Noem hier je favoriete "Ja ! Dat ene bliepje op drie minuut vijf !"-moment.
Enkele van de mijne die ik me zo te binnen schieten die ik zo kon vinden:
. . 
. Heerlijk sarcastisch stuk tekst en tevens de inzet naar de climax van het prachtige nummer.
* Bloc Party - Positive Tension 3.10
Lekker veel lawaai, dan een tel rust en vervolgens nog maar lawaai
Ik heb wel 100 van die momenten in nummers
Bij Positive tension van bloc party hoor ik niks boeiens op 3:10?
quote:nerdOp dinsdag 11 juli 2006 13:52 schreef baNEEL het volgende:
Is al een topic over, UTFS enzo.
quote:Dat is echt niet te vinden met deze search. De TT kan zoveel verschillende dingen zijn, hoe kan ik nou weten waar ik op moet zoeken ?Op dinsdag 11 juli 2006 13:52 schreef baNEEL het volgende:
Is al een topic over, UTFS enzo.
inderdaad.Even kijken in m'n library..
Ohja, Money for Nothing bijvoorbeeld van de Dire Straits, na de vage intro, meteen het beginstukje met dat gitaar riedeltje
Hmm, de rest moet ik je even schuldig blijven, tot later vandaag
quote:Op 3:10 val je lekker in de herrie.Op dinsdag 11 juli 2006 14:04 schreef Mr.Zop het volgende:
ja op 1:30 is dat bij Soulwax, erg vet
Bij Positive tension van bloc party hoor ik niks boeiens op 3:10?
De rust waar het om gaat zit iets later... tijdens "so fucking useless"
Wat ik ook fantastisch vind is Sun Ra van dEUS vanaf 3.00.... vanaf 4.20
Here comes, here comes the nighttrain.... met bijbehorende solo's.
quote:ga naar tweakers ofzoOp dinsdag 11 juli 2006 13:52 schreef baNEEL het volgende:
Is al een topic over, UTFS enzo.
The Beatles - Long Tall Sally 1:07
Het begin van de solo, heeft zo'n leuk riedeltje
The Organization - The Past 3:59
Hele solo is eigenlijk niets bijzonders tot dat moment, zo'n leuk deuntje
Deep Blue Something - Breakfast At Tiffany's 1:10
Je hebt hele tijd de mainriff met die gitaar. Op dat tijdstip wordt hij net dat kleine beetje aangepast waardoor je een nootje of wat meer hoort en dat is echt
En het is volgens mij ook een switch van akoustisch naar elektrische gitaarquote:Ik ken het. Ik heb het met de meest simpele gitaarloopjes soms zelfs. Ik vind het helemaal geweldig en vertel dan ook aan mensen dat ze dat zeker eens moeten horen. Door mijn enhousiasme verwachten ze dan iets geweldigs, maar het valt ze altijd tegen.Op dinsdag 11 juli 2006 13:51 schreef AudreyHepburn het volgende:
En ja, dit is misschien een beetje een raar topic, en ik kan me voorstellen dat het een potentieel suf opnoemtopic is, maar dit zijn nou echt van die dingen die ik mensen laat horen en dat ik dan helemaal hysterisch enthousiast ga doen over "dat ene trompetje" en ik hoopte dat meer mensen dat hadden en dat we er dan over kunnen praten enzo.
Ik weet dat ik het een paar jaar terug met een nummer van Tool had, ik zal eens uitzoeken welk nummer en welk deel van het nummer dat was.
Niet zo lang geleden had ik het met het stuk piano in Anyway van McCartney (op Chaos and creation in the backyard) dat begint omstreeks 5:05.
AC/DC - Back In Black 2:51
Hele nummer verandert dan ff en dan wordt er zo'n vet loopje gespeeld. Anderen snapten ook niet waarom ik daar helemaal gek van werd
Villa Volta van de efteling; in de korte versie nabij de 2 minuiten in de lange nabij de 8 minuten. als het koor over de muziek heen "rolt" is echt een kippenvelmoment.
Ik ben geen klassiekliefhebber maar dit stukje vind ik erg mooi.
De itnro's van one van Metallica en Goodnight Saigon van Billy Joel zijn trouwens ook sterk.
dEUS, Gimme the heat: de 2e stem die tijdens "despite the black, the light gets in thru every crack" zingt bezorgt mij acuut kippevel in de bilnaad.
dire straits, de laatste tonen van de gitaarsolo van knopfler tijdens de live uitvoering van brothers in arms, vlak voor de drum-climax. pure porno.
en zo zijn er nog wel honderd. ik kan helaas geen exacte tijden noemen, aangezien ik de nummers niet bij de hand heb.
quote:Lekkere schettertetterdetrompetter, you're right babe!Op dinsdag 11 juli 2006 13:49 schreef AudreyHepburn het volgende:
Ken je dat....In het nummer Chan Chan van de Buena Vista Social Club zit dus op 2.38 min. een trompetje, en daar heb ik gewoon weleens van moeten huilen, zo ontzettend ontroerend mooi is het.
En ook in de trompethoek: een willekeurige trompet solo op Frances the Mute van Mars Volta
het beginriffje van smells like teen spirit. Hoe geniaal simpel, en hoe geweldig bijzonder vond je dat als 14 jarig skatertje....
De heftige gitaarsolo in Private investigations. Maar dan alleen die live uitvoering van "On the night"
En als klapper: de enorme hoeveelheid kernenergie die vrijkomt op 3.42 in Anathema's violence
[ Bericht 9% gewijzigd door Gripper op 11-07-2006 15:46:07 ]
until you all just disappear...
taktadoenkoengtakoengkrak....Black Hole Sun
. Ook zo'n boembararadadadadadaa-moment.
2:40 Guus Meeuwis - Toen ik je zag Die heerlijke drums eronder van Robin
quote:Sowieso is de drummer van Soundgarden mijn op één na allerfavorietste drummer ooit.Op dinsdag 11 juli 2006 15:46 schreef AudreyHepburn het volgende:
Over Soundgarden gesproken, het intro van Jesus Christ Pose, met die drums.
Ook zo'n boembararadadadadadaa-moment.
Eerst een break, dan een stuk je eins-zwei-drei-vier-eins-zwei-drei-vier-eins-zwei-drei-vier
En dan Vier Drei Zwei Eins, en dan precies op 2:20, dan komt het thema terug met een soort steigende basslijn!
Ich singe keine melodieen!
quote:Inderdaad prachtig.
Ik heb dergelijke momenten vanwege "technische" elementen zoals de uitvoering maar ook vanwege de pure emotie in de song.
Van de afdeling technisch schieten me iig deze te binnen:
Zombie van de Cranberries moet ik altijd even harder zetten als die drum tegen de maat in slaat, halverwege de song.
Thirteen Senses' Thru the glass heeft een onooglijke intro, dan een opmaat naar een opzich redelijk simpele arpeggio, maar hij klinkt toch zo mooi...
'phew find out my own inarticulate prose,
weirding out strangers and laughing at those,
jaundiced and jaded, postured and posed
it's not that we're special it's just that we're close-
ing in on a place where we might get to be
living real people, regularly
Send you some stuff and be good like you asked
promise to remember the sixth and the last"
in 'one advice, space'
quote:Niet zo raar; dat heb ik net zo!Op dinsdag 11 juli 2006 15:27 schreef ruudbackus het volgende:
Zal ik eens een rare noemen;
Villa Volta van de efteling; in de korte versie nabij de 2 minuiten in de lange nabij de 8 minuten. als het koor over de muziek heen "rolt" is echt een kippenvelmoment.
Nou moet ik er ook weer eentje noemen...
The kaiser chiefs; eigenlijk altijd wel als ze met zijn allen gaan schreeuwen, maar het best bij I predict a riot.
Radiohead, lucky
Na de break borrelt er langzaam, tussen 3:25 tot 3:40 en gitaar omhoog van onderzee (waggelend van de wah-wah), die schiet om 3:46 door de waterlijn en wordt een prachtige als een albatros zwevende gitaarsolo.
De stem van Ian Curtis is ook niet verkeerd, maar de eerste 38 seconden zijn toch de basis van dit briljante nummer.
The Sheer - Stay Awake (03:35) dat never close your eyes now stukje
Grave Digger - Tunes Of War (00:35) een geweldig doedelzakintrootje
Nada Surf - Popular, het gitaar-introotje met stukjes gesprekken erdoorheen, vanaf 00:05
Racoon - If You Know What I Mean, het gitaarintrootje. Briljánt
Tic Tic Yeah!
Als de drums erin komen na de intro
Dat is zo'n lekker strak gitaarstukje, heerlijk ritme
Faithless - Crazy english summer (1.53) De achtergrondzang, wauw, zo zacht en dromerig.
Goldfrap - ohh la la (original extended remix) (0.27) Zalige baslijn
Deze drie laatste vind ik echt de beste: (alleen leuk voor gitaarliefhebbers)
Joe Satriani - Mountain song (3.10) Drie lijnen door elkaar, twee gitaren en een bas, de bas loopt steeds verder omhoog, kippevel alom
Smashing Pumpkins - Hello kitty kat (3.50) Aflopende toonladders dwars door een muur van gitaren heen.
Smashing Pumpkins - Everlastig gaze (3.19) Solo, volledig mee met het ritme van het nummer, je wil alleen maar springen!!
Het is precies wat Audrey zegt deze laatste drie stukjes spoel ik echt terug om ze keer op keer te horen, en de rillingen lopen me dan over de rug (soms
)ChanChan en andere nummers van de Buena Vista Social Club, hebben ook zo'n heerlijke opbouw, met climax
- Oasis - Half the world away. Het handjeklap op 1.32.
- Kraak & Smaak - Keep on searching. De overgang in beat op 3.02 na het fluitje. Genieten. De kip erna maakt het helemaal af.
[ Bericht 17% gewijzigd door zjroentje op 09-08-2006 17:29:05 ]
* theSTART - Nemesis > introrifje, komt overigens vaker terug in het numme, geeft erg veel power
* The Cardigans - Erase/Rewind > de bas door het gehele nummer
* The Cardigans - Hanging Around (radio version) 2min43 > in deze versie hebben ze in het laatste deel nog een zangdeel gestopt. Dit ontbrak op de albumversie en maakt het voor mij tot het beste Cardigans nummer dat er is
* Desert Sessions - In My Head 0m14 t/m 0m20 > de overgang van lage naar hoge tonen in de gitaarrif
* Distillers - Dismantle Me 1m36 > de uithaal van Brody, versnelde drums, uithalende gitaren
* Distillers - The Hunger 3m11 > de 'Don't Go' geschreeuwd door Brody
* Elastica - S.O.F.T 3m23 > het weghalen van de drums
* Fiona Apple - Fast As You Can 2m29 > het weer versnellen van het nummer
* Fiona Apple - Better Version Of Me (Jon Brion versie) 1m43 > de bridge
* Garbage - Push It 3m43 > 'opvoerende' gitaren en 'Push It' knalt erin
* No Doubt - Total Hate > vanaf 2m40 *zucht*
* No Doubt - It's My Life 2m54 > de keiharde bas er doorheen
Verder vergeet ik ongetwijfeld nog een hoop
quote:Ja!Op woensdag 2 augustus 2006 17:00 schreef dwerg het volgende:
Pulp, This Is Hardcore. De rust op 4.24, 'this is the eye of the storm'.
En Audrey, ik vind het een leuk topic hoor
Sterker nog, ik voel nu een sterke neiging om Villa Volta (die ik hier ergens tussen m'n mp3's heb) te gaan terugluisteren op zoek naar dat ene speciale stukje waar het koor 'over de muziek heen rolt'Ik heb het vooral bij:
- White Stripes, Black Math, als het nummer heel even ophoudt met voortdenderen en hij een paar zinnen ultiem tof zingt. Begint ongeveer op 1:10.
En zo zijn er nog veel meer nummers waarin ik 1 bepaald stukje supertof vind. Ik kom hier nog wel terug
En in Asaraje van Las Ketchup zit een mooie akkoordwissel op de overgang van het refrein naar het 2e couplet.
-Toeval of niet? In "The new year" van Death Cab For Cutie zit op 2 min. 10 een heerlijk meezing-stukje : "So everybody put your best suit or dress on, let's make believe that we are wealthy for just this once. Lighting firecrackers off on the front lawn, as thirty dialogues bleed into one. I wish the world was flat like the old days, and I could travel just by folding the map: no more airplanes or speedtrains or freeways, there'd be no distance that could hold us back".
-"It covers the hillsides" van Midlake is sowieso al een geweldig lied dat me terug doet denken aan MacGyver en andere melancholie opwekkende televisietunes uit de jaren '80, maar op 1 min. 30 gaat het pas echt de kippenvel-kant op.
-Nog twee ontzettende kippenvelmomenten: "Bandits" van hetzelfde Midlake, op 1 min. 07 , én 1 min. 58.
Dat waren de eerste voorbeelden die me te binnen schoten.
- Radiohead "Sit down stand up": "we can wipe you out anytime" en als dan vlak daarna de beats erinkomen
- Screaming Trees "Julie paradise": de eerste versnelling
- Life of Agony "Ugly": als op 3 minuut 11 de gitaar er weer in komt
In het begin een mooi maar 'standaard' duet. Op een gegeven moment zingt Yorke voor, en herhaalt Harvey de regel. Maar Harvey zingt steeds even sneller, waardoor ze op later een aantal regels voor loopt en zelfs door Yorke heen zingt. Klinkt heel vaag, maar een prachtig moment: alsof ze echt ieder een eigen kant op gaan.
quote:Toeval?Op woensdag 9 augustus 2006 17:48 schreef Elmo1608 het volgende:
De omslag in het nummer Radiohead - 2 + 2 = 5 op 2:25
Radiohead - Paranoid Android: koorstukje Rain down...enz...
Pulp - Common people: kleine pauze voor "it started...here" heel veelzeggend.
Suede - Elephant man: na ongeveer 20 seconden, alleen drum en handclaps en gitaarriff (lekkere glam)
Bloc Party - ...weet ik even niet... "So fucking useless.." mooie stilte en break.
Rush - Subdivisions - De synthesizer solo, misschien cheesy maar wel erg ultiem
Op 2.58 ineens piano en gitaar... dan valt het stil, een super basgitaarloopje en alles komt er weer in knallen !
Heeeerlijk
(en de intro van Love you to death van Type o Negative natuurlijk)
[ Bericht 0% gewijzigd door Ferdie88 op 10-08-2006 23:09:11 ]
ZZ Top- Sharp Dressed Men - Heersende gitaarsolo van 1.17 tot 2.15.
Ik ga geen minuten en seconden opmeten, maar wat we me nu zo te binnen schiet zijn de volgende nummers:
- Mia Bocca van Jill Jones, een door Prince geproduceerd nummer dat electrofunk met orchestrale arrangementen vermengt. Tegen het eind van het nummer valt het orkest weg, en hoor je een kale, harde funkbeat, op een gegeven moment klinkt het het alsof de drummachine doorslaat en daarna gaat het orkest vol uit: strijkers, blazers en een trompetsolo. Eén van de meest magische momenten in muziek wat mij betreft.
- Wendell Gee van REM: het nummer klinkt wat klunzig in het begin, REM probeert een countrynummer te spelen, maar op het moment dat Peter Buck zijn mandoline oppakt wordt het nummer 'opgelift' naar iets hemels, de combinatie van nauwelijks verstaanbare vocals van Michael Stipe, die mandoline, en de achtergrondvocalen van Mike Mills raken precies de gevoelige snaar.
- Electric Red van Miles Davis op zijn cd 'Aura': een simpele 'blues' in een modern jasje, Miles houdt zich in tot aan het eind, maar er zit al de nodige spanning in de muziek. Tenslotte laat hij zichzelf gaan in een 'coda' waarin hij op een manier soleert die zo intens en raak is, dat ik het met weinig andere momenten kan vergelijken in de moderne (pop en jazz-)muziek.
Ik kan zo nog wel even doorgaan (Joni Mitchells vocale frasering in 'Little Green', het stilvallen van de muziek tot een 'naakt' ritme op het eind van 'If i was your girlfriend' van Prince, de woordloze uithalen van Van Morrison op 'Listen to the lion') maar anders wordt het een lang verhaal.. LOL
01:49 Mooi, laag deuntje.
En die zin ervoor ("Hé, je wou m'n auto lenen...hou 'm maar").
quote:Laten we vooral ook de GONG in Lateralus niet vergetenOp donderdag 10 augustus 2006 20:31 schreef Ferdie88 het volgende:
Tool- Third Eye: 12:35. Een muzikaal orgasme en een afsluiting om U tegen te zeggen
Cello Song - Nick Drake: tegen het einde van het nummer is er een korte brug waarin Drake echt formidabel soleert op zijn akoestische gitaar, hij slaat zelfs 1 keer een snaar veel te hard aan, maar dit stoort helemaal niet.
Joni Mitchell - Little Green: de laatste zin van het nummer (sometimes there will be sorrow) zingt ze echt prachtig, hel het woord 'sorrow' houdt ze heel lang vast. Schitterende frasering: echt kippenvel!
Listen to the lion - Van Morrison: het gedeelte tegen het eind dat hij woordloos begint te zingen, min of meer 'a roaring lion' imiterend, het klinkt raar als je het zo op papier leest, maar het klinkt voortreffelijk in het nummer en binnen de context van tekst en muziek (de live-uitvoering van dit nummer is misschien nog wel beter dan de album-versie: puur smullen van zijn veelzijdige vocalen).
Its Love - Kings X: deze band mixt op zich heel vaak beatle-achtige harmonieen met harde, groovy rock, maar de mooiste harmonie vind ik toch wel die tijdens de brug van Its love: Een gestapelde mix van vocalen die 'Looooovvvee' en 'aaaaahhhhh' zingen, die bijna als een soort waterval over je heen komt.
Perfect Circle - REM: op het moment dat het nummer bijna 'uitgefade' is hoor je een vervormd soort schreeuw diep in de mix, dat draagt extra bij aan de al mysterieuze 'sound' van dit nummer.
You and your sister - This Mortal Coil: het moment dat de strijkers invallen is echt betoverend mooi. Ik vind het nummer niet heel denderend gezongen door de twee dames (KIm Deal en Tanya Donnely), maar het nummer wordt de hemel ingetild zo gauw die fraaie strijkers erbij komen.
The Next thing to murder / Love is just a word - Gavin Friday and the man seezer: songtweeluik.
Het eerste nummer werkt naar een chaotische climax toe van gitaar, bas, drums, orgel, viool en vocalen en valt dan opeens stil, het tweede nummer start dan heel zacht met acoustische gitaar, gefluisterde zang en strijkers. Echt briljant en een kippenvel-moment.
De interactie tussen Randy Newman en de achtergrond zangeressen is geweldig. De zangeressen zingen niets anders dan: shame, shame, shame, shame
Tot Newman er genoeg van heeft:
Shame, shame, shame, shame…
SHUT UP!
Oh, forgive me.
…my unfocused words.
I was flyin’ blind, I, I lost my mind.
If ya find it in your heart, if you got one,
to forgive me. Be ever so grateful.
Shame, shame, shame.
Would you stop that please?
Shame, shame, shame.
Would you stop that please?
I’m trying to talk to someone.
Shame.
Thank you.
Het hele nummer is vrij rustig, maar met dat kleine stukje gaat het nummer echt even een compleet andere richting op. quote:Jammer van al die Radiohead fans die helemaal niet weten wat het betekent.Op woensdag 9 augustus 2006 17:48 schreef Elmo1608 het volgende:
De omslag in het nummer Radiohead - 2 + 2 = 5 op 2:25
quote:Wil je ons ook laten delen in je oneindige wijsheid, of blijft het bij deze ene mededeling?Op vrijdag 29 september 2006 14:16 schreef JelleS het volgende:
[..]
Jammer van al die Radiohead fans die helemaal niet weten wat het betekent.
Ik ben namelijk ook wel benieuwd, en schaam me diep dat ik dat als fan niet wist....
Dat is een mooi moment om de muziek nog net even harder te zetten. Heerlijk. Geweldig. Laat ik hier de komende tijd inderdaad maar eens mensen mee lastig vallen. Waarop iedereen stom kan kijken waarom ik het zo geweldig vind, waarna ik het gewoon nog eens op zet.
het tempo wisselingetje in het bekendste nummer van franz ferdinant
de "eeiiww" in easy van faith no more
Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich - Xanadu... elke keer het knallen van de zweep, zo simpel maar aanstekelijk als je er naar luistert
Guns N Roses - November Rain... gitaarwerk op 7.10... prachtiggggggg
WASP - Thunderhead... gitaarwerk op 5.57.... rillingen
Nightwish - Ocean Soul... elke keer bij het refrein... ook rillingen
Je hoort een viool die vals speelt en opeens wordt die toonhoogte rechtgetrokken met het nummer en breekt het nummer open... kippenvel
America - Horse with no name, het eenvoudig klinkende gitaartje door het hele nummer heen..
Jonathan Richman - Egyptian Reggae, 1.47 die overstap...
quote:Daar ia al een tijdje niet meer in gereageerdzie ik, als deze vol is dan kunnen we eens kijken of we dat topic weer tot leven wekken.Op woensdag 1 november 2006 20:47 schreef Arcee het volgende:
Zie ook: Nummers met 1 bepaald fantástisch hoogtepunt...
quote:duurt wel lang voordat dit topic vol is of niet? Geen riedeltjes meer..dat ene toontje op 4:21?Op woensdag 1 november 2006 22:47 schreef nipeng het volgende:
[..]
Daar ia al een tijdje niet meer in gereageerdzie ik, als deze vol is dan kunnen we eens kijken of we dat topic weer tot leven wekken.
De mensen die deze etude kennen, weten precies wat ik bedoel, 100%.
Schubert - Impromptu op.90 no.1 in C-min. Stukje voorbij de helft, het moment dat die gesyncopeerde staccato basnoten worden ingezet.
quote:You're the only one who can hold your head up high,
Shake your fists at the gates saying:
"I have come home now!
Fetch me the spirit, the son, and the father.
Tell them their pillar of faith has ascended.
It's time now!
My time now!
Give me my, give me my wings!"
Give me my wings!
You are the light and way, that they will only read about.
Set as I am in my ways and my arrogance,
Burden of proof tossed upon the believers.
You were the witness, my eyes, my evidence,
Judith Marie, unconditional one.
'Come on Edge..., play the blues' and The Edge z'n vervolg in Silver and Gold van U2
quote:Zo'n beetje elk nummer op dat album eindigt met een langdurige gitaarsolo: Sharp Dressed Man, Gimme all your lovin', Legs, Under pressure.....Op donderdag 10 augustus 2006 22:17 schreef EKterror het volgende:
ZZ Top- Sharp Dressed Men - Heersende gitaarsolo van 1.17 tot 2.15.
Robbie Williams - Eternity.
Als hij zingt: 'Then picked a star before we lost ......the moon.'
Radiohead - Street Spirit.
Het stukje rond 1:15, 'Before we all......go under.'
dEUS - Bad Timing: Op het einde als ze voor de tweede keer heftiger beginnen te spelen. Na de tekst 'And I didn't even try".
Dat eenzame piano deuntje op 5:49. kippevel
quote:Dat had tot iets te maken met de totalitaire staat beschreven in het boek '1984' van George Orwell, of zit ik er nu helemaal naast?Op vrijdag 29 september 2006 14:16 schreef JelleS het volgende:
[..]
Jammer van al die Radiohead fans die helemaal niet weten wat het betekent.
quote:Correct. De beste man moet en gelooft uitieindelijk dat 2+2=5. De staat overwint.Op vrijdag 10 november 2006 21:53 schreef Elmo1608 het volgende:
[..]
Dat had tot iets te maken met de totalitaire staat beschreven in het boek '1984' van George Orwell, of zit ik er nu helemaal naast?
Het nummer is dan ook een politiek protest.
the corrs, listen to the radio, het hele beginstukje totdat ze begint met het refrein
santa esmeralda - dont let me be misunderstood, vanaf 5:00 opbouwend onwards. In al zn volledigheid heerlijk.
Jesus Christ Superstar (jaaa) - Trial before Pilates, vanaf 3:00 waarbij ze heel opzwepend Crucify him! schreeuwen, paniekerige muziek op de achtergrond en wanneer de 39 slagen beginnen aan te vangen het typische jesuschristsuperstar discodeuntje ingezet wordt
Veel mooie muziekale momenten in de musical/film overigens..van de southpark chef aid cd, liedje met ozzy osbourne, ODB, nog een paar gasten - nowhere to run Op een gegeven moment begint Ozzy na alle rappers en geschreeuw mee te janken, echt zoo gaaf
1:35Hooverphonic - Neon, vanaf ongeveer 1:00, basgitaar
gevolgd door het opbouwende refreinDepeche mode - I want it all vanaf 3:55, "come on over lay down beside me, and ill try, come on over, lay down beside me, and ill try, iiiiiill tryyy ... i want it all...." ik kan het wel 100x achter elkaar afspelen zo mooi vind ik dat
quote:Van Aenema, het nummer H., vanaf 3:28 ongeveer tot het einde eigenlijk. Maar vooral tot 4:55 ofzo.Op dinsdag 11 juli 2006 15:16 schreef Angel_of_Dth het volgende:
Ik weet dat ik het een paar jaar terug met een nummer van Tool had, ik zal eens uitzoeken welk nummer en welk deel van het nummer dat was.
Ik hoorde het vanmiddag weer eens voorbij komen en moest aan dit topic denken. Dus kom ik het ook maar even melden.
RHCP - Wet sand: Waar john eerst begint mee te zingen en daarna een geweldige "Yeaaah!" uit z'n strot perst. En vervolgens begint aan een geweldige solo.
Oasis - Morning Glory
eerst hoor je een helikopter, en als dan de gitaar begint
Coldplay - Politik
Bij 2:55, omdat dat de opbouw is naar de climax, die voor mij op 4:03 begint. Zodra in die climax het ge-oehoeeeee begint zegmaar moet ik als ik in de stemming ben een traantje wegpinken.
Audioslave - Your Time Has Come
Geweldige gitaarsolo
Kasabian - British Legion
Het begin van dat nummer. Prachtig gewoon. Je wordt gelijk in een heel romantisch, weemoedig en warm gevoel gezet
Suede - My Dark Star : een zagende toon op de achtergrond
Radiohead - exit music : als de drum er in komt
quote:Op donderdag 9 november 2006 15:26 schreef SlaggY het volgende:
RHCP - Wet sand: Waar john eerst begint mee te zingen en daarna een geweldige "Yeaaah!" uit z'n strot perst. En vervolgens begint aan een geweldige solo.
John
Red Hot Chili Peppers - Quixoticelixer: John's 2e stem in het refrein zorgt me toch altijd voor een goed gevoel..
Als ik dan muziek op heb staan met mensen er bij roep ik altijd: nu komt het, nu komt het, nu komt het. En dan kijken ze me daarna aan van: was het dat.....?
Wetsand stukje is natuurlijk fantastisch.
Om topic titel eer aantedoen; Bright Eyes- Land Locked Blues heeft ongeveer vanaf 4.20 een hele mooie trompet ''solo'' die echt je ''wakker laat schrikken''
ook erg mooi gevoelsnummer en eigelijk vol met die momenten dus ik ga ze nieteen los benoemen (;P) is Bright eyes- Nothing Gets Crossed Out
binnekort zal ik wel stuk meer ''momenten posten'' want dit heb ik zooo vaak
[ Bericht 19% gewijzigd door Mugger op 03-03-2007 14:47:02 ]
quote:haha, ja! Soms moet je een nummer heel vaak horen om het onderscheid te kunnen maken, dus als mensen voor de eerste keer dat nummer horen, krijgen ze het vaak niet mee....Op zaterdag 3 maart 2007 12:44 schreef bloodymary het volgende:
Geweldig topic dit!
Als ik dan muziek op heb staan met mensen er bij roep ik altijd: nu komt het, nu komt het, nu komt het. En dan kijken ze me daarna aan van: was het dat.....?
Iedereen die fan is van bands als Low moet dit proberen. Dat als eerste.
Ten tweede: na 4 minuten. 'Without you, what does my life amount to?' als afsluitende zin, en dan minutenlang hetzelfde herhalende ritme, terwijl de zanger continu continu meeneuriezingt, en het nummer langzaam tot een climax komt. Kippenvel. Oprecht.
Underworld - Dark & Long
Als op 3:05 die synths erin komen, en het nummer pas écht hypnotiserend wordt.
Underworld - Born Slippy (nuxxx)
1:50. Als het nummer, nou ja, gewoon helemaal lós gaat. Ogen dicht en alles laten varen-moment, die daarna alleen maar versterkt wordt. Maar die onsamenhangende teksten in combinatie met het deuntje in het begin zet de sfeer wel perfect neer.
Geweldig topic trouwens, ongetwijfeld meer nummers die nog in me opkomen.
. Daar zit een instrumentloos ( ) stukje in "here is a line that you won't understand', en bij understand vallen de instrumenten weer binnen .EDIT: dat heette acapella ja.
Oh en natuurlijk de bridge van wall of dolls. Nooit zo'n heerlijk gruizig gitaargeluid gehoord.
http://www.youtube.com/watch?v=Jm-v__QK2h0
Oké, het begint iets eerder, op 2:20. Het is eigenlijk een ontzettend lullig riedeltje, maar het ontroert me tot op het bot. Nog versterkt door het lullige en ongemakkelijke dansje. Prachtig.
Megadeth : Hangar 18, wanneer het nummer van ritme veranderd tijdens een van de vele solo`s, dat riffje is gewoon super heerlijk.
Black Sabbath : Planet caravan, de hele solo aan het eind. mooie climax van een heerlijk rustig nummer.
Op 1:56 komt daar een heerlijke trompetsolo die het nummer een hele eigen feel geeft.
Op 1:19 krijg je daar (bij de uncensored versie dan) Morrison die uitschreeuwt "SHE GET HIGH!", echt het hoogtepunt van het nummer imo. Heerlijk om te luisteren.
Eén van de mooiste singer/songwriter ballads die ik ooit gehoord heb, samen met diegene die Tom Waits geschreven heeft. Een heel 'aards' nummer, maar tegelijkertijd enorm gesinpireerd: hét kenmerk van Iron & Wine.
Het einde is voor mij daar het hoogtepunt (of dieptepunt, hoe je het bekijkt):Will you say to me when I'm gone
"your face has faded but lingers on
because light strikes a deal
with each coming night"
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 11-05-2007 13:41:34 ]
.There There van Radiohead, bij 3:16, Dan begint een geluid (gitaar) wat de rest van het nummer doorgaat. Echt kippenvel kan ik ervan krijgen.
En in No Satisfaction van Pascal Lasini (met zo'n zelfde soort bas als in Satisfaction van Benny Benassi maar dan in het melodietje van ( I can't get no) Satisfaction van The Rolling Stones) als die bas dan aan de gang is en ineens stokt en 1 keer stottert en dan verdergaat. Echt geweldig klinkt dat, ik weet alleen niet wanneer het is.
En ook nog Trahision van Vitalic, bij 1:06. Dan komt er zo'n soort string (hoe heet zoiets?) doorheen.
Red Hot Chili Peppers - Pretty Little Ditty
En dan op (0:33) dat dat mooie stuk begint (dat Crazy Town gejat heeft voor hun enige hit
)Die trompet van Flea erbij
Pink Floyd - What Do You Want From Me
Het begint zo lekker rustig, en dan opeens op (0:18) die gitaar erdoor, zo geil
Muse - Micro Cuts
(3:18) Dat die gitaar zo van links naar rechts gaat over je boxen, heftig
Opgezwolle - Park
Dat stukje dat Bert Vrielink zo mooi gaat zingen met die accordeon erbij: "Ik zit...op een bank...aan de gracht..."
En vrijwel elke goeie gitaarsolo van o.a. Dire Straits, Pink Floyd, Guns 'n' Roses, RHCP etc.
quote:Ja!Op vrijdag 11 mei 2007 13:59 schreef Agiath het volgende:
Muse - Micro Cuts
(3:18) Dat die gitaar zo van links naar rechts gaat over je boxen, heftig
1.53, die tapping solo
Zo prachtig Marilyn Manson - The Red Carpet Grave, het royal op 0:39, geweldig
Pink Floyd - Time die rustige opbouw en dan op 2:29 als de tekst begint
zelfde met eigenlijk het tweede couplet, waarbij de stem meteen ook wat rauwer is
Dit is de solo in een reclamespot
.Lees: wallofdolls heeft vakantie en weet niet wat ie met zn tijd aan moet
In dit topic de allermooiste momenten uit de muziekgeschiedenis. Dus niet zo zeer nummers, maar meer dat momentje in een nummer waarbij je rillingen door je hele lichaam voelt gaan, waar een nummer op zijn ultieme hoogtepunt komt, of waar een nummer juist weer terugkomt van ultieme waanzin.
spelregels:
Geef het btreffende tijdstip in een nummer en post er het liefst een youtube bij waarin je het direct kunt opzoeken
6:20-7:15
Als even na 6:20 een nieuw thema wordt ingezet eerst gedoubleerd wordt en daarna de twee gitaristen om elkaar heen gaan spelen is die achtergrondmelodie zo goddelijk
1:00
Dit hele stuk is een groot orgasme, maar vooral als rond 1:00 de wahwah nog eens extra word aangeduwd en Jimmy alles grijpt wat er te grijpen valt aan snaren. (mensen die durven te zeggen dat er betere gitaarsoli bestaan dan deze verdienen een hele pijnlijke langzame dood)
5:01
Natuurlijk is dit hele stuk van buitenproportionele klasse. Maar als ie op 5:01 plotsklaps de fijne tonen van Villanova Junction onverwacht er uit jengelt breek ik. Dat is een beetje het moment waarop de artistieke chaotische muziekale reis weer terugkomt in melodie en ritme.
3:47 - 4:25
Als op 3:47 Pete Townshend een lesje gitaarsound geeft en de complete hel losbarst en alles en iedereen voor zichzelf speelt, zich schijnbaar niks aantrekkend van de rest (moet eigenlijk op vol volume gedraaid worden en de DVD heeft veel beter geluid, wat wel vereist is maar goed)
8:25 - eind, gaat verder in pt.2 (voor de liefhebbers van goede progressie van 6:40-eind)
Het hele nummer wordt er spanning opgebouwd en in een keer is het daar, die wonderschone brug op 8:40. Cedric Bixler blijkt echt te kunnen zingen, trekt al z'n androgynie uit de kast en laat zich begeleiden door een extreem verfijnde mix van een stuwende bas en doorkabbelende synthesizers
2:15 - 2:43
0:45 - 1:32
Als op 0:45 Ritchie Blackmore met een zelfs voor zijn begrippen zeer verfijnde solo begint.
0.54
Nogmaals Blackmore maar dan met veel overdrive en een fenomenale tremolo-solo
Verder zonder youtube
Mark Lanegan live in Milaan 2003 bij de samensmelting van Hotel in Because of this, als ie dan Hotel er tussendoor gaat zingen
Xhol Caravan - Freedom Opera als de improvistie begint na een minuut of 4-5
John Coltrane - My favorite things @ last concert. Als Pharoah Sanders geslachte varkensgeluiden gaat maken
[ Bericht 0% gewijzigd door wallofdolls op 10-07-2009 12:53:28 ]
Het hele nummer is geweldig, maar van 2:14 tot 2:53 is zo prachtig vind ik persoonlijk.
Super speciaal vind ik de solo niet..
Vernieuwend dat wel... toendertijd waren er niet veel die dit soort solo's speelden.
Tegenwoordig vind je bij de plaatselijke muziekschool jochies die technisch beter zijn.
Maar wat mij altijd verbaasd is wat een absurd grote klauwen die gozer had.
Zoals hij zijn duim gebruikt voor de basnoten..dat zullen niet veel mensen hem nadoen.
Dankzij die grote klauwen had hij een bereik op de hals waardoor hij hele vreemde accoorden kon spelen.
[ Bericht 11% gewijzigd door helldeskr op 10-07-2009 15:07:49 ]
Hele nummer is sowieso geniaal, maar de 'explosie' rond 4:40 is echt meesterlijk.
Nog een nummer van deze band, minstens zo mooi, en ook een mooi einde. Rond 7:00 begint het mooi te worden en bij 8:00 is het echt geniaal.
quote:Net zoals deze topics, zeg maar:Op vrijdag 10 juli 2009 12:19 schreef wallofdolls het volgende:
Ik had plotseling een idee
Lees: wallofdolls heeft vakantie en weet niet wat ie met zn tijd aan moet
In dit topic de allermooiste momenten uit de muziekgeschiedenis. Dus niet zo zeer nummers, maar meer dat momentje in een nummer waarbij je rillingen door je hele lichaam voelt gaan, waar een nummer op zijn ultieme hoogtepunt komt, of waar een nummer juist weer terugkomt van ultieme waanzin
Nummers met 1 bepaald fantástisch hoogtepunt...
Dat ene trompetriedeltje op twee minuut achtendertig!
Ook wel bijzonder.
quote:Ja heuh, t is hier wel de bedoeling dat er ook een beetje een concreet voorbeeld gegeven wordt.Op vrijdag 10 juli 2009 12:38 schreef Arcee het volgende:
[..]
Net zoals deze topics, zeg maar:
Nummers met 1 bepaald fantástisch hoogtepunt...
Dat ene trompetriedeltje op twee minuut achtendertig!
Pinkie mag niet ontbreken.
quote:Nou, daar staan er ook genoeg in, wou ik er maar mee zeggen.Op vrijdag 10 juli 2009 12:47 schreef wallofdolls het volgende:
Ja heuh, t is hier wel de bedoeling dat er ook een beetje een concreet voorbeeld gegeven wordt.
quote:HoiOp vrijdag 10 juli 2009 12:31 schreef helldeskr het volgende:
Hendrix,
Super speciaal vind ik de solo niet..
Vernieuwend dat wel... toendertijd waren er niet veel die dit soort solo's speelden.
Tegenwoordig vind je bij de plaatselijke muziekschool jochies die technisch beter zijn.
Maar wat mij altijd verbaasd is wat een absurd grote klauwen die gozer had.
Zoals hij zijn duim gebruikt voor de basnoten..dat zullen niet veel mensen hem nadoen.
.Hendrix is niet alleen een bepaalde techniek, Hendrix is ook een bepaalde toon en een bepaalde touch die ie in zn vingers heeft.
Ik betwijfel sowieso al of die kinderen een paar melodieen op die manier door elkaar kunnen spelen.. en zo a-ritmisch. Dat wordt heel vaak geroepen, maar als je dan de mensen ziet die het na doen, dan is t technisch wel aardig, maar het klinkt nergens naar. (een beetje het Satriani, Vai, Johnson a.k.a. G3 idee, technisch wel oke hoor, maar dat zijn nou niet echt solisten waar je eh, warm van wordt. die hebben t dus overduidelijk niet begrepen)
Laat staan dat er maar hooguit 10 niet klassieke gitaristen zijn geweest die op zulksoortige manier progressies gebruikten en konden spelen in een nummer
[ Bericht 5% gewijzigd door wallofdolls op 10-07-2009 12:58:37 ]
Metal
. Zelden metal gehoord waar iets knaps gedaan werd
Schitterend hoe hij aan het begin zomaar wat staat te pielen op z'n gitaar, en dan ineens de bekende riff begint. Als je erbij bent is het extra speciaal
quote:Ik vind de volledige versie van dat nummer veel beter
quote:Kom op, post een voorbeeldje met ons aller Esmée Denters... een lekker R'n'B moment... ah toe...Op vrijdag 10 juli 2009 12:56 schreef wallofdolls het volgende:
Oh een voorliefde voor metal. Ik zie het al. Dan wordt t moeilijk, want dan kan ik je sowieso niet overtuigen.
Metal
Sorry, heel flauw, maar als ik ga nadenken over briljante muziekmomenten, dan zijn het of piano solo's, zangsolo's, of ja, het is niet anders die kutgitaren die je veelal in rock en metalmuziek hoort...
quote:Je hebt mn OP niet gelezen?Op vrijdag 10 juli 2009 13:01 schreef AlphaOmega het volgende:
[..]
Kom op, post een voorbeeldje met ons aller Esmée Denters... een lekker R'n'B moment... ah toe...
Sorry, heel flauw, maar als ik ga nadenken over briljante muziekmomenten, dan zijn het of piano solo's, zangsolo's, of ja, het is niet anders die kutgitaren die je veelal in rock en metalmuziek hoort...
Stond daar Esmee Denters in?
Je bent wel heel dom als je de TS gaat afzeiken op zijn vermeende R&B-smaak
[ Bericht 9% gewijzigd door wallofdolls op 10-07-2009 13:10:13 ]
Je moet natuurlijk het hele nummer luisteren, maar mijn kippenvel moment zit op 2:15 als hij z'n gitaar aanzet
Het contrast tussen de zwevende tonen en dan de ruwe gitaar is schitterend.
Zelfde concert, de versnelling op 4:10 vind ik ook briljant.
[ Bericht 12% gewijzigd door Dennis_enzo op 10-07-2009 13:16:08 ]
4:04
Hoe ie het voor elkaar krijgt weet ik niet, maar hij lijkt met zn vingers over de frets te zweven
2:10 - 5:00
als ie op 3:35 zegt: "a flower?" en dan dat stukje daarna.
0:00 - 3:00
Dat hele ritme en dan die toetsensolo dr overheen
Oh en dan vergeet ik nog bijna de contra-ritmische breaks van ons aller Phil Collins
Op 2:02 - 2:12
[ Bericht 1% gewijzigd door __Saviour__ op 10-07-2009 13:51:31 ]
quote:En anders post je zelf wat, in plaats van alleen maar commentaar te gevenOp vrijdag 10 juli 2009 12:31 schreef helldeskr het volgende:
Hendrix,
Super speciaal vind ik de solo niet..
Vernieuwend dat wel... toendertijd waren er niet veel die dit soort solo's speelden.
Tegenwoordig vind je bij de plaatselijke muziekschool jochies die technisch beter zijn.
Maar wat mij altijd verbaasd is wat een absurd grote klauwen die gozer had.
Zoals hij zijn duim gebruikt voor de basnoten..dat zullen niet veel mensen hem nadoen.
quote:Ik geloof dat mijn sarcasme niet helemaal duidelijk is overgekomen, was niet mijn bedoeling, sorry.Op vrijdag 10 juli 2009 13:04 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Je hebt mn OP niet gelezen?
Stond daar Esmee Denters in?
Je bent wel heel dom als je de TS gaat afzeiken op zijn vermeende R&B-smaak
quote:Op vrijdag 10 juli 2009 13:14 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
En anders post je zelf wat, in plaats van alleen maar commentaar te geven
eens wat anders dan alleen maar gitaar..
Dit is mijn held.... en ook nog eens iets dat niet veel mensen hem na doen...
Maar goed. Bedankt voor de bijdrage in ieder geval
Ik zie Hendrix niet als een klasse lager..dat maak jij er zelf van.
Hij heeft hele mooie dingen gemaakt, maar deze solo vind ik minder..
Erg rommelig en hij blijft veel hangen op thema's.
Als in " hey dit klnkt leuk..ga ik mee verder '
Dat is vaak het euvel bij improv solo's zeker als de artiest onder invloed is...
Ik zeg niet dat IK het beter kan..echter ik heb opnames van heel vroeger als ik stoned gitaar ging spelen.
Dan ging het ook vaak die kant op... geen idee wat ik speelde en ik kan het ook niet meer nadoen
Eigenlijk het hele nummers, ik vind zelf anthony kiedis ietwat overbodig maar een Jonge John Frusciante speelt vol overtuiging. Samen met Flea natuurlijk. Erg vette 'jam'. De eerste keer dat ik keek kreeg ik kippenvel, en soms nog.
0:55
De dansende Ian Curtis is ook geen onbekend beeld. Blijft me raken.
Het hele concert.
Een van de oudste beelden van The Cure die live in nederland speelt. De tijd voor Robert Smith die make-up draagt, toen A Forest net een grote hit ging worden. En zij wereldberoemd. Mijn favoriete albums van ze zijn in die tijd uitgebracht. Altijd als ik hiernaar kijk is het net alsof ik terug in de tijd ga en alles voor het eerst beleef.
quote:Nou ja ok, dat begreep ik dan verkeerd.Op vrijdag 10 juli 2009 16:38 schreef helldeskr het volgende:
Ho ho..
Ik zie Hendrix niet als een klasse lager..dat maak jij er zelf van.
Hij heeft hele mooie dingen gemaakt, maar deze solo vind ik minder..
Erg rommelig en hij blijft veel hangen op thema's.
Als in " hey dit klnkt leuk..ga ik mee verder '
Dat is vaak het euvel bij improv solo's zeker als de artiest onder invloed is...
Ik zeg niet dat IK het beter kan..echter ik heb opnames van heel vroeger als ik stoned gitaar ging spelen.
Dan ging het ook vaak die kant op... geen idee wat ik speelde en ik kan het ook niet meer nadoen
Ik vind m juist erg veel toegevoegde waarde hebben, ik hoor hem ook weinig blijven hangen. Ik hoor toch zeer zeer zelden gitaristen zo een kwaliteitssolo maken. De meeste gitaristen blijven een beetje hangen in het principe dat ze even moeten laten zien is dat er ook zijn. Dan lopen ze een toonladdertje af en dat is het. Dat rommelige vind ik juist mooi. Het is chaotisch maar hij slaat echt geen moment de plank mis en dat is precies zijn grote kracht.
Met respect, maar dat vind ik bij Victor Wooten toch anders. Die hoor ik geen moment iets doen waar ik denk van: zo, creatieve uitspatting. Prima dat ie z'n zaakjes op orde heeft, maar ik mis er veel te veel in.
Ik vind dat ie met deze solo door vrijwel niemand overtroffen kan worden, vanwege meerdere factoren, waar geen gitarist na hem meer aan kon tippen. Op techniek zullen er zat betere gitaristen zijn, maar dat op zichzelf is totaal irrelevant als je geen fantasie hebt.
![King Crimson - Starless (Original RED`74) [HD]](https://i.ytimg.com/vi/_KI7ZRY3I9g/2.jpg)
9:57 tot het eind is wat mij betreft het mooiste stukje muziek dat ooit is opgenomen.
Queen - Face It Alone (Alternative Version)
0:16-0:37, demo van Queen, waar het een DOODZONDE is dat hij nooit is afgemaakt. En dat stukje vooral is prachtig.
Pink Floyd - Echoes
http://video.google.nl/videoplay?docid=1447901706634101739&ei=XHBXSvTFIo-i-Aa5kuHhCw&q=echoes&hl=nl
Eigenlijk is dit liedje een groot orgasme, maar vooral dit stuk is fenomenaal: 16:08-19:11
Pink Floyd - A Saucerful Of Secrets
5:25-9:39. Mooiste organstuk ooit. Absurd mooie opbouw. Geweldige climax.
Pink Floyd - Careful With That Axe, Eugene
http://video.google.nl/videoplay?docid=3843185501966845317&ei=IXJXSsjELorf-QbTlMXaBg&q=looking+through+the+knotholes+in+granny's+wooden+leg&hl=nl
7:00-7:42 Die schreeuw
Jethro Tull - Baker St Muse
4:37-5:50. Groovet als een gek.
Jimi Hendrix - Bleeding Heart
5:12-5:22, hoe hij eerst "Moan for me guitar" zegt, en daarna met zijn gitaar nog losjes zijn andere zangstuk overdoet
En nog wel meer waar ik of geen video's van kan vinden of zo even niet op kom.
quote:Die swchreeuwOp vrijdag 10 juli 2009 19:06 schreef Siniti het volgende:
Pink Floyd - Careful With That Axe, Eugene
http://video.google.nl/videoplay?docid=3843185501966845317&ei=IXJXSsjELorf-QbTlMXaBg&q=looking+through+the+knotholes+in+granny's+wooden+leg&hl=nl
7:00-7:42 Die schreeuw
Vergeten
. Ik wilde m wel er bij zetten
3:10, heel kort, dat 'schreeuwtje' met de sax
2:00 tot 2:59. Ik heb nog geen betere minuut muziek kunnen vinden in mijn leven (geen muziek die me raakt zoals dit nummer). De zang in deze minuut is perfect. Ian's emoties zijn oprecht. Deze live-opname staat op "Still".
Vanaf 3:42. Een aantal niveaus lager dan het vorige nummer, maar wel het posten waard. Dit stukje bezorgt me niet echt rillingen, het is gewoon het ultieme hoogtepunt van het nummer. Beluister het hele nummer, je voelt dan dat de climax er aankomt.
1:32 en de overgang snel daarna rond 1:41. Ik vind het mooi dat dit maar 10 seconden duurt en dat de muziek erna weer rustig verder gaat (al is dat maar voor even).
quote:
, graag met zoveel mogelijk verschillende muziekstijlen 
De hele opbouw naar de climax rond 3:25, echt briljant. Het duurt even voordat je er bent, maar ik krijg er elke keer weer kippenvel van
Het stuk van 2:38 tot 3:22, weer zo'n toffe opbouw!
Vanaf 1:50 tot 3:30 en daarna die bass die er in knalt, echt heerlijk om op los te gaan
En ja, ik weet dat het een sample is uit Dream On.
Sowieso een erg tof nummer, maar het stukje vanaf 1:50 en dan tot het einde, briljant echt. Dat riffje is ook fucking goed.
Ook erg goed van Sacksioni is zijn uitvoering van I Wish, geweldig hoe hij het bass-loopje door blijft spelen
Geniale componist en pianist, heeft meerdere schitterende nummers, maar dit nummer blijft bij mij altijd hangen door het stuk vanaf 2:05 tot 3:20
Die uithaal op het einde (1:55), bizar dat dat uit zo'n klein meisje komt
Vanaf 3:30 tot 3:15, een waterval aan woorden in één ademhaling
Tenzij ik iets mis ergens...
De solo's vanaf 3:10, stuk voor stuk geweldig om te horen. Misschien technisch allemaal niet erg verfijnd, maar het swingt wel goed!
![Seven Seas Of Rhye (Live At Wembley 1986) [Queen]](https://i.ytimg.com/vi/jWNBZnzNK_I/2.jpg)
De eerste twintig seconden
En de rest van het nummer ook wel quote:Zo veel mogelijkOp vrijdag 10 juli 2009 21:58 schreef Da_Ripper het volgende:
[..]
?Touché.
0:00 - 0:40
Hoe dat hele nummer begint. Heel abrubt en dan die gejaagde gitaarpartij er achter
Als op 0:14 de synthesizerloop volledig wordt.
valt binnen de mix eigenlijk helemaal briljant
Dit hele nummer is briljant, maar de climax van 9:25 is echt het beste muzikale moment dat ik ooit heb gehoord. En nadat ik het live heb mogen mee maken, elke keer 2 keer zo goed.
dit hele nummer, demilich heeft de zeldzame kwaliteit om continu interessante rifjes, en ritmes naar je oren te slingeren, waardoor het voor mij werkelijk onmogelijk is om überhaupt een favoriet stuk te noemen
doet me ook daadwerkelijk aan de zon denken die uiteindelijk alle planeten tot mars zal opslokken.
2:10 - 3:00
dat lijkt me wel duidelijk
[ Bericht 6% gewijzigd door Syb-rund. op 11-07-2009 00:00:06 ]
Play it fucking loud
Vooral de eerste minuut en vanaf 3:50 tot het einde.
De hele donkere sfeer maakt het allemaal nog mooier.
[ Bericht 23% gewijzigd door Siniti op 11-07-2009 01:55:40 ]
Eigenlijk het hele liedje. Maar als ik toch een moment moet kiezen, wordt het de 4:52-5:48. De manier waarop de piano een stuk speelt, waarna de gitaar inkomt en dit stuk weer herhaalt en daarna weer terugvalt waarop de piano weer even kort dit stuk speelt is subliem.
quote:Funkadelic's, of Eddie Hazel's, Maggot Brain is natuurlijk superieur.Op vrijdag 10 juli 2009 12:19 schreef wallofdolls het volgende:
1:00
Dit hele stuk is een groot orgasme, maar vooral als rond 1:00 de wahwah nog eens extra word aangeduwd en Jimmy alles grijpt wat er te grijpen valt aan snaren. (mensen die durven te zeggen dat er betere gitaarsoli bestaan dan deze verdienen een hele pijnlijke langzame dood)
En om dan toch een moment uit te kiezen, het terugvallen naar de goddelijke tonen na een tijdje relatief rommelig gitaar te hebben gespeeld op 7:05-7:52. En dan die echo die er ook nog achter speelt
Eigenlijk het hele nummer, maar het beste stuk is toch wel het intro 00:00 tot 00:50
Ook weer geweldig en 4; 25
5:16 en op 5:54 en 6:19
4:19
5:15 omg 
[ Bericht 0% gewijzigd door Prixie op 11-07-2009 06:05:49 ]
Deze mag ook niet ontbreken. Ik denk dat ik de solo vanaf 3:45 toch wel de mooiste gitaar solo ooit vind. Ongelofelijk wat voor gevoel hij in zijn gitaar weet te stoppen. Ook een bewijs dat snel spelen en gevoel goed samen kan gaan.
quote:Mp3 cutter-joiner downloaden en dan knip je gewoon jouw relevante stukje er uit.Op zaterdag 11 juli 2009 01:49 schreef Siniti het volgende:
Weet iemand een site waar je makkelijk muziek kan uploaden en er mogelijkheid is tot scrollen? En dan dus alleen de audio. Lukt mij niet op metacafé e.d.
Het topic komt lekker op gang
3:00 - 3:35 op de achtergrond
1:54 - 2:16
quote:En wellicht myspace?Op zaterdag 11 juli 2009 01:49 schreef Siniti het volgende:
Weet iemand een site waar je makkelijk muziek kan uploaden en er mogelijkheid is tot scrollen? En dan dus alleen de audio. Lukt mij niet op metacafé e.d.
3:17 - 3:40 als ie tokkelt op zij viool
quote:Bono in een allerbeste muziekmomenten topic zetten? Daar ben ik het absoluut niet mee eens
Ik vind t een beetje overtrokken dat ie wordt neergezet als n non-musicus. Dat wordt met name veroorzaakt door de mate van inspirateloosheid de afgelopen 15 jaar. Dat zie je bij heel veel artiesten, die in hun beginperiode uitmuntende muziek maakten, maar later inkakten. Dan worden ze op basis van dat latere werk beoordeeld.
Wat Bono in die filmpjes doet maakt hem tot de beste zanger van zijn generatie. Niet zozeer omdat het technisch zo moeilijk is, maar omdat het elke emotionele grens overschrijdt.
[ Bericht 0% gewijzigd door wallofdolls op 11-07-2009 12:45:00 ]
![[Les Miserables] 10th anniversary - Javerts Suicide](https://i.ytimg.com/vi/v8XQ913KMtA/2.jpg)
De laatste noot die zo verdraaid gezongen word. Wel vanaf 3:38 bekijken, anders snap je het achterliggende gedachte niet.
De noot na 4:40 dus. (op 4:46
) quote:Ik doe niet aan myspace
Zal wellicht die andere optie uitproberen
2.08 - 2.42.
begint met alleen piano dan bas(?) en basedrum(?). Zou een perfecte intro zijn.
4.51-5.00
de saxofoon die eigenlijk alleen maar wat bromt. Ik denk dat ik de enige ben die het kan waarderen
2:05-2:14
6:46 , serieus, kan je ergens meer kippenvel van krijgen? Ik denk het niet
4:34 , wat een climax, wat een outro
2:20, als het riedeltje erin komt,
Gave stukjes, zeker
Dit stukje uit een 19 minuten lange jam, briljant. Vooral het stuk vanaf 00:35 tot het eind waar de drummer helemaal los gaat
quote:Op zaterdag 11 juli 2009 21:49 schreef Siniti het volgende:
Can - Up The Bakerloo Line With Anne
Dit stukje uit een 19 minuten lange jam, briljant. Vooral het stuk vanaf 00:35 tot het eind waar de drummer helemaal los gaat
wow
Dat ene saxofoonriedeltje van 4:00-4:25.
quote:Wij staan geen vreemde downloadlinks toe op Fok! Alleen youtube of de artiest's myspace.Op zaterdag 11 juli 2009 20:09 schreef Siniti het volgende:
[..]
Ik doe niet aan myspace
Zal wellicht die andere optie uitproberen
Ik heb het nieuwe topic trouwens laten mergen met een ouder topic van hetzelfde onderwerp, wat ook al prachtig was. Mooie topics.
quote:Ik vind juist het intro het vetste aan dit nummer. En dan in het bijzonder de solo van 1:17 totdat hij begint te zingen. Je ziet het publiek helemaal losgaan, en dan komt dat trompetje er nog bij
Geweldig, kippenvel!
[ Bericht 0% gewijzigd door newbiedoobiedoo op 12-07-2009 13:22:46 ]
quote:Voor mij is dat a capella stukje rond 2.59 (en ook de opbouw daarnaartoe, en de climax natuurlijk) het hoogtepunt van het nummer
(en misschien wel van de hele plaat)quote:Het was al gelukt, zie post 178Op zondag 12 juli 2009 10:07 schreef belsen het volgende:
[..]
Wij staan geen vreemde downloadlinks toe op Fok! Alleen youtube of de artiest's myspace.
Ik heb het nieuwe topic trouwens laten mergen met een ouder topic van hetzelfde onderwerp, wat ook al prachtig was. Mooie topics.
quote:Oh? Mag je ook niet een stukje van 30 sec uit n nummer knippen en dat in je eigen flashplayertje stoppen?Op zondag 12 juli 2009 10:07 schreef belsen het volgende:
[..]
Wij staan geen vreemde downloadlinks toe op Fok! Alleen youtube of de artiest's myspace.
Ik heb het nieuwe topic trouwens laten mergen met een ouder topic van hetzelfde onderwerp, wat ook al prachtig was. Mooie topics.
[ Bericht 0% gewijzigd door wallofdolls op 12-07-2009 20:33:54 ]
![Sigur Ros - SĂ© Lest [Heima]](https://i.ytimg.com/vi/eKuVFWA9jM4/2.jpg)
Die hele intro van 0:00-2:09. Dat gitaargeweld
1:41
Het nummer is net alle hoeken van de chaos langsgegaan en komt dan weer terug in een normaal ritme. Eigenlijk zou je hem dan al vanaf video pt1 moeten zien.
Bach, Cantate BWV12 (Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen), de sinfonia (eerste deel). Die intro met de hobo snijdt gewoon diep in je ziel. Het stuk dat ik telkens kan herhalen is van 01:50 tot het eind. (Gustav Leonhardt Teldec versie)
Bach, Matthäuspassion: De laatste herhaling van het thema in "Aus Liebe will mein Heiland sterben". Prachtig samenspel van fluit en althobo's.
quote:Youtube link or it didn't happenOp dinsdag 21 juli 2009 16:26 schreef heijx het volgende:
Nog niet genoemd hier, tot mijn stomme verbazing.
Bach, Cantate BWV12 (Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen), de sinfonia (eerste deel). Die intro met de hobo snijdt gewoon diep in je ziel. Het stuk dat ik telkens kan herhalen is van 01:50 tot het eind. (Gustav Leonhardt Teldec versie)
Bach, Matthäuspassion: De laatste herhaling van het thema in "Aus Liebe will mein Heiland sterben". Prachtig samenspel van fluit en althobo's.
quote:Als ik t op zoek kan ik zo 30 versies vinden, dus iets specifieker mag?Op dinsdag 21 juli 2009 16:26 schreef heijx het volgende:
Nog niet genoemd hier, tot mijn stomme verbazing.
Bach, Cantate BWV12 (Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen), de sinfonia (eerste deel). Die intro met de hobo snijdt gewoon diep in je ziel. Het stuk dat ik telkens kan herhalen is van 01:50 tot het eind. (Gustav Leonhardt Teldec versie)
Bach, Matthäuspassion: De laatste herhaling van het thema in "Aus Liebe will mein Heiland sterben". Prachtig samenspel van fluit en althobo's.
quote:Ik kan me niet voorstellen dat het Leonhardt Consort 30 opnamen bij Teldec heeft gemaakt, maar ik bedoel deze opname uit 1972 zoals op de verzamel CD Das alte Werk 0630-12532-2.Op dinsdag 21 juli 2009 23:51 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Als ik t op zoek kan ik zo 30 versies vinden, dus iets specifieker mag?
De Matthäus heeft wel veel mooie uitvoeringen, maar ik heb de Ton Koopman uit 1992 op Erato, met Barbara Schlick en solisten van het Amsterdam Baroque Orchestra.
En Bach had nog geen Youtube account.
Ja, er werd naar gevraagd.quote:Op zondag 23 september 2012 16:40 schreef dwerg het volgende:
Heb je daar nog een reden voor, belsen!?
Climax op 1:44.
Zie nu dat ik hier al hebt gepost.
oud topic.[ Bericht 7% gewijzigd door Felagund op 23-09-2012 23:47:33 ]
Here Comes The Sun, het nummer dat me altijd een vrolijk gevoel weet te geven door het gitaarriedeltje in vooral de intro. Heerlijk.
Eagles of Death Metal - Don't Speak, de drums, dikke gitaarriffs, even rust en dan weer knallen.
en hier te posten