopieerd van mij
Aub niet op schrijf/taal fouten letten is niet mijn sterkste kant

Ik zie ze op verschillende manieren soms in details,soms slechts stukken soms alleen de omtrekken,soms als energiewolk etc..

Ik heb al een tijdje een overledene in huis die zich af en toe een beetje kan opdringen.
Hij loopt veel rond mijn bed,staat me op de overloop op te wachten wat al gelijk erg duidelijk is wanneer ik de trap op kom.
Je komt de trap op,ziet hem staan (een man van middelbare leeftijd)en zijn aanwezigheid drukt soms gewoon op je schouders als je er even niet op bedacht ben.(dat gebeurd nu dus niet meer)
zo heb ik wel vaker voorbijgangers/toeschouwers waar ik inmiddels niet meer zo van opkijk.
Hij laat alleen zijn contouren zien,zijn lengte en fragmenten van zijn gezicht..zijn aanwezigheid kan met tijden wel heel duidelijk zijn.

Een bevriend medium heeft laatst ook nog even gekeken toen die hier op visite was, maar wat ik zelf al gemerkt had,deze persoon wil/kan nog niet over...
ik kreeg geen goed contact met hem...kreeg soms een wat verstrooide/verwarde indruk van hem.
Alsof hij niet vervelend wil zijn maar het niet echt kan helpen,nieuwsgierig is.
Blijkbaar heeft hij nog wat dingen af te handelen.
Hij had aangegeven zich wat meer gedeisd te houden maar daar hield hij zich niet aan.
Gisternacht voelde ik dat hij weer naast me kwam zitten..en niet subtiel,nee je voelt echt het dekbed indrukken en aan de dekens trekken..

Toen werd ik dus boos.
Opzouten!Ik gun het je zo om over te kunnen en gaan en als er dan iets is waar ik je misschien mee zou kunnen helpen doe ik dat met liefde.
Maar mijn slaapkamer is voor mij heilig en op mijn bed kom je al helemaal niet...ik hoef niet alles te pikken.
Wanneer ik de trap op kom stel ik me er op in dat hij wel weer zal rondlopen.
Ik duld hem hier,zolang ik geen last van hem heb is het oke.
Maar wel stellig nu tot hier en niet verder..en ik heb het idee dat het nu wel overkomt.
Hij had al gezegt dat hij zich gedeist zou houden maar hield zich daar dus mooi niet aan he...

Ik kijk het nog even aan en als de situatie onveranderd blijft of ongemakklijker voeld ga ik er eens in alle rust voor zitten en kijken of er meer mogelijk is...
Je kan nu wel met witte salie ed aan de gang gaan maar mijn gevoel is daar nog niet naar,ik wil hem echt graag helpen ,het liefst met zachte hand.
Gaat goedkomen...neem liever er de tijd voor dan gelijk drastische maatreghelen te moeten nemen.

Soms zijn overledenen nog irritanter dan de levenden.

vervolg:

Omdat het een beetje vervelend begon te worden zojuist het huis grondig aangepakt/gezuivert.
Op mijn manier haha
Fijn was dat ik de bevestiging weer kreeg dat ik hulp had en ik vertrouwde op mijn gevoel.
Huis voelt al een stuk fijner,wat energie weggehaald en aanwezigen verder geholpen.
Ook een vrouw op mijn oudste haar kamer,die kamer voeld weer goed.
Straks even het huis rond lopen maar aangezien de kids nu slapen zal ik zonodig morgen nog eens doen.
De man die opdringerig werd liep rusteloos om me heen,liet zich niet horen en slechts gedeeltelijk zien.
Voelde de bui al hangen want gelijk al sterke druk op mijn schouders toen ik de trap opkwam...die druk bleef even.
Goed aarden en positief maar standvastig verder gegaan.
Ik heb niet het idee dat hij al helemaal weg is,maar het voelt weer een stuk rustiger en fijn...lastig als het contact niet wil vlotten.
Mijn huis,mijn regels.

Ik plaats dit puur om te delen,wellicht iemand een stukje herkenning te geven of een idee te geven hoe het ook kan gaan.

quote:

Op dinsdag 16 maart 2010 16:39 schreef Crimyclown het volgende:
Ik heb maar een keer zo'n ervaring meegemaakt. Ik was 17 jaar. Ik werd die ochtend wakker en toen stond er een oud lelijk wijf in de hoek van me kamer. Ik kan me der gezicht zo nog voor de geest halen, maar kan der nog steeds niet plaatsen. Dus ik knipperde met me ogen en ze stond er nog steeds. Toen ik mijn ogen open deed zei de graftak tegen mij herhaaldelijk: STERF, STERF, STERF, STERF etc. Een rijke woordenschat had de bejaarde in kwestie niet, en een gevoel voor humor al helemaal niet. Het woordje sterf heeft ze ongeveer 1 minuut geschreeuwd maar voor me gevoel waren het er 5. Ik heb wel 10x in me ogen gewreven of ik niet sliep. Het was half 5 's ochtends en ik heb vervolgens geen oog meer dicht gedaan. Ik weet dat het verhaal raar klinkt maar het is me echt overkomen. En ik kan me niks in me hoofd halen waarom die graftak me deze dood verwensingen toesprak.

Bekend fenomeen.
http://www.google.nl/#hl=nl&q=old+hag+syndrome

quote:

Op donderdag 10 juni 2010 12:47 schreef Wajangmama het volgende:
Ik heb er veel.
Maar heb een recente even gecopieerd van mij
Aub niet op schrijf/taal fouten letten is niet mijn sterkste kant

Ik zie ze op verschillende manieren soms in details,soms slechts stukken soms alleen de omtrekken,soms als energiewolk etc..

Boeiend verhaal. Hoe weet je dat het een mens was? Ik persoonlijk geloof niet dat geesten van mensen kunnen blijven rondzwerven.

Dat weet ik mede door eigen ervaring..ziet eruit als een mens,praat als een mens,voelt als een mens..maar dan enkel de ziel/energie hoe je het wilt noemen.
Kan even niet de jusite woorden vinden sorry..maar het is ook een weten..ik weet niet beter want heb mijn hele leven al contact met overledenen.
Als ze bijv iets specifieks kunnen doorgeven voor de nabestaanden maakt dat het heel concreet.

Energie van een woning bijv door emoties achtergebleven door overledenen en/of levenden is vaak voelbaar maar ook wel zichtbaar..dat ziet er anders uit en voelt ook anders..naarmate je het vaker meemaakt leer je dat verschil wel kennen.
Een overleden huisdier kan zich ook laten zien bijv.

quote:

Op donderdag 10 juni 2010 12:47 schreef Wajangmama het volgende:
Ik heb er veel.
Maar heb een recente even gecopieerd van mij
Aub niet op schrijf/taal fouten letten is niet mijn sterkste kant

Ik zie ze op verschillende manieren soms in details,soms slechts stukken soms alleen de omtrekken,soms als energiewolk etc..

Ik heb al een tijdje een overledene in huis die zich af en toe een beetje kan opdringen.
Hij loopt veel rond mijn bed,staat me op de overloop op te wachten wat al gelijk erg duidelijk is wanneer ik de trap op kom.
Je komt de trap op,ziet hem staan (een man van middelbare leeftijd)en zijn aanwezigheid drukt soms gewoon op je schouders als je er even niet op bedacht ben.(dat gebeurd nu dus niet meer)
zo heb ik wel vaker voorbijgangers/toeschouwers waar ik inmiddels niet meer zo van opkijk.
Hij laat alleen zijn contouren zien,zijn lengte en fragmenten van zijn gezicht..zijn aanwezigheid kan met tijden wel heel duidelijk zijn.

Een bevriend medium heeft laatst ook nog even gekeken toen die hier op visite was, maar wat ik zelf al gemerkt had,deze persoon wil/kan nog niet over...
ik kreeg geen goed contact met hem...kreeg soms een wat verstrooide/verwarde indruk van hem.
Alsof hij niet vervelend wil zijn maar het niet echt kan helpen,nieuwsgierig is.
Blijkbaar heeft hij nog wat dingen af te handelen.
Hij had aangegeven zich wat meer gedeisd te houden maar daar hield hij zich niet aan.
Gisternacht voelde ik dat hij weer naast me kwam zitten..en niet subtiel,nee je voelt echt het dekbed indrukken en aan de dekens trekken..

Toen werd ik dus boos.
Opzouten!Ik gun het je zo om over te kunnen en gaan en als er dan iets is waar ik je misschien mee zou kunnen helpen doe ik dat met liefde.
Maar mijn slaapkamer is voor mij heilig en op mijn bed kom je al helemaal niet...ik hoef niet alles te pikken.
Wanneer ik de trap op kom stel ik me er op in dat hij wel weer zal rondlopen.
Ik duld hem hier,zolang ik geen last van hem heb is het oke.
Maar wel stellig nu tot hier en niet verder..en ik heb het idee dat het nu wel overkomt.
Hij had al gezegt dat hij zich gedeist zou houden maar hield zich daar dus mooi niet aan he...

Ik kijk het nog even aan en als de situatie onveranderd blijft of ongemakklijker voeld ga ik er eens in alle rust voor zitten en kijken of er meer mogelijk is...
Je kan nu wel met witte salie ed aan de gang gaan maar mijn gevoel is daar nog niet naar,ik wil hem echt graag helpen ,het liefst met zachte hand.
Gaat goedkomen...neem liever er de tijd voor dan gelijk drastische maatreghelen te moeten nemen.

Soms zijn overledenen nog irritanter dan de levenden.

vervolg:

Omdat het een beetje vervelend begon te worden zojuist het huis grondig aangepakt/gezuivert.
Op mijn manier haha
Fijn was dat ik de bevestiging weer kreeg dat ik hulp had en ik vertrouwde op mijn gevoel.
Huis voelt al een stuk fijner,wat energie weggehaald en aanwezigen verder geholpen.
Ook een vrouw op mijn oudste haar kamer,die kamer voeld weer goed.
Straks even het huis rond lopen maar aangezien de kids nu slapen zal ik zonodig morgen nog eens doen.
De man die opdringerig werd liep rusteloos om me heen,liet zich niet horen en slechts gedeeltelijk zien.
Voelde de bui al hangen want gelijk al sterke druk op mijn schouders toen ik de trap opkwam...die druk bleef even.
Goed aarden en positief maar standvastig verder gegaan.
Ik heb niet het idee dat hij al helemaal weg is,maar het voelt weer een stuk rustiger en fijn...lastig als het contact niet wil vlotten.
Mijn huis,mijn regels.

Ik plaats dit puur om te delen,wellicht iemand een stukje herkenning te geven of een idee te geven hoe het ook kan gaan.

Zo, heftig verhaal.
Ik denk dat je beter niet de film "The Entity" kunt kijken.

haha die ken ik vast al..of paranormal activity
Dit valt nog wel mee hoor en gelukkig is het meestal niet vervelend.

Dat verhaal dat er iemand op de rand van je bed komt zitten, heb ik ook eens meegemaakt. Incl.die persoon iets onverstaanbaars horen zeggen. Is me altijd bijgebleven.

Snap ik,is zoiezo al heftig en op je bed is gewoon erg dichtbij...

quote:

Op donderdag 10 juni 2010 15:27 schreef Wajangmama het volgende:
Dat weet ik mede door eigen ervaring..ziet eruit als een mens,praat als een mens,voelt als een mens..maar dan enkel de ziel/energie hoe je het wilt noemen.
Kan even niet de jusite woorden vinden sorry..maar het is ook een weten..ik weet niet beter want heb mijn hele leven al contact met overledenen.
Als ze bijv iets specifieks kunnen doorgeven voor de nabestaanden maakt dat het heel concreet.

Energie van een woning bijv door emoties achtergebleven door overledenen en/of levenden is vaak voelbaar maar ook wel zichtbaar..dat ziet er anders uit en voelt ook anders..naarmate je het vaker meemaakt leer je dat verschil wel kennen.
Een overleden huisdier kan zich ook laten zien bijv.

Heb er 1 die ook alle kenmerken van een mens heeft, alleen kan hij het goed vinden met hen bij me die nooit mens zijn geweest en duidelijk van de duisternis zijn. Ik denk dat het allemaal demonen zijn die zich voordoen als mensen. Dat ze specifieke dingen kunnen doorgeven is dan wel weer frappant.

Persoonlijk geloof ik niet in demonen...;)
Je hebt ook heel slechte mensen natuurlijk en die zijn na hun dood ook vaak niet zo vriendelijk;)
Maar je het ook mensen die nog geen rust vinden omdat ze nog niet eens weten dat ze dood zijn bijv door een ongeluk,of die zelf uit het leven gestapt zijn of om wat voor reden ook nog aards gebonden zijn.
Die kunnen of willen (nog) niet over en kunnen je leven best verzieken als je daar mee in aanraking komt en er open voor staat.
Bijv auraklevers..die pakken een zwakke plek uit iemand aura en gebruiken diens energie ,daarbij zie je vaak bij het slachtoffer allerlei lichamelijke klachten en/of handelen dat lijkt op psychoses/dwangneuroses
Of bijv bezetenheid.een extreme,maar komt voor.
Lagere / dolende entiteiten willen zich ook nog wel eens voordoen als een ander..

Maar goed das mijn visie dan

Ik zat een keer met een vriend op mijn kamer toen ik een meisje op mijn bed zag zitten. Ik dacht van wtf en ik ging het meisje beschrijven aan die vriend, bleek het dat hij een zusje had gehad die was overleden waar ik niets van wist en mijn beschrijving precies bij dat zusje paste. Sinds dat moment zie ik ook regelmatig van die schimmen en voel aanwezigheden enzo...freaky

@wajangmama
Hoe reageren ze bij jou op Jezus?
Bij mij schreeuwden en vlogen ze allemaal weg, maar ze kwamen snel terug en denken nu recht op me te hebben nadat ze m'n bewustzijn hebben doorspit op zonden, letterlijk zeiden ze "HA we(!) hebben hem".
Aan het begin dacht ik dat het mensen waren, waarop ze me uitlachten "haha hij denkt dat we mensen waren" "wat een sukkel".

Denk dat demonen ook mensen kunnen zijn, ze kunnen kiezen: of branden, of helpen.

(Ja, zo diep ben ik al gezonken )

@Manke: Ik ben niet christelijk opgevoed en heb het ook nooit gebruikt bij een eventuele "vervelende"overledene.
Ik gebruik soms hulpmiddellen zoals witte salie en/of wierrook bijv wanneer het nodig is..maar zie dat dan ook slechts als hulpmiddel.
Ik probeer er achter te komen waarom ze nog niet over willen en uiteindelijk is vooral heel poistieve maar vastberaden instelling voldoende.
Ik geloof in meerdere "levels" maar niet in een hel zeg maar.

Hoe zijn je ervaringen wb het wegsturen of helpen van 'geesten', ben er wel benieuwd naar, misschien kan ik, 't ook toepassen.
Ben ook niet christelijk opgevoed, maar heb 2 beloftes uit het NT aanschouwd: in mijn naam zullen jullie zieken genezen en duivelen uitdrijven. Hoeveel zal er dan nog waar zijn?

als kind van 12 was ik voor niet veel dingen bang, maar wel voor geesten.
Op een dag, vrijdag, kwam ik thuis... ik ging achter de computer zitten... mijn broeg en moeder waren weg...
maar toen... mijn computer en de tv vielen uit en de lichten gingen knippperen... en lade uit de kast werd eruit gerukt, het werd ineens heel koud en de lampen knipperden... toen kwam me broer binnen en alles ging weer aan zoals het was... gewoon opeens... alleen de lade lag nog op de grond......
dat waren de 6 langste seconden van mijn leven............
shiiiiit dat was echt eng!!!

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 19:56 schreef Manke het volgende:
Hoe zijn je ervaringen wb het wegsturen of helpen van 'geesten', ben er wel benieuwd naar, misschien kan ik, 't ook toepassen.
Ben ook niet christelijk opgevoed, maar heb 2 beloftes uit het NT aanschouwd: in mijn naam zullen jullie zieken genezen en duivelen uitdrijven. Hoeveel zal er dan nog waar zijn?

Wanneer een overledene steeds blijft terugkomen of duidlijk contact zoekt of nodig heeft dan kijk ik of ik contact krijg.Door gewoon even bewust er tijd voor te maken.
Ik visualiseer mijzelf dan wel in een wit licht.
Ik ga er dan bijstaan en geef aan dat hij of zij zich best beter mag laten zien als dat lukt,of moedig diegene aan om te helpen het contact beter te maken.
Dan is het afwachten hoe sterk die persoon is,krijg ik gevoelens,beelden door? soms hoor ik bijv woorden of ruik ik een bepaalde geur.,zie plaatjes.
Dan ga ik op die persoon inpraten,wat ik zeg ligt helemaal aan in wat voor "gemoedstoestand" die persoon is.Ik vraag bijv of die persoon zich er bewust van is dat hij overleden is.
Of ik iets voor hem kan doen en/of dat hij nu niks meer kan hier en verder mag gaan.
Ik visualiseer soms een plek waar diegene dan heen kan gaan of vraag mijn gidsen hem verder te begeleiden.
Het verschil erg per situatie hoe en of je die persoon gelijk kan helpen.
Soms stuur ik ze ook weg hoor of vraag op een andere moment terug te komen omdat ik dan moet slapen of zo..soms helpt dat niet en dan ga ik er wel even voor zitten.

Ik heb eens een vrouw verder geholpen die heel erg overheersend overkwam.,ze liet slechts delen van haar lichaam en gezicht zien.
Het contact verliep moeizaam,ik kreeg enkel haar gevoel door en verder niks concreets.
Ben echt heel lang op haar in gaan praten en ik voelde hoe haar overheersende gevoel plaatsmaakte voor woede,toen frustratie en verdriet ...en later kalmte.
Toen was het ok een was ze er klaar voor..ik hoefde niks te visualiseren of ze ik zag haar oplossen en naarmate ze verdween kreeg ik een heel warm en opgelucht gevoel .En een jankbui haha.

Bij overledenen die wat "hardnekkiger"zijn of als ik last heb van de energïeen die wij of de entiteiten achter laten in het huis,wil ik ook het huis wel eens reingen.
Afhankelijk van de situatie gebruik ik daar witte salie,sandelwood en/of zout voor,bijv.
Dat zijn dan voor mij slecht hulpmiddellen,geen ingewikkelde rituelen of zo,ik weet gewoon dat het wel degelijk werkt.

heel verhaal weer..je mag me ook wel pb-en trouwens hoor

Je bent niet christelijk opgevoed maar je wilt de geesten wel verder helpen naar de hemel? Hoe kan een geest zichzelf helpen? JIj doet alsof er veel geesten zijn die nog wat dingen moeten doen voordat ze verder kunnen. Maar hoe kan je in vredesnaam iets oplossen als 99% van de mensen je niet kunnen zien?

Ik bedoel dit niet sceptisch ofzo,heb eerder gewoon interesse.

quote:

Op zondag 11 april 2010 21:17 schreef aapinator het volgende:
[...] Is die hooded figure overigens niet een soort mothman?
http://underdogs.files.wordpress.com/2009/11/mothman.jpg

Nee.

Het enige wat overeenkomt zijn de rode ogen.