TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Het zijn ook vaak mensen met persoonlijkheidsstoornissen die dit soort dingen ervaren en voor waar aannemen. It's all in the brain.
Er is wel vanaf te komen.quote:Op woensdag 8 juni 2011 16:52 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Hela, mijn vadert heeft ooit zitten glaasje draaien.
Is dit misschien de oorzaak?
En bovendien..
Hoe kom ik er weer vanaf
Zondag a.s. bij de levensstroom in Leiderdorp bijvoorbeeld kan je proberen, of breng een bezoek aan een (lokale) kerk en raadpleeg de dominee of pastoor. Ik werd geholpen bij victory outreach in Amsterdam, als je daar in de buurt woont dan kunnen ze jou ook helpen.
Een medium oid zal je niet kunnen helpen en naar het licht brengen is onzin, dit doen mediums vaak dmv hun geleidegeesten, maar dat zijn vriendjes van hen waar je last van hebt, heb dat zelf ook ervaren.
Verder raad ik dit boek aan om te lezen:
http://www.bol.com/nl/p/n(...)666861357/index.html
quote:De auteur is voorganger te Oudenaarde (België) en hulpverlener bij het Centrum voor Pastorale Counseling. Zijn boek wil een handreiking zijn aan christenen die zich willen verdiepen in of toeleggen op het begeleiden van mensen die in meer of mindere mate worden lastiggevallen door boze geesten. Met de Schrift als leidraad geeft Verduijn allereerst een bijbelse onderbouwing met betrekking tot de geestelijke wereld. Vervolgens legt hij uit wat de oorzaken, de symptomen en de gradaties zijn van demonische gebondenheid en in een derde hoofdstuk beschrijft hij de bediening van bevrijding, waarin zaken als het werken in teamverband, fundamentele principes en directe nazorg de aandacht vragen.. Het is een goed leesbaar boek, dat de vinger legt bij een van de veelal vergeten aspecten van het christelijk geloven en (kerkelijk) beleven.
Dat kun je in zijn algemeenheid natuurlijk niet zeggen he.quote:Op donderdag 9 juni 2011 14:53 schreef RickoKun het volgende:
Het zijn ook vaak mensen met persoonlijkheidsstoornissen die dit soort dingen ervaren en voor waar aannemen. It's all in the brain.
Van sommigen die ik ken weet ik dat ze instabiel zijn. Het zijn dan ook vaak deze mensen die daar mee aan komen zetten.
Al heb je gelijk dat er altijd uitzonderingen zijn en ik niet iedereen over één kam moet scheren (scheren? waarom niet kammen?)
Al heb je gelijk dat er altijd uitzonderingen zijn en ik niet iedereen over één kam moet scheren (scheren? waarom niet kammen?)
Dank voor de tip!quote:Op donderdag 9 juni 2011 16:03 schreef Manke het volgende:
[..]
Er is wel vanaf te komen.
Zondag a.s. bij de levensstroom in Leiderdorp bijvoorbeeld kan je proberen, of breng een bezoek aan een (lokale) kerk en raadpleeg de dominee of pastoor. Ik werd geholpen bij victory outreach in Amsterdam, als je daar in de buurt woont dan kunnen ze jou ook helpen.
Een medium oid zal je niet kunnen helpen en naar het licht brengen is onzin, dit doen mediums vaak dmv hun geleidegeesten, maar dat zijn vriendjes van hen waar je last van hebt, heb dat zelf ook ervaren.
Verder raad ik dit boek aan om te lezen:
http://www.bol.com/nl/p/n(...)666861357/index.html
[..]
Rotterdam, Amsterdam en Leiderdorp zijn voor mij net iets te ver weg.
Ik ga denk ik wel naar de plaatselijke kerk.
Alleen... Ik ben nog nooit in een kerk geweest, wanneer zijn die mensen dan in een kerk, en kan je er zomaar binnen stappen?
Ik ben ook een beetje ban om alles te vertellen, meeste mensen lachen mij vierkant uit als ik maar iets vertel wat ik gezien heb, zullen die mensen dat dan ook niet gewoon doen?
Twiddel
Ben je echt nog nooit in een kerk geweest?quote:Op donderdag 9 juni 2011 20:28 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Dank voor de tip!
Rotterdam, Amsterdam en Leiderdorp zijn voor mij net iets te ver weg.
Ik ga denk ik wel naar de plaatselijke kerk.
Alleen... Ik ben nog nooit in een kerk geweest, wanneer zijn die mensen dan in een kerk, en kan je er zomaar binnen stappen?
Ik ben ook een beetje ban om alles te vertellen, meeste mensen lachen mij vierkant uit als ik maar iets vertel wat ik gezien heb, zullen die mensen dat dan ook niet gewoon doen?
Maar je bezoekt kerken toch ook gewoon vanwege historische interesse of als je naar het buitenland gaat of zo? Je kunt een kerk altijd binnenlopen, meestal hebben ze ook een toeristische functie, daar is niets engs aan. Overigens lijkt het me niet juist dat elke dominee of pastoor je hiermee wil helpen. Wel om te praten, maar de kerk is hedendaags niet meer zo, sorry dat ik het zo zeg, irrationeel dat ze klakkeloos aannemen dat jij dit meemaakt, ik denk dat de meesten je niet geloven of je niet serieus nemen.
Goed, nu zoveel verhalen te hebben gelezen ga ik toch ook mijn emmer eens legen...
Vroeger.. ik zweer op alles... heb ik een aantal 'berichten' gekregen over wat ik er in de toekomst zou gaan gebeuren.
1; dat mijn ouders gingen scheiden terwijl ze nooit ruzie hadden in ons bijzijn
2; dat ik een zus zou krijgen maar niet voor altijd ( pleegzus bleek het te zijn, die na n tijd moest verhuizen naar een speciale groep omdat ze daar de hulp kreeg die wij haar niet konden bieden)
3; dat ik in verkeerde handen zou vallen (jongens)
ook ging ik een keer, ik was 8, keihard huilen in bed en riep mijn moeder. Ik huilde en zei dat ik bang was dat ze dood zou gaan vanavond, en ik wist het zeker want ik voelde het, of dat ik zelf dood ging, maar in ieder geval iemand. Mijn moeder stelde me gerust en zei dat dat niet zo was dus ik probeerde te gaan slapen.
2 dagen later hoorde ik dat mijn opa die nacht was overleden....
ook wist ik dat het nog maar een paar maanden zou duren dat mijn oma zou leven, terwijl ze juist net opgeknapt was en mijn vader zei dat het niet zo was. Toen was ik wel 12...
Vooral toen ik klein was had ik heel vaak het gevoel dat er iemand was, me bekeek, of achter me stond, terwijl er niemand was! Vaak in ons huis, vooral op mijn eigen kamer en de overloop van badkamer naar mijn kamer had ik dat. Ik werd dan altijd heel erg bang en kreeg dan zo'n kippenvel over mijn hele lichaam dat ik in elkaar krimpte en bijna begon te huilen. Wanneer dat gevoel minder werd rende ik altijd keihard, half hyperventilerend naar mijn bed en kroop onder mijn dekbed en wachtte tot dit gevoel weg was, en durfde tot die tijd me niet te verroeren of eronder vandaan te komen.
Soms wist ik gewoon dat er iemand stond en zag ik t figuur wel in de donker, maar kon maar niet plaatsen wat het was.
Toen ik ouder werd begon ik te begrijpen wat dit was, en leerde ermee omgaan. Ik vroeg of ze alsjeblieft wilden weggaan omdat ik het heel eng vond en er op dat moment niet tegen kon, maar dat ik ze wel lief vond. (zo was ik dan wel weer ,haha !).
Dit werkte, en zo leerde ik me steeds beter te beheersen met mijn angst(aanvallen?).
Ook voel(de) ik altijd wanneer iemand liegt, niet in pluis is, drugs gebruikt etc. Ook voel(de) ik altijd op plekken of daar veel gebeurd is, en of ik daar weg moet blijven.
Zo zijn er al vaker nogal vervelende dingen gebeurd omdat mensen me niet geloofden toen ik zei het klopt hier niet we moeten hier weg...
In de stad is een heel groot plein, waar ik altijd een vaag gevoel had. Toen ik mijn moeder dit vertelde zei ze; "Oh, ja dat vind ik niet raar, dat was een begraafplaats vroeger".
En dit heb ik op meerdere plaatsen gehad waarvan ik echt niets wist van wat daar vroeger heeft gespeeld.
Ik voel ook in huizen welke sfeeren er hangen, en of die mensen gelukkig zijn, zonder dat ik ze heb gezien, en of er veel gebeurd is en gaaaa zoooo maar doooooor...
Zo'n dingen dus allemaal...
Geesten oproepen ben ik eigenlijk tegen... ik vind dat je ze met rust moet laten en zodra ze contact willen zoeken ze dat wel zelf zullen doen denk ik..
Daarnaast vind ik dat de nieuwschierigheid vaak boven welgemeende interesse gaat op dit gebied...
meningen? vergelijkingen? reacties? of misschien soortgelijke ervaringen?
als er mensen zijn die het niet geloven, i really don't blame you. Je mag je mening erop geven maar blijf aardig... Mijn eigen vriend geloofd het ook niet, dus ik val hem er verder ook niet mee lastig.. Maar hij laat me tenminsten wel in mijn waarde.
Vroeger.. ik zweer op alles... heb ik een aantal 'berichten' gekregen over wat ik er in de toekomst zou gaan gebeuren.
1; dat mijn ouders gingen scheiden terwijl ze nooit ruzie hadden in ons bijzijn
2; dat ik een zus zou krijgen maar niet voor altijd ( pleegzus bleek het te zijn, die na n tijd moest verhuizen naar een speciale groep omdat ze daar de hulp kreeg die wij haar niet konden bieden)
3; dat ik in verkeerde handen zou vallen (jongens)
ook ging ik een keer, ik was 8, keihard huilen in bed en riep mijn moeder. Ik huilde en zei dat ik bang was dat ze dood zou gaan vanavond, en ik wist het zeker want ik voelde het, of dat ik zelf dood ging, maar in ieder geval iemand. Mijn moeder stelde me gerust en zei dat dat niet zo was dus ik probeerde te gaan slapen.
2 dagen later hoorde ik dat mijn opa die nacht was overleden....
ook wist ik dat het nog maar een paar maanden zou duren dat mijn oma zou leven, terwijl ze juist net opgeknapt was en mijn vader zei dat het niet zo was. Toen was ik wel 12...
Vooral toen ik klein was had ik heel vaak het gevoel dat er iemand was, me bekeek, of achter me stond, terwijl er niemand was! Vaak in ons huis, vooral op mijn eigen kamer en de overloop van badkamer naar mijn kamer had ik dat. Ik werd dan altijd heel erg bang en kreeg dan zo'n kippenvel over mijn hele lichaam dat ik in elkaar krimpte en bijna begon te huilen. Wanneer dat gevoel minder werd rende ik altijd keihard, half hyperventilerend naar mijn bed en kroop onder mijn dekbed en wachtte tot dit gevoel weg was, en durfde tot die tijd me niet te verroeren of eronder vandaan te komen.
Soms wist ik gewoon dat er iemand stond en zag ik t figuur wel in de donker, maar kon maar niet plaatsen wat het was.
Toen ik ouder werd begon ik te begrijpen wat dit was, en leerde ermee omgaan. Ik vroeg of ze alsjeblieft wilden weggaan omdat ik het heel eng vond en er op dat moment niet tegen kon, maar dat ik ze wel lief vond. (zo was ik dan wel weer ,haha !).
Dit werkte, en zo leerde ik me steeds beter te beheersen met mijn angst(aanvallen?).
Ook voel(de) ik altijd wanneer iemand liegt, niet in pluis is, drugs gebruikt etc. Ook voel(de) ik altijd op plekken of daar veel gebeurd is, en of ik daar weg moet blijven.
Zo zijn er al vaker nogal vervelende dingen gebeurd omdat mensen me niet geloofden toen ik zei het klopt hier niet we moeten hier weg...
In de stad is een heel groot plein, waar ik altijd een vaag gevoel had. Toen ik mijn moeder dit vertelde zei ze; "Oh, ja dat vind ik niet raar, dat was een begraafplaats vroeger".
En dit heb ik op meerdere plaatsen gehad waarvan ik echt niets wist van wat daar vroeger heeft gespeeld.
Ik voel ook in huizen welke sfeeren er hangen, en of die mensen gelukkig zijn, zonder dat ik ze heb gezien, en of er veel gebeurd is en gaaaa zoooo maar doooooor...
Zo'n dingen dus allemaal...
Geesten oproepen ben ik eigenlijk tegen... ik vind dat je ze met rust moet laten en zodra ze contact willen zoeken ze dat wel zelf zullen doen denk ik..
Daarnaast vind ik dat de nieuwschierigheid vaak boven welgemeende interesse gaat op dit gebied...
meningen? vergelijkingen? reacties? of misschien soortgelijke ervaringen?
als er mensen zijn die het niet geloven, i really don't blame you. Je mag je mening erop geven maar blijf aardig... Mijn eigen vriend geloofd het ook niet, dus ik val hem er verder ook niet mee lastig.. Maar hij laat me tenminsten wel in mijn waarde.
Raar dat je zoiets niet aan iemand durft te vertellen. Alsof een droom iets is om je voor te schamen, laat staan een droom waarin je onder de douche rondjes zweeft.quote:
iets wat ik trouwens niet snap is het volgende:
Laatst had ik een droom, dat ik mezelf onder de douche zwevend rondjes zag draaien.
alsof iemand me optilde en dus inderdaad ronddraaide. Ik schrok wakker en ik durfde het
aan niemand te vertellen.. Pak 'm beet een of twee weken later ben ik flauwgevallen o.i.d.
onder de douche. Het enge is dat ik me niet kan herinneren of het inderdaad een flauwte
was, of dat het iets anders was. Wél moest ik meteen denken aan de droom die ik had,
omdat hij er ernstig veel op leek.
Kán het zijn dat de droom/ ervaring een teken was van iets? Ik weet zelf niet wat ik er mee aanmoet..
quote:
[..]
En een plaatselijke dominee weet wel wat die hiermee aan moet? Ik zou het eerder voorleggen aan een psychiater.
Even vervolg op het verhaal wat ik in pagina 9 neergezet heb:
Voor de mensen die het nog niet weten: Eind vorige maand had ik regelmatig last van een of meerdere zwarte schimmen. Ze bewogen objecten recht voor m'n ogen, klapten deuren heel hard dicht, ookal was er geen enkel raam open... Maakten geluiden, gooide met spullen etc etc...
Het gaat nu (bijna een maand later) gelukkig weer wat beter. Af en toe vind er nog wel een bepaalde activiteit plaats, maar dat is niet meer zo erg als eerst! Ik hoop dat dit ook gaat stoppen. Verder wil ik heel graag met hem/zij in contact proberen te komen. Zonder enige risico's erop aan, maar die vlieger gaat hélaas niet op.
Weet iemand wat ik kan doen?
Is misschien naar de kerk gaan en de pastoor opzoeken een idee, of een medium die kan komen kijken?
Hartelijk dank voor jullie antwoorden!
Voor de mensen die het nog niet weten: Eind vorige maand had ik regelmatig last van een of meerdere zwarte schimmen. Ze bewogen objecten recht voor m'n ogen, klapten deuren heel hard dicht, ookal was er geen enkel raam open... Maakten geluiden, gooide met spullen etc etc...
Het gaat nu (bijna een maand later) gelukkig weer wat beter. Af en toe vind er nog wel een bepaalde activiteit plaats, maar dat is niet meer zo erg als eerst! Ik hoop dat dit ook gaat stoppen. Verder wil ik heel graag met hem/zij in contact proberen te komen. Zonder enige risico's erop aan, maar die vlieger gaat hélaas niet op.
Weet iemand wat ik kan doen?
Is misschien naar de kerk gaan en de pastoor opzoeken een idee, of een medium die kan komen kijken?
Hartelijk dank voor jullie antwoorden!
Nee, want die zijn niet deskundig en spelden je alleen maar nóg meer onzin op de mouw. Je kunt beter naar je huisarts gaan en die kan jou dan doorsturen naar een specialist.quote:
Is misschien naar de kerk gaan en de pastoor opzoeken een idee, of een medium die kan komen kijken?
Op maandag 20 juli 2009 21:50 schreef J0kkebr0k het volgende:
Wat insinueer je daarmee dan? Wil je zeggen dat het geen vliegtuigen waren? Wat dan.... komkommers? In het WTC zijn weldegelijk vliegtuigen gevlogen.
Ik ben niet gek, ik ben geen vliegtuig!
Wat insinueer je daarmee dan? Wil je zeggen dat het geen vliegtuigen waren? Wat dan.... komkommers? In het WTC zijn weldegelijk vliegtuigen gevlogen.
Ik ben niet gek, ik ben geen vliegtuig!
[qote]Oke ik heb meegemaakt:
* ik was aan het zwemmen in een meer (Bussloo) en ineens zag ik zo'n gezicht zwevend op mij af komen, het was ineens helemaal stil om mij heen, en ik zag ook alleen dat gezicht nog maar dat zo op mij af kwam. Er zat ook helemaal geen lijf aan vast, alleen een gezicht dat met een heel enge uitdrukking op mij af kwam
Ik heb daar al eens eerder rare dingen gezien, ik sprong toen van de brug af, om daar in het water te duiken, zie ik onder water ineens zo'n witte gedaante onder mij doorzweven. Het gekke was dat dat ding ook nog een beetje licht gaf.
* Ik had laatst het klepje van mijn oorbel laten vallen, ding is ongeveer 5 vierkante millimeter groot en ik had het buiten, in het gras laten vallen. Ik had toen zoiets van laat maar, omdat het onvindbaar was. 3 Dagen later, loop ik in mijn huis op de 2de verdieping, hoor ik ineens dat er iets van metaal op de grond valt. Ik kijk even, en daar ligt het klepje voor mijn voeten.
Het kan niet het klepje zijn van het andere oordopje, die lag namelijk op de kast beneden. Ook kan het niet in mijn haar hebben wezen steken, want ik had in de tussentijd meerdere keren gedoucht ect. Ook niet in mijn kleren, want daar had ik ook andere van aan.
* Ik heb hier meerdere malen mijn naam horen roepen, dan hoor ik dat iemand mijn naam roept, dan denk ik dat mijn ouders of zusje mij roept, ik kijk, maar niemand die dan mij roept.
Ook hoor ik vaak iemand hardop zuchten, ook als ik de enige thuis ben, en er is dan ook niks verklaarbaars te vinden zoals een badjas of een tas die valt.
* Ik ruik mijn oma (die overleden is) soms in de badkamer.
Daar ligt namelijk een matje dat we van haar hebben gekregen, 10 jaar geleden.
Ik ruik haar geur er dan. Ik heb mijn zusje wel eens laten ruiken als ik dat ruik maar zij kan niks geks ruiken. Ook heb ik een droom gehad waarin ik als ware afscheid van d'r nam.
Zij stond aan de overkant van een zwembad waar ik in zwemde en begon naar mij te lachen en te zwaaien. En toen was ze verdwenen en werd ik wakker. Wat mij opviel was dat ik mij ook een stuk rustiger voelde bij het accepteren van haar dood.
* En ik heb vorige week zo'n zwarte gedaante gezien.
Ik kon niet slapen en op een gegeven moment raakte ik van het gevoel frustratie omdat ik niet slapen kon helemaal in het gevoel van angst en paniek. Ik draaide mij om om te kijken waar die angst en paniek vandaan kwam en kijk, ik heb altijd mijn gordijnen een stukje open, er staat een lantaarnpaal achter dus als ik naar mijn raam snacht's kijk is er altijd een stukje licht.
Maar deze keer was het compleet donker, alsof er iemand voor stond.
Die gestalte was nog zwarter dan zwart.
Ik raakte toen helemaal in paniek en vluchtte mijn bed uit.
Ik vroeg het aan mijn moeder, wat blijkt, zij heeft ook vaak dat zij wakker wordt en er staat iets naast haar bed.
* Ik zie regelmatig van die witte en zwarte gedaantes, maar als ik echt naar ze probeer te kijken gaan ze ineens weg
En nee, ik gebruik geen drugs/alcohol
-Eergisteren hoorde ik toen ik (ouders en zusje ook) al op bed lag, de deurklink van de benedendeur die naar de hal leidt, erg rommelen.
Alsof er iemand telkens dat ding omlaag duwde en dan weer losliet zodat je de klink terug hoort vallen.
Evenlater hoorde ik de trap telkens kraken+ de trapleuningen.
Daarna hoorde ik voetstappen buiten mijn kamer.
Held dat ik was, bleef ik onder de dekens.
Volgende dag, ik had verwacht dat het inbrekers oid waren, helemaal niets, alle deuren waren nog op slot, ook alle ramen waren heel.
Dit is niet de eerste keer, 2 keer hoorde mijn moeder en ik dat er iets met een enorme klap op de voordeur geduwd werd.
Ik begin nu toch echt wel een beetje bang te worden
[/quote]
+Ik had een paar weken geleden roze oorbellen in. Na een dag dragen gooide ik ze beneden op de keukentafel met het mom van "die breng ik straks wel naar boven"
2 weken gingen voorbij en ik had ze nog niet naar boven gebracht. Vergeten. Moeder begon te klagen dat ze wilde dat ik die dingen naar boven bracht en elke keer zei ik " ja, dat doe ik zo" en vergat het weer.
Mijn moeder zei dat ze de oorbellen weg zou gooien als ik het niet vorige week had opgeruimd.
Vorige week lagen ze nog op de keukentafel, en mijn moeder zoog ze op met de stofzuiger en zei tegen mij dat ik ze uit de zak moest halen om te voorkomen dat ze weggegooid werden.
Wederom vergat ik het vrijwel meteen (heel slecht geheugen)
Mijn moeder had vorige week de zak weggegooid omdat die vol zat en mijn oorbellen waren dus al op weg naar de vuilstort ( )
Eigen schuld dikke bult zou je zeggen maar...
Wat lag er gisteren op mijn kamervloer?
Een roze oorbel, een van de 2 die ik kwijt was.
Toen ik vanochtend wakker werd lag er nog een op mijn bureaublad.
Je zou kunnen zeggen: misschien hebben je ouders dat gedaan. Nee, ik heb het gevraagd en ik kreeg bij beide als antwoord dat ze het niet gedaan hadden (mijn oorbellen in mijn kamer neergelegd)
Ik kon uit hun gedrag opmaken dat ze geen geintje met mij maakten, en ook niet logen. Ook zij waren verbaasd.
* ik was aan het zwemmen in een meer (Bussloo) en ineens zag ik zo'n gezicht zwevend op mij af komen, het was ineens helemaal stil om mij heen, en ik zag ook alleen dat gezicht nog maar dat zo op mij af kwam. Er zat ook helemaal geen lijf aan vast, alleen een gezicht dat met een heel enge uitdrukking op mij af kwam
Ik heb daar al eens eerder rare dingen gezien, ik sprong toen van de brug af, om daar in het water te duiken, zie ik onder water ineens zo'n witte gedaante onder mij doorzweven. Het gekke was dat dat ding ook nog een beetje licht gaf.
* Ik had laatst het klepje van mijn oorbel laten vallen, ding is ongeveer 5 vierkante millimeter groot en ik had het buiten, in het gras laten vallen. Ik had toen zoiets van laat maar, omdat het onvindbaar was. 3 Dagen later, loop ik in mijn huis op de 2de verdieping, hoor ik ineens dat er iets van metaal op de grond valt. Ik kijk even, en daar ligt het klepje voor mijn voeten.
Het kan niet het klepje zijn van het andere oordopje, die lag namelijk op de kast beneden. Ook kan het niet in mijn haar hebben wezen steken, want ik had in de tussentijd meerdere keren gedoucht ect. Ook niet in mijn kleren, want daar had ik ook andere van aan.
* Ik heb hier meerdere malen mijn naam horen roepen, dan hoor ik dat iemand mijn naam roept, dan denk ik dat mijn ouders of zusje mij roept, ik kijk, maar niemand die dan mij roept.
Ook hoor ik vaak iemand hardop zuchten, ook als ik de enige thuis ben, en er is dan ook niks verklaarbaars te vinden zoals een badjas of een tas die valt.
* Ik ruik mijn oma (die overleden is) soms in de badkamer.
Daar ligt namelijk een matje dat we van haar hebben gekregen, 10 jaar geleden.
Ik ruik haar geur er dan. Ik heb mijn zusje wel eens laten ruiken als ik dat ruik maar zij kan niks geks ruiken. Ook heb ik een droom gehad waarin ik als ware afscheid van d'r nam.
Zij stond aan de overkant van een zwembad waar ik in zwemde en begon naar mij te lachen en te zwaaien. En toen was ze verdwenen en werd ik wakker. Wat mij opviel was dat ik mij ook een stuk rustiger voelde bij het accepteren van haar dood.
* En ik heb vorige week zo'n zwarte gedaante gezien.
Ik kon niet slapen en op een gegeven moment raakte ik van het gevoel frustratie omdat ik niet slapen kon helemaal in het gevoel van angst en paniek. Ik draaide mij om om te kijken waar die angst en paniek vandaan kwam en kijk, ik heb altijd mijn gordijnen een stukje open, er staat een lantaarnpaal achter dus als ik naar mijn raam snacht's kijk is er altijd een stukje licht.
Maar deze keer was het compleet donker, alsof er iemand voor stond.
Die gestalte was nog zwarter dan zwart.
Ik raakte toen helemaal in paniek en vluchtte mijn bed uit.
Ik vroeg het aan mijn moeder, wat blijkt, zij heeft ook vaak dat zij wakker wordt en er staat iets naast haar bed.
* Ik zie regelmatig van die witte en zwarte gedaantes, maar als ik echt naar ze probeer te kijken gaan ze ineens weg
En nee, ik gebruik geen drugs/alcohol
-Eergisteren hoorde ik toen ik (ouders en zusje ook) al op bed lag, de deurklink van de benedendeur die naar de hal leidt, erg rommelen.
Alsof er iemand telkens dat ding omlaag duwde en dan weer losliet zodat je de klink terug hoort vallen.
Evenlater hoorde ik de trap telkens kraken+ de trapleuningen.
Daarna hoorde ik voetstappen buiten mijn kamer.
Held dat ik was, bleef ik onder de dekens.
Volgende dag, ik had verwacht dat het inbrekers oid waren, helemaal niets, alle deuren waren nog op slot, ook alle ramen waren heel.
Dit is niet de eerste keer, 2 keer hoorde mijn moeder en ik dat er iets met een enorme klap op de voordeur geduwd werd.
Ik begin nu toch echt wel een beetje bang te worden
[/quote]
+Ik had een paar weken geleden roze oorbellen in. Na een dag dragen gooide ik ze beneden op de keukentafel met het mom van "die breng ik straks wel naar boven"
2 weken gingen voorbij en ik had ze nog niet naar boven gebracht. Vergeten. Moeder begon te klagen dat ze wilde dat ik die dingen naar boven bracht en elke keer zei ik " ja, dat doe ik zo" en vergat het weer.
Mijn moeder zei dat ze de oorbellen weg zou gooien als ik het niet vorige week had opgeruimd.
Vorige week lagen ze nog op de keukentafel, en mijn moeder zoog ze op met de stofzuiger en zei tegen mij dat ik ze uit de zak moest halen om te voorkomen dat ze weggegooid werden.
Wederom vergat ik het vrijwel meteen (heel slecht geheugen)
Mijn moeder had vorige week de zak weggegooid omdat die vol zat en mijn oorbellen waren dus al op weg naar de vuilstort ( )
Eigen schuld dikke bult zou je zeggen maar...
Wat lag er gisteren op mijn kamervloer?
Een roze oorbel, een van de 2 die ik kwijt was.
Toen ik vanochtend wakker werd lag er nog een op mijn bureaublad.
Je zou kunnen zeggen: misschien hebben je ouders dat gedaan. Nee, ik heb het gevraagd en ik kreeg bij beide als antwoord dat ze het niet gedaan hadden (mijn oorbellen in mijn kamer neergelegd)
Ik kon uit hun gedrag opmaken dat ze geen geintje met mij maakten, en ook niet logen. Ook zij waren verbaasd.
Twiddel
Het is inderdaad veel logischer dat een geest jouw oorbellen heeft gepakt en deze zonder reden door het huis legt.quote:Ik had een paar weken geleden roze oorbellen in. Na een dag dragen gooide ik ze beneden op de keukentafel met het mom van "die breng ik straks wel naar boven"
2 weken gingen voorbij en ik had ze nog niet naar boven gebracht. Vergeten. Moeder begon te klagen dat ze wilde dat ik die dingen naar boven bracht en elke keer zei ik " ja, dat doe ik zo" en vergat het weer.
Mijn moeder zei dat ze de oorbellen weg zou gooien als ik het niet vorige week had opgeruimd.
Vorige week lagen ze nog op de keukentafel, en mijn moeder zoog ze op met de stofzuiger en zei tegen mij dat ik ze uit de zak moest halen om te voorkomen dat ze weggegooid werden.
Wederom vergat ik het vrijwel meteen (heel slecht geheugen)
Mijn moeder had vorige week de zak weggegooid omdat die vol zat en mijn oorbellen waren dus al op weg naar de vuilstort ( )
Eigen schuld dikke bult zou je zeggen maar...
Wat lag er gisteren op mijn kamervloer?
Een roze oorbel, een van de 2 die ik kwijt was.
Toen ik vanochtend wakker werd lag er nog een op mijn bureaublad.
Je zou kunnen zeggen: misschien hebben je ouders dat gedaan. Nee, ik heb het gevraagd en ik kreeg bij beide als antwoord dat ze het niet gedaan hadden (mijn oorbellen in mijn kamer neergelegd)
Ik kon uit hun gedrag opmaken dat ze geen geintje met mij maakten, en ook niet logen. Ook zij waren verbaasd.
nee juist niet.quote:
[..]
Het is inderdaad veel logischer dat een geest jouw oorbellen heeft gepakt en deze zonder reden door het huis legt.
Ik zeg ook niet dat het een geest was, maar ik kan het alleen niet verklaren en dit is al eens eerder gebeurt. Ook dat spullen ineens op hele andere plekken liggen zonder eraan te zitten ect.
Twiddel
Ik had vanmorgen iets. Ik stond in de keuken en ik hoorde iemand door huis lopen.
Ik gaf de bovenburen de schuld. Totdat ik het naast me hoorde. De voetstappen en het geluid van broekspijpen die tegen elkaar aankomen. Van een spijkerbroek. Mijn kat kreeg gelijk een dikke staart en vloog ervandoor. Ik ben maar snel naar mijn werk gegaan. Eng!
Ik gaf de bovenburen de schuld. Totdat ik het naast me hoorde. De voetstappen en het geluid van broekspijpen die tegen elkaar aankomen. Van een spijkerbroek. Mijn kat kreeg gelijk een dikke staart en vloog ervandoor. Ik ben maar snel naar mijn werk gegaan. Eng!
Op dinsdag 20 september 2011 14:48 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Soortgelijk heb ik ook wel eens..quote:
Ik had vanmorgen iets. Ik stond in de keuken en ik hoorde iemand door huis lopen.
Ik gaf de bovenburen de schuld. Totdat ik het naast me hoorde. De voetstappen en het geluid van broekspijpen die tegen elkaar aankomen. Van een spijkerbroek. Mijn kat kreeg gelijk een dikke staart en vloog ervandoor. Ik ben maar snel naar mijn werk gegaan. Eng!
Als ik savonds in bed lig, hoor ik soms beneden iemand over de houten vloer rennen.. klinkt als kindervoetstappen.
The truth was in here.
Kan het zijn dat de één er meer vatbaar voor is als de ander?quote:
[..]
Soortgelijk heb ik ook wel eens..
Als ik savonds in bed lig, hoor ik soms beneden iemand over de houten vloer rennen.. klinkt als kindervoetstappen.
Openstaan en dergelijke?
You have to stop the Q-tip when there's resistance!
Ik heb me als kind volledig afgesloten voor de geestenwereld. Ze maakten me bang.quote:
[..]
Kan het zijn dat de één er meer vatbaar voor is als de ander?
Openstaan en dergelijke?
Toch hoorde ik vandaag voor het eerst weer een geest.
Omdat ik me toch weer een beetje heb opengesteld.
Dus ik denk wel dat het met openstellen heeft te maken.
Op dinsdag 20 september 2011 14:48 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Wat bedoel je met openstellen? Openstellen in de zin van, de ene persoon hoort gewoon het gekraak van een huis en de ander denkt een geest te horen?
Ik heb geen idee. Misschien hebben heel veel mensen hetzelfde en kunnen ze het beter wegrationaliseren.quote:
[..]
Kan het zijn dat de één er meer vatbaar voor is als de ander?
Openstaan en dergelijke?
The truth was in here.
ik heb zelf nooit iets mee gemaakt met geesten of iets. Alleen een keer dat zomaar mijn lampen aan spongen, maar dat kan ook met de stroom te maken hebben. Of soms dat ik een aanwezigheid voel en denk uit mn ooghoek iemand te zien, maar zodra ik kijk er niks is. Ik denk dat dit gewoon mijn eigen gedachte zijn en dat ik mezelf gek loop te maken.
Mijn oma vertelde me dat zij een keer een hele sterke sigarette lucht in haar huis rook, zij dacht zelf aan de aanwezigheid van een geest. ze zei 'je mag wel roken, maar niet hier' en de lucht verdween. zo zei ze.
Daarnaast werd ze een keer midden in de nacht wakker en zag ze haar moeder op de rand van haar bed zitten en de wang van mijn oma streelde. daarna verdween ze.
Mijn nicht is ernstig ziek geweest, en steeds als we bij mijn familie hun huis kwamen zag mijn vader veel donkere entiteiten. Mijn nicht zelf zag ook vaak een klein jongtje met een blauwe gloed in de hoek van haar kamer staan.
Mijn oma vertelde me dat zij een keer een hele sterke sigarette lucht in haar huis rook, zij dacht zelf aan de aanwezigheid van een geest. ze zei 'je mag wel roken, maar niet hier' en de lucht verdween. zo zei ze.
Daarnaast werd ze een keer midden in de nacht wakker en zag ze haar moeder op de rand van haar bed zitten en de wang van mijn oma streelde. daarna verdween ze.
Mijn nicht is ernstig ziek geweest, en steeds als we bij mijn familie hun huis kwamen zag mijn vader veel donkere entiteiten. Mijn nicht zelf zag ook vaak een klein jongtje met een blauwe gloed in de hoek van haar kamer staan.
Dat is mooi zeg ..quote:
ik heb zelf nooit iets mee gemaakt met geesten of iets. Alleen een keer dat zomaar mijn lampen aan spongen, maar dat kan ook met de stroom te maken hebben. Of soms dat ik een aanwezigheid voel en denk uit mn ooghoek iemand te zien, maar zodra ik kijk er niks is. Ik denk dat dit gewoon mijn eigen gedachte zijn en dat ik mezelf gek loop te maken.
Mijn oma vertelde me dat zij een keer een hele sterke sigarette lucht in haar huis rook, zij dacht zelf aan de aanwezigheid van een geest. ze zei 'je mag wel roken, maar niet hier' en de lucht verdween. zo zei ze.
Daarnaast werd ze een keer midden in de nacht wakker en zag ze haar moeder op de rand van haar bed zitten en de wang van mijn oma streelde. daarna verdween ze.
Mijn nicht is ernstig ziek geweest, en steeds als we bij mijn familie hun huis kwamen zag mijn vader veel donkere entiteiten. Mijn nicht zelf zag ook vaak een klein jongtje met een blauwe gloed in de hoek van haar kamer staan.
