Kanaria (Canary) (2005)Op een jaar haalde de Japanse regering alle kinderen uit de terroristische sekte, Nirvana
die internationaal berucht werden na de gas aanvallen op de Tokyose metro, om ze in kinder te huizen te plaatsen. De 12-jaar oude Koichi en zijn zusje zijn twee van die kinderen. Als de opa van Koichi besluit alleen zijn zusje te adopteren, blijft Koichi alleen achter. Hij ontsnapte uit het tehuis om zijn zusje te vinden. Al snel ontmoet hij een meisje, Yuki. Die hij toevallig redt uit een bijna ontvoering. Yuki blijkt een meisje te zijn dat met beiden been diep in de realiteit staat. Thuis wordt ze mishandelt en om aan geld te komen, poseert ze naakt voor oude mannen. Yuki besluit Koichi te helpen.
De rest van de film volgt de tocht van de twee naar Tokyo. En bevat enkele flashbacks naar het leven van Koichi in de cult. De tocht moet het vooral hebben van de botsing tussen Koichi, die nog vast houdt aan de lessen van Nirvana, en de realistische Yuki, die begrijpt dat twee weggelopen kinderen soms moeten stelen om te overleven. Tijdens de flashback krijgen we een goed beeld over hoe de cult kinderen indoctrineert en wat voor een effect het heeft op kinderen als ouders zo'n besluit voor ze maken.
Al met al een goede film, alleen vond ik de Koichi van nu soms in karakter met die van de flashbacks.
cijfer: 7.5
Killer's Kiss (1955)Deze tweede lange film van Kubrick, gaat over een bokser die ziet hoe zijn buurvrouw, Gloria, wordt aangevallen wordt door haar werkgever en haar redt. Al snel wordt hij verliefd op haar. Dit vindt die werkgever, die zelf een oogje op Gloria heeft niet leuk. Typisch film-noir gedoe dus.
Ik vond het vooral erg leuk om te zien hoe de nog jonge Kubrick duidelijk probeert te experimenteren met camarastandpunten e.d. En voor de rest was de film ook nog zeer onderhoudend voor het ruime uurtje dat het duurde.
cijfer: 7
Spartacus (1960)Het verhaal van Spartacus, die een slaven opstand tegen Rome leidt veronderstel ik bekend. In tegenstelling tot dat andere oude dramatische epos, Ben-Hur, die ik erg vond tegenvallen, verraste Spartacus me plezierig. Toen de film begon met de openingspreek over een heidens Rooms rijk met slavernij als ziekte, was ik bang dat Spartacus net als Ben-Hur zo verschrikkelijk prekerig en waarheidsontrouw zou worden. Maar gelukkig was dit niet het geval. De film geeft naast aandacht aan Spartacus, ook aandacht aan het politieke machtspel in Rome die tegelijkertijd afspeelt. Het waren deze stukjes die ik persoonlijk het leukst en interessants vond.
Het grote slagveld op het einde tussen Spartacus' leger van slaven en de Roomse legionen is het grootste en spectaculairste tot Ran werd uitgebracht imo.
Het grootste minpunt van de film naast de prekerige openinsspeech is dat die wel heel lang duurt met 3 uur. Dit komt voornamelijk omdat het af en toe iets te veel Kirk Douglas the movie moet lijken. En er enkele te lange liefdescené's in zitten.
cijfer: 8.5
Paths of Glory (1957)![]()
De verschrikkelijke impasse waarin men tijdens de loopgraven de WO I terecht was gekomen, weet iedereen met enige algemene vorming. In deze film besluiten enkele generaals dat Kirk Douglas en zijn manschappen de Ant Hill moeten in nemen. Wat een onmogelijke opgave lijkt en vele slachtoffers zou vergen. Als tijdens de operatie blijkt dat het totaal onmogelijk is om daar de Duitse linie te breken, trekken de manschappen zich terug. De generaal is daar niet blij mee. Hij besluit dat enkele mannen berecht moeten worden wegens lafheid om als voorbeeld te dienen. Kirk Douglas probeert het ondertussen op te nemen voor zijn mannen en de onmogelijkheid van de operatie aan te kaarten bij het militaire tribunaal.
De film begint als een typische oorlogsfilm. En bevat één van de mooiste WO I actie scené's ooit. Maar verandert in de tweede helft meer en meer in een drama. Waarin Kubrick heel goed het totale onbegrip tussen de legerleiding en de mensen in het veld. De houding van de generalen over het terug trekken van de manschappen en de vriendjespolitiek die zich afspeelt met het militair tribunaal staat in schril contrast met de mannen die veroordeelt moeten worden, die alleen maar willen leven en Kirk Douglas die het probeert op te nemen voor zijn soldaten. Kubrick weet dit, wat één van de grootste problemen van de WO I was, zeer goed duidelijk te maken.
cijfer: 9
Shura-yuki-hime: Urami Renga (Lady Snowblood 2: Love Song of Vengeance)(1974) In dit tweede deel van Lady Snowblood wordt ze gevangen genomen wegens haar misdaden uit deel één. Dan wordt ze bevrijdt door de geheime politie, die haar inhuurt om een brief te stelen van een anarchistische leider. Al snel kiest Snowblood de kant van die leider.
Waar deel 1een klassieker is in dit genre. Vond ik deel twee heel heel heel erg tegenvallen. Het is echt teveel een vervolg. Het verhaal is absurd in zijn simpelheid. En heeft bijna niks meer met Lady Snowblood te maken. De hele film had ik het gevoel dat mevrouw compleet misplaats was in het verhaal als iemand die uit een eerdere tijd tijd reist naar de begin 19e eeuw.
En pas helemaal op het einde kreeg ik eindelijk waarvoor ik een film als dit op zet, wat hak en slash werk met samurai zwaarden.
cijfer: 5
[ Bericht 0% gewijzigd door Lonewolf2003 op 23-04-2006 15:11:17 ]