quote:Nederlands dagblad; 3 april
Niet de ambtenaren, maar de ministerdoor
F.A.J.Th. Kalberg
Een eventueel aanblijven van minister Verdonk door toedoen van de regeringscoalitie - nadat in de kwestie van de Syriërs dezelfde ernstige fouten zijn gemaakt als in de Congozaak - leidt tot verdere uitholling van de ministeriële verantwoordelijkheid.Minister Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie heeft de Tweede Kamer afgelopen week meegedeeld, dat zij een tweetal hoge ambtenaren van de IND uit hun functie heeft gezet, omdat zij onvoldoende 'politieke sensiviteit' (gevoeligheid) hebben getoond, waardoor de minister niet in staat was de Kamer naar behoren in te lichten omtrent het gevoelige dossier van de 181 uitgeprocedeerde Syrische asielzoekers.
Met het aan de kant zetten van die hoge ambtenaren zegt de minister te zijn opgetreden. Daarbij wees zij de vraag van het PvdA-Kamerlid K. de Vries naar haar eigen politieke verantwoordelijkheid van de hand.
Het is de vraag of de Tweede Kamer er als geheel wel voldoende van doordrongen is dat hier een zeer ernstige zaak in het geding is. De ministeriële verantwoordelijkheid vormt het staatsrechtelijk fundament voor de democratische controle op het openbaar bestuur (regering en bestuursapparaat).
Bij de grondwetsherziening van 1983 stelde de regering voorop dat de inlichtingenplicht van de minister tegenover de Staten-Generaal (artikel 68 van de grondwet) voortvloeit uit de aan het parlementaire stelsel inherente verantwoordingsplicht. Het inlichtingenrecht vormt dan ook een hoeksteen van onze parlementaire democratie. Het parlement kan zijn controlerende functie niet naar behoren uitoefenen als het niet over de daarvoor noodzakelijke informatie beschikt.
Vertrouwenskwestie
Met name in de jaren tachtig van de vorige eeuw is in gevallen waarbij bleek dat de ambtelijke organisatie ernstige fouten had gemaakt in de uitvoering van het overheidsbeleid, de gedachte geopperd de politieke verantwoordelijkheid te beperken tot die gevallen waarin een minister verwijtbaar heeft gehandeld. Een zuiverder benadering zou zijn geweest de kwestie van de verwijtbaarheid in het licht van de vertrouwensvraag te bezien. Bij de grondwetsherziening van 1983 zag de regering af van een bepaling over ambtenaren, waaronder de eventuele invoering van een verantwoordingsplicht. De regering stelde zich op het standpunt dat goede voorschriften en een juiste organisatie van het regeringsapparaat voldoende zijn en dat men uitgaat van loyale ambtenaren. Ook de Aanwijzingen van 1998 inzake de externe contacten van rijksambtenaren gaan uit van dat klassieke model.
De reikwijdte van de ministeriële verantwoordelijkheid dreigt in de praktijk steeds meer te worden ingeperkt. Daarnaast is er in de debatten opnieuw een tendens om die verantwoordelijkheid te beperken tot verwijtbaar handelen van de minister in kwestie. Dit betekent dat het parlement ministers onvoldoende kan aanspreken op hun bestuursverantwoordelijkheid. Onduidelijk is dan waarvoor men als minister nog verantwoordelijk is.
Uitgehold
Als we deze lijn doortrekken naar het vertrouwensbeginsel, dat in het verkeer tussen Kamer en regering als ultieme sanctie geldt, dan is dit beginsel uiteindelijk ook aan erosie onderheving. Waar geen sanctie meer is, gaat het (parlementair) recht verloren. Kern van de zaak is dan ook, dat de ministeriële verantwoordelijkheid op onaanvaardbare wijze wordt uitgehold als een minister zich kan verschuilen achter zijn ambtenaren.
Frustrerend is ook wanneer bewindslieden erg gemakkelijk sorry zeggen en hun ambtenaren in het openbaar laten vallen. In dergelijke verantwoordingsprocessen komen ministers tegenover ambtenaren te staan, zoals in het geval van het ontslag van procureur-generaal Docters van Leeuwen in 1998. Als een minister in de Tweede Kamer zijn topambtenaren openlijk afvalt, zoals minister Verdonk deed ten aanzien van een tweetal hoge IND-ambtenaren, dan handelt zij in strijd met artikel 44, lid 1 van de grondwet. Deze bepaling wijst de minister aan als leidinggevende van zijn ministerie. Hij is dus volledig en individueel verantwoordelijk voor het handelen van zijn ambtenaren aan de Tweede Kamer. Als deze het er vervolgens bij laat zitten, dan rijst de cruciale vraag of niet veel meer deelnemers aan het politiek bedrijf schuldig kunnen worden bevonden aan de uitholling van de ministeriële verantwoordelijkheid.
Zweepslag
Het primaat van de politiek in het licht van van de grondwet (De Koning is onschendbaar; de ministers zijn verantwoordelijk, artikel 42, lid 2) dient zodanig te worden hersteld, dat zij weer de zweepslag van de ambtelijke dienst wordt. De zuivere lijn is dat bij gemaakte ernstige fouten, zoals in het onderhavige geval, de betrokken minister aftreedt, waarna een nieuw bewindspersoon schoon schip kan maken.
In ons land met zijn moeizaam tot stand gekomen coalitiekabinetten moet al heel wat fout gaan, voordat een minister opstapt of door de Tweede Kamer wordt heengezonden. Het vertrek van de minister dramatiseert de ernst van het falen van het ambtelijk apparaat en dat is van grote betekenis. Het is een belangrijke prikkel voor dat apparaat en voor de politieke leiding ervan om voortdurend op hun qui-vive te zijn.
Resumerend ben ik van oordeel dat de Tweede Kamer van de ministeriële verantwoordelijkheid een belachelijke vertoning maakt, wanneer zij minister Verdonk na het maken van dezelfde ernstige fouten als in de Congozaak wederom met excuses laat wegkomen.
Drs. F.A.J.Th. Kalberg is staatsrechtdeskundige
De tweede kamer is hard bezig de functie van de tweede kamer niet meer uit te voeren. Waarmee de reeds lang bestaande indruk bij de kiezer bevestigd wordt: Den Haag is een praatfabriek. Ze doen niets. Emmeren over vormfouten, die niets eens fout waren, want zie maar: als het fout was, dan was er wel iemand afgetreden. QED.quote:Bron
HILVERSUM (ANP) - De Tweede Kamer toont zich ,,zwak en onmachtig'' op het beleidsterrein van minister Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie. Dat zei de Nijmeegse hoogleraar staatsrecht C. Kortmann zondagochtend in het IKON-radioprogramma De Andere Wereld.
Als de minister telkens naar de Kamer wordt geroepen omdat er ernstige problemen zijn ,,en dit steeds met een sisser afloopt'', verliest de burger het vertrouwen in de controlerende functie van het parlement. Volgens de hoogleraar staat de reputatie van het parlement op het spel. Hij meent dat de Kamer zich al te vaak opstelt als ,,applausmachine van deze en gene minister''.
Vooral het falen van de Immigratie- en Naturalisatiedienst, zoals in de affaires met Congolese en, recenter, Syrische asielzoekers, had door het parlement veel kritischer benaderd moeten worden. ,,Dat rommelige beleid ligt primair bij het ambtenarenkorps van de minister, maar de Kamer is zonodig naar mijn oordeel nog zwakker'', aldus Kortmann.
Motie van wantrouwen
Vorige week overleefde minister Verdonk een motie van wantrouwen, de tweede binnen enkele maanden, wegens het onvolledig en verkeerd informeren van de Tweede Kamer. Het parlement moet zich ,,schamen'', vindt Kortmann.
,,Zowel uit juridisch als uit politiek oogpunt vind ik dat de Kamer op dit beleidsterrein een dikke onvoldoende verdient.'' Kortmann is van mening dat er een gevaarlijke politieke situatie is ontstaan die steeds sterker wordt bepaald door de komende verkiezingen en door de huidige coalitieverhoudingen.
Vreemdelingenzaken vormen ,,een buitengewoon serieus beleidsterrein'', aldus de Nijmeegse professor, dat veelal gaat om ,,individuen met heel persoonlijke gevaren''. Kortmann geldt internationaal als expert op het gebied van vergelijkend constitutioneel recht. Sinds 2004 is hij ook hoogleraar aan de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen.
Ik denk dat heel veel politici te veel belangen hebben om rechtvaardige besluiten te nemen.quote:Op zondag 9 april 2006 10:38 schreef sigme het volgende:
De tweede kamer is hard bezig de functie van de tweede kamer niet meer uit te voeren. Waarmee de reeds lang bestaande indruk bij de kiezer bevestigd wordt: Den Haag is een praatfabriek. Ze doen niets. Emmeren over vormfouten, die niets eens fout waren, want zie maar: als het fout was, dan was er wel iemand afgetreden. QED.
De tweede kamer maakt zichzelf tandeloos door te accepteren dat ze verkeerd worden voorgelicht. De tweede kamer maakt de ministriele verantwoordelijkheid loos door de minister niet verantwoordelijk te houden.
Stelling: de tweede kamer kan na de verkiezingen, zodra een coalitie gevormd is en het regeeraccoord getekend, best naar huis.
Dat is wat kort door de bocht, maar dat er wat moet veranderen is duidelijk. Nu wordt een minister nog te makkelijk de hand boven het hoofd gehouden door de regerende partijen, die maar al te bang zijn dat ze gezichtsverlies lijden wat weer gevolgen heeft voor de volgende verkiezingen. Wat dat betreft zou het niet verkeerd zijn als de burger de mogelijkheid krijgt om het vertrouwen in de volksvertegenwoordiging op te zeggen.quote:Op zondag 9 april 2006 10:38 schreef sigme het volgende:
Stelling: de tweede kamer kan na de verkiezingen, zodra een coalitie gevormd is en het regeeraccoord getekend, best naar huis.
Bronquote:DEN HAAG - Voorzitter Weisglas (VVD) van de Tweede Kamer maakt zich zorgen over de status van het hoogste politieke orgaan van Nederland. Dat zei hij zaterdag desgevraagd in een reactie op het aanstaande vertrek van zeker vijf Kamerleden.
"Na de laatste gemeenteraadsverkiezingen verliezen we weer tientallen jaren Kamerervaring aan college's in gemeenten als Amsterdam, Almere, Enschede en Rotterdam", zei Weisglas. "Ik maak me daar hele grote zorgen over."
Volgens het meest recente overzicht verliest de Tweede Kamer: A. Duivesteijn (PvdA, naar college Almere), M. Vos (GroenLinks, naar college Amsterdam), R. Luchtenveld (VVD, naar college Amersfoort), P. van Heemst (PvdA, fractievoorzitter Rotterdam) en M. Koomen (CDA, naar college Enschede).
Hoogste doel
Weisglas stelt vast dat de Tweede Kamer niet langer het hoogste doel is voor een politicus. "Vroeger gingen politici vanuit de gemeenteraad naar het college van burgemeester en wethouders en daarna uiteindelijk naar de Tweede Kamer. Nu kiezen Kamerleden voor een baan in het college, terwijl de Tweede Kamer toch het hoogste controlerende college is".
Sinds de laatste verkiezingen voor de Tweede Kamer gaven twintig parlementariërs hun zetel af volgens Weisglas. Hij rekent dan nog niet de Kamerleden mee die sindsdien toetraden tot het kabinet.
Trend
De Kamervoorzitter erkent dat hij weinig middelen heeft om iets te doen aan deze leegloop. "Ik wil wel een klemmend beroep doen op de partijen om niet toe te geven aan de trend van nieuw, nieuw, nieuw", aldus Weisglas. "Ze zouden beter kunnen kiezen voor ervaring op de bovenste plaatsen van de kieslijsten."
Tsja, dat krijg je ervan. Iemand die niet voor de poes haar poes een mooiweerfunctie zoekt, maar iets wil bereiken in het bestuur van dit land, heeft niks te zoeken in de tweede kamer.quote:zaterdag 8 april
Weisglas bezorgd over status Tweede Kamer
DEN HAAG - Voorzitter Weisglas (VVD) van de Tweede Kamer maakt zich zorgen over de status van het hoogste politieke orgaan van Nederland. Dat zei hij zaterdag desgevraagd in een reactie op het aanstaande vertrek van zeker vijf Kamerleden.
‘Na de laatste gemeenteraadsverkiezingen verliezen we weer tientallen jaren Kamerervaring aan college's in gemeenten als Amsterdam, Almere, Enschede en Rotterdam’, zei Weisglas. ‘Ik maak me daar hele grote zorgen over.’
Volgens het meest recente overzicht verliest de Tweede Kamer A. Duivesteijn (PvdA, naar college Almere), M. Vos (GroenLinks, naar college Amsterdam), R. Luchtenveld (VVD, naar college Amersfoort), P. van Heemst (PvdA, fractievoorzitter Rotterdam) en M. Koomen (CDA, naar college Enschede).
Weisglas stelt vast dat de Tweede Kamer niet langer het hoogste doel is voor een politicus. ‘Vroeger gingen politici vanuit de gemeenteraad naar het college van burgemeester en wethouders en daarna uiteindelijk naar de Tweede Kamer. Nu kiezen Kamerleden voor een baan in het college, terwijl de Tweede Kamer toch het hoogste controlerende college is’.
Sinds de laatste verkiezingen voor de Tweede Kamer gaven twintig parlementariërs hun zetel af volgens Weisglas. Hij rekent dan nog niet de Kamerleden mee die sindsdien toetraden tot het kabinet.
De Kamervoorzitter erkent dat hij weinig middelen heeft om iets te doen aan de bescheiden leegloop. ‘Ik wil wel een klemmend beroep doen op de partijen om niet toe te geven aan de trend van nieuw, nieuw, nieuw’, aldus Weisglas. ‘Ze zouden beter kunnen kiezen voor ervaring op de bovenste plaatsen van de kieslijsten.’
Het mag wel eens gezegd worden inderdaad.quote:'Tweede Kamer zwak inzake beleid Verdonk'
Uitgegeven: 9 april 2006 08:12
Laatst gewijzigd: 9 april 2006 08:38
HILVERSUM - De Tweede Kamer toont zich "zwak en onmachtig" op het beleidsterrein van minister Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie. Als de minister telkens naar de Kamer wordt geroepen omdat er ernstige problemen zijn "en dit steeds met een sisser afloopt", verliest de burger het vertrouwen in de controlerende functie van het parlement.
Dat zei de Nijmeegse hoogleraar staatsrecht C. Kortmann zondagochtend in het IKON-radioprogramma De Andere Wereld. Volgens de hoogleraar staat de reputatie van het parlement op het spel. Hij meent dat de Kamer zich al te vaak opstelt als "applausmachine van deze en gene minister"
Rommelig beleid
Vooral het falen van de Immigratie- en Naturalisatiedienst, zoals in de affaires met Kongolese en, recenter, Syrische asielzoekers, had door het parlement veel kritischer benaderd moeten worden. "Dat rommelige beleid ligt primair bij het ambtenarenkorps van de minister, maar de Kamer is zonodig naar mijn oordeel nog zwakker", aldus Kortmann.
Schamen
Vorige week overleefde minister Verdonk een motie van wantrouwen, de tweede binnen enkele maanden, wegens het onvolledig en verkeerd informeren van de Tweede Kamer. Het parlement moet zich "schamen", vindt Kortmann. "Zowel uit juridisch als uit politiek oogpunt vind ik dat de Kamer op dit beleidsterrein een dikke onvoldoende verdient."
Kortmann is van mening dat er een gevaarlijke politieke situatie is ontstaan die steeds sterker wordt bepaald door de komende verkiezingen en door de huidige coalitieverhoudingen. Vreemdelingenzaken vormen "een buitengewoon serieus beleidsterrein", aldus de Nijmeegse professor, dat veelal gaat om "individuen met heel persoonlijke gevaren".
Kortmann geldt internationaal als expert op het gebied van vergelijkend constitutioneel recht. Sinds 2004 is hij ook hoogleraar aan de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen
Bekwaamheid zegt niet zoveel, het vertelt alleen iets over iemands capaciteiten, niet hoe hij of zij er mee omgaat. Natuurlijk kun je zo een primaire selectie maken, maar dan nog heeft een lid van de Tweede Kamer de mogelijkheid om bijvoorbeeld bij een motie van wantrouwen tactisch te stemmen. De zwakte van de democratie is dus niet dat iemand gekozen wordt op basis van een bepaald aantal stemmen, maar dat die keuze vervolgens onomkeerbaar is.quote:Op zondag 9 april 2006 15:51 schreef Argento het volgende:
Dat is toch gewoon de zwakte van democratie? Een Kamerlid is Kamerlid omdat hij daartoe voldoende stemmen heeft weten te vergaren, niet omdat hij daartoe ook maar enige proeve van bekwaamheid heeft afgelegd.
Het is toch ook een verkapte vorm van kritiek op de regeringspartijen? Als zij zich immers altijd achter het kabinet opstellen is het niet meer va belang of de rest van de kamer hun werk nu goed of slecht doet.quote:Op zondag 9 april 2006 18:03 schreef SCH het volgende:
Ik vind het een beetje raar om dat "de Tweede Kamer" te verwijten. De meeste partijen doen hun werk maar het zijn de coalitiepartijen die telkens blind achter hun ministers gaan staan. Vooral het CDA is hier erg zwak in.
Het klopt niet om dit de hele Kamer te verwijten, die doen volgens mij hun controlerende taak best aardig.
Die kritiek zou niet verkapt moeten zijn maar gewoon heel helder: het gaat hier volgens mij louter om de regeringspartijen, die zetten de rest buiten spel. Misschien dat je de LPF nog mag verwijten iets teveel mee te lullen met het kabinet.quote:Op zondag 9 april 2006 18:06 schreef One_of_the_few het volgende:
[..]
Het is toch ook een verkapte vorm van kritiek op de regeringspartijen? Als zij zich immers altijd achter het kabinet opstellen is het niet meer va belang of de rest van de kamer hun werk nu goed of slecht doet.
Ik he het idee bij het kabinet dat ze het echt vinden en dan heb ik er weinig problemen mee. Dan frustreer je het proces niet. dan is dat de uitkomst van verkiezingen. Maar de kritiek zou eigenlijk niet verkapt moeten zijn, maar frontaal. Maar waarschijnlijk is er dan een kleiner schok effect. En dat willen we niet natuurlijk.quote:Op zondag 9 april 2006 18:12 schreef SCH het volgende:
[..]
Die kritiek zou niet verkapt moeten zijn maar gewoon heel helder: het gaat hier volgens mij louter om de regeringspartijen, die zetten de rest buiten spel. Misschien dat je de LPF nog mag verwijten iets teveel mee te lullen met het kabinet.
Ik verwijt het niet de regeringspartijen van déze regering, want bij de voorgaande coalities was het ongeveer even slecht. Dat -sommige- oppositiepartijen nu wel controleren is ketelmuziek, als hun partij in de regering zit gaan zij ook tevreden achterover leunen.quote:Op zondag 9 april 2006 18:12 schreef SCH het volgende:
[..]
Die kritiek zou niet verkapt moeten zijn maar gewoon heel helder: het gaat hier volgens mij louter om de regeringspartijen, die zetten de rest buiten spel. Misschien dat je de LPF nog mag verwijten iets teveel mee te lullen met het kabinet.
Dat is waar, hoewel democratie natuurlijk niet alleen maar op onze manier kan worden ingericht. Maar je kan natuurlijk verkozenen na hun verkiezing wel vragen (als kiezer) een proef van begrip van de bevoegdheden te doen.quote:Op zondag 9 april 2006 15:51 schreef Argento het volgende:
Dat is toch gewoon de zwakte van democratie? Een Kamerlid is Kamerlid omdat hij daartoe voldoende stemmen heeft weten te vergaren, niet omdat hij daartoe ook maar enige proeve van bekwaamheid heeft afgelegd.
het zegt in zoverre iets dat van iemand die die capaciteiten niet heeft of waarvan niet vaststaat dat hij ze wel heeft, de vraagtekens bij het juist uitoefenen van de functie van volksvertegenwoordiger behoorlijk groot zijn. Misschien wel te groot in verhouding van het belang van de functie.quote:Op zondag 9 april 2006 17:38 schreef NewOrder het volgende:
[..]
Bekwaamheid zegt niet zoveel, het vertelt alleen iets over iemands capaciteiten, niet hoe hij of zij er mee omgaat.
Ten eerste, die keus is in het geheel niet onomkeerbaar. Er zijn om de vier jaar verkiezingen. Hoeveel schade kan een parlement in vier jaar nu werkelijk aanrichten?quote:Natuurlijk kun je zo een primaire selectie maken, maar dan nog heeft een lid van de Tweede Kamer de mogelijkheid om bijvoorbeeld bij een motie van wantrouwen tactisch te stemmen. De zwakte van de democratie is dus niet dat iemand gekozen wordt op basis van een bepaald aantal stemmen, maar dat die keuze vervolgens onomkeerbaar is.
Tja, in de praktijk van alle dag zal het voor een CDA-kamerlid (ik noem maar wat) ontzettend lastig zijn om een CDA-bewindspersoon op zijn verantwoordelijkheid aan te spreken, laat staan tegen deze een motie van wantrouwen in te dienen en daarin te volharden. Terwijl dat in theorie wel van een kamerlid MOET worden verlangd. Partijpolitiek mag natuurlijk geen enkele rol spelen in het controleren van het kabinet. Maar ja, dat is maar theorie.quote:Op zondag 9 april 2006 18:56 schreef sigme het volgende:
Een deel van mijn bezwaren wordt veroorzaakt door de structuur met partijen.
Partijgewoontes en -belangen staan soms haaks op het idee achter onze vertegenwoordiging waarin ieder parlementslid individueel gekozen heet te zijn. Die individuele verantwoordelijkheid van de parlementsleden wordt totaal uitgehold door partij + coalitie + regeeraccoord.
Elk van dat is niet principieel "fout", maar als parlementsleden geen idee meer hebben wat nu eigenlijk hun eigen staatsrechtelijke verantwoordelijkheid is dan neem ik ze dat wel kwalijk.
Gehele columnquote:Vandaar dus dat die woorden () mij uit het hart gegrepen waren. Ook hij verwonderde zich over dat 'gekerm' over cliëntelisme. 'Wat willen we eigenlijk? Dag en nacht wordt er geklaagd over de kloof tussen kiezers en gekozenen, tussen burgers en politici. (…) En kijk nu eens hoe die democratisch onderontwikkelde immigranten het probleem oplossen. Ze kiezen niet alleen een partij, maar ze wijzen meteen hun meest favoriete kandidaat aan.' Precies. Het probleem van de moderne politiek is misschien juist wel een tekort aan cliëntelisme, een gebrek aan voor-wat hoort-wat. Uitspraken als 'my constituents would not appreciate that' zijn voor een Britse politicus iets heel normaals, Nederlandse politici zeggen zoiets nooit. Wouter Bos lijkt dat juist als een verworvenheid te beschouwen. Hij is bang, legde hij uit in het gewraakte Parool-interview, dat de nieuwe allochtone raadsleden van de PvdA 'een veeleisende achterban in hun nek krijgen.'
Een veeleisende achterban, ja, daar ben je als politicus mooi klaar mee!
Ach…de tijden dat je als PvdA-er je achterban nog gewoon kon negeren. Those were the days!
Dualisme klinkt heel mooi, maar je merkt er in de praktijk geen hol vanquote:Op zondag 9 april 2006 21:02 schreef Argento het volgende:
[..]
Tja, in de praktijk van alle dag zal het voor een CDA-kamerlid (ik noem maar wat) ontzettend lastig zijn om een CDA-bewindspersoon op zijn verantwoordelijkheid aan te spreken, laat staan tegen deze een motie van wantrouwen in te dienen en daarin te volharden. Terwijl dat in theorie wel van een kamerlid MOET worden verlangd. Partijpolitiek mag natuurlijk geen enkele rol spelen in het controleren van het kabinet. Maar ja, dat is maar theorie.
Een mooie kernachtige samenvatting van mijn post.quote:Op zondag 9 april 2006 21:31 schreef OpenDeur het volgende:
[..]
Dualisme klinkt heel mooi, maar je merkt er in de praktijk geen hol van![]()
Oftewel, 1 van de belangrijkste beloften die het kabinet deed en die in de verkiezingstijd toen veel is gehoord is meer dualisme.quote:Op zondag 9 april 2006 21:31 schreef OpenDeur het volgende:
[..]
Dualisme klinkt heel mooi, maar je merkt er in de praktijk geen hol van![]()
Ik mag graag een tvp plaatsen door posts te citeren die mijn goedkeuring verdienenquote:Op zondag 9 april 2006 21:43 schreef Argento het volgende:
[..]
Een mooie kernachtige samenvatting van mijn post.
Alleen die 'aanvaring' tussen van Aartsen en Remkes leek de goede kant op te gaan, maar het mag allemaal geen consequenties hebben lijkt het.quote:Op zondag 9 april 2006 22:07 schreef One_of_the_few het volgende:
[..]
Oftewel, 1 van de belangrijkste beloften die het kabinet deed en die in de verkiezingstijd toen veel is gehoord is meer dualisme.
hoorde ik geloofwaardigheid, daadkracht?![]()
Precies.quote:Op zondag 9 april 2006 22:11 schreef OpenDeur het volgende:
[..]
Alleen die 'aanvaring' tussen van Aartsen en Remkes leek de goede kant op te gaan, maar het mag allemaal geen consequenties hebben lijkt het.
Niet mee eens, met die stelling. Het feit dat falende ministers (en Verdonk is niet de eerste) wegkomen met hun blunders, is simpel te verklaren: de coalitiepartijen houden de gelederen gesloten.quote:Op zondag 9 april 2006 10:38 schreef sigme het volgende:
De tweede kamer maakt zichzelf tandeloos door te accepteren dat ze verkeerd worden voorgelicht. De tweede kamer maakt de ministriele verantwoordelijkheid loos door de minister niet verantwoordelijk te houden. Stelling: de tweede kamer kan na de verkiezingen, zodra een coalitie gevormd is en het regeeraccoord getekend, best naar huis.
Ten eerste, waarom moet Donner opstappen als een ontsnapte TBS-er iemand vermoordt? Donner zou moeten opstappen als zijn beleid niet deugt, maar het zal niet licht voorkomen dat een minister opstapt vanwege individuele zaken.quote:Op maandag 10 april 2006 14:13 schreef dVTB het volgende:
[..]
Niet mee eens, met die stelling. Het feit dat falende ministers (en Verdonk is niet de eerste) wegkomen met hun blunders, is simpel te verklaren: de coalitiepartijen houden de gelederen gesloten.
Dat ministers geen verantwoordelijkheid meer nemen na grove fouten (zoals Donner die na de gepleegde moord door de loslopende TBS'er Schippers stoïcijns bleef zitten), zie ik meer als een moreel verval in het kabinet en de drang om toch maar vooral deze regeerperiode uit te zitten.
Vorige week is nog weer een motie van afkeuring tegen minister Verdonk gesneuveld. Want, tja, de oppositie mag het wel zat zijn, de coalitiepartijen laten hun minister toch niet vallen. Overigens speelt hier vanaf nu OOK nog eens politieke tactiek mee, mocht Verdonk lijsttrekker worden. De VVD kan niet anders dan hun lijsttrekker steunen, het CDA heeft er geen belang bij als Verdonk wordt weggestuurd, want ze heeft dan de handen vrij voor het lijsttrekkerschap. Tja, D66 zou nog eens lef kunnen tonen, want veel hebben ze toch niet te verliezen. Maar ja, D66 en lef zijn geen woorden die je in één adem kunt noemen.
Maar terug naar de stelling: de Tweede Kamer opheffen zou belachelijk zijn. Dan krijgt een kabinet namelijk helemaal geen tegenspraak meer en is het geluid van de niet-coalitiepartijen helemaal niet meer hoorbaar. Nee, de huidige situatie vind ik toch echt meer te wijten aan ministers die niet meer weten wat 'ministeriële verantwoordelijkheid' inhoudt.
Donner was natuurlijk een jaar eerder al gewaarschuwd. Ook toen was er ophef over een ontsnapte TBS'er, maar een jaar later bleek er nog niets veranderd te zijn waardoor het geval van het Chinese meisje kon gebeuren.quote:Op maandag 10 april 2006 14:26 schreef Argento het volgende:
[..]
Ten eerste, waarom moet Donner opstappen als een ontsnapte TBS-er iemand vermoordt? Donner zou moeten opstappen als zijn beleid niet deugt, maar het zal niet licht voorkomen dat een minister opstapt vanwege individuele zaken.
Het probleem is dat de regeerakkoorden min of meer op slot zitten. Nu ben ik niet zo thuis in de historie op dit gebied, maar de trend is volgens mij door Lubbers gezet. En inderdaad is de CDA het voorbeeld van een partij die ministers niet snel zal laten vallen.quote:Op zondag 9 april 2006 18:46 schreef sigme het volgende:
[..]
Ik verwijt het niet de regeringspartijen van déze regering, want bij de voorgaande coalities was het ongeveer even slecht. Dat -sommige- oppositiepartijen nu wel controleren is ketelmuziek, als hun partij in de regering zit gaan zij ook tevreden achterover leunen.
Eigenlijk verwijt ik het de meeste kamerleden dat ze zich onderwerpen aan fractiediscipline alsof ze willoze kadavers zijn en dat hun partij zich -als partij - meer commiteert aan de coalitie dan aan de kiezer. Meer waarde hechten aan de coalitiebelangen dan aan de staatrechtelijke belangen, en meer aan de regeringsbelangen dan aan de parlementaire belangen.
Dat is wel zo maar ik betwijfel of er op dit moment leden in de Tweede Kamer zijn die zo'n toetsing niet zouden doorstaan. Ik denk niet dat kennis het probleem is maar eerder het verantwoordelijkheidsgevoel jegens de kiezer.quote:Op zondag 9 april 2006 20:57 schreef Argento het volgende:
het zegt in zoverre iets dat van iemand die die capaciteiten niet heeft of waarvan niet vaststaat dat hij ze wel heeft, de vraagtekens bij het juist uitoefenen van de functie van volksvertegenwoordiger behoorlijk groot zijn. Misschien wel te groot in verhouding van het belang van de functie.
Binnen die 4 jaar is de keus onomkeerbaar. Als een Tweede Kamerlid niet goed functioneert zou hij daar in de eerste plaats op moeten worden aangesproken en indien dat niet tot verbetering leidt zou dat tot gevolg moeten hebben dat de betreffende persoon zijn zetel moet opgeven. Nu kan een Kamerlid gewoon aanblijven zonder dat er ook maar iets van wordt gezegd.quote:Ten eerste, die keus is in het geheel niet onomkeerbaar. Er zijn om de vier jaar verkiezingen.
Veel. Het imago van de politiek lijdt hieronder en dat is niet iets wat je zomaar ongedaan maakt. Een beschadiging van het imago gaat ten koste van het vertrouwen dat de burger in de politiek stelt of in ieder geval zou moeten stellen.quote:Hoeveel schade kan een parlement in vier jaar nu werkelijk aanrichten?
Als de kiezer in staat is om een volksvertegenwoordiging te kiezen, dan moet hij ook in staat worden geacht om te oordelen of die volksvertegenwoording naar verwachting presteert. Ik denk dat het echter onmogelijk is om de kiezer over individuele zaken te laten oordelen. Het is effectiever als de kiezer de hele Tweede Kamer via een referendum naar huis kan sturen. Dat levert namelijk het voordeel op dat een volksvertegenwoordiger niet alleen zijn eigen prestatie in de gaten houdt, maar ook die van zijn collega's.quote:Ten tweede betekent tactisch stemmen, het miskennen van het dualistische systeem. Een volksvertegenwoordiger die, in plaats van de minister ter verantwoording te roepen en pas tevreden te zijn als die verantwoording naar behoren is afgelegd, tactisch stemt omdat hij tot dezelfde partij behoort als de minister die onder vuur ligt, of anderszins belang heeft bij het overeind houden van een minister of kabinet, doet zijn werk niet goed en dient daarop te worden aangesproken door degene die hij vertegenwoordigt; de kiezer. De vraag is of de kiezer die taak naar behoren kan uitvoeren.
Klopt.quote:Op zondag 9 april 2006 21:31 schreef OpenDeur het volgende:
[..]
Dualisme klinkt heel mooi, maar je merkt er in de praktijk geen hol van![]()
Stel: er worden fouten gemaakt op een departement; er is iets helemaal misgelopen. De tweede kamer, die controleert of de ministers wel doen wat ze moeten doen en geen dingen doen die niet mogen (er is geen politie / justitie / rechter die dat kan en mag controleren, alléén de tweede kamer controleert de regering).quote:Op maandag 10 april 2006 14:31 schreef drexciya het volgende:
Op bepaalde departementen zou het beter zijn om de helft van de ambtenaren te ontslaan en eens met een schone lei te beginnen. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ambtenaren soms machtiger zijn dan ministers.
Uiteindelijk is het allemaal erg dubbel; aan de ene kant zouden ministers meer verantwoordelijkheid kunnen nemen, maar aan de andere kant is de grote vraag of dat misstanden in een departement op zou lossen of sowieso iets op zou leveren. Wat win je nu eigenlijk met het wegsturen van ministers?
Dat idee van haverklap vallende kabinetten is met opzet opgeroepen door coalitiepartijen, die lekker willen coalitieën. Het is natuurlijk nergens voor nodig een heel kabinet te laten aftreden als er een paar ministers in de loop van de regeringsperiode aftreden. Italiaanse toestanden schetsen is rampscenariopolitiek, slaat nergens op maar maakt mensen wel toegevelijker in het vergeven van blunderende onbenullen.quote:Verder is het onverstandig om om de haverklap maar een kabinet te laten vallen. Ik walg van de huilies die continu roepen dat het kabinet af moet treden vanwege iets onbenulligs. Enige vorm van stabiliteit is ook belangrijk voor een land. De mediacratie mag wat mij betreft per direct worden afgevoerd.
En jegens wie moet een individueel Kamerlid tussentijds verantwoording afleggen? En hoe? Een referendum? Binnen vier jaar 150 referenda als je een beetje pech hebt?quote:Op maandag 10 april 2006 17:57 schreef NewOrder het volgende:
Binnen die 4 jaar is de keus onomkeerbaar. Als een Tweede Kamerlid niet goed functioneert zou hij daar in de eerste plaats op moeten worden aangesproken en indien dat niet tot verbetering leidt zou dat tot gevolg moeten hebben dat de betreffende persoon zijn zetel moet opgeven. Nu kan een Kamerlid gewoon aanblijven zonder dat er ook maar iets van wordt gezegd.
Niet in vier jaar. Een regeerperiode kenmerkt zich door wat kernproblemen en als dat niet naar behoren wordt opgelost, is de tijd mooi daar om een nieuwe volksvertegenwoordiging te kiezen en een nieuw kabinet te formeren.quote:Veel. Het imago van de politiek lijdt hieronder en dat is niet iets wat je zomaar ongedaan maakt. Een beschadiging van het imago gaat ten koste van het vertrouwen dat de burger in de politiek stelt of in ieder geval zou moeten stellen.
De kiezer is niet in staat de volksvertegenwoordiging te kiezen. Krachtens het democratisch systeem en meer specifiek de Kieswet, is hij bevoegd te kiezen, maar dat maakt hem nog niet terzake kundig voor wat betreft de capaciteiten van aspirant Kamerleden.quote:Als de kiezer in staat is om een volksvertegenwoordiging te kiezen, dan moet hij ook in staat worden geacht om te oordelen of die volksvertegenwoording naar verwachting presteert.
Dat denk ik ook. Als dat anders was, hadden we de hele representatieve volksvertegenwoordiging niet nodig.quote:Ik denk dat het echter onmogelijk is om de kiezer over individuele zaken te laten oordelen.
En wie zou dan het initiatief tot het uitschrijven van zon referendum moeten hebben? En mogen Kamerleden niet over enige autonomie ten opzichte van de kiezer beschikken, zodat zij niet naar de waan van de dag hoeven te handelen? We hebben het hier over een samenleving waar de Groep Wilders in de ene week in de peiling op 20 zetels staat om een paar maanden later vrij stabiel op een zetel of 3 rond te hobbelen.quote:Het is effectiever als de kiezer de hele Tweede Kamer via een referendum naar huis kan sturen. Dat levert namelijk het voordeel op dat een volksvertegenwoordiger niet alleen zijn eigen prestatie in de gaten houdt, maar ook die van zijn collega's.
Wat is het meerderheidsstelsel en waarom zou het beter zijn?quote:Op maandag 10 april 2006 22:00 schreef Pingguest het volgende:
Om de Tweede Kamer beter te laten functioneren lijkt mij het volgende noodzakelijk:
- striktere scheiding tussen uitvoerende en wetgevende macht;
- Tweede Kamer wordt gekozen a.d.h.v. het meerderheidsstelsel.
De partij met de (relatief) meeste stemmen, krijgt een absolute meerderheid in het parlement. De grootste partij kan in zijn eentje regeren dus, ongeacht of die een meerderheid heeft. Dit werkt een tweepartijenstelsel in de hand omdat de oppositie wel nauw moeten samenwerken/fuseren om een machtsblok te vormen met enige kans op de macht.quote:Op maandag 10 april 2006 22:06 schreef sigme het volgende:
[..]
Wat is het meerderheidsstelsel en waarom zou het beter zijn?
Dat zou inderdaad de oplossing voor het probleem zijn, maar het heeft natuurlijk zelf ook de nodige nadelen. Zo krijg je twee kapiteinen op 1 schip, onduidelijk wie waarvoor verantwoordelijk is en moet zijn, en kans op tegengestelde belangen waardoor het niet tot besturen komt.quote:Op dinsdag 11 april 2006 08:34 schreef sigme het volgende:
De volksvertegenwoordiging dienst dan alleen om de regering te vormen, maar zoals Argento al duidelijk heeft proberen te maken: de volksvertegenwoordiging is bedoeld om de regering te controleren, niet om deze te vormen.
Dan zouden we beter twéé verkiezingen kunnen houden: eentje waarin de regering(scoalitie) wordt gekozen en eentje waarin het parlement wordt gekozen.
Het hele idee van controle is een kwestie van tegengestelde belangen. Als de belangen gelijk vallen is er geen controle. En dat is precies wat er nu gebeurd, de belangen van regering en parlement vallen voor een te belangrijk deel (namelijk: de meerderheid in de tweede kamer) samen.quote:Op dinsdag 11 april 2006 08:41 schreef Sidekick het volgende:
[..]
Dat zou inderdaad de oplossing voor het probleem zijn, maar het heeft natuurlijk zelf ook de nodige nadelen. Zo krijg je twee kapiteinen op 1 schip, onduidelijk wie waarvoor verantwoordelijk is en moet zijn, en kans op tegengestelde belangen waardoor het niet tot besturen komt.
Overal waar de burger kiest, kiest de burger het controlerende orgaan. Daarom is de gekozen burgemeester ook zon onding. In staatsrechtelijk opzicht dan.quote:Op dinsdag 11 april 2006 08:34 schreef sigme het volgende:
Ah. Bedankt voor de uitleg.
Het zou volgens mij ook geen verbetering zijn. Zonder districtenstelsel krijg je dan nóg meer wat ik nu al tezeer het geval vind: nadat de regering eenmaal geinstalleerd is, is het parlement tamelijk nutteloze ballast.
De volksvertegenwoordiging dienst dan alleen om de regering te vormen, maar zoals Argento al duidelijk heeft proberen te maken: de volksvertegenwoordiging is bedoeld om de regering te controleren, niet om deze te vormen.
Dan zouden we beter twéé verkiezingen kunnen houden: eentje waarin de regering(scoalitie) wordt gekozen en eentje waarin het parlement wordt gekozen.
Bedoel je overal in Nederland?quote:Op dinsdag 11 april 2006 09:28 schreef Argento het volgende:
[..]
Overal waar de burger kiest, kiest de burger het controlerende orgaan. Daarom is de gekozen burgemeester ook zon onding. In staatsrechtelijk opzicht dan.
Overal in Nederland ja.quote:Op dinsdag 11 april 2006 09:31 schreef sigme het volgende:
[..]
Bedoel je overal in Nederland?
In sommige andere landen wordt de president rechtstreeks gekozen; en los daarvan het parlement. Toch?
D66 heeft rare voorstellen, die de democratie niet ten goede komen, met die gekozen burgemeester en een districtenstelsel. Als je dat in het bestaande systeem toevoegt worden volgens mij de zwakheden van ons huidig systeem gecombineerd met de zwakheden uit alternatieve systemen.quote:
Het is ook mogelijk om een twee-stemmen systeem te introduceren, een districtenstelsel met meerderheidsstem, te combineren met de mogelijkheid een tweede stem uit te brengen op een gelijkwaardig stelsel...quote:Op dinsdag 11 april 2006 08:25 schreef Sidekick het volgende:
De partij met de (relatief) meeste stemmen, krijgt een absolute meerderheid in het parlement. De grootste partij kan in zijn eentje regeren dus, ongeacht of die een meerderheid heeft. Dit werkt een tweepartijenstelsel in de hand omdat de oppositie wel nauw moeten samenwerken/fuseren om een machtsblok te vormen met enige kans op de macht.
Meestal wordt zo'n meerderheidsstelsel gecombineerd met een districtenstelsel, hoewel het natuurlijk ook met het hele land als 1 disctrict.
Ik vind het persoonlijk geen goed plan, en zeker om dualisme te stimuleren gaat het niet werken.
Een referendum houden om 1 Kamerlid weg te stemmen lijkt me dan ook weinig zinvol. Als er een referendum in dit kader wordt gehouden, dan zou het betrekking moeten hebben op het functioneren van hele Tweede Kamer.quote:Op maandag 10 april 2006 21:05 schreef Argento het volgende:
En jegens wie moet een individueel Kamerlid tussentijds verantwoording afleggen? En hoe? Een referendum? Binnen vier jaar 150 referenda als je een beetje pech hebt?
Met een nieuwe volksvertegenwoordiging is het imago van de politiek nog niet veranderd. De schade die nu wordt aangericht doordat ministers ondanks een aantal moties van wantrouwen gewoon kunnen aanblijven alsof er niets aan de hand is kan niet zomaar ongedaan worden gemaakt. De kritiek van Kahlberg en Kortmann komt niet uit de lucht vallen, het is een teken dat er iets hand is en de Tweede Kamer zou er goed aan doen om zich die kritiek aan te trekken.quote:Niet in vier jaar. Een regeerperiode kenmerkt zich door wat kernproblemen en als dat niet naar behoren wordt opgelost, is de tijd mooi daar om een nieuwe volksvertegenwoordiging te kiezen en een nieuw kabinet te formeren.
Jij hebt het over een technische voorwaarde waaraan een Kamerlid zou moeten voldoen. Ik heb het over het nakomen van een belofte aan de kiezer. Dat is een wezenlijk verschil.quote:De kiezer is niet in staat de volksvertegenwoordiging te kiezen. Krachtens het democratisch systeem en meer specifiek de Kieswet, is hij bevoegd te kiezen, maar dat maakt hem nog niet terzake kundig voor wat betreft de capaciteiten van aspirant Kamerleden.
Burgerinitiatief.quote:En wie zou dan het initiatief tot het uitschrijven van zon referendum moeten hebben?
De vraag is hoe betrouwbaar die peilingen zijn. Los daarvan gaat er heel wat tijd over een burgerinitiatief en een eventueel referendum heen.quote:En mogen Kamerleden niet over enige autonomie ten opzichte van de kiezer beschikken, zodat zij niet naar de waan van de dag hoeven te handelen? We hebben het hier over een samenleving waar de Groep Wilders in de ene week in de peiling op 20 zetels staat om een paar maanden later vrij stabiel op een zetel of 3 rond te hobbelen.
Dat ben ik gedeeltelijk met je eens. Natuurlijk hoeft de burger zich niet tot op het detailniveau te bemoeien met de werkzaamheden van de Tweede Kamer. Maar op het moment dat de Tweede Kamer faalt in de vervulling van haar taken zou de burger bij machte moeten zijn om in te grijpen.quote:De representatieve democratie betekent nu eenmaal dat het volk een weerspiegeling van datzelfde volk (nou, dat moet je dus wat ruim zien, maar het is de bedoeling) in de gelegenheid stelt namens dat volk de machthebbers in de gaten te houden. Dan moet je als volk ook zo fatsoenlijk zijn om die volksvertegenwoordiging in de gelegenheid te stellen haar werk zo goed en zo kwaad als dat gaat te doen en dat betekent dat je dus niet voortdurend over de schouder van de volksvertegenwoordiging meekijkt. Eens in de vier jaar mag het volk zich uitspreken, maar gedurende die vier jaar moet zij het stilletjes doen met de volksvertegenwoordiging die zij naar voren geschoven heeft.
Athlon, we hebben het over het parlement. Beleid uitvoeren doet de regering.quote:Op dinsdag 11 april 2006 22:35 schreef Athlon_2o0o het volgende:
Die 4 jaar is er niet voor niets. In 4 jaar kan er enigszins beleid uitgevoerd worden. En dan kan de kiezer ook echt kiezen: Na een jaar kan een kiezer nooit het effect van het beleid van een regering beoordelen.
Tja, wat kun je eraan doen, behalve wachten tot de (landelijke) verkiezingen? Het parlement lijkt er ook niet veel aan te doen (correct me if I'm wrong).quote:Op woensdag 12 april 2006 07:41 schreef sigme het volgende:
[..]
Athlon, we hebben het over het parlement. Beleid uitvoeren doet de regering.
We hebben het ook niet over het beoordelen van het regeringsbeleid door de kiezer; dat wordt eenmaal per 4 jaar gedaan, middels verkiezingen, we hebben het over de beoordeling van het parlement door de kiezer, gedurende die 4 jaar.
Dat parlement moet namelijk namens het volk (het hele volk, niet de coalitiemeerderheid) controleren of de regering zich aan de wet, de regels en het fatsoen houdt. Maar wat doen we als de tweede kamer geen zin heeft om te controleren?
Maar het parlement bepaald het beleid wel als wetgevende macht. Dan krijgen we een regering die constant van richting moet veranderen.quote:Op woensdag 12 april 2006 07:41 schreef sigme het volgende:
[..]
Athlon, we hebben het over het parlement. Beleid uitvoeren doet de regering.
We hebben het ook niet over het beoordelen van het regeringsbeleid door de kiezer; dat wordt eenmaal per 4 jaar gedaan, middels verkiezingen, we hebben het over de beoordeling van het parlement door de kiezer, gedurende die 4 jaar.
W'rom? Dat volgt er toch helemaal niet uit?quote:Op woensdag 12 april 2006 10:32 schreef Sidekick het volgende:
[..]
Maar het parlement bepaalt het beleid wel als wetgevende macht. Dan krijgen we een regering die constant van richting moet veranderen.
Even vanaf de basis beginnen: Normaal gesproken vormen partijen een regeringscoalitie om een consistent beleid te kunnen voeren. Dus niet dat er de ene keer een meerderheid is om belastingen te verlagen en de andere keer een andere meerderheid die flink wil investeren en later nog eens een meerderheid met een motie om de staatschuld niet te laten oplopen.quote:Op woensdag 12 april 2006 10:41 schreef sigme het volgende:
[..]
W'rom? Dat volgt er toch helemaal niet uit?
Bovendien, corrigeer me als ik het misheb, bepaalt het parlement ook daarin niet het beleid. Ze bekrachtigt (of niet) wetsvoorstellen van de regering, en heeft daarnaast de bevoegdheid ook zelf wetten op te stellen.
Maar ook bij bekrachtigen van wetsvoorstellen van de regering moet de tweede kamer de controle serieus nemen, en niet als coalitie-blok instemmen met een voorstel omdat het uit de coalitie komt. Als die controle tekort schiet krijgen we ondeugdelijk wetgeving, wat ertoe leidt dat de rechtsprekende macht met extra werk wordt opgezadeld, beleid ondeugdelijk is en de maatschappij met onduidelijke regels wordt opgezadeld. Kosten, energie, tijd die verdwijnen in de bodemloze duizeling van de bureaucratie. En uiteindelijk moet de wetgevende macht herstellen, met reparatiewetgeving.
Nee, ik wil helemaal niet continu volksraadpleging (bewaar mequote:Op woensdag 12 april 2006 10:54 schreef Sidekick het volgende:
Wat ik begrijp is dat je nu 'continu' inspraak van het volk wilt op standpunten die in het regeerakkoord zitten(?), waarbij je dus kan zorgen voor inconsistent beleid. Toch?
Nee,quote:Op woensdag 12 april 2006 10:41 schreef sigme het volgende:
[..]
W'rom? Dat volgt er toch helemaal niet uit?
Bovendien, corrigeer me als ik het misheb, bepaalt het parlement ook daarin niet het beleid. Ze bekrachtigt (of niet) wetsvoorstellen van de regering, en heeft daarnaast de bevoegdheid ook zelf wetten op te stellen.
Hoe bedoelde je dan het "beoordeling van het parlement door de kiezer, gedurende die 4 jaar"?quote:Op woensdag 12 april 2006 11:03 schreef sigme het volgende:
[..]
Nee, ik wil helemaal niet continu volksraadpleging (bewaar me [afbeelding]).
Het gaat sowieso nooit om de kwaliteit van het werk van de formele wetgever. De formele wet is per definitie superieur aan welke andere (materiele) wet of regel dan ook (want afkomstig van het hoogste regelgevende orgaan), met uitzondering van de grondwet maar het is de rechter op grond van diezelfde grondwet verboden om de wet in formele zin op zijn verenigbaarheid met de grondwet te toetsen.quote:Op woensdag 12 april 2006 11:23 schreef RM-rf het volgende:
Overigens, in deze conflicten, bv verdonk en het functioneren van de IND, Donner en de maatregelen rondom TBS'ers en verlof, en van vroeger, de conflicten tussen Docters-van Leeuwen en Sorgdrager gaat het niet om de wetgevende macht ...
maar in hoeverre het parlement voldoet aan zijn controlerende taken ....
Okquote:Op woensdag 12 april 2006 11:04 schreef Argento het volgende:
[..]
Nee,
de regering en het parlement vormen tezamen (!!) het hoogste wetgevend orgaan. De formele wetgever.
De regering kan zelfstandig regels stellen in de vorm van een algemene maatregel van bestuur, maar deze bevoegdheid steunt doorgaans op een wet in formele zin (dus een wet die tot stand is gebracht door regering en parlement gezamenlijk).
Kloptquote:Op woensdag 12 april 2006 12:04 schreef compinche het volgende:
De Tweede Kamer heeft als volksvertegenwoordiging 2 belangrijke rollen:
1. Het mede vormen van de wetgevende macht: alle wetten moeten de goedkeuring van de volksvertegenwoordiging krijgen.
2. Controle op de uitvoerende macht, die primair door de regering wordt uitgeoefend. In die rol geeft de Tweede Kamer wel of geen steun aan het kabinet of de afzonderlijke bewindslieden.
Dit Topic gaat over de Tweede Kamer in de controlerende rol, dacht ik.
Niet als Sidekick daarmee bedoelt dat het parlement in haar eentje de wetgevende macht vormt.quote:Op woensdag 12 april 2006 12:11 schreef sigme het volgende:
[..]
Ok. Maar daarmee is het toch niet zo dat het parlement het (wetgevend) beleid bepaalt (zoals sidekick stelde)?
Want?quote:Op woensdag 12 april 2006 13:14 schreef -scorpione- het volgende:
Van volksvertegenwoordiging is imo in ieder geval al heel lang geen sprake meer.
Ik zie praktisch geen parlementarier meer die eerst zijn oor te luister legt bij de bevolking, een behoefte vaststeld en hier een beleid op maakt zodat hij de mensen met die behoefte kan vertegenwoordigen. Ze zitten daar allemaal met hun eigen ideeen en willen die doordrukken en gebruiken zo nu en dan een anecdote die zou moeten laten zien dat wat zij willen leeft in de samenleving.quote:
De Tweede Kamer gaat niet over de pietepeuterige belangetjes op microniveau. Die mensen moeten maar gaan zeiken bij de raadsleden binnen hun gemeente.quote:Op woensdag 12 april 2006 13:38 schreef -scorpione- het volgende:
[..]
Ik zie praktisch geen parlementarier meer die eerst zijn oor te luister legt bij de bevolking, een behoefte vaststeld en hier een beleid op maakt zodat hij de mensen met die behoefte kan vertegenwoordigen. Ze zitten daar allemaal met hun eigen ideeen en willen die doordrukken en gebruiken zo nu en dan een anecdote die zou moeten laten zien dat wat zij willen leeft in de samenleving.
Nouja, dat is natuurlijk al een eerste punt.quote:Op woensdag 12 april 2006 13:47 schreef RM-rf het volgende:
Wat is je oplossing -Scorpione-?
En waaraan denk je dat het ligt dat parlementariers, volgens jou, niet meer luisteren naar wat het volk denkt? Wat 'denkt' het volk eigenlijk?
Helemaal mee eens. Nog meer een reden waarom we kritisch moeten zijn naar het populistische gedrag dat politici meer en meer aan het daglicht stellen.quote:Op woensdag 12 april 2006 13:43 schreef Argento het volgende:
Het gaat niet om wat ´leeft´ in de samenleving, het gaat om wat goed is voor de samenleving. En het komt meer dan eens voor dat de gemiddelde burger te achterlijk is om vast te stellen wat goed is voor een samenleving.
Waarvoor zouden die 150 dan representatief zijn / wat zouden zij representeren?quote:Op woensdag 12 april 2006 13:17 schreef Argento het volgende:
Als je loepzuivere representatieve vertegenwoordiging zoekt, dan moet je gewoon 150 mensen uit allerlei lagen van de bevolking plukken en deze in zon blauwe zetel drukken met al hun afwezigheid van welke dossierkennis dan ook.
d'66 heeft vrij weinig nog met pragmatische oplossingen te vinden voor problemen, het is meer pragmatische politiek die ze berdijven, dat is iets heel anders.quote:Op woensdag 12 april 2006 13:59 schreef RM-rf het volgende:
Vind je bv dat het 'pragmatische' van D66 hen nu zoveel beter maken, D66 de 'politiek van de toekomst' uitvoert?
Doet me denken aan Youp van ´t Hek:quote:Op woensdag 12 april 2006 14:04 schreef sigme het volgende:
[..]
Waarvoor zouden die 150 dan representatief zijn / wat zouden zij representeren?
Ik vind bijvoorbeeld de gewoonte om te menen dat een vrouw - vrouwen representeert altijd zo mal. Ik voel mij op geen enkele wijze als vrouw gerepresenteerd door iemand die ook vrouw is omdat zij vrouw is.
U ziet de typische volksvertegenwoordigerquote:Draaikont . Windvaan. Zetelklever. Hypocriet
Ik ben voor een systeem waarin elk district één vertegenwoordiger heeft, die met de absolute meerderheid is gekozen. Een tweede ronde kan dus dus nodig zijn.quote:Op dinsdag 11 april 2006 08:25 schreef Sidekick het volgende:
[..]
De partij met de (relatief) meeste stemmen, krijgt een absolute meerderheid in het parlement. De grootste partij kan in zijn eentje regeren dus, ongeacht of die een meerderheid heeft. Dit werkt een tweepartijenstelsel in de hand omdat de oppositie wel nauw moeten samenwerken/fuseren om een machtsblok te vormen met enige kans op de macht.
quote:Op zondag 16 april 2006 16:47 schreef Finder_elf_towns het volgende:
Ik kon eigenlijk ook wel raden dat dit over Verdonk zou gaan.
quote:Op dinsdag 11 april 2006 10:23 schreef sigme het volgende:
Laten we dit geen topic over Verdonk of haar beleid maken, daar zijn al topics zat voor. Ze dient wel als geschikt voorbeeld (maar niet het enige) in het illustreren van het onvoldoende waarmaken van de controle door de Tweede Kamer.
Je zegt twee dingen:quote:Op woensdag 12 april 2006 13:57 schreef -scorpione- het volgende:
[..]
Helemaal mee eens. Nog meer een reden waarom we kritisch moeten zijn naar het populistische gedrag dat politici meer en meer aan het daglicht stellen.
Wiens schuld het is? Je moet de kat niet op het spek binden. De kiezers geven de mogelijkheid, de politici nemen deze...
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |