Gastroscopie...: iemand ervaring?

quote:

Op maandag 18 februari 2008 11:27 schreef Pheno het volgende:
Het viel me reuze mee, geen verdoving/spray whatever. Ik hoefde dat ding niet eens naar binnen te slikken: kin op de borst en de arts stouwde dat ding wel naar beneden. Vreemde gewaarwording, dat wel. En af en toe willen overgeven, omdat al dat geschuif in je slokdarm nogal minder is. Maar niets gevonden, op zich goed, maar mijn klachten zijn er niet mee weg natuurlijk.

Ja, als je weet te ontspannen, is het best goed te doen.

Ik hoop dat ze gauw een vooral onschuldige oorzaak voor je klachten vinden!

Brrr, mijn spijsvertering is wat langzamer dan normaal maar dat wist ik niet op het moment dat ik dat onderzoek kreeg. Ik was dus braaf na het avondeten nuchter gebleven maar dat was niet voldoende. Een gastroscopie met een half volle maag is geen feest kan ik je vertellen.
Ik heb bijna het volledige onderzoek lopen kokhalzen en kotsen Tering wat heb je het dan benauwd!
Wegpuffen, ademen via je mond, rustig blijven, tot 100 tellen, het helpt allemaal geen donder. Als je maag niet compleet leeg is en ze blazen er lucht in en gaan met een slang wriemelen dan houdt je dat echt niet meer tegen.
De volgende keer eet ik van tevoren de hele dag niet.

quote:

Op maandag 18 februari 2008 13:15 schreef MinderMutsig het volgende:
Brrr, mijn spijsvertering is wat langzamer dan normaal maar dat wist ik niet op het moment dat ik dat onderzoek kreeg. Ik was dus braaf na het avondeten nuchter gebleven maar dat was niet voldoende. Een gastroscopie met een half volle maag is geen feest kan ik je vertellen.
Ik heb bijna het volledige onderzoek lopen kokhalzen en kotsen Tering wat heb je het dan benauwd!
Wegpuffen, ademen via je mond, rustig blijven, tot 100 tellen, het helpt allemaal geen donder. Als je maag niet compleet leeg is en ze blazen er lucht in en gaan met een slang wriemelen dan houdt je dat echt niet meer tegen.
De volgende keer eet ik van tevoren de hele dag niet.

Ja, dat kan ik me zeker voorstelen!
Is wel uitzonderlijk zeg! Normaal gesproken is je maag met een paar uurtjes wel leeg!!

Volgens mij hadden ze het in jouw geval gewoon moeten uitstellen!
Voor de kwaliteit van het onderzoek lijkt me een halfvolle maag nou ook niet echt ideaal!
Wat een rotervaring!

Ik heb ook zo'n slome maag gelukkig kon ik neit eten voordat ze de sonde gingen plaatsen anders had ik wrs hetzelfde gehad

Ik zit dit topic even door te lezen maar ik ben blij dat ik dat niet heb gedaan voor ik ging.
Ik was helemaal niet zenuwachtig. Ik ken een aantal mensen die het al een paar keer gehad hebben en iedereen zei dat het reuze mee viel. Wel vervelend natuurlijk maar niet vreselijk. Ik had een paar tips gekregen (kin op de borst houden, door je neus ademen, rustig zuchten als het vervelend wordt e.d.) dus ik was goed voorbereid en helemaal niet bang of gestrest.
Ik ben het trouwens niet met iedereen eens die hier zegt dat het geen pijn doet. Ik had een ontsteking in mijn maag en door het gewriemel, gekots en de hapjes deed het wel degelijk pijn. En dat dan ruim 30-40 minuten
Ik zal zo'n onderzoek niet snel nog eens laten doen. Ze behandelen me maar voor wat ze vermoeden en desnoods onderga ik een kijkoperatie maar dit wil ik nooit meer meemaken.
Ik onderga tien keer liever een endoscopie en het aan gruzelementen breken van mijn elleboog was vergeleken bij dit ook een rooskleurig moment in mijn leven.

Ik heb er nu wat buikpijn van en verhoging. Waarschijnlijk door de ingeblazen lucht.

quote:

Op zondag 13 juli 2008 00:05 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Ik krijg maandag zo een onderzoek. Nu staat er wel dat je niet mag eten enzo, maar eén glas water dat kan wel of toch maar niet?

Water mocht ik wel drinken, alleen niet vlak voor de handeling.

quote:

Op zondag 13 juli 2008 00:05 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Ik krijg maandag zo een onderzoek. Nu staat er wel dat je niet mag eten enzo, maar eén glas water dat kan wel of toch maar niet?

Water gaat sneller door de maag dan eten. Ze hebben inderdaad het liefst dat je gewoonweg niet drinkt. Het ligt een beetje aan het tijdstip, mag je om 9 uur al, dan eigenlijk niet meer in de ochtend drinken. Om 14:00 is het dan weer zo lulleig om in de ochtend niet even een glas water te nemen

quote:

Op maandag 18 februari 2008 15:53 schreef MinderMutsig het volgende:
Ik ben het trouwens niet met iedereen eens die hier zegt dat het geen pijn doet. Ik had een ontsteking in mijn maag en door het gewriemel, gekots en de hapjes deed het wel degelijk pijn. En dat dan ruim 30-40 minuten
Ik zal zo'n onderzoek niet snel nog eens laten doen.

Duurde het echt 30-40 minuten? Wat hebben ze dan allemaal gedaan? Hapjes nemen hebben ze bij mij ook altijd gedaan (maag & 12 vingerige darm) maar de slang was er toch altijd binnen 10 minuten weer uit.
Heb je soms een ERCP gehad?

quote:

Ze behandelen me maar voor wat ze vermoeden en desnoods onderga ik een kijkoperatie maar dit wil ik nooit meer meemaken.
Ik onderga tien keer liever een endoscopie en het aan gruzelementen breken van mijn elleboog was vergeleken bij dit ook een rooskleurig moment in mijn leven.

Een gastroscopie is een endoscopie! Of bedoel je een echoscopie? Dat stelt ook niet zoveel voor (tenzij je er eentje moet doen van de achterkant van je hart).

quote:

Op zondag 13 juli 2008 11:33 schreef Mister1977 het volgende:

[..]

Duurde het echt 30-40 minuten? Wat hebben ze dan allemaal gedaan? Hapjes nemen hebben ze bij mij ook altijd gedaan (maag & 12 vingerige darm) maar de slang was er toch altijd binnen 10 minuten weer uit.
Heb je soms een ERCP gehad?

Omdat ik continue aan het kotsen was en ze daardoor ook niet alles goed konden zien duurde het langer.

quote:

Een gastroscopie is een endoscopie! Of bedoel je een echoscopie? Dat stelt ook niet zoveel voor (tenzij je er eentje moet doen van de achterkant van je hart).

Die endoscopie was via de achteruitgang, waren toch echt twee totaal verschillende onderzoeken.

quote:

Op zondag 13 juli 2008 12:13 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Omdat ik continue aan het kotsen was en ze daardoor ook niet alles goed konden zien duurde het langer.
[..]

Die endoscopie was via de achteruitgang, waren toch echt twee totaal verschillende onderzoeken.

Ja maar ik kots ook continu hoor! Ik kan hooguit een seconde zonder.

Endoscopie is een algemene term voor een onderzoek waarbij er met een endoscoop in je binnenste gekeken wordt. Je hebt bijvoorbeeld de gastroscopie (maag), duodenoscopie (12 vingerige darm), de coloscopie of colonoscopie (dikke darm), de oesofagoscopie (slokdarm) en de bronchoscopie (luchtpijp).

Zo'n colonoscopie heb ik ook gehad. Een stuk minder akelig maar wel veel pijnlijker vond ik zelf.

quote:

Op zondag 13 juli 2008 14:23 schreef Mister1977 het volgende:

[..]

Ja maar ik kots ook continu hoor! Ik kan hooguit een seconde zonder.

Ik heb het over echt kotsen hè, niet alleen kokhalzen. Ik had het onderzoek rond 11 uur en ik had al sinds een uur of zes de vorige avond niets meer gegeten maar mijn maag zat nog gewoon vol. Kotsen met een slang in je keel is niet fijn, en bij gebrek aan ruimte komt het dan gewoon door je neus naar buiten en krijg je helemaal geen lucht meer. Probeer dan maar eens niet in paniek te raken. Nog even afgezien van de pijn.
Ik heb later ook nog een onderzoek gehad met radioactieve jam om te zien hoe snel voedsel door mijn systeem ging.

[ Bericht 0% gewijzigd door MinderMutsig op 13-07-2008 14:57:22 ]

quote:

Op zondag 13 juli 2008 14:49 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Ik heb het over echt kotsen hè, niet alleen kokhalzen. Ik had het onderzoek rond 11 uur en ik had al sinds een uur of zes de vorige avond niets meer gegeten maar mijn maag zat nog gewoon vol. Kotsen met een slang in je keel is niet fijn, en bij gesrek aan ruimte komt het dan gewoon door je neus naar buiten en krijg je helemaal geen lucht meer. Probeer dan maar eens niet in paniek te raken. Nog even afgezien van de pijn.
Ik heb later ook nog een onderzoek gehad met radioactieve jam om te zien hoe snel voedsel door mijn systeem ging.

Ow das niet zo prettig (en het is al niet prettig zonder kotsen).

Ik heb ook een keer een radioactief ei naar binnen mogen werken.
Had je volgens dat jamonderzoek ook een vertraagde maaglediging? Wat doen ze daar aan?

quote:

Op zondag 13 juli 2008 14:54 schreef Mister1977 het volgende:

[..]

Ow das niet zo prettig (en het is al niet prettig zonder kotsen).

Ik heb ook een keer een radioactief ei naar binnen mogen werken.
Had je volgens dat jamonderzoek ook een vertraagde maaglediging? Wat doen ze daar aan?

Ik moest (voor mijn doen 's ochtends) keiveel eten! Ze kunnen het trouwens wel jam noemen maar het heeft echt helemaal niks met jam te maken.
Het was wel wat vertraagd inderdaad maar daar doen ze niks aan. (Ik zou ook niet weten wat daar aan gedaan kan worden trouwens.) Vind ik ook niet zo nodig, ik heb er nauwelijks last van en ik gebruik al genoeg medicijnen.

Ik stem voor de gastroscopie met een roesje

Helemaal niks van dat hele onderzoek gemerkt al schijn ik wel half bij te zijn geweest, heerlijk

quote:

Op zondag 13 juli 2008 15:03 schreef MinderMutsig het volgende:


Ik moest (voor mijn doen 's ochtends) keiveel eten! Ze kunnen het trouwens wel jam noemen maar het heeft echt helemaal niks met jam te maken.
Het was wel wat vertraagd inderdaad maar daar doen ze niks aan. (Ik zou ook niet weten wat daar aan gedaan kan worden trouwens.) Vind ik ook niet zo nodig, ik heb er nauwelijks last van en ik gebruik al genoeg medicijnen.

Wat is keiveel? Ik eet 's ochtends erg moeilijk.

Vroeger (voor 2001 ofzo) was er Prepulsid voor vertraagde maaglediging maar dat wordt tegenwoordig alleen nog maar in extreme gevallen voorgeschreven ivm kans op ernstige hartritmestoornissen.

quote:

Op zondag 13 juli 2008 15:14 schreef Trusten het volgende:
Ik stem voor de gastroscopie met een roesje

Helemaal niks van dat hele onderzoek gemerkt al schijn ik wel half bij te zijn geweest, heerlijk

Ik tegen
In mijn geval een niet zo lastig onderzoek, dus tot op heden geen reden om een roesje aan te vragen. Ik hoor in augustus wat ze weer van plan zijn, dan ga ik naar het radboud ziekenhuis om een diagnose te vragen, omdat mijn vorige ziekenhuis niet verder wilt zoeken
Leuk die wachtlijsten en ondertussen maar last hebben

quote:

Op zondag 13 juli 2008 15:21 schreef Mister1977 het volgende:

[..]

Wat is keiveel? Ik eet 's ochtends erg moeilijk.

Vroeger (voor 2001 ofzo) was er Prepulsid voor vertraagde maaglediging maar dat wordt tegenwoordig alleen nog maar in extreme gevallen voorgeschreven ivm kans op ernstige hartritmestoornissen.

Twee beschuiten, twee koppen thee en twee boterhammen waarvan een met vieze radioactieve jam.
Het is geen idiote hoeveelheid maar ik moet moeite doen om het weg te krijgen 's ochtends.

Mijn ervaring: ik vond het vreselijk. Ik zat er al heel erg tegen op omdat ik ook een beetje anti-grote-pillen-doorslikken, anti-kots en anti-tandarts ben.
Ze moesten me tijdens het onderzoek stevig vasthouden want uit reflex wou ik de buis uit mijn keel trekken.

Het duurde maar een paar minuutjes, ik had alleen een schrale keel de rest van de dag en een naar gevoel in mijn buik. Ik mocht trouwens geen verdoving of iets, ze zeiden dat het onzin was.

Wel blij dat ik het heb laten doen, ik was een half jaar goed ziek en dankzij dit onderzoek wisten ze (eindelijk) wat het was. Helicobacter Pylori (maagzweer)bacterie. Een week lang 6 pillen per dag en de bacterie was weg

quote:

Op dinsdag 15 juli 2008 15:11 schreef malphas86 het volgende:
Ik mocht trouwens geen verdoving of iets, ze zeiden dat het onzin was.

Ik zag er ook heel erg tegenop en kon in het ziekenhuis in Nieuwegein gewoon een roesje krijgen (ik was 10 minuutjes out) maar van te voren kreeg ik ook al verdovende spray in mijn keel tegen het kokken. Waarom zou dat onzin zijn? Omdat het een kort onderzoek is moet je maar even doorbijten ofzo?

Ik kan me achteraf van het hele gebeuren niets herinneren (heerlijk) terwijl ik naar het schijnt wel gewoon meegewerkt hebt en was vrijwel net zo snel het ziekenhuis weer uit als een normale patient. Het risico van anesthesie is tegenwoordig voor een overigens gezond persoon (de meeste mensen) kleiner dan dat van de autorit naar het ziekenhuis voor de operatie. Daarnaast word je zuurstofgehalte enz gewoon in de gaten gehouden...

[ Bericht 11% gewijzigd door Trusten op 15-07-2008 16:36:42 ]

Ik heb me aangemeld om even te kunnen reageren in dit topic.

Vanochtend heb ik mijn eerste gastroscopie gehad en min of meer als voorbereiding had ik dit topic doorgelezen, Het leek mij wel net zo fair om dan ook mijn ervaringen te delen:

Als eerste kan ik zeggend at het mij 100% meegevallen is. Ik heb geen roesje gehad, maar wel een verdovende spray in de keel. Ik kan niet oordelen over de situatie van anderen, maar na mijn ervaring heb ik het gevoel dat een aantal reacties in dit topic wel wat overdreven zijn. Natuurlijk ervaart een ieder pijn en ongemak anders en natuurlijk heeft iedereen een andere pijngrens. Maar uitspraken als: ik bloed nog liever dood of het zijn martelpraktijken zijn in mijn ogen erg overtrokken.

Goed, hoe ging het bij mij:

Ik werd ontvangen in de gastroscopiekamer van het ziekenhuis door twee zusters en een arts. Een zuster legde mij kort uit wat er ging gebeuren en vroeg mij op mijn linker zij te gaan liggen. Ik vroeg of ik geen keelverdoving kreeg, waarop de zuster vertelde dat dat mogelijk was. De arts vond het ook goed (als ik niets had gezegd, had ik hem ook niet gekregen). De arts sprayde een vloeistof achterin mijn keel die volgens hem naar banaan smaakte en volgens mij ga ik nooit bananen eten bij die arts! Het smaakte een beetje chemisch en had iets weg van banaan. Niet lekker, maar ook niet vreselijk vies.

Direct daarna ben ik op mijn zij gaan liggen met de armen min of meer gekruist over mijn buik en kreeg ik de bijtring in mijn mond. Daarna schoof de arts de slang naar binnen. Toen de slang achterin mijn mond zat werd mij gevraagd om te slikken en terwijl ik dit deed zat de slang al voorbij mijn huig. Dat was een onprettig gevoel en zorgde ervoor dat ik een paar keer moest kokhalzen (2 a 3 keer). Niet zo erg of heftig als bij overgeven (dat komt bij mij altijd vanuit mijn tenen), maar des al niet te min wel onprettig, maar ook niet meer dan dat. Heel even sloeg mij de schrik om het hart, omdat je iets in je keel hebt, wat je niet kunt uitspugen en je het idee hebt, dat je niet kunt ademen. Dat gevoel is meer een lichamelijke reactie dan een gevoel en duurde bij mij echt maar heel even. Daarna neemt je ademreflex het direct weer over en ga je ademen en dat gaat verrassend eenvoudig. Het kokhalzen hield bij mij daarna ook op. Zo nu en dan had ik tijdens die behandeling nog wel even de neiging om te kokhalzen, maar dat kon ik prima onderdrukken. Hij was veel minder heftig als bij braken. Ik heb mijn ogen dichtgedaan en mij geconcentreerd op mijn ademhaling (gewoon door mond en neus, beide wilde prima). Het gevoel van die slang in je keel blijft onnatuurlijk, maar is prima uit te houden.

Tijdens de procedure vertelde de zuster mij continue waar ze waren met de slang en hoe het ging. Op een gegeven moment werd er lucht ingeblazen, zodat de arts beter zicht kreeg. Dat heeft als gevolg dat je gaat boeren. Omdat ik zoveel mogelijk probeerde mijn keel te ontspannen, ging dat boeren als vanzelf. En dat geboer zorgde er ook voor dat ik mij minder bewust was van de slang, omdat ik het wel grappig vond. Ik heb echt heerlijk voor mij uit liggen boeren en op een gegeven moment heb ik de boeren even ingehouden, zodat ik daarna de langste aangesloten boer ooit kon laten. Ik kon het daarna niet laten om net iets te hard te zeggen: "Grote jongen!" (Oh ja, je kunt gewoon praten met een slang in je keel. Wel wat ongemakkelijk, maar het wil wel).

Ik heb niet echt op de tijd gelet, maar het hele onderzoek duurde hooguit 10 min. Het was voorbij voor ik het wist. Nadat de slang verwijderd was, ging de bijtring eruit en kwam er een hoop slijm uit mijn mond en had ik wat tranende ogen van het kokhalzen. Dat slijm heb ik vrolijk in een doekje getuft. Al met al liep ik 20 min. na aankomst alweer van de afdeling af. Het enige waar ik nu nog last van heb (3 uur na het onderzoek), is een wat gevoelige keel als ik slik, maar dat is ook niet zo gek, gezien de uitgevoerde handelingen.

Al met al kan ik dus alleen maar meedelen dat het best wel meevalt, zeker als je je van tevoren niet helemaal opnaait en gewoon ontspannen blijft. Leuk? Nee. Dramatisch? Absoluut niet. Een marteling? uit mij krijgen ze geen informatie met deze behandeling!. Pijn? Nee, helemaal niet.

Het is een beetje als een schaafwond: vervelend, maar veel minder erg als een open vleeswond. Ik vind boren bij de tandarts vele malen vervelender en vooral pijnlijker!

Ik hoop dat iemand wat heeft aan deze ervaring! Succes en sterkte gewenst als je de behandeling binnenkort moet ondergaan. Kop op, het is zo erg niet!

Crosspost.

quote:

Op woensdag 23 september 2009 01:52 schreef AAAAAA het volgende:
Ik moet volgende maand weer. Ik heb het een keer eerder gedaan, zonder verdoving. Ik heb enorm hevige reflexen (kan bijv. geen lenzen indoen) en ik was bang dat het mis zou gaan, maar ik heb me er gewoon bij neergelegd en als de slang binnen is, dan alleen de lucht die ze pompen maar vervelend.

Ik kan me verder wel vinden in het verhaal van waterfiets. Nu moet ik 26 oktober weer, bij een andere MDL-arts. Vorige keer (2006) hebben ze een dubieuze verhevenheid gevonden in de slokdarm. Ik had toen en heb nog steeds nogal last van reflux, en toentertijd kwam ik in een soort permanente hik terecht. Ik was allang blij dat er niets ernstigs was Nu heb ik omeprazol, in afwachting van het volgende onderzoek.

Ik moet 4 november voor het onderzoek en dacht vandaag na het maken van de afspraak ik ga een googlen wat zo'n onderzoek precies inhoud. Via een link kwam ik hier terecht en ben gaan lezen. Tijdens het lezen kreeg ik diverse wegtrekkers van de verhalen en zie er nu toch wel een beetje tegen op, totdat ik het verhaal van waterfiets las. Waterfiets heeft mij hoop gegeven en ik probeer nu maar de nare verhalen van hier te vergeten.

Bij deze wil ik waterfiets bedanken

quote:

Op dinsdag 20 oktober 2009 12:59 schreef Alfons22 het volgende:
Waterfiets heeft mij hoop gegeven en ik probeer nu maar de nare verhalen van hier te vergeten.

Haha Ik kan me ook helemaal vinden in het verhaal van Waterfiets (toevallig ook in Amersfoort je gastroscopie gehad? Het verhaal lijkt er namelijk wel precies op hoe ik het heb ervaren!)
Overigens heb ik daarna helemaal geen vervelend gevoel gehad in mijn keel, het verdovingsspulletje
moet even uitwerken, maar daarna heb ik mijn overwinning gevierd met een broodje, want wat een honger had ik!

Al met al: Gewoon lekker overlaten aan de verpleegster en artsen en probeer al je spieren te ontspannen (denk maar dat je lekker een potje gaat slapen). En mocht het fout gaan, dan ben je toch al in het ziekenhuis!

Succes Alfons!

Mocht ik ooit nog een keer moeten, vraag ik ook om een keel verdoving. Zo te horen werkt dat wel!
Mij is in het ziekenhuis helemaal niet verteld dat dat een optie was, ook roesje is niet genoemd. Het was meer lopende band werk, liggen, slang er in en gaan!

quote:

Op dinsdag 20 oktober 2009 15:04 schreef Levitation het volgende:
Mocht ik ooit nog een keer moeten, vraag ik ook om een keel verdoving. Zo te horen werkt dat wel!
Mij is in het ziekenhuis helemaal niet verteld dat dat een optie was, ook roesje is niet genoemd. Het was meer lopende band werk, liggen, slang er in en gaan!

Wat gek, bij mij gaven ze dat gewoon standaard. Omdat je logischerwijs bij het inkrijgen van de slang gaat
kokhalsen en door die verdoving wordt dat minder! Dus scheelt dat ook weer met een ruwe keel!

Owja, trouwens voor diegene die een roesje willen:
" Hoewel een gastroscopie over het algemeen een veilig onderzoek is, zijn aan het ondergaan ervan enkele risico's verbonden. Wanneer de patiënt een kalmeringsmiddel gebruikt, neemt de kans op ademhalingsproblemen en/of stoornissen in de hartfunctie toe."

Brrr, dan maar even afzien door gewoon erbij te zijn!

[ Bericht 14% gewijzigd door Kings op 20-10-2009 15:14:15 ]

Bij mijn ziekenhuis geven ze het iig niet. Zo logisch is het ook niet dat je gaat kokhalzen overigens, als je maar ontspant.

En je laatste stukje: ook dat zal wel meevallen, anders zou niemand ooit een roes of narcose tijdens een operatie nemen Het is een risico die gewoon voor de vorm genoemd wordt, de kans zal nihil zijn

quote:

Op dinsdag 20 oktober 2009 15:20 schreef Pheno het volgende:
Bij mijn ziekenhuis geven ze het iig niet. Zo logisch is het ook niet dat je gaat kokhalzen overigens, als je maar ontspant.

Ik was heel ontspannen, heb mezelf totaal niet druk gemaakt over het onderzoek en lag toch gedurende het hele onderzoek te kokhalzen. Kon dat gewoon niet onderdrukken. Heb er nog dagen spierpijn van gehad.

Ik heb echt nergens last van gehad, ik vond het erg meevallen. Door al die folders en horrorverhalen had ik me er meer van voorgesteld. Maar het viel me 101% mee. Overigens hadden ze niets bijzonders gevonden. De andere scopieen (ja, andere ingang dan keel) die ik heb gehad (1x met, 1x zonder roes) zijn een ander verhaal. Gastroscopie zou ik niet tegenop kijken, maar die andere krengen. Damn. Bij de een heb je nog uren last van de roes, bij de ander heb je tijdens het kijken nogal veel last van een opgeblazen gevoel

Ik moet volgende week ook weer zo'n behandeling ondergaan Mét roesje, zeker te weten. Anders gaan ze er niet via de bovenkant in

quote:

Op vrijdag 30 oktober 2009 16:43 schreef Adelante het volgende:
Ik moet volgende week ook weer zo'n behandeling ondergaan Mét roesje, zeker te weten. Anders gaan ze er niet via de bovenkant in

Weet je zeker dat je een roesje wil? Ik kan me niet indenken wat daar het voordeel van is, aangezien het onderzoek niet echt pijnlijk te noemen is.

quote:

Op vrijdag 30 oktober 2009 17:20 schreef AAAAAA het volgende:
Weet je zeker dat je een roesje wil? Ik kan me niet indenken wat daar het voordeel van is, aangezien het onderzoek niet echt pijnlijk te noemen is.

Het is gewoon een rotonderzoek.....een roesje heeft vrijwel geen nadelen.....de reis naar het ziekenhuis is gevaarlijker dan de risico's van een roesje en je merkt er lekker niks van

quote:

Op vrijdag 30 oktober 2009 17:20 schreef AAAAAA het volgende:

[..]

Weet je zeker dat je een roesje wil? Ik kan me niet indenken wat daar het voordeel van is, aangezien het onderzoek niet echt pijnlijk te noemen is.

Waarom zou je in vredesnaam géén roesje nemen ? Het is idd geen pijnlijk onderzoek, maar het kan best traumatisch zijn. Zo'n roesje is echt heerlijk

Het beste is een rijk ziekenhuis uit te kiezen...
Daar bedoel ik mee een ziekenhuis dat goed bekend staat en geen universiteit oid.
Mijn ervaring is dat men dan vaker goedkopere middelen gebruikt, terwijl het ook heel anders kan.
Dormicum is overigens een oud paardemiddel om te gaan slapen erg ouderwets, las het ergens hier in dit topic. Maar goed als het helpt?
Schandalig dat dit zonder verdoving gedaan wordt...bah wat kan ik me daar kwaad om maken zeg...

quote:

Op vrijdag 30 oktober 2009 17:20 schreef AAAAAA het volgende:

[..]

Weet je zeker dat je een roesje wil? Ik kan me niet indenken wat daar het voordeel van is, aangezien het onderzoek niet echt pijnlijk te noemen is.

Pardon? Dat ligt er maar net aan wat er aan de hand is. Het deed bij mij wel degelijk pijn.
Dit was de eerste en de laatste keer voor mij. Die slang gaat ook met roesje niet meer mijn strot in.

ik deed dat zonder roesje, mijn god, ik dacht dat ik dood ging
de arts was ook wat geïrriteerd, ik moest aan 1 stuk door kokhalzen, hoesten en janken, zegt hij 'dit is niks voor jou he?'

euhm, nee, een slang in m'n strot is niks voor mij nee

quote:

Op zaterdag 31 oktober 2009 02:05 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Pardon? Dat ligt er maar net aan wat er aan de hand is. Het deed bij mij wel degelijk pijn.
Dit was de eerste en de laatste keer voor mij. Die slang gaat ook met roesje niet meer mijn strot in.

Dat klopt ja, maar ik kon geen roesje krijgen omdat ik meteen moest. Ik heb gelukkig een heel aardige arts die mij behoorlijk geruststelde. Ik kan me voorstellen dat je als je iets aan je maag hebt ipv je slokdarm, je behoorlijk veel last kunt krijgen van die lucht die ze erin jagen.

Ik heb een paar maanden geleden een gastroscopie gehad.

Viel me erg mee. Roesje enzo deden ze niet aan (wel gevraagd). Was in het ziekenhuis van harderwijk.
Key is om je te ontspannen. En de protesteerneigingen van je slokdarm over je heen te laten gaan.

Het duurde ongeveer 5 minuten. Totaal pijnloos oveigens bij mij. Mijn man mocht er niet bij zijn.
Raar vond ik dat je, nadat je zo had overgegeven etc niet eens wat water ofzo kreeg.

Nou ja, dat waren mijn ervaringen

Ik heb binnenkort een gastroscopie en een coloscopie op 1 dag, pff als ik dit allemaal lees begin ik al te zweten, ik ben ook heel bang voor het "stik gevoel". In mijn folder staat niks over een roesje, wel over een slaapmiddel maar dat gaat alleen over de coloscopie volgens mij...

quote:

Op zaterdag 31 oktober 2009 10:51 schreef Ek-Mei het volgende:
Ik heb binnenkort een gastroscopie en een coloscopie op 1 dag, pff als ik dit allemaal lees begin ik al te zweten, ik ben ook heel bang voor het "stik gevoel". In mijn folder staat niks over een roesje, wel over een slaapmiddel maar dat gaat alleen over de coloscopie volgens mij...

Heb ik ook eens gehad. Ben je er mooi in één keer vanaf. Waarschijnlijk gastroscopie eerst en dan de colo(no)scopie: Je krijgt dan voor de gastroscopie geen (of een licht, kun je vragen) roesje en voor de coloscopie een gewoon roesje. Wat betreft het roesje voor de gastroscopie: dat verschilt per persoon die het onderzoek heb ik gemerkt. De één doet het liever niet, de ander heeft er geen problemen mee. Aangezien je voor de coloscopie er wel één krijgt moeten de voorzorgsmaatregelen er toch al voor genomen worden dus zal het niet zo'n probleem zijn er voor de gastroscopie ook eentje te krijgen: Eén lichte dosis voor de gastroscopie en dan meteen eentje erbovenop voor de coloscopie (een dubbele "lichte" dosis dus).

Even voor de paniekzaaiers onder ons:

Als je dood kon gaan en/of een trauma op kon lopen van een gastroscopie, dan snap je zelf hopelijk
wel dat ziekenhuizen deze onderzoeksmethode meteen van de lijst zouden halen. Maar dit onderzoek wordt nog dagelijks gedaan, want het is een hele simpele ingreep, die je prima kunt doorstaan als je gewoon RUSTIG blijft.

quote:

Op zaterdag 31 oktober 2009 01:09 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
Het beste is een rijk ziekenhuis uit te kiezen...
Daar bedoel ik mee een ziekenhuis dat goed bekend staat en geen universiteit oid.
Mijn ervaring is dat men dan vaker goedkopere middelen gebruikt, terwijl het ook heel anders kan.
Dormicum is overigens een oud paardemiddel om te gaan slapen erg ouderwets, las het ergens hier in dit topic. Maar goed als het helpt?
Schandalig dat dit zonder verdoving gedaan wordt...bah wat kan ik me daar kwaad om maken zeg...

Ik moet toch even wat nuance aanbrengen.

Bij sommige patiënten is het gewoon beter om geen risico te nemen en geen kalmeringsmiddel te geven, of geven patiënten de voorkeur om niet gesedeerd te worden, als ze bijvoorbeeld na de scopie direct naar hun werk willen. Daarnaast is het een stuk goedkoper om geen sedatie te geven (1 verpleegkundige minder bij de ingreep, geen bed nodig om op bij te komen) dus bij patiënten die er geen probleem mee hebben (dus die niet heel erg angstig zijn) is het een goede keuze.

In het algemeen kan bij oudere patiënten, mensen die niet angstig zijn, mannen en patiënten zonder voorgeschiedenis van buikpijn worden overwogen geen sedatie te geven, zo blijkt uit wetenschappelijk onderzoek (Rex DK; Imperiale TF; Portish V. Patients willing to try colonoscopy without sedation: associated clinical factors and results of a randomized controlled trial. Gastrointest Endosc 1999 May;49(5):554-9.)

Verder zijn academische centra echt niet veel armer dan perifere ziekenhuizen. Er is voor zover ik weet geen verschil tussen het voorschrijven van generieke of merkgeneesmiddelen, wat overigens ook niet uitmaakt: generieke middelen zijn net zo goed als de merkvariant.

Ook is midazolam (Dormicum) echt geen verouderd middel. Het is wel een oud middel, maar nog steeds erg bruikbaar en veruit het meestgebruikte middel voor 'consious sedation' zoals bij een scopie.

[ Bericht 5% gewijzigd door dotKoen op 31-10-2009 13:33:37 ]

quote:

Op zaterdag 31 oktober 2009 13:06 schreef Kings het volgende:
Even voor de paniekzaaiers onder ons:

Als je dood kon gaan en/of een trauma op kon lopen van een gastroscopie, dan snap je zelf hopelijk
wel dat ziekenhuizen deze onderzoeksmethode meteen van de lijst zouden halen.

Alleen als er een vergelijkbaar of beter en goedkoper of gelijkwaardig alternatief is. Je kunt niet simpelweg mensen ongediagnostiseerd en onbehandeld laten lopen alleen maar omdat een onderzoek traumatisch kan zijn.

quote:

Op zaterdag 31 oktober 2009 13:06 schreef Kings het volgende:
Even voor de paniekzaaiers onder ons:

Als je dood kon gaan en/of een trauma op kon lopen van een gastroscopie, dan snap je zelf hopelijk
wel dat ziekenhuizen deze onderzoeksmethode meteen van de lijst zouden halen. Maar dit onderzoek wordt nog dagelijks gedaan, want het is een hele simpele ingreep, die je prima kunt doorstaan als je gewoon RUSTIG blijft.

Het is natuurlijk een onderzoek dat over het algemeen als erg onprettig wordt evaren. Er is op dit moment en hoogstwaarschijnlijk ook in de nabije toekomst geen enkel ander onderzoek wat zo eenvoudig, snel en goedkoop zoveel informatie oplevert. Het zal dus ook nog lang blijven bestaan. Eigenlijk ook wel terecht want het geeft de arts de mogelijkheid iets met eigen ogen te zien en biopten te nemen.

Ik heb zelf anderhalve maand geleden een gastroscopie gehad nadat er een galsteen terug m'n maag in was gevallen na verwijdering van de galblaas.

An sich stelt het niet heel veel voor imo, mits je gewoon een roesje eist. Als je die niet krijgt is het hel tot de met, want die slang is niet tof

quote:

Op zaterdag 31 oktober 2009 09:03 schreef mascarpone het volgende:

Key is om je te ontspannen. En de protesteerneigingen van je slokdarm over je heen te laten gaan.

Het duurde ongeveer 5 minuten. Totaal pijnloos oveigens bij mij.

Zelfde ervaring hier. Terwijl ik voor de colonoscopie een roes (of anesthesie) echt aanraadt, vind ik het voor de gastroscopie juist helemaal niet nodig. Het doet geen zeer; het is alleen hinderlijk eigenlijk.

Zolang je je realiseert dat je gewoon door je neus kunt blijven ademen, is er niets aan de hand.
En inderdaad die boeren die ongewild uit je maag omhoog komen, gewoon maar ondergaan. De artsen/verplegers hebben er wel meer gezien.


Succes!

Oh ja, de artsin die ik had zei ook dat hoe ouder je wordt hoe makkelijker een gastrocopie is.
Dat komt omdat je slokdam naarmate je ouder wordt minder hevig gaat protesteren.

Ik ben overigens 36.

Ik heb zo langzamerhand het gevoel dat er in Nederland vrij makkelijk dit onderzoek wordt voorgeschreven, terwijl mijn ervaring in bijvoorbeeld Duitsland en Spanje heel anders zijn. Toen ik erge maagklachten had en voortdurend moest overgeven ging er bij mij gelijk zo´n slang in (in Nederland) om te kijken of het om een maagzweer ging, terwijl bij familie in Duitsland en Spanje hele andere onderzoeken werden gedaan, en ook oorzaken gevonden. Bij mijn zus in Duitsland hebben ze een contrast-scan gedaan en daarop was het al duidelijk, hier in Spanje doen ze eerst allerlei scans en x-ray´s en voor de maagzweer een blaastest voordat ze een gastroscopie zelfs overwegen, juist omdat het zo belastend is voor de patient. En als het al gedaan wordt, dan standaard onder een roesje.

AAAAA, is er bij jou een oorzaak/oplossing gevonden voor die permanente hik? Mijn man heeft daar namelijk ook last van, het wordt nu onderdrukt met hele zware medicatie maar dat heeft vreselijke bijwerkingen. Middel bijna erger dan de kwaal. Hij is inmiddels zelfs bereid tot een gastroscopie, maar ze denken hier niet dat ze daar meer mee gaan vinden dan met de andere onderzoeken die ze hebben gedaan.