Dat ene trompetriedeltje op twee minuut achtendertig!

Die ene vocale solo vol twijfel in mahna mahna van Mahna Mahna and The Two Snowths

Kraftwerk's Computer Love vanaf 03:20 tot einde, wanneer Ralf stopt met zingen en de track...hmz, soort van 'opstijgt'.

[ Bericht 19% gewijzigd door Mugger op 03-03-2007 14:47:02 ]

quote:

Op zaterdag 3 maart 2007 12:44 schreef bloodymary het volgende:
Geweldig topic dit!

Als ik dan muziek op heb staan met mensen er bij roep ik altijd: nu komt het, nu komt het, nu komt het. En dan kijken ze me daarna aan van: was het dat.....?

haha, ja! Soms moet je een nummer heel vaak horen om het onderscheid te kunnen maken, dus als mensen voor de eerste keer dat nummer horen, krijgen ze het vaak niet mee....

Red House Painters - Katy Song.

Iedereen die fan is van bands als Low moet dit proberen. Dat als eerste.
Ten tweede: na 4 minuten. 'Without you, what does my life amount to?' als afsluitende zin, en dan minutenlang hetzelfde herhalende ritme, terwijl de zanger continu continu meeneuriezingt, en het nummer langzaam tot een climax komt. Kippenvel. Oprecht.

Underworld - Dark & Long

Als op 3:05 die synths erin komen, en het nummer pas �cht hypnotiserend wordt.

Underworld - Born Slippy (nuxxx)

1:50. Als het nummer, nou ja, gewoon helemaal l�s gaat. Ogen dicht en alles laten varen-moment, die daarna alleen maar versterkt wordt. Maar die onsamenhangende teksten in combinatie met het deuntje in het begin zet de sfeer wel perfect neer.

Geweldig topic trouwens, ongetwijfeld meer nummers die nog in me opkomen.

John Mayer Trio's "Who Did You Think I Was" . Daar zit een instrumentloos ( ) stukje in "here is a line that you won't understand', en bij understand vallen de instrumenten weer binnen .

EDIT: dat heette acapella ja.

Wat me meteen te binnen schiet is dat stukje van Since i've been loving you van Led Zeppelin op The song remains the same. Hierin is hij echt die gitaar aan het afgeselen met weet ik hoeveel noten per seconde. En plots die bend op de 2e fret ofzo. En daarna weer rustig verder gaan. Geldt trouwens ook voor het stukje waarin de improvisatie van Dazed and Confused begint op dezelfde dvd. Briljant melodietje.

Oh en natuurlijk de bridge van wall of dolls. Nooit zo'n heerlijk gruizig gitaargeluid gehoord.

In Can't stand me now komt op 2.57 een stukje mondharmonica, hoogtepunt van het nummer.

In deze versie (helaas niet op de cd-versie) van Tindersticks - Traveling light zit echt op twee minuut achterdertig een trompetriedeltje

http://www.youtube.com/watch?v=Jm-v__QK2h0

Ok�, het begint iets eerder, op 2:20. Het is eigenlijk een ontzettend lullig riedeltje, maar het ontroert me tot op het bot. Nog versterkt door het lullige en ongemakkelijke dansje. Prachtig.

Pantera : Cowboys from hell, de gort en gortdroge schreeuw van phil vlak na de solo op 3.21 direct na de gesproken tekst.

Megadeth : Hangar 18, wanneer het nummer van ritme veranderd tijdens een van de vele solo`s, dat riffje is gewoon super heerlijk.

Black Sabbath : Planet caravan, de hele solo aan het eind. mooie climax van een heerlijk rustig nummer.

In Don't Panic van Coldplay, elke keer als de drum net ertussenin speelt zegmaar. De eerste keer is al bij 15 seconden. Hmm, ik weet niet of dit wel goed is voor het topic want het komt nogal vaak voor .

There There van Radiohead, bij 3:16, Dan begint een geluid (gitaar) wat de rest van het nummer doorgaat. Echt kippenvel kan ik ervan krijgen.

En in No Satisfaction van Pascal Lasini (met zo'n zelfde soort bas als in Satisfaction van Benny Benassi maar dan in het melodietje van ( I can't get no) Satisfaction van The Rolling Stones) als die bas dan aan de gang is en ineens stokt en 1 keer stottert en dan verdergaat. Echt geweldig klinkt dat, ik weet alleen niet wanneer het is.

En ook nog Trahision van Vitalic, bij 1:06. Dan komt er zo'n soort string (hoe heet zoiets?) doorheen.

Een paar die me nu te binnen schieten

Red Hot Chili Peppers - Pretty Little Ditty
En dan op (0:33) dat dat mooie stuk begint (dat Crazy Town gejat heeft voor hun enige hit )
Die trompet van Flea erbij

Pink Floyd - What Do You Want From Me
Het begint zo lekker rustig, en dan opeens op (0:18) die gitaar erdoor, zo geil

Muse - Micro Cuts
(3:18) Dat die gitaar zo van links naar rechts gaat over je boxen, heftig

Opgezwolle - Park
Dat stukje dat Bert Vrielink zo mooi gaat zingen met die accordeon erbij: "Ik zit...op een bank...aan de gracht..."

En vrijwel elke goeie gitaarsolo van o.a. Dire Straits, Pink Floyd, Guns 'n' Roses, RHCP etc.

quote:

Op vrijdag 11 mei 2007 13:59 schreef Agiath het volgende:
Muse - Micro Cuts
(3:18) Dat die gitaar zo van links naar rechts gaat over je boxen, heftig

Ja!

Wolfmother : Woman, als het nummer van het tussenstuk ineens weer terugschiet naar het hoofdrifje op 2.15 ongeveer

In Sell My Heart For Stones van Nevermore, n�t voor het moment dat het refrein begint( eerste keer bij 1:51) gaat de gitaar heel cool omlaag. Het klinkt heel vaag zo, maar vooral om mee te spelen is het heel cool... Ware het niet dat ik geen 7-string gitaar heb en m'n 6-string nooit zo laag komt.

Het overlappende stuk van Marillion-Bitter Suite en Hearth of Lothian. Ik luister de cd alleen al voor dat stukje

Joe Satriani - Always with me, always with you
1.53, die tapping solo Zo prachtig

Mindless Self Indulgence - Party Shots (Live) van 1:41 tot 1:54, een stukje dat opeens heel anders is dan de rest van het nummer, en een paar seconden later nog zo'n stuk.

Marilyn Manson - The Red Carpet Grave, het royal op 0:39, geweldig

Pink Floyd - Time die rustige opbouw en dan op 2:29 als de tekst begint
zelfde met eigenlijk het tweede couplet, waarbij de stem meteen ook wat rauwer is

De break van Funky Drummer (James Brown).

Toen ik las trompetriedeltje moest ik meteen denken aan dat trompetriedeltje in het lied van typhoon - bumaye. Dit is eigenlijk het enige waarom ik deze plaat op de pc heb. Vind het wel zo'n geniale solo

Dit is de solo in een reclamespot

Ik had plotseling een idee .

_{Lees: wallofdolls heeft vakantie en weet niet wat ie met zn tijd aan moet}

In dit topic de allermooiste momenten uit de muziekgeschiedenis. Dus niet zo zeer nummers, maar meer dat momentje in een nummer waarbij je rillingen door je hele lichaam voelt gaan, waar een nummer op zijn ultieme hoogtepunt komt, of waar een nummer juist weer terugkomt van ultieme waanzin.

spelregels:

Geef het btreffende tijdstip in een nummer en post er het liefst een youtube bij waarin je het direct kunt opzoeken



6:20-7:15

Als even na 6:20 een nieuw thema wordt ingezet eerst gedoubleerd wordt en daarna de twee gitaristen om elkaar heen gaan spelen is die achtergrondmelodie zo goddelijk



1:00

Dit hele stuk is een groot orgasme, maar vooral als rond 1:00 de wahwah nog eens extra word aangeduwd en Jimmy alles grijpt wat er te grijpen valt aan snaren. (mensen die durven te zeggen dat er betere gitaarsoli bestaan dan deze verdienen een hele pijnlijke langzame dood)



5:01

Natuurlijk is dit hele stuk van buitenproportionele klasse. Maar als ie op 5:01 plotsklaps de fijne tonen van Villanova Junction onverwacht er uit jengelt breek ik. Dat is een beetje het moment waarop de artistieke chaotische muziekale reis weer terugkomt in melodie en ritme.



3:47 - 4:25

Als op 3:47 Pete Townshend een lesje gitaarsound geeft en de complete hel losbarst en alles en iedereen voor zichzelf speelt, zich schijnbaar niks aantrekkend van de rest (moet eigenlijk op vol volume gedraaid worden en de DVD heeft veel beter geluid, wat wel vereist is maar goed)



8:25 - eind, gaat verder in pt.2 (voor de liefhebbers van goede progressie van 6:40-eind)

Het hele nummer wordt er spanning opgebouwd en in een keer is het daar, die wonderschone brug op 8:40. Cedric Bixler blijkt echt te kunnen zingen, trekt al z'n androgynie uit de kast en laat zich begeleiden door een extreem verfijnde mix van een stuwende bas en doorkabbelende synthesizers



2:15 - 2:43



0:45 - 1:32

Als op 0:45 Ritchie Blackmore met een zelfs voor zijn begrippen zeer verfijnde solo begint.



0.54

Nogmaals Blackmore maar dan met veel overdrive en een fenomenale tremolo-solo


Verder zonder youtube

Mark Lanegan live in Milaan 2003 bij de samensmelting van Hotel in Because of this, als ie dan Hotel er tussendoor gaat zingen

Xhol Caravan - Freedom Opera als de improvistie begint na een minuut of 4-5

John Coltrane - My favorite things @ last concert. Als Pharoah Sanders geslachte varkensgeluiden gaat maken

[ Bericht 0% gewijzigd door wallofdolls op 10-07-2009 12:53:28 ]

Het hele nummer is geweldig, maar van 2:14 tot 2:53 is zo prachtig vind ik persoonlijk.

Hendrix,

Super speciaal vind ik de solo niet..
Vernieuwend dat wel... toendertijd waren er niet veel die dit soort solo's speelden.
Tegenwoordig vind je bij de plaatselijke muziekschool jochies die technisch beter zijn.
Maar wat mij altijd verbaasd is wat een absurd grote klauwen die gozer had.
Zoals hij zijn duim gebruikt voor de basnoten..dat zullen niet veel mensen hem nadoen.
Dankzij die grote klauwen had hij een bereik op de hals waardoor hij hele vreemde accoorden kon spelen.

[ Bericht 11% gewijzigd door helldeskr op 10-07-2009 15:07:49 ]

Even een tvp voor later vandaag.

Hele nummer is sowieso geniaal, maar de 'explosie' rond 4:40 is echt meesterlijk.


Nog een nummer van deze band, minstens zo mooi, en ook een mooi einde. Rond 7:00 begint het mooi te worden en bij 8:00 is het echt geniaal.